Free Online FOOD for MIND & HUNGER - DO GOOD 😊 PURIFY MIND.To live like free birds 🐦 🦢 🦅 grow fruits 🍍 🍊 🥑 🥭 🍇 🍌 🍎 🍉 🍒 🍑 🥝 vegetables 🥦 🥕 🥗 🥬 🥔 🍆 🥜 🎃 🫑 🍅🍜 🧅 🍄 🍝 🥗 🥒 🌽 🍏 🫑 🌳 🍓 🍊 🥥 🌵 🍈 🌰 🇧🇧 🫐 🍅 🍐 🫒Plants 🌱in pots 🪴 along with Meditative Mindful Swimming 🏊‍♂️ to Attain NIBBĀNA the Eternal Bliss.
Kushinara NIBBĀNA Bhumi Pagoda White Home, Puniya Bhumi Bengaluru, Prabuddha Bharat International.
Categories:

Archives:
Meta:
December 2024
M T W T F S S
« Jan    
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  
10/12/19
LESSON 3149 Sun 13 Oct 2019 KUSHINARA NIBBANA BHUMI CETIA at 668, 5A main Road, 8th Cross, HAL 3rd Stage, Bangalore- Karnataka State -India through http://sarvajan.ambedkar.org runs Analytic Insight Net - FREE Online Tipiṭaka Law Research & Practice University 
in
 111 CLASSICAL LANGUAGES to DO GOOD BE MINDFUL to Propagate TIPITAKA BUDDHA AND HIS DHAMMA Suttas word by word and the Constitution of our Country - Complete Course on our Dhamma and Polity for the welfare, happiness and peace of all Awakened Aboriginal Societies and for their Eternal Bliss as Final Goal. When a just born baby is kept isolated without anyone communicating with the baby, after a few days it will speak and human natural (Prakrit) language known as Classical Magahi Magadhi/Classical Chandaso language/Magadhi Prakrit/Classical Hela Basa (Hela Language)/Classical Pali which are the same. Buddha spoke in Magadhi. All the 7111 languages and dialects are off shoot of Classical Magahi Magadhi. Hence all of them are Classical in nature (Prakrit) of Human Beings, just like all other living spieces have their own natural languages for communication. 111 languages are translated by https://translate.google.com Meditate throughout life for Welfare, Happiness and Peace in all postures of the body including, sitting, standing, lying, walking, cycling, swimming, performing martial arts, Tai Chi, Kung Fu, Karate, Kalari and so on. Why because: Buddha was asked, “What have you gained by Meditation?” He replied “Nothing!” “However, Buddha said, let me yell you what I lost: Anger, Anxiety, Depression, Insecurity, Fear of Old Age and Death”
Filed under: General
Posted by: site admin @ 6:09 pm

LESSON 3149 Sun 13 Oct 2019

KUSHINARA NIBBANA BHUMI CETIA

at 668, 5A main Road, 8th Cross, HAL 3rd Stage, Bangalore- Karnataka State -India

through

http://sarvajan.ambedkar.org

runs

Analytic Insight Net - FREE Online Tipiṭaka Law Research & Practice University 
in
 111 CLASSICAL LANGUAGES

to DO GOOD
BE MINDFUL to Propagate TIPITAKA BUDDHA AND HIS DHAMMA Suttas word by
word and the Constitution of our Country - Complete Course on our Dhamma
and Polity for the welfare, happiness and peace of all Awakened
Aboriginal Societies and for their Eternal Bliss as Final Goal.

When a just
born baby is kept isolated without anyone communicating with the baby,
after a few days it will speak and human natural (Prakrit) language
known as
Classical Magahi Magadhi/Classical Chandaso language/Magadhi Prakrit/Classical Hela Basa (Hela Language)/Classical Pali which are the same. Buddha spoke in Magadhi. All the 7111 languages and dialects are off shoot of Classical
Magahi Magadhi. Hence all of them are Classical in nature (Prakrit) of
Human Beings, just like all other living spieces have their own natural
languages for communication. 111 languages are translated by https://translate.google.com

Meditate
throughout life for Welfare, Happiness and Peace in all postures of the
body including, sitting, standing, lying, walking, cycling, swimming,
performing martial arts, Tai Chi, Kung Fu, Karate, Kalari and so on.

Why because:

Buddha was asked, “What have you gained by Meditation?”
He replied “Nothing!”
“However, Buddha said, let me yell you what I lost:
Anger,
Anxiety,
Depression,
Insecurity,
Fear of Old Age and Death”


http://www.buddha-vacana.org/sutta/samyutta/maha/sn47-035.html




Pāḷi



Evaṃ me sutaṃ:




Ekaṃ samayaṃ bhagavā sāvatthiyaṃ viharati Jeta·vane anāthapiṇḍikassa ārāme. Tatra kho bhagavā bhikkhū āmantesi:


‘Bhikkhavo’ ti.

‘Bhaddante’ ti te bhikkhū bhagavato paccassosuṃ. Bhagavā etad-avoca:




Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī. Katha·ñca, bhikkhave, bhikkhu sato hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhu



kāye kāyānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; vedanāsu vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; citte cittānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; dhammesu dhammānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ.



Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sato hoti.

.



Katha·ñca, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhuno viditā vedanā uppajjanti, viditā upaṭṭhahanti, viditā abbhatthaṃ gacchanti. Viditā vitakkā uppajjanti, viditā upaṭṭhahanti, viditā abbhatthaṃ gacchanti. Viditā saññā uppajjanti, viditā upaṭṭhahanti, viditā abbhatthaṃ gacchanti. Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti.

 

Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī ti.




SN 47.35 (S v 180)

Sati Sutta


— Awareness —
[sati]


In this sutta, the Buddha reminds the bhikkhus to be satos and sampajānos, and then defines these two terms.


Thus I have heard:

On one occasion, the Bhagavā was dwelling near Sāvatthī, in Jeta’s grove, Anāthapiṇḍika’s park.{n} There, the Bhagavā adressed the bhikkhus:
– Bhikkhus.
– Bhaddante promised the bhikkhus. The Bhagavā said:
In this way, bhikkhus, a bhikkhu is sato

And how, bhikkhus, is a Bhikkhu sampajāna? Here, bhikkhus, to a bhikkhu the vedanās arise being known, they persist being known, they pass away being known. The vitakkās arise being known, they persist being known, they pass away being known. The saññās arise being known, they persist being known, they pass away being known. In this way, bhikkhus, a bhikkhu is sampajāna

Bhikkhus, a bhikkhu should remain sato and sampajāna. This is our instruction to you.


மரம் >> சுட்டா பினாகா >> ச ut த்தா நிக்கயா >> சதிப ṭṭṭṭ னா ச ut ட்டா

எஸ்.என் 47.35 (எஸ் வி 180)
சதி சுட்டா
- விழிப்புணர்வு -
[சதி]

இந்த
சுட்டாவில், புத்தர் பிக்குக்களை சடோஸ் மற்றும் சம்பாஜோனோஸ் என்று
நினைவுபடுத்துகிறார், பின்னர் இந்த இரண்டு சொற்களையும் வரையறுக்கிறார்.

இவ்வாறு நான் கேள்விப்பட்டேன்:
ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், பகவா, ஜீட்டாவின் தோப்பு, அனாதாபிகிகாவின் பூங்காவில், சவத்தாவுக்கு அருகில் வசித்து வந்தார்.
- பிக்குக்கள்.
- பதான்தே பிக்குக்களுக்கு வாக்குறுதி அளித்தார். பகவர் கூறினார்:
இந்த வழியில், பிக்குஸ், ஒரு பிக்கு என்பது சாடோ

எப்படி, பிக்குக்கள், ஒரு பிக்கு சம்பாஜனா? இங்கே,
பிக்குக்கள், ஒரு பிக்குவுக்கு வேதன்கள் அறியப்படுகிறார்கள், அவர்கள்
அறியப்படுவதைத் தொடர்கிறார்கள், அவர்கள் அறியப்படுவதைக் கடந்து
செல்கிறார்கள்.
விட்டாக்ஸ் அறியப்படுவது எழுகிறது, அவை அறியப்படுவதைத் தொடர்கின்றன, அவை அறியப்படுவதைக் கடந்து செல்கின்றன. சாஸ் அறியப்படுவது எழுகிறது, அவை அறியப்படுவதைத் தொடர்கின்றன, அவை அறியப்படுவதைக் கடந்து செல்கின்றன. இந்த வழியில், பிக்குஸ், ஒரு பிக்கு என்பது சம்பாஜனா

பிக்குஸ், ஒரு பிக்கு சடோ மற்றும் சம்பாஜனமாக இருக்க வேண்டும். இது உங்களுக்கு எங்கள் அறிவுறுத்தல்.

84) छ्लस्सिचल् षन्स्क्रित् छ्लस्सिचल् षन्स्क्रित्

 ट्रेए >> षुत्त Pइṭअक >> षṃयुत्त णिक्āय >> षतिपṭṭह्āन षṃयुत्त

ष्ण् 47.35 (ष् व् 180)
षति षुत्त
— आwअरेनेस्स् —
[सति]

ईन् थिस् सुत्त, थे Bउद्ध रेमिन्द्स् थे भिक्खुस् तो बे सतोस् अन्द् सम्पज्āनोस्, अन्द् थेन् देfइनेस् थेसे त्wओ तेर्म्स्.

ठुस् ई हवे हेअर्दः
Oन्
ओने ओच्चसिओन्, थे Bहगव्ā wअस् द्wएल्लिन्ग् नेअर् ष्āवत्थ्ī, इन् ञेत’स्
ग्रोवे, आन्āथपिṇḍइक’स् पर्क्.{न्} ठेरे, थे Bहगव्ā अद्रेस्सेद् थे
भिक्खुसः
– Bहिक्खुस्.
– Bहद्दन्ते प्रोमिसेद् थे भिक्खुस्. ठे Bहगव्ā सैदः
ईन् थिस् wअय्, भिक्खुस्, अ भिक्खु इस् सतो

आन्द्
होw, भिक्खुस्, इस् अ Bहिक्खु सम्पज्āन? ःएरे, भिक्खुस्, तो अ भिक्खु थे
वेदन्āस् अरिसे बेइन्ग् क्नोwन्, थेय् पेर्सिस्त् बेइन्ग् क्नोwन्, थेय्
पस्स् अwअय् बेइन्ग् क्नोwन्. ठे वितक्क्āस् अरिसे बेइन्ग् क्नोwन्, थेय्
पेर्सिस्त् बेइन्ग् क्नोwन्, थेय् पस्स् अwअय् बेइन्ग् क्नोwन्. ठे सññāस्
अरिसे बेइन्ग् क्नोwन्, थेय् पेर्सिस्त् बेइन्ग् क्नोwन्, थेय् पस्स् अwअय्
बेइन्ग् क्नोwन्. ईन् थिस् wअय्, भिक्खुस्, अ भिक्खु इस् सम्पज्āन

Bहिक्खुस्, अ भिक्खु स्होउल्द् रेमैन् सतो अन्द् सम्पज्āन. ठिस् इस् ओउर् इन्स्त्रुच्तिओन् तो योउ.

https://www.youtube.com/watch?v=IJbLlkaYXwY
Nibbana Awakenment with awareness and Buddhist Salvation

Ivan Battilana
408 subscribers
Lesson on the meaning of Nirvana and salvation in Buddhism.l
Category
People & Blogs


§ 2. The Buddha did not promise to give Salvation. He said He was Marga
Data (Way Finder) and not Moksha Data (Giver of Salvation)

1. Most religions are described as revelations. But the Buddha’s religion is not a revelation.
2. A revealed religion is so called because it is a message of God
to His creatures to worship their maker (i.e., God) and to save their
souls.
3. Often the message is sent through a chosen individual
who is called a prophet, to whom the message is revealed and who reveals
it to the people. It is then called Religion.
4. The obligation of the prophet is to ensure salvation to the faithful.
5. Salvation of the faithful means the saving of their souls from
being sent to hell, provided they obey God’s commands and recognise the
prophet as his messenger.
6. The Buddha never claimed that he was a prophet or a messenger of God. He repudiated any such description.
7. A more important point than this is that his religion is a
discovery. As such, it must be sharply distinguished from a religion
which is called Revelation.
8. His religion is a discovery in
the sense that it is the result of inquiry and investigation into the
conditions of human life on earth; and understanding of the working of
human instincts with which man is born; the moulding of his instincts
and dispositions which man has formed as a result of history and
tradition, and which are working to his detriment.
9. All
prophets have promised salvation. The Buddha is the one teacher who did
not make any such promise. He made a sharp distinction between a moksha
data and a marga data, one who gives salvation and one who only shows
the way.
10. He was only a marga data. Salvation must be sought by each for himself by his own effort.
11. He made this very clear to the Brahmin Moggallana in the following Sutta.
12. “Once the Exalted One was staying at Shravasti, in the East Park, at the [multi-]storeyed house of Migara’s mother.
13. “Then the Brahmin Moggallana, the accountant, came to the
Exalted One and gave him friendly greeting, and after the exchange of
courtesies sat down at one side. So seated, the Brahmin Moggallana, the
accountant, said this to the Exalted One:
14. “‘Just as, Master
Gautama, one gets a gradual view of this [multi-]storeyed house, a
progress, a graduated path, and so on right up to the last step of the
stairs, just so is the progressive training of us Brahmins: that is to
say, in our course of study in the Vedas.’
15. “‘Just as in a
course of archery, Gautama, with us the Brahmins, the training, the
progress, the approach is step by step; for instance, in counting.’

16. “‘When we take a private pupil we make him count thus: ‘One one,
twice two, thrice three, four times four, and so on up to a hundred.’
Now is it possible. Master Gautama, for you to point to a similar
progressive training on the part of your followers in your Dhamma?’

17. “‘It is so, Brahmin. Take the case, Brahmin, of a clever
horse-trainer. He takes a thoroughbred in hand, gives him his first
lesson with bit and bridle, and then proceeds to the further course.’
18. “‘Just so, Brahmin, the Tathagata takes in hand a man who is to
be trained and gives him his first lesson, thus: ‘Come thou, brother!
Be virtuous. Abide, constrained by the restraint of the obligation.’
19. ‘Become versed in the practice of right behaviour; seeing
danger in trifling faults, do you undertake the training and be a pupil
in the moralities.’
20. “‘As soon as he has mastered all that,
the Tathagata gives him his second lesson, thus: ‘Come thou brother!
Seeing an object with the eye, be not charmed by its general appearance
or its details.’
21. “‘Persist in the restraint of that
dejection that comes from craving, caused by the sense of sight
uncontrolled–these ill states, which would overwhelm one like a flood.
Guard the sense of sight, win control over the sense of sight.’

22. “‘And so do with the other organs of sense. When you hear a sound
with the ear, or smell a scent with the nose, taste a taste with the
tongue, or with body touch things tangible, and when with mind you are
conscious of a thing, be not charmed with its general appearance or its
details.’
23. “‘As soon as he has mastered all that, the
Tathagata gives him a further lesson, thus: ‘Come thou, brother! Be
moderate in eating; earnest and heedful do you take your food, not for
sport not for indulgence, not for adding personal charm or comeliness to
body, but do it for body’s stabilising, for its support, for protection
from harm, and for keeping up the practice of the righteous life, with
this thought: ‘I check my former feeling. To no new feeling will I give
rise, that maintenance and comfort may be mine.’
24. “‘Then,
Brahmin, when he has won restraint in food, the Tathagata gives him a
further lesson thus: ‘Come thou, brother! Abide given to watchfulness.
By day, when walking or sitting, cleanse your heart from things that may
hinder you. By night spend the first watch walking up and down or
sitting, and do likewise. By night in the second watch, lie down on the
right side in the posture of a lion, and placing one foot upon the
other, mindful and self-possessed, set your thoughts on the idea of
exertion. Then in the third watch of the night rise up, and walking up
and down, or sitting, cleanse the heart of things that may hinder.’

25. “‘Then, Brahmin, when the brother is devoted to watchfulness,
the Tathagata gives him a further lesson, thus: ‘Come thou, brother!
Be possessed of mindfulness and self-control. In going forth or going
back, have yourself under control. In looking forward or looking back,
in bending or relaxing, in wearing robes or carrying robe and bowl, in
eating, chewing, tasting, in easing yourself, in going, standing,
sitting, lying, sleeping or waking, in speaking or keeping silence have
yourself under control.’
26. “‘Then Brahmin, when he is
possessed of self-control, the Tathagata gives him a further lesson
thus: ‘Come thou, brother! Seek out a secluded lodging, a forest or
root of a tree, a mountain or a cave or a mountain grotto, a charnel
field, a forest retreat, the open air, a heap of straw.’ And he does so.
And when he has eaten his food he sits down crosslegged, and keeping
his body straight up, he proceeds to practise the four ecstacies.’

27. “‘Now, Brahmin, for all brothers who are pupils, who have not yet
attained mastery of mind, who abide aspiring, for such is the manner of
my training.’
28. “‘But as to those brethren who are arhants,
who have destroyed the asavas, who have lived the life, done their task,
laid down the burden, won their own salvation, utterly destroyed the
fetters of becoming, and are released by the perfect insight, for such
as those these things are conducive to ease in the present life and to
mindful self-control as well.’
29. “When this was said, the Brahmin Moggallana, the accountant, said to the Exalted One :
30. “‘But tell me, Master Gautama. Do the disciples of the worthy
Gautama,–do all of them win the absolute perfection which is Nibbana,
or do some fail thus to attain?’
31. “Some of my disciples, Brahmin, thus advised and trained by me, do so attain. Others do not.”
32. “But what is the reason, Master Gautama? What is the cause,
Master Gautama? Here we have Nibbana. Here we have the Path to Nibbana.
Here we have the worthy Gautama as instructor. What is the reason, I
say, why some disciples thus advised and trained do attain, while
others do not attain?”
33. “That, Brahmin, is a question that I
will answer. But first do you answer me this, so far as you think fit.
Now how say you. Brahmin–Are you well skilled in the road to
Rajagraha?”
34. “I am, master, Skilled indeed am I in the road to Rajagraha!’
35. “Well, thus instructed, thus advised, he takes the wrong road, and off he goes with his face set to the west.
36. “Then a second man comes up with the same request, and you give
him the same instructions. He follows your advice and comes safe to
Rajagraha.
37. “‘That is my business?’
38. “‘What do I in the matter. Brahmin? The Tathagata is one who only shows the way.’
39. Here is a full statement that he does not promise salvation. He only shows the way.
40. Besides, what is salvation?
41. With Mohammad and Jesus, salvation means saving the soul from being sent to hell, by the intercession of the Prophet.
42. With Buddha, salvation means Nibbana, and Nibbana means control of passions.
43. What promise of salvation can there be in such a Dhamma?


About This Website
youtube.com
Lesson on the meaning of Nirvana and salvation in Buddhism.l

https://www.youtube.com/watch?v=IJbLlkaYXwY
விழிப்புணர்வு மற்றும் ப Buddhist த்த இரட்சிப்புடன் நிபானா விழிப்புணர்வு

இவான் பட்டிலனா
408 சந்தாதாரர்கள்
புத்தமதத்தில் நிர்வாணம் மற்றும் இரட்சிப்பின் பொருள் பற்றிய பாடம்
வகை
நபர்கள் & வலைப்பதிவுகள்


§ 2. புத்தர் இரட்சிப்பைக் கொடுப்பதாக வாக்குறுதி அளிக்கவில்லை. அவர்
மார்கா டேட்டா (வே ஃபைண்டர்) மற்றும் மோக்ஷா டேட்டா (இரட்சிப்பைக்
கொடுப்பவர்) அல்ல என்று கூறினார்

1. பெரும்பாலான மதங்கள் வெளிப்பாடுகள் என விவரிக்கப்படுகின்றன. ஆனால் புத்தரின் மதம் ஒரு வெளிப்பாடு அல்ல.
2. வெளிப்படுத்தப்பட்ட ஒரு மதம் என்று அழைக்கப்படுகிறது, ஏனென்றால் அது
படைத்தவர்களை (அதாவது, கடவுளை) வணங்குவதற்கும் அவர்களின் ஆத்துமாக்களைக்
காப்பாற்றுவதற்கும் கடவுளின் செய்தி.
3. பெரும்பாலும் செய்தி ஒரு
தீர்க்கதரிசி என்று அழைக்கப்படும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட நபர் மூலமாக
அனுப்பப்படுகிறது, யாருக்கு செய்தி வெளிப்படுத்தப்படுகிறது, அதை மக்களுக்கு
வெளிப்படுத்துகிறது. பின்னர் அது மதம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
4. உண்மையுள்ளவர்களுக்கு இரட்சிப்பை உறுதி செய்வதே தீர்க்கதரிசியின் கடமையாகும்.
5. உண்மையுள்ளவர்களின் இரட்சிப்பு என்பது அவர்கள் ஆத்துமாக்களை
நரகத்திற்கு அனுப்புவதிலிருந்து காப்பாற்றுவதாகும், அவர்கள் கடவுளின்
கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படிந்து, தீர்க்கதரிசியை அவருடைய தூதராக
அங்கீகரிக்கிறார்கள்.
6. புத்தர் ஒருபோதும் அவர் ஒரு தீர்க்கதரிசி அல்லது கடவுளின் தூதர் என்று கூறவில்லை. அத்தகைய எந்த விளக்கத்தையும் அவர் மறுத்தார்.
7. இதை விட மிக முக்கியமான விஷயம் என்னவென்றால், அவருடைய மதம் ஒரு
கண்டுபிடிப்பு. எனவே, இது வெளிப்படுத்துதல் என்று அழைக்கப்படும் ஒரு
மதத்திலிருந்து கூர்மையாக வேறுபடுத்தப்பட வேண்டும்.
8. பூமியில் உள்ள
மனித வாழ்க்கையின் நிலைமைகள் பற்றிய விசாரணை மற்றும் விசாரணையின்
விளைவாகும் என்ற அர்த்தத்தில் அவரது மதம் ஒரு கண்டுபிடிப்பு; மனிதன்
பிறக்கும் மனித உள்ளுணர்வுகளின் செயல்பாட்டைப் புரிந்துகொள்வது; வரலாறு
மற்றும் பாரம்பரியத்தின் விளைவாக மனிதன் உருவாக்கிய அவனது உள்ளுணர்வு
மற்றும் மனநிலைகளின் வடிவமைத்தல் மற்றும் அவனுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும்.
9. எல்லா தீர்க்கதரிசிகளும் இரட்சிப்பை வாக்குறுதி அளித்துள்ளனர். அத்தகைய
வாக்குறுதியை வழங்காத ஒரே ஆசிரியர் புத்தர். அவர் ஒரு மோக்ஷ தரவுக்கும்
மார்கா தரவிற்கும் இடையே ஒரு கூர்மையான வேறுபாட்டைக் காட்டினார்,
இரட்சிப்பைக் கொடுப்பவர் மற்றும் வழியை மட்டுமே காண்பிப்பவர்.
10. அவர் ஒரு மார்கா தரவு மட்டுமே. ஒவ்வொருவரும் தனது சொந்த முயற்சியால் இரட்சிப்பைத் தேட வேண்டும்.
11. அவர் இதை பின்வரும் சுத்தத்தில் பிராமண மொகல்லனாவிடம் மிகத் தெளிவுபடுத்தினார்.
12. “ஒரு காலத்தில் உயர்ந்தவர் கிழக்கு பூங்காவில் உள்ள ஷ்ராவஸ்தியில், மிகாராவின் தாயின் [பல] மாடி வீட்டில் தங்கியிருந்தார்.
13. “பின்னர் பிராமண மொகல்லனா, கணக்காளர், உயர்ந்தவரிடம் வந்து அவருக்கு
நட்பு வாழ்த்து தெரிவித்தார், மரியாதை பரிமாற்றத்திற்குப் பிறகு ஒரு
பக்கத்தில் அமர்ந்தார். எனவே அமர்ந்து, கணக்காளர் பிராமண மொகல்லானா இதை
உயர்ந்தவரிடம் கூறினார் :
14. “‘மாஸ்டர் க ut தமா, ஒருவர் இந்த [பல]
மாடி வீடு, ஒரு முன்னேற்றம், ஒரு பட்டம் பெற்ற பாதை போன்றவற்றைப்
படிப்படியாகப் பெறுகிறார், மேலும் படிக்கட்டுகளின் கடைசி படி வரை,
முற்போக்கான பயிற்சி எங்களில் பிராமணர்கள்: அதாவது, வேதங்களில் எங்கள்
படிப்பில். ‘
15. “” வில்வித்தை, க ut தமா, எங்களுடன் பிராமணர்கள், பயிற்சி, முன்னேற்றம், அணுகுமுறை படிப்படியாக உள்ளது; உதாரணமாக, எண்ணுவதில். ‘
16. “” நாங்கள் ஒரு தனியார் மாணவனை எடுத்துக் கொள்ளும்போது, ​​அவரை
இவ்வாறு எண்ணுவோம்: ‘ஒன்று, இரண்டு, இரண்டு, மூன்று, மூன்று, நான்கு முறை,
மற்றும் நூறு வரை.’ இப்போது அது சாத்தியம். மாஸ்டர் க ut தமா, உங்கள்
தம்மத்தில் உங்களைப் பின்தொடர்பவர்களின் தரப்பில் இதேபோன்ற முற்போக்கான
பயிற்சியை சுட்டிக்காட்ட வேண்டுமா? ‘
17. “‘அது அப்படியே, பிராமணர்.
ஒரு புத்திசாலித்தனமான குதிரைப் பயிற்சியாளரின் விஷயத்தை எடுத்துக்
கொள்ளுங்கள். அவர் கையில் ஒரு முழுமையாய் எடுத்து, தனது முதல் பாடத்தை பிட்
மற்றும் கசப்புடன் தருகிறார், பின்னர் மேலும் போக்கிற்கு செல்கிறார்.’
18. “‘அப்படியே, பிராமணரே, ததகதா பயிற்சி பெற வேண்டிய ஒரு மனிதனைக் கையில்
எடுத்துக்கொண்டு, அவனுடைய முதல் பாடத்தை அவனுக்குக் கொடுக்கிறான்,
இவ்வாறு:’ சகோதரனே, வாருங்கள், நல்லொழுக்கமுள்ளவராக இருங்கள்.
19.
‘சரியான நடத்தை நடைமுறையில் தேர்ச்சி பெறுங்கள்; அற்பமான தவறுகளில்
ஆபத்தைப் பார்த்து, நீங்கள் பயிற்சியை மேற்கொண்டு ஒழுக்கநெறிகளில் ஒரு
மாணவராக இருக்கிறீர்களா? ‘
20. “‘அதையெல்லாம் அவர் தேர்ச்சி பெற்றவுடன், ததகதா அவருக்கு இரண்டாவது பாடம் கொடுக்கிறார், இவ்வாறு:’ சகோதரனே வா!
21. “‘ஏக்கத்திலிருந்து வரும், கட்டுப்பாடற்ற பார்வை உணர்வால் ஏற்படும்
அந்த வெறுப்பைத் தடுத்து நிறுத்துங்கள் - இந்த மோசமான நிலைகள், ஒருவரைப்
போல வெள்ளத்தை மூழ்கடிக்கும். பார்வை உணர்வைக் காத்து, பார்வை உணர்வின்
மீது கட்டுப்பாட்டை வெல்லுங்கள் . ‘
22. “‘மேலும் மற்ற உறுப்புகளுடன்
செய்யுங்கள். நீங்கள் காதுடன் ஒரு சத்தத்தைக் கேட்கும்போது, ​​அல்லது
மூக்கால் ஒரு வாசனை வாசனை வரும்போது, ​​நாக்குடன் ஒரு சுவை ருசிக்கும்போது,
​​அல்லது உடல் தொடுதலுடன் உறுதியானவை, மற்றும் மனதில் இருக்கும்போது ஒரு
விஷயத்தை அறிந்தவர்கள், அதன் பொதுவான தோற்றம் அல்லது விவரங்களுடன்
வசீகரிக்க வேண்டாம். ‘
23. உடலில் தனிப்பட்ட அழகை அல்லது அழகைச்
சேர்ப்பதற்காக அல்ல, ஆனால் உடலின் உறுதிப்படுத்தலுக்காகவும், அதன்
ஆதரவிற்காகவும், தீங்குகளிலிருந்து பாதுகாப்பதற்காகவும், நீதியான
வாழ்க்கையின் நடைமுறையைத் தொடரவும் இதைச் செய்யுங்கள்: ‘எனது முந்தைய
உணர்வை நான் சரிபார்க்கிறேன். இல்லை பராமரிப்பு மற்றும் ஆறுதல் என்னுடையதாக
இருக்கலாம் என்று நான் புதிய உணர்வைத் தருவேன். ‘
24. “‘பின்னர்,
பிராமணரே, அவர் உணவில் கட்டுப்பாட்டை வென்றதும், ததகதா அவருக்கு மேலும் ஒரு
படிப்பினை அளிக்கிறார்:’ சகோதரரே, வாருங்கள்! விழிப்புடன் இருங்கள். பகல்,
நடைபயிற்சி அல்லது உட்கார்ந்திருக்கும்போது, ​​உங்கள் இருதயத்தை
தூய்மைப்படுத்துங்கள் உங்களுக்கு இடையூறாக இருக்கலாம். இரவில் முதல்
கடிகாரத்தை மேலேயும் கீழேயும் அல்லது உட்கார்ந்து கழிக்கவும், அவ்வாறே
செய்யுங்கள். இரண்டாவது கடிகாரத்தில் இரவில், சிங்கத்தின் தோரணையில் வலது
பக்கத்தில் படுத்து, ஒரு பாதத்தை மறுபுறம் வைக்கவும், கவனத்துடன் மற்றும்
சுயமரியாதை உடையவர்கள், உழைப்பின் யோசனையில் உங்கள் எண்ணங்களை அமைத்துக்
கொள்ளுங்கள். பின்னர் இரவின் மூன்றாவது கண்காணிப்பில் எழுந்து, மேலும்
கீழும், அல்லது உட்கார்ந்து, தடைசெய்யக்கூடிய விஷயங்களின் இதயத்தை
சுத்தப்படுத்துங்கள். ‘
25. “‘அப்படியானால், பிராமணரே, சகோதரர்
விழிப்புடன் ஈடுபடும்போது, ​​ததகதா அவருக்கு மேலும் ஒரு பாடம் தருகிறார்,
இவ்வாறு:’ சகோதரரே, வாருங்கள், நினைவாற்றல் மற்றும் சுய கட்டுப்பாட்டைக்
கொண்டிருங்கள். வெளியே செல்லும்போது அல்லது திரும்பிச் செல்லும்போது,
​​நீங்களே இருங்கள் கட்டுப்பாட்டுக்குள். அல்லது ம silence னம்
காத்துக்கொள்வது உங்களை கட்டுக்குள் வைத்திருக்கும். ‘
26. “‘பின்னர்
பிராமணரே, அவர் தன்னடக்கத்தைக் கொண்டிருக்கும்போது, ​​ததகதா அவருக்கு
மேலும் ஒரு படிப்பினை அளிக்கிறார்:’ தம்பி, வாருங்கள், ஒரு ஒதுங்கிய
உறைவிடம், ஒரு காடு அல்லது ஒரு மரத்தின் வேர், ஒரு மலை அல்லது குகையைத்
தேடுங்கள் அல்லது ஒரு மலை கிரோட்டோ, ஒரு சேனல் புலம், ஒரு காடு
பின்வாங்கல், திறந்தவெளி, வைக்கோல் குவியல். ‘ அவர் அவ்வாறு செய்கிறார்.
அவர் தனது உணவைச் சாப்பிட்டவுடன் குறுக்கு வழியே உட்கார்ந்து, உடலை நேராக
வைத்துக் கொண்டு, நான்கு பரவசங்களையும் கடைப்பிடிக்கிறார். ‘
27.
“‘இப்போது, ​​பிராமணரே, மாணவர்களான, இன்னும் மனதில் தேர்ச்சி பெறாத,
ஆர்வமுள்ளவர்களாக இருக்கும் அனைத்து சகோதரர்களுக்கும், என் பயிற்சியின்
முறை இதுதான்.’
28. “‘ஆனால், சகோதரர்களாக, ஆசவர்களை அழித்தவர்கள்,
வாழ்க்கையை வாழ்ந்தவர்கள், தங்கள் பணியைச் செய்தவர்கள், சுமையைச்
சுமத்தினர், தங்கள் சொந்த இரட்சிப்பை வென்றவர்கள், ஆகிவிடுவதை முற்றிலுமாக
அழித்து, விடுவிக்கப்பட்டவர்கள் சரியான நுண்ணறிவு, இது போன்றவை தற்போதைய
வாழ்க்கையில் எளிமையாக்கவும், கவனத்துடன் சுய கட்டுப்பாடு கொள்ளவும்
உகந்தவை. ‘
29. “இது கூறப்பட்டபோது, ​​கணக்காளர் பிராமண மொகல்லனா மிக உயர்ந்தவரிடம் கூறினார்:
30. “‘ஆனால், மாஸ்டர் க ut தமா, என்னிடம் சொல்லுங்கள். தகுதியான க ut
தமரின் சீடர்கள், - அவர்கள் அனைவரும் நிபானா என்ற முழுமையான முழுமையை
வென்றார்களா, அல்லது சிலர் அவ்வாறு அடையத் தவறிவிடுகிறார்களா?’
31.
“என் சீடர்களில் சிலர், பிராமணர், இவ்வாறு எனக்கு அறிவுரை மற்றும்
பயிற்சியளித்தார், அவ்வாறு செய்யுங்கள். மற்றவர்கள் அவ்வாறு செய்ய
மாட்டார்கள்.”
32. “ஆனால், என்ன காரணம், மாஸ்டர் க ut தமா? என்ன
காரணம், மாஸ்டர் க ut தமா? இங்கே நமக்கு நிபானா இருக்கிறது. இங்கே நமக்கு
நிபானாவுக்கான பாதை உள்ளது. இங்கே பயிற்றுவிப்பாளராக தகுதியான க ut தமா
இருக்கிறார். காரணம் என்ன, நான் சொல்கிறேன், சில சீடர்கள் ஏன் இவ்வாறு
அறிவுறுத்தப்படுகிறார்கள், பயிற்சியளிக்கிறார்கள், மற்றவர்கள் அடையவில்லை? “
33. “அது, பிராமணரே, நான் பதில் சொல்லும் ஒரு கேள்வி. ஆனால் முதலில்
நீங்கள் இதற்குப் பதிலளிப்பீர்கள், நீங்கள் பொருத்தமாக நினைக்கும் வரை.
இப்போது நீங்கள் எப்படிச் சொல்கிறீர்கள். பிராமணர் - ராஜகிரகா செல்லும்
பாதையில் நீங்கள் நன்கு திறமையானவரா?”
34. “நான், எஜமானரே, ராஜகிரகா செல்லும் பாதையில் நான் உண்மையில் திறமையானவன்! ‘
35. “சரி, இவ்வாறு அறிவுறுத்தப்பட்டு, இவ்வாறு அறிவுறுத்தப்பட்டு, அவர்
தவறான பாதையை எடுத்துக்கொள்கிறார், மேலும் அவர் முகத்தை மேற்கு நோக்கி
அமைத்துக்கொள்கிறார்.
36. “பின்னர் இரண்டாவது மனிதர் அதே கோரிக்கையுடன்
வருகிறார், நீங்கள் அவருக்கு அதே வழிமுறைகளை வழங்குகிறீர்கள். அவர் உங்கள்
ஆலோசனையைப் பின்பற்றி ராஜகிரகத்திற்கு பாதுகாப்பாக வருகிறார்.
37. “‘அது என்னுடைய தொழில்?’
38. “‘இந்த விஷயத்தில் நான் என்ன செய்வது. பிராமணரா? ததகதா என்பது வழியை மட்டுமே காண்பிப்பவர்.’
39. அவர் இரட்சிப்பை வாக்களிக்கவில்லை என்று ஒரு முழு அறிக்கை இங்கே. அவர் வழி மட்டுமே காட்டுகிறார்.
40. தவிர, இரட்சிப்பு என்றால் என்ன?
41. முகமது மற்றும் இயேசுவுடன், இரட்சிப்பு என்பது நபி அனுப்பியதிலிருந்து
ஆன்மாவை நரகத்திற்கு அனுப்புவதிலிருந்து காப்பாற்றுவதாகும்.
42. புத்தருடன், இரட்சிப்பு என்றால் நிபனா, மற்றும் நிபானா என்றால் உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்துதல் என்று பொருள்.
43. அத்தகைய தர்மத்தில் இரட்சிப்பின் வாக்குறுதி என்ன?
இந்த வலைத்தளத்தைப் பற்றி
youtube.com
நிர்வாண அறிவொளி மற்றும் புத்த இரட்சிப்பு
புத்தமதத்தில் நிர்வாணம் மற்றும் இரட்சிப்பின் பொருள் பற்றிய பாடம்

84) छ्लस्सिचल् षन्स्क्रित् छ्लस्सिचल् षन्स्क्रित्
ह्त्त्प्सः//www.योउतुबे.चोम्/wअत्च्ह्?व्=ईञ्ब्Lल्कYXwY
णिब्बन आwअकेन्मेन्त् wइथ् अwअरेनेस्स् अन्द् Bउद्धिस्त् षल्वतिओन्

ईवन् Bअत्तिलन
408 सुब्स्च्रिबेर्स्
Lएस्सोन् ओन् थे मेअनिन्ग् ओf णिर्वन अन्द् सल्वतिओन् इन् Bउद्धिस्म्.ल्
छतेगोर्य्
Pएओप्ले & Bलोग्स्


§ 2. ठे Bउद्ध दिद् नोत् प्रोमिसे तो गिवे षल्वतिओन्. ःए सैद् ःए wअस्
ंअर्ग डत (Wअय् Fइन्देर्) अन्द् नोत् ंओक्स्ह डत (ङिवेर् ओf षल्वतिओन्)

1. ंओस्त् रेलिगिओन्स् अरे देस्च्रिबेद् अस् रेवेलतिओन्स्. Bउत् थे Bउद्ध’स् रेलिगिओन् इस् नोत् अ रेवेलतिओन्.
2. आ रेवेअलेद् रेलिगिओन् इस् सो चल्लेद् बेचौसे इत् इस् अ मेस्सगे ओf
ङोद् तो ःइस् च्रेअतुरेस् तो wओर्स्हिप् थेइर् मकेर् (इ.ए., ङोद्) अन्द् तो
सवे थेइर् सोउल्स्.
3. Ofतेन् थे मेस्सगे इस् सेन्त् थ्रोउघ् अ
च्होसेन् इन्दिविदुअल् wहो इस् चल्लेद् अ प्रोफेत्, तो wहोम् थे मेस्सगे
इस् रेवेअलेद् अन्द् wहो रेवेअल्स् इत् तो थे पेओप्ले. ईत् इस् थेन्
चल्लेद् ऋएलिगिओन्.
4. ठे ओब्लिगतिओन् ओf थे प्रोफेत् इस् तो एन्सुरे सल्वतिओन् तो थे fऐथ्fउल्.
5. षल्वतिओन् ओf थे fऐथ्fउल् मेअन्स् थे सविन्ग् ओf थेइर् सोउल्स् fरोम्
बेइन्ग् सेन्त् तो हेल्ल्, प्रोविदेद् थेय् ओबेय् ङोद्’स् चोम्मन्द्स्
अन्द् रेचोग्निसे थे प्रोफेत् अस् हिस् मेस्सेन्गेर्.
6. ठे Bउद्ध नेवेर् च्लैमेद् थत् हे wअस् अ प्रोफेत् ओर् अ मेस्सेन्गेर् ओf ङोद्. ःए रेपुदिअतेद् अन्य् सुच्ह् देस्च्रिप्तिओन्.
7. आ मोरे इम्पोर्तन्त् पोइन्त् थन् थिस् इस् थत् हिस् रेलिगिओन् इस् अ
दिस्चोवेर्य्. आस् सुच्ह्, इत् मुस्त् बे स्हर्प्ल्य् दिस्तिन्गुइस्हेद्
fरोम् अ रेलिगिओन् wहिच्ह् इस् चल्लेद् ऋएवेलतिओन्.
8. ःइस् रेलिगिओन्
इस् अ दिस्चोवेर्य् इन् थे सेन्से थत् इत् इस् थे रेसुल्त् ओf इन्qउइर्य्
अन्द् इन्वेस्तिगतिओन् इन्तो थे चोन्दितिओन्स् ओf हुमन् लिfए ओन् एअर्थ्;
अन्द् उन्देर्स्तन्दिन्ग् ओf थे wओर्किन्ग् ओf हुमन् इन्स्तिन्च्त्स् wइथ्
wहिच्ह् मन् इस् बोर्न्; थे मोउल्दिन्ग् ओf हिस् इन्स्तिन्च्त्स् अन्द्
दिस्पोसितिओन्स् wहिच्ह् मन् हस् fओर्मेद् अस् अ रेसुल्त् ओf हिस्तोर्य्
अन्द् त्रदितिओन्, अन्द् wहिच्ह् अरे wओर्किन्ग् तो हिस् देत्रिमेन्त्.
9. आल्ल् प्रोफेत्स् हवे प्रोमिसेद् सल्वतिओन्. ठे Bउद्ध इस् थे ओने
तेअच्हेर् wहो दिद् नोत् मके अन्य् सुच्ह् प्रोमिसे. ःए मदे अ स्हर्प्
दिस्तिन्च्तिओन् बेत्wएएन् अ मोक्स्ह दत अन्द् अ मर्ग दत, ओने wहो गिवेस्
सल्वतिओन् अन्द् ओने wहो ओन्ल्य् स्होwस् थे wअय्.
10. ःए wअस् ओन्ल्य् अ मर्ग दत. षल्वतिओन् मुस्त् बे सोउघ्त् ब्य् एअच्ह् fओर् हिम्सेल्f ब्य् हिस् ओwन् एffओर्त्.
11. ःए मदे थिस् वेर्य् च्लेअर् तो थे Bरह्मिन् ंओग्गल्लन इन् थे fओल्लोwइन्ग् षुत्त.
12. “Oन्चे थे Exअल्तेद् Oने wअस् स्तयिन्ग् अत् ष्ह्रवस्ति, इन् थे
Eअस्त् Pअर्क्, अत् थे [मुल्ति-]स्तोरेयेद् होउसे ओf ंइगर’स् मोथेर्.

13. “ठेन् थे Bरह्मिन् ंओग्गल्लन, थे अच्चोउन्तन्त्, चमे तो थे Exअल्तेद्
Oने अन्द् गवे हिम् fरिएन्द्ल्य् ग्रेएतिन्ग्, अन्द् अfतेर् थे एxच्हन्गे
ओf चोउर्तेसिएस् सत् दोwन् अत् ओने सिदे. षो सेअतेद्, थे Bरह्मिन्
ंओग्गल्लन, थे अच्चोउन्तन्त्, सैद् थिस् तो थे Exअल्तेद् Oनेः
14.
“‘ञुस्त् अस्, ंअस्तेर् ङौतम, ओने गेत्स् अ ग्रदुअल् विएw ओf थिस्
[मुल्ति-]स्तोरेयेद् होउसे, अ प्रोग्रेस्स्, अ ग्रदुअतेद् पथ्, अन्द् सो
ओन् रिघ्त् उप् तो थे लस्त् स्तेप् ओf थे स्तैर्स्, जुस्त् सो इस् थे
प्रोग्रेस्सिवे त्रैनिन्ग् ओf उस् Bरह्मिन्सः थत् इस् तो सय्, इन् ओउर्
चोउर्से ओf स्तुद्य् इन् थे Vएदस्.’
15. “‘ञुस्त् अस् इन् अ चोउर्से ओf
अर्च्हेर्य्, ङौतम, wइथ् उस् थे Bरह्मिन्स्, थे त्रैनिन्ग्, थे
प्रोग्रेस्स्, थे अप्प्रोअच्ह् इस् स्तेप् ब्य् स्तेप्; fओर् इन्स्तन्चे,
इन् चोउन्तिन्ग्.’
16. “‘Wहेन् wए तके अ प्रिवते पुपिल् wए मके हिम्
चोउन्त् थुसः ‘Oने ओने, त्wइचे त्wओ, थ्रिचे थ्रेए, fओउर् तिमेस् fओउर्,
अन्द् सो ओन् उप् तो अ हुन्द्रेद्.’ णोw इस् इत् पोस्सिब्ले. ंअस्तेर्
ङौतम, fओर् योउ तो पोइन्त् तो अ सिमिलर् प्रोग्रेस्सिवे त्रैनिन्ग् ओन् थे
पर्त् ओf योउर् fओल्लोwएर्स् इन् योउर् ढम्म?’
17. “‘ईत् इस् सो,
Bरह्मिन्. टके थे चसे, Bरह्मिन्, ओf अ च्लेवेर् होर्से-त्रैनेर्. ःए तकेस् अ
थोरोउघ्ब्रेद् इन् हन्द्, गिवेस् हिम् हिस् fइर्स्त् लेस्सोन् wइथ् बित्
अन्द् ब्रिद्ले, अन्द् थेन् प्रोचेएद्स् तो थे fउर्थेर् चोउर्से.’
18.
“‘ञुस्त् सो, Bरह्मिन्, थे टथगत तकेस् इन् हन्द् अ मन् wहो इस् तो बे
त्रैनेद् अन्द् गिवेस् हिम् हिस् fइर्स्त् लेस्सोन्, थुसः ‘छोमे थोउ,
ब्रोथेर्! Bए विर्तुओउस्. आबिदे, चोन्स्त्रैनेद् ब्य् थे रेस्त्रैन्त् ओf
थे ओब्लिगतिओन्.’
19. ‘Bएचोमे वेर्सेद् इन् थे प्रच्तिचे ओf रिघ्त्
बेहविओउर्; सेएइन्ग् दन्गेर् इन् त्रिfलिन्ग् fऔल्त्स्, दो योउ उन्देर्तके
थे त्रैनिन्ग् अन्द् बे अ पुपिल् इन् थे मोरलितिएस्.’
20. “‘आस् सोओन्
अस् हे हस् मस्तेरेद् अल्ल् थत्, थे टथगत गिवेस् हिम् हिस् सेचोन्द्
लेस्सोन्, थुसः ‘छोमे थोउ ब्रोथेर्! षेएइन्ग् अन् ओब्जेच्त् wइथ् थे एये,
बे नोत् च्हर्मेद् ब्य् इत्स् गेनेरल् अप्पेअरन्चे ओर् इत्स् देतैल्स्.’
21. “‘Pएर्सिस्त् इन् थे रेस्त्रैन्त् ओf थत् देजेच्तिओन् थत् चोमेस्
fरोम् च्रविन्ग्, चौसेद् ब्य् थे सेन्से ओf सिघ्त् उन्चोन्त्रोल्लेद्–थेसे
इल्ल् स्ततेस्, wहिच्ह् wओउल्द् ओवेर्wहेल्म् ओने लिके अ fलोओद्. ङुअर्द्
थे सेन्से ओf सिघ्त्, wइन् चोन्त्रोल् ओवेर् थे सेन्से ओf सिघ्त्.’
22.
“‘आन्द् सो दो wइथ् थे ओथेर् ओर्गन्स् ओf सेन्से. Wहेन् योउ हेअर् अ
सोउन्द् wइथ् थे एअर्, ओर् स्मेल्ल् अ स्चेन्त् wइथ् थे नोसे, तस्ते अ
तस्ते wइथ् थे तोन्गुए, ओर् wइथ् बोद्य् तोउच्ह् थिन्ग्स् तन्गिब्ले, अन्द्
wहेन् wइथ् मिन्द् योउ अरे चोन्स्चिओउस् ओf अ थिन्ग्, बे नोत् च्हर्मेद्
wइथ् इत्स् गेनेरल् अप्पेअरन्चे ओर् इत्स् देतैल्स्.’
23. “‘आस् सोओन्
अस् हे हस् मस्तेरेद् अल्ल् थत्, थे टथगत गिवेस् हिम् अ fउर्थेर् लेस्सोन्,
थुसः ‘छोमे थोउ, ब्रोथेर्! Bए मोदेरते इन् एअतिन्ग्; एअर्नेस्त् अन्द्
हेएद्fउल् दो योउ तके योउर् fओओद्, नोत् fओर् स्पोर्त् नोत् fओर्
इन्दुल्गेन्चे, नोत् fओर् अद्दिन्ग् पेर्सोनल् च्हर्म् ओर् चोमेलिनेस्स् तो
बोद्य्, बुत् दो इत् fओर् बोद्य्’स् स्तबिलिसिन्ग्, fओर् इत्स्
सुप्पोर्त्, fओर् प्रोतेच्तिओन् fरोम् हर्म्, अन्द् fओर् केएपिन्ग् उप् थे
प्रच्तिचे ओf थे रिघ्तेओउस् लिfए, wइथ् थिस् थोउघ्तः ‘ई च्हेच्क् म्य्
fओर्मेर् fएएलिन्ग्. टो नो नेw fएएलिन्ग् wइल्ल् ई गिवे रिसे, थत्
मैन्तेनन्चे अन्द् चोम्fओर्त् मय् बे मिने.’
24. “‘ठेन्, Bरह्मिन्,
wहेन् हे हस् wओन् रेस्त्रैन्त् इन् fओओद्, थे टथगत गिवेस् हिम् अ fउर्थेर्
लेस्सोन् थुसः ‘छोमे थोउ, ब्रोथेर्! आबिदे गिवेन् तो wअत्च्ह्fउल्नेस्स्.
Bय् दय्, wहेन् wअल्किन्ग् ओर् सित्तिन्ग्, च्लेअन्से योउर् हेअर्त् fरोम्
थिन्ग्स् थत् मय् हिन्देर् योउ. Bय् निघ्त् स्पेन्द् थे fइर्स्त् wअत्च्ह्
wअल्किन्ग् उप् अन्द् दोwन् ओर् सित्तिन्ग्, अन्द् दो लिकेwइसे. Bय् निघ्त्
इन् थे सेचोन्द् wअत्च्ह्, लिए दोwन् ओन् थे रिघ्त् सिदे इन् थे पोस्तुरे
ओf अ लिओन्, अन्द् प्लचिन्ग् ओने fओओत् उपोन् थे ओथेर्, मिन्द्fउल् अन्द्
सेल्f-पोस्सेस्सेद्, सेत् योउर् थोउघ्त्स् ओन् थे इदेअ ओf एxएर्तिओन्. ठेन्
इन् थे थिर्द् wअत्च्ह् ओf थे निघ्त् रिसे उप्, अन्द् wअल्किन्ग् उप्
अन्द् दोwन्, ओर् सित्तिन्ग्, च्लेअन्से थे हेअर्त् ओf थिन्ग्स् थत् मय्
हिन्देर्.’
25. “‘ठेन्, Bरह्मिन्, wहेन् थे ब्रोथेर् इस् देवोतेद् तो
wअत्च्ह्fउल्नेस्स्, थे टथगत गिवेस् हिम् अ fउर्थेर् लेस्सोन्, थुसः ‘छोमे
थोउ, ब्रोथेर्! Bए पोस्सेस्सेद् ओf मिन्द्fउल्नेस्स् अन्द्
सेल्f-चोन्त्रोल्. ईन् गोइन्ग् fओर्थ् ओर् गोइन्ग् बच्क्, हवे योउर्सेल्f
उन्देर् चोन्त्रोल्. ईन् लोओकिन्ग् fओर्wअर्द् ओर् लोओकिन्ग् बच्क्, इन्
बेन्दिन्ग् ओर् रेलxइन्ग्, इन् wएअरिन्ग् रोबेस् ओर् चर्र्यिन्ग् रोबे
अन्द् बोwल्, इन् एअतिन्ग्, च्हेwइन्ग्, तस्तिन्ग्, इन् एअसिन्ग्
योउर्सेल्f, इन् गोइन्ग्, स्तन्दिन्ग्, सित्तिन्ग्, ल्यिन्ग्, स्लेएपिन्ग्
ओर् wअकिन्ग्, इन् स्पेअकिन्ग् ओर् केएपिन्ग् सिलेन्चे हवे योउर्सेल्f
उन्देर् चोन्त्रोल्.’
26. “‘ठेन् Bरह्मिन्, wहेन् हे इस् पोस्सेस्सेद्
ओf सेल्f-चोन्त्रोल्, थे टथगत गिवेस् हिम् अ fउर्थेर् लेस्सोन् थुसः ‘छोमे
थोउ, ब्रोथेर्! षेएक् ओउत् अ सेच्लुदेद् लोद्गिन्ग्, अ fओरेस्त् ओर् रोओत्
ओf अ त्रेए, अ मोउन्तैन् ओर् अ चवे ओर् अ मोउन्तैन् ग्रोत्तो, अ च्हर्नेल्
fइएल्द्, अ fओरेस्त् रेत्रेअत्, थे ओपेन् ऐर्, अ हेअप् ओf स्त्रw.’ आन्द्
हे दोएस् सो. आन्द् wहेन् हे हस् एअतेन् हिस् fओओद् हे सित्स् दोwन्
च्रोस्स्लेग्गेद्, अन्द् केएपिन्ग् हिस् बोद्य् स्त्रैघ्त् उप्, हे
प्रोचेएद्स् तो प्रच्तिसे थे fओउर् एच्स्तचिएस्.’
27. “‘णोw, Bरह्मिन्,
fओर् अल्ल् ब्रोथेर्स् wहो अरे पुपिल्स्, wहो हवे नोत् येत् अत्तैनेद्
मस्तेर्य् ओf मिन्द्, wहो अबिदे अस्पिरिन्ग्, fओर् सुच्ह् इस् थे मन्नेर्
ओf म्य् त्रैनिन्ग्.’
28. “‘Bउत् अस् तो थोसे ब्रेथ्रेन् wहो अरे
अर्हन्त्स्, wहो हवे देस्त्रोयेद् थे असवस्, wहो हवे लिवेद् थे लिfए, दोने
थेइर् तस्क्, लैद् दोwन् थे बुर्देन्, wओन् थेइर् ओwन् सल्वतिओन्,
उत्तेर्ल्य् देस्त्रोयेद् थे fएत्तेर्स् ओf बेचोमिन्ग्, अन्द् अरे
रेलेअसेद् ब्य् थे पेर्fएच्त् इन्सिघ्त्, fओर् सुच्ह् अस् थोसे थेसे
थिन्ग्स् अरे चोन्दुचिवे तो एअसे इन् थे प्रेसेन्त् लिfए अन्द् तो
मिन्द्fउल् सेल्f-चोन्त्रोल् अस् wएल्ल्.’
29. “Wहेन् थिस् wअस् सैद्, थे Bरह्मिन् ंओग्गल्लन, थे अच्चोउन्तन्त्, सैद् तो थे Exअल्तेद् Oने ः
30. “‘Bउत् तेल्ल् मे, ंअस्तेर् ङौतम. डो थे दिस्चिप्लेस् ओf थे wओर्थ्य्
ङौतम,–दो अल्ल् ओf थेम् wइन् थे अब्सोलुते पेर्fएच्तिओन् wहिच्ह् इस्
णिब्बन, ओर् दो सोमे fऐल् थुस् तो अत्तैन्?’
31. “षोमे ओf म्य् दिस्चिप्लेस्, Bरह्मिन्, थुस् अद्विसेद् अन्द् त्रैनेद् ब्य् मे, दो सो अत्तैन्. Oथेर्स् दो नोत्.”
32. “Bउत् wहत् इस् थे रेअसोन्, ंअस्तेर् ङौतम? Wहत् इस् थे चौसे,
ंअस्तेर् ङौतम? ःएरे wए हवे णिब्बन. ःएरे wए हवे थे Pअथ् तो णिब्बन. ःएरे
wए हवे थे wओर्थ्य् ङौतम अस् इन्स्त्रुच्तोर्. Wहत् इस् थे रेअसोन्, ई सय्,
wह्य् सोमे दिस्चिप्लेस् थुस् अद्विसेद् अन्द् त्रैनेद् दो अत्तैन्, wहिले
ओथेर्स् दो नोत् अत्तैन्?”
33. “ठत्, Bरह्मिन्, इस् अ qउएस्तिओन् थत् ई
wइल्ल् अन्स्wएर्. Bउत् fइर्स्त् दो योउ अन्स्wएर् मे थिस्, सो fअर् अस्
योउ थिन्क् fइत्. णोw होw सय् योउ. Bरह्मिन्–आरे योउ wएल्ल् स्किल्लेद्
इन् थे रोअद् तो ऋअजग्रह?”
34. “ई अम्, मस्तेर्, ष्किल्लेद् इन्देएद् अम् ई इन् थे रोअद् तो ऋअजग्रह!’
35. “Wएल्ल्, थुस् इन्स्त्रुच्तेद्, थुस् अद्विसेद्, हे तकेस् थे wरोन्ग्
रोअद्, अन्द् ओff हे गोएस् wइथ् हिस् fअचे सेत् तो थे wएस्त्.
36.
“ठेन् अ सेचोन्द् मन् चोमेस् उप् wइथ् थे समे रेqउएस्त्, अन्द् योउ गिवे
हिम् थे समे इन्स्त्रुच्तिओन्स्. ःए fओल्लोwस् योउर् अद्विचे अन्द् चोमेस्
सfए तो ऋअजग्रह.
37. “‘ठत् इस् म्य् बुसिनेस्स्?’
38. “‘Wहत् दो ई इन् थे मत्तेर्. Bरह्मिन्? ठे टथगत इस् ओने wहो ओन्ल्य् स्होwस् थे wअय्.’
39. ःएरे इस् अ fउल्ल् स्ततेमेन्त् थत् हे दोएस् नोत् प्रोमिसे सल्वतिओन्. ःए ओन्ल्य् स्होwस् थे wअय्.
40. Bएसिदेस्, wहत् इस् सल्वतिओन्?
41. Wइथ् ंओहम्मद् अन्द् ञेसुस्, सल्वतिओन् मेअन्स् सविन्ग् थे सोउल्
fरोम् बेइन्ग् सेन्त् तो हेल्ल्, ब्य् थे इन्तेर्चेस्सिओन् ओf थे Pरोफेत्.
42. Wइथ् Bउद्ध, सल्वतिओन् मेअन्स् णिब्बन, अन्द् णिब्बन मेअन्स् चोन्त्रोल् ओf पस्सिओन्स्.
43. Wहत् प्रोमिसे ओf सल्वतिओन् चन् थेरे बे इन् सुच्ह् अ ढम्म?
आबोउत् ठिस् Wएब्सिते
योउतुबे.चोम्
णिर्वन Eन्लिघ्तेन्मेन्त् अन्द् Bउद्धिस्त् षल्वतिओन्
Lएस्सोन् ओन् थे मेअनिन्ग् ओf णिर्वन अन्द् सल्वतिओन् इन् Bउद्धिस्म्.ल्


About This Website
youtube.com
Lesson on the meaning of Nirvana and salvation in Buddhism.l

https://www.youtube.com/watch?v=s9wg_d-2PVA

https://www.ambedkartimes.com/sahib_kanshi_ram.htm

image.png

Read
more Sahib Shri Kanshi Ram Ji


AMBEDKAR TIMES
Forum REMEMBERS

SAHIB SHRI KANSHI RAM ON HIS DEATTH ANNIVERSARY

Remembering Sahib Shri Kanshi Ram Ji
in Contemporary Times


Prem K. Chumber
Editor-In-Chief: www.ambedkartimes.com  & www.deshdoaba.com



Dalit Chetna has its roots in the
sufferings of its progenitors who never tired in making efforts to wake
up their people/Samaj. The beginning was made in a more systematic
manner during the life time of revered Jyotirao Phule who with the
support of his bold life partner revered Savitri Bai Phule made
stringent efforts to educate the lowest of the low while equating
education with the milk of Lioness that whosoever drink it will roar
like a lion. The flame of this struggle was taken up soon after by
Periyar E.V. Ramasamy who founded Justice Party to struggle for long
lost Dalit human rights during colonial India.



Babasaheb Dr B. R. Ambedkar became the
legitimate heir of Phule-Periyar tradition of the generation of Dalit
consciousness and took the same to new heights, never witnessed before
since the beginning of the raising of voice against social exclusion
and justice in the discourses by Tathagat Buddha. Babasaheb Dr Ambedkar
remained on the platform of Dalit struggle from the time of his first
publication on Genesis of Caste in 1916 till his last breath on
December 6, 1956. From 1956 till 1972 Dalits in India experimented with
his conversion formula to get rid of untouchability and getting
organized under Dalit political parties (Independent Labour Party,
Scheduled Castes Federation, Republican Party of India) to fight back
social segregation, political marginalization and economic
peripheralisation. Conversion somehow could not succeed in throwing off
the debris of untouchability even from the confines of their newly
embraced religions. The experience with the distinct Dalit political
parties also remained quite disheartening as at different electoral
intervals Scheduled Castes failed to register victory. Reservation in
the legislature both at state and national levels encouraged
opportunists from within the rank and file of the low castes to get
played in the hands of the upper castes masters in the mainstream
political parties to be ready to come forward to defeat their
counterparts from the Dalit political parties. That is why Babasaheb
used to say that on the reserved seats deaf and dumb low castes are
picked up by the shrewd mainstream political party bosses to defeat the
genuine Dalit candidates from the Dalit Political Parties. This was the
outcome of the failure of Communal Award hard earned by Babasaheb Dr
Ambedkar.



A new wave came with the arrival of Sahib
Shri Kanshi Ram Ji on the political scene of the Dalit Politics in
India as well as with the birth of Dalit Panther movement in
Maharashtra in the early 1970. It was also the time of the revival of
Ad Dharam movement in Punjab by Mr. Mangu Ram, the namesake of Babu
Mangu Ram Mugowalia, who after long stay in England came to stay put in
Jalandhar to work for the upliftment of the Dalit Samaj. Sahib Shri
Kanshi Ram Ji also made sincere efforts to stir new consciousness in
the minds of Dalit people in Punjab while referring to the various
achievements of the glorious Ad Dharam movement. Sahib Shri Kanshi Ram
Ji, in fact, had successfully been able to  inject a new energy and
passion among the Scheduled castes, especially of Punjab and Uttar
Pradesh, by bringing them together on the platform of BAMCEF, DS4
(Dalit Shoshit Samaj Sangarsh Samiti) and Bahujan Samaj Party. He was
of the firm opinion that political power is the key to all locks of
Dalit empowerment. He wanted to strengthen his own people and Samaj who
had been taken for a free ride during centuries.



What Sahib Shri Kanshi Ji said and done
for the Dalit Samaj has once again being realized by his followers and
scholars of Dalit studies that the current times need him and his style
of politics more strongly for the emancipation and empowerment of the
Scheduled castes people.
Ambedkar Times (www.ambedkartimes.com) and Desh Doaba (www.deshdoaba.com)
forum pay floral tributes to the fond memory and momentous work that
Sahib Shri Kanshi Ram Ji had done for his people and Samaj on his
anniversary!!


Prem K. Chumber
Editor-in-Chief www.ambedkartimes.com
Posted at www.ambedkartimes.com on October 9, 2019

AMBEDKARTIMES.COM REMEMBERS
SAHIB SHRI KANSHI RAM JI ON HIS BIRTHDAY


Prem Kumar Chumber (Editor-In-Chief) chumbermedia@yahoo.com

www.ambedkartimes.com , www.ambedkartimes.org, www.deshdoaba.com



Sahib Shri Kanshi Ram
was born on March 15, 1934, in Khawas Pur village of Ropar District of
Punjab. He was the eldest of eight siblings. He belonged to the
Ramdassia (Ad Dharmi) community of the Scheduled Caste group, which is
the largest group in Punjab. He was named Kanshi because after his
birth the midwife placed him in a tray made of kansa metal. His father
owned some land and his uncles were in the armed forces. In Sahib Kanshi
Ram’s own words, “I was born and brought up amongst those who
sacrificed themselves but never betrayed the country…” Despite his
low caste background, he earned a bachelor’s degree in science from the
Government College at Ropar (Punjab).



His upbringing was modest. During his
education years there was nothing special about him to suggest that he
would mature into great social revolutionary. It was only after he took
up a government job in the western Indian state of Maharashtra that he
began to be influenced by the writings and life of Baba Sahib Dr. B.R.
Ambedkar who voiced the concerns of India’s low caste community and
worked hard throughout his life for their empowerment. Soon after his
graduation, Sahib Shri Kanshi Ram Ji joined the research staff of
Kirki’s Explosive Research and Development Laboratory (ERDL) in Pune
1957. While working in Pune, he quit his job after becoming involved in
the famous Deena Bhan case. Deena Bhan, a Rajasthani Scheduled Caste
employee and senior colleague of Sahib Shri Kanshi Ram Ji was
suspended. His fault was that he protested against the decision of ERDL
management for the cancellation of holidays for Ambedkar and Buddha
Jayantis and their replacement by the Tilak Jayanti and one additional
holiday for Diwali. Sahib Shri Kanshi Ram decided to fight against such
a caste ridden and dictatorial behavior of the management. The fighter
in Kanshi Ram got the suspension orders of Deena Bhan revoked and
Ambedkar and Buddha Jayantis holidays were restored.



This was the beginning of the long battle
for the emancipation of the Dalits in the country that Sahib Shri
Kanshi Ram had to lead till his last breath. He resigned from his job
and totally dedicated his entire life for the cause of the community.
He never married nor visited his home since then. His struggle was not
for the home and family. He devised a new strategy to regain the lost
glory of the original (Adi) inhabitants of Bharat. He gave utmost
importance to the culture of work and democratic method of struggle. He
also expanded the circle of the Dalits by incorporating other Backward
Classes and Minorities into it.



He criticized the post-Ambedkar
leadership of Dalits in India. For that he declared Poona Pact as the
main reason. He said that “Poona Pact made Dalits helpless. By
rejecting separate electorate, Dalits were deprived of their genuine
representation in legislatures. Several and various kind of Chamchas
were born in the last fifty years. As and when India’s so called high
caste Hindu rulers felt the need of Chamchas and when the authority of
the upper castes got endangered by real and genuine Dalit leaders,
Chamchas were brought to the fore in all other fields”.



In his “The Chamcha Age”, a well-argued
and polemical tirade against the pseudo Dalit leaders, Sahib Shri Kanshi
Ram Ji sharpens the contradiction for the legitimate acquisition of
political power by the downtrodden in electoral democracy in India. In,
the Chamcha Age, “he focused very much on the Poona Pact which was a
point of a rather decisive Gandhian victory over Dr. Ambedkar after a
long duel between the two at the Round Table Conference”. In the
mid-1960s, Sahib Shri Kanshi Ram Ji began to organize Dalit government
employees to fight against what he saw as the deeply entrenched
prejudice of higher caste peoples. It was around this time that he
decided that he would not marry and dedicate his life to the cause of
Dalit improvement. By the mid-1980s, he decided play a crucial role in
the politics of the country.



The result was the formation of the BSP
(the Common Man’s Party) in 1984. As a politician, he became very
popular among his people, who found a new hope and vision in his style
of functioning and sincerity. Suddenly he became a national figure. He
was a master strategist and a meticulous organizer. He used his
strengths to carve out a niche for Dalits. This was done by deploying
an often combative and aggressive strategy, with virulent attacks on
other political parties which he claimed only represented the interests
of higher caste Hindus. He was sharply different from other
politicians of the mainstream. He used to communicate before he spoke.



He was one of the few great leaders of
Independent India who actually expanded the limits of Dalit politics.
His political vision was never confined to Scheduled Castes only, as is
often thought about him. All of the political organizations he founded
were meant for the downtrodden of all sorts – SC, ST, OBC and
Minorities. It would not be an exaggeration to say that he was the one
who took a lead in making Indian democracy more competitive and
practically open to the Dalit-Bahujan Samaj. Posted on
www.ambedkartimes.com March 15, 2014

PREFACE
OF THE CHAMCHA AGE
(AN ERA OF THE STOOGES)

SAHIB
SHRI KANSHI RAM JI
THE CHAMCHA AGE (An Era of the Stooges)

As victims of the Brahminical culture, for centuries, the
Shudras and Ati-Shudras, now known as the Backward Castes
(S.C., S.T. and O. B. C.) were passing through the Dark
Age Around 1848 Jyotirao Phule initiated revolt against
the Brahminical culture. From the beginning of the 20th
century, the Depressed Classes all over India started revolting
against the Brahminical culture. Around 1920, they were
lucky to have the leadership of Dr. B.R. Ambedkar.

Up to 1930, the struggle of the Depressed Classes was largely
ignored by Gandhiji and the Congress. During the Round Table
Conferences of 1930, 31, & 32 when the communal Award
was announced, Gandhiji was shocked to see that the able
leadership of Dr. Ambedkar could secure for them, both Recognition
and Rights.

This was too much for Gandhiji and his Congress. To deny
the Depressed Classes their due Gandhiji, went on fast till
death on 20th September 1932. Such coercive methods forced
Poona-Pact on the Depressed Classes. But even the Poona-Pact
could not take away Recognition. Thus, we see that when
Caste Hindus were forced to concede a little bit of power,
they took to second line of defense. They saw to it that
they must not lose control over it. This was secured by
the Poona-Pact, by way of denying the right to Separate
Electorates and forcing the Joint Electorates on the Depressed
Classes. Through the Joint Electorates, the representatives
of the Depressed Classes became only nominal representatives
and not real representatives, for no untouchable who did
not agree to be a nominee of the Caste Hindus and be a Chamcha
in their hands, could be elected in a Joint Electorates
in which the untouchable voter was outnumbered in ratio
of 1:5.

With this started the Chamcha Age on September 24, 1932,
the date when Poona-Pact was signed taking away the Separate
Electorates and forcing the Joint Electorates on the Depressed
Classes of India. Now when the Chamcha Age is 50 years old,
it has been decided to write the book, besides denouncing
the Poona-Pact in a big way all over India.

The purpose of writing this book is to enlighten, awaken
and caution the Dalit-Shoshit Samaj (Oppressed and Exploited
Society) and its workers and leaders about the large scale
existence of the element of stooges (Chamchas) in our oppressed
and exploited society. The book is also designed to make
the masses, especially the workers, distinguish between
the genuine and the counterfeit leadership. Those who struggle
to change the times, the Age, must know and understand the
Age in which they are living and operating. The book is
designed to serve that purpose as well.

To make the book more purposeful, it has been divided into
4 parts and 17 chapters. Part I and II give a glimpse of
the past struggles, Part III speaks of the present times
and Part IV suggests ways and means for the future struggles.
Thus all the 4 parts and 17 chapters put together secure
continuity of the past, present and future happenings and
struggles relevant to the purpose before the Book.

Initially a booklet of about 50 pages was designed to enlighten
and caution our own missionary workers about the existence
and nature of the element of stooges amongst the oppressed
and exploited Indians. Later on, it was thought necessary
to give background, the past events that eventually pushed
us into the Chamcha Age. To fulfill this need, the quoting
of past events extensively became inevitable. All this brought
the book to its present size.

The book contains 3 memorandums and one long statement
by Dr. B. R. Ambedkar. Even otherwise Dr. Ambedkar has been
largely referred and extensively quoted. Keeping in mind
the controversial nature of the topic and the wrong stand
on celebrating the golden jubilee of the Poona-Pact by the
lieutenants of Baba Saheb Ambedkar, we are forced to take
shelter under the heavy cover of his writings and works.
Thus, the risk of repetition and over-emphasis has been
purposefully and willfully taken to secure continuity, clarity
and credibility.

The following 4 words: - (i) Tool (ii) Agent (iii) Stooge
(iv) Chamcha carry almost the same meaning, but slightly
different spirit. All over the book, these 4 words have
been used depending upon their effectiveness in carrying
the meaning and the spirit. In the common man’s terminology,
a tool, an agent, or a stooge is termed as Chamcha. And
in this book, I have decided to use common man’s terminology.
To my mind, it will be fruitful to use common man’s
terminology when we fight for his cause.

If you call some one as Chamcha, he will not like it and
is likely to go against you. But when you are calling the
Age as the Chamcha Age, you are biting so many and they
may hit back. But as Chamcha cannot operate on its own,
the operator may hit you back with Chamcha. We should, therefore,
be prepared for the ‘Chamcha Attack’. To keep
the attack mild, we have refrained from illustrating the
events by giving the names, even at the risk of becoming
vague and leaving a lot of guess work for our readers.

At any rate, the Chamcha attack should not frighten us,
because a Chamcha is not a powerful or deadly weapon. Besides,
we must aim at the hand that uses Chamcha. If hit hard the
Chamcha will fall. A fallen Chamcha is absolutely harmless.
Thus, this way, we hope to end the Chamcha Age within a
short Span of about 10 years.


AMBEDKAR
ON POONA PACT
DISADVANTAGES OF THE POONA PACT
SAHIB
SHRI KANSHI RAM JI
THE CHAMCHA AGE (An Era of the Stooges)

On
15th March 1947, on behalf of the Scheduled Caste Federation,
Baba Saheb Dr. B.R. Ambedkar submitted a lengthy Memorandum
to the constituent Assembly which was to draft the future
constitution of India. The memorandum demanding the safeguards
for the Scheduled Castes was quite long and exhaustive.
One of the chapters of the Memorandum dealt with the Poona
Pact, especially the disadvantages of the Poona Pact.
It being most relevant to this book, (THE CHAMCHA AGE
(An Era of the Stooges) expressing Baba Saheb Ambedkar’s
views 15 years after Poona Pact, it therefore reproduced
below:

1-
The Poona Pact was intended to devise a method where by
the Scheduled Castes would be able to return to the Legislature
representatives of their choice. This intention has been
completely nullified as will be seen from the following
series of statistics. The series have been constructed
from the results of the last elections, which took place
in February, 1946.

2-
The statistical data is arranged in four series of tables:

First
series
show the votes secured by the successful
Caste Hindu candidate and the successful Scheduled Caste
candidate in the Final election.

Second
series
show in how many cases did reliance on
reservation clause become necessary for the success of
the Scheduled Caste candidate in the Final election and
in how many he succeeded without the benefit of reservation.

Third
series
show the relative voting strength of the
Caste Hindus and the Scheduled Castes in constituencies
in which seats are reserved for the Scheduled Castes.

Fourth
series show the position in the Primary
election of the Scheduled Caste Candidates who became
successful in the Final elections.

3.
The conclusions that follow from these figures
will not escape those who care to examine them. The figures
prove the following propositions:

(i)
That every of the Scheduled Caste candidate, who became
successful in the Final election, owed his success to
the votes of the caste Hindus and not of the Scheduled
Castes. A great many of them came to the top of the poll
and secured votes equal to and in some cases larger than
those obtained by Caste Hindu candidates (See Tables in
the First Series). Secondly, in very few constituencies
was the successful Scheduled Caste candidate required
to rely on reservation (See Tables in the Second Series).
This is a most unexpected phenomenon. Anyone who compares
the voting strength of the Scheduled Castes with the voting
strength of the Caste Hindus in the different constituencies
(See Tables in the Third Series) would realize that the
voting strength of the Scheduled Castes is so small that
such a phenomenon could never have occurred if only the
Scheduled Castes voters had voted for the Scheduled Castes
candidates. That they have occurred is proof positive
that the success of the Scheduled Caste candidate in the
Final election is conditioned by the Caste Hindu votes.

(ii)
That comparing the results of the Primary election with
those of the Final election the Scheduled Caste candidate
who was elected in the Final election was who had failed
in the Primary election (if the Primary election be treated
as a Final election and the constituency be treated as
a single-member constituency).

(iii)
Owing to the extreme disparity between the voting strength
of the Hindus and the Scheduled Castes- Disparity, which
will not disappear even under adult suffrage system of
joint electorates will not succeed in giving the scheduled
castes the chance of returning their true representatives.

(iv)
The Poona Pact has completely disfranchised the Scheduled
Castes in as much as candidates whom they rejected in
the Primary elections-which is a true index of their will
have been retuned in the Final election by the votes of
the Caste Hindus.

The
Poona Pact is, thus, fraught with mischief. It was accepted
because of the coercive fast of Mr. Gandhi and because
of the assurance given at the time that the Hindus will
not interfere in the election of the Scheduled Castes.

 
DENUNCIATION
OF THE POONA PACT
SAHIB
SHRI KANSHI RAM JI
THE CHAMCHA AGE (An Era of the Stooges)

The
Untouchables were forced to sign the Poona Pact under
the impact of the coercive fast of Gandhiji. Dr. Ambedkar
denounced it the very next day expressing his views, “the
Untouchables were sad. They had every reason to be.”
He kept denouncing it till the end of his life in 1956.
He denounced it in private discussions, public meetings,
relevant writings, in fact on all the occasions that demand
denunciation.

As
an illustration of the denunciation by Baba Saheb Dr.
Ambedkar, some quotations from his two books (1) What
congress and Gandhi have done to the Untouchables, published
in 1945 & (2) States and Minorities, published in
1947, are given below:-

1-
“There was nothing noble in the fast. It was a foul
and filthy act. The fast was not for the benefit of the
Untouchables. It was against them and was the worst form
of coercion against helpless people to give up the constitutional
safeguards of which they had become possessed under the
Prime Minister’s Award and agree to love on the
mercy of the Hindus. It was a vile and witched act. How
can the Untouchables regard such a man as honest and sincere?”

2-
The Communal Award gave the Untouchables two benefits:-


(i) A fixed quota of seats to be elected by separate electorate
of Untouchables and to be filled by persons belonging
to the Untouchables. (ii) Double vote, one to be used
through separate electorates and the other to be used
in the general electorates.

Now
if the Poona Pact increased the quota of seats for the
Untouchables it took away the right to the double vote
given to them by the Communal Award. This increase in
seats can never be deemed to be a compensation for the
loss of the double vote. The second vote given by the
Communal Award was priceless privilege. Its value as a
political weapon was beyond reckoning.

3-
Today the Untouchables have a few more seats than were
given to them by the communal Award. But this is all that
they have. Every other member is indifferent, if not hostile.
If the Communal Award with its system of double voting
had remained, the Untouchables would have had a few seats
less but every other member would have been a member for
the Untouchables. The increase in the number of seats
for the Untouchables is no increase at all and no recompense
for the loss of separate electorate and the double vote.
4- Clause (5) of the Poona Pact has limited the system
of primary election to ten years which means that any
election taking place after 1947 will be by a system of
joint electorates and reserved seats pure and simple.
Things will be much worse under the system of joint electorates
and reserved seats, which will hereafter become operative
under the terms of the Poona Pact. This is no mere speculation
the last election has conclusively proved that the scheduled
Castes can be completely disfranchised in a joint electorate.

5- “The Poona Pact had produced different reactions.
The Untouchable were sad. They had every reason to be
-”
6- In the light of these considerations, it cannot but
appears that the Poona Pact was only the first blow inflicted
upon the Untouchables and that the Hindus, who disliked
it were bent on inflicting on it other blows as and when
circumstances gave them an occasion to do so.”
7- After having accepted the Poona Pact, why did not Mr.
Gandhi keep faith with the Untouchables by telling the
Congress not to despoil the politics of the Untouchables
by contesting the seats reserved for the Untouchables
by getting such Untouchables elected as were prepared
to become the tools of the Hindus?
8- After having accepted the Poona Pact why did not Mr.
Gandhi keep up the gentleman’s agreement and instruct
the Congress High Command to include representatives of
the Untouchables in the Congress Cabinets?
9- This shows that Mr. Gandhi not with standing his being
a party to the Poona Pact is determined not to allow the
Scheduled Castes being given the status of a separate
element and that he is prepared to adopt any argument
however desperate to justify his attitude of opposition.”
10- In short Mr. Gandhi is still on the war path so far
as the Untouchables are concerned. He may start the trouble
over again. The time to trust him has not arrived. The
Untouchables must still hold that the best way to safeguard
them is to say ‘Beware of Mr. Gandhi.’
11- The second misdeed of the Congress was to subject
the Untouchable Congressmen to the rigours of party discipline.
They were completely under the control of the Congress
Party Executive. They could not ask a question which it
did not like. They could not move a resolution which it
did not permit. They vote as they wished and could not
speak what they felt. They were there as dumb driven cattle.
One of the objects of obtaining representation in the
Legislature for the Untouchables is to enable them to
ventilate their grievances and to obtain redress for their
wrongs. The Congress successfully and effectively prevented
this from happening.
12- To end this long and sad story the congress sucked
the juice out of the Poona Pact and threw the rind in
the face of the Untouchables.
13- The Poona Pact has completely defranchised the Scheduled
Castes in as much as candidates whom they rejected in
the Primary election-which is a true index of their will-have
been returned in the Final election by the votes of the
Castes Hindus.
14- The Poona Pact is thus fraught with mischief. It was
accepted because of the coercive fast of Mr. Gandhi and
because of assurance given at the time that the Hindus
will not interfere in the election of Scheduled Caste.

https://www.scmp.com/…/xi-meets-modi-chennais-chinese-commu…
As Xi meets Chennai’s Chinese community hope to witness the ‘Wuhan spirit’


For the past seven decades, the southern Indian city has been home
to some 15 ethnic Chinese families, whose forebears fled during China’s
civil war

As the second informal Xi meeting takes place amid
strained bilateral relations, the community is hopeful for an outcome
that will help bridge cultural ties.

As a boy growing up in India

, David Ma listened to stories about his grandmother braving a crackdown by communist militias and fleeing Wuhan, China
. Reaching what was then called Burma, she walked for days to its
shores, before taking a boat to the southern Indian city of Chennai.

For him, Wuhan has remained a place from where his family had to escape.

Which is why when Chinese President Xi Jinping met on Saturday

to invoke the conciliatory “Wuhan spirit”, 50-year-old Ma will be watching closely.


Ma is among dozens of people in Chennai who trace their origins to
Chinese lands, but have made Chennai – the city where the second
informal Xi summit is taking place – their home for the past seven
decades.

Despite being around for years, their existence remains a
little-known secret in the bustling city of over seven million people.


While the Indian establishment has been showcasing the ancient Chinese
links that Mamallapuram and Chennai share, these families have a more
current link to China and Wuhan in particular.

The central Chinese city of Wuhan was where Xi last April held their first informal summit, in pursuit of smoother ties.

EARLY DAYS

Chennai’s Chinese community arrived just before World War II, escaping the civil war in China.


There are no official figures but Ma estimates there are about 15 such
families in the city – and they are now into their fifth generation.


Sitting in the living room of his house, the soft-spoken Ma reminisces
on his childhood, frequently breaking into a smile, even when sombre.


“My grandmother had to flee because things were very tough for the poor
in China then, during the civil war. If you didn’t support the
Communists, you could be killed,” he says, speaking in fluent Hindi and
Tamil.

The police suspected one of my aunts and her family were
Chinese spies. In one swoop, they were all deported to Hong Kong. David
Ma

To arrive in Chennai, a city with barely any migrant
population, was not easy. The community initially struggled, with
language, food and daily provisions.

But more than anything else, what affected the community was the fluctuations in India-China ties
, David says.


India was among the first nations to establish diplomatic ties with
China in 1950. But a decade later, the two sides found themselves in a
murky boundary dispute which ended in a war in 1962.
Often, the
community’s fortunes mirrored the ebb and flow in the ties. At their
lowest point, during that war, the community too bore the brunt of
anti-China animosity
.

“There used to be a lot of
misunderstandings in those days. The police suspected one of my aunts
and her entire family – who like us, had fled from China – were Chinese
spies. In one swoop, they were all deported to Hong Kong,” Ma says.

ALIEN TONGUES

As the years went by, things got better for Chennai’s tiny Chinese population.


Now, the community is facing a different kind of issue. Being born and
raised in India has meant their links to Chinese culture and traditions
have grown weaker.

Ma’s father, 83-year-old Ma Yau Chung, says the linguistic abilities erode with each new generation.


“Among the children, barely anyone can speak Chinese. They all want to
speak English and maybe some other language too, but not Chinese,” says
Ma Yau Chung.
We speak English and Hindi at home, and we eat various Indian cuisines as much as we eat Chinese food. David Ma


A few members of Chennai’s ethnic Chinese community pictured at the
home of David Ma, extreme right. Photo: Kunal PurohitA few members of
Chennai’s ethnic Chinese community pictured at the home of David Ma,
extreme right. Photo: Kunal Purohit
A few members of Chennai’s ethnic Chinese community pictured at the home of David Ma, extreme right. Photo: Kunal Purohit
As a boy growing up in India
, David Ma listened to stories about his grandmother braving a crackdown by communist militias and fleeing Wuhan, China
. Reaching what was then called Burma, she walked for days to its
shores, before taking a boat to the southern Indian city of Chennai.

For him, Wuhan has remained a place from where his family had to escape.
Which is why when Indian Prime Minister Narendra Modi and Chinese President Xi Jinping meet on Saturday
to invoke the conciliatory “Wuhan spirit”, 50-year-old Ma will be watching closely.


Ma is among dozens of people in Chennai who trace their origins to
Chinese lands, but have made Chennai – the city where the second
informal Xi-Modi summit is taking place – their home for the past seven
decades.
War games, Kashmir and a US$57b question: the issues as Xi meets Modi


Despite being around for years, their existence remains a little-known
secret in the bustling city of over seven million people.

While
the Indian establishment has been showcasing the ancient Chinese links
that Mamallapuram and Chennai share, these families have a more current
link to China and Wuhan in particular.
SUBSCRIBE TO This Week in Asia
Get updates direct to your inbox
By registering, you agree to our T&C and Privacy Policy


The central Chinese city of Wuhan was where Modi and Xi last April held
their first informal summit, in pursuit of smoother ties.
Narendra Modi and Xi Jinping pictured in Wuhan last April. Photo: Xinhua
Narendra Modi and Xi Jinping pictured in Wuhan last April. Photo: Xinhua
Share:

EARLY DAYS

Chennai’s Chinese community arrived just before World War II, escaping the civil war in China.


There are no official figures but Ma estimates there are about 15 such
families in the city – and they are now into their fifth generation.


Sitting in the living room of his house, the soft-spoken Ma reminisces
on his childhood, frequently breaking into a smile, even when sombre.


“My grandmother had to flee because things were very tough for the poor
in China then, during the civil war. If you didn’t support the
Communists, you could be killed,” he says, speaking in fluent Hindi and
Tamil.
The police suspected one of my aunts and her family were
Chinese spies. In one swoop, they were all deported to Hong Kong. David
Ma

To arrive in Chennai, a city with barely any migrant
population, was not easy. The community initially struggled, with
language, food and daily provisions.
But more than anything else, what affected the community was the fluctuations in India-China ties
, David says.
What happened to India’s disappearing Chinese migrants?


India was among the first nations to establish diplomatic ties with
China in 1950. But a decade later, the two sides found themselves in a
murky boundary dispute which ended in a war in 1962.
Often, the
community’s fortunes mirrored the ebb and flow in the ties. At their
lowest point, during that war, the community too bore the brunt of
anti-China animosity
.

“There used to be a lot of
misunderstandings in those days. The police suspected one of my aunts
and her entire family – who like us, had fled from China – were Chinese
spies. In one swoop, they were all deported to Hong Kong,” Ma says.
A Lunar New Year lion dance performance seen in India. Photo: Alamy
A Lunar New Year lion dance performance seen in India. Photo: Alamy
Share:

ALIEN TONGUES

As the years went by, things got better for Chennai’s tiny Chinese population.


Now, the community is facing a different kind of issue. Being born and
raised in India has meant their links to Chinese culture and traditions
have grown weaker.

Ma’s father, 83-year-old Ma Yau Chung, says the linguistic abilities erode with each new generation.


“Among the children, barely anyone can speak Chinese. They all want to
speak English and maybe some other language too, but not Chinese,” says
Ma Yau Chung.
We speak English and Hindi at home, and we eat various Indian cuisines as much as we eat Chinese food. David Ma

Ma says most people in the community do not make conscious efforts to keep Chinese traditions alive.


“I remember when growing up, during Lunar New Year, we used to all
gather in a large group, exchange red envelopes and celebrate it
together. Now, most families just have a quiet meal among themselves,”
says Ma.

Much of it has also to do with how far the community has integrated into life in India.


“We speak English and Hindi at home, and we eat various Indian cuisines
as much as we eat Chinese food,” says Ma, who works as a dentist.


In fact, when some of his family members visited Hong Kong and Macau
recently, they felt homesick for Indian food, Ma’s wife Esther says.
“They could not bear the Chinese food served there and missed having
Indian dishes.”

THE CHINA-INDIA EQUATION

For a while now, relations between India and China have been frosty, with the two nations bickering over various issues.


For many observers, this trip is a chance for both sides to thaw the
chill in ties, even though they are cautious about their expectations
from the summit.

“Xi’s visit is a good development. If the summit
means good things for the two countries, then we are happy as well,” Ma
says. “But the way things have been between the two currently, I don’t
expect anything substantial to emerge.”

Ma, who does not believe
much of the media’s reporting on Beijing, hopes that cultural exchanges
between the two countries will help to clear some misconceptions about
China.

“People often create an image of something based on what
they read and hear. That is not the right away to create one’s
perception,” Ma says. “People-to-people ties are a must for this and I
hope the two countries facilitate that.”

As the two leaders try
and revive the Wuhan spirit and recover from chilly relations, Chennai’s
Chinese community hopes its prayers will also be heard.

https://www.scmp.com/…/xi-meets-modi-chennais-chinese-commu…
ஜி சென்னையின் சீன சமூகத்தை சந்திக்கும்போது, ​​‘வுஹான் ஆவி’க்கு சாட்சியாக இருக்கும் என்று நம்புகிறார்

கடந்த ஏழு தசாப்தங்களாக, தென்னிந்திய நகரம் சுமார் 15 இன சீன குடும்பங்களுக்கு சொந்தமாக உள்ளது, சீனாவின் உள்நாட்டுப் போரின்போது முன்னோர்கள் தப்பி ஓடிவிட்டனர்

இரண்டாவது முறைசாரா ஜி கூட்டம் இருதரப்பு உறவுகளுக்கிடையில் நடைபெறுவதால், கலாச்சார உறவுகளை மேம்படுத்த உதவும் ஒரு முடிவுக்கு சமூகம் நம்பிக்கை கொண்டுள்ளது.

இந்தியாவில் வளர்ந்து வரும் சிறுவனாக

, டேவிட் மா தனது பாட்டி கம்யூனிச போராளிகளின் ஒடுக்குமுறையைத் துணிந்து சீனாவின் வுஹானிலிருந்து தப்பி ஓடியது பற்றிய கதைகளைக் கேட்டார்.
. அப்போது பர்மா என்று அழைக்கப்பட்டதை அடைந்த அவர், தென்னிந்திய நகரமான சென்னைக்கு ஒரு படகு எடுத்துச் செல்வதற்கு முன்பு, அதன் கரையோரங்களுக்கு பல நாட்கள் நடந்து சென்றார்.

அவரைப் பொறுத்தவரை, வுஹான் அவரது குடும்பத்தினர் தப்பிக்க வேண்டிய இடமாக இருந்து வருகிறார்.

அதனால்தான் சீன அதிபர் ஜி ஜின்பிங் சனிக்கிழமை சந்தித்தபோது

சமரசமான “வுஹான் ஆவி” யை அழைக்க, 50 வயதான மா உன்னிப்பாக கவனிப்பார்.

சென்னையில் டஜன் கணக்கான மக்களில் மாவும் சீன நிலங்களுக்கு தோற்றுவித்தவர்களில் ஒருவராக இருக்கிறார், ஆனால் சென்னையை - இரண்டாவது முறைசாரா ஜி உச்சி மாநாடு நடைபெறும் நகரமாக - கடந்த ஏழு தசாப்தங்களாக அவர்களின் வீடு.

பல ஆண்டுகளாக இருந்தபோதிலும், ஏழு மில்லியனுக்கும் அதிகமான மக்கள் வசிக்கும் சலசலப்பான நகரத்தில் அவர்களின் இருப்பு கொஞ்சம் அறியப்பட்ட ரகசியமாகவே உள்ளது.

இந்திய ஸ்தாபனம் மாமல்லபுரம் மற்றும் சென்னை பகிர்ந்து கொள்ளும் பண்டைய சீன இணைப்புகளைக் காண்பிக்கும் அதே வேளையில், இந்த குடும்பங்களுக்கு குறிப்பாக சீனாவுக்கும் வுஹானுக்கும் தற்போதைய தொடர்பு உள்ளது.

மத்திய சீன நகரமான வுஹான், கடந்த ஏப்ரல் மாதம் ஷி அவர்களின் முதல் முறைசாரா உச்சிமாநாட்டை நடத்தியது, மென்மையான உறவுகளைத் தொடர்ந்தது.

ஆரம்ப நாட்களில்

இரண்டாம் உலகப் போருக்கு சற்று முன்னர் சென்னையின் சீன சமூகம் வந்து, சீனாவில் உள்நாட்டுப் போரிலிருந்து தப்பித்தது.

உத்தியோகபூர்வ புள்ளிவிவரங்கள் எதுவும் இல்லை, ஆனால் நகரத்தில் இதுபோன்ற 15 குடும்பங்கள் இருப்பதாக மா மதிப்பிடுகிறது - இப்போது அவர்கள் ஐந்தாவது தலைமுறையில் உள்ளனர்.

தனது வீட்டின் வாழ்க்கை அறையில் உட்கார்ந்து, மென்மையாகப் பேசும் மா தனது குழந்தைப் பருவத்தை நினைவுபடுத்துகிறார், அடிக்கடி புன்னகையுடன் உடைக்கிறார்.

“உள்நாட்டுப் போரின்போது, ​​சீனாவில் ஏழைகளுக்கு விஷயங்கள் மிகவும் கடினமாக இருந்ததால் என் பாட்டி தப்பி ஓட வேண்டியிருந்தது. நீங்கள் கம்யூனிஸ்டுகளை ஆதரிக்கவில்லை என்றால், நீங்கள் கொல்லப்படலாம், ”என்று அவர் சரளமாக இந்தி மற்றும் தமிழில் பேசுகிறார்.

எனது அத்தைகளில் ஒருவர் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினர் சீன உளவாளிகள் என்று போலீசார் சந்தேகித்தனர். ஒரே நேரத்தில், அவர்கள் அனைவரும் ஹாங்காங்கிற்கு நாடு கடத்தப்பட்டனர். டேவிட் மா

எந்தவொரு புலம்பெயர்ந்த மக்கள்தொகை கொண்ட நகரமான சென்னைக்கு வருவது எளிதானது அல்ல. சமூகம் ஆரம்பத்தில் மொழி, உணவு மற்றும் தினசரி ஏற்பாடுகளுடன் போராடியது.

ஆனால் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இந்தியா-சீனா உறவுகளில் ஏற்ற இறக்கங்கள் தான் சமூகத்தை பாதித்தன
, டேவிட் கூறுகிறார்.

1950 ல் சீனாவுடன் இராஜதந்திர உறவுகளை ஏற்படுத்திய முதல் நாடுகளில் இந்தியாவும் இருந்தது. ஆனால் ஒரு தசாப்தத்திற்குப் பிறகு, இரு தரப்பினரும் தங்களை ஒரு இருண்ட எல்லை தகராறில் கண்டனர், இது 1962 ல் ஒரு போரில் முடிந்தது.
பெரும்பாலும், சமூகத்தின் அதிர்ஷ்டம் உறவுகளின் ஓட்டத்தையும் ஓட்டத்தையும் பிரதிபலிக்கிறது. அவர்களின் மிகக் குறைந்த கட்டத்தில், அந்தப் போரின்போது, ​​சமூகமும் சீனாவுக்கு எதிரான விரோதப் போக்கைக் கொண்டிருந்தது
.

“அந்த நாட்களில் நிறைய தவறான புரிதல்கள் இருந்தன. எங்களைப் போன்றவர்கள், சீனாவிலிருந்து தப்பி ஓடிவிட்டவர்கள் - சீன உளவாளிகள் என்று எனது அத்தை ஒருவர் மற்றும் அவரது முழு குடும்பத்தினரும் காவல்துறை சந்தேகித்தனர். ஒரே நேரத்தில், அவர்கள் அனைவரும் ஹாங்காங்கிற்கு நாடு கடத்தப்பட்டனர், ”என்று மா கூறுகிறார்.

ஏலியன் மொழிகள்

ஆண்டுகள் செல்ல செல்ல, சென்னையின் சிறிய சீன மக்களுக்கு விஷயங்கள் சிறப்பாக வந்தன.

இப்போது, ​​சமூகம் வேறு வகையான சிக்கலை எதிர்கொள்கிறது. இந்தியாவில் பிறந்து வளர்ந்திருப்பது சீன கலாச்சாரத்துடனான அவர்களின் தொடர்புகள் மற்றும் மரபுகள் பலவீனமடைந்துள்ளன.

ஒவ்வொரு புதிய தலைமுறையினரிடமும் மொழியியல் திறன்கள் அரிக்கப்படுவதாக மாவின் தந்தை, 83 வயதான மா யாவ் சுங் கூறுகிறார்.

“குழந்தைகள் மத்தியில், யாரும் சீன மொழி பேச முடியாது. அவர்கள் அனைவரும் ஆங்கிலம் பேச விரும்புகிறார்கள், வேறு சில மொழியும் பேசலாம், ஆனால் சீனர்கள் அல்ல, ”என்கிறார் மா யவ் சுங்.
நாங்கள் வீட்டில் ஆங்கிலம் மற்றும் இந்தி பேசுகிறோம், சீன உணவை எவ்வளவு சாப்பிடுகிறோமோ அதேபோல் பல்வேறு இந்திய உணவு வகைகளையும் சாப்பிடுகிறோம். டேவிட் மா

சீன மரபுகளை உயிரோடு வைத்திருக்க சமூகத்தில் பெரும்பாலான மக்கள் நனவான முயற்சிகளை மேற்கொள்வதில்லை என்று மா கூறுகிறார்.

“வளர்ந்து வரும் போது, ​​சந்திர புத்தாண்டின் போது, ​​நாங்கள் அனைவரும் ஒரு பெரிய குழுவில் கூடி, சிவப்பு உறைகளை பரிமாறிக்கொண்டு அதை ஒன்றாக கொண்டாடினோம். இப்போது, ​​பெரும்பாலான குடும்பங்கள் தங்களுக்குள் ஒரு அமைதியான உணவைக் கொண்டிருக்கின்றன, ”என்கிறார் மா.

இந்தியாவில் சமூகம் வாழ்க்கையில் எவ்வளவு தூரம் ஒருங்கிணைந்துள்ளது என்பதற்கும் இதில் பெரும்பகுதி தொடர்புடையது.

“நாங்கள் வீட்டில் ஆங்கிலம் மற்றும் இந்தி பேசுகிறோம், நாங்கள் சீன உணவை சாப்பிடுவதைப் போலவே பல்வேறு இந்திய உணவு வகைகளையும் சாப்பிடுகிறோம்” என்று பல் மருத்துவராக பணிபுரியும் மா கூறுகிறார்.

உண்மையில், அவரது குடும்ப உறுப்பினர்கள் சிலர் சமீபத்தில் ஹாங்காங் மற்றும் மக்காவுக்கு விஜயம் செய்தபோது, ​​அவர்கள் இந்திய உணவுக்காக வீடாக உணர்ந்ததாக மாவின் மனைவி எஸ்தர் கூறுகிறார். “அங்கு பரிமாறப்பட்ட சீன உணவை அவர்களால் தாங்க முடியவில்லை, இந்திய உணவுகளை சாப்பிடுவதை தவறவிட்டனர்.”

சீனா-இந்தியா ஈக்வேஷன்

இப்போது சிறிது காலமாக, இந்தியாவிற்கும் சீனாவிற்கும் இடையிலான உறவுகள் உறைபனியாக உள்ளன, இரு நாடுகளும் பல்வேறு பிரச்சினைகளில் சண்டையிடுகின்றன.

பல பார்வையாளர்களுக்கு, இந்த பயணம் உச்சிமாநாட்டிலிருந்து தங்கள் எதிர்பார்ப்புகளைப் பற்றி எச்சரிக்கையாக இருந்தாலும், இரு தரப்பினரும் உறவுகளில் குளிர்ச்சியைக் கவரும் வாய்ப்பாகும்.

“ஷியின் வருகை ஒரு நல்ல வளர்ச்சி. உச்சிமாநாடு என்பது இரு நாடுகளுக்கும் நல்ல விஷயங்களைக் குறிக்கிறது என்றால், நாங்கள் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறோம், ”என்று மா கூறுகிறார். “ஆனால் தற்போது இருவருக்கும் இடையில் விஷயங்கள் இருந்தன, கணிசமான எதுவும் வெளிப்படும் என்று நான் எதிர்பார்க்கவில்லை.”

பெய்ஜிங்கைப் பற்றி ஊடகங்கள் அதிகம் புகாரளிப்பதை நம்பாத மா, இரு நாடுகளுக்கும் இடையிலான கலாச்சார பரிமாற்றங்கள் சீனாவைப் பற்றிய சில தவறான கருத்துக்களை அழிக்க உதவும் என்று நம்புகிறார்.

“மக்கள் பெரும்பாலும் அவர்கள் படிப்பதையும் கேட்பதையும் அடிப்படையாகக் கொண்டு ஏதாவது ஒரு படத்தை உருவாக்குகிறார்கள். ஒருவரின் உணர்வை உருவாக்குவது இப்போதே இல்லை, ”என்று மா கூறுகிறார். “மக்களிடமிருந்து மக்கள் உறவுகள் இதற்கு அவசியமானவை, இரு நாடுகளும் அதற்கு உதவுகின்றன என்று நான் நம்புகிறேன்.”

இரு தலைவர்களும் வுஹான் ஆவிக்கு புத்துயிர் அளித்து, மிளகாய் உறவுகளிலிருந்து மீண்டு வருவதால், சென்னையின் சீன சமூகம் அதன் பிரார்த்தனைகளும் கேட்கப்படும் என்று நம்புகிறது.

https://www.youtube.com/watch?v=_hxbHP2_3K8 中国4K(超高清)中国四川乐山大佛 我们星球上的神奇地方
492K订户
乐山大佛高71 m(233 ft),刻在悬崖上
面对八世纪,已有90多年的历史了。它是最大的
世界上的石佛和世界上最高的前现代雕像
世界。 (维基百科)
包括乐山大佛风景区在内的峨眉山风景区被列为联合国教科文组织世界遗产。 2015年10月,使用Sony AX100以4K(超高清)录制。使用Adobe Premiere Pro CC编辑 音乐:
DJ Habett-心情-01-了解
habett.net,已获得“知识共享署名-相同方式共享3.0移植许可证(CC BY-SA 3.0)”的许可
该视频是根据Attribution-ShareAlike 3.0国际许可(CC BY-SA 3.0)许可/共享的 ————————————
关于我们星球上的神奇地方:
让自己沉浸在我们星球上风景秀丽的美丽地方,而不会分心。
每个星期五或每个第二个星期五提供新的4K视频。
可以通过与我联系来许可录像带。 订阅:https://goo.gl/Aoym5p
面子书:https://facebook.com/milosh9k
推特:https://twitter.com/milosh9k
Google+:https://plus.google.com/+milosh9k
网址:https://milosh9k.com
地图上的电影:https://goo.gl/LdNNqX 观看我们星球上更多令人惊奇的地方:所有4K超高清视频:https://youtube.com/watch?v=BRhj5sLA6
4K美国国家公园:https://youtube.com/watch?v = HLmOkDBfx…
4K加拿大:https://youtube.com/watch?v = LhfNrsEgh…
4K中国:https://youtube.com/watch?v = OEbZ5Y-sx…
4K南部非洲:https://youtube.com/watch?v = iywqpda7d…
惊人的足迹:https://youtube.com/watch?v=FiS4u98Sc
4K印尼:https://youtube.com/watch?v = BHqNWkkMz…
4K冰岛:https://youtube.com/watch?v = O7okOo1cB…
年度最佳选择:https://youtube.com/watch?v = ICFQS_jpz…
类别
旅游与活动
源视频
泰米尔语和中文:从佛教的角度重塑印度历史 习近平即将对印度进行的访问和他的首脑会议
Mahabalipuram的Narendra Modi引发了Twitter风暴。人民
泰米尔纳德邦对习近平表示热烈欢迎,并问为什么
民主机构的谋杀者和稀释机构的掌握者
(莫迪)回去了。他篡改了Fuaud EVM以获取主密钥
因为他只受到0.1%不宽容,暴力,好战的人的远程控制,
世界上最恐怖的恐怖分子,曾经开枪射击,暴民私刑,
来自BENE ISRAEL的弯曲,狡猾,疯子,智障的外国人
Rowdy / Rakshasa Swayam Sevaks(RSS)的chitpavan婆罗门
仇恨,愤怒,嫉妒,妄想,对病房的愚蠢99.9%全部
肆无忌的原住民唤醒社会
婆罗门人从2020年1月1日起退出Prabuddha Bharat。真正的是
目前在Prabuddha Bharat发生的事情值得深思。中国
在奇塔万婆罗门中竖起中国最高的佛像
竖起帕特尔的高大雕像,但阻止佛陀的最高雕像
快来参加UP Kushinana。 马马拉普拉姆(Mahabalipuram)是一个历史古迹
在亚洲出现印度和中国这两个政治国家之前。
印度和中国都有许多大小王国。的性质
政治与今天不同。统一力量
整个地区都是佛教。 玛玛拉普蓝的地方是
以在印度南部受到尊敬的伟大巴厘岛人的名字命名
皇帝被瓦玛纳的矮人Chitpavan Brahmin欺骗。在的人
马哈拉施特拉邦仍然怀念伟大的非奇帕万州的福利状况
婆罗门皇帝如圣雄般神通过民间传说的框架分析显示:
ida pida tado,baliche rajya yevo(愿所有疾病和苦难消失,
和巴厘岛王国应崛起)。 伟大的菩提达摩
泰米尔语地区去中国并帮助建立了少林
寺庙。他是中国和日本的著名人物。 2000年
中国的题词表明存在持续的互动
在南印度和中国王国之间。 大卫·舒尔曼(David Shulman)
泰米尔语传记是泰米尔语的美丽历史。
泰米尔语和称为德拉维语的语言家族是
很老很高级的语言。印地语确实是一种
泰米尔语和南印度语的丰富和深入之前的儿童语言
语言。 因为中国保留记录并复制所有内容
来自印度次大陆,作为佛教的神圣经文,
现代中国人比印度人更了解印度历史
因此,当印度历史悠久时,他们的记录就派上用场了
重建。当刚出生的婴儿保持隔离而没有
任何与婴儿交流的人,几天后都会说话,
人类自然(Prakrit)语言,称为古典Magahi
Magadhi /古典的Chandaso语言/ Magadhi Prakrit /古典的Hela Basa
(Hela语言)/古典巴利语相同。佛陀说话
马加迪所有7111种语言和方言均不是古典音乐
Magahi Magadhi。因此,它们都是自然的古典(Prakrit)
就像其他所有活物一样,人类都有自己的天赋
交流语言。 https://translate.google.xn--com111-5e8ip860axvl9my8re0j/
佛陀准许以自己的语言教书时,
佛教激增为许多白话文学运动。现存的
印度语言的存在归因于带来的文学革命
由佛教徒。佛教徒不相信一种民族,一种语言,
一个哲学体系,或任何降低每个哲学体系的独特性的事物
肤浅的种族,种姓或语言的个人。对
一种是破坏性的,佛陀教舜雅是带来
和谐统一。最后的佛教领袖巴巴西卜(Babasaheb Ambedkar)
世纪很好地总结了这一点:一个人,一个价值。 印第安人
语言的丰富性和多样性表明人类
经验是多种多样的,可以用多种方式和多种方式来表达。
他们的生存证明了印度人的丰富
次大陆。 婆罗门梵文只是其中之一
但是从未在任何地方说过的语言。那不是
人们的语言,因此没有必要的实践知识
科学技术的发展还不存在。相反,它是
沉浸在对婆罗门的幻想中,支持这一论点的论点
种姓制度,以及特定种姓至上的统治理由
其他。 婆罗门梵语是一种反人民语言,实施时阻碍了大多数人的成长。 只有殖民统治者出现了英语,这个项目
印度成为一个政治实体成为可能。即使在今天,
英语是唯一弥合语言鸿沟的语言
当今的英语不受殖民地歧视。印度转型(和
其他国家/地区也一样)英语和英语转化印度一样多。 现代印度的创始人,其中最重要的是Babasaheb Ambedkar博士,
知道印度的历史,他的知识诚实使他创建了
适应文化多样性的宪法框架
印度次大陆现有的语言。他了解美丽和
语言的深度,并努力使它们成为
基本权利的一部分作为保护语言的权利。的
英语成为从事日常事务的官方语言
管理。 他还看到了佛教如何联系人类
与过去的语言无关。如果印度这个新国家要
被保留下来,它将建立在自由,平等和博爱的基础上
他认为这是演示(人民)拥有真实生活的核心原则
人类的自由。他将这些价值归因于佛陀的教.。 印度是根据这些普遍原则组成的,它们的生存在于印度的光明前景。 今天我们在印度需要的是唤醒阿育王精神
其标志装饰着我们的国旗,作为新印度和他的向导
基于佛陀对人性敏锐洞察力的政体。阿育王也
从他的e令中可以看出,他提升了许多语言。 关于本网站
youtube.com
中国4K(超高清)中国四川乐山大佛
乐山大佛高71 m(233 ft),雕像是从悬崖上雕刻出来的。
中国领导人的引力
元创!
————————————
那里有泰米尔人的文化特色的款待。
Valluvar说,对于那些更好地对待客人的人来说,生活并不短缺。难怪中国国家主席新平选择拥有如此文化基础的泰米尔纳德邦。
有充分的证据表明,帕拉瓦国王的露天宝藏Mamallapuram是一个港口城市。 考古证据证实,中国商人是两千年前来到这里的。

然而,中国和尚元庄非常重要。 元闯出生于中国的公元602年,他从小就成为一名和尚。他来到印度参观佛陀的出生地,并收集与佛教有关的各种信息。
尽管他27岁就开始了自己的旅程,但他花了四年的时间才来到印度,穿越了许多山脉,茂密的森林,沸腾的沙漠和深深的河流。
当他在印度大约十五年时,印度北部的哈萨尔皇帝和玛曼南一世·纳拉辛哈·瓦玛统治了泰米尔纳德邦。他一直住在他们两个人中。
在坎奇普兰大学期间,他学习了许多书籍。他教年轻的学生。 他提到了自己在《 Sookie》一书中看到的罕见场景。
纳拉辛哈瓦曼(Narasimhavarman)挚爱的政府的长期来宾袁闯(Dian
Chuang)一定去过马亨德拉瓦曼(Mahendravarman)的艺术之城Mamallapuram。
在返回印度数千英里后,他积蓄了22匹马的宝贵教育财富。中国人给了他担任部长的机会。袁闯否认了。他不是为此而生的。
中国人把他和他的作品视为他们的财富之一。尽管许多中国朝圣者访问印度,但袁闯仍以其多元文化个性而著称。 他有一个足迹

1956年,时任中国总理的徐恩来访问了玛玛拉普兰。卡马拉加尔当时是泰米尔纳德邦的首席部长。
我们的Chola国王Karikalan在两千多年前的玛曼人中是独一无二的。现代历史学家仍对他竖立的墓感到好奇。卡拉巴拉(Kalabhras)上台后,卡里卡兰(Karikalan)的后裔离开了Chola国家,定居在安得拉邦(Andhra
Pradesh)。
“我们是卡里卡兰的后裔,他们在卡夫里建造了这座墓”。它们也于9月发布。它们在卡达帕和库尔诺奥尔的安得拉邦南部地区被发现。他们对所谓的“
Raynand Cholas”的引用是在袁闯的《西西书》中。元庄将统治帕拉瓦北部边界的人称为“科拉”。 元庄和
他的作品不仅对中国人而且对我们都是宝库。 袁闯的下属金平跟随苏乃来。 Mamallapuram这个名字今天在全世界引起了共鸣。
要在泰米尔土地的款待之国举行,伟大的领导人是金平
世界和平-以善为中心的例子。
-生肖。
11.10.19 About This Websiteyoutube.comLeshan Giant Buddha, Sichuan,
China in 4K (Ultra HD)Leshan Giant Buddha is 71 m (233 ft) tall statue,
carved out of a cliff face…https://www.scmp.com/…/xi-meets-modi-chennais-chinese-commu…
当习近平与钦奈的华人社区相遇时,希望见证“武汉精神”

在过去的七十年中,印度南部城市一直居住着约15个华人家庭,这些人的祖先在中国内战期间逃离

随着第二次非正式的习近平会议在紧张的双边关系中举行,社区希望取得的结果将有助于弥合文化纽带。

在印度长大的男孩

,马云(David Ma)听了有关祖母因受到共产党民兵镇压而逃离中国武汉的故事
。她到达了后来被称为缅甸的地方,走了几天,然后乘船前往印度南部城市钦奈。

对他来说,武汉仍然是他的家人不得不逃离的地方。

这就是为什么中国国家主席习近平周六见面的原因

为唤起和解的“武汉精神”,现年50岁的马云将密切注视。

在金奈的几十个人中,马可追溯到中国土地,但在过去的七十年中,金奈(第二次非正式习近平首脑会议所在的城市)已经成为他们的家。

尽管存在多年,但在这座人口超过700万人的繁华城市中,它们的存在仍然是鲜为人知的秘密。

尽管印度机构一直在展示Mamallapuram和Chennai共享的古代中国人血统,但这些家庭与中国和武汉的血统更为紧密。

习近平去年四月在中国中部城市武汉举行了第一次非正式峰会,以寻求更顺畅的关系。

早些年

钦奈的华人社区在第二次世界大战前夕抵达,逃离了中国的内战。

没有官方数字,但马云估计该市大约有15个这样的家庭-他们现在已经进入第五代。

说话柔和的马坐在他家的客厅里,回想起他的童年,即使在沉闷的时候也经常笑起来。

“我的祖母必须逃离,因为在内战期间,那时中国的穷人生活非常艰难。如果您不支持共产党,您可能会被杀害。”他在流利的印地语和泰米尔语中说道。

警察怀疑我的一个阿姨和她的家人是中国间谍。一口气将他们全部驱逐回了香港。马大伟

要到达几乎没有移民人口的城市钦奈,并不容易。社区最初在语言,食物和日常饮食上挣扎。

但最重要的是,影响社区的是中印关系的动荡
,大卫说。

1950年,印度是最早与中国建交的国家之一。但是十年后,两国陷入了模糊的边界争端,并于1962年战争中结束。
通常,社区的命运反映了联系中的潮起潮落。在那场战争的最低点,社区也遭受了反华敌意的冲击。

“那些日子曾经有很多误解。警察怀疑我的一位阿姨和她的整个家庭(像我们一样,都从中国逃走了)是中国间谍。一口气,他们都被驱逐到了香港。”马云说。外星人

随着岁月的流逝,金奈(Chennai)的中国人口很少,情况变得更好。

现在,社区面临着另一种问题。在印度出生和长大意味着他们与中国文化和传统的联系越来越弱。

马云的父亲83岁的马有中(Ma Yau Chung)说,语言能力随着每一代人的发展而减弱。

“在孩子们中,几乎没有人会说中文。他们都想说英语,也许也想说其他语言,但不希望中文。”马有忠说。
我们在家说英语和北印度语,我们吃的印度菜和中国的菜一样多。马大伟

马云说,社区中的大多数人没有为保持中国传统而做出有意识的努力。

“我记得在农历新年长大的时候,我们曾经聚集在一起,交换红包,一起庆祝。现在,大多数家庭之间只有一顿安静的饭。”马云说。

这在很大程度上还与社区融入印度生活的程度有关。

“我们在家说英语和北印度语,我们吃的印度菜和中国的菜一样多,”牙医工作的马云说。

实际上,马云的妻子埃丝特(Esther)说,当他的一些家庭成员最近访问香港和澳门时,他们感到想家印度食物。 “他们不能忍受在那里供应的中国菜,而错过了印度菜。”

中印方程

一段时间以来,印度和中国的关系一直很冷淡,两国在各种问题上争论不休。

对于许多观察家来说,尽管双方对峰会的期望保持谨慎,但这次旅行对于双方来说都是解冻关系的良机。

“习近平的访问是一个很好的发展。如果峰会对两国都意味着好事,那么我们也感到高兴。”马云说。 “但是目前情况介于两者之间,我预计不会出现实质性变化。”

马云并不相信媒体对北京的报道,他希望两国之间的文化交流将有助于消除对中国的一些误解。

人们经常根据他们的阅读和听到的东西来创建图像。那不是建立自己的看法的权利。”马云说。 “为此,必须建立人与人之间的联系,我希望两国能够为此提供便利。”

当两位领导人试图振兴武汉精神并从寒冷的关系中恢复过来时,钦奈的华人社区希望也能听到其祈祷。


Leave a Reply