23815 SUN LESSON 1604- Tipiṭaka- from Online FREE Tipiṭaka Research & Practice University (OFTRPU) through
conducts lessons for the entire society and requesting every one to
- EASY FOR A 7 YEARS OLD BOY TO UNDERSTAND
BUT DIFFICULT FOR A 70 YEARS OLD MAN TO PRACTICE !
TIPITAKA is of 3 Baskets - 1) Basket of Discipline (Vinaya), 2) of Discourses (Sutta) & 3) of Ultimate Doctrine (Abhidhamma) Pitakas.
தமிழில் திரபிடக மூன்று தொகுப்புகள்TIPITAKA-ஸுத்தபிடக-Section-A சுருக்கமான வரலாற்று முன் வரலாறு
Khuddaka Nikāya
[khuddha: short,
small] The Khuddhaka Nikāya short texts and is considered as been
composed of two stratas: Dhammapada, Udāna, Itivuttaka, Sutta Nipāta,
Theragāthā-Therīgāthā and Jātaka form the ancient strata, while other
books are late additions and their authenticity is more questionable.
The fifth is subdivided into fifteen books:-
Khuddaka Patha (Shorter Texts)
Dhammapada (The Way of Truth)
Udana (Heartfelt sayings or Paeons of Joy)
Iti Vuttaka (’Thus said’ Discourses)
Sutta Nipata (Collected Discourses)
Vimana Vatthu (Stories of Celestial Mansions)
Peta Vatthu (Stories of Petas)
Theragatha (Psalms of the Brethren)
Therigatha (Psalms of the Sisters)
Jataka (Birth Stories)
Niddesa (Expositions)
Patisambhida (Analytical Knowledge)
Apadana (Lives of Saints)
Buddhavamsa (The History of Buddha)
Cariya Pitaka (Modes of Conduct)
Vinaya Pitaka
The Vinaya Pitaka mainly deals with the rules and
regulations of the Order of monks (Bhikhus) and nuns (Bhikhunis). It
also gives an account of the life and ministry of the Buddha. Indirectly
it reveals some useful information about ancient history, Indian
customs, arts, sciences, etc.
For nearly twenty years since his
enlightenment, the Buddha did not lay down rules for the control of the
Sangha. Later, as the occasion arose, the Buddha promulgated rules for
the future discipline of the Sangha.
This Pitaka consists of the
following five books:-
Parajika Pali (Major Offences)
Pacittiya Pali (Minor Offences)
Mahavagga Pali (Greater Section)
Cullavagga Pali (Smaller Section)
Parivara Pali (Epitome of the Vinaya)
Abhidhamma Pitaka
The Abhidhamma, is the most important and
interesting, as it contains the profound philosophy of the Buddha’s
teaching in contrast to the illuminating but simpler discourses in the
Sutta Pitaka.
In the Sutta Pitaka one often finds references to
individual, being, etc., but in the Abhidhamma, instead of such
conventional terms, we meet with ultimate terms, such as aggregates,
mind, matter etc.
In the Abhidhamma everything is analyzed and
explained in detail, and as such it is called analytical doctrine
(Vibhajja Vada).
Four ultimate things (Paramattha) are enumerated in
the Abhidhamma. They are Citta (Consciousness), Cetasika (Mental
concomitants). Rupa (Matter) and Nibbana.
The so-called being is
microscopically analyzed and its component parts are minutely described.
Finally the ultimate goal and the method to achieve it is explained
with all necessary details.
The Abhidhamma Pitaka is composed of the
following works:
Dhamma-Sangani (Enumeration of Phenomena)
Vibhanaga (The Book of the Treatises)
Ikatha Vatthu (Point of Controversy)
Puggala Pannatti (Description of Individuals)
Dhatu Katha (Discussion with reference to Elements)
Yamaka (The Book of Pairs)
Patthana (The Book of Relations)
Twelve Divisions of Buddhist Canons
The content of Buddhist canons
is divided into twelve divisions, categorized by the types of forms of
literature (i.e., Sutta, Geyya and Gatha) and the context (i.e., all
other nine divisions). It is known as the Twelve Divisions.
Sutta - These are the short, medium, and long discourses expounded by
the Buddha on various occasions. The whole Vinaya Pitaka is also
included in this respect.
Geyya - i.e., the metrical pieces. These are discourses/proses mixed with Gathas or verses.
Gatha - i.e., verses, chants or poems. These include verses formed in
the Dharmapada, etc., and those isolated verses which are not classified
amongst the Sutta.
Nidana - i.e., the causes and conditions of the Buddha’s teachings.
Itivrttaka - i.e., the suttas in which the Buddhas tell of the deeds of their disciples and others in previous lives.
Jataka - i.e., stories of the former lives of Buddhas. These are the 547 birth-stories.
Abbhuta-dhamma - i.e., miracles, etc. These are the few discourses that
deal with wonderful and inconceivable powers of the Buddhas.
Avadana - i.e., parables, metaphors. Illustrations are used to
facilitate the human beings to understand the profound meanings of the
Buddhist Dhamma.
Upadesa - i.e.,
dogmatic treatises. The discourse and discussions by questions and
answers regarding the Buddhist doctrines. It is a synonym for Abhidhamma
Pitaka.
Udana - i.e.,
impromptu or unsolicited addresses. The Buddha speaks voluntarily and
not in reply to questions or appeals, e.g., the Amitabha Sutta.
Vaipulya - i.e., interpretation by elaboration or deeper explanation of
the doctrines. It is the broad school or wider teachings, in contrast
with the “narrow” school. The term covers the whole of the specifically
Mahayana suttas. The Suttas are also known as the scriptures of
measureless meaning, i.e., infinite and universalistic.
Veyyakarama - i.e. prophecies, prediction by the Buddha of the future attainment of Buddhahood by his disciples.
Nine Divisions of Buddhist Canons
The term is generally referred to
Hinayana. There are only nine divisions excluding Udana, Vaipulya and
Veyyakarana.
However, there is also a Mahayana division of nine of the
Twelve Divisions, i.e., all except Nidana, Avadana and Upadesa.
The Sutta Piṭaka contains the essence of the Buddha’s teaching
regarding the Dhamma. It contains more than ten thousand suttas. It is
divided in five collections called Nikāyas.
பொத்தபாதா
புலனுணர்வு,விழிப்புணர்வுநிலை,மனத்தின் அறிவுத்திறம், சிந்தனா சக்தி,
ஆகியவற்றின் இயற்கை ஆற்றல் குறித்து பல்வேறு வகைப்பட்ட கேள்விகள்
வினவுகிறார்.
Poṭṭhapāda asks various questions reagrding the nature of Saññā.
தமிழ்
இப்பொழுது,
பந்த்தே, எது முதலாவது எழும்புவது புலனுணர்வா, அடுத்து ஞானமா? அல்லது
ஞானம் முதலாவது மற்றும் புலனுணர்வு அடுத்ததா? அல்லது ஒரே நேரத்தில்
புலனுணர்வும் ஞானமும் எழும்புகிறதா?
பொத்தபாதா,முதலாவது
புலனுணர்வும் பின்னால் ஞானம் எழும்புகிறது. மற்றும் புலனுணர்வு
எழும்புகிறபோது ஞானம் எழும்புகிறது. ஒரு பிரித்தறியும் நிலை சார்ந்துள்ள
என்னுடைய இந்த ஞானம் எழும்பியது. இவ்வழியான வரம்பின் காரண ஆய்வால் ஒருவர்
எப்படி முதலாவது புலனுணர்வு எழும்புகிறது மற்றும் ஞானம் அடுத்து என்று உணர
முடியும் மற்றும் எவ்வாறு புலனுணர்வு எழும்பியதால், ஞானம் எழும்பிமயது
என்றும்.
பாளி
ஸங்யா நு கொ பந்தே பதமம் உப்பஜ்ஜத்தி பச்சா ஞானம்? உதஹு ஞானம்
பதமம் உப்பஜ்ஜத்தி பச்சா ஸங்யா? உதஹு ஸங்யா ச ஞானச அனுப்பம் ஆசரிமம்
உப்பஜ்ஜன்தி?’தி.
ஸங்யா நு கொ பொத்தபாதா
பதமம் உப்பஜ்ஜத்தி பச்சா ஞானம். ஸங்யுபாத ச பன ஞானுப்பாதொ ஹோதி. ஸோ
ஏவங் பஜானாதி: இதப்பச்சயா ச ஞானம் உதபாடிதி. இமினா கொ ஏதங் பொத்தபாதா
பரிவாவென வெதித்தப்பம். யதா ஸங்யா பதமம் உப்பஜ்ஜத்தி பச்சா ஞானம். ஸங்யுபாத
ச பன ஞானுப்பாதொ ஹோதி’தி.
Now, lord, does perception arise first, and knowledge after; or does
knowledge arise first, and perception after; or do perception &
knowledge arise simultaneously?
Potthapada, perception arises first, and knowledge after. And the
arising of knowledge comes from the arising of perception. One discerns,
‘It’s in dependence on this that my knowledge has arisen.’ Through this
line of reasoning one can realize how perception arises first, and
knowledge after, and how the arising of knowledge comes from the arising
of perception.
DN 16 - (D ii 137)
மஹாபரினிப்பண ஸுத்த (அபார வீடுபேற்றுநிலை குறிக்கோள் எய்தல்)
- இறுதி நெறிமுறைக் கட்டளைத்தொகுதி -
இந்த
ஸுத்த (சூத்திரத்தொகுதி ) புத்தர் அவரை பின்பற்றுபவர்கள் பொருட்டு
பற்பலவிதமான கொய்சகமாக்கப்பட்ட மிக முக்கியமான நெறிமுறைக் கட்டளைத்தொகுதி
குழுமத்தை முன்னேற்றமுற்ற இக்காற்கு நமக்கு கொடுத்திறுக்கிறார்,
தமிழ்
(தம்மாவின் உருப்பளிங்கு)
நான்
Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை
வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka (புனிதமான
சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு, ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக
எனக்கு, மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை, மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை, மேலும்
பாக்கியவீனம், துரதிருஷ்டம், துக்க நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன், sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.
மற்றும்
என்ன, Ānanda (ஆனந்தா), தம்மா மீதான அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின்
உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய
விரும்புகிரேன், ariyasāvaka (புனிதமான சீடர்) ஆக ஆட்கொண்டு, ஒருவேளை அவர்
தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக எனக்கு, மேலும்
niraya (நரகம்) இல்லை, மேலும் tiracchāna-yoni ( மிருகம
சாம்ராஜ்யம்) இல்லை, மேலும் pettivisaya (ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்)
இல்லை, மேலும் பாக்கியவீனம், துரதிருஷ்டம், துக்க நிலை இல்லை, நான்
sotāpanna (புனல் பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து
விடுவிக்கப்பட்டவன், sambodhi (முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர
இருத்தல் உறுதி தானே?
இங்கு,ஆனந்தா,புனிதமான சீடர் Buddhe aveccappasāda (புத்தர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)உடைய வராக குணிக்கப் படுகிரார்.
தம்மாதாஸங்
நாம தம்மா-பரியாயங், யேன ஸம்மன்னாகதொ ஆரியஸாவகொ ஆகன்கமானொ அட்டணாவ
அட்டாணங் ப்யா - கரெய்ய: கின-நிரயோ-மி கின-திர்ச்சான-வொனி
கின-பெட்டிவிசவொ கின் அப்பாவ-துக்கதி-வினிபாதொ, ஸோதாப்பன்னொ - ஹமஸ்மி
அவினிபாதொ-தம்மொ நியதொ ஸம்போதி பரயனொ’தி.
கதமொ ச ஸொ, ஆனந்தா,
தம்மாதாஸொ தம்மா-பரியாயவொ, யேன ஸம்மன்னாகதொ ஆரியஸாவகொ ஆகன்கமானொ
அட்டணாவ அட்டாணங் ப்யா - கரெய்ய: கின-நிரயோ-மி கின-திர்ச்சான-வொனி
கின-பெட்டிவிசவொ கின் அப்பாவ-துக்கதி-வினிபாதொ, ஸோதாப்பன்னொ - ஹமஸ்மி
அவினிபாதொ-தம்மொ நியதொ ஸம்போதி பரயனொ’தி?
இத்’ஆனந்தா, ஆரியஸாவகொ புத்தே அவெச்சப்பஸாத ஸம்மன்னாகதொ ஹோதி
Idh‘ānanda, ariyasāvako Buddhe aveccappasāda samannāgato hoti
(The Mirror of the Dhamma)
This
sutta gathers various instructions the Buddha gave for the sake of his
followers after his passing away, which makes it be a very important set
of instructions for us nowadays.
I will expound the
discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa, possessed of which
the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of himself: ‘For me,
there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no more pettivisaya,
no more state of unhappiness, of misfortune, of misery, I am a
sotāpanna, by nature free from states of misery, certain of being
destined to sambodhi.
And
what, Ānanda, is that discourse on the Dhamma which is called
Dhammādāsa, possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can
declare of himself: ‘For me, there is no more niraya, no more
tiracchāna-yoni, no more pettivisaya, no more state of unhappiness, of
misfortune, of misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of
misery, certain of being destined to sambodhi?
Here, Ānanda, an ariyasāvaka is endowed with Buddhe aveccappasāda:
DN 22 - (D ii 290) Mahāsatipaṭṭhāna Sutta This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice. Note: infobubbles on all Pali words
Note1. ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya: VRI: “Now his awareness is established: “This Bhante Analayo: “Or else mindfulness that ‘There is a body’ is established in him to the extent of bare knowledge and remembrance of it” Thanissaro Bhikkhu: “Or his mindfulness that ‘There is a body’ is maintained to the extent of knowledge & remembrance” Bhikkhu Nanamoli & Bhikkhu Bodhi: “Or Nyanasatta Thera: “Or his mindfulness is Soma Thera: “Or indeed his mindfulness is Maurice Walshe: “Or else, mindfulness that “there is a body” is present to him just to the extent necessary for the knowledge and awareness.”
Translation suggested by the webmaster, with the support of Thanissaro Bhikkhu’s translation. ———oOo———
|
Dhamme aveccappasāda:(தம்மா இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)உடைய வராக குணிக்கப் படுகிரார்.
|
|
|
|
Saṅghe aveccappasāda (சான்றோர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)உடைய வராக குணிக்கப் படுகிரார்.
|
புனிதமானவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்க சீலராக குணிக்கப் படுகிரார். |
|
Ayaṃ kho so, Ānanda, dhammādāso dhamma-pariyāyo, yena samannāgato ariyasāvako ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ‘āpāya-duggati-vinipāto, sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo‘ ti |
இது, Ānanda (ஆனந்தா),தம்மா மீது ஆன அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின் |
|
|
Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī. |
Sato should you remain, bhikkhus, and sampajānos. This is our intruction to you. Sato(கவனமான) |
Katha‘ñca, bhikkhave, bhikkhu sato hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhu |
மற்றும் எப்படி,பிக்குக்கள், பிக்கு sato (கவனமான) இருக்கிரார்? இங்கு,பிக்குக்கள், ஒரு பிக்கு |
Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sato hoti. Katha‘ñca, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti? Idha, bhikkhave, |
இப்படி,பிக்குக்கள்,பிக்கு |
|
Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti. Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī ti. |
இப்படி,பிக்குக்கள்,பிக்கு |
|
|
|
-ஆனந்தா,பூவா |
Na kho, Ānanda, ettāvatā Tathāgato sakkato vā hoti garukato vā mānito vā pūjito vā apacito vā. Yo kho, Ānanda, bhikkhu vā bhikkhunī vā upāsako vā upāsikā vā dhammānudhammappaṭipanno viharati sāmīcippaṭipanno anudhammacārī, so Tathāgataṃ sakkaroti garuṃ karoti māneti pūjeti apaciyati, paramāya pūjāya. Tasmātih‘ānanda, dhammānudhammappaṭipannā viharissāma sāmīcippaṭipannā anudhammacārin‘oti. Evañ‘hi vo, Ānanda, sikkhitabba nti. |
இதனால் மட்டும் அல்ல, ஆனந்தா,Tathagata (குறைபாடற்றவரை) உபசரித்தது, |
|
|
|
உங்கள் சிலர்ருக்கு, ஆனந்தா,இவ்வாறு நேரிடக் கூடும்: |
|
|
>>ஸுத்தபிடக-திக்க நிகாய Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
இந்த ஸுத்த நீதி வாக்கியம் ஆழ்நிலைத் தியானத்திற்கு முக்கியமான தொடர்புள்ளதென விசாலமாக ஆய்ந்த கருத்து
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
உத்தேஸ (ஆயத்தப்படுத்தல்)
I. மெய்யார்வ தியான ஜாக்கிரதை ஸ்தாபித்தல்
PāḷiUddesa I. Kāyānupassanā C. Sampajāna Pabba C.ஸம்பஜான பப்ப D. Paṭikūlamanasikāra Pabba D.பதிகுலமானஸிகார பப்ப E. Dhātumanasikāra Pabba E.தாதுமானஸிகார பப்ப F. Navasivathika Pabba E.நவஸிவதக பப்ப |
EnglishIntroduction I.Fixing the attention, earnest meditation A. Section on ānāpāna A.Section on the Basis of action. This term is applied to certain religious exercises or meditations, by means of which samādhi, jhāna and the four Paths are attained. Each of these is based on a certain formula or rite, also called kammaṭṭhānaṃ B. Section on postures B.Section on Way of deportment. There are four iriyāpathas or postures, viz. walking, standing sitting, lying down. C. Section on sampajañña C.Section on Knowing, understanding, conscious. D. Section on repulsiveness D.Section on To expect, await, desire E. Section on the Elements E.Section on Primary or elementary substance; principle, element, material; a property of a primary substance, as colour, taste, sound; an organ of sense; a bodily principle or humour of which there are three, phlegm, wind and bile; a constituent of the body, as flesh, blood, bones; the remains of a body after cremation; a sacred relic; a fossil; a metal F. Section on the nine charnel grounds |
கதமெ
சத்தாரோ ?இத பிக்க்காவெ,காயெ
காயானுபஸ்ஸி விஹாரதி ஆதாபி ஸம்பஜானொ ஸதிமா, வினய்ய லோகெ அபிஜ்ஜா
தொமனஸம். வேதனாஸு வேதனானுபஸ்ஸி விஹாரதி ஆதாபி ஸம்பஜானொ ஸதிமா, வினய்ய
லோகெ அபிஜ்ஜா தொமனஸம். சித்தெ சித்தானுபஸ்ஸி விஹாரதி ஆதாபி ஸம்பஜானொ
ஸதிமா, வினய்ய லோகெ அபிஜ்ஜா தொமனஸம். தம்மெஸு தம்மானுபஸ்ஸி விஹாரதி ஆதாபி
ஸம்பஜானொ ஸதிமா, வினய்ய லோகெ அபிஜ்ஜா தொமனஸம்.
Seyyathāpi, bhikkhave, dakkho bhamakāro vā bhamakār·antevāsī vā dīghaṃ vā añchanto ‘dīghaṃ añchāmī‘ ti pajānāti; rassaṃ vā añchanto ‘rassaṃ añchāmī‘ ti pajānāti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ assasāmī‘ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī‘ ti pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī‘ ti pajānāti; rassaṃ vā passasanto ‘rassaṃ passasāmī‘ ti pajānāti;
‘sabba-kāya-paṭisaṃvedī assasissāmī‘ ti sikkhati; ‘sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī‘ ti sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī‘ ti sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī‘ ti sikkhati.
சம்மதம்படி,பிக்குக்களுக்களே,திறமை கடைசல்காரர்
அல்லது கடைசல்காரின் தொழில் பழகுநர், ஒரு நீளமான சுழற்றுதல் உருவாக்குதல்
குறிப்பறிது: ‘நான் நீளமான சுழற்றுதல் உருவாக்குகிறேன்’;ஒரு குறைவான
சுழற்றுதல் உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் குறைவான சுழற்றுதல்
உருவாக்குகிறேன்’;அவ்வழி,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு பிக்கு,மூச்சு நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான்
குறைவாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே
செலுத்தும்போது:நான் குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர்
தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும்
கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
kāya-saṅkhāras உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை
உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை
வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
Please watch:
http://www.youtube.com/watch?v=oLel1sMDpEM&list=LPWCeFjm-hYPo&index=1&feature=plcp
for
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
மற்றும் எப்படி,பிக்குக்களுக்களே,kāya in kāya (உடலில்
உடலை கவனித்து வசிக்கிரார்? இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு
பிக்கு,காட்டுக்குச் சென்றோ அல்லது மரத்தடிக்குச் சென்றோ அல்லது காலி
அறைகுச் சென்றோ,காலை குறுக்காக கீழ்நோக்கி மடித்துக்கொண்டு அமர்கிரார்,உடலை
செங்குத்தாக சரிசெய்துக்கொண்டு,மற்றும் sati parimukhaṃ. மூச்சு உள்ளே
அல்லது வெளியே சரிசெய்துக்கொள்கிரார். sato இவ்வாறு கவனமான மூச்சு உள்ளே
அல்லது வெளியே செலுத்துகிரார். மூச்சு நீண்டதாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான்
நீண்டதாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே
செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் குறைவாக உள்ளே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே செலுத்தும்போது:நான்
குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு
kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: kāya-saṅkhāras
உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை உள்ளே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
|
|
Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu gacchanto vā ‘gacchāmī’ ti pajānāti, ṭhito vā ‘ṭhitomhī’ ti pajānāti, nisinno vā ‘nisinnomhī’ ti pajānāti, sayāno vā ‘sayānomhī’ ti pajānāti. Yathā yathā vā pan·assa kāyo paṇihito hoti, tathā tathā naṃ pajānāti. |
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī hoti, ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite sampajānakārī hoti, saṅghāṭi-patta-cīvara-dhāraṇe sampajānakārī hoti, asite pīte khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccāra-passāva-kamme sampajānakārī hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve sampajānakārī hoti. |
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு
பிக்கு, அணுகும் பொழுது மற்றும் விட்டு நீங்கும் பொழுது, sampajañña
நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார்,
முன் நோக்கி கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது மற்றும் எல்லாப் பக்கங்களிலும்
கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான
உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வளைக்கிற பொழுது மற்றும்
நெட்டிமுறியும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், பதவிக்குரிய நீண்ட மேலங்கி அணிந்து கொள்
பொழுது மற்றும் தளர்த்தியான மேலங்கி மற்றும் ஐயக்கடிஞை எடுத்துச் செல்லும்
பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு
செயல் படுகிரார், உண்ணும் பொழுது, குடிக்கும் பொழுது, மெல்லும் பொழுது,
சுவைக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வண்டலகற்றும் மற்றும் சிறுநீர் கழிக்கும்
பணி கவனிக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், நடந்து செல்கிறே பொழுது நின்று
கொண்டிருக்கிற பொழுது,
உட்கார்ந்திருக்கிற பொழுது, படுத்திருத்திருக்கிற
பொழுது, விழிதிருக்கிற பொழுது, உரையாடுகிற பொழுது, பேசாமலிருக்கிற பொழுது,
sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல்
படுகிரார்.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள்
கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம்
செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா
வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம்
செய்கிரார்.
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ pādatalā adho kesa·matthakā, taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa asucino paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti. |
|
Seyyathāpi, bhikkhave, ubhatomukhā putoḷi pūrā nānāvihitassa dhaññassa, seyyathidaṃ sālīnaṃ vīhīnaṃ muggānaṃ māsānaṃ tilānaṃ taṇḍulānaṃ. |
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து
கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால் வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட
அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள்,
மெல்லியல் தோல், தசை, தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம்,
இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி, மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி,
இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல், மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம்,
வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர், மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ்
சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என
அறீவார்.
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ yathā·paṇihitaṃ dhātuso paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu āpo·dhātū tejo·dhātū vāyo·dhātū’ ti. |
|
Seyyathāpi, bhikkhave, dakkho goghātako vā goghātak·antevāsī vā gāviṃ vadhitvā catu·mahā·pathe bilaso vibhajitvā nisinno assa; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ yathā·paṇihitaṃ dhātuso paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu āpo·dhātū tejo·dhātū vāyo·dhātū’ ti. |
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
E. நாற்பெரும் பூதங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.
சம்மதம்போலே,பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பயிற்சி பெற்ற கசாப்புக்காரர் அல்லது ஒரு
கசாப்புக்காரரிடம் தொழில் பழகுநர்,ஒரு பசு கொல்லுஞ் செயல் உடையவராயிரருந்து,
ஒரு
குறுக்கு வீதி உட்கார்ந்து எப்படி வெட்டி எடுக்கப்பட்டதோ; அதே போன்றே,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
F. Navasivathika Pabba F. Section on the nine charnel grounds F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
|
|
(1) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ ekāha·mataṃ vā dvīha·mataṃ vā tīha·mataṃ vā uddhumātakaṃ vinīlakaṃ vipubbaka·jātaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(1)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருஇந்தால், ஒரு நாள் இறந்த, அல்லது இரண்டு நாட்கள் இறந்த, அல்லது
மூன்று நாட்கள் இறந்த, வீங்கிய, சற்றே நீலமான மற்றும் புரைத்துச் சீக்கொண்ட
நிலையில், அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
(2) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ kākehi vā khajjamānaṃ kulalehi vā khajjamānaṃ gijjhehi vā khajjamānaṃ kaṅkehi vā khajjamānaṃ sunakhehi vā khajjamānaṃ byagghehi vā khajjamānaṃ dīpīhi vā khajjamānaṃ siṅgālehi vā khajjamānaṃ vividhehi vā pāṇaka·jātehi khajjamānaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(2)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(3) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ sa·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(3)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
F. Navasivathika Pabba F. Section on the nine charnel grounds F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
|
|
(4) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ ni·maṃsa·lohita·makkhitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(4)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம்
பூசப்பட்டு,நரம்புகளால் ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான
kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு
இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக
இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை
இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(5) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ apagata·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(5)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
(6) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni apagata·sambandhāni disā vidisā vikkhittāni, aññena hatth·aṭṭhikaṃ aññena pād·aṭṭhikaṃ aññena gopphak·aṭṭhikaṃ aññena jaṅgh·aṭṭhikaṃ aññena ūru·ṭṭhikaṃ aññena kaṭi·ṭṭhikaṃ aññena phāsuk·aṭṭhikaṃ aññena piṭṭh·iṭṭhikaṃ aññena khandh·aṭṭhikaṃ aññena gīv·aṭṭhikaṃ aññena hanuk·aṭṭhikaṃ aññena dant·aṭṭhikaṃ aññena sīsakaṭāhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(6)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால், கழற்றபட்ட எலும்புகள் அங்குமிங்குமா சிதறலான, இங்கே ஒரு கை
எலும்பு, அங்கே ஒரு கால் எலும்பு, இங்கே ஒரு கணுக்கால் எலும்பு, அங்கே ஒரு
முழந்தாள் எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு இடுப்பு எலும்பு,
இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு விலா எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு,
அங்கே ஒரு முதுகு எலும்பு, இங்கே ஒரு தண்டெலும்பு, அங்கே ஒரு கழுத்து
எலும்பு, இங்கே ஒரு தாடை எலும்பு, அங்கே ஒரு பல் எலும்பு, அல்லது அங்கே ஒரு
மண்டை ஓடு என அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(7) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni setāni saṅkha·vaṇṇa·paṭibhāgāni, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(7)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya
உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு
உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க
எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை
கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(8) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni puñja·kitāni terovassikāni, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(8)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை
காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே
கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே
கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம்
செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து
வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர்
உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என
எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(9) Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni pūtīni cuṇṇaka·jātāni, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti. |
(9)
|
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati. |
|
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
________________________________________________________________________________________
மற்றும் இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, vedanā in vedanā வேதனையை வேதனையில் கூர்ந்த கவனித்து வாசம் செய்கிரார்?
இங்கு,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒரு sukha vedanā சுக வேதனையை
அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு சுக வேதனையை அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்: ஒரு dukkha vedanā துக்க வேதனையை அனுபவிக்கும்போது,
நான் ஒரு துக்க வேதனையை அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்: ஒரு
adukkham-asukhā vedanā அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை
அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு adukkham-asukhā vedanā அதுக்க-அசுக
(துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு sukhā
vedanā sāmisa சுக வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு
sukhā vedanā sāmisa சுக வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு sukhā vedanā nirāmisa சுக வேதனையை உணவை
மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு sukhā vedanā nirāmisa சுக
வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு dukkha
vedanā sāmisa துக்க வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான்
ஒரு dukkha vedanā sāmisa துக்க வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன்
என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு dukkha vedanā nirāmisa துக்க வேதனையை உணவை
மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு dukkha vedanā nirāmisa துக்க
வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு
adukkham-asukhā vedanā sāmisa அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை
மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு adukkham-asukhā vedanā sāmisa
அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு adukkham-asukhā vedanā nirāmisa அதுக்க-அசுக
(துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு
adukkham-asukhā vedanā nirāmisa அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை
உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:
இவ்வாறு
அவர் vedanā in vedanā வேதனையை வேதனையில் கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார், அல்லது வேதனையை வேதனைக்கு வெளியே கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார், அல்லது வேதனையை வேதனைக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம்
செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா
வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம்
செய்கிரார்.
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
III. Cittānupassanā
Kathaṃ ca pana, bhikkhave, bhikkhu citte cittānupassī viharati? |
|
Idha, bhikkhave, bhikkhu sa·rāgaṃ vā cittaṃ ‘sa·rāgaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·rāgaṃ vā cittaṃ ‘vīta·rāgaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·dosaṃ vā cittaṃ ‘sa·dosaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·dosaṃ vā cittaṃ ‘vīta·dosaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·mohaṃ vā cittaṃ ‘sa·mohaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·mohaṃ vā cittaṃ ‘vīta·mohaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, saṅkhittaṃ vā cittaṃ ‘saṅkhittaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vikkhittaṃ vā cittaṃ ‘vikkhittaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, mahaggataṃ vā cittaṃ ‘mahaggataṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·mahaggataṃ vā cittaṃ ‘a·mahaggataṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·uttaraṃ vā cittaṃ ‘sa·uttaraṃ cittaṃ’ ti pajānāti, an·uttaraṃ vā cittaṃ ‘an·uttaraṃ cittaṃ’ ti pajānāti, samāhitaṃ vā cittaṃ ‘samāhitaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·samāhitaṃ vā cittaṃ ‘a·samāhitaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vimuttaṃ vā cittaṃ ‘vimuttaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·vimuttaṃ vā cittaṃ ‘a·vimuttaṃ cittaṃ’ ti pajānāti. |
|
Iti ajjhattaṃ vā citte cittānupassī viharati, bahiddhā vā citte cittānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā citte cittānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati; ‘atthi cittaṃ’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu citte cittānupassī viharati. |
|
III. Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையை கூர்ந்து கவனித்தல்
மற்றும்
இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம்
செய்கிரார்?
மற்றும் இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு,
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையை ” Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையாக” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையற்றதை, “Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை rāga
ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது
Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை “dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையை Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையாக” என புரிந்துகொள்கிரார்,”Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையற்றதை, Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை dosa
வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார், அல்லது Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கையை “Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கை” என புரிந்துகொள்கிரார்,”Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கையற்றதை, Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை moha
மருட்சி ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார், அல்லது ஒரு சேர்த்த
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு சேர்த்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு சிதறலான
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு
சிதறலான Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு
விரிவாக்கம் செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விரிவாக்கம் செய்த
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு விரிவாக்கம்
செய்யாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விரிவாக்கம் செய்யாத Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு மிக மேற்பட்ட Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை “ஒரு மிக மேற்பட்ட Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு மிக மேற்படாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு
மிக மேற்படாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு
திண்மையான Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு திண்மையான Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு திண்மையற்ற Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை “ஒரு திண்மையற்ற Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு விடுதலை செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
“ஒரு விடுதலை செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,
ஒரு விடுதலை செய்யாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விடுதலை செய்யாத
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்.
இவ்வாறு
அவர் Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில்
கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், அல்லது அதனுடைய அகநிலையை in Citta
மனம் அதனுடைய அகநிலையில் வெளியே கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார்;samudaya of phenomena புலன்களால் உணரத்தக்க தோற்றம் அதனுடைய
அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், புலன்களால் உணரத்தக்க
கழிதல் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், samudaya
and passing away of phenomena புலன்களால் உணரத்தக்க தோற்றம் மற்றும்
கழிதல் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார்,
இல்லாவிடில் “இது citta அகநிலை” என உணர்ந்து, sati விழிப்பு நிலை
அவருக்குள் வந்திருக்கிறது, சும்மா வெறும் ñāṇa ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும்
ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார். மற்றும் உலகத்தில்
சிறிதளவாவது பற்றிக்கொள்ளாது,அவ்வாறாக பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, Citta
மனம் அதனுடைய அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து
கவனித்து வாசம் செய்கிரார்.
A. நிவாரணங்கள் மீதான பகுதி
தமிழ் IV. சட்டத்துக்கு அடிப்படையான அற முறைகளின் கூர்ந்த கவனிப்பு A. நிவாரணங்கள் மீதான பகுதி மற்றும்
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
இங்கு, |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
இங்கு, |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
இங்கு, |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
இங்கு, பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, அங்கே |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
இங்கு, |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
இவ்வாறு அவர் dhammas சட்டத்துக்கு அடிப்படையான அற முறைகளில் சட்டத்துக்கு அடிப்படையான அற முறைகளூடன்
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice. IV. சட்டத்துக்கு அடிப்படையான அற முறைகளின் கூர்ந்த கவனிப்பு மற்றும் இங்கு, இவ்வாறு — The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā IV. சட்டத்துக்கு அடிப்படையான அற முறைகளின் கூர்ந்த கவனிப்பு
IV. சட்டத்துக்கு அடிப்படையான அற முறைகளின் கூர்ந்த கவனிப்பு D.Bojjhaṅgas மீதான பிரிவு
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā D.Bojjhaṅgas மீதான பிரிவு This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice. Santaṃ vā ajjhattaṃ pīti·sambojjhaṅgaṃ ‘atthi me ajjhattaṃ pīti·sambojjhaṅgo’ ti pajānāti; a·santaṃ vā ajjhattaṃ pīti·sambojjhaṅgaṃ ‘n·atthi me ajjhattaṃ pīti·sambojjhaṅgo’ ti pajānāti; yathā ca an·uppannassa pīti·sambojjhaṅgassa uppādo hoti taṃ ca pajānāti; yathā ca uppannassa pīti·sambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti taṃ ca pajānāti. There being the pīti sambojjhaṅga present within, he understands: “there is the pīti sambojjhaṅga within me”; there not being the pīti sambojjhaṅga present within, he understands: “there is no pīti sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen pīti sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen pīti sambojjhaṅga is developed to perfection. தமிழ் அவ்விடத்தில் pīti
Santaṃ vā ajjhattaṃ passaddhi·sambojjhaṅgaṃ ‘atthi me ajjhattaṃ passaddhi·sambojjhaṅgo’ ti pajānāti; a·santaṃ vā ajjhattaṃ passaddhi·sambojjhaṅgaṃ ‘n·atthi me ajjhattaṃ passaddhi·sambojjhaṅgo’ ti pajānāti; yathā ca an·uppannassa passaddhi·sambojjhaṅgassa uppādo hoti taṃ ca pajānāti; yathā ca uppannassa passaddhi·sambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti taṃ ca pajānāti. There being the passaddhi sambojjhaṅga present within, he understands: “there is the passaddhi sambojjhaṅga within me”; there not being the passaddhi sambojjhaṅga present within, he understands: “there is no passaddhi sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen passaddhi sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen passaddhi sambojjhaṅga is developed to perfection. அவ்விடத்தில் passaddhi sambojjhaṅga சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம், “எனக்குள் passaddhi sambojjhaṅga சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் கிடக்கிறது என அவர் புரிந்து கொள்கிரார், passaddhi sambojjhaṅga சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் அதற்குள் உடனில்லையெனில், “எனக்குள் சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் கிடையாது என அவர் புரிந்து கொள்கிரார்; எவ்வாறு passaddhi sambojjhaṅga சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் எழும்பாத passaddhi sambojjhaṅga சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் எழும்பியது என அவர் .பூரணத்துவம் மேம்படுத்துதல் கொள்கிரார்.
Santaṃ vā ajjhattaṃ samādhi·sambojjhaṅgaṃ ‘atthi me ajjhattaṃ samādhi·sambojjhaṅgo’ ti pajānāti; a·santaṃ vā ajjhattaṃ samādhi·sambojjhaṅgaṃ ‘n·atthi me ajjhattaṃ samādhi·sambojjhaṅgo’ ti pajānāti; yathā ca an·uppannassa samādhi·sambojjhaṅgassa uppādo hoti taṃ ca pajānāti; yathā ca uppannassa samādhi·sambojjhaṅgassa bhāvanāya pāripūrī hoti taṃ ca pajānāti. There being the samādhi sambojjhaṅga present within, he understands: “there is the samādhi sambojjhaṅga within me”; there not being the samādhi sambojjhaṅga present within, he understands: “there is no samādhi sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen samādhi sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen samādhi sambojjhaṅga is developed to perfection. அவ்விடத்தில் samādhi சமாதி sambojjhaṅga தியான வழிவகை யால் மனதை மேம்படுத்தி ஒருமுக சிந்தனையுடன் ஒன்றுபடுத்தி மற்றும் குறி வைத்து சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம், “எனக்குள் samādhi சமாதி sambojjhaṅga தியான வழிவகை யால் மனதை மேம்படுத்தி ஒருமுக சிந்தனையுடன் ஒன்றுபடுத்தி மற்றும் குறி வைத்து சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் கிடக்கிறது என அவர் புரிந்து கொள்கிரார், samādhi சமாதி sambojjhaṅga தியான வழிவகை யால் மனதை மேம்படுத்தி ஒருமுக சிந்தனையுடன் ஒன்றுபடுத்தி மற்றும் குறி வைத்து சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் கிடையாது என அவர் புரிந்து கொள்கிரார்; எவ்வாறு samādhi சமாதி sambojjhaṅga தியான வழிவகை யால் மனதை மேம்படுத்தி ஒருமுக சிந்தனையுடன் ஒன்றுபடுத்தி மற்றும் குறி வைத்து சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் எழும்பாத samādhi சமாதி sambojjhaṅga தியான வழிவகை யால் மனதை மேம்படுத்தி ஒருமுக சிந்தனையுடன் ஒன்றுபடுத்தி மற்றும் குறி வைத்து சலனமற்ற காரணக்கூறான ஞான உபதேசம் எழும்பியது என அவர் .பூரணத்துவம் மேம்படுத்துதல் கொள்கிரார்.
|
UPASAKA JAGATHEESAN CHANDRASEKHARAN
MAY YOU ALL BE EVER HAPPY, WELL AND SECURE
MAY YOU LIVE LONG
MAY ALL SENTIENT AND NON-SENTIENT BEINGS BE EVER HAPPY
MAY YOU BE ALWAYS HAVE CALM, QUIET, ALERT,ATTENTIVE AND
EQUANIMITY MIND WITH A CLEAR UNDERSTANDING THAT
EVERYTHING IS CHANGING