LESSON 2785 Wed 24 Oct. 2018 PRACTICE BUDDHA VACANA for PEACE
BUDDHISM- Our Message of Peace, Non-violence and Goodwill
Centuries after it disappeared from India, Buddhism has staged a comeback here as a tool for social reformation. It remains to be seen whether its essence, that which makes it a way of living peacefully and gently, will be adopted as readily
On October 16, 2002, when most Indians were celebrating Dussehra, symbolic of the victory of justice over injustice, five Original Inhabitants of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath families in Jhajjar, Haryana were mourning relatives who had been lynched by upper caste people. The incident was a millionth repeat of the injustice that has plagued Indian society for millennia, where it has branded a section of itself as less than human and perpetrated the grossest injustices against them. Even today, 60 years after the Indian Constitution outlawed it, 22 per cent of the country’s population continues to bear the cross of ‘untochability’.
Although caste-based political movements have attempted to liberate Original Inhabitants of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath politically and socially, another, more controversial choice made available to them is that of religious conversion. This is the choice that families of the Jhajjar victims made, when 11 days after the gruesome massacre, they converted to Buddhism. In doing so, they followed the example of Babasaheb Bhimrao Ambedkar, an architect of the Indian Constitution, and a Original Inhabitant of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath , who embraced Buddhism with 3,80,000 followers just six weeks before his death in 1956. Babasaheb, who had combated narrow casteist mindsets all his life, ultimately decided that the best course of action would be to forge a new religious identity for Dalits: one that would free them from oppression and empower them with inner strength.
Why Buddhism?
Babasaheb examined Islam, Christianity and Sikhism before turning to Buddhism. One reason was that right at its origin 2,500 years ago, it had become a tool for a caste revolution. Many of those oppressed as lower castes at the time took refuge in the Buddha’s dhamma because it offered the possibility of a dignified life beyond caste or gender.
Said Ambedkar: “Buddhism teaches social, intellectual, economic and political freedom—equality not only between man and man but also between man and woman. If you study carefully, you will see that Buddhism is based on reason.”
In the Buddha’s time, Original Inhabitants of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath had already borne the yoke of caste for a couple of thousand years. The aboriginal inhabitants of India, they were enslaved by Aryan tribes during 1800-1500 BC. Gradually, the Aryan system of division of labour hardened into a rigid system determined by birth. In this, the aboriginal Indians were the lowest of the low, made to do the most menial of jobs. Before long, they had been categorized as ‘untouchables’.
According to the law book Manusmriti, untouchables could not own property or go to heaven unless they worshipped Brahmins. It was explained that they were being punished for sins of previous lives, a hypothesis that gave Original Inhabitants of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath an inferiority complex.
The Buddha’s Attitude
Around the fifth century BC, an anti-caste revolution began in India. Gautama Buddha, born a Kshatriya (warrior caste) prince, began talking of a dhamma whose social expression, the sangha (community), was devoid of caste and gender distinctions.
In a story from the Pali suttas, we are told that a Brahmin enquired the Buddha about his lineage, who answered: “No Brahmin I, no prince, / No farmer, or aught else. / All worldly ranks I know, / but knowing go my way / as simply nobody: / Homeless, in pilgrim garb, / with shaven crown, I go my way alone, serene. / To ask my birth is vain.”
Indeed we hear of the Buddha equally welcoming Upali, the barber; Suniita, the scavenger; Ambapaali, the courtesan; Saati, a fisherman; Subhaa, a smith’s daughter; and Punnaa, daughter of a deerstalker, into his fold and teaching them the dharma. For, he believed: “By birth is not one an outcast, / By birth is not one a Brahmin. / By deeds is one an outcaste, / By deeds is one a Brahmin.”
Sangha Life
Bhikkus ordained by the Buddha were from various communities. A bhikku wasn’t a priest but a monk, who lived on alms and was a guide on religious and social matters to the larger lay sangha. The Buddha told them: “O bhikkus, just as the rivers when they have fallen into the great ocean lose their identity, just so brethren, do these four castes—Brahmins, Kshatriyas, Vaishyas, Shudras—when they begin to follow the doctrine and discipline as propounded by the Tathagata, renounce different names of castes and rank and become members of one society.”
The bhikkus would accept food from all castes, including ‘untouchables’. This was significant since caste rules dictated that one rather starve than accept food from a person of caste lower than one’s own. The deliberate breaking of caste rules signified the contempt of the aware mind for superficial distinctions, evident in this poem by an early bhikku: “I made a hut / From three palm leaves by the Ganges / Took a crematory pot / For an eating bowl,/ Lifted my robe off a trash bin / Two rainy seasons passed and I / Spoke only one word / Clouds came again / But this time the darkness / Tore open.”
Using a crematory pot as food bowl and taking a robe from garbage were marks of renunciation that indicated a blurring and eventual dissolution of caste boundaries. Needless to say, Buddhism came to be known as the religion of the common man. However by the 12th century AD, the Brahmanical religion had reinforced itself and Buddhism was practically extinct in India.
New Cycle
When Ambedkar took refuge in the Buddha, dhamma and sangha on October 14, 1956, he marked the return of what had by then become a world religion. That this was done to transcend caste oppression seemed an appropriate echo of the historical Buddha’s times. The movement that began that day is referred to as neo-Buddhism.
Most neo-Buddhists follow the Theravada school of Buddhism. Ambedkar himself didn’t wish to get embroiled in the Hinayana-Mahayana controversy, preferring to follow ‘Buddhayana’, vehicle of the Buddha. Since Ambedkar’s death, an estimated one crore Original Inhabitants of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath , mostly from Maharashtra and Uttar Pradesh, have followed him into Buddhism. According to Bhante Dipankara Sumedho, chairperson of the Buddhist Cultural Foundation: “Original Inhabitants of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath embrace Buddhism for dignity rather than for economic reasons.”
Mass Conversions
In recent years, mass conversions of Original Inhabitants of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath to Buddhism have been organised.
They realized that the condition of my people could only be improved if they could embrace Buddhism, which does not believe in caste. They have found Buddhism to be rational and logical.They also sees caste as a psychological barrier. Original Inhabitants of Jambudvipa that The Great Prabuddha Bharath have been psyched into believing that they can’t change their fate, that they are being punished for past sins. Embracing Buddhism has helped them come out of these fatalistic misconceptions. They not comfortable with the word ‘conversion’, though. “Buddhism is not alien; India is its motherland. Buddhist philosophy is practical; it talks of human rights and how to eradicate suffering,” They believe. It is just Dikhsa.
They have regained self-esteem. Even if the upper castes look down upon them, they know they belong to a religion that believes in universal brotherhood.
Dhamma Education
Eminent Buddhist missionary Ven. L. Ariyawnsa Nayaka Mahathera said during his 1968 speech at the Buddhist National Conference in Mumbai: “Most new Buddhists are Buddhists only in name as they have no education and training in the Buddhist way of life. Unfortunately, Babasaheb passed away within two months after initiating the movement. So, they need assistance and guidance for practicing the dhamma properly.” He advised bhikkus to roam from village to village to propagate the teachings.
Bhante Sumedho of the Ashoka Mission Vihara, New Delhi, points out: “There are many traditional Buddhists who are not religious and Awakened Buddhists (neo-Buddhists) who try their best to follow the Buddhist way of life.” A visit to the Vihara confirms this. Founded by Cambodian monk Ven. Dharmavara Mahathera in 1948, it is a place where neo- and traditional Buddhists meet regularly for spiritual practice.
Lama Lobzang, president of the Vihara, says: “Traditional Buddhist monks are unable to reach out to the neo-Buddhists mainly because of the language barrier. We need more monks who would teach neo-Buddhists in their own dialect.” Organizations like the Bharatiya Boudh Maha Seva, Punjab-based Buddha Parchar Samiti, Taiwanese Corporate Body of Buddha Education Foundation, and the Vipassana Visodhan Vinyas in Igatpuri, Maharashtra have translated Buddhist works into Indian languages for neo-Buddhists.
Many neo-Buddhists continue to be deeply connected to Hindu deities and sometimes celebrate Hindu festivals. Bhante Sumedho sees nothing wrong with this. “One finds festivals common to Hinduism and Buddhism, especially those that occur on full moon days. Also, King Ashoka accepted Buddhism on Dussehra and made it the national religion on Deepavali. So these are special days for us too.”
The Essence
One may embrace Buddhism by taking diksha from an eminent monk. The conversion ceremony is simple. One takes refuge in the Three Jewels—Buddha, dhamma and sangha, and chants the five precepts that one will abstai
Bn from killing, stealing, adultery, lying and intoxicants. Yet the essence of the dharma lies in its practice, in transcending afflictive emotions and cultivating mindfulness, compassion and loving-kindness.
Even though Buddhism has managed to stage a comeback in India as a tool for social reformation, it remains to be seen whether its essence, that which makes it a way of living peacefully and gently, will be adopted as readily. For that, conversion is not a pre-requisite at all. As His Holiness the Dalai Lama says: “If you have a particular faith or religion, that is good. But you can survive without it,” and that, “my religion is very simple. My religion is kindness.”
TRIPLE GEM STUDY CIRCLE preffered to call as “Prabuddha Bharath Rathna or Arahath” as the Indian Constitution was based on Vinaya(Baba Saheb Dr.B.R.Ambedkar and Dada Saheb Manyawar Kanshi Ram Ji deserved such awards) and for the follow harrowing reason for which Bharath Rathna was conferred to any one this year
https://youtu.be/z-kLgr17wYI
https://youtu.be/z-kLgr17wYI
ಭವತು ಸಬ್ಬ ಮಂಗಲಂ,
ಮೈತ್ರಿಯ ಮಿತ್ರರೆ,
62 ನೇ ಧಮ್ಮದೀಕ್ಷೋತ್ಸವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವು ಎಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು, ಎಂದು ಗೊತ್ತಾದರೆ, ನಿಮ್ಮ ಸಂತೋಷ ದ ಅನಂದಕ್ಕೆ ಅಂತ್ಯವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ,
ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದ ವಿಷಯ, ಇನ್ನೂ ನೀವು ಈ ಚಾನಲ್ಗೆ Subscribe ಅಗಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮೊದಲು Subscribe ಅಗಿ, ಅಗುವುದರಿಂದ ಭಂತೆಜೀಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲಿಯೋ, ಸಹಕರಿಸಿ, ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದಂತಾಗುವುದು,
ನೀವು ಈ ವಿಡಿಯೋ ಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಭಂತೆಜೀಗಳು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವಿಡಿಯೋ ಮುಖಾಂತರ ನಿಮಗೆ ಧಮ್ಮ ಪ್ರವಚನಗಳನ್ನು ಕಳುಹಿಸಬಹುದು, ಸರಿನಾ,
ಮೊದಲು ಕೆಳಗೆ Red colour ನಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ Subscribe ಬಟನ್ ಒತ್ತಿ, ನಂತರ ಬರುವ bell ಬಟನ್ ಒತ್ತಿ, ಸಾಕು,
ಭಂತೆ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದರು ಸಹಾ, ನಿಮ್ಮ inbox ನಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತದೆ,
ನೀವು ಯಾವುದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದರು ನೋಡಬಹುದು, ಓಕೆ
ಸಾಧು ಸಾಧು ಸಾಧು,
*ಭಂತೆ ಮಾತಾ ಮೈತ್ರಿಯಾ*
#அவசியம் முழுவதும் படிக்கவும்
சமூக சீர்திருத்தமே நமது மரபு!
-”கேரளப் பெரியார்” பிணராயி விஜயன்
(16.10.2018 அன்று திருவனந்தபுரத்தில் நடந்த இடது ஜனநாயக முன்னணி கொள்கை விளக்கப் பொதுக்கூட்டத்தில் ஆற்றிய உரையிலிருந்து….)
சமூக சீர்திருத்த மரபு தான் நமது மகத்தான மரபு…
நாம் அத்தகைய சமூக சீர்திருத்த மரபைத் தான் அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்கிறோம். இங்கு மேலோங்கி நிற்கும் சமூக சீர்திருத்த இயக்கங்கள் அனைத்தும் ஸ்ரீ நாராயண குரு, சட்டம்பி சுவாமிகள் போன்றவர்களால் தலைமை தாங்கி வழிநடத்தப்பட்டவை. அதனால்த்தான் “இது ஒரு பைத்தியக்காரர்களின் கூடாரம்”, என்று விவேகானந்தரால் விமர்சிக்கப்பட்ட இந்த மாநிலம், இன்று மத பேதமற்ற, ஜாதி பேதமற்ற சமூகமாக முன்னேறி நாட்டிற்கே முன்னுதாரணமாக திகழ்கிறது என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.
இங்கே நமது நாட்டின் வரலாற்றை எடுத்துக்கொண்டாலும், நமது மாநிலத்தின் வரலாற்றை எடுத்துக்கொண்டாலும், எந்த காலகட்டங்களில் எல்லாம் சமூக சீர்திருத்தக் கருத்துக்கள் உருவெடுத்தனவோ அந்த காலகட்டங்களில் எல்லாம் அதற்கெதிரான ஒரு பகுதியினரும் களத்திலிறங்கி இருக்கிறார்கள். அந்த பிரிவினரில் பிற்போக்கு சக்திகள் மட்டும் பங்கெடுக்கவில்லை. சமூக சீர்திருத்தங்கள் மூலம், உரிமைகள் அடைய வேண்டிய, நன்மைகளைப் பெற வேண்டிய, பலனடைய வேண்டிய பிரிவினர் யாரோ அவர்களை, அன்றைய நம்பிக்கைகளின், சம்பிரதாயங்களின் சக்திகளைப் பயன்படுத்தி சமூக சீர்திருத்த இயக்கங்களுக்கு எதிராக அணி வகுக்கும்படி செய்ய பிற்போக்கு சக்திகளால் முடிந்தது.
நமது நாடு பார்த்த மிகக் கொடூரமான சடங்கு, சதி என்ற ஒன்றாகும். கணவர் இறந்துவிட்டால், மனைவியை கணவரின் அந்த சிதையில் தள்ளிவிடும் வழக்கம்….ஒரு மூட நம்பிக்கை. அந்த சதி என்ற வழக்கத்திற்கு எதிராக சட்டம் இயற்றப்பட்டது. அது சமூக சீர்திருத்த இயக்கங்களின் பலானால் மட்டுமே நடந்தது. நாம் இதில் கவனிக்க வேண்டியது எனவேனில், அன்றைய கணக்குப்படி 1813 முதல் 1829 வரையிலான காலகட்டத்தில் 8135 பெண்கள் சிதையில் குதித்து உயிரிழந்தார்கள். அந்த வழக்கம் இன்றும் தொடர்ந்திருந்தால், எத்தனை ஆயிரம், எத்தனை லட்சமாகியிருக்கும் என்று கணக்கிட்டு பார்த்துக் கொள்ளலாம்…என்ன ஆகியிருக்கும் நமது நாட்டின் நிலைமை? ஆனால் இந்த சடங்கின், மூடநம்பிக்கையின் பெயரில், இந்த வழக்கத்திற்கெதிராக சட்டம் இயற்றப்பட்ட பிறகும், பெண்கள் இதுபோன்று சிதையில் குதிக்க முயன்றார்கள்….சிலர் குதிக்கவும் செய்தார்கள். அதற்கெதிராக பெரிய எதிர்ப்புகளும் கிளம்பின.
இங்கே இ.எம்.எஸ், வி.டி, எம்.ஆர்.ஜி, பிரேம்ஜி போன்றவர்கள் எல்லாம் அன்றைய பிராமண சமுதாயத்திலிருந்த தவறான வழக்கங்களுக்கு எதிராக எதிர்ப்புப் போராட்டகளைத் தொடங்கினார்கள். அதன் பகுதியாக விதவை மறுமணம் சாத்தியமாகும் நிலை வந்தது. அதுபோல, அன்றைய சமூகத்தில் இருந்த வித்தியாசமான சூழலின் அடிப்படையில் இளம்பெண்களை, அதாவது பருவமடைவதற்கு முன்பாகவே, சிறுமிகளை படுகிழவர்களுக்கு மணம் முடித்து வந்தார்கள். அந்த சிறுமிகள் பருவமடைவதற்கு முன்பே அந்த கிழவனின் கதை முடிந்துவிடும். பின்பு அந்தச் சிறுமி தலை மொட்டையடிக்கப்பட்டு இருட்டறையில் அடைந்து கிடக்கவேண்டும். அதற்கெதிராக முன்பு குறிப்பிடப்பட்டவர்கள் எல்லாம் போராட்டம் நடத்தத் துணிந்த போது அவர்களை ஜாதி விலக்கம் செய்ய முடிவெடுத்தார்கள்….பயமுறுத்தப்பட்டார்கள்…பிற்போக்காளர்களின் கடுமையான எதிர்ப்பும் இருந்தது.
நமது நாட்டில் சில இடங்களில் மனிதப்பலி கொடுக்கும் முறை இருந்தது. பின்னர், அது மிருகப்பலியாக மாற்றப்பட்டது. மிருக பலியும் செய்யக்கூடாது என்ற நிலை வந்தபோது தான் மஞ்சளும் சுண்ணாம்பும் சேர்த்து கலக்கி இரத்தம் போன்ற திரவத்தை உருவாக்கி அடையாளரீதியாக பலியிடும் முறை வந்தது.
இதெல்லாம் சடங்குகளில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களாகும். நமது நாட்டில், நமது மாநிலத்தில் என்னவெல்லாம் வகையிலான மாற்றங்கள்? வழக்கங்கள் என்பது மரபுவழியாக கடைபிடிக்கப்படுபவை ஆகும். அது காலகட்டங்கள் தோறும் மாற்றமடையும். ஒரு காலத்தில் இருப்பது பின்வரும் காலங்களில் இருக்கவேண்டும் என்பதில்லை.
முன்பெல்லாம் கோவிலில் நுழைவது என்றால், கோவில் குளத்தில் நன்றாகக் குளித்து, அந்த ஈரத்துணியுடன் தான் செல்லவேண்டும். இப்போது, எல்லோரும் அப்படியா கோவிலுக்குள் நுழைகிறார்கள். உடலை தங்கள் வசதிக்கேற்ப சுத்தம் செய்துகொள்ளுகிறார்கள். ஆனால், கோவிலில் அப்படியே தானே நுழைகிறார்கள்?
முன்பு பெண்களின் விஷயத்தில் என்னவெல்லாம் கட்டுப்பாடுகள் இருந்தது? மாதவிடாய் வந்துவிட்டால்…அந்தப் பெண்களுக்கு வீட்டில் கூட இருக்கமுடியாது. வசிக்குமிடத்திலிருந்து வெளியே செல்ல முடியாது. வீட்டிலிருந்து தனியே வேறொரு இடத்தில் அதற்கென கட்டப்பட்ட கட்டிடத்தில் தான் தங்கிக்கொள்ள வேண்டும்….ஆனால் இப்போது?
எல்லாம் மாற்றங்கள் அல்லவா..?நமது கண் முன்னே ஏற்பட்ட மாற்றங்கள் அல்லவா?
முன்காலத்தில் பிரசவம் நடந்தால் ‘வாலாய்மை” (பிரசவ நேரத்தில் அசுத்தம் என்ற பெயரில் கடைப்பிடிக்கப் பட்ட தீட்டு). மரணம் நடந்தால்…குடும்ப உறுப்பினர்கள் இறந்தால் “புலை” (இறப்பினால் ஏற்படும் தீட்டு)..எத்தனை நாட்கள் அதற்கு…?ஆனால் இப்போதோ மரணம் நடந்து சவ அடக்கம் முடிந்தவுடன், ஒருவர் கூறுவார்,”எல்லா காரியங்களும் இத்துடன் முடிந்துவிட்டது. கலைந்து செல்பவர்கள் கலைந்து செல்லலாம்.”என்று…. எல்லோரும் கலைந்து செல்கிறார்கள். இதுதானே சடங்குகளின் நிலைமை?
மாற்றங்கள் நிகழும் போக்கை நாம் பார்க்கவேண்டும் அல்லவா? இத்தகைய மாற்றங்கள், முன்பு சொன்ன சமூக சீர்திருத்த நாயகர்களின் தலையீட்டினால் ஏற்பட்டது தானே?
இங்கே முன்பு மார்பு மறைக்க உரிமை இல்லை அல்லவா? அவ்வாறு மார்பு மறைக்க உரிமையில்லாத காலகட்டத்தில் அதற்கு எதிராக போராட்டம் நடத்தப்படவில்லையா? அவ்வாறு மார்பு மறைத்து, கோவிலில் நுழையும் உரிமை கிடைத்த பிறகும் கூட அந்த உரிமையை சீர்குலைப்பதற்கான போராட்டங்கள் நடக்கவில்லையா இங்கே..? பெண்களே கூட அதற்கெதிராக களமிறங்கினார்கள்…அதோடு மார்பு மறைத்தவர்களின் மாராப்பை, மார்பு மறைக்காத பெண்களே கிழித்தெறியத் துணிந்தார்கள்.
இதெல்லாம் நமது மாநிலத்தின் வரலாறல்லவா? ஆனால், நாம் அங்கேயே நின்று கொண்டிருக்கிறோமா? ‘எங்களுக்கு மார்பை மறைக்க வேண்டாம்’ என்று கூறிய பெண்களுடனா இந்த நாடு நின்றது…? காலம் அவர்களுடனா நின்றது…?காலத்தின் மாற்றங்களுக்கு ஏற்ப சடங்குகளும் வழக்கங்களும் மாறுவதில்லையா?
முன்பு, இங்கே பெண்களுக்கு சொத்துரிமை இருந்ததில்லை. பெண்களுக்கு சொத்துரிமை கொடுக்கப்பட்டது பெரிய மாற்றமாக இருக்கவில்லையா? நமது சமூகத்தின் முன்னேறிய பகுதியினர் அதனை ஏற்றுக்கொண்டார்களா? பிற்போக்கு சக்திகள் அதற்கெதிராக நிற்கவில்லையா? சுருக்கமாகச் சொன்னால், என்னென்ன சமூக சீர்திருத்த இயக்கங்கள் நடந்துள்ளனவோ அந்த கட்டங்களில் எல்லாம் அதற்கெதிராக கடுமையான எதிர்ப்புகளும் ஏற்பட்டுள்ளன.
முன்பிருந்த நிலை என்னவாக இருந்தது? பிராமணர்களிடமிருந்து 64 அடி தூரத்தில் பறையர் நிற்க வேண்டும். 54 அடி தூரத்தில் புலையர் நிற்க வேண்டும். 36 அடி தூரத்தில் ஈழவர் நிற்க வேண்டும். ஈழவர்களிடத்திலும் தீண்டாமை வழக்கமிருந்தது. ஈழவர்களிடமிருந்து 30 அடி தூரத்தில் புலையர் சமுதாயத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் நிற்க வேண்டும். என்னவெல்லாம் தவறான பழக்கவழக்கங்கள் நமது மாநிலத்தில் நடைமுறையில் இருந்தன? இதுபோன்ற சமூக சீர்திருத்த இயக்கங்களின் பலனாகத்தானே, இவையெல்லாம் மாறின? அதற்கு உறுதியான தொடர்ச்சிகளும் ஏற்பட்டன. நமது மாநிலத்தில் மேலோங்கி வந்த பலவேறு இயக்கங்கள் விவசாயிகளின் இயக்கம், தொழிலாளர்களின் இயக்கம், இடதுசாரி இயக்கம் போன்றவற்றின் தலையீடுகள், இந்த சமூக சீர்திருத்தக் கருத்துக்களை எல்லாம் உள்வாங்கிக்கொண்டு முன்னேறிச் சென்றன. அதுதானே இந்த மாநிலத்தை மாற்றின? இந்த மாநிலத்தின் இதுபோன்ற மாற்றங்களை உள்வாங்க முடியாத ஒரு நிலை இப்பொழுதும் உள்ளன என்பதையும் நாம் பார்க்க வேண்டும்.
ஸ்ரீ நாராயண குரு, அய்யன் காளி, சட்டம்பி சாமிகள் போன்றவர்களின் வரிசையில் உட்படுபவர்கள் தான் அய்யா வைகுண்டரும் பொய்கையில் குமார குருதேவனும் எல்லாம். இவர்களால், இந்த மாநிலத்தில் நடைமுறையில் இருந்த மூடநம்பிக்கைகள் நீங்கியதால் வந்த ஒளி தான் இப்போது கேரளத்தில் வீசுகின்றது.
நாம் அதில் பார்க்க வேண்டியது என்னவென்றால், அவர்கள் எல்லோரும் ‘சடங்குகளை மீறுவதற்காகத்தான் நிலைபாடு கொண்டிருந்தார்கள்’ என்பதைத் தான். ஸ்ரீ நாராயண குரு அருவிப்புறத்தில் சிவபிரதிஷ்டை நடத்திய சம்பவம்…உண்மையில் அது ஒரு சடங்கு மீறல் அல்லவா? அப்போது “உங்களுக்கு இதைச் செய்ய என்ன உரிமை?” என்று அவரிடம் கேட்டார்கள் அல்லவா? அதற்கு குரு என்ன பதில் கூறினார்…? “நாம் பிரதிஷ்டித்தது பிராமணர்களின் சிவனை அல்ல…நமது சிவனைத் தான் நாம் பிரதிஷ்டித்துள்ளோம்” அங்கு சடங்கு மீறல் தான் நடத்தப்பட்டது. அதன்பிறகு, அதே குரு. “இனி கோவில்களையல்ல…பள்ளிக்கூடங்களைக் கட்டுவது தான் மக்களுக்கான தேவை” என்று தானே சொன்னார்…..அங்கேயும் சடங்கு மீறல்கள் தானே தென்படுகிறது? அப்படியென்றால், சடங்குகள் மீறப்பட வேண்டியது என்று தான் அவர்கள் நமக்குக் கற்றுக் கொடுத்திருக்கிறார்கள். இதை நாம் நினைவில் இருத்த வேண்டும்.
அய்யன்காளியின் வில்வண்டிப் போராட்டத்தைப் பாருங்கள்…பொட்டு வைத்து, பட்டுத் தலைபாகை வைத்து, கோட்டு அணிந்து….அன்று அதற்கெல்லாம் உரிமை இருந்ததா? பொட்டு வைக்க உரிமை இருந்ததா? பட்டுத் தலைப்பாகை வைக்க உரிமை இருந்ததா? கோட்டு அணிய உரிமை இருந்ததா? அப்படியென்றால், உரிமையில்லை என்று சொன்னவர்களின் சட்டத்தோடு சேர்ந்து நிற்காமல், ‘எங்களுக்கு உரிமை உண்டு’ என்று கூறி, அந்த உரிமையை நிலைநாட்டுவதற்காகத் தான் நின்றார்கள்.
கடந்த வருடம் என்று தான் நினைக்கிறேன்…
இங்குள்ள ஊரூட்டம்பலம் ஆரம்பப்பள்ளிக்குச் சென்ற போது, அங்கே பாதி எரிந்துபோன பெஞ்சை நான் பார்க்க நேர்ந்தது. அது…எந்த பெஞ்சு தெரியுமா? பஞ்சமி என்ற தாழ்த்தப்பட்ட சமூகச் சிறுமியைப் பள்ளியில் அமரவிடவில்லை என்று கேள்விப்பட்ட போது, அந்த சிறுமியையும் அழைத்துக்கொண்டு, அய்யன்காளி தட்டிக்கேட்க வருகிறார் என்று கேள்விப்பட்ட மேல்ஜாதியினர் அந்த பள்ளிக்கே தீ வைத்தார்கள். அதில் முற்றும் எரிந்து போன பள்ளியிலிருந்து, எஞ்சிய இந்த எரிந்த, துண்டு பெஞ்சு மட்டும் கிடைத்தது. அதைத்தான் நான் அங்கு காண நேர்ந்தது. அவ்வாறு நமது மாநிலத்தில் வெவ்வேறு போராட்டங்கள் நடந்துள்ளன. அப்படித்தான், நாம் இன்று காணும் கேரளம் உருவானது.
அத்தகைய போராட்டங்களில்…
அடையாளத்திற்காக மேல்ஜாதியினரால் அணிய வைக்கப்பட்ட கல் மாலையை அறுத்தெறிய நடத்தப்பட்ட போராட்டம்…
உடன் அமர்ந்து படிக்க நடத்தப்பட்ட போராட்டம்…
படித்த பிறகு…
வேலைகிடைப்பதற்கான போராட்டம்…
பாதையில் நடப்பதற்கான உரிமை கேட்டு நடத்தப்பட்ட போராட்டம்…
கோவிலுக்குள் நுழைந்து வழிபடுவதற்கான போராட்டம்…
இத்தகைய வெவ்வேறு போராட்டங்கள் மூலம் தான், நாம் இன்று காணும் கேரளம் உருவானது என்பதை நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.
இங்கே பாரதிய ஜனதா கட்சி நாட்டையாளும் கட்சியல்லவா? அக்கட்சியின் நிலைபாட்டை தனியாக நாம் பரிசீலிக்கவேண்டும். மகாராஷ்டிராவில் சனி தேவனின் ஒரு திருத்தலம் உள்ளது….ஒரு கோவில். அங்கு சனிதேவன் இருக்கிறார் என்று சொல்கிறார்கள். சனி சிக்னாபூர் என்பது தான் அந்தக் கோவிலின் பெயர். அந்தக் கோவிலில் எக்காலத்திலும் பெண்கள் நுழைந்ததில்லை. பெண்கள் அக்கோவிலுக்குள் செல்லவே கூடாதாம். சனிதேவன் பெண்களைப் பார்க்கவே கூடாது என்பதுதான் அங்குள்ள நிலைமை. இந்நிலையில் மும்பை உயர்நீதிமன்றம் ‘பெண்களுக்கு கோவிலுக்குள் செல்ல உரிமை உண்டு’ என்று தீர்ப்பளித்தது. அங்கே பாஜக அரசு தான் உள்ளது. அவர்கள் அந்தத் தீர்ப்பை அமுல்ப் படுத்தினார்கள். இப்போது பெண்கள் அந்தக் கோவிலுக்குச் செல்கிறார்கள். அப்படியென்றால், பாஜக ஆளும் மாநிலத்தில் நீதிமன்றத் தீர்ப்பை அமுல்படுத்தலாம். பாஜக ஆட்சியில் இல்லாத மாநிலத்தில், இடது ஜனநாயக முன்னணி ஆளும் மாநிலத்தில், உச்சநீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பே வந்தாலும் அமுல்படுத்தக் கூடாது என்று எதிர்ப்புப் போராட்டம் நடத்துகிறார்கள். இது என்ன மாதிரியான இரட்டை நிலைப்பாடு?
அங்கே அதுபோலவே உச்சநீதிமன்றத்தின் இன்னொரு தீர்ப்பு…மும்பைக்கு அருகே ஹாஜி அலி தர்கா…அங்கே பெண்களை செல்ல அனுமதிக்கவேண்டுமென்று மனு கொடுக்கப்பட்டதன் அடிப்படையில், நீதிமன்றம் பெண்கள் அந்த மசூதியில் செல்ல அனுமதித்தது. அந்த மசூதியில் பெண்கள் செல்கிறார்கள். இதெல்லாம் மகாராஷ்டிராவில் நடந்த விஷயங்களாகும்.
அதோடு இடதுமுன்னணி அரசு சமூக சீர்திருத்த பாரம்பரியத்தின் அடிப்படையிலான நடவடிக்கைகளைத் தான் மேற்கொண்டு வருகிறது. நமது கோவில்களில் பிராமணர்கள் அல்லாதவர்களும் பூசாரிகள் ஆகாலாம். அது, நமது தேசமே பெரும் ஆதரவளித்து வரவேற்ற ஒன்றாகும். சாதாரணமாக எல்லோரும் பூசாரிகள் ஆகிவிட முடியாது என்பது போன்ற, மேல்ஜாதி ஆதிக்கம் நிறைந்த விதிமுறைகளை எழுதியவர்கள் உட்பட எல்லோரும், “எல்லா ஆகமங்களையும் கற்றுத் தேர்ந்தால் பூசாரி ஆவதற்கு தடையேதுமில்லை” என்ற நிலைபாட்டை முன்வைத்தபோது ஏற்றுக்கொண்டார்கள். அதுபோலவே தான், அறநிலையத்துறை ஊழியர்களின் நியமனத்தில் பட்டியலினத்தவர்கள், மலைவாழ் இனத்தவர்கள், பிற்படுத்தப்பட்டவர்களுக்கான இடஒதுக்கீடு சதவீதத்தை உயர்த்தினோம். உயர்வகுப்பினரில் பொருளாதார ரீதியாக பின்னடைந்துள்ளவர்களுக்கு, அறநிலையத்துறை ஊழியர் நியமனத்தில் தனியாக இடஒதுக்கீடு செய்யும் ஒரு முறையும் மாநில அரசு அமுல்ப்படுத்தியுள்ளது. இதெல்லாம், சமூக சீர்திருத்த மரபின் அடிப்படையில் மேற்கொள்ளப்பட்ட நடவடிக்கைகள் ஆகும்.
இங்கே காங்கிரசார் எண்ணிப்பார்க்க வேண்டிய விஷயம் என்னவென்றால், கட்சிக் கொடியின்றி பாஜக தலைமை தாங்கும் போராட்டத்தில் பங்கேற்றால், நீங்கள் காங்கிரஸ் அல்ல என்று ஆகிவிடுவீர்களா..? ஆமாம்…காங்கிரஸ் இல்லையென்று ஆகிவிடும் நிலை உங்களுக்கு நிச்சயம் ஏற்படும்….நாளை அவர்கள் பாஜக ஆகிவிடுவார்கள் என்று தெரிந்து கொள்ளுங்கள்.
காங்கிரசுடன் இணைந்து நிற்பவர்கள் கவனிக்க வேண்டிய ஒரு விஷயம் இருக்கிறது…அது அரசியலமைப்புச்சட்டம் பற்றிய ஆர்.எஸ்.எஸ்-ன் பார்வை ஆகும். அரசியலமைப்புச் சட்டத்தைத் தகர்க்க வேண்டுமென்று தான் ஆர்.எஸ்.எஸ் நினைக்கிறது. அதை அவர்கள் வெளிப்படையாகவே கூறுகிறார்கள். இந்திய பாராளுமன்றத்திலேயே கூறிவிட்டார்கள். ஆனால் இப்போது ஒரு வாதம் முன்வைக்கப்படுகிறது. அந்த வாதத்தை காங்கிரசாரும் உயர்த்திப்பிடிக்கிறார்கள். அது, “எல்லாவற்றையும் விட உயர்ந்தது நம்பிக்கையே ஆகும். நம்பிக்கையே முக்கியம்….அரசியலமைப்புச்சட்டத்தின் மதிப்புமிக்க அம்சங்களை விட சட்டங்களைவிட நம்பிக்கையே முக்கியம்” என்பதாகும். இந்த வாதத்துடன் இணைந்து நிற்பவர்கள் அதன் பின்னால் மறைந்திருக்கும் ஆபத்தை சரியான விதத்தில் புரிந்து கொண்டிருக்கிறார்களா?
இந்திய யூனியன் முஸ்லிம் லீக் இந்த வாதத்துடன் அணிதிரள்வதாக செய்திகள் வருகின்றன. முஸ்லீம் லீக் தலைவர்களும் உணர்ச்சிவசப்பட்டு இந்த வாதத்துடன் அணிவகுக்கிறார்கள். நீங்கள் இந்த வாதத்தை கொஞ்சம் விரிவுபடுத்திப் பாருங்கள். பாபர் மசூதி விவகாரத்தில்…எங்கே போய் முடியும்? நம்பிக்கைதான் முக்கியம் எனில், இராமர் கோவில்தான் அது என்று கூறும் நம்பிக்கையோடு அல்லவா இணைந்து நின்றிருக்க வேண்டும். ஆர்.எஸ்.எஸ்-ம் அந்த வாதத்தோடு தான்…பாஜக-வும் அந்த வாதத்தோடு தான்… காங்கிரசும் மிகச்சரியாக அந்த வாதத்தோடு தான், அக்காலத்தில் நின்றார்கள் என்று எல்லோருக்கும் தெரியும்…இந்த வாதத்தின் பின்னால் உள்ள ஆபத்து என்னவென்று சரியான முறையில் யார் புரிந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்? நமது நாட்டில், சங் பரிவாரங்கள் உரிமை கொண்டாடுவது ஒரு பாபர் மசூதியின் மீது மட்டுமல்ல. இந்தியாவில் உள்ள ஏராளமான வழிபாட்டுத்தலங்கள் மீது அவர்களின் உரிமைவாதம் இருக்கிறது. இது எங்களது ஆராதனாலயம் என்று கூறுகின்ற உரிமைவாதத்தை முன்வைக்கிறார்கள்.
எல்லாமே நம்பிக்கையின் அடிப்படையிலானது என்றால் நாளைய எதிர்காலம் என்னவாகும் என்று…நிதானமாக சிந்தித்தால் போதும்…சிந்திக்க முடிந்தால்…இவ்வாறு நம்பிக்கையின்பால் அடித்துச் செல்லப்பட்டவர்கள் சிந்தித்துப் பார்க்கவேண்டும் என்பதை மட்டும் நாங்கள் உங்களுக்குச் சொல்லிக்கொள்ள விரும்புகிறோம்…
நாம் கவனமாகப் பார்க்க வேண்டிய விஷயம் என்னவெனில், எது அவர்களின் குறிக்கோள் என்பதே….அரசைத் திட்டுவதோ…இடதுஜனநாயக முன்னணியைத் திட்டுவதோ அல்ல…மாறாக அவர்களின் உண்மையான நோக்கம் கேரளத்தின் மதசார்பற்ற சிந்தனையைத் தகர்ப்பதே ஆகும். அதை அனுமதிக்க வேண்டுமா? என்பதே நமக்கு முன் உள்ள கேள்வி. அதை அனுமதிக்கவே முடியாது. நாம் உறுதியாக இத்தகைய முன்னெடுப்புகளை எதிர்த்து நின்று போராடியிருக்கிறோம். மதசார்பற்ற சிந்தனைகளை எதிர்க்கவும், மதசார்பற்ற எண்ணங்களை தகர்க்கவும் நடத்தப்படும் முயற்சிகளை, நாம் எல்லோரும் இணைந்து முறியடிக்க வேண்டும். மதநம்பிக்கையாளர்கள் உட்பட உள்ள அனைவரும், அதற்காக அணிதிரண்டு களத்திலிறங்கிப் போராட வேண்டுமென்று இந்நேரத்தில் கேட்டுக்கொள்ள விரும்புகிறேன்.
KUSHINAGAR | the Maitreya Buddha Project | 152m — India’s and the World’s Tallest Statue and Buddhist temple!
26 July, 2007 by feloniousvindaloo
The Maitreya Project, Kushinagar, Uttar Pradesh, India
…The World’s tallest statue and a brilliant religious masterpiece dedicated to the Maitreya Buddha!
Now, another great religious project has officially been given the go-ahead in one of the poorest parts of India. The Maitreya Project is a tribute to Buddhism for and from the land of the Buddha and is as a multi-faith cooperative designed by Tibetans who call India their home as as a lasting gift to India and Buddhism.
In this era of veritable skyscraper-hedonism (*cough*Dubai*coughh* j/k), this project is unique in that it is designed to fulfill a completely selfless goal, namely “to benefit as many people as possible.” A monumental sustainable work of art that will serve as a constant source of inspiration and a symbol of loving-kindness, work will soon begin on the 152 meter-tall Maitreya Buddha Statue that is the centerpiece of a large temple complex.
An engineering marvel that at will not only be — at three times the size of the Statue of Liberty — the world’s tallest statue and world’s tallest temple but will also be the world’s largest (first?) statue-skyscraper, designed to have a lifespan surpassing a 1,000 years.
For more information and a large collection of pictures of this beautiful project originally posted by me on Skyscrapercity.com, read on!…
The focal point of Indian architecture, like its culture, has always been religious in nature. Just as the Indian economic boom is bringing incredible economic and architectural growth in the secular area, so has Indian religious architecture once again become manifest in the construction of some of the largest, massive, and most intricate religious architecture the world has seen, from the recently completed Akshardham Temple, New Delhi — the largest volume Hindu Temple in India, to the under construction Global Vipassana Pagoda, Mumbai — the largest stupa, largest dome, and largest rock cave in the world, to the planned Sri Mayapur Vedic Temple and Planetarium, Mayapur, the world’s tallest Hindu temple.
And now the Maitreya Buddha Statue is to be another gem added to this crow. The statue is a veritable temple-skyscraper that will contain 17 individual shrine rooms. The highest room at 140 meters high — the equviliant height of the 40th storey of a standard building. This statue and complex will be a fusion of Indian and Tibetan architectural styles that will adhere to ancient Vaastu Shastra design code and will also hold the world’s largest collection of Lord Buddha’s relics.
^ A cutaway view of the 152 meter Maitreya statue and throne building showing the spaces and levels within. Note that the throne itself will be a 17 storey fully functional temple, with 15 additional shrine rooms in the the body of the Maitreya statue.
Apart from the statue/skyscraper, the Maitreya Project organizers will also build free hospitals and schools servicing tens of thousands of poor, and also be a huge catalyst for infrastructure and tourism development efforts in one of the most economically backwards parts of India.
The project is a joint religious collaboration by organizations representing the various sects and faiths that revere the Buddha: from Hinduism to Mahayana to Vajrayana to Hinayana to Jaina to Christian and Muslim. Under guidance of the overall project conceptualizer, Nepalese-Tibetan spiritual leader Lama Zopa Rinpoche, the Project was funded by Buddhist and Hindu temples, social organizations, religious groups and by individuals in India, Nepal, Bhutan, Sri Lanka, Tibet, China, Japan, Korea, the UK and America.
Through this project, India once again shows that the ancient arts of massive devotional architecture continues to undergo a veritable renaissance.
—–==–=–==—–
The Maitreya Complex: Project Detail
^ A prerendering of the Maitreya Buddha statue and temple, showing its massive size.
The Maitreya Project “is based on the belief that inner peace and outer peace share a cause and effect relationship and that loving-kindness leads to peace at every level of society — peace for individuals, families, communities and the world.”
The entire temple complex is designed to be completely sustainable, meaning that it will quite literally have the same environmental impact (i.e. emit the same amount of carbon dioxide and methane) as the paddy field it will be constructed.
The Project will include schools and universities that focus on ethical and spiritual development as well as academic achievement, and a healthcare network based around a teaching hospital of international standard with the intention of supplementing the medical services currently provided by the government to provide healthcare services, particularly for the poor and underprivileged.
As such, the Maitreya Project organizers are working in tandem with the local, regional and state governments in Uttar Pradesh, India, who have fully supported the project. To this effect, the Kushinagar Special Development Area Authority will support the planned development of the area surrounding the Project.
The total project cost is estimated at $250 million, but the project will develop this impoverished region and will earn a hundredfold more that will be funneled into the Maitreya Project’s historical preservation plans and charities.
^ Maitreya Project engineers on-site
—–==–=–==—–
The Location of the Maitreya Complex
The Maitreya Buddha project was originally concieved to be built in Bodh Gaya, Bihar state, the site of the Buddha’s enlightenment, but due to threat of delays due to red tape, was moved to what was seen to be a more appropriate location, the village of Kushinagar, in Uttar Pradesh state.
Kushinagar is a place of great historical and spiritual significance. It is the place where Shakyamuni (Historical) Buddha passed away and it is predicted to be the birthplace of the next Buddha, Maitreya – the Buddha of Loving-kindness - of whom this temple is dedicated to.
^ The original conception of the Maitreya Buddha statue, then to be located at Bodh Gaya
Recognising the long-term benefits Maitreya Project is bringing to the region, the State Government of Uttar Pradesh is providing, free of charge, 750 acres of mainly agricultural land in Kushinagar.
^ A view of the Maitreya Project land site, currently rice paddy
Indeed, the Project itslef will be located adjacent to the ancient Mahaparinirvana Temple, commemorating the Buddha’s passing, the ancient Ramabhar Stupa, commemorating the Buddha’s cremation site, as well as several equally old and older Hindu temples. It is predicted that the pilgrimage, tourism and development capital that will flow into this region because of this project will created sustainable income for the restoration, refurbishment and maintinance of these ancient sacred sites.
Surrounding the complex is the Kushinagar Special Development Area, designed as a sustainable development entity that will coordinate the various organizations involved in the project and surrounding tourist and general development that will come with the project.
-=—-=—=–
The Kushinagar Special Development Area
The Maitreya Project and the Uttar Pradesh have worked together to create the Kushinagar Special Development Area (KSDA), an additional area of 7.5 kilometres surrounding the Maitreya Project site.
Municipal bylaws and planning regulations have now been adopted to protect the KSDA from the kind of opportunism that is often seen in communities of emerging economic development. Maitreya Project has representation on the legal bodies governing the KSDA as well as the work of monitoring the development of the region will be ongoing.
It is within the KSDA that Maitreya Project will implement its extensive healthcare and education programmes.
—–==–=–==—–
Maitreya Project Preliminary Site Plan
Maitreya Project’s lead architects, Aros Ltd., have drawn up a preliminary proposed plan for the beautiful 750 acre Kushinagar site.
Main features being:
The Ceremonial Gateway & Maitreya Statue Sanctuary will lead visitors to the 500ft/152m Maitreya Buddha statue.
The Maitreya Buddha Statue will sit on the Throne Building containing temples, prayer halls, exhibition halls, a museum, library and audio-visual theatre.
The Hospital and Healthcare Centre will be the hub of Maitreya Project’s public healthcare programmes. The development of these programmes will begin with primary care clinics in the communities of the Kushinagar Special Development Area. Over the years, the medical services will be developed and expanded to meet the needs of many communities. A complete healthcare network will be developed to provide medical services that are centred around a teaching hospital of international standard. The healthcare system will primarily serve the poor and under-privileged, even in remote parts of the area.
The Centre of Learning, will eventually serve students from primary to university levels of education.
The Meditation Park will be a secluded area next to the ancient Mahaparinirvana Temple, which commemorates Buddha Shakyamuni’s passing away from our world, the ancient Ramabhar Stupa, commemorating the Buddha’s holy cremation site, and monasteries and temples belonging to many different traditions of Buddhism that include both modern facilities and ancient ruins.
^ A View from the Maitreya Project Park
All of these features will be set in beautifully landscaped parks with meditation pavilions, beautiful water fountains and tranquil pools. All of the buildings and outdoor features will contain an extensive collection of inspiring sacred art.
^ A view of the temple from the gardens surrounding the site
—–==–=–==—–
The Statue of the Maitreya Buddha
The center of the Maitreya Project, of course, is the bronze plate statue of the Maitreya Buddha itself. Rising 500ft/152m in height, the statue will sit on a stone throne temple building located in an enclosed sanctuary park.
-=—-=—=–
The Living Wall:
Surrounding the Maitreya Buddha statue is a four-storey halo of buildings called the “Living Wall.” This ring of buildings contains accomadation for the complex’s monks and workers as well as rooms for functions ancillary to the statue and throne building.
The wall also serves two additional important functions. In light of cross-border Islamist terrorist attacks against Indian holy sites in Ayodhya, Akshardham and Jama Masjid, the Living Wall also is designed to be a security cordon eqivalent to a modern castle wall, staffed with security personnel and designed to withstand an attack from 200 heavily armed raiders.
^ Prerendering of the Statue showing the location of the living wall, main gate, paths and garden areas.
The final major function it performs is that of the boundary for the enclosed sanctuary area of landscaped gardens, pools and fountains for meditation directly surrounding the Maitreya statue. The entry to the enclosed sanctuary and the Maitreya statue will be serviced by a main gate.
^ The tree and stupa lined paths to the ceremonial gate, which is the entrance to the sanctuary.
Passing the ceremonial gate, landscaped paths allow devotes to do Pradakshina (circumambulation) of the Maitreya Statue.
^ The terraced circumambulation paths, with the gate in the background.
Within the sanctuary, the gardens provide a place for relaxing, resting, and meditating, with educational artwork depicting the Buddha’s life.
^ A view towards the statue from one of these stupa lined terraces.
Walking further inward, the is Maitreya Statue and Throne Temple, surrounded by tranquil ponds and fountains that will cool the area in the intense Indian summer.
^ The Maitreya statue and throne surrounded by the tranquil ponds containing Buddha statues of the meditation sanctuary.
-=—-=—=–
The Throne Temple:
The “seat” of the statue is itelf a fully functioning 17-storey temple roughly 80m x 50m in size. The building will contain two very large prayer halls, as well as meditation and meeting rooms, a library and facilities to deal with the anticipated annual influx of 2 million visitors.
^ The entrance to the throne building with the Maitreya Buddha statue resting upon the lotus on top
Pilgrims will enter the throne temple through the giant lotus that supports the Maitreya Buddha statue’s feet. The throne temple contains several entrance rooms that contain works of art on the Buddha’s life and teachings.
^ The first major prayer hall of throne building, containing works of art on the Buddha.
Continuing inward is the cavernous main auditorium of the Maitreya Temple containing the Sanctum Sanctorum which in Indian architectural tradition is the innermost most sacred room where the actual shrine is held. This Sanctum Sanctorum is unique in that within it contains two large auditorium temples.
The first temple in the Sanctum Sanctorum is the Temple of the Maitreya Buddha, containing a huge, 12 meter tall statue of the Buddha.
^ Upon entering the Sanctum Sanctorum, the 12 meter tall statue of the Buddha can be glimpsed.
A wall containing 200,000 images of the Buddhas rises up to the throne ceiling over 50 metres above, behind both auditorium temples.
^ A glimpse from the ambulatory of the side walls within the Maitreya Temple and the 1,000 paintings of the Buddhas.
The centerpiece shrine of the Maitreya Temple is the 12 meter tall Maitreya Buddha. Stairs and elevators lead to viewing platforms around the Maitreya Temple, allowing views of the entire room
^ A view of the Maitreya Buddha statue and the wall of the 200,000 images of the Buddha, seen from viewing platforms.
The next biggest shrine in the Sanctum Sanctorum is the Temple of the Shakyamuni Buddha which contains a 10 meter statue of the Shakyamuni (Historical) Buddha. Behind the shrine is the continuation of the wall of 200,000 Buddhas.
^ On a higher level yet again, the Shakyamuni Temple will house a 10 metre (33 ft.) statue of the historical Buddha. The glass rear wall will reveal the wall of 200,000 Buddhas within the Maitreya Temple.
^ Another view of the Shakyamuni Temple.
In Indian architecture, the Sanctum Sanctorum is encircled by a pathway that allows devotees to do Pradakshina (circumambulation) of the shrine. The Maitreya Temple, following this tradition, also has this feature.
^ The main throne building and Pradakshina path where visitors may circumambulate Sanctum Sanctorum of the Maitreya Temple, which can be seen through the doorways on the right
From this area, elevators and staircases will carry visitors to the various other rooms in the 17 storey base, including prayer halls, meditation halls and libraries. Eventually conveying devotees to a large rooftop garden terrace upon which the Maitreya Buddha statue actually rests.
Here, rising into the upper legs of the main statue, is the Merit Field Hall with a 10 meter, 3-dimensional depiction of over 390 Buddhas and Buddhist masters at it’s center. Surrounding this will be 12 individual shrine rooms devoted to particular deities in the Hindu-Buddhist pantheon.
^ The Merit Field Hall with its 10m, 3-D depiction.
From the garden terrace, another bank of elevators will whisk pilgrims to the higher shrine rooms contained in the statue’s torso and head.
-=—-=—=–
The Statue:
The statue will contain 15 individual shrine rooms and have a total height of 152 meters, with the highest shrine room in the statue’s head, at over 140 meters up. This is roughly equivalent in height to a 40-storey skyscraper.
^ A cutaway diagram of the statue-tower.
The statue is itself an engineering marvel. Rather than simply be designed in its massive size, the statue of the Maitreya Buddha was actually reversed-designed from a carved statue only a meter and half in height and the structure’s engineering extrapolated into its current form.
^ The original statue from which the Maitreya Buddha statue tower is extrapolated from was hand carved, and is in the Indian Gupta style.
Moreover, the statue is designed to stand for at least 1,000 years, supporting the Project’s spiritual and social work for at least a millennium. Due to the statue’s millenia-passing lifespan, the huge structure is designed to withstand high winds, extreme temperature changes, seasonal rains, possible earthquakes and floods and environmental pollution.
Extensive research has gone into developing “Nikalium”, the special nickel-aluminum bronze alloy to be used for the outer ’skin’ of the statue designed to withstand the most challenging conditions that could conceivably arise.
As the bronze ’skin’ will expand and contract dramatically due to daily temperature changes, the statue will require special expansion joints that were designed to be not only invisible to the observer, but also in such a way as to protect the internal supports of the statue from water leakage, erosion and corrosion. The material and structural components of the statue are meant to be able to withstand potential unforseen disasters like earthquakes and monsoon flooding.
^ The engineering process of the Buddha statue.
—–==–=–==—–
Construction Status — June, 2007
The Maitreya Project recently passed its first major milestone this month, when, in compliance with the Indian Land Acquistion Act, the State Government of Uttar Pradesh has completed the necessary legal requirements for the acquisition of the 750 acre land site to be made available to the Project.
While there are still permissions and clearances to be obtained, it has now officially given the green light and the full support of the government.
It is expected that the Project will formally break ground either later this year or early 2008, with an expected construction time of five years. The project will employ more than a thousand skilled and semi-skilled workers in the construction phase.
—–==–=–==—–
For more information on this fantastic project, check out
Maitreyaproject.org
Sorry for the length of the post, but I wanted this veritable essay to be a comprehensive introduction to what Maitreya Project organizers aim to literally be the 8th Wonder of the World, and an everlasting symbol of Religious Syncretism, Tolerance, Compassion and most of all, Love.
A cause truely fitting of the Buddha, Shakya Muni Sri Siddharth Gautamaji.
American Buddhist Net
Uttar Pradesh to boast of world’s tallest Buddha statue
Fri, 2008-03-28 10:32 — ABN
Does this sound good to you? Here’s a story about something similar in Australia: Nowra to get its own Kung Fu temple: Australia ABN
____________
Tuesday, 25 March , 2008, 18:25
Lucknow: Decks are being cleared for the installation of the world’s tallest Buddha statue in Kushinagar town of eastern Uttar Pradesh.
Uttar Pradesh Chief Minister Mayawati was understood to have directed officials to speed up the acquisition and transfer of 600 acres of land required for the Rs 10 billion project to be funded and undertaken by the global Maitryi Group. Provision of land is UP government’s share in the project.
For more news, analysis click here>> | For more Science and Medicine news click here >>
The project involves installation of a 152-metre-tall bronze statue of Lord Buddha along with a giant meditation centre, an international university, a state-of-art world-class hospital and a museum. The project also envisages an entertainment complex in the neighbourhood that would include an amusement park and a five-star hotel.
Nowra to get its own Kung Fu temple: Australia
Sat, 2006-06-10 08:25 — ABN
The more I read about this temple, the less I like it. See also this. ABN
_______________
There will be a three-tier temple complex, with two pagodas, 500-room hotel, a 500-place kung fu academy. There’ll be some residential subdivision, a 27-hole golf course, herbal medicine, herbal gardens, acupuncture, special massage, and that’s about it.
AM - Saturday, 10 June , 2006 08:24:30
Reporter: John Taylor
ELIZABETH JACKSON: It’s probably the most famous temple in the world.
China’s Shaolin Temple has been made famous through books, films, and TV, because of its legendary kung fu fighting monks.
Now, the Zen Buddhist temple is looking to build another home for its monks, outside Nowra in New South Wales.
A deal to purchase 1,200 hectares will be signed in China today, as our Correspondent, John Taylor, reports.
LINK TO ORIGINAL
JOHN TAYLOR: In the history of kung fu, there is no other place like the Shaolin Temple.
The 1,500-year-old Zen Buddhist monastery in central China is home to fighting monks, made famous in modern times on the big and small screen.
If things go to plan, the monks may be about to set up a lavish home away from home, just south of Nowra.
Greg Watson is Mayor of the Shoalhaven City Council.
GREG WATSON: There will be a three-tier temple complex, with two pagodas, 500-room hotel, a 500-place kung fu academy.
There’ll be some residential subdivision, a 27-hole golf course, herbal medicine, herbal gardens, acupuncture, special massage, and that’s about it.
JOHN TAYLOR: Today in central China’s Henan province Mayor Watson and the Temple’s Abbott are to sign off on the monks’ purchase of a 1,200 hectare property south of Nowra.
Patrick Peng is the Abbott’s representative in Australia.
PATRICK PENG: The Shaolin of course is very well known in China itself, so he like to take this opportunity to try to introduce the Shaolin legacy, the heritage to the rest of the world, through another outlet.
JOHN TAYLOR: The NSW Government is still to give final approval to the project. But speaking in Beijing yesterday, Mayor Greg Watson wasn’t expecting a fight.
GREG WATSON: What happened was, I heard via a Member of Parliament, that the Abbott was looking for a potential location to establish the second Shaolin temple in the world, somewhere in Australia, and I said have I got a deal for the Abbott?
JOHN TAYLOR: Who says religion and big business can’t mix?
The Shaolin Temple already has a performance touring the world, featuring the impressive skills of its fighting monks.
The Abbott’s man in Australia, Patrick Peng, says Shaolin is not just about kung fu.
PATRICK PENG: You know, it’s culture.
JOHN TAYLOR: Well can you have the two together, a tourist attraction and a functioning temple?
PATRICK PENG: Oh yes, in fact, on the contrary. Nowadays many religions, not only just Buddhism, Daoism, they’re all trying to make themselves more relevant to the modern world, and really they’re not exclusive, they’re not just men in the caves, you know.
So what they’re trying to do is to share the philosophies and the lifestyle, the healthy lifestyle, to the world.
ELIZABETH JACKSON: Patrick Peng, who represents the Abbott of the Shaolin Temple in Australia, ending that report from John Taylor.
Thaindian News
Uttar Pradesh to have world’s tallest Buddha statue
March 25th, 2008 - 3:37 pm ICT by admin
Lucknow, March 25 (IANS) Decks are being cleared for the installation of the world’s tallest Buddha statue in Kushinagar town of eastern Uttar Pradesh. Uttar Pradesh Chief Minister Mayawati was understood to have directed officials to speed up the acquisition and transfer of 600 acres of land required for the Rs.10 billion project to be funded and undertaken by the global Maitryi group.
Proviuion of land is UP government’s share in the project.
The project involves installation of a 152-metre-tall bronze statue of Lord Buddha along with a giant meditation centre, an international university, a state-of-art world-class hospital and a museum. The project also envisages an entertainment complex in the neighbourhood that would include an amusement park and a five-star hotel.
UP Chief Secretary Prashant Kumar Misra presided over a high level meeting of state officials, in which representatives from Maitryi were present here Monday. A presentation on the project was made.
Significantly, the project was initiated during the previous tenure of Chief Minister Mayawati in 2003, after which it was put on the backburner during the Mulayam Singh Yadav regime.
“Since then, it had been hanging fire, so we decided to revive it after Maitryi officials approached us,” Misra told IANS.
He said: “Of the 600 acres required for the project, we need to acquire only about 300 acres while the rest is government land.
“The government had already started the acquisition process. The whole project would not involve any major displacement of people and not more than 70-80 farmers would be involved,” he said.
“We have worked out a handsome rehabilitation package for the farmers who would get displaced on account of the project.”
UP to have world’s tallest Buddha statue
Published: Wednesday, 26 March, 2008, 08:05 AM Doha Time
LUCKNOW: World’s tallest Buddha statue will be installed in Kushinagar town of eastern Uttar Pradesh.
Chief Minister Mayawati has asked officials to speed up acquisition and transfer of 600 acres of land required for the Rs10bn project to be funded and undertaken by the global Maitryi group.
The state government will give the land for the project which involves installation of a 152m tall bronze statue of Lord Buddha along with a giant meditation centre, an international university, a state-of-art hospital and a museum.
The project also envisages an entertainment complex in the neighbourhood that would include an amusement park and a five-star hotel.
Uttar Pradesh Chief Secretary Prashant Kumar Misra presided over a high level meeting of state officials, in which representatives from Maitryi were present here on Monday. A presentation on the project was made.
The project was initiated during the previous tenure of Mayawati in 2003, after which it was put on the backburner.
“Since then, it had been hanging fire, so we decided to revive it after Maitryi officials approached us,” Misra said.
“Of the 600 acres required for the project, we need to acquire only about 300 acres while the rest is government land,” he said.- IANS
India eNews Logo
From correspondents in Uttar Pradesh, India, 03:33 PM IST
Decks are being cleared for the installation of the world’s tallest Buddha statue in Kushinagar town of eastern Uttar Pradesh.
Uttar Pradesh Chief Minister Mayawati was understood to have directed officials to speed up the acquisition and transfer of 600 acres of land required for the Rs.10 billion project to be funded and undertaken by the global Maitryi group.
Proviuion of land is UP government’s share in the project.
The project involves installation of a 152-metre-tall bronze statue of Lord Buddha along with a giant meditation centre, an international university, a state-of-art world-class hospital and a museum. The project also envisages an entertainment complex in the neighbourhood that would include an amusement park and a five-star hotel.
UP Chief Secretary Prashant Kumar Misra presided over a high level meeting of state officials, in which representatives from Maitryi were present here Monday. A presentation on the project was made.
Significantly, the project was initiated during the previous tenure of Chief Minister Mayawati in 2003, after which it was put on the backburner during the Mulayam Singh Yadav regime.
‘Since then, it had been hanging fire, so we decided to revive it after Maitryi officials approached us,’ Misra told IANS.
He said: ‘Of the 600 acres required for the project, we need to acquire only about 300 acres while the rest is government land.
‘The government had already started the acquisition process. The whole project would not involve any major displacement of people and not more than 70-80 farmers would be involved,’ he said.
‘We have worked out a handsome rehabilitation package for the farmers who would get displaced on account of the project.’
India - Uttar Pradesh - Kushinagar Buddhist Site
Kushinagar Buddhist Site
Population : 14,000
Distance : 55km from Gorakhpur
¤ Kushinagar - A Site of Buddhist Parinirvana
KushinagarSituated in Deoria district of eastern Uttar Pradesh, Kushinagara was a small town in the days of the Buddha. But it became famous when the Buddha died here, on his way from Rajgir to Sravasti. His last memorable words were, “All composite things decay. Strive diligently!” This event is known as the ‘Final Blowing-Out’ (Parinirvana) in Buddhist parlance. Since then the place has become a celebrated pilgrim centre. It was the capital of the kingdom of the Mallas, one of the 16 Janapadas (see Sravasti).
¤ Places of Interest
Muktabandhana Stupa
The Muktabandhana Stupa was built by the Mallas just after the Buddha’s death. It is built over the sacred relics of the Buddha himself. The Stupa is also known as Ramabhar Stupa and is 50 ft tall. It is believed that the Stupa was built on the spot where the Buddha was cremated.
Nirvana Stupa
1km west of the Muktabandhana Stupa is the Nirvana Stupa that was built in the days of Ashoka. It was renovated in 1927 by the Burmese Buddhists. In front of the Stupa is the Mahaparinirvana Temple in which is installed a colossal sandstone statue of the Buddha in the reclining position. It was built by the Mathura school of art and was brought to Kushinagar by a Buddhist monk named Haribala during the reign of Kumaragupta (c. a.d.415-454).
Kushinagar
Kushinagar
Once in Kushinagar, it appears that time has come to a complete halt. This sleepy town, with its serenity and unassuming beauty, absorbs visitors into a contemplative mood. It is this place that the Buddha had chosen to free himself from the cycles of death and life and, therefore, it occupies a very special space in the heart of every Buddhist.
Location
Kushinagar is situated in the north Indian state of Uttar Pradesh, 51 km off Gorakhpur. The place, which is famous for the Mahaparinirvana (death) of Lord Buddha, has been included in the famous Buddhist trail encompassing Bihar, Uttar Pradesh, and Nepal.
Kushinagar is also known as Kasia or Kusinara. The founder of Buddhism, Lord Buddha passed away at this place near the Hiranyavati River and was cremated at the Ramabhar stupa. It was once a celebrated center of the Malla kingdom. Many of its stupas and viharas date back to 230 BC-AD 413. when its prosperity was at the peak. The Mauryan emperor Ashoka added grandeur to this place by getting the magnificent statue of Buddha carved on a single piece of red sandstone. Fa Hien, Huen Tsang, and I-tsing, the three famous Chinese scholar travelers to India, all visited Kushinagar.
With the decline of Buddhism, however, Kushinagar lost its importance and suffered much neglect. It was only in the last century that Lord Alexander Cunningham excavated many important remnants of the main site such as the Matha Kua and Ramabhar stupa. Today, people from all over the world visit Kushinagar. Many national and international societies and groups have established their centers here.
Climate
Like other places in the Gangetic plain, the climate of Kushinagar is hot and humid in the summers (mid-April-mid-September) with Maximum Temperature touching 40-45°C. Winters are mild
and Minimum Temperature in December can go down to around 5°C. Monsoon reaches this region in June and remains here till September
Population
Around 22,35,505 people live here
Language
Hindi and Bhojpuri
Places of Interest
Mahaparinirvana Temple
The Mahaparinirvana temple (also known as the Nirvana temple) is the main attraction of Kushinagar. It is a single room structure, which is raised on a platform and is topped by a superstructure, which conforms to the traditional Buddhist style of architecture. The Mahaparinirvana temple houses the world famous 6m (19.68 ft) long statue of the reclining Buddha.
This statue was discovered during the excavation of 1876 by British archaeologists. The statue has been carved out from sandstone and represents the dying Buddha. The figures carved on the four sides of the small stone railing surrounding the statue, show them mourning the death of Lord Buddha. According to an inscription found in Kushinagar, the statue dates back to the 5th century AD.
It is generally believed that Haribala, a Buddhist monk brought the statue of the reclining Buddha to Kushinagar, from Mathura during 5th century, during the period of the Gupta Empire.
Nirvana Stupa
The Nirvana stupa is located behind the Mahaparinirvana temple. British archaeologists discovered this brick structure during the excavation carried out in 1876. Subsequent excavations carried out by the Archaeological Survey of India (ASI) unearthed a copper vessel, which contained the remains of Lord Buddha apart from precious stones, cowries and a gold coin belonging to the Gupta Empire. The copper vessel bore the inscription that the ashes of Lord Buddha had been interred here.
Mathakuar Shrine
The Mathakuar Shrine is an interesting place to visit in Kushinagar. It is located near the Nirvana stupa. A statue of Buddha made out of black stone was found here. The statue shows Buddha in the Bhumi Sparsha mudra (pose in which Buddha is touching the earth with his fingers). It is believed that Lord Buddha preached his last sermon here before his death.
Ramabhar Stupa
The Ramabhar Stupa (also known as the Mukutabandhana stupa) is a 14.9 m (49 ft) tall brick stupa, which is located at a distance of 1 km from the Mahaparinirvana temple. This stupa is built on the spot where Lord Buddha was cremated in 483 BC. Ancient Buddhist scriptures refer this stupa as the Mukutabandhana stupa. It is said that the Malla rulers, who ruled Kushinagar during the death of Buddha built the Ramabhar stupa.
Modern Stupas
Kushinagar has a number of modern stupas and monasteries, which have been built, by different Buddhist countries. The important shrines worth visiting are the Chinese stupa and the IndoJapan-Sri Lankan Buddhist Centre.
Kushinagar Museum
The Kushinagar Museum (Archaeological Museum) is located near the IndoJapan-Sri Lankan Buddhist Centre. The museum has a collection of artefacts like statues, carved panels etc excavated from various stupas and monasteries in Kushinagar and places around it.
Excursion
Gorakhpur
Fifty-one kilometers off Kushinagar is Gorakhpur, an important city of eastern Uttar Pradesh. At Gorakhpur is the Rahul Sanskrityayan Museum, which has an excellent collection of Thanka paintings and relics of the Buddha. The water sports complex at Ramgarh Tal Planetarium and the Gorakhnath Temple in the city are also worth a visit.
Kapilavastu (Piprahwa)
Situated 148 km from Kushinagar and is an important Buddhist pilgrimage. Kapilavastu was the ancient capital of the Sakya clan ruled by Gautama Buddha’s father.
Lumbini
Situated in Nepal at a distance of 122 km from Gorakhpur, Lumbini is the birthplace of Lord Buddha. There are regular buses to the Nepalese border, from where the remaining 26 km has to be covered by private vehicles
How to get there
Airport
The nearest airhead is located at Varanasi from where one can take flights to Delhi, Calcutta, Lucknow, and Patna.
Rail
Kushinagar does not have a railway station. The nearest railway station is at Gorakhpur (51 km), which is the headquarters of Northeastern Railways and linked to important destinations. Some important trains to Gorakhpur are Bombay-Gorakhpur-Bandra Express, New Delhi-Barauni-Vaishali Express, Cochin-Gorakhpur Express, Shaheed Express, Amarnath Express, and Kathgodam Express.
Road
Kushinagar is well connected to other parts of the state of Uttar Pradesh by bus. The distances from places around are : Gorakhpur (51 km), Lumbini (173 km), Kapilavastu (148 km), Sravasti (254 km), and Sarnath (266 km), and Agra (680 km).
BUDDHIST HEARTLAND