3113 THURSDAY LESSON 799
மற்றும்
பன்னிரண்டாகவுள்ள மண்டலங்கள்
சுருக்கமான வரலாற்று முன் வரலாறு
ஸுத்தபிடக
புத்தசமய நெறி முறைகளின் பன்னிரண்டாகவுள்ள மண்டலங்கள்
புத்தசமய நெறி முறைகளின் ஒன்பது மண்டலங்கள்
TIPITAKA-ஸுத்தபிடக-போதிசத்தா மேன்மை பொருந்திய நேர்த்தி வாய்ந்த மனிதர் ஸுத்த நீதி வாக்கியம்-
Majjhima மத்திம Nikāya நடுத்தரமான நீள அளவு திரட்டுகள்-எல்லா களங்கங்களின் நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை-Sabbāsava Sutta-பார்வையால் கைவிடப்படவேண்டிய நொதித்தல்கள்-தஸ்ஸனா பஹாதப்பாஸவா-(Fermentations to be abandoned by seeing)
from FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY through http://sarvajan.ambedkar.org
பார்வையால் கைவிடப்படவேண்டிய நொதித்தல்கள்
மற்றும் எந்த நொதித்தல்களை பார்வையால் கைவிடப்படவேண்டி இருக்கிறது?இது ஓர் அறிவுறுத்தப்படாத நபரின் நேர்வு - மேதக்கவர்களுக்கு அபிமானம் இல்லாதவர், நேர்மையான மனிதர்ளிடத்து அபிமானம் இல்லாதவர், எந்த எண்ணத்தையும் நுணுகிக் காண கவனம் செலுத்த அருகதை இருப்பது அல்லது எந்த எண்ணத்தையும் நுணுகிக் காண கவனம் செலுத்த அருகதை இல்லாதது என அவர்களின் தம்மாவை நன்குணராத அல்லது கட்டுப்பாடாடற்றவர். இது அப்படி இருத்தல், அவர் எந்த எண்ணத்தையும் நுணுகிக் காண கவனம் செலுத்த அருகதை இருப்பதை கவனிப்பதில்லை, மற்றும் எந்த எண்ணத்தையும் நுணுகிக் காண கவனம் செலுத்த அருகதை இல்லாததில் கவனம் செலுத்துகிறார்.
மற்றும் எந்த தம்மங்களை, பிக்குகபிக்குகளே, மானஸிகாரண்யமற்ற (தகுதியற்ற கவனம்), அவர் அத்தம்மங்களை மானஸிக்கிறார் (கவனம்) செய்கிறார்? ஏதாகிலும் பிறக்காத எத்தம்மங்களை பிக்குகபிக்குகளே, மானஸிக்கிறாரோ, (கவனம்) செய்கிறாரோ.எழும்பாத காம நொதித்தல்கள் மிகுதியாகும்;
எழும்பாத வெவ்வேறான பிறப்பு அறியாமை நொதித்தல்கள் அவருக்கு எழும்,
மற்றும் எழும்பிய அறியாமை நொதித்தல்கள் அவருக்கு எழும். இத்தம்மங்கள் தான்
அவர் கவனிக்க வேண்டிய தகுதியற்ற கவனிப்பு.
மற்றும் எந்த தம்மங்களை, பிக்குகபிக்குகளே, மானஸிகாரண்யமற்ற (தகுதியற்ற கவனம்), அவர் அத்தம்மங்களை மானஸிக்கிறார் (கவனம்) செய்கிறார்? ஏதாகிலும் பிறக்காத எத்தம்மங்களை பிக்குகபிக்குகளே, மானஸிக்கிறாரோ, (கவனம்) செய்கிறாரோ.எழும்பாத காம நொதித்தல்கள் மிகுதியாகும்;
எழும்பாத வெவ்வேறான பிறப்பு அறியாமை நொதித்தல்கள் கைவிடப்படுகிறது,
மற்றும் எழும்பிய அறியாமை நொதித்தல்கள் மிகுதியாகும். இத்தம்மங்கள் தான்
அவர் கவனிக்க வேண்டிய தகுதியற்ற கவனிப்பு.
அவருடைய மானஸிகாரண்யமற்ற (தகுதியற்ற கவனம்) தம்மங்களை, மானஸித்தல், (கவனம்) செலுத்துதல் மற்றும் தகுதியுள்ள தம்மங்களை மானஸிக்காதது (கவனம்) செலுத்தாததின் வழியாக எழும்பாத நொதித்தல்கள் எழும், எழும்பிய நொதித்தல்கள் மிகுதியாகும்.
இப்படித் தான் அவர் ஒவ்வாத வகையில் கவனம் செலுத்துகிறார்: ‘நான் கடந்த காலத்தில் இருந்தேனா? நான் கடந்த காலத்தில் இருந்திருக்கவில்லையா? நான் கடந்த காலத்தில் என்ன வாக இருந்தேன்? நான் கடந்த காலத்தில் எப்படி இருந்தேன்? என்ன உடையவராயிருத்து, நான் கடந்த காலத்தில் என்ன வாக இருந்தேன் ? எதிர்காலத்தில் நான் இருப்பேனா? எதிர்காலத்தில் நான் என்ன வாக இருப்பேன்? எதிர்காலத்தில் நான் எப்படி இருப்பேன் ? என்ன வாகயிருத்து, நான் எதிர்காலத்தில் என்ன வாக இருப்பேன்?’ இல்லாவிடில் அவர் தனக்குள்ளாக உடனடியான தற்காலம் பற்றி குழம்பின மனதுடன்: ‘நான் இருக்கிறேனா? நான் இல்லையா? நான் என்ன? நான் எப்படி? எங்கிருந்து இந்த உயிருரு வந்தது? எங்கு அது போக இருக்கிறது ?
அவர் இவ்வழியில் ஒவ்வாத வகையில் கவனம் செலுத்தும் போது, அவருக்கு ஆறு வகைகளில் ஒரு நோக்கு எழும்புகிறது:”எனக்கு தான் எனுந் தன்மை இருக்கிறது” என்கின்ற நோக்கு உண்மையாது மற்றும் நிலைநாட்டப்பட்டது என அவருக்கு எழும்புகிறது, அல்லது “எனக்கு தான் எனுந் தன்மை இல்லை” என்கின்ற நோக்கு உண்மையாது மற்றும் நிலைநாட்டப்பட்டது என அவருக்கு எழும்புகிறது, அல்லது “தான் எனுந் தன்மையால் துல்லியமானதாகக்கொண்டு தான் எனுந் தன்மையை உண்மையாது மற்றும் நிலைநாட்டப்பட்டது என அவர் உணர்கிறார், அல்லது “தான் எனுந் தன்மையால் துல்லியமானதாகக்கொண்டு தான் எனுந் தன்மை இல்லாததை உண்மையாது மற்றும் நிலைநாட்டப்பட்டது என அவர் உணர்கிறார், அல்லது “தான் எனுந் தன்மை இல்லாததை துல்லியமானதாகக்கொண்டு தான் எனுந் தன்மையை உண்மையாது மற்றும் நிலைநாட்டப்பட்டது என அவர் உணர்கிறார், இல்லாவிடில் இப்படி அவருக்கு ஓர் நோக்கு உள்ளது: ” இந்த தான் எனுந் தன்மைதான் என்னுடையது, அவ்வளவு கூர் உணர்வுடைய இங்கும் அங்குமாக நல்ல அல்லது கெட்ட தொல்வினை பழுத்தது என அறிந்திருப்பவருக்கு, தான் எனுந் தன்மைதான் என்னுடையது என்பது நிரந்தரமானது, எக்காலத்தும் உள்ளது. சாசுவதமானது, மாற்ற அடிப்படையானது இல்லாதது மற்றும் முடிவற்ற காலத்திற்கென தங்கிவிடும்”. இது ஒரு புதர்க்காடு நோக்கங்கள் என அழைக்கப்படுகிறது. ஒரு வாழ்க்கை அலுப்பு நிலை நோக்கங்கள் . ஒரு உருக்குலைத்தல் நோக்கங்கள் . ஒரு சுருண்டு நௌியச் செய்கிற நிலை நோக்கங்கள்.ஒரு கால் விலங்குகளாற் பிணைந்த நோக்கங்கள், கட்டுப்படுத்தப்பட்ட ஒரு கால் விலங்குகளாற் பிணைந்த நோக்கங்கள், பிறப்பு, மூப்படைதல் மற்றும் மரணம், மனத்துயரம், துக்ககரமான, வலி, கடுந்துன்பம் மற்றும் மனக்கசப்பு ஆகிய இன்பம், நோவு, இரண்டுமற்ற இன்பம் நோவு இல்லாத உள்ளுணர்ச்சிகளிலிருந்து விடுதலைப் பெறுவதில்லை. நான் உங்களுக்கு சொல்கிறேன் துன்பம் மற்றும் உளவழுத்தத்திலிருந்து அவர் விடுபடவில்லை.
The well-instructed disciple of the noble ones — who has regard for noble ones, is well-versed & disciplined in their Dhamma; who has regard for men of integrity, is well-versed & disciplined in their Dhamma — discerns what ideas are fit for attention and what ideas are unfit for attention. This being so, he does not attend to ideas unfit for attention and attends [instead] to ideas fit for attention.
Sutavā ca kho, bhikkhave, ariyasāvako – ariyānaṃ dassāvī ariyadhammassa
kovido ariyadhamme suvinīto, sappurisānaṃ dassāvī sappurisadhammassa
kovido sappurisadhamme suvinīto – manasikaraṇīye dhamme pajānāti
amanasikaraṇīye dhamme pajānāti. So manasikaraṇīye dhamme pajānanto
amanasikaraṇīye dhamme pajānanto ye dhammā na manasikaraṇīyā te dhamme
na manasi karoti, ye dhammā manasikaraṇīyā te dhamme manasi karoti.
தஸ்ஸனா பஹாதப்பாஸவா
(Dassanā pahātabbāsavā)
கதமே சா பிக்காவே, ஆஸவா தஸ்ஸனா பஹாதப்பா? இத பிக்காவே, அஸுத்தவா புதுஜ்ஜனோ - அரியானம் அதஸ்ஸாவி ஆரியதம்மஸ்ஸா அகோவிதோ ஆரியதம்மே அவினிதோ, ஸப்புரிஸானம் அதஸ்ஸாவி ஸப்புரிஸதம்மஸ்ஸா அகோவிதோ ஸப்புரிஸதம்மே அவினிதோ- மானஸிக்காரண்யே தம்மே நப்பஜானதி, அமானிஸிக்காரண்யே தம்மே அப்பஜானதோ, ஏ தம்மா நா மானஸிக்காரண்யா, தே தம்மே மானஸி கரோதி, ஏ தம்மா மானஸிக்காரண்யா தே தம்மே மானஸி கரோதி.
Katame ca, bhikkhave, āsavā dassanā pahātabbā? Idha, bhikkhave, assutavā puthujjano – ariyānaṃ adassāvī ariyadhammassa akovido ariyadhamme avinīto, sappurisānaṃ adassāvī sappurisadhammassa akovido sappurisadhamme avinīto – manasikaraṇīye dhamme nappajānāti, amanasikaraṇīye dhamme nappajānāti. So manasikaraṇīye dhamme appajānanto amanasikaraṇīye dhamme appajānanto, ye dhammā na manasikaraṇīyā, te dhamme manasi karoti, ye dhammā manasikaraṇīyā te dhamme na manasi karoti.
கதமே சா பிக்காவே தம்மா நா மானஸிகாரண்யா யே தம்மே மானஸி கரோதி ? யஸ்ஸா, பிக்காவே, தம்மே மனானஸிகரோதோ அனுப்பன்னோ வா காமஸவோ உப்பஜ்ஜாதி, உபன்னோ வா காமஸவோ பவத்ததி; அனுப்பன்னோ வா பவாஸவோ உப்பஜ்ஜாதி, உபன்னோ வா பவாஸவோ
பவத்ததி; அனுப்பன்னோ வா அவிஜ்ஜாஸவோ உப்பஜ்ஜாதி, உபன்னோ வா அவிஜ்ஜாஸவோ பவத்ததி. இமே தம்மா நா மானஸிகாரண்யா யே தம்மே மானஸி கரோதி.
Katame ca, bhikkhave, dhammā namanasikaraṇīyā ye dhamme manasi karoti? Yassa, bhikkhave, dhammemanasikaroto anuppanno vā kāmāsavo uppajjati, uppanno vā kāmāsavo pavaḍḍhati; anuppanno vā bhavāsavo uppajjati, uppanno vā bhavāsavo pavaḍḍhati; anuppanno vā avijjāsavo uppajjati, uppanno vā avijjāsavo pavaḍḍhati. Ime dhammā na manasikaraṇīyā ye dhamme manasi karoti.
கதமே சா பிக்காவே தம்மா நா மானஸிகாரண்யா யே தம்மே மானஸி கரோதி ? யஸ்ஸா,பிக்காவே, தம்மே மனானஸிகரோதோ அனுப்பன்னோ வா காமஸவோ உப்பஜ்ஜாதி, உபன்னோ வாகாமஸவோ பாஹியதி; அனுப்பன்னோ வா பவாஸவொ ந உப்பஜ்ஜாதி, உபன்னோ வா பவாஸவொ பாஹியதி; அனுப்பன்னோ வா அவிஜ்ஜாஸவோ ந உப்பஜ்ஜாதி, உபன்னோ வா அவிஜ்ஜாஸவோபாஹியதி;
பவத்ததி. இமே தம்மா மானஸிகாரண்யா யே தம்மே நா மானஸி கரோதி.
Katame ca, bhikkhave, dhammā manasikaraṇīyā ye dhamme na manasi karoti?
Yassa, bhikkhave, dhamme manasikaroto anuppanno vā kāmāsavo na
uppajjati, uppanno vā kāmāsavo pahīyati; anuppanno vā bhavāsavo na
uppajjati, uppanno vā bhavāsavo pahīyati; anuppanno vā avijjāsavo na
uppajjati, uppanno vā avijjāsavo pahīyati. Ime dhammā manasikaraṇīyā ye
dhamme na manasi karoti.
தஸ்ஸா ஆமனஸிகாரணியாயனங் தம்மானங் மனஸிகாரா மனஸிகாரணியாயனங் தம்மானங் ஆமனஸிகாரா அனுப்பன்னா செவ ஆஸவா உப்பாஜ்ஜந்தி உப்பன்னா ச ஆஸவா பவத்தந்தி.
Tassa amanasikaraṇīyānaṃ dhammānaṃ manasikārā manasikaraṇīyānaṃ
dhammānaṃ amanasikārā anuppannā ceva āsavā uppajjanti uppannā ca āsavā
pavaḍḍhanti.
ஸொ ஏவங் அயொனிஸொ மனஸி கரொதி: ‘அஹொஸிங் நு கொ அஹங் அத்தித்தம்மத்தானங் ?ந நு கொ அஹொஸிங் அத்தித்தம்மத்தானங் ?கிங் நு கொ அஹொஸிங் அத்தித்தம்மத்தானங் ? கதங் நு கொ அஹொஸிங் அத்தித்தம்மத்தானங் ? கிங் ஹுத்வா கிங் அஹொஸிங் நு கொ அஹொஸிங் அத்தித்தம்மத்தானங் ? பவிஸ்ஸாமி நு கொ அஹங் அத்தித்தம்மத்தானங் ? ந நு கொ பவிஸ்ஸாமி அத்தித்தம்மத்தானங் ? கிங் நு கொ பவிஸ்ஸாமி அத்தித்தம்மத்தானங் ? கதங் நு கொ பவிஸ்ஸாமி அத்தித்தம்மத்தானங் ?கிங் ஹுத்வா கிங் பவிஸ்ஸாமி நு கொ அஹங் அத்தித்தம்மத்தான’ந்தி ?எத்ரஹி வா பச்சுப்பன்னமத்தானங் அஜ்ஜத்தங் கத்தங்கதி ஹோதி: ‘அஹங் நு கொஸ்மி? நொ நு கொஸ்மி? கிங் நு கொஸ்மி? கதங் நு கொஸ்மி? அயங் நு கொ சத்தொ குதொ ஆகதொ ? ஸொ குஹிங் காமி பவிஸ்ஸதி’தி?
So evaṃ ayoniso manasi karoti: ‘ahosiṃ nu kho ahaṃ atītamaddhānaṃ? Na nu
kho ahosiṃ atītamaddhānaṃ? Kiṃ nu kho ahosiṃ atītamaddhānaṃ? Kathaṃ nu
kho ahosiṃ atītamaddhānaṃ? Kiṃ hutvā kiṃ ahosiṃ nu kho ahaṃ
atītamaddhānaṃ? Bhavissāmi nu kho ahaṃ anāgatamaddhānaṃ? Na nu kho
bhavissāmi anāgatamaddhānaṃ? Kiṃ nu kho bhavissāmi anāgatamaddhānaṃ?
Kathaṃ nu kho bhavissāmi anāgatamaddhānaṃ? Kiṃ hutvā kiṃ bhavissāmi nu
kho ahaṃ anāgatamaddhāna’nti? Etarahi vā paccuppannamaddhānaṃ ajjhattaṃ
kathaṃkathī hoti: ‘ahaṃ nu khosmi? No nu khosmi? Kiṃ nu khosmi? Kathaṃ
nu khosmi? Ayaṃ nu kho satto kuto āgato? So kuhiṃ gāmī bhavissatī’ti?
தஸ்ஸா ஏவங் அயொனிஸொ மனஸி கரொதொ சன்னங் தித்தினங் அஞ்யாதரா தித்தி உப்பஜ்ஜதி. ‘அத்தி மெ அத்தா’தி வ அஸ்ஸ ஸச்சதொ தெத்ததொ தித்தி உப்பஜ்ஜதி; ‘நத்தி மெ அத்தா’தி வா அஸ்ஸ ஸச்சதொ தெத்ததொ தித்தி உப்பஜ்ஜதி; ‘அத்தனாவ அத்தானங் ஸன்ஙானாமி’தி வா அஸ்ஸ ஸச்சதொ தெத்ததொ தித்தி உப்பஜ்ஜதி;’அத்தனாவ அனத்தானங் ஸன்ஙானாமி’தி வா அஸ்ஸ ஸச்சதொ தெத்ததொ தித்தி உப்பஜ்ஜதி;’அத்தனாவ அனத்தானங் ஸன்ஙானாமி’தி வா அஸ்ஸ ஸச்சதொ தெத்ததொ தித்தி உப்பஜ்ஜதி;அத வா பனஸ்ஸ ஏவங் தித்தி ஹோதி: ‘யொ மெ அத்தா வதொ வதெய்யொ தத்ர தத்ர கல்யாணபாபகாணங் கம்மாணங் விபாகங் பதிஸங்வேதெதி ஸொ கொ பன மெ அயங் அதா நிச்சொ துவொ ஸஸ்ஸதொ அவிபரிணாமதம்மொ ஸஸ்ஸதிஸம்மங் ததெவ தஸ்ஸதி’தி. இதங் உச்சதி, பிக்காவெ, தித்திகதங் தித்திகஹனங் தித்திகந்த்தாரங் தித்திவிஸுக்கங் தித்திவிப்பாந்திதங் தித்திஸம்யோஜனங். தித்திசம்யோஜனங்யுத்தொ, பிக்காவே,அஸ்ஸுதவா புதுஜ்ஜனொ ந பரிமுச்சதி ஜாதியா ஜராய மரணேன ஸோகேஹி பரிதெவெஹி துக்கெஹி தொம்மனஸ்ஸெஹி உபாயாஸேஹி; ‘ந பரிமுச்சதி துக்கஸ்மா’தி வதாமி.
Tassa evaṃ ayoniso manasikaroto channaṃ diṭṭhīnaṃ aññatarā diṭṭhi
uppajjati. ‘Atthi me attā’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati;
‘natthi me attā’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati; ‘attanāva
attānaṃ sañjānāmī’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati; ‘attanāva
anattānaṃ sañjānāmī’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi uppajjati;
‘anattanāva attānaṃ sañjānāmī’ti vā assa saccato thetato diṭṭhi
uppajjati; atha vā panassa evaṃ diṭṭhi hoti: ‘yo me ayaṃ attā vado
vedeyyo tatra tatra kalyāṇapāpakānaṃ kammānaṃ vipākaṃ paṭisaṃvedeti so
kho pana me ayaṃ attā nicco dhuvo sassato avipariṇāmadhammo sassatisamaṃ
tatheva ṭhassatī’ti. Idaṃ vuccati, bhikkhave, diṭṭhigataṃ diṭṭhigahanaṃ
diṭṭhikantāraṃ diṭṭhivisūkaṃ diṭṭhivipphanditaṃ diṭṭhisaṃyojanaṃ.
Diṭṭhisaṃyojanasaṃyutto, bhikkhave, assutavā puthujjano na parimuccati
jātiyā jarāya maraṇena sokehi paridevehi dukkhehi domanassehi upāyāsehi;
‘na parimuccati dukkhasmā’ti vadāmi.
ஸுதவா ச கொ,பிக்காவே, ஆர்யஸாவகொ - ஆரியானங் தஸ்ஸாவி ஆர்யதம்மஸ்ஸ கொவிதொ ஆர்யதம்மெ சுவினிதொ, ஸப்புரிஸானங் தஸ்ஸாவி ஸப்புரிஸதம்மஸ்ஸ கொவிதொ ஸப்புரிஸதம்மெ சுவினிதொ - மனஸிகரண்யெ தம்மெ பஜானதி அமனஸிகரண்யெ தம்மெ பஜானதி. ஸொ மனஸிகரண்யெ தம்மெ பஜனதொ அமனஸிகரண்யெ தம்மெ பஜனதொ யெ தம்மா ந மனஸிகரண்யெ தெ தம்மெ ந மனஸி கரொதி. யெ தம்மா மனஸிகரணியா தெ தம்மெ மனஸி கரொதி.
Sutavā ca kho, bhikkhave, ariyasāvako – ariyānaṃ dassāvī ariyadhammassa
kovido ariyadhamme suvinīto, sappurisānaṃ dassāvī sappurisadhammassa
kovido sappurisadhamme suvinīto – manasikaraṇīye dhamme pajānāti
amanasikaraṇīye dhamme pajānāti. So manasikaraṇīye dhamme pajānanto
amanasikaraṇīye dhamme pajānanto ye dhammā na manasikaraṇīyā te dhamme
na manasi karoti, ye dhammā manasikaraṇīyā te dhamme manasi karoti.
(Fermentations to be abandoned by seeing)
And what are the fermentations to be abandoned by seeing? There is the case
where an uninstructed, run-of-the-mill person — who has no regard for
noble ones, is not well-versed or disciplined in their Dhamma, who has
no regard for men of integrity, is not well-versed or disciplined in
their Dhamma — does not discern what ideas are fit for attention or what
ideas are unfit for attention. This being so, he does not attend to
ideas fit for attention and attends [instead] to ideas unfit for
attention.
And what are the ideas unfit for attention that he attends to? Whatever ideas such that, when he
attends to them, the unarisen fermentation of sensuality arises in him,
and the arisen fermentation of sensuality increases; the unarisen
fermentation of becoming arises in him, and arisen fermentation of
becoming increases; the unarisen fermentation of ignorance arises in
him, and the arisen fermentation of ignorance increases. These are the
ideas unfit for attention that he attends to.
And what are the ideas fit for attention that he does not attend to? Whatever ideas such that, when he attends to them, the unarisen fermentation of sensuality does not arise in him, and the arisen fermentation of sensuality is abandoned; the unarisen fermentation of becoming does not arise in him, and arisen fermentation of becoming is abandoned; the unarisen fermentation of ignorance does not arise in him, and the arisen fermentation of ignorance is abandoned. These are the ideas fit for attention that he does not attend to.
Through his attending to ideas unfit for attention and through his not attending to ideas fit for attention, both unarisen fermentations arise in him, and arisen fermentations increase.
This is how he attends inappropriately: ‘Was I in the past? Was I not in
the past? What was I in the past? How was I in the past? Having been
what, what was I in the past? Shall I be in the future? Shall I not be
in the future? What shall I be in the future? How shall I be in the
future? Having been what, what shall I be in the future?’ Or else he is
inwardly perplexed about the immediate present: ‘Am I? Am I not? What am
I? How am I? Where has this being come from? Where is it bound?’
As he attends inappropriately in this way, one of six kinds of view arises in him: The view “I have a self” arises in him as true & established, or the view “I have no self” arises in him as true & established, or the view “It is precisely by means of self that I perceive self” arises in him as true & established, or the view “It is precisely by means of self that I perceive not-self” arises in him as true & established, or the view “It is precisely by means of not-self that I perceive self” arises in him as true & established, or else he has a view like this: “This very self of mine, the knower that is sensitive here & there to the ripening of good & bad actions, is the self
of mine that is constant, everlasting, eternal, not subject to change,
and will stay just as it is for eternity”. This is called a thicket of views, a wilderness of views, a contortion of views, a writhing of views, a fetter of views. Bound by a fetter of views, the uninstructed run-of-the-mill person is not freed from birth, aging, & death, from sorrow, lamentation, pain, distress, & despair. He is not freed, I tell you, from suffering & stress.
The well-instructed disciple of the noble ones — who has regard for noble ones, is well-versed & disciplined in their Dhamma; who has regard for men of integrity, is well-versed & disciplined in their Dhamma — discerns what ideas are fit for attention and what ideas are unfit for attention. This being so, he does not attend to ideas unfit for attention and attends [instead] to ideas fit for attention.
|
|
|
Katame ca, bhikkhave, dhammā na manasikaraṇīyā ye dhamme manasi karoti? |
And what are the ideas unfit for attention that he attends to? Whatever ideas such that, when he attends to them, the unarisen fermentation of sensuality arises in him, and the arisen fermentation of sensuality increases; the unarisen fermentation of becoming arises in him, and arisen fermentation of becoming increases; the unarisen fermentation of ignorance arises in him, and the arisen fermentation of ignorance increases. These are the ideas unfit for attention that he attends to. |
|
Katame ca, bhikkhave, dhammā manasikaraṇīyā ye dhamme na manasi karoti? |
And what are the ideas fit for attention that he does not attend to? Whatever ideas such that, when he attends to them, the unarisen fermentation of sensuality does not arise in him, and the arisen fermentation of sensuality is abandoned; the unarisen fermentation of becoming does not arise in him, and arisen fermentation of becoming is abandoned; the unarisen fermentation of ignorance does not arise in him, and the arisen fermentation of ignorance is abandoned. These are the ideas fit for attention that he does not attend to. |
|
Tassa amanasikaraṇīyānaṃ dhammānaṃ manasikārā manasikaraṇīyānaṃ |
Through his attending to ideas unfit for attention and through his not attending to ideas fit for attention, both unarisen fermentations arise in him, and arisen fermentations increase. |
|
So evaṃ ayoniso manasi karoti: ‘ahosiṃ nu kho ahaṃ atītamaddhānaṃ? Na nu |
This is how he attends inappropriately: ‘Was I in the past? Was I not in |
|
Tassa evaṃ ayoniso manasikaroto channaṃ diṭṭhīnaṃ aññatarā diṭṭhi |
As he attends inappropriately in this way, one of six kinds of view arises in him: The view “I have a self” arises in him as true & established, or the view “I have no self” arises in him as true & established, or the view “It is precisely by means of self that I perceive self” arises in him as true & established, or the view “It is precisely by means of self that I perceive not-self” arises in him as true & established, or the view “It is precisely by means of not-self that I perceive self” arises in him as true & established, or else he has a view like this: “This very self of mine, the knower that is sensitive here & there to the ripening of good & bad actions, is the self |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Greetings from KUSHINARA VIHAR, headquarters and home of
FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY through http://sarvajan.ambedkar.org668, 5th A Main Road,
8th Cross, HAL 3rd Stage
Bangalore, Karnataka 560075
Email: kushinara4nibbana@gmail.com
Mob:9449260443
Off: 91-080-25203792
As you are aware that TIPITAKA and its translations in English and Tamil lessons are being published daily for Peace, Welfare and Happiness of the Entire People requests you to forward
the same to all your friends and help in creating an e-book of the same
along with short video clippings of each Sutta and give wide publicity.