UP
Election Results 2017: Mayawati, No 3, Alleges Rigging. BJP Says ‘Take A
Chill Pill’ As the BJP won a landslide victory in Uttar Pradesh, former
Chief Minister Mayawati blamed it on largescale rigging and threatened
to complain to the Election…
ndtv.com
Dr
Subramanian Swamy exposes fault in Electronic Voting Machine (EVM)
(हिंदी) UP Election Results 2017: Mayawati No 3, Alleges Rigging.
As
the BJP headed for a landslide victory in Uttar Pradesh, former Chief
Minister Mayawati blamed it on large scale rigging and threatened to
complain to the Election Commission and go to court and hold an
agitation till the matter was remedied.
“Mad murderer of
democratic institutions (Modi) and Omit Shah, if they are really honest,
they should get this election countermanded and revert to the system of
ballot papers,”Ms Mayawati said. “This issue is so major now that to be
silent about it is to strangle democracy.” They are really honest to
chitpavan brahmins of Rowdy Swayam Sevaks (RSS) as they are slaves of
the slaves serving their masters 99.9% All Awakened Aboriginal Societies
the Sarvajan Samaj.
People don’t believe in EVMs, said Ms
Mayawati, who has a huge voter base among the state’s SC/STs. “Muslims
want to know… they say ‘We haven’t voted for the BJP, so where is the
question of non-BJP voters being transferred to them,” said Mayawati,
who had fielded a large number of Muslim candidates.
“The BJP
has murdered democracy,” she added. In Punjab — where the BJP is
trailing Congress - “they would also have done the same thing but they
got scared”. “If the Election Commission doesn’t listen, I will go to
court, do ‘andolan’ (agitation),” she added.
Accusing the BJP
of rigging even the recently completed civic elections in Maharashtra,
she said “Complaints of faulty EVMs had come through there as well”.
While the BJP had not won an outright victory in the Mumbai civic
elections, under the aggressive leadership of Chief Minister Devendra
Fadnavis, it had closed the gap with four-time winner Shiv Sena, coming
to the position of a close second.
https://www.thequint.com/…/
Maha Civic Polls Show EVMs May Be ‘Easily Vulnerable Machines’
A storm of complaints across Maharashtra raise serious doubts about how fool-proof EVMs really are.
www.thequint.com
Murderer of democratic institutions (Modi) and Bevakoo Jhoothe Psychopath chief are all CHOR GURU & CHANDAL SHISYA.
Ms Mayawati’s BSP won 80% seats in the recently concluded UP Panchayat
elections. Now after the dreaded DEMONetisation of Murderer of
democratic institutions (Modi), BSP would have won all the seats to
comeback in the state and to implement Sarvajan Hitay Saravjan Sukhay
i.e., for welfare, happiness and peace for all societies.But only in 20
constituencies the EVMs were replaced in UP Assembly election.
She has got full support of Sarvajan Samaj including SC/STs/OBCs/Minorities and the Upper castes.
Because Modi distorted the EVM in 2014 Lok Sabha elections he gobbled the Master Key.
Since
Mayawati gave the best governance as CM of UP, she became eligible to be
the next PM. This was not tolerated by the congress. So they tampered
the EVMs in favour of SP in 2012.
Now the whole world is aware of the fact that the EVMs could be tampered , distorted and rigged.
Sharad Yadav, stirred a controversy of electoral vote. “Ballot paper ke
bare mein samjhane ki zarurat hai…i.e., there must be an awakening on
the use of Ballot paper instead of EVMs until they are entire replaced.
http://indianexpress.com/…/
“We have reached a stage where people are demanding hundred per cent
deployment of paper audit trail machine. Our plan is that by 2019, the
whole country will be covered by paper audit trail machines. The budget
for this has been committed now,” Zaidi said while addressing an
international seminar today.
“The
Commission, with certain additional resources, can undertake the
exercise of (holding) simultaneous elections in future. But there are
two pre-conditions.
“One, there should be an amendment in the Constitution through a process
of political consensus and we will need some additional resources in
terms of EVMs (electronic voting machines), etc,” Zaidi said.
http://www.igovernment.in/…/
2019 general elections to have paper-trail EVMs
Instead of waiting till 2019 the CEC must conduct elections with paper ballots system.
It has been proved any doubt that the EVMs could be tampered.
http://indianexpress.com/…/up-
In the 2014 Lok Sabha elections Ms
Mayawati’s BSP lost all the seats in UP because of these EVMs. But after
some months BSP won with thumping majority with paper ballot system.
http://www.advocatekhoj.com/
the Ex CJI sathasivam had committed a grave error of judgement by
ordering that the EVMs will be replaced in a phased manner as suggested
by the ex CEC Sampath because of the cost of Rs 1600 crores involved in
the entire replacement of the EVMs. Only in 8 out of 543 seats were
replaced in 2014 Lok Sabha elections which helped the Murderer of
democratic institutions (Modi) to gobble the Master Key.
After that all state elections are using the very same EVMs that helped the BJP or Congress and their allies getting selected.
In UP elections only in 20 constituencies the EVMs are being replaced.
The CJI
and CEC must order for paper ballot system till entire EVMs were
replaced. And also order for dissolving the Central and state
governments selected by these EVMs and go for fresh elections with paper
ballot system.
The next general elections are due in 2019.
The paper
audit trail machine or Voter Verified Paper Audit Trail (VVPAT) was
first introduced by the Commission in 2013 in order to enhance
transparency in the polls process and increase electorate’s
confidence that their vote goes without error to their desired candidate.
Once the vote is polled, the VVPAT linked EVM immediately takes a
printout and it is preserved for later use to tally in case there is a
dispute in the final result.
Zaidi,
who was speaking on the topic ‘Leveraging Technology for Transparent and
Credible Elections’,stressed that secrecy of voters will be zealously
preserved.
For e-postal ballot, Zaidi said a “safe technology” has been developed and it is being “validated and tested currently….”
Zaidi
said the EC has always marched along with technology despite challenges
coming its way like “controversies and opposition raised by political
parties and activists” while introducing EVMs as replacement
of the paper ballot system.
He said despite these results, the
EVMs “continued to be attacked by activists in various media and
judicial fora on account of alleged lack of transparency”.
“According to these activists, a voter does not get any physical
evidence whether his voting has gone to the intended candidate.
This in turn has led to introduction of paper audit trail machines after an order of Supreme Court in 2013,” he said.
The CEC said VVPAT machines hence acted to resolve the queries and clarifications sought by people in this regard.
He added that “not a single” dispute has been reported from the country
vis-a-vis VVPAT usage in polls and the EC has deployed more than 20,000
such paper audit trail machines till now.
While moving forward in this direction, the CEC said the most important thing to be kept in mind was the security of the data.
When the BJP was in opposition even the RSS favoured Paper Ballots but
after it came to power they prefer EVMs and gave tickets to RSS cadres
in support of its hindutva rashtra.
Bevakoof
Jhoothe Psychopaths continue to harass the voters because they are not
bothered about theirvotes as long as the EVMs are there to select them.
And also
the Congress, SP, BJP and all their allies are vultures of a feather
that flock together feeding on the bodies of Sarvajan Samaj voters.
BJP is
using Religion for votes without any action being taken. RSS a non
political party says reservation should be removed which is against our
Modern Constitution. Again no action is being taken. EVMs were
tampered in favour of Murderer of democratic institutions (Modi)
http://history.edri.org/edri-g
Digital Civil Rights in Europe
No e-voting in Germany
Electronic voting
This article is also available in:
Deutsch: Keine E-Wahlen in Deutschland
Macedonian: Нема е-гласање во Германија
The
German Federal Constitutional Court decided on 3 March 2009 that
electronic voting used for the last 10 years, including for the 2005
general
elections, was unconstitutional and therefore not to be used for the next elections in September 2009.
The court ruled that the use of the electronic machines contradicts the
public nature of elections and the equipment used in 2005 had some
shortcomings. However, as there has been no evidence of errors in the
past, the results of the previous elections remain valid.
The use
of e-voting was challenged by political scientist Joachim Wiesner and
his son, physicist Ulrich Wiesner who complained that the system was not
transparent because the voter could not check what actually happened to
his vote, being actually asked to blindly trust the technology. The
voting machines which are manufactured by the Dutch firm Nedap, do not
print out receipts. In the plaintiffs’ opinion, the results could be
manipulated.
A
petition signed by over 45 000 people in 2005, trying to ban e-voting,
had been rejected by the German Government. Now, the court ruled that
the Federal Voting Machines Ordinance having introduced e-voting was
unconstitutional because it did not “ensure that only such voting
machines are permitted and used which meet the constitutional
requirements of the principle of the public nature of elections.”
Also the
court considered that, differently from the traditional voting system
where manipulations and frauds are much more difficult involving a high
degree of effort and a high risk of detection, “programming errors in
the software or deliberate electoral fraud committed by manipulating the
software of electronic voting machines can be recognised only with
difficulty.” Also, in the court’s opinion, the electors should be able
to verify how their vote is recorded without having to possess detailed
computer knowledge. “If the election result is determined through
computer-controlled processing of the votes stored in an electronic
memory, it is not sufficient if merely the result of the calculation
process carried out in the voting machine can be taken note of by means
of a summarising printout or an electronic display.”
A
campaign against electronic voting has been initiated by EDRi member
Chaos Computer Club together with the Dutch foundation Wij vertrouwen
stemcomputers niet (We don’t trust voting computers) because of the risk
of electronic errors and the potential for abuse.
After a
group of hackers had succeeded in tampering with similar machines in the
Netherlands in 2006, the Dutch Government imposed a moratorium on the
use of electronic voting machines and Ireland also has banned electronic
voting.
German Court Rules E-Voting Unconstitutional (3.03.2009)
http://www.dw-world.de/dw/
Federal Constitutional Court - Press release on Use of voting computers in
2005 Bundestag election unconstitutional (3.03.2009)
http://www.
Voting machines unconstitutional in Germany (3.03.2009)
http://able2know.org/topic/
EDRi-gram: Electronic voting machines eliminated in the Netherlands
(24.10.2007)
http://www.edri.org/…/number5…
‹ IRMA tries to block websitesupEP wants a better balance between Internet security and privacy rights ›
Since Congress started distorting EVM in its favour and
then SP to defeat BSP, It has to be watched as to whose benefit
distorting, rigging and tampering will take place. Now the whole world
is aware of the fact that the EVM could be distorted.
खबरदार चुनाव जीतने के लिए भाजपा EVM से छेड़छाड़ कर सकती है | BJP may distort EMV to win election
Just
1% intolerant, violent, militant, shooting, lynching, lunatic, mentally
retarded, terrorist, horrorist cannibal chitpawan brahmin of Rakshasa
Swayam Sevaks (RSS) Jagaran had projected 300 seats for Bahuth Jiyadha
Psychopaths (BJP) and was booked for action.
When the BJP was in opposition the RSS favoured paper ballots. Now
since BJP is in power the want these EVMs to keep tampering in their
favour.
http://news.webindia123.com/…/
RSS favours paper ballots, EVMs subjected to public scrutinyNew Delhi | Saturday, Aug 28 2010 IST
Joining
the controversy regarding the reliablity of Electronic Voting Machines
(EVMs) which have been questioned by political parties, the RSS today
asked the Election Commission (EC) to revert back to tried and tested
paper ballots and subject EVMs to public scrutiny whether these gadgets
are tamper proof. In an editorial titled ‘Can we trust our EVMs?’, The
Organiser, the RSS mouthpiece, noted it was a fact that till date an
absolutely tamper-proof machine had not been invented and credibility of
any system depends on ‘transparency, verifiability and trustworthiness’
than on blind and atavistic faith in its infallibility. The issue is
not a ‘private affair’ and it involves the future of India. Even if the
EVMs were genuine, there was no reason for the EC to be touchy about
it, the paper commented. The Government and the EC can’t impose EVMs as a
fait accompli on Indian democracy as the only option before the voter.
There were flaws like booth capturing, rigging, bogus voting, tampering
and ballot paper snatching in the ballot paper system of polling
leading the country to switch over to the EVMs and all these problems
were
relevant in EVMs too. Rigging was possible even at the counting stage.
What made the ballot papers voter-friendly was that all aberrations
were taking place before the public eye and hence open for corrections
whereas the manipulations in the EVMs is entirely in the hands of powers
that be and the political appointees manning the sytem, the paper
commented. The EVM has only one advantage — ’speed’ but that advantage
has been undermined by the staggered polls at times spread over three to
four months. ‘’This has already killed the fun of the election
process,’’ the paper noted. Of the dozen General Elections held in the
country, only two were through the EVMs and instead of rationally
addressing the doubts aired by reputed institutions and experts the
Government has resorted to silence its critics by ‘intimidation and
arrests on false charges’, the paper observed, recalling the arrest of
Hyederabad-based technocrat Hari Prasad by the Mumbai Police. Prasad’s
research has proved that the EVMs were ‘vulnerable to fraud’. The
authorities want to send a message that anybody who challenges the EC
runs the risk of persecution and harassment, the RSS observed. Most
countries around the world looked at the EVMs with suspicion and
countries like the Netherlands, Italy, Germany and Ireland had all
reverted back to paper ballots shunning EVMs because they were ‘easy to
falsify, risked eavesdropping and lacked transparency’. Democracy is too
precious to be handed over to whims or an opaque establishment and
network of unsafe gizmos. ‘’For the health of Indian democracy it is
better to return to tried and tested methods or else elections in future
can turn out to be a farce,’’ the editorial said.– (UNI) — 28DI28.xml
Now will the BJP Say ‘Take A Chill Pill’ with its lawmaker Babul Supriyo
allege the RSS. that it has become “inconsequential” and for whose
farewell it is ? Smriti Irani, too, can take a swipe at RSS, saying it
was a case of “sour grapes” when BJP was in opposition.
Now the CEC and CJI must order for dissolution of Central and State
governments selected by these EVMs and go for fresh polls with paper
ballots till the entire EVMs are replaced as we have reached a stage
where people are demanding hundred per cent deployment of paper audit
trail machine. And as the plan is that by 2019, the whole country will
be covered by paper audit trail machines. The budget for this has been
committed now as said by Zaidi.
______________________________
25 -31-3-2021 LESSON 3636 Buddha-Sasana-“The restraint of effluents related to the present life”
“The prevention of effluents … to the next life”
Birth Centenary of Venerable Dr. Acarya Buddharakkhita
Proposed programme to be conducted at
Mahabodhi Mysore
1. Release of Souvenir book of Bada Bhanteji
2. Release of Sarvamitra magazine
3. Release of ‘Carla Home Times’
4. Reprinting and releasing - LIFE OF THE BUDDHA
5. Dhammapada memorising competition
6. One day residential meditation retreat once a month in Classical Kannada
7. Life of the Buddha story telling competition
8. Webinar on the life story of Bada Bhanteji and his services - by Mettaloka ex-students
9. Panel discussion on - ‘Growth of Buddhism in Karnataka’ - with monks, professors and public
10. Meditation retreat for professors and lecturers in Mysore University
11. Meditation retreat for Police department in Mysore
12. Meditation camp for children
13. Pabbajja course for children during Buddha Jayanti
14. Dana service at Beggars’ Rehabilitation Home every full moon day
15. Hospital dana service PK TB & Chest diseases Hospital (PK Sanitorium)
16. Completion of Book ‘AT THE LOTUS FEET OF THE BUDDHA’ and quiz competition for children
17. Plantation of fruit bearing trees in collaboration with the Forest Department, Aranya Bhavan, Mysore
18. Meditation training for homeless people at Jyothinagar, Mysore
19. Special meditation for teachers on the second Saturday of every month
20. Distribution of ‘Life of the Buddha’ book to 400 children including Online
21.Moral Education (introducing ‘Life of Buddha’ in schoolsunder regular time table)
22. Dhamm talks and meditation programmes at orphanage
23. Animal welfare programmes
24. Leadership training programme ( To build good leaders for Mahbodhi to carry out Bada Bhanteji’s vision.
25. Expansion of humanitarian services (Old age home in Mysore)
26. Diksha programme in Mysore
27. Pilgrimage o Buddhist holy places (children and staff)
28. Renovation of Ven.Acarya Buddharakkhita Auditorium
29. Renovation of kitchen and pantry setup donated in the name of Bada Bhanteji on his birth anniversary by Mr. Pala and Ms. Jutta
30. New carpets for the Dhamma Hall sponsored by Nagsen Dhoke and family donated in the name of Bada Bhanteji
31. Setting up of new liberary - Ven. Acarya Buddharakkhita Library
32. Introducing celebration of annual Thanks Giving Day in our calender (Thanks giving to Bada Bhanteji, venerable monks, donors, sponsors, parents and staff)
எங்கள் ஓட்டில் பிஜேபி ஆட்சி, நடக்காது இனி நடக்காது. எங்கள் ஓட்டில் காங்கிரஸ் ஆட்சி, நடக்காது இனி நடக்காது. எங்கள் ஓட்டில் அதிமுக ஆட்சி, நடக்காது இனி நடக்காது. எங்கள் ஓட்டில் திமுக ஆட்சி, நடக்காது இனி நடக்காது. நடந்தே தீரும். நடந்தே தீரும் எங்கள் ஓட்டில் மக்கள் ஆட்சி,சமத்துவ ஆட்சி, நடந்தே தீரும் நடந்தே தீரும். சமூக நீதியின் அடையாளமான 
சின்னத்திற்கு வாக்களிப்பீர்..
Can’t we forget the rampage of PMK… Can we forgive…Let us beat the death bell to the Sanathan ‘PMK’.Sanathana who supported PMK - Let us teach a lesson t…
See more
The Functions of the Discipline
The Buddha most consistently called the body of his teachings not “Dharma,”
not “Sasana,” and certainly not “Buddhism,” but rather “Dharma-Vinaya,” the
doctrine and discipline. On his deathbed the Buddha refused to appoint a
successor, saying to the surrounding monks,
“… what I have taught and explained to you as Dharma and discipline
will, at my passing, be your teacher,”39
The Vinaya is fundamentally about community and about the monastic life
style, the life in accord with the Dharma and thereby the most direct path to
higher attainments. The Vinaya is addressed indeed to monks and nuns, but
throughout it emphasizes the responsibility of the Sangha to the lay
community, and the expectation of support of the Sangha by the lay
community. The Buddha’s teachings on community provide the mechanism
through which the light of the Buddha’s teachings burns brightly, through
which it spreads to attract new adherents and through which it retains its
integrity as it is passed on to new generations.
Here is the Buddha‘s mission statement for the Sangha in ten points:40
The excellence of the Sangha,
The comfort of the Sangha,
The curbing of the impudent,
The comfort of well-behaved monastics,
The restraint of effluents related to the present life,
The prevention of effluents related to the next life,
The arousing of faith in the faithless,
The increase of the faithful,
The establishment of the true Dharma,and
The fostering of Discipline.
Let’s try to understand the functions of monastic discipline point by point in
terms of this mission statement, and to recognize, as a means of further
elucidation, their close counterparts in the discipline of science.
Emperor Ashoka - Truth Love Beauty
Search domain en.satyam-shivam-sundaram.org/articles/ashokaen.satyam-shivam-sundaram.org/articles/ashoka
Ashoka
has ordered to build good roads throughout the country to boost trade
and to develop craftsmanship. For the good of travelers, he also ordered
to plant trees on both sides of any road. Wells were dug, sheds and
inns were built. Free medical care was distributed for both humans and
animals.
2nd PUC History Question Bank Chapter 4 Ancient Period …
Search domain
Jai Bhim sir. In fact, it is we, the Shudra-Atishudras,
should worry about our educated boys going after bleachec Brahmin girls.
This foolishness of our boys is causing great loss to our girls,
innocent parents & our community at large. We wish the pontiff a big
success in restricting his girls.
Jai Bhim sir. Our Finance
Minister Mrs. Nimala Sitaraman said “We are selling the banks because we
want to be in business & I can’t run it efficiently”. Perhaps, she
is the first FM to honestly admit her inefficiency. Now it is for the
people to elect an efficient government with efficient FM.
Jai
Bhim sir. It is disheartening that the India’s economic planners have so
far ignored the thoughts of Babasaheb in the field of economics. But
the time has come to study the importance & relevance of his unique
economic thoughts to lift the country from the persisting allround
crisis.
Jai Bhim sir. Farmers’ leader Rajesh Tikait says, “We
can win only if Jai Ram & Jai Bhim come together”. All the movements
in India began involving ‘Jai Bhim’ society & achieved great
success. But they all failed moserably at end as they ignored the caste
question of ‘Jai Bhim’ society.
Jai Bhim sir. We have seen the
rise & fall of many movements that of communists, socialists,
Gandhians, etc. But none could bring the desired change in the society
as they are all led by the brahminical leaders who are against the
change. Unless Brahminism is destroyed, change is impossible.
Jai
Bhim sir. “The saints in India have never campaigned against caste.
They did not preach that all men were equal. They preached that all men
were equal in the eyes of God - a very innocuous proposition that was
not difficult to preach or dangerous to believe” Babasaheb Ambedkar.
Jai
Bhim sir. “Prof.Foster said, ‘hypothesis was the salt of science;
without hypothesis there is no possibility of fruitful investigation’.
But it is equally true that where the desire to prove a particular
hypothesis is dominant, hypothesis becomes the poison of science”
Babasaheb Ambedkar.
உள்ள
1891, Pandit iyothee thass “Dravida Mahajana Sabha” நிறுவப்பட்டது,
மிகவும்
Periyar வார்த்தை ‘திராவிட’ வார்த்தை பயன்படுத்தி தொடங்கியது. மேலும், தி
டாஸ் மற்றும்
“திராவிட கஜகாம்” நிறுவனர் ரெவர்டு ஜான் ரதினம் ஒரு பத்திரிகை தொடங்கியது
என்று அழைக்கப்படும் “திராவிட பாண்டியன்.”
பல்லிகொண்டா
கிருஷ்ணசாமி, ஒரு திட்டமிடப்பட்ட சாதி தலைவர் 1940 ல் தேர்தலில்
போட்டியிட்டார்,
“உயரும் சூரியன்” சின்னத்தின் கீழ். அந்த சின்னம் தி.மு.க.
அதிகாரப்பூர்வமாக, 1958 ஆம் ஆண்டில் 1957 ஆம் ஆண்டில், தி.மு.க.
அதே சின்னத்தின் கீழ் போட்டியிட்டு, சட்டமன்றத்தில் நுழைந்தது
Kulithalai தொகுதியில் இருந்து முதல் நேரம்.
சுட்டிக்காட்டி
நிகழ்வுகள் வரிசைக்கு, ஸ்டாலின் ராஜாங்கம், அடிப்படையிலான ஒரு
ஆராய்ச்சியாளர்
மதுரை, டி.எம்.கே. ஒரு கிடைத்தது என்று கூறும் SC / STS என்று கூறினார்
SC / STS காரணமாக வாழ்க்கையின் குத்தகை. அவர் கூறினார், “நாங்கள் வரலாற்றை
கருத்தில் கொண்டால்
மற்றும் பின்னணி, இது SC / STS போன்ற கருத்துக்கள் செய்ய வேண்டும்
தி.மு.க. மற்றும் அதற்கு எதிராக மாறாக அல்ல. ”
படி
அவரை, SC / ST அரசியலுக்கும் வித்தியாசத்தை புரிந்துகொள்வது
திராவிட அரசியலை இத்தகைய ஆதாரமற்ற கருத்துக்களை விளக்குவது முக்கியம்.
“SC / செயின்ட்
அரசியலில் தேசிய மட்டத்தில் நடித்துள்ளார், அதேசமயத்தில் டிராவிடியன்
அரசியலில் உள்ளது
தமிழ்நாட்டிற்கு மட்டுமே வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது. இட ஒதுக்கீடு தொடர்பான
பிரச்சினைகள் எழும் போது,
தமிழ்நாட்டிலிருந்து SC / STS கூட சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. எனவே தி.மு.க.
SC / STS நீதிபதிகள் தர்க்கரீதியாக தவறு. SC / STS அவர்களின் பிரதானமாக
இல்லை
கவலை, அவர்கள் நன்றாக சேர்ந்து மற்றும் பாரதியின் கருத்து மட்டுமே
என்று அவர் கூறினார் “அவர் கூறினார்.
அது
ஏனெனில் MC ராஜா, ஒரு திட்டமிடப்பட்ட சாதி சின்னத்தின் முயற்சி, அரசாங்கம்
அதிகாரப்பூர்வ பதிவுகளில் ‘ஆதி திராவிடர்’ என்ற வார்த்தைகளை பயன்படுத்த
அங்கீகாரம் பெற்றது.
பின்னர், திராவிடக் கட்சிகள் பயன்பாட்டை சாதாரணமாக பயன்படுத்துகின்றன
உரையாடல்கள் ஆராய்ச்சி அறிஞரைச் சேர்த்தது.
1916-ல் இருந்து, நீதி கட்சி பிறந்த போது, பிராமணியம் எதிராக போராட
திராவிட இயக்கங்களின் பிரதான நிகழ்ச்சிநிரல் ஆகும்.
நீதிபதி வரதராஜன் வழக்கு
Dealunking.
அது சமூக நீதியை முன்னெடுத்த DMK என்று கோட்பாடு
இயக்கம், Gowthama Sanna DMK சரியான வெற்றி பெற்றது என்று கூறப்படுகிறது
SC / STS.
“முன்
இட ஒதுக்கீடு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது, பின்னர் மெட்ராஸ் ஜனாதிபதி ஒரு முறை
கடந்து சென்றார்
அரசாங்க வேலைகள் மற்றும் கல்லூரிகளில் சாதி அடிப்படையிலான இட ஒதுக்கீட்டை
வழங்குதல்.
1951 ஆம் ஆண்டில், ஷாம்பகாம் டோரையஜன் என்ற பெயரில் ஒரு பிராமணர் ஒரு
வழக்கு தாக்கல் செய்தார்
சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தில் மற்றும் நீதிமன்றத்தில் சென்றார். உச்சம்
நீதிமன்றம் கூட உயர் நீதிமன்ற தீர்ப்பை உறுதிப்படுத்தியது. பின்னர் SC /
STS தொடங்கியது
எதிர்ப்பு. பின்னர் தொழிற்சங்க சட்டம் அமைச்சர் அம்பேத்கர் மெட்ராஸ் உயர்
விமர்சித்தார்
நீதிமன்ற நீதிபதி ராஜமன்னர் இட ஒதுக்கீடு உத்தரவைத் தாக்கும். அதை போல
ஒரு உட்கார்ந்திருந்த சட்ட மந்திரி முதல் உதாரணமாக ஒரு குற்றவாளியாக
இருந்தார்
நீதிபதி நீதிபதி, பாராளுமன்றத்தில் ஒரு விவாதத்தை தூண்டிவிட்டார், இது
வழிவகுத்தது
எங்கள் அரசியலமைப்பில் முதல் திருத்தம். அந்த திருத்தம் சமூகமாக
பாதுகாக்கப்படுகிறது
சமூக அநீதியில் இருந்து பலவீனமான பிரிவுகள். அந்த நடவடிக்கை தெளிவாக
காட்டியது
எஸ்.சி. / செயின்ட் உரிமைகளை உள்ளடக்கிய அம்பேத்கர் ஆவார்
அரசியலமைப்பு. பின்தங்கிய வகுப்புகளின் உரிமைகளுக்கு பெரியார் போராடினார்
SC / STS க்கு ”
இது ஒரு உண்மையாக இருப்பது, ஒரு உயர் நீதிமன்ற நீதிபதியாக வரதராஜனை
நியமிப்பதற்கான தி.மு.க.வின் கூற்று பொய்மைப்படுத்துகிறது.
தடமறிதல்
உயர் நீதிமன்றத்திற்கு ஒரு வரதராஜன் நியமனம் என்று அவர் கூறினார்
1944 ஆம் ஆண்டில் தி.மு.க. பிற்பகுதியில் 1944 ஆம் ஆண்டில் வரதராஜன் ஒரு
வழக்கறிஞராக ஆனார்.
1967 ஆம் ஆண்டில், தி.மு.க. முதல் முறையாக அலுவலகத்தை எடுத்துக் கொண்டபோது,
அவர் ஏற்கனவே இருந்தார்
ஒரு மாவட்ட நீதிபதி மற்றும் 1973 வாக்கில் அவர் ஒரு கூடுதல் நீதிபதியாக
இருந்தார்
மெட்ராஸ் உயர் நீதிமன்றம்
இருந்து
உயர்நீதிமன்றம் இல்லை என்ற உண்மையுடனான மூத்த-மிகவும் இணைந்திருந்தார்
ஒரு திட்டமிட்ட சாதி நீதிபதி, அவர் ஒரு நிரந்தர ஆக நனைத்தார்
நீதிபதி, சேர்ந்தார் மற்றும் தி.மு.க. அரசாங்கம் அமர்ந்துள்ளதாக
கூறப்படுகிறது
முக்கிய நீதிபதியின் பரிந்துரை வரதராஜனை நியமித்தல்
நிரந்தர நீதிபதி. ஆறு மாத காலத்திற்குப் பிறகு கருணாநிதி, பின்னர்
முதலமைச்சர் பரிந்துரைத்தவரை முன்னெடுப்பதற்கு வேறு வழியில்லை
வாரதராஜன் நியமனம் ஏற்பட்டது. ஆறு ஆண்டுகளுக்கு பின்னர், அவர்
ஊக்குவித்தார்
உச்ச நீதிமன்றம். ”
இதற்கிடையில்
இந்த வழக்கில், டி.எம்.கே ஒரு பங்கு வகித்ததாக கேட்க ஆச்சரியமாக இருக்கிறது
alms (pichai) ஒரு திட்டமிட்ட சாதி நீதிபதிக்கு பின்னர் வரிசைக்கு செல்ல? ”
எவ்வாறாயினும், 99.9% ஊழியர்களும் அடிமைகளும் ஆழ்ந்த விழிப்புணர்வு
சங்கங்கள் (சரவஜன் சமாஜ்) மாஸ்டர்ஸ் மோசடி EVM / VVPat ஜனநாயகக் கட்சியின்
நிறுவனங்களின் பைத்தியம் கொலைகாரல் (மோடியை) திபெத், திபெத்,
ஆபிரிக்காவிலிருந்து வெளியேற்றப்பட்ட வெளிநாட்டினரால் கட்டுப்படுத்தப்படும்
, கிழக்கு ஐரோப்பா, மேற்கு ஜேர்மனி, தெற்கு ரஷ்யா, மேற்கு ஐரோப்பா,
ஹாலாண்ட் சித்தவான் பிராமணர்கள், ரோட்டி ஸ்வயம், வன்முறை, போர்க்குணமிக்க,
உலகின் ஒரு பயங்கரவாதிகள், எப்போதாவது படப்பிடிப்பு, கும்பல் லிங்சிங்,
பைத்தியம், மனநிலை பாதிக்கப்பட்ட பயிற்சி வெறுப்பு, கோபம், பொறாமை, மாயை,
மாயை, முட்டாள்தனமான, அமைதியான, எச்சரிக்கை மக்களை அமைதிப்படுத்த வேண்டிய
கட்டாயத்தில் இருக்கும் வரை முட்டாள்தனம், அமைதியான, எச்சரிக்கை,
எல்லாவற்றையும் மாறிக்கொண்டிருக்கும் ஒரு தெளிவான புரிந்துணர்வைக்
கொண்டிருக்கின்றன.
சென்னை
(28 மார்ச் 2021): ‘ஸ்டாலினையும், இ.பி.எஸ்.,சையும் குழந்தைகளாக
உருவகப்படுத்தி, நான் பேசியதை வேண்டுமென்றே சிலர் விரசமாக சித்தரித்து
பரப்பி வருகின்றனர். என்று முன்னாள் மத்திய அமைச்சர் ஆ.ராசா விளக்கம்
அளித்துள்ளார்.
பெரம்பலூரில் பத்தரிக்கையாளர்கள் மத்தியில் கூறியதாவது:
“ஸ்டாலின், கட்சியில் படிப்படியாக
வளர்ந்து, தலைவராக வந்தார். அதனால் அவர் பரிணாம வளர்ச்சி பெற்ற முழுமையான
குழந்தை என்று சொன்னேன்.ஆனால், இ.பி.எஸ்., நேர்வழியில், மக்கள் தீர்ப்பால்
முதல்வராக வரவில்லை. வேறு விதமாக, சசிகலாவின் காலைத்தொட்டு, குறுக்கு
வழியில் வந்தார்
அதனால் அவரை அப்படி வர்ணித்தேன்.
அதைப்போய் நான் ஏதோ முதல்வரை அவதுாறாக பேசி விட்டேன், என்று
சித்தரிக்கப்படுகிறது. ஒரு கட்சியில் பெரிய பதவியில் இருப்பவன் நான்.
மத்திய அமைச்சராக இருந்தவன். முதல்வரை அவதுாறாக பேசவோ அவர் புகழுக்கு
களங்கம் விளைவிக்கவோ எந்த எண்ணமும் கிடையாது.
ஒரு குழந்தை ஆரோக்கியமானது, இன்னொரு
குழந்தை ஆரோக்கியமற்றது என்ற பொருளில் பேசினேன். ஆகவே, அந்த செய்தியை,
யாரும் நம்ப வேண்டாம்.தேர்தல் ஆணையத்தில், அ.தி.மு.க., புகார் கொடுத்தால்,
சட்டப்படி சந்திப்பேன்.” என்று ராசா தெரிவித்தார்.
Venerable
Acharya Buddharakkhita, founder-President of Maha Bodhi Society,
Bangalore and its sister organizations was born in the eastern state of
Manipur in India. He was born on March 12, 1922, Phalguna Purnima day,
in Imphal.
He was a bright student graduated from the Institute
of Engineering Technology, Calcutta (Kolkata) in Automobile Engineering.
He joined Government of India Defense Ordinance. The job took him to
Malaysia, Singapore and various other places during the Second World
War. He saw the destruction of life and property and misery that the war
brought in the lives of people, which led him to turn towards
spirituality. He resigned his job and left his home in search of truth
and freedom. For some years he traveled through the length and breadth
of India and studied Indian religions in various institutions.
In 1949 he
took ordination as a Buddhist monk under the most Venerable Chandamani
Mahathera, Abbot of Maha Parinibbana Vihara, Kushinara, U.P. He then
studied Vinaya, Sutta, Abhidhamma and Pali in Sri Lanka and Burma and
practiced meditation under the most eminent master like Mahasi Sayadaw.
He was a member of the editorial board of the Chattha Sangayana – the
Sixth Buddhist Synod held in Rangoon, which brought out a complete
edition of the Pali canon.
He taught Buddhology at the Nalanda
Pali Postgraduate Institute, Bihar. In order to spread the teachings of
the Buddha in his own quite way he resigned the job. A great offering
came his way in 1956, when a piece of land was donated to him by Maha
Upasika Mrs. Bianca Moonasinghe, a niece of Ven. Anagarika Dhammapala.
This land was earlier granted by Shri Nalvadi Krishnaraj Wodeyar, the
Maharaja of Mysore way back in 1939-40, for the purpose of building a
Buddhist center in Bangalore.
Thus the Maha Bodhi Society,
Bangalore was founded in 1956. Since then he has been active in
conducting weekly discourses on Buddhism, writing articles and books,
creating awareness among the people of Karnataka and India about
Buddhism. He extended his activities to other countries of the world to
disseminate the noble teachings of the Buddha.
His compassion
prompted him to undertake many projects to alleviate suffering of
people, like building medical centers, monastic institutes, residential
schools in different parts of India for the displaced and poor children.
From
his early days he was running Mahabodhi Sangharama – a bhikkhu training
center. Many eminent monks got trained under him. In 2001 seeing the
urgent need of training good monks in India, he started MAHABODHI
MONASTIC INSTITUTE, BANGALORE, on the auspicious day of 2545th Buddha
Jayanti Celebrations. Today the institute has the strength of 350 monks
from different parts of India who are getting monastic training in
Bengaluru and other campuses.
Venerable Dr. Acharya Buddharakkhita
Maha Bodhi Society, 14, Kalidasa Road, Gandhinagar, Bengaluru – 560009, India
Holi Phalguna Purnima 1922 (12-03-1922)
Imphal, Manipur, India
Father – Late Sri Vishnupada Bandopadhyaya
Mother - Late Smt. Sailavaladevi Bandopadhyaya
Undertook formal renunciation life on 15-8-1947
Ordination as Buddhist Monk took place
on the Vesakha full moon day of 1949 (12-05-1949) at Kushinagar under
the Most Venerable Chandamani Mahathera. Went to Sri Lanka for studies
and got higher Bhikkhu ordination at Sri Maha Vihara, Nureliya, Sri
Lanka in Udarata Amarapura Nikaya.
1- Venerable Nyanatiloka Maha Thera (Pali and Sutta Acharya),
2- Venerable Widurupola Piyatissa Maha Nayaka thera (Vinaya Acharya)
3- Venerable Rerukane Chandavimala Maha Nayaka thera (Abhiddhamma and Vinaya Acharya)
1- Venerable Mahasi Sayadaw (Vipassana meditation Acharya)
2- Venerable U.Narada, Mula Patthana Sayadaw (Abhidhamma Psychology, Patthana)
3- Venerable U Sobhita Yamaka Sayadaw, Visuddharama, Mandalay, (Abhidhamma Acharya)
Joined the Chatthasangayana Editorial Board of the Union Buddha Sasana Council as Pativisodhaka, assistant editor
Taught Abhidhamma at Nalanda Post
Graduate Institute at Nalanda, Bihar. He also helped in editing the Nava
Nalanda Tipitaka project. He taught at World University California
since 1980 to 1998. He taught at Fo Kuang Shan University in Taiwan in
1992 for a semester. He has been giving regular talks at Maha Bodhi
Society, Bangalore every Sunday since 1956. He also taught at Cambridge
and Oxford universities, in Japan, Singapore, Sri Lanka, Burma.
1- Conferred “ACHARYA” title by Udarata Amarapura Nikaya, Sri Lanka in 1951.
2-
Ven. Acharya Buddharakkhita is like a shining pole star in the Dhamma
horizon, having contributed in abundance in the spiritual field.
Recognizing his lifetime dedicated service to the Buddha Sasana the
Government of Myanmar has conferred on him the highest title of the
country “Abhidhaja Aggamaha Saddhamma Jotika” and honored him. Several
titles and honors have come to him which he says are nothing but humble
flowers at the lotus feet of the Buddha.
3- On the special date of
11-11-11, full moon day, the Tumkur University honored him with Doctor
of Literature for his contributions to Buddhist literature and lifetime
selfless service.
4- On 13-5-2012 the Mahachulalongkornrajavidyalaya University, Bangkok, Thailand, honoured him with Doctor of Pali Language.
Founded Maha Bodhi Society, Bengaluru, India.
Established the Holy Bodhi tree and shrine. This Bodhi tree is a sapling of the original Holy Maha Bodhi Tree at Bodhagaya.
Founded Mahabodhi
Maitri Mandala as sister organization, devoted to humanitarian service
in the field of medical and educational work. Under this organization
services to the poor students by giving them free education, hostel
facilities are conducted. Many camps for leprosy patients, eye donation
for blind people, cancer patients services were conducted. Medical
centers, limbs donations, hospitals and being run.
Started monthly
magazine SWAYAM SAHAYA which carried articles on application of Dhamma
in daily life situations and social welfare with spiritual basis.
Founded a model
rural Hospital at Sakalavara, Anekal taluk for training medical personal
for rural service. Meditation was also taught in this hospital as a
therapeutic technique.
Started Mahabodhi Residential School for boys at Bengaluru.
Built the Mahabodhi
Burns and Casualty Centre at the Victoria Government Hospital,
Bengaluru and Burns wards at various district hospitals, such as Mysore,
Hassan, Mandya, Tumkur etc.
The Buddha Vachana Trust, a publishing section of the Maha Bodhi Society was established.
Established Tipitaka Printing Press and training school for printing technology.
Mahabodhi Maitri Medical Mission, which run holistic medical center.
Established Mahabodhi Artificial Limb Centre
Established Arogya
Foundation (India) and Arogya Hospital medical center dedicated to total
health with multidisciplinary, holistic approach.
Established Sevakshetra building.
Started monthly Buddhist magazine DHAMMA
Established the Institute of Pali Studies and Buddhalogy in Mysore
Visited USA and
taught Buddhism and Buddhist meditation in various educational
institutions. Established a Meditation Centre at Big Bear, California,
USA.
Established the
Mahabodhi Vishva Maitri Stupa. This is the first stupa built in India
after the lapse of about 800 years during which Buddhism declined.
Initiated TIPITAKA GRANTHAMALA PROJECT – to publish the entire Tipitaka in Kannada language.
Taught at Fo Kuan Shan University in Taiwan
Built Mahabodhi Loka Shanti Buddha Vihara, Bengaluru – It is a replica of Mahabodhi temple in Buddhagaya
Mahabodhi Community Centre- A hall used for community services and functions.
Deutsch
Buddhistische Humanitaere Verienigung (DBHV), Germany – an organization
which runs regular meditation and dhamma study programs and supports the
activities of the MBS
Mahabodhi School,
and Mahabodhi Carla Students Home Mysore – A new building was built to
run a modern school based on moral education.
Established
Mahabodhi Monastic Institute, Bengaluru – the monastic center with
facilities for intensive dhamma studies and practice. At present it has
120 monks under training in Bengaluru and 200 in other centers of MMI.
Blessed the Mahabodhi Metta Foundation, Switzerland which supports the spiritual and social welfare activities of MBS.
Mahabodhi Nalanda Hostel for Monks at Bengaluru – To accommodate 150 monks a beautiful hostel building was built.
Maha Bodhi Society Branch in Arunachal Pradesh Mahabodhi School and Mahabodhi Hostel, Diyun.
Association Mahabodhi Karuna, France – It was started to conduct meditation programs and to support educational activities.
Mahabodhi Buddhist
Center, Lindenfels, Germany was started to conduct dhamma study and
meditation teaching. Regular programs are conducted in this center
Mahabodhi Mettaloka
Youth Center, Mysore – A hostel for boys who have completed high
school. At present there are 30 boys staying in this hostel and another
20 in different colleges.
Mahabodhi Karuna Belgium – was started to conduct dhamma teaching programs and to support educational activities of Mahabodhi.
Mahabodhi Metta Charitable Fund, USA – to support the humanitarian activities of Mahabodhi
Mahabodhi Academy
for Pali & Buddhist Studies (Correspondence Course), which conducted
two year Diploma in Buddhist Studies course. The Government of India
granted funds for this Academy building in memory of 2550 year of Lord
Buddha’s Mahaparinibbana.
Mahabodhi Rita
Girls Home, Diyun, Arunachal Pradesh – A new hostel for girls was
started. At present 175 poor girls live in this hostel who are provided
with all the needs free of cost by Mahabodhi.
Survey of Buddhist Communities in India – To understand the situation of the Buddhist community in India.
Mahabodhi Maitri
Mandala, Tawang Branch was started. The center runs an old age home,
girl’s hostel, Boys hostel, Monastery, Stupa, social service activities
Establishment of Deomali Branch, Arunachal Branch
Mahabodhi Dhammaduta Vihara –a Center for Moral and Spiritual Education, Alur, Bengaluru construction started
Establishment of Bhagavan Buddha University of Pali and Theravada Buddhism
Establishment of Satipatthana Bhavana Kutir for running meditation retreats for monks.
Establishment of Mahabodhi Karuna Medical Center
Passed away peacefully at the age of 92 leaving a legacy of Dhamma for his monastic and lay followers.
‘ to get notifications for new releases.
Buddhism yoga Karishma Devi 7 subscribers #buddhism # yoga # peace of mind # mind set # beauty # the world peace.⭑
️ ️ ️ ️ ️ ️_______________#buddhism ____________________________ please try this in Ur home guys it will be helpful for u and Ur mind guys just try this in empty stomach at morn…
_______________#buddhism _________________ please subscribe to my channel guys please 
Challenges The Training Realization - Jhana / Dhyanas Advancing in jhana, tips and tricks. The Objects of Meditation
The Buddha once said,
“… for those who have confidence in the foremost, the result is
foremost.”
The Buddha once said,
“… for those who have confidence in the foremost, the result is
foremost.”
Bo Bo was a typical young man born into a typical Buddhist family in
a typical Buddhist land. He was taught, even as an impish toddler, to revere the
Triple Gem, the nutriments of Buddhist practice and understanding. The
Buddha, for the youthful Bo Bo, had long exemplified certain values such as
selflessness, virtue and serenity, and the Dharma had been accessible primarily
through a few aphorisms like “Happiness comes only from within” and
“generosity creates great merit,” and maybe from hearing some stories of the
previous lives of the Buddha. The Sangha of Noble Ones, with whom he had
been in almost daily contact, provided living examples of what it is to live
deeply according to Buddhist principles, and of the joy and wisdom that
emerges in such a life. Bo Bo had lived as a part of a Buddhist community,
devoutly supportive of the monks and nuns, and generally practicing
generosity and virtue in an uplifting environment. He grew up with a mind
bent toward Buddhist values and Buddhist aspirations. He was fortunate to
have grown up in a culture of Awakening.
The Buddha once said,
“… for those who have confidence in the foremost, the result is
foremost.”7
Bo Bo noticed that people adopt any of a wide variety of ways of life. He
himself for a time thought of marrying his cute neighbor, Yum Yum, and of
raising a family, but, indecisive by nature, he was reminded by the example of
the monks what a problem soap-operatic life can be. He noticed that the Noble
Ones were far more content and full of active goodwill than anyone else, in
spite of their utterly simple circumstances. After struggling with life’s
vicissitudes for a number of years and contemplating the nature of his dis-ease,Bo Bo’s understanding progressed to the point that conventional life no longer
made much sense. Whereas before, he had thought that he had two options in
life, the worldly life and the holy life, he now realized that for him there was
only one way ahead: to forsake a personal footprint in favor of the selfless
Path that blossoms in Nirvana. And so, Bo Bo joined the monastic order, began
to study as the student of one of the neighborhood sages, and from that root
began to ascend the Path. Eventually he became one of the Noble Ones
himself, and found himself beginning to make a big difference in the lives of
others. With time and determination his practice blossomed one day into the
fruit of Awakening.
A Functional Sketch of the Buddha-Sasana.
The Sasana is like a flower, a system of integrated inter-functioning parts each
of which helps sustain the whole. In its complete and healthy condition it
defines a culture of Awakening. Its physiology was well articulated by the
Buddha, or in early Buddhism, and for the most part its integrity has been
remarkably well preserved through Buddhist history and throughout Buddhist
Asia, as I document in subsequent chapters. In brief, the Sasana functions in
three ways. First, the Refuges establish Buddha, Dharma and Sangha as
primary sources of wisdom and inspiration. This leans us all toward Dharma
even as we may also individually come under the many often unwholesome
influences alive in any culture. Second, the community provides opportunities
for optimal practice for those of highest aspiration. As a result, Noble Ones
walk among us and we are all ennobled by their influence. Third, the presence
of an adept community of Noble Ones, trainees and scholars ensures the
preservation and dissemination of an authentic Dharma in a culture of
Awakening
The stem that supports the blossom is the Path, the instructions for
practice and understanding, most generally expressed in early
Buddhism as the Noble Eightfold Path, and leading to Awakening.
The leaves and roots are the the Buddhist community. The roots are
specifically the Monastic Sangha (Pali, bhikkhu-saṅgha), the order of
ordained monks and nuns, actually fullfilling a specialized role within the community. The leaves and roots collect nourishment of sun,water and soil in order that the flower thrive.
The blossom of the flower is Awakening or Nirvana.
The sun, water and soil that nourish the flower are the Triple Gem,
respectively the Buddha, the Dharma, and the Sangha. They inspire
and bend the mind toward wholesome personal development.
Now, here is the same thing at a finer level of detail:
The Flower of the Sasana
The Blossom
This is Awakening (Pali or Sanskrit, bodhi), the highest attainment of human
character, liberation from suffering, liberation from the taints, perfect wisdom,
virtue, Enlightenment, Nirvana, transcendence of the round of rebirths. Most
religions define some goal of liberation or salvation and some standard or
benchmark by which that goal is attained as a definitive characteristic of the religion. Awakening sets the bar quite high. For Buddhism liberation is a
singular attainment, one fulfilled completely by the Buddha, by the occasional
arahant and by no others,8 for it entails the total perfection of the human
character, and is generally assumed to require many lifetimes of effort. For
Christianity, to take an example, salvation is generally a common attainment,
one fulfilled by many, perhaps most, Christians, by conforming to the dictates
of God, or perhaps taking Jesus as one’s savior.
This distinction between singular attainment and common attainment is critical
to the nature of the Buddha-Sasana, and to this study. To begin with, the
support of the blossom of the Sasana requires the stem atop which Awakening
sits, and in fact the entire physiology of the Sasana is oriented toward
producing that blossom, a difficult and rare result. In this sense the Sasana
represents a culture of Awakening. We will see additionally that fixing the
benchmark goal of Buddhism at a singular attainment permits a certain
elasticity in the varieties of more mundane Buddhist practice and doctrine.
Most religions envision alternative levels of attainment to the benchmark. In a
singular attainment school we expect there to be lesser provisional levels of
attainment. In Buddhism there are four progressive levels of Awakening,
beginning with stream entry (sotapatti) and ending with full Awakening or
arahantship. Noble Ones are those that have attained at least the first of these.
Aside from these there are various states of well-being gained through making
merit through generosity, virtue and development of mental qualities. The
result of making merit is generally described cosmologically in terms of levels
of felicitous or unfortunate rebirth, but is also understood in terms of well-
being in this life. Making merit does not depend so much on the more
sophisticated Path practices oriented toward Awakening, but overlaps with
them.
The Stem
This is the Path (Pali, magga) of individual practice and understanding that
leads to Awakening. This is the most uniquely Buddhist part, the least
communal and the presumed abode of the “spiritual” in contrast to the
“religious.” The underlying principle behind practice is loosening the
entangling bonds of personal neediness, aversion and views. All the strands of
the stem work together and, when taken up with conviction, energy and a
sense of urgency, guarantee progress. There is hardly anything like this in its practicality and sophistication in non-Buddhist and non-yogic religious
spheres. Since there is abundant literature specifically on the Path I will have
little to say about it in this book, but let me summarize it here.
A particularly useful summary begins with elements that are properly practiced
in community and thereby suggests how the stem grows out of the roots and
leaves.. The formulation is called the gradual path, and presents elements of
the Path in the order in which each should be initially pursued:9
Generosity,
Virtue,
The heavens,10
The drawbacks, degradation and corruption of sensual passions,
The rewards of renunciation.
When, from the pursuit of the foregoing, the mind is ready, malleable, free
from hindrances, elated and bright, the following should be taken up:
The Four Noble Truths.
The Fourth Noble Truth is the Eightfold Noble Path, the Path proper:
Wisdom Section:
Right View,
Right Resolve,
Virtue Section:
Right Speech,
Right Action,
Right Livelihood,
Samadhi Section:
Right Effort,
Right Mindfulness,
Right Samadhi.
The Path is the purest Buddha-Dharma, the primary concern of the Buddha’s
teaching, to which the individual of high aspiration devotes himself
relentlessly. This Path nonetheless is part of a context. For instance, the
individual’s motivation and trust in the Dharma are certainly prerequisites for
entering the Path in the first place; certain social conditions are required to
give rise to the individual’s motivation and trust, and to provide the resources
in time and training to enable the individual to pursue the Path.
The Leaves and Roots
This is the Buddhist community (Pali, parisā), including the life and activities
of the community, which also tends to be a primary locus of the Sasana. The
community has been from the beginning divided into parts, lay and monastic,
with clearly defined social roles. The monastic enjoys a special opportunity for
practice and study, but a fully committed member of either part is capable of
engaging the long ascent up the stem. The lifeblood of the Buddhist
community is generosity, for, as we will see, the symbiotic relationship of the
lay and monastic components cannot be sustained without the practice of
generosity. The community and the practice of generosity are effectively the
starting point of the Path of Buddhist practice.
Specifically, the Leaves
This is the Buddhist community as a whole with as its main component the lay
community. The main characteristic of the Buddhist lay community is that it is
not explicitly organized nor regulated in any special way, nor under any higher
command, but rather waits to be inspired by the Triple Gem to embrace
practice and understanding and to assume a particular relationship with nuns
and monks.
Specifically, the Roots
This is the Monastic or Institutional Sangha, the community of monks and
nuns. Its main characteristic is that it is organized in a very specific way,
inspires the support of the lay community and in this way is able to sustain that
rare lifestyle that is most conducive to Buddhist understanding and practice. It
serves to produce Noble Ones, who are the Sangha as it is most properly
understood. The particular organization of the Monastic Sangha is a primary
teaching of the Buddha, the topic of the massive Vinaya. The Monastic Sangha
is an institution in some ways comparable to non-Buddhist religious
institutions, though the functions of its clergy are in many ways quite
distinctive. In particular monks and nuns are not priests, at least not in early
Buddhism, that is, their role was not to act as an intermediary between the laity
and supernatural forces, nor to perform rites and rituals on behalf of the laity.
The Buddha spoke in no uncertain terms of the dangers of rites and rituals
(Pali, silabbata), even classifying attachment to these as the third of the ten
fetters to be abandoned on the Path.11 One should be aware, however that he did not have in mind ritual or conventionalized expressions, which, like
words, are means of communication, and which would encompass many
things very familiar to us in the modern world, like shaking hands, unfolding
one’s napkin onto one’s lap at a proper dinner or waving goodbye and saying
“Ta-ta.” Certainly, as we will see, the Buddha fully endorsed bowing and other
physical expressions of reverence. Where the Buddha saw an error was in the
presumption that rites and rituals were directly efficacious for the purification
of one’s karma or future well-being, which he claimed can only come through
virtuous actions.12 Accordingly the Buddha did not want the monks and nuns
to become priests and forbade such intermediary roles along with astrology,
numerology or other means of predicting the future, as well as exhibiting
paranormal powers, such as levitation or disappearing one place and appearing
somewhere else, in the presence of the laity.13
Although the lay community is not explicitly organized, its behavior plays off
that of the Monastic Sangha. We will look at this relationship along with the
organization and functions of the Monastic Sangha in more detail in Chapter
Four, on community.
The Flower’s Nourishment
Refuge is the part of Buddhism that allows the roots and leaves to absorb the
nourishment of the sun, water and soil. Refuge focuses on the Triple Gem of
the Buddha, the Dharma and the Sangha. These nourish the entire practice and,
in fact, taking Refuge in the Triple Gem generally constitutes the beginning of
Buddhist practice, or the official point of becoming a Buddhist. The
“devotional” act of expressing reverence for the Triple Gem, it should be
noted, is, at least in early Buddhism, not directed toward an otherworldly
being or force, but toward things very much this-worldly: toward a remarkable
person, albeit now long deceased, toward a set of teachings for and by humans,
and toward real people who happen to embody those teachings rather
thoroughly in their own lives.
The Buddha reached an advanced understanding, a level of insight and
knowledge, that he knew would be very difficult for others to achieve. As a
teacher he had to consider the process whereby others can reach that
understanding, and recognized that it requires a combination of trust in the
teacher(s) and teachings, and direct experience of what these point to. Trust
(Pali, saddhā) is necessary to put aside accumulated faulty notions, mostly cultural in origin, in order to open oneself completely to the light of the
Buddha’s insight. Veneration of the Triple Gem is an important psychological
element in the development of that necessary trust. It is however nothing
whatever like blind faith, but more like the trust a student of science puts into
her teachers or a science graduate student puts into the specific paradigm her
professor advocates. This is, in other words, a trust that is subject to personal
verification as the attainment and understanding of the Buddhist develops, and,
as such, it is a trust that is replaced gradually with knowing directly from
experience. Refuge in the Triple Gem will be the topic of Chapter 3.
As we will see, devotional aspects of Buddhism ended up bubbling over in
perhaps all of the later traditions, particularly in northern lands. Often it
became so pronounced that it recast the objects of devotion, particularly the
Buddha himself, into something quite unanticipated.
Specifically, the Sun
This is the Buddha himself, brightening up our lives. Trust in his Awakening
inspires commitment to deeper practice. The Buddha stands as an example to
emulate, an admirable friend, vividly present in the accounts of his life and in
the Dharma-Vinaya, his teachings, and in the deportment and understanding of
those among us most shaped by his influence.
Specifically, Water
This is the Dharma. The teachings of the truth that the Buddha directly
experienced and the instructions for perfecting the human character constitute
the pure water that flows into every aspect of our Buddhist life and practice,
carried by the soil through the roots into leaves and up into the stem, to
nourish our practice at every level on our way to Awakening.
Specifically, Soil
This is the Sangha. This represents the adepts, past present and future, who
have gone far in the practice, perhaps attaining complete liberation, but
progressing at least as far as the first stage of Awakening, stream entry
(sotapatti), which enables them at least to discern Nirvana and to attain
unshakable trust in the Buddha, the Dharma and the Sangha. The Sangha
nourishes the community through its visible example, its direct experience and
its teaching. Now, the Sangha here is properly called the Noble Sangha, or
synonymously the Noble Ones, who are much like saints, to distinguish it from the Monastic Sangha, the members of an institution designed to spin off Noble
Ones one by one through the ascent of the stem. The roots are buried deep in
the soil, the monks and nuns have Noble Sangha between their toes, a soil
made rich by the many generations of inspiring Noble Ones. We can think of
the attainments of the Noble Ones as the petals of Nirvana. They fall to the
ground once they have blossomed in Awakening further to nourish the soil.
In the most vibrant, fully-functioning Sasana the Path is brightly illuminated
and well trod by those of aspiration, inspired onward by the Triple Gem.
Meanwhile the entire community benefits from the civilizing influence of the
many who ascend the path and attain the highest. The Buddha expressed this
function well:14
“Monks, for this reason those matters which I have discovered and
proclaimed should be thoroughly learnt by you, practiced, developed
and cultivated, so that this holy life may endure for a long time, that it
may be for the benefit and happiness of the multitude, out of
compassion for the world, for the benefit and happiness of devas and
humans. And what are those matters …? They are: The four
foundations of mindfulness, the four right efforts, the four roads to
power, the five spiritual faculties, the five mental powers, the seven
factors of Awakening, the Noble Eightfold Path.”
July 29, 2016 The Growth of Buddha Sasana (5) by Venerable Dhammabhayri Sayadaw Ashin Viriya
Sasana has
many elements that share at least a passing family resemblance to religion.
Among these elements are:
ritual and ceremony
sacred spaces
sacred artifacts
veneration
devotion and worship
sense of tradition
liturgy group identity
common world view/conviction salvation
clergy institutions
The common statement, “I’m spiritual but not
religious,” seems often to sweep aside all of the elements on this list at once.
Why this list comes together as something meriting special attention, and often
alarm, in Western folk culture is discussed in a later chapter. Suffice it to say it
is a reaction peculiar to our culture.
While all of these “religious” aspects are found in Buddhism from the earliest
times, it is worth noting that each of them is also found also in what would
normally be regarded as distinctly secular contexts. For instance, table
manners along with proper arrangements of cutlery, plates and glasses in a
proper table setting, exhibit a large number of these features. Sports events
involve ritual, ritual spaces, worship, chanting, group identity, and typically a
sense of tradition. Government functions and places of government exhibit almost every one of these features, by my count, with appropriate substitution
of terms: elected officials for clergy, etc. Armies likewise exhibit most, with
analogous substitutions, maybe because they need to be equipped to deal with
fundamental issues of life and death. Even academia exhibits many of these
features.
Let each speak for itself in terms of its purported
functionality and authenticity within the Buddhist project. We will see that
each of them is found at least in some embryonic form in early Buddhism, and
with a clear and quite rational function. While many of them are systematically
and clearly encouraged in early Buddhism, others are carefully circumscribed.
However, historically, in almost every case, the tendency has been toward
greater embellishment and toward the accretion of similar elements from local
folk cultures. But seldom, does this elaboration actually
happen in a way that obscures the early Buddhist message or the functional
integrity of the Sasana.
Which Buddhism?
Any given Buddhist tradition considers itself almost invariably to be the
almost unique heir of Buddhist authenticity. Yet in exploring other lands and
other sects its adherents are faced with peculiarity and anomaly in the practices
and beliefs of the other laity, the garb of the other monastics, the style of other
liturgy, the presence of unfamiliar figures in temple statuary, unfamiliar rites at
temple altars, unknown scriptures on temple bookshelves, and hocus pocus all
around. For many in the West who first come to Buddhism and survey the vast
array of traditions with no prior bias toward any particular tradition, the
variance is even more striking, and it is easy to see how one might throw one’s
hands up in despair and perhaps entertain the hope that Baha’i or Sufism is
easier to sort out.
Buddhist traditions have developed for centuries, or even millenia, in quite
divergent regions and under quite divergent cultural influences. They have
evolved, then cross-bred with each other and with other religious traditions,
such as Tantric Hinduism, Taoism and an array of regional shamanistic and
animistic practices, to produce doctrinal variants, sects, innovations, new
cultural expressions and religious hybrids. A result is that Buddhists of
different traditions rarely agree on the contents of their respective scriptural
corpora. Buddhism has proved particularly malleable under these influences
and this is probably at least partially responsible for the Sasana’s ability to
project itself beyond its original cultural boundaries and for its status as the first world religion, predating Christianity and Islam.
What is truly remarkable, but not always obvious, about Buddhism is its
resilience, its capacity to retain the authenticity of early Buddhism, the
functional integrity of what is most basic, even while it bends to vicissitude.
Somehow, transmitted through many centuries, through many traditions and
cultures, and in spite of its accrued variety, Buddhism has preserved an
essential core in most of the traditions, a core that includes, for instance, a
more-or-less common understanding of liberation and of the Path of training
toward liberation, a Path which focuses on virtue, wisdom and development of
mind, and a recognition of greed, hatred and delusion as the primary qualities
of mind to be attenuated. It also includes as fundamental trust in the Buddha,
the Dharma and the Sangha, a prominent role for the monastic order and a
particular emphasis on the practices of generosity and virtue. In many ways
the structure of the Sasana, as we will see, has been more conservative than the
structure of the Path. As a result, Buddhism seems to have much more
consistency of purpose and understanding than, say, Christianity, in spite of
Christianity’s more-or-less agreement on its scriptural foundation.
Buddhism is adept at carrying a good joke into new forms while protecting the
integrity of its core meaning. It knows how to make the joke meaningful for
the Indian, the Burmese, the Tocharian and the Mongol. There is, in other
words, a common Dharma that shines constantly through the various Buddhist
traditions, a Buddhism visible first in the earliest scriptures and a common
edifice behind the many often wild and perplexing guises appearing under the
name “Buddhism.” I realize that the claim of a relatively consistent core in
Buddhism is for many controversial. However I expect it to become much
more compelling in the course of this essay after we have located where the
more orthodox elements reside and alongside more bohemian elements within
the living Sasana. Once we do this we will also recognize the mechanisms
responsible for the exceptional resilience of Buddhism in preserving
authenticity.
Buddhist Authenticity
The early manifestation of Buddhism derived from what was taught literally
by the Buddha. Scholars have a fairly good idea of what early Buddhism
looked like before it began to undergo retelling, that is, before identifiable
sects emerged. It consisted of two parts, the Dharma and the Vinaya, the
doctrine and the discipline. Roughly the Pali Suttas, particularly the Digha,
Majjhima, Samyutta and Anguttara Nikayas as well as the Suttanipata and the Dhammapada of the Khuddhaka Nikaya along with the equivalent Chinese
Agamas are acknowledged by scholars to constitute the most reliable evidence
of the early Dharma. The Vinaya, the monastic code, is available in several
redactions.3 I should note that these ancient Suttas and the Vinaya are still not
entirely reliable texts, having passed through both oral and orthographic
transmissions and suffering from faults of memory, embellishments, insertions,
deletions and other edits along the way.
The Buddha and his early disciples seem to have anticipated that what he had
taught would change in different and unpredictable ways and to have
expressed his interest in preserving the functionality, rather than the word, of
doctrine and discipline. First, he defined Dharma broadly to include whatever
served the same narrowly defined functions.
“But, Gotamī, those things of which you might know: ‘These things
lead to dispassion, not to passion; to detachment, not to bondage; to
dismantling, not to building up; to fewness of desires, not to strong
desires; to contentment, not to non-contentment; to solitude, not to
company; to the arousing of energy, not to laziness; to being easy to
support, not to being difficult to support,’ you should definitely
recognize: ‘This is the Dhamma; this is the discipline; this is the
teaching of the Teacher.’”
So, Dharma was not strictly confined to the words of the Buddha, but includes
whatever shares their function.
Second, the Great Standards (Pali, Mahāpadesa)5 generalized recognizable
teachings to novel or uncertain circumstances. A particular view that suggests
itself under such a circumstance can be tested by standing it against the
Dharma and the Vinaya and if it accords then it can be accepted.
Third, the Vinaya provides specific support for applying the Great Standards to
monastic rules by providing for every rule an origin story to reveal the
function of the rule. This is an invitation to generalize on the basis of first
principles. For instance, there is an early rule that monks should not drive ox
carts. The origin story clearly reveals the intent of the rule in avoiding the
exhibition of extravagance. Applying this to modern circumstances entails that
monks probably should not fly first-class, nor drive a Mercedes, … but that ox
carts are probably now OK.
Finally, the Buddha anticipated that a community of adepts in the Dhamma would be required for its preservation, like a committee of skilled humorists
who understand the point of a good joke and can tell others how to retell it
properly. This was a function of the Monastic Sangha as we will discuss in
detail in the course of this book.
We can think of the core of authentic Buddhism as a kind of eau de
Boudhisme. It is the functional system that shines through in early Buddhism,
but stripped of this particular manifestation and stripped of extraneous
elements of the ancient texts irrelevant to the functionality of that system.
Authentic Buddhism thereby turns away from the allure of literalism that
adheres to texts, and toward the flexibility admitted by the Great Standards, by
the expansive meaning of Dharma, by the early functions revealed in the
Vinaya origin stories and by the adepts in their role of retelling the authentic
Dharma in a way that best preserves its integrity in a particular cultural
context.
This functional view of authenticity can also be helpful in interpreting faulty,
misspoken or difficult early texts, to recover what is really authentic. It
suggests that it might sometimes be more interesting and helpful to ask, when
confronted with a particular teaching, not “Is this really true?” but rather “Why
was this said?” in order to lay bare the function of the teaching. For instance,
there is constant reference to devas, godly beings, in the early texts. (These are
very old texts; of course they are going to have things that raise modern
eyebrows.) The question of whether devas really exist or whether as Buddhists
we should believe in devas, is of little consequence. Much more fruitful is the
question, What role do these supernatural beings play in the texts? If they have
no recognizable function, maybe they are not core teachings. In fact, devas in
the texts generally pop in on the Buddha much like laypeople, bowing to the
Buddha and listening to discourses. They certainly are not there to demand
worship or sacrifice. Instead they venerate the Buddha and even the monks,
and generally act as cheerleaders of the Dharma. Their role therefore seems to
have been largely rhetorical; it would have impressed the ancient Indians that
even the gods look up to the Buddha, the Dharma and the Sangha. The search
for the functionality, if any, quickly reveals the connection of any particular
element of the teachings to authentic Buddhism.
As mentioned, the ancient scriptures are often an unreliable victim of ancient
editing. However, seeking functionality can help the adept reader of the early
scriptures interpret them properly. His task is like piecing together a jigsaw
puzzle in which some pieces are missing, and in which other pieces have been
mixed in from other jigsaw puzzles. At some point he nevertheless recognizes,
“Oh, I get it: This is the Golden Gate Bridge!” A particular interpretation of the whole has shone forth that he cannot easily back out of. Although it cannot be
proven decisively, and still admits of debate, the convergence of evidence from
many sources becomes so overwhelming to those who see what shines
through, that doubt disappears. And what shines forth in each case is a
functional system. The Buddha was a very systematic thinker.
The Buddhist adept accomplished in Buddhist practice is in a far better
position to witness this shining through than the mere scholar, because the
former has his own practice experience as potentially confirming evidence. He
is like the jigsaw enthusiast who has actually been on the Golden Gate Bridge,
who is already familiar with its features and the contours of the land- and sea-
scape around it. Once the Golden Gate Bridge has shone through, it becomes
the basis of interpreting the remaining unplaced pieces, and rejecting some of
these altogether as intruders from other people’s jigsaw puzzles.
Nonetheless, it can be exceedingly difficult to actually trace a functional
feature of authentic Buddhism from early Buddhism into a later manifestation,
as found, for instance, in Chinese Mahayana or Tibetan Vajrayana, in order to
make the case that the later counterpart actually preserves the function of the
original. The difficulty is compounded by the substitution of later texts for the
earliest scriptures, which is endemic in the history of Buddhism. For instance,
although many find Zen close to the Theravada forest tradition on the basis of
experience in both traditions, there is scant strictly textual basis for the
connection. Part of the genius of Zen language as compared to Indian is the
former’s minimalism, its ability to focus on the one thing upon which
everything else hinges, to describe that one thing and to let the rest find its
place implicitly. Because of such subtleties we must hope that the adepts, and
ideally the Noble Ones (ariya-sangha, those who have attained at least an
initial level of Awakening), have been ceaselessly at work ensuring
authenticity as these traditions have developed historically.
By way of example, mindfulness practice is clearly a key functional element
of early Buddhism, one formulated in the lengthy Satipatthana Sutta and in
other early discourses. In Japanese Zen there is a method of meditation that
was named shikantaza by Dogen Zenji,6 which clearly has something to do
with mindfulness or awareness but is described by Dogen with very concise
instructions that are textually quite distinct from the Satipatthana. It would
therefore be very difficult to make an argument for functional equivalence that
would satisfy the scholar, but an experienced practitioner of both techniques is
unlikely to fail to recognize their alikeness. If this subjective testimony can be taken as reliable, this is one example of a feature of authentic Buddhism that
has been carried historically through place and culture, evolving into a
radically different manifestation, yet has fully maintained its authenticity right
down to the punch line. This is the genius of the Sasana.
Overview
I will progressively look at Sasana from a doctrinal, then historical, then
sociological and finally a personal perspective. The logic of this study is
revealed when we consider that the Sasana is a living organism. Just as I might
study a flower from the perspectives of physiology, evolution, ecology and
consumer choice, I study the Sasana according to the following metaphorical
correspondences:
Doctrine =
Physiology
History =
Genetics, evolution
Sociology =
Ecology, horticulture
Personal engagement = Consumer choice
The study of doctrine will draw on early sources, particularly the Pali
discourses and the monastic code, to show how the physiology of the Sasana
was explicitly defined in early Buddhism, that is, its functional structure,
particularly how the Triple Gem, the monastic and lay communities, the Path
of practice and the goal of liberation contribute to an organic functional whole.
The first three chapters describe the functions of the whole and of the parts of
the Sasana in detail, first, the whole organism, second, Refuge, and, third,
community.
It turns out that this organism has been very resilient in reproducing the same
functional structure throughout Buddhist history. The study of history reveals
how the forces of evolution, propagation and cross-fertilization have brought a
mixture of innovations into the Sasana, particularly under cultural pressures,
and sometimes altered the shapes of the parts of the Sasana, but only rarely
disrupted their early functionality. The Path itself reveals itself as most fragile,
sometimes to the degree that liberation is no longer feasible in certain
traditions.
The study of sociology of the Sasana looks at its inner dynamics, the inter-
actions of the many members of the Buddhist community, each with a different
position in the ecological landscape, under differing cultural and religious
influences and with a wildly varying set of Buddhist understandings and
practices. It is here that we can most fully appreciate the roles of Refuge and of the Monastic Sangha as domesticating forces within the Sasana, capable of
upholding an influential and authentic Buddhism at the core of a very complex
demographics.
Finally, we consider the personal perspective of the individual Buddhist or the
would-be student and practitioner of Buddhism as she explores the great
variety of Buddhist traditions, Eastern and Western, spiritual, religious and
secular, early and traditional, Theravada and Mahayana, village and forest,
folk and adept, as it were, completing the journey from the field to the buffet
counter. This chapter is vaguely prescriptive and forward looking.
This essay is intended primarily for a Western readership and progresses step
by step from early Buddhism toward increasingly modern concerns. The
content of the early chapters may be unfamiliar to many Western readers,
though commonplace throughout most of Asia. The reason is that the Buddha-
Sasana has yet to fully and successfully establish itself in the West with
anything like its early and traditional structure. By the end of the essay I hope
to have given the reader a perspective that will help to make sense of
bewildering array of crops that are taking root in the Western landscape and to
see why Sasana matters.
Website (Vietnamese): hoasenphat*com Buddhist Meditation Music: https://goo.gl/jxi9cA Tibetan Music to Cleansing Body, Mind & Soul: https://www.youtube.com/playlist?list… Relaxing Music for Sleep: https://goo.gl/iAxlNz
Yet, for all of the vulgar and magnificent elaborations on the theme
of tubes to be found inside animals, the guts of humans are boring. Our guts are remarkably similar to those of
chimpanzees and orangutans–gorillas are a bit special–which are, in
turn, not so very different from those of most monkeys. If you were to
sketch and then consider the guts of different monkeys, apes and humans
you would stop before you were finished, unable to remember which ones
you had drawn and which ones you had not. There is variation. In the
leaf-eating black and white colobus monkeys (among which my wife and I
once lived in Boabeng-Fiema, Ghana)
the stomach is modified into a giant fermentation flask, as if the
colobus were kin to a cow. In leaf-eating howler monkeys the large
intestine has become enlarged to take on a similarly disproportionate
role, albeit later on in digestion. But in most species things are not
so complex. An unelaborated stomach breaks down protein, a simple small
intestine absorbs sugars and a large (but not huge) large intestine
ferments whatever plant material is left over. Our guts do not seem to
be specialized hominid guts; they are, instead, relatively generalized
monkey/ape guts. Our guts are distinguished primarily (aside from our
slightly enlarged appendix) by what they are missing rather than what
they uniquely possess. Our large intestines are shorter than those of
living apes relative to the overall size of our gut (more like 25% of
the whole, compared to 46% of the whole in chimps). This shortness
appears to make us less able to obtain nutrients from the cellulose in
plant material than are other primates though the data are far from
clear-cut. The variation in the size and details of our large intestines
relative to those of apes or gorillas have not been very well
considered. In a 1925 study the size of colons was found to vary from
one country to the next with the average Russian apparently having a colon five feet longer than the average Turk.
Presumably the differences among regions in colon length are
genetically based. It also seems likely that the true human colonic
diversity has not yet been characterized (the above study considered
only Europe). Because of the differences in our colons (and ultimately
the number of bacteria in them) we must also vary in how effectively we
turn cellulose and other hard to break down plant material into fatty
acids. One measure of the inefficiency of our colons is our farting,
which we all know varies person to person. Each stinking fart is filled
with a measure of our variety. Aside then from the modest size of our colon, our guts are strikingly, elegantly, obviously, ordinary.
Much of the food we eat comes from plants, trees, crops, bushes, leaves and sometimes even roots.
The most obvious examples of the foods we source from plants are fruits
and vegetables. All of the fruits and vegetables grow on plants.
Another such example of food from plants are crops.
These are rice, wheat, maize, millets, barley etc. which are the seeds
of the crop plants. After we grom them, they are harvested. The majority
of processed food like flour, bread, biscuits etc we consume is sourced
from crop plants.
Now those animals
who only eat food obtained from plants are known as herbivores. Some
examples are cows, zebras, hippos, giraffes, buffalos etc. Then humans
who only rely on foods from plants are vegetarians. Let us take at
examples of some foods we get from plants and their different parts
We Recommend
Bahujan Samaj Party
supremo Mayawati on Monday announced that her party will contest the
assembly elections in West Bengal, Tamil Nadu, Kerala and Puducherry
alone, and will not form any alliance with other parties because of the
sour experience in the past.
The former Uttar Pradesh chief
minister and BSP chief also said that her party will contest solo even
in the UP assembly elections, lined up next year.
“We are working
internally on the elections. We do not reveal our strategy. The BSP
will contest on all the 403 assembly seats in UP, and will perform well.
The performance of the party will be good in the panchayat elections in
Uttar Pradesh,” she told reporters at an event to pay tributes to BSP
founder Kanshi Ram on his 87th birth anniversary.
Mayawati said her party has had a bitter experience of aligning with other parties in the past.
“The
experience of our party forging an alliance with others has not been
good. Our party leaders, workers and voters are highly disciplined. This
is not the case with other parties of the country. In an alliance, our
votes are transferred to the other party, but the votes of the other
party are not transferred to us,” she said.
“This has been a very bad and bitter experience. In future also, we will not forge any alliance with any party,” she added.
Dr. Ambedkar’s Historical Speech At Agra On March 18th, 1956
(Note: This
is Dr. Ambedkar’s historical speech (18th March, 1956) in which he had
put forward his experiences and the future strategy. In this speech he
had addressed different sections of society. In fact it was a guideline
for future Dalit movement but it is quite agonising to say that Dalits
have forgotten it. It is reflected in a sharp fall in growth rate of
Buddhists as shown by Census 2011 population statistics. Today Dalit
society has moved away from Dr. Ambedkar’s agenda of annihilation of
caste and conversion to Buddhism. Unprincipled and opportunistic Dalit
politics has pushed back social and religious movement. Today Dalit
society is infected with caste divisions. It appears that caravan of
Babasaheb is moving backward in place of moving forward. It should be a
cause for worry for all Ambedkarites.)- SR Darapuri I.P.S.(Retd)
To the Public
I
have been struggling for the last 30 years to get you political rights.
I have got you reserve seats in Parliament and State Legislatures. I
have got proper provisions made for education of your children. Now it
is your duty to carry on a united struggle for removal of educational,
economic and social inequality. For this purpose you should be ready for
all kinds of sacrifice even to shed blood.
To Leaders
“If
somebody calls you to his palace, you are free to go. But do not set
your hut on fire. If tomorrow the owner of the palace throws you out,
then where will you go? If you want to sell yourself, you are free to
sell yourself but do not harm your organisation in any manner. I have no
danger from others but I feel endangered from my own people.”
To the Landless Labourers
“I
am much very much worried about landless labourers. I could not do
enough for them. I am not able to bear with their sorrows and hardships.
The main cause of their vows is that they do not own land. That is why
they are victims of insults and atrocities. They won’t be able to uplift
themselves. I will struggle for them. If the government creates any
hurdles in it I will give them leadership and fight their legal battle.
But I will make every possible effort to get them land.”
To his Supporters
“Very
soon I am going to take refuge in Buddha. It is a progressive religion.
It is based on liberty, equality and fraternity. I have discovered this
religion after many years search. I am soon going to become a Buddhist.
Then I will not be able to live among you as an Untouchable. But as a
true Buddhist I will continue to struggle for your uplift. I will not
ask you people to become Buddhists with me. Only those persons, who
aspire to take refuge in this great religion, can adopt Buddhism so that
they remain in it with a strong belief in this religion and follow its
code of conduct.”
To Buddhist Bhikkhus
“Buddhism is a
great religion. Its founder Tathagat preached this religion and it
reached far and wide due to its goodness. But after its great rise it
disappeared in 1293. There are many reasons for it. One of the reasons
is that Buddhist Bhikkhus became addicted to a life of luxury. Instead
of going from place to place to preach religion they took rest in
Viharas and started writing books in praise of royal persons. Now for
reviving this religion they will have to work very hard. They will have
to go from door to door. I see very few Bhikkhus in the society. Hence
good persons from the society will have to come forward for preaching
this religion. “
To Government Servants
“Our society
has progressed a little bit with education. Some persons have reached
high posts after getting education. But these educated persons have
betrayed me. I expected that they would do social service after getting
higher education. But what I see is a crowd of small and big clerks who
are busy in filling their own bellies. Those who are in government
service have a duty to donate 1/5th (20%) part of their pay for social
work. Only then the society will progress otherwise only one family will
be benefitted. All hopes of society are centred on a boy who goes for
getting education from a village. An educated social worker can prove to
be a boon for them.”
To Students
“My appeal to the
students is that after completing education instead of becoming a petty
clerk they should serve their village and nearby people so that
exploitation and injustice arising out of ignorance may be ended. Your
rise is included in the rise of society.”
Future Worry
“Today
I am just like a pole which is supporting huge tents. I am worried
about the moment when this pole will not be in its place. I am not
keeping good health. I do not know when I may leave you people. I am not
able to find a young man who could defend the interests of these
millions of helpless and disheartened people. If some young man comes
forward to take up this responsibility I will die in peace.”
மார்ச் 18, 1956 அன்று ஆக்ராவில் டாக்டர் அம்பேத்கர் வரலாற்று பேச்சு
(குறிப்பு: இது டாக்டர் அம்பேத்கர் வரலாற்று பேச்சு (மார்ச் 18, 1956) அவர்
தனது அனுபவங்களையும் எதிர்கால மூலோபாயத்தையும் முன்வைத்தார். இந்த உரையில்
அவர் சமூகத்தின் பல்வேறு பிரிவுகளை உரையாற்றினார். உண்மையில் அது எதிர்கால
தலித் இயக்கத்திற்கான வழிகாட்டியாக இருந்தது ஆனால் தலித்துகள் அதை
மறந்துவிட்டதாக சொல்ல மிகவும் வேதனையூட்டுவதாக உள்ளது. புத்தமதிகளின்
வளர்ச்சி வீதத்தில் ஒரு கூர்மையான வீழ்ச்சியில் பிரதிபலிக்கப்படுகிறது, இது
மக்கள்தொகை புள்ளிவிவரங்கள் மூலம் மக்கள் புள்ளிவிவரங்களால்
காட்டப்பட்டுள்ளனர். இன்று டேலிட் சொசைட்டி டாக்டர் அம்பேத்கர் நிகழ்ச்சி
நிரலில் இருந்து நகர்ந்தார். புத்தமதத்திற்கும், சந்தர்ப்பவாத தலித்
அரசியல்களும் சமூக மற்றும் மத இயக்கத்தை மீண்டும் தள்ளிவிட்டன. இன்று தலித்
சமுதாயம் சாதி பிளவுகளால் பாதிக்கப்படுகிறது. பாபாசகபின் கேரவன்
முன்னோக்கி நகரும் இடத்தில் பின்தங்கிய நிலையில் இருப்பதாக தோன்றுகிறது.
இது அனைத்து அம்பேத்கரிசர்களுக்கும் கவலைப்பட வேண்டும் - SR Darapuri IPS
(Retd)
“
বোকা গ্ৰুপ. চিতপৱন গ্ৰাহ্যসকলে ধান উৎপাদন নকৰে। কিন্তু পোনি চাউল খোৱাৰ বাবে এটা খাদ্য। চিৎপৱন ৰাহ্মণে গাখীৰ উৎপাদন নকৰে। কিন্তু তেওঁ গাখীৰ, দৈ, মাখন, ঘিউ অবিহনে কোনো খাদ্য নাখায়। চিতপৱন গ্ৰাহ্মণক ৰেচম উৎপাদন কৰা দেখা নাযায়। কিন্তু সি ৰেচম পোছাকৰ সৈতে জিলিকি আছে চিত্ৰৱন ব্ৰাহ্মণে কোনো মন্দিৰ নিৰ্মাণ নকৰে। কিন্তু সকলো মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰা কৰ্মীজনে কেৱল ঘণ্টা বজাই থাকে। সেইবোৰমন্দিৰৰ অন্তৰ্ভুক্ত। কোনো চিতপৱন গ্ৰাহ্যনে জোচিয়ামক ঘৰৰ অনুষ্ঠানচাবলৈ অপেক্ষা নকৰে। ৯৭ শতাংশ মূৰ্খ গোটই জোচিয়ামক চাবলৈ চিৎপৱন গ্ৰাহ্মণক তেওঁৰ এচি কোঠাত চাবলৈ অপেক্ষা কৰে আৰু কান্দোন কৰে। মোৰ কেতিয়া আৰু মোৰ ভাল সময় কেনেকৈ আছে, মোক সময় কওঁক, মোক কওঁক।
fools ഗ്രൂപ്പ്. എന്നാൽ പോൺറെ അരി ഭക്ഷണം നൽകാനുള്ള ഭക്ഷണമാണ്. എന്നാൽ പാൽ, തൈര്, വെണ്ണ, നെയ്യ് ഇല്ലാതെ അവൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നില്ല. എന്നാൽ അവൻ സിൽക്ക് വസ്ത്രത്തിൽ തിളങ്ങുന്നു ചിത്പാവൻ ബ്രാഹ്മണെങ്കിലും ക്ഷേത്രങ്ങളൊന്നും നിർമ്മിക്കുന്നില്ല. എന്നാൽ എല്ലാ ക്ഷേത്രങ്ങളും നിർമ്മിച്ച തൊഴിലാളിയെ മണി മുഴങ്ങുന്നു. ആ ക്ഷേത്രത്തിൽ പെടുന്നു.
Do not build fifty palaces, your highness. After all, you can only be in one room at a time.
Nagarjunaa second century CE Buddhist sage, to an Indian kingNagarjuna’s suggestion – combining wisdom and wit – exhibits the
essence of Buddha’s political philosophy: simplicity, humility,
compassion.
To open a vista onto Buddha’s vision of a just society, this essay
takes a brief look at Siddhartha Gautama’s life story; sketches the
Buddhist worldview; traces the evolution of Buddhism; and concludes with
an outline of Buddha’s political philosophy.
Along the way, we’ll draw parallels between Buddhist and Platonic
thought, and reference the embrace of Buddhist ideals by peacemakers in
the modern and postmodern world.
What can we gain by sailing to the moon if we are not
able to cross the abyss that separates us from ourselves? This is the
most important of all voyages of discovery, and without it, all the rest
are not only useless, but disastrous. … Happiness is not a matter of
intensity but of balance. … We have what we seek, it is there all the
time, and if we give it time, it will make itself known to us.Thomas Merton
Siddhartha Gautama was born a Hindu prince around 567 BCE, in the
Nepalese foothills of the Himalayas. He died at the age of 80, around
487.
சித்தார்த்தா கௌதம 567 ஆம் ஆண்டு கி.மீ. தொலைவில் ஒரு இந்து இளவரசர் பிறந்தார். அவர் 80 வயதில் இறந்தார், சுமார் 487.
After a sheltered and princely upbringing, Siddhartha was shocked by a
sudden encounter with old age, sickness, and death. He also encountered a
wandering mendicant radiating equipoise, whom Siddhartha took as his
model. Leaving palace and family at the age of 29, Siddhartha spent the
next six years as a forest ascetic.
ஒரு தங்குமிடம் மற்றும் சுதந்திரமாக வளர்ந்து வரும் பிறகு, சித்தார்தா பழைய வயது, நோய் மற்றும் மரணம் திடீரென்று சந்திப்பதன் மூலம் அதிர்ச்சியடைந்தார். சித்தார்தா தனது மாதிரியாக எடுத்துக் கொண்டார். 29 வயதில் அரண்மனையும் குடும்பத்தினரையும் விட்டுவிட்டு, சித்தார்தா அடுத்த ஆறு ஆண்டுகளை ஒரு வனத் துறையாக கழித்தார்.
Finally realizing that self-denial was no better than
self-indulgence, he chose a Middle Way. He bathed, ate, and sat beneath a
rose-apple tree, meditating all night. Enlightenment occurred with the
rise of the morning star.
இறுதியாக சுய-மறுப்பு சுயநலத்தை விட சிறந்தது என்று உணர்ந்து, அவர் ஒரு நடுத்தர வழியைத் தேர்ந்தெடுத்தார். அவர் குளித்திருந்தார், சாப்பிட்டு, ரோஜா-ஆப்பிள் மரத்தின் கீழ் உட்கார்ந்து, இரவு முழுவதும் தியானம் செய்கிறார். அறிவொளி காலை நட்சத்திரத்தின் எழுச்சியுடன் ஏற்பட்டது.
A few weeks later, Siddhartha Gautama – now a Buddha (“awake”), and
called Shakyamuni: Sage of the Shakya Clan – delivered his first sermon.
ஒரு சில வாரங்களுக்குப் பிறகு, சித்தார்தா கௌதம - இப்போது ஒரு புத்தர் (”விழித்தெழு”), ஷாகியமுனி என்று அழைக்கப்படுகிறார்: ஷகியா குலத்தின் முனிவர் - அவரது முதல் பிரசங்கத்தை வழங்கினார்.
In a deer garden beside the ancient city of Sarnath, he taught his first five disciples The Four Noble Truths: suffering, the cause of suffering, the possibility of freedom from suffering, and the Eightfold Path to freedom.
The Four Noble Truths are the foundation of all forms of Buddhism.
நான்கு உன்னத சத்தியங்கள் புத்தமதத்தின் அனைத்து வடிவங்களின் அடித்தளமாகும்.
Shakyamuni was more teacher than preacher; more psychologist than
metaphysician. Accordingly, the Four Noble Truths make no reference to
the gods. They are a set of suggestions and guidelines that leave our
fate in our own hands.
பிரசங்கர் விட ஷகாமுனி இன்னும் ஆசிரியராக இருந்தார்; மெட்டாபிசியைவிட அதிக உளவியலாளர். அதன்படி, நான்கு உன்னத சத்தியங்கள் கடவுளுக்குக் குறிப்பதில்லை. அவர்கள் எங்கள் சொந்த கைகளில் நமது விதியை விட்டு ஒரு பரிந்துரைகள் மற்றும் வழிகாட்டுதல்கள் ஒரு தொகுப்பு ஆகும்.
First he offers a diagnosis of what might be called the alienating
illness of the human condition. Then he offers a therapy: a simple yet
rigorous and challenging eight-step program for healing and awakening.
முதலாவதாக அவர் மனித நிலைமையின் அந்நியத் தன்மையைக் குறிக்கும் என்ன ஒரு நோயறிதலை வழங்குகிறது. பின்னர் அவர் ஒரு சிகிச்சை அளிக்கிறார்: ஒரு எளிய இன்னும் கடுமையான மற்றும் சிகிச்சைமுறை மற்றும் விழிப்புணர்வு எட்டு படி திட்டம் சவால்.
The First Noble Truth perceives the problem. Too much suffering (dukkha) exists; it is mostly unnecessary; it is counter-evolutionary; it is mostly human caused.
முதல் உன்னதமான உண்மை சிக்கலை உணர்கிறது. மிகவும் துன்பம் (Dukkha) உள்ளது; இது பெரும்பாலும் தேவையற்றது; இது எதிர்-பரிணாம வளர்ச்சி; இது பெரும்பாலும் மனிதனாக ஏற்படுகிறது.
The Second Noble Truth identifies the primary cause of suffering as ignorance (avidya). Ignorance gives rise to greed, hatred, and delusion, the three passions (or “poisons”) that keep suffering in motion.
இரண்டாவது நோபல் சத்தியத்தை அறியாமை (அவிடியா) துன்பத்தின் முக்கிய காரணத்தை அடையாளம் காட்டுகிறது. அறியாமை பேராசை, வெறுப்பு மற்றும் மாயை ஆகியவற்றிற்கு வழிவகுக்கிறது, மூன்று பேராசிரியர்கள் (அல்லது “விஷம்”) இயக்கத்தில் பாதிக்கப்படுகின்றனர்.
Samsara (“circling”), the continual cycle of birth and death, is not in itself suffering. Samsara
is the world of constant change, what Buddha calls “impermanence” and
“co-origination”. To be stuck in samsara is to experience anxiety and
suffering. But it is ignorance that unleashes the thirst (tanha; in Sanskrit: trishna) that creates suffering.
சம்சரா (”சுற்றி வருதல்”), பிறப்பு மற்றும் மரணத்தின் தொடர்ச்சியான சுழற்சி, தன்னை துன்பத்தில் இல்லை. சாம்சரா நிலையான மாற்றத்தின் உலகமாகும், புத்தர் “அபத்தமான” மற்றும் “இணை-தோற்றம்” என்று என்ன கூறுகிறார். சமாசாரில் சிக்கி, கவலை மற்றும் துன்பத்தை அனுபவிக்க வேண்டும். ஆனால் தாகம் (தானா; சமஸ்கிருதில்: த்ரிஷா) ஆகியவை துன்பத்தை உருவாக்குகின்றன.
At the center of the Tibetan Wheel of Life, a pig, a rooster and a
snake bite tails in an endless round of thirsting for samsaric
satisfactions:
திபெத்திய சக்கரம், ஒரு பன்றி, ஒரு ரூஸ்டர் மற்றும் ஒரு பாம்பு மற்றும் ஒரு பாம்பு கடி வால்கள் சாமசரிக் திருப்தி ஒரு முடிவற்ற சுற்று வால்கள்:
1. The apparent satisfactions of self-preoccupation and greed.
1. சுய-முன்கூட்டியே மற்றும் பேராசையின் வெளிப்படையான திருப்தி.
2. Of hostility, hatred, and scapegoating, to justify the grasping frenzy.
2. விரோதம், வெறுப்பு மற்றும் ஸ்கேப்பெகேட்டிங் ஆகியவற்றின், வெறித்தனமான வேகத்தை நியாயப்படுத்தும்.
3. Of delusion, to sustain a worldview
that breaks the heart.[ref]Rooster, pig and snake also signify “the
three temptations” offered by Mara, The Tempter, to Siddhartha, during
the long night of Buddha’s vigil beneath the bodhi tree. First, Mara
sent monsters. Buddha was not afraid. Next, Mara sent maidens. Buddha
was not seduced. Then, Mara accused the Buddha of pride. Mother Earth
responded: “Siddhartha is selfless, and a well deserving son.” The
“three temptations” – fear, lust, and pride – act as barriers to our
healing enlightenment. So do greed, hatred, and delusion. Each emerges
from, and is sustained by, ignorance. Ignorance of our true nature
perpetuates the excessive and misdirected desires of self-preoccupation.
This is Buddha’s simple psychology. He faced obstacles; he overcame
them; he shows The Way to do the same.[/ref]
3. மாயை, இதயத்தை உடைக்கும் ஒரு உலக பார்வையைத் தக்கவைக்க. [Ref] ரூஸ்டர், பன்றி மற்றும் பாம்பு ஆகியவை Bodhhr மரத்தின் கீழ் புத்தரின் நீளத்தின் போது சித்தார்தாவுக்கு வழங்கப்படும் “மூன்று சோதனைகளை” குறிக்கிறது . முதலில், மாரா பேய்களை அனுப்பினார். புத்தர் பயப்படவில்லை. அடுத்து, MARA MAIDENS அனுப்பியது. புத்தர் சித்தரிக்கப்படவில்லை. பின்னர், மாரா பெருமை புத்தர் குற்றம் சாட்டினார். தாய் பூமி பதிலளித்தது: “சித்தார்தா தன்னலமற்றவர், ஒரு நல்ல தகுதியுள்ள மகன்.” “மூன்று சோதனைகள்” - பயம், காமம், மற்றும் பெருமை - எங்கள் சிகிச்சைமுறை அறிவொளிக்கு தடைகள் என செயல்பட. எனவே பேராசை, வெறுப்பு மற்றும் மாயை. ஒவ்வொன்றும் உருவாகின்றன, மேலும் அறியாமை, அறியாமை. நமது உண்மையான இயல்பின் அறியாமை சுய-முன்னறிவிப்பின் அதிகப்படியான மற்றும் தவறாக வழிநடத்தப்பட்ட ஆசைகளை நிரூபிக்கிறது. இது புத்தரின் எளிய உளவியல் ஆகும். அவர் தடைகளை எதிர்கொண்டார்; அவர் அவர்களை மீறியார்; அவர் அதே செய்ய வழி காட்டுகிறது. [/ Ref]
The Third Noble Truth announces a possible cure: nirvana. Nirvana
means “blown out” – extinguishing the fires of ignorant passion that
perpetuate samsaric suffering. By becoming awake to the nature of
suffering and its root in ignorance, it is possible, individually, to
achieve joyful and creative equipoise amidst the samsaric absurd, and
collectively, if gradually, to transform social absurdity into something
approximating The Peaceable Kingdom: egalitarian, ecological,
demilitarized, cooperative, compassionate, reverent, and festive, where
all individuals have maximum opportunity for self-discovery and creative
service.[ref]There is an echo of this in the inscription on the
entrance to the temple at Delphi (location of the Delphic Oracle): gnothi seauton and medan agan. Gnothi seauton means “Know thyself.” Medan agan
means “Nothing in excess.” In short: the virtuous life and the just
society are a function of self-knowledge and the Middle Way. Plato’s
term for Middle Way is “ratio.” Aristotle’s more famous maxim is “The
Golden Mean.” For a more extensive discussion of these two
Greco-Buddhist ideals, see the author’s short introductory book: The Tao of Socrates.[/ref]
மூன்றாவது நோபல் உண்மை ஒரு சாத்தியமான குணத்தை அறிவிக்கிறது: நிர்வாணா. Nirvana என்பது “வீணாகிவிட்டது” என்பதாகும் - சமுத்திரத் துன்பத்தைத் தகர்த்தெறிந்த அறியாத உணர்ச்சியின் தீவை அணைக்கின்றன. துன்பகரமான தன்மையின் தன்மைக்கு விழித்தெடுப்பதன் மூலம், சாமசேரிக் அபத்தமானவையாகவும், கூட்டாகவும், கூட்டாகவும், கலவையாகவும், சமரசமற்ற இராச்சியத்தை தோராயமாக மாற்றியமைக்கவும், சுற்றுச்சூழல், தற்காலிகமாக, கூட்டுறவு, இரக்கமுள்ள, இரக்கமுள்ள, பயபக்தி, மற்றும் பண்டிகை, அனைத்து தனிநபர்கள் சுய கண்டுபிடிப்பு மற்றும் படைப்பு சேவை அதிகபட்ச வாய்ப்பு எங்கே. [REF] டெல்பி கோவில் நுழைவாயிலில் கல்வெட்டில் ஒரு எதிரொலி உள்ளது (இடம் தி டெப்பிக் ஆரக்கிள்): யோத்தி சீட்டான் மற்றும் மேடன் அகான். Gnothi seauton பொருள் “தைரியமாக தெரியும்.” Medan Agan பொருள் “அதிகமாக எதுவும் இல்லை.” சுருக்கமாக: நல்ல வாழ்க்கை மற்றும் வெறும் சமுதாயம் சுய அறிவு மற்றும் நடுத்தர வழி ஒரு செயல்பாடு ஆகும். நடுத்தர வழியில் பிளாட்டோவின் கால “விகிதம்.” அரிஸ்டாட்டில் மிகவும் பிரபலமான மாக்சிம் “தங்க அர்த்தம்” ஆகும். இந்த இரண்டு கிரேகோ-பௌத்த கொள்கைகளைப் பற்றிய ஒரு விரிவான கலந்துரையாடலுக்கு, ஆசிரியரின் குறுகிய அறிமுக புத்தகத்தைக் காண்க: சாக்ரடிகளின் தாவோ. [/ Re
The Fourth Noble Truth provides a healing prescription in the form of
the Eightfold Path. The Eightfold Path is a Way to awakening, to Nibbana. The eight steps on The Path are: Right thinking, speaking,
intention, action, vocation, effort, concentration (mindfulness), and
meditation. Note that “right action” is re-emphasized in “right
vocation.” All livelihood is to be “a path with heart,” guided by The
Healer’s maxim, “Above all, do no harm.” This is Buddha’s Dharma in a
seashell. In Buddhist discourse, Dharma is truth, the way to truth, and
the teachings that point the way.
நான்காவது நோபல் சத்தியத்தை எட்டு மடங்கு பாதையின் வடிவத்தில் ஒரு குணப்படுத்தும் மருந்து வழங்குவதை வழங்குகிறது. எட்டு மடங்கு பாதை விழிப்புணர்வு ஒரு வழி, nibbana. பாதையில் எட்டு படிகள் உள்ளன: சரியான சிந்தனை, பேசும், நோக்கம், நடவடிக்கை, வேலைவாய்ப்பு, முயற்சி, செறிவு (புத்திசாலித்தனம்) மற்றும் தியானம். “சரியான நடவடிக்கை” மீண்டும் வலியுறுத்தப்படுவது “சரியான வேலைக்கு” மீண்டும் வலியுறுத்தப்படுகிறது. அனைத்து வாழ்வாதாரமும் “இதயத்துடனான பாதையில்” இருக்க வேண்டும், “எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, தீங்கு செய்யாதீர்கள்.” இது ஒரு ஸீஷெல்லில் புத்தரின் தர்மம் ஆகும். பௌத்தச் சொற்பொழிவுகளில் தர்மம் சத்தியம், சத்தியத்திற்கு வழி, மற்றும் வழிமுறைகளை சுட்டிக்காட்டும் போதனைகள்.
“Are you a god?” asked a Hindu sage.
“No,” replied the Buddha.
“Are you a man?”
“No,” replied the Buddha.
“What are you?”
“Awake,” replied the Buddha.
“நீ ஒரு கடவுள்?” ஒரு இந்து முனிவர் கேட்டார்.
“இல்லை,” புத்தர் பதிலளித்தார்.
“நீ ஒரு மனிதனா?”
“இல்லை,” புத்தர் பதிலளித்தார்.
“நீங்கள் என்ன?”
“விழித்திருங்கள்” புத்தர் பதிலளித்தார்.
The Three Jewels of Buddhism are: Buddha, Dharma, Sangha – Teacher, Teaching, and Community.
புத்தமதத்தின் மூன்று நகைகள்: புத்தர், தர்மம், சாங்கா - ஆசிரியர், போதனை, மற்றும் சமூகம்.
The word Buddha means “awake.” Budh is a Sanskrit verb. It means “to know.” Budh is also root of the word bodhi – “wisdom.” A bodhi-sattva is a “wise-being.” Sattva is the attribute – the guna, the “middle way” – that stimulates awakening, “recollection,” what Plato calls anamnesis.
புத்தர் வார்த்தை “விழித்தெழு.” புத்தர் ஒரு சமஸ்கிருதக் கருவி. அது “தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.” போத் போட் என்ற வார்த்தையின் வேரூன்றி - “ஞானம்.” ஒரு bodhi-sattva ஒரு “வாரியாக இருப்பது.” சட்வா பண்புக்கூறு - குணா, “நடுத்தர வழி” - விழிப்புணர்வுகளை தூண்டுகிறது, “நினைவூட்டல்,” என்ன பிளாட்டோவை அழைக்கிறது.
Dhamma has many meanings, including truth, reality, pattern,
doctrine, duty, law, teaching, being, order, virtue, society, and
holding. Dharma is roughly equivalent to the Chinese Tao. Buddha’s dharma
– his teaching – changed the conventional meaning of “duty.” One’s
highest duty, Buddha taught, was the actualization of one’s spiritual
potential; the enlightenment adventure; what Socrates would later call
“care and perfection of the soul.”
சத்தியம், உண்மை, முறை, கோட்பாடு, கடமை, சட்டம், போதனை, இருப்பது, ஒழுங்கு, நல்லொழுக்கம், சமுதாயம், வைத்திருப்பது உட்பட பல அர்த்தங்களைக் கொண்டுள்ளது. தர்மம் சீன டாவோவிற்கு சுமார் சமமானதாகும். புத்தரின் தர்மம் - அவருடைய போதனை - “கடமையின்” வழக்கமான அர்த்தத்தை மாற்றியது. ஒருவரின் மிக உயர்ந்த கடமை, புத்தர் கற்றுக்கொடுத்தார், ஒருவரின் ஆவிக்குரிய ஆற்றலின் இயல்பானது; அறிவொளி சாதனை; சாக்ரடீஸ் பின்னர் “ஆத்மாவின் பாதுகாப்பு மற்றும் முழுமையானது” என்று அழைக்கப்படும்.
Buddhism, like Platonism, has often been misinterpreted as an
other-worldly philosophy. In fact, however, Plato and Buddha share a
passion for virtue: the translation of wisdom into ethics.
பௌத்த மதம், பிளேடோனிசம் போன்றது, பெரும்பாலும் மற்ற உலகளாவிய தத்துவமாக தவறாக புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது. உண்மையில், Plato மற்றும் Buddha நல்லொழுக்கம் ஒரு உணர்வு பகிர்ந்து: ஞானத்தின் ஞானத்தை நெறிமுறைகளுக்கு மொழிபெயர்ப்பு.
Wisdom and compassion – prajna and karuna – are “the two wings of Buddhism,” paralleling the Greek roots of “philosophy” (Philos-Sophos:
Love-Wisdom). Buddha taught that compassion is the path to wisdom, and
also the fruit of wisdom. As a Tibetan sage said: “The reward for
service is increased opportunity to serve.”
ஞானம் மற்றும் இரக்கம் - பிரஜ்னா மற்றும் கருணா - “தத்துவத்தின்” கிரேக்க வேர்களை “தத்துவம்” (ஃபிலோஸ்-சோபோஸ்: லவ்-விஸ்டம்) என்ற கிரேக்க வேர்களை இணைக்கும். புத்தர் இரக்கம் ஞானத்திற்கு வழி, மற்றும் ஞானத்தின் பழம் என்று கற்பித்தார். ஒரு திபெத்திய முனிவர் கூறினார்: “சேவைக்கான வெகுமதி சேவைக்கு வாய்ப்பு அதிகரிக்கிறது.”
For Socrates and Buddha, philosophy – awakening – is a raja yoga:
a “royal way.” Philosophy is the journey from the love of wisdom to
the wisdom of love. This journey transforms the conventional meaning of
duty into a calling to live an examined or “awakened” life. For a bodhisattva, the meaning of life is learning and service.
சாக்ரடீஸ் மற்றும் புத்தர், தத்துவம் - விழிப்புணர்வு - ஒரு ராஜா யோகா: ஒரு “அரச வழி.” அன்பின் ஞானத்திற்கு ஞானத்தின் அன்பின் அன்பிலிருந்து தத்துவம் ஆகும். இந்த பயணம் ஒரு பரிசோதனையின் வழக்கமான அர்த்தத்தை ஒரு பரிசோதனையாகவோ அல்லது “விழித்துக்கொள்ளும்” வாழ்க்கைக்கு அழைப்பு விடுக்க வேண்டும். ஒரு bodhisattva, வாழ்க்கை பொருள் கற்றல் மற்றும் சேவை உள்ளது.
The journey from ignorance (avidya) to wisdom (vidya, prajna, bodhi)
– from folly to freedom, from sleepwalking to awakening – is the
journey from samsara to nirvana, then back again to be of service. In
this respect, the Buddhist view of enlightenment parallels the journey
of the philosopher in Plato’s allegory of the cave in the Republic.
In Plato’s allegory, unenlightened thought is represented by prisoners
trapped in a cave who can only see shadows cast by the artificial light
of a fire. This is a world of illusion (maya in Sanskrit) and
is divided from the world of truth (the outside world, where real
objects are illuminated by the natural light of the sun), and the
philosopher journeys from the former to the latter, before returning to
the cave or illusory world to help others find a path out.
அறியாமை (Avidya) ஞானத்திலிருந்து (வித்யா, ப்ராஜ்னா, போதி) இருந்து பயணம் - முட்டாள்தனமாக இருந்து சுதந்திரம் இருந்து, தூக்கம் இருந்து விழிப்புணர்வு இருந்து - Samsara இருந்து Nirvana பயணம், பின்னர் மீண்டும் சேவை இருக்க வேண்டும். இந்த வகையில், அறிவொளியின் பெளத்தக் காட்சி, குடியரசின் பிளாட்டோவின் தத்துவத்தின் தத்துவஞானியின் பயணத்தை இணைத்துள்ளார். பிளாட்டோவின் உருவகத்தில், ஒரு குகையில் சிக்கிய கைதிகளால் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படும் கைதிகளால் பிரதிநிதித்துவம் செய்யப்படுகிறது. இது மாயை (சமஸ்கிருதத்தில் மாயா) உலகில் இருந்து உலகத்திலிருந்து பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. மற்றவர்களுக்கு ஒரு பாதையை கண்டுபிடிப்பதற்கு குகை அல்லது மாயகரமான உலகத்திற்கு திரும்புதல்.
The Buddhist use of the term maya does not, however, mean
that the world is illusion. It means that one who thinks what appears
is all there is is in a state of illusion. Just as Plato calls into
question the firm division between cave and outside world in other
dialogues and parts of the Republic, so too does Buddhist
thought break down the firm division between illusion and reality,
samsara and nirvana. As Nagarjuna said: “One who thinks the world is
real is dumb as a cow. One who thinks the world is not real is even
dumber.” Or, in the words of a postmodern poet: “All the world’s a
stage; but the bullets are real.”
மாயாவின் காலத்தின் பெளத்தப் பயன்பாடு, எனினும், உலகம் மாயை என்று அர்த்தம் இல்லை. அதாவது, என்ன தோன்றுகிறது என்று நினைக்கிற ஒருவர் மாயை ஒரு நிலையில் உள்ளது. குகை மற்றும் குடியரசுக்களில் குகை மற்றும் வெளிப்புற உலகத்திற்கும் இடையே உள்ள நிறுவன பிரிவுக்கு பிளேட்டோ கேள்விகளுக்கு அழைப்பு விடுத்துள்ளபடி, பௌத்த சிந்தனை மாயை மற்றும் யதார்த்தம், சம்சரா மற்றும் நிர்வாணத்திற்கு இடையே உள்ள நிறுவன பிரிவை உடைக்கிறது. நாகார்ஜூனா இவ்வாறு சொன்னார்: “உலகம் உண்மையானது என்று நினைக்கிறவர் ஒரு மாடு போல் ஊமை. உலகத்தை உண்மையானதல்ல என்று நினைக்கும் ஒருவர் கூட டம்பர். “ அல்லது, ஒரு பின்நவீனத்துவ கவிஞரின் வார்த்தைகளில்: “உலகம் முழுவதும் ஒரு நிலை; ஆனால் தோட்டாக்கள் உண்மையானவை.
Buddha drew a provisional distinction between samara and nirvana.
Original, “elder” Buddhism – Theravada – emphasized the journey from
samsara to nirvana. But as Buddhism evolved, Mahayana Buddhism collapsed that distinction, emphasizing nirvana in samsara.
சமாரா மற்றும் நிர்வாணிக்கு இடையே ஒரு தற்காலிக வேறுபாட்டை புத்தர் ஈர்த்தார். அசல், “மூத்த” பௌத்த மதம் - தெருவவாடா - சம்சராவிலிருந்து நிர்வாணமாக வலியுறுத்தினார். ஆனால் பௌத்த மதம் உருவானது போல், மஹாயானா புத்தமதம் அந்த வேறுபாட்டை சரிந்தது, சம்சராவில் நிர்வாணத்தை வலியுறுத்துகிறது.
Nagarjuna’s Madhyamaka – “middle way” – provokes a
distinction between “provisional” and “ultimate” truth, approximating
the difference between samsara and nirvana; or, if you will: being in
Plato’s cave and being out of it. By this account, the journey from
suffering to non-suffering is almost, but not quite, the journey from
samsara to nirvana. To become “awake” is to journey from ignorance to
wisdom, finding nirvanic freedom in samsaric opportunity.
சமாரா மற்றும் நிர்வாணிக்கு இடையே ஒரு தற்காலிக வேறுபாட்டை புத்தர் ஈர்த்தார். அசல், “மூத்த” பௌத்த மதம் - தெருவவாடா - சம்சராவிலிருந்து நைபனுக்கு பயணத்தை வலியுறுத்தினார். ஆனால் பௌத்த மதம் உருவானது போல், மஹாயானா புத்தமதம் அந்த வேறுபாட்டை சரிந்தது, சம்சராவில் நிர்வாணத்தை வலியுறுத்துகிறது.
நாகார்ஜுனாவின் மத்தியமாக்கா - “நடுத்தர வழி” - “தற்காலிக வழி” மற்றும் “அல்டிமேட்” சத்தியத்திற்கும் இடையில் ஒரு வேறுபாட்டை தூண்டுகிறது, சம்சாரம் மற்றும் நிர்வாணாவுக்கு இடையேயான வித்தியாசத்தை தோராயமாக; அல்லது, நீங்கள் விரும்பினால்: பிளாட்டோவின் குகையில் இருப்பது, அது வெளியே இருப்பது. இந்த கணக்கில், பாதிக்கப்படாத துன்பம் இருந்து பயணம் கிட்டத்தட்ட, ஆனால் மிகவும், samsara இருந்து nirvana பயணம் இல்லை. “விழித்தெழு” ஆக, ஞானத்திற்கு அறியாமை இருந்து பயணம் செய்ய வேண்டும், சாமசரிக் சந்தர்ப்பத்தில் Nirvanic சுதந்திரத்தை கண்டுபிடிப்பது.
Awakening is, existentially, nirvana in samsara. This is because,
metaphysically, samsara is in nirvana. We cross to the other shore only
to find ourselves on the shore where we stood. This is a Buddhist
version of the holographic Hermetic Dictum: “Microcosm mirrors
macrocosm.”
விழிப்புணர்வு, இரவுத்தனமான, சம்சராவில் நிர்வாணமாக உள்ளது. ஏனென்றால், மெட்டாபிசிசி, சம்சாரம் நிர்வாணத்தில் உள்ளது. நாங்கள் நின்று கொண்டிருந்த கரையோரத்தில் நம்மைக் கண்டோம். இது ஹாலோகிராபிக் ஹெர்மெட்டிக் டெக்னாலஜி ஒரு பெளத்த பதிப்பாகும்: “மைக்ரோஸ்கோம் கண்ணாடியை மேக்ரோரோசிஸ்.”
T. S. Eliot echoes Buddhist insight when he observes: “We shall not
cease from exploration, and the end of all our exploring will be to
arrive where we started and know the place for the first time.”
டி. எஸ். எலியட் பௌத்த பார்வையை அவர் கவனிக்கிறார்: “நாங்கள் ஆராய்ச்சியில் இருந்து நிறுத்தப்பட மாட்டோம், எங்களுடைய ஆராய்ச்சியின் முடிவை நாம் ஆரம்பித்ததும், முதல் தடவையாக நாங்கள் தொடங்குவோம்.”
A bodhisattva serves humanity by journeying from ignorance
to wisdom, from samsara to nirvana, and then skillfully showing ultimate
truth permeating provisional truth. As in Plato’s Symposium, up and down the stairway to heaven, giving birth to beauty in time.
ஒரு போதிசத்வா மனிதகுலத்தை அறியாமல் இருந்து ஞானத்திற்குச் செல்வதன் மூலம் மனிதகுலத்திற்கு உதவுகிறது, சாம்சாராவிலிருந்து நிர்வாணமாகவும், பின்னர் திறமையாகவும் அல்டிமேட் சத்தியத்தை ஊக்குவிக்கும் சத்தியத்தை தூண்டுகிறது. பிளாட்டோவின் சிம்போசியத்தில், பரலோகத்திற்கு மாடிக்கு மேல் மற்றும் கீழே, காலப்போக்கில் அழகு பிறந்தார்.
The adventure to Equanimity – sattva, samadhi, upeksha – is
Odyssean. The awakening quest is a constant test of impeccability; a
razor’s edge of challenge and response. Though the stormy voyage to satori leads at last to peace (samadhi) – even bliss (ananda)
– one remains surrounded by The Samsaric Absurd. To be a bodhisattva
hero is to endure feeling all too often Sisyphean. Yet, as Camus says,
“one must imagine Sisyphus happy.” Shakyamuni, too, smiles. Indeed,
the first step on The Eightfold Path is “right thinking,” which, in
Nietzsche, becomes, “There is nothing more necessary than cheerfulness.”
சமநிலைக்கு சாகச - சட்வா, சமாதி, Upeksha - Odysean உள்ளது. விழிப்புணர்வு குவெஸ்ட் என்பது இரக்கமற்ற ஒரு சோதனை ஆகும்; சவால் மற்றும் பதில் ஒரு ரேஸர் விளிம்பில். Satori க்கு புயல் வோயேஜ் சமாதானமாக கடந்த காலத்தில் (சமாதி) - கூட பேரின்பம் (ஆனந்தா) - சம்சரிக் அபத்தமான சூழலில் ஒன்று உள்ளது. ஒரு bodhisattva ஹீரோ இருக்க வேண்டும் அனைத்து அடிக்கடி sisyphean உணர்கிறேன். இன்னும், Camus என்கிறார், “Sisyphus மகிழ்ச்சியாக கற்பனை செய்ய வேண்டும்.” Shakyamuni, கூட, புன்னகை. உண்மையில், எட்டு மடங்கு பாதையில் முதல் படி “சரியான சிந்தனை” ஆகும், இது Nietzsche இல், “மகிழ்ச்சியை விட வேறு எதுவும் இல்லை.”
Asked on his death-bed to summarize his teaching, Buddha said: “Do your best, be detached, and be a lamp unto yourself.”
அவரது போதனைகளை சுருக்கமாக அவரது மரண-படுக்கையில் கேட்டார், புத்தர் கூறினார்: “உங்கள் சிறந்தது, பிரித்தெடுக்கவும், ஒரு விளக்கு நீங்களே.”
Buddha was known to say: “Don’t believe in me. In fact, don’t even believe me. Find out for yourself.”
Gautama’s life reflects the three archetypal stages in what Joseph
Campbell calls “The Hero’s Journey” – Departure, Initiation, Return.
Siddhartha departs the palace; achieves enlightenment; returns to
community to begin his career as a teacher. He teaches the Four Noble
Truths.
கௌதமவின் வாழ்க்கை ஜோசப் காம்ப்பெல் “ஹீரோ ஜர்னி” என்று அழைக்கிறார் - புறப்பாடு, துவக்கம், திரும்ப. சித்தார்தா அரண்மனையை விட்டு விலகுகிறார்; அறிவொளியை அடைகிறது; ஒரு ஆசிரியராக தனது வாழ்க்கையைத் தொடங்க சமூகத்திற்கு திரும்புகிறார். அவர் நான்கு உன்னத சத்தியங்களை கற்பிக்கிறார்.
Siddhartha’s inaugurating political act was almost covert. He taught
his first sermon – The Four Noble Truths – to his first five
disciples. This small group was the beginning of the sangha – the Buddhist Community.
சித்தார்தாவின் அரசியல் சட்டம் கிட்டத்தட்ட இரகசியமாக இருந்தது. அவர் தனது முதல் பிரசங்கம் - நான்கு உன்னத சத்தியங்கள் - அவரது முதல் ஐந்து சீடர்களுக்கு. இந்த சிறிய குழு சாங்காவின் தொடக்கமாக இருந்தது - பௌத்த சமூகம்.
The sangha would grow; slowly for a while, then exponentially. In
250 BCE, Emperor Ashoka turned his vast kingdom into a Dharma Nation,
based on Buddha’s teachings.
சங்கம் வளரும்; மெதுவாக சிறிது நேரம், பின்னர் அதிவேகமாக. 250 ல் பொ.ச.வ.
Siddhartha’s second political act was revolutionary and
counter-cultural. He created monasticism. Individuals could drop out
of their assigned roles – their dharma, “duty” – in a
militaristic and class and caste structured Hindu society, shave their
hair, put on a robe, and devote themselves to the enlightenment
adventure.
சித்தார்தாவின் இரண்டாவது அரசியல் சட்டம் புரட்சிகர மற்றும் எதிர் கலாச்சாரமாக இருந்தது. அவர் துறவியை உருவாக்கினார். தனிநபர்கள் தங்கள் தர்மம், “கடமை” - ஒரு இராணுவவாத மற்றும் வர்க்கம் மற்றும் சாதி கட்டமைக்கப்பட்ட இந்து சமுதாயத்தில் - தங்கள் தர்மம் மற்றும் வர்க்கம் மற்றும் சாதி கட்டமைக்கப்பட்ட இந்து சமூகம், தங்கள் தலைமுடி ஷேவ், ஒரு மேலடை, மற்றும் அறிவொளி சாகச தங்களை அர்ப்பணித்து.
In India, monastics – bhikshus and bhikshunis,
monks and nuns – would walk once a day to a nearby village or metropolis
in humble pilgrimage for alms. Hindu tradition honored the opportunity
to be of service to those on the spiritual path. “Householders” gained
“merit” in providing monks with food. A bhikshu or bhikshuni might, in return, offer a short dharma talk.
இந்தியாவில், மோனாஸ்டிக்ஸ் - பிக்ஷஸ் மற்றும் பிக்ஷூனிஸ், துறவிகள் மற்றும் கன்னியாஸ்திரிகள் - தர்மங்களுக்கு தாழ்வான புனித யாத்திரை அருகிலுள்ள கிராமம் அல்லது மெட்ரோபோலிஸிற்கு ஒரு நாளைக்கு ஒரு முறை நடக்க வேண்டும். ஆன்மீக பாதையில் அந்த சேவையைப் பெறுவதற்கான வாய்ப்பை இந்து மதம் கௌரவித்தது. “வீட்டுவசதிகள்” உணவுகளுடன் துறவிகளை வழங்குவதில் “தகுதி பெற்றனர்”. ஒரு பிக்ஷு அல்லது பிக்ஷுனி, அதற்கு பதிலாக ஒரு குறுகிய தர்ம பேச்சு வழங்கலாம்
When Buddhism spread to China, there was a Confucian ethic of
self-reliance quite the opposite of Indian generosity. No “begging”
allowed. Buddhist monks were forced to innovate.
பௌத்த மதம் சீனாவுக்கு பரவியபோது, இந்திய தாராளவாதத்தின் எதிர்மறையான தன்னம்பிக்கையின் ஒரு கும்பல் நெறிமுறை இருந்தது. இல்லை “பிச்சை” அனுமதிக்கப்படவில்லை. பௌத்த துறவிகள் புதுமைக்கு தள்ளப்பட்டனர்.
Zen – called Ch’an in Chinese – expanded monastic life to include gardening, thus beginning a work-ethic of enduring practicality and aesthetics.
ஜென் - சீன மொழியில் Ch’an என்றழைக்கப்படும் - தோட்டக்கலை உட்பட மெருகூட்டல் வாழ்க்கையை விரிவுபடுத்தியது, இதனால் நடைமுறை மற்றும் அழகியல் நீடித்த ஒரு வேலை-நெறிமுறையைத் தொடங்குகிறது.
Monastic life included meditation, chanting, chores, study, debate,
and the art of medicine. Buddhism spread throughout India and Asia
largely because its practitioners were healers. People referred to
wandering Buddhists as “medicine monks.” People were impressed and
grateful. They inquired about therapeutic skill. Where did the monk
learn it? Who was the Buddha? What did he teach?
மன்மோகன் வாழ்க்கை தியானம், மந்திரம், வேலைகள், ஆய்வு, விவாதம், மற்றும் மருந்து கலை ஆகியவை அடங்கும். பௌத்த மதம் இந்தியாவிலும் ஆசியாவிலும் பரவியது, ஏனெனில் அதன் பயிற்சியாளர்கள் குணப்படுத்துபவர்கள். பௌத்தர்களை “மருந்து துறவிகள்” என்று குறிப்பிடுவதைக் குறிப்பிட்டுள்ளனர். மக்கள் ஈர்க்கப்பட்டனர் மற்றும் நன்றியுடன் இருந்தனர். அவர்கள் சிகிச்சை திறன் பற்றி விசாரித்தார். மோன்க் எங்கு கற்றுக்கொண்டது? புத்தர் யார்? அவர் என்ன கற்பித்தார்?
When people heard Siddhartha’s life story, they learned that he was
shocked into the enlightenment quest by a sudden encounter with old age,
sickness, and death. Healing, then, would be his mission.[ref]In the
Mahayana pantheon, there is a Medicine Buddha called Bhaishajyaraja –
“Medicine King.” In Mahayana Buddhism’s majestic circus of angelic
allies, there are eight Medicine Buddhas, and Siddhartha Gautama is
one.[/ref]
சித்தார்தாவின் வாழ்க்கை கதையை மக்கள் கேள்விப்பட்டபோது, பழைய வயது, வியாதி, மற்றும் மரணத்துடன் திடீரென சந்திப்பதன் மூலம் அவர் அறிவொளியுடனான தேடலில் அதிர்ச்சியடைந்ததாக அவர்கள் அறிந்தார்கள். ஹீலிங், பின்னர், அவரது நோக்கம் இருக்கும். மஹாயானா பாந்தோனில் [REF], Bhaishajyaraja - “மருந்து கிங்” என்ற மருந்து புத்தர் உள்ளது. மஹாயன புத்தமதத்தின் மகாவான பௌத்த மதத்தின் மகத்துவத்தின் மகத்தான சர்க்கஸ், எட்டு மருந்துகள் புத்தகங்கள் உள்ளன, மற்றும் சித்தார்தா கௌதம ஒன்று. [/ Ref]
In Buddhism, healing and awakening go together.
புத்தமதத்தில், சிகிச்சைமுறை மற்றும் விழிப்புணர்வு ஒன்றாக செல்ல.
In a sense, Siddhartha’s life set Indian history in motion. Metaphorically speaking, he turned “the teaching wheel” (dharma-chakra)
three times: toward Theravada, Mahayana, and Tantra. [ref]There are
several ways of interpreting Buddha’s “Three Turnings of the Dharma
Wheel.” One example is the version I have offered here: from Theravada
through Mahayana to Vajrayana. A second and equally popular example
asserts the evolution of Buddhism from Theravada through Mahayana to
Yogachara Chittamatra. Yogachara Chittamatra is the “Mind Only” or
“Consciousness Only” idealist school of Buddhism, founded in the fourth
century CE by the Mahayana adept Asanga and his younger half-brother
Vasubandhu. As a qualifying note, I would like to stress the importance
and popularity of this alternative interpretation of “the third turn.”
Now, two more examples illustrate the complexity of Buddhist
hermeneutics.
ஒரு பொருளில் சித்தார்த்தாவின் வாழ்க்கை இந்திய வரலாற்றை இயக்கத்தில் அமைத்தது. உருவகமாக பேசும், அவர் “கற்பித்தல் சக்கரம்” (தர்மம்-சக்ரா) மூன்று முறை: தோவராடா, மஹாயானா, மற்றும் தந்திரம் ஆகியவற்றை நோக்கி. [Ref] புத்தரின் “தர்மம் சக்கரத்தின் மூன்று திருப்பங்களை புரிந்துகொள்வதற்கான பல வழிகள் உள்ளன. ஒரு உதாரணம் நான் இங்கு வழங்கிய பதிப்பாகும்: தெருவாடாவிலிருந்து மஹாயானாவிலிருந்து வாஜிரயானாவிற்கு. இரண்டாவது மற்றும் சமமாக பிரபலமான உதாரணம், பௌத்தத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியை மஹாயானாவிலிருந்து யோகாசரா சித்தமத்ராவிலிருந்து பௌத்தத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியை உறுதிப்படுத்துகிறது. யோகாசரா சித்தமத்ரா “மஹாயானா திறந்து அசங்கா மற்றும் அவரது இளைய அண்ணா-சகோதரர் வஸுபண்டு ஒரு தகுதி வாய்ந்த குறிப்பு என, “மூன்றாவது முறை” இந்த மாற்று விளக்கத்தின் முக்கியத்துவம் மற்றும் புகழ் வலியுறுத்த விரும்புகிறேன். இப்போது, பௌத்த ஹெர்மீனியர்களின் சிக்கலான தன்மையை இன்னும் இரண்டு எடுத்துக்காட்டுகள் விளக்குகின்றன.
First: A more advanced and esoteric interpretation of “the three
turns” says that they refer to the three ways of understanding each of
the Four Noble Truths. Each “noble truth” has three dimensions or
depth-levels, which might be described as surface, secondary, and deep.
(Or, if you will: normal, hidden, and secret; or common, deeper, and
profound.)
முதல்: “மூன்று திருப்பங்களை” ஒரு மேம்பட்ட மற்றும் எஸோடெரிக் விளக்கம் கூறுகிறது, அவர்கள் நான்கு உன்னத சத்தியங்களை புரிந்து கொள்ளும் மூன்று வழிகளைக் குறிப்பிடுகிறார்கள். ஒவ்வொரு “உன்னத சத்தியமும்” மூன்று பரிமாணங்களை அல்லது ஆழமான அளவுகளைக் கொண்டுள்ளது, அவை மேற்பரப்பு, இரண்டாம் நிலை மற்றும் ஆழமாக விவரிக்கப்படலாம். (அல்லது, நீங்கள் விரும்பினால்: சாதாரண, மறைக்கப்பட்ட, மற்றும் இரகசிய; அல்லது பொதுவான, ஆழமான, மற்றும் ஆழ்ந்த.)
Second: The “three turns” may be, and often are, approached in a
fashion we might call logico-linguistic. The “first turn” is Buddha’s
articulation of the distinction between samsara and nirvana, and the
path from the former to the latter, as embodied in the Four Noble
Truths. The “second turn,” associated with Mahayana’s prajnaparamita (“highest wisdom”) sutras – including the Heart Sutra and the Diamond Sutra
– collapses that distinction, and says that ultimate truth is beyond
logic and beyond language, thus acting as a warning not to trust
concepts and words. But many Buddhist practitioners found this too
confusing. So, the “third turn” returns to the first, but informed by
the second. It resurrects language and logic as a viable but provisional approach to the Four Noble Truths, declaring their provisional profundity as pointing to ultimate ineffability.[/ref]
இரண்டாவதாக: “மூன்று திருப்பங்கள்” இருக்கலாம், பெரும்பாலும், ஒரு பாணியில் அணுகலாம், லோகோ-மொழியியல் என்று அழைக்கலாம். “முதல் திருப்பம்”, சம்சரா மற்றும் நிர்வாணாவிற்கும் இடையேயான வேறுபாட்டின் புத்தரின் வெளிப்பாடு மற்றும் முன்னாள் பிந்தையவரின் பாதையில், நான்கு உன்னத சத்தியங்களை உள்ளடக்கியது. மஹாயனவின் பிரஜணபாரமிதா (”மிக உயர்ந்த விஸ்டம்”) சூத்திரங்கள் “இரண்டாவது திருப்பம்” சூத்திரங்கள் (”உயர்ந்த ஞானம்”) சூத்திரங்கள் - இதயம் சூட்ரா மற்றும் வைர சூத்ரா உட்பட - அந்த வேறுபாட்டை வீழ்த்தி, இறுதி உண்மை தர்க்கம் மற்றும் அதற்கு அப்பால், ஒரு எச்சரிக்கையாக செயல்படுவதில்லை என்று கூறுகிறது நம்பிக்கை கருத்துக்கள் மற்றும் வார்த்தைகள். ஆனால் பல பௌத்த பயிற்சியாளர்கள் இந்த குழப்பமானதாகக் கண்டனர். எனவே, “மூன்றாவது முறை” முதலாவதாக திரும்பும், ஆனால் இரண்டாவது தகவல் தெரிவிக்கப்படுகிறது. இது ஒரு சாத்தியமான ஆனால் தற்காலிக அணுகுமுறையாக ஒரு சாத்தியமான ஆனால் தற்காலிக அணுகுமுறை என்று வாழ்க்கை மற்றும் தர்க்கம் உயிர்த்தெழுகிறது, அவர்களின் தற்காலிக செயல்திறன் அறிவிப்பு இறுதி பயனற்ற தன்மையை சுட்டிக்காட்டி. [/ REF]
Each of these three traditions emphasizes different aspects of Buddhism and holds up a different ideal of enlightenment.
இந்த மூன்று மரபுகள் ஒவ்வொன்றும் புத்தமதத்தின் பல்வேறு அம்சங்களை வலியுறுத்துகிறது மற்றும் அறிவொளிக்கு வேறுபட்ட இலட்சியத்தை வைத்திருக்கிறது.
Recalling
the Zen of Buddha beneath the bodhi tree, we envision
Shakyamuni deciding on three seeds at the heart of his teachings. These
will blossom into Theravada, Mahayana, and Vajrayana/Tantra. The
“three turnings” show The Tripartite Path to Awakening – from arhat to bodhisattva to mahasiddha.
போதி மரத்தின் கீழ் புத்தர் ஜென்னை நினைவு கூர்ந்தார், அவருடைய போதனைகளின் இதயத்தில் மூன்று விதைகளைத் தீர்மானிப்போம். இந்த தோவர்தா, மஹாயானா, மற்றும் வாஜிரயானா / தந்திரம் ஆகியவற்றில் இவை மலர்கின்றன. ARHAT இலிருந்து போதிசத்வாவிலிருந்து மஹாசிதாவுக்கு விழிப்பூட்டுவதற்கு முத்தரப்பு பாதையை “மூன்று திருப்பங்கள்” காட்டுகின்றன.
Buddha’s first turning of the Dharma Wheel laid the foundation for Theravada monasticism and the ideal of the meditative arhat.
Theravada, the “elder tradition,” emphasizes individual enlightenment;
the journey of the aspirant on the path of knowledge from samsara to
nirvana, based on a provisional distinction between samsara and nirvana
(implied in The Four Noble Truths). Having achieved enlightenment, the
pilgrim is called an arhat. Arhat means “foe destroyer.” An arhat has “destroyed” – conquered or overcome – the samsaric passions which act as foes or obstacles to nirvanic freedom.
தர்ம சக்கரத்தின் புத்தர் முதல் திருப்பு, தர்மவடன் துறவிக்கு அடித்தளத்தை அமைத்தது மற்றும் தியானத்தின் அராதத்தின் சிறந்தது. தோவராடா, “மூத்த பாரம்பரியம்” தனிப்பட்ட அறிவொளியை வலியுறுத்துகிறது; சம்சாரம் மற்றும் நிர்வாணாவிற்கு இடையிலான ஒரு தற்காலிக வேறுபாட்டை அடிப்படையாகக் கொண்ட, சாம்சாராவிலிருந்து நிர்வாணத்தில் உள்ள நெருப்பின் பயணத்தின் பயணத்தின் பயணத்தின் பயணத்தின் பயணம். அறிவொளியை அடைந்தவுடன், யாத்ரீகர் ஒரு அராட் என்று அழைக்கப்படுகிறார். அராட் என்பது “எதிரியின் அழிவு.” ஒரு arhat “அழிக்கப்பட்டது” - வெற்றி அல்லது கடக்க - வெர்நாய் சுதந்திரம் எதிரிகள் அல்லது தடைகளை செயல்படும் சம்சரிக் உணர்வுகளை.
Buddha’s second turning of the Dharma Wheel – the seed for what might
be called the Mahayana revolution – collapses the distinction between
samsara and nirvana. That distinction was initially offered as a
provisional, heuristic device. It stimulates the journey to awakening.
But Siddhartha knew that this provisional distinction could easily be
reified into a sharp and dogmatic dualism, as if nirvanic freedom is
somewhere else, and something other than what we are at the core of our
being. Mahayana Buddhism adds the clarification that precludes that
mistake.[ref]It would be a mistake to make too sharp a distinction
between Theravada and Mahayana Buddhism. There is, of course, a
difference in emphasis. Theravada emphasizes the wisdom-ideal of the arhat. Mahayana (which includes Tantra and Zen) emphasizes the compassion-ideal of the bodhisattva. But we must always keep in mind that for Buddhism as a whole, and right from the start, wisdom and compassion – prajna and karuna
– are, in essence, two names for the same. This is important because
the unity of wisdom and compassion is the heart of Buddha’s political
philosophy. Siddhartha Gautama’s pedagogy always operates on three
levels: individual, social, and political. These three levels are
interconnected, interdependent, mutually interpenetrating; and each is,
or ought to be, informed by Dharma as existential essence and
cosmological context – what Lao Tzu calls Tao, understood as Nature’s
way, process, harmony, balance. A common refrain in Buddha’s teaching
is that a Buddha arises “for the welfare of the multitude.”[/ref]
தர்ம சக்கரத்தின் புத்தரின் இரண்டாவது திருப்புதல் - மஹாயானா புரட்சி என்று அழைக்கப்பட வேண்டிய விதை - சம்சரா மற்றும் நைபனாவிற்கும் இடையேயான வேறுபாட்டை வீழ்த்துகிறது. அந்த வேறுபாடு ஆரம்பத்தில் ஒரு தற்காலிக, கதிர்வீச்சு சாதனமாக வழங்கப்பட்டது. விழிப்புணர்வுக்கு பயணத்தை தூண்டுகிறது. ஆனால் சித்தார்தா இந்த தற்காலிக வேறுபாடு எளிதாக ஒரு கூர்மையான மற்றும் dogmatic dualism மீது நிராகரிக்க முடியும் என்று தெரியும், Nirvanic சுதந்திரம் வேறு எங்காவது உள்ளது, மற்றும் நாம் நம் இருப்பது மையத்தில் என்ன தவிர வேறு ஏதாவது. மஹாயான புத்தமதம் அந்தத் தவறுகளைத் தடுக்கும் விளக்கத்தை சேர்க்கிறது. [REF] தோவராடா மற்றும் மஹாயன புத்தமதத்திற்கும் இடையேயான ஒரு வித்தியாசத்தை மிகவும் கூர்மையான ஒரு தவறு என்று ஒரு தவறுதலாக இருக்கும். நிச்சயமாக, முக்கியத்துவம் உள்ள ஒரு வித்தியாசம் உள்ளது. தெரு ஞானத்தின் ஞானத்தை வலியுறுத்துகிறது. மஹாயானா (தந்திரம் மற்றும் ஜென் ஆகியவை அடங்கும்) போதியசத்தாவாவின் இரக்கத்தை வலியுறுத்துகிறது. ஆனால் பௌத்த மதத்திற்காகவும், தொடக்கத்தில் இருந்து, ஞானம் மற்றும் இரக்கம் - பிரஜ்னா மற்றும் கருணா - சாராம்சத்தில், அதே இரண்டு பெயர்களாக இருந்தாலும் சரி என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும். புத்தரின் அரசியல் தத்துவத்தின் இருதயத்தின் இரக்கம், ஞானத்தின் ஒற்றுமை என்பது முக்கியம். சித்தார்தா கௌதமவின் போதகர் எப்போதும் மூன்று நிலைகளில் செயல்படுகிறார்: தனிநபர், சமூக மற்றும் அரசியல். இந்த மூன்று நிலைகள் ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்படுகின்றன, இடைக்கால, பரஸ்பர இடைவெளியில் உள்ளன; ஒவ்வொருவரும், அல்லது இருத்தலியல் சாரம் மற்றும் அண்டவியல் சூழலைப் போலவே தெரிவிக்கப்பட வேண்டும் - லாவோ ட்சு டோவை அழைப்பது, இயற்கையின் வழி, செயல்முறை, ஒற்றுமை, சமநிலை ஆகியவற்றைப் புரிந்துகொண்டது. புத்தரின் போதனையில் ஒரு பொதுவான பழக்கம் ஒரு புத்தர் “பலவித நலனுக்காக” எழுகிறது. [/ Ref]
Nevertheless, the journey to enlightenment must still be made.
Mentors and guidelines are helpful, but each individual must do the hard
work alone. Mahayana thinking, often best expressed in Zen, is
inherently paradoxical. It requires what I call “dialectical
thinking.” Mahayana says that we are already enlightened. It also says
that our primary task in life is to become enlightened. This is a
paradox, not a contradiction. In Platonic terms, the enlightenment
adventure is the journey to “recollection” – to the realization that we
are, and always have been, embodiments of the Agathon (the Good, the True, the Beautiful).
ஆயினும்கூட, அறிவொளிக்கு பயணம் இன்னும் செய்யப்பட வேண்டும். வழிகாட்டிகள் மற்றும் வழிகாட்டுதல்கள் உதவியாக இருக்கும், ஆனால் ஒவ்வொரு நபரும் தனியாக வேலை செய்ய வேண்டும். மஹாயானா சிந்தனை, பெரும்பாலும் ஜென் மொழியில் வெளிவந்தது, இயல்பாகவே முரண்பாடானதாகும். நான் “இயங்கியல் சிந்தனை” என்று அழைக்கிறேன். மஹாயானாவை நாங்கள் ஏற்கனவே அறிவுறுத்துகிறோம் என்று கூறுகிறார். வாழ்க்கையில் நமது முதன்மை பணியை அறிவொளியூட்டுவதாக இருப்பதாக இது கூறுகிறது. இது ஒரு முரண்பாடு, ஒரு முரண்பாடு அல்ல. Platonic விதிகளில், அறிவொளி சாகசமானது “நினைவூட்டல்” செல்லும் பயணமாகும் - நாம் இருப்பதை உணர்ந்து, எப்பொழுதும், அகத்தான் எம்போடிமடல்கள் (நல்ல, உண்மை, அழகானவை) ஆகியவை உள்ளன.
Mahayana means “great vehicle.” Maha is “great” (or “large”); yana is “vehicle.” Mahayana Buddhism occasionally calls Theravada “Hinayana” (“small vehicle”). Theravada emphasizes the individual quest for enlightenment; so it only takes a “small vehicle” (a hinayana, or “small raft”) to carry the individual across the river of illusion, from samsara to nirvana. (The raft is the practice of
overcoming the obstacles to awakening.) But Mahayana says that
individual enlightenment is not nearly enough. The point is to bring
everyone to “freedom from suffering;” and to bring everyone across the
river of illusion, a large vehicle – a maha-yana – is needed. And to accomplish this, the enlightened sage must engage in the perpetual practice of compassion (karuna). And this is precisely what the Buddha did. Buddha was a bodhisattva.
மஹாயானா “பெரிய வாகனம்” என்று பொருள். மகா “பெரிய” (அல்லது “பெரிய”); யானா “வாகனம்.” மஹாயான புத்தமதம் அவ்வப்போது “ஹினாயானா” (”சிறிய வாகனம்”) என்று அழைக்கப்படுகிறது. தெராவாடா அறிவொளிக்கு தனிப்பட்ட தேடலை வலியுறுத்துகிறது; எனவே, ஒரு “சிறிய வாகனம்” (ஒரு ஹினாயானா, அல்லது “சிறிய ராஃப்ட்”) மட்டுமே மாயை நதி முழுவதும் தனிநபரை, சம்சராவில் இருந்து நிர்வாணமாகும். (ராஃப்ட் விழிப்புணர்வு தடைகளை கடந்து நடைமுறையில் உள்ளது.) தனிப்பட்ட அறிவொளி கிட்டத்தட்ட போதும் என்று மஹாயானா கூறுகிறார். எல்லோரும் அனைவருக்கும் “துன்பத்திலிருந்து சுதந்திரம்;” மற்றும் மாயை நதி முழுவதும் அனைவருக்கும் கொண்டு, ஒரு பெரிய வாகனம் - ஒரு மகா-யானா - தேவை. இதை நிறைவேற்றுவதற்கு, அறிவொளி முனிவர் இரக்கமின்மை (கருணா) நிரந்தர நடைமுறையில் ஈடுபட வேண்டும். இது புத்தர் என்ன செய்தது துல்லியமாக உள்ளது. புத்தர் ஒரு bodhisattva இருந்தது.
We may say, then, that Mahayana Buddhism has two, interrelated
aspects. It collapses the distinction between samsara and nirvana,
asserting that we are already enlightened (even if, paradoxically, we
must pursue that realization experientially). It also asserts that
compassion is the path to wisdom, and the necessary fruit of wisdom,
supplementing the arhat ideal with that of the bodhisattva.
A bodhisattva – by definition a compassionate peace-maker – manifests
wisdom by helping to establish institutions of social justice.
மஹாயன புத்தமதத்திற்கு இரண்டு, இடைப்பட்ட அம்சங்களைக் கொண்டிருப்பதாக நாம் கூறலாம். சம்சரா மற்றும் நிர்வாணாவளுக்கும் இடையேயான வேறுபாட்டை அது சரிந்துள்ளது, நாங்கள் ஏற்கனவே அறிவொளியூட்டப்பட்டிருப்பதை உறுதிப்படுத்துகிறோம் (முரண்பாடான முறையில், நாம் அந்த உணர்திறன் அனுபவத்தை தொடர வேண்டும்). இது இரக்கம் ஞானத்தின் பாதையாகவும், ஞானத்தின் அவசியமான பழம், பாதிசத்வாவுடன் அராட் இலட்சியத்தை கூடுதலாக வழங்குவதாகவும் வலியுறுத்துகிறது. ஒரு bodhisattva - ஒரு இரக்கமுள்ள சமாதான தயாரிப்பாளர் வரையறை மூலம் - சமூக நீதி நிறுவனங்கள் நிறுவ உதவுவதன் மூலம் ஞானத்தை வெளிப்படுத்துகிறது.
Grounded in bodhichitta – the bodhisattva ideal of
socially engaged compassion – Mahayana Buddhism divinizes Buddha;
introduces a majestic pantheon of Buddhas and celestial Bodhisattvas;
expands the universe into a multiverse; and says that we are already enlightened. Nirvana’s delight is the essence of our being and becoming. Wisdom is compassion with a smile.
Bodhichitta இல் தரையிறங்கியது - மஹாயானா புத்தமதம் புத்தர் பத்மசிட்டா இலட்சியமானது புத்தாண்டு; புத்தர்கள் மற்றும் வானியல் போதிசத்வாஸ் ஒரு கம்பீரமான பாந்தோன் அறிமுகப்படுத்துகிறது; பிரபஞ்சத்தை ஒரு பன்முகத்துக்குள் விரிவாக்குகிறது; நாம் ஏற்கனவே அறிவுறுத்துகிறோம் என்று கூறுகிறார். நிர்வாணாவின் மகிழ்ச்சி எங்கள் இருப்பது சாரம் ஆகும். ஞானம் ஒரு புன்னகையுடன் இரக்கமாக இருக்கிறது.
Mahayana includes Tibetan Buddhism and Zen. In Mahayana Buddhism,
Nagarjuna is revered as “a second Buddha.” Nagarjuna was a scholar yogi
and early abbot of Nalanda Monastic University. Nalanda was several
hundred times larger than Plato’s Academy. Nagarjuna founded Madhyamaka – “Middle Way” Buddhism. Madhyamaka is the lotus at the heart of the Mahayana Renaissance in Indian Buddhism, blooming in the first thousand years CE.
மஹாயானா திபெத்திய புத்த மதம் மற்றும் ஜென் ஆகியவை அடங்கும். மஹாயானா பௌத்த மதத்தில் நாகர்ஜுனா “இரண்டாவது புத்தர்” என்று வணங்குகிறார். நாகார்ஜுனா ஒரு அறிஞர் யோகி மற்றும் நாலந்தா மன்மோகன் பல்கலைக்கழகத்தின் ஆரம்பகால அபோட் ஆவார். நாலந்தா பிளாட்டோவின் அகாடமி விட பல நூறு மடங்கு பெரியதாக இருந்தது. நாகார்ஜுனா மத்யமகாவை - “நடுத்தர வழி” புத்தமதத்தை நிறுவினார். மத்தியமேக்கா இந்திய பௌத்தத்தில் மஹாயானா மறுமலர்ச்சியின் இதயத்தில் தாமதம் தாமதம், முதல் ஆயிரம் ஆண்டுகளில் பூக்கும்.
After 500 years of Theravada Buddhist influence, India, at the turn
to the Common Era, blossomed into what was, perhaps, the most peaceful,
prosperous, and creative culture the world has ever known, becoming The
Jewel of Asia with the rise of Mahayana Buddhism and the socially
interacting bodhisattva ideal.
500 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, இந்தியாவிற்குப் பிறகு, பொதுவான சகாப்தத்திற்கு திரும்பியதன் பின்னர், ஒருவேளை, உலகெங்கிலும் உள்ள மிகவும் அமைதியான, வளமான, மற்றும் ஆக்கபூர்வமான கலாச்சாரங்கள், மஹாயானாவின் எழுச்சியுடன் ஆசியாவின் நகைச்சுவையாக மாறிவிட்டன. புத்தமதம் மற்றும் சமூக ரீதியாக தொடர்பு போடசத்வா இலட்சியமானது.
New texts emerge, mostly in Sanskrit. Texts like the Heart Sutra, Diamond Sutra, Lotus Sutra, Vimalakirti Sutra, Lankavatara Sutra, and Avatamsaka (“Flower Garland”) Sutra. About 500 CE, Mahayana introduced the long esoteric, thunderbolt Tantric path to enlightenment, called Vajrayana – the “diamond vehicle.” This is the historical unfolding of Buddha’s seed for the third turning of the Dharma Wheel.
புதிய நூல்கள் பெரும்பாலும் சமஸ்கிருதத்தில் வெளிப்படுகின்றன. ஹார்ட் சூத்ரா, டயமண்ட் சூத்ரா, தாமரை சூத்ரா, விமலகாத்தி சூத்ரா, லங்காவட்டரா சூத்ரா, மற்றும் அவதார்சாகா (”மலர் மார்க்லாண்ட்”) சூத்ரா போன்ற நூல்கள். சுமார் 500 பொ.ச.மு. தர்மம் சக்கரம் மூன்றாவது திருப்புமுனைக்கு புத்தரின் விதை விரிவுபடுத்துவது இதுதான்.
Buddha’s third turning of the Dharma Wheel shows that to be a Buddha
is to be a shaman. In Vajrayana tradition, the ideal of fully awake
human being is “transpersonal” – more than merely “human,” and better
than being a god.
தர்ம சக்கரத்தின் புத்தரின் மூன்றாவது திருப்பு ஒரு புத்தர் ஒரு ஷமன் என்று காட்டுகிறது. வாஜிரயானா பாரம்பரியத்தில், மனிதனாக இருப்பதை முழுமையாக விழித்துக்கொள்வது, “மனிதனின்” - வெறுமனே “மனிதனை” விடவும், கடவுளாக இருப்பதைவிட சிறந்தது.
Tantra is the diamond path to metamorphosis; the yogic alchemy of angelic transformation to mahasiddha. A mahasiddha is a Vajrayana Magus. Hermes Trismegistus. Shaman, healer, sage.
Tantra என்பது உருமாற்றத்திற்கான வைர பாதையாகும்; மஹாசிதாவுக்கு தேவதூதருக்கான யோகி ரசவாதம். ஒரு மஹாசிதா ஒரு வாஜிரயானா மாகஸ். ஹெர்ம்ஸ் trismegistus. ஷமான், மருந்து, முனிவர்.
Actualizing Blake’s dictum that “the paranormal is normal,” a Tantric
adept, fusing Zen meditation and yogic discipline with shamanic
imagination, becomes a “magical being,” with exponential energy for a
life of service.
“பாராநார்மல் சாதாரணமானது,” என்று பிளேக்கின் சொற்பொழிவு, ஒரு தந்திரமான திறமை வாய்ந்தது, ஷமனிக் கற்பனையுடன் ஜென் தியானம் மற்றும் யோகிக் ஒழுக்கம் ஆகியவை, ஒரு “மந்திரமாக இருப்பது” ஆகும்.
Vajrayana flourished for the next 500 years until the Muslim
invasions beginning in the year 1000. For Buddhist monastic
universities – the greatest gardens of learning the world has ever seen –
those invasions launched 200 years of nightmare.
அடுத்த 500 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு முஸ்லீம் ஆக்கிரமிப்புக்கள் வரை முஸ்லீம் ஆக்கிரமிப்புக்கள் வரை வளர்க்கப்பட்டன. பௌத்த மன்மோகனவாக்க பல்கலைக்கழகங்களுக்கு - உலகத்தை கற்கும் மிகப்பெரிய தோட்டங்கள் இதுவரை கண்டிருக்கின்றன - அந்த ஆக்கிரமிப்புக்கள் 200 ஆண்டுகளாக கனவு கண்டன.
By the year 1200, Buddhism had virtually vanished in the land of its
birth, the smoke from Nalanda’s smoldering libraries darkening the skies
for months.
1200 ஆம் ஆண்டளவில், பௌத்த மதம் அதன் பிறப்பின் நிலத்தில் கிட்டத்தட்ட மறைந்துவிட்டது, நாலந்தாவின் புகை நூலகங்களில் இருந்து புகை சில மாதங்களாக வானங்களை இருட்டாகிறது.
As historical footnote, we might observe a certain irony. The
Muslims were so impressed by what they had destroyed, they were inspired
to recreate Buddhist Gardens of Learning in Islamic mold, giving birth
to Hagia Sophia and Andalusian Spain, thus sparking the European
Renaissance with its own double culmination in Newtonian science and the
French Revolution.
வரலாற்று அடிக்குறிப்பு என, நாம் ஒரு குறிப்பிட்ட முரண்பாடாக இருக்கலாம். முஸ்லிம்கள் அவர்கள் அழித்ததைப்போல் மிகவும் ஈர்க்கப்பட்டனர், அவர்கள் இஸ்லாமிய அச்சு கற்கும் பெளத்த தோட்டங்களை மீண்டும் ஈர்க்கப்பட்டனர், ஹாகியா சோபியா மற்றும் அன்டலஸ்ஸியன் ஸ்பெயினைப் பெற்றெடுத்தனர், இதனால் நியூசிலோனிய விஞ்ஞானத்திலும் பிரெஞ்சு புரட்சிகரத்திலும் தனது இரட்டை உச்சநிலையுடன் ஐரோப்பிய மறுமலர்ச்சியைத் தூண்டியது .
By the time of Buddhism’s disappearance in India, Siddhartha’s Dharma
had already spread throughout Southeast Asia. Also into Kashmir,
Afghanistan, Bhutan. Across Central Asia west; and across the Silk
Route east, into Mongolia and China.
இந்தியாவில் புத்தமதத்தின் காணாமல் போன சமயத்தில் சித்தார்த்தாவின் தர்மம் ஏற்கனவே தென்கிழக்கு ஆசியா முழுவதும் பரவியது. மேலும் காஷ்மீர், ஆப்கானிஸ்தான், பூட்டான். மத்திய ஆசியா மேற்கு முழுவதும்; மற்றும் பட்டு பாதை கிழக்கு முழுவதும், மங்கோலியா மற்றும் சீனாவுக்குள்.
Around 500 CE, the legendary Bodhidharma sailed from Sri Lanka and brought meditative Buddhism (dhyana) to China. By the year 600, dhyana Buddhism in China was merging with Taoism to give birth to Ch’an Buddhism, which, crossing to Japan around the year 1200, became known as Zen.
கி.மு. சுமார் 500 கி.மீ. 600 ஆம் ஆண்டளவில், சீனாவில் தியானா பௌத்த மதம் சானிஸம் பிறந்தார், இது Chh’an Bubdhmism ஐப் பெற்றுக்கொள்வதற்கு, 1200 ஆண்டுகளில் ஜப்பான் கடந்து, ஜென் என அறியப்பட்டது.
Beginning in the 7th century, Buddhism crossed the
Himalayas into Tibet, where the Tantric tradition in particular, built
on a solid practice of Theravada and Mahayana, survived and grew.
Tibetan Buddhism now nourishes the postmodern soul with treasures
therapeutic and global.
7 ஆம் நூற்றாண்டில் தொடங்கி, புத்தமதம் திபெத்தில் இமயமலைக் கடந்து, குறிப்பாக திபெர்ரிக் பாரம்பரியம், தெருவாடா மற்றும் மஹாயானாவின் திடமான நடைமுறையில் கட்டப்பட்டது, உயிர் பிழைத்தது. திபெத்திய பௌத்த மதம் இப்பொழுது பின்தங்கிய ஆத்மாவை புதையல்கள் சிகிச்சை மற்றும் உலகளாவிய ரீதியில் நசுக்குகிறது.
Said the voice in the bell: “Aim for Beauty, and all will be well.”
பெல் உள்ள குரல் கூறினார்: “அழகு நோக்கம், மற்றும் அனைத்து நன்றாக இருக்கும்.”
The demand to abandon illusions about our condition
is a demand to abandon the conditions which require illusion.Karl Marx
எங்கள் நிபந்தனைகளைப் பற்றி பிரமைகளை கைவிட வேண்டும்
Imlusion.Karl மார்க்ஸ் தேவைப்படும் நிலைமைகளை கைவிடுவதற்கான ஒரு கோரிக்கை
Buddha’s political philosophy begins with pedagogy. Society should exist for the sake of schools; not the other way around.
புத்தரின் அரசியல் தத்துவத்தை ஆசிரியத்துடன் தொடங்குகிறது. சமுதாயத்திற்காக சமூகம் இருக்க வேண்டும்; வேறு வழி இல்லை.
At the core of Buddha’s political philosophy is the notion that
“human life is precious, endowed with freedom and opportunity.” The
preciousness of life is Kantian “dignity,” manifest in what Martin Buber
calls “I-Thou” relations. For Buddha: All is sacred; the only
‘profane’ is not to know that.
புத்தரின் அரசியல் தத்துவத்தின் மையத்தில், “மனித வாழ்க்கை விலைமதிப்பற்றது, சுதந்திரம் மற்றும் வாய்ப்புடன் கூடியது” என்ற கருத்தாகும். வாழ்க்கையின் விலைமதிப்பற்றவர் கான்டியன் “கௌரவம்” என்பது மார்ட்டின் Buber “I-thou” உறவுகளை அழைப்பதில் வெளிப்படையானது. புத்தருக்கு: அனைத்து புனிதமான; ஒரே ‘துன்பகரமான’ என்று தெரியவில்லை.
Buddha’s political philosophy is therapeutic, because Buddha’s entire philosophy is paideia. This finds echo in Plato. Two-thirds of Plato’s Republic is devoted to education. A “just” pedagogy – a paideia
which does justice to evolving beings – is a pilgrimage of centering;
nourished by dialogue and debate; manifest in creative talent, “giving
birth to beauty in time.”
புத்தரின் அரசியல் தத்துவம் சிகிச்சை ஆகும், ஏனென்றால் புத்தரின் முழு தத்துவம் Paideia ஆகும். இது பிளாட்டோவில் எதிரொலியைக் காண்கிறது. பிளாட்டோவின் குடியரசில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு கல்விக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒரு “வெறும்” Peragogy - வளர்ந்து வரும் உயிர்களை நீதி செய்கிறது ஒரு paideia - மையமாக ஒரு புனித யாத்திரை; உரையாடல் மற்றும் விவாதத்தால் ஊட்டச்சத்து; படைப்பு திறமையில் வெளிப்படையான, “காலப்போக்கில் அழகுக்கு பிறந்தவர்.”
A just society emerges from schools that are gardens of learning. Buddha says: Society’s main function
is to nourish those gardens, whose fruits are future citizens.
Buddha’s culture-vision is romantic and pragmatic: The primary function
of society is to act as pedagogical playground for evolving beings.
கற்றல் தோட்டங்களில் இருக்கும் பள்ளிகளில் இருந்து ஒரு சமுதாயம் உருவாகிறது. புத்தர் கூறுகிறார்: சமுதாயத்தின் முக்கிய செயல்பாடு அந்த தோட்டங்களை வளர்க்க வேண்டும், அதன் பழங்கள் எதிர்கால குடிமக்கள். புத்தரின் கலாச்சாரம்-பார்வை காதல் மற்றும் நடைமுறை: சமுதாயத்தின் முதன்மை செயல்பாடு உருவாகும் மனிதர்களின் கற்பனையான விளையாட்டு மைதானமாக செயல்படுவதாகும்.
Buddha, like Aristotle, was less concerned with the form of
government than its consequence. Monarchy, aristocracy, democracy, or
any combination thereof – its measure is benevolence: the social virtue
it serves.
அரிஸ்டாட்டில் போன்ற புத்தர், அதன் விளைவை விட அரசாங்கத்தின் வடிவத்துடன் குறைவாக அக்கறை கொண்டிருந்தார். முடியாட்சி, பிரபுத்துவம், ஜனநாயகம், அல்லது அதன் கலவையானது - அதன் நடவடிக்கை இரக்கமற்றது: இது சமூக நலனுக்கும் உதவுகிறது.
Buddha gave advice to many kings. He recommended universal health care, anticipating Jesus: “Feed the poor; heal the sick.”
புத்தர் பல அரசர்களுக்கு அறிவுரை கொடுத்தார். அவர் உலகளாவிய சுகாதாரப் பாதுகாப்பு பரிந்துரைத்தார், இயேசுவை எதிர்பார்த்து: “ஏழைகளுக்கு உணவு கொடுங்கள்; உடம்பு சரியில்லை. “
Buddha was an ecological and animal rights activist. He championed a
thriving merchant class for stimulating a progressive marketplace of
ideas. He undercut Hindu class, caste, and misogynous prejudice by
allowing anyone, including women, into the Sangha.
புத்தர் ஒரு சுற்றுச்சூழல் மற்றும் விலங்கு உரிமைகள் ஆர்வலர் ஆவார். அவர் கருத்துக்களின் ஒரு முற்போக்கான சந்தை ஊக்குவிப்பதற்காக அவர் ஒரு செழிப்பான வணிக வர்க்கத்தை வென்றார். அவர் இந்து வர்க்கம், சாதி மற்றும் மிசோயானிய தப்பெண்ணங்களைத் தாங்கிக் கொண்டார்.
Sangha members owned no more than a bowl and robe; perhaps also a
blanket and staff. They were obliged to meditate, study, and debate.
சாங்கா உறுப்பினர்கள் ஒரு கிண்ணத்திற்கும் மேலதிகமாக இருந்தனர்; ஒருவேளை ஒரு போர்வை மற்றும் ஊழியர்கள். அவர்கள் தியானிக்க, படிப்பு, விவாதம் ஆகியவற்றிற்கு கடமைப்பட்டனர்.
They had to learn the alchemy of medicine, and the art of healing.
They balanced rules and reform by democratic consensus. They were
invited to leave the community; go forth as ambassadors of the Dharma;
learn by doing; serve the greater good of the greater whole.
அவர்கள் மருத்துவம் ரசவாதம் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும், மற்றும் குணப்படுத்தும் கலை. அவர்கள் சமநிலையான விதிகள் மற்றும் சீர்திருத்தத்தை ஜனநாயக ஒருமித்த கருத்தியல் மூலம். அவர்கள் சமூகத்தை விட்டு வெளியேற அழைக்கப்பட்டனர்; தர்மத்தின் தூதர்களாக போய்; செய்து கற்று; பெரிய முழு நல்ல நல்ல பரிமாறவும்.
Buddha was “a compassionate and pragmatic teacher who was
intent on promoting a social order in which people can live together
peacefully … in accord with ethical guidelines. (p. 3)
புத்தர் “ஒரு கருணையுள்ள மற்றும் நடைமுறை ஆசிரியராக இருந்தார், ஒரு சமூக ஒழுங்கை ஊக்குவிப்பதில் ஆர்வமாக இருந்தார், இதில் மக்கள் சமாதானமாக வாழ முடியும் … நெறிமுறை வழிகாட்டுதல்களுடன் உடன்படிக்கை. (ப. 3)In Buddhist philosophy and practice, “each person rises above the
demands of narrow self-interest and develops a sincere, large-hearted
concern for the welfare of others and the greater good of the whole.”
(p. 110)
பௌத்த தத்துவம் மற்றும் நடைமுறையில், “ஒவ்வொரு நபரும் குறுகிய சுய-ஆர்வத்தின் கோரிக்கைகளுக்கு மேலாக உயர்கிறது, மற்றவர்களின் நலனுக்காக ஒரு நேர்மையான, பெரிய மனதுடன் அக்கறை காட்டுகிறது.” (பக்கம் 110)“While the Buddha principally aimed at guiding people toward moral
and spiritual progress, he was fully aware that their capacity for moral
and spiritual development depends upon the material conditions of the
society in which they live. He acutely realized that when people are
mired in poverty and oppressed by hunger and want, they will find it
hard to hold to a path of moral rectitude. … Thus he saw that the
provision of economic justice is integral to social harmony and
political stability.” (p. 111)
Bikkhu Bodhi“புத்தர் முக்கியமாக தார்மீக மற்றும் ஆன்மீக முன்னேற்றத்தை நோக்கி வழிகாட்டும் மக்களை வழிநடத்தும் போது, தார்மீக மற்றும் ஆன்மீக வளர்ச்சிக்கான அவர்களின் திறன் அவர்கள் வாழும் சமுதாயத்தின் பொருள் நிலைமைகளை சார்ந்துள்ளது என்பதை அவர் முழுமையாக அறிந்திருந்தார். மக்கள் வறுமையில் மூழ்கியிருக்கும்போது, பசி மற்றும் ஒடுக்கப்பட்டவர்களாகவும், விரும்புவதாகவும், தார்மீக செலவினத்தின் பாதையை நடத்த கடினமாக இருப்பதாக அவர் உணர்ந்தார். … பொருளாதார நீதி வழங்கல் சமூக ஒற்றுமை மற்றும் அரசியல் ஸ்திரத்தன்மைக்கு ஒருங்கிணைந்ததாக இருப்பதை அவர் கண்டார். ” (ப. 111)
பிக்ஹு போதிஹி
The highest social virtue is awakening (prajna) – in mindfully compassionate body, speech and mind (karuna).
மிக உயர்ந்த சமூக நன்மை விழிப்புணர்வு (பிரஜ்னா) - கவனமாக இரக்கமுள்ள உடல், பேச்சு மற்றும் மனம் (கருணா).
Compassion is the essence of Buddha’s political philosophy. In
Kantian terms: Wisdom without compassion is like concepts without
percepts. Kant articulates the Buddhist challenge: The task –
individual and collective – is to move “from an age of enlightenment to a
more enlightened age.”
புத்தரின் அரசியல் தத்துவத்தின் சாராம்சம் இரக்கம். கான்டியன் விதிகளில்: இரக்கம் இல்லாமல் ஞானம் கருத்து இல்லாமல் கருத்துகள் போன்றது. பௌத்த சவால்: பணி - தனிநபர் மற்றும் கூட்டு - தனிப்பட்ட மற்றும் கூட்டு - ஒரு புத்திசாலித்தனமான வயதில் இருந்து ஒரு அறிவொளி வயது இருந்து நகர்த்த வேண்டும். “
As a social virtue – at the heart of Buddha’s political philosophy
and manifest in the sangha – cooperation takes primacy over
competition. Instead of, “How can I use you to maximize personal gain?”
– one bows and thinks, “How can I best be of service?”
ஒரு சமூக நலனாக - புத்தரின் அரசியல் தத்துவத்தின் இதயத்திலும், சங்கத்தில் உள்ள மேன்மையிலும் - ஒத்துழைப்பு போட்டியின்போது முதன்மையானது. அதற்கு பதிலாக, “தனிப்பட்ட ஆதாயத்தை அதிகரிக்க நான் எப்படி பயன்படுத்தலாம்?” - ஒரு மாடுகள் மற்றும் சிந்திக்கிறது, “நான் எப்படி சேவை செய்ய முடியும்?”
While Buddhist practitioners “take refuge” in The Three Jewels –
Buddha, Dharma, Sangha – “refuge” is understood not so much as a place
of comfort as a vigorous adventure in self-discovery and selfless
service.
புத்தர் பயிற்சியாளர்கள் மூன்று நகைகள் “புகலிடம்” போது - புத்தர், தர்மம், சாங்கா - “புகலிடம்” சுய கண்டுபிடிப்பு மற்றும் தன்னலமற்ற சேவையில் ஒரு தீவிரமான சாகசமாக ஒரு ஆறுதலளிக்கும் ஒரு இடமாக புரிந்து கொள்ளவில்லை.
Buddhism asserts (with echoes in Rousseau, Blake, Wordsworth, and
Emerson) that joy and compassion constitute our “natural attitude;” that
unity has primacy over separation; that interbeing – universal
brother-sisterhood – is the quantum field sustaining the dance of
diversity.
புத்தமதம் (Rousseau, பிளேக், வேர்ட்ஸ்வொர்த் மற்றும் எமர்சன் ஆகியவற்றில் எதிரொலிகளுடன், மகிழ்ச்சி மற்றும் இரக்கம் நமது “இயற்கை அணுகுமுறை” என்று கூறுகிறது. அந்த ஒற்றுமை பிரிப்பு மீது முதன்மையானது; என்று interping - யுனிவர்சல் சகோதரர் சகோதரி - குவாண்டம் துறையில் பன்முகத்தன்மை நடனத்தை நீடித்துள்ளார்.
Buddha’s famous declaration of no-self – anatman – is not a
denial of individuality or soul. It is a way of showing “soul” as
window to the universe. The universe of interbeing. Our mutually
interpenetrating influence in a unified field spiced with karmic effort
and a common pedagogical project.
புத்தாவின் புகழ்பெற்ற அறிவிப்பு இல்லை - அனாத்மேன் - தனித்துவம் அல்லது ஆத்மாவின் மறுப்பு அல்ல. பிரபஞ்சத்திற்கு சாளரத்தை “ஆன்மா” காட்டும் ஒரு வழி இது. இண்டெர்ஷிங் யுனிவர்ஸ். கர்மிக் முயற்சி மற்றும் ஒரு பொதுவான ஆசிரிய திட்டத்துடன் மசாலா ஒரு ஒருங்கிணைந்த துறையில் எங்கள் பரஸ்பர இடைவெளியில் செல்வாக்கு.
“Interbeing” (pratitya-samutpadha – “dependent
co-origination”) is Buddha’s quantum insight into universal
brother-sisterhood. Universal brother-sisterhood promotes
heart-centered rationality. Heart-centered rationality points to the
tension in detached action.
“இன்டர்நேக்கிங்” (ப்ராட்டித்யா-சமுத்தாஹா - “சார்பு இணை-தோற்றம்”) புத்தரின் குவாண்டம் நுண்ணறிவு உலகளாவிய சகோதரர் சகோதரியாக உள்ளது. யுனிவர்சல் சகோதரர் சகோதரியை இதய மையப்படுத்திய பகுத்தறிவை ஊக்குவிக்கிறது. இதயத்துடனான பகுத்தறிவற்ற தன்மை பதற்ற நடவடிக்கைகளில் பதற்றத்தை சுட்டிக்காட்டுகிறது.
The Taoist name for detached action is wu-wei. Wu-wei, literally “not-doing,” signifies equanimity, going with the flow, non-interfering.
பிரிக்கப்பட்ட நடவடிக்கைக்கான தாவோயிஸ்ட் பெயர் Wu-Wei ஆகும். Wu-wei, மொழியில் “இல்லை,” சமநிலையை குறிக்கிறது, ஓட்டம், அல்லாத குறுக்கீடு மூலம் செல்கிறது.
Yet Lao Tzu, like Jesus and Buddha, was first and foremost a pacifist; and the doing of not-doing (wei-wu-wei) in no way implies indifference to injustice and suffering. Indeed, the Tao Te Ching – like The Gospels and the Dhammapada (“Sayings of the Buddha”) – articulates a path to peace.
ஆயினும், இயேசு மற்றும் புத்தர் போன்ற லாவோ ட்சு முதன்முதலாக ஒரு சமாதானமாக இருந்தார்; மற்றும் செய்யாதது (வேய்-வு-வேய்) செய்யவில்லை, அநீதி மற்றும் துன்பங்களுக்கு அலட்சியம் செய்யாது. உண்மையில், டோ டீ சிங் - சுவிசேஷங்கள் மற்றும் தர்மபடா (”புத்தரின் கூற்றுகள்” போன்றவை) - சமாதானத்திற்கு ஒரு பாதையை வெளிப்படுத்துகிறது.
Buddhism has been called “the rational religion” because it balances
meditative depth and equanimity with Socratic gusto of scrutiny and
debate. It has been called “religion without God” because it is, at
heart, more existential than theological. Heart-centered rationality is
pragmatic. Buddha’s point is: We are karmic creatures, co-creating the
world in which we live; and it is folly to create anything less than
beauty.
புத்தமதம் “பகுத்தறிவு மதம்” என்று அழைக்கப்படுகிறது, ஏனென்றால் அது தியானம் ஆழம் மற்றும் சமநிலையுடன் கூடிய தியானம் ஆழம் மற்றும் சமநிலையை சமநிலைப்படுத்துகிறது. இது “கடவுள் இல்லாமல் மதம்” என்று அழைக்கப்படுகிறது, ஏனெனில் அது இதயத்தில், இறையியல் விட இருத்தலியல் ஆகும். இதய மையமாக பகுத்தறிவு நடைமுறை நடைமுறை. புத்தரின் புள்ளி: நாங்கள் கர்மமான உயிரினங்கள், நாம் வாழும் உலகத்தை உருவாக்குகிறோம்; அழகு விட குறைவாக எதையும் உருவாக்க முட்டாள்தனமாக உள்ளது.
We might say, in sum: 1) Buddha does not say life is suffering. He says the unenlightened
life is suffering. 2) Buddhism is not an other-worldly escape from
life, but a joyful embrace of life as profound and precious opportunity
for learning, exploring, evolving, sharing, caring, and creating. 3)
Buddha proposes the education of desire, not its elimination.
4) Buddhism as a whole proposes that the meaning of life is learning and
service. 5) The Buddhist concept of emptiness (shunyata,
which, in Western terms, undermines Cartesian dualism and explodes the
Aristotelian notion of “substance”) is best understood as interbeing.
நாம் கூறலாம், மொத்தத்தில்: 1) புத்தர் வாழ்க்கை துன்பம் என்று சொல்லவில்லை. வெளிப்படையான வாழ்க்கை துன்பப்படுவதாக அவர் கூறுகிறார். 2) புத்தமதம் வாழ்க்கை ஒரு உலகில் இருந்து தப்பிக்க முடியாது, ஆனால் வாழ்க்கை ஒரு மகிழ்ச்சியான தழுவல், ஆய்வு, ஆய்வு, உருவாகிறது, பரிணாமம், பகிர்வு, கவனித்து, மற்றும் உருவாக்கும். 3) புத்தர் ஆசை கல்வி முன்மொழிகிறது, அதன் நீக்குதல் அல்ல. 4) புத்தமதம் முழுமையாய் வாழ்க்கையின் அர்த்தம் கற்றல் மற்றும் சேவையாகும் என்று முன்மொழிகிறது. 5) புத்த மதக் கருத்து (வெங்காயம், மேற்கத்திய சொற்களில், கார்டீசியன் இரட்டைவாதத்தை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துகிறது மற்றும் “பொருள்” என்ற அரிஸ்டோடிலியன் கருத்தை வெடிக்கிறது
https://link.springer.com/
Definitions
https://link.springer.com/referencyentry/10.1007%2f978-3-319-31816-5_2493-1.
ஆளுமை மற்றும் புத்தமதம்
Based on the
spirit of Sobbe satta shuketa vabantu meaning all entities be happy,
Buddhist governance offers a total system perspective of governance to
steer human action, both individual and collective, including everything
within its functional purview.
SOBBE SATTA Shuketa Vabantu இன் ஆவி அடிப்படையில் அனைத்து நிறுவனங்களும் மகிழ்ச்சியாக இருப்பதால், பௌத்த ஆளுமை மனித நடவடிக்கைக்கு ஆளுமையின் மொத்த அமைப்பு முன்னோக்கை வழங்குகிறது, அதன் செயல்பாட்டு பர்வ்ஸில் உள்ள அனைத்தையும் உள்ளடக்கியது.
With Nibbana (Eternal
Bliss/Ultimate Freedom) as the Final Overall Goal, Buddhist governance
includes four noble truth, eightfold path, three shelters (Tissarana),
Patimokkha (accountability), and Barshabsa (moral and intellectual
development process) from systems perspective.
Nibbana (நித்திய பேரின்பம் / அல்டிமேட் சுதந்திரம்) உடன், இறுதி மொத்த குறிக்கோள், பௌத்த ஆளுமை நான்கு உன்னத சத்தியத்தை, எட்டு மடங்கு பாதை, மூன்று முகாம்களில் (திஸ்ரனானா), பாட்மோக்கா (பொறுப்பு), மற்றும் பார்சப்சா (தார்மீக மற்றும் புத்திஜீவித அபிவிருத்தி செயல்முறை) ஆகியவை அடங்கும்.
Buddhist governance refers to the vision of wholeness as well as the interrelationship and functional connectivity among all entities, living and nonliving. Basing on Sila, Samadhi and Prajñā it integrates everything from complicated individual human mind to all inanimate bodies and forces into a system to attain the of Nibbana.It refers to the final goal of Buddhism where there…
புத்தமத ஆட்சியானது முழுமையின் பார்வை மற்றும் அனைத்து நிறுவனங்களிடையே உள்ள இடைவிடாத மற்றும் செயல்பாட்டு இணைப்பையும் குறிக்கிறது. Sila, Samadhi மற்றும் Prajña மீது தளர்த்துவது Nibbana அடைய ஒரு அமைப்பு அனைத்து உயிரற்ற உடல்கள் மற்றும் படைகள் அனைத்து உயிரற்ற மனித மனதில் இருந்து எல்லாம் ஒருங்கிணைக்கிறது. அங்கு பௌத்தத்தின் இறுதி இலக்கை குறிக்கிறது …
Ratnāvalī
aka Precious
Garland
Ratnāvalī aka விலைமதிப்பற்ற மாலை
The 3rd Century B.C.E. advice to the Indian King Udayibhadra come alive for today’s interconnected, global village.
3 ஆம் நூற்றாண்டு b.c.e. இந்திய கிங் உதயிபாத்ராவின் அறிவுரை இன்றைய ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்பட்டுள்ள, உலகளாவிய கிராமத்திற்கு உயிருடன் வருகிறார்.
Short introductions to the ethics of Buddhism, the history of
mindfulness skills training and the sources of bias found in the
understanding and presentation of Mahayana Buddhist
teachings.
புத்தமதத்தின் நெறிமுறைகளுக்கு குறுகிய அறிமுகம், மஹாயன பௌத்த போதனைகளை புரிந்து கொள்ளுதல் மற்றும் விளக்கக்காட்சியில் காணப்பட்ட கருத்தியல் ஆதாரங்களின் வரலாறு மற்றும் பாரபட்சங்களின் வரலாறு ஆகியவற்றின் வரலாறு.
Includes
definition of the five mental aggregates or body mind processes during a
guided meditation and leads an exploration of non-dualism and it’s
relationship to the Buddha’s teachings on ethics, emptiness, compassion
and his discovery of the blissful nature of
reality.
ஒரு வழிகாட்டுதல் தியானத்தின் போது ஐந்து மன விளக்கங்கள் அல்லது உடல் மனநிலைகளின் வரையறை மற்றும் இரட்டை வேறுபாட்டின் ஒரு ஆய்வு ஆகியவற்றின் வரையறை மற்றும் நெறிமுறைகள், வெறுமை, இரக்கம் மற்றும் யதார்த்தத்தின் மகிழ்ச்சியான தன்மை பற்றிய புத்தரின் போதனைகளுக்கு இது உறவு கொண்டுள்ளது.
Concludes with a discussion of
the transcendent virtues, especially upāya (Skillful Means or Liberative
Art), the seventh, as presented in the Mahayana sūtras and in the
writings of Nāgārjuna.
மஹாயானா சிருஷ்டிகளில் வழங்கப்பட்ட ஏழாவது (திறமையான பொருள் அல்லது தாராளவாத கலை), ஏழாவது (திறமையான பொருள் அல்லது தாராளவாத கலை) பற்றிய விவாதத்துடன் முடிவடைகிறது.
‘A
Force For Good’ is a Tibet House US course to further the Dalai Lama’s
contemporary world initiatives, from His Holiness’ American Institute of
Buddhist Studies and Mind & Life Institute science dialogues
(Universe in a Single Atom) and His creation of Abhidharma 2.0 through
the “Science for Monks” programs, his “secular ethics” (Ethics for the
New Millennium and Beyond Religion), His nonviolent approach to conflict
resolution, including His Nobel Peace Laureate activities to seek
dialogue and a win-win reconciliation with China in the face of the
ongoing ethnicidal policies in Tibet (Freedom in Exile and Man of Peace:
The Illustrated Life Story of Tibet’s Dalai Lama) & along with his
emphasis on positive activism (A New Reality: Charter of Universal
Responsibility).
தலாய் லாமாவின் சமகால உலக முன்முயற்சிகளான திபெத் ஹவுஸ் அமெரிக்க பாடநெறி, அவரது புனிதத்தன்மையின் அமெரிக்க இன்ஸ்டிடியூட் ஆப் பௌத்த ஆய்வுகள் மற்றும் மனதுக்கான அமெரிக்க இன்ஸ்டிடியூட் சயின்ஸ் உரையாடல்கள் (யுனிவர்ஸ் ஒரு ஒற்றை அணுவில் யுனிவர்ஸ்) மற்றும் அபீடர் 2.0 ஆகியவற்றின் உருவாக்கம் “துறவிகள்” திட்டங்கள் மூலம், அவரது “மதச்சார்பற்ற நெறிமுறைகள்” (புதிய மில்லினியத்திற்கான நெறிமுறைகள் “(புதிய மில்லினியம் மற்றும் மதத்திற்கு அப்பால்) ஆகியவை, அவரது நோபல் அமைதிக்கான பரிணாம வளர்ச்சிக்கான அணுகுமுறைக்கு, அவரது நோபல் சமாதான பரிசு பரிணாமம் நடவடிக்கைகள் உட்பட, சீனாவுடன் வெற்றி பெறும் நல்லிணக்கம் திபெத் திபெத்தில் நடக்கும் இனத்தில்தான கொள்கைகளின் முகம் (திபெத் மற்றும் சமாதானத்தின் சுதந்திரம்: திபெத்தின் தலாய் லாமாவின் விளக்கப்பட்ட வாழ்க்கை கதை) & நேர்மறையான செயற்பாட்டிற்கு (ஒரு புதிய யதார்த்தம்: உலகளாவிய பொறுப்பை சாசனம்) பற்றிய அவரது முக்கியத்துவத்துடன் சேர்ந்து.
புத்தரின் அரசியல் தத்துவம்
https://www.
ஐம்பது அரண்மனைகள், உங்கள் உயர்மட்டத்தை உருவாக்க வேண்டாம். அனைத்து பிறகு, நீங்கள் ஒரு நேரத்தில் ஒரு அறையில் மட்டுமே இருக்க முடியும்.
நாகர்ஜுனா இரண்டாம் நூற்றாண்டு பௌத்த முனிவர், ஒரு இந்திய அரசருக்கு
நாகார்ஜூனாவின் ஆலோசனையானது - ஞானத்தையும், விடையையும் இணைக்கும் - புத்தரின் அரசியல் தத்துவத்தின் சாரத்தை வெளிப்படுத்துகிறது: எளிமை, மனத்தாழ்மை, இரக்கம்.
ஒரு சமுதாயத்தின் புத்தரின் பார்வையில் ஒரு விஸ்டாவைத் திறக்க, இந்த கட்டுரை சித்தார்த்த கௌதமவின் வாழ்க்கை கதையை ஒரு சுருக்கமான தோற்றத்தை எடுக்கிறது; பௌத்த உலக கண்ணோட்டத்தை ஓவியங்கள்; புத்தமதத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியைத் தடுக்கிறது; புத்தரின் அரசியல் தத்துவத்தின் ஒரு வெளிப்பாடு முடிவடைகிறது.
வழியில், நாம் பௌத்த மற்றும் பிளாட்டோனிக் சிந்தனைக்கு இடையிலான சமாச்சாரங்களை வரைய வேண்டும், நவீன மற்றும் பின்நவீனத்துவ உலகில் பீரங்கிகளால் பௌத்தக் கொள்கைகளைத் தழுவி வருகின்றன.
நம்மிடமிருந்து நம்மை பிரிக்கும் பள்ளத்தை கடக்க முடியாவிட்டால், சந்திரனுக்கு நாம் என்ன பெறலாம்? இது கண்டுபிடிப்பின் அனைத்து பயணங்களிலும் மிக முக்கியமானது, அது இல்லாமல், மற்றவர்கள் பயனற்றது மட்டுமல்ல, பேரழிவு தரும். … மகிழ்ச்சி என்பது தீவிரம் மட்டுமல்ல, சமநிலை அல்ல. … நாம் என்ன தேடுகிறோம், அது எல்லா நேரமும் உள்ளது, அது நேரம் கொடுக்கும் போது, அது தன்னை அமெரிக்காவிற்கு அழைத்துச் செல்லும்.
ஒரு
அரசியல் கட்சியின் வாக்காளர்களில் 25 சதவிகிதம் வெற்றிபெற்ற ஒரு அரசியல்
கட்சியின் பெரும்பான்மை கட்சியின் பெரும்பான்மையான எம்.பி.க்களின்
பெரும்பான்மை எம்.பி. இப்போது நடக்கிறது.
2019 ஆம் ஆண்டு
பாராளுமன்றத் தேர்தலில் பார்ப்போம், தற்போதைய லோக் சபையின் அமைப்பு. இந்தத்
தேர்தலுக்கு, நாட்டின் 91.05 கோடி ரூபாயின் மொத்த வாக்காளர்களில் 67.40%
வாக்காளர்கள் (61.86 கோடி) தங்கள் உரிமையை பயன்படுத்தினர். ஆளும் கட்சி
(பி.ஜே.பி) இந்த வாக்கெடுப்பு வாக்குகளில் 37.36% வாக்குகளைப் பெற்றது, இது
22.90 கோடி ஆகும், இது 303 இடங்களை வென்றது. இது விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ
முறைமையில் இருந்திருந்தால் BJP இன் இருக்கை பங்கு 2011 க்கு மட்டுமே
இதுவரை இருந்திருக்கும். மேலும், பா.ஜ.க.வின் வாக்கு பங்கு மொத்த
வாக்காளர்களின் சதவீதமாக எடுத்துக் கொள்ளப்பட வேண்டும் என்றால் அது 25.15%
ஆக மாறிவிடும். இதன் பொருள், 2019 பாராளுமன்றத் தேர்தலில் தற்போதைய ஆளும்
வழங்கல் இந்தியாவின் வாக்காளர்களில் நான்கில் ஒரு நான்காவது கட்டளையைப்
பெற்றது.
மின்னணு அமைப்பு ECI கீழ் கட்டுப்பாட்டை இழந்துள்ளது
இந்த
சிக்கலுக்கு மற்றொரு தீவிர பரிமாணமும் உள்ளது. வாக்குச்சீட்டு காகித
அமைப்பின் கீழ், ECI வாக்குச்சீட்டுப் பெட்டிகளின் உற்பத்தியில் முழு
கட்டுப்பாடு மற்றும் மேற்பார்வை இருந்தது, வாக்குப்பதிவின் அச்சிடுதல் அதன்
அனுப்புதல் மற்றும் வாக்குகளின் எண்ணிக்கையை அச்சிடுதல். இல்லை EVMS உடன்.
பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் (PSU கள்) பாரத் எலெக்ட்ரானிக்ஸ் லிமிடெட்
(பெங்களூரு, பெங்களூரு, மற்றும் இந்தியாவின் லிமிடெட் (ECIL), ஹைதராபாத்,
உற்பத்தி EVMS மற்றும் ECI இன் கட்டுப்பாட்டு அல்லது மேற்பார்வையின் கீழ்
இல்லை. மாறாக, ஆளும் கட்சியிலிருந்து ஒரு அமைச்சர் தலைமையிலான யூனியன்
அரசாங்கத்தின் நேரடி கட்டுப்பாட்டின் கீழ் அவை உள்ளன. இந்த நிறுவனங்கள்
வெளியுறவு சிப் உற்பத்தியாளர்களுடன் ரகசிய சப் உற்பத்தியாளர்களுடன் ரகசிய
சப் உற்பத்தியாளர்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள, EVMS இல் பயன்படுத்தப்படும்
மைக்ரோ-கட்டுப்படுத்திகளுக்கு இரகசியமாக வைக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த வெளிநாட்டு
நிறுவனங்கள் மைக்ரோ-கட்டுப்படுத்திகளை மென்பொருள் குறியீடு மற்றும் EVM
உற்பத்தியாளர்களுக்கு இணைந்த மைக்ரோ-கட்டுப்படுத்திகளை வழங்கும்போது,
உற்பத்தியாளர் அல்லது ECI அதிகாரிகள் அல்லது தொழில்நுட்ப ஆலோசகர்கள் அல்லது
தொழில்நுட்ப ஆலோசகர்கள் தங்கள் உள்ளடக்கங்களை மீண்டும் படிக்க முடியாது.
PSUS கூட தேர்தல் கடமை மற்றும் தனியார் பொறியியலாளர்கள் EVMS கட்டுப்பாட்டை
இழந்துவிட்டதாக தெரிகிறது மற்றும் தனியார் பொறியியலாளர்கள் EVMS மற்றும்
VVPats சோதனை மற்றும் பராமரிக்க முக்கிய பணிகளை எடுத்து, கணக்கில்
இறுதியில் வரை முதல் நிலை சோதனை தொடங்கி. ஆகையால், EVM வாக்களிப்பு என்பது
முக்கியத்துவம் வாய்ந்த ‘ஜனநாயகக் கொள்கைகள்’ எந்தவொரு இணங்குவதும் தெளிவாக
இல்லை.
தேர்தல் ஆணையம் ஆல் பகிர்ந்து கொள்ளும் இரண்டு செட்
தரவுகளாக ஆழமாக பிரிக்கப்பட்டது என்று ஊடக ஆதாரம் கூறுகிறது: முதல்,
வாக்காளர் வாக்குப்பதிவு / வாக்குகள் வாக்குப் பதிவு இயந்திரங்கள் மற்றும்
இரண்டாவது தரவு வாக்களித்தது, வாக்குகள் தரவு கணக்கிடப்பட்டது மற்றும் தரவு
தரவு உள்ள தீவிர முரண்பாடுகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது தேர்தலின் முதல்
நான்கு கட்டங்களில் தேர்தல்களுக்கு சென்ற 373 தொகுதிகள். இந்த ஆதாரம் Eci
உடன் முர்பாட்களின் சிக்கலை எழுதுதல், eC Ig வலைத்தலத்திரைந்து மர்மமான
முறையான மறைத்தல் (ecireiesultures.in) இலிருந்து இணையத்தளிர்ந்து டிக்கர்
மற்றும் தரவரி மீசு
ஆனால், இந்த அடிப்படை கொள்கையை மீறுவதாக, பிப்ரவரி
13, 2018 தேதியிட்ட அதன் கடிதத்தை ஈ.சி.ஐ. இது 0.5% மாதிரியான மாதிரியாக
இருக்கும் அளவுக்கு குறைவாக இருக்கும், இது உச்சநீதிமன்ற ஒழுங்கின் செயலற்ற
தன்மையல்லாத அனைத்து EAM களிலும் VVPats ஐ நிறுவும் பொருளை தோற்கடித்தது.
மின்னணு
எண்ணுடன் ஒரு பெரிய எண்ணிக்கையிலான VVPAT ஸ்லிப்ஸின் ஒரு பெரிய
எண்ணிக்கையிலான தொடர்ச்சியானது, தேர்தல்களின் நேர்மை மற்றும் நேர்மை மக்களை
நம்புவதாகும். எந்த தேவையுமின்றி கூட, ECI இந்த suo-moto செய்ய வேண்டும்.
அவர்கள் இதை செய்யவில்லை மட்டுமல்லாமல், உச்சநீதிமன்றத்தில் ஒரு
வாக்குமூலத்தை தாக்கல் செய்வதற்கான தீவிர அளவிற்கு (ஒரு அல்லாத இல்லாத
ஐ.ஐ.ஐ. அறிக்கையை அடிப்படையாகக் கொண்டது) ஒரு 479 தோராயமாக
தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சாவடிகளின் (மொத்தம் 10-ல் இருந்து வெளியேறும். 35
லட்சம் சாவடிகள் அதாவது 0.03%). ஈ.எம்.எம் வாக்களிப்பு மற்றும் 21 எதிர்க்
கட்சிகளையும், சிவில் சமுதாயத்தையும் பற்றி பரந்த பொதுமக்கள் சந்தேகம்
இருந்தபோதிலும் ECI இதை செய்தது. இது ஈ.சி.ஐ.வின் அரசியலமைப்பு ஆணையை
நோக்கி அதன் அரசியலமைப்பு மற்றும் ஜனநாயகத்தின் அடிப்படை கொள்கைகளுக்கு
முற்றிலும் புறக்கணிப்பதை காட்டுகிறது.
“தேர்தல் முடிவுகளின் முழு
துல்லியத்தன்மையிலும், இப்போது சரிபார்ப்புக்கு உட்படுத்தும் EVMS
எண்ணிக்கை இதுவரை VVPAT காகிதத் தடமறிதல் குறித்து ஒரு பாராளுமன்ற
தொகுதியில் ஒரு சட்டசபை தொகுதியில் அல்லது சட்டசபை பிரிவுகளில் ஒரு
பாராளுமன்ற தொகுதிக்கான பிரிவில் 5 ஆகும்.
‘ஜனநாயகம் கொள்கைகள்’
மற்றும் ‘முடிவு விதிகள்’ பற்றி ஒரு வார்த்தை இல்லை, அது கையேடு எண்ணும்
மற்றும் மின்னணு எண்ணிப்புக்கும் இடையில் உள்ள முரண்பாடுகளின் நிகழ்வில்
ECI ஆக வேண்டும். சட்டமன்ற தொகுதிக்கு ஐந்து VVPAT இயந்திரங்கள் சிசி மூலம்
தன்னிச்சையாக நிர்ணயிக்கப்பட்ட மைக்ரோசோபிக் 0.5 சதவிகிதத்திலிருந்து 2
சதவிகிதத்திலிருந்து மைக்ரோசோபிக் 0.5% அதிகரித்துள்ளது. 2019 தேர்தல்
முதல் மூன்று கட்டங்களில் EVM-VVPAT மோசடி மற்றும் தவறான செயலிழப்பு - 2019
அத்துடன் “ஐசி அறிக்கை” குறித்து டிசம்பர் மாதத்தில் ஈடுபட்டது. அக்டோபர்
2019 இல் தொடர்ந்த சட்டசபை தேர்தல். வாக்குப்பதிவு தேதிக்கு இரண்டு
நாட்களுக்கு முன்னர், ஒரு பிரச்சாரக் கூட்டத்திற்கு பிஜேபி வேட்பாளரான
Bakshish Singh Virk, Bakshish Singh Virk ஐக் காட்டும் ஒரு வீடியோ
இருந்தது:
“அடுத்த ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு நீங்கள் ஒரு ஐந்து-இரண்டாவது
தவறுக்கு பணம் செலுத்த வேண்டும். ஒரு நபர் வாக்களித்திருக்கிறார் என்பதை
நாங்கள் அறிவோம். அதைப் பற்றி நீங்கள் எந்த தவறான கருத்தையும்
கொண்டிருக்கக்கூடாது. பலர் வேண்டுமென்றே அவர்கள் வாக்களித்தனர் என்று பலர்
சொல்லவில்லை, ஆனால் நீங்கள் வாக்களித்தவர் யார் என்று கேட்டால், மோடஜி
மற்றும் கத்தார்ஜியின் கண்கள் மிகவும் கூர்மையானவை என்பதால், நாங்கள்
உங்களுக்குச் சொல்லுவோம். நீங்கள் எந்த பொத்தான்களையும் அழுத்தினால், எல்லா
வாக்குகளும் ‘தாமரை’ (BJP இன் சின்னம்) போகும்.
இறுதியாக, EVM /
VVPAT, Microprocessor, Microprocessor மற்றும் EVM, எழுதுதல் மற்றும்
மென்பொருள், எண்ணும் முறைகள் மற்றும் பிற தொழில்நுட்ப செயல்பாடுகளை
நிறுவுதல் போன்ற முழு தேர்தல் செயல்முறையின் முழு கட்டுப்பாட்டின் முழு
கட்டுப்பாட்டிலும் தேர்தல் ஆணையம் ஆகும் * அரசியலமைப்பின் 324 வது பிரிவு?
சிறந்த தீர்வு
வெறும்
0.1% சகிப்புத்தன்மை, வன்முறை, போர்க்குணமிக்க, உலகின் ஒரு பயங்கரவாதிகள்,
எப்போதாவது படப்பிடிப்பு, கும்பல் மதிய உணவு, மனநலம், மனநலம், மனநல,
துரதிர்ஷ்டவசமாக, வெறுப்பு தேசிய, துரோகிகள் திபெத், ஆப்பிரிக்கா, கிழக்கு
ஐரோப்பா, மேற்கு ஜேர்மனி, தெற்கு ரஷ்யா, மேற்கு ஐரோப்பா, ஹங்கேரி
சித்த்பவன் பிராமணர்கள் (ரவுடி ஸ்வயம் செர்வாக்ஸ்), சொந்த தாயின் சதை
சாடர்கள், அடிமைகள், ஸ்டோஜஸ், பூட் லிகர்ஸ், சம்மச்சஸ், சேலஸ் ஆகியவற்றைக்
கட்டுப்படுத்துவதன் மூலம் மாஸ்டர் விசையை இணைத்துள்ளனர் ஜனநாயக
நிறுவனங்களின் பைத்தியம் கொலைகாரன் (மோடி) மோசடி EVM / VVPAT ஐத்
தடுக்கிறது.
99.9% அனைத்து பழங்குடினான விழிப்புணர்வு சங்கங்கள்
சித்ஸ்பான் பிராமணர்களை பிரபுதா பிராமணர்கள் பிரபட்த பாரதத்தை விட்டு
வெளியேறவும், ஜனநாயகம், சுதந்திரம், சுதந்திரம், சமத்துவம் ஆகியவற்றை
காப்பாற்ற வாக்குப்பதிவுகளுடன் தேர்தல்களை நடத்த வேண்டும். அனைத்து
சமுதாயங்களின் மகிழ்ச்சி மற்றும் அமைதி மற்றும் அவர்களுக்கு நித்திய
பேரின்பத்தை இறுதி இலக்காக அடைய வேண்டும்.
இருப்பினும், பவர்
மற்றும் பணத்திற்காக பேராசிரியர்களால், அடிமை வெளிநாட்டினர்கள் சித்ஸ்பான்
பிராமணர்கள் மற்றும் அடிமைகள் மற்றும் அடிமைகள் ஆகியோரின் அடிமைகள்,
ஸ்டோஜெஸ் மற்றும் சொந்த தாயின் சதை சாப்பாட்டாளர்களைப் பற்றிக் கொள்ளலாம்.
அவர்கள் உலகில் வேறு எந்த வாழ்க்கை ஸ்பைசெஸ் போன்ற தங்கள் ரொட்டியை
சம்பாதிப்பது போல் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் சங்கங்கள்.
https://legaldesire.com/role-
https://www.un.org/en/about-
https://link.springer.com/
https://freedomhouse.org/
https://norden.diva-portal.
https://www.csce.gov/issue/
https://unesdoc.unesco.org/
http://www.legalservicesindia.
https://journals.
https://en.m.wikipedia.org/
The Hindu, HQ - Chennai, major market - South India, Owner - N Ram, Kasturi
The Telegraph, HQ - Kolkata, major market - WB and Northeast, Owner - ABP
Hindustan Times, HQ - New Delhi, major market - North India, Owner - Shobhna Bhartia, HT Media
The
Indian Express, HQ - Mumbai, major market - North and West India, Owner
- Viveck Goenka (strangely the founder, Ramnath Goenka, was pro-RSS)
Other newspapers in this category - The Statesman, Mail Today,
Anti-BJP, centrist DNA of the editorial team:
The
Times of India, HQ - Mumbai, major market - Pan-India, Owner - Vineet
Jain, very commercially minded newspaper, takes pro-government stance to
get government ad revenue, hence many misinterpret it as having a
pro-BJP bias
Deccan Herald, HQ - Bengaluru, major market - Karnataka, Owner - Printers Mysore
Deccan Chronicle, HQ - Hyderabad, major market - Telangana, AP, Owner - T Venkattram Reddy family
The New Indian Express, HQ - Chennai, major market - South India, Owner - Manoj Sonthalia (grandson of Ramnath Goenka)
Pro-BJP, rightist DNA of the editorial team:
The Hitavada, HQ - Nagpur, major market - Central India, Owner - Banwarilal Purohit’s family
Daily
News and Analysis (DNA), HQ - Mumbai, major market - West and North
India, Owner - Zee Media, the newspaper has suspended its print edition.
5.2K viewsView upvotes
13
Related Questions (More Answers Below)
https://vikrammalla.medium.
“The whole secret of existence is to have no fear. Never fear what will become of you, depend on no one. Only the moment you reject all help are you freed.” - Awakened One with Awareness
CITIZENS’ COMMISSION ON ELECTIONS
Chairperson:- Justice (retd) Madan B. Lokur, former Supreme Court Judge
January 2021
Page No. 9-10
Just 0.1% intolerant, violent, militant, number one terrorists of the world, ever shooting, mob lunching, lunatic, mentally retarded, anti national, traitors full of hatred, angry, jealousy, delusioned, stupid, timid foreigners kicked from Bene Israel, Tibet, Africa, Eastern Europe, Western Germany, South Russia, Western Europe, Hungary chitpavan brahmins of RSS (Rowdy Swayam Sevaks) have gobbled the Master Key by remotely controlling the own mother’s flesh eaters, slaves, stooges, boot lickers, chamchas, chelas Mad murderer of democratic institutions (Modi) by tampering the fraud EVM/VVPAT.
99.9% All Aboriginal Awakened Societies must go for the real Freedom Struggle by forcing the chitpavan brahmins to quit Prabuddha Bharat and conduct elections with Ballot Papers to save Democracy, Freedom, Liberty, Equality< fraternity as enshrined in our marvelous modern Constitution for the welfare, happiness and peace of all societies and for them to attain Eternal Bliss as Final Goal.
এই সমস্যাটোৰ আন এটা গুৰুতৰ মাত্ৰা আছে। বেলট পেপাৰ প্ৰণালীৰ অধীনত, ইচিআইৰ বেলট-বাকচ নিৰ্মাণ, বেলট পেপাৰ প্ৰিণ্ট িং ইয়াৰ প্ৰেৰণ আৰু ভোট গণনাৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ নিয়ন্ত্ৰণ আৰু তত্বাৱধান আছিল। ইভিএমৰ সৈতে এনে নহয়। ৰাজহুৱা খণ্ডৰ উদ্যোগসমূহ (পিএছইউ) ভাৰত ইলেক্ট্ৰনিক্স লিমিটেড (বিইএল), বেংগালুৰু, আৰু ইলেক্ট্ৰনিক কৰ্পোৰেচন অফ ইণ্ডিয়া লিমিটেড (ইচিআইএল), হায়দৰাবাদ, ইভিএম নিৰ্মাণ কৰে আৰু সেইবোৰ ইচিআইৰ নিয়ন্ত্ৰণ বা তত্বাৱধানত নাই। তাৰ পৰিৱৰ্তে, তেওঁলোক শাসক দলৰ এজন মন্ত্ৰীৰ নেতৃত্বত কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ প্ৰত্যক্ষ নিয়ন্ত্ৰণত আছে। এই সংস্থাবোৰে গোপনীয় ছফ্টৱেৰ কাৰ্যসূচীটো বিদেশী চিপ নিৰ্মাতাসকলৰ সৈতে ভাগ বতৰা কৰে ইয়াক ইভিএমত ব্যৱহৃত মাইক্ৰ-নিয়ন্ত্ৰকসকলক প্ৰতিলিপি কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ উৎস কোড গোপন ৰখা হৈছে। যেতিয়া এই বিদেশী কোম্পানীবোৰে ইভিএম নিৰ্মাতাসকলক ছফ্টৱেৰ কোড আৰু ইয়াৰ উৎস কোডৰ সৈতে সংমিশ্ৰণ কৰা মাইক্ৰ-নিয়ন্ত্ৰক প্ৰদান কৰে, নিৰ্মাতা বা ইচিআই বিষয়া বা কাৰিকৰী উপদেষ্টাসকলে তেওঁলোকৰ সমলবোৰ পুনৰ পঢ়িব নোৱাৰে কিয়নো তেওঁলোক লক হৈ আছে। আটাইতকৈ বেয়া কথা, আনকি পিএছইউবোৰে নিৰ্বাচনী দায়িত্বত ইভিএমৰ নিয়ন্ত্ৰণ হেৰুৱাইছে আৰু ব্যক্তিগত অভিযন্তাসকলে প্ৰথম পৰ্যায়ৰ পৰীক্ষাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি গণনা শেষ লৈকে ইভিএম আৰু ভিভিপিএটি পৰীক্ষা আৰু ৰক্ষণাবেক্ষণৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ কামবোৰ গ্ৰহণ কৰিছে। সেয়েহে, এইটো স্পষ্ট যে ইভিএম ভোটদানে সৰ্বোচ্চ ‘গণতন্ত্ৰৰ কোনো নীতি’ পালন নকৰে।
https://www.britannica.com/
https://www.drishtiias.com/to-
https://thebuddhistcentre.com/
https://www.
http://blog.hard.com.br/
https://lifegoalsmag.com/
https://plumvillage.org/
http://www.buddhanet.net/l_
https://www.ethnologue.com/
How many languages are there in the world?
That number isconstantly in flux, because we’re learning more about the world’s
languages every day. And beyond that, the languages themselves are in
flux. They’re living and dynamic, spoken by communities whose lives are
shaped by our rapidly changing world. This is a fragile time: Roughly
40% of languages are now endangered, often with less than 1,000 speakers
remaining. Meanwhile, just 23 languages account for more than half the
world’s population.
When a just
born baby is kept isolated without anyone communicating with the baby,
after a few days it will speak and human natural (Prakrit) language
known as Classical Magahi Magadhi/Classical Chandaso language/Magadhi Prakrit,Classical Hela Basa (Hela Language),Classical Pāḷi which are the same. Buddha spoke in Magadhi. All the 7111 languages and dialects are off shoot of Classical Magahi Magadhi. Hence all of them are Classical in nature (Prakrit) of Human Beings, just like all other living speices have their own naturallanguages for communication. 116 languages are translated by https://translate.google.com
06) Classical Devanagari,Classical Hindi-Devanagari- शास्त्रीय हिंदी,
07) Classical Cyrillic
26) Classical Croatian-Klasična hrvatska,
33) Classical Filipino klassikaline filipiinlane,
34) Classical Finnish- Klassinen suomalainen,
35) Classical French- Français classique,
36) Classical Frisian- Klassike Frysk,
37) Classical Galician-Clásico galego,
38) Classical Georgian-კლასიკური ქართული,
39) Classical German- Klassisches Deutsch,
40) Classical Greek-Κλασσικά Ελληνικά,
41) Classical Gujarati-ક્લાસિકલ ગુજરાતી,
42) Classical Haitian Creole-Klasik kreyòl,
43) Classical Hausa-Hausa Hausa,
44) Classical Hawaiian-Hawaiian Hawaiian,
46) Classical Hebrew- עברית קלאסית
47) Classical Hmong- Lus Hmoob,
48) Classical Hungarian-Klasszikus magyar,
49) Classical Icelandic-Klassísk íslensku,
50) Classical Igbo,Klassískt Igbo,
51) Classical Indonesian-Bahasa Indonesia Klasik,
52) Classical Irish-Indinéisis Clasaiceach,
53) Classical Italian-Italiano classico,
54) Classical Japanese-古典的なイタリア語,
55) Classical Javanese-Klasik Jawa,
56) Classical Kannada- ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಕನ್ನಡ,
57) Classical Kazakh-Классикалық қазақ,
58) Classical Khmer- ខ្មែរបុរាណ,
59) Classical Kinyarwanda
60) Classical Korean-고전 한국어,
111) Classical Uyghur,
112) Classical Uzbek-Klassik o’z,
113) Classical Vietnamese-Tiếng Việ,
114) Classical Welsh-Cymraeg Clasurol,
115) Classical Xhosa-IsiXhosa zesiXhosa,
117) Classical Yoruba-Yoruba Yoruba,
118) Classical Zulu-I-Classical Zulu
Classical Buddhism (Teachings of the Awakened One with Awareness) belong to the world, and everyone have exclusive rights: JC
|
