For The Welfare, Happiness, Peace of All Sentient and Non-Sentient Beings and for them to Attain Eternal Peace as Final Goal.
at
KUSHINARA NIBBANA BHUMI PAGODA-is a 18 feet Dia All White Pagoda with a table or, but be sure to having above head level based on the usual use of the room.
in 116 CLASSICAL LANGUAGES and planning to project Therevada Tipitaka in
Buddha’s own words and Important Places like Lumbini, Bodh
gaya,Saranath, Kushinara, Etc., in 3D 360 degree circle vision akin to
Circarama
At
WHITE HOME
668, 5A main Road, 8th Cross, HAL III Stage,
Prabuddha Bharat Puniya Bhumi Bengaluru
Magadhi Karnataka State
PRABUDDHA BHARAT
May you, your family members and all sentient and non sentient beings be ever happy, well and secure!
May all live for 150 years
with NAD pills to be available in 2020 at a price of a cup of coffee
according to research doctors at Sydney!
May all have calm, quiet, alert and attentive and have equanimity mind with a clear understanding that everything is changing!
Nicotinamide Adenine Dinucleotide (NAD) Market Report covers the
manufacturer’s data, including shipment, price, gross profit, business
distribution, industry overview in terms of historic and present
situation key manufacturers, product/service application and types, key
regions and marketplaces, forecast estimation for global market share,
revenue, and CAGR.
109) Classical Uyghur,
110) Classical Uzbek-Klassik o’z,
111) Classical Vietnamese-Tiếng Việ,
112) Classical Welsh-Cymraeg Clasurol,
113) Classical Xhosa-IsiXhosa zesiXhosa,
115) Classical Yoruba-Yoruba Yoruba,
Discovery of Awakened One with Awareness Universe (DAOAU)
SN 22.59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
— The characteristic of no-Self —
[anattā·lakkhaṇa]
In this very famous sutta, the Buddha expounds for the first time his teaching on anatta.
On
one occasion, the Bhagavā was staying at Bārāṇasi in the Deer Grove at
Isipatana. There, he addressed the group of five bhikkhus:
– Bhikkhus.
– Bhadante, the bhikkhus replied. The Bhagavā said:
–
Rūpa, bhikkhus, is anatta. And if this rūpa were atta, bhikkhus, this
rūpa would not lend itself to dis·ease, and it could [be said] of rūpa:
‘Let my rūpa be thus, let my rūpa not be thus.’ But it is because rūpa
is anatta that rūpa lends itself to dis·ease, and that it cannot [be
said] of rūpa: ‘Let my rūpa be thus, let my rūpa not be thus.’
Vedanā,
bhikkhus, is anatta. And if this vedanā were atta, bhikkhus, this
vedanā would not lend itself to dis·ease, and it could [be said] of
vedanā: ‘Let my vedanā be thus, let my vedanā not be thus.’ But it is
because vedanā is anatta that vedanā lends itself to dis·ease, and that
it cannot [be said] of vedanā: ‘Let my vedanā be thus, let my vedanā not
be thus.’
Saññā, bhikkhus, is anatta. And if this saññā were
atta, bhikkhus, this saññā would not lend itself to dis·ease, and it
could [be said] of saññā: ‘Let my saññā be thus, let my saññā not be
thus.’ But it is because saññā is anatta that saññā lends itself to
dis·ease, and that it cannot [be said] of saññā: ‘Let my saññā be thus,
let my saññā not be thus.’
Saṅkhāras, bhikkhus, are anatta. And
if these saṅkhāras were atta, bhikkhus, these saṅkhāras would not lend
themselves to dis·ease, and it could [be said] of saṅkhāras: ‘Let my
saṅkhāras be thus, let my saṅkhāras not be thus.’ But it is because
saṅkhāras are anatta that saṅkhāras lend themselves to dis·ease, and
that it cannot [be said] of saṅkhāras: ‘Let my saṅkhāras be thus, let my
saṅkhāras not be thus.’
Viññāṇa, bhikkhus, is anatta. And if
this viññāṇa were atta, bhikkhus, this viññāṇa would not lend itself to
dis·ease, and it could [be said] of viññāṇa: ‘Let my viññāṇa be thus,
let my viññāṇa not be thus.’ But it is because viññāṇa is anatta that
viññāṇa lends itself to dis·ease, and that it cannot [be said] of
viññāṇa: ‘Let my viññāṇa be thus, let my viññāṇa not be thus.’
What do you think of this, bhikkhus: is Rūpa permanent or anicca?
temporary
– Anicca, Bhanthdhe
– And that which is anicca, is it dukkha or sukha?{1}
– Dukkha, Bhante.
–
And that which is anicca, dukkha, by nature subject to change, is it
proper to regard it as: ‘This is mine. I am this. This is my atta?’
– No, Bhante.
– Is Vedanā permanent or anicca?
– Anicca, Bhante.
– And that which is anicca, is it dukkha or sukha?
– Dukkha, Bhante.
–
And that which is anicca, dukkha, by nature subject to change, is it
proper to regard it as: ‘This is mine. I am this. This is my atta?’
– No, Bhante.
– Is Saññā permanent or anicca?
– Anicca, Bhante.
– And that which is anicca, is it dukkha or sukha?
– Dukkha, Bhante.
–
And that which is anicca, dukkha, by nature subject to change, is it
proper to regard it as: ‘This is mine. I am this. This is my atta?’
– No, Bhante.
– Are Saṅkhāras permanent or anicca?
– Anicca, Bhante.
– And that which is anicca, is it dukkha or sukha?
–
And that which is anicca, dukkha, by nature subject to change, is it
proper to regard it as: ‘This is mine. I am this. This is my atta?’
– No, Bhante.
– Is Viññāṇa permanent or anicca?
– Anicca, Bhante.
– And that which is anicca, is it dukkha or sukha?
– Dukkha, Bhante.
–
And that which is anicca, dukkha, by nature subject to change, is it
proper to regard it as: ‘This is mine. I am this. This is my atta?’
– No, Bhante.
–
Therefore, bhikkhus, whatever rūpa, be it past, future, or present,
internal or external, gross or subtle, inferior or exalted, far or near,
any rūpa is to be seen yathā·bhūtaṃ with proper paññā in this way:
‘This is not mine, I am not this, this is not my atta.’
Whatever
vedanā, be it past, future, or present, internal or external, gross or
subtle, inferior or exalted, far or near, any vedanā is to be seen
yathā·bhūtaṃ with proper paññā in this way: ‘This is not mine, I am not
this, this is not my atta.’
Whatever saññā, be it past, future,
or present, internal or external, gross or subtle, inferior or exalted,
far or near, any saññā is to be seen yathā·bhūtaṃ with proper paññā in
this way: ‘This is not mine, I am not this, this is not my atta.’
Whatever
saṅkhāras, be them past, future, or present, internal or external,
gross or subtle, inferior or exalted, far or near, any saṅkhāras are to
be seen yathā·bhūtaṃ with proper paññā in this way: ‘This is not mine, I
am not this, this is not my atta.’
Whatever viññāṇa, be it past,
future, or present, internal or external, gross or subtle, inferior or
exalted, far or near, any viññāṇa is to be seen yathā·bhūtaṃ with proper
paññā in this way: ‘This is not mine, I am not this, this is not my
atta.’
This is what Bhagwar said. The group of five monks who were delighted were delighted by his words.
When this revelation was given, the citadels of the group of five monks, without sticking, were freed from death.
Tau ina ia maua uma le toʻafilemu, filemu, mataala ma mataala ma ia tutusa manatu ma se malamalama manino o mea uma o loʻo suia!
SN 22.59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- Le uiga o le leai-Oe lava -
[anattā · lakkhaṇa] I lenei sutta taʻutaʻua, ua faʻamatalaina e le Buddha mo le taimi muamua ana aʻoaʻoga i le anatta.
Ua
I se tasi taimi, sa nofo ai le Bhagavā i Bārāṇasi i le Deer Grove i
Isipatana. O iina, na ia saunoa ai i le kulupu o le lima bhikkhus:
- Bhikkhus.
- Bhadante, na tali mai le bhikkhus. Na fai mai le Bhagavā:
-
Rūpa, bhikkhus, o le anatta. Ma afai o lenei rūpa sa atta, bhikkhus, lenei
O le a le mafai e rūpa ona faʻaalu o ia lava e faʻavaivai, ma e mafai ona [fai mai] o rūpa:
‘Tuu la’u rūpa ia faapea, aua neʻi faapea laʻu rūpa.’ Ae talu ai o rūpa
o le anatta e faʻatagaina e rūpa ia lava e faʻavaivaia, ma e le mafai
fai mai] o rūpa: ‘Tuu loʻu rūpa faʻapenei, aua neʻi faʻapea aʻu rūpa.’ Vedanā,
bhikkhus, o le anatta. Ma afai o lenei vedanā sa atta, bhikkhus, lenei
E leʻi faʻatagaina e vedanā ia lava e faʻavaivai, ma e mafai ona [taʻua] o
vedanā: ‘Ia faʻapea laʻu vedana, aua neʻi faʻapea laʻu vedanā.’ Ae o le
aua vedanā o le anatta e vedanā nonoina ia lava e faʻavaivai, ma lena
e le mafai [ona fai atu] o vedanā: ‘Ia faʻapea laʻu vedana, aua neʻi avea laʻu vedanā.
ia faapea. ’Saññā, bhikkhus, o le anatta. Ma afai o lenei saññā sa
Atta, bhikkhus, o lenei saññā o le a le faʻavaivaia ia lava e faʻavaivai, ma ia
mafai [ona fai atu] o saññā: ‘Tuʻu laʻu saññā faʻapea, aua neʻi avea laʻu saññā ma
o lea. ’Ae talu ai o le saññā o le anatta lea e faʻatupe atu ai e saññā
faʻavaivaia, ma e le mafai ona [fai mai] o saññā: ‘Faʻapea laʻu saññā,
aua neʻi faʻapea laʻu saññā. ’Saṅkhāras, bhikkhus, e anatta. Ma
afai o nei saṅkhāras e atta, bhikkhus, o nei saṅkhāras o le a le nonoina atu
latou lava e faʻavaivai, ma e mafai ona [taʻua] o saṅkhāras: ‘Tuʻu loʻu
saṅkhāras ia faʻapea, ia e le faʻapea aʻu saṅkhāras. ’Ae e mafua ona
saṅkhāras o ni anatta e faʻatagaina e saṅkhāras latou lava e faʻafilemu, ma
e le mafai ona [fai mai] o saṅkhāras: ‘Ia o laʻu saṅkhāras faʻapea, ia o laʻu
saṅkhāras aua le faʻapea. ’Viññāṇa, bhikkhus, o le anatta. Ma afai
o lenei viññāṇa sa atta, bhikkhus, o lenei viññāṇa o le a le faʻauneina atu o ia lava ia
le fiafia, ma e mafai ona [taʻua] o viññāṇa: ‘Ia faʻapea laʻu viññāṇa,
aua neʻi faʻapea laʻu viññāṇa. ’Ae talu ai ona o viññāṇa o le anatta lena
viññāṇa lends lava ia e faʻavaivai, ma e le mafai ona [fai mai] o
viññāṇa:
‘Ia faʻapea laʻu viññāṇa, aua neʻi faʻapea aʻu viññāṇa.’ O le a sou
manatu i lenei mea, bhikkhus: o Rūpa tumau pe o le anicca?
le tumau
- Anicca, Bhanthdhe - Ma o le a le anicca, o le dukkha po o le sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
Ma o le mea o le anicca, dukkha, i le natura mafai ona suia, o le
talafeagai
e manatu i ai o: ‘O laʻu lea. O aʻu lenei. O laʻu atta lea? ’- Leai,
Bhante. - E Vedanā tumau pe anicca? - Anicca, Bhante. - Ma o le a lena
mea o le anicca, o le dukkha po o le sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Ma o le mea o le anicca, dukkha, i le natura mafai ona suia, o le
talafeagai e manatu i ai o: ‘O laʻu lea. O aʻu lenei. O laʻu atta lea? ‘
- Leai, Bhante.
- O Saññā tumau pe o le anicca?
- Anicca, Bhante.
- Ma o le a lena mea o le anicca, o le dukkha po o le sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Ma o le mea o le anicca, dukkha, i le natura mafai ona suia, o le
talafeagai e manatu i ai o: ‘O laʻu lea. O aʻu lenei. O laʻu atta lea? ‘
- Leai, Bhante.
- O Saṅkhāras tumau pe anicca?
- Anicca, Bhante.
- Ma o le a lena mea o le anicca, o le dukkha po o le sukha?
-
Ma o le mea o le anicca, dukkha, i le natura mafai ona suia, o le
talafeagai e manatu i ai o: ‘O laʻu lea. O aʻu lenei. O laʻu atta lea? ‘
- Leai, Bhante.
- O Viññāṇa tumau pe o le anicca?
- Anicca, Bhante.
- Ma o le a lena mea o le anicca, o le dukkha po o le sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Ma o le mea o le anicca, dukkha, i le natura mafai ona suia, o le
talafeagai e manatu i ai o: ‘O laʻu lea. O aʻu lenei. O laʻu atta lea? ‘
- Leai, Bhante.
Poʻo
le a lava le vedanā, pe o le taimi ua tuanaʻi, lumanaʻi, pe o le taimi
nei, totonu pe fafo, tele orsubtle, maualalo pe maualuga, mamao pe
latalata, soʻo se vedanā e vaʻaia
yathā · bhūtaṃ ma talafeagai paññā i lenei auala: ‘E le o laʻu meatotino lenei, e leʻo aʻu lenei, e le o laʻu Atta lea.’
Poʻo
le a lava le aʻoaʻoga, pe o le taimi ua tuanaʻi, lumanaʻi, pe o le
taimi nei, totonu pe fafo, loloto pe le gaoia, maualalo pe faʻaeaina,
mamao pe latalata, soʻo se saññā e vaʻaia yathā · bhūtaṃ ma paññā
talafeagai i lenei auala: ‘E le o aʻu lea, E le o aʻu lenei, e le o laʻu
Atta lea. ‘
Poʻo le a lava le saṅkhāras, ia latou tuanaʻi,
lumanaʻi, pe nei, totonu pe fafo, tele pe le gaoia, maualalo pe
faʻaeaina, mamao pe latalata, soʻo se saṅkhāras e tatau ona vaʻaia yathā
· bhūtaṃ ma talafeagai paññā i lenei auala: ‘E le o aʻu, E le o aʻu
lenei, e le o laʻu Atta lea. ‘
Poʻo le a lava le viññāṇa, pe
tuanaʻi, lumanaʻi, pe nei, totonu pe fafo, loloto pe le gaoia, maualalo
pe faʻaeaina, mamao pe latalata, soʻo se viññāṇa e tatau ona vaʻaia
yathā · bhūta proper ma talafeagai paññā i lenei auala: ‘E le o aʻu, Ou
te le o lenei, e le o le myatta. Ua le fiafia, ua amata ona faʻalogona.
E ala i le atuatuvale, ua mapu ai o ia. Ma le saʻolotoga, isa: ‘faʻasaʻolotoina.’
Na ia malamalama: ‘Ua maeʻa le fanau mai, Brahmin olaga na ola ai, o le a le mea e tatau ona i ai
ua
maeʻa ua maeʻa, e leai se isi mea mo lenei olaga. ‘O le tala lea a
Bhagwar. O le vaega o monike e toʻalima na fiafia na fiafia i ana upu.
Ina ua tuuina mai lenei faaaliga, o le falelotu o le vaega o monike e toalima, e aunoa ma le pipii, sa faasaolotoina mai le oti.
ंअय् अल्ल् हवे चल्म्, qउइएत्, अलेर्त् अन्द् अत्तेन्तिवे अन्द् हवे
एqउअनिमित्य् मिन्द् wइथ् अ च्लेअर् उन्देर्स्तन्दिन्ग् थत् एवेर्य्थिन्ग्
इस् च्हन्गिन्ग्!
ष्ण् 22.59 (ष् इइइ 66)
आनत्तलक्खन षुत्त
— ठे च्हरच्तेरिस्तिच् ओf नो-षेल्f —
[अनत्त्ā·लक्खṇअ] ईन् थिस् वेर्य् fअमोउस् सुत्त, थे Bउद्ध एxपोउन्द्स् fओर् थे fइर्स्त् तिमे हिस् तेअच्हिन्ग् ओन् अनत्त.
Oन्
ओने ओच्चसिओन्, थे Bहगव्ā wअस् स्तयिन्ग् अत् Bāर्āṇअसि इन् थे डेएर् ङ्रोवे अत्
ईसिपतन. ठेरे, हे अद्द्रेस्सेद् थे ग्रोउप् ओf fइवे भिक्खुसः
– Bहिक्खुस्.
– Bहदन्ते, थे भिक्खुस् रेप्लिएद्. ठे Bहगव्ā सैदः
–
ऋūप, भिक्खुस्, इस् अनत्त. आन्द् इf थिस् र्ūप wएरे अत्त, भिक्खुस्, थिस्
र्ūप wओउल्द् नोत् लेन्द् इत्सेल्f तो दिस्·एअसे, अन्द् इत् चोउल्द् [बे सैद्] ओf र्ūपः
‘Lएत् म्य् र्ūप बे थुस्, लेत् म्य् र्ūप नोत् बे थुस्.’ Bउत् इत् इस् बेचौसे र्ūप
इस् अनत्त थत् र्ūप लेन्द्स् इत्सेल्f तो दिस्·एअसे, अन्द् थत् इत् चन्नोत् [बे
सैद्] ओf र्ūपः ‘Lएत् म्य् र्ūप बे थुस्, लेत् म्य् र्ūप नोत् बे थुस्.’ Vएदन्ā,
भिक्खुस्, इस् अनत्त. आन्द् इf थिस् वेदन्ā wएरे अत्त, भिक्खुस्, थिस्
वेदन्ā wओउल्द् नोत् लेन्द् इत्सेल्f तो दिस्·एअसे, अन्द् इत् चोउल्द् [बे सैद्] ओf
वेदन्āः ‘Lएत् म्य् वेदन्ā बे थुस्, लेत् म्य् वेदन्ā नोत् बे थुस्.’ Bउत् इत् इस्
बेचौसे वेदन्ā इस् अनत्त थत् वेदन्ā लेन्द्स् इत्सेल्f तो दिस्·एअसे, अन्द् थत्
इत् चन्नोत् [बे सैद्] ओf वेदन्āः ‘Lएत् म्य् वेदन्ā बे थुस्, लेत् म्य् वेदन्ā नोत्
बे थुस्.’ षññā, भिक्खुस्, इस् अनत्त. आन्द् इf थिस् सññā wएरे
अत्त, भिक्खुस्, थिस् सññā wओउल्द् नोत् लेन्द् इत्सेल्f तो दिस्·एअसे, अन्द् इत्
चोउल्द् [बे सैद्] ओf सññāः ‘Lएत् म्य् सññā बे थुस्, लेत् म्य् सññā नोत् बे
थुस्.’ Bउत् इत् इस् बेचौसे सññā इस् अनत्त थत् सññā लेन्द्स् इत्सेल्f तो
दिस्·एअसे, अन्द् थत् इत् चन्नोत् [बे सैद्] ओf सññāः ‘Lएत् म्य् सññā बे थुस्,
लेत् म्य् सññā नोत् बे थुस्.’ षṅख्āरस्, भिक्खुस्, अरे अनत्त. आन्द्
इf थेसे सṅख्āरस् wएरे अत्त, भिक्खुस्, थेसे सṅख्āरस् wओउल्द् नोत् लेन्द्
थेम्सेल्वेस् तो दिस्·एअसे, अन्द् इत् चोउल्द् [बे सैद्] ओf सṅख्āरसः ‘Lएत् म्य्
सṅख्āरस् बे थुस्, लेत् म्य् सṅख्āरस् नोत् बे थुस्.’ Bउत् इत् इस् बेचौसे
सṅख्āरस् अरे अनत्त थत् सṅख्āरस् लेन्द् थेम्सेल्वेस् तो दिस्·एअसे, अन्द्
थत् इत् चन्नोत् [बे सैद्] ओf सṅख्āरसः ‘Lएत् म्य् सṅख्āरस् बे थुस्, लेत् म्य्
सṅख्āरस् नोत् बे थुस्.’ Vइññāṇअ, भिक्खुस्, इस् अनत्त. आन्द् इf
थिस् विññāṇअ wएरे अत्त, भिक्खुस्, थिस् विññāṇअ wओउल्द् नोत् लेन्द् इत्सेल्f तो
दिस्·एअसे, अन्द् इत् चोउल्द् [बे सैद्] ओf विññāṇअः ‘Lएत् म्य् विññāṇअ बे थुस्,
लेत् म्य् विññāṇअ नोत् बे थुस्.’ Bउत् इत् इस् बेचौसे विññāṇअ इस् अनत्त थत्
विññāṇअ लेन्द्स् इत्सेल्f तो दिस्·एअसे, अन्द् थत् इत् चन्नोत् [बे सैद्] ओf
विññāṇअः
‘Lएत् म्य् विññāṇअ बे थुस्, लेत् म्य् विññāṇअ नोत् बे थुस्.’ Wहत् दो
योउ थिन्क् ओf थिस्, भिक्खुसः इस् ऋūप पेर्मनेन्त् ओर् अनिच्च?
तेम्पोरर्य्
– आनिच्च, Bहन्थ्धे – आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, इस् इत् दुक्ख ओर् सुख?{1} – डुक्ख, Bहन्ते. –
आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, दुक्ख, ब्य् नतुरे सुब्जेच्त् तो च्हन्गे, इस् इत्
प्रोपेर्
तो रेगर्द् इत् असः ‘ठिस् इस् मिने. ई अम् थिस्. ठिस् इस् म्य् अत्त?’ –
णो, Bहन्ते. – ईस् Vएदन्ā पेर्मनेन्त् ओर् अनिच्च? – आनिच्च, Bहन्ते. –
आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, इस् इत् दुक्ख ओर् सुख?
– डुक्ख, Bहन्ते.
–
आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, दुक्ख, ब्य् नतुरे सुब्जेच्त् तो च्हन्गे, इस् इत्
प्रोपेर् तो रेगर्द् इत् असः ‘ठिस् इस् मिने. ई अम् थिस्. ठिस् इस् म्य् अत्त?’
– णो, Bहन्ते.
– ईस् षññā पेर्मनेन्त् ओर् अनिच्च?
– आनिच्च, Bहन्ते.
– आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, इस् इत् दुक्ख ओर् सुख?
– डुक्ख, Bहन्ते.
–
आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, दुक्ख, ब्य् नतुरे सुब्जेच्त् तो च्हन्गे, इस् इत्
प्रोपेर् तो रेगर्द् इत् असः ‘ठिस् इस् मिने. ई अम् थिस्. ठिस् इस् म्य् अत्त?’
– णो, Bहन्ते.
– आरे षṅख्āरस् पेर्मनेन्त् ओर् अनिच्च?
– आनिच्च, Bहन्ते.
– आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, इस् इत् दुक्ख ओर् सुख?
–
आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, दुक्ख, ब्य् नतुरे सुब्जेच्त् तो च्हन्गे, इस् इत्
प्रोपेर् तो रेगर्द् इत् असः ‘ठिस् इस् मिने. ई अम् थिस्. ठिस् इस् म्य् अत्त?’
– णो, Bहन्ते.
– ईस् Vइññāṇअ पेर्मनेन्त् ओर् अनिच्च?
– आनिच्च, Bहन्ते.
– आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, इस् इत् दुक्ख ओर् सुख?
– डुक्ख, Bहन्ते.
–
आन्द् थत् wहिच्ह् इस् अनिच्च, दुक्ख, ब्य् नतुरे सुब्जेच्त् तो च्हन्गे, इस् इत्
प्रोपेर् तो रेगर्द् इत् असः ‘ठिस् इस् मिने. ई अम् थिस्. ठिस् इस् म्य् अत्त?’
– णो, Bहन्ते.
ठेरेfओरे, भिक्खुस्, wहतेवेर् र्ūप, बे इत् पस्त्, fउतुरे, ओर् प्रेसेन्त्,
इन्तेर्नल् ओर् एxतेर्नल्, ग्रोस्स् ओर् सुब्त्ले, इन्fएरिओर् ओर् एxअल्तेद्, fअर् ओर् नेअर्,
अन्य् र्ūप इस् तो बे सेएन् यथ्ā·भ्ūतṃ wइथ् प्रोपेर् पññā इन् थिस् wअयः
‘ठिस् इस् नोत् मिने, ई अम् नोत् थिस्, थिस् इस् नोत् म्य् अत्त.’
Wहतेवेर्
वेदन्ā, बे इत् पस्त्, fउतुरे, ओर् प्रेसेन्त्, इन्तेर्नल् ओर् एxतेर्नल्,
ग्रोस्स् ओर्सुब्त्ले, इन्fएरिओर् ओर् एxअल्तेद्, fअर् ओर् नेअर्, अन्य्
वेदन्ā इस् तो बे सेएन्
यथ्ā·भ्ūतṃ wइथ् प्रोपेर् पññā इन् थिस् wअयः ‘ठिस् इस् नोत् मिने, ई अम् नोत् थिस्, थिस् इस् नोत् म्य् अत्त.’
Wहतेवेर्
सññā, बे इत् पस्त्, fउतुरे, ओर् प्रेसेन्त्, इन्तेर्नल् ओर् एxतेर्नल्,
ग्रोस्स् ओर् सुब्त्ले, इन्fएरिओर् ओर् एxअल्तेद्, fअर् ओर् नेअर्, अन्य्
सññā इस् तो बे सेएन् यथ्ā·भ्ūतṃ wइथ् प्रोपेर् पññā इन् थिस् wअयः ‘ठिस्
इस् नोत् मिने, ई अम् नोत् थिस्, थिस् इस् नोत् म्य् अत्त.’
Wहतेवेर्
सṅख्āरस्, बे थेम् पस्त्, fउतुरे, ओर् प्रेसेन्त्, इन्तेर्नल् ओर्
एxतेर्नल्, ग्रोस्स् ओर् सुब्त्ले, इन्fएरिओर् ओर् एxअल्तेद्, fअर् ओर्
नेअर्, अन्य् सṅख्āरस् अरे तो बे सेएन् यथ्ā·भ्ūतṃ wइथ् प्रोपेर् पññā इन्
थिस् wअयः ‘ठिस् इस् नोत् मिने, ई अम् नोत् थिस्, थिस् इस् नोत् म्य्
अत्त.’
Wहतेवेर् विññāṇअ, बे इत् पस्त्, fउतुरे, ओर् प्रेसेन्त्,
इन्तेर्नल् ओर् एxतेर्नल्, ग्रोस्स् ओर् सुब्त्ले, इन्fएरिओर् ओर्
एxअल्तेद्, fअर् ओर् नेअर्, अन्य् विññāṇअ इस् तो बे सेएन् यथ्ā·भ्ūतṃ wइथ्
प्रोपेर् पññā इन् थिस् wअयः ‘ठिस् इस् नोत् मिने, ई अम् नोत् थिस्, थिस्
इस् नोत् म्यत्त.’ षेएन् इन् थिस् wअय्, अन् एन्लिघ्तेनेद् नोब्ले
दिस्चिप्ले इस् दिसप्पोइन्तेद् wइथ् ऋअब, दिस्सतिस्fइएद् wइथ् पैन्,
दिसप्पोइन्तेद् wइथ् देअथ्, दिसप्पोइन्तेद् wइथ् च्हक्रस्, अन्द्
दिसप्पोइन्तेद् wइथ् Vइअ. डिसप्पोइन्तेद्, हे बेचोमेस् एमोतिओनल्.
ठ्रोउघ् देप्रेस्सिओन्, हे इस् रेलिएवेद्. Wइथ् लिबेरतिओन्, इसः ‘लिबेरतेद्.’
ःए उन्देर्स्तन्द्सः ‘Bइर्थ् इस् ओवेर्, Bरह्मिन् लिfए इस् लिवेद्, wहत् नेएद्स् तो बे
दोने
इस् दोने, थेरे इस् नोथिन्ग् एल्से fओर् थिस् एxइस्तेन्चे.’ ठिस् इस् wहत्
Bहग्wअर् सैद्. ठे ग्रोउप् ओf fइवे मोन्क्स् wहो wएरे देलिघ्तेद् wएरे
देलिघ्तेद् ब्य् हिस् wओर्द्स्.
Wहेन् थिस् रेवेलतिओन् wअस् गिवेन्, थे चितदेल्स् ओf थे ग्रोउप् ओf fइवे मोन्क्स्, wइथोउत् स्तिच्किन्ग्, wएरे fरेएद् fरोम् देअथ्.
Faodaidh
gum bi a h-uile duine socair, sàmhach, furachail agus furachail agus
inntinn co-ionannachd le tuigse shoilleir gu bheil a h-uile càil ag
atharrachadh!
SN 22.59 (S iii 66)
Sutta Anattalakkhana
- Feart neo-fhìn -
[anattā · lakkhaṇa] Anns an sutta ainmeil seo, nochdaidh am Buddha airson a ’chiad uair a theagasg air anatta.
Air adhart
aon turas, bha am Bhagavā a ’fuireach aig Bārāṇasi anns an Deer Grove aig
Isipatana. An sin, bhruidhinn e ris a ’bhuidheann de chòig bhikkhus:
- Bhikkhus.
- Bhadante, fhreagair am bhikkhus. Thuirt am Bhagavā:
-
Tha Rūpa, bhikkhus, anatta. Agus nam biodh an rūpa seo atta, bhikkhus, seo
cha bhiodh rūpa deònach e fhèin a dhèanamh nas fhasa, agus dh ’fhaodadh [a ràdh] de rūpa:
‘Biodh mo rūpa mar sin, na biodh mo rūpa mar sin.’ Ach tha e air sgàth rūpa
tha anatta gu bheil rūpa a ’toirt iasad dha fhèin gus a dhèanamh nas fhasa, agus nach urrainn [a bhith
thuirt] de rūpa: ‘Biodh mo rūpa mar sin, na biodh mo rūpa mar sin.’ Vedanā,
bhikkhus, is anatta. Agus nam biodh an vedanā seo atta, bhikkhus, seo
cha bhiodh vedanā deònach a leigeil seachad, agus dh ’fhaodadh [a ràdh] de
vedanā: ‘Biodh mo vedanā mar sin, na biodh mo vedanā mar sin.’ Ach tha e
seach gu bheil vedanā anatta gu bheil vedanā a ’toirt iasad dha fhèin gus a dhèanamh nas fhasa, agus sin
chan urrainnear [a ràdh] de vedanā: ‘Biodh mo vedanā mar sin, na leig le mo vedanā
be thus. ’Tha Saññā, bhikkhus, anatta. Agus nam biodh an saññā seo
atta, bhikkhus, cha bhiodh an saññā seo deònach a leigeil seachad, agus e
dh ’fhaodadh [a ràdh] de saññā:‘ Biodh mo saññā mar sin, na biodh mo saññā
mar sin. ’Ach is ann air sgàth gu bheil saññā anatta a tha saññā a’ toirt iasad dha fhèin
dis · gu furasta, agus nach urrainnear [a ràdh] de saññā: ‘Biodh mo saññā mar sin,
na biodh mo saññā mar sin. ’Tha Saṅkhāras, bhikkhus, anatta. Agus
nam biodh na saṅkhāras sin atta, bhikkhus, cha bhiodh na saṅkhāras sin a ’toirt iasad
iad fhèin a dhèanamh nas fhasa, agus dh ’fhaodadh [a ràdh] de saṅkhāras:‘ Leig le mo
saṅkhāras a bhith mar sin, na biodh mo saṅkhāras mar sin. ’Ach tha e air sgàth
tha saṅkhāras anatta gu bheil saṅkhāras a ’toirt iasad dhaibh gus a bhith nas fhasa, agus
nach urrainnear [a ràdh] de saṅkhāras: ‘Biodh mo saṅkhāras mar sin, leig le mo
saṅkhāras not be thus. ’Tha Viññāṇa, bhikkhus, anatta. Agus ma tha
bha an viññāṇa seo atta, bhikkhus, cha bhiodh an viññāṇa seo freagarrach dha fhèin
dis · gu furasta, agus dh ’fhaodadh [a ràdh] de viññāṇa:‘ Biodh mo viññāṇa mar sin,
na biodh mo viññāṇa mar sin. ’Ach tha e air sgàth gu bheil viññāṇa anatta sin
Tha viññāṇa ga leigeil fhèin a-mach airson a dhèanamh nas fhasa, agus nach urrainnear [a ràdh] de
viññāṇa:
‘Biodh mo viññāṇa mar sin, na biodh mo viññāṇa mar sin.’ Dè do bheachd
air seo, bhikkhus: a bheil Rūpa maireannach no anicca?
sealach
- Anicca, Bhanthdhe - Agus an rud a tha anicca, an e dukkha no sukha a th ’ann? {1} - Dukkha, Bhante. -
Agus an rud a tha anicca, dukkha, a rèir nàdur ag atharrachadh, an e
ceart
a bhith ga mheas mar: ‘Is e seo mise. Is mise seo. Is e seo mo atta? ’-
Chan e, Bhante. - A bheil Vedanā maireannach no anicca? - Anicca,
Bhante. - Agus an rud a tha anicca, an e dukkha no sukha a th ’ann?
- Dukkha, Bhante.
-
Agus an rud a tha anicca, dukkha, a rèir nàdur ag atharrachadh, an e
ceart a bhith ga mheas mar: ‘Is e seo mise. Is mise seo. An e seo mo atta? ‘
- Chan eil, Bhante.
- A bheil Saññā maireannach no anicca?
- Anicca, Bhante.
- Agus an rud a tha anicca, an e dukkha no sukha a th ’ann?
- Dukkha, Bhante.
-
Agus an rud a tha anicca, dukkha, a rèir nàdur ag atharrachadh, an e
ceart a bhith ga mheas mar: ‘Is e seo mise. Is mise seo. An e seo mo atta? ‘
- Chan eil, Bhante.
- A bheil Saṅkhāras maireannach no anicca?
- Anicca, Bhante.
- Agus an rud a tha anicca, an e dukkha no sukha a th ’ann?
-
Agus an rud a tha anicca, dukkha, a rèir nàdur ag atharrachadh, an e
ceart a bhith ga mheas mar: ‘Is e seo mise. Is mise seo. An e seo mo atta? ‘
- Chan eil, Bhante.
- A bheil Viññāṇa maireannach no anicca?
- Anicca, Bhante.
- Agus an rud a tha anicca, an e dukkha no sukha a th ’ann?
- Dukkha, Bhante.
-
Agus an rud a tha anicca, dukkha, a rèir nàdur ag atharrachadh, an e
ceart a bhith ga mheas mar: ‘Is e seo mise. Is mise seo. An e seo mo atta? ‘
- Chan eil, Bhante.
Ge
bith dè a th ’ann an vedanā, biodh e san àm a dh’ fhalbh, san àm ri
teachd, no an-diugh, a-staigh no a-muigh, làn orsubtle, ìochdaranach no
àrdaichte, fada no faisg, tha vedanā ri fhaicinn
yathā · bhūtaṃ le paññā ceart san dòigh seo: ‘Chan e seo mise, chan e mise a tha seo, chan e seo mo atta.’
Ge
bith dè an saññā a th ’ann, biodh e san àm a dh’ fhalbh, san àm ri
teachd, no an-diugh, a-staigh no a-muigh, làn no subtle, ìochdaranach no
àrdaichte, fada no faisg, tha saññā sam bith ri fhaicinn yathā · bhūtaṃ
le paññā ceart san dòigh seo: ‘Chan e seo mise, Chan e mise a tha seo,
chan e seo mo atta. ‘
Ge bith saṅkhāras, biodh iad san àm a dh
’fhalbh, san àm ri teachd, no an-diugh, a-staigh no a-muigh, làn no
subtle, ìochdaranach no àrdaichte, fada no faisg, tha saṅkhāras sam bith
rim faicinn yathā · bhūtaṃ le paññā ceart san dòigh seo:‘ Chan e seo
mise, Chan e mise a tha seo, chan e seo mo atta. ‘
Ge bith dè
viññāṇa, biodh e san àm a dh ’fhalbh, san àm ri teachd, no an-diugh,
a-staigh no a-muigh, làn no subtle, ìochdaranach no àrdaichte, fada no
faisg, tha viññāṇa sam bith ri fhaicinn yathā · bhūtaṃ le paññā ceart
san dòigh seo:‘ Chan e seo mise, Chan e seo a th ’annam, chan e seo
myatta.’ Air fhaicinn san dòigh seo, tha deisciobal uasal soillsichte
briseadh-dùil le Raba, mì-riaraichte le pian, briseadh-dùil le bàs,
briseadh-dùil le chakras, agus briseadh-dùil le Via. Air a chuir às a
dhreuchd, bidh e a ’fàs tòcail.
Tro trom-inntinn, tha e na fhaochadh. Le saorsa, isa: ‘liberated.’
Tha e a ’tuigsinn:‘ Tha breith seachad, tha beatha Brahmin beò, dè a dh ’fheumas a bhith
air
a dhèanamh, chan eil dad eile ann airson a bhith ann. ’Is e seo a
thuirt Bhagwar. Bha a ’bhuidheann de chòig manaich a bha air leth
toilichte leis na faclan aige.
Nuair a chaidh am foillseachadh
seo a thoirt seachad, chaidh cathraichean na buidhne de chòig manaich,
gun a bhith a ’steigeadh, a shaoradh bhon bhàs.
Нека сви буду мирни, тихи, будни и пажљиви и смирени, са јасним разумевањем да се све мења!
СН 22,59 (С иии 66)
Анатталаккхана Сутта
- Карактеристика не-Ја -
[анатта · лаккхана] У овој веома познатој сутти, Буда први пут износи своје учење о анатти.
на
једном приликом, Бхагава је боравио у Баранасију у јеленском гају у
Исипатана. Тамо се обратио групи од пет монахиња:
- Бхиккхус.
- Бхаданте, одговорили су монах. Бхагава је рекао:
-
Рупа, монах, је анатта. А ако би ова рупа била Атта, монахиње, ово
рупа се не би могла позабавити, а могло би се [рећи] за рупу:
‘Нека моја рупа буде таква, нека моја рупа не буде таква.’ Али то је зато што рупа
је анатта којој се рупа приуштила да омета, а која не може [бити
рекао] од рупа: „Нека моја рупа буде таква, нека моја рупа не буде таква.“ Ведана,
монах, је анатта. А ако би ове ведане биле Атта, монахиње, ово
ведана се не би могла позабавити, и могло би се [рећи] за то
ведана: „Нека моја ведана буде таква, нека моја ведана не буде таква.“ Али јесте
јер је ведана анатта којој се ведана намеће да олакша и то
не може се [рећи] за ведана: „Нека моја ведана буде таква, нека моја ведана не буде
буди такав. ’Санна, менихи, је анатта. А кад би била ова санна
Атта, монахиње, овај санна се не би могао позабавити и то
могло би се [рећи] за санна: „Нека моја снна буде таква, нека моја снна не буде
овако. ’Али зато што је санна анатта којој се санна придаје
нелагодност и да се то не може [рећи] за санна: „Нека моја снна буде таква,
нека моја санна не буде таква. ’Санкхарас, монахиње, су анатта. И
да су ове санџаре Атта, монахиње, ове санџаре не би позајмљивале
сами би се ослободили, а могло би се [рећи] за санкхарас: „Нека мој
санкхарас нека буду такви, нека моји сараскхарас не буду такви. ’Али то је зато што
санкхарас су анатта којима се снкхарас могу позабавити, и
да се то не може [рећи] за санкхарас: ‘Нека мој санкхарас буде такав, нека мој
санкхарас не бити тако. ’Виннана, менихи, је анатта. А ако
ове вињане су биле Атта, монахиње, ове вињане се нису могле предати
нелагодност, а могло би се [рећи] и за виннану: „Нека моја виннана буде таква,
нека моја виннана не буде таква. ’Али то је зато што је виннана анатта то
виннана се подвргава нелагодности и за то се не може [рећи]
виннана:
‘Нека моја виннана буде таква, нека моја виннана не буде таква.’ Шта
мислите о овоме, монахиње: да ли је Рупа трајна или аницца?
привремени
- Аницца, Бхантхдхе - А оно што је аницца, да ли је дуккха или сукха? {1} - Дуккха, Бханте. -
А оно што је аницца, дуккха, по природи подложно променама, зар не?
правилно
да се то сматра: „Ово је моје. Ја сам ово. Ово је мој Атта? ’- Не,
Бханте. - Да ли је Ведана трајна или аницца? - Аницца, Бханте. - А оно
што је аницца, да ли је дуккха или сукха?
- Дуккха, Бханте.
-
А оно што је аницца, дуккха, по природи подложно променама, зар не?
правилно да се то сматра: „Ово је моје. Ја сам ово. Ово је мој нападач? ’
- Не, Бханте.
- Да ли је Санна трајна или аницца?
- Аницца, Бханте.
- А оно што је аницца, да ли је дуккха или сукха?
- Дуккха, Бханте.
-
А оно што је аницца, дуккха, по природи подложно променама, зар не?
правилно да се то сматра: „Ово је моје. Ја сам ово. Ово је мој нападач? ’
- Не, Бханте.
- Да ли су Санкхарас трајни или аницца?
- Аницца, Бханте.
- А оно што је аницца, да ли је дуккха или сукха?
-
А оно што је аницца, дуккха, по природи подложно променама, је ли то
правилно да се то сматра: „Ово је моје. Ја сам ово. Ово је мој нападач? ’
- Не, Бханте.
- Да ли је Виннана трајна или аницца?
- Аницца, Бханте.
- А оно што је аницца, да ли је дуккха или сукха?
- Дуккха, Бханте.
-
А оно што је аницца, дуккха, по природи подложно променама, је ли то
правилно да се то сматра: „Ово је моје. Ја сам ово. Ово је мој нападач? ’
- Не, Бханте.
Каква
год била ведана, била она прошла, будућа или садашња, унутрашња или
спољашња, груба или суптилна, инфериорна или узвишена, далека или близу,
свака ведана се види
иатха · бхутам са одговарајућим панна на овај начин: ’Ово није моје, нисам ово, ово није мој Атта.’
Без
обзира на санну, било прошлост, будућност или садашњост, унутрашњу или
спољашњу, грубу или суптилну, инфериорну или узвишену, далеку или
блиску, било коју снну треба видети иатха · бхутам са одговарајућим
панна на овај начин: „Ово није моје, Ја нисам ово, ово није мој нападач.
‘
Какве год да су сараскхаре, биле оне прошле, будуће или
садашње, унутрашње или спољашње, грубе или суптилне, инфериорне или
узвишене, далеке или блиске, било које снкхаре треба видети иатха ·
бхутам са одговарајућим паннама на овај начин: „Ово није моје, Ја нисам
ово, ово није мој нападач. ‘
Каква год виннана, била она
прошлост, будућност или садашњост, унутрашња или спољашња, груба или
суптилна, инфериорна или узвишена, далека или близу, било коју виннану
треба видети иатха · бхутам са одговарајућим панна на овај начин: „Ово
није моје, Ја нисам ово, ово није мијата. ’Гледано на овај начин,
просвећени племенити ученик разочаран је Рабом, незадовољан болом,
разочаран смрћу, разочаран чакрама и разочаран Виа. Разочаран, постаје
емотиван.
Кроз депресију му је лакнуло. Са ослобођењем, иса: „ослобођен.“
Разуме: „Рођење је завршено, живот Брахмана се живи, оно што треба бити
готово
је готово, за ово постојање не постоји ништа друго. ’Ово је рекао
Бхагвар. Група од пет монаха који су били одушевљени одушевљени су
његовим речима.
Када је дато ово откривење, каштели групе од пет монаха, без лепљења, били су ослобођени смрти.
E
se eka bohle ba ka ba le khutso, khutso, ho falimeha le ho ela hloko le
ho ba le kelello e lekanang ka kutloisiso e hlakileng ea hore tsohle
lia fetoha!
SN 22.59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- Sebopeho sa ho se itšepe -
[anattā · lakkhaṇa] Ho sutta ena e tsebahalang haholo, Buddha o hlalosa ka lekhetlo la pele thuto ea hae ka anatta.
Bulela
Ketsahalong e ‘ngoe, Bhagavā e ne e lula Bārāṇasi Deer Grove ho
Isipatana. Ha a le moo, o ile a bua le sehlopha sa li-bhikkhus tse hlano:
- Bhikkhus.
- Bhadante, bhikkhus a araba. Bhagavā e itse:
-
Rūpa, bhikkhus, ke anatta. Mme haeba rūpa ena e ne e le atta, bhikkhus, ena
rūpa e ne e ke ke ea alima chelete, ‘me ho ka thoe ka rūpa:
‘A rūpa ea ka e be tjena, rūpa ea ka e se be joalo.’ Empa ke hobane rūpa
ke anatta eo rūpa e iketsetsang monyetla oa ho e nolofatsa, le hore e ke ke [
a re] ka rūpa: ‘A rūpa ea ka e be tjena, rūpa ea ka e se be joalo.’ Vedanā,
bhikkhus, ke anatta. Mme haeba vedanā ena e ne e le atta, bhikkhus, ena
vedanā e ne e ke ke ea alima chelete, ‘me ho ka thoe
vedanā: ‘A vedanā ea ka e be tjena, ha ke re vedana ea ka e se be joalo.’ Empa ho joalo
hobane vedanā ke anatta eo vedanā e iketselitseng eona ho nolofatsa, mme hoo
ho ke ke [ha thoe] ka vedanā: ‘Vedanā ea ka e be joalo, e se ke ea
eba jwalo. ’Saññā, bhikkhus, ke anatta. Mme haeba sena saññā e ne e le joalo
atta, bhikkhus, saññā ena e ne e ke ke ea ikemisetsa ho nolofatsa, ‘me eona
ho ka thoe ka saññā: ‘Sañuna ea ka e be joalo, le sañona ea ka e se be joalo
ka hona. ’Empa ke hobane saññā ke anatta hore saññā e ikalima ho eona
dis · ease, le hore ho ke ke [ho thoe] ka saññā: ‘Let my saññā be such,
a saññā ea ka e se be joalo. ’Saṅkhāras, bhikkhus, ke anatta. Mme
haeba li-saṅkhāra tsena li ne li le atta, bhikkhus, li-saṅkhāra tsena li ne li ke ke tsa kalima
ka bobona hore ba se ke ba nolofala, ‘me ho ka thoe ka saṅkhāras:’ Ntumelle
saṅkhāras li be joalo, li-saṅkhāra tsa ka li se ke tsa ba joalo
saṅkhāras ke anatta hore saṅkhāras ba ikalime ho iketela, ‘me
hore ho ke ke [ha thoe] ka saṅkhāras: ‘Li-saṅkhāra tsa ka li be tjena, ha ke
saṅkhāras ha ho joalo. ’Viññāṇa, bhikkhus, ke anatta. Haeba
viññāṇa ena e ne e le atta, bhikkhus, ena viññāṇa e ne e ke ke ea alima chelete
dis · ease, mme ho ka thoe ka viññāṇa: ‘Let my viññāṇa be such,
a viññāṇa ea ka e se be joalo. ’Empa ke hobane viññāṇa ke anatta eo
viññāṇa e ikamahanya le letho ho nolofatsa, le hore ho ke ke ha boleloa ka eona
viññāṇa:
‘Ha viññāṇa ea ka e be tjena, viññāṇa ea ka e se be joalo.’ U nahana
joang ka sena, bhikkhus: na Rūpa ke ea moshoelella kapa anicca?
nakoana
- Anicca, Bhanthdhe - Le seo e leng anicca, na ke dukkha kapa sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
Mme seo eleng anicca, dukkha, ka tlhaho e ka fetoha, ke sona
ho
nepahetse ho e nka e le: ‘Sena ke sa ka. Ke nna enwa. Hona ke atta ea
ka? ’- Che, Bhante. - Vedanā e lula e le teng kapa ke anicca? - Anicca,
Bhante. - Hona le anicca, na ke dukkha kapa sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Mme se anicca, dukkha, ka tlhaho se ka fetohang, ke sona
ho nepahetse ho e nka e le: ‘Sena ke sa ka. Ke nna enwa. Ena ke atta ea ka? ‘
- Che, Bhante.
- Saññā e lula e le teng kapa ke anicca?
- Anicca, Bhante.
- Hona le anicca, na ke dukkha kapa sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Mme se anicca, dukkha, ka tlhaho se ka fetohang, ke sona
ho nepahetse ho e nka e le: ‘Sena ke sa ka. Ke nna enwa. Ena ke atta ea ka? ‘
- Che, Bhante.
- Saṅkhāras ke sa ruri kapa anicca?
- Anicca, Bhante.
- Hona le anicca, na ke dukkha kapa sukha?
-
Mme seo eleng anicca, dukkha, ka tlhaho e ka fetoha, ke sona
ho nepahetse ho e nka e le: ‘Sena ke sa ka. Ke nna enwa. Ena ke atta ea ka? ‘
- Che, Bhante.
- Viññāṇa e lula e le teng kapa ke anicca?
- Anicca, Bhante.
- Hona le anicca, na ke dukkha kapa sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Mme seo eleng anicca, dukkha, ka tlhaho e ka fetoha, ke sona
ho loketse ho e nka e le: ‘Sena ke sa ka. Ke nna enwa. Ena ke atta ea ka? ‘
- Che, Bhante.
Eng
kapa eng eo e leng vedanā, ekaba ea nakong e fetileng, ea ka moso, kapa
ea hajoale, ea kahare kapa ea kantle, e bobebe kapa e nyane, e tlaasana
kapa e phahamisitsoe, hole kapa haufi, vedanā efe kapa efe e lokela ho
bonoa
yathā · bhūtaṃ ka paññā e nepahetseng ka tsela ena: ‘Sena ha se sa ka, ha se sena, ha se moaho oa ka.’
Saññā
efe kapa efe, ekaba ea nakong e fetileng, ea ka moso, kapa ea hajoale,
ea kahare kapa ea kantle, e feteletseng kapa e poteletseng, e tlase kapa
e phahamisitsoe, hole kapa haufi, saññā efe kapa efe e lokela ho bonoa
yathā · bhūtaṃ ka paññā e nepahetseng ka tsela ena: ‘Sena ha se sa ka,
Ha ke motho enoa, ha se moetlo oa ka. ‘
Eng kapa eng eo e leng
saākhāras, ekaba ea nakong e fetileng, ea ka moso, kapa ea hajoale, ea
kahare kapa ea kantle, e feteletseng kapa e poteletseng, e tlase kapa e
phahamisitsoe, hole kapa haufi, li-saṅkhāra life kapa life li lokela ho
bonoa yathā · bhūtaṃ ka paññā e nepahetseng ka tsela ena: ‘Sena ha se sa
ka, Ha ke motho enoa, ha se moetlo oa ka. ‘
Ho sa tsotelehe
viññā ,a, ekaba ea nakong e fetileng, ea ka moso, kapa ea hajoale, ea
kahare kapa ea kantle, e feteletseng kapa e poteletseng, e tlase kapa e
phahamisitsoe, hole kapa haufi, viññāṇa efe kapa efe e lokela ho bonoa
yathā · bhūtaṃ ka paññā e nepahetseng ka tsela ena: ‘Sena ha se sa ka,
Ha se nna, sena ha se myatta. ‘Ho bonoa ka tsela ena, morutuoa ea
khabane ea boneselitsoeng o soetsehile ke Raba, ha a khotsofale ke
bohloko, o soetsehile ke lefu, o soetsehile ke li-chakras ebile o
soetsehile ka Via. A nyahame, o ba le maikutlo.
Ka khatello ea maikutlo, oa imoloha. Ka tokollo, isa: ‘lokollotsoe.’
Oa utloisisa: ‘Tsoalo e felile, bophelo ba Brahmin boa phela, se hlokang ho ba teng
ho
phethiloe ho entsoe, ha ho na letho le leng bakeng sa boteng bona.
’Sena ke seo Bhagwar a se buileng. Sehlopha sa baitlami ba bahlano ba
neng ba thabile ba ile ba thabisoa ke mantsoe a hae.
Ha tšenolo ena e fanoa, ba qhobosheane ba sehlopha sa baitlami ba bahlano, ntle le ho khomarela, ba ile ba lokolloa lefung.
Dai
vese vaine kudzikama, vakanyarara, vakasvinura uye vanoteerera uye vane
equanimity mind nekunzwisisa kwakajeka kuti zvese zviri kuchinja!
SN 22.59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- Hunhu hwekuti kwete-wega -
[anattā · lakkhaṇa] Mune ino sutta ine mukurumbira, Buddha anotsanangura kwenguva yekutanga dzidziso yake paatta.
Vhura
imwe nhambo, Bhagavā aigara kuBārāṇasi muDeer Grove pa
Isipatana. Ikoko, akataura kune iro boka revashanu bhikkhus:
- Bhikkhus.
- Bhadante, bhikkhus akapindura. Bhagavā yakati:
-
Rūpa, bhikkhus, ndiye anatta. Uye kana rūpa iri raive atta, bhikkhus, iri
rūpa yaisazvikweretesa kusareruka, uye zvinogona [kutaurwa] nezve rūpa:
‘Ruva rangu ngarive rakadai, ruva rangu ngarisave rakadai.’ Asi imhaka yekuti rūpa
is anatta that rūpa lends itself to dis · ease, uye kuti haigone [kuva
akati] ye rūpa: ‘Ruva rangu ngarive rakadai, ruva rangu ngarisave rakadai.
bhikkhus, ndiye anatta. Uye dai iyi vedanā yaive atta, bhikkhus, iyi
vedanā haizozvikweretesa kuti irege kusununguka, uye zvinogona [kutaurwa] nezve
vedanā: ‘Regai zvangu ndive saizvozvo, regai wangu vda asadaro.’ Asi zviri
nekuti vedanā is anatta iyo vedanā inokweretesa kurerutsa, uye izvo
hazvigone [kutaurwa] nezvevedveda: ‘Vedanā yangu ngaive yakadaro, yangu vedanā isadaro
iva saizvozvo. ’Saññā, bhikkhus, is anatta. Uye kana iyi saññā yaive
atta, bhikkhus, iyi saññā yaisazvikweretesa kuti isazorora, uye iyo
zvinogona [kutaurwa] nezve saññā: ‘Saññah yangu ngaave akadaro, wangu saga ngaarege
nokudaro. ’Asi imhaka yekuti saññā ndiyo anatta iyo saññā inokweretesa kwairi
dis · nyore, uye kuti hazvigone [kutaurwa] nezve saññā: ‘Sauna yangu ngaive yakadaro,
regai saññā yangu isadaro. ’Saṅkhāras, bhikkhus, ndiwo anatta. Uye
dai aya masahāra anga ari atta, bhikkhus, aya masahāra haaizokweretesa
ivo pachavo kuti varege kusununguka, uye zvinogona [kutaurwa] nezve saṅkhāras: ‘Regai zvangu
saṅkhāras ngavadaro, regai saṅkhāras vangu varege kuva vakadaro. ’Asi imhaka yokuti
saṅkhāras ndeatta kuti saṅkhāras vanozvikweretesa kuti vadzikame, uye
kuti hazvigone [kutaurwa] nezve saṅkhāras: ‘Let my saṅkhāras be thus, let my
saṅkhāras kwete kudaro. ’Viññāṇa, bhikkhus, is anatta. Uye kana
iyi viññāṇa yaive atta, bhikkhus, iyi viññāṇa yaisazvikweretesa
dis · nyore, uye zvinogona [kutaurwa] nezve viññāṇa: ‘Let my viññāṇa be thus,
regai viññāṇa yangu isadaro. ’Asi imhaka yekuti viññāṇa ndiyo anatta iyo
viññāṇa inokweretesa kune dis · nyore, uye kuti hazvigone [kutaurwa] nezve
viññāṇa:
‘Let my viññāṇa be thus, let my viññāṇa not be thus.’ Unofungei
nezveizvi, bhikkhus: Rūpa ndeyechigarire here kana kuti anicca?
kwenguva pfupi
- Anicca, Bhanthdhe - Uye icho chiri anicca, idukka here kana sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
Uye icho chiri anicca, dukkha, nemasikirwo anogona kuchinja, ndizvo
zvakakodzera
kuzvitora se: ‘Izvi ndezvangu. Ndini uyu. Iyi ndiyo atta yangu? ’-
Kwete, Bhante. - Vedanā ndeyekusingaperi here kana anicca? - Anicca,
Bhante. - Uye izvo izvo anicca, ndeye dukkha kana sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Uye icho chiri anicca, dukkha, nemasikirwo anogona kuchinja, ndizvo
zvakakodzera kuzvitora se: ‘Izvi ndezvangu. Ndini uyu. Iyi ndiyo atta yangu? ‘
- Kwete, Bhante.
- Sañuna inogara here kana anicca?
- Anicca, Bhante.
- Uye izvo zviri anicca, ndeye dukkha kana sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Uye icho chiri anicca, dukkha, nemasikirwo anogona kuchinja, ndizvo
zvakakodzera kuzvitora se: ‘Ichi ndechangu. Ndini uyu. Iyi ndiyo atta yangu? ‘
- Kwete, Bhante.
- Saṅkhāras ndeyekugara kana anicca?
- Anicca, Bhante.
- Uye izvo zviri anicca, ndeye dukkha kana sukha?
-
Uye icho chiri anicca, dukkha, nemasikirwo anogona kuchinja, ndizvo
zvakakodzera kuzvitora se: ‘Izvi ndezvangu. Ndini uyu. Iyi ndiyo atta yangu? ‘
- Kwete, Bhante.
- Viññāṇa ndeyekusingaperi here kana anicca?
- Anicca, Bhante.
- Uye izvo izvo anicca, ndeye dukkha kana sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Uye icho chiri anicca, dukkha, nemasikirwo anogona kuchinja, ndizvo
zvakakodzera kuzvitora se: ‘Ichi ndechangu. Ndini uyu. Iyi ndiyo atta yangu? ‘
- Kwete, Bhante.
Chero
chipi zvacho chinonzi vedanā, chingave chakapfuura, chemberi, kana
chiripo, chemukati kana chekunze, chakakomba kana chakapusa, chakaderera
kana chakakwidziridzwa, kure kana padyo, chero ipi zvayo inofanira
kuonekwa
yathā · bhūtaṃ ine paññā yakakodzera neiyi nzira: ‘Izvi hazvisi zvangu, handizi izvi, iyi haisi yangu atta.’
Chero
saññā, ingave yapfuura, yemberi, kana iripo, yemukati kana yekunze,
yakakomba kana isinganetsi, yakaderera kana kukwidziridzwa, kure kana
padyo, chero saññā inoonekwa yathā · bhūtaṃ ine paññā yakakodzera
nenzira iyi: ‘Izvi hazvisi zvangu, Ini handisi ichi, iyi haisi yangu
atta. ‘
Chero saṅkhāras, dzingave dzakapfuura, dzeramangwana,
kana dziripo, dzemukati kana dzekunze, dzakakomba kana
dzisinganyatsooneki, dzakaderera kana dzakakwidziridzwa, kure kana
padyo, chero saṅkhāra dzinofanira kuonekwa yathā · bhūtaṃ ine paññā
yakakodzera nenzira iyi: ‘Izvi hazvisi zvangu, Ini handisi ichi, iyi
haisi yangu atta. ‘
Chero viññāṇa, zvingave zvakapfuura,
zvemberi, kana zviripo, zvemukati kana zvekunze, zvakakomba kana
zvinyengeri, zvakaderera kana kukwidziridzwa, kure kana padyo, chero
viññā isa inoonekwa yathā · bhūtaṃ ine paññā yakakodzera nenzira iyi:
‘Izvi hazvisi zvangu, Ini handisi uyu, uyu haasi myatta. Akaora mwoyo,
anobva ashushikana.
Kuburikidza nekuora mwoyo, iye anosunungurwa. Nerusununguko, isa: ‘sunungurwa.’
Iye anonzwisisa: ‘Kuberekwa kwapera, hupenyu hweBrahmin hunorarama, izvo zvinofanirwa kuve
zvaitwa
zvaitwa, hapana chimwezve chekuvapo uku. ’Izvi ndizvo zvakataurwa
naBhagwar. Boka revamongi vashanu vakafara vakafadzwa nemashoko ake.
Pakazarurwa ichi chizaruro, nhare dzeboka remamongi mashanu, pasina kunamatira, vakasunungurwa kubva murufu.
شايد سڀني کي پرسکون ، خاموش ، خبرداري ۽ توجہ ڏي ، ۽ هڪ واضح فهم سان ذهني سڪون هجي ته هر شي تبديل ٿي رهي آهي!
SN 22.59 (ايس iii 66)
انتالڪرخانه سٽا
نفس جي خصوصيت
[انتھلقاkا] هن تمام مشهور سوٽا ۾ ، بدو پهريون ڀيرو پنهنجي تعليم کي انتيات تي بيان ڪيو آهي.
کوليو
هڪ موقعي تي ، ڀاڳي بيرسيسي ۾ ديرو گرو ۾ رهندو هو
اسيپطانا. اتي هن پنجن بزرڪن جي گروپ کي خطاب ڪيو.
- ڀِڪوخس.
- ڀيدان ، ڀخس جواب ڏنو. ڀاڳي چيو:
-
روپا ، ڀِخس ، اِناتا آهن. ۽ جيڪڏهن هي روپ وارا عطيا ، ڀائيخ هئا
روپا پاڻ کي خوار ڪرڻ لاءِ قرض نه ڏيندو ، ۽ اهو رُوپا جو چئي سگهجي ٿو:
‘‘ منهنجي روپا کي اهڙي طرح رهڻ ڏيو ، منهنجي راپا کي ائين نه ٿيڻ ڏيو. ’پر اهو آهي ڇاڪاڻ ته روپا
اھو آھي جنھن کي ظاھر آھي پاڻ کي خوار ڪرڻ لاءِ ، ۽ اھو نٿو ٿي سگھي
رُوپا چيو: ‘منهنجي روءَ کي ائين ٿيڻ ڏيو ، منهنجي راپا کي ائين نه ٿيڻ ڏيو.’ ويدان
ڀائيخس ، اناٽا آهي. ۽ جيڪڏھن اھو ويدان اتا ، بھخس آھن ، اھو
ويدان پاڻ کي خوش ڪرڻ جي لاءِ قرض نه ڏيندو هو ، ۽ اهو چئي سگھجي ٿو
ويدان: ’’ منهنجو ويدانا ائين ٿيڻ ڏيو ، منهنجو ويدانا ائين ٿيڻ نه ڏيو. ‘‘ پر اهو آهي
ڇاڪاڻ ته ويدان اناٽتا آهي ، جيڪو ويدان پاڻ کي تنگ ڪرڻ لاءِ قرض ڏي ٿو ، ۽ اهو
اهو وديانا نٿو چئي سگهجي: ’منهنجي ويدن کي ائين ٿيڻ ڏيو ، منهنجي ويدان کي نه ڇڏيو وڃي
اهڙيءَ ريت ٿي وڃو. ’سنّا ، بُخس ، عنات. ۽ جيڪڏهن اهو saññā هئا
atta، bhikkhus، saññā اهو خود کي خوش ڪرڻ جي لاءِ قرض نه ڏيندو ، ۽
saññā جي [چئي] چئي سگھجي ٿو: ‘مونکي پنهنجي سينا ائين ٿيڻ ڏيو ، منهنجي ساينا کي نٿو ٿي
اهڙيءَ ريت. ’پر اهو آهي ڇاڪاڻ ته سينا ايناتاته آهي جيڪو پنهنجي پاڻ ڏانهن قرض رکي ٿو
نااهل ، ۽ اهو نٿو چئي سگهجي ته saññā: ‘منهنجي سننا کي ائين ٿيڻ ڏيو ،
منهنجي سڪون ائين ٿيڻ نه ڏيو. ’سخارا ، ڀڪڙا ، اهييتا آهن. ۽
جيڪڏهن اهي Sakhkhāras ata ، bhkhkhus ، اهي سرڪي قرض نه ڏين ها
پنهنجي پاڻ کي ناخوش ڪرڻ لاءِ ، ۽ اهو چئي سگھجي ٿو Sa couldkhāras: ‘اچو منهنجي
سُخارا اهڙي طرح هجن ، منهنجي سخاوت کي ائين نه ٿيڻ ڏيو. ’پر اهو آهي
سخاارا اناتا آهن ، جيڪي سُخراس پاڻ کي خوش ڪرڻ لاءِ قرض ڏيندا آهن ، ۽
اھو نٿو چئي سگھجي ته سخاوت جي: ’منهنجي سخاوت کي ائين ٿيڻ ڏيو ، منھنجو
Saṅkhāras ، ائين ئي ناهي. ’وينشا ، ڀؤخس ، عنات. ۽ جيڪڏهن
هي viññāṇa atta، bhikkhus، ھي viññāṇa پاڻ کي قرض نه ڏيندو
نااهل ، ۽ اهو viññāṇa جو [چئي سگهجي ٿو]: ‘‘
اچو ته منهنجي وِينَṇا کي ائين نه ٿيو وڃي. ’پر اهو آهي ته viññāṇa اهو آهي
viññāṇa پاڻ کي خوش ڪرڻ جي لاءِ قرض ڏيندو آهي ، ۽ اهو ان جي نٿو چئي سگهجي
viññāṇa: ‘منهنجي viññāṇa ايئن ٿي وڃڻ ڏيو ، my viññāṇa is not έτσι.’
عارضي
- انيڪا ، ڀانٿه - ۽ جيڪو انيڪا آهي ، اهو اهو دخڪا يا سخا؟ {1} - دوڪا ، ڀانت. -
۽ اهو جيڪو يونيڪا ، دخڪا ، فطرتي طور تبديل ٿيڻ جي تابع آهي ، اهو آهي؟
انهي
کي مناسب سمجهندو: هي منهنجي آهي. مان هي آهيان. هي منهنجو عطيا آهي؟ ‘‘
نه ، ڀٽي. - ڇا ويدان مستقل يا انيڪا آهي؟ - انيڪا ، ڀٽين. - ۽ اھو جيڪو
انيڪا آھي ، اھو اھو آھي دخڪا يا سخي؟
- دخڪا ، ڀٽي.
-
۽ اهو جيڪو يونيڪا ، دخڪا ، فطرتي طور تبديل ٿيڻ جي تابع آهي ، اهو آهي؟
انهي کي مناسب سمجهندو: هي منهنجي آهي. مان هي آهيان. هي منهنجي ايٽا آهي؟ ‘
- نه ، ڀٽي.
- ڇا ساريو دائمي يا انيڪا؟
- انيڪا ، ڀٽين.
- ۽ اھو جيڪو انيڪا آھي ، اھو اھو آھي دخڪا يا سخي؟
- دخڪا ، ڀٽي.
-
۽ اهو جيڪو يونيڪا ، دخڪا ، فطرتي طور تبديل ٿيڻ جي تابع آهي ، اهو آهي؟
انهي کي مناسب سمجهندو: هي منهنجي آهي. مان هي آهيان. هي منهنجي ايٽا آهي؟ ‘
- نه ، ڀٽي.
- ڇا سخارا مستقل يا انيڪا آهن؟
- انيڪا ، ڀٽين.
- ۽ اھو جيڪو انيڪا آھي ، اھو اھو آھي دخڪا يا سخي؟
-
۽ اهو جيڪو يونيڪا ، دخڪا ، فطرتي طور تبديل ٿيڻ جي تابع آهي ، اهو آهي؟
انهي جي قابل سمجهه رکڻ ؛ ‘هي منهنجو آهي. مان هي آهيان. هي منهنجي ايٽا آهي؟ ‘
- نه ، ڀٽي.
- ڇا Viññāṇa مستقل يا انيڪا؟
- انيڪا ، ڀٽين.
- ۽ اھو جيڪو انيڪا آھي ، اھو اھو آھي دخڪا يا سخي؟
- دخڪا ، ڀٽي.
-
۽ اهو جيڪو يونيڪا ، دخڪا ، فطرتي طور تبديل ٿيڻ جي تابع آهي ، اهو آهي؟
انهي جي قابل سمجهه رکڻ ؛ ‘هي منهنجو آهي. مان هي آهيان. هي منهنجي ايٽا آهي؟ ‘
- نه ، ڀٽي.
جيڪو
به ويدان آهي ، ڇا اهو ماضي ، مستقبل ، يا موجوده ، اندروني يا بيروني ،
مجموعي يا اڪيلو ، ادني يا بلند ، پري يا ويجهو ، ڪنهن به ويدان کي ڏسڻو
پوندو
ياتهب ڀوته مناسب طريقي سان هن ريت: ’هي منهنجو ناهيان ، مان هي نه آهيان ، هي منهنجو عطيو ناهي.‘
جيڪو
به saññā ، ڇا اهو ماضي ، مستقبل ، يا موجوده ، اندروني يا بيروني ، گراس
يا نازڪ ، ادنيٰ يا مٿانهون ، پري يا ويجهو ، ڪنهن به ساينا کي اهو ڏسڻ
گهرجي ته يٿا h būūṃṃ pa pa pa pa pa سان ñ pañ ñ this in in this this
this this ‘::’: ‘هي منهنجو ناهي ، مان هي ناهيان ، هي منهنجو ائٿا ناهي.
ڪجھ
به سخا ، جيڪي اهي ماضي ، مستقبل ، يا موجوده ، اندروني يا بيروني ،
مجموعي يا ننtleا ، گهٽيل يا مٿانهون ، پري يا ويجهي ، ڪنهن به سخاوت کي
يتي ڀوت سان صحيح پنن سان ڏسڻ گھرجي: ‘هي منهنجو ناهي ، مان هي ناهيان ، هي
منهنجو ائٿا ناهي.
جيڪو به ويزن ، ڇا اهو ماضي هجي ، مستقبل هجي ،
يا هاڻوڪي ، اندروني يا بيروني ، گهڙيل يا گهٽيل ، گهٽيل يا مٿانهون ، پري
يا ويجهو ، ڪنهن به ويئنñا کي ڏسڻ گهرجي ته يٿا b būūṃṃṃ pa pa pa pa pa
سان ñññ this in in in this in مان نه آهيان ، هي منٿا نه آهي. ‘’ هن طريقي
سان ڏٺو ، هڪ روشن خيال عظيم شاگرد ربا سان مايوس ، درد کان نااميد ، موت
سان نااميد ، چاقراس سان نااميد ، ۽ وييا سان نااميد ٿي چڪو آهي. نااميد ٿي
، هو جذباتي ٿي ويندو آهي.
ڊپريشن ذريعي هو راحت ملي ٿو. آزادي سان ، اسا: ‘آزاد ڪيو ويو’
هو سمجهي ٿو: ‘پيدائش ختم ٿي وئي آهي ، برهمڻ جي زندگي گذاري ٿي ، جنهن جي ٿيڻ جي ضرورت آهي
ڪم ٿي چڪو آهي ، ان جي وجود لاءِ ٻيو ڪجهه ناهي. ‘اها ڳالهه ڀٽائيءَ چيو. پنجن راکشسن جو گروپ جيڪي خوش هئا هن جي ڳالهين مان.
جڏهن هي وحي ڏنو ويو ، پنجن راکشسن جي گروهه جي گادي ، بغير نه ، موت کان آزاد ٿي ويا.
සියල්ලන්ටම
සන්සුන්, නිශ්ශබ්ද, අවදියෙන් හා අවධානයෙන් හා සෑම දෙයක්ම වෙනස් වන බව
පැහැදිලි අවබෝධයකින් යුතුව සමානාත්මතාවයෙන් යුක්ත වේවා!
එස්එන් 22.59 (එස් iii 66)
අනත්තලක්ඛන සූත්රය
- ස්වයං-නැති ලක්ෂණය -
[anattā · lakkhaṇa] මෙම සුප්රසිද්ධ සූත්රයේ බුදුන් වහන්සේ ප්රථම වරට ආනත්ත පිළිබඳ ඉගැන්වීම විස්තර කරයි.
මත
එක් අවස්ථාවක, භගවා මුවන් ග්රෝව්හි බර්යාසි හි නැවතී සිටියේය
ඉසිපතන. එහිදී ඔහු භික්ෂූන් පස් දෙනෙකුගෙන් යුත් කණ්ඩායම ඇමතීය.
- භික්ෂූන්.
- භදන්ත, භික්ෂූන් වහන්සේලා පිළිතුරු දුන්නා. භගවා මෙසේ පැවසීය:
-
රාපා, භික්ෂු, අනත්ත. මේ රාපා අට්ටා, භික්ෂූන් නම්, මේ
රාපා පහසුව සඳහා ණය නොදෙන අතර එය රාපා ගැන කිව හැකිය:
‘මගේ රාපා මෙසේ වේවා, මගේ රාපා එසේ නොවිය යුතුය.’ නමුත් එයට හේතුව රාපා ය
රාපා විසින් පහසුව සඳහා ණය ලබා දෙන බවත් එය [විය නොහැකි බවත් ඇනට්ටා වේ
රාපා ගැන මෙසේ පැවසීය: ‘මගේ රාපා මෙසේ වේවා, මාගේ රාපා එසේ නොවිය යුතුය.’ වේදනා,
භික්ෂස්, අනත්ත. මේ වේදනා අත්ත, භික්ෂූන් නම්, මේ
වෙඩානා පහසුවෙන්ම ණයට නොදෙන අතර එය පැවසිය හැකිය
vedanā: ‘මාගේ වෙදන් මෙසේ වේවා, මාගේ වේදනා එසේ නොවිය යුතුය.’ නමුත් එය
මක්නිසාද යත්, වේදනා යනු පහසුව සඳහා නැඹුරු වන ඇනටා ය
එය වේදනා ගැන [කිව නොහැක]: ‘මාගේ වෙදන් මෙසේ වේවා, මාගේ වේදනා නොවිය යුතුය
එසේ වන්න. ’සායි, භික්ෂු, අනත්ත. මේ සාස් නම්
අටා, භික්ෂස්, මෙම සායි විසින් පහසුව සඳහා ණය නොදෙනු ඇත
සායි ගැන පැවසිය හැකිය: ‘මාගේ සාහ් මෙසේ වේවා, මාගේ සාස් එසේ නොවිය යුතුය
මේ අනුව. ’නමුත් එයට හේතුව සායි යනු ආනත්තය
එය ලිහිල් කරන්න, එය සායි ගැන කිව නොහැක: ‘මාගේ සාස් මෙසේ විය යුතුය,
මාගේ සාස් එසේ නොවීමට ඉඩ හරින්න. ’භික්ෂූන් වන සාක්කාරස් යනු අනත්ත ය. හා
මෙම සහරයන් අත්ත, භික්ෂූන් නම්, මෙම සාක්කරයන් ණය දෙන්නේ නැත
සහනය ලබා ගැනීමට ඔවුන්ම උත්සාහ කරන අතර, එය සාක්කාරයන් ගැන පැවසිය හැකිය: ‘මට ඉඩ දෙන්න
සකාරාස් එසේ වේවා, මාගේ සකාරවරු එසේ නොවිය යුතුය. ’නමුත් එයට හේතුව එයයි
saṅkhras යනු අනත්ත යනු සාක්කරයන් පහසුවෙන්ම ණය ලබා දෙන අතර
එය සාක්කාරයන් ගැන පැවසිය නොහැකි බව: ‘මාගේ සක්කාරයන් මෙසේ වේවා, මට ඉඩ දෙන්න
saṅkhāras එසේ නොවේ. ’Vi Va, bhkkhus, anatta. සහ එසේ නම්
මෙම vi atta යනු අත්ත, භික්ෂූන් ය, මෙම viññāṇa ණයට නොදෙනු ඇත
එය ලිහිල් කරන්න, එය vi ofa හි මෙසේ පැවසිය හැකිය: ‘මගේ via මෙසේ වේවා,
මගේ වීනා එසේ නොවීමට ඉඩ හරින්න. ’නමුත් එයට හේතුව වීනා යනු අනත්තයි
viññāṇa තමාට පහසුවක් වන අතර එය [කිව නොහැක]
viññāṇa: ‘මගේ viññāṇa එසේ විය යුතුයි, මගේ via එසේ නොවිය යුතුයි.’ භික්ෂූන් වහන්සේ, ඔබ මේ ගැන සිතන්නේ කුමක්ද: රාපා ස්ථිරද?
තාවකාලික
- ඇනික්කා, භන්තේ - සහ ඇනික්කා යනු එය දුක්ඛ හෝ සුඛා ද? {1} - දුක්ඛ, භන්ටේ. -
ස්වභාවයෙන්ම වෙනස් වීමට යටත් වන ඇනික්කා, දුක්ඛ යනු එයයි
එය
ලෙස සැලකීම සුදුසු ය: ‘මෙය මගේ ය. මම මේ. මේ මගේ අත්තද? ’- නෑ, භන්ටේ. -
වේදනා ස්ථිරද? - ඇනික්කා, භන්ටේ. - සහ ඇනික්කා යනු එය දුක්ඛ හෝ සුඛා ද?
- දුක්ඛ, භන්ටේ.
-
ස්වභාවයෙන්ම වෙනස් වීමට යටත් වන ඇනික්කා, දුක්ඛ යනු එයයි
එය ලෙස සැලකීම සුදුසු ය: ‘මෙය මගේ ය. මම මේ. මේ මගේ අත්ත? ’
- නෑ, භන්ටේ.
- සායි ස්ථිරද?
- ඇනික්කා, භන්ටේ.
- අනික යනු කුමක්ද, එය දුක්ඛ හෝ සුඛා ද?
- දුක්ඛ, භන්ටේ.
-
ස්වභාවයෙන්ම වෙනස් වීමට යටත් වන ඇනික්කා, දුක්ඛ යනු එයයි
එය ලෙස සැලකීම සුදුසු ය: ‘මෙය මගේ ය. මම මේ. මේ මගේ අත්ත? ’
- නෑ, භන්ටේ.
- සාක්රාස් ස්ථිරද?
- ඇනික්කා, භන්ටේ.
- අනික යනු කුමක්ද, එය දුක්ඛ හෝ සුඛා ද?
-
ස්වභාවයෙන්ම වෙනස් වීමට යටත් වන ඇනික්කා, දුක්ඛ යනු එයයි
එය ලෙස සැලකීම සුදුසු ය: ‘මෙය මගේ ය. මම මේ. මේ මගේ අත්ත? ’
- නෑ, භන්ටේ.
- Viññāṇa ස්ථිර හෝ anicca ද?
- ඇනික්කා, භන්ටේ.
- අනික යනු කුමක්ද, එය දුක්ඛ හෝ සුඛා ද?
- දුක්ඛ, භන්ටේ.
-
ස්වභාවයෙන්ම වෙනස් වීමට යටත් වන ඇනික්කා, දුක්ඛ යනු එයයි
එය ලෙස සැලකීම සුදුසු ය: ‘මෙය මගේ ය. මම මේ. මේ මගේ අත්ත? ’
- නෑ, භන්ටේ.
අතීතය, අනාගතය හෝ වර්තමානය කුමක් වුවත්, අභ්යන්තර හෝ බාහිර, දළ ඕර්සල්, බාල හෝ උසස්, far ත හෝ ආසන්නයේ වේවා, ඕනෑම වේදනා දැකිය යුතුය
මේ ආකාරයෙන් නිසි පා ṃ සමග යතබාටා: ‘මෙය මගේ නොවේ, මම මෙය නොවේ, මෙය මගේ අත්ත නොවේ.’
අතීතය,
අනාගතය හෝ වර්තමානය කුමක් වුවත්, අභ්යන්තර හෝ බාහිර, දළ හෝ සියුම්, බාල
හෝ උසස්, far ත හෝ ආසන්නයේ වේවා, ඕනෑම සායක් මේ ආකාරයෙන් නිසි පා ṃ සමඟ
යතභාතා දැකිය යුතුය: ‘මෙය මගේ නොවේ, මම මේ නොවේ, මෙය මගේ අත්ත නොවේ. ‘
අතීතය,
අනාගතය හෝ වර්තමානය, අභ්යන්තර හෝ බාහිර, දළ හෝ සියුම්, පහත් හෝ උසස්, far
ත හෝ ආසන්නයේ ඇති ඕනෑම සාක්කරයන් යතභාතාව මේ ආකාරයෙන් නිසි පා with යකින්
දැකිය යුතුය: ‘මෙය මගේ නොවේ, මම මේ නොවේ, මෙය මගේ අත්ත නොවේ. ‘
අතීතය,
අනාගතය හෝ වර්තමානය කුමක් වුවත්, අභ්යන්තර හෝ බාහිර, දළ හෝ සියුම්, පහත්
හෝ උසස්, far ත හෝ ආසන්නයේ වේවා, ඕනෑම වීනා එකක් මේ ආකාරයෙන් නිසි පා ṃ සමඟ
යතභටා දැකිය යුතුය: ‘මෙය මගේ නොවේ, මම මෙය නොවේ, මෙය මියාටා නොවේ. ‘මේ
ආකාරයෙන් දුටු බුද්ධිමත් උතුම් ශ්රාවකයෙක් රබා ගැන කලකිරී, වේදනාවෙන්
නොසතුටට පත්ව, මරණය ගැන කලකිරීමට පත්ව, චක්ර ගැන කලකිරී, වියා ගැන කලකිරී
සිටී. බලාපොරොත්තු සුන් වූ ඔහු චිත්තවේගීය බවට පත්වේ.
මානසික අවපීඩනය තුළින් ඔහු සහනයක් ලබයි. විමුක්තිය සමඟ, ඊසා: ‘නිදහස්’.
ඔහු තේරුම් ගනී: ‘උපත අවසන්, බ්රාහ්මණ ජීවිතය ජීවත් වේ, විය යුතු දේ
සිදු
කර ඇත, මේ පැවැත්ම සඳහා වෙන කිසිවක් නැත. ’භගවර් පැවසුවේ මෙයයි. භික්ෂූන්
වහන්සේලා පස් දෙනෙකුගෙන් යුත් කණ්ඩායම ඔහුගේ වචනවලින් සතුටු වූහ.
මෙම හෙළිදරව්ව ලබා දුන් විට, භික්ෂූන් වහන්සේලා පස් දෙනෙකුගෙන් යුත් කණ්ඩායමේ බලකොටු ඇලී නොසිට මරණයෙන් නිදහස් විය.
Nech sú všetci pokojní, tichí, ostražití a pozorní a majú vyrovnanú myseľ s jasným porozumením, že sa všetko mení!
SN 22,59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- charakteristika seba-ja -
[anattā · lakkhaṇa] V tejto veľmi slávnej sutte Buddha po prvýkrát vysvetľuje svoje učenie o anatte.
On
pri jednej príležitosti sa Bhagavā zdržiaval v Bārāṇasi v Jelení háj o
Isipatana. Tam oslovil skupinu piatich bhikkhus:
- Bhikkhus.
- Bhadante, odpovedali bhikkhus. Bhagavā povedala:
-
Rūpa, bhikkhus, je anatta. A keby boli títo rūpa, bhikkhus, toto
rūpa by sa nedala zmierniť a o rūpe by sa dalo povedať:
, Nech je môj rūpa taký, nech môj rūpa taký nie je. ‘Je to však preto, že rūpa
je anatta, ktorú si rūpa dáva na úľavu, a ktorá nemôže [byť
povedal] o rūpe:, Nech je môj rūpa taký, nech môj rūpa takto nie je. ‘Vedanā,
bhikkhus, je anatta. A ak by bola táto vedana at, bhikkhus, toto
vedanā by sa nedala vyprázdniť a dalo by sa o tom [povedať]
vedanā:, Nech je moja vedana taká, nech moja vedana takto nie je. ‘Ale je
pretože vedanā je anatta, ktorú si vedanā môže dať na úľavu, a to
o vedane sa nedá [povedať]: „Nech je moja vedana taká, nech nie je moja vedana
buď takto. ‘Saññā, bhikkhus, je anatta. A keby táto sañña bola
Atta, bhikkhus, táto sañña by sa nedala zmierniť a to
dalo by sa [povedať] o sañne: „Nech je moja sañña taká, nech moja sañña nie je
teda. ‘Ale je to preto, že saññā je anatta, na ktorú sa saññā hodí
dis · ľahkosť a že sa o sañne nemôže hovoriť: ‚Nech je moja sañña taká,
nech nie je moja sañña taká. ‘Saṅkhāras, bhikkhus, sú anatta. A
Keby boli títo saṅkhāriovia pripísaní, bhikkhus, títo saṅkhāri by nepožičiavali
sami sa zmierniť a dalo by sa [povedať] o saṅkhāroch: „Nechaj ma
saṅkhāras tak, nech moje sa mykhāras nie sú. ‘Ale je to preto
saṅkhāras sú anatty, ktoré saṅkhāras dajú znechutiť, a
že sa o saṅkhāroch nedá povedať: „Nech sú moji sa thuskhāri takí, nech sú moji
saṅkhāras nebyť. ‘Viññāṇa, bhikkhus, je anatta. A keď
táto viññāṇa boli atašé, bhikkhus, táto viññāṇa by sa nehodila
dis · ľahkosť a dalo by sa [povedať] o viññāṇe: „Nech je môj viññāṇa taký,
nech nie je moja viññāṇa taká. ‘Ale je to preto, lebo viññāṇa je anatta
viññāṇa sa dáva na úľavu a o čom sa nedá [povedať]
viññāṇa: ‚Nech je moja viññāṇa taká, nech moja viññāṇa takto nie je.‘ Čo si o tom myslíš, bhikkhus: je Rūpa trvalý alebo anicca?
dočasné
- Anicca, Bhanthdhe - A to, čo je anicca, je to dukkha alebo sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
A to, čo je anicca, dukkha, svojou podstatou sa môže meniť, to je
správne
považovať za: „Toto je moje. Ja som toto. Toto je môj atašé? ‘- Nie,
Bhante. - Je Vedanā trvalá alebo anicca? - Anicca, Bhante. - A to, čo je
anicca, je to dukkha alebo sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
A to, čo je anicca, dukkha, je svojou podstatou možné zmeniť, to je ono
správne považovať za: „Toto je moje. Ja som toto. Toto je môj atašé? “
- Nie, Bhante.
- Je Saññā trvalá alebo anicca?
- Anicca, Bhante.
- A to, čo je anicca, je to dukkha alebo sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
A to, čo je anicca, dukkha, je svojou podstatou možné zmeniť, to je ono
správne považovať za: „Toto je moje. Ja som toto. Toto je môj atašé? “
- Nie, Bhante.
- Sú Saṅkhāras trvalé alebo anicca?
- Anicca, Bhante.
- A to, čo je anicca, je to dukkha alebo sukha?
-
A to, čo je anicca, dukkha, svojou podstatou sa môže zmeniť, to je
správne považovať za: „Toto je moje. Ja som toto. Toto je môj atašé? “
- Nie, Bhante.
- Je Viññāṇa trvalý alebo anicca?
- Anicca, Bhante.
- A to, čo je anicca, je to dukkha alebo sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
A to, čo je anicca, dukkha, je svojou podstatou možné zmeniť, to je ono
správne považovať za: „Toto je moje. Ja som toto. Toto je môj atašé? “
- Nie, Bhante.
Nech
je veda akákoľvek, či už minulá, budúca alebo súčasná, vnútorná alebo
vonkajšia, hrubá alebo jemná, horšia alebo povýšená, či už ďaleko alebo
blízko, každú vedanu je treba vidieť
yathā · bhūtaṃ s náležitou paññou týmto spôsobom:, Toto nie je moje, ja nie som toto, toto nie je môj atašé. ‘
Akákoľvek
sañña, či už minulá, budúca alebo súčasná, vnútorná alebo vonkajšia,
hrubá alebo jemná, podradná alebo vznešená, či už ďaleko alebo blízko,
každú saññu treba vidieť yathā · bhūtaṃ so správnou paññou týmto
spôsobom:, Toto nie je moje, Ja nie som toto, to nie je môj atašé. “
Nech
sú saṅkhāry akékoľvek, či už minulé, budúce alebo prítomné, vnútorné
alebo vonkajšie, hrubé alebo jemné, podradné alebo vznešené, či už
ďaleko alebo blízko, každého saṅkhāra treba vidieť yathā · bhūtaṃ so
správnou paññou týmto spôsobom:, Toto nie je moje, Ja nie som toto, to
nie je môj atašé. “
Nech je viññāṇa akákoľvek, či už minulá,
budúca alebo súčasná, vnútorná alebo vonkajšia, hrubá alebo jemná,
podradná alebo vznešená, či už ďaleko alebo blízko, každú viññāṇu treba
vidieť yathā · bhūta proper so správnou paññou týmto spôsobom:, Toto nie
je moje, Ja nie som toto, to nie je myatta. “Z tohto pohľadu je
osvietený ušľachtilý učeník sklamaný z Raby, nespokojný s bolesťou,
sklamaný zo smrti, sklamaný z čakier a sklamaný z Via. Sklamaný sa stáva
emotívnym.
Cez depresiu sa mu uľaví. Pri oslobodení je isa: „oslobodený“.
Chápe: „Narodenie sa skončilo, žije sa brahmanský život, čo musí byť
hotovo
je hotové, pre túto existenciu nie je nič iné. “Toto povedal Bhagwar.
Skupinu piatich mníchov, ktorí sa potešili, jeho slová potešili.
Keď bolo dané toto zjavenie, citadely skupiny piatich mníchov boli bez prilepenia oslobodené od smrti.
Naj bodo vsi mirni, tihi, pozorni in pozorni ter mirni z jasnim razumevanjem, da se vse spreminja!
SN 22,59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- Značilnost ne-samega sebe -
[anattā · lakkhaṇa] V tej zelo znani sutti Buda prvič razloži svoje učenje o anatti.
Vklopljeno
Bhagavā je nekoč bival v mestu Bārāṇasi v jelenovem gozdu na
Isipatana. Tam je nagovoril skupino petih menihov:
- Bhikkhus.
- Bhadante, so odgovorili menihi. Bhagavā je dejal:
-
Rūpa, menihi, je anatta. In če bi bila ta rupa Atta, menihi, to
rūpa se ne bi smela spopadati in bi se lahko reklo za rūpa:
‘Naj bo moja rūpa takšna, naj moja rūpa ne bo takšna.’ Ampak to je zato, ker rūpa
je anatta, ki si jo rūpa izposoja in ki je ne more [biti
rekel] o rūpa: „Naj bo moja rūpa taka, naj moja rūpa ne bo taka.“ Vedanā,
menihi, je anatta. In če bi ta vedana bila Atta, menihi, to
vedanā se ne bi mogla potruditi in bi se o njej lahko reklo
vedanā: ‘Naj bo moja vedana taka, naj moja vedana ne bo taka.’ Ampak je
ker vedanā je anatta, ki si jo vedā lahko sprosti, in to
za vedano ni mogoče [reči]: „Moja vedana naj bo taka, moja vedana ne
bodi tako. ’Saññā, menihi, je anatta. In če bi bila ta saññā
Atta, menihi, ta saññā se ne bi smela motiti, in to
bi se lahko reklo o saññi: „Naj bo moja saññā takšna, naj moja saññā ne bo
“Saññā je anatta, ki se ji lahko podre
nelagodje in da se o saññi ne da [reči]: „Tako naj bo moja saññā,
naj moja saññā ne bo tako. “Saṅkhāras, menihi, so anatta. In
če bi bili ti saṅkhāre Atta, menihi, ti saṅkhāre ne bi posojali
sami si olajšajo, za saṅkhāras pa bi lahko rekli [reklo]: ‘Pusti moje
saṅkhāras naj bodo tako, naj moji saṅkhāras ne bodo tak. ’Ampak to je zato, ker
saṅkhāras so anatta, ki se jim sṅkhāras lahko izogne, in
da ni mogoče [reči] o saṅkhāras: „Naj bodo moji saṅkhāras takšni, naj bodo moji
saṅkhāras ne bodi tako. ’Viññāṇa, menihi, je anatta. In če
ti viññāṇa so bili Atta, menihi, ta viññāṇa se ne
nelagodje in o viññāñi bi se lahko reklo: „Tako naj bo moja viññāṇa,
naj moja viññāṇa ne bo tako. ’Ampak to je zato, ker je viññāṇa anatta
viññāṇa si izpušča in da tega ni mogoče [reči]
viññāṇa: ‘Naj bo moja viññāṇa takšna, naj moja viññāṇa ne bo takšna.’ Kaj si mislite o tem, menihi: je Rūpa stalna ali anicca?
začasno
- Anicca, Bhanthdhe - In kar je anicca, ali je dukkha ali sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
In to, kar je anicca, dukkha, se po naravi lahko spremeni, kajne
pravilno,
da ga obravnavam kot: “To je moje. Jaz sem to. To je moj ata? ’- Ne,
Bhante. - Ali je Vedanā trajna ali anicca? - Anicca, Bhante. - In to,
kar je anicca, je dukkha ali sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
In to, kar je anicca, dukkha, se po naravi lahko spremeni, kajne
pravilno, da ga obravnavam kot: “To je moje. Jaz sem to. To je moj ata? ‘
- Ne, Bhante.
- Je Saññā stalna ali anicca?
- Anicca, Bhante.
- In to, kar je anicca, je dukkha ali sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
In to, kar je anicca, dukkha, se po naravi lahko spremeni, kajne
pravilno, da ga obravnavam kot: “To je moje. Jaz sem to. To je moj ata? ‘
- Ne, Bhante.
- So Saṅkhāras stalni ali anicca?
- Anicca, Bhante.
- In to, kar je anicca, je dukkha ali sukha?
-
In to, kar je anicca, dukkha, se po naravi lahko spremeni, kajne
pravilno, da ga obravnavam kot: “To je moje. Jaz sem to. To je moj ata? ‘
- Ne, Bhante.
- Je Viññāṇa stalna ali anicca?
- Anicca, Bhante.
- In to, kar je anicca, je dukkha ali sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
In to, kar je anicca, dukkha, se po naravi lahko spremeni, kajne
pravilno, da ga obravnavam kot: “To je moje. Jaz sem to. To je moj ata? ‘
- Ne, Bhante.
Ne
glede na vedano, naj bo preteklost, prihodnost ali sedanjost, notranjo
ali zunanjo, grobo ali subtilno, manjvredno ali vzvišeno, daleč ali
blizu, je treba videti vsako vedano
yathā · bhūtaṃ z ustrezno pañño na ta način: ‘To ni moje, nisem to, to ni moj Atta.’
Ne
glede na saño, naj bo preteklost, prihodnost ali sedanjost, notranjo
ali zunanjo, grobo ali subtilno, manjvredno ali povzdignjeno, daleč ali
blizu, katero koli saño je treba videti yathā · bhūtaṃ s pravilno pañño
na ta način: „To ni moje, Nisem to, to ni moj napad. ‘
Ne glede
na saṅkhāre, naj bodo pretekle, prihodnje ali sedanje, notranje ali
zunanje, grobe ali subtilne, manjvredne ali vzvišene, daleč ali blizu,
vse sa anykhāre je treba videti yathā · bhūtaṃ z ustreznimi paññami na
ta način: „To ni moje, Nisem to, to ni moj napad. ‘
Ne glede na
viññāṇo, naj bo preteklost, prihodnost ali sedanjost, notranja ali
zunanja, groba ali subtilna, manjvredna ali povzdignjena, daleč ali
blizu, katero koli viññāṇo je treba videti yathā · bhūtaṃ s pravilno
pañño na ta način: „To ni moje, Nisem to, to ni myatta. «Na ta način
razsvetljeni plemeniti učenec je razočaran nad Rabo, nezadovoljen z
bolečino, razočaran nad smrtjo, razočaran nad čakrami in razočaran nad
Via. Razočaran postane čustven.
Zaradi depresije ga olajša. Z osvoboditvijo, isa: “osvobojen.”
Razume: “Rojstva je konec, življenje brahmanov je preživeto, kar mora biti
končano
je končano, za ta obstoj ni nič drugega. ’Tako je dejal Bhagwar.
Skupino petih menihov, ki so bili navdušeni, so razveselile njegove
besede.
Ko je bilo izdano to razodetje, so bili citadeli skupine petih menihov brez lepljenja osvobojeni smrti.
Dhammaanteen
ha wada yeeshaan xasillooni, xasillooni, feejignaan iyo feejignaan iyo
inay yeeshaan maskax midaysan oo leh faham cad oo ah inay wax walba is
beddelayaan
SN 22.59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- Sifada u-lahaansho la’aanta -
[anattā · lakkhaṇa] Suttaan aadka caanka u ah, Buddha waxay markii ugu horeysay sharax ka bixisay waxbaristiisa anatta.
Daaran
hal mar, Bhagavā wuxuu ku sugnaa Bārāṇasi Deer Grove
Isipatana. Halkaas, wuxuu kula hadlay kooxda shanta bhikkhus:
- Bhikkhus.
- Bhadante, bhikkhus ayaa ku jawaabay. Bhagavā wuxuu yiri:
-
Rūpa, bhikkhus, waa anatta. Oo hadday rūpa tani ahayd, bhikkhus, tan
rpa ma isdifaaci doonto si ay u fududaato, waxaana laga dhihi karaa rpa:
‘Rpapa sidaan ha ahaado, rūpa-na sidaas ha noqon.’ Laakiin waa sababta oo ah rūpa
waa anatta in rūpa ay amaahdo si ay u fududaato, iyo in aysan [noqon karin
ayaa laga yiri ‘rūpa:’ Rpapahaygu sidan ha ahaado, rpapa yaanu sidan noqon. ‘Vedanā,
bhikkhus, waa anatta. Oo hadday tan vedanā ahayd atta, bhikkhus, kan
vedanā isma bixin doono wax dhib ah, waana la oran karaa
vedanā: ‘vedanā sidan ha ahaado, vedanahaydu sidan yaanay noqon.’ Laakiin waa
maxaa yeelay vedanā waa anatta oo vedanā isku amaahiyo si loo dejiyo, iyo taas
laguma oran karo vedanā: ‘vedanahaygu sidan ha ahaado, vedanahay yuusan iga noqon
noqo sidan. ’Saññā, bhikkhus, waa anatta. Oo hadday saññahani ahaan lahayd
atta, bhikkhus, saññā kani isuma amaahin karo dhib, waana
waxaa laga oran karaa saññā: ‘Sacahaygu sidan ha ahaado, saxaabadaydu yaanay noqon
sidaas. ’Laakiin waa sababta oo ah saññā waa anatta oo saññā isku amaahiya
fudeyd, iyo in aan la odhan karin saññā: ‘Sahaydaydu sidan ha ahaato,
saññahayga sidan yaanu noqon. ’Saṅkhāras, bhikkhus, waa anatta. Iyo
hadday sakhkhrasyadu atta ahaan lahaayeen, bhikkhus, sakhkharadan ma amaahdeen
naftooda si ay u dejiyaan, oo waxaa laga dhihi karaa saṅkhāras: ‘Ii daa
saṅkhāras sidaas ha ahaato, saakakaradayda yaanay sidan noqon. ’Laakiin waa sababta oo ah
saṅkhāras waa anatta oo saṅkhāras isku amaahiyaan si ay u fududaan, iyo
in aan laga odhan karin saṅkhāras: ‘Saakakaradaydu saas ha ahaato, tayda ha ahaato
saṅkhāras sidaas ha noqonin. ’Viññāṇa, bhikkhus, waa anatta. Iyo haddii
viññāṇa this atta, bhikkhus, viññāṇa iskama amaahin doono
xasilloonida, oo waxaa laga odhan karaa viññāṇa: ‘Viññāṇahaygu sidan ha ahaado,
yaan viññāṇa saas noqon. ’Laakiin waa sababta oo ah viññāṇa waa anatta taas
viññāṇa waxay isku amaahataa nafis, mana aha wax la odhan karo
viññāṇa:
‘Yaan viññāṇa sidan ahaado, viññāṇa yaanay sidan noqon.’ Maxay kula
tahay tan, bhikkhus: Rūpa ma joogtobaa mise waa anicca?
ku meel gaar ah
- Anicca, Bhanthdhe - Iyo waxa anicca ah, ma dukkha baa mise waa sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
Iyo waxa anicca, dukkha, dabiiciyan waa la badali karaa, waa taas
habboon
in loo tixgeliyo sida: ‘Kani waa tayda. Waxaan ahay kan. Kani waa
attahaygii? ’- Maya, Bhante. - Vedanā ma tahay mid joogto ah ama anicca
ah? - Anicca, Bhante. - Iyo waxa anicca ah, ma dukkha mise sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Iyo waxa anicca, dukkha, dabiiciyan waa la badali karaa
habboon in loo tixgeliyo sida: ‘Kani waa tayda. Waxaan ahay kan. Kani waa attahaygii?
- Maya, Bhante.
- Saññā ma joogto baa mise waa anicca?
- Anicca, Bhante.
- Iyo waxa anicca ah, ma dukkha mise sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Iyo waxa anicca, dukkha, dabiiciyan waa la badali karaa
habboon in loo tixgeliyo sida: ‘Kani waa tayda. Waxaan ahay kan. Kani waa attahaygii?
- Maya, Bhante.
- Saṅkhāras ma joogto baa mise waa anicca?
- Anicca, Bhante.
- Iyo waxa anicca ah, ma dukkha mise sukha?
-
Iyo waxa anicca, dukkha, dabiiciyan waa la badali karaa, waa taas
habboon in loo tixgeliyo sida: ‘Kani waa tayda. Waxaan ahay kan. Kani waa attahaygii?
- Maya, Bhante.
- Viññāṇa ma yahay mid joogto ah ama anicca ah?
- Anicca, Bhante.
- Iyo waxa anicca ah, ma dukkha mise sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Iyo waxa anicca, dukkha, dabiiciyan waa la badali karaa
habboon in loo tixgeliyo sida: ‘Kani waa tayda. Waxaan ahay kan. Kani waa attahaygii?
- Maya, Bhante.
Wax
kasta oo vedanā ah, ha ahaato waqtigii hore, mustaqbalka, ama hadda,
gudaha ama dibaddaba, dhoobo guud, mid liidata ama sarreysa, mid dhow
ama dhow, wixii vedana ah waa in la arkaa
yathā · bhūtaṃ oo leh paññā habboon sidan: ‘Kani tayda ma aha, anigu ma ihi tan, tanuna ma aha tiirarkayga.’
Wax
kastoo saññā ah, ha ahaado mid soo dhaafay, mustaqbal, ama mid hadda
socda, mid gudaha ama mid dibadeed, mid guud ama mid dahsoon, mid liita
ama sarreeya, meel fog ama dhow, saññā kasta waa in loo arkaa yathā ·
bhūtaṃ oo leh pañña habboon habkan: ‘Tani ma ahan tayda, Anigu ma ihi
tan, kani ma ahan waxa aan ku daweyno.
Wax kasta oo saṅkhāras ah,
ha ahaadeen kuwii hore, mustaqbal, ama hadda, gudaha ama dibaddaba,
guud ama khiyaano, liita ama la sarraysiiyaa, ha dhowaato ama ha
dhawaato, saakhkhra kasta waa in lagu arkaa yathā · bhūtaṃ oo leh pa
properā habboon oo sidan ah: ‘Kani maahan mid, Anigu ma ihi tan, kani ma
ahan wax i qabanaya.
Wax kasta oo viññāṇa ah, ha ahaado mid soo
dhaafay, mustaqbal, ama mid hadda socda, mid gudaha ama mid dibadeed,
mid guud ama mid hoose, mid liita ama sarreeya, meel fog ama dhow,
viññāṇa kasta waa in lagu arkaa yathā · bhūtaṃ oo leh pañña habboon
sidan oo kale: ‘Tani ma ahan tayda, Ma ihi tan, kani maahan myatta.
Niyad jab, wuxuu noqdaa shucuur.
Niyad jab darteed, wuu nafisay. Iyadoo la xoreynayo, waa: ‘la xoreeyay.’
Wuxuu fahamsan yahay: ‘Dhalashada way dhammaatay, nolosha Brahmin waa la noolaa, maxaa loo baahan yahay inay ahaato
waa
la qabtay, wax kale oo jiritaankan ah ma jiro. ’Sidan buu yidhi
Bhagwar. Kooxda shan wadaad oo ku farxay ayaa ku farxay ereyadiisa.
Markii muujintaan la bixiyay, qalcadaha kooxda shanta suufiyadoodi, iyagoo aan ku dhegganayn, ayaa laga xoreeyay dhimashada.
¡Que
todos tengan calma, tranquilidad, alerta y atención y tengan una mente
ecuánime con un claro entendimiento de que todo está cambiando!
SN 22.59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- La característica del no-yo -
[anattā · lakkhaṇa] En este muy famoso sutta, el Buda expone por primera vez su enseñanza sobre anatta.
En
En una ocasión, el Bhagavā se estaba quedando en Bārāṇasi en Deer Grove en
Isipatana. Allí, se dirigió al grupo de cinco bhikkhus:
- Bhikkhus.
- Bhadante, respondieron los bhikkhus. El Bhagavā dijo:
-
Rūpa, bhikkhus, es anatta. Y si este rūpa fuera atta, bhikkhus, este
rūpa no se prestaría a la enfermedad, y podría [decirse] de rūpa:
“Que mi rūpa sea así, que mi rūpa no sea así”. Pero es porque rūpa
es anatta que rūpa se presta a la enfermedad, y que no puede [ser
dijo] de rūpa: “Que mi rūpa sea así, que mi rūpa no sea así”. Vedanā,
bhikkhus, es anatta. Y si este vedanā fuera atta, bhikkhus, este
vedanā no se prestaría a la enfermedad, y podría [decirse] de
vedanā: “Que mi vedanā sea así, que mi vedanā no sea así”. Pero es
porque vedanā es anatta que vedanā se presta a la enfermedad, y que
no puede [decirse] de vedanā: “Que mi vedanā sea así, que mi vedanā no
sea así. ”Saññā, bhikkhus, es anatta. Y si este saññā fuera
atta, bhikkhus, este saññā no se prestaría a la enfermedad, y
podría [decirse] de saññā: “Que mi saññā sea así, que mi saññā no sea
así ‘’. Pero es porque saññā es anatta que saññā se presta a
enfermedad, y que no puede [decirse] de saññā: “Que mi saññā sea así,
que mi saññā no sea así ”. Los saṅkhāras, bhikkhus, son anatta. Y
si estos saṅkhāras fueran atta, bhikkhus, estos saṅkhāras no prestarían
ellos mismos a la enfermedad, y podría [decirse] de los saṅkhāras: ‘Deja que mi
saṅkhāras sea así, que mis saṅkhāras no sean así “. Pero es porque
Los saṅkhāras son anatta que los saṅkhāras se prestan a la enfermedad, y
que no puede [decirse] de los saṅkhāras: “Que mis saṅkhāras sean así, que mi
los saṅkhāras no sean así. ”Viññāṇa, bhikkhus, es anatta. Y si
este viññāṇa fueran atta, bhikkhus, este viññāṇa no se prestaría a
enfermedad, y podría [decirse] de viññāṇa: “Que mi viññāṇa sea así,
que mi viññāṇa no sea así “. Pero es porque viññāṇa es anatta que
viññāṇa se presta a la enfermedad, y que no puede [decirse] de
viññāṇa: “Que mi viññāṇa sea así, que mi viññāṇa no sea así”. ¿Qué piensan de esto, bhikkhus: Rūpa es permanente o anicca?
temporal
- Anicca, Bhanthdhe - Y lo que es anicca, ¿es dukkha o sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
Y lo que es anicca, dukkha, por naturaleza sujeto a cambio, es
apropiado
considerarlo como: “Esto es mío. Yo soy esto. ¿Este es mi atta? ‘- No,
Bhante. - ¿Vedanā es permanente o anicca? - Anicca, Bhante. - ¿Y eso que
es anicca, es dukkha o sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Y lo que es anicca, dukkha, por naturaleza sujeto a cambio, es
apropiado considerarlo como: “Esto es mío. Yo soy esto. ¿Este es mi atta?
- No, Bhante.
- ¿Saññā es permanente o anicca?
- Anicca, Bhante.
- ¿Y eso que es anicca, es dukkha o sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Y lo que es anicca, dukkha, por naturaleza sujeto a cambio, es
apropiado considerarlo como: “Esto es mío. Yo soy esto. ¿Este es mi atta?
- No, Bhante.
- ¿Son los Saṅkhāras permanentes o anicca?
- Anicca, Bhante.
- ¿Y eso que es anicca, es dukkha o sukha?
-
Y lo que es anicca, dukkha, por naturaleza sujeto a cambio, es
apropiado considerarlo como: “Esto es mío. Yo soy esto. ¿Este es mi atta?
- No, Bhante.
- ¿Viññāṇa es permanente o anicca?
- Anicca, Bhante.
- ¿Y eso que es anicca, es dukkha o sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Y lo que es anicca, dukkha, por naturaleza sujeto a cambio, es
apropiado considerarlo como: “Esto es mío. Yo soy esto. ¿Este es mi atta?
- No, Bhante.
Cualquier
vedanā, ya sea pasado, futuro o presente, interno o externo, burdo o
sutil, inferior o exaltado, lejano o cercano, cualquier vedanā debe ser
visto.
yathā · bhūtaṃ con paññā adecuado de esta manera: “Esto no es mío, no soy esto, este no es mi atta”.
Cualquier
saññā, ya sea pasado, futuro o presente, interno o externo, burdo o
sutil, inferior o exaltado, lejano o cercano, cualquier saññā debe verse
yathā · bhūtaṃ con el paññā adecuado de esta manera: ‘Esto no es mío,
No soy esto, este no es mi atta.
Cualesquiera que sean los
saṅkhāras, ya sean pasados, futuros o presentes, internos o externos,
burdos o sutiles, inferiores o exaltados, lejanos o cercanos, los
saṅkhāras deben ser vistos yathā · bhūtaṃ con el paññā adecuado de esta
manera: ‘Esto no es mío, No soy esto, este no es mi atta.
Cualquier
viññāṇa, ya sea pasado, futuro o presente, interno o externo, burdo o
sutil, inferior o exaltado, lejano o cercano, cualquier viññāṇa debe ser
visto yathā · bhūtaṃ con el paññā adecuado de esta manera: ‘Esto no es
mío, Yo no soy esto, esto no es myatta. ”Visto de esta manera, un
discípulo noble iluminado está decepcionado con Raba, descontento con el
dolor, decepcionado con la muerte, decepcionado con los chakras y
decepcionado con Via. Decepcionado, se emociona.
A través de la depresión, se siente aliviado. Con la liberación, isa: “liberado”.
Entiende: “El nacimiento se acabó, la vida brahmán se vive, lo que debe ser
hecho
está hecho, no hay nada más para esta existencia. ”Esto es lo que dijo
Bhagwar. El grupo de cinco monjes que estaban encantados quedó encantado
con sus palabras.
Cuando se dio esta revelación, las ciudadelas del grupo de cinco monjes, sin pegar, fueron liberadas de la muerte.
Muga
sadayana kalem, tenang, waspada sareng merhatoskeun sareng ngagaduhan
pikiran anu sami sareng pamahaman anu jelas yén sadayana parantos robih!
SN 22.59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- Karakteristik no-Diri -
[anattā · lakkhaṇa] Dina sutta anu kawéntar ieu, Buddha ngajentrekeun pikeun anu munggaran ajaranana ngeunaan anatta.
Hurung
hiji waktos, Bhagavā cicing di Bārāṇasi di Deer Grove at
Isipatana. Di dinya, anjeunna nyarios ka kelompok lima urang bhikkhus:
- Bhikkhus.
- Bhadante, Bhikkhus ngajawab. Sang Bhagavā nyarios:
-
Rūpa, bhikkhus, nyaéta anatta. Sareng upami rūpa ieu atta, bhikkhus, ieu
rūpa moal nginjeumkeun dirina pikeun dis · gampang, sareng éta tiasa [disebatkeun] tina rūpa:
‘Hayu rūpa mah sapertos kitu, ari rūpa mah henteu sapertos kieu.’ Tapi éta kusabab rūpa
nyaéta anatta anu rūpa nginjeumkeun dirina pikeun dis · gampang, sareng éta henteu tiasa [janten
nyarios] ngeunaan rūpa: ‘Hayu rūpa mah janten sapertos kitu, ari rūpa mah henteu sapertos kieu.’ Vedanā,
bhikkhus, nyaéta anatta. Sareng upami vedanā ieu atta, bhikkhus, ieu
vedanā moal nginjeumkeun dirina pikeun dis · gampang, sareng éta tiasa [disebatkeun] tina
vedanā: ‘Hayu vedanā mah kitu, ari vedanā mah henteu sapertos kitu.’ Tapi éta
sabab vedanā nyaéta anatta anu vedanā nginjeumkeun dirina pikeun dis · gampang, sareng éta
éta moal tiasa [disebatkeun] tina vedanā: ‘Hayu vedanā mah kitu, ari vedanā mah henteu
janten kitu. ’Saññā, bhikkhus, nyaéta anatta. Sareng upami saññā ieu
atta, bhikkhus, saññā ieu moal nginjeumkeun dirina pikeun dis · gampang, sareng éta
bisa [saur] tina saññā: ‘Hayu saññā mah janten kitu, ari saññā mah henteu
sahingga. ’Tapi éta kusabab saññā nyaéta anatta anu saññā nginjeumkeun dirina sorangan
dis · betah, sareng éta teu tiasa [disebatkeun] tina saññā: ‘Hayu saññā mah sapertos kitu,
ari saññā mah henteu sapertos kitu. ’Saṅkhāras, bhikkhus, anu anatta. Sareng
upami saṅkhāras ieu atta, bhikkhus, saṅkhāras ieu moal nginjeumkeun
sorangan pikeun dis · betah, sareng éta tiasa [disebatkeun] tina saṅkhāras: ‘Hayu atuh
saṅkhāras janten kitu, ari saṅkhāras mah henteu sapertos kitu. ’Tapi éta kusabab
saṅkhāras mangrupikeun anatta anu saṅkhāras nginjeumkeun diri pikeun dis · gampangkeun, sareng
yén éta moal tiasa [disebatkeun] tina saṅkhāras: ‘Hayu saṅkhāras mah janten kitu, ari abdi
saṅkhāras moal kitu. ’Viññāṇa, bhikkhus, nyaéta anatta. Sareng upami
viññāṇa ieu atta, bhikkhus, viññāṇa ieu moal nginjeumkeun dirina pikeun
dis · betah, sareng éta tiasa [disebatkeun] tina viññāṇa: ‘Hayu viññāṇa mah janten sapertos kitu,
hayu viññāṇa mah henteu sapertos kitu. ’Tapi éta kusabab viññāṇa nyaéta anatta éta
viññāṇa nginjeumkeun dirina pikeun dis · betah, sareng éta henteu tiasa [disebatkeun]
viññāṇa:
‘Hayu viññāṇa mah janten sapertos kitu, ari viññāṇa mah henteu sapertos
kieu.’ Kumaha saur anjeun ngeunaan ieu, bhikkhus: naha Rūpa permanén
atanapi anicca?
samentawis
- Anicca, Bhanthdhe - Sareng anu mangrupakeun anicca, naha éta dukkha atanapi sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
Sareng anu mangrupikeun anicca, dukkha, ku sifatna tiasa robih, nya éta
pantes
dianggap salaku: ‘Ieu milik abdi. Abdi ieu. Ieu atta kuring? ’- Henteu,
Bhante. - Naha Vedanā permanén atanapi anicca? - Anicca, Bhante. -
Sareng anu mangrupakeun anicca, naha éta dukkha atanapi sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Sareng anu mangrupakeun anicca, dukkha, ku sifatna tiasa robih, nya éta
pantes dianggap salaku: ‘Ieu milik abdi. Abdi ieu. Ieu atta kuring? ‘
- Henteu, Bhante.
- Naha Saññā permanén atanapi anicca?
- Anicca, Bhante.
- Sareng anu mangrupakeun anicca, naha éta dukkha atanapi sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Sareng anu mangrupikeun anicca, dukkha, ku sifatna tiasa robih, nya éta
pantes dianggap salaku: ‘Ieu milik abdi. Abdi ieu. Ieu atta kuring? ‘
- Henteu, Bhante.
- Naha Saṅkhāras permanén atanapi anicca?
- Anicca, Bhante.
- Sareng anu mangrupakeun anicca, naha éta dukkha atanapi sukha?
-
Sareng anu mangrupikeun anicca, dukkha, ku sifatna tiasa robih, nya éta
pantes dianggap salaku: ‘Ieu milik abdi. Abdi ieu. Ieu atta kuring? ‘
- Henteu, Bhante.
- Naha Viññāṇa permanén atanapi anicca?
- Anicca, Bhante.
- Sareng anu mangrupakeun anicca, naha éta dukkha atanapi sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Sareng anu mangrupakeun anicca, dukkha, ku sifatna tiasa robih, nya éta
pantes dianggap salaku: ‘Ieu milik abdi. Abdi ieu. Ieu atta kuring? ‘
- Henteu, Bhante.
Naon
waé vedanā, naha éta kapungkur, ka hareup, atanapi ayeuna, internal
atanapi éksternal, orsubtle kasar, rendah diri atanapi luhur, jauh
atanapi caket, sagala vedanā kedah ditingali
yathā · bhūtaṃ kalayan paññā anu pas dina cara kieu: ‘Ieu sanés milik abdi, abdi sanés ieu, ieu sanés atta kuring.’
Naon
waé saññā, naha éta kapungkur, ka hareup, atanapi ayeuna, internal
atanapi éksternal, kasar atanapi halus, inferior atanapi luhur, jauh
atanapi caket, saññā wae kedah ditingali yathā · bhūtaṃ kalayan paññā
anu pas dina cara kieu: ‘Ieu sanés milik, Abdi sanés ieu, ieu sanés atta
kuring. ‘
Naon waé saṅkhāras, janten aranjeunna kapungkur, ka
hareup, atanapi ayeuna, internal atanapi luar, kasar atanapi halus,
rendah diri atanapi luhur, jauh atanapi caket, sakur saṅkhāras anu kedah
ditingali yathā · bhūtaṃ kalayan paññā anu pas dina cara kieu: ‘Ieu
sanés milik, Abdi sanés ieu, ieu sanés atta kuring. ‘
Naon waé
viññāṇa, naha éta kapungkur, ka hareup, atanapi ayeuna, internal atanapi
éksternal, kasar atanapi halus, rendah diri atanapi luhur, jauh atanapi
caket, naon waé viññā anya kedah ditingali yathā · bhūtaṃ kalayan paññā
anu pas dina cara kieu: ‘Ieu sanés milik, Abdi sanés ieu, ieu sanés
myatta. ‘Katingali ku cara ieu, murid anu mulya anu terang janten kuciwa
sareng Raba, teu sugema ku nyeri, kuciwa ku maot, kuciwa ku cakra,
sareng kuciwa ku Via. Kuciwa, anjeunna janten émosional.
Ngaliwatan déprési, anjeunna lega. Kalayan dibébaskeun, isa: ‘dibébaskeun.’
Anjeunna ngartos: ‘Lahirna parantos réngsé, kahirupan Brahmin hirup, naon anu diperyogikeun
parantos
beres, teu aya anu sanés pikeun ayana ieu. ’Kieu ceuk Bhagwar. Kelompok
lima biarawan anu kabagéan bungah ku omonganana.
Nalika wahyu ieu dipasihkeun, warga sititél tina kelompok lima wiku, tanpa nempel, dibébaskeun tina maot.
Wote wawe na utulivu, utulivu, macho na wasikivu na wawe na akili ya usawa na ufahamu wazi kwamba kila kitu kinabadilika!
SN 22.59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- Tabia ya kutokujitegemea -
[anattā · lakkhaṇa] Katika sutta hii maarufu sana, Buddha anafafanua kwa mara ya kwanza mafundisho yake juu ya anatta.
Washa
hafla moja, Bhagavā alikuwa akiishi Bārāṇasi katika eneo la Deer Grove huko
Isipatana. Huko, alihutubia kikundi cha bhikkhus tano:
- Bhikkhus.
- Bhadante, bhikkhus alijibu. Bhagavā alisema:
-
Rūpa, bhikkhus, ni anatta. Na ikiwa rūpa hii ingekuwa atta, bhikkhus, hii
rūpa haingejitolea kwa urahisi, na inaweza [kusemwa] kuhusu rūpa:
‘Acha rūpa yangu iwe hivi, na rua yangu isiwe hivi.’ Lakini ni kwa sababu rūpa
ni anatta ambayo rūpa inajitolea kwa urahisi, na kwamba haiwezi [kuwa
alisema] kuhusu rūpa: ‘Acha rūpa yangu iwe hivi, basi rua yangu isiwe hivi.’
bhikkhus, ni anatta. Na kama hii vedanā ingekuwa atta, bhikkhus, hii
vedanā haiwezi kujikopesha kwa urahisi, na inaweza [kusemwa] juu ya
vedanā: ‘Acha vedana yangu iwe hivi, acha vedana yangu isiwe hivi.’ Lakini ni hivyo
kwa sababu vedanā ni anatta ambayo vedanā inajikopesha kwa urahisi, na hiyo
haiwezi [kusemwa] juu ya vedanā: ‘Acha vedana yangu iwe hivi, vedanā yangu asi
kuwa hivi. ’Saññā, bhikkhus, ni anatta. Na kama hii sañuna ingekuwa
atta, bhikkhus, hii sañuna haiwezi kujitolea kwa urahisi, nayo
inaweza [kusemwa] juu ya sauna: ‘Wacha sañana yangu iwe hivi, acha sauna yangu isiwe
hivi. ’Lakini ni kwa sababu sañuna ni anatta ndio sañona inajikopesha
dis · urahisi, na kwamba haiwezi [kusemwa] kuhusu saññā: ‘Wacha sañana yangu iwe hivi,
acheni sañuna yangu isiwe hivi. ’Saṅkhāras, bhikkhus, ni anatta. Na
kama hawa sahkhāras wangekuwa atta, bhikkhus, hawa saharakh hawatakopesha
wenyewe kujisumbua, na inaweza [kusemwa] kuhusu saṅkhāras: ‘Wacha wangu
sahar’ah iwe hivi, acheni saharkhras zangu wasiwe hivi. ’Lakini ni kwa sababu
saṅkhāras ni anatta ambazo saṅkhāras hujitolea kwa urahisi, na
kwamba haiwezi [kusemwa] juu ya saṅkhāras: ‘Wacha sahaba wangu wawe hivi, wacha wangu
saṅkhāras isiwe hivi. ’Viññāṇa, bhikkhus, ni anatta. Na ikiwa
hii viññāṇa walikuwa atta, bhikkhus, hii viññāṇa haiwezi kujikopesha
dis · urahisi, na inaweza [kusemwa] ya viññāṇa: ‘Wacha viññāṇa yangu iwe hivi,
hebu viññāṇa yangu isiwe hivi. ’Lakini ni kwa sababu viññāṇa ni anatta hiyo
viññāṇa hujitolea kwa urahisi, na kwamba haiwezi [kusemwa] juu ya
viññāṇa:
‘Acha viññāṇa yangu iwe hivi, viññāṇa yangu isiwe hivi.’ Unafikiria
nini juu ya hii, bhikkhus: Je! Rūpa ni ya kudumu au anicca?
ya muda mfupi
- Anicca, Bhanthdhe - Na hiyo ambayo ni anicca, ni dukkha au sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
Na hiyo ambayo ni anicca, dukkha, kwa asili inaweza kubadilika, ndio
inafaa
kuizingatia kama: ‘Hii ni yangu. Mimi ndiye huyu. Hii ndio atta yangu?
’- Hapana, Bhante. - Je, Vedana ni ya kudumu au anicca? - Anicca,
Bhante. - Na ile ambayo ni anicca, ni dukkha au sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Na hiyo ambayo ni anicca, dukkha, kwa asili inaweza kubadilika, ndio
inafaa kuizingatia kama: ‘Hii ni yangu. Mimi ndiye huyu. Hii ndio atta yangu? ‘
- Hapana, Bhante.
- Je! Sauna ni ya kudumu au anicca?
- Anicca, Bhante.
- Na hiyo ambayo ni anicca, ni dukkha au sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Na hiyo ambayo ni anicca, dukkha, kwa asili inaweza kubadilika, ndio
inafaa kuizingatia kama: ‘Hii ni yangu. Mimi ndiye huyu. Hii ndio atta yangu? ‘
- Hapana, Bhante.
- Je! Saharkhras ni ya kudumu au anicca?
- Anicca, Bhante.
- Na hiyo ambayo ni anicca, ni dukkha au sukha?
-
Na hiyo ambayo ni anicca, dukkha, kwa asili inaweza kubadilika, ndio
inafaa kuizingatia kama: ‘Hii ni yangu. Mimi ndiye huyu. Hii ndio atta yangu? ‘
- Hapana, Bhante.
- Je, Viñāāa ni ya kudumu au anicca?
- Anicca, Bhante.
- Na ile ambayo ni anicca, ni dukkha au sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Na hiyo ambayo ni anicca, dukkha, kwa asili inaweza kubadilika, ndio
inafaa kuizingatia kama: ‘Hii ni yangu. Mimi ndiye huyu. Hii ndio atta yangu? ‘
- Hapana, Bhante.
Chochote
vedanā, iwe ya zamani, ya baadaye, au ya sasa, ya ndani au ya nje,
ndogo au ndogo, duni au iliyoinuliwa, mbali au karibu, vedanā yoyote
inapaswa kuonekana
yathā · bhūtaṃ na paññā sahihi kwa njia hii: ‘Huyu sio wangu, mimi sio huyu, hii sio atta yangu.’
Sauna
yoyote, iwe ni ya zamani, ya baadaye, au ya sasa, ya ndani au ya nje,
ya kupindukia au ya hila, duni au iliyoinuliwa, mbali au karibu, sañuna
yoyote inapaswa kuonekana yathā · bhūtaṃ na paññā sahihi kwa njia hii:
‘Hii sio yangu, Mimi sio huyu, hii sio sheria yangu. ‘
Chochote
saṅkhāras, iwe ya zamani, ya baadaye, au ya sasa, ya ndani au ya nje, ya
kupindukia au ya hila, duni au ya kuinuliwa, mbali au karibu, sahara
yoyote inapaswa kuonekana yathā · bhūtaṃ na paññā sahihi kwa njia hii:
‘Hii sio yangu, Mimi sio huyu, hii sio sheria yangu. ‘
Chochote
viññāṇa, iwe ya zamani, ya baadaye, au ya sasa, ya ndani au ya nje, ya
kupindukia au ya hila, duni au iliyoinuliwa, mbali au karibu, viññāṇa
yoyote inapaswa kuonekana yathā · bhūtaṃ na paññā sahihi kwa njia hii:
‘Hii sio yangu, Mimi sio huyu, huyu sio myatta. Amekata tamaa, huwa
mhemko.
Kupitia unyogovu, anafarijika. Pamoja na ukombozi, isa: ‘kukombolewa.’
Anaelewa: ‘Kuzaliwa kumekwisha, maisha ya Brahmin yanaishi, ni nini kinapaswa kuwa
kumaliza
kumefanywa, hakuna kitu kingine kwa uhai huu. ’Hivi ndivyo Bhagwar
alisema. Kikundi cha watawa watano ambao walifurahi walifurahishwa na
maneno yake.
Wakati ufunuo huu ulipotolewa, ngome za kikundi cha watawa watano, bila kushikamana, ziliachiliwa kutoka kifo.
Må alla ha lugn, tyst, vaken och uppmärksam och ha jämlikhet med en klar förståelse för att allt förändras!
SN 22,59 (S iii 66)
Anattalakkhana Sutta
- Karakteristiken för inget själv -
[anattā · lakkhaṇa] I denna mycket berömda sutta förklarar Buddha för första gången sin undervisning om anatta.
På
vid ett tillfälle bodde Bhagavā på Bārāṇasi i Deer Grove kl
Isipatana. Där talade han till gruppen med fem bhikkhus:
- Bhikkhus.
- Bhadante, svarade bhikkhusen. Bhagavā sa:
-
Rūpa, bhikkhus, är anatta. Och om denna rupa var atta, bhikkhus, detta
rūpa skulle inte låta sig bli lättare, och det kunde [sägas] om rūpa:
”Låt min rūpa vara så, låt min rūpa inte vara så.” Men det beror på att rūpa
är en anatta som rūpa lämpar sig för att bli lättare och att den inte kan [vara
sa] om rūpa: ‘Låt min rûpa vara så, låt min rûpa inte vara så.’ Vedanā,
bhikkhus, är anatta. Och om denna vedana var atta, bhikkhus, detta
vedanā skulle inte lämna sig till sjukdom, och det kunde [sägas] om
vedanā: ‘Låt min vedanā vara så, låt min vedanā inte vara så.’ Men det är det
eftersom vedanā är anatta som vedanā lämpar sig för sjukdom, och det
det kan inte [sägas] om vedanā: ‘Låt min vedanā vara så, låt min vedanā inte
var så. ”Saññā, bhikkhus, är anatta. Och om denna saññā var
atta, bhikkhus, denna saññā skulle inte lämna sig för att bli lättare, och det
kunde [sägas] om saññā: ‘Låt min saññā vara så, låt min saññā inte vara
thus. ’Men det är för att saññā är anatta som saññā lämpar sig för
obehag och att det inte kan [sägas] om saññā: ‘Låt min saññā vara så,
låt min saññā inte vara så. ”Saṅkhāras, bhikkhus, är anatta. Och
om dessa saṅkhāras var atta, bhikkhus, skulle dessa saṅkhāras inte låna ut
själva för att göra sig av, och det kunde [sägas] om saṅkhāras: ‘Låt min
saṅkhāras vara så, låt mina saṅkhāras inte vara så. ”Men det beror på
saṅkhāras är anatta som saṅkhāras lämpar sig för att göra sig av med, och
att det inte kan [sägas] om saṅkhāras: ‘Låt mina saṅkhāras vara så, låt min
saṅkhāras inte vara så. ”Viññāṇa, bhikkhus, är anatta. Och om
denna viññāṇa var atta, bhikkhus, denna viññāṇa skulle inte låna sig
obehag, och det kan [sägas] om viññāṇa: ‘Låt min viññāṇa vara så,
låt min viññāṇa inte vara så. ”Men det beror på att viññāṇa är anatta det
viññāṇa lämpar sig för sjukdom och att det inte [kan sägas] om
viññāṇa:
‘Låt min viññāṇa vara så, låt min viññāṇa inte vara så.’ Vad tycker du
om detta, bhikkhus: är Rūpa permanent eller anicca?
tillfällig
- Anicca, Bhanthdhe - Och det som är anicca, är det dukkha eller sukha? {1} - Dukkha, Bhante. -
Och det som är anicca, dukkha, av naturen föremål för förändring, är det
rätt
att betrakta det som: ”Detta är mitt. Jag är den här. Det här är min
atta? ’- Nej, Bhante. - Är Vedanā permanent eller anicca? - Anicca,
Bhante. - Och det som är anicca, är det dukkha eller sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Och det som är anicca, dukkha, av naturen föremål för förändring, är det
rätt att betrakta det som: ”Detta är mitt. Jag är den här. Det här är min atta? ‘
- Nej, Bhante.
- Är Saññā permanent eller anicca?
- Anicca, Bhante.
- Och det som är anicca, är det dukkha eller sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Och det som är anicca, dukkha, av naturen föremål för förändring, är det
rätt att betrakta det som: ”Detta är mitt. Jag är den här. Det här är min atta? ‘
- Nej, Bhante.
- Är Saṅkhāras permanent eller anicca?
- Anicca, Bhante.
- Och det som är anicca, är det dukkha eller sukha?
-
Och det som är anicca, dukkha, av naturen föremål för förändring, är det
rätt att betrakta det som: ”Detta är mitt. Jag är den här. Det här är min atta? ‘
- Nej, Bhante.
- Är Viññāṇa permanent eller anicca?
- Anicca, Bhante.
- Och det som är anicca, är det dukkha eller sukha?
- Dukkha, Bhante.
-
Och det som är anicca, dukkha, av naturen föremål för förändring, är det
rätt att betrakta det som: ”Detta är mitt. Jag är den här. Det här är min atta? ‘
- Nej, Bhante.
Oavsett
vedanā, vare sig det är förflutet, framtida eller nuvarande, internt
eller externt, grovt eller subtilt, underlägset eller upphöjt, långt
eller nära, någon vedana ska ses
yathā · bhūtaṃ med rätt paññā på detta sätt: ‘Detta är inte mitt, jag är inte det här, det här är inte min atta.’
Oavsett
saññā, vare sig det är förflutet, framtida eller nuvarande, internt
eller externt, grovt eller subtilt, underlägset eller upphöjt, långt
eller nära, någon saññā ska ses yathā · bhūtaṃ med rätt paññā på detta
sätt: ‘Detta är inte mitt, Jag är inte den här, det här är inte min
atta. ‘
Oavsett saṅkhāras, vare sig de är förflutna, framtida
eller nuvarande, interna eller externa, grova eller subtila, underlägsna
eller upphöjda, långt eller nära, alla saṅkhāras ska ses yathā · bhūtaṃ
med rätt paññā på detta sätt: ‘Detta är inte mitt, Jag är inte den här,
det här är inte min atta. ‘
Oavsett viññāṇa, vare sig det är
förflutet, framtida eller nuvarande, internt eller externt, grovt eller
subtilt, underlägset eller upphöjt, långt eller nära, alla viññāṇa ska
ses yathā · bhūtaṃ med rätt paññā på detta sätt: ‘Detta är inte mitt,
Jag är inte detta, det här är inte myatta. ”På detta sätt är en upplyst
nobel lärjunge besviken över Raba, missnöjd med smärta, besviken över
döden, besviken över chakran och besviken över Via. Besviken blir han
emotionell.
Genom depression är han lättad. Med befrielse, isa: ”befriad.”
Han förstår: ”Födelsen är över, Brahmin-livet lever, vad som måste vara
gjort
är gjort, det finns inget annat för denna existens. ”Detta sa Bhagwar.
Gruppen av fem munkar som var mycket nöjda var glada över hans ord.
När denna uppenbarelse gavs befriades citadellerna från gruppen av fem munkar, utan att hålla fast, från döden.
Донишгоҳи ройгони тадқиқотӣ ва амалии онлайн
барои
Кашфи як шахси бедоршуда бо олами огоҳӣ (DAOAU)
Барои
беҳбудӣ, хушбахтӣ, сулҳи ҳамаи мавҷудоти ҳассос ва ғайримунтавӣ ва
барои ба даст овардани сулҳи абадӣ ҳамчун ҳадафи ниҳоӣ. дар
KUSHINARA
NIBBANA BHUMI PAGODA - ин 18 фут Dia All White Pagoda бо миз ва ё аст,
аммо мутмаин бошед, ки дар асоси истифодаи муқаррарии ҳуҷра аз сатҳи
болои сар дошта бошед.
дар 116 ЗАБОНИ КЛАССИК and ва банақшагирии
Теверада Типитака бо суханони худи Буддо ва ҷойҳои муҳим ба монанди
Лумбини, Бодх гая, Саранат, Кушинара ва ғ., дар доираи 360 дараҷаи 360
дараҷаи диданӣ ба Чаркарама Ат
ХОНАИ САФЕД
668, 5A роҳи асосӣ, Салиби 8-ум, Марҳилаи HAL III, Прабудда Бҳарат Пуния БхумиБенгалуру Магади Карнатака
PRABUDDHA BHARAT
Бигзор шумо, аъзои оилаи шумо ва тамоми мавҷудоти эҳсосӣ ва рӯҳӣ ҳамеша хушбахт, хуб ва эмин бошед!
Бигзор ҳама 150 сол умр бинанд
бо доруи NAD дар соли 2020 бо нархи як пиёла қаҳва дастрас шудан мумкин аст
ба гуфтаи табибони таҳқиқотӣ дар Сидней!
Бигзор ҳама ором, ором, ҳушёр ва бодиққат бошанд ва бо як фаҳмиши возеҳе, ки ҳама чиз тағир меёбад, ақидаи баробарӣ дошта бошад!
SN 22.59 (S iii 66)
Анатталакхана Сутта
- Хусусияти не-Худ -
[anattā · lakkhaṇa] Дар ин суттаи хеле машҳур, Буддо бори аввал таълимоти худро оид ба анатта шарҳ медиҳад.
Даргирифта
яке аз мавридҳо, Бхагава дар Барасаси дар Боғи Дир ба сар мебурд
Исипатана. Дар он ҷо, ӯ ба гурӯҳи панҷ бикҳус муроҷиат кард:
- Bhikkhus.
- Бханте, ҷавоб дод бҳикхусҳо. Бҳагава гуфт:
-
Rūpa, bhikkhus, анатта аст. Ва агар ин rūpa атта мебуд, бхикхус, ин
rūpa ба сабукӣ қарз намедиҳад ва дар бораи rpa гуфтан мумкин аст:
‘Бигзор rūpa ман чунин бошад, бигзор rūpa ман чунин набошад. ‘Аммо ин аз он сабаб аст
ин анаттаест, ки rūpa худро ба осонӣ медиҳад ва наметавонад [бошад
гуфт] аз rūpa: ‘Бигзор rūpa ман чунин бошад, бигзор rūpa ман чунин набошад.’ Vedanā,
bhikkhus, анатта аст. Ва агар ин ведена атта мебуд, бҳикхус, ин
vedanā худро ба осонӣ намедиҳад ва инро гуфтан мумкин аст
vedanā: ‘Бигзор веденаи ман чунин бошад, бигзор веденаи ман чунин набошад.’ Аммо ин аст
зеро vedanā анаттаест, ки vedanā худро ба осонӣ медиҳад ва он
дар бораи ведена гуфтан мумкин нест: ‘Бигзор веденаи ман чунин бошад, бигзор веденаи ман не
ҳамин тавр бошед. ’Saññā, bhikkhus, anatta. Ва агар ин саёҳат мебуд
atta, bhikkhus, ин саёҳат барои суст шудан қарз намедиҳад ва он
метавонист [бигӯяд] аз санна: ‘Бигзор санги ман чунин бошад, бигзор санои ман набошад
ҳамин тавр. ’Аммо аз он сабаб аст, ки саньат анатта аст, ки санъат ба худ қарз медиҳад
сабукӣ диҳед ва дар бораи он гуфта наметавонед: ‘Бигзор санои ман чунин бошад,
бигзор санги ман ин тавр набошад. ’Сахарас, бхикхус, анатта ҳастанд. Ва
агар ин саёҳатҳо атта, биҳикхус мебуданд, ин саҳҳарҳо қарз намедоданд
худро осуда кунанд ва дар бораи саҳарас [гуфтан мумкин аст: ‘Бигзор ман
саҳарас чунин бошад, бигзор саҳараҳои ман чунин набошанд. ’Аммо ин аз он сабаб аст
саҳарҳо анатта мебошанд, ки саҳарҳо худро ба осонӣ медиҳанд ва
ки инро [гуфтан мумкин нест] дар бораи саҳҳарҳо: ‘Бигзор саҳараҳои ман чунин бошанд, бигзор ман
саҳарас чунин нест. ’Víññāṇa, bhikkhus, anatta аст. Ва агар
ин виньяҳа атта буданд, бҳикхус, ин винҳа ба худ қарз намедиҳад
сабукӣ диҳед ва [гуфтан мумкин аст] дар бораи вино: ‘Бигзор винями ман чунин бошад,
бигзор винями ман ин тавр набошад. ’Аммо ин аз он сабаб аст, ки вино ин анатта аст
viññāṇa худро ба сабукӣ медиҳад ва инро [гуфтан мумкин нест]
viññāṇa:
‘Бигзор виняти ман чунин бошад, бигзор винҳяи ман чунин набошад.’ Шумо
дар ин бора чӣ фикр доред, bhikkhus: оё Rūpa доимист ё anicca?
муваққатӣ
- Anicca, Bhanthdhe - Ва он чизе ки anicca аст, он дукха аст ё суха? {1} - Дукха, Бханте. -
Ва он чизе ки anicca, dukha, табиатан тағирёбанда аст, ҳамин аст
онро
дуруст баррасӣ кардан лозим аст: ‘Ин аз они ман. Ман инам. Ин аттаи ман
аст? ’- Не, Бханте. - Ведана доимист ё anicca? - Аникка, Бханте. - Ва
он чизе ки anicca аст, он дукха аст ё суха?
- Дукха, Бханте.
-
Ва он чизе ки anicca, dukha, табиатан тағирёбанда аст, ҳамин аст
онро дуруст баррасӣ кардан лозим аст: ‘Ин аз они ман аст. Ман инам. Ин аттаи ман аст? ”
- Не, Бханте.
- Санья доимист ё anicca?
- Аникка, Бханте.
- Ва он чизе ки anicca аст, он дукха аст ё суха?
- Дукха, Бханте.
-
Ва он чизе ки anicca, dukha, табиатан тағирёбанда аст, он аст
дуруст ба назар гирифтани он: ‘Ин аз они ман аст. Ман инам. Ин аттаи ман аст? ”
- Не, Бханте.
- Оё Saakhharas доимӣ аст ё anicca?
- Аникка, Бханте.
- Ва он чизе ки anicca аст, он дукха аст ё суха?
-
Ва он чизе ки anicca, dukha, табиатан тағирёбанда аст, он аст
дуруст ба назар гирифтани он: ‘Ин аз они ман аст. Ман инам. Ин аттаи ман аст? ”
- Не, Бханте.
- Виньяка доимист ё аникка?
- Аникка, Бханте.
- Ва он чизе ки anicca аст, он дукха аст ё суха?
- Дукха, Бханте.
-
Ва он чизе ки anicca, dukha, табиатан тағирёбанда аст, ҳамин аст
дуруст ба назар гирифтани он: ‘Ин аз они ман аст. Ман инам. Ин аттаи ман аст? ”
- Не, Бханте.
Ҳар
ведена, хоҳ гузашта бошад, хоҳ оянда, ё ҳозира, дохилӣ ё хориҷӣ,
ғаразнок, паст ё баланд, дур ё наздик, ҳар як веденаро дидан лозим аст
yathābhūtaṃ бо pññā дуруст дар ин роҳ: ‘Ин аз они ман нест, ман аз ин нестам, ин аттаи ман нест.’
Ҳар
як санна, хоҳ гузашта, хоҳ оянда, хоҳ ҳозира, хоҳ дохилӣ, хоҳ бераҳм,
паст ё баланд, дур ё наздик, ҳар гуна саннаро бояд бо чунин рафтор
yathābhūtaṃ бо paññā дуруст дид: ‘Ин аз они ман нест, Ман ин нестам, ин
аттаи ман нест. ‘
Ҳар саҳараро, хоҳ гузашта бошад, хоҳ оянда, хоҳ
дохилӣ, хоҳ беруна, паст ё баланд, дур ё наздик, ҳар як саҳараро бо
чунин рафтор бояд yathābhtaa бо paññā дуруст дид: ‘Ин аз они ман нест,
Ман ин нестам, ин аттаи ман нест. ‘
Ҳар як viññāṇa, хоҳ гузашта
бошад, хоҳ оянда, хоҳ ҳозира, хоҳ дохилӣ, хоҳ беруна, паст ё баланд, дур
ва ё наздик, ҳар гуна виноиро бо чунин рафтор yathābhūtaṃ бо pññā
дуруст бояд дид: ‘Ин аз они ман нест, Ман ин нестам, ин миатта нест.
‘Ҳамин тавр дида мешавад, ки як шогирди шарифи мунаввар аз Раба ноумед
мешавад, аз дард норозӣ, аз марг ноумед мешавад, аз чакраҳо ноумед
мешавад ва аз Виа ноумед мешавад. Ӯ ноумед шуда, эҳсосотӣ мешавад.
Тавассути депрессия, ӯ сабукӣ меёбад. Бо озодӣ, isa: ‘озодшуда.’
Вай мефаҳмад: ‘Таваллуд ба охир расид, ҳаёти брахман зиндагӣ карда мешавад, чӣ бояд бошад
анҷом
дода шуд, барои ин мавҷудият чизи дигаре нест. ’Ин аст Багвар. Гурӯҳи
панҷнафарӣ, ки хурсанд буданд, аз суханони ӯ шод шуданд.
Вақте ки ин ваҳй дода шуд, қалъаҳои гурӯҳи панҷнафарӣ бе часпидан аз марг раҳо карда шуданд.
Бушлай онлайн тикшеренүләр һәм практика университеты
өчен
Галәм белән аңлау уянган кешене табу (DAOAU)
Иминлек, бәхет, барлык хисчән һәм хиссез затларның тынычлыгы һәм соңгы максат итеп мәңгелек тынычлыкка ирешү өчен. чыгыш
Кушинара
Ниббана Бхуми Пагода - өстәл белән 18 футлы Диа Барлык Ак Пагода, ләкин
бүлмәнең гадәти кулланылышына нигезләнеп, баш дәрәҗәсеннән югарырак
булуына инаныгыз.
116 КЛАССИК ТЕЛДӘ һәм Тервада Типитаканы Будда сүзләре һәм Лумбини, Бод Гая, Саранат, Кушинара һ.б.
Ак йорт
668, 5А төп юл, 8 нче кросс, HAL III этап, Прабудда Бхарат Пуния БхумиБенгалуру Магади Карнатака штаты
ПРАБУДДА БАРАТ
Сезгә, гаилә әгъзаларына, барлык хисчән һәм хиссез затларга гел бәхетле, яхшы һәм куркынычсыз булсын!
Барысы да 150 ел яшәсен
NAD таблеткалары белән 2020-нче елда бер чынаяк кофе бәясендә булачак
Сиднейдагы тикшеренү табиблары әйтүенчә!
Барысы да тыныч, тыныч, уяу һәм игътибарлы булсын һәм барысы да үзгәрүен ачык аңлап бертигез фикердә булсын!
SN 22.59 (S iii 66)
Анатталакхана Сутта
- Selfз-үзеңә характеристика -
[anattā · lakkhaṇa] Бу бик танылган сутта Будда беренче тапкыр анатта укытуын аңлатып бирә.
Яна
бер тапкыр, Бхагавā Бāрасида Марал Гровосында торды
Исипатана. Анда ул биш биххус төркеменә мөрәҗәгать итте:
- Биххус.
- Бхаданте, биххус җавап бирде. Бхагав әйтте:
-
Rūpa, bhikkhus - анатта. Әгәр дә бу рūпа атта булса, биххус, бу
rūpa җиңеллек бирмәс иде, һәм rūpa турында әйтергә мөмкин:
«Минем рапа шулай булсын, минем рапа шулай булмасын.» Ләкин бу rūpa булганга
анатта, rūpa җиңеллеккә бирә, һәм ул була алмый
рūпа турында әйтте: «Минем рапа шулай булсын, минем рапа шулай булмасын.» Веданā,
биххус, анатта. Әгәр дә бу веданā атта, биххус булса, бу
vedanā җиңеллек бирмәс иде, һәм моны әйтергә мөмкин
vedanā: «Минем vedanā шулай булсын, vedanā шулай булмасын.» Ләкин шулай
чөнки vedanā - анатта, vedanā үзен җиңеләйтә, һәм
аны vedanā турында әйтеп булмый: «Минем vedanā шулай булсын, vedanā булмасын
шулай бул. »Саññā, биххус, анатта. Әгәр дә бу булса
атта, биххус, бу saññā җиңеллек бирмәс иде, һәм ул
saññā турында әйтергә мөмкин: «Минем саññā шулай булсын, минем саññā булмасын
Шулай итеп. »Ләкин saññā анатта булганга, saññā үзенә бурыч бирә
җиңеллек, һәм аны saññā турында әйтеп булмый: «Минем саññā шулай булсын,
минем саññā болай булмасын. »Саṅхрас, биххус, анатта. .Әм
әгәр бу сахралар атта, биххус булса, бу сахралар кредит бирмәсләр иде
үзләрен җиңеләйтергә, һәм моны сахралар турында әйтергә мөмкин: «Рөхсәт итегез
saṅkhāras шулай булсын, минем saṅkhras шулай булмасын. »Ләкин бу бит
saṅkhāras - анатта, saṅkhras үзләрен җиңеләйтә, һәм
сахрас турында әйтеп булмый: «Минем сахралар шулай булсын, минем
saṅkhāras алай булмас. »Viññāṇa, bhikkhus, анатта. Ifәм
бу viññāṇa атта, биххус иде, бу viññāṇa үзенә кредит бирмәс иде
җиңеллек, һәм бу viññāṇa турында әйтелергә мөмкин: «Минем viññāṇa шулай булсын,
минем viññāṇa болай булмасын. »Ләкин viññāṇa анатта булганга
viññāṇa җиңеллек бирә, һәм моны әйтеп булмый
viññāṇa:
«Минем viññāṇa шулай булсын, минем viññāṇa шулай булмасын.» Бу турыда
сез нәрсә уйлыйсыз, биххус: Rūpa даими яки аникка?
вакытлыча
- Аникка, Бантхе - Ә аникка нәрсә ул, духа яки сухамы? {1} - Дукха, Банте. -
Ә аника, духа, табигате буенча үзгәрергә тиеш
дип
санарга тиеш: «Бу минеке. Мин бу. Бу минем аттамы? »-, к, Банте. -
Веданā даими яки аникка? - Аникка, Банте. - Ә аника нәрсә, ул духа яки
сухамы?
- Дукха, Банте.
-
Anәм аника, духа, табигате буенча үзгәрергә тиеш
дип санарга тиеш: «Бу минеке. Мин бу. Бу минем атта? »
-, к, Банте.
- Saññā даими яки аникка?
- Аникка, Банте.
- Ә аника нәрсә, ул духа яки сухамы?
- Дукха, Банте.
-
Ә аника, духа, табигате буенча үзгәрергә тиеш
дип санарга тиеш: «Бу минеке. Мин бу. Бу минем атта? »
-, к, Банте.
- Saṅkhras даими яки аникка?
- Аникка, Банте.
- Ә аникка нәрсә ул, духа яки сухамы?
-
Anәм аника, духа, табигате буенча үзгәрергә тиеш
дип санарга тиеш: «Бу минеке. Мин бу. Бу минем атта? »
-, к, Банте.
- Viññāṇa даими яки аникка?
- Аникка, Банте.
- Ә аникка нәрсә ул, духа яки сухамы?
- Дукха, Банте.
-
Ә аника, духа, табигате буенча үзгәрергә тиеш
дип санарга тиеш: «Бу минеке. Мин бу. Бу минем атта? »
-, к, Банте.
Веданā
нинди генә булмасын, үткән, киләчәк, яки хәзерге, эчке яки тышкы, тупас
орсубт, түбән яки күтәрелгән, ерак яки якын, теләсә нинди vedanā
күренергә тиеш.
yathā · bhūtaṃ дөрес паññā белән: “Бу минеке түгел, мин бу түгел, бу минем атта түгел.”
Saññā
нинди генә булмасын, үткән, киләчәк, яки хәзерге, эчке яки тышкы, тупас
яки нечкә, түбән яки югары, ерак яки якын, теләсә нинди saññā ятā
бхтаṃны тиешле паññā белән күрергә тиеш: ‘Бу минеке түгел, Мин бу түгел,
бу минем атта түгел. ‘
Сахралар нинди генә булмасын, алар үткән,
киләчәк, яки хәзерге, эчке яки тышкы, тупас яки нечкә, түбән яки югары,
ерак яки якын, теләсә нинди сахраны ятха бхтаū белән тиешле паññā белән
күрергә кирәк: ‘Бу минеке түгел, Мин бу түгел, бу минем атта түгел. ‘
Viññāṇa
нинди генә булмасын, үткән, киләчәк, яки хәзерге, эчке яки тышкы, тупас
яки нечкә, түбән яки күтәрелгән, ерак яки якын, теләсә нинди viññāṇa
ятха бхтаṃны тиешле паññā белән күрергә тиеш: ‘Бу минеке түгел, Мин бу
түгел, бу миатта түгел. “Шулай итеп, мәгърифәтле затлы шәкерт Рабадан
өметсезләнә, авыртудан канәгать түгел, үлемнән өметсезләнә, чакралардан
өметсезләнә һәм Via белән өметсезләнә. Өметсезлеккә бирелә, ул
эмоциональ була.
Депрессия аркасында ул җиңелә. Азатлык белән, isa: “азат ителделәр.”
Ул аңлый: «Туганлык бетте, Брахман тормышы яши, нәрсә булырга тиеш
эшләнде, бу яшәү өчен бүтән нәрсә юк. »Бхагвар шулай диде. Аның сүзләренә шатланган биш монах төркеме шатланды.
Бу ачылыш бирелгәч, биш монах төркеменең ныгытмалары, ябышмыйча, үлемнән азат ителделәр.
109) Classical Uyghur,
110) Classical Uzbek-Klassik o’z,
111) Classical Vietnamese-Tiếng Việ,
112) Classical Welsh-Cymraeg Clasurol,
113) Classical Xhosa-IsiXhosa zesiXhosa,
115) Classical Yoruba-Yoruba Yoruba,