|
சீத்தலைச் சாத்தனார் இயற்றிய
மணிமேகலை  Manimekalai Statue in Kanchipuram
காதை 30 Canto 30
பவத்திறம் அறுகெனப் பாவை நோற்ற காதை வித்துவான் ஒளவை சு. துரைசாமிப் பிள்ளை அருஞ்சொற்பொருளும் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பும்
முன்னுரை Preface
தானம் தாங்கிச் சீலம் தலைநின்று Undertaking generosity, establishing virtue முரணாத் திருவறமூர்த்தியை மொழிவோன்
அறிவு வறிதாய் உயிர் நிறை காலத்து முடி தயங்கு அமரர் முறைமுறை இரப்ப துடிதலோகம் ஒழியத் தோன்றி போதி மூலம் பொருந்தியிருந்து 30-010 மாரனை வென்று வீரன் ஆகி குற்றம் மூன்றும் முற்ற அறுக்கும் வாமன் வாய்மை ஏமக் கட்டுரை இறந்த காலத்து எண் இல் புத்தர்களும் சிறந்து அருள் கூர்ந்து திருவாய் மொழிந்தது (Aravana Adigal summarized) The story ஈர் அறு பொருளின் ஈந்த நெறி உடைத்தாய்ச்
சார்பின் தோன்றித் தத்தமில் மீட்டும் இலக்கு அணத் தொடர்தலின் மண்டில வகையாய் அறியக் காட்டி எதிர் முறை ஒப்ப மீட்சியும் ஆகி 30-020 ஈங்கு இது இல்லாவழி இல்லாகி ஈங்கு இது உள்ளவழி உண்டு ஆகலின் தக்க தக்க சார்பின் தோற்றம் எனச் சொற்றகப் பட்டும் இலக்கு அணத் தொடர்பால் கருதப் பட்டும் கண்டம் நான்கு உடைத்தாய் மருவிய சந்தி வகை மூன்று உடைத்தாய் The twelve links of dependent origination. பதவுரை வரிகள் 16-26 Lines Commentary
* * * * *தோற்றம் பார்க்கின் மூன்று வகை ஆய்
தோன்றுதற்கு ஏற்ற காலம் மூன்று உடையதாய் குற்றமும் வினையும் பயனும் விளைந்து நிலையில வறிய துன்பம் என நோக்க 30-030 உலையா வீட்டிற்கு உறுதி ஆகி நால்வகை வாய்மைக்குச் சார்பு இடன் ஆகி ஐந்து வகைக் கந்தத்து அமைதி ஆகி மெய் வகை ஆறு வழக்கு முகம் எய்தி நயங்கள் நான்கால் பயன்கள் எய்தி இயன்ற நால்வகையால் வினா விடை உடைத்தாய் There are - if you think about it - three kinds of becoming பதவுரை வரிகள் 27-36 Lines Commentary
நின்மிதி இன்றி ஊழ்பாடு இன்றிப்
பின்போக்கு அல்லது பொன்றக் கெடாதாய் பண்ணுநர் இன்றிப் பண்ணப் படாதாய் யானும் இன்றி என்னதும் இன்றி 30-040 போனதும் இன்றி வந்ததும் இன்றி முடித்தலும் இன்றி முடிவும் இன்றி வினையும் பயனும் பிறப்பும் வீடும் இனையன எல்லாம் தானே ஆகிய No-origination, No-cessation பதவுரை வரிகள் 37-44 Lines Commentary
பேதைமை செய்கை உணர்வே அருஉரு
வாயில் ஊறே நுகர்வே வேட்கை பற்றே பவமே தோற்றம் வினைப்பயன் இற்று என வகுத்த இயல்பு ஈராறும் பிறந்தோர் அறியின் பெரும்பேறு அறிகுவர் அறியார்ஆயின் ஆழ் நரகு அறிகுவர் 30-050 Ignorance, kammic formations, consciousness, Mind and matter, பதவுரை வரிகள் 45-50 Lines Commentary
“பேதைமை என்பது யாது?” என வினவின்
ஓதிய இவற்றை உணராது மயங்கி இயற்படு பொருளால் கண்டது மறந்து முயற்கோடு உண்டு எனக் கேட்டது தெளிதல் உலகம் மூன்றினும் உயிர் ஆம் உலகம் அலகு இல பல் உயிர் அறு வகைத்து ஆகும் மக்களும் தேவரும் பிரமரும் நரகரும் தொக்க விலங்கும் பேயும் என்றே நல்வினை தீவினை என்று இரு வகையால் சொல்லப்பட்ட கருவில் சார்தலும் 30-060 கருவில் பட்ட பொழுதினுள் தோற்றி வினைப்பயன் விளையுங்காலை உயிர்கட்கு மனப் பேர் இன்பமும் கவலையும் காட்டும் To the question, “What is ignorance?” பதவுரை வரிகள் 51-63 Lines Commentary
தீவினை என்பது யாது என வினவின்
ஆய் தொடி நல்லாய்! ஆங்கு அது கேளாய் கொலையே களவே காமத் தீவிழைவு உலையா உடம்பில் தோன்றுவ மூன்றும் பொய்யே குறளை கடுஞ்சொல் பயன் இல் சொல் எனச் சொல்லில் தோன்றுவ நான்கும் வெஃகல் வெகுளல் பொல்லாக் காட்சி என்று 30-070 உள்ளம் தன்னின் உருப்பன மூன்றும் எனப் பத்து வகையால் பயன் தெரி புலவர் இத் திறம் படரார் படர்குவர் ஆயின் விலங்கும் பேயும் நரகரும் ஆகி கலங்கிய உள்ளக் கவலையின் தோன்றுவர் “நல்வினை என்பது யாது?” என வினவின் சொல்லிய பத்தின் தொகுதியின் நீங்கிச் சீலம் தாங்கித் தானம் தலைநின்று மேல் என வகுத்த ஒருமூன்று திறத்துத் தேவரும் மக்களும் பிரமரும் ஆகி 30-080 மேவிய மகிழ்ச்சி வினைப்பயன் உண்குவர் Should you ask, “What is a bad deed?” பதவுரை வரிகள் 64-81 Lines Commentary
உணர்வு எனப்படுவது உறங்குவோர் உணர்வின்
புரிவு இன்றாகிப் புலன் கொளாததுவே அருஉரு என்பது அவ்வுணர்வு சார்ந்த உயிரும் உடம்பும் ஆகும் என்ப வாயில் ஆறும் ஆயுங்காலை உள்ளம் உறுவிக்க உறும் இடன் ஆகும் ஊறு என உரைப்பது உள்ளமும் வாயிலும் வேறு புலன்களை மேவுதல் என்ப நுகர்வே உணர்வு புலன்களை நுகர்தல் 30-090 வேட்கை விரும்பி நுகர்ச்சி ஆராமை பற்று எனப்படுவது பசைஇய அறிவே பவம் எனப்படுவது கரும ஈட்டம் தரும் முறை இது எனத் தாம்தாம் சார்தல் பிறப்பு எனப்படுவதக் கருமப் பெற்றியின் உறப் புணர் உள்ளம் சார்பொடு கதிகளில் காரண காரிய உருக்களில் தோன்றல் பிணி எனப்படுவது சார்பின் பிறிது ஆய் இயற்கையின் திரிந்து உடம்பு இடும்பை புரிதல் மூப்பு என மொழிவது அந்தத்து அளவும் 30-100 தாக்கு நிலையாமையின் தாம் தளர்ந்திடுதல் சாக்காடு என்பது அருஉருத் தன்மை யாக்கை வீழ் கதிரென மறைந்திடுதல் Consciousness is like the experience of one who is asleep பதவுரை வரிகள் 82-103 Lines Commentary
ஊழின் மண்டிலமாச் சூழுமிந் நுகர்ச்சிபேதைமை சார்வாச் செய்கை ஆகும்
செய்கை சார்வா உணர்ச்சி ஆகும் உணர்ச்சி சார்வா அருவுரு ஆகும் அருவுருச் சார்வா வாயில் ஆகும் வாயில் சார்வா ஊறு ஆகும்மே ஊறு சார்ந்து நுகர்ச்சி ஆகும் நுகர்ச்சி சார்ந்து வேட்கை ஆகும் 30-110 வேட்கை சார்ந்து பற்றா கும்மே பற்றில் தோன்றும் கருமத் தொகுதி கருமத் தொகுதி காரணமாக வருமே ஏனை வழிமுறைத் தோற்றம் தோற்றம் சார்பின் மூப்பு பிணி சாக்காடு அவலம் அரற்றுக் கவலை கையாறு எனத் தவலில் துன்பம் தலைவரும் என்ப From ignorance as a requisite condition come fabrications. பதவுரை வரிகள் 104-117 Lines Commentary
பேதைமை மீளச் செய்கை மீளும் செய்கை மீள உணர்ச்சி மீளும் 30-120 உணர்ச்சி மீள அருஉரு மீளும் அருஉரு மீள வாயில் மீளும் வாயில் மீள ஊறு மீளும் ஊறு மீள நுகர்ச்சி மீளும் நுகர்ச்சி மீள வேட்கை மீளும் வேட்கை மீளப் பற்று மீளும் பற்று மீளக் கருமத் தொகுதி மீளும் கருமத் தொகுதி மீளத் தோற்றம் மீளும் தோற்றம் மீளப் பிறப்பு மீளும் பிறப்பு பிணி மூப்புச் 30-130 சாக்காடு அவலம் அரற்றுக் கவலை கையாறு என்று இக் கடையில் துன்பம் எல்லாம் மீளுமிவ் வகையான் மீட்சி This experience/suffering that revolves in a circular fashion due to fruit of kamma is resolved as follows: பதவுரை வரிகள் 118-133 Lines Commentary
ஆதிக் கண்டம் ஆகும் என்ப
பேதைமை செய்கை என்றிவை இரண்டும் காரண வகைய ஆதலானே இரண்டாம் கண்டம் ஆகும் என்ப உணர்ச்சி அருஉரு வாயில் ஊறே நுகர்ச்சி என்று நோக்கப்படுவன முன்னவற்று இயல்பான் துன்னிய ஆதலின் 30-140 மூன்றாம் கண்டம் வேட்கை பற்று கரும ஈட்டம் எனக் கட்டுரைப்பவை மற்று அப் பெற்றி நுகர்ச்சி ஒழுக்கினுள் குற்றமும் வினையும் ஆகலானே நான்காம் கண்டம் பிறப்பே பிணியே மூப்பே சாவு என மொழிந்திடும் துன்பம் என இவை பிறப்பில் உழக்கு பயன் ஆதலின் Ignorance and Kamma Formations both பதவுரை வரிகள் 134-147 Lines Commentary
பிறப்பின் முதல் உணர்வு ஆதிச் சந்தி
நுகர்ச்சி ஒழுக்கொடு விழைவின் கூட்டம் புகர்ச்சி இன்று அறிவது இரண்டாம் சந்தி 150 கன்மக் கூட்டத்தொடு வரு பிறப்பிடை முன்னிச் செல்வது மூன்றாம் சந்தி மூன்று வகைப் பிறப்பும் மொழியுங்காலை ஆன்ற பிற மார்க்கத்து ஆய உணர்வே தோன்றல் வீடெனத் துணிந்து தோன்றியும் உணர்வு உள் அடங்க உருவாய்த் தோன்றியும் உணர்வும் உருவும் உடங்கத் தோன்றிப் புணர்தரு மக்கள் தெய்வம் விலங்கு ஆகையும் The cause for birth are Kammic formations and consciousness. பதவுரை வரிகள் 148-158 Lines Commentary
காலம் மூன்றும் கருதுங்காலை
இறந்த காலம் என்னல் வேண்டும் 30-160 மறந்த பேதைமை செய்கை ஆனவற்றை நிகழ்ந்த காலம் என நேரப்படுமே உணர்வே அருஉரு வாயில் ஊறே நுகர்வே வேட்கை பற்றே பவமே தோற்றம் என்று இவை சொல்லுங்காலை எதிர்காலம் என இசைக்கப் படுமே பிறப்பே பிணியே மூப்பே சாவே அவலம் அரற்று கவலை கையாறுகள் When analyzed there are three periods பதவுரை வரிகள் 159-168 Lines Commentary
குலவிய குற்றம் எனக் கூறப்படுமே
அவாவே பற்றே பேதைமை என்றிவை 170 புனையும் அடைபவமும் வினை செயல் ஆகும் உணர்ச்சி அருஉரு வாயில் ஊறே நுகர்ச்சி பிறப்பு மூப்புப் பிணி சாவிவை நிகழ்ச்சிப் பயன் ஆங்கே நேருங்காலை குற்றமும் வினையும் பயனும் துன்பம் பெற்ற தோற்றப் பெற்றிகள் நிலையா எப்பொருளுக்கும் ஆன்மா இலை என இப்படி உணரும் இவை வீட்டு இயல்பு ஆம் It is said that craving, clinging and ignorance are பதவுரை வரிகள் 169-178 Lines Commentary
உணர்வே அருஉரு வாயில் ஊறே
பதவுரை வரிகள் 179-190 Lines Commentary
நுகர்வே பிறப்பே பிணி மூப்புச் சாவே 180 அவலம் அரற்றுக் கவலை கையாறென நுவலப் படுவன நோய் ஆகும்மே அந்நோய் தனக்குப் பேதைமை செய்கை அவாவே பற்றுக் கரும ஈட்டம் இவை காரணம் ஆகும் துன்பம் தோற்றம் பற்றே காரணம் இன்பம் வீடே பற்றிலி காரணம் ஒன்றிய உரையே வாய்மை நான்காவது உருவு நுகர்ச்சி குறிப்பே பாவனை உள்ள அறிவு இவை ஐங்கந்தம் ஆவன 190 Consciousness, name and body, sense bases, contact அறுவகை வழக்கும் மறுவின்று கிளப்பிற்
பதவுரை வரிகள் 191-201 Lines Commentaryதொகையே தொடர்ச்சி தன்மை மிகுத்துரை இயைந்துரை என்ற நான்கினும் இயைந்த உண்மை வழக்கும் இன்மை வழக்கும் உள்ளது சார்ந்த உண்மை வழக்கும் இல்லது சார்ந்த இன்மை வழக்கும் உள்ளது சார்ந்த இன்மை வழக்கும் இல்லது சார்ந்த உண்மை வழக்கும் எனச் சொல்லிய தொகைத் திறம் உடம்பு நீர் நாடு தொடர்ச்சி வித்து முளை தாள் என்றிந் 200 நிகழ்ச்சியில் அவற்றை நெல் என வழங்குதல் Faultlessly describing the six methods of inference இயல்பு மிகுத்துரை ஈறுடைத்து என்றும்
தோன்றிற்று என்றும் மூத்தது என்றும் மூன்றின் ஒன்றின் இயல்புமிகுத் துரைத்தல் இயைந்துரை என்பது எழுத்துப்பல கூடச் சொல்எனத் தோற்றும் பலநாள் கூடிய எல்லையைத் திங்கள் என்று வழங்குதல் உள்வழக்கு உணர்வில் வழக்கு முயற்கோடு உள்ளது சார்ந்த உள்வழக் காகும் சித்தத் துடனே ஒத்த நுகர்ச்சி 210 உள்ளது சார்ந்த இல்வழக் காகும் சித்தம் உற்பவித்தது மின்போல் என்கை இல்லது சார்ந்த உண்மை வழக்காகும் காரணம் இன்றிக் காரியம் நேர்தல் இல்லது சார்ந்த இல்வழக் காகும் முயற்கோ டின்மையின் தோற்றமும் இல் எனல் Particularizing a quality is when an object has a end பதவுரை வரிகள் 202-216 Lines Commentary
நான்கு நயமெனத் தோன்றப் படுவன
பதவுரை வரிகள் 217-228 Lines Commentaryஒற்றுமை வேற்றுமை புரிவின்மை இயல்பென்க காரண காரியம் ஆகிய பொருள்களை ஒன்றா உணர்தல் ஒற்றுமை நயமாம் 220 வீற்று வீற்றாக வேதனை கொள்வது வேற்றுமை நயமென வேண்டல் வேண்டும் பொன்றக் கெடாஅப் பொருள்வழிப் பொருள்களுக்கு ஒன்றிய காரணம் உதவு காரியத்தைத் தருதற்கு உள்ளம் தான்இலை என்றல் புரிவின்மை நயமெனப் புகறல் வேண்டும் நெல்வித்து அகத்துள் நெல்முளை தோற்றும் எனல் நல்ல இயல்புநயம் இவற்றில்நாம் கொள்பயன் The four causal relations clearly understood are தொக்க பொருளல தொன்றில்லை என்றும்
பதவுரை வரிகள் 229-250 Lines Commentaryஅப்பொரு ளிடைப்பற் றாகா தென்றும் 230 செய்வா னொடுகோட் பாடிலை என்றும் எய்து காரணத்தால் காரியம் என்றும் அதுவும் அன்றத லாததும் அன்றென்றும் விதிமுறை தொகையினால் விரிந்த நான்கும் வினா விடை நான்கு உள துணிந்து சொல்லல் கூறிட்டு மொழிதல் வினாவின் விடுத்தல் வாய்வா ளாமைஎனத் “தோன்றியது கெடுமோ? கெடாதோ?” என்றால் “கேடுண்டு” என்றல் துணிந்து சொலல்ஆகும் “செத்தான் பிறப்பா னோபிற வானோ?” 240 என்று செப்பின் “பற்றிறந் தானோ? அல்மக னோஎனல் மிகக் கூறிட்டு மொழிதல் என விளம்புவர் வினாவின் விடுத்தல் “முட்டை முந்திற்றோ பனை முந்திற்றோ? எனக்கட் டுரைசெய்” என்றா திற்றோ வெனக்கட் டுரைசெய் என்றால் “எம்முட்டைக்கு எப்பனை” என்றல் வாய் வாளாமை “ஆகா யப்பூப் பழைதோ, புதிதோ?” என்று புகல்வான் உரைக்கு மாற்றம் உரையாது இருத்தல் 250 There is nothing not linked to cause and effect. கட்டும் வீடும் அதன் காரணத்தது 250
பதவுரை வரிகள் 251-264 Lines Commentaryஒட்டித் தருதற்கு உரியோர் இல்லை யாம்மேல் உரைத்த பொருள்கட்கு எல்லாம் காமம் வெகுளி மயக்கம் காரணம் அநித்தம் துக்கம் அநான்மா அசுசியென தனித்துப் பார்த்துப் பற்றறுத் திடுதல் மைத்திரி கருணா முதிதையென் றறிந்து திருந்துநல் உணர்வாற் செற்றம் அற்றிடுக! சுருதி சிந்தனா பாவனா தரிசனை கருதி உய்த்து மயக்கம் கடிக இந்நால் வகையான் மனத்திருள் நீங்கென்று 260 முன்பின் மலையா மங்கல மொழியின் ஞான தீபம் நன்கனம் காட்டத் தவத் திறம் பூண்டு தருமம் கேட்டுப் பவத்திறம் அறுகெனப் பாவை நோற்றனள்என் 264 The cause for the chains that bind us and liberation |
Free Online FOOD for MIND & HUNGER - DO GOOD 😊 PURIFY MIND.To live like free birds 🐦 🦢 🦅 grow fruits 🍍 🍊 🥑 🥭 🍇 🍌 🍎 🍉 🍒 🍑 🥝 vegetables 🥦 🥕 🥗 🥬 🥔 🍆 🥜 🎃 🫑 🍅🍜 🧅 🍄 🍝 🥗 🥒 🌽 🍏 🫑 🌳 🍓 🍊 🥥 🌵 🍈 🌰 🇧🇧 🫐 🍅 🍐 🫒Plants 🌱in pots 🪴 along with Meditative Mindful Swimming 🏊♂️ to Attain NIBBĀNA the Eternal Bliss.
Kushinara NIBBĀNA Bhumi Pagoda White Home, Puniya Bhumi Bengaluru, Prabuddha Bharat International.
02/12/18
2530 Mon 12 Feb 2018 LESSON
Classical Buddhism (Teachings of the
Awakened One with Awareness) belong to the world, and everyone have
exclusive rights:
is the most Positive Energy of informative and
research oriented site propagating the teachings of the Awakened One
with Awareness the Buddha and on Techno-Politico-Socio Transformation
and Economic Emancipation Movement followed by millions of people all
over the world.
Rendering exact translation as a lesson of this
University in one’s mother tongue to this Google Translation
https://translate.google.com and propagation entitles to become a Stream
Enterer (Sottapanna) and to attain Eternal Bliss as a Final Goal.
Analytic Insight-Net - FREE Online Analytic Insight-Net Tipiṭaka Research & Practice
University and related NEWS through
http://sarvajan.ambedkar.org
in
105 CLASSICAL LANGUAGES
http://www.tipitaka.org/eot
WHAT IS SUTTANTA
PIṬAKA? in 93 Classical Tamil- செம்மொழி செந்தமிழ்,
93 Classical Tamil- செம்மொழி செந்தமிழ் 2531 Tue 13 Feb 2018 LESSON
பாரம்பரிய புத்தமதம் (விழிப்புணர்வு கற்பித்தல்) உலகிற்கு சொந்தமானது மற்றும் எல்லோருக்கும் தனிப்பட்ட உரிமைகள் உள்ளன:
பௌத்த மற்றும் டெக்னோ-பாலிடெக்ஸ்ட் சமூக மாற்றம் மற்றும் பொருளாதார
இயக்கத்தின் விழிப்புணர்வு அடிப்படையில் உலகெங்கிலும் கோடிக்கணக்கான கணக்கான
மக்கள் விளம்பர மற்றும் ஆராய்ச்சியில் மிகவும் மதிக்கப்படுகின்றனர்.
இந்த
மொழிபெயர்ப்பின் மொழிபெயர்ப்பு Google Translate
https://translate.google.com என்பதன் மூலம் மொழிபெயர்த்தது மற்றும்
மொழிபெயர்ப்பின் மொழியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்ட மற்றும் இறுதி இலக்கிற்கான
ஸ்ட்ரீம் நுழைவு (சட்ட) இறுதி மொழிபெயர்ப்பு ஆகியவற்றிற்கு
மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. பகுப்பாய்வு இன்டெல்-நிகர - இலவச ஆன்லைன்
பகுப்பாய்வு- Indik-Niki Dipiktaka ஆராய்ச்சி மற்றும் பயிற்சி
பல்கலைக்கழகம் மற்றும் தொடர்புடைய செய்தி
மூலம்
http://sarvajan.ambedkar.org 105
http://www.tipitaka.org/eot
https://www.youtube.com/watch?v=RblJLKC-V8M&t=418s
டிகாய் நிகுஸ் 9 போபா பட்டா சுத்தா - அறிவியல் பிரிவு
தர்மாமோக்கா சூடஸ்
நவம்பர் 11, 2013 அன்று வெளியிடப்பட்டது
வகை
லாப நோக்கற்ற & செயல்பாட்டு
டிகாய் நிகுஸ் 9 போபா பட்டா சுத்தா - அறிவியல் பிரிவு
youtube.com
டிகிக்கா நிஸா: நீண்ட பேச்சு
தி
டிஜி நிக்கா அல்லது “லாங் ஷர்மான் சேகரிப்பு” (பாலி டிகா = “நீண்ட”)
Suda Pitaka முதல் பிரிவு மற்றும் முப்பத்தி நான்கு
மூன்று வேகன்கள், அல்லது பிரிவுகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளன:
accesstoinsight.org
சுட்டா பிடாக்கா
தி
புத்தர் மற்றும் ஒரு சில கூறப்படும் உளவாளிகள், அல்லது சொற்பொழிவுகளின் தொகுப்பு
அவரது நெருங்கிய சீடர்கள் அனைத்து மத்திய போதனைகளையும் உள்ளடக்கியுள்ளனர்
தெர்வாடா புத்தமதம். (ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட மொழிபெயர்ப்புகள்
இந்த வலைத்தளம் கிடைக்கிறது.) Iglese ஐந்து முக்கிய (தொகுப்புகள்) பிரிக்கப்பட்டுள்ளது:
டிஜி நிகாயா - “நீண்ட சேகரிப்பு”
https: //www.youtube.com/watch …
புத்தரின் புதிய பாடல்
153,375 பார்வைகள்
Cuttunta?
அனைத்து உரையாடல்களின் தொகுப்பும் சுத்தந்தா பிதரா
பல சந்தர்ப்பங்களில் புத்தர் வழங்கப்பட்டது. சில
சில பிரபல சீடர்களின் கடிதங்கள்
புத்தர், வணக்கம், மகா மொகல்லா, அருமையானது
அன்டண்டா, அத்துடன் சில விளக்கங்கள் மற்றும் புத்தகங்கள்
பங்கி ப்ரிக்வெட். புத்தரின் உரையாடல்கள் ஒன்றாக சேகரிக்கப்பட்டன
சுத்தந்தா துறைமுகம் பல சந்தர்ப்பங்களில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது
வெவ்வேறு மனநிலையுடன் வெவ்வேறு பார்வையாளர்கள். சொற்பொழிவுகள் போதிலும்
பெரும்பாலும் பைக்கஸ் நன்மை மற்றும் நிர்வகிக்க வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது
தூய வாழ்க்கையின் நடைமுறை மற்றும் போதனை பற்றிய சுருக்கமான விளக்கத்துடன்,
பல விஷயங்களைப் பற்றி பேசும் விஷயங்கள் உள்ளன
ஒழுக்கம் முன்னேற்றம்
தூய மயில் புத்தரின் அர்த்தத்தை வெளிப்படுத்துகிறது
போதனைகள் தெளிவாக வெளிப்படுத்துகின்றன, பாதுகாக்கின்றன மற்றும் பாதுகாக்கின்றன
திரித்தல் மற்றும் தவறான விளக்கம். சார்பாக ஒரு சரம் போல
தங்கள் வேலையில் தச்சர்களையும் குறைப்பதற்கு ஒரு வழுக்கும் வரி
பூக்கள் பூக்கும் போது மலர்கள் சிதறல் அல்லது சிதறடிக்கின்றன
அவ்வாறே, புத்தரின் புரிதலின் பொருள் மூலம்
போதனைகளை தெளிவாக வெளிப்படுத்தலாம், புரிந்து கொள்ளலாம், புரிந்து கொள்ளலாம்,
தவறான விளக்கத்திலிருந்து சரியான பாதுகாப்பை அவர் கொடுத்தார்.
சஞ்சன்ஸ் பிஜிக்கா நிகோஸின் ஐந்து பிரிவுகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் டிஜி நிகாயா, மஜ்ஜிஹிமா நிக்கா, சியுடா நிகா, அகுடாரா நிகா, குட்டக்கா நிகா.
புத்தரின் போதனைகளில் கண்காணித்தல் மற்றும் நடைமுறைகள்
சுத்தந்தா துறைமுகத்தின் அடிவாரத்தில்
தார்மீக மற்றும் ஒழுக்க தராதரங்களுக்கான முறைகள்
அன்றாட வாழ்க்கைக்கு விண்ணப்பிக்கவும். அனைத்து ஆய்வுகள் மற்றும் நடைமுறைகள் உருவாக்கப்படுகின்றன
புத்தரின் எட்டு பிரிவுகள் புத்தரின் பாதையின் ஆன்மீக பாதையில் வழிவகுக்கின்றன
சுத்திகரிப்பு மூன்று நிலைகள்:
சரியான நடத்தை மூலம் ஷீலா-ஒழுக்க தூய்மை.
கல்லறையின் மூலம் மனதில் தூய்மை
வின்சென்சினா தியானம் மூலம் பேனா-புரிதலை சுத்தப்படுத்துகிறார்.
ஆரம்பத்தில், நீங்கள் அடைக்கலம் எடுக்க சரியான முடிவை எடுக்க வேண்டும்
புத்தரின் போதனைகளையும் வழிகாட்டியையும் பின்பற்றவும்
சங்கம். நம்பிக்கையை அறிவிக்க முதல் சீடர்கள்
புத்தர் மற்றும் அவரது போதனைகள் இருவரும் பின்பற்ற வேண்டும்
வணிக சகோதரர்கள், தபுசா மற்றும் பால்கா. அவர்கள் அவர்களுடன் பயணம் செய்தனர்
புத்தர் ஐநூறு சீடர்களைக் கண்டார்
மர மரம் அவரது அறிவொளிக்குப் பிறகு இருந்தது. இரண்டு வியாபாரிகள்
அவர் தேன் அரிசி கேக் கொடுத்தார். அவர்கள் தங்கள் பரிசை ஏற்றுக்கொள்வார்கள், உடைந்து விடுவார்கள்
ஏழு வாரங்களுக்கு அவர் தன்னை, புத்தர்
அவர் உட்கார்ந்தபோது, அவருடைய சீஷர்கள் அவரிடத்தில் வந்து:
பௌத்த சேரங்கம் (நான் புத்தகத்தில் புத்தகம்)
தர்மன் சார் (நான் தொண்டு செய்கிறேன்)
இந்த சமரச மாற்றம் ஒரு வடிவமாக மாறியது
புத்தர் மற்றும் அவரது போதனைகள். பிறகு சங்கம் நிறுவப்பட்டது
மூன்றாவது அத்தியாயத்தைச் சேர்க்க, இந்த சூத்திரம் நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது:
சங்ககாரா சரண் கக்மி (நான் கிளப்பில் அடைக்கலம் எடுக்கிறேன்)
சரியான வழியில் கொடுக்கும் பிச்சை
உடனடி மற்றும் பயன்மிக்க பயன்பாட்டிற்கான நடைமுறை நடைமுறை
புத்தரின் வாழ்க்கையின் அனைத்துப் பகுதிகளிலும் உள்ள மக்கள் தொண்டு பற்றிய சொற்பொழிவுகளை அளித்தனர்
அதன் பண்புகளை விளக்கி, சரியான வழியில் மற்றும் சரியான அணுகுமுறை
ஆன்மீக நன்மைக்காக ஒரு காணிக்கை செய்யப்பட வேண்டும்.
தொண்டு நடவடிக்கை ஒரு ஊக்குவிக்கும் சக்தி ஏற்றுதல் ஆகிறது
கொடுக்க வேண்டும். தொண்டு மட்டுமே வெளியே எழும் ஒரு பாராட்டு நடவடிக்கை
தன்னிச்சையாக செயலாற்றல். கொடுக்க விருப்பமின்றி கொடுக்கும் எந்த செயலும் இல்லை. தன்னிச்சையாக செயலாற்றல்
தர்மம் செய்வதில் மூன்று வகை உண்டு:
(1) சிந்தனை தொடங்குகிறது என்று “நான் ஒரு செய்ய வேண்டும்
பிரசாதம் “மற்றும் தயாரித்தல் தயாரிப்பு காலத்தில் உள்ளது
காணிக்கை: பப்பு சித்தாநா (செயல் முன் முன்மொழிதல்).
(2) பெற்றோர் அதை வழங்குவதற்கு முன் வழங்குவதற்கான நேரத்தில் எழுப்புகிறது: muñca cetanā (act during volition).
(3) மகிழ்ச்சி மற்றும் எழும் எந்த மகிழ்ச்சியை accom. volition
கொடுக்கும் செயலின் தொடர்ச்சியான நினைவு அல்லது பிரதிபலிப்புகளின் போது: அப்பாரா சீட்டனா (செயல்க்குப் பிறகு).
பிரசாதம் வாழும் புத்தர் அல்லது அஞ்சலி செய்யப்படுகிறது என்பதை
அவர் கடந்து சென்றபின், அவரது புதையல்களின் ஒரு நிமிட துணுக்குக்கு, அது தான்
தன்மை, அதன் வலிமை மற்றும் தூய்மை, அந்த தன்மை தீர்மானிக்கிறது
அதன் விளைவாக.
தொண்டு நிறுவனங்கள் மனதில் தவறான மனப்பான்மைகளை விளக்கிக் காட்டுகின்றன, அவற்றில் எந்த தொண்டு தொண்டு செய்யப்பட வேண்டும்.
ஒரு செய்யாத ஒருவரை மற்றவர்கள் பார்த்துக்கொள்வதைத் தவிர்க்க வேண்டும்
அதேபோல் அவர் தனது சொந்த தொண்டு கொண்டாட வேண்டும். மூலம் மட்டம்
அத்தகைய தகுதியற்ற எண்ணங்கள் அவரது விருப்பம் ஒரு தாழ்வான தரம் மட்டுமே.
தொண்டு ஒரு செயல் எதிர்பார்ப்புகளை உந்துதல் போது
உடனடி செழிப்பு மற்றும் மகிழ்ச்சி அல்லது மறுபிறப்பு ஆகியவற்றின் பயனுள்ள முடிவு
உயர்ந்த இருப்புக்கள் அதனுடன் இணைந்த ஒத்துழைப்பு சாதாரணமாக வகைப்படுத்தப்படுகின்றன.
தர்மம் செய்யும் நல்ல செயல்களால் மட்டுமே செய்ய முடியும்
தூய தன்னலமற்ற எண்ணங்களின் தூண்டுதலால்,
அனைத்து வேதனையும் முடிவடையும் இடத்தில் நிப்பானுக்கு மட்டுமே
கிடைப்பதற்கான ஆர்வமும், இந்த செயலை அடிப்படையாகக் கொண்ட நம்பிக்கை மிக
உயர்ந்த மட்டமாக கருதப்படுகிறது
தர்மம் மற்றும் தர்மத்தை வழங்குவதற்கான வழிகளைக் குறித்து உரையாடல்களில் ஏராளமான உதாரணங்கள் உள்ளன.
சரியான நடத்தை மூலம் ஒழுக்க தூய்மை: சில்லா
சில்லாவின் நடைமுறை மிகவும் அடிப்படையான ஒரு அம்சமாகும்
புத்தரின் போதனை. இது வலது பேச்சு நடைமுறையில் உள்ளது, வலது
செயல், மற்றும் சரியான வாழ்வாதாரங்கள், தூய்மையற்ற செயல்கள், சொற்கள்,
எண்ணங்கள். மூன்று மடங்கு புகலிடம் அர்ப்பணிப்புடன் இணைந்து (as
மேலே விவரிக்கப்பட்டது) ஒரு சீடர் ஐந்து வழிகளைக் கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் கவனிக்கிறார்
முறையற்ற சபதம் பின்வருமாறு:
(1) கொல்லப்படுவதை தவிர்ப்பதற்கான கட்டளைகளை நான் கடைப்பிடிப்பேன்.
(2) நான் திருடுவதைத் தவிர்ப்பதற்கான விதிமுறைகளை கடைப்பிடிப்பதை நான் மேற்கொள்கிறேன்.
(3) நான் பாலியல் துஷ்பிரயோகம் இருந்து விலகி போதனை கண்காணிக்க மேற்கொள்ள.
(4) பொய்யைக் கூறுவதை தவிர்ப்பதற்கான கட்டளைகளை நான் கடைப்பிடிப்பேன்.
(5) மதுபானம், மருந்துகள் அல்லது போதைப்பொருட்களில் இருந்து விலகுதல் என்ற விதிமுறைகளை கடைப்பிடிப்பதை நான் மேற்கொள்கிறேன்.
மேலே உள்ள சூத்திரத்தின் எதிர்மறையான அம்சம் தவிர, இது abstinence வலியுறுத்துகிறது, மேலும் sila என்ற நேர்மறையான அம்சம் உள்ளது.
உதாரணமாக, பல சொற்பொழிவுகளில் இந்த அறிக்கையை நாம் காண்கிறோம்: “அவர் விலகுகிறார்
கொலை செய்வதிலிருந்து, முட்கரண்டி மற்றும் வாளை ஒதுக்கி வைக்கிறது; கருணை மற்றும் முழு
அனைத்து உயிர்களுக்கும் நலன்புரி மற்றும் மகிழ்ச்சிக்காக அவர் கருணை காட்டுகிறார். “
சூத்திரத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு விதிமுறையும் இந்த இரண்டு அம்சங்களைக் கொண்டிருக்கிறது.
ஒருவரின் முன்னேற்றத்தின் நிலை மற்றும் நிலைப்பாட்டைப் பொறுத்து,
பிற வடிவங்களின் (எ.கா. எட்டு கட்டளைகளும், பத்து கட்டளைகளும்) இருக்கலாம்
அனுசரிக்கப்பட்டது. வரிசை உயர்ந்த மற்றும் மேம்பட்ட வகையான வரிசையில்
ஒழுக்கத்தின் பழக்கங்கள் அமைக்கப்பட்டன. ஐந்து கட்டளைகள் எப்போதும் இருக்க வேண்டும்
எப்போதாவது தங்கள் அதிகரிக்க கூடும், சீ சீடர்கள் அனுசரிக்கப்பட்டது
எட்டு அல்லது பத்து கட்டளைகளைக் கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் சுய ஒழுக்கம். யார் அந்த
ஏற்கனவே பத்து கட்டளைகளை ஒரு புனித வாழ்க்கை பாதையில் தொடங்கினார்
அத்தியாவசிய முன்னுரிமைகள் மேலும் முன்னேற்றம் செய்யப்பட வேண்டும்.
சரியான தூய்மையின் சில்லாவானது, அடுத்த கட்ட முன்னேற்றத்திற்கான
அஸ்திவாரமாக, செறிவு தியானம் மூலம் சமாதி-தூய்மை மனப்பான்மைக்கு உதவுகிறது.
மன அழுத்தம் வளர்ச்சிக்கு மன சாகுபடி நடைமுறை முறைகள்: சமாதி
ஆன்மீக முன்னேற்றத்திற்கான மனநிறைவு இரண்டு படிகளைக் கொண்டுள்ளது.
முதல் படி அனைத்து துர்நாற்றங்கள் மற்றும் ஊழல் இருந்து மனதில் சுத்தமாக்குவதே ஆகும்
அது ஒரு புள்ளியில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். ஒரு உறுதியான முயற்சி (வலது
முயற்சியில்) எண்ணங்கள் வரம்பை குறைக்க வேண்டும்
சோர்வடைந்து, நிலையற்ற மனது. பின்னர் கவனம் (சரியான புரிதல் அல்லது
சிந்தனை) தியானத்தில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஒரு பொருளில் நிர்ணயிக்கப்பட வேண்டும்
மனதில் ஒரு சுட்டிக்காட்டி (வலது செறிவு) அடையப்படுகிறது. அத்தகைய ஒரு
மாநில, மனதில் hindrances, தூய, அமைதியான, சக்தி வாய்ந்த இருந்து விடுவிக்கப்படும்
மற்றும் பிரகாசமான. பின்னர்
இரண்டாம் நிலைக்கு முன்னேற்ற தயாராக உள்ளது, இதன் மூலம் மகா
புத்திசாலித்தனம் மற்றும் பழக்கவழக்கம் நிலைமை மற்றும் துயரத்தின் நிலையை
மீறுவதற்காக.
சுத்தந்தா பைடகா பல தியான முறைகளை பதிவு செய்கிறார்
மனதில் ஒரு சுட்டிக்காட்டி பற்றி. இந்த தியான வழிமுறைகள்
பைடகாவின் சுடர்களை முழுவதும் சிதறடித்ததோடு விளக்கினார்
சில சமயங்களில் புத்தர் சில நேரங்களில், சில சமயங்களில் கூட்டாக பொருந்தும்
மற்றும் அவர்கள் பரிந்துரைக்கப்படும் நோக்கம். புத்தர் அறிந்திருந்தார்
ஒவ்வொரு தனி நபரின் தன்மை மற்றும் மனப்போக்கு ஆகியவற்றின் வேறுபாடு
வேறுபட்ட மனோபாவங்களும், அவரை அணுகியவர்களின் மனோபாவங்களும்
வழிகாட்டல். அதற்கேற்ப அவர் மாறுபட்ட வழிமுறைகளை பரிந்துரைத்தார்
ஒவ்வொரு நபரின் சிறப்பு தன்மையையும் தேவைகளையும் பொருத்து நபர்கள்.
மனோ சாகுபடியை நடைமுறையில் கடைப்பிடிக்கும் பழக்கம், சமாதி பவானா என்று அழைக்கப்படுகிறது. சமாதி பவானாவை உருவாக்க விரும்பும் எவரும்
கட்டளைகளை கடைபிடிப்பதில் நிறுவப்பட்டிருக்க வேண்டும், உடன்
உணர்வுகளை கட்டுப்படுத்தி, அமைதியாகவும் சுயமாகவும் வைத்திருப்பதுடன், திருப்தியடைய வேண்டும்.
இந்த நான்கு நிபந்தனைகளில் நிறுவப்பட்டு அவர் ஒரு இடத்தை தேர்வு செய்ய வேண்டும்
தியானம், ஒதுங்கிய இடத்திற்கு பொருத்தமானது. பின்னர் அவர் உட்கார வேண்டும்
அவரது உடல் உறுதியான மற்றும் அவரது மனம் எச்சரிக்கை வைத்து குறுக்கு கால்; அவர் தொடங்க வேண்டும்
ஐந்து hindrances அவரது மனதில் சுத்தப்படுத்துதல் (உணர்ச்சி விருப்பம், தவறான;
சோம்பல் அமைதியின்மை மற்றும் கவலை; மற்றும் சந்தேகம்) ஒரு தேர்வு மூலம்
தியானிப்பு முறையை அவருக்கு ஏற்றதுடன், ஆர்வத்துடன் தியானம் செய்வது
மற்றும் உற்சாகம். உதாரணமாக, அனாபனா முறையுடன் அவர் பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்
உள்வரும் மற்றும் வெளிச்செல்லும் மூச்சு அவர் தனது மனதில் இருக்க முடியும் வரை
மூக்கில் முனையிலேயே பாதுகாப்பாக மூச்சுவிடலாம்.
அவர் ஐந்து தடைகள் நீக்கப்பட்டதை அவர் உணர்ந்து கொண்டார்
மகிழ்ச்சியாக, மகிழ்ச்சியுடன், அமைதியுடனும் மகிழ்ச்சியுடனும் இருக்கும். இது ஆரம்பம்
சமாதி (செறிவு), இது மனதில் ஒரு சுட்டிக்காட்டி அடையும் வரை மேலும் வளரும்.
எனவே மனதில் ஒரு சுட்டிக்காட்டி மனதில் செறிவு போது அது
ஒரு பொருளை அறிந்திருப்பது, ஒரு ஆரோக்கியமான இயல்பை மட்டுமே கொண்டது. இது
பாடங்களில் ஒன்று மீது தியானம் நடைமுறையில் பெற்றது
புத்தரின் நோக்கத்திற்காக பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.
இன்சைட் அறிவு அபிவிருத்தி செய்ய மன சாகுபடி நடைமுறை முறைகள் (பேனா)
பைடகாவின்
சடங்கில் கற்பிக்கப்படும் தியானத்தின் பொருள் மற்றும் வழிமுறைகள் சமாதி
அடையவும், நுண்ணறிவு அறிவின் வளர்ச்சிக்காகவும் வடிவமைக்கப்பட்டன, விபாசானா
னானா, நிபனாவுக்கு நேரடி பாதையாகும். சமாதிக்கு பிறகு தியானத்தில் நடைமுறையில் இரண்டாவது படி,
செறிந்த மனது சுத்திகரிக்கப்பட்ட போது, உறுதியானதும், உறுதியற்றதும்,
அறிவுஜீவி அறிவுரைக்கு அறிவுரை (விபாசனா-ñāṇa) தனது மனதை வழிநடத்துகிறார். இந்த நுண்ணறிவு அறிவைக் கொண்டு அவர் தனி உலகின் மூன்று குணங்களைக்
கண்டறிந்துள்ளார்: அவதாரம் (அனிஸ்கா), துன்பம் (துக்கம்) மற்றும் அல்லாத
சுய (அனாதா).
அவர் நடைமுறையில் முன்னேற்றம் மற்றும் அவரது மனதில் மேலும் மேலும் ஆகிறது
மேலும் சுத்திகரிக்கப்பட்ட, உறுதியான மற்றும் அபாயகரமான, அவர் வழிநடத்துபவர் மற்றும் அவரது மனதில் உள்ளிழுக்கும்
தார்மீக அசுத்தங்களின் அழிவு பற்றிய அறிவை (அசாவாகாண ñāṇa). அவர்
உண்மையிலேயே டக்குவை, துர்க்கைக்கான காரணம், துர்க்கை நிறுத்தப்படுதல்
மற்றும் துக்ஷாவை நிறுத்த வழிவகுக்கும் பாதை ஆகியவற்றை உண்மையிலேயே
புரிந்துகொள்கிறார். அவர் உண்மையில் தார்மீக போதைப்பொருள்களை (அசாஸ்) முழுமையாக
புரிந்துகொள்வதற்கும், அஷ்வஸ் காரணமாகவும், அசாசுகளின் இடைநிறுத்தம்
மற்றும் அசாசுகளை நிறுத்துவதற்கு வழிவகுக்கும் பாதையையும் முழுமையாக
புரிந்து கொள்ளவும் வருகிறார்.
அசுரர்களை அழிப்பதற்கான இந்த அறிவுடன் அவர் மாறினார்
விடுவிக்கப்பட்ட. விடுதலையைப் பற்றிய அறிவு அவரிடம் எழுகிறது. அவர் அதை அறிந்திருக்கிறார்
மறுபிறப்பு இனி இல்லை, அவர் பரிசுத்த வாழ்வை வாழ்ந்திருக்கிறார். அவர் என்ன செய்தார்
மகா யதார்த்தத்தைச் செய்ய வேண்டும். அத்தகைய உணர்தலுக்காக அவருக்கு வேறு எதுவும் இல்லை.
புத்தர் ஒரே ஒரு பொருளைக் கற்பித்தார் - அது அழிந்துபோனது
துன்பம் மற்றும் நிபந்தனையற்ற இருப்பு இருந்து விடுதலை. அந்த பொருள் இருக்க முடியும்
தியானம் நடைமுறையில் (அமைதி மற்றும் நுண்ணறிவு) மூலம் பெற்றுக்கொள்ளப்பட்டது
சுத்தந்தா பீடகாவின் பல சுடர்களை கீழே.
Analytic Insight Net - FREE Online Tipiṭaka Research
and Practice University and related NEWS through
http://sarvajan.ambedkar.org in 105 CLASSICAL LANGUAGES
https://sites.google.com/site/budhhasangham/
and Practice University and related NEWS through
http://sarvajan.ambedkar.org in 105 CLASSICAL LANGUAGES
பாரம்பரிய புத்தமதம் (விழிப்புணர்வு கற்பித்தல்) உலகிற்கு சொந்தமானது மற்றும் எல்லோருக்கும் தனிப்பட்ட உரிமைகள் உள்ளன:
பௌத்த மற்றும் டெக்னோ-பாலிடெக்ஸ்ட் சமூக மாற்றம் மற்றும் பொருளாதார
இயக்கத்தின் விழிப்புணர்வு அடிப்படையில் உலகெங்கிலும் கோடிக்கணக்கான கணக்கான
மக்கள் விளம்பர மற்றும் ஆராய்ச்சியில் மிகவும் மதிக்கப்படுகின்றனர்.
இந்த
மொழிபெயர்ப்பின் மொழிபெயர்ப்பு Google Translate
https://translate.google.com என்பதன் மூலம் மொழிபெயர்த்தது மற்றும்
மொழிபெயர்ப்பின் மொழியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்ட மற்றும் இறுதி இலக்கிற்கான
ஸ்ட்ரீம் நுழைவு (சட்ட) இறுதி மொழிபெயர்ப்பு ஆகியவற்றிற்கு
மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. பகுப்பாய்வு இன்டெல்-நிகர - இலவச ஆன்லைன்
பகுப்பாய்வு- Indik-Niki Dipiktaka ஆராய்ச்சி மற்றும் பயிற்சி
பல்கலைக்கழகம் மற்றும் தொடர்புடைய செய்தி
மூலம்
http://sarvajan.ambedkar.org 105 செம்மொழிகள்
Planning to render Tipitaka in short episodes in latest 3D / 7D laser Hologram Visual Format
WHAT IS SUTTANTA PIṬAKA?
in 93 Classical Tamil- செம்மொழி செந்தமிழ்,
93 Classical Tamil- செம்மொழி செந்தமிழ்
2531 Tue 13 Feb 2018 LESSON
பாரம்பரிய புத்தமதம் (விழிப்புணர்வு கற்பித்தல்) உலகிற்கு சொந்தமானது மற்றும் எல்லோருக்கும் தனிப்பட்ட உரிமைகள் உள்ளன:
பௌத்த
மற்றும் டெக்னோ-பாலிடெக்ஸ்ட் சமூக மாற்றம் மற்றும் பொருளாதார இயக்கத்தின்
விழிப்புணர்வு அடிப்படையில் உலகெங்கிலும் கோடிக்கணக்கான கணக்கான மக்கள்
விளம்பர மற்றும் ஆராய்ச்சியில் மிகவும் மதிக்கப்படுகின்றனர்.
இந்த
மொழிபெயர்ப்பின் மொழிபெயர்ப்பு Google Translate
https://translate.google.com என்பதன் மூலம் மொழிபெயர்த்தது மற்றும்
மொழிபெயர்ப்பின் மொழியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்ட மற்றும் இறுதி இலக்கிற்கான
ஸ்ட்ரீம் நுழைவு (சட்ட) இறுதி மொழிபெயர்ப்பு ஆகியவற்றிற்கு
மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. பகுப்பாய்வு இன்டெல்-நிகர - இலவச ஆன்லைன்
பகுப்பாய்வு- Indik-Niki Dipiktaka ஆராய்ச்சி மற்றும் பயிற்சி
பல்கலைக்கழகம் மற்றும் தொடர்புடைய செய்தி
மூலம்
http://sarvajan.ambedkar.org 105 செம்மொழிகள்
http://www.tipitaka.org/eot
https://www.youtube.com/watch?v=RblJLKC-V8M&t=418s
டிகாய் நிகுஸ் 9 போபா பட்டா சுத்தா - அறிவியல் பிரிவு
தர்மாமோக்கா சூடஸ்
நவம்பர் 11, 2013 அன்று வெளியிடப்பட்டது
வகை
லாப நோக்கற்ற & செயல்பாட்டு
டிகாய் நிகுஸ் 9 போபா பட்டா சுத்தா - அறிவியல் பிரிவு
youtube.com
டிகிக்கா நிஸா: நீண்ட பேச்சு
தி
டிஜி நிக்கா அல்லது “லாங் ஷர்மான் சேகரிப்பு” (பாலி டிகா = “நீண்ட”)
Suda Pitaka முதல் பிரிவு மற்றும் முப்பத்தி நான்கு
மூன்று வேகன்கள், அல்லது பிரிவுகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளன:
accesstoinsight.org
சுட்டா பிடாக்கா
தி
புத்தர் மற்றும் ஒரு சில கூறப்படும் உளவாளிகள், அல்லது சொற்பொழிவுகளின் தொகுப்பு
அவரது நெருங்கிய சீடர்கள் அனைத்து மத்திய போதனைகளையும் உள்ளடக்கியுள்ளனர்
தெர்வாடா புத்தமதம். (ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட மொழிபெயர்ப்புகள்
இந்த வலைத்தளம் கிடைக்கிறது.) Iglese ஐந்து முக்கிய (தொகுப்புகள்) பிரிக்கப்பட்டுள்ளது:
டிஜி நிகாயா - “நீண்ட சேகரிப்பு”
https: //www.youtube.com/watch …
புத்தரின் புதிய பாடல்
153,375 பார்வைகள்
Cuttunta?
அனைத்து உரையாடல்களின் தொகுப்பும் சுத்தந்தா பிதரா
பல சந்தர்ப்பங்களில் புத்தர் வழங்கப்பட்டது. சில
சில பிரபல சீடர்களின் கடிதங்கள்
புத்தர், வணக்கம், மகா மொகல்லா, அருமையானது
அன்டண்டா, அத்துடன் சில விளக்கங்கள் மற்றும் புத்தகங்கள்
பங்கி ப்ரிக்வெட். புத்தரின் உரையாடல்கள் ஒன்றாக சேகரிக்கப்பட்டன
சுத்தந்தா துறைமுகம் பல சந்தர்ப்பங்களில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது
வெவ்வேறு மனநிலையுடன் வெவ்வேறு பார்வையாளர்கள். சொற்பொழிவுகள் போதிலும்
பெரும்பாலும் பைக்கஸ் நன்மை மற்றும் நிர்வகிக்க வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது
தூய வாழ்க்கையின் நடைமுறை மற்றும் போதனை பற்றிய சுருக்கமான விளக்கத்துடன்,
பல விஷயங்களைப் பற்றி பேசும் விஷயங்கள் உள்ளன
ஒழுக்கம் முன்னேற்றம்
தூய மயில் புத்தரின் அர்த்தத்தை வெளிப்படுத்துகிறது
போதனைகள் தெளிவாக வெளிப்படுத்துகின்றன, பாதுகாக்கின்றன மற்றும் பாதுகாக்கின்றன
திரித்தல் மற்றும் தவறான விளக்கம். சார்பாக ஒரு சரம் போல
தங்கள் வேலையில் தச்சர்களையும் குறைப்பதற்கு ஒரு வழுக்கும் வரி
பூக்கள் பூக்கும் போது மலர்கள் சிதறல் அல்லது சிதறடிக்கின்றன
அவ்வாறே, புத்தரின் புரிதலின் பொருள் மூலம்
போதனைகளை தெளிவாக வெளிப்படுத்தலாம், புரிந்து கொள்ளலாம், புரிந்து கொள்ளலாம்,
தவறான விளக்கத்திலிருந்து சரியான பாதுகாப்பை அவர் கொடுத்தார்.
சஞ்சன்ஸ்
பிஜிக்கா நிகோஸின் ஐந்து பிரிவுகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் டிஜி
நிகாயா, மஜ்ஜிஹிமா நிக்கா, சியுடா நிகா, அகுடாரா நிகா, குட்டக்கா நிகா.
புத்தரின் போதனைகளில் கண்காணித்தல் மற்றும் நடைமுறைகள்
சுத்தந்தா துறைமுகத்தின் அடிவாரத்தில்
தார்மீக மற்றும் ஒழுக்க தராதரங்களுக்கான முறைகள்
அன்றாட வாழ்க்கைக்கு விண்ணப்பிக்கவும். அனைத்து ஆய்வுகள் மற்றும் நடைமுறைகள் உருவாக்கப்படுகின்றன
புத்தரின் எட்டு பிரிவுகள் புத்தரின் பாதையின் ஆன்மீக பாதையில் வழிவகுக்கின்றன
சுத்திகரிப்பு மூன்று நிலைகள்:
சரியான நடத்தை மூலம் ஷீலா-ஒழுக்க தூய்மை.
கல்லறையின் மூலம் மனதில் தூய்மை
வின்சென்சினா தியானம் மூலம் பேனா-புரிதலை சுத்தப்படுத்துகிறார்.
ஆரம்பத்தில், நீங்கள் அடைக்கலம் எடுக்க சரியான முடிவை எடுக்க வேண்டும்
புத்தரின் போதனைகளையும் வழிகாட்டியையும் பின்பற்றவும்
சங்கம். நம்பிக்கையை அறிவிக்க முதல் சீடர்கள்
புத்தர் மற்றும் அவரது போதனைகள் இருவரும் பின்பற்ற வேண்டும்
வணிக சகோதரர்கள், தபுசா மற்றும் பால்கா. அவர்கள் அவர்களுடன் பயணம் செய்தனர்
புத்தர் ஐநூறு சீடர்களைக் கண்டார்
மர மரம் அவரது அறிவொளிக்குப் பிறகு இருந்தது. இரண்டு வியாபாரிகள்
அவர் தேன் அரிசி கேக் கொடுத்தார். அவர்கள் தங்கள் பரிசை ஏற்றுக்கொள்வார்கள், உடைந்து விடுவார்கள்
ஏழு வாரங்களுக்கு அவர் தன்னை, புத்தர்
அவர் உட்கார்ந்தபோது, அவருடைய சீஷர்கள் அவரிடத்தில் வந்து:
பௌத்த சேரங்கம் (நான் புத்தகத்தில் புத்தகம்)
தர்மன் சார் (நான் தொண்டு செய்கிறேன்)
இந்த சமரச மாற்றம் ஒரு வடிவமாக மாறியது
புத்தர் மற்றும் அவரது போதனைகள். பிறகு சங்கம் நிறுவப்பட்டது
மூன்றாவது அத்தியாயத்தைச் சேர்க்க, இந்த சூத்திரம் நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது:
சங்ககாரா சரண் கக்மி (நான் கிளப்பில் அடைக்கலம் எடுக்கிறேன்)
சரியான வழியில் கொடுக்கும் பிச்சை
உடனடி மற்றும் பயன்மிக்க பயன்பாட்டிற்கான நடைமுறை நடைமுறை
புத்தரின் வாழ்க்கையின் அனைத்துப் பகுதிகளிலும் உள்ள மக்கள் தொண்டு பற்றிய சொற்பொழிவுகளை அளித்தனர்
அதன் பண்புகளை விளக்கி, சரியான வழியில் மற்றும் சரியான அணுகுமுறை
ஆன்மீக நன்மைக்காக ஒரு காணிக்கை செய்யப்பட வேண்டும்.
தொண்டு நடவடிக்கை ஒரு ஊக்குவிக்கும் சக்தி ஏற்றுதல் ஆகிறது
கொடுக்க வேண்டும். தொண்டு மட்டுமே வெளியே எழும் ஒரு பாராட்டு நடவடிக்கை
தன்னிச்சையாக செயலாற்றல். கொடுக்க விருப்பமின்றி கொடுக்கும் எந்த செயலும் இல்லை. தன்னிச்சையாக செயலாற்றல்
தர்மம் செய்வதில் மூன்று வகை உண்டு:
(1) சிந்தனை தொடங்குகிறது என்று “நான் ஒரு செய்ய வேண்டும்
பிரசாதம் “மற்றும் தயாரித்தல் தயாரிப்பு காலத்தில் உள்ளது
காணிக்கை: பப்பு சித்தாநா (செயல் முன் முன்மொழிதல்).
(2) பெற்றோர் அதை வழங்குவதற்கு முன் வழங்குவதற்கான நேரத்தில் எழுப்புகிறது: muñca cetanā (act during volition).
(3) மகிழ்ச்சி மற்றும் எழும் எந்த மகிழ்ச்சியை accom. volition
கொடுக்கும் செயலின் தொடர்ச்சியான நினைவு அல்லது பிரதிபலிப்புகளின் போது: அப்பாரா சீட்டனா (செயல்க்குப் பிறகு).
பிரசாதம் வாழும் புத்தர் அல்லது அஞ்சலி செய்யப்படுகிறது என்பதை
அவர் கடந்து சென்றபின், அவரது புதையல்களின் ஒரு நிமிட துணுக்குக்கு, அது தான்
தன்மை, அதன் வலிமை மற்றும் தூய்மை, அந்த தன்மை தீர்மானிக்கிறது
அதன் விளைவாக.
தொண்டு நிறுவனங்கள் மனதில் தவறான மனப்பான்மைகளை விளக்கிக் காட்டுகின்றன, அவற்றில் எந்த தொண்டு தொண்டு செய்யப்பட வேண்டும்.
ஒரு செய்யாத ஒருவரை மற்றவர்கள் பார்த்துக்கொள்வதைத் தவிர்க்க வேண்டும்
அதேபோல் அவர் தனது சொந்த தொண்டு கொண்டாட வேண்டும். மூலம் மட்டம்
அத்தகைய தகுதியற்ற எண்ணங்கள் அவரது விருப்பம் ஒரு தாழ்வான தரம் மட்டுமே.
தொண்டு ஒரு செயல் எதிர்பார்ப்புகளை உந்துதல் போது
உடனடி செழிப்பு மற்றும் மகிழ்ச்சி அல்லது மறுபிறப்பு ஆகியவற்றின் பயனுள்ள முடிவு
உயர்ந்த இருப்புக்கள் அதனுடன் இணைந்த ஒத்துழைப்பு சாதாரணமாக வகைப்படுத்தப்படுகின்றன.
தர்மம் செய்யும் நல்ல செயல்களால் மட்டுமே செய்ய முடியும்
தூய தன்னலமற்ற எண்ணங்களின் தூண்டுதலால்,
அனைத்து
வேதனையும் முடிவடையும் இடத்தில் நிப்பானுக்கு மட்டுமே கிடைப்பதற்கான
ஆர்வமும், இந்த செயலை அடிப்படையாகக் கொண்ட நம்பிக்கை மிக உயர்ந்த மட்டமாக
கருதப்படுகிறது
தர்மம் மற்றும் தர்மத்தை வழங்குவதற்கான வழிகளைக் குறித்து உரையாடல்களில் ஏராளமான உதாரணங்கள் உள்ளன.
சரியான நடத்தை மூலம் ஒழுக்க தூய்மை: சில்லா
சில்லாவின் நடைமுறை மிகவும் அடிப்படையான ஒரு அம்சமாகும்
புத்தரின் போதனை. இது வலது பேச்சு நடைமுறையில் உள்ளது, வலது
செயல், மற்றும் சரியான வாழ்வாதாரங்கள், தூய்மையற்ற செயல்கள், சொற்கள்,
எண்ணங்கள். மூன்று மடங்கு புகலிடம் அர்ப்பணிப்புடன் இணைந்து (as
மேலே விவரிக்கப்பட்டது) ஒரு சீடர் ஐந்து வழிகளைக் கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் கவனிக்கிறார்
முறையற்ற சபதம் பின்வருமாறு:
(1) கொல்லப்படுவதை தவிர்ப்பதற்கான கட்டளைகளை நான் கடைப்பிடிப்பேன்.
(2) நான் திருடுவதைத் தவிர்ப்பதற்கான விதிமுறைகளை கடைப்பிடிப்பதை நான் மேற்கொள்கிறேன்.
(3) நான் பாலியல் துஷ்பிரயோகம் இருந்து விலகி போதனை கண்காணிக்க மேற்கொள்ள.
(4) பொய்யைக் கூறுவதை தவிர்ப்பதற்கான கட்டளைகளை நான் கடைப்பிடிப்பேன்.
(5) மதுபானம், மருந்துகள் அல்லது போதைப்பொருட்களில் இருந்து விலகுதல் என்ற விதிமுறைகளை கடைப்பிடிப்பதை நான் மேற்கொள்கிறேன்.
மேலே உள்ள சூத்திரத்தின் எதிர்மறையான அம்சம் தவிர, இது abstinence வலியுறுத்துகிறது, மேலும் sila என்ற நேர்மறையான அம்சம் உள்ளது.
உதாரணமாக, பல சொற்பொழிவுகளில் இந்த அறிக்கையை நாம் காண்கிறோம்: “அவர் விலகுகிறார்
கொலை செய்வதிலிருந்து, முட்கரண்டி மற்றும் வாளை ஒதுக்கி வைக்கிறது; கருணை மற்றும் முழு
அனைத்து உயிர்களுக்கும் நலன்புரி மற்றும் மகிழ்ச்சிக்காக அவர் கருணை காட்டுகிறார். “
சூத்திரத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு விதிமுறையும் இந்த இரண்டு அம்சங்களைக் கொண்டிருக்கிறது.
ஒருவரின் முன்னேற்றத்தின் நிலை மற்றும் நிலைப்பாட்டைப் பொறுத்து,
பிற வடிவங்களின் (எ.கா. எட்டு கட்டளைகளும், பத்து கட்டளைகளும்) இருக்கலாம்
அனுசரிக்கப்பட்டது. வரிசை உயர்ந்த மற்றும் மேம்பட்ட வகையான வரிசையில்
ஒழுக்கத்தின் பழக்கங்கள் அமைக்கப்பட்டன. ஐந்து கட்டளைகள் எப்போதும் இருக்க வேண்டும்
எப்போதாவது தங்கள் அதிகரிக்க கூடும், சீ சீடர்கள் அனுசரிக்கப்பட்டது
எட்டு அல்லது பத்து கட்டளைகளைக் கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் சுய ஒழுக்கம். யார் அந்த
ஏற்கனவே பத்து கட்டளைகளை ஒரு புனித வாழ்க்கை பாதையில் தொடங்கினார்
அத்தியாவசிய முன்னுரிமைகள் மேலும் முன்னேற்றம் செய்யப்பட வேண்டும்.
சரியான
தூய்மையின் சில்லாவானது, அடுத்த கட்ட முன்னேற்றத்திற்கான அஸ்திவாரமாக,
செறிவு தியானம் மூலம் சமாதி-தூய்மை மனப்பான்மைக்கு உதவுகிறது.
மன அழுத்தம் வளர்ச்சிக்கு மன சாகுபடி நடைமுறை முறைகள்: சமாதி
ஆன்மீக முன்னேற்றத்திற்கான மனநிறைவு இரண்டு படிகளைக் கொண்டுள்ளது.
முதல் படி அனைத்து துர்நாற்றங்கள் மற்றும் ஊழல் இருந்து மனதில் சுத்தமாக்குவதே ஆகும்
அது ஒரு புள்ளியில் கவனம் செலுத்த வேண்டும். ஒரு உறுதியான முயற்சி (வலது
முயற்சியில்) எண்ணங்கள் வரம்பை குறைக்க வேண்டும்
சோர்வடைந்து, நிலையற்ற மனது. பின்னர் கவனம் (சரியான புரிதல் அல்லது
சிந்தனை) தியானத்தில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஒரு பொருளில் நிர்ணயிக்கப்பட வேண்டும்
மனதில் ஒரு சுட்டிக்காட்டி (வலது செறிவு) அடையப்படுகிறது. அத்தகைய ஒரு
மாநில, மனதில் hindrances, தூய, அமைதியான, சக்தி வாய்ந்த இருந்து விடுவிக்கப்படும்
மற்றும்
பிரகாசமான. பின்னர் இரண்டாம் நிலைக்கு முன்னேற்ற தயாராக உள்ளது, இதன்
மூலம் மகா புத்திசாலித்தனம் மற்றும் பழக்கவழக்கம் நிலைமை மற்றும்
துயரத்தின் நிலையை மீறுவதற்காக.
சுத்தந்தா பைடகா பல தியான முறைகளை பதிவு செய்கிறார்
மனதில் ஒரு சுட்டிக்காட்டி பற்றி. இந்த தியான வழிமுறைகள்
பைடகாவின் சுடர்களை முழுவதும் சிதறடித்ததோடு விளக்கினார்
சில சமயங்களில் புத்தர் சில நேரங்களில், சில சமயங்களில் கூட்டாக பொருந்தும்
மற்றும் அவர்கள் பரிந்துரைக்கப்படும் நோக்கம். புத்தர் அறிந்திருந்தார்
ஒவ்வொரு தனி நபரின் தன்மை மற்றும் மனப்போக்கு ஆகியவற்றின் வேறுபாடு
வேறுபட்ட மனோபாவங்களும், அவரை அணுகியவர்களின் மனோபாவங்களும்
வழிகாட்டல். அதற்கேற்ப அவர் மாறுபட்ட வழிமுறைகளை பரிந்துரைத்தார்
ஒவ்வொரு நபரின் சிறப்பு தன்மையையும் தேவைகளையும் பொருத்து நபர்கள்.
மனோ சாகுபடியை நடைமுறையில் கடைப்பிடிக்கும் பழக்கம், சமாதி பவானா என்று அழைக்கப்படுகிறது. சமாதி பவானாவை உருவாக்க விரும்பும் எவரும்
கட்டளைகளை கடைபிடிப்பதில் நிறுவப்பட்டிருக்க வேண்டும், உடன்
உணர்வுகளை கட்டுப்படுத்தி, அமைதியாகவும் சுயமாகவும் வைத்திருப்பதுடன், திருப்தியடைய வேண்டும்.
இந்த நான்கு நிபந்தனைகளில் நிறுவப்பட்டு அவர் ஒரு இடத்தை தேர்வு செய்ய வேண்டும்
தியானம், ஒதுங்கிய இடத்திற்கு பொருத்தமானது. பின்னர் அவர் உட்கார வேண்டும்
அவரது உடல் உறுதியான மற்றும் அவரது மனம் எச்சரிக்கை வைத்து குறுக்கு கால்; அவர் தொடங்க வேண்டும்
ஐந்து hindrances அவரது மனதில் சுத்தப்படுத்துதல் (உணர்ச்சி விருப்பம், தவறான;
சோம்பல் அமைதியின்மை மற்றும் கவலை; மற்றும் சந்தேகம்) ஒரு தேர்வு மூலம்
தியானிப்பு முறையை அவருக்கு ஏற்றதுடன், ஆர்வத்துடன் தியானம் செய்வது
மற்றும் உற்சாகம். உதாரணமாக, அனாபனா முறையுடன் அவர் பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்
உள்வரும் மற்றும் வெளிச்செல்லும் மூச்சு அவர் தனது மனதில் இருக்க முடியும் வரை
மூக்கில் முனையிலேயே பாதுகாப்பாக மூச்சுவிடலாம்.
அவர் ஐந்து தடைகள் நீக்கப்பட்டதை அவர் உணர்ந்து கொண்டார்
மகிழ்ச்சியாக, மகிழ்ச்சியுடன், அமைதியுடனும் மகிழ்ச்சியுடனும் இருக்கும். இது ஆரம்பம்
சமாதி (செறிவு), இது மனதில் ஒரு சுட்டிக்காட்டி அடையும் வரை மேலும் வளரும்.
எனவே மனதில் ஒரு சுட்டிக்காட்டி மனதில் செறிவு போது அது
ஒரு பொருளை அறிந்திருப்பது, ஒரு ஆரோக்கியமான இயல்பை மட்டுமே கொண்டது. இது
பாடங்களில் ஒன்று மீது தியானம் நடைமுறையில் பெற்றது
புத்தரின் நோக்கத்திற்காக பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.
இன்சைட் அறிவு அபிவிருத்தி செய்ய மன சாகுபடி நடைமுறை முறைகள் (பேனா)
பைடகாவின்
சடங்கில் கற்பிக்கப்படும் தியானத்தின் பொருள் மற்றும் வழிமுறைகள் சமாதி
அடையவும், நுண்ணறிவு அறிவின் வளர்ச்சிக்காகவும் வடிவமைக்கப்பட்டன, விபாசானா
னானா, நிபனாவுக்கு நேரடி பாதையாகும். சமாதிக்கு பிறகு தியானத்தில்
நடைமுறையில் இரண்டாவது படி,
செறிந்த மனது சுத்திகரிக்கப்பட்ட போது, உறுதியானதும், உறுதியற்றதும்,
அறிவுஜீவி
அறிவுரைக்கு அறிவுரை (விபாசனா-ñāṇa) தனது மனதை வழிநடத்துகிறார். இந்த
நுண்ணறிவு அறிவைக் கொண்டு அவர் தனி உலகின் மூன்று குணங்களைக்
கண்டறிந்துள்ளார்: அவதாரம் (அனிஸ்கா), துன்பம் (துக்கம்) மற்றும் அல்லாத
சுய (அனாதா).
அவர் நடைமுறையில் முன்னேற்றம் மற்றும் அவரது மனதில் மேலும் மேலும் ஆகிறது
மேலும் சுத்திகரிக்கப்பட்ட, உறுதியான மற்றும் அபாயகரமான, அவர் வழிநடத்துபவர் மற்றும் அவரது மனதில் உள்ளிழுக்கும்
தார்மீக
அசுத்தங்களின் அழிவு பற்றிய அறிவை (அசாவாகாண ñāṇa). அவர் உண்மையிலேயே
டக்குவை, துர்க்கைக்கான காரணம், துர்க்கை நிறுத்தப்படுதல் மற்றும் துக்ஷாவை
நிறுத்த வழிவகுக்கும் பாதை ஆகியவற்றை உண்மையிலேயே புரிந்துகொள்கிறார்.
அவர் உண்மையில் தார்மீக போதைப்பொருள்களை (அசாஸ்) முழுமையாக
புரிந்துகொள்வதற்கும், அஷ்வஸ் காரணமாகவும், அசாசுகளின் இடைநிறுத்தம்
மற்றும் அசாசுகளை நிறுத்துவதற்கு வழிவகுக்கும் பாதையையும் முழுமையாக
புரிந்து கொள்ளவும் வருகிறார்.
அசுரர்களை அழிப்பதற்கான இந்த அறிவுடன் அவர் மாறினார்
விடுவிக்கப்பட்ட. விடுதலையைப் பற்றிய அறிவு அவரிடம் எழுகிறது. அவர் அதை அறிந்திருக்கிறார்
மறுபிறப்பு இனி இல்லை, அவர் பரிசுத்த வாழ்வை வாழ்ந்திருக்கிறார். அவர் என்ன செய்தார்
மகா யதார்த்தத்தைச் செய்ய வேண்டும். அத்தகைய உணர்தலுக்காக அவருக்கு வேறு எதுவும் இல்லை.
புத்தர் ஒரே ஒரு பொருளைக் கற்பித்தார் - அது அழிந்துபோனது
துன்பம் மற்றும் நிபந்தனையற்ற இருப்பு இருந்து விடுதலை. அந்த பொருள் இருக்க முடியும்
தியானம் நடைமுறையில் (அமைதி மற்றும் நுண்ணறிவு) மூலம் பெற்றுக்கொள்ளப்பட்டது
சுத்தந்தா பீடகாவின் பல சுடர்களை கீழே.
Jagatheesan Chandrasekharan
buddhasaid2us@gmail.com https://www.youtube.com/watch?v=gjggFGDE5ac
668, 5A main Road,
8th Cross
HAL 3rd Stage BNGALORE-560075
Karnataka
India
What the Buddha Taught Walpola Rahula 06
Tai Tran
Published on May 31, 2016
Chapter 6: The doctrine of no soul: Anatta
Category
People & Blogs
பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
https://sites.google.com/site/budhhasangham/
 |
|
புத்தர், தம்மம், சங்கம்
(Buddha, Dhamma, Sangha)
புத்தர்
ஒரு கடவுள் இல்லை. தன்னைக் கடவுள் என்றோ, கடவுளின் தூதுவர் என்றோ,
கடவுளின் புதல்வன் என்றோ, கடவுளின் அவதாரமென்றோ புத்தர் எப்போதும்
சொல்லிக் கொண்டதில்லை.
ஒரு கடவுள் இல்லை. தன்னைக் கடவுள் என்றோ, கடவுளின் தூதுவர் என்றோ,
கடவுளின் புதல்வன் என்றோ, கடவுளின் அவதாரமென்றோ புத்தர் எப்போதும்
சொல்லிக் கொண்டதில்லை.
அவர் ஒரு மனிதர். ஆனால் அசாதாரண மனநிலையைத் தன் சொந்த முயற்சியினாலேயே அடைந்த மனிதர்.
அந்த
நிலை தான் நிப்பாண (Nibbana) நிலை. அசைக்க முடியா நிதானம் (Eqanimity).
களங்கம் இல்லா உள்ளம், அவா (greed), வெறுப்பு (hatred), அறியாமை
(delusion) ஆகியவற்றிலிருந்து விடுபட்ட மனம்.
அளவிறந்த
ஆசையை (greed), பகைமையை (ill-will), கோபத்தை (anger), துவேஷத்தை
(hostility), வஞ்சனையை, பொறாமையை (jealousy), ஏமாற்றுதலை, பித்தலாட்டத்தை
(fraud), பிடிவாதத்தை (obstinacy), அகந்தையை (presumption), அகம்பாவத்தை
(conceit), இறுமாப்பை (arrogance), தற்பெருமையை (vanity), சோம்பலைக்
(negligence) கைவிட்ட மனம்.
இந்த மாசுகளை (கிலேசங்களை kilesa/hinderances) எல்லாம் கைவிட்ட மனத்தில் மிஞ்சுவது என்ன?
துக்கத்தின் முடிவு. பேரின்பம். அமைதி (Peace).
இந்த மாசுகள் எங்கே உள்ளன? அகத்தில் தான் உள்ளன. புறத்தில் இல்லை.
இந்த
அமைதியை அறிந்த பின்னர் சித்தார்த்த கௌதமர் புத்தர் என்று அழைக்கப்
பட்டார். புத்தர் அந்நிலையை அடையத் தான் செய்த பயிற்சியை, தொடர்ந்த
பாதையைப் பிறர் நலனுக்காக எடுத்துரைத்தார். அதுவே தம்மம் (Dhamma).
அறம்.
காரண காரியத் தொடர்பினால் உண்டான
அனைத்தும் மாற்றத்துக்கு (அநிச்சா- anicca நிலையின்மை) உட்பட்டவை. ஒரு
சமயத்தில் நாம் தாயின் வயிற்றில் கருவாக இருந்தோம். மாற்றம்
இல்லாதிருந்தால் பிறந்திருக்க மாட்டோம். பிறந்த இரண்டு மாதங்களில் தவழக்
கூட முடிவதில்லை. மாற்றமில்லாவிட்டால் நடக்கப் பழகி இருக்க மாட்டோம். ஐந்து
வயதுச் சிறுமியாக இருந்த போது நமக்குக் குழந்தைத்தனமான எண்ணங்கள் இருந்தன.
மாற்றம் இல்லாவிட்டால் இன்று அறிவார்ந்த எண்ணங்களோடு பொறுப்பான வேலைகளில்
ஈடுபடும் பெண்ணாக இருக்க முடியாது. மாற்றங்கள் இல்லாமல் வாழ்க்கையே இல்லை.
இது ஒரு உண்மை.
வாழ்க்கையில்
துக்கம் (dhukka) உள்ளது. இதுவும் ஒரு உண்மை. வாழ்வே துக்கம் என்று
சொல்லவில்லை. இங்கு துக்கம் என்றால் துயரம் என்பது மட்டும் இல்லை;
அசௌகரியம், திருப்தியின்மை ஆகியவையும் துக்கத்தைச் சார்ந்தவையே. பிறப்பு
துக்கம். பிறக்கும்போதே துக்கத்தை அனுபவிக்கிறோம். மூப்பு, பிணி,
சாக்காடும் துக்கம். விரும்புவது கிடைக்காவிட்டால் துக்கம்.
பிடிக்காதவற்றுடன் வாழ்வதும் துக்கம். விரும்பியது கிடைத்தாலும் அது
நிலைத்திருக்காது என்பதை நினைக்கும் போது அந்த மகிழ்ச்சியிலும் துக்கம்
கலந்து விடுகிறது. எனவே துக்கம் உள்ளது என்பதும் ஒரு உண்மை.
துக்கம் (dhukka) உள்ளது. இதுவும் ஒரு உண்மை. வாழ்வே துக்கம் என்று
சொல்லவில்லை. இங்கு துக்கம் என்றால் துயரம் என்பது மட்டும் இல்லை;
அசௌகரியம், திருப்தியின்மை ஆகியவையும் துக்கத்தைச் சார்ந்தவையே. பிறப்பு
துக்கம். பிறக்கும்போதே துக்கத்தை அனுபவிக்கிறோம். மூப்பு, பிணி,
சாக்காடும் துக்கம். விரும்புவது கிடைக்காவிட்டால் துக்கம்.
பிடிக்காதவற்றுடன் வாழ்வதும் துக்கம். விரும்பியது கிடைத்தாலும் அது
நிலைத்திருக்காது என்பதை நினைக்கும் போது அந்த மகிழ்ச்சியிலும் துக்கம்
கலந்து விடுகிறது. எனவே துக்கம் உள்ளது என்பதும் ஒரு உண்மை.
மிக
வேகமாகத் தொடர்ந்து காண்பிக்கப்படும் புகைப்படங்கள் நமக்கு ஒரு
தொடர்ச்சியான திரைப் படமாகத் தெரிகிறது. உண்மையில் கணத்துக்குக் கணம்
மாறும் புகைப்படங்களைத் தான் நாம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். ஒரு கம்பி
மத்தாப்பைச் சிறுவன் ஒருவன் வேகமாகச் சுழற்றும் போது அதன் ஒளி இடைவிடாத
வட்ட வடிவில் உள்ளதாகத் தெரிகிறது. உண்மையில் அது வட்ட வடிவில் இல்லை.
வேகமாகச் சுழற்றுவதனால் ஏற்பட்ட மாயத் தோற்றமே அது. அது போலவே உடலின்,
மனத்தின் நிலைகளும் வேகமாகக் கணத்துக்குக் கணம் மாறிக் கொண்டே இருக்கின்றன.
காரண காரியத் தொடர்பினால் உண்டாகும் இம்மாற்றங்கள் தொடர்ச்சியாக
யாதொருவரின் கட்டுப்பாட்டினால் நடைபெறுவதாகவும், ‘நான்’ என்ற நிலையான
ஒருவர் இவற்றைச் செயற்படுத்துவதாகவும், நம் கண்களு
க்குப்
பின்னால் மறைந்திருக்கும் ஒரு மாற்றமில்லா ‘ஓட்டுனர்’ நம்மை அனைத்தையும்
செய்ய வைப்பதாகவும் நமக்குத் தோன்றுகிறது. ஆனால் மாற்றமில்லா ‘நான்’ என்றோ
‘தான்’ என்றோ ஒன்றும் இல்லை. அப்படி நினைப்பது தவறான கருத்து, பிரச்சனைகளை
உண்டு செய்யும் கருத்து என்று பௌத்தம் கற்பிக்கிறது (anatta, non-self-
சாரமின்மை). இதுவும் ஒரு உண்மை.
வேகமாகத் தொடர்ந்து காண்பிக்கப்படும் புகைப்படங்கள் நமக்கு ஒரு
தொடர்ச்சியான திரைப் படமாகத் தெரிகிறது. உண்மையில் கணத்துக்குக் கணம்
மாறும் புகைப்படங்களைத் தான் நாம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். ஒரு கம்பி
மத்தாப்பைச் சிறுவன் ஒருவன் வேகமாகச் சுழற்றும் போது அதன் ஒளி இடைவிடாத
வட்ட வடிவில் உள்ளதாகத் தெரிகிறது. உண்மையில் அது வட்ட வடிவில் இல்லை.
வேகமாகச் சுழற்றுவதனால் ஏற்பட்ட மாயத் தோற்றமே அது. அது போலவே உடலின்,
மனத்தின் நிலைகளும் வேகமாகக் கணத்துக்குக் கணம் மாறிக் கொண்டே இருக்கின்றன.
காரண காரியத் தொடர்பினால் உண்டாகும் இம்மாற்றங்கள் தொடர்ச்சியாக
யாதொருவரின் கட்டுப்பாட்டினால் நடைபெறுவதாகவும், ‘நான்’ என்ற நிலையான
ஒருவர் இவற்றைச் செயற்படுத்துவதாகவும், நம் கண்களு
க்குப்
பின்னால் மறைந்திருக்கும் ஒரு மாற்றமில்லா ‘ஓட்டுனர்’ நம்மை அனைத்தையும்
செய்ய வைப்பதாகவும் நமக்குத் தோன்றுகிறது. ஆனால் மாற்றமில்லா ‘நான்’ என்றோ
‘தான்’ என்றோ ஒன்றும் இல்லை. அப்படி நினைப்பது தவறான கருத்து, பிரச்சனைகளை
உண்டு செய்யும் கருத்து என்று பௌத்தம் கற்பிக்கிறது (anatta, non-self-
சாரமின்மை). இதுவும் ஒரு உண்மை.
இது
போன்ற வாய்மைகளையெல்லாம் (Insights) படித்தால் மட்டும் அல்லது கேட்டால்
மட்டும் போதாது. உடலின், மனத்தின் நடவடிக்கைகளைத் தொடர்ந்து தீர
விசாரித்து, பிரதிபலித்து, உள்ளப்பூர்வமாக உணர வேண்டும். பின் எங்கு
திரும்பினாலும் யாரைச் சந்தித்தாலும் இவ்வுண்மைகளைக் காணலாம். எல்லாம்
தம்மமாகிவிடும்.
போன்ற வாய்மைகளையெல்லாம் (Insights) படித்தால் மட்டும் அல்லது கேட்டால்
மட்டும் போதாது. உடலின், மனத்தின் நடவடிக்கைகளைத் தொடர்ந்து தீர
விசாரித்து, பிரதிபலித்து, உள்ளப்பூர்வமாக உணர வேண்டும். பின் எங்கு
திரும்பினாலும் யாரைச் சந்தித்தாலும் இவ்வுண்மைகளைக் காணலாம். எல்லாம்
தம்மமாகிவிடும்.
துக்கத்தைப் புரிந்து கொண்டால்
அது தோன்றுவதற்கான காரணத்தையும், அதன் முடிவினையும், முடிவிற்கு எடுத்துச்
செல்லும் மார்க்கத்தையும் நாம் புரிந்து கொள்வோம் என்கிறார் புத்தர்.
நிப்பாண
நிலையை அடைந்த மனத்தில் அசைவேதும் இருப்பதில்லை. இன்பத்தை நோக்கி
ஓடுவதும் இல்லை, துன்பத்தை விட்டு விலக முயற்சிப்பதும் இல்லை. அத்தகைய மனம் உள்ளதை
உள்ளபடி காண்கிறது. உதாரணமாக எதிரே வரும் ஒருவரைக் காணும் சாதாரண மனம்
தனது மனக்குறிப்பின் (perception) பாதிப்பினால் அந்த மனிதர் மீது விருப்பு
அல்லது வெறுப்புக் கொள்கிறது. ஆனால் தெளிவடைந்த மனம் இப்படி நல்லவன்,
கெட்டவன், சோம்பேறி, அறிவாளி என்றெல்லாம் கணக்குப் போடுவதில்லை. அது ஒரு உருவத்தை மட்டுமே காண்கிறது.
நிலையை அடைந்த மனத்தில் அசைவேதும் இருப்பதில்லை. இன்பத்தை நோக்கி
ஓடுவதும் இல்லை, துன்பத்தை விட்டு விலக முயற்சிப்பதும் இல்லை. அத்தகைய மனம் உள்ளதை
உள்ளபடி காண்கிறது. உதாரணமாக எதிரே வரும் ஒருவரைக் காணும் சாதாரண மனம்
தனது மனக்குறிப்பின் (perception) பாதிப்பினால் அந்த மனிதர் மீது விருப்பு
அல்லது வெறுப்புக் கொள்கிறது. ஆனால் தெளிவடைந்த மனம் இப்படி நல்லவன்,
கெட்டவன், சோம்பேறி, அறிவாளி என்றெல்லாம் கணக்குப் போடுவதில்லை. அது ஒரு உருவத்தை மட்டுமே காண்கிறது.
புத்தரை
வழிபடுவது அவருக்கு நாம் காட்டும் மரியாதையின் காரணமாக மட்டுமே. அவர் கண்ட
அமைதி நிலையை நாமும் காண வேண்டும் என்ற நோக்கம் நமது மனத்தில் தோன்ற
வேண்டும். ஆனால் நோக்கத்தை அடைய எடுக்க வேண்டிய முயற்சிகளெல்லாம் நம்
கையில் தான் உள்ளது. அவர் வரம் கொடுக்கும் சாமி இல்லை. நல் வழிகாட்டும்
நண்பர். அவரை வழிபடுவதால் மட்டுமே நாம் நிப்பாண நிலையை அடையமுடியாது.
பாதையில் செல்வதும் செல்லாததும் நமது கையில் தான் உள்ளது.
வழிபடுவது அவருக்கு நாம் காட்டும் மரியாதையின் காரணமாக மட்டுமே. அவர் கண்ட
அமைதி நிலையை நாமும் காண வேண்டும் என்ற நோக்கம் நமது மனத்தில் தோன்ற
வேண்டும். ஆனால் நோக்கத்தை அடைய எடுக்க வேண்டிய முயற்சிகளெல்லாம் நம்
கையில் தான் உள்ளது. அவர் வரம் கொடுக்கும் சாமி இல்லை. நல் வழிகாட்டும்
நண்பர். அவரை வழிபடுவதால் மட்டுமே நாம் நிப்பாண நிலையை அடையமுடியாது.
பாதையில் செல்வதும் செல்லாததும் நமது கையில் தான் உள்ளது.
அவர் காட்டிய வழியே அஷ்டாங்க மார்க்கம். எட்டுப் பிரிவுகள் அடங்கிய
பாதை. சுருக்கமாக ஒழுக்கம் (சீலம்- sila/morality)), பாவனை (சமாதி-
samadi/concentration), நுண்ணறிவு (பஞ்ஞா- panna/wisdom) சம்பந்தப்பட்டது
எனலாம்.
ஒழுக்கம்
என்பதில் நற் பேச்சு (right speech), நல் வாழ்க்கை (right livelihood),
நன்னடத்தை (right action) ஆகிய அஷ்டாங்க மார்க்கத்தின் மூன்று பிரிவுகள்
அடங்கியுள்ளன. நாம் ஒழுக்கத்துடன் நடந்து கொள்வது உயிரினங்கள் மீதான
கருணையின் காரணமாகத்தான்.
என்பதில் நற் பேச்சு (right speech), நல் வாழ்க்கை (right livelihood),
நன்னடத்தை (right action) ஆகிய அஷ்டாங்க மார்க்கத்தின் மூன்று பிரிவுகள்
அடங்கியுள்ளன. நாம் ஒழுக்கத்துடன் நடந்து கொள்வது உயிரினங்கள் மீதான
கருணையின் காரணமாகத்தான்.
பாவனை
என்பது மனத்தைப் பக்குவப் படுத்துதல் (mental discipline). அதில் நல்
முயற்சி (right effort), நல் அறி நிலை (right mindfulness) மற்றும் நல் மன
ஒருமைப்பாடு (right concentration) ஆகிய மேலும் மூன்று அஷ்டாங்க
மார்க்கத்தின் பிரிவுகள் அடங்கியுள்ளன.
என்பது மனத்தைப் பக்குவப் படுத்துதல் (mental discipline). அதில் நல்
முயற்சி (right effort), நல் அறி நிலை (right mindfulness) மற்றும் நல் மன
ஒருமைப்பாடு (right concentration) ஆகிய மேலும் மூன்று அஷ்டாங்க
மார்க்கத்தின் பிரிவுகள் அடங்கியுள்ளன.
நுண்ணறிவு
என்பதில் நற் பார்வை (right view) மற்றும் நல்லெண்ணம் (right intention)
ஆகிய மீதமுள்ள இரண்டு அஷ்டாங்க மார்க்கத்தின் பிரிவுகளும் அடங்கும்.
என்பதில் நற் பார்வை (right view) மற்றும் நல்லெண்ணம் (right intention)
ஆகிய மீதமுள்ள இரண்டு அஷ்டாங்க மார்க்கத்தின் பிரிவுகளும் அடங்கும்.
புத்தர்
சொன்ன அறவழி நடப்போர் தான் சங்கம். தம்மத்தைக் கடைப்பிடிப்போர் தாமாகவே
பிறர் நலன் பேணுவது தம்மத்தின் ஓர் இயல்பு. சுய நலத்திற்காக மட்டுமே
அறத்தைப் பயில்வது என்பது புத்தரின் தம்மம் அல்ல.
புத்தர்
சொன்னபடி சரிவரப் பயின்றால், ஜாதி மத பேதமின்றி, குடும்ப அந்தஸ்து, பால்,
அதிகார வேறுபாடின்றி யார் வேண்டுமானாலும், புத்தர் கண்ட அமைதியை,
பேரின்பத்தை இவ்வுலகிலேயே, இப்பிறப்பிலேயே காண்பது நிச்சயம்.
சுருக்கமாகச் சொல்வதென்றால்
பௌத்தப் பயிற்சி என்பது கருணை (compassion) மற்றும் நுண்ணறிவு (wisdom)
ஆகிய இரண்டையும் ஒருசேர வளர்த்தல் தான். கருணை என்பது உள்ளம்
சம்பந்தப்பட்டது. நுண்ணறிவு என்பது சித்தம் சம்பந்தப்பட்டது. கருணையை
வளர்த்து நுண்ணறிவை வளர்க்கா விட்டால் நல்லுள்ளம் கொண்ட முட்டாளாகி
விடுவோம். நுண்ணறிவை மட்டுமே வளர்த்துக் கருணையை வளர்க்காவிட்டால்
கல்நெஞ்சங்கொண்ட அறிவாளியாகத்தான் இருப்போம்.
பௌத்தப் பயிற்சி என்பது கருணை (compassion) மற்றும் நுண்ணறிவு (wisdom)
ஆகிய இரண்டையும் ஒருசேர வளர்த்தல் தான். கருணை என்பது உள்ளம்
சம்பந்தப்பட்டது. நுண்ணறிவு என்பது சித்தம் சம்பந்தப்பட்டது. கருணையை
வளர்த்து நுண்ணறிவை வளர்க்கா விட்டால் நல்லுள்ளம் கொண்ட முட்டாளாகி
விடுவோம். நுண்ணறிவை மட்டுமே வளர்த்துக் கருணையை வளர்க்காவிட்டால்
கல்நெஞ்சங்கொண்ட அறிவாளியாகத்தான் இருப்போம்.
இவ்விரண்டு பண்புகளையும் ஒருசேர வளர்த்துக் கொள்வதே நமது வினையாக இருத்தல் வேண்டும்.
நமக்கும் நன்மை உண்டாக்குவது, பிறருக்கும் நன்மை உண்டாக்குவதுதான் இவ்வினையின் பலன்.
* * * * * *
https://www.youtube.com/watch?v=JO_iCpfAEGs
Tamil Buddha vandana
Shakyamuni Buddha
Published on Mar 21, 2017
Chanting sutras in Tamil
Category
People & Blogs
http://www.tipitaka.org/taml
https://discourse.suttacentral.net/t/tamil-translations-of-sutta/2385
புத்தரின் வார்த்தைகள் - பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
bautham.net
Buddha Dhamma Sangham in Tamil
புத்தர் தம்மம் சங்கம்
History of Buddhism in Tamil Country
அமைதி
peace
Ajahn Chah Walpola Rahula
What the Buddha Taught in Tamil
பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
தம்மபத
https://sites.google.com/…/Home/walpolarahula/walpola_anatta
வல்பொல சிறி இராகுலர் Venerable Walpola Rahula
புத்த பகவான் அருளிய போதனை
What The Buddha Taught
தமிழாக்கம் Tamil Translation
நவாலியூர் சோ. நடராசன்
Navaliyur Somasundaram Nadarasa
* * *
VI ஆம் அத்தியாயம்
அனாத்ம கோட்பாடு
அனத்த
The Doctrine of No-Soul: Anatta
வட மொழியில் ஆத்மன் என்று கூறப்படும் ஆன்மா என்பது மனிதனகத்துள்ள
நித்தியமான அழிவற்ற சார்பில்லாத தனிப்பொருள்; மாற்றத்துக்குட்பட்ட இந்த
உலகின் பின்னால் மாறாதிருக்கும் ஒரு பொருள் எனப் பொதுவாகக் கருதப்படுகிறது.
ஒவ்வொரு மனிதனிடத்தும் தனிப்பட்டதொரு ஆன்மா உண்டென்றும், அது கடவுளால்
சிருட்டிக்கப்பட்டதென்றும், அது மரணத்தின் பின்னர் அதன் சிருட்டி
கர்த்தாவின் கடைசி நாள் தீர்ப்பின்படி நரகத்துக்கோ சுவர்க்கத்துக்கோ
செல்லுமென்றும் சில சமயத்தவர் கூறுவர். வேறு சிலர் அது பல பிறவிகளை எடுத்து
முற்றாய்த் தூய்மையடைந்த பின்னர் ஈற்றில் எந்தப் பிரமத்திலிருந்து அது
தோன்றிற்றோ அந்தப் பரமாத்மனோடு கலந்துவிடும். மனிதனிடத்தில் எண்ணங்களை
எண்ணுவதும், வேதனைகளை உணர்வதும், நல்வினை தீவினைக்கேற்ற பிரதிபலன்களைப்
பெறுவதும் இந்த ஆன்மாவே என்பர். இத்தகைய கோட்பாடே ஆன்மா எனப்படும்.
இத்தகைய ஆன்மா என ஒன்றில்லை என்று மறுப்பதில் பௌத்தம் மனித சிந்தனை
வரலாற்றிலேயே ஒப்புயர்வற்ற இடத்தை வகிக்கிறது. இது கற்பனையிற் பிறந்த
போலிக் கொள்கை. உண்மையில் ஆன்மா என்ற பொருள் இல்லை. இது ‘நான்’, ‘எனது’
என்ற இச்சையுண்டாக்கும் எண்ணங்களை உண்டாக்குகிறது. தன்னலம் வாய்ந்த
ஆசைகளையும், வேட்கை, பற்று, துவேஷம், பகைமை, மானம், இறுமாப்பு, அகங்காரம்
முதலிய ஆசவங்களையும் உண்டாக்குகிறதெனப் புத்த தர்மம் கூறுகிறது. தனிப்பட்ட
பிணக்குகள் தொட்டுத் தேசங்களிடையே யுத்தங்கள் வரை எல்லாவற்றுக்கும் ஆன்மாவே
காரணம். சுருங்கக் கூறுவதானால் இந்தப் போலிக் கொள்கையே உலகிலுள்ள
தீமைகளெல்லாவற்றுக்கும் காரணம் எனலாம்.
மனிதனிடத்து உளவியல்
சார்பாக ஆழப்பதிந்துள்ள இரு எண்ணங்கள் தற்பாதுகாப்பும், தன்னை அழியாமல்
பாதுகாத்துக் கொள்வதுமாகும். தற்பாதுகாப்புக்காக மனிதன் கடவுள் என்ற
வஸ்துவை உண்டாக்கினான். குழந்தை தன்னைப் பாதுகாப்பதற்கும், தான்
தீதின்றியிருப்பதற்கும் தன் பெற்றோரில் தங்கியிருப்பது போல, மனிதன்
கடவுளில் தங்கியிருக்கிறான். தான் அழிவின்றி இருப்பதற்காக ஆத்மா என்ற
நித்திய வஸ்துவைக் கற்பனை பண்ணினான். இந்த ஆத்மா அழிவில்லாதது என
விதித்துக் கொண்டான். அறியாமை, பலவீனம், பயம், ஆசை என்பனவற்றின் பயனாகத்
தனக்கு ஆறுதலுக்காக இவ்விரு பொருள்களும் அவனுக்கு அவசியமாயின. அதனால் அவன்
இவற்றைப் பைத்தியக்காரத்தனமாக இறுகப் பற்றிக் கொண்டான். மனிதனுடைய இந்த
அறியாமை பலவீனம், பயம், ஆசை என்பவற்றைப் புத்த தர்மம் ஆதரிக்கவிலை. இவற்றை
வேரோடு களைந்து மனிதனுக்கு ஞான ஒளி கொடுப்பதே அதன் நோக்கம். கடவுள், ஆன்மா
என்பனவெல்லாம் போலிக் கருத்துக்கள். உள்ளீடற்றவை என்கிறது பௌத்தம். கொள்கை
அளவில் இவை நன்கு வளர்ச்சியடைந்தவையானாலும் அவை நுட்பமான பரிபாஷையில்
போர்க்கப்பட்டுள்ளன. இக்கருத்துக்கள் மனிதனிடத்து ஆழமாகப் பதிந்திருப்பதால்
இவை அவனுக்கு இன்றியமையாதனவாகிவிட்டன. அதனால் அவற்றுக்கெதிரான போதனைகளைக்
கேட்கவோ புரிந்து கொள்ளவோ அவன் விரும்புவதில்லை.
பகவான் இதனை
நன்கு உணர்ந்திருந்தார். தமது போதனை எதிரோட்டமானதென்றும் (படிசோதகாமி)
மனிதனுடைய தன்னல இச்சைகளுக்கு மாறானதென்றும் கூறினார். பகவான் ஞான ஒளி
பெற்ற நாலு வாரங்களானதும் போதி மரத்தின் கீழிருந்து கொண்டு தம்முள்
பின்வருமாறு யோசித்தார். ‘ஆழமானதும், காட்சிக்கு அரியதும், புரிந்து
கொள்ளக் கஷ்டமானதும், அறிஞர்க்கே அறிவதற்கு ஏற்றதுமான இந்த உண்மையை
உணர்ந்து கொண்டேன். காமம் வெகுளி முதலியவற்றால் நிறைந்தவரும் அந்தகாரத்தில்
மூழ்கியிருப்பவரும் இதனை அறிந்து கொள்ளமாட்டார். இது எதிரோட்டமான,
உயர்ந்த, ஆழமான, நுண்ணிய, புரிந்து கொள்ளக் கஷ்டமான கருத்துக்களை உடையது.’
இவ்வாறு எண்ணிய புத்தர் தான் கண்ட உண்மையை உலகுக்கு எடுத்தியம்புவது
பயனுடையதா எனச் சற்றே தயங்கினார். பின்னர் இந்த உலகம் தாமரைக் குளம்
போன்றதெனக் கருதினார். தாமரைக் குளத்திலே சில பூக்கள் மொட்டாகத் தண்ணீரில்
மறைந்திருக்கும். சில பூக்கள் நீர் மட்டத்துக்கு உயர்ந்திருக்கும். சில
நீருக்கு மேலே நீரில் தொடாமல் நிற்கும். அவ்வாறே மக்களும் பலவேறு அறிவு
நிலையில் வளர்ச்சிப் படியில் இருக்கிறார்கள். சிலராவது இத்தர்மத்தைப்
புரிந்து கொள்வார்களென எண்ணி அதைப் போதிக்கத் தீர்மானித்தார்.
அனாத்மவாதம் (அனத்த) பஞ்சக்கந்தங்களிலிருந்து பெறப்படுவது. பெறப்பட்ட
முடிவிலிருந்து துணை முடிவாகப் பெறப்படுவது. படிச்ச சமுப்பாதத்துக்கும்
துணை முடிவாயுள்ளது. (படிச்ச சமுப்பாதம் காரண காரியத்தொடர்பு [1]) இதை
ஏதுத்தோற்றம் அல்லது ஏதுத்தொடர்பு எனலாம்.
முதலாவது உயர்வாய்மையைப்
பற்றி அதாவது துக்கத்தைப் பற்றி ஆராய்ந்த போது பஞ்சக்கந்தமே சீவன் எனக்
கண்டோம். தனிப்பட்ட ஒருவன் இப்பஞ்சக்கந்தங்களின் சேர்க்கையே.
இப்பஞ்சக்கந்தங்களை ஆராய்ந்தால், அவற்றின் ஊடே ‘நான்’ எனக் கொள்ளக்கூடிய,
மாறுபாடற்ற நித்தியமாய் நிற்கும், ஆன்மா என்ற ஒரு பொருள் இல்லை என்பதையும்
கண்டோம். இவ்வாறு ஆராயும் முறையே பிரித்து ஆராய்தல் (விபஜ்ஜ வாதம்)
எனப்படும். இவ்வாராய்ச்சியால் பெறும் முடிபைப் படிச்ச சமுப்பாதம் என்ற
தொகுப்பு முறையினாலும் பொருள் ஒன்றுமில்லை என்பதைக் காணலாம். எல்லாம்
சார்புடையவை. உபாதிக்குட்பட்டவை, பரஸ்பரம் தங்கியிருப்பவை. பௌத்தம் கூறும்
சார்புக் கொள்கை இதுவே.
அனத்த என்ற அன்மா இல்லை என்னும் கொள்கையை
முற்றாக ஆராயுமுன் படிச்ச சமுப்பாதம் பற்றி அறிந்து கொள்வது பயனுடையது..
இக்கோட்பாட்டின் தத்துவம் நான்கு வரியைக் கொண்டவாய்பாட்டில் உண்டு.
இது இருந்தால் அது இருக்கிறது.
(இமஸ்மிம் சதி இதம் ஹோதி):
இது உண்டானால் அது உண்டாகிறது.
(இமஸ்ஸுப்பாதா இதம் உப்பஜ்ஜதி)
இது இல்லையானல் அது இல்லை.
(இமஸ்மிம் அசதி இதம் நஹோதி)
இது ஒழிய அது ஒழிகிறது.
(இமஸ்ஸ நிரோதா இதம் நிருஜ்ஜதி) [2].
இந்தச் சார்பு முறையில், ஒன்றிலொன்று தங்கியிருக்கும் முறையில்,
சம்சாரத் தொடரும் அதன் மறைவும் விளக்கப்படுகிறது. இது விபரமான
வாய்ப்பாடுடையது. இதற்குப் பெயர் படச்ச சமுப்பாத. இது 12
நிதானங்களையுடையது. (நிதானம் என்பது காரணம் அல்லது ஏது).
(1) அவித்தையிலிருந்து சங்கற்பங்கள் உண்டாகின்றன
(அவிச்சா பச்சயா சங்காரா)
(2) சங்கற்பங்களிலிருந்து விஞ்ஞானம் உண்டாகிறது
(சங்காரப்பச்சயா விஞ்ஞானம்)
(3) விஞ்ஞானத்திலிருந்து நாமரூபங்களுண்டாகின்றன.
(விஞ்ஞான பச்சயா நாமரூபம்)
(4) நாம ரூபங்களிலிருந்து ஆறுபுலன்களுண்டாகின்றன
(நாமரூப பச்சயா சளாயதனம்)
(5) ஆறுபுலன்களிலிருந்து பரிசம் உண்டாகிறது
(சளாயதன பச்சயா பஸ்ஸோ)
(6) பரிசத்திலிருந்து வேதனை உண்டாகிறது
(பஸ்ஸ பச்சயா வேதனா)
(7) வேதனையிலிருந்து வேட்கை (அவா [3]) உண்டாகிறது
(வேதனா பச்சயா தண்ஹா)
(8) வேட்கையிலிருந்து பற்று உண்டாகிறது
(தண்ஹா பச்சயா உபாதானம்)
(9) பற்றினால் பவம் உண்டாகிறது
(உபாதான பச்சயா பவ)
(10) பவத்தினால் பிறப்பு உண்டாகிறது (பவம் என்பது உண்டாகும் தன்மை)
(பவ பச்சயா ஜாதி)
(11) பிறப்பிலிருந்து (12) மூப்பு, பிணி, சாக்காடு, அவலக்கவலைக்கையாறு உண்டாகிறது.
(ஜாதி பச்சயா ஜராமரணம்)
வாழ்வு தோன்றி நிலைத்து மறைகிறது. இந்தத் தொடரைப் பின்னோக்கிப்
பார்த்தால், அவித்தை ஒழிந்தால் சங்கற்பங்கள் ஒழிகின்றன. சங்கற்பங்கள்
ஒழிந்தால் விஞ்ஞானம் ஒழிகிறது …பிறவி ஒழிந்தால் மூப்புப் பிணி சாக்காடு
அவலக்கவலை முதலியன ஒழியும்.
இந்த நிதானங்கள் ஒவ்வொன்றும்
உபாதிக்கப் பட்டனவாகவும் (படிச்ச சமுப்பன்ன) எதிர்வருவதை
உபாதிப்பனவுமாயிருக்கின்றன (படிச்சசமுப்பாத). அதனால் இவையெல்லாம்
சார்புடையவை. பரஸ்பரத் தொடர்புடையவை. ஒன்றிலொன்று தங்கியிருப்பவை. எவை
யேனும் சார்பற்றனவாகவும் தனிப் பட்டனவாகவுமில்லை. அதனால் மூலகாரணம் என
ஒன்றை பௌத்தம் ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. இந்தத் தொடர்பு சங்கிலித் தொடர்பன்று.
வட்ட வடிவம் [4].
ஊழ் கட்டுப்பாடற்ற தன் துணிபாற்றல் (அதாவது
விதி, தலை விதி என்பதை ஒப்புக் கொள்ளாத தானே துணிந்து செய்யும் ஆற்றல்)
என்ற கோட்பாடு மேனாட்டுத் தத்துவதரிசனங்களில் முக்கியமான இடம் வகிக்கிறது.
படிச்ச சமுப்பாதக் கோட்பாட்டின்படி பௌத்தத்தில் இதற்கு இடமில்லை. வாழ்வு
முழுவதும் சார்புள்ளதாயும், உபாதிக்குட்பட்டதாயும், பரஸ்பரம்
தங்கியுள்ளதாயுமிருக்கும் போது சங்கற்பம் மாத்திரம் எவ்வாறு தனித்து நிற்க
முடியும். சங்கற்பம் என்பது பஞ்சக்கந்தங்களில் சங்காரக் கந்தம். அது ஏனைய
எண்ணங்களைப் போலவே சார்புள்ளது (படிச்சமுப்பன்ன). வேறொன்றின் ஆதாரமுடையது.
இவ்வுலகிலே சுதந்திரம் என்று கூறப்படுவனவெல்லாம் சார்பற்ற சுதந்தரமன்று.
அதுவும் உபாதிக்குட்பட்டுச் சார்புடையதாகவேயிருக்கிறது. உபாதிக்குட்பட்ட
சார்புள்ள ‘சுதந்திர சங்கற்பம்’ ஒன்று உண்டெனலாம். ஆனால் அது
தனிப்பொருளன்று. முற்றாகச் சார்பின்றியிருக்கும் சுதந்திரம் உலகிலே இல்லை.
சட சம்பந்தமாகவோ, மனம் சம்பந்தமாகவோ சார்பற்ற ஒரு சுதந்திர பொருள் இல்லை.
எல்லாம் உபாதிக்குட்பட்ட சார்புப்பொருள்களே. சுதந்திரமான சங்கற்பம்
நிருபாதியானது. காரணகாரியத் தொடர்பற்றது என்போமானால் அப்படி ஒரு பொருள்
இல்லை. சார்பின்றி சங்கற்பமோ வேறு எப்பொருளுமோ எவ்வாறு உண்டாகும்? வாழ்வு
முழுவதும், சீவராசிகளெல்லாம் காரண காரியத் தொடர்புடையனவாய்,
சார்புள்ளனவாயிருக்கின்றன. தடையற்ற சங்கற்பம் என்ற கருத்து கடவுள், ஆன்மா,
நீதி, தண்டனை வெகுமானம் என்பவற்றோடு மூலாதாரமாகச் சம்பந்தப்பட்டிருக்கிறது.
சுதந்திர சங்கற்பம் சுதந்திரமற்றது. சுதந்திர சங்கற்பமென்ற கோட்பாடே
உபாதிகட்குட்பட்டது.
படிச்ச சமுப்பாதக் கோட்பாட்டின்படியும்
பஞ்சக்கந்த ஆராய்ச்சியின்படியும் மனிதனகத்தோ, புறத்தோ நித்தியமான அழிவற்ற
பொருள் கிடையாது. ‘நான்’ ஆத்மா, உயிர், அகம்பிரத்யய என்பனவெல்லாம்
கற்பனையிலுள்ள போலி நம்பிக்கை. அனத்த என்ற பௌத்தக் கோட்பாடு இதுவே.
உண்மை இரண்டு வடிவில் உண்டு. ஒன்று விவகார உண்மை. மற்றது பரமார்த்த
உண்மை. உண்மை சம்முதி சச்ச (வடமொழியில் சம்விருதி சத்யம்) எனவும்
பரமசத்தியம் பரமத்த சச்ச (வடமொழி பரமார்த்த சத்யம்) எனவும் பேசப்படும்.
தினசரிப் பேச்சிலே ‘நான்’, ‘நீ’, ‘உயிர்’, ‘புட்கலன்’ (தனிபட்டவன்) முதலிய
பதங்களை உபயோகிக்கும் போது நாங்கள் இல்லாததைச் சொல்லவில்லை. உலக விவகாரம்
பற்றிய சம்பிரதாயப்படி பேசுகிறோம். உண்மையில் இவ்வழக்கு ஆன்மாவையோ உயிரையோ
குறிப்பதில்லை. இது லௌகீக சம்பிரதாயம். பரமார்த்தத்தில் நான் என்றும்
ஆன்மாவென்றும் உண்மையில் ஒரு பொருள் இல்லை. மஹாயான சூத்திராலங்காரத்திலே
பிரக்ஞப்தி மாத்திரையாகவே புட்கலன் இருப்பதாகக் கொள்கிறோம். இது
விவகாரார்த்தம். பரமார்த்தத்தில் அப்படி ஒரு (திரவியம்) பொருள் இல்லை.
அழிவற்ற ஆத்மா என்பதொன்றில்லை என்பது மகாயானத்துக்கும்,
ஹீனயானத்துக்கும் ஒப்ப முடிந்த கோட்பாடாகும். பௌத்த சம்பிரதாயமும் அதுவே.
புத்தருடைய மூலப் போதனையிலிருந்து பௌத்த சம்பிரதாயம் விலகிவிட்டதென்று
கூறுவதற்கு நியாயமில்லை.
புத்த சமயத்தில் போக்குக்கு முற்றும்
மாறாக சில ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஆன்மா என்ற கொள்கையை புத்தர் போதனையுள்
களவாகப் புகுத்தச் சமீபகாலத்தில் வீண் முயற்சி செய்தமை நூதனமாக இருக்கிறது.
இவ்வாராய்ச்சியாளர் புத்த பகவானையும் அவர் போதித்த தர்மத்தையும் போற்றி
மதித்துப் பாராட்டுகின்றனர். புத்த தர்மத்தைப் பெரிதும் மதிப்பவர் புத்த
பெருமான் தெளிவும் ஆழமுமுடைய சிந்ததணையாளர் என்பதை அவர் ஒப்புக்
கொள்ளுகின்றனர். அப்படிபட்டவர் தமக்குப் பெரிதும் தேவைப்படும் ஆத்மா
இல்லையெனக் கூறுவாரா என்பதை அவர்களால் கற்பனை செய்து கொள்ளக் கூட
முடியவில்லை. தாம் நித்தியப் பொருளாயிருக்க வேண்டுமென்ற இந்தத் தேவைக்குத்
தம்மையறியாமலே கீழான தனிப்பட்ட ஒரு சீவாத்மனை அவர்கள் தேடவில்லை.
பரமாத்மனையே அவர்கள் தேடினர்.
பரமாத்மனில் நாம் நம்புகிறோம்
என்று நேரடியாகச் சொல்வது சிறந்தது. ஆத்மா இல்லையென்று புத்தர் சொன்னது
முற்றும் தவறு என்று கூறிவிடலாம். ஆனால் புத்தர் ஒப்புக்கொள்ளாத ஆன்மக்
கோட்பாட்டைப் பௌதத்தில் புகுத்த முயல்வது பொருந்தாது. மூலப் பிடகங்களில்
ஆன்மா உண்டு என்று கூறப்பட்டதாக நாம் அறியவில்லை.
இறைவன், ஆன்மா
என்பவற்றில் நம்பிக்கையுள்ள சமயங்கள் இவ்விரு கோட்பாடுகளையும்
மறப்பதில்லை. அவை அடிக்கடி திருப்பித் திருப்பி வாயார வெளிப்படையாய்க்
கூறுகின்றன. சகல மதங்களும் போற்றும் இவ்விரு கோட்பாடுகளும் புத்தருக்குச்
சம்மதமானவையாயிருந்தால் அதை வெளிப்படையாக அவர் விளம்பரப்படுத்தியிருப்பார்.
வேறு விஷயங்களைப் பற்றி அவர் பேசவில்லையா? இவற்றைத் தாம் இறந்து
இருபத்தைந்து நூற்றாண்டுகட்குப் பின்னர் மக்கள் கண்டறியட்டுமென மறைத்து
வைத்திருக்கமாட்டார்.
ஆன்மா என ஒன்றில்லையென்று புத்தர்
போதித்தபடியால் தம்மிடம் நிலவுதாக மக்கள் கற்பனை செய்து கொண்டிருக்கும்
ஆன்மா அழிந்துவிடப் போகிறதென அவர்கள் அஞ்சினர். புத்தர் இதை
அறிந்திருந்தார்.
பிக்கு ஒருவர் பகவானை ஒருமுறை கேட்டார்.
‘தன்னுள்ளே நித்தியமான தொரு பொருளைக் காணாவிட்டால் அதற்காக ஒருவன்
துன்பமடைந்த சந்தர்ப்பம் உண்டா, பிரபோ?’
‘ஆம், பிக்குவே,
அத்தகைய சந்தர்ப்பம் உண்டு. மனிதன் ஒருவன் ‘விஸ்வமே அந்த ஆத்மா, நான் இறந்த
பின்னர் மாற்றமில்லாத நித்தியமான நிலையுள்ள, சாஸ்வதமான அந்தப் பொருளாவேன்.
அவ்வாறு நான் என்றும் நிலைத்திருப்பேன்’ என்ற கொள்கையுடையவனாயிருந்தான்.
பின்னர் ததாகதரோ அவருடைய அடியார்களோ கற்பனை வாதங்களை முற்றாக
நிர்மூலமாக்கும் முறையில் தர்மத்தைப் போதிக்கிறார்கள். வேட்கை ஒழிய
வேண்டுமெனவும் பற்றற்ற நிலை உண்டாக வேண்டுமெனவும் வேட்கை ஒழிந்து
நிர்வாணமடைய வேண்டுமெனவும் போதிக்கின்றனர். அதைப் கேட்ட அவன் ‘நான்
இல்லாமற் போய்விட்டேன், அழிந்து போவேன், மறைந்திவிடுவேன்’ என்று
எண்ணுகிறான். எனவே அவன் பிரலாபிக்கிறான், கவலைப் படுகிறான், துன்பமடைகிறான்
மார்பிலடித்துக் கொண்டு அழுகிறான். அவனுக்கு மனக் குழப்ப முண்டாகிறது.
இவ்வாறு ஓ பிக்குவே, நித்தியமானதொரு வஸ்து தன்னுள் இல்லையெனக் கண்டு
துன்பப்பட்ட சந்தர்ப்பம் உண்டு.’ வேறோரிடத்தில் பகவான் கூறுகிறார். ‘ ஓ
பிக்குகளே, நான் இல்லாமற்போவேன், என்னுடையதென ஒன்று இலாமற் போகும் என்ற
எண்ணம் அறிவில்லாத போது மக்களுக்கு அச்சத்தைக் கொடுக்கக் கூடியது.’
பௌத்தத்தில் ஆன்மா உண்டெனக்காண முற்படுவோர் பின்வருமாறு வாதிப்பர்:
புட்கலனை, ரூபம், வேதனை, குறிப்பு, சங்கற்பம், விஞ்ஞானம் என்ற
பஞ்சக்கந்தங்களாகப் புத்தர் பிரித்து ஆராய்ந்து இவை ஆன்மா அன்று என்று
மாத்திரம் கூறுகிறார். ஆனால் மனிதனிடத்தோ வேறிடத்திலோ ஆன்மா இல்லையென்று
கூறவில்லை. இந்தப் பஞ்சக்கந்தங்களில் இல்லை யென்று மாத்திரமே கூறுகிறார்.
இந்த வாதம் இரண்டு காரணங்களுக்காக ஏற்றுக் கொள்ளப்படத்தக்கதன்று.
ஒன்று, ஓர் உயிர் பஞ்சக்கந்தங்கள் மாத்திரமே. அதில் வேறு ஒன்றும் இல்லை
என்பது இப்பஞ்சக்கந்தங்களுக்குப் புறம்பாக ஏதும் உண்டென்று அவர் யாண்டும்
கூறவில்லை. இரண்டாவது காரணம் மனிதனகத்தோ, புறத்தோ, விசுவத்தில் வேறெந்த
இடத்திலோ ஆத்மா என்ற வஸ்து இல்லையெனத் திட்டமாகப் பல இடங்களில்
சந்தேகமின்றிக் கூறியிருக்கிறார். சில உதாரணங்களை ஆராய்வோம். தம்மபதத்திலே
புத்தருடைய போதனைக்கு மிக அத்தியாவசியமான மூன்று பாசுரங்களுண்டு. அவை
இருபதாம் அத்தியாயத்தில் காணும் 5ம், 6ம், 7ம் பாசுரங்களாகும். இவை 277,
278, 279 ஆம் பாசுரங்களெனவும் கொள்ளலாம். முதலிரண்டு பாசுரங்களும்
காரணத்தில் தோன்றியவை எல்லாம் அநித்தியாமானவை (சப்பே சங்காரா அநிச்சா) ,
காரணத்தில் தோன்றியவையெல்லாம் துக்கமயமானவை (சப்பே சங்காரா துக்கா)
என்கின்றன. மூன்றாவது பாசுரம் தம்மங்கள் எல்லாம் தான் அற்றவை (சப்பே தம்மா
அனத்தா [5]). இங்கே முதல் இருபாசுரங்களில் காரணத்திலிருந்து தோன்றியவை
எனப்பொருள் படும் சங்காரா என்ற சொல் உபயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. மூன்றாவது
பாசுரத்தில் சங்காரா வருமிடத்தில் தம்ம உபயோகிக்கிப்பட்டுள்ளது. இங்கேயும்
சங்காரா என்ற சொல் ஏன் உபயோகிக்கப் படவில்லை? தம்ம என்ற சொல் எதற்காக
உபயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. இங்கே தான் தீர்வுத் திருப்பத்துக்குரிய
காரணமுண்டு.
சங்காரா [6] என்ற சொல் பஞ்சக்கந்தம்
காரணத்திலிருந்து தோன்றிய பரஸ்பரம் தங்கியுள்ள, சார்புப் பொருளையும்
சம்பந்தப்பட்ட உடல் மன நிலையையும் குறிக்கும். மூன்றாவது பாசுரம்
(காரணத்திலிருந்து தோன்றியவை) எல்லாம் அனத்த என்று சொல்லியிருந்தால்,
காரணத்திலிருந்து தோன்றாதவற்றில் ஆன்மா உண்டெனவும், பஞ்சக் கந்தங்களுக்கு
வெளியே ஆன்மா உண்டெனவும் யூகிக்க இடமளிக்கும். இந்த மயக்கத்தைத் தீர்க்கவே
மூன்றாவது பாசுரத்தில் தம்ம என்ற சொல் உபயோகிக்கப்பட்டது.
தம்மா என்ற சொல் சங்காரா என்ற சொல்லைவிட விரிவான பொருள் உடையது.
பௌத்தபரிபாஷையில் தம்ம என்ற சொல்லைப் போல விரிந்த பொருளுடைய சொல் வேறில்லை.
இது உபாதிக்குட்பட்ட காரணத்திலிருந்து தோன்றிய பொருள்களையும் நிலைகளையும்,
உபாதியற்ற பரம்பொருளான நிர்வாணத்தையும் குறிக்கும். இந்த விஸ்வத்திலும்
அதற்கு வெளியிலும் இச்சொல்லில் அடங்காதது ஒன்றுமில்லை. நல்லதும் கெட்டதும்,
காரணத்துக்குட்பட்டதும் அப்பாற்பட்டதும், சார்புள்ளதும் சார்பற்றதும்
எல்லாம் இதில் அடங்கியதே. எனவே இக்கூற்றின் படி எல்லா தர்மங்களும் அனாத்மா
என்பது தெளிவாகிறது. பஞ்சகந்தங்களில் மாத்திரமன்றி அவற்றுக்குப்
புறம்பானவற்றிலும் ஆத்மா என்பதில்லை. [7]
தேரவாதக்
கோட்பாட்டின்படி புட்கலனிடத்தோ (ஆளிடத்தோ) தம்மத்திலோ ஆத்மா என்பதில்லை.
மகாயான பௌத்தமும் இதே கொள்கையையேயுடையது. எவ்வித வித்தியாசமுமில்லை. அது
தர்ம நைராத்மியம் தர்மம் ஆத்மாவற்றது புட்கல நைராத்மியம், புட்கலன் ஆன்மா
அற்றவன் என்று வலியுறுத்துகிறது.
மஜ்ஜிமநிகாயம் அலகத்தூபம
சூத்திரத்தில், புத்தர் தமது சீடர்களை விழித்து: ‘ஆன்மா உண்டென்ற
அத்தவாதத்தை ஏற்கிறீர்களா? அப்படியானால் அவலக்கவலைக் கையாறு உண்டாக
மாட்டாதா? பிக்குகளே இத்தகைய அத்த (ஆத்ம) வாதத்தில் துக்கம், விலாபம்,
துயர், கவலை, கையாறு ஏற்படமாட்டாவா?’
‘நிச்சயமாக ஏற்படும் பிரபோ’
‘நல்லது ஓ பிக்குகளே, துக்கம், அவலம், கவலை, கையாறு உடையதே இந்த
ஆத்மவாதம் என நானும் எண்ணுகிறேன்.’ புத்தர் ஆத்மவாதத்தை ஏற்றிருப்பாரானால்
அதை அவர் நிச்சயமாக இங்கே விளக்கியிருப்பார். ஏனெனில் துக்கம் உண்டாக்காத
ஆத்மவாதத்தையே ஏற்றுக் கொள்ளுமாறு அவர் குறிப்பிட்டார். ஆனால் புத்தரின்
கொள்கையின்படிஅத்தகைய துக்கத்தை உண்டாக்காத ஆத்ம வாதம் இல்லை. எவ்வளவு
நுட்ப மானதும் மேதகு சிறப்புவாய்ந்ததுமான ஆத்மவாதமானாலும் அது போலியாகவும்
கற்பனையிலுள்ளதாகவும், துயரம், அவலம், கவலை, கையாறுகளை உண்டாக்கும்
பிரச்சினைகள் நிரம்பியதாகவுமேயிருக்கும்.
இதே சூத்திரத்தில் இந்தத் தருமோபதேசத்தைத் தொடர்ந்து மேலும் புத்தர் கூறினார்:
‘ஆன்மாவையோ, ஆன்மா சம்பந்தப்பட்ட ஒன்றையோ யதார்த்தமாக உண்மையிற் கண்டு
கொள்ள முடியாவிட்டால் “இந்த விசுவமே ஆத்மா, நிலையானதும் நித்தியமானதும்,
மாறுபாடற்றதும் சாஸ்வதமானதுமான அந்த ஆத்மாவாக மரணத்தின் பின்னர் நான்
மாறிவிடுவேன், அவ்வாறு நான் நிரந்தமாக நிலைத் திருப்பேன்” என்ற கற்பனைக்
கோட்பாடு முற்றாக முழுவதும் முட்டாள்தனமான தல்லவா?’
ஆன்மா என்ற
ஒரு பொருளை உண்மையில் யாண்டும் காணக் கிடையாது. அவ்வாறு ஒரு பொருளை உண்டென
நம்புவது முட்டாள் தனமென புத்தர் தெளிவாக இங்கே கூறியிருக்கிறார்.
புத்தர் போதனையில் ஆத்மாவைப் பற்றிக் கூறப்பட்டுள்ளதென
அபிப்பிராயப்படுவோர் சில உதாரணங்களை எடுத்துக் காட்டி அவற்றைத் தவறாக மொழி
பெயர்த்துத் தவறாகவிளக்குவர். அவற்றில் ஒன்று ‘தம்ம பதத்தில்’ 160 ம்
பாசுரமாயுள்ள ‘அத்தாஹி அத்தனோ நாதோ’ என்பது. (இது 12 ஆம் அத்தியாயத்தில்
நாலாம் பாசுரம்) இது ‘சீவாத்மனுக்குத் தலைவன் பரமாத்மன்’ என மொழி
பெயர்க்கப்பட்டு சிறிய ஆத்மனுக்கு நாயகன் பெரிய ஆத்மன் என விளக்கம்
கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. [8]
முதலில் இந்த மொழி பெயர்ப்புத் தவறு
என்பதை அறிந்து கொள்ள வேண்டும். இங்கே ‘அத்த’ என்ற சொல் ஆத்மாவைக்
குறிக்கவில்லை. பாளியில் அத்தா என்ற சொல் தற்சுட்டான மறு பெயர். அல்லது
வரையறை செய்யா மறுபெயர். சில இடங்களில் மாத்திரம் நாம் முன் சுட்டிக்
காட்டிய வாறு விசேடமாக, ஆத்மாவைக் குறிக்கும். ஆனால் பொதுப்படையாக தம்மபதம்
12 அத்தியாயத்திலே இந்த வரியிலும் வேறு பல இடங்களிலும் அது தற்சுட்டான மறு
பெயராகவோ, வரையறை செய்யா மறு பெயராகவோ உபயோகிக்கப்படுகிறது. இதன் பொருள்
நானாகவே, நீயாகவே அவனாகவே, தானாகவே முதலியனவாகும் [9]. அடுத்ததாக ‘நாதோ’,
என்ற சொல் தலைவன் எனப் பொருள்படாது, சரணம், ஆதாரம், துணை, பாதுகாப்பு எனவே
பொருள்படும் [10].
ஆனபடியால் ‘அத்தாஹி அத்தனோ நாதோ’ என்றால்
‘தாமே தமக்குச் சரண்’ தாமே தமக்கு ஆதாரம்’, ‘தாமே தமக்குத் துணை’ எனப்
பொருள்படும். அத்த என்பதற்கு அத்யாத்மிக விளக்கமான ஆத்மா எனப்பொருள்
கூறுவது பொருத்தமில்லை, நீ உன்னிலேயே தங்கியிருக்க வேண்டுமேயன்றி
மற்றவர்களில் தங்கியிருக்கக் கூடாது என்பதே நேரடியான செம்பொருள்.
புத்தருடைய போதனைகளூடே ஆத்மா எனற கருத்தைப் புகுத்த முயலும் முயற்சிக்கு
மற்றொரு உதாரணம் ‘அத்த தீபாவிஹாத, அத்தசரணா அனஞ்ஞசரணா’ என்ற பிரசித்தமான
கூற்று. இது மஹா பரிநிப்பாண சூத்திரத்திலுண்டு. இதனைச் சந்தர்ப்பத்தை
நோக்காது பிரித்தெடுத்து மொழிபெயர்த்துள்ளனர். இச்சொற்றொடர் ,’உன்னையே
உனக்கு ஆதாரமாகக் (தீவாக) கொண்டு வாழ், உன்னையே உனக்குச் சரணாக்கு,
வேறெவரையும் உனக்குச் சரணாக்காதே’ [11] எனப்பொருள்படும். பௌத்தத்தில்
ஆத்மவாதத்தைக் காண விரும்புவோர் ‘அத்ததீபா’ என்பதற்கு ‘ஆன்மாவே தீபமாகவும்’
என்றும் ‘அத்த சரணா’ என்பதற்கு ‘ஆன்மாவைச் சரணாகவும்’ எனப் பொருள்
கொள்வர். [12]
இது ஆனந்த தேரருக்கு புத்தபகவான் அருளுரை. இது
எந்தச் சந்தர்ப்பத்தில், என்ன பின்னணியில் கூறப்பட்டதென்பதை அறியா விட்டால்
இதன் முழுக்கருத்தையும், உட்பொருளையும் அறிய முடியாது.
பகவான்
அப்போது பேலுவ என்ற கிராமத்தில் வசித்து வந்தார். அவர் பரிநிர்வாண
மடைவதற்கு மூன்று மாதம்வரை இருந்தது. அப்போது அவருக்கு 80 வயது. மிகக்
கொடிய நோயினால் பீடிக்கப்பட்டு மரணத்தறுவாயிலிருந்தார் (மரணாந்திக). ஆனால்
தன்னுடைய அணுக்கத் தொண்டர்க்கு அறிவியாமல் இறந்து போவது நன்றல்லவென அவர்
நினைத்தார். நிரம்பிய தைரியத்தோடும் மன உறுதியோடும் பிணியினாலுண்டான
நோக்காடுகளைத் தாங்கிக் கொண்டு நோயைப் புறங் கண்டு சுகமடைந்தார். ஆனால்
அவர் உடல்நிலை தளர்ச்சியடைந்தேயிருந்தது. சுகமானதும் அவர் ஒருநாள் தமது
குடீரத்துக்கு வெளியே மர நிழலில் இருந்தார். அவருடைய நெருங்கிய தொண்டனான
ஆனந்தர் அவரை அணுகி ஒரு புறத்தேயிருந்து கூறினார், ‘பிரபோ, பகவானுடைய உடல்
நலத்தைக் கவனித்து வந்தேன், நோயாயிருப்பதைக் கண்டபோது பார்வை கலங்கிற்று.
புலன்கள் மயங்கின. ஆனால் சங்கத்தைப் பற்றி அறிவுரைகள் கூறாமல் பகவான்
மறிந்து போகமாட்டார் என்ற ஆறுதல் மனத்தில் உண்டானது’.
அப்போது
பெருங் கருணையும் அனுதாபமுங் கொண்டபகவான் தம் அன்புக்குரிய அணுக்கத்
தொண்டரை நோக்கி இனிமையான வார்த்தைகளால் கூறினார், ‘ஆனந்த, சங்கத்தவர்
என்னிடமிருந்து எதை எதிர்பார்க்கின்றனர்? சாதாரணக் கோட்பாடு விசேடக்
கோட்பாடு என்ற வித்தியாசமின்றித் தருமத்தைப் போதித்தேன். தர்மத்தைப்
பொறுத்த வரையில் என்னிடம் மறைபொருள் ஒன்றுமில்லை. மறைவாகக் கையிலே பொத்தி
(ஆசார்யமுட்டி) எதையும் வைத்திருக்கவில்லை. எவராவது சங்கத்தைத் தான் நடத்த
முடியு மென்று நினைத்தால், சங்கம் தன்னில் தங்கியிருக்க வேண்டுமென்று
நினைத்தால் அவர் அறிவுரைகளைப் பொறித்து வைக்கட்டும். ததாகதருக்கு அத்தகைய
எண்ணமில்லை. அப்போது சங்கம் பற்றி ஏன் அறிவுரைகளை அவர் வழங்க வேண்டும்?
எனக்கு வயதாகிவிட்டது, ஆனந்த. எனக்கு இப்போது 80 வயது. உடைந்து போன
வண்டியைத் திருத்தியே ஓடவிடவேண்டும். ததாகதருடைய உடலையும் திருத்தஞ்
செய்துதான் இயங்கவிட வேண்டும் என எண்ணுகிறேன். ஆனபடி யால் ஆனந்த உன்னையே
உனக்குத் தீவாக்கிக் கொண்டு வாழ்வாயாக. நீயே உனக்குச் சரண். வேறு எவரும்
சரணில்லை. தர்மத்தையே உனக்கு ஆதாரமாக்கிக் கொள், தீவாக்கிக் கொள்.தர்மமே
உனக்குச் சரண். வேறொன்றுஞ் சரணில்லை.’ [13]
புத்தர்
ஆனந்தருக்குக் கூறவிரும்பியது தெளிவாயிருக்கிறது. ஆனந்தர் துக்கத்தினால்
மனமடிவுற்றிருந்தார். குரு தேவர் இறந்த பின்னர் எல்லாரும் தனித்துத்
துணையின்றி சரணின்றி தலைவரின்றி இருக்க நேரிடுமென்று ஆனந்தர் எண்ணினார்.
அதனால் புத்தர் அவருக்கு ஆறுதலும் தைரியமும் கூறி நம்பிக்கை பெறச்
செய்தார். ஒவ்வொருவரும் தங்கள் தங்களில் நம்பியிருக்க வேண்டுமென்றும் தாம்
போதித்த தர்மைத்தையே சரணாகக் கொள்ளவேண்டுமென்றும், வேறு எவரையோ, எந்தப்
பொருளையோ சரணாகக் கொள்ள வேண்டியதில்லை யென்றும் உற்சாகப்படுத்தினார். இந்த
இடத்தில் ஆத்மா பற்றிய விவாகாரத்துக்கோ அத்யாத்ம விசாரணைக்கோ இடமில்லை.
ஒருவன் தனக்குத் தானே ஆதாரமாகவும், தீவாகவும், சரணாகவும் எவ்வாறு
இருப்பது; தர்மத்தை எவ்வாறு தன் தீவாகவும் சரணாகவும் கொள்வான் என்பதை
பகவான் ஆனந்தருக்கு விளக்கினார். காயம், வேதனை, மனம் மனவிஷயங்கள் என்பவற்றை
விழிப்போடு கவனித்தல் என்னும் சதிபட்டான மென்னும் கடைப்பிடி மூலம் இதனை
வளர்க்கலாம் என்பதை (நான்கு சதி பட்டானங்கள் [14]) பகவான் விளக்கினார்.
இந்த விளக்கத்தில் ஆத்மாவைப் பற்றிய பேச்சு ஏதுமில்லை.
புத்த தர்மத்தில் ஆத்மனைப்பற்றிய விவகாரம் உண்டெனக் கூறுவோர் அடிக்கடி சுட்டிக் காட்டும் மற்றொரு சந்தர்ப்பம் உண்டு.
வாராணாசியிலிருந்து ஊருவெலைக்குப் போகும் சமயம் பகவான் ஒரு காட்டிலே
ஒரு மரத்தடியில் இருந்தார். அன்று முப்பது ராஜகுமாரர்கள் தம் மனைவியரோடு
வினோதகாலப்போக்கை உத்தேசித்து இதே காட்டில் பிரவேசித்தனர். திருமணமாகாத ஒரு
ராஜகுமாரன் ஒரு விலைமாதைக் கூட்டி வந்தான். மற்றவர்கள் களியாட்டில்
ஈடுபட்டிருக்கும் சமயம் மதிப்புள்ள சில பொருள்களைக் களவாடிக் கொண்டு அவள்
மறைந்துவிட்டாள். அவளைத் தேடிப்போகும் போது புத்தர் மரநிழலில் இருப்பதை
அரசகுமாரர் கண்டனர். ஒரு பெண் அந்த வழியாகப் போனதைக் கண்டீர்களா என்று
அவர்கள் பகவானைக் கேட்டனர். என்ன சமாச்சாரம் என்று பகவான் விசாரித்தார்.
அவர்கள் விஷயத்தைச் சொன்னதும் பகவான்: ‘வாலிபர்களே ஒரு பெண்ணைத்
தேடிப்போவதா உங்களையே தேடுவதா எது சிலாக்கியமானது’ என்று கேட்டார். இதுவும்
எளிதான இயற்கையாக எழுக்கூடிய கேள்வி. இதில் ஆன்மா சம்பந்தமான நேரடித்
தொடர்பில்லாத விவகாரத்தைப் புகுத்த வேண்டிய அவசியமில்லை. தம்மைப் பற்றியே
தேடுவது உசிதமான தென அவர்கள் விடை கூறினர். ‘உட்காருங்கள்’ என்று சொல்லிப்
பகவான் தர்மத்தை உபதேசித்தார். மூலபிடகத்திலே இந்த தருமோபதேசத்தில்
ஆத்மனைப் பற்றி ஒரு வார்த்தை கூடக் காணப்படவில்லை.
வச்சகொத்த
என்ற பரிவிராஜகன் ஆத்மா என ஒன்று உண்டா என்று புத்தரைக் கேட்டான். புத்தர்
பதில் கூறாது மௌனம் சாதித்தார். இதை பற்றி எவ்வளவோ ஆராய்ச்சிகள்
எழுதப்பட்டுள்ளன. இதைப்பற்றிய வரலாறு பின்வருமாறு:
வச்சகொத்த புத்தரை அணுகி கேட்கிறான். ‘வணக்கத்துக்குரிய கோதமரே, ஆன்மா என்று ஒன்று உண்டா?’
புத்தர் மௌனமாயிருந்தார். ‘அப்படியானால் வணக்கத்துக்குரிய கோதமரே, ஆன்மா என்பது இல்லையா?’ புத்தர் மறுபடியும் மௌனம் சாதித்தார்.
வச்சகொத்த எழுந்து போகிறான்.
வச்சகொத்த பரிவிராஜன் போனபின்னர், வச்சகொத்தனுடைய கேள்விக்கு ஏன்
பதில் கொடுக்கப்படவில்லை என்று ஆனந்தர் பகவானைக் கேட்கிறார். புத்தர்
விளக்கம் கொடுக்கிறார்.
‘ஆனந்த, பரிவிராஜகன் வச்சகொத்தன் ‘ஆன்மா
உண்டா?’ என்று கேட்டதற்கு ‘ஆன்மா உண்டு’ என பதில் கூறியிருப்பேணானால், நான்
சாஸ்வதவாதிகளான (அழியாப்பொருள் உண்டு என்னும்) தாபசர்களும் பிராமணர்களும்
அடங்கியவர்களின் கட்சியை ஆதரிப்பவனாவேன் (சஸ்ஸதவாத).
‘ஆனந்த மேலும்
பரிவிராஜகன் வச்சகொத்தன் ஆன்மா என்பது இல்லையா’ என்று கேட்டதற்கு நான்
‘ஆன்மா என்பது இல்லை’ எனப் பதில் கூறினால் ஆன்மா உடலோடு அழியும்; என்று
சொல்லும் தாபசர் பிராமணர் ஆகியோர் கட்சியை ஆதரிப்பவனாவேன் (உச்சேதவாதம்
[15]). ‘மேலும் ஆனந்த, “ஆன்மா உண்டா என்று” வச்சகொத்தன் கேட்டதற்கு நான்
‘ஆன்மா உண்டு என்று கூறுவேனானால் எல்லா தம்மங்களும் ஆன்மா அற்றவை என்ற என்
அறிவுக்குப் பொருத்தமுடையதாயிருக்குமா? [16]’
‘நிச்சயம் பொருத்தமற்றது பிரபோ.’
‘மேலும் ஆனந்த, பரிவிராஜகன் “ஆன்மா இல்லையா” என்று கேட்டபோது நான்
“ஆன்மா இல்லை” என்று சொல்லியிருப்பேனானால் ஏற்கனவே குழப்பமடைந் திருந்த
வச்சகொத்தனுக்கு இது மேலும் பெரிய குழப்பத்தைக் கொடுத்திருக்கும் [17].
“முன்னர் எனக்கு ஆன்மா இருந்தது, இப்போது, ஆன்மா இல்லை” என்று
எண்ணியிருப்பான்.’
புத்தர் மௌனம் சாதித்தது ஏன் என்பது இப்போது
தெளிவாகிறதென எண்ணுகிறோம். வினாக்களைக் கிளப்புவோரையும் எவ்வாறு மதித்தார்,
அவற்றின் முழுப் பின்னணி எத்தகையது என்பதை ஆராய்ந்தால், விஷயம் மேலும்
தெளிவுபெறும். இப்பிரச்சினையை ஆராய்ந்தோர் இதனைச் சிறிதும் கருத்திற் கொள்ள
வில்லை.
புத்தர் கணக்குப் போடும் இயந்திரமென்று நினைக்கக்
கூடாது. அவர் யார் என்ன கேள்வி கேட்டாலும், பிறர்நிலையைக் கருதாது பதில்
கூறுபவரல்லர். அவர் காரியபூர்வமான ஓர் ஆசிரியர். நிறைந்த கருணையும்,
ஞானமும் உடையவர். தன் அறிவையும் விவேகத்தையும் காட்டுவதற்காகப் பதில்களைப்
பக்குவப்படுத்தவில்லை. வினாவெழுப்புவர் உண்மையை உணர வேண்டுமென்ற
ஆர்வமுடையவர். மக்களின் தகைமை, போக்கு, மன வளர்ச்சி, பண்பு குறித்த ஒரு
பிரச்சினையைப் புரிந்து கொள்ளும் திறம் என்பவற்றையெல்லாம் மனத்திற் கொண்டே
பேச்சை எடுப்பார் [18].
ஒரு வினாவுக்கு நாலுவகையாக விடை கூறலாம்
என்கிறார் பகவான். (1) சில வினாக்களுக்கு நேரான விடை கூறலாம், (2) வேறு
சில வினாக்களை ஆராய்ச்சி செய்வதன் மூலம் விடை பிறக்கும். (3) வேறு சில
எதிர் வினாக்கள் மூலம் விடை கூறலாம். (4) கடைசியாக சில வினாக்களுக்கு விடை
கூறாமலே விட்டுவிடலாம்.
விடை கூறாமல் ஒதுக்கிவிடும் முறைகள் பல
உண்டு. ஒன்று இவ்வினாவுக்கு விடையில்லையென்று கூறிவிடுதல். இந்த உலகம்
சாஸ்வதமானதா அல்லவா என்பது போன்ற பல கேள்விகளை வச்சகொத்தன் கேட்டபோது
புத்தபகவான் பல முறை இவ்வாறு விடையிறுத்தார். இவ்வாறே மாலுங்கிய
புத்திரர்க்கும் வேறு பலர்க்கும் விடையிருத்தார். ஆனால் ஆத்மா உண்டா
இல்லையா என்ற கேள்விக்கு இவ்வாறு புத்தர் விடை கூற முடியவில்லை.
இப்பிரச்சினைக்கு அவர் ஏற்கனவே விளக்கமளித்துப் பதில் கூறியுள்ளார்.
எல்லாத் தர்மங்களும் ஆத்மா இல்லாதவை என்ற அவருடைய கொள்கைக்கு மாறனபடியால்,
ஆத்மா உண்டென அவரால் கூறமுடியவில்லை. ஆத்மா இல்லையென அவரால்
கூறமுடியவில்லை. ஏனெனில் அது வச்சக்கொத்தனைக் குழப்பமடையச் செய்யும்.
அவ்வாறு முன்னொரு முறை மனக்குழப்பமடைந்ததாக அவனே ஒப்புக் கொண்டுள்ளான்.
அனத்த கோட்பாட்டைப் புரியும் பக்குவம் வச்சக்கொத்தனுக்கு இன்னும் உண்டாக
வில்லை. எனவே அவனுடைய கேள்விக்கு விடைகூறாதிருப்பதே புத்தியுள்ள செயலாகும்.
வச்சக்கொத்தன் நெடுங்காலமாக புத்தருக்குப் பழக்கமானவர். இந்தப்
பரிவிராஜகன் பகவானைக் காண வந்தது இது தான் முதல் முறையன்று.
பெருங்கருணையும் சாதுரியமுமுள்ள ஆசிரியரான பகவான் இவனுடைய குழம்பிய
மனநிலையையும் பக்குவத்தையும் நன்கு மதித்து அதற்கேற்றவாறு போதனை
நடத்தினார். பாளி பிடகங்களில் பரிவிராஜகனான இந்த வச்சகொத்தனைப் பற்றி பல
இடங்களில் பேசப்படுகிறது. இவன் அடிக்கடி பகவானையும் அவருடைய சீடர்களையும்
கண்டு தன் மனத்தைக் குழப்பிக் கொண்டிருந்த இந்தக் கேள்விகளை மேலும் கேட்டு
வந்தான்.
புத்தருடைய மௌனம் அவருடைய போதனையிலும் நாவன்மைமிக்க
உரையாடலிலும் பார்க்கப் பெரிய தாக்குதலை அவன் மனதிலுண்டாக்கிற்று எனத்
தெரிகிறது [19]. ஆன்மா என்பது மனம் அல்லது விஞ்ஞானம் எனச் சிலர் கருதுவர்.
மனம், சித்தம், விஞ்ஞானம் என்பன அடிக்கடி அல்லும் பகலும் உடலைக் காட்டிலும்
(காயம்) வேகமாக மாறுவதால், உடலையே ஆத்மாவாக நினைத்துக் கொள்வது
நல்லதென்றும், மனம், சித்தம் விஞ்ஞானத்திலும் பார்க்க காயம் தூலமானதால்
வசதியென்றும் புத்தர் கூறுகிறார் [20]. ‘நான்’ என்ற மங்கலானதொரு உணர்ச்சியே
ஆன்மா என்ற எண்ணத்தை உண்டாக்குகிறது. ஆனால் உண்மையில் அந்த எண்ணம்
கற்பனையே. இந்த உண்மையை அனுபூதியாக்கினால் நிர்வாண சுகம் உண்டாகும். இது
இலேசாகக் கைவரக் கூடியதன்று. சம்யுத்த நிகாயத்தில் இதைப்பற்றி விளக்கந்தரக்
கூடியதொரு உரையாடல் உண்டு. கேமக என்ற பிக்குவுக்கும் வேறு சில
பிக்குகளுக்குமிடையில் இந்த உரையாடல் நிகழ்கிறது.
இந்த
பிக்குகள் கேமகரை ‘நீர் இந்தப் பஞ்சக்கந்தங்களிலே ஆன்மாவையோ, ஆன்மா
சம்பந்தமான ஒன்றையோ காணுகிறீரா?’ என்று கேட்டனர். கேமகர் ‘இல்லை’ என்று
கூறினார். ‘அப்படியானால் சகல கிலேசங்களும் நீங்கிய அருகத நிலையை அடைந்தீர்’
என்று அவர்கள் கூறுகின்றனர். பஞ்சக்கந்தங்களிலே ஆன்மாவையோ அது சம்பந்தமான
எதையுமோ தான் காணவில்லை என்று கேமகர் கூறுகிறார். ‘நான்
களங்கங்களிலிருந்து விடுதலை பெற்ற அருகதனல்லன். நண்பர்களே, உபாதானக் கந்தம்
பற்றிக் கூறுமிடத்து ‘நான் இருக்கிறேன்’ என்ற உணர்ச்சியுண்டு. ஆனால் ‘இது
நான்; என்பதைத் தெளிவாகக் காணமுடியவில்லை.’ பின்னர் கேமகர், ‘நான் என்பது
உருவமன்று, வேதனையன்று, குறிப்பன்று, சங்கற்பமன்று, விஞ்ஞானமன்று, அவையற்ற
ஒன்று மன்று, பஞ்சக்கந்தங்கள் நானே என்ற உணர்ச்சியுண்டாகிறது. ஆனால் ‘இதுவே
நான்’ என்பதை தெளிவாகக் காணமுடியவில்லை’ என்று விளக்குகிறார் [21].
அது பூவின் மணம் போன்றது. இதழின் மணமோ, நிறத்தின் மணமோ, மகரந்தத்தின் மணமோ அல்ல, ஆனால் பூவின் மணமே என்கிறார்.
நிர்வாண சுகத்தின் ஆரம்பநிலைகளை அடைந்த ஒருவரிடம் கூட ‘நான்’ என்ற
உணர்ச்சியுண்டு. ஆனால் மேல் நிலைக்குப் போகும் போது இந்த உணர்ச்சி
மறைந்துவிடுகிறது. புதிதாக வெளுக்கப்பட்ட துணியில் அழுக்கு
அகற்றப்பயன்படுத்தப்பட்ட ரசாயன திரவியங்களின் கந்தம், துணியைப் பெட்டியில்
வைத்தபின் சிறிது காலத்தில் இல்லாமற்போவது போல, இவ்வுணர்ச்சி மறைந்து
விடுகிறதென கேமகர் மேலும் விளக்குகிறார்.
இந்த விவாதம் அந்த
பிக்குகளுக்குப் பெரிதும் பயன்பட்டதெனவும், ஈற்றில் அவர்களெல்லாரும்
கேமகரும் ஆசவங்கள் நீங்கி அருகத நிலையடைந்தனர் என்றும், ‘நான்’ என்ற
உணர்ச்சி அற்றுப் போய்விட்ட தென்றும் சூத்திரத்தின் இறுதியில்
கூறப்பட்டுள்ளது.
புத்தருடைய போதனையின்படி ‘என்னில் ஆன்மா
இல்லை’ யென்று கூறிக்கொள்வது உச்சேதவாதம், அதுவும் தவறு. ‘என்னில் ஆன்மா
உண்டு’ என்று கூறிக் கொள்வதும் (சஸ்ஸதவாதம்) தவறு. இரண்டும் பந்தங்களே.
‘நான்’ என்ற உணர்ச்சியிலிருந்தே இரண்டும் உண்டாகின்றன. ஆத்மா இல்லை (அனத்த)
என்ற கோட்பாடு சம்பந்தமாக ஒருவர் மேற்கொள்ளக் கூடிய சரியான மனோநிலை எந்த
விதமான அபிப்பிராயத்தையும் கைக்கொள்ளாதிருப்பதே. மனச்சார்பின்றி உள்ளதை
உள்ளபடி புறநோக்காகப் பார்க்கவேண்டும். ‘நான்’ என்றும், சீவன் என்றும்
கூறப்படுவனவெல்லாம் பஞ்சக்கந்தங்களின் சேர்க்கை. இவை நாமரூபங்கள். இவை
பரஸ்பரம் ஒன்றிலொன்று தங்கிச் செயற்படுகின்றன. அப்போது கணபங்கமாகின்றன.
இந்த மாற்றம் காரணகாரிய விதிக்கடங்கி நடக்கின்றன. நித்தியமான அழியாத
மாற்றமில்லாத சாஸ்வதமான வஸ்து இந்தச் சீவராசிகளிடையே எதுவுமில்லை.
இவ்விடத்தில் ஒரு வினா இயல்பாக உண்டாகும். ஆன்மா என்று ஒன்று
இல்லாவிட்டால் கர்மபலனை அனுபவிப்பது யார்? இக்கேள்விக்குப் புத்தரே
பொருத்தமான விடையைக் கொடுப்பார். பிக்கு ஒருவர் இக்கேள்வியை எழுப்பியபோது
பகவான் ‘காரணகாரிய ஏதுக்களைக் கருத்தில் கொள்ள வேண்டுமென்று, ஓ பிக்குகளே,
நான் போதித்துள்ளேன். எங்கும் எல்லாப் பொருள்களிலும் இந்த ஏதுவை அறிய
வேண்டும்.’ என்று சொன்னார்.
புத்தருடைய அனாத்மக் கோட்பாடு
உச்சேத வாதம் எனக் கருதக்கூடாது. அது எதிர்மறைக் கருத்தன்று. நிர்வாணம்
என்பது போல அது உண்மை. பரமார்த்தம். பரமார்த்தம் எதிர் மறையாயிருக்க
முடியாது. இல்லாத கற்பனை மயமான ஆத்மாவில் கொள்ளும் போலி நம்பிக்கையே
எதிர்மறையானது. அனத்தக் கோட்பாடு போலி நம்பிக்கைகள் என்னும் இருளைப்
போக்கடிக்கிறது. ஞான ஒளியை உண்டாக்குகிறது. அது எதிர்மறையானதன்று.
நைராத்மியம் என்னும் காரணி இருக்கிறது (நைராத்மியாஸ்திதா) என அரசங்கர்
சரியாகக் கூறியுள்ளார்.
* * *
[1] பின்னால் விளக்கப்படும்
[2] இதை இக்காலத்துக்கேற்ற முறையில் கூறுவதானால்
A இருந்தால் B இருக்கிறது.
A உண்டானால் B உண்டாகிறது.
A இல்லையானல் B இல்லை.
A ஒழிந்தால் B ஒழியும்.
[3] மொ. ஆ. கு
அவா என்ப எல்லா உயிர்க்கும் எஞ்ஞான்றும்
தவாஅப் பிறப்பீனும் வித்து. (திருக்குறள் - 361)
[4] இம்மிக முக்கியமான கோட்பாட்டை விரிவாக ஆராய இங்கு இடமில்லை.
இவ்வாசிரியர் எழுதிவரும் புத்த தத்துவம் என்ற நூலில் ஒப்பியல் முறையில் இது
ஆராயப்படும்.
[5] எப். எஸ். வுட்வாட் தம்ம என்பதற்குக் கூட்டமாய்ச்
சேர்ந்த நிலைகள் - என்று மொழிப் பெயர்த்திருப்பது முற்றும் தவறு.
கூட்டமாய்ச் சேர்ந்த நிலைகள் என்றால் சங்கார என்பதைக் குறிக்குமே யன்றித்
தம்மா என்பதைக் குறிக்காது. (The Buddhas Path of Virtue, Adyar Madras,
India 1929 பக் 69)
[6] பஞ்சக்கந்தங்களின் பட்டியலில் சங்கார என்ற சொல்
சங்கற்பத்தைக் குறிக்கும். மனச்சங்கற்பங்களையும், மனச்சேட்டிதங்களையும்
குறிக்கும். இங்கே காரணத்திலிருந்து தோன்றிய பஞ்சக்கந்தம் உட்பட்ட
சேர்க்கைகளைக் குறிக்கும். சந்தர்ப்பத்துக்கேற்றபடி இச்சொல்லுக்குப் பொருள்
கொள்ளவேண்டும்.
[7] ‘சப்பேசங்காரா அநிச்சா’, காரணத்திலிருந்து தோன்றியவை எல்லாம் அநித்தியம்.
‘சப்பே தம்மா அனத்தா’ எல்லா தருமங்களும் அனாத்மா.
[8] இந்த பந்தியைக் குறித்து எஸ். ராதாகிருஷ்ணன் ‘இந்திய தத்துவ ஞானம்’
என்ற நூலின் முதற்பகுதியில் ‘புத்தர் போலிக் கோட்பாடு எனக் கண்டிப்பது
சிறிய ஆத்மாவையே. இச்சிறிய ஆத்மா தொடர்ந்து நிலைத்திருக்க
வேண்டுமெனக்கூறும் கோட்பாடே இந்தப் போலிக் கோட்பாடாகும்.” இது தவறான
அபிப்பிராயம். புத்தர் இங்கே கண்டிப்பது சர்வகமான பரமாத்மனையே. புத்தர்
எந்தவிதமான ஆன்மாவையும் சிறிய ஆத்மாவையோ பெரிய ஆத்மாவையோ
ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்பதை முன்னர் காட்டிய பந்தியினால்
நிதர்சனப்படுத்தினோம். புத்தருடைய கொள்கைப்படி ஆத்மா பற்றிய எல்லாக்
கொள்கைகளும் போலியே. கற்பனையே.
[9] “வேதாந்தமும் பௌத்தமும்” என்ற
கட்டுரையில் H. Von Glasenapp என்பவர் இதைத் தெளிவாக விளக்குகிறார் (The
Middle Way, February 1957)
[10] தம்மபதத்துக்கு எழுதப்பட்ட விளக்க
உரையில் ‘நாதோ தி பதிட்டா’ ‘நாத’ என்பது ஆதாரம் (சரண், துணை, பாதுகாப்பு)
என விளக்கப்பட்டுள்ளது.
தம்மபதம் பழைய சிங்கள உரை ஒன்று ‘நாத’
என்பதற்கு பொழிப்புரை கூறுமிடத்து ‘நாதோ’ என்பதற்கு ‘பிஹிட்டவன்னேய’
ஆதாரமாயிருக்கிறது (சரண், துணை) எனக் கூறுகிறது.
‘நாதோ’ என்பதன்
எதிர்மறைச் சொல்லை ஆராய்ந்தால் இப்பொருள் மேலும் உறுதியாகிறது. ‘அநாத’
என்றால் தலைவனின்றி, தலைவனற்ற எனப் பொருள் தருவதில்லை. அது துணையற்ற,
ஆதாரமற்ற, பாதுகாப்பற்ற, வறிய என்றே பொருள்தரும்.
லோகநாத என்ற சொல்லை
‘உலகரட்சகர்’ என மொழிபெயர்ப்பது பொருத்தமில்லை. இது கிறிஸ்தவ பரிபாஷை.
புத்தர் ரட்சகரல்லர். லோக நாத என்றால் ‘உலகுக்குச் சரண்’ என்று பொருள்.
[11] ரீஸ் டேவிட்ஸ் (திக நிகாய மொழிபெயர்ப்பு) “உங்களுக்கு நீங்களே
தீபமாயிருங்கள். நீங்களே உங்களுக்குச் சரணாயிருங்கள். புறத்தேயிருந்து
எவ்வித சரணையும் தேட வேண்டாம்.
[12] தீப என்பதற்கு இங்கே விளக்கு
(தீபம்) என்ற பொருள் பொருந்தாது. துவீபம், தீவு என்ற பொருளே பொருந்தும்.
தீக நிகாயத்துக்கெழுதிய பாஷியத்தில் தீப என்ற சொல்லை விளக்கும்போது ‘மஹா
சமுத்தகதம் தீபம் விய அத்தானம் தீபம் பதிட்டம் கத்வா விஹாத’
‘உன்னை ஒரு
தீவாக, ஆதாரமாக (தங்குமிடமாக) பெரிய சமுத்துரத்தில் தீவு போலச் செய்து
கொண்டு இருப்பாயாக’ சம்சாரம் சாதாரணமாக ஒரு பெருங்கடலுக்கே
உவமிக்கப்படுகிறது. சம்சாரசாகரம், சமுத்திரத்தின் மத்தியில்
பாதுகாப்பாயிருப்பதற்குத் தேவைப்படுவது திண்ணிய நிலத்தையுடைய தீவேயன்றி,
விளக்கு அன்று.
[13] கடைசி வசனம் மாத்திரமே நேராக
மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. சம்பவத்தின் ஏனைய பகுதி மகா பரிநிப்பாண
சூத்திரத்திலுள்ளபடி சுருக்கிக் கூறப்பட்டுள்ளது.
[14] சதிபட்டானம் பற்றிப் பாவனை என்ற ஏழாம் அத்தியாயத்தில் ஆராயப்படும்.
[15] மற்றொரு சந்தர்ப்பத்தில் புத்தபகவான் இதே வச்சகொத்தனுக்கு ‘ததாகதர்
எந்தத் தரிசனங்களையும் சாந்தவரல்லர். அவர் பதார்த்தங்களின் தன்மைகளை
உணர்ந்தபடியால் அவருக்கு எவ்வித தரிசனத்திலும் சார்பு கிடையாது’. என்று
கூறினார். இங்கேயும் அவர் எந்தத் தரிசனத்தையும் சாராத நிலை காணப்படுகிறது.
[16] சப்பே தம்மா அனத்தா. தம்மபதம் 20, 7 இல் உள்ள பாசுரத்தின் முதலடியில்
காணப்படும் அதேவாக்கியங்கள். இதை முன்னர் ஆராய்ந்தோம். வுட்வேட் இதற்கு,
‘எல்லாப் பொருள்களும் அநித்தியம்’ என மொழி பெயர்த்திருக்கிறார்.
இம்மொழிப்பெயர்ப்பு முற்றும் தவறு. அது கவலையீனத்தாலானதாய் இருக்கலாம்.
ஆனால் இது மிகப் பாரதூரமான தவறு. புத்தரின் மௌனம் பற்றி அவசியமற்ற
பெரும்பாலான பேச்சுகளுக்கு இதுவே ஒரு காரணமாயிருக்கலாம். இங்கே வரும் மிக
முக்கியமான அனத்த என்ற அனாத்மன் எனப் பொருள்படும் சொல் அநித்தியமானது என்று
மொழிபெயர்க்கப்பட்டிருக்கிறது. பாளி மூலக்கிரந்தங்களின் ஆங்கில மொழி
பெயர்ப்புக்களில் இத்தகைய பெரும் பிழைகளும் சிறிய பிழைகளும்
காணப்படுகின்றன. சில கருத்தின்மையாலும் கவலையீனத்தாலும் உண்டானவை. சில பாளி
பாஷையில் திறமையின்மையால் ஏற்பட்டவை. எவ்வாறாயிருப்பினும் இத்துறையில்
முன்னோடிகளாய் விளங்கிய நல்லறிஞர்க்கு மரியாதை செலுத்திக் கொண்டு அவர்கள்
இழைத்த இத்தவறுகளே, மூலக்கிரந்தங்களைப் படிக்க வசதியற்றவர்களிடையே நிலவும்
பௌத்தம் பற்றிய தவறான கருத்துக்களுக்கும் பொறுப்பாயிருந்தன என ஈண்டு
குறிப்பிடுவது பொருத்தமுடையதாகும். பாளிக்கிரந்தச் சங்கத்தின்
காரியதரிசியான சிறீமதி ஐ. பி. ஹோர்னர் புதிய திருத்திய மொழிபெயர்ப்புக்களை
வெளியிட உத்தேசித்திருக்கிறார் என்பது மகிழ்ச்சிக்குரிய விஷயமாகும்.
[17] மற்றொரு சந்தர்ப்பத்திலே - இச் சம்பவம் நடப்பதற்கு முன்னரென்றே கருத
வேண்டும் - மரணத்தின் பின்னர் அருகதரானோர் எந்நிலை அடைவார் என்ற
வச்சகொத்தனுடைய கேள்விக்கு புத்தர் விளக்கம் கொடுத்தபோது (இக்கேள்வி
நுட்பமும் ஆழமும் வாய்ந்தது) வச்சகொத்தன்: ‘வணக்கத்துக்குரிய கோதமரே, இங்கே
எனக்கு விளக்கமுண்டாகவில்லை, மனக்குழப்பமடைந்துள்ளேன். வணக்கத்துக்குரிய
கோதமரோடு நடத்திய இந்த உரையாடலின் ஆரம்பத்தில் இருந்த நம்பிகையும் இப்போது
மறைந்துவிட்டது’ என்று கூறினான். அதனால் பகவான் வச்சகொத்தனை மேலும் குழப்ப
விரும்பவில்லை.
[18] புத்தரின் இந்தப்பண்பு இந்திரிய பரோபரியத்த ஞானம் எனப்படும்.
[19] சிலகாலத்துக்குப் பின் வச்சகொத்தன் பகவானை மறுபடியும் காண வந்தான்.
இம்முறை வழக்கம்போல அவன் கேளாமல் ‘நான் வணக்கத்துக்குரிய கோதமரைக் கண்டு
உரையாடிப் பல நாளாயிற்று. குசலாகுசலங்கள், நன்மை தீமைகளைப் பற்றி கோதம
முனிவர் எனக்குச் சுருக்கமாக அறிவுரை வழங்க வேண்டும்’ என்று கேட்டான்.
பகவான் நன்மை தீமைகளைப்பற்றிச் சுருக்கமாகவும் விரிவாகவும் விளக்கப்
போவதாகக் கூறி அவ்வாறே செய்தார். ஈற்றில் புத்தருடைய சீடனாகி வச்சகொத்தன்
அறவழிநின்று அருகத நிலையடைந்து நிர்வாண சுகம் பெற்றான். ஆத்மன் அனாத்மன்
விவகாரங்களும் ஏனைய பிரச்சினைகளும் அவனைப் பின்னர் குழப்பவில்லை.
[20]
மகாயானிகள் கூறும் ஆலய விஞ்ஞானம், ததாகத கர்ப்பம் என்பன ஆன்மாவுக்குச்
சமமானவையென்று சிலர் நினைப்பர். ஆனால் இலங்காவதார சூத்திரம் அவை
ஆன்மாவல்லவென்று திட்டமாகக் கூறுகின்றது.
[21] ஆத்மாவைப் பற்றி இன்றும் பெரும்பாலோர் இவ்வாறே கூறுவர்.
Buddha
Dhamma Sangham in Tamil புத்தர் தம்மம் தர்மம் சங்கம் History of
Buddhism in Tamil Country அமைதி peace Ajahn Chah Walpola Rahula What the
Buddha Taught in Tamil பௌத்தமும் தமிழும்! தம்மபதம….
Dhamma Sangham in Tamil புத்தர் தம்மம் தர்மம் சங்கம் History of
Buddhism in Tamil Country அமைதி peace Ajahn Chah Walpola Rahula What the
Buddha Taught in Tamil பௌத்தமும் தமிழும்! தம்மபதம….
sites.google.com
https://discourse.suttacentral.net/user_avatar/discourse.suttacentral.net/vimala/240/1982_1.png
Vimala
Dec ‘15
Thank you @dnw
I cannot read Tamil but can you find out if there is copyright on these
files and also contact the owner of the site to ask if we can use it?
Feedback
தொடர்புக்கு - பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
bautham.net
Buddha Dhamma Sangham in Tamil
புத்தர் தம்மம் சங்கம்
History of Buddhism in Tamil Country
அமைதி
peace
Ajahn Chah Walpola Rahula What the Buddha Taught in Tamil
பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
தம்மபதம்
Buddhism in Tamil Nadu
பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்- பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
bautham.net
Buddha Dhamma Sangham in Tamil
புத்தர் தம்மம் சங்கம்
History of Buddhism in Tamil Country
அமைதி
peace
Ajahn Chah Walpola Rahula What the Buddha Taught in Tamil
பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
தம்மபதம்
Links
இணைப்புகள் - பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
bautham.net
Buddha Dhamma Sangham in Tamil
புத்தர் தம்மம் சங்கம் History of Buddhism in Tamil Country
அமைதி
peace
Ajahn Chah Walpola Rahula What the Buddha Taught in Tamil
பௌத்தமும் செம்மொழி செந்தமிழும்!
தம்மபதம்
Vimala
Dec ‘15
I had a look at tipitaka.org
http://tipitaka.org/taml/
but these are not translations into
Tamil but pali in Tamil script. We have several scripts on SC for the
pali, but not Tamil. @Blake & @Sujato: is that something we want to
implement also?
For example: நமோ தஸ்ஸ ப⁴க³வதோ அரஹதோ ஸம்மாஸம்பு³த்³த⁴ஸ்ஸ வினயபிடகே பாராஜிகபாளி வேரஞ்ஜகண்ட³ங் 1. தேன 2. [இதோ பரங் யாவ பாரா॰ 15-16 பத³க்கி²ணங் கத்வா பக்காமீதி பாடோ² அ॰ நி॰ 8.11] அத² ‘‘நாஹங் தங், ப்³ராஹ்மண, பஸ்ஸாமி ஸதே³வகே லோகே ஸமாரகே 3. ‘‘அரஸரூபோ ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி? ‘‘அத்தி² க்²வேஸ, ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய 4. 5. ‘‘அகிரியவாதோ³ 6. 7. 8. 9. 10. 11. ‘‘ஆரத்³த⁴ங் கோ² பன மே, ப்³ராஹ்மண, வீரியங் [விரியங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰)] அஹோஸி அஸல்லீனங், உபட்டி²தா ஸதி அஸம்முட்டா² [அப்பமுட்டா² (ஸீ॰ ஸ்யா॰)], பஸ்ஸத்³தோ⁴ காயோ அஸாரத்³தோ⁴, ஸமாஹிதங் சித்தங் ஏகக்³க³ங். ஸோ 12. 13. 14. 15. ஏவங் 16. தேன அஸ்ஸோஸி கோ² ப⁴க³வா உது³க்க²லஸத்³த³ங். ஜானந்தாபி 17. அத² கோ² ஆயஸ்மா மஹாமொக்³க³ல்லானோ [மஹாமொக்³க³லானோ (க॰)] 18. அத² ‘‘ப⁴க³வதோ ச, ஸாரிபுத்த, விபஸ்ஸிஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச 19. ‘‘கோ நு கோ² , ‘‘அகிலாஸுனோ ச தே ப⁴க³வந்தோ அஹேஸுங் ஸாவகே சேதஸா சேதோ பரிச்ச ஓவதி³துங். பூ⁴தபுப்³ப³ங், ஸாரிபுத்த, வெஸ்ஸபூ⁴ ப⁴க³வா அரஹங் ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴ அஞ்ஞதரஸ்மிங் பி⁴ங்ஸனகே [பீ⁴ஸனகே (க॰)] வனஸண்டே³ ஸஹஸ்ஸங் பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ங் சேதஸா சேதோ பரிச்ச ஓவத³தி அனுஸாஸதி – ‘ஏவங் விதக்கேத², மா ஏவங் விதக்கயித்த²; ஏவங் மனஸிகரோத², மா ஏவங் மனஸாகத்த² [மனஸாகரித்த² (க॰)]; 20. ‘‘கோ 21. 22. 23. வேரஞ்ஜபா⁴ணவாரோ நிட்டி²தோ.
வேரஞ்ஜகண்ட³ங்
ஸமயேன பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா வேரஞ்ஜாயங் விஹரதி நளேருபுசிமந்த³மூலே மஹதா
பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் பஞ்சமத்தேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி. அஸ்ஸோஸி கோ² வேரஞ்ஜோ
ப்³ராஹ்மணோ – ‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ஸக்யபுத்தோ ஸக்யகுலா பப்³ப³ஜிதோ
வேரஞ்ஜாயங் விஹரதி நளேருபுசிமந்த³மூலே மஹதா பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங்
பஞ்சமத்தேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி. தங் கோ² பன ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ஏவங் கல்யாணோ
கித்திஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ – ‘இதிபி ஸோ ப⁴க³வா அரஹங் ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴
விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ லோகவிதூ³ அனுத்தரோ புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா²
தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா [ப⁴க³வாதி (ஸ்யா॰), தீ³॰ நி॰ 1.157, அப்³பு⁴க்³க³தாகாரேன பன ஸமேதி].
ஸோ இமங் லோகங் ஸதே³வகங் ஸமாரகங் ஸப்³ரஹ்மகங் ஸஸ்ஸமணப்³ராஹ்மணிங் பஜங்
ஸதே³வமனுஸ்ஸங் ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி. ஸோ த⁴ம்மங் தே³ஸேதி
ஆதி³கல்யாணங் மஜ்ஜே²கல்யாணங் பரியோஸானகல்யாணங் ஸாத்த²ங் ஸப்³யஞ்ஜனங்; கேவலபரிபுண்ணங் பரிஸுத்³த⁴ங் ப்³ரஹ்மசரியங் பகாஸேதி; ஸாது⁴ கோ² பன ததா²ரூபானங் அரஹதங் த³ஸ்ஸனங் ஹோதீ’’’தி.
கோ² வேரஞ்ஜோ ப்³ராஹ்மணோ யேன ப⁴க³வா தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா ப⁴க³வதா
ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³. ஸம்மோத³னீயங் கத²ங் ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா ஏகமந்தங்
நிஸீதி³ . ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² வேரஞ்ஜோ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘ஸுதங் மேதங், போ⁴ கோ³தம – ‘ந ஸமணோ கோ³தமோ
ப்³ராஹ்மணே ஜிண்ணே வுட்³டே⁴ மஹல்லகே அத்³த⁴க³தே வயோஅனுப்பத்தே அபி⁴வாதே³தி
வா பச்சுட்டே²தி வா ஆஸனேன வா நிமந்தேதீ’தி. தயித³ங், போ⁴ கோ³தம, ததே²வ? ந
ஹி ப⁴வங் கோ³தமோ ப்³ராஹ்மணே ஜிண்ணே வுட்³டே⁴ மஹல்லகே அத்³த⁴க³தே
வயோஅனுப்பத்தே அபி⁴வாதே³தி வா பச்சுட்டே²தி வா ஆஸனேன வா நிமந்தேதி?
தயித³ங், போ⁴ கோ³தம, ந ஸம்பன்னமேவா’’தி.
ஸப்³ரஹ்மகே ஸஸ்ஸமணப்³ராஹ்மணியா பஜாய ஸதே³வமனுஸ்ஸாய யமஹங் அபி⁴வாதெ³ய்யங் வா
பச்சுட்டெ²ய்யங் வா ஆஸனேன வா நிமந்தெய்யங். யஞ்ஹி, ப்³ராஹ்மண, ததா²க³தோ
அபி⁴வாதெ³ய்ய வா பச்சுட்டெ²ய்ய வா ஆஸனேன வா நிமந்தெய்ய, முத்³தா⁴பி தஸ்ஸ
விபதெய்யா’’தி.
– ‘அரஸரூபோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி. யே தே, ப்³ராஹ்மண, ரூபரஸா ஸத்³த³ரஸா க³ந்த⁴ரஸா
ரஸரஸா பொ²ட்ட²ப்³ப³ரஸா தே ததா²க³தஸ்ஸ பஹீனா உச்சி²ன்னமூலா தாலாவத்து²கதா
அனபா⁴வங்கதா [அனபா⁴வகதா (ஸீ॰) அனபா⁴வங்க³தா (ஸ்யா॰)]
ஆயதிங் அனுப்பாத³த⁴ம்மா. அயங் கோ², ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங் பரியாயேன
ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘அரஸரூபோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி, நோ ச கோ² யங் த்வங்
ஸந்தா⁴ய வதே³ஸீ’’தி.
‘‘நிப்³போ⁴கோ³ ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி? ‘‘அத்தி² க்²வேஸ, ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன
மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘நிப்³போ⁴கோ³ ஸமணோ கோ³தமோ’தி. யே தே,
ப்³ராஹ்மண, ரூபபோ⁴கா³ ஸத்³த³போ⁴கா³ க³ந்த⁴போ⁴கா³ ரஸபோ⁴கா³
பொ²ட்ட²ப்³ப³போ⁴கா³ தே ததா²க³தஸ்ஸ பஹீனா உச்சி²ன்னமூலா தாலாவத்து²கதா
அனபா⁴வங்கதா ஆயதிங் அனுப்பாத³த⁴ம்மா. அயங் கோ², ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங்
பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘நிப்³போ⁴கோ³ ஸமணோ கோ³தமோ’தி, நோ ச கோ²
யங் த்வங் ஸந்தா⁴ய வதே³ஸீ’’தி.
ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி? ‘‘அத்தி² க்²வேஸ, ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங் பரியாயேன
ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘அகிரியவாதோ³ ஸமணோ கோ³தமோ’தி. அஹஞ்ஹி, ப்³ராஹ்மண,
அகிரியங் வதா³மி காயது³ச்சரிதஸ்ஸ வசீது³ச்சரிதஸ்ஸ
மனோது³ச்சரிதஸ்ஸ. அனேகவிஹிதானங் பாபகானங் அகுஸலானங் த⁴ம்மானங் அகிரியங்
வதா³மி. அயங் கோ², ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ
வதெ³ய்ய – ‘அகிரியவாதோ³ ஸமணோ கோ³தமோ’தி, நோ ச கோ² யங் த்வங் ஸந்தா⁴ய
வதே³ஸீ’’தி.
‘‘உச்சே²த³வாதோ³ ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி? ‘‘அத்தி² க்²வேஸ, ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ
யேன மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘உச்சே²த³வாதோ³ ஸமணோ கோ³தமோ’தி.
அஹஞ்ஹி, ப்³ராஹ்மண, உச்சே²த³ங் வதா³மி ராக³ஸ்ஸ தோ³ஸஸ்ஸ மோஹஸ்ஸ.
அனேகவிஹிதானங் பாபகானங் அகுஸலானங் த⁴ம்மானங் உச்சே²த³ங் வதா³மி. அயங் கோ²,
ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘உச்சே²த³வாதோ³ ஸமணோ கோ³தமோ’தி, நோ ச கோ² யங் த்வங் ஸந்தா⁴ய வதே³ஸீ’’தி.
‘‘ஜேகு³ச்சீ² ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி? ‘‘அத்தி² க்²வேஸ, ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன
மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘ஜேகு³ச்சீ² ஸமணோ கோ³தமோ’தி. அஹஞ்ஹி,
ப்³ராஹ்மண, ஜிகு³ச்சா²மி காயது³ச்சரிதேன வசீது³ச்சரிதேன மனோது³ச்சரிதேன.
அனேகவிஹிதானங் பாபகானங் அகுஸலானங் த⁴ம்மானங் ஸமாபத்தியா ஜிகு³ச்சா²மி. அயங்
கோ², ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய –
‘ஜேகு³ச்சீ² ஸமணோ கோ³தமோ’தி, நோ ச கோ² யங் த்வங் ஸந்தா⁴ய வதே³ஸீ’’தி.
‘‘வேனயிகோ ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி? ‘‘அத்தி² க்²வேஸ, ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங்
பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘வேனயிகோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி. அஹஞ்ஹி,
ப்³ராஹ்மண, வினயாய த⁴ம்மங் தே³ஸேமி ராக³ஸ்ஸ தோ³ஸஸ்ஸ மோஹஸ்ஸ. அனேகவிஹிதானங்
பாபகானங் அகுஸலானங் த⁴ம்மானங் வினயாய த⁴ம்மங் தே³ஸேமி. அயங் கோ²,
ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘வேனயிகோ
ஸமணோ கோ³தமோ’தி, நோ ச கோ² யங் த்வங் ஸந்தா⁴ய வதே³ஸீ’’தி.
‘‘தபஸ்ஸீ ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி? ‘‘அத்தி² க்²வேஸ, ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங்
பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘தபஸ்ஸீ ஸமணோ கோ³தமோ’தி . தபனீயாஹங், ப்³ராஹ்மண, பாபகே அகுஸலே த⁴ம்மே வதா³மி, காயது³ச்சரிதங் வசீது³ச்சரிதங் மனோது³ச்சரிதங். யஸ்ஸ கோ², ப்³ராஹ்மண , தபனீயா பாபகா அகுஸலா த⁴ம்மா பஹீனா உச்சி²ன்னமூலா தாலாவத்து²கதா அனபா⁴வங்கதா
ஆயதிங் அனுப்பாத³த⁴ம்மா தமஹங் தபஸ்ஸீதி வதா³மி. ததா²க³தஸ்ஸ கோ²,
ப்³ராஹ்மண, தபனீயா பாபகா அகுஸலா த⁴ம்மா பஹீனா உச்சி²ன்னமூலா தாலாவத்து²கதா
அனபா⁴வங்கதா ஆயதிங் அனுப்பாத³த⁴ம்மா. அயங் கோ², ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங்
பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘தபஸ்ஸீ ஸமணோ கோ³தமோ’தி, நோ ச கோ² யங்
த்வங் ஸந்தா⁴ய வதே³ஸீ’’தி.
‘‘அபக³ப்³போ⁴ ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி? ‘‘அத்தி² க்²வேஸ, ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன
மங் பரியாயேன ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘அபக³ப்³போ⁴ ஸமணோ கோ³தமோ’தி. யஸ்ஸ
கோ², ப்³ராஹ்மண, ஆயதிங் க³ப்³ப⁴ஸெய்யா புனப்³ப⁴வாபி⁴னிப்³ப³த்தி பஹீனா
உச்சி²ன்னமூலா தாலாவத்து²கதா அனபா⁴வங்கதா ஆயதிங் அனுப்பாத³த⁴ம்மா தமஹங்
அபக³ப்³போ⁴தி வதா³மி. ததா²க³தஸ்ஸ கோ², ப்³ராஹ்மண, ஆயதிங் க³ப்³ப⁴ஸெய்யா
புனப்³ப⁴வாபி⁴னிப்³ப³த்தி பஹீனா உச்சி²ன்னமூலா தாலாவத்து²கதா அனபா⁴வங்கதா
ஆயதிங் அனுப்பாத³த⁴ம்மா. அயங் கோ², ப்³ராஹ்மண, பரியாயோ யேன மங் பரியாயேன
ஸம்மா வத³மானோ வதெ³ய்ய – ‘அபக³ப்³போ⁴ ஸமணோ கோ³தமோ’தி, நோ ச கோ² யங் த்வங்
ஸந்தா⁴ய வதே³ஸி’’.
‘‘ஸெய்யதா²பி, ப்³ராஹ்மண, குக்குடியா அண்டா³னி அட்ட² வா த³ஸ வா த்³வாத³ஸ
வா. தானஸ்ஸு குக்குடியா ஸம்மா அதி⁴ஸயிதானி ஸம்மா பரிஸேதி³தானி ஸம்மா
பரிபா⁴விதானி. யோ நு கோ² தேஸங் குக்குடச்சா²பகானங் பட²மதரங் பாத³னக²ஸிகா²ய
வா முக²துண்ட³கேன வா அண்ட³கோஸங் பதா³லெத்வா ஸொத்தி²னா அபி⁴னிப்³பி⁴ஜ்ஜெய்ய,
கிந்தி ஸ்வாஸ்ஸ வசனீயோ – ‘‘ஜெட்டோ² வா கனிட்டோ²
வா’’தி? ‘‘ஜெட்டோ²திஸ்ஸ, போ⁴ கோ³தம, வசனீயோ. ஸோ ஹி நேஸங் ஜெட்டோ² ஹோதீ’’தி.
‘‘ஏவமேவ கோ² அஹங், ப்³ராஹ்மண, அவிஜ்ஜாக³தாய பஜாய அண்ட³பூ⁴தாய
பரியோனத்³தா⁴ய அவிஜ்ஜண்ட³கோஸங் பதா³லெத்வா ஏகோவ லோகே அனுத்தரங் ஸம்மாஸம்போ³தி⁴ங் அபி⁴ஸம்பு³த்³தோ⁴. ஸ்வாஹங், ப்³ராஹ்மண, ஜெட்டோ² ஸெட்டோ² லோகஸ்ஸ’’.
கோ² அஹங், ப்³ராஹ்மண, விவிச்சேவ காமேஹி விவிச்ச அகுஸலேஹி த⁴ம்மேஹி
ஸவிதக்கங் ஸவிசாரங் விவேகஜங் பீதிஸுக²ங் பட²மங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹாஸிங்.
விதக்கவிசாரானங் வூபஸமா அஜ்ஜ²த்தங் ஸம்பஸாத³னங் சேதஸோ ஏகோதி³பா⁴வங்
அவிதக்கங் அவிசாரங் ஸமாதி⁴ஜங் பீதிஸுக²ங் து³தியங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ
விஹாஸிங். பீதியா ச விராகா³ உபெக்க²கோ ச விஹாஸிங் ஸதோ ச ஸம்பஜானோ, ஸுக²ஞ்ச
காயேன படிஸங்வேதே³ஸிங் , யங் தங் அரியா ஆசிக்க²ந்தி –
‘உபெக்க²கோ ஸதிமா ஸுக²விஹாரீ’தி ததியங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹாஸிங்.
ஸுக²ஸ்ஸ ச பஹானா து³க்க²ஸ்ஸ ச பஹானா புப்³பே³வ ஸோமனஸ்ஸதோ³மனஸ்ஸானங்
அத்த²ங்க³மா அது³க்க²மஸுக²ங் உபெக்கா²ஸதிபாரிஸுத்³தி⁴ங் சதுத்த²ங் ஜா²னங்
உபஸம்பஜ்ஜ விஹாஸிங்.
‘‘ஸோ ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே
விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே
புப்³பே³னிவாஸானுஸ்ஸதிஞாணாய சித்தங் அபி⁴னின்னாமேஸிங். ஸோ அனேகவிஹிதங்
புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸராமி , ஸெய்யதி²த³ங் – ஏகம்பி
ஜாதிங் த்³வேபி ஜாதியோ திஸ்ஸோபி ஜாதியோ சதஸ்ஸோபி ஜாதியோ பஞ்சபி ஜாதியோ
த³ஸபி ஜாதியோ வீஸம்பி ஜாதியோ திங்ஸம்பி ஜாதியோ சத்தாலீஸம்பி ஜாதியோ
பஞ்ஞாஸம்பி ஜாதியோ ஜாதிஸதம்பி, ஜாதிஸஹஸ்ஸம்பி ஜாதிஸதஸஹஸ்ஸம்பி, அனேகேபி
ஸங்வட்டகப்பே அனேகேபி விவட்டகப்பே அனேகேபி ஸங்வட்டவிவட்டகப்பே –
‘அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ
ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ; ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர
உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ
ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ; ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோதி.
இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங் அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸராமி. அயங் கோ²
மே, ப்³ராஹ்மண, ரத்தியா பட²மே யாமே பட²மா விஜ்ஜா அதி⁴க³தா, அவிஜ்ஜா விஹதா,
விஜ்ஜா உப்பன்னா, தமோ விஹதோ, ஆலோகோ உப்பன்னோ – யதா² தங் அப்பமத்தஸ்ஸ
ஆதாபினோ பஹிதத்தஸ்ஸ விஹரதோ. அயங் கோ² மே, ப்³ராஹ்மண, பட²மாபி⁴னிப்³பி⁴தா³
அஹோஸி குக்குடச்சா²பகஸ்ஸேவ அண்ட³கோஸம்ஹா.
‘‘ஸோ ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே
விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஸத்தானங்
சுதூபபாதஞாணாய சித்தங் அபி⁴னின்னாமேஸிங் . ஸோ தி³ப்³பே³ன சக்கு²னா விஸுத்³தே⁴ன அதிக்கந்தமானுஸகேன [அதிக்கந்தமானுஸ்ஸகேன (க॰)] ஸத்தே பஸ்ஸாமி சவமானே உபபஜ்ஜமானே ஹீனே பணீதே ஸுவண்ணே து³ப்³ப³ண்ணே. ஸுக³தே து³க்³க³தே யதா²கம்மூபகே³ ஸத்தே பஜானாமி – ‘இமே வத பொ⁴ந்தோ ஸத்தா காயது³ச்சரிதேன
ஸமன்னாக³தா வசீது³ச்சரிதேன ஸமன்னாக³தா மனோது³ச்சரிதேன ஸமன்னாக³தா அரியானங்
உபவாத³கா மிச்சா²தி³ட்டி²கா மிச்சா²தி³ட்டி²கம்மஸமாதா³னா; தே காயஸ்ஸ
பே⁴தா³ பரங் மரணா அபாயங் து³க்³க³திங் வினிபாதங் நிரயங் உபபன்னா. இமே வா பன
பொ⁴ந்தோ ஸத்தா காயஸுசரிதேன ஸமன்னாக³தா வசீஸுசரிதேன ஸமன்னாக³தா மனோஸுசரிதேன
ஸமன்னாக³தா அரியானங் அனுபவாத³கா ஸம்மாதி³ட்டி²கா
ஸம்மாதி³ட்டி²கம்மஸமாதா³னா; தே காயஸ்ஸ பே⁴தா³ பரங் மரணா ஸுக³திங் ஸக்³க³ங்
லோகங் உபபன்னா’தி. இதி தி³ப்³பே³ன சக்கு²னா விஸுத்³தே⁴ன அதிக்கந்தமானுஸகேன
ஸத்தே பஸ்ஸாமி சவமானே உபபஜ்ஜமானே ஹீனே பணீதே
ஸுவண்ணே து³ப்³ப³ண்ணே. ஸுக³தே து³க்³க³தே யதா²கம்மூபகே³ ஸத்தே பஜானாமி.
அயங் கோ² மே, ப்³ராஹ்மண, ரத்தியா மஜ்ஜி²மே யாமே து³தியா விஜ்ஜா அதி⁴க³தா,
அவிஜ்ஜா விஹதா, விஜ்ஜா உப்பன்னா, தமோ விஹதோ, ஆலோகோ உப்பன்னோ – யதா² தங்
அப்பமத்தஸ்ஸ ஆதாபினோ பஹிதத்தஸ்ஸ விஹரதோ. அயங் கோ² மே, ப்³ராஹ்மண,
து³தியாபி⁴னிப்³பி⁴தா³ அஹோஸி குக்குடச்சா²பகஸ்ஸேவ அண்ட³கோஸம்ஹா.
‘‘ஸோ ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே
விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஆஸவானங் க²யஞாணாய
சித்தங் அபி⁴னின்னாமேஸிங். ஸோ ‘இத³ங் து³க்க²’ந்தி யதா²பூ⁴தங்
அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங், ‘அயங் து³க்க²ஸமுத³யோ’தி யதா²பூ⁴தங் அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங், ‘அயங்
து³க்க²னிரோதோ⁴’தி யதா²பூ⁴தங் அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங், ‘அயங் து³க்க²னிரோத⁴கா³மினீ
படிபதா³’தி யதா²பூ⁴தங் அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங்; ‘இமே
ஆஸவா’தி யதா²பூ⁴தங் அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங், ‘அயங் ஆஸவஸமுத³யோ’தி யதா²பூ⁴தங்
அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங், ‘அயங் ஆஸவனிரோதோ⁴’தி யதா²பூ⁴தங் அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங், ‘அயங்
ஆஸவனிரோத⁴கா³மினீ படிபதா³’தி யதா²பூ⁴தங் அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங். தஸ்ஸ மே ஏவங்
ஜானதோ ஏவங் பஸ்ஸதோ காமாஸவாபி சித்தங் விமுச்சித்த² ப⁴வாஸவாபி சித்தங்
விமுச்சித்த² அவிஜ்ஜாஸவாபி சித்தங் விமுச்சித்த². விமுத்தஸ்மிங்
விமுத்தமிதி ஞாணங் அஹோஸி. ‘கீ²ணா ஜாதி, வுஸிதங் ப்³ரஹ்மசரியங், கதங்
கரணீயங், நாபரங் இத்த²த்தாயா’தி அப்³ப⁴ஞ்ஞாஸிங். அயங் கோ² மே, ப்³ராஹ்மண,
ரத்தியா பச்சி²மே யாமே ததியா விஜ்ஜா அதி⁴க³தா, அவிஜ்ஜா விஹதா, விஜ்ஜா
உப்பன்னா, தமோ விஹதோ, ஆலோகோ உப்பன்னோ – யதா² தங் அப்பமத்தஸ்ஸ ஆதாபினோ
பஹிதத்தஸ்ஸ விஹரதோ. அயங் கோ² மே, ப்³ராஹ்மண, ததியாபி⁴னிப்³பி⁴தா³ அஹோஸி – குக்குடச்சா²பகஸ்ஸேவ அண்ட³கோஸம்ஹா’’தி.
வுத்தே, வேரஞ்ஜோ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘ஜெட்டோ² ப⁴வங் கோ³தமோ,
ஸெட்டோ² ப⁴வங் கோ³தமோ! அபி⁴க்கந்தங், போ⁴ கோ³தம, அபி⁴க்கந்தங், போ⁴
கோ³தம!! ஸெய்யதா²பி, போ⁴ கோ³தம, நிக்குஜ்ஜிதங் வா உக்குஜ்ஜெய்ய,
படிச்ச²ன்னங் வா விவரெய்ய, மூள்ஹஸ்ஸ வா மக்³க³ங் ஆசிக்கெ²ய்ய, அந்த⁴காரே வா
தேலபஜ்ஜோதங் தா⁴ரெய்ய – சக்கு²மந்தோ ரூபானி த³க்க²ந்தீதி, ஏவமேவங் போ⁴தா
கோ³தமேன அனேகபரியாயேன த⁴ம்மோ பகாஸிதோ . ஏஸாஹங்
ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ஸரணங் க³ச்சா²மி த⁴ம்மஞ்ச பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஞ்ச. உபாஸகங் மங்
ப⁴வங் கோ³தமோ தா⁴ரேது அஜ்ஜதக்³கே³ பாணுபேதங் ஸரணங் க³தங். அதி⁴வாஸேது ச மே
ப⁴வங் கோ³தமோ வேரஞ்ஜாயங் வஸ்ஸாவாஸங் ஸத்³தி⁴ங் பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴னா’’தி.
அதி⁴வாஸேஸி ப⁴க³வா துண்ஹீபா⁴வேன. அத² கோ² வேரஞ்ஜோ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வதோ
அதி⁴வாஸனங் விதி³த்வா உட்டா²யாஸனா ப⁴க³வந்தங் அபி⁴வாதெ³த்வா பத³க்கி²ணங்
கத்வா பக்காமி.
கோ² பன ஸமயேன வேரஞ்ஜா து³ப்³பி⁴க்கா² ஹோதி த்³வீஹிதிகா ஸேதட்டி²கா
ஸலாகாவுத்தா ந ஸுகரா உஞ்சே²ன பக்³க³ஹேன யாபேதுங். தேன கோ² பன ஸமயேன
உத்தராபத²கா [உத்தராஹகா (ஸீ॰)] அஸ்ஸவாணிஜா [அஸ்ஸவணிஜா (க॰)] பஞ்சமத்தேஹி அஸ்ஸஸதேஹி வேரஞ்ஜங் வஸ்ஸாவாஸங் உபக³தா ஹொந்தி. தேஹி அஸ்ஸமண்ட³லிகாஸு பி⁴க்கூ²னங் பத்த²பத்த²புலகங் [பத்த²பத்த²மூலகங் (க॰)]
பஞ்ஞத்தங் ஹோதி. பி⁴க்கூ² புப்³ப³ண்ஹஸமயங் நிவாஸெத்வா பத்தசீவரமாதா³ய
வேரஞ்ஜங் பிண்டா³ய பவிஸித்வா பிண்ட³ங் அலப⁴மானா அஸ்ஸமண்ட³லிகாஸு பிண்டா³ய
சரித்வா பத்த²பத்த²புலகங் ஆராமங் ஆஹரித்வா உது³க்க²லே கொட்டெத்வா
கொட்டெத்வா பரிபு⁴ஞ்ஜந்தி. ஆயஸ்மா பனானந்தோ³ பத்த²புலகங் ஸிலாயங் பிஸித்வா
ப⁴க³வதோ உபனாமேதி. தங் ப⁴க³வா பரிபு⁴ஞ்ஜதி.
ததா²க³தா புச்ச²ந்தி, ஜானந்தாபி ந புச்ச²ந்தி; காலங் விதி³த்வா புச்ச²ந்தி,
காலங் விதி³த்வா ந புச்ச²ந்தி; அத்த²ஸங்ஹிதங்
ததா²க³தா புச்ச²ந்தி, நோ அனத்த²ஸங்ஹிதங். அனத்த²ஸங்ஹிதே ஸேதுகா⁴தோ
ததா²க³தானங். த்³வீஹி ஆகாரேஹி பு³த்³தா⁴ ப⁴க³வந்தோ பி⁴க்கூ² படிபுச்ச²ந்தி –
த⁴ம்மங் வா தே³ஸெஸ்ஸாம, ஸாவகானங் வா ஸிக்கா²பத³ங் பஞ்ஞபெஸ்ஸாமாதி [பஞ்ஞாபெஸ்ஸாமாதி (ஸீ॰ ஸ்யா॰)].
அத² கோ² ப⁴க³வா ஆயஸ்மந்தங் ஆனந்த³ங் ஆமந்தேஸி – ‘‘கிங் நு கோ² ஸோ, ஆனந்த³,
உது³க்க²லஸத்³தோ³’’தி? அத² கோ² ஆயஸ்மா ஆனந்தோ³ ப⁴க³வதோ ஏதமத்த²ங் ஆரோசேஸி . ‘‘ஸாது⁴ ஸாது⁴, ஆனந்த³! தும்ஹேஹி, ஆனந்த³ ஸப்புரிஸேஹி விஜிதங். பச்சி²மா ஜனதா ஸாலிமங்ஸோத³னங் அதிமஞ்ஞிஸ்ஸதீ’’தி.
யேன ப⁴க³வா தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா ப⁴க³வந்தங் அபி⁴வாதெ³த்வா ஏகமந்தங்
நிஸீதி³. ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² ஆயஸ்மா மஹாமொக்³க³ல்லானோ ப⁴க³வந்தங்
ஏதத³வோச – ‘‘ஏதரஹி, ப⁴ந்தே, வேரஞ்ஜா து³ப்³பி⁴க்கா² த்³வீஹிதிகா ஸேதட்டி²கா
ஸலாகாவுத்தா. ந ஸுகரா உஞ்சே²ன பக்³க³ஹேன யாபேதுங். இமிஸ்ஸா, ப⁴ந்தே,
மஹாபத²வியா ஹெட்டி²மதலங் ஸம்பன்னங் – ஸெய்யதா²பி கு²த்³த³மது⁴ங் அனீலகங்
ஏவமஸ்ஸாத³ங். ஸாதா⁴ஹங், ப⁴ந்தே, பத²விங் பரிவத்தெய்யங். பி⁴க்கூ²
பப்படகோஜங் பரிபு⁴ஞ்ஜிஸ்ஸந்தீ’’தி. ‘‘யே பன தே, மொக்³க³ல்லான,
பத²வினிஸ்ஸிதா பாணா தே கத²ங் கரிஸ்ஸஸீ’’தி? ‘‘ஏகாஹங், ப⁴ந்தே, பாணிங்
அபி⁴னிம்மினிஸ்ஸாமி – ஸெய்யதா²பி மஹாபத²வீ. யே பத²வினிஸ்ஸிதா பாணா தே தத்த²
ஸங்காமெஸ்ஸாமி. ஏகேன ஹத்தே²ன பத²விங் பரிவத்தெஸ்ஸாமீ’’தி. ‘‘அலங்,
மொக்³க³ல்லான, மா தே ருச்சி பத²விங் பரிவத்தேதுங்.
விபல்லாஸம்பி ஸத்தா படிலபெ⁴ய்யு’’ந்தி. ‘‘ஸாது⁴, ப⁴ந்தே, ஸப்³போ³
பி⁴க்கு²ஸங்கோ⁴ உத்தரகுருங் பிண்டா³ய க³ச்செ²ய்யா’’தி. ‘‘அலங்,
மொக்³க³ல்லான, மா தே ருச்சி ஸப்³ப³ஸ்ஸ பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஸ்ஸ உத்தரகுருங்
பிண்டா³ய க³மன’’ந்தி.
கோ² ஆயஸ்மதோ ஸாரிபுத்தஸ்ஸ ரஹோக³தஸ்ஸ படிஸல்லீனஸ்ஸ ஏவங் சேதஸோ பரிவிதக்கோ
உத³பாதி³ – ‘‘கதமேஸானங் கோ² பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங் ப்³ரஹ்மசரியங் ந
சிரட்டி²திகங் அஹோஸி; கதமேஸானங் பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங் ப்³ரஹ்மசரியங்
சிரட்டி²திகங் அஹோஸீ’’தி? அத² கோ² ஆயஸ்மா ஸாரிபுத்தோ ஸாயன்ஹஸமயங் [ஸாயண்ஹஸமயங் (ஸீ॰)]
படிஸல்லானா வுட்டி²தோ யேன ப⁴க³வா தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா ப⁴க³வந்தங்
அபி⁴வாதெ³த்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³. ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² ஆயஸ்மா ஸாரிபுத்தோ
ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘இத⁴ மய்ஹங், ப⁴ந்தே, ரஹோக³தஸ்ஸ படிஸல்லீனஸ்ஸ ஏவங்
சேதஸோ பரிவிதக்கோ உத³பாதி³ – ‘கதமேஸானங் கோ² பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங்
ப்³ரஹ்மசரியங் ந சிரட்டி²திகங் அஹோஸி, கதமேஸானங் பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங்
ப்³ரஹ்மசரியங் சிரட்டி²திகங் அஹோஸீ’தி. ‘கதமேஸானங் நு கோ², ப⁴ந்தே,
பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங் ப்³ரஹ்மசரியங் ந சிரட்டி²திகங் அஹோஸி, கதமேஸானங்
பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங் ப்³ரஹ்மசரியங் சிரட்டி²திகங் அஹோஸீ’’’தி?
ஸிகி²ஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச வெஸ்ஸபு⁴ஸ்ஸ ப்³ரஹ்மசரியங் ந சிரட்டி²திகங் அஹோஸி.
ப⁴க³வதோ ச, ஸாரிபுத்த, ககுஸந்த⁴ஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச கோணாக³மனஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச
கஸ்ஸபஸ்ஸ ப்³ரஹ்மசரியங் சிரட்டி²திகங் அஹோஸீ’’தி.
ப⁴ந்தே, ஹேது கோ பச்சயோ, யேன ப⁴க³வதோ ச விபஸ்ஸிஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச ஸிகி²ஸ்ஸ
ப⁴க³வதோ ச வெஸ்ஸபு⁴ஸ்ஸ ப்³ரஹ்மசரியங் ந சிரட்டி²திகங் அஹோஸீ’’தி? ‘‘ப⁴க³வா
ச, ஸாரிபுத்த, விபஸ்ஸீ ப⁴க³வா ச ஸிகீ² ப⁴க³வா ச வெஸ்ஸபூ⁴ கிலாஸுனோ அஹேஸுங்
ஸாவகானங் வித்தா²ரேன த⁴ம்மங் தே³ஸேதுங். அப்பகஞ்ச நேஸங் அஹோஸி ஸுத்தங்
கெ³ய்யங் வெய்யாகரணங் கா³தா² உதா³னங் இதிவுத்தகங் ஜாதகங் அப்³பு⁴தத⁴ம்மங்
வேத³ல்லங். அபஞ்ஞத்தங் ஸாவகானங் ஸிக்கா²பத³ங். அனுத்³தி³ட்ட²ங்
பாதிமொக்க²ங். தேஸங் பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங் அந்தரதா⁴னேன
பு³த்³தா⁴னுபு³த்³தா⁴னங் ஸாவகானங் அந்தரதா⁴னேன யே தே பச்சி²மா ஸாவகா
நானானாமா நானாகொ³த்தா நானாஜச்சா நானாகுலா பப்³ப³ஜிதா தே தங் ப்³ரஹ்மசரியங்
கி²ப்பஞ்ஞேவ அந்தரதா⁴பேஸுங். ஸெய்யதா²பி, ஸாரிபுத்த, நானாபுப்பா²னி ப²லகே
நிக்கி²த்தானி ஸுத்தேன அஸங்க³ஹிதானி தானி வாதோ விகிரதி வித⁴மதி
வித்³த⁴ங்ஸேதி. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? யதா² தங் ஸுத்தேன அஸங்க³ஹிதத்தா. ஏவமேவ
கோ², ஸாரிபுத்த, தேஸங் பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங் அந்தரதா⁴னேன
பு³த்³தா⁴னுபு³த்³தா⁴னங் ஸாவகானங் அந்தரதா⁴னேன யே தே பச்சி²மா ஸாவகா
நானானாமா நானாகொ³த்தா நானாஜச்சா நானாகுலா பப்³ப³ஜிதா தே தங் ப்³ரஹ்மசரியங்
கி²ப்பஞ்ஞேவ அந்தரதா⁴பேஸுங்.
இத³ங் பஜஹத², இத³ங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதா²’தி. அத² கோ², ஸாரிபுத்த, தஸ்ஸ
பி⁴க்கு²ஸஹஸ்ஸஸ்ஸ வெஸ்ஸபு⁴னா ப⁴க³வதா அரஹதா ஸம்மாஸம்பு³த்³தே⁴ன ஏவங்
ஓவதி³யமானானங் ஏவங் அனுஸாஸியமானானங் அனுபாதா³ய ஆஸவேஹி சித்தானி
விமுச்சிங்ஸு. தத்ர ஸுத³ங், ஸாரிபுத்த, பி⁴ங்ஸனகஸ்ஸ வனஸண்ட³ஸ்ஸ
பி⁴ங்ஸனகதஸ்மிங் ஹோதி – யோ கோசி அவீதராகோ³ தங் வனஸண்ட³ங் பவிஸதி,
யேபு⁴ய்யேன லோமானி ஹங்ஸந்தி. அயங் கோ², ஸாரிபுத்த, ஹேது அயங் பச்சயோ யேன
ப⁴க³வதோ ச விபஸ்ஸிஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச ஸிகி²ஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச வெஸ்ஸபு⁴ஸ்ஸ
ப்³ரஹ்மசரியங் ந சிரட்டி²திகங் அஹோஸீ’’தி.
பன, ப⁴ந்தே, ஹேது கோ பச்சயோ யேன ப⁴க³வதோ ச ககுஸந்த⁴ஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச
கோணாக³மனஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச கஸ்ஸபஸ்ஸ ப்³ரஹ்மசரியங் சிரட்டி²திகங் அஹோஸீ’’தி?
‘‘ப⁴க³வா ச, ஸாரிபுத்த, ககுஸந்தோ⁴ ப⁴க³வா ச
கோணாக³மனோ ப⁴க³வா ச கஸ்ஸபோ அகிலாஸுனோ அஹேஸுங் ஸாவகானங் வித்தா²ரேன த⁴ம்மங்
தே³ஸேதுங். ப³ஹுஞ்ச நேஸங் அஹோஸி ஸுத்தங் கெ³ய்யங் வெய்யாகரணங் கா³தா²
உதா³னங் இதிவுத்தகங் ஜாதகங் அப்³பு⁴தத⁴ம்மங் வேத³ல்லங், பஞ்ஞத்தங் ஸாவகானங்
ஸிக்கா²பத³ங், உத்³தி³ட்ட²ங் பாதிமொக்க²ங். தேஸங் பு³த்³தா⁴னங்
ப⁴க³வந்தானங் அந்தரதா⁴னேன பு³த்³தா⁴னுபு³த்³தா⁴னங் ஸாவகானங் அந்தரதா⁴னேன யே
தே பச்சி²மா ஸாவகா நானானாமா நானாகொ³த்தா நானாஜச்சா நானாகுலா பப்³ப³ஜிதா தே
தங் ப்³ரஹ்மசரியங் சிரங் தீ³க⁴மத்³தா⁴னங்
ட²பேஸுங். ஸெய்யதா²பி, ஸாரிபுத்த, நானாபுப்பா²னி ப²லகே நிக்கி²த்தானி
ஸுத்தேன ஸுஸங்க³ஹிதானி தானி வாதோ ந விகிரதி ந வித⁴மதி ந வித்³த⁴ங்ஸேதி. தங்
கிஸ்ஸ ஹேது? யதா² தங் ஸுத்தேன ஸுஸங்க³ஹிதத்தா. ஏவமேவ கோ², ஸாரிபுத்த,
தேஸங் பு³த்³தா⁴னங் ப⁴க³வந்தானங் அந்தரதா⁴னேன பு³த்³தா⁴னுபு³த்³தா⁴னங்
ஸாவகானங் அந்தரதா⁴னேன யே தே பச்சி²மா ஸாவகா நானானாமா நானாகொ³த்தா நானாஜச்சா
நானாகுலா பப்³ப³ஜிதா தே தங் ப்³ரஹ்மசரியங் சிரங் தீ³க⁴மத்³தா⁴னங்
ட²பேஸுங். அயங் கோ², ஸாரிபுத்த, ஹேது அயங் பச்சயோ யேன ப⁴க³வதோ ச
ககுஸந்த⁴ஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச கோணாக³மனஸ்ஸ ப⁴க³வதோ ச கஸ்ஸபஸ்ஸ ப்³ரஹ்மசரியங்
சிரட்டி²திகங் அஹோஸீ’’தி.
அத² கோ² ஆயஸ்மா ஸாரிபுத்தோ உட்டா²யாஸனா ஏகங்ஸங் உத்தராஸங்க³ங் கரித்வா யேன
ப⁴க³வா தேனஞ்ஜலிங் பணாமெத்வா ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘ஏதஸ்ஸ, ப⁴க³வா, காலோ!
ஏதஸ்ஸ, ஸுக³த, காலோ! யங் ப⁴க³வா ஸாவகானங் ஸிக்கா²பத³ங் பஞ்ஞபெய்ய [பஞ்ஞாபெய்ய (ஸீ॰ ஸ்யா॰)], உத்³தி³ஸெய்ய பாதிமொக்க²ங், யத²யித³ங் ப்³ரஹ்மசரியங் அத்³த⁴னியங் அஸ்ஸ சிரட்டி²திக’’ந்தி. ‘‘ஆக³மேஹி த்வங், ஸாரிபுத்த ! ஆக³மேஹி த்வங், ஸாரிபுத்த! ததா²க³தோவ தத்த² காலங் ஜானிஸ்ஸதி. ந தாவ, ஸாரிபுத்த, ஸத்தா² ஸாவகானங் ஸிக்கா²பத³ங் பஞ்ஞபேதி உத்³தி³ஸதி [ந உத்³தி³ஸதி (ஸீ॰)]
பாதிமொக்க²ங் யாவ ந இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴ பாதுப⁴வந்தி.
யதோ ச கோ², ஸாரிபுத்த, இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴ பாதுப⁴வந்தி,
அத² ஸத்தா² ஸாவகானங் ஸிக்கா²பத³ங் பஞ்ஞபேதி
உத்³தி³ஸ்ஸதி பாதிமொக்க²ங் தேஸங்யேவ ஆஸவட்டா²னீயானங் த⁴ம்மானங் படிகா⁴தாய. ந
தாவ, ஸாரிபுத்த, இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴ பாதுப⁴வந்தி யாவ ந
ஸங்கோ⁴ ரத்தஞ்ஞுமஹத்தங் பத்தோ ஹோதி. யதோ ச கோ², ஸாரிபுத்த, ஸங்கோ⁴
ரத்தஞ்ஞுமஹத்தங் பத்தோ ஹோதி அத² இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴ பாதுப⁴வந்தி, அத², ஸத்தா² ஸாவகானங் ஸிக்கா²பத³ங் பஞ்ஞபேதி
உத்³தி³ஸதி பாதிமொக்க²ங் தேஸங்யேவ ஆஸவட்டா²னீயானங் த⁴ம்மானங் படிகா⁴தாய. ந
தாவ, ஸாரிபுத்த, இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴ பாதுப⁴வந்தி, யாவ ந
ஸங்கோ⁴ வேபுல்லமஹத்தங் பத்தோ ஹோதி. யதோ ச கோ², ஸாரிபுத்த, ஸங்கோ⁴
வேபுல்லமஹத்தங் பத்தோ ஹோதி, அத² இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴
பாதுப⁴வந்தி, அத² ஸத்தா² ஸாவகானங் ஸிக்கா²பத³ங் பஞ்ஞபேதி உத்³தி³ஸதி
பாதிமொக்க²ங் தேஸங்யேவ ஆஸவட்டா²னீயானங் த⁴ம்மானங் படிகா⁴தாய. ந தாவ,
ஸாரிபுத்த, இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴ பாதுப⁴வந்தி, யாவ ந
ஸங்கோ⁴ லாப⁴க்³க³மஹத்தங் பத்தோ ஹோதி. யதோ ச கோ², ஸாரிபுத்த, ஸங்கோ⁴
லாப⁴க்³க³மஹத்தங் பத்தோ ஹோதி, அத² இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴
பாதுப⁴வந்தி, அத² ஸத்தா² ஸாவகானங் ஸிக்கா²பத³ங் பஞ்ஞபேதி உத்³தி³ஸதி
பாதிமொக்க²ங் தேஸங்யேவ ஆஸவட்டா²னீயானங் த⁴ம்மானங் படிகா⁴தாய. ந தாவ,
ஸாரிபுத்த, இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴ பாதுப⁴வந்தி, யாவ ந
ஸங்கோ⁴ பா³ஹுஸச்சமஹத்தங் பத்தோ ஹோதி. யதோ ச கோ², ஸாரிபுத்த, ஸங்கோ⁴
பா³ஹுஸச்சமஹத்தங் பத்தோ ஹோதி, அத² இதே⁴கச்சே ஆஸவட்டா²னீயா த⁴ம்மா ஸங்கே⁴
பாதுப⁴வந்தி, அத² ஸத்தா² ஸாவகானங் ஸிக்கா²பத³ங் பஞ்ஞபேதி உத்³தி³ஸதி
பாதிமொக்க²ங் தேஸங்யேவ ஆஸவட்டா²னீயானங் த⁴ம்மானங் படிகா⁴தாய. நிரப்³பு³தோ³
ஹி, ஸாரிபுத்த, பி⁴க்கு²ஸங்கோ⁴ நிராதீ³னவோ அபக³தகாளகோ ஸுத்³தோ⁴ ஸாரே
பதிட்டி²தோ. இமேஸஞ்ஹி, ஸாரிபுத்த, பஞ்சன்னங் பி⁴க்கு²ஸதானங் யோ பச்சி²மகோ
பி⁴க்கு² ஸோ ஸோதாபன்னோ அவினிபாதத⁴ம்மோ நியதோ ஸம்போ³தி⁴பராயணோ’’தி.
அத² கோ² ப⁴க³வா ஆயஸ்மந்தங் ஆனந்த³ங் ஆமந்தேஸி – ‘‘ஆசிண்ணங் கோ² பனேதங்,
ஆனந்த³, ததா²க³தானங் யேஹி நிமந்திதா வஸ்ஸங் வஸந்தி, ந தே அனபலோகெத்வா
ஜனபத³சாரிகங் பக்கமந்தி. ஆயாமானந்த³, வேரஞ்ஜங் ப்³ராஹ்மணங்
அபலோகெஸ்ஸாமா’’தி. ‘‘ஏவங் ப⁴ந்தே’’தி கோ² ஆயஸ்மா ஆனந்தோ³ ப⁴க³வதோ
பச்சஸ்ஸோஸி. அத² கோ² ப⁴க³வா நிவாஸெத்வா பத்தசீவரமாதா³ய ஆயஸ்மதா ஆனந்தே³ன
பச்சா²ஸமணேன யேன வேரஞ்ஜஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ நிவேஸனங் தேனுபஸங்கமி;
உபஸங்கமித்வா பஞ்ஞத்தே ஆஸனே நிஸீதி³. அத² கோ² வேரஞ்ஜோ ப்³ராஹ்மணோ யேன ப⁴க³வா தேனுபஸங்கமி ;
உபஸங்கமித்வா ப⁴க³வந்தங் அபி⁴வாதெ³த்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³. ஏகமந்தங்
நிஸின்னங் கோ² வேரஞ்ஜங் ப்³ராஹ்மணங் ப⁴க³வா ஏதத³வோச – ‘‘நிமந்திதம்ஹ தயா,
ப்³ராஹ்மண , வஸ்ஸங்வுட்டா² [வஸ்ஸங்வுத்தா² (ஸீ॰ ஸ்யா॰ க॰)],
அபலோகேம தங், இச்சா²ம மயங் ஜனபத³சாரிகங் பக்கமிது’’ந்தி. ‘‘ஸச்சங், போ⁴
கோ³தம, நிமந்திதத்த² மயா வஸ்ஸங்வுட்டா²; அபி ச, யோ தெ³ய்யத⁴ம்மோ ஸோ ந
தி³ன்னோ. தஞ்ச கோ² நோ அஸந்தங், நோபி அதா³துகம்யதா, தங் குதெத்த² லப்³பா⁴
ப³ஹுகிச்சா க⁴ராவாஸா ப³ஹுகரணீயா. அதி⁴வாஸேது மே ப⁴வங் கோ³தமோ ஸ்வாதனாய
ப⁴த்தங் ஸத்³தி⁴ங் பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴னா’’தி. அதி⁴வாஸேஸி ப⁴க³வா துண்ஹீபா⁴வேன.
அத² கோ² ப⁴க³வா வேரஞ்ஜங் ப்³ராஹ்மணங் த⁴ம்மியா கதா²ய ஸந்த³ஸ்ஸெத்வா
ஸமாத³பெத்வா ஸமுத்தேஜெத்வா ஸம்பஹங்ஸெத்வா உட்டா²யாஸனா
பக்காமி. அத² கோ² வேரஞ்ஜோ ப்³ராஹ்மணோ தஸ்ஸா ரத்தியா அச்சயேன ஸகே நிவேஸனே
பணீதங் கா²த³னீயங் போ⁴ஜனீயங் படியாதா³பெத்வா ப⁴க³வதோ காலங் ஆரோசாபேஸி –
‘‘காலோ, போ⁴ கோ³தம, நிட்டி²தங் ப⁴த்த’’ந்தி.
அத² கோ² ப⁴க³வா புப்³ப³ண்ஹஸமயங் நிவாஸெத்வா பத்தசீவரமாதா³ய யேன வேரஞ்ஜஸ்ஸ
ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ நிவேஸனங் தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா பஞ்ஞத்தே ஆஸனே நிஸீதி³
ஸத்³தி⁴ங் பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன. அத² கோ² வேரஞ்ஜோ ப்³ராஹ்மணோ பு³த்³த⁴ப்பமுக²ங்
பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ங் பணீதேன கா²த³னீயேன போ⁴ஜனீயேன ஸஹத்தா² ஸந்தப்பெத்வா
ஸம்பவாரெத்வா ப⁴க³வந்தங் பு⁴த்தாவிங் ஓனீதபத்தபாணிங் [ஓணீதபத்தபாணிங் (க॰)]
திசீவரேன அச்சா²தே³ஸி, ஏகமேகஞ்ச பி⁴க்கு²ங் ஏகமேகேன து³ஸ்ஸயுகே³ன
அச்சா²தே³ஸி. அத² கோ² ப⁴க³வா வேரஞ்ஜங் ப்³ராஹ்மணங் த⁴ம்மியா கதா²ய
ஸந்த³ஸ்ஸெத்வா ஸமாத³பெத்வா ஸமுத்தேஜெத்வா ஸம்பஹங்ஸெத்வா உட்டா²யாஸனா
பக்காமி. அத² கோ² ப⁴க³வா வேரஞ்ஜாயங் யதா²பி⁴ரந்தங் விஹரித்வா அனுபக³ம்ம
ஸோரெய்யங் ஸங்கஸ்ஸங் கண்ணகுஜ்ஜங் யேன பயாக³பதிட்டா²னங் தேனுபஸங்கமி;
உபஸங்கமித்வா பயாக³பதிட்டா²னே க³ங்க³ங் நதி³ங் உத்தரித்வா யேன பா³ராணஸீ
தத³வஸரி. அத² கோ² ப⁴க³வா பா³ராணஸியங் யதா²பி⁴ரந்தங் விஹரித்வா யேன வேஸாலீ
தேன சாரிகங் பக்காமி. அனுபுப்³பே³ன சாரிகங் சரமானோ யேன வேஸாலீ தத³வஸரி.
தத்ர ஸுத³ங் ப⁴க³வா வேஸாலியங் விஹரதி மஹாவனே கூடாகா³ரஸாலாயந்தி.
The google site has indeed a few translations into Tamil, which we could
possibly use. I cannot judge if these translations are any good.
There is an email address which I can contact.
The Dhammapada is in a very unuseful format, namely jpg. But there is an email address I can try to contact.
I do not see any other translations of suttas or vinaya on the links-page so please correct me if I’m wrong about that.
Suggested Topics
Anandajoti Bhikkhu’s Translation of the Parayanavagga
0
Feb ‘17
Translations
A Passage from the Angulimala Sutta
0
Oct ‘17
Translations
Dutch translations of the Suttas will be put online
0
May ‘17
Translations
Typo in sa 296 ，法定 instead of 法空 。
15
Jan 12
Translations
Satipatthana: deep/shallow vs long/short breath
7
Dec ‘17
Translations
Want to read more? Browse other topics in
Translations
or view latest topics.
Analytic Insight Net - FREE Online Tipiṭaka Research and Practice …
sarvajan.ambedkar.org
News7 Tamil Published on Mar 23, 2015.
Unave Amirdham: Siddha specialist Dr Arun explains that through the ages Avaram Poo has come to be rated as …
आपण 5/19/17 रोजी या पृष्ठास भेट दिली.
A Dictionary of Indian Literature: Beginnings-1850
https://books.google.co.in › books
Sujit Mukherjee · 1998 · Literary Criticism
Tipitaka Tirukkural Tipitaka: general term (meaning ‘three baskets’; …
Tiruchhendur Pillaitamil (15th; Tamil) of Pakalikkuttar: poetical work
in the praise …
https://books.google.co.in/books?id=YCJrUfVtZxoC&pg=PA392&lpg=PA392&dq=Tipitaka+in+Tamil&source=bl&ots=KwnAm6GKRA&sig=ci53zCZUfJTamwh_3YXZOMkHB_Y&hl=mr&sa=X&ved=2ahUKEwi2qID-waHZAhVCKo8KHeZsDrEQ6AEwB3oECAwQAQ#v=onepage&q=Tipitaka%20in%20Tamil&f=false
https://www.youtube.com/watch…
TNPSC TAMIL/(மணிமேகலை)/ (MANIMEGALAI) |TET| SGREEN APPLE
Published on Apr 24, 2017
Published on 24 APRIL 2017
This video talks about shortcut method to MANIMEGALAI. It is useful for
all competative exam preparators like group 1, group2, group2a, group
4, group 8, vao , , upsc, , tet, etc. and aso useful to school students
for easy way to learn.This shortcut method helps to identify the answer
quickly and save time more. Thank you….
VEDIOS ON WHATSAPP 95004 98536
Category
EducationHORTCUT METHOD
https://www.youtube.com/watch…
TNPSC TAMIL/(சிலப்பதிகாரம்)/ (SILAPATHIKARAM) |TET| SHORTCUT METHOD part 1…
GREEN APPLE
Published on Apr 23, 2017
published on 23 APRIL 2017
In this vedio contains tamil ilakkanam about SILAPATHIKARAM. in this
channel useful for tnpsc preparation, tet preparations,group 1, group2,
group2a, group 4, group 8, vao exams, ssc exam, IBPS exam, and also sslc
10th standard students. In this channel mostly concentrated on
important questions,maths shortcuts,shortcut tricks,learning easy way,
giving study materials. please subscribe my channel. Thank you….
VEDIOS ON WHATSAPP 9500498536
Category
Education
https://sites.google.com/site/budhhasangham/manimekalai
|
|
பௌத்தமும் தமிழும் - மயிலை திரு.சீனி. வேங்கடசாமி (1900-1980)
2. திரிபிடக வரலாறு
பௌத்த வேதத்திற்குத் திரிபிடகம் என்பது பெயர். பாலி மொழியிலே இது திபிடகம் என்று கூறப்படும். திரிபிடகம் என்பதற்கு மூன்று கூடை என்பது பொருள். அதாவது மூன்று வகுப்பு என்பது பொருள். பிடகத்தைப் பிடக்கு என்று தேவாரம் கூறுகிறது. வட இந்தியாவிலே அக்காலத்தில் பெரும்பான்மையோர் வழங்கிவந்த அர்த்தமாகதி எனப்படும் பாலிமொழியிலே புத்தர் பெருமான் தம் கருத்துக்களை வெளியிட்டார். நாற்பத்தைந்து ஆண்டுகளாகப் புத்தர் பெருமான் தம் கொள்கைகளை நாடெங்கும் போதித்து வந்த போதிலும், அவர் அக்கொள்கைகளை நூல் வடிவமாக எழுதி வைக்கவில்லை. ஆனால், அவருடைய சீடர்கள், அவருடைய போதனைகளை இரண்டு சம்ஹிதை (தொகுப்பு) களாகத் தொகுத்துப் பாராயணம் செய்துவந்தனர். அத் தொகுப்புகளில், பிக்குகளும் பிக்குணிகளும் ஒழுகவேண்டிய ஒழுக்கங்களைக் கூறுகிற விநயம் என்பது ஒன்று; தர்மம் (அறநெறி) என்பது மற்றொன்று.
புத்தர் பெருமான் நிர்வாணமோட்சம் அடைந்த சில திங்களுக்குப் பின்னர், மகதநாட்டுத் தலைநகரமான ராஜ கிருஹ நகரத்திற்கு அண்மையில் இருந்த சத்தபணி என்னும் மலைக் குகையிலே கார்காலத்தைக் கழிக்கும் பொருட்டு ஐந்நூறு தேரர்கள் (வயது முதிர்ந்த பிக்குகள்) ஒருங்கு கூடினார்கள். இதுவே பிக்கு சங்கத்தார் கூடிய முதல் மாநாடு ஆகும். புத்தருடைய முக்கிய சீடர்களில் ஒருவராகிய மகாகாசிபர் இந்த மாநாட்டிற்குத் தலைமை தாங்கினார். புத்தர்பெருமான் அருளிய விநய போதனைகளை அவருடைய மற்றொரு முக்கிய சீடராகிய உபாலி என்பவர் ஓதினார். இன்னொரு முக்கிய சீடராகிய ஆநந்தர், புத்தர் அருளிய தம்ம போதனைகளை ஓதினார். இவ்வாறு இந்த முதல் சங்கத்திலே விநயபிடகம், தம்ம(அபிதம்ம) பிடகம் என்னும் இரண்டு பிடகங்கள் மட்டும் தொகுக்கப்பட்டன. (சூத்திர பிடகம் என்னும் மூன்றாவது பிடகம், அபிதம்ம பிடகத்திலிருந்து பிற்காலத்தில் பிரித்துத் தொகுக்கப் பட்டது.) இவ்வாறு ஆதியில் இரண்டு பிடகங்களாக இருந்தவை பிற்காலத்திலே, மூன்று பிடகங்களாகத் தொகுக்கப்பட்டன. ஆகவே, முதலில் கூறியபடி இவற்றிற்குத் திரிபிடகம் என்று பெயர் உண்டாயிற்று.
திரிபிடகம் தொகுக்கப்பட்ட பிறகும், அவை எழுதா மறையாகவே இருந்தன. பிடகங்களைப் பிக்குகள் நாள்தோறும் ஓதி, பாராயணம் செய்து வந்ததோடு அவற்றைத் தன் சீடர்களான பிக்குகளுக்கும் கற்பித்து ஓதுவித்து வந்தனர். இவ்வாறு, புத்தருடைய அருள் வாக்குகள், எழுதப்படாமல் எழுதாமறையாக இருந்து, ஆசிரிய மாணவர் வழிமுறையாக நெடுங்காலம் ஓதப்பட்டன.
விநயபிடகத்தை ஓதிய பிக்குகள் விநயதரர் என்றும், சூத்திரபிடகத்தை ஓதிவந்தவர் சூத்ராந்திகர் என்றும், அபிதம்மபிடகத்தை ஓதிவந்தவர் அபிதம்மிகர் என்றும் பெயர் வழங்கப் பட்டனர் . இவ்வாறு
திரிபிடகங்களைப் பாராயணம் செய்துவந்த பிக்குகளுக்குப் பாணகர் என்பது
பெயர். தீக பாணகர், மஜ்ஜிம பாணகர், சம்யுத்த பாணகர், அங்குத்தர பாணகர்,
ஜாதக பாணகர், தம்மபதப் பாணகர் முதலிய பெயர்களைப் பௌத்த மத உரை நூல்களில்
காணலாம்.1
1.
(திரிபிடக நூலைப் பாராயணம் செய்த பௌத்த பிக்குகளாகிய இந்தப் பாணகரையும்
தமிழ்நாட்டிலே பண்டைக் காலத்தில் யாழ் வாசித்து இசை பயின்ற பாணர்
என்பவர்களையும் பெயர் ஒற்றுமைகொண்டு இருவரும் ஒருவரே என மயங்கக் கூடாது.)
அன்றியும், இப்பிடகங்களை ஓதிய பிக்குகளில் பல உட்பிரிவினரும் இருந்தனர். அவ்வுட் பிரிவினர், பிடகங்களின் உட்பிரிவுகளை மட்டும் ஓதிவந்தனர். உதாரணமாகக் கூறுவாம்; புத்தருடைய சீடர்களில் ஒருவராகிய ஆநந்தரைத் தலைவராகக் கொண்ட பிக்குகள், சூத்திரபிடகத்தின் ஒரு பிரிவாகிய தீகநிகாயப் பகுதியை ஓதிப் பாராயணம் செய்துவந்தனர். மற்றொரு சீடராகிய சாரிபுத்தரைத் தலைவராகக் கொண்ட பிக்குகள் மஜ்ஜிம நிகாயப் பகுதியை ஓதிவந்தனர். மகாகாசிபரைத் தலைவராகக் கொண்ட பிக்குகள் சம்யுத்த நிகாயப் பகுதியையும், அநுருத்தரைத் தலைவராகக் கொண்ட பிக்குகள் அங்குத்தர நிகாயப் பகுதியையும் பாராயணம் செய்து வந்தார்கள்.
பௌத்த மதத்தில், பிற்காலத்திலே பிளவுகள் ஏற்பட்டுப் பிரிவுகள் உண்டாயின. புத்தர் வீடுபேறடைந்து நூற்றுப் பத்தாண்டுகளுக்குப் பின்னர், பிக்கு சங்கத்தில் புதிதாகத் தோன்றிய சில பழக்கவழக்கங்களைக் கண்டிக்கும்பொருட்டு, வைசாலி நகரத்தில் 700 பிக்குகள் மாநாடு கூடி எட்டுத் திங்கள்வரை ஆராய்ந்து, புதிய வழக்கங்களைக் கூடாதென்று தடுத்தார்கள். கண்டிக்கப்பட்ட 10,000 பிக்குகள் ஒருங்கு சேர்ந்து தனிப் பிரிவாகப் பிரிந்து போயினர் என்று தீபவம்சம் என்னும் நூல் கூறுகிறது. புத்தருடைய பழைய கொள்கைகளைப் பின்பற்றிவரும் பௌத்த மதத்துக்குத் தேரவாத பௌத்தம் என்றும், (இதற்கு ஹீனயானம் என்று தவறாகப் பெயர் வழங்குகிறது) புத்தர்காலத்தில் இல்லாத புதிய கொள்கைகளைக் கொண்ட பௌத்த மதத்திற்கு மகாயான பௌத்தம் என்றும் பெயர்கள் வழங்குகின்றன. அவ்விரு பெரும்பிரிவுகளிலும் அநேக உட்பிரிவுகள் உண்டு.
இலங்கைத் தீவிலே, கி.மு. மூன்றாம் நூற்றாண்டு முதல் நாளாவது வரையில், பழைய தேரவாத பௌத்தம் நிலைபெற்றுள்ளது. இத்தீவிலேயும் கி.மு முதல் நூற்றாண்டிலே புதிய கொள்கைகள் பௌத்தமதத்தில் புகத் தொடங்கின. ஆகவே, தேரவாத பௌத்த பிக்குகள் ஒருங்குகூடி, ஆதிக்கொள்கைக்குப் புறம்பான புதிய கொள்கைகள் திரிபிடகத்தில் நுழையாதபடி போற்றவேண்டும் என்னும் கருத்தோடு, அதுவரையும் எழுதாமறையாக இருந்த திரிபிடகத்தை நூல் வடிவமாக எழுதினார்கள். இலங்கைத் தீவை கி.மு 29 முதல் 17 வரையில் அரசாண்ட வட்ட காமினி அபயன் என்னும் அரசன் காலத்தில் திரிபிடகம் முதல்முதல் நூல் வடிவமாக எழுதப்பட்டது என்று மகா வம்சம் என்னும் நூல் (xxxiii 100-101) கூறுகிறது. இலங்கைத் தீவிலுள்ள மலைய நாட்டிலே, மாத்தளை என்னும் ஊருக்கருகிலிருந்த ஆலோக (அலு) விகாரை என்னும், பௌத்தப் பள்ளியிலே திரிபிடகம் பொற்றகட்டில் எழுதப்பட்டு அவ்விகாரையில் ஒரு கற்பாறையின் கீழ்ச் சேமித்து வைக்கப் பட்டதென்று கூறப்படுகிறது.
திரிபிடகம் , நூல்வடிவாக எழுதப்பட்ட பிறகும், நெடுநாள் வரையில் வாய்மொழியாக ஓதும் பழக்கம் வழக்காற்றில் இருந்து வந்தது. பின்னர் அவ்வழக்கம் கைவிடப்பட்டது.
பிடகம் என்றால் கூடை என்று பொருள். எனவே, திரிபிடகம் என்றால், மூன்று கூடை என்று பொருள்படும்: அதாவது மூன்று தொகுப்பு என்பது கருத்து. பிடகத்தை பிடக்கு என்று தேவாரம் கூறுகிறது. திரிபிடகம் பாலி மொழியில் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. தொன்று தொட்டுப் புத்தரைப் பின்பற்றி வருகிற தேரவாத பௌத்த நூல்கள் எல்லாம் பாலி மொழியிலேயே எழுதப்பட்டுள்ளன. (பிற்காலத்தில் உண்டான மகாயான பௌத்த நூல்கள் சமஸ்கிருத மொழியில் எழுதப்பட்டவை.) பிடகங்களும் அவற்றின் பிரிவுகளும் வருமாறு:
I.விநய பிடகம்: இரண்டு பிரிவுகளையுடையது. அவை: 1. விநயபிடகம், 2. பாதிமோக்கம் என்பன.
II. சூத்திர பிடகம்: ஐந்து பிரிவுகளையுடையது. அவை: 1. தீக நிகாய, 2. மஜ்ஜிம நிகாய, 3. சம்யுத்த நிகாய, 4. அங்குத்தர நிகாய, 5. குட்டக நிகாய என்பன.
ஐந்தாவது பிரிவாகிய குட்டக நிகாயம் பதினைந்து உட்பிரிவுகளையுடையது. அவ்வுட் பிரிவுகளாவன:
1.குட்டக பாதம், 2. தம்ம பதம், 3. உதானம், 4. இதிவுத் தகம், 5. சுத்த நிபாதம், 6. விமான வத்து 7. பேதவத்து, 8. தேரகாதை, 9. தேரிகாதை, 10. ஜாதகம், 11. (மகா) நித்தேசம், 12. படிசம்ஹித மக்கா, 13. அபதானம், 14. புத்த வம்சம்,15. சரியா பிடகம் என்பன.
III. அபிதம்ம பிடகம்: ஏழு பிரிவுகளையுடையது. அவை: 1. தம்மசங்கணீ , 2. விபங்கம், 3. கதாவத்து, 4. பஞ்ஞத்தி அல்லது பண்ணத்தி (புக்கல பஞ்ஞத்தி), 5. தாதுகதை, 6. யமகம், 7. பட்டானம் என்பன.
திரிபிடக நூல்களுக்குப் பிற்காலத்திலே உரையாசிரியர்கள் பாலிமொழியிலே உரைகளை எழுதியிருக்கிறார்கள். அவ்வுரைகள் நாளதுவரையில் தேரவாத பௌத்தர்களால் பயிலப்பட்டு வருகின்றன. அவ்வுரைகளாவன:-
பிடக நூலின் பெயர் உரைநூலின் பெயரும், உரையாசிரியர்
I.விநய பிடகம்
1. விநயபிடகம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், சமந்தபாசாதிக என்னும் உரையை எழுதினார்.
2. பாதிமோக்கம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், கங்கா விதரணீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
II. சூத்திர பிடகம்
1. தீக நிகாய ஆசாரிய புத்தகோஷர், ஸூமங்கள விலாஸினீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
2. மஜ்ஜிம நிகாய ஆசாரிய புத்தகோஷர், பபஞ்சஸூடனீ என்னும் உரையை எழுதினார்
3. சம்யுத்த நிகாய ஆசாரிய புத்தகோஷர், ஸாரத்த பகாஸினீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
4. அங்குத்தர நிகாய ஆசாரிய புத்தகோஷர், மனோரதபூரணீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
5. குட்டக நிகாய
1.குட்டக பாதம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், பரமார்த்த ஜோதிகா என்னும் உரையை எழுதினார்.
2. தம்ம பதம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், தம்மபதாட்டகதா என்னும் உரையை எழுதினார்.
3. உதானம் ஆசாரிய தர்ம பால மகாதேரர் (தமிழர்), பரமாத்த தீபனீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
4. இதிவுத் தகம் ஆசாரிய தர்ம பால மகாதேரர் (தமிழர்), பரமாத்த தீபனீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
5. ஸத்தநி பாதம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், பரமார்த்த ஜோதிகா என்னும் உரையை எழுதினார்.
6. விமான வத்து ஆசாரிய தர்ம பால மகாதேரர் (தமிழர்), பரமாத்த தீபனீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
7. பேதவத்து ஆசாரிய தர்ம பால மகாதேரர் (தமிழர்), பரமாத்த தீபனீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
8. தேரகாதை ஆசாரிய தர்ம பால மகாதேரர் (தமிழர்), பரமாத்த தீபனீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
9. தேரிகாதை ஆசாரிய தர்ம பால மகாதேரர் (தமிழர்), பரமாத்த தீபனீ என்னும் உரையை எழுதினார்
10. ஜாதகம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், ஜாதகாத்தகதா என்னும் உரையை எழுதினார்.
11. (மகா) நித்தேசம் உபசேனர், ஸத்தம பஜ்ஜோதிகா என்னும் உரையை எழுதினார்
12. படிசம்ஹித மக்கா மகாநாமர், ஸத்தம பகாஸினீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
13. அபதானம் விஸூத்தஜன விலாஸினீ என்னும் உரை நூலின் உரையாசிரியர் பெயர் தெரியவில்லை
14. புத்த வம்சம் ஆசாரிய புத்ததத் தேரர் மதுராத் விலாஸினீ என்னும் உரையை எழுதினார். (இவர் சோழ நாட்டுத் தமிழர்)
15. சரியா பிடகம் ஆசாரிய தர்ம பால மகாதேரர் (தமிழர்), பரமாத்த தீபனீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
III. அபிதம்ம பிடகம்
1. தம்மசங்கணீ ஆசாரிய புத்தகோஷர், அத்தஸாலினீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
2. விபங்கம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், ஸம்மோஹ வினோதனீ என்னும் உரையை எழுதினார்.
3. கதாவத்து ஆசாரிய புத்தகோஷர், பஞ்சப்பகரண அட்டகதா என்னும் உரையை எழுதினார்.
4. புக்கல பஞ்ஞத்தி ஆசாரிய புத்தகோஷர், பஞ்சப்பகரண அட்டகதா என்னும் உரையை எழுதினார்.
5. தாதுகதை ஆசாரிய புத்தகோஷர், பஞ்சப்பகரண அட்டகதா என்னும் உரையை எழுதினார்.
6. யமகம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், பஞ்சப்பகரண அட்டகதா என்னும் உரையை எழுதினார்.
7. பட்டானம் ஆசாரிய புத்தகோஷர், பஞ்சப்பகரண அட்டகதா என்னும் உரையை எழுதினார்.
இதுகாறும் கூறப்பட்டவை பழைய பௌத்தமாகிய தேரவாத பௌத்த நூல்கள். இவையன்றி, இன்னும் சில நூல்கள் தேரவாத பௌத்தத்தில் உள்ளன. விரிவஞ்சி அவற்றை இங்குக் கூறாமல் விடுகிறோம். தேரவாத பௌத்த நூல்கள் எல்லாம் பாலி மொழியிலேயே எழுதப்பட்டவை. பழைய தேரவாத பௌத்தத்தை ஈனயானம் என்றும் கூறுவர்.
தேரவாத பௌத்தத்திலிருந்து, பிற்காலத்தில் பிரிவுண்டது மகாயான பௌத்தம். மகாயான பௌத்தர்கள், திரிபிடகத்தில் உள்ள சில பகுதிகளைத் தள்ளியும், கௌதம புத்தர் கூறாத வேறு சில கருத்துக்களைப் புகுத்தியும் தமது மதநூல்களை அமைத்துக் கொண்டனர். மகாயான பௌத்தர்கள் தம் மதநூல்களை வடமொழியில் எழுதிவைத்தனர். அந்நூல்களின் பெயர்களை, விரிவஞ்சி ஈண்டுக் குறிக்காமல் விடுகிறோம்.
தமிழிலே, சிவஞான சித்தியார் (பரபக்கம்), நீலகேசி (2 முதல் 5 ஆவது சருக்கம் வரையில்) என்னும் நூல்களில் பௌத்த மதத்தத்துவங்கள் கூறப்பட்டு மறுக்கப்படுகின்றன. இவை முறையே சைவ, சைன மதத்தவரால் எழுதப்பட்டவை. மணிமேகலை 30 ஆவது காதையிலே தேரவாத பௌத்த தத்துவங்கள் விரிவாகக் கூறப்படுகின்றன. மணிமேகலையைத் தவிர, ஏனைய குண்டலகேசி முதலிய பௌத்தத் தமிழ் நூல்கள் இறந்துவிட்டன.