976 LESSON 11-07-2013 THURSDAY
FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
run through http://sarvajan.ambedkar.org
|
3 |
Dhammadàyàda Sutta |
Honourable Sir, We the under signed Buddhists and Buddhist organisations of Karnataka, submit the following for your consideration.
We protest against the series of Bomb explosions that took place at the Holy Shrine of Mahabodhi Mahavihara Temple of Buddhagaya on 07-07-2013. This is a rude shock for the Buddhists of India and the world. Historically this is one of the oldest and earliest Buddhist Monuments said to have been built by Emperor Ashoka. This Holiest Shrine of Buddhism stands as a symbol of peace, non-violence and compassion. This heinous and barbaric act of terrorism should be viewed deriously. People /organisations responsible for this mindless act of terrorism should be apprehended with immediate effect and should be brought before the justice.
Security lapses by the local authorities should be investigated and officials responsible for the failure on their part to protect this world renowned, revered heritage monument, should be punished. We demand high security measures should be taken both by Government of India and the State Government of Bihar and the Holiest Shrine should be saved from any such vandalism and terrorism.
Thus we earnestly request you to take necessary actions urgently and protect the world heritage monument for the future generation. Let the peace loving Buddhists have peaceful atmosphere around this Holy place of Mahabodhi Mahavihara at Buddhagaya.
Signed
Secretary
MAHA BODHI SOCIETY
Kalidasa Road
BANGALORE-560009
|
3 |
Dhammadàyàda Sutta |
Polish |
|
|
Suttantapiñake
Majjhimanikàyo
Målapaõõàsako
1.Målapariyàyavaggo
Namo tassa bhagavato arahato sammàsambuddhassa.
1.1.3.
3 Dhammadàyàdasuttaü
1. Evaü
me sutaü. Ekaü samayaü bhagavà sàvatthiyaü viharati jetavane
anàthapiõóikassa àràme. Tatra kho bhagavà bhikkhå àmantesi bhikkhavo’ti.
Bhadante’ti te bhikkhå bhagavato paccassosuü. Bhagavà etadavoca.
2.
Dhammadàyàdà me bhikkhave bhavatha mà àmisadàyàdà. Atthi me tumhesu
anukampà kinti me sàvakà dhammadàyàdà bhaveyyuü no àmisadàyàdà’ti. Tumhe
ca me bhikkhave àmisadàyàdà bhaveyyàtha no dhammadàyàdà. Tumhe’pi tena
àdissà bhaveyyàtha àmisadàyàdà satthusàvakà viharanti no dhammadàyàdà.
Ahampi tena àdisso bhaveyyaü àmisadàyàdà satthusàvakà viharanti no
dhammadàyàdà1′ti. Tumhe ca me bhikkhave dhammadàyàdà bhaveyyàtha no
àmisadàyàdà. Tumhe’pi tena na àdissà bhaveyyàtha dhammadàyàdà
satthusàvakà viharanti no àmisadàyàdà’ti. Ahampi tena na àdisso
bhaveyyaü dhammadàyàdà satthusàvakà viharanti no àmisadàyàdà’ti. Tasmà
tiha me bhikkhave dhammadàyàdà bhavatha mà àmisadàyàdà. Atthi me tumhesu
anukampà kinti me sàvakà dhammadàyàdà bhaveyyuü no àmisadàyàdà’ti.
3. Idhàhaü
bhikkhave bhuttàvã assaü pavàrito paripuõõo pariyosito suhito
yàvadattho. Siyà ca me piõóapàto atirekadhammo chaóóiyadhammo. Atha dve
bhikkhå àgaccheyyuü [PTS Page 013] [\q 13/] jighacchàdubbalyaparetà.
Tyàhaü evaü vadeyyaü. Ahaü kho’mhi bhikkhave bhuttàvã pavàrito paripuõõo
pariyosito suhito yàvadattho. Atthi ca me ayaü piõóapàto atirekadhammo
chaóóiyadhammo. Sace àkaïkhatha bhu¤jatha. Sace tumhe na bhu¤jissatha
idànàhaü appaharite và chaóóessàmi appàõake và udake opilàpessàmã’ti.
4. Tatrekassa
bhikkhuno evamassa. Bhagavà kho bhuttàvã pavàrito paripuõõo pariyosito
suhito yàvadattho. Atthi càyaü bhagavato piõóapàto atirekadhammo
chaóóiyadhammo. Sace mayaü na bhu¤jissàma idàni bhagavà appaharite và
chaóóessati appàõake và udake opilàpessati. Vuttaü kho panetaü bhagavatà
dhammadàyàdà me bhikkhave bhavatha mà àmisadàyàdà’ti. âmisa¤¤ataraü kho
panetaü yadidaü piõóàpàto. Yannånàhaü imaü piõóapàtaü abhu¤jitvà
iminà’va jighacchàdubbalyena evaü imaü rattindivaü vãtinàmeyyanti. So
taü piõóapàtaü abhu¤jitvà teneva jighacchàdubbalyena evaü taü
rattindivaü vãtinàmeyya.
[BJT Page 032] [\x 32/]
5. Atha
dutiyassa bhikkhuno evamassa. Bhagavà kho bhuttàvã pavàrito paripuõõo
pariyosito suhito yàvadattho. Atthi càyaü bhagavato piõóapàto
atirekadhammo chaóóiyadhammo. Sace mayaü na bhu¤jissàma idàni bhagavà
appaharite và chaóóessati appàõake và udake opilàpessati. Yannånàhaü
imaü piõóapàtaü bhu¤jitvà jighacchàdubbalyaü pañivinetvà evaü imaü
rattindivaü vãtinàmeyyanti. So naü piõóapàtaü bhu¤jitvà
jighacchàdubbalyaü pañivinetvà evaü rattindivaü vãtinàmeyya. Ki¤càpi so
bhikkhave bhikkhu naü piõóapàtaü bhu¤jitvà jighacchàdubbalyaü
pañivinetvà evaü taü rattindivaü vãtinàmeyya, atha kho asuyeva me purimo
bhikkhu pujjataro ca pàsaüsataro ca. Taü kissa hetu: taü hi tassa
bhikkhave bhikkhuno dãgharattaü appicchatàya santuññhiyà sallekhàya
subharatàya viriyàrambhàya saüvattissati. Tasmàtiha bhikkhave
dhammadàyàdà bhavatha mà àmisadàyàdà. Atthi me tumhesu anukampà: ‘kinti
me sàvakà dhammadàyàdà bhaveyyuü, no àmisadàyàdà’ti.
6. Idamavoca bhagavà. Idaü vatvà sugato uññhàyàsanà vihàraü pàvisi.
7. Tatra kho
àyasmà sàriputto acirapakkantassa bhagavato bhikkhå àmantesi: ‘àvuso
bhikkhavo’ti. ‘âvuso’ti kho [PTS Page 014] [\q 14/] te bhikkhå àyasmato
sàriputtassa paccassosuü. âyasmà sàriputto etadavoca.
8. Kittàvatà
nu kho àvuso satthu pavivittassa viharato sàvakà vivekaü
nànusikkhantãti, kittàvatà ca pana satthu pavivittassa viharato sàvakà
vivekamanusikkhantã ti. Dårato pi kho mayaü àvuso àgaccheyyàma àyasmato
sàriputtassa santike etassa bhàsitassa atthama¤¤àtuü. Sàdhu
vatàyasmantaü yeva sàriputtaü pañibhàtu etassa bhàsitassa attho.
âyasmato sàriputtassa sutvà bhikkhå dhàressantãti. ” Tenahàvuso suõàtha
sàdhukaü manasi karotha bhàsissàmãti.” Evamàvuso ti kho te bhikkhå
àyasmato sàriputtassa paccassosuü. âyasmà sàriputto etadavoca:
[BJT Page 034] [\x 34/]
9. Kittàvatà
nu kho àvuso satthu pavivittassa viharato sàvakà vivekaü nànusikkhanti?
Idhàvuso satthu pavivittassa viharato sàvakà vivekaü nànusikkhanti.
Yesa¤ca dhammànaü satthà pahànamàha, te ca dhamme nappajahanti. Bàhulikà
ca honti sàthalikà okkamane pubbaïgamà paviveke nikkhittadhurà.
Tatràvuso therà bhikkhå tãhi ñhànehi gàrayhà bhavanti: ’satthu
pavivittassa viharato sàvakà vivekaü nànusikkhantã’ti iminà pañhamena
ñhànena therà bhikkhå gàrayhà bhavanti. ‘Yesa¤ca dhammànaü satthà
pahànamàha, te ca dhamme nappajahantã’ti iminà dutiyena ñhànena therà
bhikkhå gàrayhà bhavanti. ‘Bàhulikà ca sàthalikà okkamane pubbaïgamà
paviveke nikkhittadhurà’ti iminà tatiyena ñhànena therà bhikkhå gàrayhà
bhavanti. Therà hàvuso bhikkhå imehi tãhi ñhànehi gàrayhà bhavanti.
10. Tatràvuso
majjhimà bhikkhå tãhi ñhànehi gàrayhà bhavanti: ’satthu pavivittassa
viharato sàvakà vivekaü nànusikkhantã’ti iminà pañhamena ñhànena
majjhimà bhikkhå gàrayhà bhavanti. ‘Yesa¤ca dhammànaü satthà pahànamàha,
te ca dhamme nappajahantã’ti iminà dutiyena ñhànena majjhimà bhikkhå
gàrayhà bhavanti. ‘Bàhulikà ca sàthalikà ca okkamane pubbaïgamà paviveke
nikkhittadhurà’ti iminà tatiyena ñhànena majjhimà bhikkhå gàrayhà
bhavanti. Majjhimà hàvuso bhikkhå imehi tãhi ñhànehi gàrayhà bhavanti.
Tatràvuso navà
bhikkhå tãhi ñhànehi gàrayhà bhavanti: ’satthu pavivittassa viharato
sàvakà vivekaü nànusikkhantã’ti iminà pañhamena ñhànena navà bhikkhå
gàrayhà bhavanti. ‘Yesa¤ca dhammànaü satthà pahànamàha, te ca dhamme
nappajahantã’ti iminà dutiyena ñhànena navà bhikkhå gàrayhà bhavanti.
‘Bàhulikà ca sàthalikà ca okkamane pubbaïgamà paviveke nikkhittadhurà’ti
iminà tatiyena ñhànena navà bhikkhå gàrayhà bhavanti. Navà hàvuso
bhikkhå imehi tãhi ñhànehi gàrayhà bhavanti.
Ettàvatàvuso satthu pavivittassa viharato sàvakà vivekaü nànusikkhanti.
11. Kittàvatà
ca panàvuso satthu pavivittassa viharato sàvakà [PTS Page 015] [\q 15/]
vivekamanusikkhanti? Idhàvuso satthu pavivittassa viharato sàvakà
vivekamanusikkhanti. Yesa¤ca dhammànaü satthà pahànamàha, te ca dhamme
pajahanti. Na ca bàhulikà honti na sàthalikà okkamane nikkhittadhurà
paviveke pubbaïgamà. Tatràvuso therà bhikkhå tãhi ñhànehi pàsaüsà
bhavanti: ’satthu pavivittassa viharato sàvakà vivekamanusikkhantã’ti
iminà pañhamena ñhànena therà bhikkhå pàsaüsà bhavanti. ‘Yesa¤ca
dhammànaü satthà pahànamàha, te ca dhamme pajahantã’ti. Iminà dutiyena
ñhànena therà bhikkhå pàsaüsà bhavanti. ‘Na ca bàhulikà na sàthalikà
okkamane nikkhittadhurà paviveke pubbaïgamà’ti iminà tatiyena ñhànena
therà bhikkhå pàsaüsà bhavanti. Therà hàvuso bhikkhå imehi tãhi ñhànehi
pàsaüsà bhavanti.
[BJT Page 036] [\x 36/]
12. Tatràvuso
majjhimà bhikkhå tãhi ñhànehi pàsaüsà bhavanti: ’satthu pavivittassa
viharato sàvakà vivekamanusikkhantã’ti iminà pañhamena ñhànena majjhimà
bhikkhå pàsaüsà bhavanti. ‘Yesa¤ca dhammànaü satthà pahànamàha, te ca
dhamme pajahantã’ti. Iminà dutiyena ñhànena majjhimà bhikkhå pàsaüsà
bhavanti. ‘Na ca bàhulikà na sàthalikà okkamane nikkhittadhurà paviveke
pubbaïgamà’ti iminà tatiyena ñhànena majjhimà bhikkhå pàsaüsà bhavanti.
Majjhimà hàvuso bhikkhå imehi tãhi ñhànehi pàsaüsà bhavanti.
Tatràvuso navà
bhikkhå tãhi ñhànehi pàsaüsà bhavanti:’satthu pavivittassa viharato
sàvakà vivekamanusikkhantã’ti iminà pañhamena ñhànena navà bhikkhå
pàsaüsà bhavanti. ‘Yesa¤ca dhammànaü satthà pahànamàha, te ca dhamme
pajahantã’ti iminà dutiyena ñhànena navà bhikkhå pàsaüsà bhavanti. ‘Na
ca bàhulikà na sàthalikà okkamane nikkhittadhurà paviveke pubbaïgamà’ti
iminà tatiyena ñhànena navà bhikkhå pàsaüsà bhavanti. Navà hàvuso
bhikkhå imehi tãhi ñhànehi pàsaüsà bhavanti.
Ettàvatà kho àvuso satthu pavivittassa viharato sàvakà vivekamanusikkhanti.
13. Tatràvuso
lobho ca pàpako, doso ca pàpako. Lobhassa ca pahànàya dosassa ca
pahànàya atthi majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya
abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya saüvattati. Katamà ca sà àvuso majjhimà
pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya
nibbàõàya saüvattati? Ayameva ariyo aññhaïgiko maggo. Seyyathãdaü
sammàdiññhi sammàsaïkappo sammàvàcà sammàkammanto sammà àjãvo
sammàvàyàmo sammàsati sammà samàdhi. Ayaü kho sà àvuso majjhimà pañipadà
cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya
saüvattati.
14. Tatràvuso
kodho ca pàpako, upanàho ca pàpako. Kodhassa ca pahànàya upanàhassa ca
pahànàya atthi majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya
abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya saüvattati. Katamà ca sà àvuso majjhimà
pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya
nibbàõàya saüvattati? Ayameva ariyo aññhaïgiko maggo. Seyyathãdaü
sammàdiññhi sammàsaïkappo sammàvàcà sammàkammanto sammà àjãvo
sammàvàyàmo sammàsati sammàsamàdhi. Ayaü kho sà àvuso majjhimà pañipadà
cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya
saüvattati.
Tatràvuso
makkho ca pàpako, palàso ca pàpako. Makkhassa ca pahànàya palàsassa ca
pahànàya atthi majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya
abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya saüvattati. Katamà ca sà àvuso majjhimà
pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya
nibbàõàya saüvattati? Ayameva ariyo aññhaïgiko maggo. Seyyathãdaü
sammàdiññhi sammàsaïkappo sammàvàcà sammàkammanto sammà àjãvo
sammàvàyàmo sammàsati sammàsamàdhi. Ayaü kho sà àvuso majjhimà pañipadà
cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya
saüvattati.
Tatràvuso issà
ca pàpikà, macchera¤ca ca pàpakaü. Issàya ca pahànàya maccherassa ca
pahànàya atthi majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya
abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya saüvattati. Katamà ca sà àvuso majjhimà
pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya
nibbàõàya saüvattati? Ayameva ariyo aññhaïgiko maggo. Seyyathãdaü
sammàdiññhi sammàsaïkappo sammàvàcà sammàkammanto sammà àjãvo
sammàvàyàmo sammàsati sammàsamàdhi. Ayaü kho sà àvuso majjhimà pañipadà
cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya
saüvattati.
Tatràvuso màyà
ca pàpikà sàñheyya¤ca ca pàpakaü. Màyàya ca pahànàya sàñheyyassa ca
pahànàya atthi majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya
abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya saüvattati. Katamà ca sà àvuso majjhimà
pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya
nibbàõàya saüvattati? Ayameva ariyo aññhaïgiko maggo. Seyyathãdaü
sammàdiññhi sammàsaïkappo sammàvàcà sammàkammanto sammà àjãvo
sammàvàyàmo sammàsati sammàsamàdhi. Ayaü kho sà àvuso majjhimà pañipadà
cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya
saüvattati.
Tatràvuso
thambho ca pàpako [PTS Page 016] [\q 16/] sàrambho ca pàpako. Thambhassa
ca pahànàya sàrambhassa ca pahànàya atthi majjhimà pañipadà
cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya
saüvattati. Katamà ca sà àvuso majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã
upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya saüvattati? Ayameva ariyo
aññhaïgiko maggo. Seyyathãdaü sammàdiññhi sammàsaïkappo sammàvàcà
sammàkammanto sammà àjãvo sammàvàyàmo sammàsati sammàsamàdhi. Ayaü kho
sà àvuso majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya
sambodhàya nibbàõàya saüvattati.
Tatràvuso màno
ca pàpako, atimàno ca pàpako. Mànassa ca pahànàya atimànassa ca
pahànàya atthi majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya
abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya saüvattati. Katamà ca sà àvuso majjhimà
pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya
nibbàõàya saüvattati? Ayameva ariyo aññhaïgiko maggo. Seyyathãdaü
sammàdiññhi sammàsaïkappo sammàvàcà sammàkammanto sammà àjãvo
sammàvàyàmo sammàsati sammàsamàdhi. Ayaü kho sà àvuso majjhimà pañipadà
cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya
saüvattati.
Tatràvuso mado
ca pàpako, pamàdo ca pàpako. Madassa ca pahànàya pamàdassa ca pahànàya
atthi majjhimà pañipadà cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya
sambodhàya nibbàõàya saüvattati. Katamà ca sà àvuso majjhimà pañipadà
cakkhukaraõã ¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya
saüvattati? Ayameva ariyo aññhaïgiko maggo. Seyyathãdaü sammàdiññhi
sammàsaïkappo sammàvàcà sammàkammanto sammà àjãvo sammàvàyàmo sammàsati
sammàsamàdhi. Ayaü kho sà àvuso majjhimà pañipadà cakkhukaraõã
¤àõakaraõã upasamàya abhi¤¤àya sambodhàya nibbàõàya saüvattati.
15. Idamavoca àyasmà sàriputto attamanà te bhikkhå àyasmato sàriputtassa bhàsitaü abhinandunti.
Dhammadàyàdasuttaü tatiyaü.
Majjhima Nikàya I.
1. 3. Dhammadàyàdasuttaü
(3) To Inherit the Teaching
I heard thus.
At one time the Blessed One lived in the monastery offered by
Anàthapindika in Jeta’s grove in Sàvatthi. The Blessed One addressed the
bhikkhus from there.
ßBhikkhus, be the inheriters of my Teaching and not the inheriters of
my material. There’s my compassion towards you. Whatever it is, be the
inheriters of my Teaching not the inheriters of my material. Bhikkhus,
should you become the inheriters of my material not the inheriters of my
Teaching, by that you become the examples: `The disciples of a Teacher
abiding as inheriters of material and not as inheriters of the Teaching.
‘ By that I too become the Teacher who has inherited the disciples with
my material and not my Teaching. Bhikkhus, be the inheriters of my
Teaching and not the inheriters of my material, by that you become the
example, `The disciples of the Teacher abiding as inheriters of the
Teach ing not as inheriters of material. ‘ By that I too become an
example as the Teacher abiding inheriting the disciples with the
Teaching and not inheriting material. Therefore bhikkhus abide as
inheriters of the Teaching and not as inheriters of material. There is
my compassion towards you. Whatever it is be the inheriters of my
Teaching and not the inheriters of my material.
ßHere, bhikkhus, I have partaken of my meal, satiated not desiring
any more, and there is some morsel food left over to be thrown away.
Then two bhikkhus overcome by hunger and weakness come along and I tell
them: `Bhikkhus, I have partaken of my meal, is satiated and do not
desire any more, there is some morsel food left over to be thrown away,
If you desire, partake of it, if you do not partake it I will throw it
to some place where there is no green, or I will put it in some water
where there are no living things. ‘
ßTo one of those bhikkhus, it occurs thus: `The Blessed One has
partaken of his meal, is satiated and does not desire any more of it.
There is some morsel food left over to be thrown away. If we do not
partake of it, he will throw it to some place where there is no green,
or will put it in some water where there is no life. Yet it is told by
the Blessed One this: Bhikkhus, be the heirs of my Teaching and not the
heirs of my material. Morsel food is one of the material, What if I
spend this day and night bearing up this hunger and discomfort? He not
partaking that food spends that night and day bearing up that hunger and
discomfort. ‘
ßTo the other bhikkhu it occurs thus: `The Blessed One has partaken
of his meal, is satiated and does not desire any more of it. There is
some morsel food left over to be thrown away. If we do not partake of it
the Blessed One will throw it to a place where there is no green or
will put it in some water where there are no living things. What if I
partake of that morsel food and put an end to my hunger and discomfort
and spend the night and day?’
ßSo he partakes of that morsel food puts an end to his hunger and
discomfort and spends the night and day. Bhikkhus, whoever the bhikkhu
who partook of the morsel food, overcame the hunger and discomfort and
spent the night and day, yet the earlier bhikkhu is more reverential and
praiseworthy. What is the reason? Because it conduces to that bhikkhu’s
few desires, satisfaction, purity, the nature of being suppoted easily,
and for arousing of effort.
Therefore, be the heirs of my Teaching and not the heirs of my
material. Bhikkkus, there is my compasssion to you. Any way my disciples
should be heirs of the Teaching and not the heirs of my material.û
The Blessed One said that and went into the monastery.
Soon after the Blessed One left, venerable Sàriputta addressed the
bhikkhus: ßFriends, of a Teacher abiding in seclusion, how do the
disciples not train in that seclusion? And of a Teacher abiding in
seclusion how do the disciples train in that same seclusion?û
ßFriend Sàriputta, we came from afar to learn the meaning of these
words from venerable Sàriputta, good that it occurs to venerable
Sàriputta, and hearing it from you, the bhikkhus will bear it in mind.û
ßThen listen friends, bhikkhus: attend carefully.û And venerable Sàriputta said:
ßHere, friends, of a Teacher abiding in seclusion, the disciples do
not train in that seclusion. The things the Teacher said dispel, they
would not dispel, they live in abundance and lethargy, missing the main
aim, and they do not yoke themselves to seclusion. For this the elders
have to be blamed for three things. Of a Teacher abiding in seclusion,
the disciples do not train in that seclusion. This is the first blame
that comes on the elders.
ßThe things that the Teacher said dispel, they would not dispel. This
is the second blame that comes on the elders. Living in abundance and
lethargy, they miss the main aim and do not yoke themselves to
seclusion. This is the third blame that comes on the elders. The elders
have to be blamed for these three things.
The middling bhikkhus, too have to be blamad for these three things.
The novice bhikkhus too have to be blamed for these three things.
Friends, it is in this manner, that of a Teacher abiding in seclusion,
the disciples do not train in that seclusion.
ßFriends, of a Teacher abiding in seclusion how do the disciples
train in that seclusion. Of a Teacher abiding in seclusion, the
disciples train in that seclusion. The things the Teacher says dispel,
they dispel. Not living in abundance and lethargy, they do not miss the
main aim and yoke themselves to seclusion. For this the elders are to be
praised for three things. Of a Teacher abiding in seclusion the
disciples train in that seclusion This is the first praise that come to
the elders. The things the Teacher said dispel, that they dispel. This
is the second praise that come to the elders. Not living in abundance
and lethargy, they do not miss the main aim and yoke themselves to
seclusion. This is the third praise that come to the elders. The elders
are praised for these three things. The middling bhikkhus too have to be
praised for these three. The novice bhikkhus too have to be praised for
these three. Friends, it is in this manner, that of a Teacher abiding
in seclusion, the disciples train in that seclusion …
ßThere friends, greed is an evil, anger is an evil. To dispel greed
and anger, there is the middle path which conduces to wisdom, knowledge
enlightenment and extinction. It is this same noble eightfold path such
as right view, right thoughts, right speech, right actions, right
livelihood, right effort, right mindfulness, and right concentration.
Friends, this is the middle path which conduces to wisdom, knowledge,
enlightenment and extinction. There friends, anger is an evil, ill will
is an evil, hypocrisy is an evil, mercilessness is an evil, envy is an
evil, selfishness is an evil, deceit is an evil, craftiness is an evil,
obstinacy is an evil, haughty talk is an evil, measuring is an evil,
conceit is an evil, intoxication is an evil, negligence is an evil, To
dispel intoxication and negligence, there is the middle path which
conduces to wisdom, knowledge, enlightenment, and extinction. It is this
same noble eightfold path such as right view, right thoughts, right
speech, right actions, right livelihood, right effort, right
mindfulness, and right concentration.û
Venerable Sàriputta said those words and the bhikkhus delighted In his words.
| Polish |
Majjhima
Nikàya I
3. Spadkobiercy w Dhammie
1. Tak usłyszałem. Przy
pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku
Anathapindiki. Tam odezwał się do mnichów tak: „Mnisi”.
„Czcigodny panie” odpowiedzieli mnisi. Zrealizowany rzekł to:
2. Mnisi, bądźcie moimi
spadkobiercami w Dhammie a nie moimi spadkobiercami w materialnych
rzeczach. Kierowany współczuciem dla was, pomyślałem jak moi
uczniowie mogą być moimi uczniami w Dhammie a nie moimi
spadkobiercami w materialnych rzeczach? Jeżeli będziecie moimi
spadkobiercami w materialnych rzeczach, a nie moimi spadkobiercami w
Dhammie zostanie wam zarzucone: „Uczniowie mistrza żyją jako jego
spadkobiercy w materialnych rzeczach a nie jako jego spadkobiercy w
Dhammie” i będzie mi zarzucone (to samo). Jeżeli będziecie moimi
spadkobiercami w Dhammie, nie moimi spadkobiercami w materialnych
rzeczach, nie zostanie wam zarzucone: „Uczniowie mistrza żyją jako
jego spadkobiercy w materialnych rzeczach a nie jako jego
spadkobiercy w Dhammie” i mi nie będzie zarzucone (to
samo). Zatem mnisi bądźcie moimi spadkobiercami w Dhammie, nie
bądźcie moimi spadkobiercami w materialnych rzeczach. Kierowany
współczuciem dla was, pomyślałem jak moi uczniowie mogą być
moimi uczniami w Dhammie a nie moimi spadkobiercami w materialnych
rzeczach?
3. Mnisi, załóżmy,
że
już zjadłem odkładając resztę, nasyciłem się, skończyłem,
myśląc dość to tyle co potrzeba i pewna część wyżebranego
jedzenia pozostała do wyrzucenia. Wtedy przyjdzie dwóch
mnichów,
głodnych i słabych i powiem im: „Mnisi już zjadłem odkładając
resztę, nasyciłem się skończyłem myśląc, dość to tyle co
potrzeba i pewna część wyżebranego jedzenia pozostała do
wyrzucenia, jedzcie jeżeli chcecie, jeżeli nie to wyrzucę to teraz
tam gdzie nie ma zieleni lub do wody, gdzie nie ma życia”. Wtedy
jeden z mnichów pomyśli: “Zrealizowany już zjadł odkładając
resztę, nasycił się, skończył myśląc dość to tyle co potrzeba
i pewna część wyżebranego jedzenia pozostała do wyrzucenia;
jeżeli nie zjemy tego, Zrealizowany wyrzuci to teraz tam gdzie nie
ma zieleni lub do wody, gdzie nie ma życia. Ale to zostało
powiedziane przez Zrealizowanego: ‘Mnisi, bądźcie moimi
spadkobiercami w Dhammie, nie w materialnych rzeczach’ i teraz to
jedzenie jest jedną z materialnych rzeczy; załóżmy, że zamiast
zjedzenia tego wyżebranego posiłku spędzę noc i dzień głodny i
słaby?” I zamiast zjedzenia tego wyżebranego posiłku spędzi on noc
i dzień głodny i słaby. Wtedy drugi mnich pomyśli: “Zrealizowany
już zjadł odkładając resztę, nasycił się skończył myśląc
dość to tyle co potrzeba i pewna część wyżebranego jedzenia
pozostała do wyrzucenia; jeżeli nie zjemy tego, Zrealizowany
wyrzuci to teraz tam gdzie nie ma zieleni lub do wody, gdzie nie ma
życia. Załóżmy, ze zjem ten wyżebrany posiłek i spędzę noc i
dzień ani głodny ani słaby”. I teraz chociaż ten mnich przez
zjedzenie tego wyżebranego posiłku spędził noc i dzień ani
głodny ani słaby to jednak ten pierwszy mnich jest bardziej
szanowany i chwalony przeze mnie. Dlaczego tak jest? Ponieważ to na
długi czas przyczyni się do ograniczenia jego zachcianek,
zadowolenia, ścierania, łatwego utrzymania i wzmożenia energii.
Zatem mnisi bądźcie moimi spadkobiercami w Dhammie nie w
materialnych rzeczach. Kierowany współczuciem dla was,
pomyślałem
jak moi uczniowie mogą być moimi uczniami w Dhammie a nie moimi
spadkobiercami w materialnych rzeczach?
4. Oto co powiedział
Zrealizowany. Po powiedzeniu tego wstał z miejsca i udał się do
swojej kwatery. Wkrótce potem jak odszedł czcigodny Sariputta
odezwał się do mnichów tak: „Przyjaciele mnisi”. „Przyjacielu”
odpowiedzieli mnisi. Czcigodny Sariputta rzekł to:
5. “Przyjaciele, w jaki
sposób uczniowie mistrza żyjącego w odosobnieniu nie trenują w
odosobnieniu? I w jaki sposób uczniowie mistrza żyjącego w
odosobnieniu trenują w odosobnieniu?” „Rzeczywiście, przyjacielu,
przyszliśmy z daleka by dowiedzieć się od czcigodnego Sariputty
znaczenia tych słów. Byłoby dobrze gdyby znaczenie tych
słów zostało wyjaśnione przez czcigodnego Sariputtę. Usłyszawszy
to od niego mnisi
zapamiętają”. „Zatem słuchajcie i bacznie uważajcie na to co
powiem”. „Tak przyjacielu” odpowiedzieli mnisi. Czcigodny
Sariputta rzekł to:
6. “Przyjaciele, w jaki
sposób uczniowie mistrza żyjącego w odosobnieniu nie trenują w
odosobnieniu? Tu przyjaciele uczniowie mistrza żyjącego w
odosobnieniu nie trenują w odosobnieniu, nie porzucają tego co
mistrz powiada by porzucili i są zajęci i niedbali, pierwsi jeżeli
chodzi o błędy, rezygnujący z odosobnienia. W tym starsi mnisi
podlegają naganie z trzech powodów. Jako uczniowie mistrza
żyjącego
w odosobnieniu sami nie trenują w odosobnieniu, to pierwszy
powód
dla którego podlegają oni naganie. Nie porzucają oni tego co
mistrz powiada by porzucili, to drugi powód dla którego
podlegają
oni naganie. Są zajęci i niedbali, pierwsi jeżeli chodzi o błędy,
rezygnujący z odosobnienia, to trzeci powód dla którego
podlegają
oni naganie. W tym średni mnisi … młodzi mnisi podlegają
naganie
z trzech powodów. Jako uczniowie mistrza żyjącego w odosobnieniu
sami nie trenują w odosobnieniu, to pierwszy powód dla
którego
podlegają oni naganie. Nie porzucają oni tego co mistrz powiada by
porzucili, to drugi powód dla którego podlegają oni
naganie. Są
zajęci i niedbali, pierwsi jeżeli chodzi o błędy, rezygnujący z
odosobnienia, to trzeci powód dla którego podlegają oni
naganie.
7. W jaki sposób
uczniowie
mistrza żyjącego w odosobnieniu trenują w odosobnieniu? Tu
przyjaciele uczniowie mistrza żyjącego w odosobnieniu trenują w
odosobnieniu, porzucają to co mistrz powiada by porzucili i nie są
zajęci i niedbali, nie są pierwsi jeżeli chodzi o błędy, nie
rezygnują z odosobnienia. W tym starsi mnisi podlegają pochwale z
trzech powodów. Jako uczniowie mistrza żyjącego w odosobnieniu
sami trenują w odosobnieniu, to pierwszy powód dla
którego
podlegają oni pochwale. Porzucają oni to co mistrz powiada by
porzucili, to drugi powód dla którego podlegają oni
pochwale. Nie
są zajęci i niedbali, nie są pierwsi jeżeli chodzi o błędy, nie
rezygnując z odosobnienia, to trzeci powód dla którego
podlegają
oni pochwale. W tym średni mnisi … młodzi mnisi podlegają
pochwale z trzech powodów. Jako uczniowie mistrza żyjącego w
odosobnieniu sami trenują w odosobnieniu, to pierwszy powód dla
którego podlegają oni pochwale. Porzucają oni to co mistrz
powiada
by porzucili, to drugi powód dla którego podlegają oni
pochwale.
Nie są zajęci i niedbali, nie są pierwsi jeżeli chodzi o błędy,
nie rezygnują z odosobnienia, to trzeci powód dla którego
podlegają oni pochwale.
8. Przyjaciele są zatem
tutaj chciwość i nienawiść. Jest Droga Środkowa prowadząca do
porzucenia chciwości i nienawiści, dająca wgląd, dająca wiedzę,
prowadząca do pokoju, do bezpośredniej wiedzy, do oświecenia do
wygaszenia.
9. A czym jest ta Środkowa
Droga Środkowa ? To właśnie ta Szlachetna Ośmioraka Ścieżka,
mianowicie, właściwy pogląd, właściwa intencja, właściwa mowa,
właściwe działanie, właściwe utrzymanie, właściwy wysiłek,
właściwa uważność i właściwa koncentracja. To jest Droga
Środkowa dająca dająca wgląd, dająca wiedzę, prowadząca do
pokoju, do bezpośredniej wiedzy, do oświecenia do wygaszenia.
10-23. Przyjaciele, złem
tutaj są gniew i zemsta … pogarda i dominacja … zazdrość i
pożądliwość …zwodzenie i oszustwo …zniewolenie i arogancja
… wyobrażanie i duma … próżność i zaniedbanie. Dla usunięcia
tych stanów jest Droga Środkowa dająca wgląd, dająca
wiedzę, prowadząca do pokoju, do bezpośredniej wiedzy, do
oświecenia do wygaszenia.
24 Oto co powiedział
czcigodny Sariputta. Mnisi byli zadowoleni i ucieszeni słowami
czcigodnego Siariputty.