Free Online FOOD for MIND & HUNGER - DO GOOD 😊 PURIFY MIND.To live like free birds 🐦 🦢 🦅 grow fruits 🍍 🍊 🥑 🥭 🍇 🍌 🍎 🍉 🍒 🍑 🥝 vegetables 🥦 🥕 🥗 🥬 🥔 🍆 🥜 🎃 🫑 🍅🍜 🧅 🍄 🍝 🥗 🥒 🌽 🍏 🫑 🌳 🍓 🍊 🥥 🌵 🍈 🌰 🇧🇧 🫐 🍅 🍐 🫒Plants 🌱in pots 🪴 along with Meditative Mindful Swimming 🏊♂️ to Attain NIBBĀNA the Eternal Bliss.
Kushinara NIBBĀNA Bhumi Pagoda White Home, Puniya Bhumi Bengaluru, Prabuddha Bharat International.
05/31/18
Pali Canon Online
The Original Words of the Buddha
The Origin of the Pali Canon
79) Classical Samoan-Samoan Samoa,80) Classical Scots Gaelic-Gàidhlig Albannach Clasaigeach,81) Classical Serbian-Класични српски,82) Classical Sesotho-Sesotho ea khale,83) Classical Shona-Shona Shona,
79) Classical Samoan
79) Samoan Samoa
2638 Fri 1 LONA LESONA
Pali Canon Online
O Upu Autu a le Buddha
Le Amataga o le Canon Papa “Faapea
o se monike e fai mai:” Au uo, na ou faalogo ma maua lenei mea mai
laugutu o le Alii lava ia: o le Dhamma, o le amio pulea lea, o le
aʻoaʻoga lea a le Matai “, o le mea lea, monike, e le tatau ona e
faamaonia pe le taliaina foi upu. Ma,
e aunoa ma le faamaonia pe le taliaina foi, o ana upu ma faaupuga e
tatau ona tusia ma le faaeteete ma faatusatusa i le Suttas ma toe iloilo
i le malamalama o le amio pulea. Afai
latou, i luga o sea faatusatusaga ma iloiloga, ua maua e le ogatasi ma
le Suttas poo le amio, o le faaiuga e tatau ona i ai: “E mautinoa e le o
le upu lenei a le Buddha, ua sese ona malamalama i ai lenei monike”, ma
le mataupu e tatau ona teena. Ae
o fea i luga o sea faatusatusaga ma iloiloga ua latou maua ina ia
ogatusa ma Suttas poo le amio pulea, o le faaiuga e tatau ona: “E
mautinoa lava o le upu lenei a le Buddha, ua malamalama lelei i ai lenei
monike.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Le Faʻamasinoga Sili, Aso Mulimuli o Buddha
O aʻoaʻoga moni a Gotama le Buddha ua faʻasaoina ma tuʻuina mai ia i matou ma o loʻo maua i le Tipiṭaka. O le upu Pāli, ‘Tipiṭaka’, o lona uiga moni o ‘ato e tolu’ (ti = tolu + piṭaka = aoina o tusitusiga paia). O aʻoaʻoga a Buddha na vaevaeina i ni vaega se tolu. 1. O le vaega muamua e taua o le Vinaya Piṭaka ma o loo aofia ai tulafono uma na faataatia e Buddha mo faifeau ma nuns.
2. O le vaega lona lua ua taʻua o le Suttaṅta Piṭaka ma o loo aofia ai le Discourses.
3. O le vaega lona tolu o loʻo taʻua o Abhidhamma Piṭaka ma e aofia ai aʻoaʻoga faʻapitoa a le Buddha. Ua
lauiloa, soo se taimi lava e tuuina atu ai e le Buddha se lauga i ona
soo faauuina po o ni tagata e faatalanoaina pe faatonuina se pulega
faamasani i le faagasologa o lana galuega e fasefululima tausaga, oi
latou o ana aulotu tuuto ma aoao, o le a latou tuuina atu loa ana aoaoga
upu mo le upu manatua. Na faapena ona faasaoina saʻo upu a le Buddha ma na iu lava ina pasi le tautala mai le faiaoga i le tamaititi aoga. O
nisi o patele na faalogo i le Buddha o lauga i le tagata lava ia o
Araha, ma i le faauigaga, o le ‘mama aʻiaʻi’ e aunoa ma le tuinanau, le
fiafia ma le sese ma o lea, e le masalomia e mafai ona faatumauina, ma
le atoatoa upu a Buddha. O lea na latou faamautinoaina ai o le a tausia ma le faamaoni ia aoaoga a le Buddha mo fanau. E
oo lava i nei faifeau tuuto e le i oo i le vavalalata ae na latou ausia
ia vaega muamua e tolu o le paia ma e malolosi, o manatuaga manatua e
mafai foi ona manatua ai upu mo le upu po o le a le mea na laugaina e le
Buddha ma mafai ai foi ona avea ma tagata e leoleoina aoaoga a Buddha. O se tasi o ia tamaloa o Ānanda, o le tagata filifilia ma le soa tumau o le Buddha i le luasefululima tausaga o lona olaga. O Āanda sa sili ona atamamai ma faʻamanuiaina i le mafai ona manatua mea uma na ia faʻalogo ai. O
le mea moni lava, o lana moomooga moni lava e masani ona faamatala uma e
le Buddha ana lauga uma ia te ia ma e ui lava e lei avea o ia ma
Arahanta na ia faia ma le loto i ai le upu mafaufau mo upu uma lauga a
le Buddha lea na ia apoapoai atu ai i faipule, au ma ana tagata taoto. O
taumafaiga tuufaʻatasiga a nei faifeʻau taʻutaʻua ma faʻamaonia na
mafai ai e Dhamma ma Vinaya, e pei ona aʻoaʻoina e le Buddha ina ia
puipuia i lona uluai setete. O
le Pāli Tipiṭaka ma ana tusitusiga vavalalata o loʻo i ai o se taunuuga
o le mauaina e le Buddha le ala mamalu ma le saoloto o le Dhamma mama. O lenei ala e mafai ai ei latou uma oe mulimuli i ai ona taʻitaʻia se olaga filemu ma le fiafia. O
le mea moni, i lenei aso ma tausaga ua tatou manuia i le i ai o
aʻoaʻoga moni a le Buddha e puipuia mo augatupulaga i le lumanaʻi e ala i
taumafaiga faamaoni ma le faʻamaoni a ona soo faauuina i lalo e oʻo atu
i augatupulaga. O
le Buddha na fai atu i ona soo, ina ua le toe i ai o ia i totonu ia i
latou, e taua le sau faatasi o le Saṅgha mo le faamoemoe o le
faapotopoto faatasi o le Dhamma, e pei lava ona ia aoaoina. I
le usitaia o lenei faatonuga, na valaauina ai e uluai Toeaina se aufono
ma faatulaga lelei ia lauga uma a le Buddha ma tulafono a le patele,
ona toe faitauina ma le faamaoni lea upu mo le upu.
Le Amataga o le Canon Papa “Faapea
o se monike e fai mai:” Au uo, na ou faalogo ma maua lenei mea mai
laugutu o le Alii lava ia: o le Dhamma, o le amio pulea lea, o le
aʻoaʻoga lea a le Matai “, o le mea lea, monike, e le tatau ona e
faamaonia pe le taliaina foi upu. Ma,
e aunoa ma le faamaonia pe le taliaina foi, o ana upu ma faaupuga e
tatau ona tusia ma le faaeteete ma faatusatusa i le Suttas ma toe iloilo
i le malamalama o le amio pulea. Afai
latou, i luga o sea faatusatusaga ma iloiloga, ua maua e le ogatasi ma
le Suttas poo le amio, o le faaiuga e tatau ona i ai: “E mautinoa e le o
le upu lenei a le Buddha, ua sese ona malamalama i ai lenei monike”, ma
le mataupu e tatau ona teena. Ae
o fea i luga o sea faatusatusaga ma iloiloga ua latou maua ina ia
ogatusa ma Suttas poo le amio pulea, o le faaiuga e tatau ona: “E
mautinoa lava o le upu lenei a le Buddha, ua malamalama lelei i ai lenei
monike.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Le Faʻamasinoga Sili, Aso Mulimuli o Buddha
O aʻoaʻoga moni a Gotama le Buddha ua faʻasaoina ma tuʻuina mai ia i matou ma o loʻo maua i le Tipiṭaka. O le upu Pāli, ‘Tipiṭaka’, o lona uiga moni o ‘ato e tolu’ (ti = tolu + piṭaka = aoina o tusitusiga paia). O aʻoaʻoga a Buddha na vaevaeina i ni vaega se tolu. 1. O le vaega muamua e taua o le Vinaya Piṭaka ma o loo aofia ai tulafono uma na faataatia e Buddha mo faifeau ma nuns.
2. O le vaega lona lua ua taʻua o le Suttaṅta Piṭaka ma o loo aofia ai le Discourses.
3. O le vaega lona tolu o loʻo taʻua o Abhidhamma Piṭaka ma e aofia ai aʻoaʻoga faʻapitoa a le Buddha. Ua
lauiloa, soo se taimi lava e tuuina atu ai e le Buddha se lauga i ona
soo faauuina po o ni tagata e faatalanoaina pe faatonuina se pulega
faamasani i le faagasologa o lana galuega e fasefululima tausaga, oi
latou o ana aulotu tuuto ma aoao, o le a latou tuuina atu loa ana aoaoga
upu mo le upu manatua. Na faapena ona faasaoina saʻo upu a le Buddha ma na iu lava ina pasi le tautala mai le faiaoga i le tamaititi aoga. O
nisi o patele na faalogo i le Buddha o lauga i le tagata lava ia o
Araha, ma i le faauigaga, o le ‘mama aʻiaʻi’ e aunoa ma le tuinanau, le
fiafia ma le sese ma o lea, e le masalomia e mafai ona faatumauina, ma
le atoatoa upu a Buddha. O lea na latou faamautinoaina ai o le a tausia ma le faamaoni ia aoaoga a le Buddha mo fanau. E
oo lava i nei faifeau tuuto e le i oo i le vavalalata ae na latou ausia
ia vaega muamua e tolu o le paia ma e malolosi, o manatuaga manatua e
mafai foi ona manatua ai upu mo le upu po o le a le mea na laugaina e le
Buddha ma mafai ai foi ona avea ma tagata e leoleoina aoaoga a Buddha. O se tasi o ia tamaloa o Ānanda, o le tagata filifilia ma le soa tumau o le Buddha i le luasefululima tausaga o lona olaga. O Āanda sa sili ona atamamai ma faʻamanuiaina i le mafai ona manatua mea uma na ia faʻalogo ai. O
le mea moni lava, o lana moomooga moni lava e masani ona faamatala uma e
le Buddha ana lauga uma ia te ia ma e ui lava e lei avea o ia ma
Arahanta na ia faia ma le loto i ai le upu mafaufau mo upu uma lauga a
le Buddha lea na ia apoapoai atu ai i faipule, au ma ana tagata taoto. O
taumafaiga tuufaʻatasiga a nei faifeʻau taʻutaʻua ma faʻamaonia na
mafai ai e Dhamma ma Vinaya, e pei ona aʻoaʻoina e le Buddha ina ia
puipuia i lona uluai setete. O
le Pāli Tipiṭaka ma ana tusitusiga vavalalata o loʻo i ai o se taunuuga
o le mauaina e le Buddha le ala mamalu ma le saoloto o le Dhamma mama. O lenei ala e mafai ai ei latou uma oe mulimuli i ai ona taʻitaʻia se olaga filemu ma le fiafia. O
le mea moni, i lenei aso ma tausaga ua tatou manuia i le i ai o
aʻoaʻoga moni a le Buddha e puipuia mo augatupulaga i le lumanaʻi e ala i
taumafaiga faamaoni ma le faʻamaoni a ona soo faauuina i lalo e oʻo atu
i augatupulaga. O
le Buddha na fai atu i ona soo, ina ua le toe i ai o ia i totonu ia i
latou, e taua le sau faatasi o le Saṅgha mo le faamoemoe o le
faapotopoto faatasi o le Dhamma, e pei lava ona ia aoaoina. I
le usitaia o lenei faatonuga, na valaauina ai e uluai Toeaina se aufono
ma faatulaga lelei ia lauga uma a le Buddha ma tulafono a le patele,
ona toe faitauina ma le faamaoni lea upu mo le upu.
Le Fono Lua
O
le Fono Lona Lua na taʻua i le selau tausaga talu ona uma le Buddha’s
Parinibbāna ina ia mafai ai ona foia se finauga ogaoga i ‘’ sefulu ‘. O se faʻamatalaga lea i nisi o faipule na vavaeina tulafono laiti e sefulu. na tuʻuina atu ia i latou: 1. Faʻasaoina o le masima i se pu.
2. Aʻai ina ua maeʻa le aoauli.
3. Fafaga tasi ona toe foi lea i se nuu mo meaalofa.
4. Tausia o le Sauniga Uposatha ma faipule nofo i le nuʻu lava e tasi.
5. Faia o galuega aloaia pe a le maeʻa le fonotaga.
6. Mulimuli i se faiga masani ona sa faia e le tasi o le faiaoga poʻo le faiaoga.
7. Fua le susu susu pe a uma ona fai sana taumafataga o le aoauli.
8. Faʻaaogaina o le inu malosi ao leʻi faʻamaina.
9. Faʻaaogaina o se fala e leʻo le tele o le tele.
10. Faaaogaina o auro ma siliva. Na
avea a latou sese ma mataupu ma mafua ai se feeseeseaiga autu o le
solia o nei tulafono na manatu e feteenai ma uluai aoaoga a Buddha. O le Tupu o Kākāsoka o le sui lagolago lona lua ma na faia le fonotaga i Vesāli ona o tulaga nei. I
se tasi aso, ao asiasi atu i le Mahāvana Grove i Veāsli, na iloa ai e
Elder Yasa o se vaega tele o faifeʻau ua lauiloa o Vajjians ua solia le
tulafono lea na faasaina ai le taliaina e le monk o auro ma siliva e ala
i le faalauiloa faalauaitele mai ia latou tagata tapuaʻi. Na
ia vave faitioina a latou amioga ma o la latou tali o le ofoina atu lea
ia te ia o se vaega oa latou tupe faasolitulafono i le faamoemoe o le a
manumalo o ia. O le Elder Yasa, e ui i lea na teena ma ulagia a latou amio. Na vave ona molia o ia e le au monike i se faiga aloaia o le faaleleiga, ma molia o ia i le tuuaia o latou tagata tapuaʻi. O
le mea lea na faʻamaonia ai e Elder Yasa ia lava ma le au faipisinisi,
ae i le taimi lava e tasi, na latou talitonu ai na faia e le au faifeau a
Vijjia le sese i le siiina mai o le faʻaaliga a le Buddha i luga o le
faʻasaina o le taliaina poʻo le talosaga mo auro ma siliva. Na
vave ona faailoa mai e le alii faipule la latou lagolago mo le Elder
Yasa ma tautino atu misi Vajjian i tagata sese ma tagata faatuiese, fai
mai ‘’ o Elder Yasa na o ia o le tamaloa moni ma tama tama a Sākana. O isi uma e le o ni faipese, ae le o tama a Sākyan ‘’. O
le au Stubborn ma le salamō o faifeau a Vajjian na siitia loa le
Venerable Yasa Thera e aunoa ma le faamaoniga a le vaega totoe o le
Saṅgha ina ua latou iloa le iuga o lana feiloaiga ma a latou tagata
tapuaʻi. O
le alii o Yasa, e ui lava na sola ese mai le latou moliaga ma alu atu e
saili le lagolago a le au monike i se isi itu, o le na lagolagoina ona
manatu masani i luga o le Vinaya. O
le ono ono o vaomatua o loʻo nonofo ai mai Pavā ma le valu sefulu alii
monokesa mai le itu i saute o Avanti oe na tutusa le manatu, na ofoina
atu e fesoasoani ia te ia e siaki le leaga o le Vinaya. Na
latou filifili faatasi eo atu i Soreyya e feutagai ma le Venerable
Revata ona o ia o se alii sili ona faaaloalo ma o se tagata atamai i
Dhamma ma le Vinaya. O
le taimi lava na iloa ai e le au monks Vajjian lenei mea na latou
sailia foi le lagolago a le Venerable Revata e ala i le ofoina atu ia te
ia o mea e fa na ia vave teena. Na taumafai nei taupulega ina ia faʻaaogaina ia lava auala e manumalo ai i le tagata o Venerable Revata, le Venerable Uttara. I
le taimi muamua, na ia teenaina le latou ofo, ae na latou tauanauina o
ia e talia la latou ofo, ma fai mai afai e le taliaina e ia ia mea e
manaomia mo le Buddha, o le a talosagaina Ānanda e talia ma e masani ona
malie e faia. Na suia e lona mafaufau ma faʻafeiloaʻi ai manaoga. Na
faʻamalosia i latou e ia na ia malilie e alu ma faʻamaonia le Venerable
Revata e taʻutino atu ai o faifeʻau Vajjian o ni failauga tonu ia o le
Upumoni ma tagata o loʻo umia le Dhamma. Na vaaia e le Venerable Revata la latou faʻaʻoleʻole ma mumusu e lagolagoina i latou. Ona ia lafoina lea o Uttara. Ina
ia mafai ona foia le mataupu i le taimi e tasi, o le Venerable Revata
na fautua mai e tatau ona valaauina se fono i Vākamikama ma ia lava e
fesiligia fesili e sefulu o le sili ona sinia o toeaina o le aso, o le
Thera Sabbjakāmi. O
le taimi lava na tuuina atu ai ia te ia o le a faafofogaina e se komiti
o alii siliva e toavalu, ma lona aloaia na filifilia i la latou palota.
O
le au faipule e valu na valaauina e faamasino le mataupu, o le
Venerables Sabbakāmi, saha, Khujjasobhita ma Vasasafamika, mai sasaʻe ma
le fa misa mai Sisifo, Venerables Revata, Sambhuta-Sāṇavīsī, Yasa ma
Sumana. Na latou finau ma le faʻaaliga le mataupu ma Revata ao fesili le tagata fesiligia ma sabbakāmī i ana fesili. Ina
ua maeʻa le felafolafoaiga, na filifili le au faipule e toʻavalu e
tetee i le au faipule a Vajjian ma na faasilasilaina le latou faaiuga i
le faapotopotoga. Mulimuli
ane, e fitu selau faipule na toe taʻua le Dhamma ma Vinaya ma o lenei
mataupu na taua o le Sattasatī ona o le fitu selau pasene na auai. O
lenei aufaʻasolopito taua o loʻo taʻua foi, le Yasatthera Sangīti ona o
le tele o matafaioi a Elder Yasa i ai ma lona maelega mo le puipuia o
le Vinaya. Na
teena e le au faipule a Vajjian le taliaina o le faaiuga a le Fono ma
le tetee, na latou taua ai le fono a le aufono lea sa taua o le
Mahāsaṅgiti.
le Fono Lona Lua na taʻua i le selau tausaga talu ona uma le Buddha’s
Parinibbāna ina ia mafai ai ona foia se finauga ogaoga i ‘’ sefulu ‘. O se faʻamatalaga lea i nisi o faipule na vavaeina tulafono laiti e sefulu. na tuʻuina atu ia i latou: 1. Faʻasaoina o le masima i se pu.
2. Aʻai ina ua maeʻa le aoauli.
3. Fafaga tasi ona toe foi lea i se nuu mo meaalofa.
4. Tausia o le Sauniga Uposatha ma faipule nofo i le nuʻu lava e tasi.
5. Faia o galuega aloaia pe a le maeʻa le fonotaga.
6. Mulimuli i se faiga masani ona sa faia e le tasi o le faiaoga poʻo le faiaoga.
7. Fua le susu susu pe a uma ona fai sana taumafataga o le aoauli.
8. Faʻaaogaina o le inu malosi ao leʻi faʻamaina.
9. Faʻaaogaina o se fala e leʻo le tele o le tele.
10. Faaaogaina o auro ma siliva. Na
avea a latou sese ma mataupu ma mafua ai se feeseeseaiga autu o le
solia o nei tulafono na manatu e feteenai ma uluai aoaoga a Buddha. O le Tupu o Kākāsoka o le sui lagolago lona lua ma na faia le fonotaga i Vesāli ona o tulaga nei. I
se tasi aso, ao asiasi atu i le Mahāvana Grove i Veāsli, na iloa ai e
Elder Yasa o se vaega tele o faifeʻau ua lauiloa o Vajjians ua solia le
tulafono lea na faasaina ai le taliaina e le monk o auro ma siliva e ala
i le faalauiloa faalauaitele mai ia latou tagata tapuaʻi. Na
ia vave faitioina a latou amioga ma o la latou tali o le ofoina atu lea
ia te ia o se vaega oa latou tupe faasolitulafono i le faamoemoe o le a
manumalo o ia. O le Elder Yasa, e ui i lea na teena ma ulagia a latou amio. Na vave ona molia o ia e le au monike i se faiga aloaia o le faaleleiga, ma molia o ia i le tuuaia o latou tagata tapuaʻi. O
le mea lea na faʻamaonia ai e Elder Yasa ia lava ma le au faipisinisi,
ae i le taimi lava e tasi, na latou talitonu ai na faia e le au faifeau a
Vijjia le sese i le siiina mai o le faʻaaliga a le Buddha i luga o le
faʻasaina o le taliaina poʻo le talosaga mo auro ma siliva. Na
vave ona faailoa mai e le alii faipule la latou lagolago mo le Elder
Yasa ma tautino atu misi Vajjian i tagata sese ma tagata faatuiese, fai
mai ‘’ o Elder Yasa na o ia o le tamaloa moni ma tama tama a Sākana. O isi uma e le o ni faipese, ae le o tama a Sākyan ‘’. O
le au Stubborn ma le salamō o faifeau a Vajjian na siitia loa le
Venerable Yasa Thera e aunoa ma le faamaoniga a le vaega totoe o le
Saṅgha ina ua latou iloa le iuga o lana feiloaiga ma a latou tagata
tapuaʻi. O
le alii o Yasa, e ui lava na sola ese mai le latou moliaga ma alu atu e
saili le lagolago a le au monike i se isi itu, o le na lagolagoina ona
manatu masani i luga o le Vinaya. O
le ono ono o vaomatua o loʻo nonofo ai mai Pavā ma le valu sefulu alii
monokesa mai le itu i saute o Avanti oe na tutusa le manatu, na ofoina
atu e fesoasoani ia te ia e siaki le leaga o le Vinaya. Na
latou filifili faatasi eo atu i Soreyya e feutagai ma le Venerable
Revata ona o ia o se alii sili ona faaaloalo ma o se tagata atamai i
Dhamma ma le Vinaya. O
le taimi lava na iloa ai e le au monks Vajjian lenei mea na latou
sailia foi le lagolago a le Venerable Revata e ala i le ofoina atu ia te
ia o mea e fa na ia vave teena. Na taumafai nei taupulega ina ia faʻaaogaina ia lava auala e manumalo ai i le tagata o Venerable Revata, le Venerable Uttara. I
le taimi muamua, na ia teenaina le latou ofo, ae na latou tauanauina o
ia e talia la latou ofo, ma fai mai afai e le taliaina e ia ia mea e
manaomia mo le Buddha, o le a talosagaina Ānanda e talia ma e masani ona
malie e faia. Na suia e lona mafaufau ma faʻafeiloaʻi ai manaoga. Na
faʻamalosia i latou e ia na ia malilie e alu ma faʻamaonia le Venerable
Revata e taʻutino atu ai o faifeʻau Vajjian o ni failauga tonu ia o le
Upumoni ma tagata o loʻo umia le Dhamma. Na vaaia e le Venerable Revata la latou faʻaʻoleʻole ma mumusu e lagolagoina i latou. Ona ia lafoina lea o Uttara. Ina
ia mafai ona foia le mataupu i le taimi e tasi, o le Venerable Revata
na fautua mai e tatau ona valaauina se fono i Vākamikama ma ia lava e
fesiligia fesili e sefulu o le sili ona sinia o toeaina o le aso, o le
Thera Sabbjakāmi. O
le taimi lava na tuuina atu ai ia te ia o le a faafofogaina e se komiti
o alii siliva e toavalu, ma lona aloaia na filifilia i la latou palota.
O
le au faipule e valu na valaauina e faamasino le mataupu, o le
Venerables Sabbakāmi, saha, Khujjasobhita ma Vasasafamika, mai sasaʻe ma
le fa misa mai Sisifo, Venerables Revata, Sambhuta-Sāṇavīsī, Yasa ma
Sumana. Na latou finau ma le faʻaaliga le mataupu ma Revata ao fesili le tagata fesiligia ma sabbakāmī i ana fesili. Ina
ua maeʻa le felafolafoaiga, na filifili le au faipule e toʻavalu e
tetee i le au faipule a Vajjian ma na faasilasilaina le latou faaiuga i
le faapotopotoga. Mulimuli
ane, e fitu selau faipule na toe taʻua le Dhamma ma Vinaya ma o lenei
mataupu na taua o le Sattasatī ona o le fitu selau pasene na auai. O
lenei aufaʻasolopito taua o loʻo taʻua foi, le Yasatthera Sangīti ona o
le tele o matafaioi a Elder Yasa i ai ma lona maelega mo le puipuia o
le Vinaya. Na
teena e le au faipule a Vajjian le taliaina o le faaiuga a le Fono ma
le tetee, na latou taua ai le fono a le aufono lea sa taua o le
Mahāsaṅgiti.
O le Fono Lona Tolu
O
le Fono Lona Tolu na faia muamua lava e aveesea ai le Saṅgha o faiga
piʻopiʻo ma masalosalo masalomia na latou umia manatu faaalia. Na taloina le Fono i le 326 TLM. I Asokārāma i Paṭaliputta i lalo o le lagolago a le Emeperoa Asoka. Sa pulefaamalumalu ai Elder Moggaliputta Tissa ma le tasi le afe o failotu na auai i lenei Fono. Tu
ma aga masani na manumalo ia Asoka i lona nofoalii e ala i le
faʻamaligiina o le toto o le tama tama a lona tama sei vagana lona lava
uso, o Tissa Kumāra lea na iu lava ina faʻauʻuina ma ausia le
faʻalavelave. Na faapaleina Asoka i le lua selau ma le sefulu valu tausaga talu ona maua le Budapha a Mahaparinibbana. I
le taimi muamua, sa ia na o le faʻaaloaloga o le faʻafetai i le Dhamma
ma le Saṅgha ma na lagolagoina foi sui auai o isi lotu faʻalelotu e pei
ona faia e lona tama i ona luma. Ae ui i lea, na suia nei mea uma ina ua latou feiloai ma le auvalu-noc Nigrodha o le na talaiina ia te ia le Appimada-vagga. Mulimuli ane, na ia taofia le lagolagoina o isi vaega faalelotu ma lona fiafia ma le tuuto i le Dhamma ua loloto. Na
ia faaaogaina lona tamaoaiga tele ina ia fausia, o loo taua, e valu
sefulu fa afe pagodas ma vihāras ma lagolagoina malosi Bhikkhus i mea e
fa. O lona atalii o Mahinda ma lona afafine o Saṅghamittā na faauuina ma taliaina i le Saṅgha. Mulimuli ane, o lona agalelei na mafua ai faafitauli matuia i totonu o le Saṅgha. O
le taimi na faia ai le poloaiga e le toatele o alii le taualoa, o loo i
ai ni manatu faaalia ma na tosina atu i le poloaiga ona o le fesoasoani
a le Emeperoa ma le ofoina atu o meaai, lavalava, fale ma vailaau
faafomai. O
le toʻatele o tagata le faʻatuatuaina, matapeʻapeʻa faʻafeiloaʻi manatu
sese na taumafai e auai i le faʻatonuga ae na manatu e le talafeagai mo
le faʻauʻuga. E
ui lava i lea na latou faʻaaogaina le avanoa e faʻaaoga ai le agaalofa o
le Emeperoa mo o latou lava iuga ma fai ofu talaloa ma auai i le
poloaiga e aunoa ma le faauuina lelei. O le mea lea, na faʻaitiitia le faʻaaloalo mo le Saṅgha. Ina
ua oo mai lenei mea, o nisi o faipule moni na mumusu e taofi le
faʻamamaina faʻamaonia po o le sauniga a Uposatha i le faʻatasi ai ma
tagata leaga, o faifeʻau. Ina
ua faalogo le Emeperoa i lenei mea sa ia saili e toe faaleleia le
tulaga ma auina atu se tasi o ana faifeau i monike ma le poloaiga latou
te faatinoina le sauniga. Ae
ui i lea, na tuuina atu e le Emeperoa i le faifeau ni faatonuga patino
pe o le a le uiga e tatau ona faaaoga e faatino ai lana poloaiga. O le au monks na mumusu e usitai ma taofi le sauniga i le kamupani oa latou uo pepelo ma le ‘gaoi’ [themyasinivāsaka]. I
le atuatuvale, na alu ifo ai le faifeau ita i lalo o le laina o le
aufono a le au monike ma toso lana pelu, vavae ese uma i latou mai le
tasi seia oo i le uso o le Tupu, o Tissa o le na faauuina. Na
taofia e le faifeau mataʻutia le fasiga ma sola ese mai le fale tele ma
toe lipoti atu i le Emperor Asoka na matuai faanoanoa ma le fiafia ona o
le mea na tupu ma tuuaia o ia lava mo le fasioti tagata. Na ia sailia le fautuaga a Thera Moggaliputta Tissa. Na ia fai mai e tatau ona tuliesea le au faipule mai le poloaiga ma le tolu Fono e fono vave. Na faapena foi i le sefulu fitu o tausaga o le nofoaiga a le Emeperoa na taua ai le Fono lona tolu. O
Lera Moggaliputta Tissa na taʻitaʻia taualumaga ma filifili ai le
faitau afe o faipule mai le toʻa 60,000 tagata na auai mo le tafaoga
masani a Dhamma ma le Vinaya, lea na faaauau mo le iva masina. O le Emeperoa, na fesiligia e le au monokesa mai le tele o monasala e uiga i aoaoga a le Buddha. O i latou na faia ni manatu sese na faʻaalia ma tuliese mai le Saṅgha vave. I lenei auala sa faʻamamāina ai le Bhikkhu Saṅgha mai tagata atamamai ma bogus bhikkhus.
O lenei aufono na ausia foi le tele o isi mea taua. O
le Elder Moggaliputta Tissa, ina ia faafitia ai le tele o taʻiala ma
faamautinoa ua tausia mama le Dhamma, na ia usitaia se tusi i le taimi o
le fono e taʻua o le Kathāvatthu. O
lenei tusi e aofia ai mataupu e luasefulutolu, ma o se tuufaatasiga o
talanoaga (kathā) ma faʻataʻitaʻiga o manatu faʻavae na faia e le tele o
vaega i matāupu faʻalosolo. O le lima o tusi e fitu a Abhidhamma Piṭaka. O
sui auai o le Fono na latou tuuina mai foi se faamaufaailoga a le tupu o
le faamaoniga i le aoaoga faavae o le Buddha, faaigoaina o le
Vibhajjavada, o le Mataupu Faavae o le Suʻesuʻega. E tutusa lelei ma le aʻoaʻoga a le Theravāda. O
se tasi o mea sili ona taua na ausia o lenei fonotaga a Dhamma ma le
tasi lea na fua mai mo le tele o seneturi, na auina mai ai e le Emeperoa
le au monike, e masani lelei i le Buddha o Dhamma ma Vinaya, e mafai
ona tauloto uma i le fatu, e aoao ai i atunuu eseese e iva. O nei faifeau Dhammadūta na aofia ai le Venerable Majjhantika Thera na malaga atu i Kashmir ma Gandhāra. Sa talosagaina o ia e talai le Dhamma ma faatuina se poloaiga a faifeau iina. O
le Venerable Mahādeva na auina atu i Mahinsakamaṇḍa’āa (Mysore i ona po
nei) ma le Venerable Rakkhita Thera na auina atu i Vanavāsī (Northern
Kanara i le itu i saute o Initia.) O le Venerable Yonaka Dhammarakkhita
Thera na auina atu i Upper Aparantaka (Gujarat, Kathiawar, Kutch ma
Sindh) .
le Fono Lona Tolu na faia muamua lava e aveesea ai le Saṅgha o faiga
piʻopiʻo ma masalosalo masalomia na latou umia manatu faaalia. Na taloina le Fono i le 326 TLM. I Asokārāma i Paṭaliputta i lalo o le lagolago a le Emeperoa Asoka. Sa pulefaamalumalu ai Elder Moggaliputta Tissa ma le tasi le afe o failotu na auai i lenei Fono. Tu
ma aga masani na manumalo ia Asoka i lona nofoalii e ala i le
faʻamaligiina o le toto o le tama tama a lona tama sei vagana lona lava
uso, o Tissa Kumāra lea na iu lava ina faʻauʻuina ma ausia le
faʻalavelave. Na faapaleina Asoka i le lua selau ma le sefulu valu tausaga talu ona maua le Budapha a Mahaparinibbana. I
le taimi muamua, sa ia na o le faʻaaloaloga o le faʻafetai i le Dhamma
ma le Saṅgha ma na lagolagoina foi sui auai o isi lotu faʻalelotu e pei
ona faia e lona tama i ona luma. Ae ui i lea, na suia nei mea uma ina ua latou feiloai ma le auvalu-noc Nigrodha o le na talaiina ia te ia le Appimada-vagga. Mulimuli ane, na ia taofia le lagolagoina o isi vaega faalelotu ma lona fiafia ma le tuuto i le Dhamma ua loloto. Na
ia faaaogaina lona tamaoaiga tele ina ia fausia, o loo taua, e valu
sefulu fa afe pagodas ma vihāras ma lagolagoina malosi Bhikkhus i mea e
fa. O lona atalii o Mahinda ma lona afafine o Saṅghamittā na faauuina ma taliaina i le Saṅgha. Mulimuli ane, o lona agalelei na mafua ai faafitauli matuia i totonu o le Saṅgha. O
le taimi na faia ai le poloaiga e le toatele o alii le taualoa, o loo i
ai ni manatu faaalia ma na tosina atu i le poloaiga ona o le fesoasoani
a le Emeperoa ma le ofoina atu o meaai, lavalava, fale ma vailaau
faafomai. O
le toʻatele o tagata le faʻatuatuaina, matapeʻapeʻa faʻafeiloaʻi manatu
sese na taumafai e auai i le faʻatonuga ae na manatu e le talafeagai mo
le faʻauʻuga. E
ui lava i lea na latou faʻaaogaina le avanoa e faʻaaoga ai le agaalofa o
le Emeperoa mo o latou lava iuga ma fai ofu talaloa ma auai i le
poloaiga e aunoa ma le faauuina lelei. O le mea lea, na faʻaitiitia le faʻaaloalo mo le Saṅgha. Ina
ua oo mai lenei mea, o nisi o faipule moni na mumusu e taofi le
faʻamamaina faʻamaonia po o le sauniga a Uposatha i le faʻatasi ai ma
tagata leaga, o faifeʻau. Ina
ua faalogo le Emeperoa i lenei mea sa ia saili e toe faaleleia le
tulaga ma auina atu se tasi o ana faifeau i monike ma le poloaiga latou
te faatinoina le sauniga. Ae
ui i lea, na tuuina atu e le Emeperoa i le faifeau ni faatonuga patino
pe o le a le uiga e tatau ona faaaoga e faatino ai lana poloaiga. O le au monks na mumusu e usitai ma taofi le sauniga i le kamupani oa latou uo pepelo ma le ‘gaoi’ [themyasinivāsaka]. I
le atuatuvale, na alu ifo ai le faifeau ita i lalo o le laina o le
aufono a le au monike ma toso lana pelu, vavae ese uma i latou mai le
tasi seia oo i le uso o le Tupu, o Tissa o le na faauuina. Na
taofia e le faifeau mataʻutia le fasiga ma sola ese mai le fale tele ma
toe lipoti atu i le Emperor Asoka na matuai faanoanoa ma le fiafia ona o
le mea na tupu ma tuuaia o ia lava mo le fasioti tagata. Na ia sailia le fautuaga a Thera Moggaliputta Tissa. Na ia fai mai e tatau ona tuliesea le au faipule mai le poloaiga ma le tolu Fono e fono vave. Na faapena foi i le sefulu fitu o tausaga o le nofoaiga a le Emeperoa na taua ai le Fono lona tolu. O
Lera Moggaliputta Tissa na taʻitaʻia taualumaga ma filifili ai le
faitau afe o faipule mai le toʻa 60,000 tagata na auai mo le tafaoga
masani a Dhamma ma le Vinaya, lea na faaauau mo le iva masina. O le Emeperoa, na fesiligia e le au monokesa mai le tele o monasala e uiga i aoaoga a le Buddha. O i latou na faia ni manatu sese na faʻaalia ma tuliese mai le Saṅgha vave. I lenei auala sa faʻamamāina ai le Bhikkhu Saṅgha mai tagata atamamai ma bogus bhikkhus.
O lenei aufono na ausia foi le tele o isi mea taua. O
le Elder Moggaliputta Tissa, ina ia faafitia ai le tele o taʻiala ma
faamautinoa ua tausia mama le Dhamma, na ia usitaia se tusi i le taimi o
le fono e taʻua o le Kathāvatthu. O
lenei tusi e aofia ai mataupu e luasefulutolu, ma o se tuufaatasiga o
talanoaga (kathā) ma faʻataʻitaʻiga o manatu faʻavae na faia e le tele o
vaega i matāupu faʻalosolo. O le lima o tusi e fitu a Abhidhamma Piṭaka. O
sui auai o le Fono na latou tuuina mai foi se faamaufaailoga a le tupu o
le faamaoniga i le aoaoga faavae o le Buddha, faaigoaina o le
Vibhajjavada, o le Mataupu Faavae o le Suʻesuʻega. E tutusa lelei ma le aʻoaʻoga a le Theravāda. O
se tasi o mea sili ona taua na ausia o lenei fonotaga a Dhamma ma le
tasi lea na fua mai mo le tele o seneturi, na auina mai ai e le Emeperoa
le au monike, e masani lelei i le Buddha o Dhamma ma Vinaya, e mafai
ona tauloto uma i le fatu, e aoao ai i atunuu eseese e iva. O nei faifeau Dhammadūta na aofia ai le Venerable Majjhantika Thera na malaga atu i Kashmir ma Gandhāra. Sa talosagaina o ia e talai le Dhamma ma faatuina se poloaiga a faifeau iina. O
le Venerable Mahādeva na auina atu i Mahinsakamaṇḍa’āa (Mysore i ona po
nei) ma le Venerable Rakkhita Thera na auina atu i Vanavāsī (Northern
Kanara i le itu i saute o Initia.) O le Venerable Yonaka Dhammarakkhita
Thera na auina atu i Upper Aparantaka (Gujarat, Kathiawar, Kutch ma
Sindh) .
Venerable Mahārakkhita Thera na malaga atu i Yonaka-loka (o le nuu o
tagata Saina, Bactania ma Eleni.) O Venerable Majjhima Thera na alu i
Himavanta (le mea e lata ane i le Himalaya.) Na auina atu le Venerable
Soṇa ma le Venerable Uttara i Suvaṇṇabhūmi [now Myanmar]. O
le Venerable Mahinda Thera, Le Venerable Ittiya Thera, le Venerable
Uttiya Thera, le Venerable Sambala Thera ma le Venerable Bhaddasalala
Thera na auina atu i Tambapaṇṇi (lea ua iai nei Sri Lanka). O
le galuega a Dhamma o nei faipule na faamanuiaina ma fua mai ai ni fua
lelei i le gasologa o le taimi ma ua umi se taimi i le faamamaluina o
tagata o nei laueleele faatasi ai ma le meaalofa a le Dhamma ma
faatosina ai o latou aganuu ma aganuu. Faatasi
ai ma le faasalalauina o Dhamma e ala i upu a le Buddha, i le taimi
mulimuli na amata ai ona iloa Initia o Visvaguru, le faiaoga o le
lalolagi. Fono Lona Fa O le Fono lona fa na faia i Tambapaṇṇi [Sri Lanka] i le aso 29 TLM. i lalo o le lagolago a le Tupu Vaṭṭagāmaṇi. O
le mafuaaga autu mo le taloina o le iloa lea ua le mafai nei e le
toatele o faipule ona taofi le Tipiṭaka atoa i lo latou manatua e pei o
le mataupu muamua mo le Venerable Mahinda ma i latou na mulimuli ia te
ia i se taimi vave. O
le mea lea, e pei ona tusia e le tusitusi, i le taimi lea na matua
atiaeina, na manatu e talafeagai ma tatau ona tusia i lalo le vaega atoa
o aoaoga a Buddha. Na
lagolagoina e le Tupu Vaṭṭagāmaṇi le manatu o le monk ma sa faia se
fono faapitoa ina ia faaitiitia ai le Tipiṭaka atoa i le tusitusi. O
le mea lea, ina ia mafai ona faasaoina lelei le Dhamma moni, o le
Venerable Mahārakhita ma le limaselau faifeʻau na latou tauloto upu a le
Buddha ona tusi lea i lalo i luga o pama. O
lenei galuega ofoofogia na faia i totonu o se ana e taua, o le Aloka
lena, o loʻo i totonu o le vaʻaiga o se laufanua anamua e lata ane i le
mea ua i ai nei Matale. Na faapena ona ausia le sini o le Fono ma o le faasaoina o tusitusiga a le Dhamma moni na mautinoa. Mulimuli ane, i le seneturi lona sefuluvalu, o King Vijayarājasīha ei ai ata o le Buddha na faia i totonu o lenei ana. Le Lima Fono Na faia le Fono lona Lima i Māndalay, Burma lea ua iloa nei o Myanmar i le 1871 TA i le nofoaiga a le Tupu Mindon. O
le autu autu o lenei fonotaga o le taulotoina uma o aʻoaʻoga a le
Buddha ma suʻesuʻeina i minute auiliili e fai pe a fai o se tasi oi
latou ua suia, faʻavasegaina pe paʻu. Na
pulefaamalumalu ia e Toeaina e toʻatolu, le Maota o Mahāthera
Jāgarābhivaśsasa, le Venerable Narindābhidhaja, ma le Venerable
Mahāthera Sumaṅgalasāmi ma le lua afe fā selau faifeʻau (2,400). O a latou faʻasalalauga Dhamma faʻatasi na tumau mo le lima masina. O
le galuega a lenei aufono na mafua ai ona tusia le Tipiṭaka atoa mo
fanau i luga o le fitu selau luasefulu-iva i luga o le maamora i le
Myanmar i le maeʻa ai o le toe faitauina ma ua autasi le autasi. O
lenei galuega taua na faia e nisi pe tusa ma le lua afe faselau faipule
ma le toatele o tagata atamamai tomai, ina ua maeʻa paʻu taʻitasi sa
latou nonofo i totonu o le ‘piṭaka’ pagodas i se nofoaga faapitoa i le
lotoa o le Tupu Mindon o Kuthodaw Pagoda i lalo o Māndalay Hill lea e taʻua ai le ‘tusi sili ona tele i le lalolagi’, e tu mai i lenei aso.
Le Ono Lona Ono O
le Ono Ono na valaauina i le Kaba Aye i Yangon, muamua o Rangoon i le
1954, valu-tolu tausaga talu ona faia le lima lona lima i Mandalay. O loʻo lagolagoina e le Malo o Burmese na taʻitaʻia e le Palemia, le mamalu o le U Nu. Na
ia faatagaina le fausiaina o le Mahā Pāsāna Gūhā, o le ana tele lea na
fausia mai le eleele, e avea ma nofoaga e faapotopoto ai e pei o le
Sattapānni Cave Initia - le nofoaga o le uluai Fono a Dhamma. Ina
ua maeʻa, na fono le Fono i le aso 17 o Me, 1954. E pei o le fono
muamua, o lana uluai sini o le faamautuina ma le puipuia o le moni o
Dhamma ma Vinaya. Ae ui lava i lea, e tulaga ese lava e pei o le au faipule na auai i lea mea na sau mai i atunuu e valu. O
nei tagata e lua afe lima selau na aʻoaʻoina le aufaipese a leravāda
mai Myanmar, Cambodia, Initia, Laos, Nepal, Sri Lanka, Taialani ma
Vietnam. Na
tofia le Susuga Venerable Mahāsi Sayadaw i le galuega mamalu o le
fesiligia o fesili e uiga i le Dhamma o le Venerable Bhadanta
Vicittasārābhivagunasa Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika o le na taliina
uma i latou aʻoga ma le fiafia. E
oo atu i le taimi na fono ai lenei fono, o atunuu uma sa auai na maua e
le Pali Tipiṭaka a latou tusitusiga, sei vagana ai Initia. O
le taulotoina masani o Tusitusiga a Dhamma na faia i le lua tausaga na
suesueina ai ma le maelega le Tipiṭaka ma ana tusitusiga i tusitusiga
uma lava. Soo se eseesega na maua, sa maitauina, na faia faasaoga talafeagai ma toe tuufaatasia uma lomiga. O le mea e fiafia ai, na maua ai e leai se eseesega tele i le anotusi o soʻo se tusitusiga. Mulimuli
ane, ina ua uma ona aloaia aloaia e le Fono, na saunia uma volumes o le
Tipiṭaka ma a latou Faʻasalalauga mo le lomitusi i luga o lomiga
faʻaonaponei ma lolomiina i le Myanmar (Burmese) tusitusiga. O lenei tulaga taua na ausia e ala i taumafaiga tuuto a le lua afe lima selau faifeau ma le tele o tagata tafafao. O la latou galuega na iu ia Me, 1956, lua ma le afa miliona talu ona ausia e le Alii Parinibbāna. O lenei galuega a le aufono o le tulaga tulaga ese lea o le ausia o sui mai le lalolagi atoa o Buddha. O
le lomiga o le Tipiṭaka lea na ia faia ina ia maua, ua aloaia o le
faamaoni i aoaoga taua a Gotama le Buddha ma le sili ona aloaia o latou
faaliliuga i le taimi nei. O voluma na lomia ina ua maeʻa le Ono Sausagāyana sa lolomiina i le Myanmar script. Ina
ia mafai ona tuʻuina atu voluma i tagata o Initia, na amataina e le
Vipassana Research Institute le poloketi e lolomi le Tipiṭaka ma ona
Aṭṭhakathās ma ṭikas i Devanagari i le tausaga 1990. Fafaguina le tasi i le faʻalogoina o Aoaoga a Buddha i le 5 Upu
Ia Lelei Pea Lelei Ia Manatua! Mo le faʻamatalaga atoa Faamolemole asiasi mai:
Analtic
Insight Net - FREE Online Tipiṭaka Research ma Practice University ma
TALA FOU e ala i http://sarvajan.ambedkar.org i totonu o 105 gagana
faʻanumera
Mai:
http://sarvajan.ambedkar.org Faʻaliliu lenei Faʻaliliuga Google i lau gagana gagana e faʻaaoga
https://translate.google.com O lau LESONA lena Imeli:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch…
Batzorig Vaanchig - Morin Khuur
Tengiz Türk
Published on Feb 25, 2015
Batzorig Vaanchig - Morin Khuur (Moğolistan)
Category
Music
youtube.com
Batzorig Vaanchig - Morin Khuur (Moğolistan)
80) Classical Scots Gaelic
80) Gàidhlig Albannach Clasaigeach
2638 Fri 1 Ògmhios LESSON
Pali Canon Air-loidhne
Na faclan tùsail bhon Buddha
Tùs an Canon Pali “Nam
biodh manach ag ràdh:” Cairdean, chuala mi seo agus fhuair mi seo bho
bhilean an Tighearna: is e seo an Dhamma, is e seo an smachd, is e seo
teagasg an Mhaighstir “, an sin, manaich, cha bu chòir dhut a bhith a
‘toirt cead no aimhreit dha. faclan. An
uairsin, gun aonta no aontachadh, bu chòir na faclan agus na
h-abairtean aige a bhith air an toirt fa-near gu cùramach agus an
coimeas ris na Suttas agus an ath-bhreithneachadh ann an solas na
smachd. Ma
tha iad, air a leithid de choimeas agus lèirmheas, air an lorg gun a
bhith a ‘co-fhreagairt ris na Suttas no an smachd, feumaidh an
co-dhùnadh a bhith: “Gu cinnteach chan e seo facal an Buddha, tha am
manach seo air a thuigsinn gu ceàrr”, agus a’ chùis a bhith air a dhiùltadh. Ach
far a bheil coimeas agus lèirmheas mar sin air an lorg gu bheil iad a
‘freagairt ris na Suttas no an smachd, feumaidh an co-dhùnadh a bhith:
“Gu dearbh, is e seo facal an Buddha, tha am manach seo air a thuigsinn
gu ceart.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - An Slighe Mòr, Na Làithean mu dheireadh aig Buddha
Tha an teagasg ceart Gotama an Buddha air a ghleidheadh agus air a thoirt thugaibh agus tha sinn ri lorg anns an Tipiṭaka. Tha
am facal Pāli, ‘Tipiṭaka’, gu litireil a ‘ciallachadh’ na trì
basgaidean ‘(ti = three + piṭaka = cruinneachaidhean de sgriobtairean). Chaidh a h-uile teachdaireachd Buddha a roinn ann an trì pàirtean. 1.
Is e ‘Vinaya Piṭaka’ a chanar ris a ‘chiad phàirt agus tha na
riaghailtean anns a bheil Buddha a’ suidheachadh airson manaich agus
mnathan-cràbhaidh.
2. Is e an Suttaṅta Piṭaka an dàrna pàirt agus tha na Discourses ann.
3. Canar an Abhidhamma Piṭaka ris an treas pàirt agus tha e a ‘toirt a-steach teisteanasan psycho-ethical an Buddha. Tha
fios againn, nuair a thug an Buddha còmhradh dha na deisciobail no na
luchd-leanmhainn aige òrduichte no òrdughan manachainn a thoirt seachad
ann an cùis a ‘mhinistrealachd dà fhichead bliadhna a dh’ aois, an
fheadhainn a bh ‘aig na manaich a bha dìleas agus a dh’ ionnsaich e, an
uairsin bhiodh e an-dràsta a ‘teagasg a theagasg facal airson facal gu cuimhne. Mar
sin chaidh faclan nan Buddha a ghleidheadh gu ceart agus chaidh an
toirt seachad gu teachdaireachd bho òraidiche gu sgoilearan. Bha
cuid de na manaich a chuala an Buddha a ’searmonachadh gu pearsanta nan
Arahants, agus mar sin le mìneachadh,’ feadhainn fhìor ’saor bho
dhìoghras, droch-thoil agus dealachadh agus mar sin, gun teagamh, bha e
comasach air na briathran Buddha a chumail suas. Mar sin bha iad a ‘dèanamh cinnteach gun deidheadh teagasg an Buddha a ghleidheadh gu dìomhair airson an ath latha. Fiù
’s na manaich a bha dìleas sin nach do shoirbhich le Arahantahood ach
gun do ràinig iad a’ chiad trì ìrean de shaighdear agus gun robh
cuimhneachan cumhachdach, dìoghainteach cuideachd a ‘toirt fa-near facal
airson facal air an robh an Buddha air preasachadh agus mar sin dh’
fhaodadh e bhith airidh air teisteanasan Buddha. B
‘e aon de na manaich sin Ānanda, an neach-taic taghte agus companach
leantainneach an Buddha anns na còig bliadhna fichead a dh’fhalbh de a
bheatha. Bha Ānanda gu math inntinneach agus air a thoirt seachad leis a ‘chomas cuimhneachadh air na bha e air a chluinntinn. Gu
dearbha, bha e ag iarraidh gum biodh an Buddha a ‘bruidhinn air a
h-uile cùis aige dha, agus ged nach robh e fhathast na Arahanta bha e a’
gealltainn cuimhneachadh air facal uile searmonan Buddha leis an robh e
ag iarraidh manaich, mnathan-cràbhaidh agus a luchd-leanmhainn. Rinn
na h-oidhirpean co-cheangailte ris na manaich thiodhlacach seo agus e
comasach dha an Dhamma agus Vinaya, mar a theagasg an Buddha a bhith air
an gleidheadh anns an stàit thùsail aca. Tha
am Pāli Tipiṭaka agus a litreachas co-cheangailte ri chèile mar thoradh
air lorg Buddha air slighe uasal agus shaor-bheatha an Dhamma
fhìor-ghlan. Tha an frith-rathad seo a ‘toirt comas dha na daoine a tha ga leantainn a bhith a’ stiùireadh beatha shìtheil agus sona. Gu
dearbh, anns an latha is an-diugh tha sinn fortanach gu bheil
teisteanasan inntinneach an Buddha air an gleidheadh airson nan
ginealaichean ri teachd tro oidhirpean co-chonsail agus co-obrachail nan
deisciobail òrdaichte sìos tro na linntean. Thuirt
an Buddha ris na deisciobail nach robh e riatanach gum biodh an
Saurlagha a ‘tighinn còmhla còmhla gus aithris a dhèanamh air an Dhamma,
dìreach mar a bha e air a theagasg. Ann
a bhith a ‘gèilleadh ris an stiùireadh seo, dh’ ainmich na ciad
Seanairean comhairle gu riaghailteach agus òrdaich iad gu riaghailteach
gach cùis Buddha agus riaghailtean manachail agus an uairsin dh’aithris
iad gu fìrinneach iad airson facal ann an cuirm.
Tùs an Canon Pali “Nam
biodh manach ag ràdh:” Cairdean, chuala mi seo agus fhuair mi seo bho
bhilean an Tighearna: is e seo an Dhamma, is e seo an smachd, is e seo
teagasg an Mhaighstir “, an sin, manaich, cha bu chòir dhut a bhith a
‘toirt cead no aimhreit dha. faclan. An
uairsin, gun aonta no aontachadh, bu chòir na faclan agus na
h-abairtean aige a bhith air an toirt fa-near gu cùramach agus an
coimeas ris na Suttas agus an ath-bhreithneachadh ann an solas na
smachd. Ma
tha iad, air a leithid de choimeas agus lèirmheas, air an lorg gun a
bhith a ‘co-fhreagairt ris na Suttas no an smachd, feumaidh an
co-dhùnadh a bhith: “Gu cinnteach chan e seo facal an Buddha, tha am
manach seo air a thuigsinn gu ceàrr”, agus a’ chùis a bhith air a dhiùltadh. Ach
far a bheil coimeas agus lèirmheas mar sin air an lorg gu bheil iad a
‘freagairt ris na Suttas no an smachd, feumaidh an co-dhùnadh a bhith:
“Gu dearbh, is e seo facal an Buddha, tha am manach seo air a thuigsinn
gu ceart.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - An Slighe Mòr, Na Làithean mu dheireadh aig Buddha
Tha an teagasg ceart Gotama an Buddha air a ghleidheadh agus air a thoirt thugaibh agus tha sinn ri lorg anns an Tipiṭaka. Tha
am facal Pāli, ‘Tipiṭaka’, gu litireil a ‘ciallachadh’ na trì
basgaidean ‘(ti = three + piṭaka = cruinneachaidhean de sgriobtairean). Chaidh a h-uile teachdaireachd Buddha a roinn ann an trì pàirtean. 1.
Is e ‘Vinaya Piṭaka’ a chanar ris a ‘chiad phàirt agus tha na
riaghailtean anns a bheil Buddha a’ suidheachadh airson manaich agus
mnathan-cràbhaidh.
2. Is e an Suttaṅta Piṭaka an dàrna pàirt agus tha na Discourses ann.
3. Canar an Abhidhamma Piṭaka ris an treas pàirt agus tha e a ‘toirt a-steach teisteanasan psycho-ethical an Buddha. Tha
fios againn, nuair a thug an Buddha còmhradh dha na deisciobail no na
luchd-leanmhainn aige òrduichte no òrdughan manachainn a thoirt seachad
ann an cùis a ‘mhinistrealachd dà fhichead bliadhna a dh’ aois, an
fheadhainn a bh ‘aig na manaich a bha dìleas agus a dh’ ionnsaich e, an
uairsin bhiodh e an-dràsta a ‘teagasg a theagasg facal airson facal gu cuimhne. Mar
sin chaidh faclan nan Buddha a ghleidheadh gu ceart agus chaidh an
toirt seachad gu teachdaireachd bho òraidiche gu sgoilearan. Bha
cuid de na manaich a chuala an Buddha a ’searmonachadh gu pearsanta nan
Arahants, agus mar sin le mìneachadh,’ feadhainn fhìor ’saor bho
dhìoghras, droch-thoil agus dealachadh agus mar sin, gun teagamh, bha e
comasach air na briathran Buddha a chumail suas. Mar sin bha iad a ‘dèanamh cinnteach gun deidheadh teagasg an Buddha a ghleidheadh gu dìomhair airson an ath latha. Fiù
’s na manaich a bha dìleas sin nach do shoirbhich le Arahantahood ach
gun do ràinig iad a’ chiad trì ìrean de shaighdear agus gun robh
cuimhneachan cumhachdach, dìoghainteach cuideachd a ‘toirt fa-near facal
airson facal air an robh an Buddha air preasachadh agus mar sin dh’
fhaodadh e bhith airidh air teisteanasan Buddha. B
‘e aon de na manaich sin Ānanda, an neach-taic taghte agus companach
leantainneach an Buddha anns na còig bliadhna fichead a dh’fhalbh de a
bheatha. Bha Ānanda gu math inntinneach agus air a thoirt seachad leis a ‘chomas cuimhneachadh air na bha e air a chluinntinn. Gu
dearbha, bha e ag iarraidh gum biodh an Buddha a ‘bruidhinn air a
h-uile cùis aige dha, agus ged nach robh e fhathast na Arahanta bha e a’
gealltainn cuimhneachadh air facal uile searmonan Buddha leis an robh e
ag iarraidh manaich, mnathan-cràbhaidh agus a luchd-leanmhainn. Rinn
na h-oidhirpean co-cheangailte ris na manaich thiodhlacach seo agus e
comasach dha an Dhamma agus Vinaya, mar a theagasg an Buddha a bhith air
an gleidheadh anns an stàit thùsail aca. Tha
am Pāli Tipiṭaka agus a litreachas co-cheangailte ri chèile mar thoradh
air lorg Buddha air slighe uasal agus shaor-bheatha an Dhamma
fhìor-ghlan. Tha an frith-rathad seo a ‘toirt comas dha na daoine a tha ga leantainn a bhith a’ stiùireadh beatha shìtheil agus sona. Gu
dearbh, anns an latha is an-diugh tha sinn fortanach gu bheil
teisteanasan inntinneach an Buddha air an gleidheadh airson nan
ginealaichean ri teachd tro oidhirpean co-chonsail agus co-obrachail nan
deisciobail òrdaichte sìos tro na linntean. Thuirt
an Buddha ris na deisciobail nach robh e riatanach gum biodh an
Saurlagha a ‘tighinn còmhla còmhla gus aithris a dhèanamh air an Dhamma,
dìreach mar a bha e air a theagasg. Ann
a bhith a ‘gèilleadh ris an stiùireadh seo, dh’ ainmich na ciad
Seanairean comhairle gu riaghailteach agus òrdaich iad gu riaghailteach
gach cùis Buddha agus riaghailtean manachail agus an uairsin dh’aithris
iad gu fìrinneach iad airson facal ann an cuirm.
Is e Doctrine nan Seann Daoine [Theravāda] a theirear ris na teagasg a tha anns an Tipiṭaka. Tha na h-aithrisean sin a ‘dèanamh grunn cheudan agus chaidh aithris air facal a-riamh bho chaidh a’ chiad Chomhairle a ghairm. Mar
thoradh air an sin, chaidh iarraidh air barrachd Chomhairlean airson
grunn adhbharan ach air a h-uile gin dhiubh, tha a ‘bhuidheann gu lèir
de theagasg Buddha air aithris bho na com-pàirtichean Saṅgha, ann an
cuirm agus facal airson facal. Chaidh
a ‘chiad chomhairle a chumail trì mìosan an dèidh dha Buddha a bhith a’
coileanadh Mahāparinibbāṇa agus lean e còig eile, agus chaidh dithis
dhiubh a ghairm san naoidheamh linn deug agus san fhicheadamh linn. Is
e ‘Dhamma Saṅgītis’ an t-ainm a th ‘air na h-aithrisean coitcheann seo a
rinn na manaich anns a h-uile Comhairle Dhamma seo, na Dhamma
Recitations. Tha
iad air an ainmeachadh mar thoradh air an ro-ràdh a chaidh a
stèidheachadh aig Comhairle a ‘Chiad Dhamma, nuair a chaidh na Teagasgan
uile aithris an toiseach le Elder of the Saṅgha agus an uair sin a’
seinn aon uair eile ann an sèist leis na manaich uile a bha an làthair
aig a ‘cho-chruinneachadh. Bha
an aithris air a mheas gu robh e dearbhte, cuin agus a-mhàin nuair a
chaidh gabhail ris gu h-aon-ghuthach le buill na Comhairle. Is e na leanas a leanas eachdraidh ghoirid de na Sia Comhairlean. A ‘Chiad Chomhairle Thug King Ajātasattu taic don chiad Chomhairle. Chaidh a ghairm ann an 544 B.C. anns an Uamh Sattapaāāī taobh a-muigh Rājagaha trì mìosan an dèidh dhan Buddha bàsachadh. Gheibhear cunntas mionaideach mun choinneamh eachdraidheil seo ann an Cūllavagga den Vinaya Piṭaka. A
rèir a ‘chlàraidh seo, b’ e an tachartas a bhrosnaich an Elder
Mahākassapa a dh ‘ainmich a’ choinneamh seo a chluinntinn gu robh e ag
ràdh gun robh e a ‘cluinntinn mar a bha riaghladh teann dha manaich. Seo mar a thachair. Bha
am manach Subhadda, a bha na bharbair roimhe, a dh ‘òrduich anmoch ann
am beatha, nuair a chuala e gu robh an Buddha air a dhol seachad, a’ cur
dragh air a bhith a ‘cumail ris na riaghailtean air fad airson manaich a
chaidh a shuidheachadh leis a’ Buddha. Bha mòran manaich a ‘caoidh gu robh iad a’ dol seachad air a ‘Buddha agus bha iad gu mòr duilich. Ach, chuala an Seanair Mahākassapa Subhadda: “‘Gu leòr do na h-Urrraichean, na gabh gràdh, na caoidh. Tha sinn a ‘faighinn cuidhteas math den ath-dhuais mhòir seo (an Buddha). Chaidh
a chuir an grèim nuair a thuirt e, “tha seo ceadaichte dhut, chan eil
seo ceadaichte dhut” ach a-nis bidh sinn comasach air a dhèanamh mar a
tha sinn a ‘còrdadh agus cha leig sinn oirnn na rudan nach eil sinn a’
còrdadh riinn a dhèanamh “. Bha
eagal air Mahākassapa leis a ‘bheachd aige agus bha eagal oirre gum
faodadh an Dhamma agus an Vinaya a bhith air an truailleadh agus gun a
bhith beò gu leòr nam biodh manaich eile ag iomain mar Subhadda agus a’
mìneachadh riaghailtean Dhamma agus Vinaya mar a tha iad toilichte. Gus seo a sheach, chuir e roimhe gum feumadh an Dhamma a ghleidheadh agus a dhìon. Chun na crìche seo às dèidh dhaibh cead Saurlagha fhaighinn, ghairm e comhairle còig ceud Arahants. Bha Ānanda ri ghabhail a-steach anns an seo fhad ’s gun do choilean e Arathantachd ron àm a chaidh a’ chomhairle a ghairm. Leis an uachdaran Mahākassapa na cheannard, choinnich na còig ceud manaich Arahant anns a ‘chomhairle rè an t-seusan glainne. B
‘e a’ chiad rud a rinn Mahākassapa a bhith a ‘ceasnachadh an eòlaiche
as cudromaiche air Banais-beatha an latha, Upāli Urramach air
fiosrachadh mun riaghailt manachail. Bha am manach seo air a dheagh thaghadh airson na h-obrach oir bha an Buddha air a theagasg dha fhèin dha fhèin. An
toiseach, dh ‘iarr an Elder Mahākassapa dha gu sònraichte mun riaghladh
air a’ chiad eucoir [pārājika], a thaobh a ‘chuspair, an tachartas, an
neach a chaidh a thoirt a-steach, an aithris, ath-aithris an gairm, an
eucoir agus cùis neo- eucoir. Thug
Upāli seachad freagairtean fiosraichte agus iomchaidh agus chaidh na
beachdan aige a choileanadh le aonta aona-ghuthach na Saṅgha a bha a
‘riaghladh. Mar sin chaidh gabhail ris an Vinaya gu foirmeil. Thionndaidh
an Seanair Mahākassapa an aire dha Ānanda mar thoradh air an eòlas
ainmeil aige anns a h-uile cùis a bha ceangailte ris an Dhamma. Gu
math, an oidhche ron a bha a ‘Chomhairle a’ coinneachadh, bha Ānanda
air Arahantship a choileanadh agus chaidh e dhan Chomhairle. Mar
sin, bha an Elder Mahākassapa comasach air ceasnachadh a dhèanamh dheth
le làn mhisneachd mun Dhamma le iomradh sònraichte air searmonan
Buddha. Dh’iarr
an ceist seo air an Dhamma an àite far an deach a h-uile deasachadh a
shearmonachadh an toiseach agus an neach ris an deach dèiligeadh riutha.
Bha
Ānanda, air a chuideachadh leis a ‘chuimhne cheart fhacail aige
comasach air freagairt gu ceart agus mar sin choinnich na Discourses le
aonta aon-ghuthach bhon Saṅgha. Thug
a ‘Chiad Comhairle cuideachd seula aonta oifigeil airson a bhith a’
dùnadh a ‘chaibideil mu na riaghailtean beaga agus nas lugha, agus aonta
airson an aire. Thug
e na mànaich seachd mìosan gus aithris a dhèanamh air a
‘Bhàn-fhiadhaich air fad agus bha an Dhamma agus na manaich sin a fhuair
taic gu leòr le cuimhneachain mhath air an cumail a h-uile càil a
chaidh aithris. Thàinig
an Paācasatika air a ‘chiad chomhairle eachdraidheil seo oir bha còig
ceud Arahants làn shoilleir air pàirt a ghabhail ann.
thoradh air an sin, chaidh iarraidh air barrachd Chomhairlean airson
grunn adhbharan ach air a h-uile gin dhiubh, tha a ‘bhuidheann gu lèir
de theagasg Buddha air aithris bho na com-pàirtichean Saṅgha, ann an
cuirm agus facal airson facal. Chaidh
a ‘chiad chomhairle a chumail trì mìosan an dèidh dha Buddha a bhith a’
coileanadh Mahāparinibbāṇa agus lean e còig eile, agus chaidh dithis
dhiubh a ghairm san naoidheamh linn deug agus san fhicheadamh linn. Is
e ‘Dhamma Saṅgītis’ an t-ainm a th ‘air na h-aithrisean coitcheann seo a
rinn na manaich anns a h-uile Comhairle Dhamma seo, na Dhamma
Recitations. Tha
iad air an ainmeachadh mar thoradh air an ro-ràdh a chaidh a
stèidheachadh aig Comhairle a ‘Chiad Dhamma, nuair a chaidh na Teagasgan
uile aithris an toiseach le Elder of the Saṅgha agus an uair sin a’
seinn aon uair eile ann an sèist leis na manaich uile a bha an làthair
aig a ‘cho-chruinneachadh. Bha
an aithris air a mheas gu robh e dearbhte, cuin agus a-mhàin nuair a
chaidh gabhail ris gu h-aon-ghuthach le buill na Comhairle. Is e na leanas a leanas eachdraidh ghoirid de na Sia Comhairlean. A ‘Chiad Chomhairle Thug King Ajātasattu taic don chiad Chomhairle. Chaidh a ghairm ann an 544 B.C. anns an Uamh Sattapaāāī taobh a-muigh Rājagaha trì mìosan an dèidh dhan Buddha bàsachadh. Gheibhear cunntas mionaideach mun choinneamh eachdraidheil seo ann an Cūllavagga den Vinaya Piṭaka. A
rèir a ‘chlàraidh seo, b’ e an tachartas a bhrosnaich an Elder
Mahākassapa a dh ‘ainmich a’ choinneamh seo a chluinntinn gu robh e ag
ràdh gun robh e a ‘cluinntinn mar a bha riaghladh teann dha manaich. Seo mar a thachair. Bha
am manach Subhadda, a bha na bharbair roimhe, a dh ‘òrduich anmoch ann
am beatha, nuair a chuala e gu robh an Buddha air a dhol seachad, a’ cur
dragh air a bhith a ‘cumail ris na riaghailtean air fad airson manaich a
chaidh a shuidheachadh leis a’ Buddha. Bha mòran manaich a ‘caoidh gu robh iad a’ dol seachad air a ‘Buddha agus bha iad gu mòr duilich. Ach, chuala an Seanair Mahākassapa Subhadda: “‘Gu leòr do na h-Urrraichean, na gabh gràdh, na caoidh. Tha sinn a ‘faighinn cuidhteas math den ath-dhuais mhòir seo (an Buddha). Chaidh
a chuir an grèim nuair a thuirt e, “tha seo ceadaichte dhut, chan eil
seo ceadaichte dhut” ach a-nis bidh sinn comasach air a dhèanamh mar a
tha sinn a ‘còrdadh agus cha leig sinn oirnn na rudan nach eil sinn a’
còrdadh riinn a dhèanamh “. Bha
eagal air Mahākassapa leis a ‘bheachd aige agus bha eagal oirre gum
faodadh an Dhamma agus an Vinaya a bhith air an truailleadh agus gun a
bhith beò gu leòr nam biodh manaich eile ag iomain mar Subhadda agus a’
mìneachadh riaghailtean Dhamma agus Vinaya mar a tha iad toilichte. Gus seo a sheach, chuir e roimhe gum feumadh an Dhamma a ghleidheadh agus a dhìon. Chun na crìche seo às dèidh dhaibh cead Saurlagha fhaighinn, ghairm e comhairle còig ceud Arahants. Bha Ānanda ri ghabhail a-steach anns an seo fhad ’s gun do choilean e Arathantachd ron àm a chaidh a’ chomhairle a ghairm. Leis an uachdaran Mahākassapa na cheannard, choinnich na còig ceud manaich Arahant anns a ‘chomhairle rè an t-seusan glainne. B
‘e a’ chiad rud a rinn Mahākassapa a bhith a ‘ceasnachadh an eòlaiche
as cudromaiche air Banais-beatha an latha, Upāli Urramach air
fiosrachadh mun riaghailt manachail. Bha am manach seo air a dheagh thaghadh airson na h-obrach oir bha an Buddha air a theagasg dha fhèin dha fhèin. An
toiseach, dh ‘iarr an Elder Mahākassapa dha gu sònraichte mun riaghladh
air a’ chiad eucoir [pārājika], a thaobh a ‘chuspair, an tachartas, an
neach a chaidh a thoirt a-steach, an aithris, ath-aithris an gairm, an
eucoir agus cùis neo- eucoir. Thug
Upāli seachad freagairtean fiosraichte agus iomchaidh agus chaidh na
beachdan aige a choileanadh le aonta aona-ghuthach na Saṅgha a bha a
‘riaghladh. Mar sin chaidh gabhail ris an Vinaya gu foirmeil. Thionndaidh
an Seanair Mahākassapa an aire dha Ānanda mar thoradh air an eòlas
ainmeil aige anns a h-uile cùis a bha ceangailte ris an Dhamma. Gu
math, an oidhche ron a bha a ‘Chomhairle a’ coinneachadh, bha Ānanda
air Arahantship a choileanadh agus chaidh e dhan Chomhairle. Mar
sin, bha an Elder Mahākassapa comasach air ceasnachadh a dhèanamh dheth
le làn mhisneachd mun Dhamma le iomradh sònraichte air searmonan
Buddha. Dh’iarr
an ceist seo air an Dhamma an àite far an deach a h-uile deasachadh a
shearmonachadh an toiseach agus an neach ris an deach dèiligeadh riutha.
Bha
Ānanda, air a chuideachadh leis a ‘chuimhne cheart fhacail aige
comasach air freagairt gu ceart agus mar sin choinnich na Discourses le
aonta aon-ghuthach bhon Saṅgha. Thug
a ‘Chiad Comhairle cuideachd seula aonta oifigeil airson a bhith a’
dùnadh a ‘chaibideil mu na riaghailtean beaga agus nas lugha, agus aonta
airson an aire. Thug
e na mànaich seachd mìosan gus aithris a dhèanamh air a
‘Bhàn-fhiadhaich air fad agus bha an Dhamma agus na manaich sin a fhuair
taic gu leòr le cuimhneachain mhath air an cumail a h-uile càil a
chaidh aithris. Thàinig
an Paācasatika air a ‘chiad chomhairle eachdraidheil seo oir bha còig
ceud Arahants làn shoilleir air pàirt a ghabhail ann.
An Dàrna Comhairle
Chaidh
an dàrna Comhairle a ghairm ceud bliadhna às deidh Parinibbāṇa an
Buddha gus deasbad mòr a rèiteachadh thairis air na ‘deich puingean’. Tha seo a ‘toirt iomradh air cuid de na manaich a’ briseadh de dheich riaghailtean beaga. chaidh an toirt gu: 1. A ’stòradh salann ann an adharc.
2. A ‘biathadh an dèidh meadhan-latha.
3. Ag ithe aon uair agus an uairsin a ‘dol a-rithist gu baile airson laogh.
4. A ‘cumail Seirbheis Uposatha le manaich a’ fuireach anns an aon sgìre.
5. A ‘coileanadh ghnìomhan oifigeil nuair nach robh an co-chruinneachadh iomlan.
6. A ‘leantainn dòigh-obrach àraidh seach gu robh an neach-teagaisg no an neach-teagaisg air a dhèanamh.
7. Ag ithe bainne searbh an dèidh dha a bhith ag ithe biadh meadhon-latha.
8. A ‘cleachdadh deoch làidir mus deach a ghluasad.
9. A ‘cleachdadh brat nach b’ e am meud ceart.
10. A ‘cleachdadh òr agus airgead. Thàinig
na mì-fheuman aca gu bhith na chùis agus rinn iad connspaid mòr nuair a
bha iad a ’smaoineachadh gun robh iad a’ dol an aghaidh a ‘chiad
theagasg aig Buddha. B
‘e an Rìgh Kāḷāsoka an neach-taic aig an dàrna Comhairle agus chaidh a’
choinneamh a chumail aig Vesāli air sgàth nan suidheachaidhean a
leanas. Aon
latha, fhad ’sa bha e a’ tadhal air a ‘Mahāvana Grove at Veāsli, bha
fios aig Yasa an Elder gun robh buidheann mòr de na manaich ris an canar
na Vajjians a’ briseadh an riaghailt a bha a ‘toirmisg air na manaich a
bhith a’ gabhail ri òr agus airgead le bhith a ‘faighneachd gu
fosgailte bhon luchd-laighe aca. Rinn
e càin air an giùlan sa bhad agus b ‘e an fhreagairt a thug e dha cuid
de na buannachdan mì-laghail aige leis an dòchas gun toireadh e thairis
e. Ach bha an Elder Yasa, ge-tà, a ‘crìonadh agus a’ cur dragh air an giùlan. Bha
na manaich a ‘cumail a’ chùis air dòigh foirmeil de rèite air a shon, a
‘cur an cèill air a bhith a’ cur a ‘choire air na h-iomairtean aca. Mar
sin, rinn an Elder Yasa rèiteachadh dha fhèin leis na devotees laids,
ach aig an aon àm, bha e air a dhearbhadh gun robh na manaich Vijjian
air a bhith ceàrr le bhith a ‘cur an cèill abairt Buddha air an
toirmeasg an aghaidh a bhith a’ gabhail no a ‘tagradh airson òr agus
airgead. Chuir
an luchd-laighe an taic aca an-dràsta don Y Elder Elder agus dh’ainmich
iad na manaich Vajjian don luchd-ceàrr agus na saoraidhean, ag ràdh
‘”an Elder Is e Yasa aonar am fìor mhanaich agus mac Sākyan. Chan eil a h-uile càil eile nam manaich, chan e mic Sākyki ‘’. Ghluais
na manaich Diadhaich Stubborn is unrepentant a chuir an grèim air Yasa
Thera iongantach gun aonta bhon chòrr den Saṅgha nuair a thàinig fios
a-mach mu thoradh a ‘choinneimh aca le na devotees a bha aca. Ach
dh ‘fhàg Yasa an t-Seanair às an tubaist aca agus chaidh e a-mach a’
lorg taic bho manaich ann an àite eile, a chuir taic ris na beachdan
inntinneach aige air a ‘Vinaya. Bha
seasgad manaich a bha a ‘fuireach ann an coille bho Pāvā agus ochdnar
manach bho roinnean ceann a deas Avanti a bha den aon bheachd, a’
tabhann gus cuideachadh le bhith a ’sgrùdadh coirbeachd a’ Vinaya. Còmhla,
dh ‘aontaich iad a dhol gu Soreyya airson a bhith a’
co-chomhairleachadh leis an Ath-bheothachadh Urramach oir bha e na
mhàthar urramach agus eòlaiche anns an Dhamma agus an Vinaya. Cho
luath ’sa bha fios aig manaich Vajjian seo, bha iad cuideachd a’
sireadh taic Urramach an Urrais le bhith a ‘tairgse dha na ceithir
feumalachdan a dhiùlt e. Bha
na manaich sin an uairsin a ‘feuchainn ris na h-aon dhòighean a
chleachdadh airson a bhith a’ buannachadh thairis air an
neach-frithealaidh Ath-bheothachaidh Urramach, an Uttara Urramach. Aig
a ‘chiad dol a-mach, chuir e sìos an tairgse aca gu ceart ach chuir iad
an cèill air a’ thairgse aca a ghabhail, ag ràdh nach biodh aonta aig
Ānanda riutha agus gum biodh iad ag aontachadh sin a dhèanamh nuair a
bhiodh na feumalachdan airson Buddha. Dh’atharraich Uttara inntinn agus ghabh e ris na riatanasan. Chaidh
iarraidh orra an uairsin a dhol a-steach agus an t-Ath-ghairm Urramach a
dhearbhadh gun robh na manaich Vajjian gu dearbh nan luchd-labhairt an
Fhìrinn agus luchd-gleidhidh an Dhamma. Chleachd an t-Urramach Urramach tro na h-èisg aca agus dhiùlt iad taic a thoirt dhaibh. An uair sin chuir e às do Uttara. Gus
an gnothach a rèiteachadh aon uair agus airson a h-uile duine, mhol an
Ath-bhreithneachadh Urramach gum bu chòir comhairle a bhith aig
Vāḷikārāma còmhla ris fhèin a ‘faighneachd cheistean mu na deich
eucoirean aig àrd-inbhe Seann an latha, Thera Sabbjakāmi. Nuair
a bha a bheachd air a thoirt gun robh comataidh de ochd manach ri
chluinntinn, agus cho daingeann ’sa bha am bhòt aca air a cho-dhùnadh. B
‘e na h-ochd manaich a bha a’ gairm a ‘bhreithneachadh a’ chùis an
Venerables Sabbakāmi, saḷha, Khujjasobhita agus Vāsabhagāmika, bhon
taobh an Ear agus ceathrar manaich bhon Iar, an Reverables Revata,
Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa agus Sumana. Rinn iad deasbad air a ‘chùis gu mionaideach le Revata mar an ceasniche agus sabbakāmī a’ freagairt a cheistean. An
dèidh na h-èisteachd a chluinntinn, chuir na h-ochd manaich co-dhùnadh
an aghaidh na manaich Vajjianach agus chaidh an co-dhùnadh a ghairm don
cho-chruinneachadh. Às
dèidh sin dh’aithris seachd ceud manaich an Dhamma agus Vinaya agus
thàinig an aithris seo gu bhith mar an Sattasatī oir bha seachd ceud
manaich air pàirt a ghabhail ann. Canar
a ‘chomhairle eachdraidheil seo cuideachd, an Yasatthera Sangīti air
sgàth na prìomh dhreuchd a chluich an Elder Yasa ann agus a shùilean
airson dìon a dhèanamh air a’ Vinaya. Dhiùlt
na manaich Vajjian gu h-àraid gabhail ri co-dhùnadh na Comhairle agus
ann an dìona bha comhairle de sin air an robh an t-ainm Mahāsaṅgiti.
an dàrna Comhairle a ghairm ceud bliadhna às deidh Parinibbāṇa an
Buddha gus deasbad mòr a rèiteachadh thairis air na ‘deich puingean’. Tha seo a ‘toirt iomradh air cuid de na manaich a’ briseadh de dheich riaghailtean beaga. chaidh an toirt gu: 1. A ’stòradh salann ann an adharc.
2. A ‘biathadh an dèidh meadhan-latha.
3. Ag ithe aon uair agus an uairsin a ‘dol a-rithist gu baile airson laogh.
4. A ‘cumail Seirbheis Uposatha le manaich a’ fuireach anns an aon sgìre.
5. A ‘coileanadh ghnìomhan oifigeil nuair nach robh an co-chruinneachadh iomlan.
6. A ‘leantainn dòigh-obrach àraidh seach gu robh an neach-teagaisg no an neach-teagaisg air a dhèanamh.
7. Ag ithe bainne searbh an dèidh dha a bhith ag ithe biadh meadhon-latha.
8. A ‘cleachdadh deoch làidir mus deach a ghluasad.
9. A ‘cleachdadh brat nach b’ e am meud ceart.
10. A ‘cleachdadh òr agus airgead. Thàinig
na mì-fheuman aca gu bhith na chùis agus rinn iad connspaid mòr nuair a
bha iad a ’smaoineachadh gun robh iad a’ dol an aghaidh a ‘chiad
theagasg aig Buddha. B
‘e an Rìgh Kāḷāsoka an neach-taic aig an dàrna Comhairle agus chaidh a’
choinneamh a chumail aig Vesāli air sgàth nan suidheachaidhean a
leanas. Aon
latha, fhad ’sa bha e a’ tadhal air a ‘Mahāvana Grove at Veāsli, bha
fios aig Yasa an Elder gun robh buidheann mòr de na manaich ris an canar
na Vajjians a’ briseadh an riaghailt a bha a ‘toirmisg air na manaich a
bhith a’ gabhail ri òr agus airgead le bhith a ‘faighneachd gu
fosgailte bhon luchd-laighe aca. Rinn
e càin air an giùlan sa bhad agus b ‘e an fhreagairt a thug e dha cuid
de na buannachdan mì-laghail aige leis an dòchas gun toireadh e thairis
e. Ach bha an Elder Yasa, ge-tà, a ‘crìonadh agus a’ cur dragh air an giùlan. Bha
na manaich a ‘cumail a’ chùis air dòigh foirmeil de rèite air a shon, a
‘cur an cèill air a bhith a’ cur a ‘choire air na h-iomairtean aca. Mar
sin, rinn an Elder Yasa rèiteachadh dha fhèin leis na devotees laids,
ach aig an aon àm, bha e air a dhearbhadh gun robh na manaich Vijjian
air a bhith ceàrr le bhith a ‘cur an cèill abairt Buddha air an
toirmeasg an aghaidh a bhith a’ gabhail no a ‘tagradh airson òr agus
airgead. Chuir
an luchd-laighe an taic aca an-dràsta don Y Elder Elder agus dh’ainmich
iad na manaich Vajjian don luchd-ceàrr agus na saoraidhean, ag ràdh
‘”an Elder Is e Yasa aonar am fìor mhanaich agus mac Sākyan. Chan eil a h-uile càil eile nam manaich, chan e mic Sākyki ‘’. Ghluais
na manaich Diadhaich Stubborn is unrepentant a chuir an grèim air Yasa
Thera iongantach gun aonta bhon chòrr den Saṅgha nuair a thàinig fios
a-mach mu thoradh a ‘choinneimh aca le na devotees a bha aca. Ach
dh ‘fhàg Yasa an t-Seanair às an tubaist aca agus chaidh e a-mach a’
lorg taic bho manaich ann an àite eile, a chuir taic ris na beachdan
inntinneach aige air a ‘Vinaya. Bha
seasgad manaich a bha a ‘fuireach ann an coille bho Pāvā agus ochdnar
manach bho roinnean ceann a deas Avanti a bha den aon bheachd, a’
tabhann gus cuideachadh le bhith a ’sgrùdadh coirbeachd a’ Vinaya. Còmhla,
dh ‘aontaich iad a dhol gu Soreyya airson a bhith a’
co-chomhairleachadh leis an Ath-bheothachadh Urramach oir bha e na
mhàthar urramach agus eòlaiche anns an Dhamma agus an Vinaya. Cho
luath ’sa bha fios aig manaich Vajjian seo, bha iad cuideachd a’
sireadh taic Urramach an Urrais le bhith a ‘tairgse dha na ceithir
feumalachdan a dhiùlt e. Bha
na manaich sin an uairsin a ‘feuchainn ris na h-aon dhòighean a
chleachdadh airson a bhith a’ buannachadh thairis air an
neach-frithealaidh Ath-bheothachaidh Urramach, an Uttara Urramach. Aig
a ‘chiad dol a-mach, chuir e sìos an tairgse aca gu ceart ach chuir iad
an cèill air a’ thairgse aca a ghabhail, ag ràdh nach biodh aonta aig
Ānanda riutha agus gum biodh iad ag aontachadh sin a dhèanamh nuair a
bhiodh na feumalachdan airson Buddha. Dh’atharraich Uttara inntinn agus ghabh e ris na riatanasan. Chaidh
iarraidh orra an uairsin a dhol a-steach agus an t-Ath-ghairm Urramach a
dhearbhadh gun robh na manaich Vajjian gu dearbh nan luchd-labhairt an
Fhìrinn agus luchd-gleidhidh an Dhamma. Chleachd an t-Urramach Urramach tro na h-èisg aca agus dhiùlt iad taic a thoirt dhaibh. An uair sin chuir e às do Uttara. Gus
an gnothach a rèiteachadh aon uair agus airson a h-uile duine, mhol an
Ath-bhreithneachadh Urramach gum bu chòir comhairle a bhith aig
Vāḷikārāma còmhla ris fhèin a ‘faighneachd cheistean mu na deich
eucoirean aig àrd-inbhe Seann an latha, Thera Sabbjakāmi. Nuair
a bha a bheachd air a thoirt gun robh comataidh de ochd manach ri
chluinntinn, agus cho daingeann ’sa bha am bhòt aca air a cho-dhùnadh. B
‘e na h-ochd manaich a bha a’ gairm a ‘bhreithneachadh a’ chùis an
Venerables Sabbakāmi, saḷha, Khujjasobhita agus Vāsabhagāmika, bhon
taobh an Ear agus ceathrar manaich bhon Iar, an Reverables Revata,
Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa agus Sumana. Rinn iad deasbad air a ‘chùis gu mionaideach le Revata mar an ceasniche agus sabbakāmī a’ freagairt a cheistean. An
dèidh na h-èisteachd a chluinntinn, chuir na h-ochd manaich co-dhùnadh
an aghaidh na manaich Vajjianach agus chaidh an co-dhùnadh a ghairm don
cho-chruinneachadh. Às
dèidh sin dh’aithris seachd ceud manaich an Dhamma agus Vinaya agus
thàinig an aithris seo gu bhith mar an Sattasatī oir bha seachd ceud
manaich air pàirt a ghabhail ann. Canar
a ‘chomhairle eachdraidheil seo cuideachd, an Yasatthera Sangīti air
sgàth na prìomh dhreuchd a chluich an Elder Yasa ann agus a shùilean
airson dìon a dhèanamh air a’ Vinaya. Dhiùlt
na manaich Vajjian gu h-àraid gabhail ri co-dhùnadh na Comhairle agus
ann an dìona bha comhairle de sin air an robh an t-ainm Mahāsaṅgiti.
An Treas Comhairle
Chaidh
an Treas Comhairle a chumail sa chiad àite airson cur às don Saurlagha
de choirbeachd agus manaich bhàn aig an robh seallaidhean hereticeach. Chaidh a ‘Chomhairle a ghairm ann an 326 B.C. Aig Asokārāma ann am Paṭaliputta fo phàtranachd an Impire Asoka. Bha e na cheann-suidhe leis an Elder Moggaliputta Tissa agus bha mìle manach a ‘com-pàirteachadh anns a’ Chomhairle seo. A
rèir beul-aithris, bha Asoka air a rìgh-chathair a bhuannachadh le
bhith a ‘cur às do fhuil mac athar uile a shàbhail a bhràthair fhèin,
Tissa Kumāra, a fhuair an òrdugh agus mu dheireadh fhuair e Arahantship. Chaidh Asoka a chrùnadh anns an dà cheud agus an ochdamh bliadhna deug às deidh Mahaparinibbāna an Buddha. An
toiseach cha do phàigh e ach gealladh tòcain don Dhamma agus dhan
Saṅgha agus thug e taic dha buill de roinnean creideimh eile mar a rinn
athair roimhe. Ach,
dh’atharraich seo uile nuair a choinnich e ris an neach-nuadh-pòsaidh
neònach Nigrodha a shearmonaich e an Appamāda-vagga dha. Às
dèidh sin chuir e crìoch air a bhith a ‘toirt taic do bhuidhnean
creideimh eile agus a dh’ ùidh anns a ‘mhòr-chuid de dh’ ionnsaigh an
Dhamma. Chleachd
e a chuid beairteas mòr airson togail, thathas ag ràdh, ceithir fichead
’sa ceithir mìle pagodas agus vihras agus a’ toirt taic dha na Bhikkhus
leis na ceithir iarrtasan. Chaidh a mhac Mahinda agus an nighean aige Saurlaghamittā òrdachadh agus chaidh iad a-steach don Saurlagha. Aig a ‘cheann thall, b’ e a fhialaidheachd a dh ‘adhbharaich droch dhuilgheadasan taobh a-staigh na Saurlagha. Ann
an tìm bha an t-òrdugh air a thoirt a-steach le mòran fhir
neo-iomchaidh, a ‘cumail seallaidhean hereticeach agus cò chaidh a
tharraing chun an òrdugh air sgàth taic fialaidh an Ìmpire agus
tabhartasan cosgais biadh, aodach, fasgadh agus leigheas. Dh
‘fheuch àireamh mhòr de dhaoine gun chreideamh, neo-chreidinneach a bha
a’ toirt beachdan ceàrr a-steach don òrdugh ach bhathas den bheachd
nach robh iad freagarrach airson òrdanachadh. A
dh ‘aindeoin seo, fhuair iad an cothrom brath a ghabhail air fiathachd
an Ìmpire airson an ceann fhèin agus aodach a dhèanamh agus chaidh iad
a-steach don òrdugh gun a bhith air an òrdachadh ceart. Mar thoradh air seo, bha spèis aig Saṅgha air a dhol sìos. Nuair
a thàinig seo gu solas dhiùlt cuid de na fìor mhanaich am purrachadh
òrdaichte no deasachadh Uposatha a chumail ann an companaidh nam manaich
truaillidh, heretical. Nuair
a chuala an Ìmpire mu dheidhinn seo, bha e airson an suidheachadh a
cheartachadh agus chuir e fios air fear de na ministearan aige dha na
manaich leis an àithne gun dèanadh iad an deas-ghnàth. Ach,
thug an t-Ìmpire an òrdugh don mhinistear gun òrdughan sònraichte sam
bith a thaobh dè na dòighean a bu chòir a bhith air a chleachdadh gus a
dhreuchd a choileanadh. Dhiùlt
na manaich a bhith ag aontachadh agus a ‘cumail an deas-ghnàithidh ann
an companaidh an cuid chompanaich breugach agus’ thieving
‘[theyyasinivāsaka]. Ann
an èiginn, chuir am ministear feargach a-mach loidhne nam manaich a bha
a ’suidhe agus a’ chlaidheamh a tharraing, agus iad uile air an
ceannachadh an dèidh a chèile gus an tàinig e gu bràthair an Rìgh, Tissa
a chaidh òrdachadh. Chuir
am ministear a bha uabhasach stad air a ‘mharbhadh agus theich e dhan
talla agus thug e iomradh air ais don Impire Asoka gu mòr fo bhròn agus
a’ cur dragh air na thachair agus chuir e a ‘choire air na mairbh. Dh’iarr e comhairle Thera Moggaliputta Tissa. Mhol e gun deigheadh na manaich theasairgidh a chur às an òrdugh agus gun tèid an treas Comhairle a ghairm sa bhad. Mar sin, ann an seachdamh bliadhna deug de rìoghachd an Ìmpire chaidh an Treas Comhairle ainmeachadh. Thog
Thera Moggaliputta Tissa na gnothaichean agus thagh iad mìle manaich
bho na seasgad mìle com-pàirtiche airson aithris a thoirt air an Dhamma
agus an Vinaya, a chaidh air adhart airson naoi mìosan. Rinn an Ìmpire ceist air manaich bho iomadh manachainn mu theagasg an Buddha. Bha an fheadhainn a bha a ‘cumail bheachdan ceàrr nochdte agus chaidh an cur às an Saṅgha sa bhad. San dòigh seo chaidh am Bhikkhu Saṅgha a ghlanadh le heretics agus bikkhus bochd.
Choilean a ‘chomhairle seo grunn rudan cudromach eile cuideachd. Bha
an Elder Moggaliputta Tissa, airson a bhith a ‘diùltadh grunn heresies
agus a’ dèanamh cinnteach gun robh an Dhamma air a ghlanadh, a ‘cumail
ri leabhar rè na comhairle ris an canar an Kathāvatthu. Tha
an leabhar seo air a dhèanamh suas de fhichead caibideil fichead, agus
tha e na chruinneachadh de dheasbad (kathā) agus ath-bheothachadh air na
seallaidhean eusiceil a tha air an cumail le diofar roinnean air
cuspairean feallsanachail. Is e seo an còigeamh cuid de na seachd leabhraichean aig an Abhidhamma Piṭaka. Bha
buill na Comhairle cuideachd a ‘toirt cead rìoghail cead do theagasg a’
Buddha, ga ainmeachadh mar Vibhajjavāda, an Doctrine of Analysis. Tha e co-ionann ris an teagasg Theravāda a chaidh aontachadh. B
‘e aon de na coileanaidhean as cudromaiche a bh’ aig a
‘cho-chruinneachadh Dhamma seo agus aon a bha ri bhith a’ toirt toradh
fad linntean ri thighinn, an t-Ìmpire a ‘cur a-mach manaich, a bha gu
math inntinneach ann an Dhamma agus Vinaya an Buddha a dh’ fhaodadh a
h-uile càil a sgrìobhadh gu cridhe airson a theagasg ann an naoi dùthchannan eadar-dhealaichte. Bha na manaich Dhammadūta seo a ‘gabhail a-steach an Urramach Majjhantika Thera a chaidh gu Kashmir agus Gandhara. Chaidh iarraidh air searmonachadh an Dhamma agus òrdugh manaich a stèidheachadh an sin. Chaidh
an Mahādeva iongantach a chuir gu Mahinsakamaṇḍaḷa (Mysore an latha
an-diugh) agus chaidh an Rakkhita Thera iongantach a chur a-mach gu
Vanavāsī (Kanara a tuath ann an ceann a deas nan Innseachan.) Chaidh
Yonaka Dhammarakkhita an-diugh a chuir gu Aparantaka Uarach (Gujarat gu
tuath, Kathiawar, Kutch agus Sindh] S an Iar-
an Treas Comhairle a chumail sa chiad àite airson cur às don Saurlagha
de choirbeachd agus manaich bhàn aig an robh seallaidhean hereticeach. Chaidh a ‘Chomhairle a ghairm ann an 326 B.C. Aig Asokārāma ann am Paṭaliputta fo phàtranachd an Impire Asoka. Bha e na cheann-suidhe leis an Elder Moggaliputta Tissa agus bha mìle manach a ‘com-pàirteachadh anns a’ Chomhairle seo. A
rèir beul-aithris, bha Asoka air a rìgh-chathair a bhuannachadh le
bhith a ‘cur às do fhuil mac athar uile a shàbhail a bhràthair fhèin,
Tissa Kumāra, a fhuair an òrdugh agus mu dheireadh fhuair e Arahantship. Chaidh Asoka a chrùnadh anns an dà cheud agus an ochdamh bliadhna deug às deidh Mahaparinibbāna an Buddha. An
toiseach cha do phàigh e ach gealladh tòcain don Dhamma agus dhan
Saṅgha agus thug e taic dha buill de roinnean creideimh eile mar a rinn
athair roimhe. Ach,
dh’atharraich seo uile nuair a choinnich e ris an neach-nuadh-pòsaidh
neònach Nigrodha a shearmonaich e an Appamāda-vagga dha. Às
dèidh sin chuir e crìoch air a bhith a ‘toirt taic do bhuidhnean
creideimh eile agus a dh’ ùidh anns a ‘mhòr-chuid de dh’ ionnsaigh an
Dhamma. Chleachd
e a chuid beairteas mòr airson togail, thathas ag ràdh, ceithir fichead
’sa ceithir mìle pagodas agus vihras agus a’ toirt taic dha na Bhikkhus
leis na ceithir iarrtasan. Chaidh a mhac Mahinda agus an nighean aige Saurlaghamittā òrdachadh agus chaidh iad a-steach don Saurlagha. Aig a ‘cheann thall, b’ e a fhialaidheachd a dh ‘adhbharaich droch dhuilgheadasan taobh a-staigh na Saurlagha. Ann
an tìm bha an t-òrdugh air a thoirt a-steach le mòran fhir
neo-iomchaidh, a ‘cumail seallaidhean hereticeach agus cò chaidh a
tharraing chun an òrdugh air sgàth taic fialaidh an Ìmpire agus
tabhartasan cosgais biadh, aodach, fasgadh agus leigheas. Dh
‘fheuch àireamh mhòr de dhaoine gun chreideamh, neo-chreidinneach a bha
a’ toirt beachdan ceàrr a-steach don òrdugh ach bhathas den bheachd
nach robh iad freagarrach airson òrdanachadh. A
dh ‘aindeoin seo, fhuair iad an cothrom brath a ghabhail air fiathachd
an Ìmpire airson an ceann fhèin agus aodach a dhèanamh agus chaidh iad
a-steach don òrdugh gun a bhith air an òrdachadh ceart. Mar thoradh air seo, bha spèis aig Saṅgha air a dhol sìos. Nuair
a thàinig seo gu solas dhiùlt cuid de na fìor mhanaich am purrachadh
òrdaichte no deasachadh Uposatha a chumail ann an companaidh nam manaich
truaillidh, heretical. Nuair
a chuala an Ìmpire mu dheidhinn seo, bha e airson an suidheachadh a
cheartachadh agus chuir e fios air fear de na ministearan aige dha na
manaich leis an àithne gun dèanadh iad an deas-ghnàth. Ach,
thug an t-Ìmpire an òrdugh don mhinistear gun òrdughan sònraichte sam
bith a thaobh dè na dòighean a bu chòir a bhith air a chleachdadh gus a
dhreuchd a choileanadh. Dhiùlt
na manaich a bhith ag aontachadh agus a ‘cumail an deas-ghnàithidh ann
an companaidh an cuid chompanaich breugach agus’ thieving
‘[theyyasinivāsaka]. Ann
an èiginn, chuir am ministear feargach a-mach loidhne nam manaich a bha
a ’suidhe agus a’ chlaidheamh a tharraing, agus iad uile air an
ceannachadh an dèidh a chèile gus an tàinig e gu bràthair an Rìgh, Tissa
a chaidh òrdachadh. Chuir
am ministear a bha uabhasach stad air a ‘mharbhadh agus theich e dhan
talla agus thug e iomradh air ais don Impire Asoka gu mòr fo bhròn agus
a’ cur dragh air na thachair agus chuir e a ‘choire air na mairbh. Dh’iarr e comhairle Thera Moggaliputta Tissa. Mhol e gun deigheadh na manaich theasairgidh a chur às an òrdugh agus gun tèid an treas Comhairle a ghairm sa bhad. Mar sin, ann an seachdamh bliadhna deug de rìoghachd an Ìmpire chaidh an Treas Comhairle ainmeachadh. Thog
Thera Moggaliputta Tissa na gnothaichean agus thagh iad mìle manaich
bho na seasgad mìle com-pàirtiche airson aithris a thoirt air an Dhamma
agus an Vinaya, a chaidh air adhart airson naoi mìosan. Rinn an Ìmpire ceist air manaich bho iomadh manachainn mu theagasg an Buddha. Bha an fheadhainn a bha a ‘cumail bheachdan ceàrr nochdte agus chaidh an cur às an Saṅgha sa bhad. San dòigh seo chaidh am Bhikkhu Saṅgha a ghlanadh le heretics agus bikkhus bochd.
Choilean a ‘chomhairle seo grunn rudan cudromach eile cuideachd. Bha
an Elder Moggaliputta Tissa, airson a bhith a ‘diùltadh grunn heresies
agus a’ dèanamh cinnteach gun robh an Dhamma air a ghlanadh, a ‘cumail
ri leabhar rè na comhairle ris an canar an Kathāvatthu. Tha
an leabhar seo air a dhèanamh suas de fhichead caibideil fichead, agus
tha e na chruinneachadh de dheasbad (kathā) agus ath-bheothachadh air na
seallaidhean eusiceil a tha air an cumail le diofar roinnean air
cuspairean feallsanachail. Is e seo an còigeamh cuid de na seachd leabhraichean aig an Abhidhamma Piṭaka. Bha
buill na Comhairle cuideachd a ‘toirt cead rìoghail cead do theagasg a’
Buddha, ga ainmeachadh mar Vibhajjavāda, an Doctrine of Analysis. Tha e co-ionann ris an teagasg Theravāda a chaidh aontachadh. B
‘e aon de na coileanaidhean as cudromaiche a bh’ aig a
‘cho-chruinneachadh Dhamma seo agus aon a bha ri bhith a’ toirt toradh
fad linntean ri thighinn, an t-Ìmpire a ‘cur a-mach manaich, a bha gu
math inntinneach ann an Dhamma agus Vinaya an Buddha a dh’ fhaodadh a
h-uile càil a sgrìobhadh gu cridhe airson a theagasg ann an naoi dùthchannan eadar-dhealaichte. Bha na manaich Dhammadūta seo a ‘gabhail a-steach an Urramach Majjhantika Thera a chaidh gu Kashmir agus Gandhara. Chaidh iarraidh air searmonachadh an Dhamma agus òrdugh manaich a stèidheachadh an sin. Chaidh
an Mahādeva iongantach a chuir gu Mahinsakamaṇḍaḷa (Mysore an latha
an-diugh) agus chaidh an Rakkhita Thera iongantach a chur a-mach gu
Vanavāsī (Kanara a tuath ann an ceann a deas nan Innseachan.) Chaidh
Yonaka Dhammarakkhita an-diugh a chuir gu Aparantaka Uarach (Gujarat gu
tuath, Kathiawar, Kutch agus Sindh] S an Iar-
Chaidh
an Mahārakkhita Thera Urramach gu Yonaka-loka (fearann nan
lonianaich, Bactrians agus na Greugaich.) Chaidh an t-Urramach Majjhima
Thera gu Himavanta (an t-àite ri taobh an Himalayas.) Chaidh an Soṇa
Urramach agus an Uttara Urramach a chuir gu Suvaṇṇabhūmi [a-nis Myanmar]. Chaidh
an t-Urramach Mahinda Thera, an t-Urramach Ittiya Thera, an t-Urramach
Uttiya Thera, an Sambala Thera iongantach agus Bhaddasāla Thera
iongantach a chur gu Tambapaṇṇi (a-nis Sri Lanka). Thàinig
miannan Dhamma nam manach sin gu buil agus thug iad toradh mòr thairis
air ùine agus chaidh iad air adhart gu mòr ann a bhith a ‘brosnachadh
dhaoine nan fearann sin le tiodhlac an Dhamma agus a’ toirt buaidh air
an t-sìobhaltachdan agus na cultaran aca. Le sgaoileadh Dhamma tro fhaclan a ‘Buddha, ann an àm ri teachd thàinig an t-ainm Visvaguru, neach-teagaisg an t-saoghail. An Ceathramh Comhairle Chaidh a ‘Cheathramh Comhairle a chumail ann an Tambapaṇṇi [Sri Lanka] ann an 29 B.C. fo thaic-taic King Vaṭṭagāmaṇi. B
‘e am prìomh adhbhar airson a cho-dhùnadh gur e a-mach nach eil e
comasach a-nis don mhòr-chuid de na manaich an Tipiṭaka gu lèir a
ghleidheadh mar chuimhneachan mar a bha e roimhe airson Mahinda
Urramach agus an fheadhainn a lean às a dhèidh. Mar
sin, mar a bha an obair sgrìobhaidh, air a leasachadh gu ìre mhòr, bha e
air a mheas iomchaidh agus riatanach gus a ‘bhuidheann gu lèir de
theagasg Buddha a sgrìobhadh sìos. Thug
King Vaṭṭagāmaṇi taic do bheachd nam manach agus chaidh comhairle a
chumail gu sònraichte gus an Tipiṭaka a lughdachadh gu tur airson
sgrìobhadh. Mar
sin, gus am faodadh an dearbh Dhamma a bhith air a ghleidheadh gu
maireannach, dh’aithris an Mahārakhita iongantach agus còig ceud manaich
faclan an Buddha agus an uair sin sgrìobh iad sìos air duilleagan
pailme. Chaidh
am pròiseact iongantach seo a chumail ann an uamh ris an canar, an
Åloka lena, suidhichte ann a bhith a ‘cladhadh seann sheòrsa-tìre faisg
air na tha Matale a-nis. Mar
sin chaidh amas na Comhairle a choileanadh agus chaidh glèidhteachas
ann an sgrìobhadh den Dhamma cinnteach a dhèanamh cinnteach. Nas
fhaide air adhart, anns an 18mh linn, bha ìomhaighean den Buddha a
chaidh a chruthachadh san uamh seo aig King Vijayarājasīha. An Còigeamh Comhairle Chaidh
a ‘chòigeamh comhairle a chumail ann am Māndalay, Burma ris an canar
Myanmar an-diugh ann an 1871 A.D. ann an riaghladh King Mindon. B
‘e prìomh amas na coinneimh seo teisteanasan uile an Buddha a
chluinntinn agus an sgrùdadh ann am mion-fhiosrachadh mionaideach gus
faicinn an deach gin dhiubh atharrachadh, a leagail no a leigeil às. Chaidh
a stiùireadh le trì Seanairean, an Mahāthera Jāgarābhivaṃsa, an
t-Urramach Narindābhidhaja, agus an Mahāthera Urramach Sumaṅgalasāmi ann
an companaidh mu dhà mhìle ceithir cheud manaich (2,400). Mhair an co-aithris Dhamma aca airson còig mìosan. B
‘e cuideachd obair a’ chomhairle seo gum biodh an Tipiṭaka gu lèir air a
sgrìobhadh airson seachd bliadhna agus seachdnar agus naoi leac màrmair
ann an sgriobt Myanmar an dèidh don aithris aithris a bhith air a
chrìochnachadh agus aontaichte gu h-aon-ghuthach. Chaidh
an obair chudromach seo a dhèanamh le mu dhà mhìle ceithir cheud
manaich sgeadachaidh agus mòran luchd-ciùird sgileil a bha air an cumail
ann am pògagan piṭaka ‘pagoda air làrach sònraichte ann an gàraidhean
Kuthodaw Pagoda aig King Mindon aig bonn Māndalay Tha cnoc far an canar an leabhar as motha air an t-saoghal seo chun an latha an-diugh.
an Mahārakkhita Thera Urramach gu Yonaka-loka (fearann nan
lonianaich, Bactrians agus na Greugaich.) Chaidh an t-Urramach Majjhima
Thera gu Himavanta (an t-àite ri taobh an Himalayas.) Chaidh an Soṇa
Urramach agus an Uttara Urramach a chuir gu Suvaṇṇabhūmi [a-nis Myanmar]. Chaidh
an t-Urramach Mahinda Thera, an t-Urramach Ittiya Thera, an t-Urramach
Uttiya Thera, an Sambala Thera iongantach agus Bhaddasāla Thera
iongantach a chur gu Tambapaṇṇi (a-nis Sri Lanka). Thàinig
miannan Dhamma nam manach sin gu buil agus thug iad toradh mòr thairis
air ùine agus chaidh iad air adhart gu mòr ann a bhith a ‘brosnachadh
dhaoine nan fearann sin le tiodhlac an Dhamma agus a’ toirt buaidh air
an t-sìobhaltachdan agus na cultaran aca. Le sgaoileadh Dhamma tro fhaclan a ‘Buddha, ann an àm ri teachd thàinig an t-ainm Visvaguru, neach-teagaisg an t-saoghail. An Ceathramh Comhairle Chaidh a ‘Cheathramh Comhairle a chumail ann an Tambapaṇṇi [Sri Lanka] ann an 29 B.C. fo thaic-taic King Vaṭṭagāmaṇi. B
‘e am prìomh adhbhar airson a cho-dhùnadh gur e a-mach nach eil e
comasach a-nis don mhòr-chuid de na manaich an Tipiṭaka gu lèir a
ghleidheadh mar chuimhneachan mar a bha e roimhe airson Mahinda
Urramach agus an fheadhainn a lean às a dhèidh. Mar
sin, mar a bha an obair sgrìobhaidh, air a leasachadh gu ìre mhòr, bha e
air a mheas iomchaidh agus riatanach gus a ‘bhuidheann gu lèir de
theagasg Buddha a sgrìobhadh sìos. Thug
King Vaṭṭagāmaṇi taic do bheachd nam manach agus chaidh comhairle a
chumail gu sònraichte gus an Tipiṭaka a lughdachadh gu tur airson
sgrìobhadh. Mar
sin, gus am faodadh an dearbh Dhamma a bhith air a ghleidheadh gu
maireannach, dh’aithris an Mahārakhita iongantach agus còig ceud manaich
faclan an Buddha agus an uair sin sgrìobh iad sìos air duilleagan
pailme. Chaidh
am pròiseact iongantach seo a chumail ann an uamh ris an canar, an
Åloka lena, suidhichte ann a bhith a ‘cladhadh seann sheòrsa-tìre faisg
air na tha Matale a-nis. Mar
sin chaidh amas na Comhairle a choileanadh agus chaidh glèidhteachas
ann an sgrìobhadh den Dhamma cinnteach a dhèanamh cinnteach. Nas
fhaide air adhart, anns an 18mh linn, bha ìomhaighean den Buddha a
chaidh a chruthachadh san uamh seo aig King Vijayarājasīha. An Còigeamh Comhairle Chaidh
a ‘chòigeamh comhairle a chumail ann am Māndalay, Burma ris an canar
Myanmar an-diugh ann an 1871 A.D. ann an riaghladh King Mindon. B
‘e prìomh amas na coinneimh seo teisteanasan uile an Buddha a
chluinntinn agus an sgrùdadh ann am mion-fhiosrachadh mionaideach gus
faicinn an deach gin dhiubh atharrachadh, a leagail no a leigeil às. Chaidh
a stiùireadh le trì Seanairean, an Mahāthera Jāgarābhivaṃsa, an
t-Urramach Narindābhidhaja, agus an Mahāthera Urramach Sumaṅgalasāmi ann
an companaidh mu dhà mhìle ceithir cheud manaich (2,400). Mhair an co-aithris Dhamma aca airson còig mìosan. B
‘e cuideachd obair a’ chomhairle seo gum biodh an Tipiṭaka gu lèir air a
sgrìobhadh airson seachd bliadhna agus seachdnar agus naoi leac màrmair
ann an sgriobt Myanmar an dèidh don aithris aithris a bhith air a
chrìochnachadh agus aontaichte gu h-aon-ghuthach. Chaidh
an obair chudromach seo a dhèanamh le mu dhà mhìle ceithir cheud
manaich sgeadachaidh agus mòran luchd-ciùird sgileil a bha air an cumail
ann am pògagan piṭaka ‘pagoda air làrach sònraichte ann an gàraidhean
Kuthodaw Pagoda aig King Mindon aig bonn Māndalay Tha cnoc far an canar an leabhar as motha air an t-saoghal seo chun an latha an-diugh.
an Siathamh Comhairle a ghairm aig Kaba Aye ann an Yangon, a bha roimhe
na Rangoon ann an 1954, ceithir fichead ’sa trì bliadhna an dèidh a’
chòigeamh tè a chumail ann an Mandalay. Fhuair e taic bho Riaghaltas Bhurmais air a stiùireadh leis a ‘Phrìomhaire, an Urramach U Nu. Thug
e cead do thogail Mahā Pāsāna Gūhā, an uamh mhòr a chaidh a thogail
bhon talamh suas, a bhith na àite cruinneachaidh gu math coltach ri Uamh
Sattapānni India - làrach a ‘chiad Comhairle Dhamma. Nuair
a chaidh a chrìochnachadh, choinnich a ‘Chomhairle air an 17mh den
Chèitean, 1954. Mar a thachair dha na comhairlean a bha ann roimhe, b’
ea ‘chiad amas a bhith a’ daingneachadh agus a ‘gleidheadh an Dhamma
agus Vinaya. Ach bha e sònraichte gun robh na manaich a ghabh pàirt ann bho ochd dùthchannan. Thàinig
na dà mhìle còig ceud manaich Theravāda seo à Myanmar, Cambodia, na
h-Innseachan, Laos, Nepal, Sri Lanka, Thailand agus Bhietnam. Chaidh
an t-Urramach Mahāsi Sayadaw fhastadh mar obair uasal a bhith a
‘faighneachd na ceistean a dh’ fheumar mu Dhhamma Bhadanta
Vicittasārābhivaṃsa Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika, a fhreagair iad
uile gu h-ionnsachadh agus gu sōnraichte. Mun
àm a choinnich a ‘chomhairle seo, bha Pāli Tipiṭaka air a thoirt
a-steach do na sgriobtaichean dùthchasach aca, ach a-mhàin na
h-Innseachan. Thòisich
aithris thraidiseanta Sgriobtairean Dhamma dà bhliadhna anns an deach
an Tipiṭaka agus a litreachas co-cheangailte anns na sgriobtaichean a
sgrùdadh gu cruaidh. Chaidh
eadar-dhealachaidhean sam bith a chaidh a lorg a thoirt fa-near, chaidh
na ceartachaidhean ceartachaidh a dhèanamh agus chaidh na dreachan uile
a dhealbhadh an uairsin. Gu fortanach, chaidh a lorg nach robh mòran eadar-dhealachaidh ann an susbaint aon de na teacsaichean. Mu
dheireadh, an dèidh don Chomhairle aontachadh gu h-oifigeil iad, chaidh
a h-uile tomhas den Tipiṭaka agus am Beachdan a dheasachadh airson
clò-bhualadh air presses an latha an-diugh agus a chaidh fhoillseachadh
anns an sgriobt Myanmar (Burmais). Chaidh
an obair shònraichte seo a dhèanamh comasach tro oidhirpean sònraichte
an dà mhìle còig ceud manaich agus grunn dhaoine laighe. Thàinig an obair gu crìch sa Chèitean 1956, dà gu leth mìle bliadhna às deidh dha an Tighearna a ruighinn Parinibbāna. B ‘e obair na comhairle seo coileanadh sònraichte air riochdairean bhon t-saoghal Budhaich gu lèir. Chaidh
an dreach den Tipiṭaka a rinn e a thoirt gu buil a bhith aithnichte mar
fhìrinn do theagasg fìor mhath Gotama an Buddha agus an aithris as
ùghdarrasaiche aca gu ruige seo. Chaidh na leabhraichean a chaidh a chlò-bhualadh an dèidh an Siathamh Saṅgāyana a chlò-bhualadh ann an sgriobt Myanmar. Gus
na cunntasan a thoirt do mhuinntir nan Innseachan, thòisich Institiùd
Rannsachaidh Vipassana a ‘phròiseict airson Tipiṭaka a chlò-bhualadh le
Aṭṭhakathās agus ṭikas ann an Devanagari sa bhliadhna 1990. A dhùsgadh le mothachadh air Teagasg Buddha ann an 5 facail
Bi daonnan math a bhith mothachail! Airson làn-mhìneachadh Tadhal air:
Analytic
Insight Net - AN-ASGAIDH Sgrùdadh agus Cleachdadh Tipiṭaka Air-loidhne
Oilthigh agus NEWS co-cheangailte tro http://sarvajan.ambedkar.org ann
an 105 CÀNAIN CLASSICAL
Bho:
http://sarvajan.ambedkar.org Eadar-theangachadh an eadar-theangachadh Google seo anns a ‘chànan mhàthaireil agad a’ cleachdadh
https://translate.google.com Sin agad an LESSON agad Post-d:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch…
1 Hour of Scottish Music and Celtic Music
Derek & Brandon Fiechter
Published on Nov 28, 2015
Tracklist and other info :
Buy our music here :
iTunes : https://itunes.apple.com/us/album/sco…
Bandcamp : https://dbfiechter.bandcamp.com/album…
Amazon mp3 : http://www.amazon.com/gp/product/B018…
Listen to this music on Spotify:
Spotify : https://open.spotify.com/album/1ZMZ69…
***
Tracklist :
Epic Scottish Music
0:00 – Scottish Clan
3:21 – William Wallace
6:50 – Celtic Warriors
10:06 – Pirates of the Coast
13:35 – Hoist up the Sails
16:44 – Dragon Riders
19:55 – Haunted Scottish Castle
23:25 – Hill Fort
26:49 – Barbarian Raid
Beautiful Scottish Music
29:53 – The Highland Tavern
33:05 – Scottish Festival
36:28 – Gaelic Feast
39:42 – Minstrel of the Misty Woods
43:24 – Dawn of the Fairies
47:02 – Scottish Fen
50:26 – Magic Glen
53:40 – Vale of Wishes
56:46 – Nightdream Meadow
1:00:17 – Isle of Skye
These beautiful pictures are from Sonja Pieper (1st pic), JJcanvas (2nd
pic), Alexander Nasymth (3rd pic), inSOLense (4th pic), Dariusz Duma
(5th pic), Mike138 (6th pic), Sophie-Y (7th pic), and Christian Hacker
(last pic).
1. https://commons.wikimedia.org/wiki/Fi…
2. http://jjcanvas.deviantart.com/art/St…
3. https://en.wikipedia.org/wiki/Tantall…
/File:View_of_Tantallon_Castle_and_the_Bass_Rock_by_Alexander_Nasmyth,_NGS.JPG
4. http://insolense.deviantart.com/art/M…
5. https://www.flickr.com/photos/4079231…
6. https://www.flickr.com/photos/7248607…
7. http://sophie-y.deviantart.com/art/ba…
8. https://www.flickr.com/photos/gigiwal…
~ All music is composed by Derek and Brandon Fiechter ~
Category
Music
youtube.com
Tracklist and other info : Buy our music here : iTunes : https://itunes.apple.com/us/album/scotland/id1065052918 Bandcamp : https://dbfiechter.bandca…
Buddha
81) Classical Serbian
81) Класични српски
2638 Пет 1 Јун ЛЕССОН
Пали Цанон Онлине
Првобитне речи Буда
Порекло Пали Цанон “Претпоставимо
да је монах рекао:” Пријатељи, то сам чуо и примио од властитих усана:
ово је Дхамма, ово је дисциплина, ово је Учитељско учење “, онда,
монаси, не би требали ни одобрити ни не одобрити речи. Затим,
без одобравања или неодобравања, његове ријечи и изрази треба пажљиво
навести и упоређивати са сутама и прегледати у свјетлу дисциплине. Ако
се на таквом поређењу и разматрању утврди да нису у складу с Сутама или
дисциплином, закључак мора бити: “Сигурно ово није реч Буда, овај монах
је погрешно схваћен”, а материја треба одбити. Међутим,
када се на основу таквог поређења и прегледа утврди да су у складу с
Сутама или дисциплином, закључак мора бити: “Сигурно је то реч Буда, с
њим је сасвим разумио.” - ДН 16 Махапариниббана Сутта - Велико проливање, Буда последњи дани
Аутентична учења Готама Буда су сачувана и предата нама и наћи се у Типитаки. Пали реч, ‘Типитака’, буквално значи ‘три кошаре’ (ти = три + питака = збирке списа). Сва Будина учења подељена су на три дела. 1. Први део је познат као Винаиа Питака и садржи сва правила која је Буда одредила за монаха и монахиње.
2. Други део се зове Суттанта Питака и садржи дискурсе.
3. Трећи део је познат као Абхидхамма Питака и обухвата психоетичка учења Буда. Познато
је да кад год је Буда давао дискурс својим заповијеним ученицима или
следбеницима или прописао монашку владавину током свог
четрдесетпетогодишњег служења, они од својих посвећених и уважених
монаха, онда присутни, одмах би извршили своје учење ријеч за ријеч у памћење. Тако су Будине речи биле прецизно очуване и с времена на време усмено од наставника до ученика. Неки
од монаха који су чули пропагирање Буда лично су били Араханти, па
према дефиницији, “чисти” без страсти, болести и обмане и стога,
несумњиво је био способан да задржи, савршено Будине речи. Тако су обезбедили да се Буда учења одржавају верно за потомство. Чак
и они посвећени монаси који још нису постигли Арахантахоод, али су
стигли у прве три фазе светости и имали моћне, ретенцијске успомене
могле су такође рећи на ријеч ријеч о томе шта је Буда проповедао и тако
могао бити вриједан чувар будистичких учења. Један
такав монах био је Ананда, изабрани службеник и стални сапутник Будине
током последњих двадесет пет година његовог живота. Ананда је била врло интелигентна и надарена способношћу да се сети онога што је чуо. Заиста,
његова изричита жеља била је да Буда увек прикаже све његове дискурсе,
иако још није био Араханта, он је намерно посвећен меморијској речи за
све будине проповеди којима је упозоравао монаха, монахиње и његове
следбенике. Комбиновани
напори ових надарених и посвећених монаха омогућили су Дхамму и Винаиу,
како је Буда научио да се сачува у свом првобитном стању. Пали Типитака и његова сродна књижевност постоје као резултат откриће Будине племенитог и ослобађајућег пута чисте Дхамме. Овај пут омогућава свим онима који га прате да воде мирни и срећни живот. Заиста,
у овом дану и годинама смо срећни што је аутентична учења Буда очувана
за будуће генерације кроз савјесне и заједничке напоре својих
заповијених ученика кроз векове. Буда
је рекао својим ученицима да, када више није био међу њима, било је
важно да се Сађа удружи у циљу колективног рецитовања Дхамме, баш онако
како га је научио. У
складу са овим упутством, први старатељи су звали савјет и систематски
су наредили све Будине дискурзе и монашке прописе, а потом их верно
рецитовали на ријеч.
Порекло Пали Цанон “Претпоставимо
да је монах рекао:” Пријатељи, то сам чуо и примио од властитих усана:
ово је Дхамма, ово је дисциплина, ово је Учитељско учење “, онда,
монаси, не би требали ни одобрити ни не одобрити речи. Затим,
без одобравања или неодобравања, његове ријечи и изрази треба пажљиво
навести и упоређивати са сутама и прегледати у свјетлу дисциплине. Ако
се на таквом поређењу и разматрању утврди да нису у складу с Сутама или
дисциплином, закључак мора бити: “Сигурно ово није реч Буда, овај монах
је погрешно схваћен”, а материја треба одбити. Међутим,
када се на основу таквог поређења и прегледа утврди да су у складу с
Сутама или дисциплином, закључак мора бити: “Сигурно је то реч Буда, с
њим је сасвим разумио.” - ДН 16 Махапариниббана Сутта - Велико проливање, Буда последњи дани
Аутентична учења Готама Буда су сачувана и предата нама и наћи се у Типитаки. Пали реч, ‘Типитака’, буквално значи ‘три кошаре’ (ти = три + питака = збирке списа). Сва Будина учења подељена су на три дела. 1. Први део је познат као Винаиа Питака и садржи сва правила која је Буда одредила за монаха и монахиње.
2. Други део се зове Суттанта Питака и садржи дискурсе.
3. Трећи део је познат као Абхидхамма Питака и обухвата психоетичка учења Буда. Познато
је да кад год је Буда давао дискурс својим заповијеним ученицима или
следбеницима или прописао монашку владавину током свог
четрдесетпетогодишњег служења, они од својих посвећених и уважених
монаха, онда присутни, одмах би извршили своје учење ријеч за ријеч у памћење. Тако су Будине речи биле прецизно очуване и с времена на време усмено од наставника до ученика. Неки
од монаха који су чули пропагирање Буда лично су били Араханти, па
према дефиницији, “чисти” без страсти, болести и обмане и стога,
несумњиво је био способан да задржи, савршено Будине речи. Тако су обезбедили да се Буда учења одржавају верно за потомство. Чак
и они посвећени монаси који још нису постигли Арахантахоод, али су
стигли у прве три фазе светости и имали моћне, ретенцијске успомене
могле су такође рећи на ријеч ријеч о томе шта је Буда проповедао и тако
могао бити вриједан чувар будистичких учења. Један
такав монах био је Ананда, изабрани службеник и стални сапутник Будине
током последњих двадесет пет година његовог живота. Ананда је била врло интелигентна и надарена способношћу да се сети онога што је чуо. Заиста,
његова изричита жеља била је да Буда увек прикаже све његове дискурсе,
иако још није био Араханта, он је намерно посвећен меморијској речи за
све будине проповеди којима је упозоравао монаха, монахиње и његове
следбенике. Комбиновани
напори ових надарених и посвећених монаха омогућили су Дхамму и Винаиу,
како је Буда научио да се сачува у свом првобитном стању. Пали Типитака и његова сродна књижевност постоје као резултат откриће Будине племенитог и ослобађајућег пута чисте Дхамме. Овај пут омогућава свим онима који га прате да воде мирни и срећни живот. Заиста,
у овом дану и годинама смо срећни што је аутентична учења Буда очувана
за будуће генерације кроз савјесне и заједничке напоре својих
заповијених ученика кроз векове. Буда
је рекао својим ученицима да, када више није био међу њима, било је
важно да се Сађа удружи у циљу колективног рецитовања Дхамме, баш онако
како га је научио. У
складу са овим упутством, први старатељи су звали савјет и систематски
су наредили све Будине дискурзе и монашке прописе, а потом их верно
рецитовали на ријеч.
Учења садржана у Типитака позната су и као доктрина старијих [Тхеравада]. Ови дискурси су бројали неколико стотина и увек су били рецитовани по речима откад је сазван Први Савет. После
тога, више Савета је позвано из више разлога, али у сваком од њих
читаво тело Будиног учења одувек су рецитовале учесници Сангха, у
договору и речи по речима. Први
савет се одржао три месеца након што је Буддха постигла
Махапариниббану, а потом је било још пет, од којих су два сазвана у
деветнаестом и двадесетом вијеку. Ове
колективне рецитације које су монаси извршавали на свим овим Саборима
Дхамма познате су као “Дхамма Сангитис”, Дхамма Рецитатионс. Они
су тако одређени због преседана постављеног на Првом дхамском савету,
када је све Учење прво рецитовано од Старца Сангхе, а потом поново
певали сви монаси који су присуствовали скупштини. Оцењено је да је реченица била аутентична, када и само када је чланови Савета једногласно одобрили. Следећа је кратка историја Шест Вијећа. Први савет Краљ Ајатасатту је спонзорисао Први Савет. Сазвао се у 544 Б.Ц. у Саттапаааи пећини која се налази изван Рајагаха три месеца након што је Буда умро. Детаљан приказ овог историјског састанка можете пронаћи у Ћуллаваги Винаиа Питака. Према
овом извештају, инцидент који је подстакао старца Махакассапа да назове
овај састанак био је његово саслушање омаловажавајуће напомене о
строгом правилу живота за монаха. То се догодило. Монах
Субхадда, бивши бербер, који је касније посветио живот, након што је
чуо да је Буда истекао, изразио је осуду на поштовању свих правила за
монаха које је поставио Буда. Многи монаси су се жалили на пролазак Буда и били су дубоко ожалошени. Међутим, Старац Махакассапа је чуо да Субхадда каже: “Доста ваших преосталих, не жалите се, не жалите. Добро смо се ослободили овог великог ослобађања (Буда). Мучили
смо се када је рекао: ‘то вам је дозвољено, ово вам није дозвољено’,
али сада ћемо моћи да радимо онако како ми се свиђамо, а ми нећемо
морати да радимо оно што ми се не свиђа ‘’. Махакассапа
је био узнемирен његовом примедбом и бојао се да Дхамма и Винаиа могу
бити корумпирани и не преживеће нетакнуте ако би се други монаси
понашали као Субхадда и тумачили Дхамму и Винаиа правила како их воле. Да би избегао ово, одлучио је да се Дхамма мора очувати и заштитити. У том циљу, након што је добио саггино одобрење, позвао је у вијеће пет стотина Араханаца. Ананда би требала бити укључена у то под условом да је постигао Арахантхоод до времена сазивања вијећа. Са председником старешине Махакассапа, пет стотина арахантних монаха састало се у савету током кишне сезоне. Прво
што је учинио Махакассапа је био да испита најистакнутијег стручњака о
Винаии данашњице, поштованог Упали на детаљима о монашком правилу. Овај монах је био добро квалификован за тај задатак, јер га је Буддха научио цијелу саму Винаиу. Пре
свега, Старац Махакассапа га је питао конкретно о пресуди о првом
преступу [парајика], у вези с предметом, поводом, појединца уведено,
проглашењем, понављањем проглашења, кривичним дјелом и случајем не- прекршај. Упали је дао знате и одговарајуће одговоре, а његове примједбе су се састајале у једногласној сагласности предсједавајуће Саге. Тако је Винаиа формално одобрена. Старац Махакассапа је затим скренуо пажњу на Ананда у својој угледној експертизи у свим стварима везаним за Дхамму. Срећом, ноћ пре састанка Савета, Ананда је постигла Арахантство и придружила се Савету. Старац
Махакассапа је, стога, био у стању да га доводи у питање са пуним
повјерењем у вези Дхамме са посебним освртом на будине проповеди. Ово испитивање на Дхамми је покушало да потврди место где су сви дискурси први пут проповедани и особа којој су упућени. Ананда,
уз помоћ његове речи-савршеног сећања, била је у стању да одговори
тачно, па су се дискурси састајали у једногласном одобравању Сађхе. Први
савјет је такође дао званични печат одобрења за затварање поглавља о
мањим и мањим правилима и одобрење за њихово поштовање. Монасима
је требало седам месеци да рецитују читаву Винаиу и Дхамму, а ти монаси
су довољно обогатили добрим сећањима која су задржала све што је
рецено. Овај
историјски први савет постао је познат као Паацасатика јер је у њему
учествовало пет стотина потпуно просветљених Араханаца.
тога, више Савета је позвано из више разлога, али у сваком од њих
читаво тело Будиног учења одувек су рецитовале учесници Сангха, у
договору и речи по речима. Први
савет се одржао три месеца након што је Буддха постигла
Махапариниббану, а потом је било још пет, од којих су два сазвана у
деветнаестом и двадесетом вијеку. Ове
колективне рецитације које су монаси извршавали на свим овим Саборима
Дхамма познате су као “Дхамма Сангитис”, Дхамма Рецитатионс. Они
су тако одређени због преседана постављеног на Првом дхамском савету,
када је све Учење прво рецитовано од Старца Сангхе, а потом поново
певали сви монаси који су присуствовали скупштини. Оцењено је да је реченица била аутентична, када и само када је чланови Савета једногласно одобрили. Следећа је кратка историја Шест Вијећа. Први савет Краљ Ајатасатту је спонзорисао Први Савет. Сазвао се у 544 Б.Ц. у Саттапаааи пећини која се налази изван Рајагаха три месеца након што је Буда умро. Детаљан приказ овог историјског састанка можете пронаћи у Ћуллаваги Винаиа Питака. Према
овом извештају, инцидент који је подстакао старца Махакассапа да назове
овај састанак био је његово саслушање омаловажавајуће напомене о
строгом правилу живота за монаха. То се догодило. Монах
Субхадда, бивши бербер, који је касније посветио живот, након што је
чуо да је Буда истекао, изразио је осуду на поштовању свих правила за
монаха које је поставио Буда. Многи монаси су се жалили на пролазак Буда и били су дубоко ожалошени. Међутим, Старац Махакассапа је чуо да Субхадда каже: “Доста ваших преосталих, не жалите се, не жалите. Добро смо се ослободили овог великог ослобађања (Буда). Мучили
смо се када је рекао: ‘то вам је дозвољено, ово вам није дозвољено’,
али сада ћемо моћи да радимо онако како ми се свиђамо, а ми нећемо
морати да радимо оно што ми се не свиђа ‘’. Махакассапа
је био узнемирен његовом примедбом и бојао се да Дхамма и Винаиа могу
бити корумпирани и не преживеће нетакнуте ако би се други монаси
понашали као Субхадда и тумачили Дхамму и Винаиа правила како их воле. Да би избегао ово, одлучио је да се Дхамма мора очувати и заштитити. У том циљу, након што је добио саггино одобрење, позвао је у вијеће пет стотина Араханаца. Ананда би требала бити укључена у то под условом да је постигао Арахантхоод до времена сазивања вијећа. Са председником старешине Махакассапа, пет стотина арахантних монаха састало се у савету током кишне сезоне. Прво
што је учинио Махакассапа је био да испита најистакнутијег стручњака о
Винаии данашњице, поштованог Упали на детаљима о монашком правилу. Овај монах је био добро квалификован за тај задатак, јер га је Буддха научио цијелу саму Винаиу. Пре
свега, Старац Махакассапа га је питао конкретно о пресуди о првом
преступу [парајика], у вези с предметом, поводом, појединца уведено,
проглашењем, понављањем проглашења, кривичним дјелом и случајем не- прекршај. Упали је дао знате и одговарајуће одговоре, а његове примједбе су се састајале у једногласној сагласности предсједавајуће Саге. Тако је Винаиа формално одобрена. Старац Махакассапа је затим скренуо пажњу на Ананда у својој угледној експертизи у свим стварима везаним за Дхамму. Срећом, ноћ пре састанка Савета, Ананда је постигла Арахантство и придружила се Савету. Старац
Махакассапа је, стога, био у стању да га доводи у питање са пуним
повјерењем у вези Дхамме са посебним освртом на будине проповеди. Ово испитивање на Дхамми је покушало да потврди место где су сви дискурси први пут проповедани и особа којој су упућени. Ананда,
уз помоћ његове речи-савршеног сећања, била је у стању да одговори
тачно, па су се дискурси састајали у једногласном одобравању Сађхе. Први
савјет је такође дао званични печат одобрења за затварање поглавља о
мањим и мањим правилима и одобрење за њихово поштовање. Монасима
је требало седам месеци да рецитују читаву Винаиу и Дхамму, а ти монаси
су довољно обогатили добрим сећањима која су задржала све што је
рецено. Овај
историјски први савет постао је познат као Паацасатика јер је у њему
учествовало пет стотина потпуно просветљених Араханаца.
2. Јело после подне.
3. Јело једном и онда поново одлазите у село због милости.
4. Одржавање церемоније Упосатха са монасима који живе на истом локалитету.
5. Спровођење службених радњи када је скупштина непотпуна.
6. Након одређене праксе јер је то учинио један од ментора или наставника.
7. Јело кисело млеко након што је неко имао свој оброк.
8. Потрошити јако пиће пре ферментације.
9. Коришћењем тепиха који није био одговарајућа величина.
10. Коришћење злата и сребра. Њихова
злодјела постала је проблем и изазвала главну контроверзу јер се
сматрало да су кршења ових правила у супротности са Будиним оригиналним
учењима. Краљ Каласока био је покровитељ Другог савета, а састанак је одржан у Весали због следећих околности. Једног
дана, док је посјетио Махавана Грове код Веасли, старац Иаса је упознао
да велика група монаха познатих као Ваџјиани крши владавину која је
забрањивала монаха да прихвата злато и сребро тако што их је отворено
тражила од својих лаичних бхакта. Он
је одмах критиковао своје понашање и њихов одговор је био да му понуди
део својих илегалних добитака у нади да ће га победити. Старац Иаса, међутим, одбио је и презирао њихово понашање. Монаси су га одмах тужили формалном акцијом помирења, оптужујући га да је кривио своје брачне бхакте. Старешина
Иаса је, у складу с тим, помирила себе са лаћним бхактама, али
истовремено их убедила да су вијжијски монаси погрешили цитирајући
изјаву Будине о забрани прихватања или тражења злата и сребра. Лажитељи
су одмах изразили своју подршку старцу Иаши и прогласили ваџјианске
монаха погрешницима и херетичарима, рекавши: “Само старац Јаша је прави
монах и сакијски син. Сви остали нису монаси, а не сакански синови “. У
тврдоглави и непоуздани ваџјански монаси потом су се преселили да се
спусти претседатеља Иасе Тхера без одобрења остатка Сангхе када су
упознали исход свог састанка са својим бјегунцима. Старац
Иаса, међутим, је побегао од своје цензуре и отишао у потрази за
подршком од монаха другде, који је потврдио своје православне погледе на
Винаиу. Шездесет
шумских монаха из Пава и осамдесет монаха из јужних региона Аванти који
су били истог погледа, понудили су му помоћ да провери корупцију
Винаие. Заједно
су одлучили да оду у Сореију да се консултују са поштованом Реватом јер
је био високо цењен монах и стручњак у Дхамми и Винаиа. Чим су ваџјански монаси упознали ово, потражили су и подршку Очаране Ревате нудећи му четири реквизита које је он одмах одбио. Ови монаси су потом покушавали да користе исте начине за побједу чувара Ревата, частитљивог Уттара. Прво
и он је с правом одбио понуду, али су га замишљено убедили да прихвати
своју понуду, рекавши да када он не прихвати захтјеве за Буду, од Ананде
ће бити затражено да их прихвати и често би се сложио да то учини. Уттара се предомислио и прихватио реквизите. Потом
их је позвао да се потврди да оде и убеди частитог Ревата да прогласи
да су ваџјански монаси били говорници Истине и џемпери. Преподобна Ревата је видела кроз своју руку и одбила да их подржи. Затим је отпуштао Уттару. Да
би ријешио питање једном за свагда, поштована Ревата је савјетовала да
се вијеће позива на Валикараму са собом постављајући питања о десет
прекршаја најстаријег од старијих дана, Тхера Саббјаками. Када му је дато мишљење, требало је да га сазна комисија од осам монаха, а његова валидност се одлучила њиховим гласањем. Осам
свештеника који су позвани на суђење су били Венераблес Саббаками,
саха, Кхујјасобхита и Васабхагамика, са истока и четири монаха са
Запада, Венераблес Ревата, Самбхута-Санаваси, Иаса и Сумана. Они су темељно расправљали о овом питању са Реватом као упитником и саббакамијем одговорајући на његова питања. Након расправе, осморо монаси су одлучили против вајјанских монаха и њихова пресуда је објављена скупштини. Након
тога, седам стотина монаха рецитовало је Дхамму и Винаиа и овај рецитал
је постао познат као Саттасати, јер је у њега учествовало седам стотина
монаха. Овај
историјски савет такође се зове Иасаттхера Сангити због главне улоге
коју је Старија Иаса играо у њему и његову жестину за очување Винаие. Ваџјански монаси категорички су одбили да прихвате одлуку Вијећа и, у пркосу, називају тамошњи савјет који се звао Махасангити.
Трећи савет
Трећи савет је био одржан првенствено да би ослободио Сангху корумпираних и лажних монаха који су држали херетичке погледе. Вијеће је сазвано у 326. Б.Ц. У Асокарама у Паталипутти под патронатом цара Асока. Предсједавао је старешина Моггалипутта Тисса и хиљаду монаха учествовало је у овом Вијећу. Традиција
говори о томе да је Асока освојила свој престол кроз пропуштање крви
свог сина свог оца, спасио је свог брата Тисе Кумара, који је на крају
постао и постигао Арахантсхип. Асока је крунисана у две стотине осамнаестој години након Будине Махапариниббане. У
почетку је платио само симболичну похвалу Дхамми и Сахги и такође
подржавао припаднике других вјерских секта како је његов отац учинио
пред њим. Међутим, све ово се променило када је упознао побожног новинара-монаха Нигродхе који га је проповедао Аппамада-вагга. Затим је престао да подржава друге верске групе и продубио његов интерес и посвећеност Дхамми. Користио
је своје огромно богатство за изградњу, како се каже, осамдесет и
четири хиљаде пагод и вихара и богато подржава Бхиккхуса са четири
реквизита. Његов син Марин и његова ћерка Сангхамитта су посвећени и примљени у Сангха. На крају, његова великодушност била је да изазове озбиљне проблеме унутар Саха. Временом
је наредбу инфилтрирао велики број људи који су недостојни, држали су
херетичке погледе и привлачили ред због цесарске подршке и скупих понуда
хране, одеће, склоништа и лијекова. Велики
број несебичних, похлепних мушкараца који су се залагали погрешним
погледима покушали су да се придруже наредби, али су сматрали
неприкладним за ординирање. Упркос
томе, искористили су прилику да експлоатишу цесарску великодушност за
сопствене циљеве и доносе мушку и придруже се наредби без правилног
руковања. Сходно томе, поштовање Саха је смањило. Када
је ово открио, неки од правих монаха одбили су да држе прописано
пречишћавање или церемонију Упосатха у друштву корумпираних, херетичких
монаха. Када
је цесар чуо за ово, покушао је да исправи ситуацију и послао једног од
својих министара монахама са командом да обављају церемонију. Међутим, цар није дао министру никаквих наређења о томе која средства би се користила за извршење његове команде. Монаси су одбили да слушају и одржавају церемонију у друштву својих лажних и “лоповских” пратилаца [тхеииасинивасака]. У
очајању, љутито министар је напустио линију сједених монаха и извлачио
свој мач, свеједно их је објешао све док није дошао до краљевог брата
Тисе који је био посвећен. Ужасени
министар је зауставио покољ и побјегао из ходника и извештавао је цара
Асока који је био дубоко ожалошћен и узнемирен оним што се десило и
кривило се за убиства. Тражио је адвокат Тхера Моггалипутта Тисса. Предложио је да херетички монаси буду избачени из налога и одмах се сазвати трећи савет. Тако је у седамнаестој години владавине цара позвано Треће вијеће. Тхера
Моггалипутта Тисса је водила поступак и изабрала хиљаду монаха од
шездесет хиљада учесника за традиционалну рецитацију Дхамме и Винаие,
која је трајала девет мјесеци. Цар је сам испитивао монаше из више манастира о учењу Буда. Они који су држали погрешне погледе били су изложени и протјерани из Сађе одмах. На овај начин Бхиккху Сангха је очишћена од херетичара и лажних бхиккхуса.
Овај савет је постигао и низ других важних ствари. Старац
Моггалипутта Тисса, како би одбацио низ хересија и осигурао да се
Дхамма чува чисто, испунила је књигу током савјета названог Кататхвату. Ова
књига састоји се од двадесет три поглавља и представља колекцију
дискусије (кату) и оспоравање херетичких ставова различитих секти о
филозофским стварима. То је петина од седам књига Абхидхамма Пиатта. Чланови Вијећа такођер су дали краљевски печат сагласности на доктрину о Буди, назвавши је Вибхајјавада, доктрини анализе. То је идентично са одобреном доктрином Тхеравада. Једно
од најзначајнијих достигнућа ове Дхамма скупштине и оног који је
требало вековима да долази, био је цар који је послао монахове, добро
упућене у Будине Дхамме и Винаие, који су то могли све да покажу, да га
науче у девет различитих земаља. Ови Дхаммадута монаси укључивали су Венерабле Мајјхантика Тхера који су отишли у Кашмир и Гандхара. Од њега је тражено да проповеда Дхамму и да успостави ред тамо монаха. Преподобна
Махадева је послата у Махинсакамандала (савремени Мисоре), а
Венерабилна Ракхита Тхера је упућена у Ванаваси (северна Канара на југу
Индије). Поштована Ионака Дхаммаракхита Тхера упућена је у Горњи
Апарантак (северни Гујарат, Катхиавар, Кутцх и Синдх) .
говори о томе да је Асока освојила свој престол кроз пропуштање крви
свог сина свог оца, спасио је свог брата Тисе Кумара, који је на крају
постао и постигао Арахантсхип. Асока је крунисана у две стотине осамнаестој години након Будине Махапариниббане. У
почетку је платио само симболичну похвалу Дхамми и Сахги и такође
подржавао припаднике других вјерских секта како је његов отац учинио
пред њим. Међутим, све ово се променило када је упознао побожног новинара-монаха Нигродхе који га је проповедао Аппамада-вагга. Затим је престао да подржава друге верске групе и продубио његов интерес и посвећеност Дхамми. Користио
је своје огромно богатство за изградњу, како се каже, осамдесет и
четири хиљаде пагод и вихара и богато подржава Бхиккхуса са четири
реквизита. Његов син Марин и његова ћерка Сангхамитта су посвећени и примљени у Сангха. На крају, његова великодушност била је да изазове озбиљне проблеме унутар Саха. Временом
је наредбу инфилтрирао велики број људи који су недостојни, држали су
херетичке погледе и привлачили ред због цесарске подршке и скупих понуда
хране, одеће, склоништа и лијекова. Велики
број несебичних, похлепних мушкараца који су се залагали погрешним
погледима покушали су да се придруже наредби, али су сматрали
неприкладним за ординирање. Упркос
томе, искористили су прилику да експлоатишу цесарску великодушност за
сопствене циљеве и доносе мушку и придруже се наредби без правилног
руковања. Сходно томе, поштовање Саха је смањило. Када
је ово открио, неки од правих монаха одбили су да држе прописано
пречишћавање или церемонију Упосатха у друштву корумпираних, херетичких
монаха. Када
је цесар чуо за ово, покушао је да исправи ситуацију и послао једног од
својих министара монахама са командом да обављају церемонију. Међутим, цар није дао министру никаквих наређења о томе која средства би се користила за извршење његове команде. Монаси су одбили да слушају и одржавају церемонију у друштву својих лажних и “лоповских” пратилаца [тхеииасинивасака]. У
очајању, љутито министар је напустио линију сједених монаха и извлачио
свој мач, свеједно их је објешао све док није дошао до краљевог брата
Тисе који је био посвећен. Ужасени
министар је зауставио покољ и побјегао из ходника и извештавао је цара
Асока који је био дубоко ожалошћен и узнемирен оним што се десило и
кривило се за убиства. Тражио је адвокат Тхера Моггалипутта Тисса. Предложио је да херетички монаси буду избачени из налога и одмах се сазвати трећи савет. Тако је у седамнаестој години владавине цара позвано Треће вијеће. Тхера
Моггалипутта Тисса је водила поступак и изабрала хиљаду монаха од
шездесет хиљада учесника за традиционалну рецитацију Дхамме и Винаие,
која је трајала девет мјесеци. Цар је сам испитивао монаше из више манастира о учењу Буда. Они који су држали погрешне погледе били су изложени и протјерани из Сађе одмах. На овај начин Бхиккху Сангха је очишћена од херетичара и лажних бхиккхуса.
Овај савет је постигао и низ других важних ствари. Старац
Моггалипутта Тисса, како би одбацио низ хересија и осигурао да се
Дхамма чува чисто, испунила је књигу током савјета названог Кататхвату. Ова
књига састоји се од двадесет три поглавља и представља колекцију
дискусије (кату) и оспоравање херетичких ставова различитих секти о
филозофским стварима. То је петина од седам књига Абхидхамма Пиатта. Чланови Вијећа такођер су дали краљевски печат сагласности на доктрину о Буди, назвавши је Вибхајјавада, доктрини анализе. То је идентично са одобреном доктрином Тхеравада. Једно
од најзначајнијих достигнућа ове Дхамма скупштине и оног који је
требало вековима да долази, био је цар који је послао монахове, добро
упућене у Будине Дхамме и Винаие, који су то могли све да покажу, да га
науче у девет различитих земаља. Ови Дхаммадута монаси укључивали су Венерабле Мајјхантика Тхера који су отишли у Кашмир и Гандхара. Од њега је тражено да проповеда Дхамму и да успостави ред тамо монаха. Преподобна
Махадева је послата у Махинсакамандала (савремени Мисоре), а
Венерабилна Ракхита Тхера је упућена у Ванаваси (северна Канара на југу
Индије). Поштована Ионака Дхаммаракхита Тхера упућена је у Горњи
Апарантак (северни Гујарат, Катхиавар, Кутцх и Синдх) .
Махарашкитска Тхера је отишла у Ионака-лока (земља лонијаца, бакараца и
Грка). Препородни Мајхимски Тхера отишао је у Химаванту (мјесто које је
било у близини Хималаја). Поштовани Соши и поштовани Уттари били су
упућени у Суваннабхуми [сада Мјанмар]. У
Тамбапанни (сада Шри Ланка) упућени су претседни Махара Тхера, Пречасна
Иттииа Тхера, Пречасна Уттииа Тхера, Пречасна Самбала Тхера и Поштована
Бхаддасал Тхера. Дхамма
мисије ових монаха су успеле и с временом су имале сјајне плодове и
прошло је дуг пут у окружењу народа ових земаља захваљујући поклону
Дхамме и утицању на њихове цивилизације и културе. Са ширењем Дхамме кроз речи Буде, у то време Индија је постала позната као Висвагуру, учитељ света. Четврти савет Четврти савјет одржан је у Тамбапанни [Шри Ланки] у 29 Б.Ц. под покровитељством Краља Ваттагамани. Главни
разлог његовог сазивања је била реализација која већином монаха није
могла задржати читаву Типиатуку у њиховим сећањима, као што је то био
случај раније за поштованог Махнона и оних који су га пратили убрзо
након тога. Дакле,
како је уметност писања имала, до тада се значајно развијала, сматрало
се корисним и неопходним да се читаво тијело Буховог учења запише. Кинг Ваттагамани је подржао идеју монаха и савјет је био одржан посебно у циљу смањења Типитака у целини за писање. Због
тога, да би се изворна Дхамма могла трајно очувати, Пречасни
Махаракхита и пет стотине монаха рецитовали су речи Буда и затим их
написали на палмовим листовима. Овај
изванредан пројекат се одвијао у пећини која се звала Алока лена,
смештена у појасу древног прелома у близини садашње државе. Стога је циљ Савјета постигнут и обезбеђена је очување аутентичне Дхамме у писању. Касније, у осамнаестом вијеку, краљ Вијаиарајасиха имао је слике Буда створене у овој пећини. Пети савет Пети савет се одржао у Манндалаиу, Бурми, сада познатом као Мјанмар, 1871. године, у време владавине краља Миндона. Главни
циљ овог сусрета био је да рецитује сва учења Буда и да их детаљно
испитају како би се видело да ли је неко од њих био измијењен, искривљен
или пао. Предсједавали
су га три старешине, преовлађујућа Махатхера Јагарабхивамса, частита
Нариндабхидхаја, и частити Махатхера Сумангаласами у друштву од око
двије хиљаде и четири стотине монаха (2.400). Њихова заједничка Дхамма рецитација трајао је пет месеци. Такође
је рад овог вијећа да се цијели Типитака упише на постеритет на
седамсто двадесет девет мраморних плоча у писму Мијанма након што је
рецитација завршена и једногласно усвојена. Овај
монументални задатак обавили су око две хиљаде и четири стотине
ерудитних монаха и многих вештих мајстора који су по завршетку сваке
плоче имали смештене у прелепим минијатурним “питака” пагодама на
специјалном мјесту на темељу Пагода код Кинг Миндона Кутходав у подножју
Мандалаи Хил, где се ова тзв. Највећа књига на свету стоји до данашњег дана.
Шести савет
Шести
савет је био позван у Каба Аие у Јангону, раније Рангуну 1954. године,
осамдесет три године након петог одржаног у Мандалаиу. Спонзорирала га је бурманска влада на челу са премијером, частним У Ну. Он
је одобрио изградњу Маха Пасана Гуха, велику пећину која је изграђена
од приземља, да би служила као место за прикупљање попут индијске
Саттапанни пећине - локације првог Дхамма савјета. По
завршетку, Савет се састао 17. маја 1954. године. Као иу случају
претходних савета, његов први циљ био је да афирмише и чува истинску
Дхамму и Винају. Међутим, то је било јединствено у мери у којој су монаси који су учествовали у њему дошли из осам земаља. Ове
двије тисуће и пет стотине научених монаха из Терааваде дошле су из
Мијанма, Камбоџе, Индије, Лаоса, Непала, Шри Ланке, Тајланда и
Вијетнама. Покојни
Махаши Саиадав постављен је за племенити задатак постављања потребних
питања о Дхамми Презадљивог Бхаданта Вициттасарабхивамса Типитакадхара
Дхаммабхандагарика, који су све научно и задовољавајуће одговоре. До
тренутка када се овај савет сусрео, све земље учеснице имале су Пали
Типитака израђене у својим изворним писмима, са изузетком Индије. Традиционална
рецитација Дхамма писма трајао је две године током којих су Типитака и
његова сродна књижевност у свим сценаријама пажљиво испитани. Све забележене разлике су забележене, извршене су неопходне корекције и затим су сређене све верзије. Срећом, откривено је да није било много разлика у садржају било којег текста. На
крају, након што их је Савет званично одобрио, све количине Типитаке и
њихови коментари били су припремљени за штампање у модерним штампарима и
објављени у сценарију Мјанмар (Бурмесе). Ово значајно достигнуће омогућено је посвећеним напорима две хиљаде петсто монаха и бројних лаћних људи. Њихов рад је завршио у мају 1956. године, два и по миленијума након што је Господ постигао Париниббану. Рад овог вијећа био је јединствено достигнуће представника читавог будистичког свијета. Верзија
Типитака коју је обавезала да произведе је призната као верна
неоткривеним учењима Готама Буда и најаутријативнијим рендеровањем до
данас. Колумне одштампане након Шесте Сангаиана одштампане су у Мјанмарском писму. Да
би волонтере учинили индијцима, истраживачки институт Випассана је
започео пројекат штампања Типитака са својим Аттхакатхас и тикас у
Деванагарију 1990. године. Пробуђен са свесношћу Буда учења у 5 речи
Увек добро размишљај! За потпуно објашњење Молимо посетите:
Аналитиц
Инсигхт Нет - БЕСПЛАТНО Онлине Типитака Истраживачки и практични
универзитет и сродне вести преко хттп://сарвајан.амбедкар.орг у 105
КЛАСИЧКИХ ЈЕЗИКА
Од:
хттп://сарвајан.амбедкар.орг Преводите овај Гоогле превод на свој матерњи језик користећи
хттпс://транслате.гоогле.цом То је твој лек Емаил:
буддхасаид2ус@гмаил.цом
хттп://ввв.палицанон.орг/
савет је био позван у Каба Аие у Јангону, раније Рангуну 1954. године,
осамдесет три године након петог одржаног у Мандалаиу. Спонзорирала га је бурманска влада на челу са премијером, частним У Ну. Он
је одобрио изградњу Маха Пасана Гуха, велику пећину која је изграђена
од приземља, да би служила као место за прикупљање попут индијске
Саттапанни пећине - локације првог Дхамма савјета. По
завршетку, Савет се састао 17. маја 1954. године. Као иу случају
претходних савета, његов први циљ био је да афирмише и чува истинску
Дхамму и Винају. Међутим, то је било јединствено у мери у којој су монаси који су учествовали у њему дошли из осам земаља. Ове
двије тисуће и пет стотине научених монаха из Терааваде дошле су из
Мијанма, Камбоџе, Индије, Лаоса, Непала, Шри Ланке, Тајланда и
Вијетнама. Покојни
Махаши Саиадав постављен је за племенити задатак постављања потребних
питања о Дхамми Презадљивог Бхаданта Вициттасарабхивамса Типитакадхара
Дхаммабхандагарика, који су све научно и задовољавајуће одговоре. До
тренутка када се овај савет сусрео, све земље учеснице имале су Пали
Типитака израђене у својим изворним писмима, са изузетком Индије. Традиционална
рецитација Дхамма писма трајао је две године током којих су Типитака и
његова сродна књижевност у свим сценаријама пажљиво испитани. Све забележене разлике су забележене, извршене су неопходне корекције и затим су сређене све верзије. Срећом, откривено је да није било много разлика у садржају било којег текста. На
крају, након што их је Савет званично одобрио, све количине Типитаке и
њихови коментари били су припремљени за штампање у модерним штампарима и
објављени у сценарију Мјанмар (Бурмесе). Ово значајно достигнуће омогућено је посвећеним напорима две хиљаде петсто монаха и бројних лаћних људи. Њихов рад је завршио у мају 1956. године, два и по миленијума након што је Господ постигао Париниббану. Рад овог вијећа био је јединствено достигнуће представника читавог будистичког свијета. Верзија
Типитака коју је обавезала да произведе је призната као верна
неоткривеним учењима Готама Буда и најаутријативнијим рендеровањем до
данас. Колумне одштампане након Шесте Сангаиана одштампане су у Мјанмарском писму. Да
би волонтере учинили индијцима, истраживачки институт Випассана је
започео пројекат штампања Типитака са својим Аттхакатхас и тикас у
Деванагарију 1990. године. Пробуђен са свесношћу Буда учења у 5 речи
Увек добро размишљај! За потпуно објашњење Молимо посетите:
Аналитиц
Инсигхт Нет - БЕСПЛАТНО Онлине Типитака Истраживачки и практични
универзитет и сродне вести преко хттп://сарвајан.амбедкар.орг у 105
КЛАСИЧКИХ ЈЕЗИКА
Од:
хттп://сарвајан.амбедкар.орг Преводите овај Гоогле превод на свој матерњи језик користећи
хттпс://транслате.гоогле.цом То је твој лек Емаил:
буддхасаид2ус@гмаил.цом
хттп://ввв.палицанон.орг/
https://www.youtube.com/watch?v=c_o7IiYwJgo
Serbian Love Words
gradualreport
Published on Apr 20, 2012
A few Great Serbian love words for lovers in love with Serbian lovers.
Please subscribe, and keep in touch…
facebook : http://www.facebook.com/mylemondrops
twitter : http://www.twitter.com/gradualreport
instagram: http://www.instagram.com/gradual_report
T-Shirt Store: http://gradualreport.spreadshirt.com/
Email: Poonapple at gmail.com
website: http://www.gradualreport.com
Category
Entertainment
youtube.com
A few Great Serbian love words for lovers in love with Serbian lovers. Please subscribe, and keep in touch… facebook : http://www.facebook.com/mylemondrops…
Buddha
82) Classical Sesotho
82) Sesotho ea khale
2638 Labohlano 1 JOO SEBELE
Ho na le Canon Online
Mantsoe a Pele a Buddha
Mohloli oa Canon ea Pali ‘Ha
re re monghali o ne a ka re: “Metsoalle, ke utloile mme kea e amohela
ho tsoa molomong oa Morena: ena ke Dhamma, ena ke taeo, ena ke thuto ea
Monghali”, joale, baitlami, ha ua lokela ho amohela kapa ho hana mantsoe. Joale,
ntle le ho lumellana kapa ho sa amohele, mantsoe le lipolelo tsa hae li
lokela ho tsejoa ka hloko le ho bapisoa le Suttas le ho hlahlojoa ho
latela taeo. Haeba
bona, ka papiso le tlhahlobo e joalo, ba fumaneha hore ba se ke ba
lumellana le Suttas kapa taeo, sephetho se lokela ho ba: “Ke tiisetso
ena hase lentsoe la Buddha, e utloisitsoe hampe ka monko ona”, ‘me taba
eo e lokela ho lahloa. Empa
moo ho bapisoang le ho hlahloba joalo ho fumanoang ho lumellana le
Suttas kapa taeo, qetello e tlameha ho ba: “Ke tiisetso ena ke lentsoe
la Buddha, e utloisisitsoe ka nepo ke moloko ona.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Ho Fetela ho Hoholo, Matsatsi a ho Qetela a Buddha
Lithuto tsa nnete tsa Gotama Buddha li bolokiloe mme li fetisetsoa ho rona ‘me li fumanoa ho Tipiṭaka. Lentsoe la Pāli, ‘Tipiṭaka’, ha e le hantle le bolela ‘libaskete tse tharo’ (ti = three + piṭaka = likhetho tsa mangolo). Lithuto tsohle tsa Buddha li ne li arotsoe likarolo tse tharo. 1. Karolo ea pele e tsejoa e le Vinaya Piṭaka ‘me e na le melao eohle eo Buddha e ileng ea e beha ho baitlami le baitlami.
2. Karolo ea bobeli e bitsoa Suttaṅta Piṭaka mme e na le Lipuo.
3. Karolo ea boraro e tsejoa e le Abhidhamma Piṭaka mme e kenyelletsa lithuto tsa maikutlo tsa Buddha. Hoa
tsebahala hore neng kapa neng ha Buddha a ne a fana ka puo ho barutuoa
ba khethiloeng kapa balateli ba hae kapa ba behiloeng taolo ea bolulo
nakong ea tšebeletso ea hae ea lilemo tse mashome a mane a metso e
mehlano, ba moloko oa hae ba inehetseng le ba ithutetseng, ba neng ba le
teng ba ne ba tla etsa lithuto tsa hae hang-hang lentsoe ka lentsoe ho memori. Ka hona mantsoe a Buddha a bolokiloe ka nepo ‘me qetellong a fetisetsoa molomong ho tloha ho tichere ho ea ho seithuti. Baitlami
ba bang ba neng ba utloile Buddha ba bolela ka boeena e ne e le
Arahants, kahoo ka tlhaloso, ‘ba hloekileng’ ba lokolohile takatsong,
takatso e mpe le ho thetsa ‘me ka hona, ha ho pelaelo hore ba ka khona
ho boloka mantsoe a Buddha ka mokhoa o phethahetseng. Ka hona ba netefatsa hore lithuto tsa Buddha li ne li tla bolokoa ka botšepehi bakeng sa bana. Esita
le baitlami ba inehetseng ba neng ba e-s’o finyelle Arahantahood empa
ba fihlile mekhahlelo e meraro ea pele ea lintho tse sa tšoaneng ‘me ba
ne ba e-na le mekhoa e matla ea ho hopola le ho hopola lintho tseo
Buddha a neng a li boleletse’ me e ka ba lithuto tse loketseng tsa
lithuto tsa Buddha. Moitlami
e mong e ne e le Ānanda, mohlanka ea khethiloeng le molekane oa kamehla
oa Buddha nakong ea lilemo tse mashome a mabeli a metso e mehlano tsa
bophelo ba hae. Ānanda o ne a le bohlale haholo ‘me o ne a e-na le bokhoni ba ho hopola eng kapa eng eo ae utloileng. Ha
e le hantle, e ne e le takatso ea hae ea hore Buddha o pheta lipolelo
tsohle tsa hae ho eena le hoja a ne a e-s’o be Arahanta ka boomo a
ikemiselitse ho hopola lentsoe ka lentsoe lipuo tsohle tsa Buddha tseo a
ileng a li khothalletsa baitlami, baitlami le balateli ba hae. Boiteko
bo kopantsoeng ba baitlami bana ba nang le bokhoni le ba inehetseng ba
ile ba etsa hore Dhamma le Vinaya, ba rutoang ke Buddha ba bolokehe
boemong ba eona ba pele. Pāli
Tipiṭaka le lingoliloeng tsa eona li le teng ka lebaka la ho sibolloa
ha Buddha ea tsela e ntle le e lokolohileng ea Dhamma e hloekileng. Tsela ena e nolofatsa bohle ba e latelang ho phela bophelo bo nang le khotso le bo thabileng. Ka
sebele, mehleng ena le lilemo re na le tlotla ea ho ba le lithuto tsa
nnete tsa Buddha tse bolokiloeng bakeng sa meloko e tlang ka boiteko bo
hlokolosi le bo kopanetsoeng ba barutuoa ba hae ba khethiloeng ho
pholletsa le lilemo. Buddha
o ne a itse ho barutuoa ba hae hore ha a se a sa le har’a bona, hore ho
ne ho hlokahala hore Sazigha a tle a bokane ka morero oa ho bokella
Dhamma hammoho, hantle feela joalokaha a ne ae rutile. Tumellanong
le taelo ena Baholo ba pele ba ile ba bitsa lekhotla ‘me ba hlophisa
lipuo tsohle tsa Buddha le melao ea monastic’ me ba li phetela ka
botšepehi lentsoe la lentsoe ka kopano.
Mohloli oa Canon ea Pali ‘Ha
re re monghali o ne a ka re: “Metsoalle, ke utloile mme kea e amohela
ho tsoa molomong oa Morena: ena ke Dhamma, ena ke taeo, ena ke thuto ea
Monghali”, joale, baitlami, ha ua lokela ho amohela kapa ho hana mantsoe. Joale,
ntle le ho lumellana kapa ho sa amohele, mantsoe le lipolelo tsa hae li
lokela ho tsejoa ka hloko le ho bapisoa le Suttas le ho hlahlojoa ho
latela taeo. Haeba
bona, ka papiso le tlhahlobo e joalo, ba fumaneha hore ba se ke ba
lumellana le Suttas kapa taeo, sephetho se lokela ho ba: “Ke tiisetso
ena hase lentsoe la Buddha, e utloisitsoe hampe ka monko ona”, ‘me taba
eo e lokela ho lahloa. Empa
moo ho bapisoang le ho hlahloba joalo ho fumanoang ho lumellana le
Suttas kapa taeo, qetello e tlameha ho ba: “Ke tiisetso ena ke lentsoe
la Buddha, e utloisisitsoe ka nepo ke moloko ona.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Ho Fetela ho Hoholo, Matsatsi a ho Qetela a Buddha
Lithuto tsa nnete tsa Gotama Buddha li bolokiloe mme li fetisetsoa ho rona ‘me li fumanoa ho Tipiṭaka. Lentsoe la Pāli, ‘Tipiṭaka’, ha e le hantle le bolela ‘libaskete tse tharo’ (ti = three + piṭaka = likhetho tsa mangolo). Lithuto tsohle tsa Buddha li ne li arotsoe likarolo tse tharo. 1. Karolo ea pele e tsejoa e le Vinaya Piṭaka ‘me e na le melao eohle eo Buddha e ileng ea e beha ho baitlami le baitlami.
2. Karolo ea bobeli e bitsoa Suttaṅta Piṭaka mme e na le Lipuo.
3. Karolo ea boraro e tsejoa e le Abhidhamma Piṭaka mme e kenyelletsa lithuto tsa maikutlo tsa Buddha. Hoa
tsebahala hore neng kapa neng ha Buddha a ne a fana ka puo ho barutuoa
ba khethiloeng kapa balateli ba hae kapa ba behiloeng taolo ea bolulo
nakong ea tšebeletso ea hae ea lilemo tse mashome a mane a metso e
mehlano, ba moloko oa hae ba inehetseng le ba ithutetseng, ba neng ba le
teng ba ne ba tla etsa lithuto tsa hae hang-hang lentsoe ka lentsoe ho memori. Ka hona mantsoe a Buddha a bolokiloe ka nepo ‘me qetellong a fetisetsoa molomong ho tloha ho tichere ho ea ho seithuti. Baitlami
ba bang ba neng ba utloile Buddha ba bolela ka boeena e ne e le
Arahants, kahoo ka tlhaloso, ‘ba hloekileng’ ba lokolohile takatsong,
takatso e mpe le ho thetsa ‘me ka hona, ha ho pelaelo hore ba ka khona
ho boloka mantsoe a Buddha ka mokhoa o phethahetseng. Ka hona ba netefatsa hore lithuto tsa Buddha li ne li tla bolokoa ka botšepehi bakeng sa bana. Esita
le baitlami ba inehetseng ba neng ba e-s’o finyelle Arahantahood empa
ba fihlile mekhahlelo e meraro ea pele ea lintho tse sa tšoaneng ‘me ba
ne ba e-na le mekhoa e matla ea ho hopola le ho hopola lintho tseo
Buddha a neng a li boleletse’ me e ka ba lithuto tse loketseng tsa
lithuto tsa Buddha. Moitlami
e mong e ne e le Ānanda, mohlanka ea khethiloeng le molekane oa kamehla
oa Buddha nakong ea lilemo tse mashome a mabeli a metso e mehlano tsa
bophelo ba hae. Ānanda o ne a le bohlale haholo ‘me o ne a e-na le bokhoni ba ho hopola eng kapa eng eo ae utloileng. Ha
e le hantle, e ne e le takatso ea hae ea hore Buddha o pheta lipolelo
tsohle tsa hae ho eena le hoja a ne a e-s’o be Arahanta ka boomo a
ikemiselitse ho hopola lentsoe ka lentsoe lipuo tsohle tsa Buddha tseo a
ileng a li khothalletsa baitlami, baitlami le balateli ba hae. Boiteko
bo kopantsoeng ba baitlami bana ba nang le bokhoni le ba inehetseng ba
ile ba etsa hore Dhamma le Vinaya, ba rutoang ke Buddha ba bolokehe
boemong ba eona ba pele. Pāli
Tipiṭaka le lingoliloeng tsa eona li le teng ka lebaka la ho sibolloa
ha Buddha ea tsela e ntle le e lokolohileng ea Dhamma e hloekileng. Tsela ena e nolofatsa bohle ba e latelang ho phela bophelo bo nang le khotso le bo thabileng. Ka
sebele, mehleng ena le lilemo re na le tlotla ea ho ba le lithuto tsa
nnete tsa Buddha tse bolokiloeng bakeng sa meloko e tlang ka boiteko bo
hlokolosi le bo kopanetsoeng ba barutuoa ba hae ba khethiloeng ho
pholletsa le lilemo. Buddha
o ne a itse ho barutuoa ba hae hore ha a se a sa le har’a bona, hore ho
ne ho hlokahala hore Sazigha a tle a bokane ka morero oa ho bokella
Dhamma hammoho, hantle feela joalokaha a ne ae rutile. Tumellanong
le taelo ena Baholo ba pele ba ile ba bitsa lekhotla ‘me ba hlophisa
lipuo tsohle tsa Buddha le melao ea monastic’ me ba li phetela ka
botšepehi lentsoe la lentsoe ka kopano.
Lithuto tse nang le Tipiṭaka li boetse li tsejoa e le Thuto ea Baholo [Theravāda]. Lipuo tsena li na le makholo a ‘maloa’ me li ‘nile tsa phetoa lentsoe ka lentsoe ho tloha ha Kopano ea Pele e kopanoa. Ka
mor’a moo, makhotla a mangata a ‘nile a bitsetsoa mabaka a’ maloa empa
ho e mong le e mong oa bona thuto eohle ea Buddha e ‘nile ea
pheta-phetoa ke barupeluoa ba Saṅgha, hammoho le lentsoe ka lentsoe. Lekhotla
la pele le ile la e-ba teng likhoeli tse tharo ka mor’a hore Buddha a
fumane Mahāparinibbāṇa ‘me a lateloa ke tse ling tse hlano, tse peli tsa
tsona li ile tsa bokelloa lekholong la mashome a mabeli a metso e
robong le metso e robong. Li-recitations
tsena tse kopanetsoeng tse neng li etsoa ke baitlami lihlopheng tsena
tsa makhotla a Dhamma li tsejoa e le ‘Dhamma Saṅgītis’, Dhamma
Recitations. Li
khethiloe joalo ka lebaka la mohlala o behiloeng ho Lekhotla la pele la
Dhamma, ha lithuto tsohle li qotsoa ke Moholo oa Sahalagha ebe joale li
bina hape ka liletsa tsa baitlami bohle ba tlang kopanong. Tlhaloso ena e ne e nkoa e le ea nnete, ha e ne e le ha feela, e amoheletsoe ka bonngoe ke litho tsa Lekhotla. Se latelang ke pale e khutšoanyane ea makhotla a tšeletseng. Lekhotla la Pele King Ajātasattu o ile a tšehetsa Lekhotla la Pele. E ile ea bokelloa ka 544 B.C. sebakeng sa Sattapaāāī ka ntle ho Rājagaha likhoeli tse tharo ka mor’a hore Buddha a shoe. Tlaleho e qaqileng ea seboka sena sa histori e ka fumanoa Cūllavagga ea Vinaya Piṭaka. Ho
ea ka tlaleho ena ketsahalo e ileng ea susumelletsa Moholo Mahākassapa
hore a bitse seboka sena ke ho utloa ha hae ho nyenyefatsa ka molao o
tiileng oa bophelo ba baitlami. Sena ke sona se etsahetseng. Monk
Subhadda, eo e neng e kile ea e-ba moferefere, ea neng a khethile
bophelo ba hae, ha a utloa hore Buddha o felile, o ile a bolela hore o
halefa ka hore a boloke melao eohle ea baitlami ba behiloeng ke Buddha. Baitlami ba bangata ba ile ba lla ka ho fetela ha Buddha ‘me ba utloa bohloko haholo. Leha
ho le joalo, Moholo Mahākassapa o ile a utloa Subhadda a re: ‘’ Ho
lekaneng le li-Reverences tsa hau, u se ke ua sareloa, u se ke ua lla. Re felisitsoe hantle ka mokhoa ona o moholo oa ho khutlela (Buddha). Re
ile ra hlokofatsoa ha a re, ’sena ke se amohelehang ho uena, sena ha se
amohelehe ho uena’ empa joale re tla khona ho etsa kamoo re ratang
kateng ‘me re ke ke ra tlameha ho etsa seo re sa se rateng’ ‘. Mahākassapa
o ne a tšosoa ke mantsoe a hae mme a tšaba hore Dhamma le Vinaya ba ka
‘na ba silafatsoa’ me ba se ke ba phela hantle haeba baitlami ba bang ba
ne ba lokela ho itšoara joaloka Subhadda le ho fetolela melao ea Dhamma
le Vinaya kamoo ba ratang kateng. E le ho qoba sena o ile a etsa qeto ea hore Dhamma e tlameha ho sireletsoa le ho sireletsoa. E le hore a finyelle sena ka mor’a hore a amohele tumello ea Saṅgha o ile a bitsa lekhotla makholo a mahlano a Arahants. Ānanda e ne e lokela ho kenngoa ho sena se fanoeng, o ile a fumana Arahanthood ka nako eo lekhotla le kopaneng. Le Moholo Mahākassapa ea okametseng, baitlami ba makholo a mahlano ba Arahant ba ile ba kopana lekhotleng nakong ea lipula. Ntho
ea pele Mahākassapa e ne e le ho botsa setsebi se ka sehloohong sa
Vinaya mehleng eo, Venerable Upāli ka lintlha tsa molao oa monastic. Monkone enoa o ne a tšoaneleha hantle bakeng sa mosebetsi oo Buddha a neng a mo rutile eona Vinaya ka boeena. Pele
ho tsohle Moholo Mahākassapa o ile a mo botsa ka ho khetheha ka qeto ea
tlōlo ea pele [pārājika], mabapi le taba, ketsahalo, motho ea
hlahisitsoeng, phatlalatso, pheta-pheto ea phatlalatso, tlōlo ea molao
le nyeoe ea batho bao e seng ba- tlōlo ea molao. Upāli
o ile a fana ka likarabo tse nang le tsebo le tse lekaneng ‘me mantsoe a
hae a ile a lumellana ka tumello ea Mookameli Sahalagha. Kahoo Vinaya e ile ea amoheloa ka molao. Moholo
Mahākassapa o ile a lebisa tlhokomelo ea hae ho Ānanda ka lebaka la
botsebi ba hae bo tummeng litabeng tsohle tse amanang le Dhamma. Ka lehlohonolo, bosiung ba pele Lekhotla le ne le lokela ho kopana, Ānanda o ne a fihlile Arahantship mme a kenela Lekhotla. Ka
hona, Moholo Mahākassapa, o ile a khona ho mo botsa lipotso ka nako e
telele ka kholiseho e feletseng ka Dhamma ka ho toba ka lipuo tsa
Buddha. Tlhahlobo
ena ka Dhamma e ne e batla ho netefatsa sebaka seo lipuo tsohle li neng
li boleloa ka tsona pele le motho eo ba neng ba buisane le eena. Ānanda,
a thusoa ke lentsoe la hae-mohopolo o phethahetseng o ile a khona ho
arabela ka mokhoa o nepahetseng ‘me kahoo lipuisano li ile tsa kopana ka
tumello ea Sahalagha. Lekhotla
la Pele le ile la fana ka tiiso ea molao ea tumello bakeng sa ho koaloa
ha khaolo ka melao e nyane le e nyenyane, le tumello ea ho boloka. Ho
ile ha nka likhoeli tse supileng hore li phete libuka tsa Vinaya le
Dhamma le li-monks tseo ka ho lekaneng li fuoeng mehopolo e ntle e
boloketsoeng tsohle tse neng li phetiloe. Lekhotla
lena la pele le tummeng le ile la tsejoa e le Pa’aasatane hobane
li-Arahants tse makholo a mahlano tse khabisitsoeng ka ho feletseng li
ile tsa kenya letsoho ho eona.
mor’a moo, makhotla a mangata a ‘nile a bitsetsoa mabaka a’ maloa empa
ho e mong le e mong oa bona thuto eohle ea Buddha e ‘nile ea
pheta-phetoa ke barupeluoa ba Saṅgha, hammoho le lentsoe ka lentsoe. Lekhotla
la pele le ile la e-ba teng likhoeli tse tharo ka mor’a hore Buddha a
fumane Mahāparinibbāṇa ‘me a lateloa ke tse ling tse hlano, tse peli tsa
tsona li ile tsa bokelloa lekholong la mashome a mabeli a metso e
robong le metso e robong. Li-recitations
tsena tse kopanetsoeng tse neng li etsoa ke baitlami lihlopheng tsena
tsa makhotla a Dhamma li tsejoa e le ‘Dhamma Saṅgītis’, Dhamma
Recitations. Li
khethiloe joalo ka lebaka la mohlala o behiloeng ho Lekhotla la pele la
Dhamma, ha lithuto tsohle li qotsoa ke Moholo oa Sahalagha ebe joale li
bina hape ka liletsa tsa baitlami bohle ba tlang kopanong. Tlhaloso ena e ne e nkoa e le ea nnete, ha e ne e le ha feela, e amoheletsoe ka bonngoe ke litho tsa Lekhotla. Se latelang ke pale e khutšoanyane ea makhotla a tšeletseng. Lekhotla la Pele King Ajātasattu o ile a tšehetsa Lekhotla la Pele. E ile ea bokelloa ka 544 B.C. sebakeng sa Sattapaāāī ka ntle ho Rājagaha likhoeli tse tharo ka mor’a hore Buddha a shoe. Tlaleho e qaqileng ea seboka sena sa histori e ka fumanoa Cūllavagga ea Vinaya Piṭaka. Ho
ea ka tlaleho ena ketsahalo e ileng ea susumelletsa Moholo Mahākassapa
hore a bitse seboka sena ke ho utloa ha hae ho nyenyefatsa ka molao o
tiileng oa bophelo ba baitlami. Sena ke sona se etsahetseng. Monk
Subhadda, eo e neng e kile ea e-ba moferefere, ea neng a khethile
bophelo ba hae, ha a utloa hore Buddha o felile, o ile a bolela hore o
halefa ka hore a boloke melao eohle ea baitlami ba behiloeng ke Buddha. Baitlami ba bangata ba ile ba lla ka ho fetela ha Buddha ‘me ba utloa bohloko haholo. Leha
ho le joalo, Moholo Mahākassapa o ile a utloa Subhadda a re: ‘’ Ho
lekaneng le li-Reverences tsa hau, u se ke ua sareloa, u se ke ua lla. Re felisitsoe hantle ka mokhoa ona o moholo oa ho khutlela (Buddha). Re
ile ra hlokofatsoa ha a re, ’sena ke se amohelehang ho uena, sena ha se
amohelehe ho uena’ empa joale re tla khona ho etsa kamoo re ratang
kateng ‘me re ke ke ra tlameha ho etsa seo re sa se rateng’ ‘. Mahākassapa
o ne a tšosoa ke mantsoe a hae mme a tšaba hore Dhamma le Vinaya ba ka
‘na ba silafatsoa’ me ba se ke ba phela hantle haeba baitlami ba bang ba
ne ba lokela ho itšoara joaloka Subhadda le ho fetolela melao ea Dhamma
le Vinaya kamoo ba ratang kateng. E le ho qoba sena o ile a etsa qeto ea hore Dhamma e tlameha ho sireletsoa le ho sireletsoa. E le hore a finyelle sena ka mor’a hore a amohele tumello ea Saṅgha o ile a bitsa lekhotla makholo a mahlano a Arahants. Ānanda e ne e lokela ho kenngoa ho sena se fanoeng, o ile a fumana Arahanthood ka nako eo lekhotla le kopaneng. Le Moholo Mahākassapa ea okametseng, baitlami ba makholo a mahlano ba Arahant ba ile ba kopana lekhotleng nakong ea lipula. Ntho
ea pele Mahākassapa e ne e le ho botsa setsebi se ka sehloohong sa
Vinaya mehleng eo, Venerable Upāli ka lintlha tsa molao oa monastic. Monkone enoa o ne a tšoaneleha hantle bakeng sa mosebetsi oo Buddha a neng a mo rutile eona Vinaya ka boeena. Pele
ho tsohle Moholo Mahākassapa o ile a mo botsa ka ho khetheha ka qeto ea
tlōlo ea pele [pārājika], mabapi le taba, ketsahalo, motho ea
hlahisitsoeng, phatlalatso, pheta-pheto ea phatlalatso, tlōlo ea molao
le nyeoe ea batho bao e seng ba- tlōlo ea molao. Upāli
o ile a fana ka likarabo tse nang le tsebo le tse lekaneng ‘me mantsoe a
hae a ile a lumellana ka tumello ea Mookameli Sahalagha. Kahoo Vinaya e ile ea amoheloa ka molao. Moholo
Mahākassapa o ile a lebisa tlhokomelo ea hae ho Ānanda ka lebaka la
botsebi ba hae bo tummeng litabeng tsohle tse amanang le Dhamma. Ka lehlohonolo, bosiung ba pele Lekhotla le ne le lokela ho kopana, Ānanda o ne a fihlile Arahantship mme a kenela Lekhotla. Ka
hona, Moholo Mahākassapa, o ile a khona ho mo botsa lipotso ka nako e
telele ka kholiseho e feletseng ka Dhamma ka ho toba ka lipuo tsa
Buddha. Tlhahlobo
ena ka Dhamma e ne e batla ho netefatsa sebaka seo lipuo tsohle li neng
li boleloa ka tsona pele le motho eo ba neng ba buisane le eena. Ānanda,
a thusoa ke lentsoe la hae-mohopolo o phethahetseng o ile a khona ho
arabela ka mokhoa o nepahetseng ‘me kahoo lipuisano li ile tsa kopana ka
tumello ea Sahalagha. Lekhotla
la Pele le ile la fana ka tiiso ea molao ea tumello bakeng sa ho koaloa
ha khaolo ka melao e nyane le e nyenyane, le tumello ea ho boloka. Ho
ile ha nka likhoeli tse supileng hore li phete libuka tsa Vinaya le
Dhamma le li-monks tseo ka ho lekaneng li fuoeng mehopolo e ntle e
boloketsoeng tsohle tse neng li phetiloe. Lekhotla
lena la pele le tummeng le ile la tsejoa e le Pa’aasatane hobane
li-Arahants tse makholo a mahlano tse khabisitsoeng ka ho feletseng li
ile tsa kenya letsoho ho eona.
Lekhotla la Bobeli
Lekhotla
la Bobeli le ne le bitsoa lilemo tse lekholo ka mor’a Buddha’s
Parinibbāṇa e le ho rarolla qabang e tebileng holim’a ‘lintlha tse
leshome’. Sena ke ho bua ka baitlami ba bang ba tlōlang melao e leshome e nyane. ba ile ba fuoa: 1. Ho boloka letsoai ka lenaka.
2. Ho ja ka mor’a motšehare.
3. Ja ka nako e le ‘ngoe ho khutlela motseng bakeng sa liphallelo.
4. Ho tšoara mokete oa Uposatha le baitlami ba lulang sebakeng se le seng.
5. Ho etsa liketso tsa molao ha kopano e sa phethoa.
6. Ho latela mokhoa o itseng hobane o ne o etsoa ke mosuoe kapa mosuoe.
7. Ho ja lebese le bolila ka mor’a hore a je lijo tsa motšehare.
8. Ho noa seno se matla pele se koahetsoe.
9. Ho sebelisa rug e neng e se boholo bo loketseng.
10. Ho sebelisa khauta le silevera. Litlokotsi
tsa bona li ile tsa fetoha bothata ‘me tsa baka qabang e kholo ho tlōla
melao ena ho ne ho nahanoa hore e khahlanong le lithuto tsa pele tsa
Buddha. Morena Kāḷāsoka e ne e le mookameli oa Bobeli oa Lekhotla ‘me seboka se ile sa etsahala Vesāli ka lebaka la maemo a latelang. Ka
letsatsi le leng, ha a ntse a etetse Mahāvana Grove e Veāsli, Moholo
Yasa o ile a tseba hore sehlopha se seholo sa baitlami ba tsejoang e le
Vajjians se ne se hanyetsa molao o thibelang khauta le silevera ho
amohela monate ka ho e kōpa ka bolokolohi ho baithaopi ba bona. Hang-hang
o ile a nyatsa boitšoaro ba bona mme karabelo ea bona e ne e le ho mo
fa karolo ea phaello ea bona e seng molaong ka tšepo ea hore o tla
hlōloa. Moholo Yasa, leha ho le joalo o ile a nyatsa le ho nyelisa boitšoaro ba bona. Baitlami
bao hang-hang ba ile ba mo qosa ka ketso e ts’oanelang ea poelano, ba
mo qosa ka hore o behile molato oa balumeli ba bona. Ka
ho tšoanang Moholo Yasa o ile a ikopanya le baruti ba hae, empa ka nako
e tšoanang, ba ba kholisa hore baitlami ba Vijjian ba entse phoso ka ho
qotsa phatlalatso ea Buddha ka thibelo ea ho amohela kapa ho kopa
khauta le silevera. Hangata
baeta-pele ba ile ba bontša tšehetso ea bona ho Moholo Yasa ‘me ba
phatlalatsa baitlami ba Vajjian ho baetsi ba fosahetseng le bahanyetsi,
ba re’ ‘Moholo Yasa feela ke mohali oa sebele le mora oa Sākyan. Ba bang kaofela hase baitlami, eseng bara ba Sākyan ‘’. Baitlami
ba Bajjian ba manganga le ba sa bakeng ba ile ba fallela ho emisa ba
Venerable Yasa Thera ntle le tumello ea ba bang ba Sahalagha ha ba tseba
ka phello ea seboka sa hae le baithaopi ba bona. Leha
ho le joalo, Moholo Yasa, o ile a baleha ho qholotsoa ha bona ‘me a ea
ho batla tšehetso e tsoang ho baitlami sebakeng se seng, ea ileng a
tšehetsa maikutlo a hae a tloaelehileng ka Vinaya. Li-monks
tse mashome a tšeletseng tsa meru tse tsoang Pāvā le li-monks tse
robeli tse tsoang libakeng tse ka boroa tsa Avanti tse nang le maikutlo a
tšoanang, li ithaopela ho mo thusa ho hlahloba bobolu ba Vinaya. Ka
bobeli ba ile ba etsa qeto ea ho ea Soreyya ho ea buisana le Venerable
Revata hobane e ne e le moitlami ea hlomphehang haholo le setsebi sa
Dhamma le Vinaya. Hang
ha baitlami ba Vajjian ba tseba sena ba boetse ba batla tšehetso ea
Venerable Revata ka ho mo fa litlhoko tse ‘nè tseo a ileng a li hana
hang-hang. Baitlami bana ba ile ba leka ho sebelisa mokhoa o tšoanang ho hapa mohlanka oa Venerable Revata, Venerable Uttara. Qalong
eena le eena o ile a hana ho fana ka sepheo sa bona empa ka boikaketsi o
ile a mo susumelletsa hore a amohele kamohelo ea hae, a bolela hore ha
li-requisite li bolela hore Buddha ha a amoheloe ke eena, Ānanda o ne a
tla kōptjoa hore a li amohele ‘me hangata a lumellane ho etsa joalo. Uttara o ile a fetola kelello ea hae mme a amohela litlhoko. Ba
khothalletsoa ke bona, joale a lumela ho ea ho susumetsa Revenerable
Revata ho bolela hore baitlami ba Vajjian e ne e hlile e le libui tsa
‘Nete le ba tšehetsang Dhamma. Venerable Revata o ile a bona ka ho qhekella ha bona ‘me a hana ho ba tšehetsa. Eaba o lahla Uttara. E
le hore ho rarolloe taba ena hang-hang, Revera Venerable o ile a eletsa
hore lekhotla le lokela ho bitsoa Vāḷikārāma le eena ka boeena le botsa
lipotso ka litlōlo tse leshome tsa Baholo ba baholo ka ho fetisisa ba
letsatsi lena, Thera Sabbjakāmi. Hang
ha maikutlo a hae a ne a fanoe e ne e lokela ho utluoa ke komiti ea
baitlami ba robeli, ‘me bopaki ba eona bo entsoe ka khetho ea bona. Baitlami
ba robeli ba neng ba tlil’o ahlola taba e ne e le Venerables Sabbakāmi,
saḷha, Khujjasobhita le Vāsabhagāmika, ba tsoang Bochabela le baitlami
ba bane ba Bophirimela, Venerables Revata, Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa le
Sumana. Ba ile ba pheha khang ka taba ena le Revata e le motho ea botsang lipotso le sabbakāmī a araba lipotso tsa hae. Ka
mor’a hore moqoqo o utloe, baitlami ba robeli ba ile ba etsa qeto
khahlanong le baitlami ba Vajjian ‘me ba tsebisoa kopano eo. Ka
mor’a moo baitlami ba makholo a supileng ba ile ba pheta Dhamma le
Vinaya ‘me setsebi sena se ile sa tsejoa e le Sattasatī hobane baitlami
ba makholo a supileng ba ile ba kenya letsoho ho eona. Lekhotla
lena la histori le boetse le bitsoa, Yasatthera Sangīti ka lebaka la
karolo e kholo eo Moholo Yasa ae entseng ho eona le cheseho ea hae ea ho
sireletsa Vinaya. Baitlami
ba Vajjian ba ile ba hana ka ho feletseng ho amohela qeto ea Lekhotla
le ka ho hana ho bitsa lekhotla la moo ho neng ho bitsoa Mahāsaṅgiti.
la Bobeli le ne le bitsoa lilemo tse lekholo ka mor’a Buddha’s
Parinibbāṇa e le ho rarolla qabang e tebileng holim’a ‘lintlha tse
leshome’. Sena ke ho bua ka baitlami ba bang ba tlōlang melao e leshome e nyane. ba ile ba fuoa: 1. Ho boloka letsoai ka lenaka.
2. Ho ja ka mor’a motšehare.
3. Ja ka nako e le ‘ngoe ho khutlela motseng bakeng sa liphallelo.
4. Ho tšoara mokete oa Uposatha le baitlami ba lulang sebakeng se le seng.
5. Ho etsa liketso tsa molao ha kopano e sa phethoa.
6. Ho latela mokhoa o itseng hobane o ne o etsoa ke mosuoe kapa mosuoe.
7. Ho ja lebese le bolila ka mor’a hore a je lijo tsa motšehare.
8. Ho noa seno se matla pele se koahetsoe.
9. Ho sebelisa rug e neng e se boholo bo loketseng.
10. Ho sebelisa khauta le silevera. Litlokotsi
tsa bona li ile tsa fetoha bothata ‘me tsa baka qabang e kholo ho tlōla
melao ena ho ne ho nahanoa hore e khahlanong le lithuto tsa pele tsa
Buddha. Morena Kāḷāsoka e ne e le mookameli oa Bobeli oa Lekhotla ‘me seboka se ile sa etsahala Vesāli ka lebaka la maemo a latelang. Ka
letsatsi le leng, ha a ntse a etetse Mahāvana Grove e Veāsli, Moholo
Yasa o ile a tseba hore sehlopha se seholo sa baitlami ba tsejoang e le
Vajjians se ne se hanyetsa molao o thibelang khauta le silevera ho
amohela monate ka ho e kōpa ka bolokolohi ho baithaopi ba bona. Hang-hang
o ile a nyatsa boitšoaro ba bona mme karabelo ea bona e ne e le ho mo
fa karolo ea phaello ea bona e seng molaong ka tšepo ea hore o tla
hlōloa. Moholo Yasa, leha ho le joalo o ile a nyatsa le ho nyelisa boitšoaro ba bona. Baitlami
bao hang-hang ba ile ba mo qosa ka ketso e ts’oanelang ea poelano, ba
mo qosa ka hore o behile molato oa balumeli ba bona. Ka
ho tšoanang Moholo Yasa o ile a ikopanya le baruti ba hae, empa ka nako
e tšoanang, ba ba kholisa hore baitlami ba Vijjian ba entse phoso ka ho
qotsa phatlalatso ea Buddha ka thibelo ea ho amohela kapa ho kopa
khauta le silevera. Hangata
baeta-pele ba ile ba bontša tšehetso ea bona ho Moholo Yasa ‘me ba
phatlalatsa baitlami ba Vajjian ho baetsi ba fosahetseng le bahanyetsi,
ba re’ ‘Moholo Yasa feela ke mohali oa sebele le mora oa Sākyan. Ba bang kaofela hase baitlami, eseng bara ba Sākyan ‘’. Baitlami
ba Bajjian ba manganga le ba sa bakeng ba ile ba fallela ho emisa ba
Venerable Yasa Thera ntle le tumello ea ba bang ba Sahalagha ha ba tseba
ka phello ea seboka sa hae le baithaopi ba bona. Leha
ho le joalo, Moholo Yasa, o ile a baleha ho qholotsoa ha bona ‘me a ea
ho batla tšehetso e tsoang ho baitlami sebakeng se seng, ea ileng a
tšehetsa maikutlo a hae a tloaelehileng ka Vinaya. Li-monks
tse mashome a tšeletseng tsa meru tse tsoang Pāvā le li-monks tse
robeli tse tsoang libakeng tse ka boroa tsa Avanti tse nang le maikutlo a
tšoanang, li ithaopela ho mo thusa ho hlahloba bobolu ba Vinaya. Ka
bobeli ba ile ba etsa qeto ea ho ea Soreyya ho ea buisana le Venerable
Revata hobane e ne e le moitlami ea hlomphehang haholo le setsebi sa
Dhamma le Vinaya. Hang
ha baitlami ba Vajjian ba tseba sena ba boetse ba batla tšehetso ea
Venerable Revata ka ho mo fa litlhoko tse ‘nè tseo a ileng a li hana
hang-hang. Baitlami bana ba ile ba leka ho sebelisa mokhoa o tšoanang ho hapa mohlanka oa Venerable Revata, Venerable Uttara. Qalong
eena le eena o ile a hana ho fana ka sepheo sa bona empa ka boikaketsi o
ile a mo susumelletsa hore a amohele kamohelo ea hae, a bolela hore ha
li-requisite li bolela hore Buddha ha a amoheloe ke eena, Ānanda o ne a
tla kōptjoa hore a li amohele ‘me hangata a lumellane ho etsa joalo. Uttara o ile a fetola kelello ea hae mme a amohela litlhoko. Ba
khothalletsoa ke bona, joale a lumela ho ea ho susumetsa Revenerable
Revata ho bolela hore baitlami ba Vajjian e ne e hlile e le libui tsa
‘Nete le ba tšehetsang Dhamma. Venerable Revata o ile a bona ka ho qhekella ha bona ‘me a hana ho ba tšehetsa. Eaba o lahla Uttara. E
le hore ho rarolloe taba ena hang-hang, Revera Venerable o ile a eletsa
hore lekhotla le lokela ho bitsoa Vāḷikārāma le eena ka boeena le botsa
lipotso ka litlōlo tse leshome tsa Baholo ba baholo ka ho fetisisa ba
letsatsi lena, Thera Sabbjakāmi. Hang
ha maikutlo a hae a ne a fanoe e ne e lokela ho utluoa ke komiti ea
baitlami ba robeli, ‘me bopaki ba eona bo entsoe ka khetho ea bona. Baitlami
ba robeli ba neng ba tlil’o ahlola taba e ne e le Venerables Sabbakāmi,
saḷha, Khujjasobhita le Vāsabhagāmika, ba tsoang Bochabela le baitlami
ba bane ba Bophirimela, Venerables Revata, Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa le
Sumana. Ba ile ba pheha khang ka taba ena le Revata e le motho ea botsang lipotso le sabbakāmī a araba lipotso tsa hae. Ka
mor’a hore moqoqo o utloe, baitlami ba robeli ba ile ba etsa qeto
khahlanong le baitlami ba Vajjian ‘me ba tsebisoa kopano eo. Ka
mor’a moo baitlami ba makholo a supileng ba ile ba pheta Dhamma le
Vinaya ‘me setsebi sena se ile sa tsejoa e le Sattasatī hobane baitlami
ba makholo a supileng ba ile ba kenya letsoho ho eona. Lekhotla
lena la histori le boetse le bitsoa, Yasatthera Sangīti ka lebaka la
karolo e kholo eo Moholo Yasa ae entseng ho eona le cheseho ea hae ea ho
sireletsa Vinaya. Baitlami
ba Vajjian ba ile ba hana ka ho feletseng ho amohela qeto ea Lekhotla
le ka ho hana ho bitsa lekhotla la moo ho neng ho bitsoa Mahāsaṅgiti.
Lekhotla la Boraro
Lekhotla
la boraro le ne le tšoeroe haholo ho tlosa Sahalaghor ea bobolu le
baitlami ba bohata ba neng ba e-na le pono ea bohata. Lekhotla le ile la bokelloa ka 326 B.C. At Asokārāma ka Paṭaliputta tlas’a patronage ea Emperor Asoka. E ne e laoloa ke Moholo Moggaliputta Tissa le baitlami ba sekete ba ile ba kenya letsoho Lekhotleng lena. Tloaelo
ke hore Asoka o ile a hlōla borena ka ho tšolla mali a mora oa ntat’ae
kaofela ho pholosa mor’abo, Tissa Kumāra eo qetellong a ileng a khethoa a
ba a finyella Arahantship. Asoka o ile a roala moqhaka ka selemo sa makholo a mabeli le metso e robeli ka mor’a Mahaparinibbāna oa Buddha. Qalong
o ile a lefa Dhamma le Sahalagha feela ho itokisetsa ho itekanetse le
ho tšehetsa litho tsa malumeli a mang joalokaha ntate oa hae a ne a
entse pele ho eena. Leha
ho le joalo, sena sohle se ile sa fetoha ha a kopana le
motlatsi-moitlami ea molimo oa bolumeli ea Nigler ea ileng a mo bolella
Evamāda-vagga. Ka mor’a moo a khaotsa ho tšehetsa lihlopha tse ling tsa bolumeli ‘me thahasello ea hae le boinehelo ho Dhamma ea teba. O
ile a sebelisa leruo la hae le leholo ho haha, ho boleloa, li-pagodas
tse likete tse mashome a mararo a metso e mene le vihāras le ho tšehetsa
Bhikkhus ka mafolofolo ka litlhoko tse ‘nè. Mora oa hae Mahinda le morali oa hae Saṅghamittā ba ile ba khethoa ‘me ba lumelloa ho ea Saṅgha. Qetellong, ho fana ha hae e ne e le ho baka mathata a tebileng ka hare ho Saṅgha. Ha
nako e ntse e ea taelo e ne e kenngoa ke banna ba bangata ba sa
tšoaneleheng, ba tšoere maikutlo a bohata le ba neng ba khahloa ke taelo
ka lebaka la tšehetso ea Moemphera ea liatla le lihlahisoa tse theko e
boima ea lijo, liaparo, bolulo le meriana. Bongata
ba banna ba se nang tumelo, ba meharo ba neng ba tšehetsa maikutlo a
fosahetseng ba ile ba leka ho kenela molao empa ba nkoa ba sa tšoanelehe
ho hlophisoa. Ho
sa tsotellehe sena ba ile ba sebelisa monyetla oa ho sebelisa hampe
moemphera oa Moemphera bakeng sa mekhoa ea bona ‘me ba apara liaparo tse
telele mme ba ikopanya le taelo ntle le hore ba behoe hantle. Ka hona, tlhompho bakeng sa Saṅgha e fokotsehile. Ha
sena se senola ba bang ba baitlami ba nnete ba hana ho tšoara mokete oa
tlhoekiso kapa mokete oa Uposatha hammoho le baitlami ba bobolu ba
bohata. Ha
Moemphera a utloa ka sena o ile a leka ho lokisa boemo boo mme a romela
e mong oa basebeletsi ba hae ho baitlami ka taelo ea hore ba etse
mokete ona. Leha
ho le joalo, Moemphera ha aa ka a fa moruti taelo e tobileng mabapi le
hore na a ka sebelisoa ho phetha taelo ea hae joang. Baitlami
bao ba ile ba hana ho mamela le ho tšoara mokete ona hammoho le
metsoalle ea bona ea bohata le ea ‘thiba’ [theyyasinivāsaka]. Ka
tsielelo moruti ea halefileng o ile a theohela tlas’a moloko oa
baitlami ba lutseng ‘me a hula sabole ea hae, a li khaola hlooho ka
mor’a e’ ngoe ho fihlela a tla ho khaitseli ea Morena, Tissa ea neng a
khethiloe. Moruti
eo a tšositsoeng o ile a thibela polao ‘me a baleha holong eaba o
tlaleha ho Moemphera Asoka o ile a utloa bohloko haholo’ me a halefisoa
ke se etsahetseng eaba o ipolela hore o bolaile. O ile a batla keletso ea Thera Moggaliputta Tissa. O ile a etsa tlhahiso ea hore baitlami ba bohata ba lelekoe taolong ‘me lekhotla la boraro le tšoaroe hang-hang. Kahoo ho ne ho le joalo ka selemo sa leshome le metso e supileng sa puso ea Moemphera ho ile ha bitsoa Lekhotla la Boraro. Thera
Moggaliputta Tissa o ile a lebisa nyeoe eo ‘me a khetha baitlami ba
likete ho ba likete tse mashome a tšeletseng ba kopanetsoeng bakeng sa
ho pheta-pheta mekhoa ea Dhamma le Vinaya, e ileng ea tsoela pele ka
likhoeli tse robong. Moemphera, ka boeena o ile a botsa baitlami ba tsoang matlong a mangata a baitlami ka lithuto tsa Buddha. Ba neng ba e-na le maikutlo a fosahetseng ba ile ba pepesoa ‘me ba lelekoa ho Saalata ka potlako. Ka tsela ena Bhikkhu Saṅgha e ile ea hloekisoa ba bhikkhus ba bohata le ba nang le bohata.
Lekhotla lena le ile la finyella lintho tse ling tsa bohlokoa hape. Moholo
Moggaliputta Tissa, e le hore a hanyetse liphutheho tse ngata ‘me a
tiise hore Dhamma e bolokiloe e hloekile, e lumellane le buka nakong ea
lekhotla le bitsoang Kathāvatthu. Buka
ena e na le likhaolo tse mashome a mabeli a metso e meraro, ‘me ke
pokello ea lipuisano (kathā) le likhopolo tsa maikutlo a bohata a
tšoaroang ke lihlopha tse sa tšoaneng litabeng tsa filosofi. Ke karolo ea bohlano ea libuka tse supileng tsa Abhidhamma Piṭaka. Litho
tsa Lekhotla li ile tsa fana ka tiiso ea borena ea tumello ea thuto ea
Buddha, ea e bitsa Vibhajjavāda, thuto ea ho hlahloba. Ho joalo le ka thuto e amohelehang ea Theravāda. E
‘ngoe ea liphello tse bohlokoa ka ho fetisisa tsa kopano ena ea Dhamma
le e neng e lokela ho beha litholoana makholo a mangata a tlang, e ne e
le Moemphera ea rometsoeng ke baitlami, ba tsebahalang haholo ka
Buddha’s Dhamma le Vinaya ba neng ba ka e pheta ka pelo eohle, ho e ruta
linaheng tse robong tse fapaneng. Li-Dhammadūta li-monks li ne li kenyeletsa Venerable Majjhantika Thera ea ileng a ea Kashmir le Gandhāra. O ile a kōptjoa hore a bolele Dhamma mme a theha taelo ea baitlami moo. Mahādeva
ea Venerable e rometsoe Mahinsakamaṇḍaḷa (Mysore ea kajeno) le
Venerable Rakkhita Thera e ile ea romeloa Banavāsī (karolong e ka leboea
ea Kanara e ka boroa ho India.) Venerable Yonaka Dhammarakkhita Thera o
ile a romeloa Upper Aparantaka (leboea Gujarat, Kathiawar, Kutch le
Sindh] .
la boraro le ne le tšoeroe haholo ho tlosa Sahalaghor ea bobolu le
baitlami ba bohata ba neng ba e-na le pono ea bohata. Lekhotla le ile la bokelloa ka 326 B.C. At Asokārāma ka Paṭaliputta tlas’a patronage ea Emperor Asoka. E ne e laoloa ke Moholo Moggaliputta Tissa le baitlami ba sekete ba ile ba kenya letsoho Lekhotleng lena. Tloaelo
ke hore Asoka o ile a hlōla borena ka ho tšolla mali a mora oa ntat’ae
kaofela ho pholosa mor’abo, Tissa Kumāra eo qetellong a ileng a khethoa a
ba a finyella Arahantship. Asoka o ile a roala moqhaka ka selemo sa makholo a mabeli le metso e robeli ka mor’a Mahaparinibbāna oa Buddha. Qalong
o ile a lefa Dhamma le Sahalagha feela ho itokisetsa ho itekanetse le
ho tšehetsa litho tsa malumeli a mang joalokaha ntate oa hae a ne a
entse pele ho eena. Leha
ho le joalo, sena sohle se ile sa fetoha ha a kopana le
motlatsi-moitlami ea molimo oa bolumeli ea Nigler ea ileng a mo bolella
Evamāda-vagga. Ka mor’a moo a khaotsa ho tšehetsa lihlopha tse ling tsa bolumeli ‘me thahasello ea hae le boinehelo ho Dhamma ea teba. O
ile a sebelisa leruo la hae le leholo ho haha, ho boleloa, li-pagodas
tse likete tse mashome a mararo a metso e mene le vihāras le ho tšehetsa
Bhikkhus ka mafolofolo ka litlhoko tse ‘nè. Mora oa hae Mahinda le morali oa hae Saṅghamittā ba ile ba khethoa ‘me ba lumelloa ho ea Saṅgha. Qetellong, ho fana ha hae e ne e le ho baka mathata a tebileng ka hare ho Saṅgha. Ha
nako e ntse e ea taelo e ne e kenngoa ke banna ba bangata ba sa
tšoaneleheng, ba tšoere maikutlo a bohata le ba neng ba khahloa ke taelo
ka lebaka la tšehetso ea Moemphera ea liatla le lihlahisoa tse theko e
boima ea lijo, liaparo, bolulo le meriana. Bongata
ba banna ba se nang tumelo, ba meharo ba neng ba tšehetsa maikutlo a
fosahetseng ba ile ba leka ho kenela molao empa ba nkoa ba sa tšoanelehe
ho hlophisoa. Ho
sa tsotellehe sena ba ile ba sebelisa monyetla oa ho sebelisa hampe
moemphera oa Moemphera bakeng sa mekhoa ea bona ‘me ba apara liaparo tse
telele mme ba ikopanya le taelo ntle le hore ba behoe hantle. Ka hona, tlhompho bakeng sa Saṅgha e fokotsehile. Ha
sena se senola ba bang ba baitlami ba nnete ba hana ho tšoara mokete oa
tlhoekiso kapa mokete oa Uposatha hammoho le baitlami ba bobolu ba
bohata. Ha
Moemphera a utloa ka sena o ile a leka ho lokisa boemo boo mme a romela
e mong oa basebeletsi ba hae ho baitlami ka taelo ea hore ba etse
mokete ona. Leha
ho le joalo, Moemphera ha aa ka a fa moruti taelo e tobileng mabapi le
hore na a ka sebelisoa ho phetha taelo ea hae joang. Baitlami
bao ba ile ba hana ho mamela le ho tšoara mokete ona hammoho le
metsoalle ea bona ea bohata le ea ‘thiba’ [theyyasinivāsaka]. Ka
tsielelo moruti ea halefileng o ile a theohela tlas’a moloko oa
baitlami ba lutseng ‘me a hula sabole ea hae, a li khaola hlooho ka
mor’a e’ ngoe ho fihlela a tla ho khaitseli ea Morena, Tissa ea neng a
khethiloe. Moruti
eo a tšositsoeng o ile a thibela polao ‘me a baleha holong eaba o
tlaleha ho Moemphera Asoka o ile a utloa bohloko haholo’ me a halefisoa
ke se etsahetseng eaba o ipolela hore o bolaile. O ile a batla keletso ea Thera Moggaliputta Tissa. O ile a etsa tlhahiso ea hore baitlami ba bohata ba lelekoe taolong ‘me lekhotla la boraro le tšoaroe hang-hang. Kahoo ho ne ho le joalo ka selemo sa leshome le metso e supileng sa puso ea Moemphera ho ile ha bitsoa Lekhotla la Boraro. Thera
Moggaliputta Tissa o ile a lebisa nyeoe eo ‘me a khetha baitlami ba
likete ho ba likete tse mashome a tšeletseng ba kopanetsoeng bakeng sa
ho pheta-pheta mekhoa ea Dhamma le Vinaya, e ileng ea tsoela pele ka
likhoeli tse robong. Moemphera, ka boeena o ile a botsa baitlami ba tsoang matlong a mangata a baitlami ka lithuto tsa Buddha. Ba neng ba e-na le maikutlo a fosahetseng ba ile ba pepesoa ‘me ba lelekoa ho Saalata ka potlako. Ka tsela ena Bhikkhu Saṅgha e ile ea hloekisoa ba bhikkhus ba bohata le ba nang le bohata.
Lekhotla lena le ile la finyella lintho tse ling tsa bohlokoa hape. Moholo
Moggaliputta Tissa, e le hore a hanyetse liphutheho tse ngata ‘me a
tiise hore Dhamma e bolokiloe e hloekile, e lumellane le buka nakong ea
lekhotla le bitsoang Kathāvatthu. Buka
ena e na le likhaolo tse mashome a mabeli a metso e meraro, ‘me ke
pokello ea lipuisano (kathā) le likhopolo tsa maikutlo a bohata a
tšoaroang ke lihlopha tse sa tšoaneng litabeng tsa filosofi. Ke karolo ea bohlano ea libuka tse supileng tsa Abhidhamma Piṭaka. Litho
tsa Lekhotla li ile tsa fana ka tiiso ea borena ea tumello ea thuto ea
Buddha, ea e bitsa Vibhajjavāda, thuto ea ho hlahloba. Ho joalo le ka thuto e amohelehang ea Theravāda. E
‘ngoe ea liphello tse bohlokoa ka ho fetisisa tsa kopano ena ea Dhamma
le e neng e lokela ho beha litholoana makholo a mangata a tlang, e ne e
le Moemphera ea rometsoeng ke baitlami, ba tsebahalang haholo ka
Buddha’s Dhamma le Vinaya ba neng ba ka e pheta ka pelo eohle, ho e ruta
linaheng tse robong tse fapaneng. Li-Dhammadūta li-monks li ne li kenyeletsa Venerable Majjhantika Thera ea ileng a ea Kashmir le Gandhāra. O ile a kōptjoa hore a bolele Dhamma mme a theha taelo ea baitlami moo. Mahādeva
ea Venerable e rometsoe Mahinsakamaṇḍaḷa (Mysore ea kajeno) le
Venerable Rakkhita Thera e ile ea romeloa Banavāsī (karolong e ka leboea
ea Kanara e ka boroa ho India.) Venerable Yonaka Dhammarakkhita Thera o
ile a romeloa Upper Aparantaka (leboea Gujarat, Kathiawar, Kutch le
Sindh] .
Venerable Mahārakkhita Thera o ile a ea Yonaka-loka (naha ea
ba-loniane, Bactrians le Bagerike.) Venerable Majjhima Thera o ile a ea
Himavanta (sebaka se haufi le Himalaya.) Venerable Soṇa le Venerable
Uttara ba rometsoe Suvaṇṇabhūmi [hona joale Myanmar]. The
Venerable Mahinda Thera, The Venerable Ittiya Thera, ea Venerable
Uttiya Thera, Venerable Sambala Thera le Venerable Bhaddasāla Thera ba
ile ba romeloa Tambapaṇṇi (hona joale ke Sri Lanka). Li-dhamma
tsa baitlami bana li ile tsa atleha ‘me tsa beha litholoana tse ngata
ka mor’a nako’ me tsa nka nako e telele ho ruta batho ba linaha tsena ka
mpho ea Dhamma le ho susumetsa lichaba le litso tsa bona. Ka ho ata ha Dhamma ka mantsoe a Buddha, qetellong India e ile ea tsejoa e le Visvaguru, mosuoe oa lefats’e. Lekhotla la bone Lekhotla la bone le ne le tšoaretsoe Tambapaṇṇi [Sri Lanka] ka 29 B.C. tlas’a taolo ea Morena Vaṭṭagāmaṇi. Lebaka
le ka sehloohong la ho bokana ha lona ke ho lemoha hore hona joale ha
hoa khoneha hore boholo ba baitlami ba boloke thepa eohle ea Tipiṭaka
mehopolong ea bona joalokaha ho ne ho kile ha e-ba joalo bakeng sa
Mahinda ea Nang le Boikokobetso le ba mo latelang morao tjena. Ka
hona, kaha bokhoni ba ho ngola bo ne bo le teng haholo, ho ne ho nkoa
hore hoa hlokahala ebile ho hlokahala hore ‘mele oohle oa thuto ea
Buddha o ngoloe fatše. Morena
Vaṭṭagāmaṇi o ile a tšehetsa khopolo ea monk ‘me lekhotla le ne le
tšoaroa ka ho khetheha ho fokotsa Tipiṭaka ka kakaretso ho ngola. Ka
hona, e le hore Dhamma ea nnete a ka ‘na a bolokeha ka ho sa feleng,
Mahārakhita e nang le Venerable le baitlami ba makholo a mahlano ba
pheta mantsoe a Buddha ebe ba e ngola fatše makhasi a palema. Morero
ona o tsotehang o ile oa etsahala lehaheng le bitsoang, Āloka lena, e
lutseng ka har’a marulelo a boholo-holo haufi le seo hona joale se leng
Matale. Ka hona sepheo sa Lekhotla se ile sa finyelloa ‘me tlhokomelo ka mokhoa oa ho boloka Dhamma e tiileng e ile ea tiisoa. Hamorao, lekholong la bo18 la lilemo, Morena Vijayarājasīha o ne a e-na le litšoantšo tsa Buddha tse entsoeng ka lehaheng lena. The Fifth Council Lekhotla
la Bohlano le ile la etsoa Māndalay, Burma eo hona joale e tsejoang e
le Myanmar ka 1871 A.D. nakong ea puso ea Morena Mindon. Sepheo
se seholo sa seboka sena e ne e le ho pheta lithuto tsohle tsa Buddha
ebe o li hlahloba ka boitsebiso bo lekaneng ho bona hore na leha e le
efe ea tsona e fetotsoe, e sothehile kapa e lahlehetsoe. E
ne e laoloa ke Baholo ba bararo, e leng Venerable Mahāthera
Jāgarābhivaṃsa, ea Venerable Narindābhidhaja, le Venerable Mahāthera
Sumaṅgalasāmi ka khampani ea ba likete tse peli le makholo a mabeli (2
400). Kemiso ea bona ea Dhamma e kopaneng e ile ea nka likhoeli tse hlano. E
ne e boetse e le mosebetsi oa lekhotla lena ho etsa hore Tipiṭaka eohle
e ngolisoe bakeng sa mefuta e meng ea makholo a supileng le mashome a
mabeli a motso o robong a marble ka mongolo oa Myanmar ka mor’a hore
phetolelo ea eona e phethiloe ‘me e amoheloe ka bonngoe. Mosebetsi
ona o moholo o ne o etsoa ke baitlami ba li-erudite tse likete tse peli
le makholo a mabeli le litsebi tse ngata tsa litsebi tse nang le
litsebo tse qaqileng tse neng li qeta ho qeta setho ka ‘ngoe li ne li li
beha ka ntle ho’ piṭaka ‘pagodas sebakeng se khethehileng ka mabaka a
King Mindon’s Kuthodaw Pagoda tlas’a majoe a Māndalay Hill moo sena se bitsoa ‘buka e kholo ka ho fetisisa lefatšeng’, se eme ho fihlela kajeno.
Lekhotla la Borobeli
Lekhotla
la Borobeli le ile la bitsoa Kaba Aye Yangon, e neng e kile ea e-ba
Rangoon ka 1954, lilemo tse mashome a robeli a metso e meraro ka mor’a
hore ea bohlano e tšoaroe Mandalay. E ne e tšehetsoa ke ‘Muso oa Burma o etelletsoeng ke Prime Minister, Mohlomphehi U Nu. O
ile a lumella ho hahoa ha Mahā Pāsāna Gūhā, lehaha le leholo le
hahiloeng ho tloha fatše, e le sebaka sa ho bokella ho tšoana le Thaba
ea Sattapānni ea India - sebaka sa Dhamma Council ea pele. Ha
Lekhotla le fela, Lekhotla le ile la kopana le la 17 May, 1954. Joaloka
makhotla a fetileng, morero oa lona oa pele e ne e le ho netefatsa le
ho sireletsa Dhamma le Vinaya. Leha ho le joalo e ne e le ikhethang ho fihlela baitlami ba ileng ba kenya letsoho ho eona ba tsoa linaheng tse robeli. Ba
likete tse peli le makholo a mahlano ba ile ba ithuta baitlami ba
Theravāda ba tsoa Myanmar, Cambodia, India, Laos, Nepal, Sri Lanka,
Thailand le Vietnam. Qetellong
Venerable Mahāsi Sayadaw o ile a khethoa mosebetsi o babatsehang oa ho
botsa lipotso tse hlokahalang mabapi le Dhamma ea Venerable Bhadanta
Vicittasārābhivaṃsa Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika ea ba arabang
kaofela ka thuto le ka mokhoa o khotsofatsang. Nakong
eo lekhotla lena le neng le kopane le eona, linaha tsohle tse ntseng li
kopanela li ne li e-na le Pāli Tipiṭaka e ngotsoeng ka lipuo tsa bona,
ntle le India. Kemiso
ea setso ea Mangolo a Dhamma e ile ea nka lilemo tse peli nakong eo
Tipiṭaka le lihlopha tsa eona li kopantseng libukeng tsohle li
hlahlobisitsoe ka mokhoa o hlollang. Phapang
leha e le efe e fumanoeng e ile ea boleloa fatše, litokisetso tse
hlokahalang li ile tsa etsoa ‘me liphetolelo tsohle li kopantsoe. Ka lehlohonolo, ho ile ha fumanoa hore ho ne ho se na phapang e ngata linthong tsa litemana tsena. Qetellong,
ka mor’a hore Lekhotla le li amohele ka molao, libuka tsohle tsa
Tipiṭaka le litlhaloso tsa bona li ne li lokiselitsoe ho hatisa mechine
ea khatiso ea mehleng ea kajeno ‘me e hatisitsoe ka senyesemane sa
Myanmar (Burmese). Tlhōlo
ena e ikhethang e ile ea khoneha ka boiteko bo inehetseng ba baitlami
ba likete tse peli le makholo a mahlano le batho ba bangata ba
lahlehileng. Mosebetsi oa bona o ile oa fela ka May, 1956, lilemo tse peli le halofo ka mor’a hore Morena a fumane Parinibbāna. Mosebetsi ona o ne o e-na le katleho e ikhethang ea baemeli ba lefats’e lohle la Mabuddha. Tlhahiso
ea Tipiṭaka eo e ileng ea qala ho hlahisa e nkoa e le ea nnete ho
lithuto tse hlollang tsa Gotama Buddha le phetolelo e nang le matla ka
ho fetisisa ho bona ho fihlela joale. Libuka tse hatisitsoeng ka mor’a hore Sixth Saṅgāyana li hatisoe Myanmar. E
le hore batho ba India ba etse libuka tsena, Setsi sa Lipatlisiso sa
Vipassana se qalile morero oa ho hatisa Tipiṭaka le Aṭṭhakathās le ṭikas
e Devanagari ka selemo sa 1990. Ho tsosoa e le ho lemosa lithuto tsa Buddha ka mantsoe a 5
Kamehla U Etse se Molemo U se ke Ua Hopola! Bakeng sa tlhaloso e feletseng Ka kopo etela:
Insight
Analysis Net - FREE Online Tipiṭaka Research le Practice University le
tse amanang le NEWS ka http://sarvajan.ambedkar.org ka lipuo tse 105
Ho tloha ho:
http://sarvajan.ambedkar.org Fetolela ena Google Phetolelo ka puo ea heno u sebelisa
https://translate.google.com Ke eona thuto ea hau Imeile:
Buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
la Borobeli le ile la bitsoa Kaba Aye Yangon, e neng e kile ea e-ba
Rangoon ka 1954, lilemo tse mashome a robeli a metso e meraro ka mor’a
hore ea bohlano e tšoaroe Mandalay. E ne e tšehetsoa ke ‘Muso oa Burma o etelletsoeng ke Prime Minister, Mohlomphehi U Nu. O
ile a lumella ho hahoa ha Mahā Pāsāna Gūhā, lehaha le leholo le
hahiloeng ho tloha fatše, e le sebaka sa ho bokella ho tšoana le Thaba
ea Sattapānni ea India - sebaka sa Dhamma Council ea pele. Ha
Lekhotla le fela, Lekhotla le ile la kopana le la 17 May, 1954. Joaloka
makhotla a fetileng, morero oa lona oa pele e ne e le ho netefatsa le
ho sireletsa Dhamma le Vinaya. Leha ho le joalo e ne e le ikhethang ho fihlela baitlami ba ileng ba kenya letsoho ho eona ba tsoa linaheng tse robeli. Ba
likete tse peli le makholo a mahlano ba ile ba ithuta baitlami ba
Theravāda ba tsoa Myanmar, Cambodia, India, Laos, Nepal, Sri Lanka,
Thailand le Vietnam. Qetellong
Venerable Mahāsi Sayadaw o ile a khethoa mosebetsi o babatsehang oa ho
botsa lipotso tse hlokahalang mabapi le Dhamma ea Venerable Bhadanta
Vicittasārābhivaṃsa Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika ea ba arabang
kaofela ka thuto le ka mokhoa o khotsofatsang. Nakong
eo lekhotla lena le neng le kopane le eona, linaha tsohle tse ntseng li
kopanela li ne li e-na le Pāli Tipiṭaka e ngotsoeng ka lipuo tsa bona,
ntle le India. Kemiso
ea setso ea Mangolo a Dhamma e ile ea nka lilemo tse peli nakong eo
Tipiṭaka le lihlopha tsa eona li kopantseng libukeng tsohle li
hlahlobisitsoe ka mokhoa o hlollang. Phapang
leha e le efe e fumanoeng e ile ea boleloa fatše, litokisetso tse
hlokahalang li ile tsa etsoa ‘me liphetolelo tsohle li kopantsoe. Ka lehlohonolo, ho ile ha fumanoa hore ho ne ho se na phapang e ngata linthong tsa litemana tsena. Qetellong,
ka mor’a hore Lekhotla le li amohele ka molao, libuka tsohle tsa
Tipiṭaka le litlhaloso tsa bona li ne li lokiselitsoe ho hatisa mechine
ea khatiso ea mehleng ea kajeno ‘me e hatisitsoe ka senyesemane sa
Myanmar (Burmese). Tlhōlo
ena e ikhethang e ile ea khoneha ka boiteko bo inehetseng ba baitlami
ba likete tse peli le makholo a mahlano le batho ba bangata ba
lahlehileng. Mosebetsi oa bona o ile oa fela ka May, 1956, lilemo tse peli le halofo ka mor’a hore Morena a fumane Parinibbāna. Mosebetsi ona o ne o e-na le katleho e ikhethang ea baemeli ba lefats’e lohle la Mabuddha. Tlhahiso
ea Tipiṭaka eo e ileng ea qala ho hlahisa e nkoa e le ea nnete ho
lithuto tse hlollang tsa Gotama Buddha le phetolelo e nang le matla ka
ho fetisisa ho bona ho fihlela joale. Libuka tse hatisitsoeng ka mor’a hore Sixth Saṅgāyana li hatisoe Myanmar. E
le hore batho ba India ba etse libuka tsena, Setsi sa Lipatlisiso sa
Vipassana se qalile morero oa ho hatisa Tipiṭaka le Aṭṭhakathās le ṭikas
e Devanagari ka selemo sa 1990. Ho tsosoa e le ho lemosa lithuto tsa Buddha ka mantsoe a 5
Kamehla U Etse se Molemo U se ke Ua Hopola! Bakeng sa tlhaloso e feletseng Ka kopo etela:
Insight
Analysis Net - FREE Online Tipiṭaka Research le Practice University le
tse amanang le NEWS ka http://sarvajan.ambedkar.org ka lipuo tse 105
Ho tloha ho:
http://sarvajan.ambedkar.org Fetolela ena Google Phetolelo ka puo ea heno u sebelisa
https://translate.google.com Ke eona thuto ea hau Imeile:
Buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch?v=7EVWxIdh46w
“Beyond Buddhism: What We Need to Lose To Save What We Love” with angel Kyodo williams
Naropa University
Published on Apr 16, 2015
Naropa University presents the Frederick P. Lenz Foundation
Distinguished Guest Lecturer Program in Buddhist Studies and American
Culture and Values with angel Kyodo williams. Called “the most vocal and
most intriguing African-American Buddhist in America,” by Library
Journal, Rev. angel Kyodo williams, Sensei,
is an author, maverick spiritual teacher, master trainer and founder of
Center for Transformative Change. She has been bridging the worlds of
personal transformation and justice since the publication of her
critically acclaimed book, Being Black: Zen and the Art of Living With
Fearlessness and Grace. Her book was hailed as “an act of love” by
Pulitzer Prize winner Alice Walker and “a classic” by Buddhist teacher
Jack Kornfield. Ordained as a Zen priest, she recently became the second
black woman recognized as a teacher in her lineage.
Category
Education
youtube.com
Naropa University presents the Frederick P. Lenz…
83) Classical Shona
83) Shona Shona
2638 Fri 1June CHIDZIDZO
Pali Canon Online
Mashoko Okutanga eBuddha
The Origin of the Pali Canon “Ngatitii
mumwe mutongi aifanira kuti:” Shamwari, ndakanzwa uye ndakagamuchira
izvi kubva pamuromo wemiromo yaIshe: iyi ndiyo Dhamma, ichi ndicho
chirango, iyi ndiyo dzidziso yaMadzidzisi “, zvino, madhori, haufaniri
kubvumirana kana kuramba mashoko. Zvadaro,
pasina kubvumirana kana kusavhiringidza, mazwi ake nemashoko anofanira
kunyatsocherechedzwa uye kuenzaniswa neSuttas uye kuongororwa muchiedza
chechirango. Kana
ivo, pakuenzanisa kwakadaro nekudzokorora, vanoonekwa kuti havafaniri
kufanana neSuttas kana chirango, kupedzisa kunofanira kuva: “Zvechokwadi
iyi haisi shoko raBuddha, rave risina kunzwisiswa necheki”, uye nyaya
yacho inofanira kurambwa. Asi
pane kuenzanisa kwakadai uye kuongororwa ivo vanowanikwa kuti
vawirirane neSuttas kana chirango, kupedzisa kunofanira kuva:
“Zvechokwadi iyi ndiro shoko raBuddha, rakanzwisiswa zvakakodzera
nemunoni uyu.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - The Great Passing, Mazuva Ekupedzisira eBuddha
Dzidziso dzechokwadi dze Gotama Buddha dzakachengetedzwa uye dzakapiwa kwatiri uye dzinowanikwa muTippiṭaka. Izwi rokuti Pāli, ‘Tipiṭaka’, rinoreva kuti ‘matengu matatu’ (ti = matatu + piṭaka = kuunganidza magwaro). Dzidziso dzose dzeBuddha dzakanga dzakakamurwa kuva zvikamu zvitatu. 1. Chikamu chokutanga chinozivikanwa seVinaya Piṭaka uye ine mitemo yose iyo Buddha yakarongedza vatongi nevatongi.
2. Chikamu chechipiri chinonzi Suttaṅta Piṭaka uye ine hurukuro.
3. Chikamu chechitatu chinonzi Abhidhamma Piṭaka uye chinosanganisira dzidziso dzezvepfungwa dzeBuddha. Izvo
zvinozivikanwa, kuti pose apo Buddha akapa hurukuro kune vadzidzi vake
vakagadzwa kana vateveri-vateereri kana kuti vakarayira mutemo wevatongi
mumakore makumi mana nemashanu eushumiri hwake, avo vevadzidzisi vake
vakazvipira uye vakadzidza, zvino vanenge varipo vaizobva vangoita
dzidziso dzake pakarepo shoko shoko neshoko. Nokudaro
mazwi aBuddha akachengetedzwa zvakarurama uye panguva yakafanira
akapfuura mumuromo kubva mudzidzisi kuenda kune mudzidzi. Vamwe
vemamongi avo vakanga vanzwa Buddha vachiparidza mumunhu mavo vaiva
Arahants, uye naizvozvo nekududzirwa, ‘vakachena’ vasina rushuvo,
vasingadi-kuda uye kunyengera uye naizvozvo, pasina mubvunzo vakakwanisa
kuchengetedza, zvakakwana mazwi aBuddha. Nokudaro vakavimbisa kuti dzidziso dzaBuddha dzaizochengetedzwa zvakatendeka kuti zvivepo. Kunyangwe
vatendi vakazvipira vakanga vasati vasvika Arahantahood asi vakanga
vasvika pamatanho matatu ekutanga e-shinti uye vaiva nehutukudzo,
zvingarangaridzo zvekare zvinogonawo kududzira mupfungwa shoko neshoko
izvo Buddha ainge aparidza uye kuitira kuti zvive vakakodzera
kudzivirira dzidziso dzeBuddha. Imwe
nyoro yakadai yaiva Ānanda, mushumiri akasarudzwa uye nguva dzose
shamwari yeBuddha munguva yekupedzisira makore makumi maviri namashanu
ehupenyu hwake. Ānanda aive akangwara uye aine chipo chokuyeuka chero chaainge achinzwa. Zvechokwadi,
chaiva chido chake chakanaka chokuti Buddha anogara achirondedzera
hurukuro dzake dzose kwaari uye kunyange zvazvo akanga asati ava
Arahanta akazvipira nemaune shoko rezwi shoko rose raBuddha iro
raakakurudzira vatongi, vanamwari nevadzidzi vake vateveri. Kuedza
kwakabatana kwevatenzi ava vane zvipo uye vakazvipira kwakaita kuti
zvive nyore kuti Dhamma naVinaya, sezvakadzidziswa neBuddha kuti
vachengetedzwe muhurumende yepakutanga. Iyo
Pāli Tipiṭaka pamwe nemabhuku ayo akabatanidzwa aripo pamusana
pekuwanikwa kwaBuddha kwemugwagwa wakanaka uye wakasununguka weDhamma
yakachena. Iyi nzira inobatsira avo vose vanotevera kutevera upenyu hune rugare uye hunofadza. Zvechokwadi,
muzuva rino nemakore isu tiri neropafadzo yekuve nedzidziso dzechokwadi
dzeBuddha dzakachengetedzwa kumarudzi anotevera kuburikidza nehanya
nehana uye zvakaitwa nevadzidzi vake vakagadzwa kusvika kumakore. Bhudha
akanga ataura kuvadzidzi vake kuti paakanga asiri pakati pavo, kuti
zvakanga zvakakosha kuti Sazitagha aifanira kuuya pamwechete kuitira
chinangwa chekudzokorora Dhamma, zvakanyatsoenderana sezvaakanga
adzidzisa. Mukuteerera
nemirairo iyi vakuru vekutanga vakatumidzwa dare uye vakagadzirisa
zvakarongedza hurukuro dzose dzeBuddha nemitemo yemamoni ndokubva
vataurazve vakatendeka shoko neshoko mumakonti.
The Origin of the Pali Canon “Ngatitii
mumwe mutongi aifanira kuti:” Shamwari, ndakanzwa uye ndakagamuchira
izvi kubva pamuromo wemiromo yaIshe: iyi ndiyo Dhamma, ichi ndicho
chirango, iyi ndiyo dzidziso yaMadzidzisi “, zvino, madhori, haufaniri
kubvumirana kana kuramba mashoko. Zvadaro,
pasina kubvumirana kana kusavhiringidza, mazwi ake nemashoko anofanira
kunyatsocherechedzwa uye kuenzaniswa neSuttas uye kuongororwa muchiedza
chechirango. Kana
ivo, pakuenzanisa kwakadaro nekudzokorora, vanoonekwa kuti havafaniri
kufanana neSuttas kana chirango, kupedzisa kunofanira kuva: “Zvechokwadi
iyi haisi shoko raBuddha, rave risina kunzwisiswa necheki”, uye nyaya
yacho inofanira kurambwa. Asi
pane kuenzanisa kwakadai uye kuongororwa ivo vanowanikwa kuti
vawirirane neSuttas kana chirango, kupedzisa kunofanira kuva:
“Zvechokwadi iyi ndiro shoko raBuddha, rakanzwisiswa zvakakodzera
nemunoni uyu.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - The Great Passing, Mazuva Ekupedzisira eBuddha
Dzidziso dzechokwadi dze Gotama Buddha dzakachengetedzwa uye dzakapiwa kwatiri uye dzinowanikwa muTippiṭaka. Izwi rokuti Pāli, ‘Tipiṭaka’, rinoreva kuti ‘matengu matatu’ (ti = matatu + piṭaka = kuunganidza magwaro). Dzidziso dzose dzeBuddha dzakanga dzakakamurwa kuva zvikamu zvitatu. 1. Chikamu chokutanga chinozivikanwa seVinaya Piṭaka uye ine mitemo yose iyo Buddha yakarongedza vatongi nevatongi.
2. Chikamu chechipiri chinonzi Suttaṅta Piṭaka uye ine hurukuro.
3. Chikamu chechitatu chinonzi Abhidhamma Piṭaka uye chinosanganisira dzidziso dzezvepfungwa dzeBuddha. Izvo
zvinozivikanwa, kuti pose apo Buddha akapa hurukuro kune vadzidzi vake
vakagadzwa kana vateveri-vateereri kana kuti vakarayira mutemo wevatongi
mumakore makumi mana nemashanu eushumiri hwake, avo vevadzidzisi vake
vakazvipira uye vakadzidza, zvino vanenge varipo vaizobva vangoita
dzidziso dzake pakarepo shoko shoko neshoko. Nokudaro
mazwi aBuddha akachengetedzwa zvakarurama uye panguva yakafanira
akapfuura mumuromo kubva mudzidzisi kuenda kune mudzidzi. Vamwe
vemamongi avo vakanga vanzwa Buddha vachiparidza mumunhu mavo vaiva
Arahants, uye naizvozvo nekududzirwa, ‘vakachena’ vasina rushuvo,
vasingadi-kuda uye kunyengera uye naizvozvo, pasina mubvunzo vakakwanisa
kuchengetedza, zvakakwana mazwi aBuddha. Nokudaro vakavimbisa kuti dzidziso dzaBuddha dzaizochengetedzwa zvakatendeka kuti zvivepo. Kunyangwe
vatendi vakazvipira vakanga vasati vasvika Arahantahood asi vakanga
vasvika pamatanho matatu ekutanga e-shinti uye vaiva nehutukudzo,
zvingarangaridzo zvekare zvinogonawo kududzira mupfungwa shoko neshoko
izvo Buddha ainge aparidza uye kuitira kuti zvive vakakodzera
kudzivirira dzidziso dzeBuddha. Imwe
nyoro yakadai yaiva Ānanda, mushumiri akasarudzwa uye nguva dzose
shamwari yeBuddha munguva yekupedzisira makore makumi maviri namashanu
ehupenyu hwake. Ānanda aive akangwara uye aine chipo chokuyeuka chero chaainge achinzwa. Zvechokwadi,
chaiva chido chake chakanaka chokuti Buddha anogara achirondedzera
hurukuro dzake dzose kwaari uye kunyange zvazvo akanga asati ava
Arahanta akazvipira nemaune shoko rezwi shoko rose raBuddha iro
raakakurudzira vatongi, vanamwari nevadzidzi vake vateveri. Kuedza
kwakabatana kwevatenzi ava vane zvipo uye vakazvipira kwakaita kuti
zvive nyore kuti Dhamma naVinaya, sezvakadzidziswa neBuddha kuti
vachengetedzwe muhurumende yepakutanga. Iyo
Pāli Tipiṭaka pamwe nemabhuku ayo akabatanidzwa aripo pamusana
pekuwanikwa kwaBuddha kwemugwagwa wakanaka uye wakasununguka weDhamma
yakachena. Iyi nzira inobatsira avo vose vanotevera kutevera upenyu hune rugare uye hunofadza. Zvechokwadi,
muzuva rino nemakore isu tiri neropafadzo yekuve nedzidziso dzechokwadi
dzeBuddha dzakachengetedzwa kumarudzi anotevera kuburikidza nehanya
nehana uye zvakaitwa nevadzidzi vake vakagadzwa kusvika kumakore. Bhudha
akanga ataura kuvadzidzi vake kuti paakanga asiri pakati pavo, kuti
zvakanga zvakakosha kuti Sazitagha aifanira kuuya pamwechete kuitira
chinangwa chekudzokorora Dhamma, zvakanyatsoenderana sezvaakanga
adzidzisa. Mukuteerera
nemirairo iyi vakuru vekutanga vakatumidzwa dare uye vakagadzirisa
zvakarongedza hurukuro dzose dzeBuddha nemitemo yemamoni ndokubva
vataurazve vakatendeka shoko neshoko mumakonti.
Dzidziso dziri muTipiṭaka dzinozivikanwawo seDzidziso yevakuru (Theravāda). Hurukuro idzi dzinhamba mazana emakore uye dzakagara dzichirondedzerwa shoko neshoko kubvira pakatanga Gungano rekutanga. Nokudaro,
mamwe mapurisa ave akadanwa nokuda kwezvikonzero zvinoverengeka asi
pane imwe neimwe yazvo muviri wose wekudzidzisa kwaBuddha wakagara
uchinyorwa nevatori vechiSajiligha, pamwe chete neshoko neshoko. Dare
rekutanga rakaitwa mwedzi mitatu mushure mekunge Buddha yawana
Mahāparinibbāṇa uye yakateverwa nemamwe mashanu, maviri ayo
akabatanidzwa muzana remakore gumi namapfumbamwe nemazana makumi maviri.
Izvi
zvinyorwa zvekuunganidza zvakagadzirwa nemamonaki pamatare aya eDhamma
Mazano anozivikanwa se’Dhamma Saṅgītis ‘, Dhamma Recitations. Izvo
zvakasarudzwa nekuda kwetsika yakagadzirirwa pa First Dhamma Council,
apo zvose Dzidziso dzakadzokororwa kutanga neMukuru weSaharagha
ndokuzoimbazve zvakare mumhanzi pamwe nemamoni ose ari kupinda
pagungano. Kudzokorora kwakatongwa kuti kwaiva kwechokwadi, nguva uye iyo apo, iyo yakagamuchirwa pamwe chete nhengo dzeDare. Izvo zvinotevera ndeye pfupi nhoroondo yematare matanhatu. The First Council Mambo Ajātasattu akatsigira nekutanga First Council. Yakagadzirirwa muna 544 B.C. muSattapaāāī Gango riri kunze kweRajagaha mwedzi mitatu mushure mekunge Buddha afa. Nhoroondo yakazara yemusangano uyu wekare inogona kuwanikwa muCūllavagga yeVinaya Piṭaka. Maererano
nenhoroondo iyi chiitiko chakaita kuti Mukuru Mahākassapa atumidze
musangano uyu waiva kunzwa kwake kunyadzisa kutaura pamusoro pemutemo
wakaoma wehupenyu hwevatongi. Izvi ndizvo zvakaitika. Iyo
monk Subhadda, aimbova shara, uyo akanga agadza nguva pfupi muupenyu,
paakanzwa kuti Buddha akanga apera, akaratidza kutsamwa kwake pakufanira
kuchengeta mitemo yose yevatenzi vakaiswa pasi neBuddha. Vakawanda vemamongi vakachema kudarika kweBuddha uye vakashungurudzika kwazvo. Zvisinei, Mukuru Mukuru Mahākassapa akanzwa Subhadda achiti: ‘’ Zvakakwana yako Reverences, usanetseka, usachema. Isu takasunungurwa zvakanaka nekudarika uku kukuru (Buddha). Takatambudzwa
paakati, ‘izvi zvinotenderwa kwauri, izvi hazvibvumirwi kwauri’ asi
zvino tichakwanisa kuita sezvatinofarira uye hatizofaniri kuita
zvatisingadi ‘’. Mahākassapa
aityisa nemashoko ake uye akatya kuti Dhamma neVinaya vangave
vakuvadzwa uye vasati vapenyu vakagadzikana kana mamwe madzimambo
aifanira kuzvibata se Subhadda uye anotsanangura Dhamma uye Vinaya
mitemo sezvavanoda. Kuti arege izvi akafunga kuti Dhamma inofanira kuchengetedzwa nekudzivirirwa. Nokuda kweizvi mushure mekunge agamuchira mvumo ye Sazitagha akadana kukereke mazana mashanu Arahants. Ānanda aifanira kuiswa mune izvi zvakapiwa akawana Arahanthood panguva iyo gungano raitumira. Nevakuru vakuru Mahākassapa vatungamiri, avo vashanu-mazana Arahant vanamoni vakaungana musangano panguva yemvura. Chinhu
chokutanga Mahākassapa chakanga chiri chokubvunza mubvunzo wekutanga
weVinaya wezuva, Venerable Upāli pane zvinyorwa zvekutonga kwemamoni. Uyu mutongi aive akakodzera zvakakwana kuita basa sezvo Buddha akanga amudzidzisa yose yeVinaya pachake. Chokutanga
cheMukuru Mahākassapa akamukumbira zvakananga pamusoro pekutongwa
kwechivi chekutanga [pārājika], maererano nezvenyaya yacho, chiitiko,
munhu akaiswa, kuparidzirwa, kudzokorora kwekuzivisa, mhosva uye nyaya
yeusina- offense. Upāli akapa mhinduro dzinodzidza uye dzakakwana uye mazwi ake akazadzwa nekubvumirana kweiyo Mutungamiri Sazitagha. Nokudaro Vinaya yakagamuchirwa zvakajeka. Mukuru
Mukuru Mahākassapa akabva atora pfungwa yake kuna Ānanda mukurumbira
wehutano hwake hwakanaka mune zvose zvine chokuita neDhamma. Zvinofadza, usiku hwakange husati hwasangana neBungwe, Ānanda akanga awana Arahantship uye akabatana neDare. Saka
Mukuru Mahākassapa, saka, akakwanisa kumubvunza kwenguva yakareba
nekuvimba kwakakwana pamusoro peDhamma nekunyatsotaura nezvemashoko
aBuddha. Iyi
kubvunzwa pamusoro peDhamma yakatsvaga kuongorora nzvimbo iyo hurukuro
dzose dzakatanga kuparidzirwa uye munhu wavakanga vataurirwa. Ānanda,
akabatsirwa neshoko rake-kukangamwa kwakakwana kwakakwanisa kupindura
zvakarurama uye saka Hurukuro dzakasangana nekubvumirana kweSajiligha
kubvumirana. Ikokutanga
Gwaro rakapawo chisimbiso chebvumirano chekugamuchirwa kwekuvharwa
kwechitsauko pamusoro pemitemo miduku uye miduku, uye kugamuchirwa
kwekuchengeta kwavo. Zvakatora
monks mwedzi minomwe kuti adzokorwe vose veVinaya neDhamma uye avo
vanowakwanira zvakakwana zvakakanganwa zvakanaka zvakachengetwa zvose
zvakange zvichirondedzerwa. Iyi
nhengo yekutanga yekutanga yakazozivikanwa sePaascasatika nokuti mazana
mashanu akajekeswa zvizere Arahants akanga atora chikamu mairi.
mamwe mapurisa ave akadanwa nokuda kwezvikonzero zvinoverengeka asi
pane imwe neimwe yazvo muviri wose wekudzidzisa kwaBuddha wakagara
uchinyorwa nevatori vechiSajiligha, pamwe chete neshoko neshoko. Dare
rekutanga rakaitwa mwedzi mitatu mushure mekunge Buddha yawana
Mahāparinibbāṇa uye yakateverwa nemamwe mashanu, maviri ayo
akabatanidzwa muzana remakore gumi namapfumbamwe nemazana makumi maviri.
Izvi
zvinyorwa zvekuunganidza zvakagadzirwa nemamonaki pamatare aya eDhamma
Mazano anozivikanwa se’Dhamma Saṅgītis ‘, Dhamma Recitations. Izvo
zvakasarudzwa nekuda kwetsika yakagadzirirwa pa First Dhamma Council,
apo zvose Dzidziso dzakadzokororwa kutanga neMukuru weSaharagha
ndokuzoimbazve zvakare mumhanzi pamwe nemamoni ose ari kupinda
pagungano. Kudzokorora kwakatongwa kuti kwaiva kwechokwadi, nguva uye iyo apo, iyo yakagamuchirwa pamwe chete nhengo dzeDare. Izvo zvinotevera ndeye pfupi nhoroondo yematare matanhatu. The First Council Mambo Ajātasattu akatsigira nekutanga First Council. Yakagadzirirwa muna 544 B.C. muSattapaāāī Gango riri kunze kweRajagaha mwedzi mitatu mushure mekunge Buddha afa. Nhoroondo yakazara yemusangano uyu wekare inogona kuwanikwa muCūllavagga yeVinaya Piṭaka. Maererano
nenhoroondo iyi chiitiko chakaita kuti Mukuru Mahākassapa atumidze
musangano uyu waiva kunzwa kwake kunyadzisa kutaura pamusoro pemutemo
wakaoma wehupenyu hwevatongi. Izvi ndizvo zvakaitika. Iyo
monk Subhadda, aimbova shara, uyo akanga agadza nguva pfupi muupenyu,
paakanzwa kuti Buddha akanga apera, akaratidza kutsamwa kwake pakufanira
kuchengeta mitemo yose yevatenzi vakaiswa pasi neBuddha. Vakawanda vemamongi vakachema kudarika kweBuddha uye vakashungurudzika kwazvo. Zvisinei, Mukuru Mukuru Mahākassapa akanzwa Subhadda achiti: ‘’ Zvakakwana yako Reverences, usanetseka, usachema. Isu takasunungurwa zvakanaka nekudarika uku kukuru (Buddha). Takatambudzwa
paakati, ‘izvi zvinotenderwa kwauri, izvi hazvibvumirwi kwauri’ asi
zvino tichakwanisa kuita sezvatinofarira uye hatizofaniri kuita
zvatisingadi ‘’. Mahākassapa
aityisa nemashoko ake uye akatya kuti Dhamma neVinaya vangave
vakuvadzwa uye vasati vapenyu vakagadzikana kana mamwe madzimambo
aifanira kuzvibata se Subhadda uye anotsanangura Dhamma uye Vinaya
mitemo sezvavanoda. Kuti arege izvi akafunga kuti Dhamma inofanira kuchengetedzwa nekudzivirirwa. Nokuda kweizvi mushure mekunge agamuchira mvumo ye Sazitagha akadana kukereke mazana mashanu Arahants. Ānanda aifanira kuiswa mune izvi zvakapiwa akawana Arahanthood panguva iyo gungano raitumira. Nevakuru vakuru Mahākassapa vatungamiri, avo vashanu-mazana Arahant vanamoni vakaungana musangano panguva yemvura. Chinhu
chokutanga Mahākassapa chakanga chiri chokubvunza mubvunzo wekutanga
weVinaya wezuva, Venerable Upāli pane zvinyorwa zvekutonga kwemamoni. Uyu mutongi aive akakodzera zvakakwana kuita basa sezvo Buddha akanga amudzidzisa yose yeVinaya pachake. Chokutanga
cheMukuru Mahākassapa akamukumbira zvakananga pamusoro pekutongwa
kwechivi chekutanga [pārājika], maererano nezvenyaya yacho, chiitiko,
munhu akaiswa, kuparidzirwa, kudzokorora kwekuzivisa, mhosva uye nyaya
yeusina- offense. Upāli akapa mhinduro dzinodzidza uye dzakakwana uye mazwi ake akazadzwa nekubvumirana kweiyo Mutungamiri Sazitagha. Nokudaro Vinaya yakagamuchirwa zvakajeka. Mukuru
Mukuru Mahākassapa akabva atora pfungwa yake kuna Ānanda mukurumbira
wehutano hwake hwakanaka mune zvose zvine chokuita neDhamma. Zvinofadza, usiku hwakange husati hwasangana neBungwe, Ānanda akanga awana Arahantship uye akabatana neDare. Saka
Mukuru Mahākassapa, saka, akakwanisa kumubvunza kwenguva yakareba
nekuvimba kwakakwana pamusoro peDhamma nekunyatsotaura nezvemashoko
aBuddha. Iyi
kubvunzwa pamusoro peDhamma yakatsvaga kuongorora nzvimbo iyo hurukuro
dzose dzakatanga kuparidzirwa uye munhu wavakanga vataurirwa. Ānanda,
akabatsirwa neshoko rake-kukangamwa kwakakwana kwakakwanisa kupindura
zvakarurama uye saka Hurukuro dzakasangana nekubvumirana kweSajiligha
kubvumirana. Ikokutanga
Gwaro rakapawo chisimbiso chebvumirano chekugamuchirwa kwekuvharwa
kwechitsauko pamusoro pemitemo miduku uye miduku, uye kugamuchirwa
kwekuchengeta kwavo. Zvakatora
monks mwedzi minomwe kuti adzokorwe vose veVinaya neDhamma uye avo
vanowakwanira zvakakwana zvakakanganwa zvakanaka zvakachengetwa zvose
zvakange zvichirondedzerwa. Iyi
nhengo yekutanga yekutanga yakazozivikanwa sePaascasatika nokuti mazana
mashanu akajekeswa zvizere Arahants akanga atora chikamu mairi.
reChipiri rakadanwa makore zana mushure meBuddha’s Parinibbāṇa kuitira
kugadzirisa kukakavadzana kukuru pamusoro pe “gumi pfungwa”. Izvi zvinoreva kune vamwe vatendi vanoputsa mitemo gumi miduku. vakapiwa: 1. Kuchengeta munyu muhwamanda.
2. Kudya shure masikati.
3. Kudya kamwechete uye zvakare kuenda kumusha kune zvipo.
4. Kubata Mutezo weUposatha nevamongi vanogara munzvimbo imwechete.
5. Kuita mabasa ehurumende apo gungano rakanga risina kukwana.
6. Kutevera chimwe chiitiko nokuti chakaitwa nomudzidzisi kana mudzidzisi.
7. Kudya mukaka wakasviba mushure mekunge munhu ava nemasikati.
8. Kushandisa doro rinotyisa risati rapiswa.
9. Kushandisa chikwata chakanga chisina kukosha.
10. Kushandisa ndarama nesirivha. Kushata
kwavo kwakava nyaya uye kwakakonzera kukakavadzana kukuru sekuputsa
mitemo iyi kwaifungidzirwa kupesana nedzidziso dzeBuddha dzepakutanga. Mambo Kāḷāsoka aiva wechipiri wehurumende uye musangano wakaitwa kuVesāli nekuda kwezviitiko zvinotevera. Rimwe
zuva, pavakashanyira Mahāvana Grove paVeāsli, Mukuru weAasa akauya
kuzoziva kuti boka guru revatongi rainzi Vajjians rakanga richiputsa
murairo wairambidza moni kuti agamuchire goridhe nesirivha kuburikidza
achikumbira kubva kune avo vakazvipira. Akakurumidza
kutsoropodza mufambiro wavo uye kupindura kwavo kwaiva kumupa chikamu
chekuwana kwavo kusina mutemo mune tariro yokuti aizokundwa. Vakuru Yasa, asi vakaramba uye vakazvidza maitiro avo. Vanyori vakakurumidza kumupomera nechisarudzo chekuyananisa, vachimupomera kuti akanga ataura kuti avo vakanga vakazvitsaurira. Mukuru
Mukuru Yasa akazviyananisira pamwe nevaya vakanga vakazvipira, asi
panguva imwe chete, vakavavimbisa kuti vatongi veVijjian vakange vaita
zvakaipa kuburikidza kudzokorora chirevo cheBuddha pamusoro
pekuregererwa kwekubvuma kana kukumbira goridhe nesirivha. Vaya
vatungamiri vakakurumidza kuratidza kutsigira kwavo kuMukuru Yasa uye
vakazivisa vatongi veVajjian kune vanoita zvisakarurama nevanyengeri,
vachiti ‘’ Mukuru Yasa oga ndiye mutongi chaiye uye Sākyan mwanakomana. Mamwe ose haasi machoni, kwete vana vaSākyan ‘’. VaMejjian
vakanga vakaoma uye vasingapfidzi vakabva vatamira kumiswa kweVenerable
Yasa Thera kunze kwekubvumirwa nevamwe veSajiligha pavakasvika pakuziva
nezvekuguma kwemusangano wake nevaya vaizvipira. Vakuru
Yasa, kunyange zvakadaro vakapukunyuka mukutsamwa kwavo ndokuenda
vachitsvaka rubatsiro kubva kune vanamwari kune imwe nzvimbo, avo
vakatsigira maonero ake orthodox pamusoro peVinaya. Makomo
makumi matanhatu ematunhu anogara kuPāvā nemamongi makumi masere kubva
kumaodzanyemba kweAvanti avo vaiva nemafungiro akafanana, vakazvipira
kumubatsira kuti aongorore uori hweVinaya. Vose
vakafunga kuenda kuSoreyya kunobvunza Venerable Revata sezvaakanga ari
monk anoremekedzwa zvikuru uye nyanzvi muDhamma uye Vinaya. Pangokunge
vatongi vaVajjian vakasvika pakuziva izvi ivo vakatsvakawo kutsigira
kwaVenerable Revata nokumupa zvikonzero zvina zvaakaramba nokukurumidza.
Ava vatongi vakatsvaka kushandisa nzira imwe chete kuti vakunda pamusoro pevaranda vaVenerable Revata, Venerable Uttara. Pakutanga
iyewo, vakanyatsorambidza kupa kwavo asi vakanyengedza kumubvumira kuti
agamuchire chipo chavo, vachiti kana mabhizimisi aireva kuti Buddha
aisagamuchirwa naye, Ānanda aizokumbirwa kuvabvuma uye kazhinji
aizobvuma kuita saizvozvo. Uttara akachinja pfungwa dzake uye akagamuchira zvigaro. Akakurudzirwa
navo akazobvumirana kuenda uye kukurudzira Venerable Revata kuti
azivise kuti vatongi veVajjian vakanga vari vatauriri veChokwadi uye
vatsigiri veDhamma. Venerable Revata vakaona kuburikidza nekunyengera kwavo uye vakaramba kuvatsigira. Akabva atora Uttara. Kuti
agadzirise nyaya yacho kamwechete uye yevose, Venerable Revata
akarayira kuti dare rekufanirwa kunziidzwa kuVāḷikārāma uye pachake
pachake achibvunza mibvunzo pamusoro pemhosva gumi dzevakuru vevakuru
vezuva iro, Thera Sabbjakāmi. Pane
imwe nguva maonero ake aipiwa kuti aifanira kunzwiwa nekomiti yevatongi
vasere, uye kubvumirana kwayo kwakasarudzwa nevhoti yavo. Vatori
vasere vakadanwa kuti vatonge nyaya yacho vaiva Venerables Sabbakāmi,
saḷha, Khujjasobhita uye Vāsabhagāmika, vanobva kuMabvazuva nemamiriki
mana kubva kumavirira, Venerables Revata, Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa uye
Sumana. Vakanyatsopikisa nyaya yacho naRevata semubvunzi uye sabbakāmī achipindura mibvunzo yake. Mushure
mokunge gakava rakanzwika vatongi vasere vakasarudza kupikisa vatongi
veVajjian uye kutonga kwavo kwakaparidzwa kukereke. Mushure
mokunge vanomwe mazana manomwe vatongi vakadzoka Dhamma naVinaya uye
chiverengero ichi chakazozivikanwa seSattasatī nokuti mazana manomwe
emamoni akanga atora chikamu mairi. Iyi
nhoroondo yemakurukota inonziwo, Yasatthera Sangīti nekuda kwebasa guru
iro Mukuru Yasa akaridza mairi uye kushingairira kwekuchengetedza
Vinaya. Vatongi
veVajjian vakaramba zvakagamuchirwa kugamuchira chisarudzo cheBumbiro
uye mukushora kudanwa kereke yeiyo yainzi iyo Mahāsaṅgiti.
The Third Council
Dare rechitatu rakabatanidzwa zvikuru kuti ribvise Sazitagha yehuori uye vatongi vanyengeri avo vakaramba vachiona maonero. Dare rakagadzirwa muna 326 B.C. At Asokārāma muPaṭaliputta pasi pekutonga kwaMambo Asoka. Yakanga ichitungamirirwa neMukuru Moggaliputta Tissa uye mamiriki ane chiuru akapindira muDare iri. Mutsika
ndeyekuti Asoka akanga atora chigaro chake kuburikidza nekudurura ropa
rebaba vose vebaba vake kunze kwehama yake, Tissa Kumāra uyo akazogadzwa
uye akazadza Arahantship. Asoka akange akapfekedzwa korona mumakore mazana maviri negumi nemasere mushure meBuddha’s Mahaparinibbāna. Pakutanga
akabhadhara chidziro chechiratidzo chete kune Dhamma uye Sazitagha uye
akatsigira nhengo dzemamwe mapoka echitendero sezvakaitwa nababa vake
vasati vamboita. Zvisinei, izvi zvose zvakachinja paakasangana nomudzidzisi anodikanwa-monike Nigrodha uyo akamuparidzira Appamāda-vagga. Shure kwaizvozvo akarega kusimbisa mamwe mapoka echitendero uye kufarira kwake uye kuzvipira kuna Dhamma kwakadzika. Akashandisa
pfuma yake yakawanda kuvaka, zvinonzi, makumi masere neane zviuru
pagodas uye vihāras uye kutsigira zvakasimba Bhikkhus nezvinowanzodiwa. Mwanakomana wake Mahinda nemwanasikana wake Saṅghamittā vakagadzwa uye vakabvumirwa kuSajiligha. Pakupedzisira, rupo rwake rwaiva kukonzera matambudziko makuru mukati meSajiligha. Nokufamba
kwenguva urongwa hwacho hwakapindirwa nevarume vakawanda vasina
kukodzera, vakabata maonero ekutsvaga uye avo vakakweverwa kurongwa
nekuda kwekusimbisa kwaMambo uye kupa zvipo zvinodhura zvekudya,
zvokupfeka, pokugara uye mishonga. Nhamba
huru dzevarume vasina kutenda, varume vane makaro vaifunga maonero
asina kururama vakaedza kubatana nehurongwa asi vakaonekwa vasina
kukodzera kugadzwa. Pasinei
neizvi vakabata mukana wekushandisa simba raMambo wekupa ruzivo
rwemagariro avo uye vakapfeka nguvo uye vakabatana nehurongwa vasina
kuve vakagadzwa zvakanaka. Nokudaro, kuremekedza kweSajiligha kuderedzwa. Apo
izvi zvakazojekesa vamwe vevatendi vechokwadi vakaramba kuchengetedza
zvakanatswa kucheneswa kana mutezo weUposatha musangano revanhu vakaipa,
vanyengeri. Apo
Emperori akanzwa pamusoro peizvi akaedza kugadzirisa mamiriro acho
ezvinhu ndokutuma mumwe wevashumiri vake kumamonki nemurairo kuti ivo
vaite mutambo. Kunyange
zvakadaro, Emperori akanga atapa mushumiri kwete mirairo yakananga
pamusoro pekuti zvii zvaifanira kushandiswa kutevera murayiro wake. VaMonks vakaramba kuteerera uye vanobata mhemberero iri pamwe chete neshamwari dzavo dzenhema ne’kubavha ‘[theyyasinivāsaka]. Mukushungurudzika,
mushumiri akatsamwa akaenderera mberi nechepamusoro pemadzitateguru
akagara uye achivhomora munondo wake, akagura musoro wavo ose mumwe
pashure peimwe kusvikira asvika kuhama yaMambo, Tissa uyo akanga
agadzwa. Mushumiri
uyu akatya akarega kuurawa akatizira muimba uye akadzoka zvakare kuna
Emperor Asoka akachema zvikuru uye akatsamwiswa nezvakanga zvaitika uye
akazvipa mhosva nokuda kwekuuraya. Akatsvaka zano raThera Moggaliputta Tissa. Akaronga kuti vatongi venhema vanodzingwa kubva muhurongwa uye chechitatu Gungano rinofanira kuungana pakarepo. Saka ndizvo zvakaitika mugore rechigumi nemanomwe rokutonga kwaMambo weTatu Dare rainzi. Thera
Moggaliputta Tissa akatungamirira nyaya yacho uye akasarudza madhimoni
ane chiuru kubva kune makumi matanhatu zviuru zvavakabatanidzwa
mukudzokorora kwetsika dzeDhamma neVinaya, iyo yakaenderera kwemwedzi
mipfumbamwe. Mambo, iye pachake akabvunzurudza vatongi kubva kune mamiriyoni akawanda pamusoro pezvidzidzo zveBuddha. Vaya vakabata maonero asina kunaka vakazarurwa uye vakadzingwa kubva kuSajiligha pakarepo. Nenzira iyi Bhikkhu Saṅgha yakabviswa yevanyengeri uye bhikkhus anonyengera.
Dare iri rakawana zvimwe zvinhu zvinokosha zvakare. Mukuru
Mukuru Moggaliputta Tissa, kuitira kuti arambe dzimwe nhesi uye aone
kuti Dhamma yakachengetedzwa yakachena, yakabvumirana nebhuku panguva
yedare rainzi Kathatavatthu. Bhuku
iri rinosanganisira zvitsauko makumi maviri nezvitatu, uye rinongororwa
hurukuro (kathā) uye kufungidzirwa kwemaonero ekufungidzira akaitwa
nemapoka akasiyana-siyana panyaya dzefilosofi. Ndiyo yechishanu yemabhuku manomwe eAbhidhamma Piṭaka. Nhengo
dzeDare dzakapawo chisimbiso chechibvumirano chekudzidziswa kune
dzidziso yeBuddha, achichitumidza kuti Vibhajjavāda, Dzidziso
yekuongorora. Izvo zvakafanana nedzidziso yakagamuchirwa yeTheravāda. Chimwe
chezvinhu zvakakosha zvikuru kubudirira kwegungano reDhamma uye rimwe
raizobereka michero kwemazana emakore aizouya, akanga ari kutumirwa
kwaMambo wevatongi, avo vainyatsoziva muBuddha’s Dhamma naVinaya avo
vaizokwanisa kudzokorora zvose nemoyo, kuti vadzidzise mune mapfumbamwe nyika dzakasiyana. Ava vaDhammadūta vatongi vaisanganisira Venerable Majjhantika Thera vakaenda kuKashmir neGandhāra. Akakumbirwa kuparidzira Dhamma ndokugadza mutemo wevatongi ikoko. Venerable
Mahādeva yakatumirwa kuMahinsakamaṇḍaḷa (Modern Mysore) uye Venerable
Rakkhita Thera yakatumirwa kuvanavāsī (kuchamhembe kweKanaara
kumaodzanyemba kweIndia). Venerable Yonaka Dhammarakkhita Thera
akatumirwa kuUpper Aparantaka (kuchamhembe kweGujarat, Kathiawar, Kutch
neSindh] .
ndeyekuti Asoka akanga atora chigaro chake kuburikidza nekudurura ropa
rebaba vose vebaba vake kunze kwehama yake, Tissa Kumāra uyo akazogadzwa
uye akazadza Arahantship. Asoka akange akapfekedzwa korona mumakore mazana maviri negumi nemasere mushure meBuddha’s Mahaparinibbāna. Pakutanga
akabhadhara chidziro chechiratidzo chete kune Dhamma uye Sazitagha uye
akatsigira nhengo dzemamwe mapoka echitendero sezvakaitwa nababa vake
vasati vamboita. Zvisinei, izvi zvose zvakachinja paakasangana nomudzidzisi anodikanwa-monike Nigrodha uyo akamuparidzira Appamāda-vagga. Shure kwaizvozvo akarega kusimbisa mamwe mapoka echitendero uye kufarira kwake uye kuzvipira kuna Dhamma kwakadzika. Akashandisa
pfuma yake yakawanda kuvaka, zvinonzi, makumi masere neane zviuru
pagodas uye vihāras uye kutsigira zvakasimba Bhikkhus nezvinowanzodiwa. Mwanakomana wake Mahinda nemwanasikana wake Saṅghamittā vakagadzwa uye vakabvumirwa kuSajiligha. Pakupedzisira, rupo rwake rwaiva kukonzera matambudziko makuru mukati meSajiligha. Nokufamba
kwenguva urongwa hwacho hwakapindirwa nevarume vakawanda vasina
kukodzera, vakabata maonero ekutsvaga uye avo vakakweverwa kurongwa
nekuda kwekusimbisa kwaMambo uye kupa zvipo zvinodhura zvekudya,
zvokupfeka, pokugara uye mishonga. Nhamba
huru dzevarume vasina kutenda, varume vane makaro vaifunga maonero
asina kururama vakaedza kubatana nehurongwa asi vakaonekwa vasina
kukodzera kugadzwa. Pasinei
neizvi vakabata mukana wekushandisa simba raMambo wekupa ruzivo
rwemagariro avo uye vakapfeka nguvo uye vakabatana nehurongwa vasina
kuve vakagadzwa zvakanaka. Nokudaro, kuremekedza kweSajiligha kuderedzwa. Apo
izvi zvakazojekesa vamwe vevatendi vechokwadi vakaramba kuchengetedza
zvakanatswa kucheneswa kana mutezo weUposatha musangano revanhu vakaipa,
vanyengeri. Apo
Emperori akanzwa pamusoro peizvi akaedza kugadzirisa mamiriro acho
ezvinhu ndokutuma mumwe wevashumiri vake kumamonki nemurairo kuti ivo
vaite mutambo. Kunyange
zvakadaro, Emperori akanga atapa mushumiri kwete mirairo yakananga
pamusoro pekuti zvii zvaifanira kushandiswa kutevera murayiro wake. VaMonks vakaramba kuteerera uye vanobata mhemberero iri pamwe chete neshamwari dzavo dzenhema ne’kubavha ‘[theyyasinivāsaka]. Mukushungurudzika,
mushumiri akatsamwa akaenderera mberi nechepamusoro pemadzitateguru
akagara uye achivhomora munondo wake, akagura musoro wavo ose mumwe
pashure peimwe kusvikira asvika kuhama yaMambo, Tissa uyo akanga
agadzwa. Mushumiri
uyu akatya akarega kuurawa akatizira muimba uye akadzoka zvakare kuna
Emperor Asoka akachema zvikuru uye akatsamwiswa nezvakanga zvaitika uye
akazvipa mhosva nokuda kwekuuraya. Akatsvaka zano raThera Moggaliputta Tissa. Akaronga kuti vatongi venhema vanodzingwa kubva muhurongwa uye chechitatu Gungano rinofanira kuungana pakarepo. Saka ndizvo zvakaitika mugore rechigumi nemanomwe rokutonga kwaMambo weTatu Dare rainzi. Thera
Moggaliputta Tissa akatungamirira nyaya yacho uye akasarudza madhimoni
ane chiuru kubva kune makumi matanhatu zviuru zvavakabatanidzwa
mukudzokorora kwetsika dzeDhamma neVinaya, iyo yakaenderera kwemwedzi
mipfumbamwe. Mambo, iye pachake akabvunzurudza vatongi kubva kune mamiriyoni akawanda pamusoro pezvidzidzo zveBuddha. Vaya vakabata maonero asina kunaka vakazarurwa uye vakadzingwa kubva kuSajiligha pakarepo. Nenzira iyi Bhikkhu Saṅgha yakabviswa yevanyengeri uye bhikkhus anonyengera.
Dare iri rakawana zvimwe zvinhu zvinokosha zvakare. Mukuru
Mukuru Moggaliputta Tissa, kuitira kuti arambe dzimwe nhesi uye aone
kuti Dhamma yakachengetedzwa yakachena, yakabvumirana nebhuku panguva
yedare rainzi Kathatavatthu. Bhuku
iri rinosanganisira zvitsauko makumi maviri nezvitatu, uye rinongororwa
hurukuro (kathā) uye kufungidzirwa kwemaonero ekufungidzira akaitwa
nemapoka akasiyana-siyana panyaya dzefilosofi. Ndiyo yechishanu yemabhuku manomwe eAbhidhamma Piṭaka. Nhengo
dzeDare dzakapawo chisimbiso chechibvumirano chekudzidziswa kune
dzidziso yeBuddha, achichitumidza kuti Vibhajjavāda, Dzidziso
yekuongorora. Izvo zvakafanana nedzidziso yakagamuchirwa yeTheravāda. Chimwe
chezvinhu zvakakosha zvikuru kubudirira kwegungano reDhamma uye rimwe
raizobereka michero kwemazana emakore aizouya, akanga ari kutumirwa
kwaMambo wevatongi, avo vainyatsoziva muBuddha’s Dhamma naVinaya avo
vaizokwanisa kudzokorora zvose nemoyo, kuti vadzidzise mune mapfumbamwe nyika dzakasiyana. Ava vaDhammadūta vatongi vaisanganisira Venerable Majjhantika Thera vakaenda kuKashmir neGandhāra. Akakumbirwa kuparidzira Dhamma ndokugadza mutemo wevatongi ikoko. Venerable
Mahādeva yakatumirwa kuMahinsakamaṇḍaḷa (Modern Mysore) uye Venerable
Rakkhita Thera yakatumirwa kuvanavāsī (kuchamhembe kweKanaara
kumaodzanyemba kweIndia). Venerable Yonaka Dhammarakkhita Thera
akatumirwa kuUpper Aparantaka (kuchamhembe kweGujarat, Kathiawar, Kutch
neSindh] .
Venerable
Mahārakkhita Thera akaenda kuYonaka-loka (nyika yevaLonian, Bactrians
neVaGiriki.) Venerable Majjhima Thera akaenda kuHeavanta (nzvimbo iri
pedyo nemitambo yeHimalaya). Venerable Soṇa uye Venerable Uttara
vakatumwa kuSuṇṇṇabhūmi [zvino Mayanima]. The
Venerable Mahinda Thera, The Venerable Ittiya Thera, Venerable Uttiya
Thera, Venerable Sambala Thera uye Venerable Bhaddasāla Thera
vakatumirwa kuTambapaṇṇi (zvino yava Sri Lanka). Dhamma
mishandi yemamongi aya akabudirira uye akabereka michero yakawanda
mukati mekufamba kwenguva uye akaenda nenzira yakareba mukuvhiringidza
vanhu vemunyika idzi nechipo cheDhamma uye kuchinja mararamiro avo uye
tsika. Nekupararira kwaDhamma kuburikidza nemashoko eBuddha, panguva iyo India yakazozivikanwa seVevgguru, mudzidzisi wenyika. The Fourth Council Dare rechina rakaitirwa muTambapaṇṇi [Sri Lanka] muna 29 B.C. pasi pebasa reMambo Vaṭṭagāmaṇi. Chikonzero
chikuru chekuungana kwacho ndechokuziva kuti ikozvino hazvibviri kuti
vazhinji vemamongi varambe vachichengeta iyo yose Tipiṭaka mumarangariro
avo sezvakanga zvamboitika kare kune Venerable Mahinda nevaya
vakamutevera munguva pfupi pashure pacho. Nokudaro,
sezvo unyanzvi hwekunyora hwaive, panguva ino hukawanda hukuru,
hwaifungidzirwa hunobatsira uye hunodiwa kuti muviri wose wekudzidzisa
kwaBuddha unyorwa. Mambo Vaṭṭagāmaṇi akatsigira pfungwa yemuoni uye dare rakagadzirirwa zvakananga kuderedza Tipiṭaka zvachose kunyora. Nokudaro,
kuitira kuti Dhamma chaiyo igare yakachengetedzwa, Mahārakhita
anoremekedzwa uye mazana mashanu madonki akadzokorora mashoko eBuddha
ndokubva avanyora pasi pamichindwe mashizha. Iri purojekiti inoshamisa yakaitwa mubako rinonzi, i Āloka lena, iri mumucheka wepanyika yekare kune zvino yava Matale. Nokudaro chinangwa cheMatare chakagadziriswa uye kuchengetedzwa mukunyorwa kwechokwadi Dhamma kwakavimbiswa. Gare gare, mugore rechi18, Mambo Vijayarājasīha aiva nemifananidzo yeBuddha yakagadzirwa mubako iri. The Fifth Council IFifth Council yakaitwa muMāndalay, Burma yava kuzivikanwa seMyanmar muna 1871 A.D. mukutonga kwaMambo Mindon. Chinangwa
chikuru chemusangano uyu ndechekudzokorora dzidziso dzose dzeBuddha uye
kuvatsvakurudza mumashoko mashomanana kuti aone kana chimwe chazvo
chakanga chachinjwa, chakakanganisa kana kuti chidonherwe. Yakanga
ichitungamirirwa nevakuru vatatu, Venerable Mahāthera Jāgarābhivaṃsa,
Venerable Narindābhidhaja, uye Venerable Mahāthera Sumaṅgalasāmi mune
imwe boka remamwe zviuru zviviri nemana mazana mana (2 400). Kushamwaridzana kwavo Dhamma kudzokorora kwakagara kwemwedzi mishanu. Yakanga
iriwo basa remusangano uyu kuti zviite kuti Tipiṭaka yose ishandwe
kunyoresa pamashira mazana manomwe nemakumi maviri namapfumbamwe
emabharbhe mumagwaro echiMyanmar mushure mokudzokorora kwaro kwapera uye
kubvumirana kwakabvumirana. Iri
basa guru rakagadzirwa nemamwe zviuru zviviri nemazana mazana emadurite
eEudud uye vashandi vakawanda vane ruzivo avo pavakapedza kugadzirwa
kwebhande rimwe nerimwe vakaita kuti vagare mune zviduku zvishoma
‘piṭaka’ pagodas pane imwe nzvimbo inokosha munzvimbo dzeMambo Mindon’s
Kuthodaw Pagoda pasi peMāndalay Gomo apo iyi inonzi “bhuku guru pane dzimwe nyika”, rinomira kusvikira nhasi.
Mahārakkhita Thera akaenda kuYonaka-loka (nyika yevaLonian, Bactrians
neVaGiriki.) Venerable Majjhima Thera akaenda kuHeavanta (nzvimbo iri
pedyo nemitambo yeHimalaya). Venerable Soṇa uye Venerable Uttara
vakatumwa kuSuṇṇṇabhūmi [zvino Mayanima]. The
Venerable Mahinda Thera, The Venerable Ittiya Thera, Venerable Uttiya
Thera, Venerable Sambala Thera uye Venerable Bhaddasāla Thera
vakatumirwa kuTambapaṇṇi (zvino yava Sri Lanka). Dhamma
mishandi yemamongi aya akabudirira uye akabereka michero yakawanda
mukati mekufamba kwenguva uye akaenda nenzira yakareba mukuvhiringidza
vanhu vemunyika idzi nechipo cheDhamma uye kuchinja mararamiro avo uye
tsika. Nekupararira kwaDhamma kuburikidza nemashoko eBuddha, panguva iyo India yakazozivikanwa seVevgguru, mudzidzisi wenyika. The Fourth Council Dare rechina rakaitirwa muTambapaṇṇi [Sri Lanka] muna 29 B.C. pasi pebasa reMambo Vaṭṭagāmaṇi. Chikonzero
chikuru chekuungana kwacho ndechokuziva kuti ikozvino hazvibviri kuti
vazhinji vemamongi varambe vachichengeta iyo yose Tipiṭaka mumarangariro
avo sezvakanga zvamboitika kare kune Venerable Mahinda nevaya
vakamutevera munguva pfupi pashure pacho. Nokudaro,
sezvo unyanzvi hwekunyora hwaive, panguva ino hukawanda hukuru,
hwaifungidzirwa hunobatsira uye hunodiwa kuti muviri wose wekudzidzisa
kwaBuddha unyorwa. Mambo Vaṭṭagāmaṇi akatsigira pfungwa yemuoni uye dare rakagadzirirwa zvakananga kuderedza Tipiṭaka zvachose kunyora. Nokudaro,
kuitira kuti Dhamma chaiyo igare yakachengetedzwa, Mahārakhita
anoremekedzwa uye mazana mashanu madonki akadzokorora mashoko eBuddha
ndokubva avanyora pasi pamichindwe mashizha. Iri purojekiti inoshamisa yakaitwa mubako rinonzi, i Āloka lena, iri mumucheka wepanyika yekare kune zvino yava Matale. Nokudaro chinangwa cheMatare chakagadziriswa uye kuchengetedzwa mukunyorwa kwechokwadi Dhamma kwakavimbiswa. Gare gare, mugore rechi18, Mambo Vijayarājasīha aiva nemifananidzo yeBuddha yakagadzirwa mubako iri. The Fifth Council IFifth Council yakaitwa muMāndalay, Burma yava kuzivikanwa seMyanmar muna 1871 A.D. mukutonga kwaMambo Mindon. Chinangwa
chikuru chemusangano uyu ndechekudzokorora dzidziso dzose dzeBuddha uye
kuvatsvakurudza mumashoko mashomanana kuti aone kana chimwe chazvo
chakanga chachinjwa, chakakanganisa kana kuti chidonherwe. Yakanga
ichitungamirirwa nevakuru vatatu, Venerable Mahāthera Jāgarābhivaṃsa,
Venerable Narindābhidhaja, uye Venerable Mahāthera Sumaṅgalasāmi mune
imwe boka remamwe zviuru zviviri nemana mazana mana (2 400). Kushamwaridzana kwavo Dhamma kudzokorora kwakagara kwemwedzi mishanu. Yakanga
iriwo basa remusangano uyu kuti zviite kuti Tipiṭaka yose ishandwe
kunyoresa pamashira mazana manomwe nemakumi maviri namapfumbamwe
emabharbhe mumagwaro echiMyanmar mushure mokudzokorora kwaro kwapera uye
kubvumirana kwakabvumirana. Iri
basa guru rakagadzirwa nemamwe zviuru zviviri nemazana mazana emadurite
eEudud uye vashandi vakawanda vane ruzivo avo pavakapedza kugadzirwa
kwebhande rimwe nerimwe vakaita kuti vagare mune zviduku zvishoma
‘piṭaka’ pagodas pane imwe nzvimbo inokosha munzvimbo dzeMambo Mindon’s
Kuthodaw Pagoda pasi peMāndalay Gomo apo iyi inonzi “bhuku guru pane dzimwe nyika”, rinomira kusvikira nhasi.
rechitanhatu rakadanwa kuKaba Aye kuYangon, raimbova Rangoon muna 1954,
makore makumi masere nematatu mushure mekunge yechishanu yakabatwa
muMandalay. Yakabhadharwa nehurumende yeBurma yakatungamirirwa naHurumende, Mutungamiri U Nu. Akabvumira
kuvakwa kweMahā Pāsāna Gūhā, ibako guru rakavakwa kubva pasi, kuti rive
senzvimbo yekuunganidza yakafanana neIndia Sattapānni Cave - nzvimbo
yekutanga Dhamma Council. Pakazopera,
Gungano rakaungana musi wa17 Chivabvu, 1954. Sezvazvakangoitika
kumatare ekutanga, chinangwa chayo chekutanga chaiva kutsigira uye
kuchengetedza Dhamma naVinaya chaiye. Zvisinei, yakanga iri yakasiyana nepamusoro pokuti kureva kuti vatongi vaiita chikamu mairi vakabva kunyika masere. Ava
zviuru zviviri nemazana mashanu vakadzidza vaTravāda vatongi vaibva
kuMyanmar, Cambodia, India, Laos, Nepal, Sri Lanka, Thailand neVietnam. Iko
kunopera Venerable Mahāsi Sayadaw akagadzwa basa rakaisvonaka
rokukumbira mibvunzo inodiwa pamusoro peDhamma yeVenerable Bhadanta
Vicittasārābhivaṃsa Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika uyo akavapindura
vose vakadzidza uye vanogutsa. Nenguva
iyo gungano iri rakaungana, nyika dzose dzakabatanidzwa dzaive nePāli
Tipiṭaka dzakashandurwa mumabhuku avo, kunze kweIndia. Kudzokorora
kwemashoko eDhamma Magwaro kwakatora makore maviri apo Tipiṭaka nemamwe
mabhuku ezvinyorwa mune zvinyorwa zvose zvakaongororwa zvakaoma. Chero kusvibiswa kwakawanikwa kwakaonekwa, kuregererwa kwakakosha kwakagadzirwa uye maBhaibheri ese akazobatanidzwa. Zvinofadza kuti yakawanikwa kuti pakange pasina misiyano yakawanda mune zvinyorwa zvepi zvinyorwa. Pakupedzisira,
mushure mokunge Bato raive ravabvumirana nemutemo, zvose zvikamu
zveTipiṭaka nemapato avo zvakagadzirirwa kushandiswa pamichina yezvino
uye zvakabudiswa mumutauro weMyanmar (Burmese). Kubudirira
uku kunoshamisa kwakaitwa kuburikidza nemabasa akazvitsaurira ezviuru
zviviri nemazana mazana emamonki uye vanhu vakawanda vari vanhu. Basa ravo rakasvika pakupera muna May, 1956, maviri nehafu yemakumi mana shure kwekuwana Ishe paParinibbāna. Basa remakurukota iri raiva kubudirira kunoshamisa kwevatariri kubva munyika yose yeBhudha. Shanduro
yeTipiṭaka iyo yatakatanga kubudisa yakaratidzwa seyechokwadi kune
dzidziso dzakanaka dze Gotama muBuddha uye iyo inonyanya kupiwa mazita
avo kusvikira zvino. Mifananidzo yakadhindwa mushure mokunge Sixth Sazitagāyana yakadhindwa muMyanmar. Kuti
vanhu vaIndia vave nemabhuku aya, Vipassana Research Institute
yakatanga iyo purojekiti kuti ibudise Tipiṭaka neAṭṭhakathās uye ṭikas
mu Devanagari mugore ra1990. Akamutsa Rimwe Nokuziva Dzidziso dzeBuddha mumashoko 5
Nguva dzose Ita Zvakanaka Iva Nehanya! Kuti uwane tsanangudzo yakazara Ndapota shanyirai:
Analytic
Insight Net - FREE Online Tipiṭaka Research and Practice University uye
yakabatana NEWS kuburikidza ne http://sarvajan.ambedkar.org mune 105
CLASSICAL LANGUAGES
Kubva:
http://sarvajan.ambedkar.org Shandura iyi Google Translation mumutauro waamai vako uchishandisa
https://translate.google.com Ndicho CHIDZIDZO chako Imeyili:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch?v=HhVupJ6UERY
J. Krishnamurti - Brockwood Park 1979 - Discussion 4 with Buddhist Scholars - Truth
J. Krishnamurti - Official Channel
Published on Jan 6, 2014
J. Krishnamurti - Brockwood Park 1979 - Discussion 4 with Buddhist Scholars - Truth
Summary:
Q: Is there a difference between reality and truth?
All the things that thought has put together — literature, poetry,
painting, illusions, gods and symbols — that is reality for us. But
nature is not created by thought.
Can the mind, the network of all the senses apprehend, see and observe truth?
Psychological time is the invention of thought, which we use as a means
of achieving enlightenment. Is such time an illusion? Is truth
measurable by words? Truth is timeless, thought is of time, and the two
cannot run together.
Without love, without compassion, truth
cannot be. I cannot go to truth, I cannot see truth. Truth can only
exist when the self is not.
—
This channel is managed by the Krishnamurti Foundation Trust, UK, and by the Krishnamurti Foundation of America.
The role of the foundations was described by Krishnamurti when he
said, ’The foundations will see to it that these teachings are kept
whole, are not distorted, are not made corrupt. They will not give rise
to any sectarian spirit in their activities… nor create any kind of
place of worship around the teachings or the person.’
We
maintain extensive archives of Krishnamurti’s original works and all
four Krishnamurti foundations are actively engaged in the publication of
material in various forms.
Our videos contain thousands of
subtitles in more than 25 languages, translated by volunteers from all
over the world. If you would like to help us with translating subtitles,
please contact us at digital@kfoundation.org
For more information about J. Krishnamurti and the Krishnamurti foundations:
International Site - http://www.jkrishnamurti.org/
Facebook - https://www.facebook.com/jk.krishnamurti
Twitter - https://twitter.com/orgKrishnamurti
Krishnamurti Foundation Trust, UK - http://www.kfoundation.org/
Krishnamurti Foundation of America - http://www.kfa.org/
Krishnamurti Foundation of India - http://www.kfionline.org/
Fundación Krishnamurti Latinoamericana - http://www.fkla.org/
This organization is a registered charity. Registered charity number: 312865
© 1979 Krishnamurti Foundation Trust
Category
Education
youtube.com
J. Krishnamurti - Brockwood Park 1979 - Discussion 4 with Buddhist Scholars - Truth Summary: Q: Is there a…
The Original Words of the Buddha
2638 Fri 1 Jun LESSON
Pali Canon Online
The Origin of the Pali Canon
Buddha
84) Classical Sindhi
2638 فوت 1 جون ليسون
پالي ڪئنين آن لائن
مهاتما جي اصلي لفظ
پالي ڪينن جو اصل نالو “فرض
ڪر جو ھڪڙو فقير ھي چوڻ لڳا:” دوست، مون ٻڌو آھي ۽ خداوند جي ھڏن مان اھو
موصول ڪيو آھي: ھي اھا ڳالھہ آھي، اھا نظم آھي، اھو ئي ھڪڙي تعليم آھي،
پوء، فقير، اوھان کي ان کي منظور ڪرڻ يا ان کي رد ڪرڻ گھرجي. لفظن. وري،
منظور يا ناجائز ٿيڻ کان سواء، سندس لفظ ۽ بيانات احتياط سان غور ڪيو وڃي
ٿو ۽ اساتذہ جي مقابلي سان ۽ نظم جي روشني ۾ نظرثاني ڪيو وڃي. جيڪڏهن
اهي، مقابلو ۽ نظرثاني تي، سٿ يا نظم جي مطابقت نه مليا آهن، نتيجو اهو
هجڻ گهرجي: “يقينا اهو هي بوهما جو لفظ نه آهي، ۽ اس مسئلي کي غلط طور تي
سمجھيو ويو آهي”، ۽ مامرو رد ڪيو وڃي ٿو. پر
ڪهڙو مقابلو ۽ جائزو وٺڻ تي انهن کي ستن يا نظم جي مطابقت لاء مليا آهن،
نتيجو اهو هجڻ گهرجي: “يقينا اهو هي بڌا جو لفظ آهي، اهو هن بندر کان صحيح
طور تي سمجھيو ويو آهي.” - ڊي اين 16 مهاپرينبنانا سوٽي - عظيم گزرڻ، مهاتما جي آخري ڏينهن
گوتم جي مستند تعليمات، بڌا محفوظ ڪيو ويو آهي ۽ اسان کي هٿ ڪيو ويو ۽ ٽوپتاڪ ۾ مليا آهن. پراڻي لفظ، ‘ٽپتيٹا’، لفظي مطلب آهي ‘ٽي ٽي ٽوڪن’ (ti = ٽن + piṭaka = نسخن جو مجموعو). سڀني مهاتما ٻڌ جي تعليمات کي ٽن حصن ۾ ورهايو ويو. 1. پهريون حصو Vinaya Piṭaka جي نالي سان سڃاتو وڃي ٿو ۽ اهو سڀني قاعدن تي مشتمل آهي جنهن ۾ ٻڌ ڌرم فقير ۽ نون لاء تيار آهي.
2. سيڪنڊ حصو کي سوٽي ڪيٽيٽا Piṭaka سڏيو ويندو آهي ۽ اهو ڊسڪشن آهي.
3- ٽئين حصو، الهدهم پٽيٹا جي نالي سان مشهور آهي ۽ مهاتما جي نفسياتي اخلاقي تعليمات شامل آهن. اهو
معلوم ٿئي ٿو ته جڏهن به، ٻڌ ڌرم پنهنجي حڪم ڪيل شاگردن يا پيروي پيروڪار
يا پنهنجي چاليس پنجن سالن جي وزارت ۾ هڪ محافظ حڪمراني کي مقرر ڪيو هو، هن
جي مريد ۽ سکه وارو فقير به، لفظ لاء لفظ ياد رکڻ لاء. اهڙيء طرح بڌا جا لفظ صحيح طور تي محفوظ ڪيا ويا هئا ۽ حقيقت ۾ هو استاد جي شاگرد کان زباني طور تي گذري ويو. انهن
مان ڪجهه فقير، جن ۾ ٻڌ ڌرم جي تبليغ ٻڌي ماڻهون هئا، ۽ اهڙيء ريت “خالص
ماڻهو” جوش، بيمار ٿيندو ۽ ڦهل کان پاڪ آهي، تنهن ڪري، شڪ ۾ ڪو به شڪ نه
هئي، جيڪو مهاتما گوتم جي لفظن کي برقرار رکي ٿو. اهڙيء طرح انهن اهو يقين ڏياريو ته بڌا جي تعليمات پوزيشن لاء اعتبار سان محفوظ ڪيا ويندا. جيتوڻيڪ
مريد فقير، جيڪي اڃا تائين عيسويهود نه حاصل ڪيا هئا، پر گهڻن ٽنهن مرحلن
تي پهچي چڪو هو ۽ طاقتور، يادگار يادون لفظ لفظ جي ذهن کي پڻ ياد ڪري سگهي
ٿي ته ڇا بده جي تبليغ ڪئي ۽ اس طرح جي بودا جي تعليمات جي مستحکم ثابت ٿي
سگهي ٿي. هڪڙو فقير هڪڙو اهنندا هو، جيڪو پنهنجي ڄمار جي آخري پنجن سالن جي دوران ٿيل مهاتما، ۽ مهاتما جي مسلسل ساٿي هو. اهنندا ڏاڍي هوشيار هو ۽ جيڪو ڪجهه ٻڌو هو اهو ياد ڪرڻ جي صلاح سان گڏ هو. درحقيقت،
اها سندس ظاهر ڪيل خواهش هئي ته بدو هميشه پنهنجي تمام مضامين کي هن ڏانهن
اشارو ڪيو ۽ اگرچہ هن کي ابهراه ڪو نه هو، جيڪو هن لفظي طور تي بديه جي
تمام خطوط جو بيان ڪري ٿو ته هن کي فقير، نون ۽ سندس پوئين پيروڪار پيش
ڪيو. انهن
تحفيل ۽ مريد ڪيل فقير جي گڏيل ڪوششون Dhamma ۽ ونيا جي لاء اهو ممڪن
بنايو آهي ته جيئن بڌا سيکاريو وڃي ته پنهنجي اصل حالت ۾ محفوظ ڪيو وڃي. خال ڪاليڊيپا ۽ ان جي اتحادي ادب خالص Dhamma جي عظيم ۽ آزاديء واري رستي جي بگا جي دريافت جي نتيجي ۾ موجود آهي. اهو رستو جيڪو سڀني کي امن ۽ خوش زندگي گذارڻ جي لاء ان جي پيروي ڪري ٿو. درحقيقت،
اڄ ڏينهن ۽ ڄمار ۾ اسان مهاتما گوتم جي مستند تعليمات حاصل ڪرڻ لاء
رضامندي سان گڏ مستقبل جي نسلن لاء محفوظ ۽ پنهنجن مقصدن جي شاگردن جي عمر ۾
عمر جي ڪوشش ڪئي. مهاتما
ٻڌ پنهنجي شاگردن کي چيو هو ته جڏهن هو انهن جي وچ ۾ ڪونهي، اهو ضروري آهي
ته سفيه گرافي کي گڏ ڪرڻ لاء هن ڌماڪو کي گڏ ڪرڻ لاء گڏو گڏ هو. هن هدايتن جي تعميل ۾، پهرين مشرڪن کي هڪ ڪائونسل سان سڏيو ويو ۽ منظم طور تي سڀني بده جي روش ۽ قدامت پسند قواعد جو حڪم ڏنو.Tipiṭaka ۾ موجود تعليمات جيڪي بزرگ [Theravadada] جي اصول جي طور تي سڃاتو وڃي ٿو. اھي ڳالھيون ڪيترن ئي سؤن آھن ۽ ھميشہ لفظ لاء ھميشه پڙھندا آھن جڏھن ھومين ڪائونسل گڏ ڪيو ويو آھي. تنهن
کان پوء، وڌيڪ ڪائونسلن کي ڪيترن ئي سببن لاء سڏيو ويو آهي پر انهن مان هر
هڪ جي بڌا جي درس جو مجموعو هميشه هميشه صحافت جي شرڪت ڪندي، لفظ لاء
ڪنٽرول ۽ لفظ ۾ پڙهيو ويو آهي. پهرين ڪائونسل مهاتما مهاپرينيبيا جي حاصلات کان ٽي مهينا ٿي گذريو هو ۽ ان جي پٺيان پنج، ٻن ماننهن ۽ ٻارهين صديء ۾ منعقد ٿيا. اهي اجتماعي تبليغ جيڪي اهي سمورا ڪائونسل ۾ فقير جي طرفان ڪيا ويا آهن، اهي ‘داسما ساليگيتس’، ڌاما ريڪارڊس. اهي
پهرين ڌما ڪائونسل ۾ اڳوڻي سيٽ جو سبب مقرر ٿيل آهن، جڏهن سڀني سمورن درجي
کي پهريون ڀيرو سيرگريء جي سردار طرفان پڙهايو ويو هو ۽ وري هڪ ڀيرو ٻيهر
اسيمبلي ۾ شرڪت ڪئي. ياداشت کي مستند قرار ڏنو ويو هو، جڏهن ۽ جڏهن صرف، اهو ڪائونسل جي ميمبرن پاران اتفاق سان منظور ڪيو ويو هو. ڪهڙو بيان آهي ته 6 ڪائونسلن جي مختصر تاريخ آهي. پهرين ڪائونسل بادشاهه اجتاسوتا پهرين فرينڊ ڪائونسل کي اسپانسر ڪيو. اهو 544 ۾ اي ايل پي اي مهاتما گوتم کان ٽن مهينن کان پوء راجگاه کان ٻاهر واقع ساٽپاهوي غار ۾. هن تاريخي اجلاس جو تفصيلي احوال ونيا پٽتا جي ڪولوگاگا ۾ ڏسي سگهجي ٿو. هن
رڪارڊ موجب اهو واقعو جيڪو وڏي مهااسپاپا کي زور ڏنو ويو هو اهو ملاقات هن
جي ٻڌڻ ۾ فقير جي زندگي جي سخت حڪمراني بابت هڪ تڪرار يادداشت هو. اهو ڇا ٿيو آهي. هڪ
اڳوڻي حجاب، جنهن جي اڳوڻي حيرت وارو ننڍڙي حجاب، اهو ٻڌائڻ کان پوء،
مهاتما گوتم کي ختم ڪيو ويو هو، مهاتما گوتم کي قائم ڪيل فقيرن جي سڀني
قاعدن کي قائم رکڻ لاء هن جي فرمانبرداري ڪئي. ڪيترائي فقير هن جي ٻڌ ڌرم کي ڳاڙيندا هئا ۽ ڏک سان ڀريل هئا. بهرحال، عظيم مهااسپاپا ٻڌو سبهدادا چون ٿا: ‘’ توهان جي رعايت ڪافي آهي، غمگين نه ڪريو، متان نه ڪريو. هن عظيم رزق (Buddha) جو اسان کي چڱيء ريت تسليم ڪيو آهي. اسان
هن کي عذاب ڪيو هو، جڏهن هن چيو ته “توهان کي قابل اجازت آهي، اهو توهان
جي اجازت نه آهي” پر هاڻي اسان اهو ڪنداسين جيئن اسين پسند ڪندا آهيون ۽
اسان کي اهو ڪرڻو پوندو جيڪو اسان نه چاهيون. مهااساسپا
سندس ريمارڪس کان پريشان ٿي پيو ۽ ڊپ ٿي ويو ته Dhamma ۽ ونيا کي خراب ٿي
سگهي ٿو ۽ ٻين فقيرن سبهدا وانگر تعظيم ڪندا هئا ۽ انهن جي خوشخبري ۽ ڌما ۽
وننا جي قاعدن جي وضاحت ڪن ٿا. هن کان بچڻ لاء هن فيصلو ڪيو ته ڌام کي محفوظ ۽ محفوظ رکڻ گهرجي. سفيه گرافي جي منظوري حاصل ڪرڻ کان پوء هن کي پنج سئو هراياڻن جي ڪائونسل کي سڏيو ويو. اهنندا کي هن سهولتن ۾ شامل ڪيو ويو هو جڏهن هن ڪائونسل پاران منعقد ڪيو ويو ته هن ارونٿود کي حاصل ڪيو. مشرڊ مهااساپا جي صدر سان گڏ، برسات جي موسم دوران پنجن سئو ايراهان فقير ڪائونسل سان ملاقات ڪئي. مهاکاسپا پهريون ڪم هو، جو اس دن کے ونيا پر سب سے مشہور ماهر، سوالات قابل اپلي پر قدامت پسند قواعد کے بارے میں سوال ڪيو. اهو فقير انهي ڪم لاء سٺو معيار هو جيئن بڌا پاڻ کي سڄي ونيايا سيکاريو هو. سڀ
کان پهريون بزرگ مهااسپاپا هن کي خاص طور تي حڪمران جي باري ۾ حڪمران بابت
پڇيو، انهي موقعي، فرد، متعارف ڪرايو، اعلان، د اعلان اعلان، جرم او غير
قضيه، جرم. اپلي علمي ۽ مناسب جواب ڏنو ۽ هن جي تبصري صدر سفيهگا جي متفق منظوري سان ملاقات ڪئي. اهڙيء طرح ونيا کي رسمي طور منظور ڪيو ويو. بزرگ مهاکاپاپا بعد آمنہ کي توجہ دالہ سے منسلک تمام معاملات ۾ سندس قابل قدر ماهريت جي فضيلت ۾ تبديل ڪيو. خوشگوار، رات کان اڳ ڪائونسل ملڻ کان اڳ، آريناڊا عهديت حاصل ڪئي ۽ ڪائونسل ۾ شامل ٿيو. تنهن ڪري عظيم مهاکاپاپا، بگا جي واعظ کي خاص بيان سان خاص طور تي धम्म बारेमा पूर्ण اعتماد سان سوال ڪرڻ جي قابل ٿي. اهو
ڌمڌا تي تحقيق ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وئي ته هو جڳهه جتي سڀني نصاب پهرين تبليغ
ڪئي وڃي ۽ جن کي انهن کي خطاب ڪيو ويو هو ان جي تصديق ڪرڻ. اهنندا،
جيڪو سندس لفظ-ڀرپور ياداشت طرفان مدد سان صحيح جواب ڏيڻ جي قابل هو ۽
ساڳئي طريقن سان سفيگا جي متفق منظوري سان ملاقات ڪئي. پهرين ڪائونسل کي پنهنجي سرڪاري مهر جي ننڍن ۽ گهٽ قاعدن تي، ۽ انهن جي مشوري جي منظوري تي باب جي بند ڪرڻ جي منظوري ڏني. اهو فقير ستن مهينن کان وٺي سڄي سڄي وننا ۽ ڌما کي پڙهيائين ۽ انهن گهرن کي پڙهيو ويو جيڪي ڪافي پڙهي ڇڏيندا هئا. هن تاريخي تاريخي ڪائونسل کي پااساساڪ طور سڃاتو وڃي ٿو ڇاڪاڻ ته پنج سئو مڪمل ڌيان وارا ايراٽين ان ۾ حصو ورتو هو.ٻيو ڪائونسل ٻيو ڪائونسل بڌا جي پرينببنا کان هڪ سئو سال سڏيندو هو، جنهن کي “ڏهن پوائنٽن” تي سخت تڪرار حل ڪرڻ لاء. اهو ڏهن ننڍن قاعدن کي ٽوڙڻ لاء ڪجهه فقير آهي. انهن کي ڏني وئي هئي: 1. هڪ سينگ ۾ لوڻ.
2. دوائن کانپوء کاڌو.
3. هڪ ڀيرو وري کاڌو ۽ پوء هڪ ڳوٺ ڏانهن موٽڻ جي لاء.
4- اپوتاٿا منعقد ڪرڻ وارو فقير فقير سان ساڳي جڳهه ۾ رهڻ.
5. اسيمبلي ناگزير هئي جڏهن سرڪاري عملن مان ٻاهر نڪرندي.
6. هڪ خاص عمل هيٺ ڏنل آهي ڇاڪاڻ ته اهو هڪ استاد يا استاد طرفان ڪيو ويو آهي.
7. ھڪڙي کاڌي جي ماني کيرڻ کانپوء ھڪڙو پنھنجي مٺائي کاڌي ھئي.
8. ان کي خمير ڪرڻ کان اڳ ڏاڍي مضبوط پيتي.
9. هڪ گندگي جو استعمال مناسب اندازو نه هو.
10. سون ۽ چانديء جو استعمال ڪندي. انهن جي غلطي هڪڙو مسئلو بنجي ويو ۽ هڪ اهم تڪرار سبب هن قاعدن کي ٽوڙيو ويو هو، بڌا جي اصلي تعليمات جي تڪرار لاء سوچيو ويو. بادشاهه ڪائوسوڪا جو ٻيو ڪائونسل جي سرپرست هو ۽ هيٺين حالتن جي ڪري هن ويسلي ۾ ملاقات ٿي. هڪ
ڏينهن، مهراڻ گرو ۾ ويسلي جي زيارت ڪري، ايڊرر يسا ڄاڻڻ آيو ته فقيرن جو
هڪ وڏو گروهه واججي جي نالي سان اهي ئي حڪمران ڪري رهيا هئا جن کي ماني
قبول ڪن سون ۽ چاندي کي ان کي پنهنجي عهدي عقيدن کان آزاد طور تي پڇڻ جي
منع ڪئي هئي. هن
پنهنجي فوري طور تي تنقيد ڪئي ۽ انهن جي جواب کي هن جي اميد ۾ ان غير
قانوني حاصلات جو حصو پيش ڪرڻو هو ته هو هن تي فتح حاصل ڪري سگهندي. ايڙهي يس، جڏهن ته انهن جو رويو گهٽجڻ ۽ خراب ڪيو ويو. فقير هن کي فوري طور تي صلح جي رسمي عمل سان مقدمو ڪيو، جنهن تي الزام هنيو ته انهن جي ٻڌايل عقيدت کي مجرم قرار ڏنو. بزرگ
يس پنهنجو پاڻ کي مقدس عقيدت سان ملائي ڇڏيو، پر ساڳئي وقت، انهن کي يقين
ڏياريو ويو ته وجيان فقير هن کي سون ۽ چاندي لاء قبول ڪرڻ يا قبول ڪرڻ جي
بغاوت تي بڌا جي بيان کي بيان ڪندي غلط ڪيو هو. عهد
وارن وڏن يسا لاء پنهنجي حمايت جو اظهار ڪيو ۽ واجبي فقير کي ظالم ۽
حيوانيات ڏانهن اشارو ڪندي چيو ته ‘’ عظيم اڪيلو اڪيلو حقيقي فقير ۽ سڪيان
پٽ آهي. ٻيا سڀئي فقير نه آهن، نه الاڪڙن پٽن نه ‘’. ضد
۽ ناقابل اعتماد واججن فقيرن کي پوء سيوهڻ جي باقي بغير جي منظوري کان
بغير ويربل يس ترا کي معطل ڪرڻ لاء منتقل ڪيو ويو جڏهن اهي انهن جي گڏوگڏ
عقيدت سان پنهنجي ملاقات جو نتيجو معلوم ڪرڻ لاء آيا. بزرگ يس، جڏهن ته پنهنجي سنسر کان ڀڄي ويو ۽ ٻين فقيرن جي مدد جي ڳولا ۾ ويا، جيڪو ونڊوڪسڪس بابت ونيايا کي نظرانداز ڪيو. ڇهه
ٻاره پيه کان فقير ۽ اٺين ايڪن جي ايٽيتي علائقي مان رهندڙن جن کي ساڳي
نقطه نظر آئي هئي ته هو Vinaya جي ڪرپشن کي چيڪ ڪرڻ ۾ مدد ڪن. گڏوگڏ
انهن فيصلو ڪيو ته ويرابير ريورتا سان صلاح ڪرڻ لاء سوريه ڏانهن وڃڻ لاء
جيئن هو هڪ انتهائي معزز فقير ۽ Dhamma ۽ Vinaya ۾ هڪ ماهر هو. جيترو
جلد ويججين فقير هن کي ڄاڻڻ لاء آيا هئا ته اهي انهن کي لازمي طور تي
انڪار ڪيو ته چار گهربل پيش ڪندي طرفان ويربلبل ريورتا جي حمايت پڻ طلب
ڪري. اهي فقير، وري ويربلبل ريٽاتا جي حاضري، ويرربل اتارا کي فتح ڪرڻ لاء ساڳيو وسيلا استعمال ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي. پهرين
هن کان پهريان، صحيح طور تي پنهنجون آڇ کي رد ڪيو، پر انهن کي ترتيب ڏنو
ويو ته ان کي پنهنجي پيشرفت کي قبول ڪيو وڃي، “جڏهن بره جي لاء لازمي شرطن
کيس قبول نه ڪيو ويو، انانڊا کي ان کي قبول ڪرڻ لاء چيو ويو هو. اتارا پنهنجي ذهن کي تبديل ڪيو ۽ انهن گهربلن کي قبول ڪيو. ان
کان پوء هن تي زور ڀريو ويو ته هو ويرربل ريورتا کي اڳتي وڌڻ ۽ ان جي
رضامنديء جو اعلان ڪري ٿو ته وجوان فقير سچا سچا ۽ اسرار جي ڌمڪي جو
ڳالهائيندڙ هئا. منحرفو ريوتا پنهنجن شڪست جي ذريعي ڏٺو ۽ ان جي حمايت ڪرڻ کان انڪار ڪيو. هن چيو ته اتر کي رد ڪري ڇڏيو. هڪ
دفعو ۽ سڀني معاملن جو معاملو حل ڪرڻ لاء، منيراب ريوروتا ٻڌايو ته
ڪائونسل وائيڪيراهما ۾ پاڻ کي سڏيو وڃي ٿو، پاڻ خود روزمره جي مشرقي بزرگ،
ترا سببجاکمي جي ڏهنو ڏوهن بابت سوال پڇي. هڪ دفعو سندس راء ڏني وئي اها اٺ فقيرن جي ڪميٽي پاران ٻڌي سگهجي ٿي، ۽ ان جي صحيحيت پنهنجي ووٽ جو فيصلو ڪيو ويو. اٺ
فقير جيڪي معاملو کي جج ڪرڻ لڳا، انهن کي وينوربلز سبباڪاممي، ساجه،
خججسوبيتا ۽ ويساهنماڪڪ، اوڀر کان ۽ اولهه کان چار فقير، وارينبلس رائوتا،
سامبتا-سناوي، يوس ۽ سمن. هنن پنهنجي معاملي کي جواب ڏيڻ ۽ سوال ڪندڙ ۽ سبحاني جي حيثيت سان هن معاملي کي ريٽتا سان مڪمل طور تي بحث ڪيو. بحث مباحثو ڪيو ويو ته اٺ فقير فقير وادين خلاف فيصلو ڪيو ۽ اسيمبلي ۾ اعلان ڪيو ويو. تنهن کان پوء ست سؤ فقير کي Dhamma ۽ ونيا پڙهيو ويو ۽ هن جي تلاوت ستيٽي کي معلوم ٿي ويو ڇاڪاڻ ته ستن اٺن ان ۾ حصو ورتو هو. هي
تاريخي ڪائونسل به سڏيو ويندو آهي، جنهن جو واسطو ياتاترا سنگيٽي جي اهم
ڪردار آهي، وڏين يسا ان ۾ ادا ڪيو ۽ ونيا جي حفاظت لاء پنهنجي جوش. وجوجين
فقير چيو ته ڪائونسل جي فيصلي کي قبول ڪرڻ کان انڪار ڪري ڇڏيو ۽ ان جي
مداخلت ۾ پنهنجو پاڻ کي ڪائونسل سڏيو ويندو جنهن کي مهسا جيگگيت سڏيو ويندو
هو.ٽيون ڪائونسل ٽيون ڪائونسل بنيادي طور تي صهغربا ڪرپشن ۽ بيگس فقير کي ڇڏي ڏيڻ جي لاء منعقد ڪيو ويو، جن کي نظرياتي خيالات ڏني وئي. ڪائونسل 326 ۾ بي سي جو اجلاس ڪيو ويو. اسکوارما پاتلپتوٹا میں شهنشاهه اسوکو کے تحفظ کے تحت. اهو بزرگ موگگلپتوتا ٽيسا جي حوالي ڪيو ويو هو ۽ هن ڪائونسل ۾ هڪ هزار فقير به شرڪت ڪئي. روايت
اهو آهي ته اسوڪا پنهنجي پيء جي سڀني پيء جي پٽ کي رت جي وسيلي پنهنجي تخت
تي فتح حاصل ڪري ورتو هو پنهنجي پنهنجي ڀاء، ٽيسا كامرا کي، جيڪو آخرڪار
مقرر ڪيو ويو ۽ عراشي حاصل ڪئي. اسوڪا ٻھ سو اٺن سالن ۾ بھودي جي مهاترينببنا کان تاج ڪيو ويو. پهرين ئي هن رڳو صرف ٽوکن ادا ڪئي ته ڌما ۽ سيرگاگا ڏانهن ڌيان ڏنائين ۽ ٻين مذهبي فرقن جي ميمبرن کي پڻ هن جي حمايت ڪئي هئي. بهرحال، اهو سڀ ڪجهه مٽائي ويٺو جڏهن هن کي پراڻي نوان-مانڪلروڌا سان ملاقات ڪئي، جيڪا هن کي اپااما-وگگا جي تبليغ ڪئي. ان کان پوء هن کي مذهبي مذهبي گروهن جي حمايت ڪرڻ ۽ هن جي دلچسپي ۽ ڌرم جي جذبي کي وڌايو. هن
پنهنجي وڏي دولت کي تعمير ڪرڻ لاء استعمال ڪيو آهي، اهو چيو ويندو آهي ته
اٺين چار هزار پيجن ۽ مهراڻ ۽ ڀڪشي کي چار تقاضا سان سهارو رکڻ لاء. سندس پٽ مهندندا ۽ سندس ڌيء سفيگاميتا مقرر ڪيا ويا ۽ سفيهگا ۾ داخل ٿيو. آخرڪار، سندس سخاوت سفيه گاهه اندر سنجيده مسئلن جو سبب بڻيو ويو. وقت
۾ ڪيترائي نااختيار انسانن جي هٿان ڦهليل هئي، شهنشاهه جون نظرياتي خيالات
۽ جن جي حڪم ڏانهن راغب ٿي ويا هئا ڇاڪاڻ ته شهنشاهه جي سخي مدد ۽ خوراڪ،
ڪپڙا، پناهه ۽ دوا جي قيمتي پيشين جي سبب. غيرقانوني جو وڏو تعداد، لالچ مرد غلط خيالات کي منهن ڏيڻ جي ڪوشش ۾ شامل ٿيڻ جي ڪوشش ڪئي پر انهن جي حڪم جي ناجائز سمجهائي ٿي. ان
جي باوجود هن انهن شهنشاهه جي سخاوت جي استحصال ڪرڻ ۽ ان سان گڏوگڏ ڦرلٽين
کي بغير ڪنهن به حڪم سان صحيح قرار ڏيڻ جو موقعو اختيار ڪيو. انڪري، سيوهڻ جي درنا جو احترام گهٽجي ويو. جڏهن
هن روشني سان آيو ته ڪجهه حقيقي فقير، ڪرپشن، حياتي فقير جي صحبت ۾ پيش
ڪيل پاڪائي يا اپوساتا جي تقريب کي منع ڪرڻ کان انڪار ڪيو. جڏهن شهنشاهه هن بابت ٻڌو ته هن صورتحال کي سڌارڻ جي ڪوشش ڪئي ۽ فقير پنهنجي هڪ وزيرن کي حڪم سان موڪليائين ته اهي انجام انجام ڏيو. بهرحال، شهنشاهه کي وزير ڏنو هو ته هن جي حڪم کي ڪتب آڻڻ لاء ڪو خاص حڪم نه ڪيو ويو هو. فقير، سندن غلط ۽ ‘چور’ ساٿين [وينياسيڪاڪ] جي صحبت ۾ فرمانبرداري ڪرڻ ۽ منع رکڻ کان انڪار ڪيو. ناراض
وزير جي ناراض وزيرن جي ڪشميري وزيرن جي قطار ۽ ان جي تلوار کي لڪايو،
انهن سڀني کان پوء هڪ ٻئي کان مٿي اڇلائي ڇڏيو هو ته هن بادشاهه جي ڀاء،
ٽيسا کي مقرر ڪيو ويو. خوفزده
وزير شهنشاهه کي روڪي ڇڏيو ۽ شهنشاهه کان فرار ٿي ويو ۽ شهنشاهه اسوڪا کي
ڏاڍو ڏک ٿيو ۽ ڪاوڙجي ويو ۽ هن کي قتل ڪرڻ لاء پاڻ کي ڪاوڙايو ويو. هن ڌرا ميگگلپتوتا ٽسيس جي صلاحڪار طلب ڪئي. هن تجويز پيش ڪيو ته هيرياتي فقير حڪم کان خارج ٿي وينديون ۽ هڪ ٽيون ڪائونسل فوري طور تي گڏ ڪيا وڃن. تنهن ڪري اهو هو ته شهنشاهه جي حڪمران جي ستره ڪائونسل ۾ ٽيون ڪائونسل سڏيو ويو. ترا
ميگگلپتوتا ٽيسا جي ڪمزوري جي سربراهي ۾ هڪ هزار فقير سٺ هزار هزارن مان
ڌماڻ ۽ وانا جي روايتي تلاوت لاء نو هزار مهينن کان نڪري ويا. شهنشاهه، بڌا جي تعليمات بابت پاڻ وڏي تعداد کان فقير کي پڇيو ويو. جن کي غلط خيال رکندو هو ان کي ظاهر ڪيو ويو ۽ سفيه گي کان ٻاھر ڪڍيو ويو. هن طريقي ۾ ڀکخو سراء جي ڳاڙهن حيوب ۽ باگس bhikkhus جي بغاوت ڪئي هئي.
هي ڪائونسل ٻين کان وڌيڪ اهم شيون حاصل ڪري چڪو آهي. بزرگ موگگلپتوتا ٽيسا، ڪيترن ئي ڌڪين کي رد ڪرڻ ۽ Dhamma خالص رکيو ويو، هن ڪتاب کي ڪاٺاواتوٿيو جي ڪائونسل جي ڪتاب ۾ عمل ڪيو. هيء ڪتاب ويهن-ٽي بابن تي مشتمل آهي، ۽ بحث جو هڪ مجموعو آهي (ڪتا) ۽ معاملن جي فلسفي تي مختلف فرقن جي بنيادن جي نظرياتي نظريات. اهو هٺاهاما پٽتا جي ستن ڪتابن جو پنجون حصو آهي. ڪائونسل جا ميمبر پڻ بڌا جي نظريي جي منظوري لاء شاهي مهر ڏني، جنهن کي ووجهجوازا، تحليل جو اصول. اهو منظور ٿيل ٿوريه جي نظريي سان هڪجهڙائي آهي. هن
ڌما جي اسيمبليء جو سڀ کان اهم ڪاميابين ۽ هڪ صدي جو صدين کان وٺي ميوو
تائين ميوو کڻندو هو، شهنشاهه کي بندوق جي ٻاهران موڪليندو هو، جيڪو بڌا جي
ڌما ۽ ونيا ۾ مشهور هوندو هو، جيڪو ان کي سڀني سان پڙهي سگهي ٿو. نو مختلف ملڪن ۾. انهن دشمني فقير ۾ ويربلبل مججانتتي تارا شامل هئا جيڪي ڪشمير ۽ گاندھرا ڏانهن ويا. هن کي ڌما جي تبليغ ڪرڻ لاء چيو ويو هو ۽ اتي فقير جي حڪم قائم ڪندا. وندربل
مهديوا مائنسڪامهماجها (جديد مورس) ڏانهن موڪليو ويو ۽ ويريربل رڪيخيت ترا
کي وويسي (هندستان جي ڏکڻ ۾ ڪنراارا ڪنارا) ڏانهن موڪليائين.) ويريربل
يوڪوکا Dhammarakkhita تارا اپر اپارتڪ (اتر گجرات، ڪاٺياواڙ، ڪڇ ۽ سنڌ ۾) .
پالي ڪينن جو اصل نالو “فرض
ڪر جو ھڪڙو فقير ھي چوڻ لڳا:” دوست، مون ٻڌو آھي ۽ خداوند جي ھڏن مان اھو
موصول ڪيو آھي: ھي اھا ڳالھہ آھي، اھا نظم آھي، اھو ئي ھڪڙي تعليم آھي،
پوء، فقير، اوھان کي ان کي منظور ڪرڻ يا ان کي رد ڪرڻ گھرجي. لفظن. وري،
منظور يا ناجائز ٿيڻ کان سواء، سندس لفظ ۽ بيانات احتياط سان غور ڪيو وڃي
ٿو ۽ اساتذہ جي مقابلي سان ۽ نظم جي روشني ۾ نظرثاني ڪيو وڃي. جيڪڏهن
اهي، مقابلو ۽ نظرثاني تي، سٿ يا نظم جي مطابقت نه مليا آهن، نتيجو اهو
هجڻ گهرجي: “يقينا اهو هي بوهما جو لفظ نه آهي، ۽ اس مسئلي کي غلط طور تي
سمجھيو ويو آهي”، ۽ مامرو رد ڪيو وڃي ٿو. پر
ڪهڙو مقابلو ۽ جائزو وٺڻ تي انهن کي ستن يا نظم جي مطابقت لاء مليا آهن،
نتيجو اهو هجڻ گهرجي: “يقينا اهو هي بڌا جو لفظ آهي، اهو هن بندر کان صحيح
طور تي سمجھيو ويو آهي.” - ڊي اين 16 مهاپرينبنانا سوٽي - عظيم گزرڻ، مهاتما جي آخري ڏينهن
گوتم جي مستند تعليمات، بڌا محفوظ ڪيو ويو آهي ۽ اسان کي هٿ ڪيو ويو ۽ ٽوپتاڪ ۾ مليا آهن. پراڻي لفظ، ‘ٽپتيٹا’، لفظي مطلب آهي ‘ٽي ٽي ٽوڪن’ (ti = ٽن + piṭaka = نسخن جو مجموعو). سڀني مهاتما ٻڌ جي تعليمات کي ٽن حصن ۾ ورهايو ويو. 1. پهريون حصو Vinaya Piṭaka جي نالي سان سڃاتو وڃي ٿو ۽ اهو سڀني قاعدن تي مشتمل آهي جنهن ۾ ٻڌ ڌرم فقير ۽ نون لاء تيار آهي.
2. سيڪنڊ حصو کي سوٽي ڪيٽيٽا Piṭaka سڏيو ويندو آهي ۽ اهو ڊسڪشن آهي.
3- ٽئين حصو، الهدهم پٽيٹا جي نالي سان مشهور آهي ۽ مهاتما جي نفسياتي اخلاقي تعليمات شامل آهن. اهو
معلوم ٿئي ٿو ته جڏهن به، ٻڌ ڌرم پنهنجي حڪم ڪيل شاگردن يا پيروي پيروڪار
يا پنهنجي چاليس پنجن سالن جي وزارت ۾ هڪ محافظ حڪمراني کي مقرر ڪيو هو، هن
جي مريد ۽ سکه وارو فقير به، لفظ لاء لفظ ياد رکڻ لاء. اهڙيء طرح بڌا جا لفظ صحيح طور تي محفوظ ڪيا ويا هئا ۽ حقيقت ۾ هو استاد جي شاگرد کان زباني طور تي گذري ويو. انهن
مان ڪجهه فقير، جن ۾ ٻڌ ڌرم جي تبليغ ٻڌي ماڻهون هئا، ۽ اهڙيء ريت “خالص
ماڻهو” جوش، بيمار ٿيندو ۽ ڦهل کان پاڪ آهي، تنهن ڪري، شڪ ۾ ڪو به شڪ نه
هئي، جيڪو مهاتما گوتم جي لفظن کي برقرار رکي ٿو. اهڙيء طرح انهن اهو يقين ڏياريو ته بڌا جي تعليمات پوزيشن لاء اعتبار سان محفوظ ڪيا ويندا. جيتوڻيڪ
مريد فقير، جيڪي اڃا تائين عيسويهود نه حاصل ڪيا هئا، پر گهڻن ٽنهن مرحلن
تي پهچي چڪو هو ۽ طاقتور، يادگار يادون لفظ لفظ جي ذهن کي پڻ ياد ڪري سگهي
ٿي ته ڇا بده جي تبليغ ڪئي ۽ اس طرح جي بودا جي تعليمات جي مستحکم ثابت ٿي
سگهي ٿي. هڪڙو فقير هڪڙو اهنندا هو، جيڪو پنهنجي ڄمار جي آخري پنجن سالن جي دوران ٿيل مهاتما، ۽ مهاتما جي مسلسل ساٿي هو. اهنندا ڏاڍي هوشيار هو ۽ جيڪو ڪجهه ٻڌو هو اهو ياد ڪرڻ جي صلاح سان گڏ هو. درحقيقت،
اها سندس ظاهر ڪيل خواهش هئي ته بدو هميشه پنهنجي تمام مضامين کي هن ڏانهن
اشارو ڪيو ۽ اگرچہ هن کي ابهراه ڪو نه هو، جيڪو هن لفظي طور تي بديه جي
تمام خطوط جو بيان ڪري ٿو ته هن کي فقير، نون ۽ سندس پوئين پيروڪار پيش
ڪيو. انهن
تحفيل ۽ مريد ڪيل فقير جي گڏيل ڪوششون Dhamma ۽ ونيا جي لاء اهو ممڪن
بنايو آهي ته جيئن بڌا سيکاريو وڃي ته پنهنجي اصل حالت ۾ محفوظ ڪيو وڃي. خال ڪاليڊيپا ۽ ان جي اتحادي ادب خالص Dhamma جي عظيم ۽ آزاديء واري رستي جي بگا جي دريافت جي نتيجي ۾ موجود آهي. اهو رستو جيڪو سڀني کي امن ۽ خوش زندگي گذارڻ جي لاء ان جي پيروي ڪري ٿو. درحقيقت،
اڄ ڏينهن ۽ ڄمار ۾ اسان مهاتما گوتم جي مستند تعليمات حاصل ڪرڻ لاء
رضامندي سان گڏ مستقبل جي نسلن لاء محفوظ ۽ پنهنجن مقصدن جي شاگردن جي عمر ۾
عمر جي ڪوشش ڪئي. مهاتما
ٻڌ پنهنجي شاگردن کي چيو هو ته جڏهن هو انهن جي وچ ۾ ڪونهي، اهو ضروري آهي
ته سفيه گرافي کي گڏ ڪرڻ لاء هن ڌماڪو کي گڏ ڪرڻ لاء گڏو گڏ هو. هن هدايتن جي تعميل ۾، پهرين مشرڪن کي هڪ ڪائونسل سان سڏيو ويو ۽ منظم طور تي سڀني بده جي روش ۽ قدامت پسند قواعد جو حڪم ڏنو.Tipiṭaka ۾ موجود تعليمات جيڪي بزرگ [Theravadada] جي اصول جي طور تي سڃاتو وڃي ٿو. اھي ڳالھيون ڪيترن ئي سؤن آھن ۽ ھميشہ لفظ لاء ھميشه پڙھندا آھن جڏھن ھومين ڪائونسل گڏ ڪيو ويو آھي. تنهن
کان پوء، وڌيڪ ڪائونسلن کي ڪيترن ئي سببن لاء سڏيو ويو آهي پر انهن مان هر
هڪ جي بڌا جي درس جو مجموعو هميشه هميشه صحافت جي شرڪت ڪندي، لفظ لاء
ڪنٽرول ۽ لفظ ۾ پڙهيو ويو آهي. پهرين ڪائونسل مهاتما مهاپرينيبيا جي حاصلات کان ٽي مهينا ٿي گذريو هو ۽ ان جي پٺيان پنج، ٻن ماننهن ۽ ٻارهين صديء ۾ منعقد ٿيا. اهي اجتماعي تبليغ جيڪي اهي سمورا ڪائونسل ۾ فقير جي طرفان ڪيا ويا آهن، اهي ‘داسما ساليگيتس’، ڌاما ريڪارڊس. اهي
پهرين ڌما ڪائونسل ۾ اڳوڻي سيٽ جو سبب مقرر ٿيل آهن، جڏهن سڀني سمورن درجي
کي پهريون ڀيرو سيرگريء جي سردار طرفان پڙهايو ويو هو ۽ وري هڪ ڀيرو ٻيهر
اسيمبلي ۾ شرڪت ڪئي. ياداشت کي مستند قرار ڏنو ويو هو، جڏهن ۽ جڏهن صرف، اهو ڪائونسل جي ميمبرن پاران اتفاق سان منظور ڪيو ويو هو. ڪهڙو بيان آهي ته 6 ڪائونسلن جي مختصر تاريخ آهي. پهرين ڪائونسل بادشاهه اجتاسوتا پهرين فرينڊ ڪائونسل کي اسپانسر ڪيو. اهو 544 ۾ اي ايل پي اي مهاتما گوتم کان ٽن مهينن کان پوء راجگاه کان ٻاهر واقع ساٽپاهوي غار ۾. هن تاريخي اجلاس جو تفصيلي احوال ونيا پٽتا جي ڪولوگاگا ۾ ڏسي سگهجي ٿو. هن
رڪارڊ موجب اهو واقعو جيڪو وڏي مهااسپاپا کي زور ڏنو ويو هو اهو ملاقات هن
جي ٻڌڻ ۾ فقير جي زندگي جي سخت حڪمراني بابت هڪ تڪرار يادداشت هو. اهو ڇا ٿيو آهي. هڪ
اڳوڻي حجاب، جنهن جي اڳوڻي حيرت وارو ننڍڙي حجاب، اهو ٻڌائڻ کان پوء،
مهاتما گوتم کي ختم ڪيو ويو هو، مهاتما گوتم کي قائم ڪيل فقيرن جي سڀني
قاعدن کي قائم رکڻ لاء هن جي فرمانبرداري ڪئي. ڪيترائي فقير هن جي ٻڌ ڌرم کي ڳاڙيندا هئا ۽ ڏک سان ڀريل هئا. بهرحال، عظيم مهااسپاپا ٻڌو سبهدادا چون ٿا: ‘’ توهان جي رعايت ڪافي آهي، غمگين نه ڪريو، متان نه ڪريو. هن عظيم رزق (Buddha) جو اسان کي چڱيء ريت تسليم ڪيو آهي. اسان
هن کي عذاب ڪيو هو، جڏهن هن چيو ته “توهان کي قابل اجازت آهي، اهو توهان
جي اجازت نه آهي” پر هاڻي اسان اهو ڪنداسين جيئن اسين پسند ڪندا آهيون ۽
اسان کي اهو ڪرڻو پوندو جيڪو اسان نه چاهيون. مهااساسپا
سندس ريمارڪس کان پريشان ٿي پيو ۽ ڊپ ٿي ويو ته Dhamma ۽ ونيا کي خراب ٿي
سگهي ٿو ۽ ٻين فقيرن سبهدا وانگر تعظيم ڪندا هئا ۽ انهن جي خوشخبري ۽ ڌما ۽
وننا جي قاعدن جي وضاحت ڪن ٿا. هن کان بچڻ لاء هن فيصلو ڪيو ته ڌام کي محفوظ ۽ محفوظ رکڻ گهرجي. سفيه گرافي جي منظوري حاصل ڪرڻ کان پوء هن کي پنج سئو هراياڻن جي ڪائونسل کي سڏيو ويو. اهنندا کي هن سهولتن ۾ شامل ڪيو ويو هو جڏهن هن ڪائونسل پاران منعقد ڪيو ويو ته هن ارونٿود کي حاصل ڪيو. مشرڊ مهااساپا جي صدر سان گڏ، برسات جي موسم دوران پنجن سئو ايراهان فقير ڪائونسل سان ملاقات ڪئي. مهاکاسپا پهريون ڪم هو، جو اس دن کے ونيا پر سب سے مشہور ماهر، سوالات قابل اپلي پر قدامت پسند قواعد کے بارے میں سوال ڪيو. اهو فقير انهي ڪم لاء سٺو معيار هو جيئن بڌا پاڻ کي سڄي ونيايا سيکاريو هو. سڀ
کان پهريون بزرگ مهااسپاپا هن کي خاص طور تي حڪمران جي باري ۾ حڪمران بابت
پڇيو، انهي موقعي، فرد، متعارف ڪرايو، اعلان، د اعلان اعلان، جرم او غير
قضيه، جرم. اپلي علمي ۽ مناسب جواب ڏنو ۽ هن جي تبصري صدر سفيهگا جي متفق منظوري سان ملاقات ڪئي. اهڙيء طرح ونيا کي رسمي طور منظور ڪيو ويو. بزرگ مهاکاپاپا بعد آمنہ کي توجہ دالہ سے منسلک تمام معاملات ۾ سندس قابل قدر ماهريت جي فضيلت ۾ تبديل ڪيو. خوشگوار، رات کان اڳ ڪائونسل ملڻ کان اڳ، آريناڊا عهديت حاصل ڪئي ۽ ڪائونسل ۾ شامل ٿيو. تنهن ڪري عظيم مهاکاپاپا، بگا جي واعظ کي خاص بيان سان خاص طور تي धम्म बारेमा पूर्ण اعتماد سان سوال ڪرڻ جي قابل ٿي. اهو
ڌمڌا تي تحقيق ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وئي ته هو جڳهه جتي سڀني نصاب پهرين تبليغ
ڪئي وڃي ۽ جن کي انهن کي خطاب ڪيو ويو هو ان جي تصديق ڪرڻ. اهنندا،
جيڪو سندس لفظ-ڀرپور ياداشت طرفان مدد سان صحيح جواب ڏيڻ جي قابل هو ۽
ساڳئي طريقن سان سفيگا جي متفق منظوري سان ملاقات ڪئي. پهرين ڪائونسل کي پنهنجي سرڪاري مهر جي ننڍن ۽ گهٽ قاعدن تي، ۽ انهن جي مشوري جي منظوري تي باب جي بند ڪرڻ جي منظوري ڏني. اهو فقير ستن مهينن کان وٺي سڄي سڄي وننا ۽ ڌما کي پڙهيائين ۽ انهن گهرن کي پڙهيو ويو جيڪي ڪافي پڙهي ڇڏيندا هئا. هن تاريخي تاريخي ڪائونسل کي پااساساڪ طور سڃاتو وڃي ٿو ڇاڪاڻ ته پنج سئو مڪمل ڌيان وارا ايراٽين ان ۾ حصو ورتو هو.ٻيو ڪائونسل ٻيو ڪائونسل بڌا جي پرينببنا کان هڪ سئو سال سڏيندو هو، جنهن کي “ڏهن پوائنٽن” تي سخت تڪرار حل ڪرڻ لاء. اهو ڏهن ننڍن قاعدن کي ٽوڙڻ لاء ڪجهه فقير آهي. انهن کي ڏني وئي هئي: 1. هڪ سينگ ۾ لوڻ.
2. دوائن کانپوء کاڌو.
3. هڪ ڀيرو وري کاڌو ۽ پوء هڪ ڳوٺ ڏانهن موٽڻ جي لاء.
4- اپوتاٿا منعقد ڪرڻ وارو فقير فقير سان ساڳي جڳهه ۾ رهڻ.
5. اسيمبلي ناگزير هئي جڏهن سرڪاري عملن مان ٻاهر نڪرندي.
6. هڪ خاص عمل هيٺ ڏنل آهي ڇاڪاڻ ته اهو هڪ استاد يا استاد طرفان ڪيو ويو آهي.
7. ھڪڙي کاڌي جي ماني کيرڻ کانپوء ھڪڙو پنھنجي مٺائي کاڌي ھئي.
8. ان کي خمير ڪرڻ کان اڳ ڏاڍي مضبوط پيتي.
9. هڪ گندگي جو استعمال مناسب اندازو نه هو.
10. سون ۽ چانديء جو استعمال ڪندي. انهن جي غلطي هڪڙو مسئلو بنجي ويو ۽ هڪ اهم تڪرار سبب هن قاعدن کي ٽوڙيو ويو هو، بڌا جي اصلي تعليمات جي تڪرار لاء سوچيو ويو. بادشاهه ڪائوسوڪا جو ٻيو ڪائونسل جي سرپرست هو ۽ هيٺين حالتن جي ڪري هن ويسلي ۾ ملاقات ٿي. هڪ
ڏينهن، مهراڻ گرو ۾ ويسلي جي زيارت ڪري، ايڊرر يسا ڄاڻڻ آيو ته فقيرن جو
هڪ وڏو گروهه واججي جي نالي سان اهي ئي حڪمران ڪري رهيا هئا جن کي ماني
قبول ڪن سون ۽ چاندي کي ان کي پنهنجي عهدي عقيدن کان آزاد طور تي پڇڻ جي
منع ڪئي هئي. هن
پنهنجي فوري طور تي تنقيد ڪئي ۽ انهن جي جواب کي هن جي اميد ۾ ان غير
قانوني حاصلات جو حصو پيش ڪرڻو هو ته هو هن تي فتح حاصل ڪري سگهندي. ايڙهي يس، جڏهن ته انهن جو رويو گهٽجڻ ۽ خراب ڪيو ويو. فقير هن کي فوري طور تي صلح جي رسمي عمل سان مقدمو ڪيو، جنهن تي الزام هنيو ته انهن جي ٻڌايل عقيدت کي مجرم قرار ڏنو. بزرگ
يس پنهنجو پاڻ کي مقدس عقيدت سان ملائي ڇڏيو، پر ساڳئي وقت، انهن کي يقين
ڏياريو ويو ته وجيان فقير هن کي سون ۽ چاندي لاء قبول ڪرڻ يا قبول ڪرڻ جي
بغاوت تي بڌا جي بيان کي بيان ڪندي غلط ڪيو هو. عهد
وارن وڏن يسا لاء پنهنجي حمايت جو اظهار ڪيو ۽ واجبي فقير کي ظالم ۽
حيوانيات ڏانهن اشارو ڪندي چيو ته ‘’ عظيم اڪيلو اڪيلو حقيقي فقير ۽ سڪيان
پٽ آهي. ٻيا سڀئي فقير نه آهن، نه الاڪڙن پٽن نه ‘’. ضد
۽ ناقابل اعتماد واججن فقيرن کي پوء سيوهڻ جي باقي بغير جي منظوري کان
بغير ويربل يس ترا کي معطل ڪرڻ لاء منتقل ڪيو ويو جڏهن اهي انهن جي گڏوگڏ
عقيدت سان پنهنجي ملاقات جو نتيجو معلوم ڪرڻ لاء آيا. بزرگ يس، جڏهن ته پنهنجي سنسر کان ڀڄي ويو ۽ ٻين فقيرن جي مدد جي ڳولا ۾ ويا، جيڪو ونڊوڪسڪس بابت ونيايا کي نظرانداز ڪيو. ڇهه
ٻاره پيه کان فقير ۽ اٺين ايڪن جي ايٽيتي علائقي مان رهندڙن جن کي ساڳي
نقطه نظر آئي هئي ته هو Vinaya جي ڪرپشن کي چيڪ ڪرڻ ۾ مدد ڪن. گڏوگڏ
انهن فيصلو ڪيو ته ويرابير ريورتا سان صلاح ڪرڻ لاء سوريه ڏانهن وڃڻ لاء
جيئن هو هڪ انتهائي معزز فقير ۽ Dhamma ۽ Vinaya ۾ هڪ ماهر هو. جيترو
جلد ويججين فقير هن کي ڄاڻڻ لاء آيا هئا ته اهي انهن کي لازمي طور تي
انڪار ڪيو ته چار گهربل پيش ڪندي طرفان ويربلبل ريورتا جي حمايت پڻ طلب
ڪري. اهي فقير، وري ويربلبل ريٽاتا جي حاضري، ويرربل اتارا کي فتح ڪرڻ لاء ساڳيو وسيلا استعمال ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي. پهرين
هن کان پهريان، صحيح طور تي پنهنجون آڇ کي رد ڪيو، پر انهن کي ترتيب ڏنو
ويو ته ان کي پنهنجي پيشرفت کي قبول ڪيو وڃي، “جڏهن بره جي لاء لازمي شرطن
کيس قبول نه ڪيو ويو، انانڊا کي ان کي قبول ڪرڻ لاء چيو ويو هو. اتارا پنهنجي ذهن کي تبديل ڪيو ۽ انهن گهربلن کي قبول ڪيو. ان
کان پوء هن تي زور ڀريو ويو ته هو ويرربل ريورتا کي اڳتي وڌڻ ۽ ان جي
رضامنديء جو اعلان ڪري ٿو ته وجوان فقير سچا سچا ۽ اسرار جي ڌمڪي جو
ڳالهائيندڙ هئا. منحرفو ريوتا پنهنجن شڪست جي ذريعي ڏٺو ۽ ان جي حمايت ڪرڻ کان انڪار ڪيو. هن چيو ته اتر کي رد ڪري ڇڏيو. هڪ
دفعو ۽ سڀني معاملن جو معاملو حل ڪرڻ لاء، منيراب ريوروتا ٻڌايو ته
ڪائونسل وائيڪيراهما ۾ پاڻ کي سڏيو وڃي ٿو، پاڻ خود روزمره جي مشرقي بزرگ،
ترا سببجاکمي جي ڏهنو ڏوهن بابت سوال پڇي. هڪ دفعو سندس راء ڏني وئي اها اٺ فقيرن جي ڪميٽي پاران ٻڌي سگهجي ٿي، ۽ ان جي صحيحيت پنهنجي ووٽ جو فيصلو ڪيو ويو. اٺ
فقير جيڪي معاملو کي جج ڪرڻ لڳا، انهن کي وينوربلز سبباڪاممي، ساجه،
خججسوبيتا ۽ ويساهنماڪڪ، اوڀر کان ۽ اولهه کان چار فقير، وارينبلس رائوتا،
سامبتا-سناوي، يوس ۽ سمن. هنن پنهنجي معاملي کي جواب ڏيڻ ۽ سوال ڪندڙ ۽ سبحاني جي حيثيت سان هن معاملي کي ريٽتا سان مڪمل طور تي بحث ڪيو. بحث مباحثو ڪيو ويو ته اٺ فقير فقير وادين خلاف فيصلو ڪيو ۽ اسيمبلي ۾ اعلان ڪيو ويو. تنهن کان پوء ست سؤ فقير کي Dhamma ۽ ونيا پڙهيو ويو ۽ هن جي تلاوت ستيٽي کي معلوم ٿي ويو ڇاڪاڻ ته ستن اٺن ان ۾ حصو ورتو هو. هي
تاريخي ڪائونسل به سڏيو ويندو آهي، جنهن جو واسطو ياتاترا سنگيٽي جي اهم
ڪردار آهي، وڏين يسا ان ۾ ادا ڪيو ۽ ونيا جي حفاظت لاء پنهنجي جوش. وجوجين
فقير چيو ته ڪائونسل جي فيصلي کي قبول ڪرڻ کان انڪار ڪري ڇڏيو ۽ ان جي
مداخلت ۾ پنهنجو پاڻ کي ڪائونسل سڏيو ويندو جنهن کي مهسا جيگگيت سڏيو ويندو
هو.ٽيون ڪائونسل ٽيون ڪائونسل بنيادي طور تي صهغربا ڪرپشن ۽ بيگس فقير کي ڇڏي ڏيڻ جي لاء منعقد ڪيو ويو، جن کي نظرياتي خيالات ڏني وئي. ڪائونسل 326 ۾ بي سي جو اجلاس ڪيو ويو. اسکوارما پاتلپتوٹا میں شهنشاهه اسوکو کے تحفظ کے تحت. اهو بزرگ موگگلپتوتا ٽيسا جي حوالي ڪيو ويو هو ۽ هن ڪائونسل ۾ هڪ هزار فقير به شرڪت ڪئي. روايت
اهو آهي ته اسوڪا پنهنجي پيء جي سڀني پيء جي پٽ کي رت جي وسيلي پنهنجي تخت
تي فتح حاصل ڪري ورتو هو پنهنجي پنهنجي ڀاء، ٽيسا كامرا کي، جيڪو آخرڪار
مقرر ڪيو ويو ۽ عراشي حاصل ڪئي. اسوڪا ٻھ سو اٺن سالن ۾ بھودي جي مهاترينببنا کان تاج ڪيو ويو. پهرين ئي هن رڳو صرف ٽوکن ادا ڪئي ته ڌما ۽ سيرگاگا ڏانهن ڌيان ڏنائين ۽ ٻين مذهبي فرقن جي ميمبرن کي پڻ هن جي حمايت ڪئي هئي. بهرحال، اهو سڀ ڪجهه مٽائي ويٺو جڏهن هن کي پراڻي نوان-مانڪلروڌا سان ملاقات ڪئي، جيڪا هن کي اپااما-وگگا جي تبليغ ڪئي. ان کان پوء هن کي مذهبي مذهبي گروهن جي حمايت ڪرڻ ۽ هن جي دلچسپي ۽ ڌرم جي جذبي کي وڌايو. هن
پنهنجي وڏي دولت کي تعمير ڪرڻ لاء استعمال ڪيو آهي، اهو چيو ويندو آهي ته
اٺين چار هزار پيجن ۽ مهراڻ ۽ ڀڪشي کي چار تقاضا سان سهارو رکڻ لاء. سندس پٽ مهندندا ۽ سندس ڌيء سفيگاميتا مقرر ڪيا ويا ۽ سفيهگا ۾ داخل ٿيو. آخرڪار، سندس سخاوت سفيه گاهه اندر سنجيده مسئلن جو سبب بڻيو ويو. وقت
۾ ڪيترائي نااختيار انسانن جي هٿان ڦهليل هئي، شهنشاهه جون نظرياتي خيالات
۽ جن جي حڪم ڏانهن راغب ٿي ويا هئا ڇاڪاڻ ته شهنشاهه جي سخي مدد ۽ خوراڪ،
ڪپڙا، پناهه ۽ دوا جي قيمتي پيشين جي سبب. غيرقانوني جو وڏو تعداد، لالچ مرد غلط خيالات کي منهن ڏيڻ جي ڪوشش ۾ شامل ٿيڻ جي ڪوشش ڪئي پر انهن جي حڪم جي ناجائز سمجهائي ٿي. ان
جي باوجود هن انهن شهنشاهه جي سخاوت جي استحصال ڪرڻ ۽ ان سان گڏوگڏ ڦرلٽين
کي بغير ڪنهن به حڪم سان صحيح قرار ڏيڻ جو موقعو اختيار ڪيو. انڪري، سيوهڻ جي درنا جو احترام گهٽجي ويو. جڏهن
هن روشني سان آيو ته ڪجهه حقيقي فقير، ڪرپشن، حياتي فقير جي صحبت ۾ پيش
ڪيل پاڪائي يا اپوساتا جي تقريب کي منع ڪرڻ کان انڪار ڪيو. جڏهن شهنشاهه هن بابت ٻڌو ته هن صورتحال کي سڌارڻ جي ڪوشش ڪئي ۽ فقير پنهنجي هڪ وزيرن کي حڪم سان موڪليائين ته اهي انجام انجام ڏيو. بهرحال، شهنشاهه کي وزير ڏنو هو ته هن جي حڪم کي ڪتب آڻڻ لاء ڪو خاص حڪم نه ڪيو ويو هو. فقير، سندن غلط ۽ ‘چور’ ساٿين [وينياسيڪاڪ] جي صحبت ۾ فرمانبرداري ڪرڻ ۽ منع رکڻ کان انڪار ڪيو. ناراض
وزير جي ناراض وزيرن جي ڪشميري وزيرن جي قطار ۽ ان جي تلوار کي لڪايو،
انهن سڀني کان پوء هڪ ٻئي کان مٿي اڇلائي ڇڏيو هو ته هن بادشاهه جي ڀاء،
ٽيسا کي مقرر ڪيو ويو. خوفزده
وزير شهنشاهه کي روڪي ڇڏيو ۽ شهنشاهه کان فرار ٿي ويو ۽ شهنشاهه اسوڪا کي
ڏاڍو ڏک ٿيو ۽ ڪاوڙجي ويو ۽ هن کي قتل ڪرڻ لاء پاڻ کي ڪاوڙايو ويو. هن ڌرا ميگگلپتوتا ٽسيس جي صلاحڪار طلب ڪئي. هن تجويز پيش ڪيو ته هيرياتي فقير حڪم کان خارج ٿي وينديون ۽ هڪ ٽيون ڪائونسل فوري طور تي گڏ ڪيا وڃن. تنهن ڪري اهو هو ته شهنشاهه جي حڪمران جي ستره ڪائونسل ۾ ٽيون ڪائونسل سڏيو ويو. ترا
ميگگلپتوتا ٽيسا جي ڪمزوري جي سربراهي ۾ هڪ هزار فقير سٺ هزار هزارن مان
ڌماڻ ۽ وانا جي روايتي تلاوت لاء نو هزار مهينن کان نڪري ويا. شهنشاهه، بڌا جي تعليمات بابت پاڻ وڏي تعداد کان فقير کي پڇيو ويو. جن کي غلط خيال رکندو هو ان کي ظاهر ڪيو ويو ۽ سفيه گي کان ٻاھر ڪڍيو ويو. هن طريقي ۾ ڀکخو سراء جي ڳاڙهن حيوب ۽ باگس bhikkhus جي بغاوت ڪئي هئي.
هي ڪائونسل ٻين کان وڌيڪ اهم شيون حاصل ڪري چڪو آهي. بزرگ موگگلپتوتا ٽيسا، ڪيترن ئي ڌڪين کي رد ڪرڻ ۽ Dhamma خالص رکيو ويو، هن ڪتاب کي ڪاٺاواتوٿيو جي ڪائونسل جي ڪتاب ۾ عمل ڪيو. هيء ڪتاب ويهن-ٽي بابن تي مشتمل آهي، ۽ بحث جو هڪ مجموعو آهي (ڪتا) ۽ معاملن جي فلسفي تي مختلف فرقن جي بنيادن جي نظرياتي نظريات. اهو هٺاهاما پٽتا جي ستن ڪتابن جو پنجون حصو آهي. ڪائونسل جا ميمبر پڻ بڌا جي نظريي جي منظوري لاء شاهي مهر ڏني، جنهن کي ووجهجوازا، تحليل جو اصول. اهو منظور ٿيل ٿوريه جي نظريي سان هڪجهڙائي آهي. هن
ڌما جي اسيمبليء جو سڀ کان اهم ڪاميابين ۽ هڪ صدي جو صدين کان وٺي ميوو
تائين ميوو کڻندو هو، شهنشاهه کي بندوق جي ٻاهران موڪليندو هو، جيڪو بڌا جي
ڌما ۽ ونيا ۾ مشهور هوندو هو، جيڪو ان کي سڀني سان پڙهي سگهي ٿو. نو مختلف ملڪن ۾. انهن دشمني فقير ۾ ويربلبل مججانتتي تارا شامل هئا جيڪي ڪشمير ۽ گاندھرا ڏانهن ويا. هن کي ڌما جي تبليغ ڪرڻ لاء چيو ويو هو ۽ اتي فقير جي حڪم قائم ڪندا. وندربل
مهديوا مائنسڪامهماجها (جديد مورس) ڏانهن موڪليو ويو ۽ ويريربل رڪيخيت ترا
کي وويسي (هندستان جي ڏکڻ ۾ ڪنراارا ڪنارا) ڏانهن موڪليائين.) ويريربل
يوڪوکا Dhammarakkhita تارا اپر اپارتڪ (اتر گجرات، ڪاٺياواڙ، ڪڇ ۽ سنڌ ۾) .
ویرینبل
مہراکختا تھرا Yonaka-loka (لونس، بیکٹریان ۽ يونان وارن جي زمین) ڏانھن
ويو.) ویرینج مججما تھرا ھناتا (ھمالیا جي ڀرسان ھائوس جي ھڪڙي جڳھ ڏانھن
ھليو ويو). وینربل سنا ۽ ویرینبل اتھارہ سووھوڀوامي ڏانھن موڪليو ويو. میانمار]. منشیات
مہندندا تھرا، من ویرتبل اسٹییا تھرا، ویرینبل اتیا تھرا، ویرینبل سامبلا
تھرا اور ویرینبل بھاداسلا تھرا کو ٹبوپا برنی (اب سری لنکا) بھیجا گیا. انهن
فقيرن جي Dhamma مشن وقت جي وقت ۾ ڪامياب ۽ عظيم ميوو هلي رهيو هو ۽ انهن
زمينن جي ماڻهن کي ڌما جي تحفي سان ۽ انهن جي تهذيب ۽ هنر تي اثر انداز ڪرڻ
۾ هڪ ڊگهي رستو گذري ويا. مهاتما گوتم جي لفظن جي ذريعي ڌما جي پکيڙ سان، هندستان ۾، دنيا جي استاد، ويواگورا جي نالي سان مشهور ٿي آيو. چوٿين ڪائونسل چوٿين ڪائونسل تاشقند (سري لنڪا) ۾ 29 بي سي ۾ منعقد ڪئي وئي. بادشاهه Vaṭṭagamaama جي سرپرست هيٺ. ان
جي گڏجاڻي لاء بنيادي سبب اهو سمجهڻ هو ته گهڻائي فقير لاء انهن جي
ياداشتن ۾ پوري ٽپٽيطا برقرار رکڻ لاء ممڪن ناهي ته جيئن هو منير من مهنده
لاء اڳ ۾ آهي ۽ جيڪي بعد ۾ ان جي پٺيان لڳندا هئا. تنهن
ڪري، لکڻ جي فن جي طور تي، هن وقت ترقي يافته طور تي ترقي يافته هئي، هن
کي بدھ ۽ ضروري سمجهي ويو ته بھود جي درس و تدريس جي سڀني وجود کي. بادشاهه Vaṭṭagammaṇi پوري طور تي ٽپتاڪڪا کي گهٽائڻ لاء، خاص طور تي منعقد ڪيل مشڪ جي راء ۽ ڪائونسل جي حمايت ڪئي. تنهن
ڪري، اهو صحيح ڌماڪو آخري طور تي محفوظ رکيو وڃي ٿو، منحصر مهراهيتا ۽ پنج
سؤ فقير هن مهاتما جي لفظن کي پڙهي ۽ پوء هن کجيء جي پٽن تي لکيا. اهو
قابل ذڪر منصوبو هڪ غار ۾ رکيو ويو آهي، جنهن جو نالو اللوکا لينا آهي،
جيڪو هاڻي ماٿلي جي ويجهو قديم قديم زمين جي چڪر ۾ واقع آهي. اهڙيء طرح ڪائونسل جو مقصد حاصل ڪيو ويو ۽ مستحڪم Dhamma جي لکڻين ۾ تحفظ ڏنل هئي. بعد ۾، اٺين صدي عيسويء ۾، بادشاهه وجيارجهنهي هن غار ۾ پيدا ٿيل بڌا جون تصويرون هيون. پنجون ڪائونسل پنجون ڪائونسل مينڊلينڊ ۾ اچي چڪو آهي، برما هاڻي بادشاهه بادشاهه کي 1871 ع واري ڏينهن مهانمار طور سڃاتو وڃي ٿو. هن گڏجاڻي جو بنيادي مقصد هو بڌا جي سڀني تعليمات کي پڙهيو ۽ ان کي چڪاس ڪيو ته انهن مان ڪنهن کي تبديل ڪيو ويو يا ٽوڙي ڇڏيو ويو. اهو
ٽن ايڊررز، صدارت قابل مهارا جاگراباهيوسا، صدر ويرربلبل
نينداهاهاهاهاهاها، ۽ ويربلبل مهاترا سما گاگگلاسمي جي حوالي ڪيو ويو هو،
ڪي ٻه هزار چار سؤ فقير (2،400) جي ڪمپني ۾. سندن گڏيل Dhamma جو سبق 5 مهينن تائين رهيو. اهو
پڻ هن ڪائونسل جو ڪم هو، ميانمار جي اسڪرپٽ ۾ پوري سؤ نو ماربل ساليج تي
ست سئو ۽ نهر سنگ مرمر سڻڻ جي پوزيشن کي پورو ڪيو ويو ۽ متفق طور منظور ڪيو
ويو. اهو
ننڍڙو ڪم ٻه هزار چار سو ڪيو ويو ايدودو فقير ۽ ڪيترن ئي ماهر هنر وارا
ماڻهو جيڪي هر سلياب تي لڳل هئا انهن کي خوبصورت ماڊل ‘پيٽيڪا’ جي جڳهن تي
بادشاهه مايندن جي ڪوڊدودو پاگودا جي تعمير تي خاص طور تي مندن جي پير تي هتان جتي هن کي دنيا ۾ ‘عظيم ترين ڪتاب’ سڏيو ويندو آهي، هن ڏينهن تائين بيٺل آهي.
مہراکختا تھرا Yonaka-loka (لونس، بیکٹریان ۽ يونان وارن جي زمین) ڏانھن
ويو.) ویرینج مججما تھرا ھناتا (ھمالیا جي ڀرسان ھائوس جي ھڪڙي جڳھ ڏانھن
ھليو ويو). وینربل سنا ۽ ویرینبل اتھارہ سووھوڀوامي ڏانھن موڪليو ويو. میانمار]. منشیات
مہندندا تھرا، من ویرتبل اسٹییا تھرا، ویرینبل اتیا تھرا، ویرینبل سامبلا
تھرا اور ویرینبل بھاداسلا تھرا کو ٹبوپا برنی (اب سری لنکا) بھیجا گیا. انهن
فقيرن جي Dhamma مشن وقت جي وقت ۾ ڪامياب ۽ عظيم ميوو هلي رهيو هو ۽ انهن
زمينن جي ماڻهن کي ڌما جي تحفي سان ۽ انهن جي تهذيب ۽ هنر تي اثر انداز ڪرڻ
۾ هڪ ڊگهي رستو گذري ويا. مهاتما گوتم جي لفظن جي ذريعي ڌما جي پکيڙ سان، هندستان ۾، دنيا جي استاد، ويواگورا جي نالي سان مشهور ٿي آيو. چوٿين ڪائونسل چوٿين ڪائونسل تاشقند (سري لنڪا) ۾ 29 بي سي ۾ منعقد ڪئي وئي. بادشاهه Vaṭṭagamaama جي سرپرست هيٺ. ان
جي گڏجاڻي لاء بنيادي سبب اهو سمجهڻ هو ته گهڻائي فقير لاء انهن جي
ياداشتن ۾ پوري ٽپٽيطا برقرار رکڻ لاء ممڪن ناهي ته جيئن هو منير من مهنده
لاء اڳ ۾ آهي ۽ جيڪي بعد ۾ ان جي پٺيان لڳندا هئا. تنهن
ڪري، لکڻ جي فن جي طور تي، هن وقت ترقي يافته طور تي ترقي يافته هئي، هن
کي بدھ ۽ ضروري سمجهي ويو ته بھود جي درس و تدريس جي سڀني وجود کي. بادشاهه Vaṭṭagammaṇi پوري طور تي ٽپتاڪڪا کي گهٽائڻ لاء، خاص طور تي منعقد ڪيل مشڪ جي راء ۽ ڪائونسل جي حمايت ڪئي. تنهن
ڪري، اهو صحيح ڌماڪو آخري طور تي محفوظ رکيو وڃي ٿو، منحصر مهراهيتا ۽ پنج
سؤ فقير هن مهاتما جي لفظن کي پڙهي ۽ پوء هن کجيء جي پٽن تي لکيا. اهو
قابل ذڪر منصوبو هڪ غار ۾ رکيو ويو آهي، جنهن جو نالو اللوکا لينا آهي،
جيڪو هاڻي ماٿلي جي ويجهو قديم قديم زمين جي چڪر ۾ واقع آهي. اهڙيء طرح ڪائونسل جو مقصد حاصل ڪيو ويو ۽ مستحڪم Dhamma جي لکڻين ۾ تحفظ ڏنل هئي. بعد ۾، اٺين صدي عيسويء ۾، بادشاهه وجيارجهنهي هن غار ۾ پيدا ٿيل بڌا جون تصويرون هيون. پنجون ڪائونسل پنجون ڪائونسل مينڊلينڊ ۾ اچي چڪو آهي، برما هاڻي بادشاهه بادشاهه کي 1871 ع واري ڏينهن مهانمار طور سڃاتو وڃي ٿو. هن گڏجاڻي جو بنيادي مقصد هو بڌا جي سڀني تعليمات کي پڙهيو ۽ ان کي چڪاس ڪيو ته انهن مان ڪنهن کي تبديل ڪيو ويو يا ٽوڙي ڇڏيو ويو. اهو
ٽن ايڊررز، صدارت قابل مهارا جاگراباهيوسا، صدر ويرربلبل
نينداهاهاهاهاهاها، ۽ ويربلبل مهاترا سما گاگگلاسمي جي حوالي ڪيو ويو هو،
ڪي ٻه هزار چار سؤ فقير (2،400) جي ڪمپني ۾. سندن گڏيل Dhamma جو سبق 5 مهينن تائين رهيو. اهو
پڻ هن ڪائونسل جو ڪم هو، ميانمار جي اسڪرپٽ ۾ پوري سؤ نو ماربل ساليج تي
ست سئو ۽ نهر سنگ مرمر سڻڻ جي پوزيشن کي پورو ڪيو ويو ۽ متفق طور منظور ڪيو
ويو. اهو
ننڍڙو ڪم ٻه هزار چار سو ڪيو ويو ايدودو فقير ۽ ڪيترن ئي ماهر هنر وارا
ماڻهو جيڪي هر سلياب تي لڳل هئا انهن کي خوبصورت ماڊل ‘پيٽيڪا’ جي جڳهن تي
بادشاهه مايندن جي ڪوڊدودو پاگودا جي تعمير تي خاص طور تي مندن جي پير تي هتان جتي هن کي دنيا ۾ ‘عظيم ترين ڪتاب’ سڏيو ويندو آهي، هن ڏينهن تائين بيٺل آهي.
ڇهين ڪائونسل
ڇهين ڪائونسل کي 1958 ع ۾ رينگن اڳوڻي ڪبا آئي ياانگن ۾ سڏيو ويو هو، پنجين کان پوء منڊيالي ۾ اٺن سالن کان پوء. اهو وزير اعظم جي سربراهي برم سرڪار پاران، معزز يو اين. هن
مهاتما گهنه جي تعمير جي اجازت ڏني، جيڪا عظيم گفا کان زمين جي تعمير ڪئي
وئي هئي، گڏوگڏ جڳهه گهڻو ڪري هندستان جي ساٿانني غار جهڙوڪ پهريون Dhamma
ڪائونسل جي سائيٽ. ان
جي مڪمل ٿيڻ تي، ڪائونسل مئ مئي 174 تي ملاقات ڪئي. اڳوڻن ڪائونسلن جي
حالت ۾، ان جو پهريون مقصد حقيقي دھما ۽ ونيا کي محفوظ ڪرڻ ۽ برقرار رکڻ
هو. جيتوڻيڪ اهو ان دور ۾ منفرد هو جنهن ۾ فقير جڏهن ان ۾ حصو ورتو هو اٺ ملڪن کان آيا. اهي ٻه هزار پنج سئو تھراهدا فقير، ميانمار، کمبوڊيا، ڀارت، نيپال، سريلانڪا، ٿائيلائي ۽ ويتنام تان آيا. مرحوم
ویرینبل مہاس سی ساعا نے قابل ذکر بڈانت ویسیٹاسراہویسا کے بارے میں ضروری
سوالوں سے پوچھ گچھ کرنے کا عظیم کام مقرر کیا جس نے ان تمام سخن اور
اطمینان بخش سے جواب دیا. ان وقت ڪائونسل جي ملاقات دوران، سڀني شرڪت ڪندڙ ملڪن پالي ٽپتاڪڪا پنهنجي هندستاني استحصال سان، پنهنجي اصلي رسم الخط ۾ پيش ڪيا. Dhamma
Scriptures جي روايتي تلاوت ٻن سالن ۾ ڪئي وئي، جنهن ۾ سڀني لکتن ۾
تاپتاڪڪا ۽ ان جي تمام گهڻي ادب جا نتيجا حيران ٿي چڪا هئا. ڪو به فرق لڌو ويو، هيٺيون سڌيون ڪيون ويون هيون ۽ سڀني نسخن کان پوء ٽوٽيون ويون. خوش قسمت، اهو معلوم ٿي ويو آهي ته ڪنهن مضمونن جي مواد ۾ گهڻو فرق نه هو. آخرڪار،
ڪائونسل رسمي طور تي ان جي منظوري کانپوء، سڀني ٽپٽيٽيڪا ۽ انهن جا مشاهدو
انهن جديد نسخن تي ڇپائڻ لاء تيار ڪيا ويا ۽ مهانمار (برما) لپيٽ ۾ شايع
ٿيل آهن. هن قابل ذڪر ڪامياب ٻن هزار پنج سئو فقير ۽ وقفانه ڪوششن ذريعي ممڪن هو ۽ گهڻائي ماڻهو. سندن ڪم مئي، 1956 ع ۾ ختم ٿي آيو، بعد ۾، هڪ اڌ ڏهه سالن بعد رب پرينبڀنا حاصل ڪيو. هن ڪائونسل جو ڪم سڄي بوده دنيا جي نمائندن جي منفرد ڪاميابي هئي. Tipiṭaka
جو نسخو جيڪو هن پيدا ڪيو هو اهو ڄاتو وڃي ٿو ته قديم جي اعلي تعليمات جي
مهاتما ٻڌ جي مهاتما گوتم ۽ انهن جي تاريخ جو آخري مستند آهي. ميٿان سڱاگاناانا ميانمار اسڪرپٽ ۾ ڇپيل ڪتابن جي ڇپائي کان پوء ڇپيل هيون. هندستان
جي عوام کي جلد ٺاهڻ لاء، وپاسانا ريسرچ انسٽيٽيوٽ ٽپٽيڪڪا پنهنجي اسٿاٿات
۽ ديوانگري جي سال 1990 ۾ سالاگري کي پرنٽ ڪرڻ جو منصوبو شروع ڪيو. ٻڏل هڪ ڌيان ڌيان سان گڏ 5 لفظن ۾ درس و تدريس سان
هميشه سٺين سڳورن جا رکو! مڪمل وضاحت لاء مهرباني ڪري ڏسو
تجزياتي
انوائٽ نيٽ - مفت آن لائن Tipiṭaka تحقيق ۽ پروسيس يونيورسٽي يونيورسٽي
سان لاڳاپيل 105 ڪلاس زبانن ۾ www.sarvajan.ambedkar.org ذريعي
کان:
http://sarvajan.ambedkar.org ھن کي استعمال ڪندي پنھنجي مادري زبان ۾ Google ترجمو ڪريو
https://translate.google.com اھو اوھان جو وزن آھي اي ميل
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
مهاتما گهنه جي تعمير جي اجازت ڏني، جيڪا عظيم گفا کان زمين جي تعمير ڪئي
وئي هئي، گڏوگڏ جڳهه گهڻو ڪري هندستان جي ساٿانني غار جهڙوڪ پهريون Dhamma
ڪائونسل جي سائيٽ. ان
جي مڪمل ٿيڻ تي، ڪائونسل مئ مئي 174 تي ملاقات ڪئي. اڳوڻن ڪائونسلن جي
حالت ۾، ان جو پهريون مقصد حقيقي دھما ۽ ونيا کي محفوظ ڪرڻ ۽ برقرار رکڻ
هو. جيتوڻيڪ اهو ان دور ۾ منفرد هو جنهن ۾ فقير جڏهن ان ۾ حصو ورتو هو اٺ ملڪن کان آيا. اهي ٻه هزار پنج سئو تھراهدا فقير، ميانمار، کمبوڊيا، ڀارت، نيپال، سريلانڪا، ٿائيلائي ۽ ويتنام تان آيا. مرحوم
ویرینبل مہاس سی ساعا نے قابل ذکر بڈانت ویسیٹاسراہویسا کے بارے میں ضروری
سوالوں سے پوچھ گچھ کرنے کا عظیم کام مقرر کیا جس نے ان تمام سخن اور
اطمینان بخش سے جواب دیا. ان وقت ڪائونسل جي ملاقات دوران، سڀني شرڪت ڪندڙ ملڪن پالي ٽپتاڪڪا پنهنجي هندستاني استحصال سان، پنهنجي اصلي رسم الخط ۾ پيش ڪيا. Dhamma
Scriptures جي روايتي تلاوت ٻن سالن ۾ ڪئي وئي، جنهن ۾ سڀني لکتن ۾
تاپتاڪڪا ۽ ان جي تمام گهڻي ادب جا نتيجا حيران ٿي چڪا هئا. ڪو به فرق لڌو ويو، هيٺيون سڌيون ڪيون ويون هيون ۽ سڀني نسخن کان پوء ٽوٽيون ويون. خوش قسمت، اهو معلوم ٿي ويو آهي ته ڪنهن مضمونن جي مواد ۾ گهڻو فرق نه هو. آخرڪار،
ڪائونسل رسمي طور تي ان جي منظوري کانپوء، سڀني ٽپٽيٽيڪا ۽ انهن جا مشاهدو
انهن جديد نسخن تي ڇپائڻ لاء تيار ڪيا ويا ۽ مهانمار (برما) لپيٽ ۾ شايع
ٿيل آهن. هن قابل ذڪر ڪامياب ٻن هزار پنج سئو فقير ۽ وقفانه ڪوششن ذريعي ممڪن هو ۽ گهڻائي ماڻهو. سندن ڪم مئي، 1956 ع ۾ ختم ٿي آيو، بعد ۾، هڪ اڌ ڏهه سالن بعد رب پرينبڀنا حاصل ڪيو. هن ڪائونسل جو ڪم سڄي بوده دنيا جي نمائندن جي منفرد ڪاميابي هئي. Tipiṭaka
جو نسخو جيڪو هن پيدا ڪيو هو اهو ڄاتو وڃي ٿو ته قديم جي اعلي تعليمات جي
مهاتما ٻڌ جي مهاتما گوتم ۽ انهن جي تاريخ جو آخري مستند آهي. ميٿان سڱاگاناانا ميانمار اسڪرپٽ ۾ ڇپيل ڪتابن جي ڇپائي کان پوء ڇپيل هيون. هندستان
جي عوام کي جلد ٺاهڻ لاء، وپاسانا ريسرچ انسٽيٽيوٽ ٽپٽيڪڪا پنهنجي اسٿاٿات
۽ ديوانگري جي سال 1990 ۾ سالاگري کي پرنٽ ڪرڻ جو منصوبو شروع ڪيو. ٻڏل هڪ ڌيان ڌيان سان گڏ 5 لفظن ۾ درس و تدريس سان
هميشه سٺين سڳورن جا رکو! مڪمل وضاحت لاء مهرباني ڪري ڏسو
تجزياتي
انوائٽ نيٽ - مفت آن لائن Tipiṭaka تحقيق ۽ پروسيس يونيورسٽي يونيورسٽي
سان لاڳاپيل 105 ڪلاس زبانن ۾ www.sarvajan.ambedkar.org ذريعي
کان:
http://sarvajan.ambedkar.org ھن کي استعمال ڪندي پنھنجي مادري زبان ۾ Google ترجمو ڪريو
https://translate.google.com اھو اوھان جو وزن آھي اي ميل
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch?v=0QNUKcwohcg
♫ Buddha Music for Kids ★ 2 ★ Birth of The Buddha - Best Buddhist Song for Children, Buddhism Music
Zen Moon - Relaxing Meditation Music Videos
Published on Jul 30, 2017
Very good Buddhism song for your kids. We hope these great melodies will give your kids a good childhood memory.
If you enjoy this video, please like it & subscribe.
Thanks very much for your support.
Buddha Bless You!
Lyrics:
In the ancient land
A child is born
Once in a time so long
And the gods and men
So they said
Homage to the Lord
*Namo tassa bhagavato arahato
Samma-sambuddhassa.
*Translation:
Homage to that Lord, the Worthy One,
Perfectly enlightened by Himself.
♫ Buddha Music for Kids ★ 2 ★ Birth of The Buddha - Best Buddhist Song for Children, Buddhism Music.
We (Zen Moon) have no rights to the song. More details at below.
Picture: drawn with all heart by Zen Moon
Song name: Birth of The Buddha
Song copyright: Buddha Dharma Education Association Inc / BuddhaNet
Category
Entertainment
https://www.youtube.com/watch?v=_W8r9k6wirk
♫ Buddha Music for Kids ★ 3 ★ Don’t Be Angry - Best Buddhist Song for Children, Buddhism Music
Zen Moon - Relaxing Meditation Music Videos
Published on Jul 30, 2017
Very nice Buddhism song for your kids. We hope these great melodies will give your kids a good childhood memory.
If you enjoy this video, please like it & subscribe.
Thanks very much for your support.
Buddha Bless You!
Lyrics:
If you’re angry
You’ll make yourself
An ugly little child, ugly little child
Put on a smile
And cheer up
Make your daddy and mummy proud
La la la la la la la la
Anger scares your friends away
La la la la la la la la
So smile and brighten up your day
♫ Buddha Music for Kids ★ 3 ★ Don’t Be Angry - Best Buddhist Song for Children, Buddhism Music.
We (Zen Moon) have no rights to the song. More details at below.
Picture: drawn with all heart by Zen Moon
Song name: Don’t Be Angry
Singer: Imee Ooi
Song copyright: Buddha Dharma Education Association Inc / BuddhaNet
Category
Entertainment
youtube.com
Very nice Buddhism song for your kids. We hope…
85) Classical Sinhala
සම්භාව්ය සිංහල
2638 සිකුරාදා 1 ජූනි පාඩම්
පාලි ත්රිපිටකය
බුදුන්ගේ මුල් වචන
පාලි ත්රිපිටකයෙහි ප්රභවය ‘ස්වාමීනි,
මට ඇහුම්කන් දුන්නේ ස්වාමීන්ගේ තොල්වලින් මෙය ඇසීමි. මෙය ධර්මය, මේ
හික්මවීමයි. මේක උගන්වන්නේ ස්වාමියාගේ ඉගැන්වීමයි. එතකොට භික්ෂූන්, ඔබ
අනුමත නොකළ යුතුයි’ වචන. එවිට,
අනුමත නොකිරීම හෝ අනුමත නොකිරීම, ඔහුගේ වචන හා ප්රකාශයන් සුපරීක්ෂාකාරීව
සැළකිලිමත් කළ යුතු අතර, සූත්රා සමඟ සංසන්දනය කළ යුතුය. එවැනි
සංසන්දනය හා සමාලෝචනය මත, සූටාස්ට හෝ විනය හැසිරවීමට නොගැලපෙන නම්, එය
“බුදුන්ගේ වචනය නොවේ එය සැබවින්ම මෙම භික්ෂුව විසින් වැරදි ලෙස වටහා ගෙන
ඇත” ප්රතික්ෂේප කළ යුතුය. එහෙත්
එවන් සංසන්දනය හා සමාලෝචනය මත සuttas හෝ විනය හැසිරවීමට අනුකූලව දක්නට
ලැබෙන්නේ කොතැනද යන්න නිගමනය විය යුතුය: “සැබවින්ම මෙය බුදුන්ගේ වචනය
සැබැවින්ම මෙම භික්ෂුව විසින් නිවැරදිව වටහාගෙන තිබේ.” - DN 16 මහාරණිබ්බානා සූත්ර - මහා බෑවුම, බුදුන්ගේ අන්තිම දවස්
ගෞතම බුදුන්ගේ අව්යාජ ඉගැන්වීම් සුරක්ෂිත කර අප වෙත ලබා දී ඇති අතර ටිඅතුකාහි සොයාගත හැකිය. පලි වචනයෙන් ‘ටිඅතුකා’ යන වචනයේ අර්ථය නම් “කූරු තුන” (th = three + piṭaka = බයිබල් පද එකතු). බුදුන්ගේ සියලු ඉගැන්වීම් කොටස් තුනකට බෙදා ඇත. 1.
පළමු කොටස හැඳින්වූයේ විනය පිරචා යනුවෙන් හැඳින්වෙන අතර එය භික්ෂූන්
වහන්සේලා සහ කන්යා සොහොයුරන් සඳහා බුදුන්වහන්සේ විසින් නියම කර ඇති සියලු
නීති අඩංගු වේ.
2. දෙවන කොටස හැඳින්වෙන්නේ සූචිත පට්ටාකා යන නමිනි.
3. තුන්වන කොටස අභිධම්ම පට්ටා යනුවෙන් හැදින්වෙන අතර බුදුන්ගේ මනෝවිද්යාත්මක ඉගැන්වීම් ඇතුළත් වේ. බුදුන්
සිය ශ්රාවකයන් හා අනුගාමිකයන් හට කථා කරන සෑම අවස්ථාවකදීම එතුමාගේ සතළිස්
පස්වෙනි දේවසේවා සංග්රහය තුළදී එතුමාගේ භක්තිමත් හා උගත් භික්ෂූන්
වහන්සේලාගේ රාජකීය පාලනයට නියම කළ සෑම අවස්ථාවකදීම ඔහු ඉදිරිපත් කරනුයේ
ඔහුගේ ඉගැන්වීම් වචනයක් සඳහා වචනය සඳහා වචනය. මේ අනුව බුදුන්ගේ වචන නිවැරදිව සුරක්ෂිත කර ඇති අතර, නියමිත කාලය තුළ ගුරුවරයා සිට ගුරුවරයා දක්වා වාචිකව සම්මත විය. බුදුන්
වහන්සේගේ දේශනා කිරීම ඇසූ ඇතැම් භික්ෂූන් රහ්හාන් වරුන් විය. එබැවින්
නිර්වචනය අනුව, නිර්මල හා අවමානයෙන් නිදහස් වූ ‘පිරිසිදු’ යන අර්ථයෙන්
නිර්වචනය කළ බුදුන්ගේ වචන සම්පූර්ණයෙන්ම රඳවා ගැනීමට හැකි විය. මේ අනුව, බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ඉගැන්වීම් පරම්පරාව සඳහා විශ්වාසී ලෙස සුරක්ෂිතව තබා ඇති බවට සහතික විය. තවමත්
රහතන් වහන්සේ නමක් නොලැබූ භික්ෂූන් වහන්සේලා පවා සැන්හෙඩ්රිනයේ පළමු අදියර
කරා ළඟා වී ඇති අතර බලවත්, රඳවා තබා ඇති මතකයන් බුදුන් වහන්සේ දේශනා කළ
දෙය පිළිබඳව වචනයෙන් වචනයට වචනයක් අමතන්නට හැකි වන අතර බුදුරජාණන් වහන්සේගේ
ඉගැන්වීම්වල භාරකරුවන්ට එය වටිනවා විය හැකිය. එක් භික්ෂුවක් වූ ආනන්ද, ඔහුගේ තෝරාගත් සේවකයා සහ බුදුන්ගේ අඛණ්ඩ සගයා වූ ඔහුගේ ජීවිතයේ අවසාන විසිවන පස් වසර තුළය. ආනන්ද බුද්ධිමත්ව ඉතා බුද්ධිමත් වූ අතර ඔහු ඇසූ දෑ මතකයේ තබා ගැනීමට හැකියාව ලැබීය. ඇත්ත
වශයෙන්ම, බුදුන් වහන්සේ සිය සියලු කථාවන්ට සෑම විටම කථා කරන අතර, ඔහු
තවමත් අර්හත් ලෙස නොසිටි නමුත් එතුමාගේ බුදුන්ගේ දේශනාවලට හිතාමතාම කැපවූ
වචනයක් සඳහා භික්ෂූන් වහන්සේලා, කන්යා සොහොයුරියන් සහ ඔහුගේ අලංකාර
අනුගාමිකයින් අනුශාසනා කළහ. බුදුරජාණන්
වහන්සේ විසින් උගන්වන ලද පරිදි දහම් සහ විනය සඳහා ඒකාබද්ධ වූ මෙම
පරිත්යාගශීලී සහ කැපවූ භික්ෂූන් හට හැකි වුයේ එහි ප්රාථමික තත්වයෙන්
සංරක්ෂණය කිරීමයි. පල්ලි තයිටික් හා එහි සාහිත්ය කෘති සාම්ප්රදායික බුද්ධ ධර්මයේ නිර්මල ධර්මයේ විමුක්තියේ ප්රතිඵලයයි. සාමකාමී හා සතුටින් පිරි ජීවිතයක් ගත කිරීමට මෙය අනුගමනය කරන සියලු දෙනාට මෙම මාර්ගය ලබා දේ. ඇත්ත
වශයෙන්ම, මේ පරම්පරාව හා යුගයේ දී යුග ගණනාවක් පුරා සිය අනුගාමික
අනුගාමිකයින්ගේ හෘද සාක්ෂිය හා අනුගාමික ප්රයෝගයන් හරහා අනාගත පරම්පරාවන්
වෙනුවෙන් ආරක්ෂා කරන ලද බුදුන්ගේ අව්යාජ ඉගැන්වීම් භුක්ති විඳීමේ වාසනාවකි.
බුදුරජාණන්
වහන්සේ තම ගෝලයන්ට පවසා සිටියේ ඔහු තවදුරටත් ඔවුන් අතර නොසිටි බවය. එය
උගන්වනු ලැබුවේ හරියටම සාමූහික ලෙස ධර්ම දේශනය කිරීම සඳහා සඝාගය එකතු විය
යුතු බවය. මෙම
උපදෙස් අනුගමනය කරමින් මුල්ම වැඩිහිටි මණ්ඩලය විධිමත් ලෙස හැඳින්වූ අතර
ක්රමානුකූලව බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දේශන හා රංගන නීති රීති නියම කරන ලදී.
පාලි ත්රිපිටකයෙහි ප්රභවය ‘ස්වාමීනි,
මට ඇහුම්කන් දුන්නේ ස්වාමීන්ගේ තොල්වලින් මෙය ඇසීමි. මෙය ධර්මය, මේ
හික්මවීමයි. මේක උගන්වන්නේ ස්වාමියාගේ ඉගැන්වීමයි. එතකොට භික්ෂූන්, ඔබ
අනුමත නොකළ යුතුයි’ වචන. එවිට,
අනුමත නොකිරීම හෝ අනුමත නොකිරීම, ඔහුගේ වචන හා ප්රකාශයන් සුපරීක්ෂාකාරීව
සැළකිලිමත් කළ යුතු අතර, සූත්රා සමඟ සංසන්දනය කළ යුතුය. එවැනි
සංසන්දනය හා සමාලෝචනය මත, සූටාස්ට හෝ විනය හැසිරවීමට නොගැලපෙන නම්, එය
“බුදුන්ගේ වචනය නොවේ එය සැබවින්ම මෙම භික්ෂුව විසින් වැරදි ලෙස වටහා ගෙන
ඇත” ප්රතික්ෂේප කළ යුතුය. එහෙත්
එවන් සංසන්දනය හා සමාලෝචනය මත සuttas හෝ විනය හැසිරවීමට අනුකූලව දක්නට
ලැබෙන්නේ කොතැනද යන්න නිගමනය විය යුතුය: “සැබවින්ම මෙය බුදුන්ගේ වචනය
සැබැවින්ම මෙම භික්ෂුව විසින් නිවැරදිව වටහාගෙන තිබේ.” - DN 16 මහාරණිබ්බානා සූත්ර - මහා බෑවුම, බුදුන්ගේ අන්තිම දවස්
ගෞතම බුදුන්ගේ අව්යාජ ඉගැන්වීම් සුරක්ෂිත කර අප වෙත ලබා දී ඇති අතර ටිඅතුකාහි සොයාගත හැකිය. පලි වචනයෙන් ‘ටිඅතුකා’ යන වචනයේ අර්ථය නම් “කූරු තුන” (th = three + piṭaka = බයිබල් පද එකතු). බුදුන්ගේ සියලු ඉගැන්වීම් කොටස් තුනකට බෙදා ඇත. 1.
පළමු කොටස හැඳින්වූයේ විනය පිරචා යනුවෙන් හැඳින්වෙන අතර එය භික්ෂූන්
වහන්සේලා සහ කන්යා සොහොයුරන් සඳහා බුදුන්වහන්සේ විසින් නියම කර ඇති සියලු
නීති අඩංගු වේ.
2. දෙවන කොටස හැඳින්වෙන්නේ සූචිත පට්ටාකා යන නමිනි.
3. තුන්වන කොටස අභිධම්ම පට්ටා යනුවෙන් හැදින්වෙන අතර බුදුන්ගේ මනෝවිද්යාත්මක ඉගැන්වීම් ඇතුළත් වේ. බුදුන්
සිය ශ්රාවකයන් හා අනුගාමිකයන් හට කථා කරන සෑම අවස්ථාවකදීම එතුමාගේ සතළිස්
පස්වෙනි දේවසේවා සංග්රහය තුළදී එතුමාගේ භක්තිමත් හා උගත් භික්ෂූන්
වහන්සේලාගේ රාජකීය පාලනයට නියම කළ සෑම අවස්ථාවකදීම ඔහු ඉදිරිපත් කරනුයේ
ඔහුගේ ඉගැන්වීම් වචනයක් සඳහා වචනය සඳහා වචනය. මේ අනුව බුදුන්ගේ වචන නිවැරදිව සුරක්ෂිත කර ඇති අතර, නියමිත කාලය තුළ ගුරුවරයා සිට ගුරුවරයා දක්වා වාචිකව සම්මත විය. බුදුන්
වහන්සේගේ දේශනා කිරීම ඇසූ ඇතැම් භික්ෂූන් රහ්හාන් වරුන් විය. එබැවින්
නිර්වචනය අනුව, නිර්මල හා අවමානයෙන් නිදහස් වූ ‘පිරිසිදු’ යන අර්ථයෙන්
නිර්වචනය කළ බුදුන්ගේ වචන සම්පූර්ණයෙන්ම රඳවා ගැනීමට හැකි විය. මේ අනුව, බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ඉගැන්වීම් පරම්පරාව සඳහා විශ්වාසී ලෙස සුරක්ෂිතව තබා ඇති බවට සහතික විය. තවමත්
රහතන් වහන්සේ නමක් නොලැබූ භික්ෂූන් වහන්සේලා පවා සැන්හෙඩ්රිනයේ පළමු අදියර
කරා ළඟා වී ඇති අතර බලවත්, රඳවා තබා ඇති මතකයන් බුදුන් වහන්සේ දේශනා කළ
දෙය පිළිබඳව වචනයෙන් වචනයට වචනයක් අමතන්නට හැකි වන අතර බුදුරජාණන් වහන්සේගේ
ඉගැන්වීම්වල භාරකරුවන්ට එය වටිනවා විය හැකිය. එක් භික්ෂුවක් වූ ආනන්ද, ඔහුගේ තෝරාගත් සේවකයා සහ බුදුන්ගේ අඛණ්ඩ සගයා වූ ඔහුගේ ජීවිතයේ අවසාන විසිවන පස් වසර තුළය. ආනන්ද බුද්ධිමත්ව ඉතා බුද්ධිමත් වූ අතර ඔහු ඇසූ දෑ මතකයේ තබා ගැනීමට හැකියාව ලැබීය. ඇත්ත
වශයෙන්ම, බුදුන් වහන්සේ සිය සියලු කථාවන්ට සෑම විටම කථා කරන අතර, ඔහු
තවමත් අර්හත් ලෙස නොසිටි නමුත් එතුමාගේ බුදුන්ගේ දේශනාවලට හිතාමතාම කැපවූ
වචනයක් සඳහා භික්ෂූන් වහන්සේලා, කන්යා සොහොයුරියන් සහ ඔහුගේ අලංකාර
අනුගාමිකයින් අනුශාසනා කළහ. බුදුරජාණන්
වහන්සේ විසින් උගන්වන ලද පරිදි දහම් සහ විනය සඳහා ඒකාබද්ධ වූ මෙම
පරිත්යාගශීලී සහ කැපවූ භික්ෂූන් හට හැකි වුයේ එහි ප්රාථමික තත්වයෙන්
සංරක්ෂණය කිරීමයි. පල්ලි තයිටික් හා එහි සාහිත්ය කෘති සාම්ප්රදායික බුද්ධ ධර්මයේ නිර්මල ධර්මයේ විමුක්තියේ ප්රතිඵලයයි. සාමකාමී හා සතුටින් පිරි ජීවිතයක් ගත කිරීමට මෙය අනුගමනය කරන සියලු දෙනාට මෙම මාර්ගය ලබා දේ. ඇත්ත
වශයෙන්ම, මේ පරම්පරාව හා යුගයේ දී යුග ගණනාවක් පුරා සිය අනුගාමික
අනුගාමිකයින්ගේ හෘද සාක්ෂිය හා අනුගාමික ප්රයෝගයන් හරහා අනාගත පරම්පරාවන්
වෙනුවෙන් ආරක්ෂා කරන ලද බුදුන්ගේ අව්යාජ ඉගැන්වීම් භුක්ති විඳීමේ වාසනාවකි.
බුදුරජාණන්
වහන්සේ තම ගෝලයන්ට පවසා සිටියේ ඔහු තවදුරටත් ඔවුන් අතර නොසිටි බවය. එය
උගන්වනු ලැබුවේ හරියටම සාමූහික ලෙස ධර්ම දේශනය කිරීම සඳහා සඝාගය එකතු විය
යුතු බවය. මෙම
උපදෙස් අනුගමනය කරමින් මුල්ම වැඩිහිටි මණ්ඩලය විධිමත් ලෙස හැඳින්වූ අතර
ක්රමානුකූලව බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දේශන හා රංගන නීති රීති නියම කරන ලදී.
ටිඅයිටාකාහි අඩංගු ඉගැන්වීම් වැඩිහිටියන්ගේ ඉගැන්වීම ලෙස හැඳින්වේ. පළමු සභාව කැඳවූ දා පටන් සෑම දිනකම මෙම කථිකාචාර්යවරුන් ගණන සිය ගණනක් වූ අතර සෑම විටම වචනයෙන් වචනයක්වත් කිව නොහැකි විය. ඉන්
අනතුරුව, තවත් බොහෝ සභාවන් හේතු රාශියක් සඳහා කැඳවනු ලැබුවද, සෑම අයෙකුටම
බුදුන්ගේ ඉගැන්වීම මුළු සිරුරම සාග් හ්භාගීවනනුවන් විසින් ප්රශංසාත්මකව හා
වචනයෙන් වචනයට ගෙන ඇත. ප්රථම
සභාව මහාපරිනිබ්බානාගේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ජයග්රහණයෙන් මාස තුනක් ගත වූ
අතර ඊට පසුව තවත් පස් දෙනෙක් ද, ඉන් දෙවැන්න දහනව වන හා විසිවන සියවස් වල
දී කැඳවන ලදී. මෙම ධර්ම මන්ත්රීන් විසින් මෙම භික්ෂූන් වහන්සේලා විසින් කරන ලද සාමූහික වදන් හඳුන්වනු ලබන්නේ ‘ධම්ම සාගිතිස්’ යනුවෙනි. පළමු
ධර්ම කවුන්සිලය තුළ පූර්වාදර්ශයක් වූ බැවින් ඔවුන් සියලු දෙනාම සෞභාග්යා
භික්ෂුන් වහන්සේ විසින් පළමු වරට සැදැහැවුණු අතර අනතුරුව රැස්ව සිටි සියලු
භික්ෂූන් විසින් නැවත වරක් චාටු බස් ගායනා කළහ. කවුන්සිලය විසින් සභාව විසින් සාමාජිකයින් විසින් ඒකමතිකව සම්මත කරගන්නා ලද අවස්ථාවක දී සහ ඊට පසුදින එය සළකා බලන ලදී. පහත දැක්වෙන කරුණු සෙවුම් සභා හය පිළිබඳ කෙටි ඉතිහාසයක් ඇත. පළමු සභාව අජාටාස්ට් රජු පළමු සභාවට අනුග්රහය දැක්වීය. 544 බී. සී. බුදුන් අභාවප්රාප්ත වීමෙන් මාස තුනකට පසු රඝгдаා පිටත පිහිටි සට්ටාපාණි ගුහාව තුළ. මෙම ඓතිහාසික රැස්වීම පිළිබඳ සවිස්තරාත්මක විස්තරයක් විනයාගමාවල කොල්ලාවාග්හි දක්නට ලැබේ. මෙම
වාර්තාවට අනුව මෙම රැස්වීම කැඳවීමට මහලු මහසමාපාට සිදුවූ සිද්ධිය වූයේ
භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ ජීවිතයේ දැඩි නීතිය පිළිබඳ අපකීර්තිමත් කථාවයි. මෙය සිදු වූයේ මෙයයි. බුදුන්
කල් ඉකුත් වූ බව ඇසීමෙන් පසු ජීවිතාරක්ෂක භික්ෂුවක් වූ සුභාද්දා
බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් තබා ඇති භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ සියලු නීතිරීතිවලට
අනුකූලව සිය අප්රසාදය පළ කළහ. බොහෝ භික්ෂූන් වහන්සේ බුදුන්ගේ ප්රාර්ථනය ගැන විස්මයට පත් වූ අතර ඔවුන් මහත් ශෝකයට පත් වූහ. කෙසේ වෙතත්, වැඩිහිටි මහකාස්සපා සුභාදාඩාව අසා: ‘’ ඔබගේ උත්තරීතරභාවය, ශෝක නොවන්න, විලාප නොවන්න. මේ ශ්රේෂ්ඨ සැඟවී සිටීම (බුදුරජාණන් වහන්සේ) අපි හොඳයි. ඔහු
අපට වද හිංසා කළහ. ‘මෙය ඔබට ඉඩදෙන්නට ඉඩ නොලැබේ. මෙය අපට ඉඩ දෙන්නේ නැත.
නමුත් අපට දැන් අපට කැමති පරිදි කළ හැකි වනු ඇත. අප කැමති නැති දේ කිරීමට
අපට සිදු නොවේ.’ ‘ මහහක්කාපා
ඔහුගේ කතාවෙන් විමතියට පත්වූ අතර ධර්ම හා විනය දූෂණයට ලක් විය. අනෙක්
භික්ෂුන්ව සුභාද්ද මෙන් හැසිරීමට ඉඩ නොතැබූ අතර ධම්මාව සහ විනය නීතිරීති
පිළිපැද්දෝය. මෙය වළක්වා ගැනීම සඳහා ධර්මය සුරක්ෂිත කර ආරක්ෂා කළ යුතු යැයි තීරණය කළේය. සාගාගේ අනුමැතිය ලබා ගැනීමෙන් අනතුරුව මෙම රශ්මිය සඳහා රහතන් වහන්සේ පස් දෙනෙක් කැඳවා තිබේ. සභා රැස්වීමේ කාලය වන විට ඔහු ආරා්තන්ත්වයට පත් විය. වැඩිහිටි මහාකාසපාය මහතා සමඟ වැසි සමයේ දී පන්සියයක් රහසිගත භික්ෂූන් වහන්සේ සභාවෙහි රැස්වූහ. පළමු වතාවට මහාකාසාපා කිරීම වූයේ, වංශ කථාව පිළිබඳ විශාරදයා උත්තරීතර උපාලිගේ උත්තරීතර විශේෂඥයාගෙන් විමසා බැලීම ය. මෙම භික්ෂුව බුදුරජාණන් වහන්සේට මුළු විශ්වයේම උන්වහන්සේම උගන්වා ඇති බැවින් කාර්යය සඳහා සුදුසුකම් ලැබිය. පළමුවෙන්ම
මහල්ලා මහප්පා මහසංකා පළමුවන අපරාධය සම්බන්ධයෙන් [පරාජිකා] පළමුවෙන් ඔහු
විසින් ඔහුගෙන් විමසූයේ, විෂයය සම්බන්ධයෙන්, අවස්ථාවට පුද්ගලයා ඉදිරිපත් කළ
පුද්ගලයා, ප්රකාශය, ප්රකාශය පුනරාවර්තනය, වරදකි. උපාලි මහතා දැනුවත් හා ප්රමාණවත් පිළිතුරු ලබා දුන්නේය. ඔහුගේ අදහස් සමකාලීන සම්මේලනයට අනුමැතිය ලබා දුන්නේය. එබැවින් විනය විධිමත් ලෙස අනුමත විය. වැඩිහිටි මහසස්තා පසුව ධර්මයට සම්බන්ධ සියළු කාරණා සම්බන්ධයෙන් ඔහුගේ කීර්තිමත් ප්රවීණතාවයෙන් ආනන්දයට අවධානය යොමු කළේය. කවුන්සිලය හමුවීමට පෙර රාත්රිය ආනන්ද පුරවරය අත්පත් කරගත් අතර සභාව සමග එක් විය. එබැවින්, බුදුන්ගේ දේශනාවලට විශේෂයෙන් සඳහන් කළ දහම් ගැන පූර්ණ විශ්වාසයක් ඇති බැවින්, මහලු මහල්ලා විසින් ඔහුට ප්රශ්න කළ හැකි විය. ධර්මයේ මේ ප්රශ්න කිරීම සියලු කථිකයන් පළමුවෙන් දේශනා කළ ස්ථානය සහ ඔවුන් ආමන්ත්රණය කරන ලද පුද්ගලයා සත්යාපනය කිරීමට උත්සාහ කළේය. ආනන්ද, ඔහුගේ වචනයෙන් පරිපූර්ණ මතකය මගින් උපකාරී විය හැකි අතර නිවැරදිව පිළිතුරු දීමට හැකි විය. සුළු
හා අඩු නීති පිළිබඳ පරිච්ජේදයේ පරිච්ඡේදය වසා දැමීම සඳහා සහ අනුමත කිරීම
සඳහා අනුමත කිරීම අනුමත කිරීම සඳහා පළමු සභාව ද එහි නිල මුද්රාව ලබා
දුන්නේය. විනය සහ ධර්මය පුරාවිද්යාඥයින්ට මාස හතක් පමණ භික්ෂූන් වහන්සේලා ගෙන ගිය අතර, භික්ෂූන් වහන්සේලාට හොඳ මතකයන් රැසක් තිබිණ. මෙම ඓතිහාසික ප්රථම සභාව පතාකසතිකා ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය. එය පහක් සම්පූර්ණ ආලෝකමත් වූ රහ්ෂාන් වරුන් එයට සහභාගි විය.
අනතුරුව, තවත් බොහෝ සභාවන් හේතු රාශියක් සඳහා කැඳවනු ලැබුවද, සෑම අයෙකුටම
බුදුන්ගේ ඉගැන්වීම මුළු සිරුරම සාග් හ්භාගීවනනුවන් විසින් ප්රශංසාත්මකව හා
වචනයෙන් වචනයට ගෙන ඇත. ප්රථම
සභාව මහාපරිනිබ්බානාගේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ජයග්රහණයෙන් මාස තුනක් ගත වූ
අතර ඊට පසුව තවත් පස් දෙනෙක් ද, ඉන් දෙවැන්න දහනව වන හා විසිවන සියවස් වල
දී කැඳවන ලදී. මෙම ධර්ම මන්ත්රීන් විසින් මෙම භික්ෂූන් වහන්සේලා විසින් කරන ලද සාමූහික වදන් හඳුන්වනු ලබන්නේ ‘ධම්ම සාගිතිස්’ යනුවෙනි. පළමු
ධර්ම කවුන්සිලය තුළ පූර්වාදර්ශයක් වූ බැවින් ඔවුන් සියලු දෙනාම සෞභාග්යා
භික්ෂුන් වහන්සේ විසින් පළමු වරට සැදැහැවුණු අතර අනතුරුව රැස්ව සිටි සියලු
භික්ෂූන් විසින් නැවත වරක් චාටු බස් ගායනා කළහ. කවුන්සිලය විසින් සභාව විසින් සාමාජිකයින් විසින් ඒකමතිකව සම්මත කරගන්නා ලද අවස්ථාවක දී සහ ඊට පසුදින එය සළකා බලන ලදී. පහත දැක්වෙන කරුණු සෙවුම් සභා හය පිළිබඳ කෙටි ඉතිහාසයක් ඇත. පළමු සභාව අජාටාස්ට් රජු පළමු සභාවට අනුග්රහය දැක්වීය. 544 බී. සී. බුදුන් අභාවප්රාප්ත වීමෙන් මාස තුනකට පසු රඝгдаා පිටත පිහිටි සට්ටාපාණි ගුහාව තුළ. මෙම ඓතිහාසික රැස්වීම පිළිබඳ සවිස්තරාත්මක විස්තරයක් විනයාගමාවල කොල්ලාවාග්හි දක්නට ලැබේ. මෙම
වාර්තාවට අනුව මෙම රැස්වීම කැඳවීමට මහලු මහසමාපාට සිදුවූ සිද්ධිය වූයේ
භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ ජීවිතයේ දැඩි නීතිය පිළිබඳ අපකීර්තිමත් කථාවයි. මෙය සිදු වූයේ මෙයයි. බුදුන්
කල් ඉකුත් වූ බව ඇසීමෙන් පසු ජීවිතාරක්ෂක භික්ෂුවක් වූ සුභාද්දා
බුදුරජාණන් වහන්සේ විසින් තබා ඇති භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ සියලු නීතිරීතිවලට
අනුකූලව සිය අප්රසාදය පළ කළහ. බොහෝ භික්ෂූන් වහන්සේ බුදුන්ගේ ප්රාර්ථනය ගැන විස්මයට පත් වූ අතර ඔවුන් මහත් ශෝකයට පත් වූහ. කෙසේ වෙතත්, වැඩිහිටි මහකාස්සපා සුභාදාඩාව අසා: ‘’ ඔබගේ උත්තරීතරභාවය, ශෝක නොවන්න, විලාප නොවන්න. මේ ශ්රේෂ්ඨ සැඟවී සිටීම (බුදුරජාණන් වහන්සේ) අපි හොඳයි. ඔහු
අපට වද හිංසා කළහ. ‘මෙය ඔබට ඉඩදෙන්නට ඉඩ නොලැබේ. මෙය අපට ඉඩ දෙන්නේ නැත.
නමුත් අපට දැන් අපට කැමති පරිදි කළ හැකි වනු ඇත. අප කැමති නැති දේ කිරීමට
අපට සිදු නොවේ.’ ‘ මහහක්කාපා
ඔහුගේ කතාවෙන් විමතියට පත්වූ අතර ධර්ම හා විනය දූෂණයට ලක් විය. අනෙක්
භික්ෂුන්ව සුභාද්ද මෙන් හැසිරීමට ඉඩ නොතැබූ අතර ධම්මාව සහ විනය නීතිරීති
පිළිපැද්දෝය. මෙය වළක්වා ගැනීම සඳහා ධර්මය සුරක්ෂිත කර ආරක්ෂා කළ යුතු යැයි තීරණය කළේය. සාගාගේ අනුමැතිය ලබා ගැනීමෙන් අනතුරුව මෙම රශ්මිය සඳහා රහතන් වහන්සේ පස් දෙනෙක් කැඳවා තිබේ. සභා රැස්වීමේ කාලය වන විට ඔහු ආරා්තන්ත්වයට පත් විය. වැඩිහිටි මහාකාසපාය මහතා සමඟ වැසි සමයේ දී පන්සියයක් රහසිගත භික්ෂූන් වහන්සේ සභාවෙහි රැස්වූහ. පළමු වතාවට මහාකාසාපා කිරීම වූයේ, වංශ කථාව පිළිබඳ විශාරදයා උත්තරීතර උපාලිගේ උත්තරීතර විශේෂඥයාගෙන් විමසා බැලීම ය. මෙම භික්ෂුව බුදුරජාණන් වහන්සේට මුළු විශ්වයේම උන්වහන්සේම උගන්වා ඇති බැවින් කාර්යය සඳහා සුදුසුකම් ලැබිය. පළමුවෙන්ම
මහල්ලා මහප්පා මහසංකා පළමුවන අපරාධය සම්බන්ධයෙන් [පරාජිකා] පළමුවෙන් ඔහු
විසින් ඔහුගෙන් විමසූයේ, විෂයය සම්බන්ධයෙන්, අවස්ථාවට පුද්ගලයා ඉදිරිපත් කළ
පුද්ගලයා, ප්රකාශය, ප්රකාශය පුනරාවර්තනය, වරදකි. උපාලි මහතා දැනුවත් හා ප්රමාණවත් පිළිතුරු ලබා දුන්නේය. ඔහුගේ අදහස් සමකාලීන සම්මේලනයට අනුමැතිය ලබා දුන්නේය. එබැවින් විනය විධිමත් ලෙස අනුමත විය. වැඩිහිටි මහසස්තා පසුව ධර්මයට සම්බන්ධ සියළු කාරණා සම්බන්ධයෙන් ඔහුගේ කීර්තිමත් ප්රවීණතාවයෙන් ආනන්දයට අවධානය යොමු කළේය. කවුන්සිලය හමුවීමට පෙර රාත්රිය ආනන්ද පුරවරය අත්පත් කරගත් අතර සභාව සමග එක් විය. එබැවින්, බුදුන්ගේ දේශනාවලට විශේෂයෙන් සඳහන් කළ දහම් ගැන පූර්ණ විශ්වාසයක් ඇති බැවින්, මහලු මහල්ලා විසින් ඔහුට ප්රශ්න කළ හැකි විය. ධර්මයේ මේ ප්රශ්න කිරීම සියලු කථිකයන් පළමුවෙන් දේශනා කළ ස්ථානය සහ ඔවුන් ආමන්ත්රණය කරන ලද පුද්ගලයා සත්යාපනය කිරීමට උත්සාහ කළේය. ආනන්ද, ඔහුගේ වචනයෙන් පරිපූර්ණ මතකය මගින් උපකාරී විය හැකි අතර නිවැරදිව පිළිතුරු දීමට හැකි විය. සුළු
හා අඩු නීති පිළිබඳ පරිච්ජේදයේ පරිච්ඡේදය වසා දැමීම සඳහා සහ අනුමත කිරීම
සඳහා අනුමත කිරීම අනුමත කිරීම සඳහා පළමු සභාව ද එහි නිල මුද්රාව ලබා
දුන්නේය. විනය සහ ධර්මය පුරාවිද්යාඥයින්ට මාස හතක් පමණ භික්ෂූන් වහන්සේලා ගෙන ගිය අතර, භික්ෂූන් වහන්සේලාට හොඳ මතකයන් රැසක් තිබිණ. මෙම ඓතිහාසික ප්රථම සභාව පතාකසතිකා ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය. එය පහක් සම්පූර්ණ ආලෝකමත් වූ රහ්ෂාන් වරුන් එයට සහභාගි විය.
දෙවන සභාව
බින්දන් පරිනිර්වාණයෙන් වසර 100 කට පසුව දෙවන සභාව කැඳවනු ලැබුවේ ‘දස දසයක්’ පිලිබඳ බරපතල ආරවුලක් විසඳා ගැනීම සඳහා ය. සුළු ව්යවසායන් දහයක් බිඳ දැමීම සමහර භික්ෂූන් වහන්සේට මෙය හැඳින්වීමකි. ඔවුන්ට දෙනු ලැබුවේ:
1. අං සහිතව ලුණු ගබඩා කිරීම.
2. මධ්යාහ්නය පසු ආහාරයට ගැනීම.
3. වරක් ආහාර ගැනීම සඳහා ගමට නැවත ගමින් ගමට යාම.
4. එකම ස්ථානයේ වාසය කරන භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ පූජෝත්සවයක් පැවැත්වීම.
5. රැස්වීම අසම්පූර්ණ වූ විට නිල ක්රියා සිදු කිරීම.
6. එක්තරා ගුරුවරයෙකු විසින් හෝ ගුරුවරයෙකු විසින් සිදු කරන ලද එක්තරා පරිචයක් අනුගමනය කිරීමෙන්.
7. කෑමට ඇඹුල් කිරි ආහාර අනුභව කිරීම.
8. පැසවීමකට පෙර ශක්තිමත් බීම පරිභෝජනය කිරීම.
9. නියම ප්රමාණයට නොගැඹුරු කබායක් භාවිතා කිරීම.
රන් සහ රිදී භාවිතා කිරීම. ඔවුන්ගේ
නීති රීති ප්රශ්නයක් බවට පත් වී ඇති අතර මෙම නීති බිඳ දැමීමේදී ප්රධාන
මතභේදයක් හටගෙන තිබුනේ බුදුන්ගේ මුල් ඉගැන්වීම් වලට පටහැනි බවය. දෙවැනුන්ගේ අනුශාසකයෙකු වූ කාවාසොකා යනු පහත හේතූන් නිසා වෙස්ලි ය. දවසක්,
වේවාලීහි මහාවාණ ග්රෝව් නැරඹීමට ගිය විට, වැඩිහිටි යශාස් දැන සිටියේ,
වජ්ජියන් ලෙස හැදින්වූ භික්ෂූන් පිරිසක් තම රත්රං හා රිදී පදක්කම්
පිළිගැනීම තහනම් කරන ලද රීතියයි. තම
හැසිරීම වහාම විවේචනය කරන ලද අතර ඔවුන්ගේ ප්රතිචාරය වූයේ ඔහු තමන් දිනා
ගන්නා බවට බලාපොරොත්තුවෙන් ඔවුන්ගේ නීති විරෝධී ජයග්රහණවලින් කොටසක් ලබා
දීමයි. කෙසේ වෙතත් වැඩිහිටි යශා සිය හැසිරීම ප්රතික්ෂේප කොට ඒවා අවමානයට ලක් කලේ ය. භික්ෂූන්
වහන්සේ වහාම තමන්වහන්සේගේ ගිහින් බැතිමතුන්ට දෝෂාරෝපනය කරන බවට චෝදනා
කරමින්, සංහිඳියාව පිළිබඳ විධිමත් ක්රියාමාර්ගයකින් ඔහුව වහාම නඩු පවරන
ලදී. ඒ
අනුව වැඩිහිටි යශා අනුව ගිහි බැතිමතුන් සමඟ සැසඳුන නමුත්, ඒ සමග ම,
විජයයන් භික්ෂූන් විසින් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ප්රකාශය උපුටා දක්වමින් රන්
සහ රිදී සඳහා අල්ලා ගැනීම තහනම් කිරීම පිළිබඳව වැරදිකරුවෙකු බව ඔවුහු ඒත්තු
ගැන්වූහ. ගිහි
පැවිදි අය වැඩිහිටි යස්ස වෙනුවෙන් ඔවුන්ගේ සහයෝගය ප්රකාශ කළ අතර, වජ්ජියන්
භික්ෂූන් වැරදිකරුවන් සහ ජෙරීටයවරුන්ට ප්රකාශ කළහ. ‘’ වැඩිහිටි යශා පමණක්
සැබෑ භික්ෂුව සහ සකාන් පුත්රයාය. අනෙක් සියලූ දෙනාම භික්ෂූන් නොව, සාඛියන් පුත්රයන් නොවේ. බිරින්දෑවරුන්
හා වහලුන් නොවන වජ්ජියන් භික්ෂූන් වහන්සේලා සිය ගිහි බැතිමතුන් සමඟ
රැස්වීමක ප්රතිඵල පිළිබඳව දැන ගැනීමට පැමිණි විට සාගඝ ඉතිරි කිරීමේ අවසරය
නොමැතිව පූජ්ය යශා හිමියන් අත්හිටුවීමට තැත් කළහ. කෙසේ
වෙතත් වැඩිහිටි යශා තම විගඩමෙන් පලා ගිය අතර, වෙනත් තැන්වල භික්ෂූන්ගෙන්
උපකාරය සොයමින්, විනය පිළිබඳ ඔහුගේ සම්මත චින්තනය අනුමත කළ අය විය. අවාන්ති
හි දකුණු පළාතෙන් පැවාගේ වස්තූන් 60 ක වාසය කරන භික්ෂූන් වහන්සේලා හා එකම
විහාරස්ථානයේ භික්ෂූන් වහන්සේලා 80 දෙනෙක් විනයෙහි දූෂණය පිරික්සා බැලීමට
ඔහුට සහාය විය. සුමයාට
සරණ්යා හිමිපාණන් වහන්සේගෙන් උපදෙස් ලබා ගැනීම සඳහා ධර්මය හා විනය පිළිබඳ
විශේෂඥයෙකු වශයෙන් ඉතා ගෞරවයෙන් යුතු භික්ෂුවක් ලෙස ද කටයුතු කළහ. වහාම වජ්ජියන් භික්ෂූන් වහන්සේ දැනගත් වහාම ඔහු වහාම ප්රතික්ෂෙප කළ යුතු කරුණු හතර ඉදිරිපත් කරමින් පූජ්ය රෙටාටාගේ සහාය ලබා ගත්තේය. මෙම භික්ෂූන් වහන්සේ එසේ කළේ පූජ්ය රොටාගේ සේවක, පූජ්ය උත්තාරා දිනා ගැනීම සඳහා එම ක්රම යොදා ගැනීමයි. මුලින්ම
ඔහුත් තම ඉල්ලීම ප්රතික්ෂේප කළ නමුත්, ඔවුන් පිළිගත් බව පිළිගන්නා ලෙස ඔහු
වෑයම් කළහ. බුදුන් වහන්සේට අවශ්ය වූ විට ඔහු විසින් පිළි නොගන්නා විට,
ඔවුන් පිළිගන්නා අතර ඒ සඳහා බොහෝ විට එකඟ වනු ඇත. උත්තාර තම මනස වෙනස් කර අවශ්ය දේවල් පිළිගත්තා. වජ්ජියන්
භික්ෂූන් සැබවින්ම කථිකයින් සහ ධර්මයේ උඩුමහල් කරුවන් බව ප්රකාශ කිරීමට
පූජ්යාතිරාජා පුනරුත්ථාපනය කිරීමට ඔවුන් එකඟ කරවා ගැනීමට එකඟ වූහ. පූජ්ය රෙටාටා තම උපාය මාර්ගයෙන් දුටු අතර ඔවුන්ට සහයෝගය දැක්වීම ප්රතික්ෂේප කළහ. ඉන්පසුව ඔහු ඌර්ටා ප්රතික්ෂේප කළේය. මෙම
කාරණය නිරාකරණය කර ගැනීම සඳහා පූජ්ය රෙවාටාට, උන්වහන්සේගේ කාලයේ දී
වජිරාරාමයේ දී, මහනුවර ජ්යෙෂ්ඨතම ජ්යෙෂ්ඨයින්ගේ දස දෙනාගේ වැරදි පිළිබඳ
ප්රශ්න ඇසීමකින් තොරව විමසනු ඇත. ඔහුගේ මතය ලබා දුන් පසු භික්ෂූන්ගෙන් සමන්විත කමිටුවක් මගින් එය සළකා බලා එහි ඡන්දය භාවිතා කිරීමෙන් වලංගු විය. මෙම
නඩු විභාග කිරීම සඳහා කැඳවනු ලැබූ භික්ෂූන් වහන්සේලා වනාහි සබරගමුව,
සවුහා, කුජාජසොබිටා සහ වස්බාගමිකා වැනි බටහිරයන්ගෙන්ද, බටහිරින් භික්ෂූන්
වහන්සේලා හතර දෙනා, විශාරදයන් වන රේටා, සැම්බුටා සවාාවාසි, යස සහ සුමනා යන
අයයි. ප්රශ්නයට පිළිතුර සහ සබාබාමිි තම ප්රශ්නවලට උත්තර දෙමින් රුවටා සමඟ මුලුමනින්ම විවාද කළේ ය. විවාදය අවසන් වූ පසු වජ්ජියන් භික්ෂූන් වහන්සේට එරෙහිව අශෝක භික්ෂූන් 8 දෙනා තීරණය කළ අතර ඔවුන්ගේ තීන්දුව ප්රකාශයට පත් කරන ලදී. ඉන් අනතුරුව හත්සිය හැත්තෑපස් භික්ෂූන් වහන්සේ දහම් සහ විනය වැඳ පුදා ගත් අතර මෙම සංඝාවාසය සත්තසති ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය. මෙම
ඓතිහාසික කවුන්සිලය ලෙස හැඳින්වේ, යසතෙරා සංගිත් නමිනි, වැඩිහිටි යශා
විසින් එය ඉටු කරන ලද ප්රධාන කාර්යභාරය හා විනය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ජ්වලිතය.
වජ්ජියන් භික්ෂූන්වහන්සේගේ තීන්දුවත් පිළිගැනීමට අකමැති වූ අතර මහජාතිය ලෙස හැඳින්වෙන එහි මන්ත්රණ සභාව කැඳවනු ලැබීය.
2. මධ්යාහ්නය පසු ආහාරයට ගැනීම.
3. වරක් ආහාර ගැනීම සඳහා ගමට නැවත ගමින් ගමට යාම.
4. එකම ස්ථානයේ වාසය කරන භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ පූජෝත්සවයක් පැවැත්වීම.
5. රැස්වීම අසම්පූර්ණ වූ විට නිල ක්රියා සිදු කිරීම.
6. එක්තරා ගුරුවරයෙකු විසින් හෝ ගුරුවරයෙකු විසින් සිදු කරන ලද එක්තරා පරිචයක් අනුගමනය කිරීමෙන්.
7. කෑමට ඇඹුල් කිරි ආහාර අනුභව කිරීම.
8. පැසවීමකට පෙර ශක්තිමත් බීම පරිභෝජනය කිරීම.
9. නියම ප්රමාණයට නොගැඹුරු කබායක් භාවිතා කිරීම.
රන් සහ රිදී භාවිතා කිරීම. ඔවුන්ගේ
නීති රීති ප්රශ්නයක් බවට පත් වී ඇති අතර මෙම නීති බිඳ දැමීමේදී ප්රධාන
මතභේදයක් හටගෙන තිබුනේ බුදුන්ගේ මුල් ඉගැන්වීම් වලට පටහැනි බවය. දෙවැනුන්ගේ අනුශාසකයෙකු වූ කාවාසොකා යනු පහත හේතූන් නිසා වෙස්ලි ය. දවසක්,
වේවාලීහි මහාවාණ ග්රෝව් නැරඹීමට ගිය විට, වැඩිහිටි යශාස් දැන සිටියේ,
වජ්ජියන් ලෙස හැදින්වූ භික්ෂූන් පිරිසක් තම රත්රං හා රිදී පදක්කම්
පිළිගැනීම තහනම් කරන ලද රීතියයි. තම
හැසිරීම වහාම විවේචනය කරන ලද අතර ඔවුන්ගේ ප්රතිචාරය වූයේ ඔහු තමන් දිනා
ගන්නා බවට බලාපොරොත්තුවෙන් ඔවුන්ගේ නීති විරෝධී ජයග්රහණවලින් කොටසක් ලබා
දීමයි. කෙසේ වෙතත් වැඩිහිටි යශා සිය හැසිරීම ප්රතික්ෂේප කොට ඒවා අවමානයට ලක් කලේ ය. භික්ෂූන්
වහන්සේ වහාම තමන්වහන්සේගේ ගිහින් බැතිමතුන්ට දෝෂාරෝපනය කරන බවට චෝදනා
කරමින්, සංහිඳියාව පිළිබඳ විධිමත් ක්රියාමාර්ගයකින් ඔහුව වහාම නඩු පවරන
ලදී. ඒ
අනුව වැඩිහිටි යශා අනුව ගිහි බැතිමතුන් සමඟ සැසඳුන නමුත්, ඒ සමග ම,
විජයයන් භික්ෂූන් විසින් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ප්රකාශය උපුටා දක්වමින් රන්
සහ රිදී සඳහා අල්ලා ගැනීම තහනම් කිරීම පිළිබඳව වැරදිකරුවෙකු බව ඔවුහු ඒත්තු
ගැන්වූහ. ගිහි
පැවිදි අය වැඩිහිටි යස්ස වෙනුවෙන් ඔවුන්ගේ සහයෝගය ප්රකාශ කළ අතර, වජ්ජියන්
භික්ෂූන් වැරදිකරුවන් සහ ජෙරීටයවරුන්ට ප්රකාශ කළහ. ‘’ වැඩිහිටි යශා පමණක්
සැබෑ භික්ෂුව සහ සකාන් පුත්රයාය. අනෙක් සියලූ දෙනාම භික්ෂූන් නොව, සාඛියන් පුත්රයන් නොවේ. බිරින්දෑවරුන්
හා වහලුන් නොවන වජ්ජියන් භික්ෂූන් වහන්සේලා සිය ගිහි බැතිමතුන් සමඟ
රැස්වීමක ප්රතිඵල පිළිබඳව දැන ගැනීමට පැමිණි විට සාගඝ ඉතිරි කිරීමේ අවසරය
නොමැතිව පූජ්ය යශා හිමියන් අත්හිටුවීමට තැත් කළහ. කෙසේ
වෙතත් වැඩිහිටි යශා තම විගඩමෙන් පලා ගිය අතර, වෙනත් තැන්වල භික්ෂූන්ගෙන්
උපකාරය සොයමින්, විනය පිළිබඳ ඔහුගේ සම්මත චින්තනය අනුමත කළ අය විය. අවාන්ති
හි දකුණු පළාතෙන් පැවාගේ වස්තූන් 60 ක වාසය කරන භික්ෂූන් වහන්සේලා හා එකම
විහාරස්ථානයේ භික්ෂූන් වහන්සේලා 80 දෙනෙක් විනයෙහි දූෂණය පිරික්සා බැලීමට
ඔහුට සහාය විය. සුමයාට
සරණ්යා හිමිපාණන් වහන්සේගෙන් උපදෙස් ලබා ගැනීම සඳහා ධර්මය හා විනය පිළිබඳ
විශේෂඥයෙකු වශයෙන් ඉතා ගෞරවයෙන් යුතු භික්ෂුවක් ලෙස ද කටයුතු කළහ. වහාම වජ්ජියන් භික්ෂූන් වහන්සේ දැනගත් වහාම ඔහු වහාම ප්රතික්ෂෙප කළ යුතු කරුණු හතර ඉදිරිපත් කරමින් පූජ්ය රෙටාටාගේ සහාය ලබා ගත්තේය. මෙම භික්ෂූන් වහන්සේ එසේ කළේ පූජ්ය රොටාගේ සේවක, පූජ්ය උත්තාරා දිනා ගැනීම සඳහා එම ක්රම යොදා ගැනීමයි. මුලින්ම
ඔහුත් තම ඉල්ලීම ප්රතික්ෂේප කළ නමුත්, ඔවුන් පිළිගත් බව පිළිගන්නා ලෙස ඔහු
වෑයම් කළහ. බුදුන් වහන්සේට අවශ්ය වූ විට ඔහු විසින් පිළි නොගන්නා විට,
ඔවුන් පිළිගන්නා අතර ඒ සඳහා බොහෝ විට එකඟ වනු ඇත. උත්තාර තම මනස වෙනස් කර අවශ්ය දේවල් පිළිගත්තා. වජ්ජියන්
භික්ෂූන් සැබවින්ම කථිකයින් සහ ධර්මයේ උඩුමහල් කරුවන් බව ප්රකාශ කිරීමට
පූජ්යාතිරාජා පුනරුත්ථාපනය කිරීමට ඔවුන් එකඟ කරවා ගැනීමට එකඟ වූහ. පූජ්ය රෙටාටා තම උපාය මාර්ගයෙන් දුටු අතර ඔවුන්ට සහයෝගය දැක්වීම ප්රතික්ෂේප කළහ. ඉන්පසුව ඔහු ඌර්ටා ප්රතික්ෂේප කළේය. මෙම
කාරණය නිරාකරණය කර ගැනීම සඳහා පූජ්ය රෙවාටාට, උන්වහන්සේගේ කාලයේ දී
වජිරාරාමයේ දී, මහනුවර ජ්යෙෂ්ඨතම ජ්යෙෂ්ඨයින්ගේ දස දෙනාගේ වැරදි පිළිබඳ
ප්රශ්න ඇසීමකින් තොරව විමසනු ඇත. ඔහුගේ මතය ලබා දුන් පසු භික්ෂූන්ගෙන් සමන්විත කමිටුවක් මගින් එය සළකා බලා එහි ඡන්දය භාවිතා කිරීමෙන් වලංගු විය. මෙම
නඩු විභාග කිරීම සඳහා කැඳවනු ලැබූ භික්ෂූන් වහන්සේලා වනාහි සබරගමුව,
සවුහා, කුජාජසොබිටා සහ වස්බාගමිකා වැනි බටහිරයන්ගෙන්ද, බටහිරින් භික්ෂූන්
වහන්සේලා හතර දෙනා, විශාරදයන් වන රේටා, සැම්බුටා සවාාවාසි, යස සහ සුමනා යන
අයයි. ප්රශ්නයට පිළිතුර සහ සබාබාමිි තම ප්රශ්නවලට උත්තර දෙමින් රුවටා සමඟ මුලුමනින්ම විවාද කළේ ය. විවාදය අවසන් වූ පසු වජ්ජියන් භික්ෂූන් වහන්සේට එරෙහිව අශෝක භික්ෂූන් 8 දෙනා තීරණය කළ අතර ඔවුන්ගේ තීන්දුව ප්රකාශයට පත් කරන ලදී. ඉන් අනතුරුව හත්සිය හැත්තෑපස් භික්ෂූන් වහන්සේ දහම් සහ විනය වැඳ පුදා ගත් අතර මෙම සංඝාවාසය සත්තසති ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය. මෙම
ඓතිහාසික කවුන්සිලය ලෙස හැඳින්වේ, යසතෙරා සංගිත් නමිනි, වැඩිහිටි යශා
විසින් එය ඉටු කරන ලද ප්රධාන කාර්යභාරය හා විනය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ජ්වලිතය.
වජ්ජියන් භික්ෂූන්වහන්සේගේ තීන්දුවත් පිළිගැනීමට අකමැති වූ අතර මහජාතිය ලෙස හැඳින්වෙන එහි මන්ත්රණ සභාව කැඳවනු ලැබීය.
සිංහාසනය සිය පියාගේ පුතාගේ ලේ වැගිරවීම මගින් සම්ප්රදායට අනුව අශෝක රජුගේ
සහෝදරයා වූ තිස්ස කුමරාව බේරාගත් අතර ආරාභිත භාවය හිමි කර ගත්තේය. බුදුන්ගේ මහාපරිණිබැන් බිසව දෙවසර දහය වන විට අශෝක රජකමට පත් විය. මුලදී
ඔහු දහම් සහ සඝහාවට පමණක් වැඳ පුදා ගත්තේය. ඔහුගේ පියා විසින් ඔහුට පෙර
සිටි ලෙසම අනෙකුත් ආගමික නිකායන්හි සාමාජිකයින්ට සහාය දුන්නේය. කෙසේ වෙතත්, මේ සියල්ල වෙනස් වූයේ ආප්පම්-වාග්ගා ඔහුට දේශනා කළ සුප්රසිද්ධ නවකථාකරුවා වූ නිග්රෝවා ය. ඉන්පසු ඔහු වෙනත් ආගමික කල්ලිවලට සහාය නොදැක්වූ අතර, ධර්මයට ඔහු දැක්වූ උනන්දුව හා භක්තිය ගැඹුරු විය. ඔහු
සිය දැවැන්ත ධනය ගොඩනඟා ගැනීම සඳහා, එය ගොඩනගාගනිමින්, අල්තෝසර හතරේ දහසක්
සහ විහාරයක් ලෙසද, පුරාවිද්යාත්මක අවශ්යතා සපුරාලීමට භික්ෂූන් වහන්සේලාට
දිරිගැන්වීමක් ලබා දුන්නේය. ඔහුගේ පුතා මහින්ද සහ ඔහුගේ දියණිය වන සාගහම්මත්ත උපසම්පදාව ලැබූ අතර සාඝා වෙත පිළිගනු ලැබීය. අවසානයේදී, ඔහුගේ ත්යාගශීලීත්වය සාජීව තුළ බරපතල ප්රශ්න ඇති කිරීමට විය. කාලයාගේ
ඇවෑමෙන්, නුසුදුසු මිනිසුන් බොහොමයක් නුසුදුසු පිරිමින් විසින් ඉවතලන ලද,
කාව්යමය අදහස් දැරූ අතර, අධිරාජ්යයාගේ ත්යාගශීලී සහයෝගය සහ ආහාර ද්රව්ය,
ඇඳුම් පැළඳුම්, නවාතැන් සහ ඖෂධ වැනි මිල අධික සැපයුම් නිසා ඇණවුම ආකර්ෂණය
කෙරිණි. නොසැලකිලිමත්,
ගිජු මිනිසුන්ගේ වැරදි අදහස් බොහොමයක් ප්රතික්ෂේප කළ බොහෝ දෙනා නියෝගයට
එකතු වූ නමුත් ඔවුන් කොන්ග්රස් සඳහා නුසුදුසු ලෙස සලකන ලදී. එසේ වුවද, අධිරාජ්යයාගේ ත්යාගශීලීත්වය තමන්ගේම අත්වලට ගසා කපා දැමීමට සහ සොරකම් කළ යුතු අතර, නිසි ලෙස පැවිදි නොවී ඇණවුම් නොකළේය. එහි ප්රතිඵලයක් වශයෙන් සෞභාග්යයට ගරු කිරීම අඩු විය. මෙය
අවලංගු වූ විට සමහර අව්යාජ භික්ෂූන්වරු දූෂිත, මිථ්යාමය භික්ෂූන්ගේ සමාගමට
නියමිත පිරිසිදු කිරීම හෝ උත්පත්තිය පැවැත්වීම ප්රතික්ෂේප කළහ. මේ ගැන අධිරාජයා ඇසූ විට ඔහු එම තත්ත්වය නිවැරදි කර තම උත්සවයේ පූජකවරයෙකුට භාර දෙන ලෙස නියෝග කළේය. කෙසේ වෙතත්, අධිරාජ්යයා ඔහුගේ නියෝගය ඉටු කිරීමට යොදාගන්නේ කෙසේ ද යන්න පිළිබඳව නිශ්චිත නියෝගයක් ලබා දී නැත. ඔවුන්ගේ සාවද්ය සහ ‘කල්ලි’ හවුල්කරුවන් (ඉයන්සිනිවැක්කා) සමාගම තුළ උත්සවයට කීකරු වීම හා භික්ෂූන් වහන්සේලා ප්රතික්ෂේප කළහ. කෝපයට
පත්ව සිටි කෝපාවිෂ්ඨ ඇමතිවරයාගේ භික්ෂුන්ගේ රේඛාව පහළට ඇද දමා සිය කඩුව ඇද
දැමූ අතර, සියලු දෙනා එකකට පසු ඔහුගේ උපසම්පදාව වූ තිස්ස රජු වෙත පැමිණෙන
තුරු ඔහු හිස ගසා දැමීය. භීතියට
පත්වූ ඇමති ඝාතනයට හා ශාලාවෙන් පලා ගොස් අශෝක අධිරාජ්යයාට වාර්තා කළ අතර,
සිදුවූ දේවලින් ඔහු කලකිරී ඇති අතර, මිනීමැරීම සම්බන්ධයෙන් තමාට දොස් පැවරී
ඇත. උන්වහන්සේ මොගගලිපුත්ත තිස්සගේ උපදෙස් ලබා ගත්තේය. යුදෙව් භික්ෂූන්වහන්සේගේ නියෝගයෙන් නෙරපා හැරීමටත් තුන්වන කවුන්සිලය වහාම කැඳවිය යුතු බවත් ඔහු යෝජනා කළේය. ඉතින් අධිරාජ්යයාගේ පාලන සමයේ දහහත් වන අවුරුද්දේදී තුන්වන කවුන්සිලය කැඳවූයේ ඒ නිසාය. මොග්ගලිපුත්ත
තිස්ස හිමිපාණන්ගේ වැඩ කටයුතු මෙහෙයවූ අතර, මාස නවයක් තිස්සේ ධර්ම හා විනය
සාම්ප්රදායිකව කථා කිරීම සඳහා සම්භාවනීය සංඝයා වහන්සේගෙන් හැට දහසක
සහභාගිවූ භික්ෂූන් වහන්සේලා තෝරා ගත්තේය. බුදුන්ගේ ඉගැන්වීම් පිළිබඳව අධිරාජ්යයා විසින්ම ස්වාමින් වහන්සේලා කිහිප දෙනෙකුගෙන්ම ප්රශ්න කළහ. වැරදි අදහස් පළ කළ අය වහාම සගාගෙන් ඉවත් කරනු ලැබූහ. මේ ආකාරයෙන් භික්ෂු සාජි ජෙරීටිස් සහ බොරු භික්ෂූන් වහන්සේලාගෙන් මිදුණා.
මෙම කවුන්සිලය තවත් වැදගත් කරුණු ගණනාවක්ද ලබා ගෙන ඇත. වැඩිහිටි
මොග්ගලිපුත්ත තිස්ස, ධර්ම දූෂණ ගණනාවක් නිෂ්ප්රභ කිරීම සහ ධර්මය පවිත්රව
තබාගැනීම සඳහා, කතවාතු ලෙස හැඳින්වූ කවුන්සලය තුළ පොතක් ලියා ඇත. මෙම
ග්රන්ථයේ පරිච්ඡේද විසි අටකින් සමන්විත වන අතර එය සංවාදයන් (කතා) සහ
දාර්ශනික ගැටලු පිළිබඳව විවිධ නිකායන් විසින් පවත්වන ලද ඓතිහාසික අදහස්
ප්රතික්ෂේප කිරීමකි. අභිධම්ම පියකාගේ පොත් හතෙන් පහෙන් එකක්. සභාවෙහි සාමාජිකයන් බුදුන්ගේ ධර්මයට අනුමත කිරීම සඳහා රාජකීය මුද්රාවක් ලබා දුන් අතර එය විශ්ලේෂණය පිළිබඳ විභජ්ජාවාදය නම් කර ඇත. අනුමත ථේරවාද සංකල්පය සමග එය සමාන වේ. මෙම
දහම් සමුළුවේ වැදගත්ම ජයග්රහණයන් සහ ශතවර්ෂ ගණනාවකට ඵල දැරීම සඳහා වූ
උන්වහන්සේගේ අධිෂ්ඨානය වූයේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මය හා විනය තුළ හොඳින්
සිතා ගත හැකි වූ භික්ෂුන් වහන්සේ විසිනි. වෙනස් රටවල් නවයක් තුළ. කාශ්මීරයට සහ ගාන්ධාරයට ගිය ධර්මදූත භික්ෂූන් වහන්සේලා පූජ්ය මජ්ජන්ටික් හිමිපාණන් ඇතුලු වූහ. දහම් පණිවුඩය දේශනා කරන ලෙසත්, භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ අනුප්රාප්තිකයා අනුගමනය කරන ලෙසත් ඉල්ලා සිටියේය. පූජ්ය
මහාදෑව මහින්දාකාමද්දාව (නූතන මයිසූර්) වෙත යැවූ අතර පූජ්ය රක්ඛිත
හිමිපාණන් වැනවරි (උතුරින් කනාරා ප්රදේශය වෙත යවනු ලැබීය.) පූජ්ය යොනාකා
ධම්මකීර්ති හිමිපාණෝ ඉහළ අප්රාතනක (උතුරු ගුජරාටය, කතියාරාර්, කචු සහ
සින්ද්) වෙත යවන ලදී. .
පූජ්ය
මහාරාහිත් හිමියන් යෝනක ලොකා (ලෝනියානුවන්, බැක්ටීරියන් සහ ග්රීකයන්) යන
ප්රදේශයට ගියහ. අතිපූජ්ය මහාජිමා හිමිපාණෝ හිමාවාන්තයට යාබද ස්ථානය
(හිමාලයට යාබද ස්ථානයට ගියහ.) පූජ්ය සෝනා සහ පූජ්ය උත්තාරා සුව්නානාහ්මමි
වෙතට යවනු ලැබීය. මියන්මාරය]. පූජ්ය
මහින්ද හිමියන්, පූජ්ය ඉත්තිය හිමියන්, පූජ්ය උත්තජීව හිමියන්, පූජ්ය
සම්බා හිමි සහ පූජ්ය භද්දසලා හිමියෝ තඹපානිණි (දැන් ශ්රී ලංකාව) වෙත යවා
ඇත. මෙම
භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ ධර්ම දූත මෙහෙවර සාර්ථක වූ අතර කාලයාගේ ඇවෑමෙන් මහා
පළතුරු බිහි වූ අතර, එම ඉඩම්වල ජනයා ධර්මයේ තෑග්ග හා ඔවුන්ගේ ශිෂ්ටාචාරයන්
හා සංස්කෘතීන්ට බලපෑම් කිරීමෙහිලා දිගු ගමනක් ගියේය. බුදුන්ගේ වදන් ඔස්සේ ධර්මය පැතිරීමත් සමඟම, ඉන්දියාවේ දී ලෝක ගුරුවරයා වන විස්වාගුරු ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය. හතරවන කවුන්සිලය හතරවන කවුන්සිලය ශ්රී ලංකාවේ තම්බපානිහි පිහිටි 29 බීසී වැට්ටාගමනි රජුගේ අනුග්රහය යටතේ. සිය
කැඳවීම සඳහා ප්රධාන හේතුව වූයේ, භික්ෂූන් බොහෝ දෙනා සිය මතක සටහන් තුළ
රඳවා තබා ගැනීම සඳහා බහුතර භික්ෂූන් වහන්සේලාට නොහැකි වීම නිසා ය. එනම්,
පූජ්ය මහින්ද සහ එතුමාගේ අනුගාමිකයන් උදෙසා ඉක්මනින් අනුගමනය කරන ලද ඒවා
විය. එමනිසා, ලේඛන කලාව තිබුනේ මේ කාලය වන විට සැලකිය යුතු ලෙස වර්ධනය වූ බැවිනි. බුදුන් වහන්සේගේ මුළු ඉගැන්වීමම ලියා තිබීම අවශ්ය විය. වැට්ටාගමනි රජු භික්ෂුවගේ අදහසට සහාය දුන් අතර, ටිචිතකා කට්ටියම ලිඛිතව කථා කිරීම සඳහා විශේෂ සභාවක් පවත්වන ලදී. එබැවින්
අව්යාජ ධර්මය දිගුකාලීනව සංරක්ෂණය කළ හැකි බැවින්, පූජ්ය මහාආරක්ෂිත හා
භික්ෂූන් භික්ෂූන් වහන්සේ බුදුන්ගේ වචන වැකියෙන් පසුව ඒවා පාම් කොළ මත ලියා
තැබූහ. මෙම සුවිශේෂී ව්යාපෘතිය මාතලේ දිස්ත්රික්කය අසල ඇති පුරාණ ගොවිතැන් බිමක පිහිටා ඇති ඇලෝකා ලෙන යන නමින් හැඳින්වෙන ගුහාවක විය. එබැවින් කවුන්සිලයේ අරමුණ සාක්ෂාත් කරගත් අතර, සත්ය වශයෙන්ම ධර්මයේ ලිඛිතව සුරැකීම සහතික විය. දහඅට වන සියවසේදී, විජයාජාෂා රජු විසින් මෙම ගුහාවේ ඇති බුදු පිළිම නිර්මාණය කරන ලදී. පස්වන කවුන්සිලය 5 වන කවුන්සිලය බින්මා, මුන්දලේ, 1881 දී මින්ඩන් රජුගේ පාලන සමයේදී මියන්මාරය ලෙස නම් කරන ලදී. මෙම
රැස්වීමේ ප්රධාන අරමුණ වූයේ බුදුන්ගේ සියලුම ඉගැන්වීම් කියවා ඒවායේ යම්
යම් වෙනස්කම්, විකෘති කිරීම් හෝ අත්හැර දැමූවාද යන්න සොයා බැලීම සඳහා
මිනිත්තු කිහිපයකින් ඒවා පරීක්ෂා කිරීමයි. වැඩිහිටියන්
තිදෙනෙකු, පූජ්ය මහාතරා ජගරාජ්භවංශ, පූජ්ය නාරින්දබාදී රාජාණ්ඩුව සහ පූජ්ය
මහත්තයා සුමාගලසාමි යන අයගේ නායකත්වයෙන් යුත් භික්ෂූන් වහන්සේලා දෙලක්ෂ
හාරදහස් හාරසියයක් (2,400) ඔවුන්ගේ ඒකාබද්ධ ධර්මය පුනරුත්තාපනය කිරීම සඳහා මාස පහක් ගත විය. මියන්මාර්
උපුටා දැක්වීමෙන් අවසන් වූ හා ඒකමතිකව අනුමත කිරීමෙන් පසු සමස්ත ටයිටිකා
එකට පුරාවිද්යා පුන්ඩියස් හත්වැන්නා පිළිබඳ මිනුම් පුවරු හතක් ඇතුළත් විය. මෙම
පුදුමාකාර කර්තව්යය වූයේ එඩ්රයිඩ් භික්ෂූන් දෙදහසක් සහ දක්ෂ ශිල්පීන්
රාශියක් විසිනි. සෑම ස්ලැබේම නිම වූ පසු මනින්ඩේගේ කූඩෝවා පාගෝරා රජුගේ
මනරම් පයිටා පැගෝස් හි පිහිටි මනාලයා මෙම ඊනියා “විශාලතම පොත” ලෙස හැඳින්වෙන හිල් අද දක්වාම පවතියි.
මහාරාහිත් හිමියන් යෝනක ලොකා (ලෝනියානුවන්, බැක්ටීරියන් සහ ග්රීකයන්) යන
ප්රදේශයට ගියහ. අතිපූජ්ය මහාජිමා හිමිපාණෝ හිමාවාන්තයට යාබද ස්ථානය
(හිමාලයට යාබද ස්ථානයට ගියහ.) පූජ්ය සෝනා සහ පූජ්ය උත්තාරා සුව්නානාහ්මමි
වෙතට යවනු ලැබීය. මියන්මාරය]. පූජ්ය
මහින්ද හිමියන්, පූජ්ය ඉත්තිය හිමියන්, පූජ්ය උත්තජීව හිමියන්, පූජ්ය
සම්බා හිමි සහ පූජ්ය භද්දසලා හිමියෝ තඹපානිණි (දැන් ශ්රී ලංකාව) වෙත යවා
ඇත. මෙම
භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ ධර්ම දූත මෙහෙවර සාර්ථක වූ අතර කාලයාගේ ඇවෑමෙන් මහා
පළතුරු බිහි වූ අතර, එම ඉඩම්වල ජනයා ධර්මයේ තෑග්ග හා ඔවුන්ගේ ශිෂ්ටාචාරයන්
හා සංස්කෘතීන්ට බලපෑම් කිරීමෙහිලා දිගු ගමනක් ගියේය. බුදුන්ගේ වදන් ඔස්සේ ධර්මය පැතිරීමත් සමඟම, ඉන්දියාවේ දී ලෝක ගුරුවරයා වන විස්වාගුරු ලෙස හඳුන්වනු ලැබීය. හතරවන කවුන්සිලය හතරවන කවුන්සිලය ශ්රී ලංකාවේ තම්බපානිහි පිහිටි 29 බීසී වැට්ටාගමනි රජුගේ අනුග්රහය යටතේ. සිය
කැඳවීම සඳහා ප්රධාන හේතුව වූයේ, භික්ෂූන් බොහෝ දෙනා සිය මතක සටහන් තුළ
රඳවා තබා ගැනීම සඳහා බහුතර භික්ෂූන් වහන්සේලාට නොහැකි වීම නිසා ය. එනම්,
පූජ්ය මහින්ද සහ එතුමාගේ අනුගාමිකයන් උදෙසා ඉක්මනින් අනුගමනය කරන ලද ඒවා
විය. එමනිසා, ලේඛන කලාව තිබුනේ මේ කාලය වන විට සැලකිය යුතු ලෙස වර්ධනය වූ බැවිනි. බුදුන් වහන්සේගේ මුළු ඉගැන්වීමම ලියා තිබීම අවශ්ය විය. වැට්ටාගමනි රජු භික්ෂුවගේ අදහසට සහාය දුන් අතර, ටිචිතකා කට්ටියම ලිඛිතව කථා කිරීම සඳහා විශේෂ සභාවක් පවත්වන ලදී. එබැවින්
අව්යාජ ධර්මය දිගුකාලීනව සංරක්ෂණය කළ හැකි බැවින්, පූජ්ය මහාආරක්ෂිත හා
භික්ෂූන් භික්ෂූන් වහන්සේ බුදුන්ගේ වචන වැකියෙන් පසුව ඒවා පාම් කොළ මත ලියා
තැබූහ. මෙම සුවිශේෂී ව්යාපෘතිය මාතලේ දිස්ත්රික්කය අසල ඇති පුරාණ ගොවිතැන් බිමක පිහිටා ඇති ඇලෝකා ලෙන යන නමින් හැඳින්වෙන ගුහාවක විය. එබැවින් කවුන්සිලයේ අරමුණ සාක්ෂාත් කරගත් අතර, සත්ය වශයෙන්ම ධර්මයේ ලිඛිතව සුරැකීම සහතික විය. දහඅට වන සියවසේදී, විජයාජාෂා රජු විසින් මෙම ගුහාවේ ඇති බුදු පිළිම නිර්මාණය කරන ලදී. පස්වන කවුන්සිලය 5 වන කවුන්සිලය බින්මා, මුන්දලේ, 1881 දී මින්ඩන් රජුගේ පාලන සමයේදී මියන්මාරය ලෙස නම් කරන ලදී. මෙම
රැස්වීමේ ප්රධාන අරමුණ වූයේ බුදුන්ගේ සියලුම ඉගැන්වීම් කියවා ඒවායේ යම්
යම් වෙනස්කම්, විකෘති කිරීම් හෝ අත්හැර දැමූවාද යන්න සොයා බැලීම සඳහා
මිනිත්තු කිහිපයකින් ඒවා පරීක්ෂා කිරීමයි. වැඩිහිටියන්
තිදෙනෙකු, පූජ්ය මහාතරා ජගරාජ්භවංශ, පූජ්ය නාරින්දබාදී රාජාණ්ඩුව සහ පූජ්ය
මහත්තයා සුමාගලසාමි යන අයගේ නායකත්වයෙන් යුත් භික්ෂූන් වහන්සේලා දෙලක්ෂ
හාරදහස් හාරසියයක් (2,400) ඔවුන්ගේ ඒකාබද්ධ ධර්මය පුනරුත්තාපනය කිරීම සඳහා මාස පහක් ගත විය. මියන්මාර්
උපුටා දැක්වීමෙන් අවසන් වූ හා ඒකමතිකව අනුමත කිරීමෙන් පසු සමස්ත ටයිටිකා
එකට පුරාවිද්යා පුන්ඩියස් හත්වැන්නා පිළිබඳ මිනුම් පුවරු හතක් ඇතුළත් විය. මෙම
පුදුමාකාර කර්තව්යය වූයේ එඩ්රයිඩ් භික්ෂූන් දෙදහසක් සහ දක්ෂ ශිල්පීන්
රාශියක් විසිනි. සෑම ස්ලැබේම නිම වූ පසු මනින්ඩේගේ කූඩෝවා පාගෝරා රජුගේ
මනරම් පයිටා පැගෝස් හි පිහිටි මනාලයා මෙම ඊනියා “විශාලතම පොත” ලෙස හැඳින්වෙන හිල් අද දක්වාම පවතියි.
හයවන සභාව
හයවන සභාව කැඳවනු ලැබුවේ යංගොන්හි පිහිටි කබා ඇයට 1954 දී කලින් පැවති රංගූන්හි දී ය. අග්රාමාත්යතුමා විසින් ගරු බුරුම රජය විසින් එය අනුග්රහය ලබා දෙන ලදී. මුල්ම
ධම්ම කවුන්සලයේ මුල්ම ස්ථානය වන ඉන්දියාවේ සත්තපඤ්ඤී ගුහාව මෙන් ම, භූමියේ
ඉදිකරන ලද මහා ගුහාව, මහා පසානා ගුහාව ඉදිකිරීමට අවසර දුන්නේය. 1954
මැයි මස 17 වන දින රැස්වූ සභාව රැස්වූ පසු, පෙර පැවති සභාවන්හිදී, එහි
මූලික අරමුණ වූයේ අව්යාජ ධර්මය සහ විනය තහවුරු කිරීම හා සංරක්ෂණය කිරීමයි. කෙසේ වෙතත් එයට සහභාගි වූ භික්ෂූන් වහන්සේලාට රටවල් අටකින් පැමිණියා. මෙම දෙදහස් පන්දහසක උගත් භික්ෂු භික්ෂුන් මියන්මාරය, කාම්බෝජය, ඉන්දියාව, ලාඕසය, නේපාලය, ශ්රී ලංකාව, තායිලන්තය හා වියට්නාමය ආවේ ය. ගෞරවනීය
භික්ෂු වික්ටාස්වරාභිධි තයිතිකකඩේ ධම්මබහනාදගිරිගේ ධර්මයේ ධර්මය පිළිබඳව
සියලු දෙනාම උගත් හා සතුටුදායක ලෙස පිළිතුරු ලබා දුන් අභාවප්රාප්ත මහාසෙයි
සයදේව පත් කරන ලදී. මෙම කවුන්සිලය මුණගැසෙන විට, සහභාගී වූ සියලු රටවලට ඉන්දියාවේ හැරුණු විට පල්ලි ටිචිචාකා ඔවුන්ගේ උපන්යාසයන්ට පරිවර්තනය කළහ. ධර්ම
ලියවිලි සාම්ප්රදායිකව සතිපතා කියවා බැලීම සඳහා අවුරුදු දෙකක කාලයක්
තිස්සේ ටිඅතුකා සහ එහි අනුබද්ධ සාහිත්ය සියල්ල සායනිකව පරීක්ෂා කරනු ලැබීය.
සොයා ගත් ඕනෑම වෙනස්කම් කිහිපයක් සටහන් කර ඇති අතර, අවශ්ය නිවැරදි කිරීම් සිදුකර ඇති අතර සියලු අනුවාදයන් එකලස් කර ඇත. එක්තරා පාඨයක අන්තර්ගතයේ වෙනසක් නැති බව සොයා ගන්නා ලදී. අවසාන
වශයෙන්, කවුන්සිලය විසින් නිල වශයෙන් අනුමත කරනු ලැබීමෙන් පසු ටිඅපිටිකයේ
සියළු වෙළුම් සහ ඒවායේ විවේචන නවීන මුද්රණ මුද්රණ සඳහා මියන්මාර් (බුරුම)
පිටපතෙහි ප්රකාශයට පත් කරන ලදී. භික්ෂූන් දෙදහස පන්සියයක් හා ගිහි ගණනකගේ කැපවීමෙන් මෙම කැපී පෙනෙන ජයග්රහණය ලබා ගැනීමට හැකිවිය. 1956 මැයි මාසයේ දී ඔවුන්ගේ වැඩ කටයුතු නිමාවට පත් විය. සමස්ත බෞද්ධ මහා සම්මේලනයේ නියෝජිතයින්ගේ අද්විතීය ජයග්රහණය මෙයයි. නිපදවන ලද ටිඅපිටකා අනුවාදය ගෝඨාභය බුදුරජාණන් වහන්සේගේ උදාර ඉගැන්වීම හා ඒවාට වඩාත්ම බලගතු ලෙස පරිවර්තනය කර ඇති බව පිළිගෙන තිබේ. සයවන සාජියානා පසු මුද්රණය කරන ලද වෙළුම් මියන්මාර් පිටපතෙහි මුද්රණය කරන ලදී. 1990
දී ඉන්දියාවේ ජනතාව වෙත පරිත්යාග කිරීම සඳහා විපස්සනා පර්යේෂණ ආයතනය 1990
වර්ෂයේදී දේවානගාරිහි පිහිටි ආටිචකාටා සහ ථිකා සමග මුද්රණය කිරීම සඳහා
ටයිටිකාව මුද්රණය කිරීම ආරම්භ කළේය. බුද්ධිමත් ඉගැන්වීම් 5 කින් වචන වලින් පිබිදෙව්
සෑමවිටම හොඳින් කල්පනා කර බලන්න! සම්පූර්ණ විග්රහයක් සඳහා කරුණාකර පිවිසෙන්න:
Analytic
Insight Net - නොමිලේ අන්තර්ජාලයේ Tipiṭaka පර්යේෂණ හා ප්රායෝගික විශ්ව
විද්යාලය හා සබැඳි NEWS http://sarvajan.ambedkar.org හරහා 105 දී
CLASSICAL LANGUAGES
සිට:
http://sarvajan.ambedkar.org ඔබගේ මව් භාෂාවෙන් මෙම ගූගල් පරිවර්තනය පරිවර්තනය කරන්න
https://translate.google.com එය ඔබගේ පාඩමයි විද්යුත් තැපෑල:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
ධම්ම කවුන්සලයේ මුල්ම ස්ථානය වන ඉන්දියාවේ සත්තපඤ්ඤී ගුහාව මෙන් ම, භූමියේ
ඉදිකරන ලද මහා ගුහාව, මහා පසානා ගුහාව ඉදිකිරීමට අවසර දුන්නේය. 1954
මැයි මස 17 වන දින රැස්වූ සභාව රැස්වූ පසු, පෙර පැවති සභාවන්හිදී, එහි
මූලික අරමුණ වූයේ අව්යාජ ධර්මය සහ විනය තහවුරු කිරීම හා සංරක්ෂණය කිරීමයි. කෙසේ වෙතත් එයට සහභාගි වූ භික්ෂූන් වහන්සේලාට රටවල් අටකින් පැමිණියා. මෙම දෙදහස් පන්දහසක උගත් භික්ෂු භික්ෂුන් මියන්මාරය, කාම්බෝජය, ඉන්දියාව, ලාඕසය, නේපාලය, ශ්රී ලංකාව, තායිලන්තය හා වියට්නාමය ආවේ ය. ගෞරවනීය
භික්ෂු වික්ටාස්වරාභිධි තයිතිකකඩේ ධම්මබහනාදගිරිගේ ධර්මයේ ධර්මය පිළිබඳව
සියලු දෙනාම උගත් හා සතුටුදායක ලෙස පිළිතුරු ලබා දුන් අභාවප්රාප්ත මහාසෙයි
සයදේව පත් කරන ලදී. මෙම කවුන්සිලය මුණගැසෙන විට, සහභාගී වූ සියලු රටවලට ඉන්දියාවේ හැරුණු විට පල්ලි ටිචිචාකා ඔවුන්ගේ උපන්යාසයන්ට පරිවර්තනය කළහ. ධර්ම
ලියවිලි සාම්ප්රදායිකව සතිපතා කියවා බැලීම සඳහා අවුරුදු දෙකක කාලයක්
තිස්සේ ටිඅතුකා සහ එහි අනුබද්ධ සාහිත්ය සියල්ල සායනිකව පරීක්ෂා කරනු ලැබීය.
සොයා ගත් ඕනෑම වෙනස්කම් කිහිපයක් සටහන් කර ඇති අතර, අවශ්ය නිවැරදි කිරීම් සිදුකර ඇති අතර සියලු අනුවාදයන් එකලස් කර ඇත. එක්තරා පාඨයක අන්තර්ගතයේ වෙනසක් නැති බව සොයා ගන්නා ලදී. අවසාන
වශයෙන්, කවුන්සිලය විසින් නිල වශයෙන් අනුමත කරනු ලැබීමෙන් පසු ටිඅපිටිකයේ
සියළු වෙළුම් සහ ඒවායේ විවේචන නවීන මුද්රණ මුද්රණ සඳහා මියන්මාර් (බුරුම)
පිටපතෙහි ප්රකාශයට පත් කරන ලදී. භික්ෂූන් දෙදහස පන්සියයක් හා ගිහි ගණනකගේ කැපවීමෙන් මෙම කැපී පෙනෙන ජයග්රහණය ලබා ගැනීමට හැකිවිය. 1956 මැයි මාසයේ දී ඔවුන්ගේ වැඩ කටයුතු නිමාවට පත් විය. සමස්ත බෞද්ධ මහා සම්මේලනයේ නියෝජිතයින්ගේ අද්විතීය ජයග්රහණය මෙයයි. නිපදවන ලද ටිඅපිටකා අනුවාදය ගෝඨාභය බුදුරජාණන් වහන්සේගේ උදාර ඉගැන්වීම හා ඒවාට වඩාත්ම බලගතු ලෙස පරිවර්තනය කර ඇති බව පිළිගෙන තිබේ. සයවන සාජියානා පසු මුද්රණය කරන ලද වෙළුම් මියන්මාර් පිටපතෙහි මුද්රණය කරන ලදී. 1990
දී ඉන්දියාවේ ජනතාව වෙත පරිත්යාග කිරීම සඳහා විපස්සනා පර්යේෂණ ආයතනය 1990
වර්ෂයේදී දේවානගාරිහි පිහිටි ආටිචකාටා සහ ථිකා සමග මුද්රණය කිරීම සඳහා
ටයිටිකාව මුද්රණය කිරීම ආරම්භ කළේය. බුද්ධිමත් ඉගැන්වීම් 5 කින් වචන වලින් පිබිදෙව්
සෑමවිටම හොඳින් කල්පනා කර බලන්න! සම්පූර්ණ විග්රහයක් සඳහා කරුණාකර පිවිසෙන්න:
Analytic
Insight Net - නොමිලේ අන්තර්ජාලයේ Tipiṭaka පර්යේෂණ හා ප්රායෝගික විශ්ව
විද්යාලය හා සබැඳි NEWS http://sarvajan.ambedkar.org හරහා 105 දී
CLASSICAL LANGUAGES
සිට:
http://sarvajan.ambedkar.org ඔබගේ මව් භාෂාවෙන් මෙම ගූගල් පරිවර්තනය පරිවර්තනය කරන්න
https://translate.google.com එය ඔබගේ පාඩමයි විද්යුත් තැපෑල:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch…
Niwan Dutu Himi Sinhala Song - Tharindu Madhawa Padmabandu
Tharindu Padmabandu
Published on Sep 5, 2009
Niwan Dutu Himi - Buddhist Sinhala Song
Category
Music
youtube.com
Niwan Dutu Himi - Buddhist Sinhala Song
86) Classical Slovak
Šiesta rada
Šiesta86) Klasický slovenský
2638 Pi 1 jún LEKCIA
Pali Canon Online
Pôvodné slová Buddhy
Pôvod Canon Pali “Predpokladajme,
že mních povedal:” Priatelia, počul som to a prijímal to z Pánových
vlastných rúk: toto je Dhamma, toto je disciplína, toto je učenie
Majstra “, potom mnísi, nemali by ste ani schvaľovať ani neschvaľovať
jeho slová. Potom,
bez schválenia alebo nesúhlasu, by sa jeho slová a prejavy mali
starostlivo zaznamenať a porovnať so Suttami a preskúmať vo svetle
disciplíny. Ak
sa pri takom porovnaní a kontrole zistí, že nie sú v súlade so Suttami
alebo disciplínou, záver musí byť: “Určite to nie je slovo Buddhu, tento
mních sa nesprávne pochopil” a záležitosť je potrebné zamietnuť. Ale
ak sa pri takom porovnaní a prehodnotení zistí, že sú v súlade so
Suttami alebo disciplínou, záver musí byť: “Iste, toto je slovo Buddhu,
toto mních ho správne rozumelo.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Veľké prechádzanie, Posledné dni Budhu
Autentické učenie Gótamy Buddhy bolo zachované a odovzdané nám a nachádzame sa v Tipiṭake. Paliho slovo “Tipiṭaka” doslova znamená “tri koše” (ti = tri + piṭaka = zbierky písiem). Všetky Buddhovo učenia boli rozdelené do troch častí. 1. Prvá časť je známa ako Vinaya Piṭaka a obsahuje všetky pravidlá, ktoré Budha ustanovil pre mníchov a mníšky.
2. Druhá časť sa nazýva Suttaṅta Piṭaka a obsahuje diskurzy.
3. Tretia časť je známa ako Abhidhamma Piṭaka a zahŕňa psycho-etické učenie Budhu. Je
známe, že kedykoľvek Buddha prednášal svojich vysvätených učeníkov
alebo nasledovníkov, alebo predpísal v priebehu svojho
štyridsaťpäťročného služobníctva predpísanú monastickú vládu, tí jeho
oddaní a učení mnísi, potom prítomní, okamžite spáchali svoje učenie slová na slovo v pamäti. Takže Buddhovo slová boli presne zachované a boli v pravý čas prenesené ústne od učiteľa k žiakovi. Niektorí
z mníchov, ktorí kázali buddhovmu kázaniu osobne, boli Arahanty a tak
definitívne boli “čisté” bez vášeň, zlého úmyslu a klamstva, a preto
boli nepochybne schopné dokonale držať Buddhovo slová. Zabezpečili tak, aby Buddhovo učenie bolo zachované verne pre budúce potomstvo. Dokonca
aj tí oddaní mnísi, ktorí ešte nedosiahli Arahantahood, ale dosiahli
prvé tri stupne svätosti a mali silné, zadržiavacie spomienky, mohli
tiež pripomenúť slovo po slove, čo kázal Buddha a mohli by byť
dôstojnými správcami buddhovho učenia. Jeden
takýto mních bol Ānanda, zvolený sprievodca a neustály spoločník Budhu
počas posledných dvadsiatich piatich rokov jeho života. Ànanda bol vysoko inteligentný a nadaný so schopnosťou pamätať si, čo počul. V
skutočnosti to bolo jeho výslovné želanie, aby Buddha vždy spojil
všetky jeho prejavy s ním a hoci ešte nebol Arahanta, on sa zámerne
zaviazal pamätať slovom k všetkým kázám Buddhov, ktorými vyslovil
mníchov, mníšok a svojich laických nasledovníkov. Kombinované
úsilie týchto nadaných a oddaných mníchov umožnilo, aby Dhamma a
Vinaya, ako učil Buddha, boli zachované v pôvodnom stave. Pāli
Tipiṭaka a jeho spojenecká literatúra existuje ako výsledok objavu
Buddhov ušľachtilou a oslobodzujúcou cestou čistého Dhamma. Táto cesta umožňuje všetkým, ktorí sledujú to, aby viedli pokojný a šťastný život. V
skutočnosti máme v dnešnej dobe šťastie, že autentické učenie Buddhy sa
zachovalo pre budúce generácie prostredníctvom svedomitého a
sústredeného úsilia svojich vysvätených učeníkov v priebehu vekov. Buddha
povedal svojim učeníkom, že keď už nie je medzi nimi, bolo nevyhnutné,
aby sa Saṅgha stretli za účelom kolektívneho recitovania Dhammy, presne
tak, ako to učil. V
súlade s týmito pokynmi prví starší radcovia riadne zvolali radu a
systematicky nariadili všetky Buddhovy diskurzy a mníšske pravidlá a
potom ich verne reciplinovali.
Pôvod Canon Pali “Predpokladajme,
že mních povedal:” Priatelia, počul som to a prijímal to z Pánových
vlastných rúk: toto je Dhamma, toto je disciplína, toto je učenie
Majstra “, potom mnísi, nemali by ste ani schvaľovať ani neschvaľovať
jeho slová. Potom,
bez schválenia alebo nesúhlasu, by sa jeho slová a prejavy mali
starostlivo zaznamenať a porovnať so Suttami a preskúmať vo svetle
disciplíny. Ak
sa pri takom porovnaní a kontrole zistí, že nie sú v súlade so Suttami
alebo disciplínou, záver musí byť: “Určite to nie je slovo Buddhu, tento
mních sa nesprávne pochopil” a záležitosť je potrebné zamietnuť. Ale
ak sa pri takom porovnaní a prehodnotení zistí, že sú v súlade so
Suttami alebo disciplínou, záver musí byť: “Iste, toto je slovo Buddhu,
toto mních ho správne rozumelo.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Veľké prechádzanie, Posledné dni Budhu
Autentické učenie Gótamy Buddhy bolo zachované a odovzdané nám a nachádzame sa v Tipiṭake. Paliho slovo “Tipiṭaka” doslova znamená “tri koše” (ti = tri + piṭaka = zbierky písiem). Všetky Buddhovo učenia boli rozdelené do troch častí. 1. Prvá časť je známa ako Vinaya Piṭaka a obsahuje všetky pravidlá, ktoré Budha ustanovil pre mníchov a mníšky.
2. Druhá časť sa nazýva Suttaṅta Piṭaka a obsahuje diskurzy.
3. Tretia časť je známa ako Abhidhamma Piṭaka a zahŕňa psycho-etické učenie Budhu. Je
známe, že kedykoľvek Buddha prednášal svojich vysvätených učeníkov
alebo nasledovníkov, alebo predpísal v priebehu svojho
štyridsaťpäťročného služobníctva predpísanú monastickú vládu, tí jeho
oddaní a učení mnísi, potom prítomní, okamžite spáchali svoje učenie slová na slovo v pamäti. Takže Buddhovo slová boli presne zachované a boli v pravý čas prenesené ústne od učiteľa k žiakovi. Niektorí
z mníchov, ktorí kázali buddhovmu kázaniu osobne, boli Arahanty a tak
definitívne boli “čisté” bez vášeň, zlého úmyslu a klamstva, a preto
boli nepochybne schopné dokonale držať Buddhovo slová. Zabezpečili tak, aby Buddhovo učenie bolo zachované verne pre budúce potomstvo. Dokonca
aj tí oddaní mnísi, ktorí ešte nedosiahli Arahantahood, ale dosiahli
prvé tri stupne svätosti a mali silné, zadržiavacie spomienky, mohli
tiež pripomenúť slovo po slove, čo kázal Buddha a mohli by byť
dôstojnými správcami buddhovho učenia. Jeden
takýto mních bol Ānanda, zvolený sprievodca a neustály spoločník Budhu
počas posledných dvadsiatich piatich rokov jeho života. Ànanda bol vysoko inteligentný a nadaný so schopnosťou pamätať si, čo počul. V
skutočnosti to bolo jeho výslovné želanie, aby Buddha vždy spojil
všetky jeho prejavy s ním a hoci ešte nebol Arahanta, on sa zámerne
zaviazal pamätať slovom k všetkým kázám Buddhov, ktorými vyslovil
mníchov, mníšok a svojich laických nasledovníkov. Kombinované
úsilie týchto nadaných a oddaných mníchov umožnilo, aby Dhamma a
Vinaya, ako učil Buddha, boli zachované v pôvodnom stave. Pāli
Tipiṭaka a jeho spojenecká literatúra existuje ako výsledok objavu
Buddhov ušľachtilou a oslobodzujúcou cestou čistého Dhamma. Táto cesta umožňuje všetkým, ktorí sledujú to, aby viedli pokojný a šťastný život. V
skutočnosti máme v dnešnej dobe šťastie, že autentické učenie Buddhy sa
zachovalo pre budúce generácie prostredníctvom svedomitého a
sústredeného úsilia svojich vysvätených učeníkov v priebehu vekov. Buddha
povedal svojim učeníkom, že keď už nie je medzi nimi, bolo nevyhnutné,
aby sa Saṅgha stretli za účelom kolektívneho recitovania Dhammy, presne
tak, ako to učil. V
súlade s týmito pokynmi prví starší radcovia riadne zvolali radu a
systematicky nariadili všetky Buddhovy diskurzy a mníšske pravidlá a
potom ich verne reciplinovali.
Učenia obsiahnuté v Tipiṭike sú tiež známe ako učenie o starších (Theravāda). Tieto diskusie sú niekoľko stoviek a vždy boli odvtedy po prvom zasadnutí Rady odovzdané slovo. Následne
bolo z viacerých dôvodov vyzvaných viac rád, ale v každom z nich celé
telo buddhovho učenia bolo vždy rečované účastníkmi Saṅghy, v koncerte a
slovom. Prvá
rada sa konala tri mesiace po tom, čo Buddha dosiahla Mahāparinibbānu a
nasledovali ďalších päť, z ktorých dva boli zvolané v devätnástom a
dvadsiatom storočí. Tieto
kolektívne recitácie, ktoré vykonali mnísi na všetkých týchto radách
Dhamma, sú známe ako Dhamma Saṅgītis, Dhamma recitations. Sú
určení kvôli precedensu, ktorý bol stanovený na prvej rade Dhamma, keď
všetky učí prednášal najprv starší zo Saṅghy a potom znova vyzývali v
zboru všetci mnísi prítomní v zhromaždení. Recitácia bola považovaná za autentickú, kedy a len vtedy, keď bola jednomyseľne schválená členmi Rady. Nasleduje krátka história šiestich rád. Prvá Rada Kráľ Ajātasattu sponzoroval prvú radu. To bolo zvolané v 544 B.C. v jaskyni Sattapaāāī, ktorá sa nachádza mimo Rājagahu tri mesiace po tom, čo Buddha zomrel. Podrobný popis tohto historického stretnutia nájdete v Cūllavagga Vinaya Piṭaka. Podľa
tohto záznamu incident, ktorý viedol staršieho Mahākassapu, aby nazval
toto stretnutie, bol jeho vypočutím znevažujúcou poznámkou o prísnom
pravidle života mníchov. To sa stalo. Mních
Subhadda, bývalý holič, ktorý vysvätil neskoro v živote, keď počul, že
Buddha vypršal, vyjadril svoj nesúhlas s tým, že musel dodržiavať všetky
pravidlá pre mních, ktoré stanovil Buddha. Mnohí mnísi kritizovali prechod Budhu a boli hlboko zarmútení. Starší Mahākassapa však počul Subhaddu, ktorý povedal: “Dosť dverí, nenechajte sa zarmútiť, nesťažujte sa. Sme veľmi zbavení tohto veľkého spasenia (Budha). Boli
sme trápení, keď povedal: “To je vám dovolené, to vám nie je dovolené”,
ale teraz budeme môcť robiť, ako sa nám páči, a nebudeme musieť robiť
to, čo sa nám nepáči. Mahākassapa
bol znepokojený jeho poznámkou a obával sa, že Dhamma a Vinaya by mohli
byť poškodení a neprežiť neporušený, ak by sa iní mnísi chovali ako
Subhadda a interpretovali pravidlá Dhammy a Vinaya, ako sa im páčilo. Aby sa tomu vyhlo, rozhodol sa, že Dhamma musí byť zachovaná a chránená. Za týmto účelom po získaní súhlasu Saṅghy povolal do rady päťsto Arahantov. Aananda mal byť zaradený do tohto, za predpokladu, že dosiahol Arahantstvo v čase, keď sa zvolala rada. Po predchádzaní staršieho Mahākassapu sa v priebehu obdobia dažďov stretlo päťsto araantských mníchov v rade. Prvá
vec, ktorú urobil Mahākassapa, bolo spochybniť najdôležitejšieho
odborníka na dnešnú Vinaya, ctihodný Upali o podrobnostiach o mníšskej
vláde. Tento mních bol pre túto úlohu dostatočne kvalifikovaný, pretože ho Buddha naučil celý Vinaya sám. Najprv
sa starší Mahākassapa ho konkrétne opýtal na rozhodnutie o prvom
priestupku [pārājika], pokiaľ ide o predmet, príležitosť, predstavenie
jednotlivca, vyhlásenie, opakovanie ohlasovania, trestný čin. Upāli
poskytol dobre informované a primerané odpovede a jeho poznámky sa
stretli s jednomyseľným súhlasom predsedajúceho Saṅgha. Vinaya bola teda formálne schválená. Starší
Mahākassapa potom obrátil svoju pozornosť na Ānanda vďaka jeho
uznávaným skúsenostiam vo všetkých záležitostiach týkajúcich sa Dhammy. Našťastie, v noci pred zasadnutím Rady, Ānanda dosiahla Arahantstvo a vstúpila do Rady. Starší Mahākassapa sa preto mohol dlho spýtať s úplnou dôverou k Dhamme s osobitným odkazom na kázne Buddhy. Toto vypočúvanie na Dhamme sa snažilo overiť miesto, kde boli všetky kázania kázané ako prvý, a osoba, ktorej boli adresované. Ànanda,
napomáhajúci jeho slovom - perfektná pamäť dokázala presne odpovedať a
tak sa diskurzy stretli s jednomyseľným súhlasom Saṅghy. Prvá rada tiež oficiálne schválila uzatvorenie kapitoly o maloletých a menších pravidlách a schválenie ich dodržiavania. Trvalo
si mníchov sedem mesiacov, aby recitovali celú Vinaya a Dhammu a tých
mníchov dostatočne obdarených dobrými spomienkami si zachovali všetko,
čo bolo prednesené. Táto historická prvá rada bola známa ako Paācasatika, pretože sa na ňom zúčastnilo päťsto plne osvietených Arahantov.
bolo z viacerých dôvodov vyzvaných viac rád, ale v každom z nich celé
telo buddhovho učenia bolo vždy rečované účastníkmi Saṅghy, v koncerte a
slovom. Prvá
rada sa konala tri mesiace po tom, čo Buddha dosiahla Mahāparinibbānu a
nasledovali ďalších päť, z ktorých dva boli zvolané v devätnástom a
dvadsiatom storočí. Tieto
kolektívne recitácie, ktoré vykonali mnísi na všetkých týchto radách
Dhamma, sú známe ako Dhamma Saṅgītis, Dhamma recitations. Sú
určení kvôli precedensu, ktorý bol stanovený na prvej rade Dhamma, keď
všetky učí prednášal najprv starší zo Saṅghy a potom znova vyzývali v
zboru všetci mnísi prítomní v zhromaždení. Recitácia bola považovaná za autentickú, kedy a len vtedy, keď bola jednomyseľne schválená členmi Rady. Nasleduje krátka história šiestich rád. Prvá Rada Kráľ Ajātasattu sponzoroval prvú radu. To bolo zvolané v 544 B.C. v jaskyni Sattapaāāī, ktorá sa nachádza mimo Rājagahu tri mesiace po tom, čo Buddha zomrel. Podrobný popis tohto historického stretnutia nájdete v Cūllavagga Vinaya Piṭaka. Podľa
tohto záznamu incident, ktorý viedol staršieho Mahākassapu, aby nazval
toto stretnutie, bol jeho vypočutím znevažujúcou poznámkou o prísnom
pravidle života mníchov. To sa stalo. Mních
Subhadda, bývalý holič, ktorý vysvätil neskoro v živote, keď počul, že
Buddha vypršal, vyjadril svoj nesúhlas s tým, že musel dodržiavať všetky
pravidlá pre mních, ktoré stanovil Buddha. Mnohí mnísi kritizovali prechod Budhu a boli hlboko zarmútení. Starší Mahākassapa však počul Subhaddu, ktorý povedal: “Dosť dverí, nenechajte sa zarmútiť, nesťažujte sa. Sme veľmi zbavení tohto veľkého spasenia (Budha). Boli
sme trápení, keď povedal: “To je vám dovolené, to vám nie je dovolené”,
ale teraz budeme môcť robiť, ako sa nám páči, a nebudeme musieť robiť
to, čo sa nám nepáči. Mahākassapa
bol znepokojený jeho poznámkou a obával sa, že Dhamma a Vinaya by mohli
byť poškodení a neprežiť neporušený, ak by sa iní mnísi chovali ako
Subhadda a interpretovali pravidlá Dhammy a Vinaya, ako sa im páčilo. Aby sa tomu vyhlo, rozhodol sa, že Dhamma musí byť zachovaná a chránená. Za týmto účelom po získaní súhlasu Saṅghy povolal do rady päťsto Arahantov. Aananda mal byť zaradený do tohto, za predpokladu, že dosiahol Arahantstvo v čase, keď sa zvolala rada. Po predchádzaní staršieho Mahākassapu sa v priebehu obdobia dažďov stretlo päťsto araantských mníchov v rade. Prvá
vec, ktorú urobil Mahākassapa, bolo spochybniť najdôležitejšieho
odborníka na dnešnú Vinaya, ctihodný Upali o podrobnostiach o mníšskej
vláde. Tento mních bol pre túto úlohu dostatočne kvalifikovaný, pretože ho Buddha naučil celý Vinaya sám. Najprv
sa starší Mahākassapa ho konkrétne opýtal na rozhodnutie o prvom
priestupku [pārājika], pokiaľ ide o predmet, príležitosť, predstavenie
jednotlivca, vyhlásenie, opakovanie ohlasovania, trestný čin. Upāli
poskytol dobre informované a primerané odpovede a jeho poznámky sa
stretli s jednomyseľným súhlasom predsedajúceho Saṅgha. Vinaya bola teda formálne schválená. Starší
Mahākassapa potom obrátil svoju pozornosť na Ānanda vďaka jeho
uznávaným skúsenostiam vo všetkých záležitostiach týkajúcich sa Dhammy. Našťastie, v noci pred zasadnutím Rady, Ānanda dosiahla Arahantstvo a vstúpila do Rady. Starší Mahākassapa sa preto mohol dlho spýtať s úplnou dôverou k Dhamme s osobitným odkazom na kázne Buddhy. Toto vypočúvanie na Dhamme sa snažilo overiť miesto, kde boli všetky kázania kázané ako prvý, a osoba, ktorej boli adresované. Ànanda,
napomáhajúci jeho slovom - perfektná pamäť dokázala presne odpovedať a
tak sa diskurzy stretli s jednomyseľným súhlasom Saṅghy. Prvá rada tiež oficiálne schválila uzatvorenie kapitoly o maloletých a menších pravidlách a schválenie ich dodržiavania. Trvalo
si mníchov sedem mesiacov, aby recitovali celú Vinaya a Dhammu a tých
mníchov dostatočne obdarených dobrými spomienkami si zachovali všetko,
čo bolo prednesené. Táto historická prvá rada bola známa ako Paācasatika, pretože sa na ňom zúčastnilo päťsto plne osvietených Arahantov.
Druhá rada
Druhá rada sa volala sto rokov po Budhistickom Parinibbāne, aby uspokojila vážny spor o desať bodov. Toto je odkaz na niektorých mníchov porušujúcich desať drobných pravidiel. dostali:
1. Ukladanie soli do húkačky.
2. Jedlo po poludni.
3. Jedlo raz a potom opäť do dediny pre almužny.
4. Držanie Uposatha s mníchmi, ktorí bývajú v rovnakej lokalite.
5. Vykonávanie úradných úkonov v prípade neúplného zhromaždenia.
6. Po určitej praxi, pretože to urobil učiteľ alebo učiteľ.
7. Jedlo kyslé mlieko potom, čo jeden mal jeho poledne jedlo.
8. Konzumujte silný nápoj predtým, ako bol fermentovaný.
9. Použitie koberec, ktorý nebol správnej veľkosti.
10. Používanie zlata a striebra. Ich
skutok sa stal problémom a spôsobil veľkú diskusiu, pretože porušovanie
týchto pravidiel bolo v rozpore s pôvodnými učeniami Buddhy. Kráľ Kāṁāsoka bol patrónom druhej Rady a stretnutie sa uskutočnilo v Vesāli v dôsledku nasledujúcich okolností. Jedného
dňa, keď navštívil Mahāvanovu háji vo Veāsli, starší Yasa prišiel
vedieť, že veľká skupina mníchov známych ako Vajjania porušovala
pravidlo, ktoré zakázalo mníchu prijímať zlato a striebro tým, že ho
otvorene žiadal od svojich laických oddaných. Okamžite
kritizoval ich správanie a ich odpoveďou bolo, aby mu ponúkol podiel na
svojich nezákonných ziskoch v nádeji, že bude vyhranený. Starší Yasa však odmietol a opovrhoval ich správanie. Mnísi ho bezprostredne žalovali formálnym činom zmierenia a obviňovali ho, že obvinil svojich laických oddaných. Starší
Yasa sa teda zmieril s laickými oddanými, ale zároveň ich presvedčil,
že vijjskí mnísi nesprávne citovali Buddhovo vyhlásenie o zákaze
akceptovať alebo žiadať zlato a striebro. Laici
okamžite vyjadrili svoju podporu staršiemu Yasovi a deklarovali
vajjských mníchov nesprávnym činiteľom a kacírom a povedali: “Starší
Yasa sám je skutočný mních a syn Sākyan. Všetci ostatní nie sú mníchmi, nie syčiami synmi “. Tvrdohlaví
a nezdraví vajjskí mnísi sa potom presťahovali, aby pozastavili
ctihodnú Yasa Theru bez súhlasu zvyšku Saṅghy, keď sa dozvedeli o
výsledku svojho stretnutia so svojimi laickými oddanými. Starší Yasa, však unikol ich krivke a šiel hľadať podporu od mníchov inde, ktorí potvrdili svoje ortodoxné názory na Vinaya. Šesťdesiatich
lesných mníchov z Pāvy a osemdesiat mníchov z južných oblastí Avanti,
ktorí mali rovnaký názor, mu ponúkol, aby mu pomohli skontrolovať
korupciu Vinaya. Spoločne
sa rozhodli ísť do Soreyya, aby sa porozprávali s ctihodným revatom,
pretože bol vysoko uctievaným mníchom a odborníkom na Dhammu a Vinaya. Hneď
ako to Vajjianskí mnísi spoznali, hľadali aj podporu ctihodného Revany
tým, že mu ponúkli štyri náležitosti, ktoré okamžite odmietol. Títo mnísi sa snažili použiť rovnaký spôsob, ako zvíťaziť nad služobníkom úctyhodného revaty, ctihodný Uttara. Spočiatku
on tiež oprávnene odmietol ich ponuku, ale ho presviedčali, aby prijal
ich ponuku a povedal, že ak nebudú akceptované náležitosti pre Budhu,
Ónanda bude vyzvaný, aby ich prijal a často by to súhlasil. Uttara zmenil názor a prijal náležitosti. Naliehajúc
ich, on potom súhlasil s tým, aby išiel a presvedčil ctihodného rebata,
aby vyhlásil, že vajjskí mnísi skutočne hovoria o pravde a nositeľoch
Dhammy. Ctihodný revata videl ich skrútením a odmietol ich podporiť. Potom prepustil Uttaru. S
cieľom vyriešiť túto vec raz a navždy, ctihodný revata radil, že by
mala byť vo Vāḷikārāmovi povolaná rada a položiť si otázku o desiatich
trestných činoch najstaršieho starších starších, Thera Sabbjakāmi. Po svojom vyjadrení mal byť vypočutý výborom ôsmich mníchov a jeho platnosť sa rozhodla hlasovaním. Osem
mníchov povolaných na posúdenie tejto veci boli Ctihodní Sabbakāmi,
saṁha, Khujjasobhita a Vāsabhagāmika, z východu a štyria mních z Západu,
ctihodní Revata, Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa a Sumana. Dôkladne o tom diskutovali s Revanou ako s otázkou a sabbakāmī odpovedal na jeho otázky. Po vypočutí rozpravy sa osem mníchov rozhodlo proti vajjským mníchom a ich verdikt bol oznámený zhromaždeniu. Potom
sedemsto mníchov reči Dhamma a Vinaya a tento recitál sa stal známy ako
Sattasatī, pretože sa na ňom zúčastnilo sedemsto mníchov. Táto
historická rada sa tiež nazýva Yasatthera Sangīti kvôli hlavnej úlohe,
ktorú v ňom hral starší Yasa a jeho horlivosťou za ochranu Vinaya. Vajjskí
mnísi kategoricky odmietli prijať rozhodnutie Rady a napriek tomu sa
nazývali vlastnou radou, ktorá sa nazývala Mahāsaṅgiti.
2. Jedlo po poludni.
3. Jedlo raz a potom opäť do dediny pre almužny.
4. Držanie Uposatha s mníchmi, ktorí bývajú v rovnakej lokalite.
5. Vykonávanie úradných úkonov v prípade neúplného zhromaždenia.
6. Po určitej praxi, pretože to urobil učiteľ alebo učiteľ.
7. Jedlo kyslé mlieko potom, čo jeden mal jeho poledne jedlo.
8. Konzumujte silný nápoj predtým, ako bol fermentovaný.
9. Použitie koberec, ktorý nebol správnej veľkosti.
10. Používanie zlata a striebra. Ich
skutok sa stal problémom a spôsobil veľkú diskusiu, pretože porušovanie
týchto pravidiel bolo v rozpore s pôvodnými učeniami Buddhy. Kráľ Kāṁāsoka bol patrónom druhej Rady a stretnutie sa uskutočnilo v Vesāli v dôsledku nasledujúcich okolností. Jedného
dňa, keď navštívil Mahāvanovu háji vo Veāsli, starší Yasa prišiel
vedieť, že veľká skupina mníchov známych ako Vajjania porušovala
pravidlo, ktoré zakázalo mníchu prijímať zlato a striebro tým, že ho
otvorene žiadal od svojich laických oddaných. Okamžite
kritizoval ich správanie a ich odpoveďou bolo, aby mu ponúkol podiel na
svojich nezákonných ziskoch v nádeji, že bude vyhranený. Starší Yasa však odmietol a opovrhoval ich správanie. Mnísi ho bezprostredne žalovali formálnym činom zmierenia a obviňovali ho, že obvinil svojich laických oddaných. Starší
Yasa sa teda zmieril s laickými oddanými, ale zároveň ich presvedčil,
že vijjskí mnísi nesprávne citovali Buddhovo vyhlásenie o zákaze
akceptovať alebo žiadať zlato a striebro. Laici
okamžite vyjadrili svoju podporu staršiemu Yasovi a deklarovali
vajjských mníchov nesprávnym činiteľom a kacírom a povedali: “Starší
Yasa sám je skutočný mních a syn Sākyan. Všetci ostatní nie sú mníchmi, nie syčiami synmi “. Tvrdohlaví
a nezdraví vajjskí mnísi sa potom presťahovali, aby pozastavili
ctihodnú Yasa Theru bez súhlasu zvyšku Saṅghy, keď sa dozvedeli o
výsledku svojho stretnutia so svojimi laickými oddanými. Starší Yasa, však unikol ich krivke a šiel hľadať podporu od mníchov inde, ktorí potvrdili svoje ortodoxné názory na Vinaya. Šesťdesiatich
lesných mníchov z Pāvy a osemdesiat mníchov z južných oblastí Avanti,
ktorí mali rovnaký názor, mu ponúkol, aby mu pomohli skontrolovať
korupciu Vinaya. Spoločne
sa rozhodli ísť do Soreyya, aby sa porozprávali s ctihodným revatom,
pretože bol vysoko uctievaným mníchom a odborníkom na Dhammu a Vinaya. Hneď
ako to Vajjianskí mnísi spoznali, hľadali aj podporu ctihodného Revany
tým, že mu ponúkli štyri náležitosti, ktoré okamžite odmietol. Títo mnísi sa snažili použiť rovnaký spôsob, ako zvíťaziť nad služobníkom úctyhodného revaty, ctihodný Uttara. Spočiatku
on tiež oprávnene odmietol ich ponuku, ale ho presviedčali, aby prijal
ich ponuku a povedal, že ak nebudú akceptované náležitosti pre Budhu,
Ónanda bude vyzvaný, aby ich prijal a často by to súhlasil. Uttara zmenil názor a prijal náležitosti. Naliehajúc
ich, on potom súhlasil s tým, aby išiel a presvedčil ctihodného rebata,
aby vyhlásil, že vajjskí mnísi skutočne hovoria o pravde a nositeľoch
Dhammy. Ctihodný revata videl ich skrútením a odmietol ich podporiť. Potom prepustil Uttaru. S
cieľom vyriešiť túto vec raz a navždy, ctihodný revata radil, že by
mala byť vo Vāḷikārāmovi povolaná rada a položiť si otázku o desiatich
trestných činoch najstaršieho starších starších, Thera Sabbjakāmi. Po svojom vyjadrení mal byť vypočutý výborom ôsmich mníchov a jeho platnosť sa rozhodla hlasovaním. Osem
mníchov povolaných na posúdenie tejto veci boli Ctihodní Sabbakāmi,
saṁha, Khujjasobhita a Vāsabhagāmika, z východu a štyria mních z Západu,
ctihodní Revata, Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa a Sumana. Dôkladne o tom diskutovali s Revanou ako s otázkou a sabbakāmī odpovedal na jeho otázky. Po vypočutí rozpravy sa osem mníchov rozhodlo proti vajjským mníchom a ich verdikt bol oznámený zhromaždeniu. Potom
sedemsto mníchov reči Dhamma a Vinaya a tento recitál sa stal známy ako
Sattasatī, pretože sa na ňom zúčastnilo sedemsto mníchov. Táto
historická rada sa tiež nazýva Yasatthera Sangīti kvôli hlavnej úlohe,
ktorú v ňom hral starší Yasa a jeho horlivosťou za ochranu Vinaya. Vajjskí
mnísi kategoricky odmietli prijať rozhodnutie Rady a napriek tomu sa
nazývali vlastnou radou, ktorá sa nazývala Mahāsaṅgiti.
Tretia rada
Tretia rada sa usilovala primárne zbaviť Saṅghu korupcie a falošných mníchov, ktorí mali kacírske názory. Rada bola zvolaná v roku 326 B.C. Na Asokārāma v Paṭaliputte pod patronátom cisára Asoka. Predsedal ju starší Moggaliputta Tissa a na tejto rade sa zúčastnilo tisíc mníchov. Tradícia
prináša to, že Asoka získala svoj trón tým, že preliala krv zo všetkých
synov svojho otca, aby si zachránil svojho vlastného brata, Tissu
Kumāru, ktorý nakoniec dostal vysvätenie a dosiahol Arahantstvo. Asoka bola korunovaná v dvadsiatom osemnástom roku po budhistickom Mahaparinibbane. Spočiatku
zaplatil len Dhánmu a Saṅghe iba tokenní pocta a podporoval aj členov
iných náboženských sektov, ako to urobil jeho otec pred ním. To všetko sa však zmenilo, keď sa stretol s zbožným nováčikom-mníchom Nigrodom, ktorý ho kázal Appamāda-vagga. Potom prestal podporovať iné náboženské skupiny a jeho záujem a oddanosť Dhamme sa prehlbovala. Využil
svoje obrovské bohatstvo na to, aby sa stavalo, povedalo,
osemdesiatštyri tisíc pagód a vihāras a bohato podporovalo Bhikkhus so
štyrmi náležitosťami. Jeho syn Mahinda a jeho dcéra Saṅghamitta boli vysvätení a prijatí do Saṅghy. Nakoniec jeho veľkorysosť mala v Saṅghe spôsobiť vážne problémy. Časom
bol poriadok preniknutý mnohými nehodnými mužmi, ktorí držali kacírske
pohľady a ktorí boli priťahovaní k poriadku kvôli cisárskej veľkorysej
podpore a nákladným ponukám potravín, odevov, prístreškov a medicíny. Veľké
množstvo veriacich, chamtivých mužov, ktorí sa dopustili nesprávnych
názorov, sa pokúsili pripojiť k poruche, ale boli považovaní za
nevhodných na vysviacku. Napriek
tomu využili šancu využiť cisárovu veľkorysosť na svoje vlastné ciele a
obliecť sa do rúcha a pripojili sa k poriadku bez toho, aby boli riadne
vysvätení. V dôsledku toho sa úcta k Saṅghe zmenšila. Keď
vyšlo najavo, niektorí skutoční mnísi odmietli držať predpísané
čistenie alebo obrad Uposatha v spoločnosti skorumpovaných kacírov
mníchov. Keď
o tom Cisár počul, pokúsil sa napraviť situáciu a vyslal jedného z jeho
ministrov mníchom, ktorí im prikazujú, aby vykonali obrad. Cisár však ministerovi neposkytol žiadne konkrétne príkazy o tom, aké prostriedky majú byť použité na vykonávanie jeho velenia. Mnísi odmietli poslúchať a držať obrad v spoločnosti svojich falošných a “zlodejských” spoločníkov [themyasinivāsaka]. V
zúfalstve sa rozhnevaný minister posunul po línii sediacich mníchov a
nakreslil meč, všetko ich zlikvidoval jeden po druhom, až kým neprišiel k
kráľovmu bratovi Tissovi, ktorý bol vysvätený. Zděšený
ministr zastavil porážku a utiekol z haly a oznámil to cisárovi
Asokovi, že bol hlboko zarmútený a rozrušený tým, čo sa stalo a
obviňoval sa za vraždy. Hľadal radu Thery Moggaliputtu Tissu. Navrhol, aby boli kacírski mnísi vylúčení z rádu a aby sa zvolala tretia rada. Takže v sedemnástom roku vlády cisára bola povolaná tretia rada. Thera
Moggaliputta Tissa viedla konanie a vybrala tisíc mníchov zo
šesťdesiatich tisíc účastníkov pre tradičné recitácie Dhammy a Vinaya,
ktorá trvala deväť mesiacov. Cisár sám spochybnil mníchov z mnohých kláštorov o učení Budhu. Tí, ktorí mali nesprávne názory, boli okamžite vystavení a vyhnaní zo Saṅghy. Týmto spôsobom sa Bhikkhu Saṅgha očistil od kacírov a fiktívneho bhikkhu.
Táto rada dosiahla aj množstvo iných dôležitých vecí. Staršia
Moggaliputta Tissa, aby vyvrátila niekoľko heréz a zabezpečila, že
Dhamma zostala čistá, dodržiavala knihu v rade nazvanom Kathāvatthu. Táto
kniha pozostáva z dvadsiatich troch kapitol a je súborom diskusií
(kathā) a vyvrátením kacírských názorov rôznych sektov o filozofických
záležitostiach. Je to piata zo siedmich kníh Abhidhámy Piṭaky. Členovia Rady tiež dali kráľovskú pečať o schválení Buddhovu doktrínu, ktorá ju označuje ako Vibhajjavāda, Nauka o analýze. Je totožná so schválenou doktrínou Theravāda. Jedným
z najvýznamnejších úspechov tohto zhromaždenia Dhamma a jedným, ktorý
priniesol ovocie po celé stáročia, bolo poslanie cisárov mníchov, dobre
vyznávaných v Buddhovom Dhamme a Vinaya, ktorí by ho všetci mohli
recirkulovať, učiť ho v deviatich rôznych krajinách. Títo Dhammadūta mnísi zahŕňali ctihodnú Majjhantiku Theru, ktorá odišla do Kašmíru a Gandhāry. Bol vyzvaný, aby kázal Dhammu a tam ustanovil poriadok mníchov. Ctihodný
Mahādeva bol poslaný do Mahinsakamaṇḍaḷa (moderný Mysore) a ctihodný
Rakkhita Thera bol vyslaný do Vanavāsī (severná Kanara na juhu Indie.)
Ctihodný Yonaka Dhammarakkhita Thera bol poslaný do hornej Aparantaky
(severnej Gujarat, Kathiawar, Kutch a Sindh) ,
prináša to, že Asoka získala svoj trón tým, že preliala krv zo všetkých
synov svojho otca, aby si zachránil svojho vlastného brata, Tissu
Kumāru, ktorý nakoniec dostal vysvätenie a dosiahol Arahantstvo. Asoka bola korunovaná v dvadsiatom osemnástom roku po budhistickom Mahaparinibbane. Spočiatku
zaplatil len Dhánmu a Saṅghe iba tokenní pocta a podporoval aj členov
iných náboženských sektov, ako to urobil jeho otec pred ním. To všetko sa však zmenilo, keď sa stretol s zbožným nováčikom-mníchom Nigrodom, ktorý ho kázal Appamāda-vagga. Potom prestal podporovať iné náboženské skupiny a jeho záujem a oddanosť Dhamme sa prehlbovala. Využil
svoje obrovské bohatstvo na to, aby sa stavalo, povedalo,
osemdesiatštyri tisíc pagód a vihāras a bohato podporovalo Bhikkhus so
štyrmi náležitosťami. Jeho syn Mahinda a jeho dcéra Saṅghamitta boli vysvätení a prijatí do Saṅghy. Nakoniec jeho veľkorysosť mala v Saṅghe spôsobiť vážne problémy. Časom
bol poriadok preniknutý mnohými nehodnými mužmi, ktorí držali kacírske
pohľady a ktorí boli priťahovaní k poriadku kvôli cisárskej veľkorysej
podpore a nákladným ponukám potravín, odevov, prístreškov a medicíny. Veľké
množstvo veriacich, chamtivých mužov, ktorí sa dopustili nesprávnych
názorov, sa pokúsili pripojiť k poruche, ale boli považovaní za
nevhodných na vysviacku. Napriek
tomu využili šancu využiť cisárovu veľkorysosť na svoje vlastné ciele a
obliecť sa do rúcha a pripojili sa k poriadku bez toho, aby boli riadne
vysvätení. V dôsledku toho sa úcta k Saṅghe zmenšila. Keď
vyšlo najavo, niektorí skutoční mnísi odmietli držať predpísané
čistenie alebo obrad Uposatha v spoločnosti skorumpovaných kacírov
mníchov. Keď
o tom Cisár počul, pokúsil sa napraviť situáciu a vyslal jedného z jeho
ministrov mníchom, ktorí im prikazujú, aby vykonali obrad. Cisár však ministerovi neposkytol žiadne konkrétne príkazy o tom, aké prostriedky majú byť použité na vykonávanie jeho velenia. Mnísi odmietli poslúchať a držať obrad v spoločnosti svojich falošných a “zlodejských” spoločníkov [themyasinivāsaka]. V
zúfalstve sa rozhnevaný minister posunul po línii sediacich mníchov a
nakreslil meč, všetko ich zlikvidoval jeden po druhom, až kým neprišiel k
kráľovmu bratovi Tissovi, ktorý bol vysvätený. Zděšený
ministr zastavil porážku a utiekol z haly a oznámil to cisárovi
Asokovi, že bol hlboko zarmútený a rozrušený tým, čo sa stalo a
obviňoval sa za vraždy. Hľadal radu Thery Moggaliputtu Tissu. Navrhol, aby boli kacírski mnísi vylúčení z rádu a aby sa zvolala tretia rada. Takže v sedemnástom roku vlády cisára bola povolaná tretia rada. Thera
Moggaliputta Tissa viedla konanie a vybrala tisíc mníchov zo
šesťdesiatich tisíc účastníkov pre tradičné recitácie Dhammy a Vinaya,
ktorá trvala deväť mesiacov. Cisár sám spochybnil mníchov z mnohých kláštorov o učení Budhu. Tí, ktorí mali nesprávne názory, boli okamžite vystavení a vyhnaní zo Saṅghy. Týmto spôsobom sa Bhikkhu Saṅgha očistil od kacírov a fiktívneho bhikkhu.
Táto rada dosiahla aj množstvo iných dôležitých vecí. Staršia
Moggaliputta Tissa, aby vyvrátila niekoľko heréz a zabezpečila, že
Dhamma zostala čistá, dodržiavala knihu v rade nazvanom Kathāvatthu. Táto
kniha pozostáva z dvadsiatich troch kapitol a je súborom diskusií
(kathā) a vyvrátením kacírských názorov rôznych sektov o filozofických
záležitostiach. Je to piata zo siedmich kníh Abhidhámy Piṭaky. Členovia Rady tiež dali kráľovskú pečať o schválení Buddhovu doktrínu, ktorá ju označuje ako Vibhajjavāda, Nauka o analýze. Je totožná so schválenou doktrínou Theravāda. Jedným
z najvýznamnejších úspechov tohto zhromaždenia Dhamma a jedným, ktorý
priniesol ovocie po celé stáročia, bolo poslanie cisárov mníchov, dobre
vyznávaných v Buddhovom Dhamme a Vinaya, ktorí by ho všetci mohli
recirkulovať, učiť ho v deviatich rôznych krajinách. Títo Dhammadūta mnísi zahŕňali ctihodnú Majjhantiku Theru, ktorá odišla do Kašmíru a Gandhāry. Bol vyzvaný, aby kázal Dhammu a tam ustanovil poriadok mníchov. Ctihodný
Mahādeva bol poslaný do Mahinsakamaṇḍaḷa (moderný Mysore) a ctihodný
Rakkhita Thera bol vyslaný do Vanavāsī (severná Kanara na juhu Indie.)
Ctihodný Yonaka Dhammarakkhita Thera bol poslaný do hornej Aparantaky
(severnej Gujarat, Kathiawar, Kutch a Sindh) ,
Ctihodná
Mahārakkhita Thera odišla do Yonaka-loka (krajina Lonians, Bactrians a
Grékov.) Ctihodná Majjhima Thera šla do Himavanta (miesto priľahlo k
Himalájam.) Ctihodný Soṇa a Ctihodný Uttara boli poslaní na Suvaṇṇhūmi
[teraz Mjanmarsku]. Ctihodná
Mahinda Thera, ctihodná Ittiya Thera, ctihodná Uttiya Thera, ctihodná
Sambala Thera a ctihodní Bhaddasāla Thera boli poslaní na Tambapaṇṇi
(teraz Srí Lanku). Dhamma
misie týchto mníchov uspeli a priniesli veľké ovocie v priebehu času a
ušli dlhú cestu pri obohacovaní národov týchto krajín s darom Dhammy a
ovplyvňovaním ich civilizácií a kultúr. S rozširovaním Dhammy prostredníctvom slov Buddhy, v pravý čas India začala byť známa ako Visvaguru, učiteľ sveta. Štvrtá rada Štvrtá rada sa konala v Tambapaṇṇi [Srí Lanka] v roku 29 B.C. pod patronátom kráľa Vaṭṭagāmaṇiho. Hlavným
dôvodom jeho zvolania bola skutočnosť, že väčšina mníchov teraz nemôže
zachovať v ich spomienkach celú Tipiṭacu, ako tomu bolo predtým pre
ctihodného Mahindu a tých, ktorí ho nasledovali skoro po ňom. Preto,
keďže umenie písania sa v tomto období podstatne rozvinulo, bolo
považované za účelné a nevyhnutné mať celé telo buddhovho učenia
napísané. Kráľ Vaṭṭagāmaṇi podporil myšlienku mnícha a rada sa konala osobitne na to, aby znížila Tipiṭaku ako celok do písania. Preto,
aby sa pravá Dhamma mohla trvale zachovať, ctihodný Mahārakhita a
päťsto mníchov odniesli slová Budhu a potom ich napísali na palmové
listy. Tento
pozoruhodný projekt sa uskutočnil v jaskyni nazývanej Āloka lena, ktorá
sa nachádza v rozkroku starobylého landslipu v blízkosti Matale. Tým sa dosiahol cieľ Rady a zabezpečilo sa písomné uchovanie autentickej Dhammy. Neskôr v osemnástom storočí mal kráľ Vijayarājasīha v tejto jaskyni vytvorené obrazy Budhu. Piata rada Piata rada sa konala v Māndalay, Barme, známej dnes ako Mjanmarsko v roku 1871, za vlády kráľa Mindona. Hlavným
cieľom tohto stretnutia bolo recitovať všetky učenia Budhu a podrobne
ich preskúmať, aby sa zistilo, či niektorý z nich bol zmenený, skreslený
alebo upustený. Predsedali
ju traja starší, ctihodný Mahāthera Jāgarābhivaṃsa, ctihodný
Narindābhidhaja a ctihodný Mahāthera Sumaṅgalasāmi v spoločnosti
približne dvoch tisíc štyroch stoviek mníchov (2400). Ich spoločné recitovanie Dhamma trvalo päť mesiacov. Aj
práca tejto rady spôsobila, že celé Tipiṭaka bolo napísané pre
potomstvo na sedemsto dvadsiatich deviatich mramorových doskách v
mjanmarskom písme po tom, čo jej recitácia bola dokončená a jednomyseľne
schválená. Táto
monumentálna úloha bola vykonaná asi dvoma tisíc štyrmi erudovanými
mníchmi a mnohými skúsenými remeselníkmi, ktorí po dokončení každej
dosky ich umiestnili do krásnych miniatúrnych “piṭakových” pagodov na
špeciálnom mieste v areáli Kuthodawovej pagody kráľa Mindona na úpätí
Māndalay Hill, kde je takzvaná “najväčšia kniha na svete”, stojí dodnes.
Mahārakkhita Thera odišla do Yonaka-loka (krajina Lonians, Bactrians a
Grékov.) Ctihodná Majjhima Thera šla do Himavanta (miesto priľahlo k
Himalájam.) Ctihodný Soṇa a Ctihodný Uttara boli poslaní na Suvaṇṇhūmi
[teraz Mjanmarsku]. Ctihodná
Mahinda Thera, ctihodná Ittiya Thera, ctihodná Uttiya Thera, ctihodná
Sambala Thera a ctihodní Bhaddasāla Thera boli poslaní na Tambapaṇṇi
(teraz Srí Lanku). Dhamma
misie týchto mníchov uspeli a priniesli veľké ovocie v priebehu času a
ušli dlhú cestu pri obohacovaní národov týchto krajín s darom Dhammy a
ovplyvňovaním ich civilizácií a kultúr. S rozširovaním Dhammy prostredníctvom slov Buddhy, v pravý čas India začala byť známa ako Visvaguru, učiteľ sveta. Štvrtá rada Štvrtá rada sa konala v Tambapaṇṇi [Srí Lanka] v roku 29 B.C. pod patronátom kráľa Vaṭṭagāmaṇiho. Hlavným
dôvodom jeho zvolania bola skutočnosť, že väčšina mníchov teraz nemôže
zachovať v ich spomienkach celú Tipiṭacu, ako tomu bolo predtým pre
ctihodného Mahindu a tých, ktorí ho nasledovali skoro po ňom. Preto,
keďže umenie písania sa v tomto období podstatne rozvinulo, bolo
považované za účelné a nevyhnutné mať celé telo buddhovho učenia
napísané. Kráľ Vaṭṭagāmaṇi podporil myšlienku mnícha a rada sa konala osobitne na to, aby znížila Tipiṭaku ako celok do písania. Preto,
aby sa pravá Dhamma mohla trvale zachovať, ctihodný Mahārakhita a
päťsto mníchov odniesli slová Budhu a potom ich napísali na palmové
listy. Tento
pozoruhodný projekt sa uskutočnil v jaskyni nazývanej Āloka lena, ktorá
sa nachádza v rozkroku starobylého landslipu v blízkosti Matale. Tým sa dosiahol cieľ Rady a zabezpečilo sa písomné uchovanie autentickej Dhammy. Neskôr v osemnástom storočí mal kráľ Vijayarājasīha v tejto jaskyni vytvorené obrazy Budhu. Piata rada Piata rada sa konala v Māndalay, Barme, známej dnes ako Mjanmarsko v roku 1871, za vlády kráľa Mindona. Hlavným
cieľom tohto stretnutia bolo recitovať všetky učenia Budhu a podrobne
ich preskúmať, aby sa zistilo, či niektorý z nich bol zmenený, skreslený
alebo upustený. Predsedali
ju traja starší, ctihodný Mahāthera Jāgarābhivaṃsa, ctihodný
Narindābhidhaja a ctihodný Mahāthera Sumaṅgalasāmi v spoločnosti
približne dvoch tisíc štyroch stoviek mníchov (2400). Ich spoločné recitovanie Dhamma trvalo päť mesiacov. Aj
práca tejto rady spôsobila, že celé Tipiṭaka bolo napísané pre
potomstvo na sedemsto dvadsiatich deviatich mramorových doskách v
mjanmarskom písme po tom, čo jej recitácia bola dokončená a jednomyseľne
schválená. Táto
monumentálna úloha bola vykonaná asi dvoma tisíc štyrmi erudovanými
mníchmi a mnohými skúsenými remeselníkmi, ktorí po dokončení každej
dosky ich umiestnili do krásnych miniatúrnych “piṭakových” pagodov na
špeciálnom mieste v areáli Kuthodawovej pagody kráľa Mindona na úpätí
Māndalay Hill, kde je takzvaná “najväčšia kniha na svete”, stojí dodnes.
rada bola volaná v Kaba Aye v Yangone, predtým Rangúne v roku 1954,
osemdesiattri rokov po tom, čo sa piate uskutočnilo v Mandalay. Sponzorovala ho barmská vláda vedená predsedom vlády, čestným pánom U Nu. Schválil
výstavbu Mahā Pāsāna Gūhā, veľkej jaskyne, ktorá bola postavená od
základov, aby slúžila ako zhromažďovacie miesto podobné indickej
Sattapānni jaskyni - mieste prvej rady Dhamma. Po
svojom dokončení sa Rada stretla 17. mája 1954. Rovnako ako v
predchádzajúcich radách, jej prvým cieľom bolo potvrdiť a zachovať
skutočnú Dhammu a Vinaya. Bolo to však jedinečné, keďže mnísi, ktorí sa na ňom zúčastnili, pochádzali z ôsmich krajín. Tieto
dve tisícky päťsto učených mníchov Theravādy pochádza z Mjanmarska,
Kambodže, Indie, Laosu, Nepálu, Srí Lanky, Thajska a Vietnamu. Neskoro
ctihodný Mahāsi Sayadāw bol vymenovaný za ušľachtilú úlohu spýtať sa na
požadované otázky o Dhamme ctihodného Bhadanta Vicittasārābhivaṃsa
Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika, ktorý odpovedal všetkým naučne a
uspokojivo. V čase, keď sa táto rada stretla, všetky zúčastnené krajiny dostali Pali Tipiṭaku do svojich rodných písiem, s výnimkou Indie. Tradičné
recitovanie Dhamma Písma trvalo dva roky, počas ktorých boli Tipiṭaka a
jeho príbuzná literatúra vo všetkých scenároch starostlivo preskúmané. Všetky zistené rozdiely boli zaznamenané dole, vykonali sa potrebné opravy a všetky verzie sa potom zhromaždili. Našťastie sa zistilo, že obsah textov nebol veľký. Napokon,
po tom, ako ich Rada oficiálne schválila, boli všetky tlačiarne
Tipiṭaky a ich komentáre pripravené na tlač na moderné tlače a
publikované v mjanmarskom (barmskom) skripte. Tento pozoruhodný úspech bol možný prostredníctvom úsilia dvoch tisíc päťsto mníchov a mnohých laikov. Ich práca skončila v máji 1956, dve a pol tisícročia po tom, ako Pán dosiahol Parinibbānu. Práca tejto rady bola jedinečným úspechom predstaviteľov celého budhistického sveta. Verzia
Tipiṭky, ktorú sa zaviazala vyrábať, bola uznaná za pravdivú k
nedotknutému učeniu Gótamy Budhu a najdôležitejšiemu vykresľovaniu
doteraz. Objemy vytlačené po šiestej Saṅgāyane boli vytlačené v mjanmarskom písme. S
cieľom sprístupniť zväzky ľuďom v Indii začal Výskumný ústav Vipassana
projekt vytlačiť Tipiṭuku s Aṭṭhakathami a ṭikasmi v Devanagari v roku
1990. Prebudený človek s povedomím Buddhov učenia v 5 slovách
Vždy sa dobre pamätajte! Pre úplné vysvetlenie Prosím navštívte:
Analytic
Insight Net - bezplatná on-line Tipiṭaka Research and Practice
Univerzita a súvisiace NEWS prostredníctvom http://sarvajan.ambedkar.org
v 105 Klasické jazyky
od:
http://sarvajan.ambedkar.org Preložte tento preklad Google do materinského jazyka
https://translate.google.com To je vaša lekcia e-mail:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch…
Yelawolf - Punk ft. Travis Barker, Juicy J
YelaWolfMusic
Published on Oct 4, 2017
Yelawolf “PUNK” feat. Juicy J & Travis Barker is Out Now!
http://smarturl.it/PunkYelawolf
Follow Yelawolf:
http://www.yelawolf.com
https://www.instagram.com/yelawolf
https://www.facebook.com/yelawolf
Music video by Yelawolf performing Punk. (C) 2017 Interscope Records
http://vevo.ly/0FA6l9
Notice
Age-restricted video (based on Community Guidelines)
Category
Music
License
Standard YouTube License
Music in this video
Learn more
Song
Punk
Artist
Yelawolf
Licensed by
UMG (on behalf of Slumerican/Interscope); AtlasMusicPub, CMRRA, BMG Rights Management, ARESA, and 9 Music Rights Societies
Buy it now on Google Play
youtube.com
Yelawolf “PUNK” feat. Juicy J & Travis Barker is Out Now! http://smarturl.it/PunkYelawolf Follow Yelawolf: http://www.yelawolf.com https://www.instagram.com/…
Buddha
87) Classical Slovenian
87) Klasična slovenska
2638 Pet 1 junij LEKCIJA
Pali Canon Online
Prvotne besede Buda
Poreklo pali Canon “Recimo,
da je menih rekel:” Prijatelji, slišal sem in sprejel to z gospoda
lastnih ustnic: to je Dhamma, to je disciplina, to je učiteljovo učenje
“, potem menihi, ne smete niti odobriti niti zavračati svojega besede. Potem,
brez odobritve ali zavračanja, je treba njegove besede in izraze
natančno opozoriti in primerjati s Suttami in jih pregledati v luči
discipline. Če
se pri taki primerjavi in pregledu ugotovi, da niso v skladu s
Suttami ali disciplino, mora biti zaključek: “Res je, da to ni beseda
Budha, ta menih je nepravilno razumel”, in zadevo je treba zavrniti. Ampak,
če se pri taki primerjavi in pregledu ugotovi, da so skladni s Sutami
ali disciplino, mora biti zaključek: »Zagotovo je to beseda Buda, je ta
menih pravilno razumel.« - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Veliko prelaz, zadnji dnevi Buddha
Verodostojna učenja Gotme Budhe so ohranjene in izročene nama in jih najdemo v Tipiṭaki. Beseda Pāli, “Tipiṭaka”, dobesedno pomeni “tri košare” (ti = tri + piṭaka = zbirke spisov). Vsa Buda učenja so bila razdeljena na tri dele. 1. Prvi del je znan kot Vinaya Piṭaka in vsebuje vsa pravila, ki jih je Buddha določila za menihov in nune.
2. Drugi del se imenuje Suttaṅta Piṭaka in vsebuje diskurze.
3. Tretji del je znan kot Abhidhamma Piṭaka in obsega psihoetična učenja Buda. Vedno
je znano, da je kadarkoli je Buddha dal diskurz svojim pridržanim
učencem ali spoštujočim učencem ali predpisal monastično pravilo v času
svojega štiridesetletnega ministrstva, tisti njegovih predanih in učenih
menihov, ki so bili prisotni, bi takoj začeli svoje učenje beseda za besedo v spomin. Tako so bile besede Budine natančno ohranjene in so bile v določenem času ustno prenesene od učitelja do učenca. Nekateri
menihi, ki so slišali, da je Buddha pridigal osebno, so bili Arahanti,
in tako po definiciji “čisti” brez strasti, slabosti in oblekanja in
zato brez dvoma zmožni ohraniti popolno budino besedo. Tako so zagotovili, da se bodo Buda učenja zvesto ohranili za potomstvo. Tudi
tisti, posvečeni menihi, ki še niso dosegli Arahantahooda, a so dosegli
prve tri stopnje svetosti in imeli močne retencijske spomine, bi lahko
tudi poklicali besedo za besedo, kaj je Buddha pridigal, in tako bi
lahko bili vredni skrbnika Budinih učenj. Eden
takšnih menihov je bila Ānanda, izbrani sodelavec in stalni
spremljevalec Bude v zadnjih petindvajsetih letih svojega življenja. Ānanda je bila zelo inteligentna in nadarjena s sposobnostjo, da se spomni, kar je slišal. Dejansko
je bila njegova izrecna želja, da je Buda vselej poveže z vsemi
njegovimi diskurzi in čeprav še ni bil Arahanta, se je namerno zavezal,
da bo spominjal na besedo vse budove pridige, s katerimi je spodbudil
menihove, nune in njegove pristaše. Skupna
prizadevanja teh nadarjenih in posvečenih menihov sta omogočila Dhammu
in Vinajo, ki jo je Buda naučil ohraniti v prvotnem stanju. Pali Tipiṭaka in njena sorodna literatura obstajajo kot posledica razkritja Budove plemenite in osvobajajoče poti čiste Dhamme. Ta pot omogoča vsem, ki sledijo, da vodijo mirno in srečno življenje. Dejansko
je v tem danu in starosti srečno, da so se verodostojna učenja Buda za
prihodnje generacije ohranjala skozi vestna in usklajena prizadevanja
njegovih zapovedanih učencev skozi veke. Buda
je svojim učencem rekel, da je bilo, če med njimi ni bilo več, nujno,
da se mora Saha pridružiti z namenom skupnega recitiranja Dhamme, prav
kakor je to učil. V
skladu s tem navodilom so prvi starešine pravilno imenovali svet in
sistematično naročili vse budheske diskurze in monaške predpise in jih
zvesto povedali z besedo za besedo.
Poreklo pali Canon “Recimo,
da je menih rekel:” Prijatelji, slišal sem in sprejel to z gospoda
lastnih ustnic: to je Dhamma, to je disciplina, to je učiteljovo učenje
“, potem menihi, ne smete niti odobriti niti zavračati svojega besede. Potem,
brez odobritve ali zavračanja, je treba njegove besede in izraze
natančno opozoriti in primerjati s Suttami in jih pregledati v luči
discipline. Če
se pri taki primerjavi in pregledu ugotovi, da niso v skladu s
Suttami ali disciplino, mora biti zaključek: “Res je, da to ni beseda
Budha, ta menih je nepravilno razumel”, in zadevo je treba zavrniti. Ampak,
če se pri taki primerjavi in pregledu ugotovi, da so skladni s Sutami
ali disciplino, mora biti zaključek: »Zagotovo je to beseda Buda, je ta
menih pravilno razumel.« - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Veliko prelaz, zadnji dnevi Buddha
Verodostojna učenja Gotme Budhe so ohranjene in izročene nama in jih najdemo v Tipiṭaki. Beseda Pāli, “Tipiṭaka”, dobesedno pomeni “tri košare” (ti = tri + piṭaka = zbirke spisov). Vsa Buda učenja so bila razdeljena na tri dele. 1. Prvi del je znan kot Vinaya Piṭaka in vsebuje vsa pravila, ki jih je Buddha določila za menihov in nune.
2. Drugi del se imenuje Suttaṅta Piṭaka in vsebuje diskurze.
3. Tretji del je znan kot Abhidhamma Piṭaka in obsega psihoetična učenja Buda. Vedno
je znano, da je kadarkoli je Buddha dal diskurz svojim pridržanim
učencem ali spoštujočim učencem ali predpisal monastično pravilo v času
svojega štiridesetletnega ministrstva, tisti njegovih predanih in učenih
menihov, ki so bili prisotni, bi takoj začeli svoje učenje beseda za besedo v spomin. Tako so bile besede Budine natančno ohranjene in so bile v določenem času ustno prenesene od učitelja do učenca. Nekateri
menihi, ki so slišali, da je Buddha pridigal osebno, so bili Arahanti,
in tako po definiciji “čisti” brez strasti, slabosti in oblekanja in
zato brez dvoma zmožni ohraniti popolno budino besedo. Tako so zagotovili, da se bodo Buda učenja zvesto ohranili za potomstvo. Tudi
tisti, posvečeni menihi, ki še niso dosegli Arahantahooda, a so dosegli
prve tri stopnje svetosti in imeli močne retencijske spomine, bi lahko
tudi poklicali besedo za besedo, kaj je Buddha pridigal, in tako bi
lahko bili vredni skrbnika Budinih učenj. Eden
takšnih menihov je bila Ānanda, izbrani sodelavec in stalni
spremljevalec Bude v zadnjih petindvajsetih letih svojega življenja. Ānanda je bila zelo inteligentna in nadarjena s sposobnostjo, da se spomni, kar je slišal. Dejansko
je bila njegova izrecna želja, da je Buda vselej poveže z vsemi
njegovimi diskurzi in čeprav še ni bil Arahanta, se je namerno zavezal,
da bo spominjal na besedo vse budove pridige, s katerimi je spodbudil
menihove, nune in njegove pristaše. Skupna
prizadevanja teh nadarjenih in posvečenih menihov sta omogočila Dhammu
in Vinajo, ki jo je Buda naučil ohraniti v prvotnem stanju. Pali Tipiṭaka in njena sorodna literatura obstajajo kot posledica razkritja Budove plemenite in osvobajajoče poti čiste Dhamme. Ta pot omogoča vsem, ki sledijo, da vodijo mirno in srečno življenje. Dejansko
je v tem danu in starosti srečno, da so se verodostojna učenja Buda za
prihodnje generacije ohranjala skozi vestna in usklajena prizadevanja
njegovih zapovedanih učencev skozi veke. Buda
je svojim učencem rekel, da je bilo, če med njimi ni bilo več, nujno,
da se mora Saha pridružiti z namenom skupnega recitiranja Dhamme, prav
kakor je to učil. V
skladu s tem navodilom so prvi starešine pravilno imenovali svet in
sistematično naročili vse budheske diskurze in monaške predpise in jih
zvesto povedali z besedo za besedo.
Nauke, ki jih vsebuje Tipiṭaka, so znane tudi kot doktrina starešine [Theravāda]. Ti diskurzi štejejo več sto, odkar so bili sklicani prvi svet, so jih od nekdaj govorili za besedo. Kasneje
je bilo več svetov pozvanih iz več razlogov, vendar je pri vsakem od
njih celotno telo poučevanja Buda odzvalo udeleženci Saṅghe, in sicer
koncertno in besedno za besedo. Prvi
svet je potekal tri mesece po tem, ko je Buddha dosegla
Mahāparinibbāṇa, sledila pa ji je še pet, od katerih sta se dva
sklicevala v devetnajstem in dvajsetem stoletju. Te
kolektivne recitacije, ki so jih opravljali menihi na vseh teh svetih
Dhamma, so znane kot “Dhamma Saṅgītis”, Dhamma Recitations. So
tako imenovani zaradi precedensa, določenega na prvem dhamskem svetu,
ko je vse učenje najprej recitalo starejši iz Sahehe, nato pa so vsi
menihi na skupščini spet jokali. Recitacijo je bilo ocenjeno kot verodostojno, kadar in samo takrat, ko ga je Svet soglasno sprejel. Sledi kratka zgodovina šestih svetov. Prvi svet King Ajātasattu je sponzoriral prvi svet. Sklenjeno je bilo v 544 B.C. v Sattapaāāī jami, ki se nahaja zunaj Rājagaha tri mesece po tem, ko je Buddha umrl. Podroben opis tega zgodovinskega sestanka najdete v Cūllavaggi Vinaya Piṭaka. V
skladu s tem zapisom je incident, zaradi katerega je stara Mahākassapa
pozval, da se imenuje ta sestanek, njegov njegov zasliševalni pripomb o
strogem načinu življenja menihov. To se je zgodilo. Menih
Subhadda, nekdanji brivec, ki je posvečal pozno v življenju, ko je
slišal, da je Buda iztekel, je izrazil svojo zaskrbljenost pri tem, da
mora upoštevati vsa pravila za menihove, ki jih je določil Buddha. Mnogi menihi so se obžalovali prehodu Bude in so bili globoko žaljeni. Vendar pa je stara Mahakassapa slišala, da je Subhadda rekel: “Dovolj vam je všeč, ne žalujte, ne žalite. Zelo smo se znebili tega velikega počutja (Buda). Mučili
smo se, ko je rekel: »to vam je dopustno, to vam ni dopustno, zdaj pa
bomo lahko storili, kot vam je všeč, in mi ne bomo morali storiti, kar
nam ni všeč«. Mahakassapa
je bil zaskrbljen zaradi svoje pripombe in se je bala, da bi bila
Dhamma in Vinaya morda poškodovana in ne bi preživela nedotaknjena, če
bi se drugi menihi obnašali kot Subhadda in razlagali Dhammo in pravila
Vinaye, kot so bili zadovoljni. Da bi se temu izognili, je sklenil, da je treba Dhammo ohraniti in zaščititi. V ta namen je po pridobitvi odobritve Saħge pozval k svetu pet sto arahancev. Ananda bi morala biti vključena v to, pod pogojem, da je dosegel Arahanthood do zasedanja sveta. S predsednikom starešine Mahākassapa se je petdeset arahantnih menihov srečalo v času sveta. Prva
stvar, ki jo je storil Mahākassapa, je bil spraševati najosnovnejšega
strokovnjaka o današnji Vinaji, častitljiv Upāli na podrobnostih o
monastičnem pravilu. Ta menih je bil dobro usposobljen za to nalogo, saj ga je Buddha naučil celotnega Vinaya samega sebe. Najprej
ga je starešina Mahākassapa posebej vprašala o odločitvi o prvem
kaznivem dejanju [pārājika], v zvezi z zadevo, priložnostjo,
posameznikom, razglasitvijo, ponovitvijo razglasitve, kaznivim dejanjem
in primerom neupravičenosti, prekršek. Upāli
je dal dobro obveščene in ustrezne odgovore, njegove pripombe pa so se
srečale s soglasno odobritvijo predsedujoče Saṅghe. Tako je bila Vinaya uradno odobrena. Starešina
Mahakassapa se je nato obrnila pozornost na Ananda zaradi svojega
uglednega strokovnega znanja o vseh zadevah, povezanih z Dhammo. Na srečo se je noč, preden se je Svet srečal, dosegel Arahanda in se pridružil Svetu. Starejša
Mahakassapa mu je tako omogočila, da ga je spraševala o dolžnosti s
popolnim zaupanjem v Dhammo, s posebnim poudarkom na budinih pridiga. To
zaslišanje o Dhammi je skušalo preveriti kraj, kjer so bili najprej
prisotni vsi diskurzi in oseba, na katero so bili naslovljeni. Ānanda,
ki ga je podprla njegova beseda - popoln spomin, je lahko natančno
odgovoril in tako so se diskurci srečali s soglasno odobritvijo Saṅghe. Prvi
svet je dal tudi uradni pečat odobritve za zaprtje poglavja o manjših
in manjših pravilih ter odobritev za njihovo spoštovanje. Menihi
so vzeli sedem mesecev, da bi recitirali celotno Vinayo in Dhammo, in
tisti menihi, ki so bili dovolj obdarjeni z dobrimi spomini, so ohranili
vse, kar je bilo recitirano. Ta zgodovinski prvi svet je bil znan kot Paācasatika, ker je v njej sodelovalo petsto popolnoma razsvetljenih Arahantov.
je bilo več svetov pozvanih iz več razlogov, vendar je pri vsakem od
njih celotno telo poučevanja Buda odzvalo udeleženci Saṅghe, in sicer
koncertno in besedno za besedo. Prvi
svet je potekal tri mesece po tem, ko je Buddha dosegla
Mahāparinibbāṇa, sledila pa ji je še pet, od katerih sta se dva
sklicevala v devetnajstem in dvajsetem stoletju. Te
kolektivne recitacije, ki so jih opravljali menihi na vseh teh svetih
Dhamma, so znane kot “Dhamma Saṅgītis”, Dhamma Recitations. So
tako imenovani zaradi precedensa, določenega na prvem dhamskem svetu,
ko je vse učenje najprej recitalo starejši iz Sahehe, nato pa so vsi
menihi na skupščini spet jokali. Recitacijo je bilo ocenjeno kot verodostojno, kadar in samo takrat, ko ga je Svet soglasno sprejel. Sledi kratka zgodovina šestih svetov. Prvi svet King Ajātasattu je sponzoriral prvi svet. Sklenjeno je bilo v 544 B.C. v Sattapaāāī jami, ki se nahaja zunaj Rājagaha tri mesece po tem, ko je Buddha umrl. Podroben opis tega zgodovinskega sestanka najdete v Cūllavaggi Vinaya Piṭaka. V
skladu s tem zapisom je incident, zaradi katerega je stara Mahākassapa
pozval, da se imenuje ta sestanek, njegov njegov zasliševalni pripomb o
strogem načinu življenja menihov. To se je zgodilo. Menih
Subhadda, nekdanji brivec, ki je posvečal pozno v življenju, ko je
slišal, da je Buda iztekel, je izrazil svojo zaskrbljenost pri tem, da
mora upoštevati vsa pravila za menihove, ki jih je določil Buddha. Mnogi menihi so se obžalovali prehodu Bude in so bili globoko žaljeni. Vendar pa je stara Mahakassapa slišala, da je Subhadda rekel: “Dovolj vam je všeč, ne žalujte, ne žalite. Zelo smo se znebili tega velikega počutja (Buda). Mučili
smo se, ko je rekel: »to vam je dopustno, to vam ni dopustno, zdaj pa
bomo lahko storili, kot vam je všeč, in mi ne bomo morali storiti, kar
nam ni všeč«. Mahakassapa
je bil zaskrbljen zaradi svoje pripombe in se je bala, da bi bila
Dhamma in Vinaya morda poškodovana in ne bi preživela nedotaknjena, če
bi se drugi menihi obnašali kot Subhadda in razlagali Dhammo in pravila
Vinaye, kot so bili zadovoljni. Da bi se temu izognili, je sklenil, da je treba Dhammo ohraniti in zaščititi. V ta namen je po pridobitvi odobritve Saħge pozval k svetu pet sto arahancev. Ananda bi morala biti vključena v to, pod pogojem, da je dosegel Arahanthood do zasedanja sveta. S predsednikom starešine Mahākassapa se je petdeset arahantnih menihov srečalo v času sveta. Prva
stvar, ki jo je storil Mahākassapa, je bil spraševati najosnovnejšega
strokovnjaka o današnji Vinaji, častitljiv Upāli na podrobnostih o
monastičnem pravilu. Ta menih je bil dobro usposobljen za to nalogo, saj ga je Buddha naučil celotnega Vinaya samega sebe. Najprej
ga je starešina Mahākassapa posebej vprašala o odločitvi o prvem
kaznivem dejanju [pārājika], v zvezi z zadevo, priložnostjo,
posameznikom, razglasitvijo, ponovitvijo razglasitve, kaznivim dejanjem
in primerom neupravičenosti, prekršek. Upāli
je dal dobro obveščene in ustrezne odgovore, njegove pripombe pa so se
srečale s soglasno odobritvijo predsedujoče Saṅghe. Tako je bila Vinaya uradno odobrena. Starešina
Mahakassapa se je nato obrnila pozornost na Ananda zaradi svojega
uglednega strokovnega znanja o vseh zadevah, povezanih z Dhammo. Na srečo se je noč, preden se je Svet srečal, dosegel Arahanda in se pridružil Svetu. Starejša
Mahakassapa mu je tako omogočila, da ga je spraševala o dolžnosti s
popolnim zaupanjem v Dhammo, s posebnim poudarkom na budinih pridiga. To
zaslišanje o Dhammi je skušalo preveriti kraj, kjer so bili najprej
prisotni vsi diskurzi in oseba, na katero so bili naslovljeni. Ānanda,
ki ga je podprla njegova beseda - popoln spomin, je lahko natančno
odgovoril in tako so se diskurci srečali s soglasno odobritvijo Saṅghe. Prvi
svet je dal tudi uradni pečat odobritve za zaprtje poglavja o manjših
in manjših pravilih ter odobritev za njihovo spoštovanje. Menihi
so vzeli sedem mesecev, da bi recitirali celotno Vinayo in Dhammo, in
tisti menihi, ki so bili dovolj obdarjeni z dobrimi spomini, so ohranili
vse, kar je bilo recitirano. Ta zgodovinski prvi svet je bil znan kot Paācasatika, ker je v njej sodelovalo petsto popolnoma razsvetljenih Arahantov.
2. Po jutranjih urah.
3. Jedite enkrat in nato znova vadite v vas za milost.
4. Drži se Uposatha Cerkev z menihi, ki prebivajo v istem kraju.
5. Izvajanje uradnih aktov, če je bila skupščina nepopolna.
6. Po določeni praksi, ker je to storil mentor ali učitelj.
7. Jedo kislo mleko po tem, ko je imel obrok obrok.
8. Uporabljajte močno pijačo, preden je bila fermentirana.
9. Uporaba preproge, ki ni bila ustrezna velikost.
10. Uporaba zlata in srebra. Njihova
zloraba je postala problem in povzročila veliko polemiko, saj je
kršitev teh pravil mislila, da bi nasprotovala Budinim prvotnim učenjem.
Kralj Kāḷāsoka je bil pokrovitelj drugega sveta in sestanek je potekal v Vesāli zaradi naslednjih okoliščin. Nekega
dne, ko je obiskal Mahavana Grove v Veāsli, je stara Yasa spoznal, da
velika skupina menihov, znanih kot Vajjci, kršijo pravilo, ki je
prepovedalo sprejemanje zlata in srebra v menihu, tako da ga je odkrito
prosilo od svojih laičnih bhakta. Takoj
je kritiziral njihovo vedenje in njihov odziv je bil, da mu ponudijo
del svojih nezakonitih dobičkov v upanju, da ga bo zmagal. Starešina Yasa pa je zavrnila in prezrala njihovo vedenje. Menihi so ga nemudoma tožili z uradnim delovanjem sprave, obtožujejo ga, da je krivil svoje laične bhakte. Starejša
Yasa se je torej uskladila z laičnimi bhakta, a jih je istočasno
prepričala, da so menihi Vijjci storili narobe, ko so citirali izjavo
Buda o prepovedi sprejemanja ali zbiranja zlata in srebra. Lažnivci
so takoj izrazil podporo starejšemu Yaši in proglasili madžarske
vajjske meniha napačnim izvajalcem in heretikom: “Samo starša Yasa je
pravi menih in Sākyan sin. Vsi ostali niso menihi, ne sakanski sinovi “. Trmast
in nespoštljivi vajjski menihi so nato preselili častitljivo Yašo Thero
brez odobritve preostale Saṅghe, ko so spoznali izid njegovega srečanja
s svojimi brezmejnimi bhakta. Starejša
Yasa pa je pobegnila z njihovo cenzuro in iskala podporo menihov
drugod, ki je podprla njegove ortodoksne poglede na Vinayo. Šestdeset
gozdnih menihov iz Pāvā in osemdeset menihov iz južnih predelov
Avantija, ki so bili v istem pogledu, so mu ponudili, da mu pomagajo
preveriti korupcijo Vinaye. Skupaj
sta se odločila, da gredo v Soreyya, da se posvetita častitski Revati,
saj je bil zelo cenjen menih in strokovnjak za Dhammo in Vinayo. Takoj
ko so vajjski menihi spoznali to, so iskali tudi podporo Prepodobne
Revate, tako da mu je ponudil štiri zahteve, ki jih je takoj zavrnil. Ti menihi so nato poskušali uporabiti enaka sredstva za pridobitev častitljivega Revata, spremljevalca Uttare. Sprva
je prav tako pravilno zavrnil svojo ponudbo, vendar so ga skušnjavo
prepričali, naj sprejme svojo ponudbo, in rekel, da ko mu ne bi sprejela
potrebnih pripomočkov za Budo, bi bilo od njega zahtevano, naj jih
sprejme in se pogosto strinja. Uttara se je premislil in sprejel rekvizite. Nato
jih je pozval, da se je odločil, da gredo in prepričati častitvenega
Revata, naj razglasi, da so vajjski menihi resnično govorniki resnice in
upniki Dhamme. Častita revata je videla skozi svojo oblast in jih ni hotela podpreti. Nato je zavrnil Uttara. Da
bi rešila zadevo enkrat za vselej, je častitljiv Revata svetoval, naj
se v Vāḷikārāma pokliče svet s tem, da postavlja vprašanja o desetih
kršitvah najstarejših starešin dneva, Thera Sabbjakāmi. Po njegovem mnenju naj bi ga zaslišal odbor osmih menihov in njegova veljavnost se je odločila z njihovim glasovanjem. Osem
samostanov, ki so bili pozvani k presoji zadeve, so bili Venerables
Sabbakāmi, saḷha, Khujjasobhita in Vāsabhagāmika, z vzhoda in štiri
menihi z zahoda, papeža Revata, Sambhuta-Sānavāsī, Yasa in Sumana. Temu so temeljito razpravljali z Revatom kot vprašalnikom in sabbakamijem, ki je odgovoril na njegova vprašanja. Po razpravi je osem menihov odločilo proti vadžjskim menihom in njihova razsodba je bila napovedana skupščini. Kasneje
je sedemsto meniha recitalo Dhammo in Vinaya in ta uvodna izjava je
bila znana kot Sattasatī, ker je v njej sodelovalo sedemsto menihov. Ta
zgodovinski svet se imenuje tudi Yasatthera Sangīti zaradi glavne
vloge, ki jo je v njej igral starešina Yasa in njegova vljudnost za
zaščito Vinaye. Vajjski
menihi so kategorično zavrnili sprejetje odločitve Sveta in v svojem
nasprotovanju imenovali svet tam, ki so ga imenovali Mahāsaṅgiti.
Tretji svet
Tretji svet je bil osredotočen predvsem na izpustitev Saṅghe korupcije in lažnih menihov, ki so imeli heretične poglede. Svet je bil sklican v 326 B.C. V Asokārāma v Paṭaliputti pod pokroviteljstvom cesarja Asoka. Predsedoval mu je starešina Moggaliputta Tissa in na tem svetu je sodelovalo tisoč menihov. Tradicija
je, da je Asoka osvojil svoj prestol, s tem da je s krvjo svojega
očetovega sina rešil svojega brata Tise Kumare, ki je sčasoma postal
ordained in dosegel Arahantship. Asoka je bila kronirana v dvesto osemnajstem letu po Mahaparinibbani Buddhi. Sprva
je plačal samo znameniti poklicanost Dhammi in Sahghi ter podprl tudi
pripadnike drugih verskih sektov, kot je njegov oče storil pred njim. Vendar se je vse to spremenilo, ko je spoznal pobožnega novinca-monka Nigrodhe, ki ga je pridigal Appamāda-vagga. Nato je prenehal podpirati druge verske skupine in se je njegov interes in predanost Dhammi poglobil. Uporabil
je svoje ogromno bogastvo za gradnjo, pravi, oseminosemdeset tisoč
pagod in vihar in bogato podpira Bhikkhusa s štirimi rekviziti. Njegov sin Sin in njegova hčerka Saṅghamitta sta bila posvečena in sprejeta v Saṅgha. Sčasoma je bila njegova velikodušnost povzročiti resne težave znotraj Saṅghe. Sčasoma
so nalogo preganjali številni brezposelni moški, ki so držali heretične
poglede in privlačili naročilo zaradi cesarske podpore in drage ponudbe
hrane, oblačil, zavetišča in medicine. Veliko
število nenavadnih, pohlepnih moških, ki so zagovarjali napačne
poglede, so se poskušali pridružiti naročilu, vendar so se šteli za
neprimerne za ordiranje. Kljub
temu so izkoristili priložnost, da izkoristijo cesarsko velikodušnost
za lastne cilje in oblečejo obleke in se pridružijo vrstnemu redu, ne da
bi bili ustrezno urejeni. Posledično se je spoštovanje Saṅghe zmanjšalo. Ko
je prišlo do tega, so nekateri pristni menihi zavrnili predpisano
čiščenje ali Uposatha obred v družbi korumpiranih, heretičnih menihov. Ko
je cesar slišal o tem, je skušal popraviti situacijo in poslati enega
od njegovih ministrov menihov z ukazom, da opravljajo slovesnost. Vendar pa cesar ministru ni dal posebnih navodil o tem, katera sredstva naj bi bila uporabljena za izvršitev njegovega ukaza. Menihi niso želeli ubogati in obdržati slovesnosti v družbi svojih lažnih in “lopov” spremljevalcev [theyyasinivāsaka]. V
obupu je jezni minister napolnil linijo sedel menihov in si je vstal
svoj meč, vse skupaj pa je zaobljubil, dokler ni prišel k kralju bratu,
Tisi, ki je bila posvečena. Prestrašen
minister je ustavil zakol in pobegnil iz dvorane in sporočil cesarja
Asoka, ki je bil globoko žalosten in vznemirjen s tem, kar se je
zgodilo, in se krivil za umor. Poiskal je advokat Thera Moggaliputta Tissa. Predlagal je, da bi bili heretični menihi izključeni iz naloga in se takoj skliče tretji svet. Torej je bilo v sedemnajstem letu cesarjeve vladavine pozvano Tretji svet. Thera
Moggaliputta Tissa je vodila postopek in izbrala tisoč menihov od
šestdeset tisoč udeležencev za tradicionalno recitacijo Dhamme in
Vinaye, ki je trajala devet mesecev. Cesar je sam vprašal menihov iz številnih samostanov o učenju Bude. Tisti, ki so imeli napačna stališča, so bili takoj izpostavljeni in izgnani iz Saṅghe. Na ta način je bila Bhikkhu Saṅgha očiščena heretikov in lažnih bhikkhusov.
Ta svet je dosegel številne druge pomembne stvari. Starešina
Moggaliputta Tissa, da bi zavrnila številne herzeje in zagotovila, da
je Dhamma čista, je v času sveta imenoval Kathāvatthu knjigo. Ta
knjiga sestavlja triindvajset poglavij in je zbirka razprave (katja) in
ovire o heretičnih pogledih, ki jih imajo različni seki na filozofska
vprašanja. To je petina od sedmih knjig Abhidhamma Piṭaka. Člani Sveta so dali tudi kraljevski pečat odobritve o doktrini Buddha, ki ga je poimenoval Vibhajjavāda, doktrina analize. Enako je z odobreno doktrino Theravāda. Eden
od najpomembnejših dosežkov te Dhamme skupščine in tiste, ki naj bi
prinesla sadove v prihodnjih stoletjih, je bil cesar, ki je poslal
meniha, dobro spoznan v budhovem Dhammu in Vinayi, ki bi ga lahko vse
naučili, da bi ga naučili v devetih različnih državah. Ti menihi Dhammaduta so vključevali častitljivo Majjhantika, ki je odšla v Kašmir in Gandhara. Prosil ga je, naj propagira Dhammo in vzpostavi red menihov. Prečiščena
Mahadeva je bila poslana v Mahinsakamaṇḍaḷa (sodobni Mysore) in poštena
Rakhita Thera je bila odpeljana v Vanavāsī (severna Kanara na jugu
Indije). Prečiščena Yonaka Dhammarakkhita Thera je bila poslana v Upper
Aparantaka (severni Gujarat, Kathiawar, Kutch in Sindh) .
je, da je Asoka osvojil svoj prestol, s tem da je s krvjo svojega
očetovega sina rešil svojega brata Tise Kumare, ki je sčasoma postal
ordained in dosegel Arahantship. Asoka je bila kronirana v dvesto osemnajstem letu po Mahaparinibbani Buddhi. Sprva
je plačal samo znameniti poklicanost Dhammi in Sahghi ter podprl tudi
pripadnike drugih verskih sektov, kot je njegov oče storil pred njim. Vendar se je vse to spremenilo, ko je spoznal pobožnega novinca-monka Nigrodhe, ki ga je pridigal Appamāda-vagga. Nato je prenehal podpirati druge verske skupine in se je njegov interes in predanost Dhammi poglobil. Uporabil
je svoje ogromno bogastvo za gradnjo, pravi, oseminosemdeset tisoč
pagod in vihar in bogato podpira Bhikkhusa s štirimi rekviziti. Njegov sin Sin in njegova hčerka Saṅghamitta sta bila posvečena in sprejeta v Saṅgha. Sčasoma je bila njegova velikodušnost povzročiti resne težave znotraj Saṅghe. Sčasoma
so nalogo preganjali številni brezposelni moški, ki so držali heretične
poglede in privlačili naročilo zaradi cesarske podpore in drage ponudbe
hrane, oblačil, zavetišča in medicine. Veliko
število nenavadnih, pohlepnih moških, ki so zagovarjali napačne
poglede, so se poskušali pridružiti naročilu, vendar so se šteli za
neprimerne za ordiranje. Kljub
temu so izkoristili priložnost, da izkoristijo cesarsko velikodušnost
za lastne cilje in oblečejo obleke in se pridružijo vrstnemu redu, ne da
bi bili ustrezno urejeni. Posledično se je spoštovanje Saṅghe zmanjšalo. Ko
je prišlo do tega, so nekateri pristni menihi zavrnili predpisano
čiščenje ali Uposatha obred v družbi korumpiranih, heretičnih menihov. Ko
je cesar slišal o tem, je skušal popraviti situacijo in poslati enega
od njegovih ministrov menihov z ukazom, da opravljajo slovesnost. Vendar pa cesar ministru ni dal posebnih navodil o tem, katera sredstva naj bi bila uporabljena za izvršitev njegovega ukaza. Menihi niso želeli ubogati in obdržati slovesnosti v družbi svojih lažnih in “lopov” spremljevalcev [theyyasinivāsaka]. V
obupu je jezni minister napolnil linijo sedel menihov in si je vstal
svoj meč, vse skupaj pa je zaobljubil, dokler ni prišel k kralju bratu,
Tisi, ki je bila posvečena. Prestrašen
minister je ustavil zakol in pobegnil iz dvorane in sporočil cesarja
Asoka, ki je bil globoko žalosten in vznemirjen s tem, kar se je
zgodilo, in se krivil za umor. Poiskal je advokat Thera Moggaliputta Tissa. Predlagal je, da bi bili heretični menihi izključeni iz naloga in se takoj skliče tretji svet. Torej je bilo v sedemnajstem letu cesarjeve vladavine pozvano Tretji svet. Thera
Moggaliputta Tissa je vodila postopek in izbrala tisoč menihov od
šestdeset tisoč udeležencev za tradicionalno recitacijo Dhamme in
Vinaye, ki je trajala devet mesecev. Cesar je sam vprašal menihov iz številnih samostanov o učenju Bude. Tisti, ki so imeli napačna stališča, so bili takoj izpostavljeni in izgnani iz Saṅghe. Na ta način je bila Bhikkhu Saṅgha očiščena heretikov in lažnih bhikkhusov.
Ta svet je dosegel številne druge pomembne stvari. Starešina
Moggaliputta Tissa, da bi zavrnila številne herzeje in zagotovila, da
je Dhamma čista, je v času sveta imenoval Kathāvatthu knjigo. Ta
knjiga sestavlja triindvajset poglavij in je zbirka razprave (katja) in
ovire o heretičnih pogledih, ki jih imajo različni seki na filozofska
vprašanja. To je petina od sedmih knjig Abhidhamma Piṭaka. Člani Sveta so dali tudi kraljevski pečat odobritve o doktrini Buddha, ki ga je poimenoval Vibhajjavāda, doktrina analize. Enako je z odobreno doktrino Theravāda. Eden
od najpomembnejših dosežkov te Dhamme skupščine in tiste, ki naj bi
prinesla sadove v prihodnjih stoletjih, je bil cesar, ki je poslal
meniha, dobro spoznan v budhovem Dhammu in Vinayi, ki bi ga lahko vse
naučili, da bi ga naučili v devetih različnih državah. Ti menihi Dhammaduta so vključevali častitljivo Majjhantika, ki je odšla v Kašmir in Gandhara. Prosil ga je, naj propagira Dhammo in vzpostavi red menihov. Prečiščena
Mahadeva je bila poslana v Mahinsakamaṇḍaḷa (sodobni Mysore) in poštena
Rakhita Thera je bila odpeljana v Vanavāsī (severna Kanara na jugu
Indije). Prečiščena Yonaka Dhammarakkhita Thera je bila poslana v Upper
Aparantaka (severni Gujarat, Kathiawar, Kutch in Sindh) .
Prečiščena
Mahakrakhita Thera je šla v Yonaka-loka (dežela loncev, baktarcev in
Grkov). Prečiščena Majhimska Thera je odšla v Himavanto (kraj, ki meji
na Himalaji.) Prečiščena Soša in častitljiva Uttara so bili poslani v
Suvaṇṇabhūmi [zdaj Mjanmar]. V
Tambapanni (zdaj Šrilanka) so bili poslani častitljivi Mahara Thera,
častitljiva Ittiya Thera, priznana Uttiya Thera, častitljiva Sambala
Thera in častitljiva Bhaddasal Thera. Dhamma
poslanstva teh menihov uspelo in sčasoma prinesla veliko sadov in davno
prešla na ljudi v teh deželah z darilom Dhamme in vplivala na njihove
civilizacije in kulture. S širjenjem Dhamme skozi besede Buda je Indija postala znana kot Visvaguru, učiteljica sveta. Četrti svet Četrti svet je potekal v Tambapaṇni [Šrilanka] v 29 B.C. pod pokroviteljstvom kralja Vaṭṭagāmani. Glavni
razlog za njegovo sklicevanje je bila spoznanje, da večina menihov zdaj
ni mogla ohraniti celotne Tipiṭake v svojih spominah, kot je bilo prej
prej za častitljivega predsednika in tiste, ki so mu sledili kmalu
zatem. Zato,
ker se je umetnost pisanja v tem času bistveno razvila, je bilo
mišljeno, da je smiselno in potrebno, da se zapisuje celotno telo učenja
Buda. King Vaṭṭagāmaṇi je podprl idejo meniha in svet je bil posebej zasnovan, da bi tipiṭaka v celoti pisal. Zato,
da bi se resnično Dhamma lahko trajno ohranila, je častitljiva
Mahārakhita in petsto menihov ponovila besede Buda in jih nato zapisala
na palmove liste. Ta
izjemen projekt je potekal v jami, ki se imenuje Àloka lena, ki se
nahaja v razcepu starodavnega preloma v bližini današnje države. Tako je bil dosežen cilj Sveta in zagotovljena pisna arhiva avtentične Dhamme. Kasneje, v osemnajstem stoletju, je kralj Vijayarājasīha v tej jami ustvaril podobo Buda. Peti svet Peti svet je potekal v Māndalayu v Burmi, zdaj znani kot Mjanmar leta 1871 A.D. v vladavini kralja Mindona. Glavni
cilj tega srečanja je bil prešteti vsa učenja Buda in jih podrobno
preučiti, da bi ugotovili, ali je bil kateri od njih spremenjen,
izkrivljen ali padel. Predsedovali
so mu trije starešine, častitljiva Mahāthera Jāgarābhivaṃsa,
častitljiva Narindabhidhaja in častitljiva Mahāthera Sumaṅgalasāmi v
družbi okoli dve tisoč štiri sto menihov (2.400). Njihova skupna Dhamma recitacija je trajala pet mesecev. Prav
tako je delo tega sveta povzročilo, da se celotna Tipiṭaka v pisni
obliki v Mjanmaru po vpisu za sedemstoindvajset devetindvajsetih
marmornatih plošč pripisuje po porodu, potem ko je bila njegova
recitacija zaključena in soglasno sprejeta. To
monumentalno nalogo so naredili približno dva tisoč štiristo erudite
menihov in mnogi obrtniki, ki so se po zaključku vsake plošče nastanili v
lepih miniaturnih “piṭaka” pagodah na posebnem mestu na pragozdu
Kuthodawa papeža kralja Mindona ob vznožju Māndalaya Hill, kjer ta tako imenovana “največja knjiga na svetu” stoji še danes.
Mahakrakhita Thera je šla v Yonaka-loka (dežela loncev, baktarcev in
Grkov). Prečiščena Majhimska Thera je odšla v Himavanto (kraj, ki meji
na Himalaji.) Prečiščena Soša in častitljiva Uttara so bili poslani v
Suvaṇṇabhūmi [zdaj Mjanmar]. V
Tambapanni (zdaj Šrilanka) so bili poslani častitljivi Mahara Thera,
častitljiva Ittiya Thera, priznana Uttiya Thera, častitljiva Sambala
Thera in častitljiva Bhaddasal Thera. Dhamma
poslanstva teh menihov uspelo in sčasoma prinesla veliko sadov in davno
prešla na ljudi v teh deželah z darilom Dhamme in vplivala na njihove
civilizacije in kulture. S širjenjem Dhamme skozi besede Buda je Indija postala znana kot Visvaguru, učiteljica sveta. Četrti svet Četrti svet je potekal v Tambapaṇni [Šrilanka] v 29 B.C. pod pokroviteljstvom kralja Vaṭṭagāmani. Glavni
razlog za njegovo sklicevanje je bila spoznanje, da večina menihov zdaj
ni mogla ohraniti celotne Tipiṭake v svojih spominah, kot je bilo prej
prej za častitljivega predsednika in tiste, ki so mu sledili kmalu
zatem. Zato,
ker se je umetnost pisanja v tem času bistveno razvila, je bilo
mišljeno, da je smiselno in potrebno, da se zapisuje celotno telo učenja
Buda. King Vaṭṭagāmaṇi je podprl idejo meniha in svet je bil posebej zasnovan, da bi tipiṭaka v celoti pisal. Zato,
da bi se resnično Dhamma lahko trajno ohranila, je častitljiva
Mahārakhita in petsto menihov ponovila besede Buda in jih nato zapisala
na palmove liste. Ta
izjemen projekt je potekal v jami, ki se imenuje Àloka lena, ki se
nahaja v razcepu starodavnega preloma v bližini današnje države. Tako je bil dosežen cilj Sveta in zagotovljena pisna arhiva avtentične Dhamme. Kasneje, v osemnajstem stoletju, je kralj Vijayarājasīha v tej jami ustvaril podobo Buda. Peti svet Peti svet je potekal v Māndalayu v Burmi, zdaj znani kot Mjanmar leta 1871 A.D. v vladavini kralja Mindona. Glavni
cilj tega srečanja je bil prešteti vsa učenja Buda in jih podrobno
preučiti, da bi ugotovili, ali je bil kateri od njih spremenjen,
izkrivljen ali padel. Predsedovali
so mu trije starešine, častitljiva Mahāthera Jāgarābhivaṃsa,
častitljiva Narindabhidhaja in častitljiva Mahāthera Sumaṅgalasāmi v
družbi okoli dve tisoč štiri sto menihov (2.400). Njihova skupna Dhamma recitacija je trajala pet mesecev. Prav
tako je delo tega sveta povzročilo, da se celotna Tipiṭaka v pisni
obliki v Mjanmaru po vpisu za sedemstoindvajset devetindvajsetih
marmornatih plošč pripisuje po porodu, potem ko je bila njegova
recitacija zaključena in soglasno sprejeta. To
monumentalno nalogo so naredili približno dva tisoč štiristo erudite
menihov in mnogi obrtniki, ki so se po zaključku vsake plošče nastanili v
lepih miniaturnih “piṭaka” pagodah na posebnem mestu na pragozdu
Kuthodawa papeža kralja Mindona ob vznožju Māndalaya Hill, kjer ta tako imenovana “največja knjiga na svetu” stoji še danes.
je gradnjo Mahā Pāsāna Gūhā, veliko jamo, ki je bila zgrajena od tal,
da bi služila kot zbirališče, podobno kot indijska Sattapānni jama -
kraj prvega sveta Dhamma. Po
njegovem zaključku se je Svet sestal 17. maja 1954. Kot v primeru
prejšnjih svetov je bil njegov prvi cilj podpreti in ohraniti resnično
Dhammo in Vinaya. Vendar je bila edinstvena, ker so menihi, ki so sodelovali v njej, izhajali iz osmih držav. Ti dve tisoč petsto ucenih Theravadskih menihov je iz Mjanmara, Kambodže, Indije, Laosa, Nepala, Šrilanke, Tajske in Vietnama. Pokojni
Mahaši Sayadaw je bil imenovan za plemenito nalogo postavljanja
zahtevanih vprašanj o Dhammi častitljivega Bhadanta Vicittasārābhivaṃsa
Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika, ki je vse od njih odgovoril naučen in
zadovoljiv način. Do
takrat, ko se je ta svet srečal, so vse sodelujoče države imele Pāli
Tipiṭaka, ki so jih naredili v svojih izvornih pisavah, z izjemo Indije. Tradicionalna
recenzija Dhamma pisma je trajala dve leti, med katerima so tipiṭaka in
njena sorodna literatura v vseh scenarijih skrbno preučevali. Ugotovljene so bile vse ugotovljene razlike, potrebni popravki so bili izvedeni, nato pa so bile nato zbrane vse različice. Na srečo je bilo ugotovljeno, da v vsebini katerega koli besedila ni veliko razlik. Nazadnje,
potem, ko jih je Svet uradno odobril, so bili vsi deli Tipiṭake in
njihovi komentarji pripravljeni za tisk na sodobnih tiskanih medijih in
objavljeni v pisavi Mjanmar (Burmese). Ta pomemben dosežek je bil omogočen z namenskimi prizadevanji dveh tisoč petsto menihov in številnih brezposelnih. Njihovo delo se je končalo maja 1956, dve in pol tisočletij po tem, ko je Gospod dosegel Parinibbano. Delo tega sveta je bilo edinstven dosežek predstavnikov celotnega budističnega sveta. Različica
Tipiṭaka, ki jo je morala prevzeti, je bila priznana kot resničnost
nedotaknjenemu učenju Gotama Buda in najbolj avtoritativnim
upodabljanjem do danes. Volumen, natisnjen po šesti Saṅgāyani, je bil natisnjen v skripti Mjanmar. Da
bi dosegli obseg prebivalci Indije, je raziskovalni inštitut Vipassana
začel projekt, da natisne Tipiṭaka s svojimi Aṭṭhakathās in ṭikas v
Devanagariju leta 1990. Prebudil se s poučevanjem Buddova učenja v 5 besedah
Vedno dobro se zavedajte! Za popolno razlago Obiščite:
Analytic
Insight Net - BREZPLAČNO Online Tipiṭaka Raziskave in prakse Univerze
in sorodne NOVICE preko http://sarvajan.ambedkar.org v 105 KLASIČNIH
JEZIKIH
Od:
http://sarvajan.ambedkar.org Prevedite ta Google Prevod na svoj materni jezik z uporabo
https://translate.google.com To je vaša Lekcija E-naslov:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch?v=Mz62DfKYcq0
Buddha tamil story
Sabarish Sundaravadivel
Published on Mar 4, 2017
Category
People & Blogs
youtube.com
https://www.youtube.com/watch?v=-lshOBoSl2Y
உலகிற்கு புத்தரின் செய்தி- சொற்பொழிவு
Swami Vidyananda Tamil
Published on Jul 29, 2017
SWAMI VIVEKANANDA TEACHINGS
Category
People & Blogs
youtube.com
SWAMI VIVEKANANDA TEACHINGS
88) Classical Somali
88) Soomaali qowmiyadeed
2638 Jimco 1 BILOOD
Pali Canon Online
Erayada Asalka ah ee Buudada
Asal ee Pali Canon ‘Haddii
malaa’ig la yidhaahdo, saaxiibbaday, waxaan maqal iyo ka helayaa
bushqada Eebaha: Tani waa Dhammaan, tani waa edbinta, waa macallinka
macallinka “, markaa, ra’yiga, waa inaadan ansixin ama diidin ereyada. Markaa,
adigoon ansixin ama ansixin, erayada iyo sheekooyinka waa in si taxadar
leh loo xusuusto oo la barbardhigo Suttas oo dib loogu eego iftiinka
edbinta. Haddii
ay, marka la barbardhigo iyo dib u eegistaan, waxaa la ogaaday in aysan
u hoggaansanayn Suttas ama anshaxa, gabagabadu waa inay ahaato:
“Hubsigan maahan erayga Buddha, waxaa si qalad ah loo fahmay kan
kaligiis” waa in la diido. Hase
yeeshee, marka la eego isbarbardhigga iyo dib-u-eegista, waxaa lagu
helaa inay u hoggaansamaan Suttas ama edbinta, gabagabadu waa inay
ahaato: “Hubaal waa kan erayga Buddha, waxa si sax ah loo fahmay
kaniisadan.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Badbaadinta Weyn, Maalmaha Ugu Muuqda Budhha
Waxbarashada dhabta ah ee Gotamah ee Budhha waa la dhawray oo loo dhiibay, waana in laga helaa Tipiṭaka. Erayga Pāli, ‘Tipiṭaka’, macnaheedu waa ’saddexda dambiil’ (ti = saddex + piṭaka = ururinta Qorniinka). Dhammaan macallimiinta Budhta waxay u qaybsanaayeen saddex qaybood. 1. Qaybta koowaad waxaa loo yaqaan Vinaya Piṭaka waxaana ku jira dhammaan sharciyada uu Buddha u dhigay raxan iyo rashiid.
2. Qeybta labaad waxaa lagu magacaabaa Suttaita Piṭaka waxaana ku jira Wargalinta.
3. Qaybta saddexaad waxaa loo yaqaan Abhidhamma Piṭaka waxayna ka kooban tahay barista cilmi-nafsiga ee Buddha. Waxaa
la ogyahay, in markasta oo Buddha uu si xushmad leh u siiyay xertiisa
uu raacay ama raacay, ama uu ku taliyay xukun midaysan intii uu socday
muddadii uu ka shaqeyn jiray afartan iyo shan sano, kuwa ra’yiga ah ee
ra’yiga ah, ereyga erayga illaa xasuusta. Sidaa daraadeed erayada Buudda ayaa si sax ah loo xafiday, waxaana mararka qaarkood ay macallinka u gudbiyeen macalinka. Qaar
ka mid ah muxaadaradii maqashay Budhta ayaa dadka dhexdiisa ku
wacdiyaya inay ahaayeen kuwo been abuur ah, sidaasi oo ay ku tilmaameen,
’saafi’ oo xor ka ah xakamaynta, jirdilka iyo been-abuurka, sidaas
darteedna waxa uu ahaa shaki la’aan awood u leh inuu ku hanto ereyga
“Buddha”. Sidaa daraadeed waxay xaqiijinayaan in waxbaristii Budhha ay si daacad ah u ilaalin lahayd gabayga. Xitaa
kuwa ra’yiga ah ee aan weli gaarin Arahantooda, laakiin waxay gaadhay
saddexda heer ee ugu horreeya ee sagaalaad iyo xasuustii xasaasiga ahaa
ee xasuusta xasaasiga ah ayaa sidoo kale xudun u noqon karta ereyga
macnaha Budhta ee lagu wacdiyey, sidaas darteedna waxay noqon kartaa mid
hagaagsan ee hoogaamiyeyaasha Buddha. Mid
ka mid ah ra’yigaas waxa uu ahaa Agaasimaha, qofka la doortay iyo
saaxiibkiisa joogtada ah ee Buddha intii lagu jiray muddadii u dhaxaysay
labaatan iyo shan sannadood ee noloshiisa. Injineedku wuxuu ahaa mid caqli badan oo hibo leh oo leh karti uu ku xusuusto wax kasta oo uu maqlay. Xaqiiqdii,
waxa uu ahaa rabitaan cad oo ah in Budhha had iyo jeer la xidhiidho
dhammaan sheekooyinka isaga iyo inkasta oo uu weli ahaa Arahanta uu si
ula kac ah u xusuusto erey xasuusin leh dhammaan sheekooyinka Budhha oo
uu ku dhiirrigeliyay ra’yiga, riwaayadaha iyo taageerayaashiisa. Dadaallada
isku dhafan ee suxufiyaadka hibada leh iyo kuwa kali ah ayaa
suurtageliyay Dhamma iyo Vina, sida ay ku dheehan tahay Buddha in loo
xafido gobolkeeda asalka ah. Pāli
Tipiṭaka iyo suugaanta isbahaysiga ayaa ka muuqda natiijada ka dhalatay
Budhta ee helitaanka sharaf leh oo xor ah ee Dhamma saafiga ah. Jidkani wuxuu ubaahan yahay dhammaan kuwa raacaya si ay u hoggaamiyaan nolol nabad ah oo farxad leh. Dhab
ahaantii, maanta iyo da ‘yartahay waxaan nasiib u leenahay barashada
asaasiga ah ee Budhha ee loogu talagalay jiilalka mustaqbalka iyada oo
loo marayo dedaaladii iyo dadaalkii ku-tashaday ee xertiisa isaga oo da’
yar. Buudda
wuxuu xertiisa u sheegay in markii uu sii joogi waayay, in ay muhiim u
tahay in Saakaa ay isu keenaan si ay ula kulmaan si wadajir ah u
akhristaan Dhamma, siiba sida uu u baray. Iyadoo
loo hoggaansanaayo waxbarashadan, Odayaashii ugu horeeyay ee loo
magacaabo guddi garsoor oo si nidaamsan u amar-tiray dhammaan
sheekooyinka Budhha iyo xeerarka kala duwan, ka dibna si daacad ah u
akhriyey ereyga loogu talagalay ereyga.
Asal ee Pali Canon ‘Haddii
malaa’ig la yidhaahdo, saaxiibbaday, waxaan maqal iyo ka helayaa
bushqada Eebaha: Tani waa Dhammaan, tani waa edbinta, waa macallinka
macallinka “, markaa, ra’yiga, waa inaadan ansixin ama diidin ereyada. Markaa,
adigoon ansixin ama ansixin, erayada iyo sheekooyinka waa in si taxadar
leh loo xusuusto oo la barbardhigo Suttas oo dib loogu eego iftiinka
edbinta. Haddii
ay, marka la barbardhigo iyo dib u eegistaan, waxaa la ogaaday in aysan
u hoggaansanayn Suttas ama anshaxa, gabagabadu waa inay ahaato:
“Hubsigan maahan erayga Buddha, waxaa si qalad ah loo fahmay kan
kaligiis” waa in la diido. Hase
yeeshee, marka la eego isbarbardhigga iyo dib-u-eegista, waxaa lagu
helaa inay u hoggaansamaan Suttas ama edbinta, gabagabadu waa inay
ahaato: “Hubaal waa kan erayga Buddha, waxa si sax ah loo fahmay
kaniisadan.” - DN 16 Mahāparinibbāna Sutta - Badbaadinta Weyn, Maalmaha Ugu Muuqda Budhha
Waxbarashada dhabta ah ee Gotamah ee Budhha waa la dhawray oo loo dhiibay, waana in laga helaa Tipiṭaka. Erayga Pāli, ‘Tipiṭaka’, macnaheedu waa ’saddexda dambiil’ (ti = saddex + piṭaka = ururinta Qorniinka). Dhammaan macallimiinta Budhta waxay u qaybsanaayeen saddex qaybood. 1. Qaybta koowaad waxaa loo yaqaan Vinaya Piṭaka waxaana ku jira dhammaan sharciyada uu Buddha u dhigay raxan iyo rashiid.
2. Qeybta labaad waxaa lagu magacaabaa Suttaita Piṭaka waxaana ku jira Wargalinta.
3. Qaybta saddexaad waxaa loo yaqaan Abhidhamma Piṭaka waxayna ka kooban tahay barista cilmi-nafsiga ee Buddha. Waxaa
la ogyahay, in markasta oo Buddha uu si xushmad leh u siiyay xertiisa
uu raacay ama raacay, ama uu ku taliyay xukun midaysan intii uu socday
muddadii uu ka shaqeyn jiray afartan iyo shan sano, kuwa ra’yiga ah ee
ra’yiga ah, ereyga erayga illaa xasuusta. Sidaa daraadeed erayada Buudda ayaa si sax ah loo xafiday, waxaana mararka qaarkood ay macallinka u gudbiyeen macalinka. Qaar
ka mid ah muxaadaradii maqashay Budhta ayaa dadka dhexdiisa ku
wacdiyaya inay ahaayeen kuwo been abuur ah, sidaasi oo ay ku tilmaameen,
’saafi’ oo xor ka ah xakamaynta, jirdilka iyo been-abuurka, sidaas
darteedna waxa uu ahaa shaki la’aan awood u leh inuu ku hanto ereyga
“Buddha”. Sidaa daraadeed waxay xaqiijinayaan in waxbaristii Budhha ay si daacad ah u ilaalin lahayd gabayga. Xitaa
kuwa ra’yiga ah ee aan weli gaarin Arahantooda, laakiin waxay gaadhay
saddexda heer ee ugu horreeya ee sagaalaad iyo xasuustii xasaasiga ahaa
ee xasuusta xasaasiga ah ayaa sidoo kale xudun u noqon karta ereyga
macnaha Budhta ee lagu wacdiyey, sidaas darteedna waxay noqon kartaa mid
hagaagsan ee hoogaamiyeyaasha Buddha. Mid
ka mid ah ra’yigaas waxa uu ahaa Agaasimaha, qofka la doortay iyo
saaxiibkiisa joogtada ah ee Buddha intii lagu jiray muddadii u dhaxaysay
labaatan iyo shan sannadood ee noloshiisa. Injineedku wuxuu ahaa mid caqli badan oo hibo leh oo leh karti uu ku xusuusto wax kasta oo uu maqlay. Xaqiiqdii,
waxa uu ahaa rabitaan cad oo ah in Budhha had iyo jeer la xidhiidho
dhammaan sheekooyinka isaga iyo inkasta oo uu weli ahaa Arahanta uu si
ula kac ah u xusuusto erey xasuusin leh dhammaan sheekooyinka Budhha oo
uu ku dhiirrigeliyay ra’yiga, riwaayadaha iyo taageerayaashiisa. Dadaallada
isku dhafan ee suxufiyaadka hibada leh iyo kuwa kali ah ayaa
suurtageliyay Dhamma iyo Vina, sida ay ku dheehan tahay Buddha in loo
xafido gobolkeeda asalka ah. Pāli
Tipiṭaka iyo suugaanta isbahaysiga ayaa ka muuqda natiijada ka dhalatay
Budhta ee helitaanka sharaf leh oo xor ah ee Dhamma saafiga ah. Jidkani wuxuu ubaahan yahay dhammaan kuwa raacaya si ay u hoggaamiyaan nolol nabad ah oo farxad leh. Dhab
ahaantii, maanta iyo da ‘yartahay waxaan nasiib u leenahay barashada
asaasiga ah ee Budhha ee loogu talagalay jiilalka mustaqbalka iyada oo
loo marayo dedaaladii iyo dadaalkii ku-tashaday ee xertiisa isaga oo da’
yar. Buudda
wuxuu xertiisa u sheegay in markii uu sii joogi waayay, in ay muhiim u
tahay in Saakaa ay isu keenaan si ay ula kulmaan si wadajir ah u
akhristaan Dhamma, siiba sida uu u baray. Iyadoo
loo hoggaansanaayo waxbarashadan, Odayaashii ugu horeeyay ee loo
magacaabo guddi garsoor oo si nidaamsan u amar-tiray dhammaan
sheekooyinka Budhha iyo xeerarka kala duwan, ka dibna si daacad ah u
akhriyey ereyga loogu talagalay ereyga.
Waxbarashada ku jirta Tipiṭaka waxa kale oo loo yaqaan ‘Doctrine of Elders’ [Theravāda]. Sheegashooyinkani waa dhowr boqol oo marwalba waxaa loo akhriyey erey si abid ah tan iyo markii loo doortay Golaha Koowaad. Dhinaca
kale, Golayaal badan ayaa loo soo yeeray sababo badan, laakiin mid
kasta oo ka mid ah jirka oo dhan macnaha Buudda wax barashada ayaa had
iyo jeer la akhriyey ka qaybgalayaasha Saoqi, oo isugu jira kalfadhi iyo
eray. Golaha
koowaad ayaa la qabtay seddex bilood ka dib markii ay Budhta ku
guulaysatay Mahāparinibbāṇa waxaana soo raacay shan kale, laba ka mid
ahna waxay isugu yimaadeen qarniyaal iyo qarniyo labaatanaad. Qurxinta guud ee lagu soo bandhigay ra’yiga dhammaan Golayaasha Dhamma waxaa loo yaqaan ‘Dhamma Sa’gītis’, Dhamma Recitations. Waxaa
loo magacaabay sababtoo ah munaasabadii ugu horeysay ee Golaha
Dhammaarka ee ugu horeysay, markii dhammaan macallimiintu ay markii hore
akhriyeen by Eldoraha Saakaa iyo ka dibna mar kale ku riixay chorus by
dhammaan ragii rukunka ee ka soo shirada shirka. Akhrinta waxaa lagu xukumay in ay noqotey mid asal ah, marka iyo marka la gaaro, waxaa lagu ansaxiyay xubnaha golaha. Maxaa soo socota waa taariikh kooban oo ka mid ah Sixda Golayaasha. Golaha Koowaad King Ajātasattu ayaa maalgelisay Golaha Koowaad. Waxaa lagu soo ururiyey 544 CH. oo ku yaalla Ceelka Sattapaāāī oo ku yaal meel ka baxsan Rājagaha saddex bilood ka dib markii ay Buddha uuraysatay. Fikradda faahfaahsan ee kulankaan taariikhiga ah waxaa laga heli karaa Cūllavagga ee Vinaya Piṭaka. Sida
laga soo xigtay qoraalkan, dhacdada oo keentay in Elder Mahlkassapa uu
ku baaqay in uu kulankan la yeesho waxa uu maqlay maqaal aan kala go
‘lahayn oo ku saabsan xukunka adag ee nolosha ee ra’yiga. Tani waa waxa dhacay. Muxaadaraadka
Subhadda, oo ah qoryihii hore, oo soo bandhigay waqti dambe noloshii,
markii uu maqlo in Budhacadu dhamaatay, waxa uu ku dhawaaqay in uu u
hoggaansamayo sharciyadii caqiidooyinka ahaa ee Buddha. Racfaanno badan ayaa ku qayliyay u gudbinta Budhha waxayna aad u murugaysan yihiin. Si kastaba ha noqotee, Elder Mahaxkassapa wuu maqlaa Subhadda: “Caqabadaada caqligeeda, ha murugoonin, ha barooran. Waxaan si fiican uga takhalusi karnaa tan wayn (Buddha). Waxaa
naloo garaacay markii uu yiri, ‘tani waa laguu oggol yahay, tanina
maaha wax kuu ogolaanaya laakiin hadda waxaan awoodi karnaa inaan
sameyno sida aan jecelnahay, mana dooneyno inaan sameyno waxa aanan
jecleyn’ ‘. Mahmkassapa
waxa uu ka baqay hadalkiisa, wuxuuna ka baqay in Dhamma iyo Vina laga
yaabo in la jabiyo oo aysan ku noolaan karin haddii raali-galin kale ay u
dhaqmeen sida Subhadda oo ay fasiraan sharciyada Dhamma iyo Vaya sidii
ay uga raali galiyeen. Si looga fogaado tani waxay go’aansatay in Dhamma waa in la ilaaliyaa lana ilaaliyo. Dhamaantan kaddib markii la helo ogolaanshaha Saadaqa wuxuu ugu yeeray golaha shan boqol oo Arahantii. Intaa waxaa ku jiray in lagu daro arintaan haddii uu gaarey Arahanthood wakhtigii golaha la qabtey. Iyadoo Elder Mahākassapa uu hogaaminayo, shan boqol oo Arahant raxan ayaa ku kulmay golaha xilligii roobka. Waxyaabaha
ugu horreeya ee Mahiga ayaa ahaa inay su’aalaan khabiirkii ugu
horreeyay ee Vinaya maalintaas, Wenerable Upāli oo ka hadlaya xeerka
dabiiciga ah. Dalkan ayaa si fiican uqalantay hawsha madaama Buddha uu baray isaga oo dhan Vina naftiisa. Ugu
horreyntii, Maxamuud Xaashi Maxamuud wuxuu si gaar ah uga codsaday
xukunka ku saabsan dembiga ugu horreeya [pārājika], mawduuca,
munaasabadda, shakhsiga soo bandhigay, soo sheegidda, soo noqoshada
farriinta, dembiga iyo kiiska aan ahayn- dembi. Upāli wuxuu siiyey jawaabo aqooneed iyo mid ku filan, waxaana uu la kulmay ra’yi ururin ku saabsan hogaamiyaha Saadaqa. Sidaa darteed Vinaya si rasmi ah loo ansixiyay. Xildhibaan
Mahlaxassapa ayaa markaa u jeediyay in uu ka shaqeeyo khibradda uu u
leeyahay sumcadda dhammaan arrimaha la xiriira Dhamma. Nasiib wanaag, habeenkii ka hor goluhu wuxuu ku kulmayaa, Ānanda ayaa waxay gaareen Arahantship waxayna ku biireen Golaha. Sidaa
daraadeed, Elder Mahaxkassapa wuxuu awood u lahaa in uu su’aal ka keeno
kalsoonida buuxda ee ku saabsan Dhamma iyada oo si gaar ah loogu
tixraacayo wacdiyada Budhha. Su’aashaas
waxay ku saabsaneyd Dhamma waxay raadinaysay inay xaqiijiso meesha ay
dhammaan aflaxaadyadii ugu horraysay lagu wacdiyey iyo qofka loo qabtay.
Faahfaahin
dheeraad ah oo ka soo baxday Ereyga, wuxuu ku caawiyay xasuusta
erayada-qumman oo awood u leh inay si sax ah u jawaabaan, sidaas darteed
Dastuurku waxay la kulmeen ansaxinta aqbalaadda Saadaqa. Golaha
Koowaad wuxuu sidoo kale siiyey shuruucda rasmiga ah ee ansixinta
xiritaanka cutubka ee sharciyada yaryar iyo kan yar, iyo ansixinta
ilaalintooda. Waxay
qaadatay boqollaal toddobo bilood ah si ay u akhriyaan dhammaan Vina
iyo Dhamma iyo kuwa kalkaaliyaasha ku filan ee xasuusta wanaagsan ay sii
hayaan dhammaan wixii la akhriyey. Golahaan
taariikhiga ah ee taariikhiga ah ayaa loo yaqaan ‘Paâcasatika’ sababtoo
ah shan boqol oo si buuxda u iftiiminaya Arahants ayaa ka qaybqaatay.
kale, Golayaal badan ayaa loo soo yeeray sababo badan, laakiin mid
kasta oo ka mid ah jirka oo dhan macnaha Buudda wax barashada ayaa had
iyo jeer la akhriyey ka qaybgalayaasha Saoqi, oo isugu jira kalfadhi iyo
eray. Golaha
koowaad ayaa la qabtay seddex bilood ka dib markii ay Budhta ku
guulaysatay Mahāparinibbāṇa waxaana soo raacay shan kale, laba ka mid
ahna waxay isugu yimaadeen qarniyaal iyo qarniyo labaatanaad. Qurxinta guud ee lagu soo bandhigay ra’yiga dhammaan Golayaasha Dhamma waxaa loo yaqaan ‘Dhamma Sa’gītis’, Dhamma Recitations. Waxaa
loo magacaabay sababtoo ah munaasabadii ugu horeysay ee Golaha
Dhammaarka ee ugu horeysay, markii dhammaan macallimiintu ay markii hore
akhriyeen by Eldoraha Saakaa iyo ka dibna mar kale ku riixay chorus by
dhammaan ragii rukunka ee ka soo shirada shirka. Akhrinta waxaa lagu xukumay in ay noqotey mid asal ah, marka iyo marka la gaaro, waxaa lagu ansaxiyay xubnaha golaha. Maxaa soo socota waa taariikh kooban oo ka mid ah Sixda Golayaasha. Golaha Koowaad King Ajātasattu ayaa maalgelisay Golaha Koowaad. Waxaa lagu soo ururiyey 544 CH. oo ku yaalla Ceelka Sattapaāāī oo ku yaal meel ka baxsan Rājagaha saddex bilood ka dib markii ay Buddha uuraysatay. Fikradda faahfaahsan ee kulankaan taariikhiga ah waxaa laga heli karaa Cūllavagga ee Vinaya Piṭaka. Sida
laga soo xigtay qoraalkan, dhacdada oo keentay in Elder Mahlkassapa uu
ku baaqay in uu kulankan la yeesho waxa uu maqlay maqaal aan kala go
‘lahayn oo ku saabsan xukunka adag ee nolosha ee ra’yiga. Tani waa waxa dhacay. Muxaadaraadka
Subhadda, oo ah qoryihii hore, oo soo bandhigay waqti dambe noloshii,
markii uu maqlo in Budhacadu dhamaatay, waxa uu ku dhawaaqay in uu u
hoggaansamayo sharciyadii caqiidooyinka ahaa ee Buddha. Racfaanno badan ayaa ku qayliyay u gudbinta Budhha waxayna aad u murugaysan yihiin. Si kastaba ha noqotee, Elder Mahaxkassapa wuu maqlaa Subhadda: “Caqabadaada caqligeeda, ha murugoonin, ha barooran. Waxaan si fiican uga takhalusi karnaa tan wayn (Buddha). Waxaa
naloo garaacay markii uu yiri, ‘tani waa laguu oggol yahay, tanina
maaha wax kuu ogolaanaya laakiin hadda waxaan awoodi karnaa inaan
sameyno sida aan jecelnahay, mana dooneyno inaan sameyno waxa aanan
jecleyn’ ‘. Mahmkassapa
waxa uu ka baqay hadalkiisa, wuxuuna ka baqay in Dhamma iyo Vina laga
yaabo in la jabiyo oo aysan ku noolaan karin haddii raali-galin kale ay u
dhaqmeen sida Subhadda oo ay fasiraan sharciyada Dhamma iyo Vaya sidii
ay uga raali galiyeen. Si looga fogaado tani waxay go’aansatay in Dhamma waa in la ilaaliyaa lana ilaaliyo. Dhamaantan kaddib markii la helo ogolaanshaha Saadaqa wuxuu ugu yeeray golaha shan boqol oo Arahantii. Intaa waxaa ku jiray in lagu daro arintaan haddii uu gaarey Arahanthood wakhtigii golaha la qabtey. Iyadoo Elder Mahākassapa uu hogaaminayo, shan boqol oo Arahant raxan ayaa ku kulmay golaha xilligii roobka. Waxyaabaha
ugu horreeya ee Mahiga ayaa ahaa inay su’aalaan khabiirkii ugu
horreeyay ee Vinaya maalintaas, Wenerable Upāli oo ka hadlaya xeerka
dabiiciga ah. Dalkan ayaa si fiican uqalantay hawsha madaama Buddha uu baray isaga oo dhan Vina naftiisa. Ugu
horreyntii, Maxamuud Xaashi Maxamuud wuxuu si gaar ah uga codsaday
xukunka ku saabsan dembiga ugu horreeya [pārājika], mawduuca,
munaasabadda, shakhsiga soo bandhigay, soo sheegidda, soo noqoshada
farriinta, dembiga iyo kiiska aan ahayn- dembi. Upāli wuxuu siiyey jawaabo aqooneed iyo mid ku filan, waxaana uu la kulmay ra’yi ururin ku saabsan hogaamiyaha Saadaqa. Sidaa darteed Vinaya si rasmi ah loo ansixiyay. Xildhibaan
Mahlaxassapa ayaa markaa u jeediyay in uu ka shaqeeyo khibradda uu u
leeyahay sumcadda dhammaan arrimaha la xiriira Dhamma. Nasiib wanaag, habeenkii ka hor goluhu wuxuu ku kulmayaa, Ānanda ayaa waxay gaareen Arahantship waxayna ku biireen Golaha. Sidaa
daraadeed, Elder Mahaxkassapa wuxuu awood u lahaa in uu su’aal ka keeno
kalsoonida buuxda ee ku saabsan Dhamma iyada oo si gaar ah loogu
tixraacayo wacdiyada Budhha. Su’aashaas
waxay ku saabsaneyd Dhamma waxay raadinaysay inay xaqiijiso meesha ay
dhammaan aflaxaadyadii ugu horraysay lagu wacdiyey iyo qofka loo qabtay.
Faahfaahin
dheeraad ah oo ka soo baxday Ereyga, wuxuu ku caawiyay xasuusta
erayada-qumman oo awood u leh inay si sax ah u jawaabaan, sidaas darteed
Dastuurku waxay la kulmeen ansaxinta aqbalaadda Saadaqa. Golaha
Koowaad wuxuu sidoo kale siiyey shuruucda rasmiga ah ee ansixinta
xiritaanka cutubka ee sharciyada yaryar iyo kan yar, iyo ansixinta
ilaalintooda. Waxay
qaadatay boqollaal toddobo bilood ah si ay u akhriyaan dhammaan Vina
iyo Dhamma iyo kuwa kalkaaliyaasha ku filan ee xasuusta wanaagsan ay sii
hayaan dhammaan wixii la akhriyey. Golahaan
taariikhiga ah ee taariikhiga ah ayaa loo yaqaan ‘Paâcasatika’ sababtoo
ah shan boqol oo si buuxda u iftiiminaya Arahants ayaa ka qaybqaatay.
Golaha Labaad
Guddiga
Labaad waxaa loogu yeeraa boqol sano kadib markii Buddha Parinibbāṇa si
ay u xaliso khilaaf culus oo ku saabsan ‘toban dhibcood’. Tani waa tixraac ku saabsan ra’yiga qaar ka mid ah toban sharciyo yar yar. waxaa la siiyay: 1. Isku-kaydinta milixda geeska.
2. Cunitaanka cunnooyinka kadib.
3. Cunitaanka mar mar kadibna aad mar labaad u tagto tuulo sadaqo.
4. Qabashada Abaalmarinta Uposatha oo leh Racfaan ku yaalla meel isku mid ah.
5. Qaadashada falalka rasmiga ah marka shirku aanu dhammeystirnayn.
6. Dhaqanka qaar ka dib, sababtoo ah waxa sameeyay macallin ama macallin.
7. Cunista caanaha ka dib markii mid ka mid ah cunnadii uu cunayay.
8. Isticmaalka cabitaanka xooggan ka hor intaan la qallajin.
9. Isticmaalka kobar aan ahayn qiyaasta saxda ah.
10. Isticmaal dahab iyo lacag. Dhibaatooyinkoodii
waxay noqdeen arrin oo ay sababeen muran weyn oo ku aaddan in jebinta
sharciyadan loo maleynayo inay ka hor imaanayaan barashada asaasiga ah
ee Buddha. King Kāḷāsoka wuxuu ahaa kormeeraha labaad ee golaha iyo kulanku wuxuu ka dhacay Vesāli sababtoo ah xaaladaha soo socda. Maalin
maalmaha ka mid ah, markii uu booqday Mahlvana Grove oo ku yaal Veāsli,
Elder Yasa waxay ogaatay in koox weyn oo raxan ah oo loo yaqaanno
Xawaajiyayaashu ay jebinayaan xukunkii mamnuucay dahab iyo lacag dahab
ah oo ay si cad uga codsanayeen dadkooda. Wuxuu
isla markiiba dhaleeceeyay habdhaqankooda, jawaabtana waxay ahayd inay
ku siiyaan qayb ka mid ah guulahooda sharci darrada ah ee rajada ah in
uu ku guuleysan doono. Hase yeeshee, Elder Yasa, si kastaba ha ahaatee, waxay hoos u dhigeen oo ay ku qufuleen dabeecadooda. Racfaanka
ayaa isla markiiba dacwad ku soo oogay iyada oo la raacayo tallaabo
rasmi ah oo dib-u-heshiisiin ah, isaga oo ku eedeeyay in uu ku eedeeyay
dadkooda. Xildhibaanku
wuxuu si isdabajoog ah ula macaamilay dadwaynaha, laakiin isla
markaasna, waxay ku qanciyeen in muwaadiniinta Vijjian ay khalad
sameeyeen iyagoo soo xiganaya nuxurka Buddha ee ku saabsan mamnuucidda
ka soo horjeeda ama aqbalayso dahab iyo lacag. Dhaqdhaqaaqyadu
waxay si deg deg ah u muujiyeen taageeradooda waayeelka Yasa waxayna ku
dhawaaqeen in muwaadiniinta boqortooyadu ay u arkeen kuwa khaldan iyo
kuwa gardarada ah, iyagoo leh ‘’ Elder Yasa keligaa waa ra’iisal dhab ah
iyo wiil Sākyan. Dhamaan kuwa kale maaha kuwo raali ah, ma aha Sākyan wiilasha ‘’. Ka
dib markii ay ka soo horjeedeen mucaaradku, waxa ay u muuqdeen in ay
joojinayaan Yasa Thera oo aan ogolaansho ka helin Saakay markii ay
ogaadeen natiijada kulankooda. The
Elder Yasa, si kastaba ha ahaatee, waxay ka baxsadeen cadaymahoodii
waxayna raadinayeen taageero laga helayo ra’yiga meelo kale, kuwaas oo
kor u qaaday fikradaha diinta ee Vaya. Lixdan
kumanaan kun oo roog ah oo ka yimid Pāvā iyo siddeed cirif oo ka yimid
gobollada koonfurta ee Avanti kuwaas oo isku mid ah, oo lagu soo
bandhigay inay ka caawiyaan inuu baaro musuqmaasuqa Vinaya. Waxay
wadajir u go’aansadeen inay tagaan Soreyya si ay ula tashadaan Revener
Revata isaga oo ahaa xeelad aad u qiime badan oo khabiir ku ah Dhamma
iyo Vina. Isla
markii ugu dhaqsaha badan Boqortooyada Sacuudiga waxay u timid inay tan
ogaato waxay sidoo kale raadinayeen taageerada Venerable Revata si ay u
bixiyaan afartii shuruudood oo uu si degdeg ah u diiday. Ka
dibna rafiiqyadani waxay isku dayeen inay isticmaalaan hab isku mid ah
si ay ugu guulaystaan shaqaale u shaqeeya Venerable Revata, Venerable
Uttara. Markii
ugu horraysay, si xaq ah ayuu u diidey dalabkooda, laakiin waxay si
xoogan ugu qanciyeen inuu aqbalo dalabkooda, isagoo sheegay, markii
markii loo baahday in Buddha loo oggolaado, in lagu aqbalo, laguna
weydiisto inay aqbalaan oo ay badanaaba ogolaato inay sidaas yeelaan. Uttara wuxuu bedelay maskaxdiisa wuxuuna aqbalay codsiyada. Isagoo
ku doodaya in uu ku kalsoon yahay, wuxuu isku raacay in uu tago oo uu
ku qanciyo Revat Revata inuu ku dhawaaqo in raxanada Boqortooyada ay
dhab ahaantii ku hadli jireen xaqiiqada iyo kor-joogayaasha Dhamma. Revener Revata waxay ku aragtay farsamadoodii oo ay diideen inay taageeraan. Ka dibna wuu diiday Uttara. Si
loo xaliyo arinta hal mar iyo guud ahaanba, Venerable Revata ayaa ku
taliyay in golaha loogu yeero Vāḷikārāma isaga oo is weydiinaya su’aallo
ku saabsan tobanka xadgudub ee ugu sarreeya ee dadka waawayn ee
maalintii, Thera Sabbjakāmi. Marka fikraddiisa la siiyo waa in la dhageysto guddi sideed ra’yi ah, iyo ansaxnimada ay go’aamisay codkooda. Siddeed
suxufiyiin ayaa loogu yeeray inay garsoorka maxkamad ku soo oogaan
Venerables Sabbakâmi, Saaha, Khujjasobhita iyo Vāsabhagāmika, laga
bilaabo Bariga iyo afar rifciyadood oo laga soo galo Galbeedka,
Venerables Revata, Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa iyo Sumana. Waxay si bareer ah uga doodeen arrinta Revata sida su’aasha iyo sabbakāmī ka jawaabay su’aalihiisii. Kadib
markii doodda la maqlayey siddeed xarigood ayaa go’aanka ka soo
horjeestay Boqortooyada Sacuudiga iyo go’aankooda ayaa lagu dhawaaqay
kiniisadda. Ka
dib todoba boqol oo rookariyood ayaa akhriyay Dhamma iyo Vina, waxaana
xusid mudan in loo yaqaan “Sattasatī” sababtoo ah toddobo boqol oo ra’yi
ah ayaa ka qayb qaatay. Golahani
taariikhiga ah ayaa sidoo kale loo yaqaan ‘Yasatthera Sangīti’ sababtoo
ah doorka weyn ee waayeelka Yaas ku ciyaaray iyo qiiro u ah ilaalinta
Vinaya. Boqortooyada
Sacuudiga waxay si diidmo ah u diiday inay aqbalaan go’aanka Kawnsalka
iyo caqabada loo yaqaan ‘council of’ halkaas oo loo yaqaan
‘Mahāsaqgiti’.
Labaad waxaa loogu yeeraa boqol sano kadib markii Buddha Parinibbāṇa si
ay u xaliso khilaaf culus oo ku saabsan ‘toban dhibcood’. Tani waa tixraac ku saabsan ra’yiga qaar ka mid ah toban sharciyo yar yar. waxaa la siiyay: 1. Isku-kaydinta milixda geeska.
2. Cunitaanka cunnooyinka kadib.
3. Cunitaanka mar mar kadibna aad mar labaad u tagto tuulo sadaqo.
4. Qabashada Abaalmarinta Uposatha oo leh Racfaan ku yaalla meel isku mid ah.
5. Qaadashada falalka rasmiga ah marka shirku aanu dhammeystirnayn.
6. Dhaqanka qaar ka dib, sababtoo ah waxa sameeyay macallin ama macallin.
7. Cunista caanaha ka dib markii mid ka mid ah cunnadii uu cunayay.
8. Isticmaalka cabitaanka xooggan ka hor intaan la qallajin.
9. Isticmaalka kobar aan ahayn qiyaasta saxda ah.
10. Isticmaal dahab iyo lacag. Dhibaatooyinkoodii
waxay noqdeen arrin oo ay sababeen muran weyn oo ku aaddan in jebinta
sharciyadan loo maleynayo inay ka hor imaanayaan barashada asaasiga ah
ee Buddha. King Kāḷāsoka wuxuu ahaa kormeeraha labaad ee golaha iyo kulanku wuxuu ka dhacay Vesāli sababtoo ah xaaladaha soo socda. Maalin
maalmaha ka mid ah, markii uu booqday Mahlvana Grove oo ku yaal Veāsli,
Elder Yasa waxay ogaatay in koox weyn oo raxan ah oo loo yaqaanno
Xawaajiyayaashu ay jebinayaan xukunkii mamnuucay dahab iyo lacag dahab
ah oo ay si cad uga codsanayeen dadkooda. Wuxuu
isla markiiba dhaleeceeyay habdhaqankooda, jawaabtana waxay ahayd inay
ku siiyaan qayb ka mid ah guulahooda sharci darrada ah ee rajada ah in
uu ku guuleysan doono. Hase yeeshee, Elder Yasa, si kastaba ha ahaatee, waxay hoos u dhigeen oo ay ku qufuleen dabeecadooda. Racfaanka
ayaa isla markiiba dacwad ku soo oogay iyada oo la raacayo tallaabo
rasmi ah oo dib-u-heshiisiin ah, isaga oo ku eedeeyay in uu ku eedeeyay
dadkooda. Xildhibaanku
wuxuu si isdabajoog ah ula macaamilay dadwaynaha, laakiin isla
markaasna, waxay ku qanciyeen in muwaadiniinta Vijjian ay khalad
sameeyeen iyagoo soo xiganaya nuxurka Buddha ee ku saabsan mamnuucidda
ka soo horjeeda ama aqbalayso dahab iyo lacag. Dhaqdhaqaaqyadu
waxay si deg deg ah u muujiyeen taageeradooda waayeelka Yasa waxayna ku
dhawaaqeen in muwaadiniinta boqortooyadu ay u arkeen kuwa khaldan iyo
kuwa gardarada ah, iyagoo leh ‘’ Elder Yasa keligaa waa ra’iisal dhab ah
iyo wiil Sākyan. Dhamaan kuwa kale maaha kuwo raali ah, ma aha Sākyan wiilasha ‘’. Ka
dib markii ay ka soo horjeedeen mucaaradku, waxa ay u muuqdeen in ay
joojinayaan Yasa Thera oo aan ogolaansho ka helin Saakay markii ay
ogaadeen natiijada kulankooda. The
Elder Yasa, si kastaba ha ahaatee, waxay ka baxsadeen cadaymahoodii
waxayna raadinayeen taageero laga helayo ra’yiga meelo kale, kuwaas oo
kor u qaaday fikradaha diinta ee Vaya. Lixdan
kumanaan kun oo roog ah oo ka yimid Pāvā iyo siddeed cirif oo ka yimid
gobollada koonfurta ee Avanti kuwaas oo isku mid ah, oo lagu soo
bandhigay inay ka caawiyaan inuu baaro musuqmaasuqa Vinaya. Waxay
wadajir u go’aansadeen inay tagaan Soreyya si ay ula tashadaan Revener
Revata isaga oo ahaa xeelad aad u qiime badan oo khabiir ku ah Dhamma
iyo Vina. Isla
markii ugu dhaqsaha badan Boqortooyada Sacuudiga waxay u timid inay tan
ogaato waxay sidoo kale raadinayeen taageerada Venerable Revata si ay u
bixiyaan afartii shuruudood oo uu si degdeg ah u diiday. Ka
dibna rafiiqyadani waxay isku dayeen inay isticmaalaan hab isku mid ah
si ay ugu guulaystaan shaqaale u shaqeeya Venerable Revata, Venerable
Uttara. Markii
ugu horraysay, si xaq ah ayuu u diidey dalabkooda, laakiin waxay si
xoogan ugu qanciyeen inuu aqbalo dalabkooda, isagoo sheegay, markii
markii loo baahday in Buddha loo oggolaado, in lagu aqbalo, laguna
weydiisto inay aqbalaan oo ay badanaaba ogolaato inay sidaas yeelaan. Uttara wuxuu bedelay maskaxdiisa wuxuuna aqbalay codsiyada. Isagoo
ku doodaya in uu ku kalsoon yahay, wuxuu isku raacay in uu tago oo uu
ku qanciyo Revat Revata inuu ku dhawaaqo in raxanada Boqortooyada ay
dhab ahaantii ku hadli jireen xaqiiqada iyo kor-joogayaasha Dhamma. Revener Revata waxay ku aragtay farsamadoodii oo ay diideen inay taageeraan. Ka dibna wuu diiday Uttara. Si
loo xaliyo arinta hal mar iyo guud ahaanba, Venerable Revata ayaa ku
taliyay in golaha loogu yeero Vāḷikārāma isaga oo is weydiinaya su’aallo
ku saabsan tobanka xadgudub ee ugu sarreeya ee dadka waawayn ee
maalintii, Thera Sabbjakāmi. Marka fikraddiisa la siiyo waa in la dhageysto guddi sideed ra’yi ah, iyo ansaxnimada ay go’aamisay codkooda. Siddeed
suxufiyiin ayaa loogu yeeray inay garsoorka maxkamad ku soo oogaan
Venerables Sabbakâmi, Saaha, Khujjasobhita iyo Vāsabhagāmika, laga
bilaabo Bariga iyo afar rifciyadood oo laga soo galo Galbeedka,
Venerables Revata, Sambhuta-Sāṇavāsī, Yasa iyo Sumana. Waxay si bareer ah uga doodeen arrinta Revata sida su’aasha iyo sabbakāmī ka jawaabay su’aalihiisii. Kadib
markii doodda la maqlayey siddeed xarigood ayaa go’aanka ka soo
horjeestay Boqortooyada Sacuudiga iyo go’aankooda ayaa lagu dhawaaqay
kiniisadda. Ka
dib todoba boqol oo rookariyood ayaa akhriyay Dhamma iyo Vina, waxaana
xusid mudan in loo yaqaan “Sattasatī” sababtoo ah toddobo boqol oo ra’yi
ah ayaa ka qayb qaatay. Golahani
taariikhiga ah ayaa sidoo kale loo yaqaan ‘Yasatthera Sangīti’ sababtoo
ah doorka weyn ee waayeelka Yaas ku ciyaaray iyo qiiro u ah ilaalinta
Vinaya. Boqortooyada
Sacuudiga waxay si diidmo ah u diiday inay aqbalaan go’aanka Kawnsalka
iyo caqabada loo yaqaan ‘council of’ halkaas oo loo yaqaan
‘Mahāsaqgiti’.
Golaha saddexaad
Golaha
seddexaad ayaa la qabtay si loo yareeyo Saakay ee musuqmaasuqa iyo
ra’yiga bogsashada leh kuwaas oo qabtay aragtiyadii geesinimada. Goluhu wuxuu ku shiray 326 B.C. Asokārāma ee Paṭaliputta hoosta hareeraha Emperor Asoka. Waxaa guddoomiye u ahaa guddoomiye kuxigeenkii Mogissiputta Tissa iyo hal kun oo ra’yi ah oo ka qaybgalay Golahaas. Dhaqanku
waxa uu leeyahay in Asoka uu ku guulaystay carshigiisa isaga oo
daadinaya dhiigga dhammaan wiilkiisa aabihiis oo badbaadiyey walaalkiis,
Tissa Kumāra oo ugu dambeyntii soo gebogebeeyay oo uu ku guuleystay
aragnimo. Asoka ayaa loo caleemo saaray labadii boqol iyo siddeed iyo tobnaad ka dib markii Budhha Mahadharinibbna. Markii
ugu horraysay wuxuu u bixiyay calaamad keliya oo u dhaxaysa Dhamma iyo
Saakay wuxuuna sidoo kale taageeray xubno kale oo diimeed diineed sida
uu aabihiis u qabtay ka hor. Si
kastaba ha ahaatee, dhammaan arrimahan ayaa isbeddelay markii uu la
kulmay niggodha nabadda necbeed oo ku wacdiyey Appamadda. Intaas
ka dib wuxuu joojiyay taageerada kooxaha kale ee diimeed iyo xiisaha uu
u qabo iyo u heellanaanta Dhamma qoto dheeraaday. Wuxuu
isticmaalay hantidiisii weynaa si uu u dhisto, waxaa la yidhaahdaa,
siddeed iyo afar kun oo pagodas iyo vihāras iyo si ay si daacad ah u
taageeraan Bhikkhus afarta qodob. Wiilkiisa Mahinda iyo gabadhiisa Saoqamitta ayaa la dhisay, waxaana loo qoondeeyey Saakay. Ugu dambeyntiina, deeqsinimadiisa waxay ahayd in ay keento dhibaatooyin culus Saoqa. Waqtiga
xaadirka ah waxaa lagu soo rogay niman badan oo aan raali ka ahayn,
iyagoo haysta aragtiyo geesinimo leh, kuwaas oo soo jiidatay amarka
sababtoo ah taageerada deeq bixiyeyaasha deeqda ah iyo bixinta qiimaha
cuntada, dharka, hoyga iyo daawada. Tirada
badan ee dadka aan rumaysadka lahayn, ee ragga ah ee ku doodaya
fikradaha khaldan waxay isku dayeen inay ku soo biiraan amarka, laakiin
waxay u arkaan in aysan haboonayn. In
kasta oo ay taasi ku guuldareysteen inay fursad siiyaan deeqsinimadii
Emperor si ay u dhistaan oo ay dharka u gashadaan ayna ku biiraan
amarka iyada oo aan si sax ah loo cayimin. Sidaa awgeed, ixtiraamka Sa’ada ayaa hoos u dhacday. Marka
tani ay soo ifbaxday qaar ka mid ah ra’yiga dhabta ah ayaa diiday in ay
qabtaan nadiifinta loo soo qoray ama munaasabada Uposatha ee shirkada
musuqmaasuq, Markii
uu Emperor maqlo arrintani waxa uu raadiyay in uu xakameeyo xaaladda oo
uu u dhiibo mid ka mid ah wasiirradiisa ra’yiga oo leh amar ay fuliyaan
xafladda. Si
kastaba ha ahaatee, Emperor ayaa wasaarad ku siiyey amar gaar ah oo la
xidhiidha waxa loola jeedo in loo isticmaalo in lagu fuliyo amarkiisa. Raggu waxay diideen in ay adeecaan oo ay qabtaan munaasabadda shirkadda ay kuhadalayaan “khiyaano” iyo [saaxiibkooda]. Inkastoo
uu carabka ku dhuftay wasiirkii xanaaqa ahaa, wuxuu soo jiitay
hannaanka rukumada ah, isagoo sawirkiisa seexanaya, oo gebi ahaanba
gadaashooday ka dib markii uu u yimid boqorka walaalkiis, Tissa oo la
dhigay. Wasiirka
arxan-darradu wuxuu joojiyay in la gowraco oo uu ka cararey hoolka oo
uu dib ugu soo celiyo Emperor Asoka si qoto dheer u murugooday oo uu ka
xanaaqay waxa dhacay iyo naftiisa lagu eedeeyay dilalka. Wuxuu raadsaday taliyaha Thesa Moggaliputta Tissa. Waxa
uu soo jeediyay in ra’yiga xagjirka ah laga saaro amarka isla markaana
saddexaadna waxaa loo soo ururin doonaa isla markiiba. Sidaa daraadeed waxay ahayd in sannadkii toddobaad ee boqortooyadii Boqortooyada ee saddexda Golheed lagu magacaabay. Thera
Moggaliputta Tissa ayaa hogaaminayey dacwadihii waxaana uu doortay hal
kun oo ra’yi ah oo ka mid ah lixdan kun oo ka qaybgalayaasha loogu
talagalay akhrinta dhaqameed ee Dhamma iyo Vina, kuwaas oo socday sagaal
bilood. Emperor, isaga qudhiisa ayaa su’aalo ka weydiiyay rookiyaal ka yimid dhawr macbud oo ku saabsan barashada Buudada. Kuwa ra’yiga khaladaadka sameeyay waxay soo baxsadeen isla markiiba laga soo saaray Saakay. Sidan oo kale Bhikkhu Saoaka waxaa lagu nadiifiyey gardarrada iyo bogus bhikkhus.
Golahani wuxuu ku guulaystay waxyaabo kale oo muhiim ah. Hogaamiyaha
duqa ah ee Mogambiputta Tissa, si uu uga dhaadhiciyo tiro ka mid ah
xayawaanka iyo hubinta Dhamma waxaa loo hayaa daahir, u hoggaansamey
buug inta lagu jiro golaha loo yaqaan Kathâvatthu. Buugani
wuxuu ka kooban yahay cutubyada saddex iyo labaatanka ah, oo ah urur
wada-xaajood ah (kathā) iyo dib-u-eegid ku saabsan aragtida geesinimada
leh ee ay qabaan kooxaha kala duwan ee arrimaha falsafada. Waa shanaad ee toddobada buug ee Abhidhamma Piṭaka. Xubnaha
Guddiga waxay sidoo kale bixiyeen shandado boqor ah oo lagu ansixiyay
barashada Buudda, oo magaceeda loo yaqaan “Vibhajjavāda”, “doctrine of
analysis”. Waxay la mid tahay caqiidada la aqoonsan yahay Theravāda. Mid
ka mid ah guulihii ugu muhiimsanaa ee kulankan Dhamma iyo mid ka mid ah
oo ahaa mid miro dhasha qarniyo badan, ayaa Emperor u soo diray
ra’yiyo, si fiican u yaqaan Buddha Dhamma iyo Vinaya oo dhammaantiis ku
dhajin kara wadnaha, si ay u baraan sagaal waddan oo kala duwan. Dhalinyaradaani waxay ka mid yihiin Mujaahid Majjhantika Thera, oo u socday Kashmir iyo Gandhra. Waxa la weydiistay inuu ku wacdiyo Dhamma oo uu sameeyo amar ah raxan. Venerable
Mahādeva waxaa loo direy Mahinsakama (Muksore casriga) iyo Venerable
Rakkhita Thera waxaa loo direy Vanavāsī (waqooyiga Kanara ee Koonfurta
Hindiya). Yonaka Dhammarakkhita Thera waxaa loo direy Upper Aparantaka
(waqooyiga Gujarat, Kathiawar, Kutch iyo Sindh) .
seddexaad ayaa la qabtay si loo yareeyo Saakay ee musuqmaasuqa iyo
ra’yiga bogsashada leh kuwaas oo qabtay aragtiyadii geesinimada. Goluhu wuxuu ku shiray 326 B.C. Asokārāma ee Paṭaliputta hoosta hareeraha Emperor Asoka. Waxaa guddoomiye u ahaa guddoomiye kuxigeenkii Mogissiputta Tissa iyo hal kun oo ra’yi ah oo ka qaybgalay Golahaas. Dhaqanku
waxa uu leeyahay in Asoka uu ku guulaystay carshigiisa isaga oo
daadinaya dhiigga dhammaan wiilkiisa aabihiis oo badbaadiyey walaalkiis,
Tissa Kumāra oo ugu dambeyntii soo gebogebeeyay oo uu ku guuleystay
aragnimo. Asoka ayaa loo caleemo saaray labadii boqol iyo siddeed iyo tobnaad ka dib markii Budhha Mahadharinibbna. Markii
ugu horraysay wuxuu u bixiyay calaamad keliya oo u dhaxaysa Dhamma iyo
Saakay wuxuuna sidoo kale taageeray xubno kale oo diimeed diineed sida
uu aabihiis u qabtay ka hor. Si
kastaba ha ahaatee, dhammaan arrimahan ayaa isbeddelay markii uu la
kulmay niggodha nabadda necbeed oo ku wacdiyey Appamadda. Intaas
ka dib wuxuu joojiyay taageerada kooxaha kale ee diimeed iyo xiisaha uu
u qabo iyo u heellanaanta Dhamma qoto dheeraaday. Wuxuu
isticmaalay hantidiisii weynaa si uu u dhisto, waxaa la yidhaahdaa,
siddeed iyo afar kun oo pagodas iyo vihāras iyo si ay si daacad ah u
taageeraan Bhikkhus afarta qodob. Wiilkiisa Mahinda iyo gabadhiisa Saoqamitta ayaa la dhisay, waxaana loo qoondeeyey Saakay. Ugu dambeyntiina, deeqsinimadiisa waxay ahayd in ay keento dhibaatooyin culus Saoqa. Waqtiga
xaadirka ah waxaa lagu soo rogay niman badan oo aan raali ka ahayn,
iyagoo haysta aragtiyo geesinimo leh, kuwaas oo soo jiidatay amarka
sababtoo ah taageerada deeq bixiyeyaasha deeqda ah iyo bixinta qiimaha
cuntada, dharka, hoyga iyo daawada. Tirada
badan ee dadka aan rumaysadka lahayn, ee ragga ah ee ku doodaya
fikradaha khaldan waxay isku dayeen inay ku soo biiraan amarka, laakiin
waxay u arkaan in aysan haboonayn. In
kasta oo ay taasi ku guuldareysteen inay fursad siiyaan deeqsinimadii
Emperor si ay u dhistaan oo ay dharka u gashadaan ayna ku biiraan
amarka iyada oo aan si sax ah loo cayimin. Sidaa awgeed, ixtiraamka Sa’ada ayaa hoos u dhacday. Marka
tani ay soo ifbaxday qaar ka mid ah ra’yiga dhabta ah ayaa diiday in ay
qabtaan nadiifinta loo soo qoray ama munaasabada Uposatha ee shirkada
musuqmaasuq, Markii
uu Emperor maqlo arrintani waxa uu raadiyay in uu xakameeyo xaaladda oo
uu u dhiibo mid ka mid ah wasiirradiisa ra’yiga oo leh amar ay fuliyaan
xafladda. Si
kastaba ha ahaatee, Emperor ayaa wasaarad ku siiyey amar gaar ah oo la
xidhiidha waxa loola jeedo in loo isticmaalo in lagu fuliyo amarkiisa. Raggu waxay diideen in ay adeecaan oo ay qabtaan munaasabadda shirkadda ay kuhadalayaan “khiyaano” iyo [saaxiibkooda]. Inkastoo
uu carabka ku dhuftay wasiirkii xanaaqa ahaa, wuxuu soo jiitay
hannaanka rukumada ah, isagoo sawirkiisa seexanaya, oo gebi ahaanba
gadaashooday ka dib markii uu u yimid boqorka walaalkiis, Tissa oo la
dhigay. Wasiirka
arxan-darradu wuxuu joojiyay in la gowraco oo uu ka cararey hoolka oo
uu dib ugu soo celiyo Emperor Asoka si qoto dheer u murugooday oo uu ka
xanaaqay waxa dhacay iyo naftiisa lagu eedeeyay dilalka. Wuxuu raadsaday taliyaha Thesa Moggaliputta Tissa. Waxa
uu soo jeediyay in ra’yiga xagjirka ah laga saaro amarka isla markaana
saddexaadna waxaa loo soo ururin doonaa isla markiiba. Sidaa daraadeed waxay ahayd in sannadkii toddobaad ee boqortooyadii Boqortooyada ee saddexda Golheed lagu magacaabay. Thera
Moggaliputta Tissa ayaa hogaaminayey dacwadihii waxaana uu doortay hal
kun oo ra’yi ah oo ka mid ah lixdan kun oo ka qaybgalayaasha loogu
talagalay akhrinta dhaqameed ee Dhamma iyo Vina, kuwaas oo socday sagaal
bilood. Emperor, isaga qudhiisa ayaa su’aalo ka weydiiyay rookiyaal ka yimid dhawr macbud oo ku saabsan barashada Buudada. Kuwa ra’yiga khaladaadka sameeyay waxay soo baxsadeen isla markiiba laga soo saaray Saakay. Sidan oo kale Bhikkhu Saoaka waxaa lagu nadiifiyey gardarrada iyo bogus bhikkhus.
Golahani wuxuu ku guulaystay waxyaabo kale oo muhiim ah. Hogaamiyaha
duqa ah ee Mogambiputta Tissa, si uu uga dhaadhiciyo tiro ka mid ah
xayawaanka iyo hubinta Dhamma waxaa loo hayaa daahir, u hoggaansamey
buug inta lagu jiro golaha loo yaqaan Kathâvatthu. Buugani
wuxuu ka kooban yahay cutubyada saddex iyo labaatanka ah, oo ah urur
wada-xaajood ah (kathā) iyo dib-u-eegid ku saabsan aragtida geesinimada
leh ee ay qabaan kooxaha kala duwan ee arrimaha falsafada. Waa shanaad ee toddobada buug ee Abhidhamma Piṭaka. Xubnaha
Guddiga waxay sidoo kale bixiyeen shandado boqor ah oo lagu ansixiyay
barashada Buudda, oo magaceeda loo yaqaan “Vibhajjavāda”, “doctrine of
analysis”. Waxay la mid tahay caqiidada la aqoonsan yahay Theravāda. Mid
ka mid ah guulihii ugu muhiimsanaa ee kulankan Dhamma iyo mid ka mid ah
oo ahaa mid miro dhasha qarniyo badan, ayaa Emperor u soo diray
ra’yiyo, si fiican u yaqaan Buddha Dhamma iyo Vinaya oo dhammaantiis ku
dhajin kara wadnaha, si ay u baraan sagaal waddan oo kala duwan. Dhalinyaradaani waxay ka mid yihiin Mujaahid Majjhantika Thera, oo u socday Kashmir iyo Gandhra. Waxa la weydiistay inuu ku wacdiyo Dhamma oo uu sameeyo amar ah raxan. Venerable
Mahādeva waxaa loo direy Mahinsakama (Muksore casriga) iyo Venerable
Rakkhita Thera waxaa loo direy Vanavāsī (waqooyiga Kanara ee Koonfurta
Hindiya). Yonaka Dhammarakkhita Thera waxaa loo direy Upper Aparantaka
(waqooyiga Gujarat, Kathiawar, Kutch iyo Sindh) .
Xayawaanka
Mahaxrakkhita Thera waxay u tageen Yonaka-loka (dhulkii reer galbeedka,
Bactria iyo Giriigta.) Naxariista Majjhima Thera waxay u tageen
Himavanta (meesha Xagga Xuduudaha ee ku dhow.) Soetha Soaa iyo Venerable
Uttara waxaa loo diray Suvaṇṇabhūmi Myanmar]. Mahadsanid
Mahinda Thera, Venerable Ittiya Thera, Venerable Uttiya Thera,
Venerable Sambala Thera iyo Venerable Bhaddasla Thera ayaa loo diray
Tambapaii (hadda Sri Lanka). Meelaha
Dhamma ee Raxiimahaan waxay ku guulaysteen inay soo saaraan miraha weyn
muddadaa, waxayna si aad u dheer ugala wareegeen dadyowga dhulalkaas
kuwaas oo hadiyad siinaya Dhamma iyo saameynta dhaqankooda iyo
dhaqankooda. Iyada
oo faafinta Dhamma iyada oo la adeegsanayo erayada Buddha, markii ugu
dambaysay ee Hindiya loo yaqaanno Visvaguru, oo ah macallinka adduunka. Golaha afaraad Shirkii afraad waxaa lagu qabtay Tambapaii [Sri Lanka] oo ah 29 CH. oo hoos yimaada ilaalinta King Vaṭṭagāmaṇi. Sababta
ugu weyn ee kulanku waxa uu ahaa in la ogaan waayay in aaney suurtagal
ahayn in inta badan ra’yiga ay ku sii hayaan dhammaan Tipiṭaka oo ay
xusuus ku leeyihiin sidii ay hore u ahaan jirtay Venerable Mahinda iyo
kuwii isaga raacay wax yar ka dib. Sidaa
darteed, sida farshaxanka qoraagu leeyahay, waqtigaan oo kale ayaa loo
sameeyay si wayn, waxaa loo malayn jiray in loo baahan yahay iyo in
lagama maarmaan u ahaato jiritaanka barashada Buudda oo dhan. King
Vaṭṭagāmaṇi ayaa taageeray fikradda jimicsiga iyo goluhu wuxuu si khaas
ah loo qabtay si loo yareeyo Tipiṭaka in uu gebi ahaanba qoro. Sidaa
darteed, si dhab ah Dhamma waxaa laga yaabaa in si xamaasadaysan loo
ilaaliyo, Mahrajiga iyo Venerable Mahārakhita iyo shan boqol oo rooki ay
akhriyaan erayada Buudada ka dibna waxay ku qoreen caleemo cagaaran. Mashruucaan
la yaab leh ayaa ka dhacay godka la yiraahdo, Āloka lena, oo ku taalla
goobaha qadiimiga ah ee agagaarka ah ee hadda Matale. Sidaa darteed ujeedada Golaha ayaa la gaadhay, iyo ilaalinta qoraalka Dhammaacad dhab ah. Later, ee qarnigii siddeedaad, King Vijayarājasīha wuxuu lahaa sawirrada Buddha ee abuuray godkan. Guddiga Fifth Shirweynihii Shanaad ayaa ka dhacay Māndalay, Burma oo haatan loo yaqaan Myanmar 1871 A.D. xukunka King Mindon. Ujeedada
ugu weyn ee kulankani waa inuu akhriyo dhammaan barashada Buudada oo u
fiirso iyaga faahfaahin daqiiqo ah si loo arko haddii mid ka mid ah la
beddelay, lagu dhibaateeyay ama la tuuray. Waxaa
guddoomiye u ahaa saddex qofood oo ka mid ah dadka waayeelka ah,
Mahraja Mahraja Jāgarābhivaṃsa, Venerable Narindābhidhaja, iyo Mahiga
Soomaliyeed Sumaaggalaani oo ah shirkad ka kooban laba kun iyo afar
boqol raali (2,400). Daawooyinkooda Dhammaan Dhamma waxay soconayeen muddo shan bilood ah. Waxa
kale oo ay ahayd hawlihii golahaasi in uu sababo dhammaan Tipiṭaka in
lagu qoro gabayga todobo boqol iyo sagaal iyo sagaal marmar marwalba oo
ku yaala qoraalkayga Myanmar ka dib markii la soo dhameeystiray oo la
isku raacay. Shaqadan
xagjirka ah waxaa sameeyey laba kun iyo afar boqol oo mataan ah oo
xirfadlayaal badan leh oo dhamaystiray liis kastoo ay ku yaalaan meelo
qurux badan ‘piṭaka’ pagodas oo ku yaal meel gaar ah oo ku taal King
Mindon’s Kuthodaw Pagoda ee lugta Māndalay Hill halkaas oo tan lagu magacaabo ‘buugga ballaaran ee adduunka’, waxay u taagan tahay maanta.
Mahaxrakkhita Thera waxay u tageen Yonaka-loka (dhulkii reer galbeedka,
Bactria iyo Giriigta.) Naxariista Majjhima Thera waxay u tageen
Himavanta (meesha Xagga Xuduudaha ee ku dhow.) Soetha Soaa iyo Venerable
Uttara waxaa loo diray Suvaṇṇabhūmi Myanmar]. Mahadsanid
Mahinda Thera, Venerable Ittiya Thera, Venerable Uttiya Thera,
Venerable Sambala Thera iyo Venerable Bhaddasla Thera ayaa loo diray
Tambapaii (hadda Sri Lanka). Meelaha
Dhamma ee Raxiimahaan waxay ku guulaysteen inay soo saaraan miraha weyn
muddadaa, waxayna si aad u dheer ugala wareegeen dadyowga dhulalkaas
kuwaas oo hadiyad siinaya Dhamma iyo saameynta dhaqankooda iyo
dhaqankooda. Iyada
oo faafinta Dhamma iyada oo la adeegsanayo erayada Buddha, markii ugu
dambaysay ee Hindiya loo yaqaanno Visvaguru, oo ah macallinka adduunka. Golaha afaraad Shirkii afraad waxaa lagu qabtay Tambapaii [Sri Lanka] oo ah 29 CH. oo hoos yimaada ilaalinta King Vaṭṭagāmaṇi. Sababta
ugu weyn ee kulanku waxa uu ahaa in la ogaan waayay in aaney suurtagal
ahayn in inta badan ra’yiga ay ku sii hayaan dhammaan Tipiṭaka oo ay
xusuus ku leeyihiin sidii ay hore u ahaan jirtay Venerable Mahinda iyo
kuwii isaga raacay wax yar ka dib. Sidaa
darteed, sida farshaxanka qoraagu leeyahay, waqtigaan oo kale ayaa loo
sameeyay si wayn, waxaa loo malayn jiray in loo baahan yahay iyo in
lagama maarmaan u ahaato jiritaanka barashada Buudda oo dhan. King
Vaṭṭagāmaṇi ayaa taageeray fikradda jimicsiga iyo goluhu wuxuu si khaas
ah loo qabtay si loo yareeyo Tipiṭaka in uu gebi ahaanba qoro. Sidaa
darteed, si dhab ah Dhamma waxaa laga yaabaa in si xamaasadaysan loo
ilaaliyo, Mahrajiga iyo Venerable Mahārakhita iyo shan boqol oo rooki ay
akhriyaan erayada Buudada ka dibna waxay ku qoreen caleemo cagaaran. Mashruucaan
la yaab leh ayaa ka dhacay godka la yiraahdo, Āloka lena, oo ku taalla
goobaha qadiimiga ah ee agagaarka ah ee hadda Matale. Sidaa darteed ujeedada Golaha ayaa la gaadhay, iyo ilaalinta qoraalka Dhammaacad dhab ah. Later, ee qarnigii siddeedaad, King Vijayarājasīha wuxuu lahaa sawirrada Buddha ee abuuray godkan. Guddiga Fifth Shirweynihii Shanaad ayaa ka dhacay Māndalay, Burma oo haatan loo yaqaan Myanmar 1871 A.D. xukunka King Mindon. Ujeedada
ugu weyn ee kulankani waa inuu akhriyo dhammaan barashada Buudada oo u
fiirso iyaga faahfaahin daqiiqo ah si loo arko haddii mid ka mid ah la
beddelay, lagu dhibaateeyay ama la tuuray. Waxaa
guddoomiye u ahaa saddex qofood oo ka mid ah dadka waayeelka ah,
Mahraja Mahraja Jāgarābhivaṃsa, Venerable Narindābhidhaja, iyo Mahiga
Soomaliyeed Sumaaggalaani oo ah shirkad ka kooban laba kun iyo afar
boqol raali (2,400). Daawooyinkooda Dhammaan Dhamma waxay soconayeen muddo shan bilood ah. Waxa
kale oo ay ahayd hawlihii golahaasi in uu sababo dhammaan Tipiṭaka in
lagu qoro gabayga todobo boqol iyo sagaal iyo sagaal marmar marwalba oo
ku yaala qoraalkayga Myanmar ka dib markii la soo dhameeystiray oo la
isku raacay. Shaqadan
xagjirka ah waxaa sameeyey laba kun iyo afar boqol oo mataan ah oo
xirfadlayaal badan leh oo dhamaystiray liis kastoo ay ku yaalaan meelo
qurux badan ‘piṭaka’ pagodas oo ku yaal meel gaar ah oo ku taal King
Mindon’s Kuthodaw Pagoda ee lugta Māndalay Hill halkaas oo tan lagu magacaabo ‘buugga ballaaran ee adduunka’, waxay u taagan tahay maanta.
Golaha Sixga
Golaha
Sixth ayaa waxaa loogu yeeray Kaba Aye oo ku yaalla gobolka Yangon, oo
horey u ahaan jirtay Rangoon 1954, siddeed iyo saddex sano kadib markii
shanaad lagu qabtay Mandalay. Waxaa maal-galiyay xukuumadda Burmese oo uu hogaaminayey Ra’iisul-wasaaraha, mudane U Nu. Wuxuu
ogolaaday dhismaha Mahā Pāsāna Gūhā, godka weyn ee laga dhisay dhulka,
si uu ugu adeego booska sida badan Hindiya Sattapānni Cave - oo ah
goobta Dhammaarka ugu horeysa. Markii
la dhammeeyo, Golaha ayaa la kulmay 17-kii Maajo, 1954. Sida kiiskii
golihii hore, ujeeddadiisii ugu horreysay waxay ahayd in la caddeeyo
loona ilaaliyo Dhamma iyo Viinaha dhabta ah. Si kastaba ha ahaatee waxay ahayd mid gaar ah illaa iyo intii ra’yiga ka qayb qaatay ay ka yimaadeen siddeed dal. Labadan
kun iyo shan boqol waxay barteen muusigga Theravada oo ka yimid
Myanmar, Cambodia, India, Laos, Nepal, Sri Lanka, Thailand iyo Vietnam. Xilligii
la soo dhaafay ee Mahāsi Sayadaw ayaa loo magacaabay shaqada ugu
saraysa ee su’aalaha la weydiiyay ee ku saabsan Dhamma ee Badanta
Badanta Vicittasārābhivaṃsa Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika kuwaas oo
dhammaantood si bareer ah u barteen oo ku qanacsan. Waqtigaas
oo koonsalkani la kulmay, dhamaan wadamada ka qaybqaatay waxay Pāli
Tipiṭaka u galeen qoraalladooda hooyo, marka laga reebo Hindiya. Akhrinta
dhaqanka ee Qorniinka Dhammaan waxay qaadatay labo sanno, inta lagu
gudajiray Tipiṭaka iyo suugaanta isbahaysiga ee dhammaan qoraallada ayaa
la baaray. Iskuday
kasta oo la helay ayaa la xusuustay, hagaajinta lagama maarmaanka ah
ayaa la sameeyey kadibna dhammaan noocyadaas ayaa la uruuriyay. Nasiib wanaag, waxaa la ogaaday in aysan jirin wax farqi ah oo ku jira mawduuca mid ka mid ah qoraalada. Ugu
dambeyntii, ka dib markii goluhu si rasmi ah u ansixiyay, dhammaan
tirooyinka Tipiṭaka iyo faallooyinkooda ayaa loo diyaariyay inay
daabacaan wargaysyada casriga ah waxaana lagu daabacay qoraalka Myanmar
(Burmese). Horumarintan
la taaban karo ayaa suurta galisay iyada oo loo marayo dedaaladii loo
qoondeeyey ee laba kun iyo shan boqol raxan iyo dad badan oo jiitamay. Shaqadoodu waxay dhammaatay dhammaadkii bishii May, 1956, laba sano iyo badh ka dib markii Rabbiga la siiyey Parinibbna. Hawlaha golaha ayaa ahaa guusha gaar ah ee wakiillada ka soo jeeda dunida Buddhist. Nooca
Tipiṭaka ee ay qaadday in uu soo saaro waxaa loo aqoonsan yahay in uu
yahay mid run ah oo ku saabsan waxbarista sharafta leh ee Gotamah ee
Budhha iyo sida ugu dhaqsiyaha badan u siinaya taariikhda. Qiyaasaha daabacaadda ka dib lixda SaoGaana waxaa lagu daabacay qoraalka Myanmar. Si
loo dhiso qiyaasta dadka India, Machadka Cilmi baarista Vipassana wuxuu
bilaabay mashruuca si uu u daabaco Tipiṭaka iyada oo AGHṭhakathās iyo
ṭikas ee Devanagari sanadka 1990. Wareegay Mid ka mid ah Fikradaha Mucjisada ee 5 Hadalka
Marwalba Samee Wanaag Ku Xusuuso! Wixii sharaxaad buuxda Fadlan booqo:
Analytical
Insight Net - Barta Internetka ee ‘Tipiṭaka Jaamacadda Cilmi-baarista
iyo Tababarka’ iyo ‘NEWS’ iyada oo loo marayo
http://sarvajan.ambedkar.org ee 105 LANGUAGE LANGUAGE
Laga soo bilaabo:
http://sarvajan.ambedkar.org Ku turjumaan turjumaadda Google ee afkaaga hooyo adigoo isticmaalaya
https://translate.google.com Taasi waa LESSON-kaaga Email:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
Sixth ayaa waxaa loogu yeeray Kaba Aye oo ku yaalla gobolka Yangon, oo
horey u ahaan jirtay Rangoon 1954, siddeed iyo saddex sano kadib markii
shanaad lagu qabtay Mandalay. Waxaa maal-galiyay xukuumadda Burmese oo uu hogaaminayey Ra’iisul-wasaaraha, mudane U Nu. Wuxuu
ogolaaday dhismaha Mahā Pāsāna Gūhā, godka weyn ee laga dhisay dhulka,
si uu ugu adeego booska sida badan Hindiya Sattapānni Cave - oo ah
goobta Dhammaarka ugu horeysa. Markii
la dhammeeyo, Golaha ayaa la kulmay 17-kii Maajo, 1954. Sida kiiskii
golihii hore, ujeeddadiisii ugu horreysay waxay ahayd in la caddeeyo
loona ilaaliyo Dhamma iyo Viinaha dhabta ah. Si kastaba ha ahaatee waxay ahayd mid gaar ah illaa iyo intii ra’yiga ka qayb qaatay ay ka yimaadeen siddeed dal. Labadan
kun iyo shan boqol waxay barteen muusigga Theravada oo ka yimid
Myanmar, Cambodia, India, Laos, Nepal, Sri Lanka, Thailand iyo Vietnam. Xilligii
la soo dhaafay ee Mahāsi Sayadaw ayaa loo magacaabay shaqada ugu
saraysa ee su’aalaha la weydiiyay ee ku saabsan Dhamma ee Badanta
Badanta Vicittasārābhivaṃsa Tipiṭakadhara Dhammabhaṇḍāgārika kuwaas oo
dhammaantood si bareer ah u barteen oo ku qanacsan. Waqtigaas
oo koonsalkani la kulmay, dhamaan wadamada ka qaybqaatay waxay Pāli
Tipiṭaka u galeen qoraalladooda hooyo, marka laga reebo Hindiya. Akhrinta
dhaqanka ee Qorniinka Dhammaan waxay qaadatay labo sanno, inta lagu
gudajiray Tipiṭaka iyo suugaanta isbahaysiga ee dhammaan qoraallada ayaa
la baaray. Iskuday
kasta oo la helay ayaa la xusuustay, hagaajinta lagama maarmaanka ah
ayaa la sameeyey kadibna dhammaan noocyadaas ayaa la uruuriyay. Nasiib wanaag, waxaa la ogaaday in aysan jirin wax farqi ah oo ku jira mawduuca mid ka mid ah qoraalada. Ugu
dambeyntii, ka dib markii goluhu si rasmi ah u ansixiyay, dhammaan
tirooyinka Tipiṭaka iyo faallooyinkooda ayaa loo diyaariyay inay
daabacaan wargaysyada casriga ah waxaana lagu daabacay qoraalka Myanmar
(Burmese). Horumarintan
la taaban karo ayaa suurta galisay iyada oo loo marayo dedaaladii loo
qoondeeyey ee laba kun iyo shan boqol raxan iyo dad badan oo jiitamay. Shaqadoodu waxay dhammaatay dhammaadkii bishii May, 1956, laba sano iyo badh ka dib markii Rabbiga la siiyey Parinibbna. Hawlaha golaha ayaa ahaa guusha gaar ah ee wakiillada ka soo jeeda dunida Buddhist. Nooca
Tipiṭaka ee ay qaadday in uu soo saaro waxaa loo aqoonsan yahay in uu
yahay mid run ah oo ku saabsan waxbarista sharafta leh ee Gotamah ee
Budhha iyo sida ugu dhaqsiyaha badan u siinaya taariikhda. Qiyaasaha daabacaadda ka dib lixda SaoGaana waxaa lagu daabacay qoraalka Myanmar. Si
loo dhiso qiyaasta dadka India, Machadka Cilmi baarista Vipassana wuxuu
bilaabay mashruuca si uu u daabaco Tipiṭaka iyada oo AGHṭhakathās iyo
ṭikas ee Devanagari sanadka 1990. Wareegay Mid ka mid ah Fikradaha Mucjisada ee 5 Hadalka
Marwalba Samee Wanaag Ku Xusuuso! Wixii sharaxaad buuxda Fadlan booqo:
Analytical
Insight Net - Barta Internetka ee ‘Tipiṭaka Jaamacadda Cilmi-baarista
iyo Tababarka’ iyo ‘NEWS’ iyada oo loo marayo
http://sarvajan.ambedkar.org ee 105 LANGUAGE LANGUAGE
Laga soo bilaabo:
http://sarvajan.ambedkar.org Ku turjumaan turjumaadda Google ee afkaaga hooyo adigoo isticmaalaya
https://translate.google.com Taasi waa LESSON-kaaga Email:
buddhasaid2us@gmail.com
http://www.palicanon.org/
https://www.youtube.com/watch?v=OX8hN4VQPYc
Shaolin big Buddha kung fu (luohan quan), simplified forms 1-3 + info
Shaolin kung fu
Published on May 27, 2017
’simplified luohan quan’, as we may call it here, is practiced in
Dengfeng area around Shaolin temple. it is somehow different from the
original Shaolin luohanquan. while the original Shaolin small and big
luohan quan forms imitate the Buddhist luohans, in the simplified forms
they’ve omitted or changed most the luohan-imitating postures of
Shaolin small and big luohan quan forms. in this sense, these simplified
forms lack the character of the luohan quan of Shaolin temple and it’s
really not appropriate to consider them ‘luohan quan’. so, i recommend
you learn the original luohan quan forms instead, and i just put this
video here for informational purpose only.
you may have seen
these simplified forms performed by many people, like here monk Deyang
performs it, and also many others like monk Deqian (who compiled the
most simplified forms of small and big luohan quans into his
Encyclopedia: http://www.scribd.com/lists/4133108
, see volume 2, p. 188-208), and monks Deqi, Decheng, Xinghong, abbot
Yongxin, late monk Degen’s disciples like Liu Zhenhai, Zhu Tianxi and
his disciple Zhang Shijie, and numerous others. the fact is sometimes
you may see the simplified small and big luohan quans performed with
radically big differences. this is because people have kept changing
these forms on their own by adding in random stuff taken from the
original Shaolin small and big luohan forms and other Shaolin forms. for
example, the simplified form of Shaolin big luohan quan which folk
Shaolin master Li Gensheng (李根生) taught in Dengfeng is considered the
standard form of the simplified big luohan quan. however, the form is
extended to 3 sections by considering it as 2 sections and adding an
extra 3rd section to the end. monk Degen changed it a bit and added an
extra 3rd section to the end when teaching it to Zu Tianxi. Zhang Shijie
performs it without the extra section. Liu Zhenhai learned it as a
3-section form with more moves from the original big luohan quan and
other standard forms, like big hog quan and pao quan, and a totally
different 3rd section. here, monk Deyang performs the standard form with
a simplified version of Liu Zhenhai’s 3rd section plus a few
intermediary moves. monk Deqian’s encyclopedia also has an even more
simplified version of this 3rd section. you know that people have even
recently added an irrelevant 3rd part to the original Shaolin big luohan
quan.
this process does not end here in just simplifying and
adding some stuff to luohan quan. for the first time, in the Jin and
Yuan dynasties (1115-1368), monk Jueyuan (觉远) with the help of folk
masters Bai Yufeng (白玉峰) and Li Sou (李叟) tried to extend Shaolin luohan
quan. originally, there were only 4 or so luohans, the holy Buddhist
icons who reach nirvana (enlightenment), in Chinese Buddhism, but into
the late Ming dynasty (1368-1644), this number has been gradually
increased to 18. this motivated people to make some extended luohan
quans with 18 forms. these systems usually have 9 or 18 forms, one form
for each or a couple of the 18 luohans; we call these the ‘18 luohan
quans’. for example, monk Degen knew at least 3 totally different 18
luohan quans and taught some forms of each system to 3 of his disciples:
monk Yongwen, Liu Zhenhai, and Zhu Tianxi. a few forms of another 18
luohan quan is also promoted by abbot Yongxin and monk Yanzhuang from
Shaolin temple. monk Yantong also teaches another different 18 luohan
quan (http://www.scribd.com/doc/143730581),
which is also promoted in the Shaolin temple website. what is common
between all these different 18 luohan quans is that they’ve gotten the
simplified forms of Shaolin small and big luohan quan and have extended
them by random moves and random forms to make them fit 18 characters.
sometimes, people call their extended small luohan quan as big luohan
and call their simplified big luohan quan as small luohan quan, which is
just a confusion out of ignorance. anyway, these simplifications and
extensions lack the character of luohan quan and none of them have found
their ways into the core curriculum of Shaolin temple and most of them
are considered as rare and even lost. once again keep in mind that the
original Shaolin luohan quan has just 2 forms: small and big luohan
quans, which you can learn from the videos in this channel.
Amituofo! _/\_
Category
Sports
youtube.com
’simplified luohan quan’, as we may call it here, is practiced in Dengfeng area around Shaolin temple.…
https://www.youtube.com/watch?v=9f8zb_QKZEo
Shaolin kung fu basic moves 1
Shaolin kung fu
Published on Jan 16, 2012
instructor: monk Deyang, from Shaolin temple
__________________
complete set of Shaolin kung fu video tutorials:
* Shaolin kung fu training: http://www.youtube.com/playlist?list=…
* Shaolin kung fu styles: http://www.youtube.com/playlist?list=…
* Shaolin kung fu weapons: http://www.youtube.com/playlist?list=…
Category
Sports
youtube.com
instructor:
monk Deyang, from Shaolin temple __________________ complete set of
Shaolin kung fu video tutorials: * Shaolin kung fu training: http://www.…
monk Deyang, from Shaolin temple __________________ complete set of
Shaolin kung fu video tutorials: * Shaolin kung fu training: http://www.…
Buddha
Buddha
Buddha
Buddha
Saheb Kanshi Ram @SahebKanshiRam 19h19 hours ago
कांशीराम जी के इस भाषण ने रख दिया था सारे मूलनिवासियो को हिलाकर Pay back to the society Bamcef
I support BAMCEF Mulnivasi
Published on Mar 14, 2018
Bamcef bharat mukti morcha waman meshram Manyawar Kanshi ram ji speech pay back to the society
Category
News & Politics
youtube.com
Bamcef bharat mukti morcha waman meshram…
Fatal error: Allowed memory size of 16777216 bytes exhausted (tried to allocate 790065 bytes) in /home/pegasus/SiteBlog-2.0.0-RELEASE_bundle/SiteBlog/wp-includes/functions-formatting.php on line 75