Free Online FOOD for MIND & HUNGER - DO GOOD 😊 PURIFY MIND.To live like free birds 🐦 🦢 🦅 grow fruits 🍍 🍊 🥑 🥭 🍇 🍌 🍎 🍉 🍒 🍑 🥝 vegetables 🥦 🥕 🥗 🥬 🥔 🍆 🥜 🎃 🫑 🍅🍜 🧅 🍄 🍝 🥗 🥒 🌽 🍏 🫑 🌳 🍓 🍊 🥥 🌵 🍈 🌰 🇧🇧 🫐 🍅 🍐 🫒Plants 🌱in pots 🪴 along with Meditative Mindful Swimming 🏊‍♂️ to Attain NIBBĀNA the Eternal Bliss.
Kushinara NIBBĀNA Bhumi Pagoda White Home, Puniya Bhumi Bengaluru, Prabuddha Bharat International.
Categories:

Archives:
Meta:
April 2019
M T W T F S S
« Mar   May »
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  
04/01/19
LESSON 2950 Tue 2 Apr 2019 Tipitaka - DO GOOD BE MINDFUL is the Essence of the Words of the Awakened One with Awareness Tipitaka is the Voice of All Awakened Aboriginal Societies (VoAAAS) for welfare, happiness and peace on the path of Eternal Bliss as Final Goal MEDITATION PRACTICE in BUDDHA’S OWN WORDS Mahāsatipaṭṭhāna Sutta — Attendance on awareness — [ mahā+satipaṭṭhāna ] from Analytic Insight Net -Hi Tech Radio Free Animation Clipart Online Tipiṭaka Law Research & Practice University
in
112 CLASSICAL LANGUAGES Paṭisambhidā Jāla-Abaddha Paripanti Tipiṭaka nīti Anvesanā ca Paricaya Nikhilavijjālaya ca ñātibhūta Pavatti Nissāya http://sarvajan.ambedkar.org anto 112 Seṭṭhaganthāyatta Bhās through up a levelhttp://sarvajan.ambedkar.orgup a level Voice of All Awakened Aboriginal Societies (VoAAAS) in71) Classical Marathi-क्लासिकल माओरी,
Filed under: General
Posted by: site admin @ 4:58 pm
LESSON 2950 Tue 2 Apr  2019

Tipitaka - DO GOOD BE MINDFUL is the Essence of the Words of the Awakened One with Awareness

Tipitaka
is the Voice of All Awakened Aboriginal Societies (VoAAAS) for welfare, happiness
and peace on the path of Eternal Bliss as Final Goal

MEDITATION PRACTICE in BUDDHA’S OWN WORDS

Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]

from

Analytic Insight Net -Hi Tech Radio Free Animation Clipart Online Tipiṭaka Law Research & Practice University
in
112 CLASSICAL LANGUAGES

Paṭisambhidā Jāla-Abaddha Paripanti Tipiṭaka nīti Anvesanā ca


Paricaya Nikhilavijjālaya ca ñātibhūta Pavatti Nissāya
http://sarvajan.ambedkar.org anto 112 Seṭṭhaganthāyatta Bhās

 through 

up a levelhttp://sarvajan.ambedkar.orgup a level


Voice of All Awakened Aboriginal Societies (VoAAAS)

in71) Classical Marathi-क्लासिकल माओरी,


Zen stories in Tamil - ஜென் கதைகள்



எதுவுமே இல்லை எதுவுமே இல்லை - read online
எதுவுமே இல்லை - read on mobile

இளம்பெண் இளம்பெண் - read online
இளம்பெண் - read on mobile

போட்டி போட்டி - read online
போட்டி - read on mobile

எங்கு செல்ல? எங்கு செல்ல? - read online
எங்கு செல்ல? - read on mobile

இறுதிக் கருத்து இறுதிக் கருத்து - read online
இறுதிக் கருத்து - read on mobile

ஏன்? ஏன்? - read online
ஏன்? - read on mobile

குருவின் தேவை குருவின் தேவை - read online
குருவின் தேவை - read on mobile

விருந்து விருந்து - read online
விருந்து - read on mobile

பழக்கம் பழக்கம் - read online
பழக்கம் - read on mobile

காற்று காற்று - read online
காற்று - read on mobile

தேனீர்க் கோப்பை தேனீர்க் கோப்பை - read online
தேனீர்க் கோப்பை - read on mobile

இயல்பு இயல்பு - read online
இயல்பு - read on mobile


http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-ethuvume-illai

எதுவுமே இல்லை


ஒருவன் ஒரு ஜென் துறவியைக் காண வந்தான். அவரிடம், “இவ்வுலகில் இப்போது
புத்தர் இருக்கிறாரா? இல்லையே? எதுவுமே இல்லை என்பதில் தான் இருக்கிறது.
அனைத்துமே வெற்றிடம் தான். யாரும் எதுவும் கொடுப்பதில்லை. எதுவும்
பெறுவதில்லை.” என்றான்.

உடனே அந்த துறவி அவனை தன்னிடமிருந்த ஒரு குச்சியால் ஒரு அடி அடித்தார்.

அவனுக்குக் கோபம் வந்து விட்டது.

“எதுவுமே இல்லை என்றால் உனது கோபம் எங்கிருந்து வந்தது அப்பனே!”, என்று கேட்டார் துறவி.


இளம்பெண்


டான்சன், எகிடோ இருவரும் புத்த பிட்சுகள். ஒரு நாள் சகதியான தெரு ஒன்றில்
நடந்து சென்று கொண்டிருந்தனர். மழை விடாமல் பெய்து கொண்டிருந்தது.

ஒரு வளைவில் திரும்பும் போது, நாற்சந்தி போன்ற சந்திப்பின் ஒரு புறத்தில்
அழகான இளம்பெண் வேலைப்பாடுடன் கூடிய அழகிய பட்டுச் சேலையைக் கட்டிக் கொண்டு
அடுத்த பக்கம் போவதற்கு முடியாமல் நின்று கொண்டிருந்தாள்.

“இங்கே வா!” என்று கூப்பிட்ட டான்சன் அவளைத் தன்னுடைய கையில் அலக்காக
தூக்கிக் கொண்டு சகதியான தெருவின் ஒரு புறத்திலிருந்து மறு புறத்திற்கு
கொண்டு போய் சேர்த்தார்.

அன்று இரவு மடத்திற்கு திரும்பும் வரை எகிடோ எதுவும் பேசாமல் வந்தான்.
அதற்கு மேல் பொருக்க முடியாமல், “நம்மைப் போன்ற புத்த பிட்சுகள் பெண்கள்
அருகில் செல்வது கூட தவறு. முக்கியமாக இளமையும், அழகும் வாய்ந்த பெண்கள்
பக்கத்தில் செல்லவேக் கூடாது. நீ ஏன் அவளைத் தூக்கி கொண்டு சென்றாய்?”
என்றான்.

“நான் அந்தப் பெண்ணை அங்கேயே விட்டு விட்டேன்” என்ற டான்சன், “நீ ஏன்
இன்னும் சுமந்து கொண்டு இருக்கிறாய்?” என்று திருப்பிக் கேட்டார். 



போட்டி

ஒரு டீ கடை காரனிடம் ஒரு மல்யுத்த வீரன் எப்போதும் டீ அருந்துவான். ஒரு
முறை டீ கடை காரனுக்கும் மல்யுத்த வீரனுக்கும் தகராறு வந்து விட்டது. கோபம்
கொண்ட மல்யுத்த வீரன் டீ கடை காரனை மல்யுத்த சண்டைக்கு அழைத்தான்.

அவர்கள் இனத்தில் மல்யுத்த சண்டைக்கு ஒருவன் அழைத்தால் நிச்சயம்
ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். இல்லாட்டால் அது பெரும் அவமானம் என கருதப்படும்.
எனவே டீ கடை காரன் ஒப்பு கொண்டான்.

ஆனால் இதில் எப்படி நாம் ஜெயிக்க போகிறோம் என பயந்தான். அறிவுரை வேண்டி ஒரு ஜென் துறவியை நாடினான்.

அவனது கதை முழுதும் கேட்ட அவர், ” சண்டைக்கு இன்னும் எத்தனை
நாட்கள் உள்ளன” என்று கேட்டார். ” 30 நாட்கள்” என்றான் அவன். ” இப்போது நீ
என்ன செய்கிறாய்?” என்று பின்பு கேட்டார். ” டீ ஆற்றுகிறேன்” என்றான் அவன்.
“அதையே தொடர்ந்து செய்” என்றார் அவர்.

ஒரு வாரம் கழித்து வந்தான் டீ கடை காரன். “எனக்கு பயம்
அதிகரித்தவன்னம் இருக்கிறது. என்ன செய்ய?” என்றான். இன்னும் ஈடுபாடோடு,
இன்னும் வேகமாய் டீ ஆற்று” என்றார் ஜென் துறவி.

தன் பயத்தை எல்லாம் வேகமாக மாற்றி வெறித்தனமாய் டீ ஆற்றினான்.

இரண்டு வாரம் ஆனது. அப்போதும் அதே அறிவுரை.

போட்டி நாள் அருகில் வந்து விட்டது. டீ கடை காரன் நடுக்கத்துடன் ஜென் துறவியிடம், “நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?” என்று கேட்டான்.

“போட்டிக்கு முன் ஒரு டீ சாப்பிடலாம் என நீ அவனை கூப்பிடு” என்றார் துறவி.

மல்யுத்த வீரன் குறிப்பிட்ட நாளன்று வந்து விட்டான்.. “வா.. முதலில் டீ சாப்பிடு” என்றான் கடை காரன். “சரி” என்று அமர்ந்தான் வீரன்.

அவனது டீ ஆற்றும் வேகம் கண்டு மிரண்டு போய் விட்டான்.

இதற்கு முன்பும் அவன் டீ ஆற்றுவதை பார்த்திருக்கிறான் இப்போது என்ன ஒரு வேகம்!

ஒரு சாதாரண டீ ஆற்றும் விஷயத்திலேயே இவ்வளவு முன்னேற்றம் என்றால்,
போட்டிக்கு எந்த அளவு தயார் செய்திருப்பான் என எண்ணி போட்டியே வேண்டாம் என
சென்று விட்டான்.




எங்கு செல்ல?

புத்தரின் தலைமை மடாலயத்தில் நிகழ்ந்த சுவையான சம்பவம். அடிப்படை
சந்நியாஸப் பயிற்சியை வெற்றிகரமாக முடித்த சந்நியாஸிகள், தியானத்தை
மக்களுக்குக் கற்றுத்தந்து, மக்கள் முன்னேற்றம் பெறுவதற்காக நாடு முழுவதும்
சேவைக்காக புறப்படும் நேரம் வந்தது. அதில் பூர்ணகாஷ்யபா எனும்
சந்நியாஸிக்கு மட்டும் எங்கு செல்வது என்று சொல்லப்படவில்லை.

பூர்ணகாஷ்யபா நேரடியாய் புத்தரிடமே சென்று கேட்டார், “”நான் எங்கு செல்லட்டும்?”

புத்தர் சிரித்தபடி சொன்னார், “”நீயே தேர்வு செய்யப்பா.” இந்தியாவின்
ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதிக்கு தான் செல்ல விரும்புவதாக சொன்னார். சீடனைப்
பார்த்து மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டவராய் புத்தர் கேட்டார், “”அந்தப்
பகுதிக்கா? அங்கே வாழும் மனிதர்கள் மிகவும் முரடர்கள். சின்ன சின்ன
பிரச்னைக்கெல்லாம் அடிதடி சண்டையில் இறங்குபவர்கள், கொஞ்சம் கூட பக்தியோ,
தியான உணர்வோ இல்லாதவர்கள். இப்படி பொல்லாதவர்களிடமா போக விரும்புகிறாய்?”

“ஆமாம்” என்று தைரியத்தோடு சொன்ன சீடனிடம் புத்தர் சொன்னார்…

“உன்னிடம் மூன்று கேள்விகளை கேட்க விரும்புகின்றேன். இந்த மூன்று கேள்விக்கும் சரியான பதில் சொல்லிவிட்டால் நீ போகலாம்.”

“ம்…”
“முதல் கேள்வி, அங்கே சென்ற பிறகு உன்னை வரவேற்பதற்கு பதில் அவமானப்படுத்தினால் என்ன செய்வாய்?”

“ரொம்ப ஆனந்தப்படுவேன். ஏனென்றால், அவர்கள் என்னை அடிக்கவில்லை; உதைக்கவில்லை.

திட்டுவதோடு நிறுத்திக் கொண்டார்களே; மிகவும் நல்லவர்கள்… என்று நன்றி சொல்வேன்.”

“இரண்டாவது கேள்வி. ஒருவேளை திட்டாமல் அடித்து உதைத்தால் என்ன செய்வாய்?”

“அவர்கள் மிகவும் நல்லவர்கள். அதனால்தான் என்னைக் கொல்லாமல்
விட்டுவிட்டார்கள். வெறுமனே அடித்ததோடு நிறுத்திக் கொண்டார்களே! என
ஆனந்தப்படுவேன்.”

“மூன்றாவது கேள்வி. ஒருவேளை உன்னைக் கொன்றுவிட்டால் என்ன செய்வாய்?”

“ஆஹா இன்னும் ஆனந்தப்படுவேன். மொத்தமாக இந்த வாழ்க்கையில் இருந்தே
எனக்கு சுதந்திரம் தந்துவிட்டார்கள். இனி எதைப் பற்றியும் கவலைப்பட வேண்டிய
அவசியமே இல்லை என்று மிகவும் ஆனந்தப்படுவேன்” என்று சொன்னதும்,

“நன்றாக தேறிவிட்டாய். அங்கு மட்டுமல்ல எங்கு சென்றாலும் நீ
வாழ்ந்து விடுவாய். எதனாலும் இனி உன்னை வீழ்த்தமுடியாது. எப்போதும்
ஆனந்தமாயிருக்க பக்குவப்பட்டுவிட்டாய். எங்கு சென்றாலும்
நல்லாயிருப்பாயப்பா. போய் வா” என்று ஆசிர்வதித்து அனுப்பினார் புத்தர்.




இறுதிக் கருத்து


முதிய ஜென் குரு ஒருவர் மரணப் படுக்கையில் இருந்தார். ‘‘இன்று மாலைக்குள்
இறந்துவிடுவேன்’’ என்று தன் சீடர்களிடம் தெரிவித்துவிட்டார். இதைக்
கேள்விப்பட்ட அவர் நண்பர்கள் பலரும், சிஷ்யர்களும் ஆசிரமத்தை வந்தடைந்தனர்.

மூத்த சீடர் ஒருவர் திடீரென கடைவீதிக்குப் புறப்பட்டார். ‘‘ஏய்…
என்ன மடத்தனம் பண்ணுகிறாய்… குரு மரணப்படுக்கையில் கிடக்கும்போது அப்படி
என்ன அவசரமாக வாங்க வேண்டியிருக்கு?’’ என்றனர் மற்றவர்கள்.

மூத்த சீடர், ‘‘குருநாதருக்கு நாவல்பழம் என்றால் அத்தனை பிரியம். அதை வாங்கத்தான் போகிறேன்!’’ என்று சொல்லிவிட்டுக் கிளம்பினார்.

எல்லோரும் கவலையோடிருந் தனர். குரு கண்களைத் திறப்பதும் யாரையோ தேடுவதும் பின் மூடிக் கொள்வதுமாக இருந்தார்.

மூத்த சீடர் வந்ததும், ‘‘வந்து விட்டாயா… எங்கே நாவல்பழம்?’’ என்றார்.

அவர் கையில் நாவல் பழத்தைக் கொடுத்ததும், சற்றும் நடுக்கமின்றி அதை வாங்கிக் கொண்டார்.

ஒரு சீடர் குருவிடம், ‘‘குருவே… தள்ளாத வயதிலும் உங்கள் கைகளில் நடுக்கமில்லையே?’’ என்றார்.

குரு சிரித்தபடி, ‘‘என் கைகள் ஒருபோதும் நடுங்கியதில்லை. ஏனென்றால்
எப்போதும் எதற்கும் நான் பயந்ததே இல்லை!’’ என்று சொல்லிவிட்டு நாவல்
பழத்தை ருசித்து தின்னத் தொடங்கிவிட்டார்.

இன்னொரு சீடர் குருவிடம் பணிந்து, ‘‘ஐயா, தாங்கள் சீக்கிரமே இந்த
உலகை விட்டுப் பிரியப் போகிறீர்கள். நாங்கள் நினைவில் வைத்துக் கொள்ள
வேண்டிய தங்களின் இறுதிக் கருத்து என்ன?’’ என்று கேட்டார்.

குரு சிரித்தபடி, ‘‘இந்த நாவல்பழம் என்ன அருமையான சுவையுள்ளதாக இருக்கிறது’’ என்று சொல்லிவிட்டு இறுதி மூச்சை விட்டார்.

அந்தந்தக் கணத்தில் வாழுங்கள். கடந்து போன நிமிடமும், வரப் போகும்
நிமிடமும் நமக்கானதல்ல. இன்று இப்போது மட்டுமே நிஜம்!


ஏன்?


ஆஸ்ரமத்தின் ஐந்து சீடர்கள் சைக்கிளில் சந்தைக்கு சென்றுவிட்டு திரும்புவதை
தலைமை குரு பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். அவர்கள் ஆஸ்ரமத்தை அடைந்ததும்
ஐவரையும் அழைத்தார் .

ஐவரையும் நோக்கி ‘’ நீங்கள் ஏன் உங்கள் சைக்கிளை ஓட்டுகிறீர்கள் ? ‘’ என்று வினவினார்.
‘’ அது எனது வேலைகளை எளிமையாக்குகிறது ஐயா ‘’ முதலாமவன் பதிலளித்தான்.

அவனைத்தட்டிகொடுத்து ‘’நீ பெரிய அறிவாளி , நீ வயதானகாலத்தில் என்னைப்போல் கூன் விழாமல் நிமிர்ந்து நடப்பாய் ‘’ என்றார் குரு.

இரண்டாவது சீடனோ ‘’ நான் சைக்கிள் ஓட்டும்போது என்னால் இயற்கை அழகை எளிதாகவும் விரைவாகவும் ரசிக்க முடிகிறது ஐயா ‘’

அவனை அருகில் அழைத்து ‘’ உன் கண்கள் திறந்திருக்கின்றன நீ உலகை ரசிக்கிறாய் ‘’ என்றார்.

மூன்றாவது சீடன் ‘’ ஐயா நான் பயணிக்கையிலும் கூட மந்திரங்களை ஜெபிக்க முடிகிறது ‘’

குரு தன் கண்கள் விரிய ‘’ அடேயப்பா உன் புத்திக்கூர்மை வியக்கவைக்கிறது'’ என்று இரண்டு கைகளையும் சத்தமாக தட்டினார்.

நான்காவது சீடன் ‘’ நான் சைக்கிளில் பயணிப்பதால் ஏகாந்த நிலையை அடைகிறேன் ஐயா ‘’ என்றான்

குரு மனநிறைவோடு அவனை கட்டித்தழுவி ‘’ நீ ஞானத்தை அடையும் பாதையில் பயணிக்கிறாயடா ‘’ என்றார்.

ஐந்தாவது சீடன் நீண்ட அமைதிக்குப் பின் ‘’ என் சைக்கிளை ஒட்டுவதற்காக என் சைக்கிளை ஒட்டுகிறேன் ஐயா!
‘’ என்றான் .

குரு அவன் காலில் விழுந்து ‘’ ஐயா, என்னை மன்னியுங்கள்
, நீங்கள் என் சீடனாக இருக்க முடியாது , நான்தான் உங்கள் சீடன் ‘’
என்றார்.

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-kuruvin-thevai

குருவின் தேவை


ஒரு ஜென் துறவிக்கு நிறைய சீடர்கள் இருந்தனர்.

ஒரு சீடன் திருடும் போது பிடிபட்டுக் கொண்டான். அவனை உடனே வெளியனுப்புமாறு
மற்ற சீடர்கள் கேட்டுக் கொண்டனர். துறவியோ கண்டுகொள்ளவே இல்லை.

மீண்டும் ஒரு முறை அவன் திருடும் போது பிடிபட்டான். அப்போதும் துறவி அதைக் கண்டுகொள்ளவில்லை.

உடனே மற்ற சீடர்கள் அனைவரும் ஒரு மனு எழுதி அச்சீடனை வெளியே
அனுப்பாவிட்டால் தாங்கள் அனைவரும் வெளியேறப்போவதாக எழுதி அனைவரும்
கையொப்பமிட்டிருந்தனர்.

அதைப் படித்த துறவி அன்பு கனிந்த குரலில் கீழ்க்கண்டவாறு கூறினாராம்:

“சீடர்களே நீங்கள் அனைவரும் எத்துணை புத்திசாலிகள் என்பதை நினைத்துப்
பெருமையடைகிறேன். உங்களால் எது சரி என்றும் எது தவறு என்றும் அறிய
முடிகிறதே! நீங்கள் எங்கு வேண்டுமானாலும் செல்லலாம். ஆனால் இந்த சீடருக்கு
என்னைத் தவிர வேறு யார் எது சரி என்றும் எது தவறு என்றும் எவ்வாறு
தவறுகளில் இருந்து சரியாகப் பயில வேண்டும் என்பதையும் சொல்லித்
தருவார்கள்?”

அப்போது அந்த சீடர் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் பொலபொலவென வழிந்ததுடன் அதன் பிறகு அவர் திருடவேயில்லை.



http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-virunthu

விருந்து


ஒரு மடத்தில் ஜென் துறவி ஒருவர் வாழ்ந்து வந்தார். அவர் மிகவும் ஜாலியான
குணமுடையவர். எப்போதுமே கோபப்படமாட்டார். அவரிடம் சீடர்கள் சிலர் கல்வி
கற்று வந்தனர்.
அவரது சீடர்களுக்கு அந்ததுறவி என்றால் மிகவும் பிடிக்கும்.

ஒரு நாள் அந்த துறவி தன் சீடர்களிம் பேசிக் கொண்டிருக்கையில்,சீடர்கள்.
அவரிடம்”குருவே! உங்களுக்கு பிடித்த கதை என்ன?” கேட்டனர். அதற்கு
அவர்”குதிரையும் ஆடும்” என்று சொன்னார். அதென்ன குதிரையும் ஆடும், அது எந்த
மாதிரியான கதை, எங்களுக்கும் அந்தகதையை சொல்லுங்களேன் என்று வேண்டிக்
கொண்டனர்.
அவர்களின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க குரு அந்த கதையைசொல்ல ஆரம்பித்தார்.

அதாவது “ஒரு விவசாயி குதிரையையும், ஆட்டையும் வளர்த்து வந்தான். குதிரையும்
ஆடும் சிறந்த நண்பர்கள். ஒரு நாள் அந்த குதிரை வைரஸ் நோயால்
பாதிக்கப்பட்டது. அதனால் அந்த விவசாயி குதிரைக்கு சிகிச்சை அளிக்க
மருத்துவரை அழைத்து வந்தான். மருத்துவர் அந்த குதிரையின் நிலையைபார்த்து,
நான் மூன்று நாட்கள் வந்து மருந்து தருகிறேன். அந்த மருந்தை சாப்பிட்டு
குதிரைஎழுந்து நடந்தால் சரி, இல்லையெனில் அதனை கொன்றுவிட வேண்டியது தான்
என்று சொல்லி, அன்றைய மருந்தை கொடுத்துச் சென்றார்.

இவர்களது உரையாடலைஅந்த ஆடு கேட்டுக் கொண்டிருந்தது. மறுநாள், அந்த
மருத்துவர் வந்து அன்றைய மருந்தைக் கொடுத்து சென்றார். பின் அங்கிருந்த
ஆடு, அந்த குதிரையிடம் வந்து, “எழுந்து நடநண்பா, இல்லாவிட்டால் அவர்கள்
உன்னை கொன்று விடுவார்கள்” என்று அந்த குதிரையை ஊக்குவித்தது.

மூன்றாம் நாளும் வந்துவிட்டது, மருத்துவரும் வந்து குதிரைக்கு மருந்து
கொடுத்துவிட்டு, அந்த விவசாயிடம்”நாளை குதிரை நடக்கவில்லையெனில், அதனை
கொன்றுவிட வேண்டும். இல்லாவிட்டால், அந்த வைரஸ் பரவி, மற்றவர்களுக்கு
பரவிவிடும்.” என்றுசொல்லிச் சென்றார்.

அந்த மருத்துவர் போனதும், ஆடு குதிரையிடம் வந்து, நண்பா! எப்படியாவது
எழுந்து நடக்க முயற்சி செய். உன்னால் முடியும், எழுந்திரு! எழுந்திரு!
என்று சொல்லியது. அந்த குதிரையும் முயற்சி செய்து எழுந்து நடந்துவிட்டது.
எதிர்பாராதவிதமாக அந்த குதிரையை விவசாயி பார்க்க வரும் போது,
குதிரைஓடியதைப் பார்த்துசந்தோஷமடைந்து, மருத்துவரை அழைத்து அவரிடம்”என்ன
ஒரு ஆச்சரியம். என் குதிரை குணமடைந்துவிட்டது. இதற்கு நிச்சயம்உங்களுக்கு
ஒரு விருந்து வைக்க வேண்டும். சரி, இந்த ஆட்டை வெட்டுவோமா!!!” என்று
சொன்னார்” என்று கதையை சொல்லி முடித்தார்.

பின் அவர்களிடம்”பார்த்தீர்களா! இந்த கதையில் உண்மையில் குதிரை
குணமடைந்ததற்கு அந்த ஆடு தான் காரணம். ஆனால் மருத்துவரின் மருந்தால் தான்
குதிரை குணமடைந்தது என்றுஎண்ணி, கடைசியில் அந்த ஆட்டையே பலி கொடுக்க
நினைக்கிறார்கள். ஆகவே இந்த உலகில் யாரால் நன்மை கிடைத்ததோ, அவர்களை விட,
அந்த நன்மைக்கு அருகில் இருப்பவர்களுக்குத் தான் அதிக மரியாதை கிடைக்கும்.”
என்றுஇறுதியில் சொல்லி விடைபெற்றார்.


http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/…

பழக்கம்
ஒரு மடாலயத்தில் துறவியும் அவரது சிஷ்யர்களும் மாலை நேரம் தியானம் செய்து
கொண்டிருந்தனர். மடத்திலிருந்த ஒரு பூனை சத்தம் போட்டுக்கொண்டே அங்கும்
இங்கும் உலவிக் கொண்டிருந்ததால், தியானத்தில் இருந்த ஒருமைப்பாட்டைக்
கலைத்துக் கொண்டிருந்தது. அதனால் அந்த துறவி ”பூனையைக் கட்டிப்போடுங்கள்”
என்று உத்தரவிட்டார்.

சில ஆண்டுகள் கழித்து அந்த துறவி இறந்து
விட்டார். ஆனாலும் அந்த பூனையைக் கட்டிப் போடும் பழக்கம் தொடர்ந்து
கொண்டிருந்தனர். மேலும் சில வருடங்கள் கடந்தன. அந்த பூனையும் இறந்து
விட்டது. வேறொரு பூனை வரவழைக்கப் பட்டு கட்டி வைக்கப் பட்டது. பல ஆண்டுகள்
கழித்து சீடர்கள் ,” நம் மத வழக்கப்படி பூனையை தியான நேரத்தில் கட்டி வைக்க
வேண்டும்” என நூற்குறிப்புகள் எழுதி வைத்தனர்.

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-kaatru


காற்று


துறவி ஒருவர் ஆற்றில் மூழ்கி தவம் செய்து கொண்டிருந்தார். ஒரு இளைஞன்
குறுக்கிட்டு “ ஐயா நான் தங்களின் சிஷ்யனாக சேர விரும்புகிறேன்”
என்றான்.ஆற்றிலிருந்து எழுந்தவர், ”ஏன்?” என்றார் துறவி. ”நான் கடவுளை அறிய
விரும்புகிறேன்” என்றான்.

சட்டென்று துறவி அவன் கழுத்தின் பின்புறத்தைப் பிடித்து இழுத்து, அவன்
தலையை ஆற்றினுள் முக்கினார். சிறிது நேரத்தில் மூச்சிறைத்த இளைஞன்,
திமுறிக் கொண்டு வெளியே வரத் துடித்தான். கடைசியாக துறவி அவனைப் பிடித்து
வெளியே இழுத்தார். வெளியில் வந்த இளைஞன் இருமிக் கொண்டு பெரு
மூச்செறிந்தான். துறவி கேட்டார், “நீ நீரினுள் மூழ்கி இருக்கும் போது
உனக்கு என்ன தேவைப் பட்டது?” என்றார்.

”காற்று” என்றான் இளைஞன்.

”நல்லது, வீட்டுக்குச் செல். காற்று போல கடவுள் உனக்கு எப்போது தேவையோ அப்போது திரும்பி வா” என்று சொல்லி விட்டார்.


http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-theneer-koppai


தேனீர்க் கோப்பை


கல்லூரிப் பேராசிரியர் ஒருவர் புகழ் பெற்ற ஜென் துறவி ஒருவரை சந்திக்கச்
சென்றார். பேராசிரியர் ஜென் தத்துவங்களைப் பேசிக் கொண்டிருந்தார், தான்
ஜென் பற்றி மேலும் கற்க விரும்புவதாக்க் கூறினார்.

தேனீர்க் கோப்பையை எடுத்துக் கொண்டு வந்த ஜென் துறவி, கோப்பையின் நுனி வரை தேனீரை ஊற்றினார். கோப்பை நிரம்பி வழிந்தது.

கோபத்துடன் பேராசிரியர் “ கோப்பை நிரம்பி விட்டது. மேலும் ஊற்ற முடியாது.
நிறுத்துங்கள்” என்று கத்தினார். துறவி கூறினார்: “நீங்களும் இந்த கோப்பை
போலத்தான்.

உங்கள் கோப்பையைக் காலி செய்யாவிடின், நான் எவ்வாறு ஜென் பற்றி கற்றுக் கொடுப்பது?”


http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-iyalbu

இயல்பு


இரு துறவிகள் ஆற்றில் தவம் செய்து கொண்டிருந்தனர். அப்போது ஒரு தேள்
ஆற்றில் தத்தளித்துக் கொண்டிருந்ததைக் கவனித்தனர். உடனடியாக ஒரு துறவி அந்த
தேளை எடுத்து ஆற்றங்கரையில் விட்டார். அப்போது அத்தேள் அவரைக்
கடித்துவிட்டது.

சிறிது நேரத்தில் திரும்பவும் அத்தேள் ஆற்றில் விழுந்து விட்டது. மீண்டும்
அத்துறவி அதனை எடுத்து கரையில் விடும் போது அத்தேள் அவரைக் கொட்டிவிட்டது.
இதனைக் கண்ட இன்னொரு துறவி, ”நண்பரே , தேள் கொட்டும் எனத் தெரிந்தும் ஏன்
மீண்டும் மீண்டும் அதனைக் காப்பாற்ற எண்ணுகிறீர்கள்?” என்று கேட்டார்.

துறவி சொன்னார்: “கொட்டுவது தேளின் இயல்பு. காப்பாற்றுவது எனது இயல்பு”


71) Classical Marathi-क्लासिकल माओरी,
http://books.tamilcube.com/tamil/stories/

Https://translate.google.com वापरुन या Google अनुवादमध्ये योग्य अनुवाद प्रदान करा
71) शास्त्रीय मराठी- क्लासिकल माओरी,

झेल कथा तमिळ - झीन कथा
काहीच
नाही - मोबाइल वाचकांवर ऑनलाइन वाचलेले वाचा - मोबाइलवर वाचा - मोबाइल
स्पर्धेवर वाचा - ऑनलाइन स्पर्धा वाचा - मोबाइलवर वाचा कुठे जायचे? कुठे
जायचे? - ऑनलाइन वाचा कुठे जायचे? - मोबाइल वर वाचा
येथे क्लिक करा येथे
- वाचन ऑनलाइन वाचा - मोबाइल वर वाचा का? का? - ऑनलाइन वाचा - मोबाइलवर
वाचा गुरुची गरज आहे - ऑनलाइन गुरु वाचा - मोबाइल फीड वर वाचा - मोबाइलवर
वाचा - मोबाइलवर वाचा
सवयी वाचा - ऑनलाइन वाचा - मोबाइल वायु वाहिनीवर
वाचा - ऑनलाइन वायु वाचा - मोबाइल टीनी कप टीपेप फाइलवर वाचा - ऑनलाइन टेक
फाईल वाचा - मोबाइल प्रकृतिवर वाचा - ऑनलाइन प्रकृति वाचा - मोबाइलवर वाचा
http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-ethuvume-illai
काहीही नाही
एक
जैन संत पाहण्यासाठी आला. तो त्याला म्हणाला, “आता जगात बुद्ध आहे, त्यात
काहीच नाही जे सर्व काही निर्वात आहे, कोणीही काही देत ​​नाही आणि काहीच
मिळत नाही.” म्हटले आहे.

ताबडतोब संताने त्याला त्याच्याबरोबर असलेल्या एका छडीने मारले.

त्याला राग आला.

त्याने विचारले, “जर काही नसेल तर तुमचा राग इथे आला आहे!”

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-ilam-pen
टीनेजर
डान्सन आणि इजिप्त बौद्ध पिच आहेत. एक दिवस एक गोंधळलेला रस्त्यावर गेला. पाऊस पडत होता.

जेव्हा
ती एका रॅम्पमध्ये परत आली तेव्हा ती एका रेशीम साडीवर काम करणार्या सुंदर
तरुणीसोबत जंक्शनच्या एका बाजूला उभे होती आणि पुढच्या पृष्ठावर जाण्यात
अक्षम होती.

“येथे ये!” डॅनसनने तिच्या हातात तिला उचलून रस्त्याच्या एका बाजूला तिच्या बाजूला आणले.

त्या
रात्रीपर्यंत, इजिप्त त्याच्याशी बोलल्याशिवाय परत आला. प्रवेश करण्यास
सक्षम नसताना, “आपल्यासारख्या बौद्ध पिच स्त्रियांच्या जवळ जाणे देखील
चुकीचे आहे, विशेषत: लहान आणि सर्वात तरुण स्त्रिया बाजूने जात नाहीत, आपण
तिला का फेकले?” म्हटले आहे.

डान्सन म्हणाले, “मी त्या मुलीला तिथून सोडले आहे,” तू अजूनही का पुढे आहेस? त्याने विचारले.

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-potti

स्पर्धा
एक
कुस्ती करणारा चहाच्या दुकानात नेहमी चहा घेतो. एकदा चहाचे दुकान आणि
कुस्तीगृहात विवाद झाला. रागावलेल्या लढाऊ खेळाडूंना चहा दुकान कारक म्हणून
ओळखले जाते.

त्यांनी एखाद्याला शर्यतीत कुस्ती करणारा म्हणून संबोधणे आवश्यक आहे. हे एक मोठे लाज मानले जाईल. म्हणून चहा दुकानदार सहमत झाला.

पण आम्ही कसे जिंकणार होतो याची त्याला भीती वाटली. त्याला एक ज्येष्ठ संत सल्ला द्यायला हवा होता.

त्याच्या
कथेबद्दल विचारले असता, त्याने विचारले, “युद्धासाठी किती दिवस आहेत?” “30
दिवस” ​​तो म्हणाला. “तू काय करीत आहेस?” मग त्याने विचारले. “अरे चहा!”
तो म्हणाला. “त्याच गोष्टी करा,” तो म्हणाला.

एक आठवड्यानंतर चहा
स्टोअर कार आली. “मला खूप भीती आहे आणि काय करावे?” म्हटले आहे. तरीही अधिक
व्यस्त आणि अधिक निविदा, “जेन संत म्हणाले.

त्याचा डर त्वरित बदलला आणि त्याने चहा सुकविला.

यास दोन आठवडे लागले. तीच सल्ला.

सामना दिवस जवळ आहे. जेन संत सह चायचे दुकान करुन जेन, “मी काय करावे?” त्याने विचारले.

“आपण त्याला स्पर्धेपूर्वी एक चहा म्हणून कॉल करा,” तो म्हणाला.

कुस्ती एक विशिष्ट दिवशी आला … “चला, प्रथम चहा खा.” “हो,” तो खाली बसला.

त्याची चहा उशीरा झाली आणि त्याने उडी मारली.

चहा पाहिल्याआधी तो वेगाने काय करत आहे!

जर सामान्य चहाच्या बाबतीत बर्याच सुधारणा झाल्या असतील तर त्याला स्पर्धेसाठी तयार केले नसते असा विचार केला नाही.http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-engu-sella

कुठे जायचे?
बुद्धांच्या मुख्य मठात एक मजेदार कार्यक्रम. पूर्णकश्यप सूर्याशी कुठे जायचे ते असे नाही.
पूर्णकश्यिया थेट बुद्धाकडे गेला आणि विचारले, “मी कोठे जाणार?”
बुद्ध
हसले आणि म्हणाले, “तू स्वत: ला निवडू नकोस.” तो म्हणाला की त्याला
भारताच्या एका विशिष्ट भागात जायचे आहे. शिष्याने बुद्धला आश्चर्यचकित
केले, “” ते क्षेत्र? तेथे राहणारे लोक खूप कडक आहेत. जो लहानसा युद्धासाठी
रणांगणात उतरतो तो अशा काही लोकांमध्ये भक्ती किंवा ध्यान भावना नसतो.
तुम्हाला दुष्टांकडे जायचे आहे का? “

बुद्धाने शिष्यांना धैर्यपूर्वक सांगितले, “होय!”
“मला तुम्हाला तीन प्रश्न विचारायचे आहेत. आपण तीन प्रश्नांची योग्यरितीने उत्तरे दिली तर आपण जाऊ शकता. “
“ई …”
“पहिला प्रश्न आहे, आपण तेथे जा आणि नंतर अपमान केल्यास आपण काय कराल?”

“मी खूप आनंदी आहे. कारण त्यांनी मला मारले नाही; आधार नाही.
स्टटरिंग खूप खूप धन्यवाद … ते चांगले आहे. “
“दुसरा प्रश्न. तू मला दंड दिलास तर तू काय करशील? “
“ते खूप चांगले आहेत. म्हणूनच त्यांनी मला गमावले. फक्त थांबणे आणि थांबविणे! मी आनंदी होऊ. “

“तिसरा प्रश्न. आपण स्वत: ला मारल्यास आपण काय कराल? “
“अरे,
मी पुन्हा आनंदी होऊ. एकूणच त्यांनी मला या आयुष्यापासून मुक्तता दिली
आहे. मला आता खूपच आनंद होईल की आता कशाचीही चिंता करण्याची गरज नाही. “

“ठीक
आहे. आपण जिथे जाता तिथेच नाही तर आपण जिथेही जाता तिथे. आता तुला काहीही
मिळणार नाही. आपण आनंदी होण्यासाठी नेहमी तयार आहात. आपण जिथेही जाता तिथे
छान आहे. जा आणि बुद्धकडे जा.

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-iruthi-karuththu

अंतिम टिप्पणी
मृत्यूच्या
पलंगामध्ये एक वृद्ध सज्जन होता. त्याने आपल्या शिष्यांना सांगितले की “मी
आज संध्याकाळी मरणार आहे”. जेव्हा त्याने हे ऐकले तेव्हा तो आश्रम आणि
बर्याच मित्रांकडे आला.

अचानक एक वरिष्ठ शिष्य बाजारात गेला. “अरे … तू काय बोलतोस … जेव्हा गुरु मृतप्राय पडतो, तेव्हा उशीर करण्याची काय गरज आहे?”

ज्येष्ठ शिष्याने सांगितले, “हे आनंद आहे तर गुरु एक उपन्यास आहे. मी ते खरेदी करणार आहे! “

प्रत्येकजण काळजीत होता. गुरूंनी डोळे उघडले आणि कुणाला तरी शोधून काढले.

जेव्हा ज्येष्ठ शिष्य आले तेव्हा त्यांनी विचारले, “तू इथे आला आहेस का? कादंबरी कोठे आहे?”

जेव्हा त्याने कादंबरी आपल्या हातात दिली तेव्हा त्याने तो अस्वस्थपणे घेतला.

एका शिष्याने पुजारीला सांगितले, “गुरुदेव, तुम्ही तुमच्या हातात नाही.

गुरू हसले, “माझे हात कधीच थरथरले नाहीत. कारण मला कशाचीही भीती नव्हती! ‘’ मग तो खायला लागला आणि उपन्यास खात असे.

दुसर्या
शिष्याने पुजारीला निरोप दिला आणि म्हणाला, ‘सर, तू लवकरच ही जग सोडणार
आहेस. आपल्याला शेवटची कल्पना काय आहे जी आपल्याला लक्षात ठेवणे आवश्यक
आहे? “

गुरू हसले आणि म्हणाले, “या कादंबरीचा किती छान स्वाद आहे?”

पल मध्ये रहा. क्षण निघून गेला आहे आणि चालू होण्याचा क्षण आमच्यासाठी नाही. आज केवळ वास्तविक आहे!

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-en
का?
मुख्य
गुरु आसारामच्या सायकलीच्या पाच शिष्यांना बाजाराकडे परत पाहत होते.
जेव्हा ते आश्रमला पोहोचले तेव्हा त्यांनी एकमेकांना बोलावले.

“तू आपला बाइक चालवित आहेस का? “त्याने विचारले. “हे माझे काम सोपे करते, सर,” प्रथम व्यक्तीने उत्तर दिले.

तो म्हणाला, “तू खूप छान आहेस आणि तू माझ्यासारख्या जुन्या काळात सरळ चालशील,” गुरु म्हणाले.

दुसरा शिष्य “जेव्हा मी सायकल चालवितो तेव्हा मी सहज आणि सरतेने नैसर्गिक सौंदर्याचा आनंद घेण्यास सक्षम आहे.”

आपण त्याला जवळून बोलता आणि म्हणता, ‘तुझे डोळे उघडले आहेत आणि आपण जगावर प्रेम केले आहे.’

तिसरा शिष्य “सर, मी प्रवास करताना मंत्रांना प्रार्थना करू शकतो”

गुरूने दोन्ही डोळ्यांसमोर डोकावून म्हटले, “अदयाप्पा तुझी आश्चर्यकारक गोष्ट आहे.”

चौथा शिष्य, “मी बाइकवर चालत आहे आणि मी छान होणार आहे.”

त्याला संतोषाने समजावून सांगा आणि म्हणा, “तुम्ही ज्ञानाच्या मार्गावर प्रवास करता का?”

पाचवी सीटन बर्याच शांततेनंतर, “मी माझा सायकल सायकल घेण्यास सायकल घेईन! “तो म्हणाला.

गुरू आपल्या पायांवर पडले आणि म्हणाले, “सर, मला क्षमा कर, तू माझा शिष्य होऊ शकत नाहीस, मी तुझा शिष्य आहे.”http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-en
का?
मुख्य
गुरु आसारामच्या सायकलीच्या पाच शिष्यांना बाजाराकडे परत पाहत होते.
जेव्हा ते आश्रमला पोहोचले तेव्हा त्यांनी एकमेकांना बोलावले.

“तू आपला बाइक चालवित आहेस का? “त्याने विचारले. “हे माझे काम सोपे करते, सर,” प्रथम व्यक्तीने उत्तर दिले.

तो म्हणाला, “तू खूप छान आहेस आणि तू माझ्यासारख्या जुन्या काळात सरळ चालशील,” गुरु म्हणाले.

दुसरा शिष्य “जेव्हा मी सायकल चालवितो तेव्हा मी सहज आणि सरतेने नैसर्गिक सौंदर्याचा आनंद घेण्यास सक्षम आहे.”

आपण त्याला जवळून बोलता आणि म्हणता, ‘तुझे डोळे उघडले आहेत आणि आपण जगावर प्रेम केले आहे.’

तिसरा शिष्य “सर, मी प्रवास करताना मंत्रांना प्रार्थना करू शकतो”

गुरूने दोन्ही डोळ्यांसमोर डोकावून म्हटले, “अदयाप्पा तुझी आश्चर्यकारक गोष्ट आहे.”

चौथा शिष्य, “मी बाइकवर चालत आहे आणि मी छान होणार आहे.”

त्याला संतोषाने समजावून सांगा आणि म्हणा, “तुम्ही ज्ञानाच्या मार्गावर प्रवास करता का?”

पाचवी सीटन बर्याच शांततेनंतर, “मी माझा सायकल सायकल घेण्यास सायकल घेईन! “तो म्हणाला.

गुरू आपल्या पायांवर पडले आणि म्हणाले, “सर, मला क्षमा कर, तू माझा शिष्य होऊ शकत नाहीस, मी तुझा शिष्य आहे.”

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-kuruvin-thevai
गुरु आवश्यक आहे
झें संतसाठी बरेच शिष्य होते.

चोरी करताना एक शिष्य पकडला गेला. इतर शिष्यांनी त्याला लगेच सोडण्याची विनंती केली. संताने लक्ष दिले नाही.

पुन्हा एकदा तो चोरीला पकडला गेला. मग संताने हे लक्षात घेतले नाही.

आणि
ताबडतोब इतर सर्व शिष्यांनी एक याचिका लिहून काढली आणि प्रिंटर पाठवून
पाठवले आणि सर्वांनीच प्रत्येकास स्वाक्षरी केली आणि लिहिले.

संत हे प्रेमाने वाचतात,

“आपण
जिथे जाल तेथे जाऊ शकता, परंतु हा शिष्य काय चूक करेल आणि काय चुकीचे आहे
आणि चुकांपासून योग्यरित्या कसे शिकावे ते मला सांगेल.”

मग शिष्य चे डोळे पासून अश्रू आले आणि नंतर तो चोरीला नाही.

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-virunthu
पासून
मठात
जैन संत राहत असे. तो खूप हुशार आहे. तो कधी क्रोधित होणार नाही. त्याचे
काही शिष्य त्याला शिकविण्यास आले. त्याचे शिष्य त्याबद्दल फारच आवडतात.

एक
दिवस संत आपल्या शिष्यांशी बोलत होता. तो त्याला म्हणाला, “गुरुजी, तुझे
मनपसंत कथा काय आहे?” Severin. तो म्हणाला “तो एक घोडा” असेल. तो घोडा आहे
आणि ही कोणत्या प्रकारची कथा आहे, आम्ही त्यासाठी प्रार्थना करतो. गुरूच्या
विनंतीवरून गुरुाने ती गोष्ट सांगण्यास सुरवात केली.

म्हणजेच, “एक
शेतकरी, घोडा, मेंढी कॉल शेतकरी घोडा पदार्थ टाळण्याची म्हणून बदलता होते.
अश्व सर्वोत्तम मित्र rocking. एक दिवस घोडा व्हायरस दु: ख. डॉक्टर आले.
डॉक्टर आणि घोड्याच्या nilaiyaiparttu, मी ते तीन दिवसांत येऊन देणे आहे.
औषध अन्न खाल्ले kutiraieluntu होते ठीक आहे, नाही त्याने मला सांगितले की
त्याला मारणे आवश्यक आहे आणि त्याने ते औषध दिले.

संभाषण मेंढरांनी
संबोधित केले होते. दुसऱ्या दिवशी डॉक्टर आले आणि ते औषध दिले. मग बकरी
घोडाकडे आला आणि घोडाला “उठ आणि चालणे” प्रोत्साहित केले, अन्यथा ते तुला
ठार मारतील.

हे डॉक्टर आले आणि घोडा औषध दिले तिसऱ्या दिवशी आहे,
शेतकरी म्हणाला, “उद्या natakkavillaiyen घोडा येथे कापा करणे आवश्यक आहे.
अन्यथा, व्हायरस प्रसार, इतर पसरला.” ते गेले.

जेव्हा तो डॉक्टर
जाईल तेव्हा मेंढ्या घोडा आणि मित्राकडे जातील! कसा तरी उठण्याचा प्रयत्न
करा. आपण जागे होऊ शकता! जागे व्हा! ते आहे त्या घोडाने उठण्याचा प्रयत्न
केला. “कथा सांगितले.

“मत आपण पाहू! ही कथा खरोखर एक घोडा
kunamataintatarku मेंढी च्या फायद्यासाठी. पण डॉक्टर, औषध घोडा enruenni
झाले आहुती आहे, आणि गेल्या शेळी आहे. त्यामुळे फायदा जगात प्राप्त कोण,
आपल्याला प्राप्त अधिक आदर त्या बंद लाभ त्यांना जाऊ दे.” त्यांना मग सांगा
ती शेवटची वेळ होती.http: //books.tamilcube.com/tamil/stories/content / …

खाण्याच्या
एका
मठात संत आणि त्याचे शिष्य संध्याकाळी ध्यानधारणा करीत होते. गोंधळलेल्या
मांजरीने आजूबाजूला उभी राहिली आणि ध्यानधारणा करण्याचा विसर्जन झाला.
म्हणून त्याने आदेश दिला की भिक्षुक “मांजर बांध”.

काही वर्षांनंतर,
भिक्षुक मृत्यू झाला. परंतु मांजरीची सवय चालू ठेवण्याची सवय कायम राहिली
आहे. आणखी काही वर्षे पास झाली. ती मांजर मृत आहे. दुसरी मांजरी बांधली आणि
बांधली गेली. बर्याच वर्षांनंतर, शिष्यांनी लिहिले, “आमच्या औपचारिक
रीतीने ध्यानधारणा करताना मांजरींना बंधन दिले पाहिजे.”
http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-kaatru

एअर
नदीत
एक साधू बुडत होता आणि तपस्या करत होता. एका तरुणाने हस्तक्षेप केला आणि
म्हणाला, “सर, मला तुम्हाला शिष्य म्हणून सामील व्हायचे आहे.” जो माणूस
वरुन वर आला होता तो म्हणाला, “का?” “मला देवाबद्दल जाणून घ्यायचे आहे.”

अचानक,
संतने त्याच्या मानेचा माग काढला आणि त्याचे डोके नदीत बुडविले. थोड्याच
वेळात एक तरुण माणूस मुक्का मारत होता. शेवटच्या साधकाला त्याने पकडले आणि
त्याला बाहेर काढले. तरुण माणूस बुशमधून बाहेर आला आणि श्वास घेतला.
भिक्षुकाने विचारले, “तू पाण्यामध्ये बुडलास तेव्हा तुला काय हवे?”

“वारा” एक तरुण माणूस आहे.

“ठीक आहे, घरी जा. जेव्हा तुला हवे असेल तर देव तुला हवे असेल तर परत ये. “

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-theneer-koppai

चहा फाइल
महाविद्यालयाचे
प्राध्यापक एक सुप्रसिद्ध जेन संत भेटले. प्राध्यापक जेन तत्वज्ञानाबद्दल
बोलत होते आणि त्यांना झेनबद्दल अधिक जाणून घ्यायचे होते.

जेन संत, ज्याने चहा कप घेतला, कपच्या किनाऱ्यापर्यंत मधमाशी ओतला. फाइल भरली आहे.

रागावलेला प्राध्यापक “कप भरला आहे. अधिक ओतणे शक्य नाही. थांबवा ” संत म्हणाले: “तू हा प्याला आहेस.

आपण आपला कप रिक्त न केल्यास, मी जेन कसे शिकवू शकतो? “

http://books.tamilcube.com/tamil/stories/content/?story=zen-iyalbu
सामान्य
दोन
संत नदीवर तपस्या करीत होते. मग त्यांनी नदीत एक विंचू पाहिला. लगेच एका
संताने विंचवास घेतला आणि नदी सोडली. त्यावेळी अथल्या त्याला मारहाण करीत
असे.

थोड्याच वेळात, एटली नदीत पडले. त्या वेळी चाची किनाऱ्यावर
असताना त्याने त्याला उचलले. दुसरा संत म्हणाला, “मित्रांनो, आपल्याला कसे
कळवावे आणि आपण ते पुन्हा जतन का करू इच्छिता हे माहित आहे?”

संत म्हणाले: “स्टिंग ही मधुमेहाची प्रकृति आहे. माझे स्वभाव वाचवा “

in 01) Classical Magahi Magadhi,
02) Classical Chandaso language,
03)Magadhi Prakrit,
04) Classical Hela Basa (Hela Language),
05) Classical Pali,
06) Classical Devanagari,Classical Hindi-Devanagari- शास्त्रीय हिंदी,

07) Classical Cyrillic
08) Classical Afrikaans– Klassieke Afrikaans

09) Classical Albanian-Shqiptare klasike,
10) Classical Amharic-አንጋፋዊ አማርኛ,
11) Classical Arabic-اللغة العربية الفصحى
12) Classical Armenian-դասական հայերեն,
13) Classical Azerbaijani- Klassik Azərbaycan,
14) Classical Basque- Euskal klasikoa,
15) Classical Belarusian-Класічная беларуская,
16) Classical Bengali-ক্লাসিক্যাল বাংলা,
17) Classical  Bosnian-Klasični bosanski,
18) Classical Bulgaria- Класически българск,
19) Classical  Catalan-Català clàssic
20) Classical Cebuano-Klase sa Sugbo,

21) Classical Chichewa-Chikale cha Chichewa,

22) Classical Chinese (Simplified)-古典中文(简体),

23) Classical Chinese (Traditional)-古典中文(繁體),

24) Classical Corsican-Corsa Corsicana,

25) Classical  Croatian-Klasična hrvatska,

26) Classical  Czech-Klasická čeština,
27) Classical  Danish-Klassisk dansk,Klassisk dansk,

28) Classical  Dutch- Klassiek Nederlands,
29) Classical English,Roman
30) Classical Esperanto-Klasika Esperanto,

31) Classical Estonian- klassikaline eesti keel,

32) Classical Filipino,
33) Classical Finnish- Klassinen suomalainen,

34) Classical French- Français classique,

35) Classical Frisian- Klassike Frysk,

36) Classical Galician-Clásico galego,
37) Classical Georgian-კლასიკური ქართული,

38) Classical German- Klassisches Deutsch,
39) Classical Greek-Κλασσικά Ελληνικά,
40) Classical Gujarati-ક્લાસિકલ ગુજરાતી,
41) Classical Haitian Creole-Klasik kreyòl,

42) Classical Hausa-Hausa Hausa,
43) Classical Hawaiian-Hawaiian Hawaiian,

44) Classical Hebrew- עברית קלאסית
45) Classical Hmong- Lus Hmoob,

46) Classical Hungarian-Klasszikus magyar,

47) Classical Icelandic-Klassísk íslensku,
48) Classical Igbo,

49) Classical Indonesian-Bahasa Indonesia Klasik,

50) Classical Irish-Indinéisis Clasaiceach,
51) Classical Italian-Italiano classico,
52) Classical Japanese-古典的なイタリア語,
53) Classical Javanese-Klasik Jawa,
54) Classical Kannada- ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಕನ್ನಡ,
55) Classical Kazakh-Классикалық қазақ,

56) Classical Khmer- ខ្មែរបុរាណ,
57) Classical Korean-고전 한국어,

58) Classical Kurdish (Kurmanji)-Kurdî (Kurmancî),

59) Classical Kyrgyz-Классикалык Кыргыз,
60) Classical Lao-ຄລາສສິກລາວ,
61) Classical Latin-LXII) Classical Latin,

62) Classical Latvian-Klasiskā latviešu valoda,

63) Classical Lithuanian-Klasikinė lietuvių kalba,

64) Classical Luxembourgish-Klassesch Lëtzebuergesch,

65) Classical Macedonian-Класичен македонски,
66) Classical Malagasy,
67) Classical Malay-Melayu Klasik,

68) Classical Malayalam-ക്ലാസിക്കൽ മലയാളം,

69) Classical Maltese-Klassiku Malti,
70) Classical Maori-Maori Maori,
71) Classical Marathi-क्लासिकल माओरी,

72) Classical Mongolian-Сонгодог Монгол,

73) Classical Myanmar (Burmese)-Classical မြန်မာ (ဗမာ),

74) Classical Nepali-शास्त्रीय म्यांमार (बर्मा),
75) Classical Norwegian-Klassisk norsk,

76) Classical Pashto- ټولګی پښتو

77) Classical Persian-کلاسیک فارسی
78) Classical Polish-Język klasyczny polski,

79) Classical Portuguese-Português Clássico,
80) Classical Punjabi-ਕਲਾਸੀਕਲ ਪੰਜਾਬੀ,
81) Classical Romanian-Clasic românesc,
82) Classical Russian-Классический русский,
83) Classical Samoan-Samoan Samoa,
84) Classical Scots Gaelic-Gàidhlig Albannach Clasaigeach,
85) Classical Serbian-Класични српски,
86) Classical Sesotho-Seserbia ea boholo-holo,
87) Classical Shona-Shona Shona,
88) Classical Sindhi,
89) Classical Sinhala-සම්භාව්ය සිංහල,

90) Classical Slovak-Klasický slovenský,
91) Classical Slovenian-Klasična slovenska,
92) Classical Somali-Soomaali qowmiyadeed,
93) Classical Spanish-Español clásico,
94) Classical Sundanese-Sunda Klasik,
95) Classical Swahili,
96) Classical Swedish-Klassisk svensk,
97) Classical Tajik-тоҷикӣ классикӣ,

98) Classical Tamil-பாரம்பரிய இசைத்தமிழ் செம்மொழி,
99) Classical Telugu- క్లాసికల్ తెలుగు,
100) Classical Thai-ภาษาไทยคลาสสิก,
101) Classical Turkish-Klasik Türk,
102) Classical Ukrainian-Класичний український,
103) Classical Urdu- کلاسیکی اردو
104) Classical Uzbek-Klassik o’zbek,
105) Classical Vietnamese-Tiếng Việt cổ điển,

106) Classical Welsh-Cymraeg Clasurol,
107) Classical Xhosa-IsiXhosa zesiXhosa,
108) Classical Yiddish- קלאסישע ייִדיש
109) Classical Yoruba-Yoruba Yoruba,
110) Classical Zulu-I-Classical Zulu
ESSENCE OF TIPITAKA



Positive Buddha Vacana — The words of the Buddha —

Interested in All Suttas  of Tipitaka as Episodes in visual format including 7D laser Hologram 360 degree Circarama presentation

from
Analytic Insight Net - FREE Online Tipiṭaka Law Research & Practice
University
in
112 CLASSICAL LANGUAGES Please Visit: http://sarvajan.ambedkar.org


Maha Sathipattana Suthraya - මහා සතිපට්ඨාන සුත්‍රය -


LESSONS

https://www.youtube.com/watch?v=PPydLZ0cavc
for
 Maha-parinibbana Sutta — Last Days of the Buddha

The Great Discourse on the Total Unbinding

This
wide-ranging sutta, the longest one in the Pali canon, describes the
events leading up to, during, and immediately following the death and
final release (parinibbana) of the Buddha. This colorful narrative
contains a wealth of Dhamma teachings, including the Buddha’s final
instructions that defined how Buddhism would be lived and practiced long
after the Buddha’s death — even to this day. But this sutta also
depicts, in simple language, the poignant human drama that unfolds among
the Buddha’s many devoted followers around the time of the death of
their beloved teacher.

https://www.youtube.com/watch?v=bDkKT54WbJ4
for
Mahāsatipaṭṭhānasuttaṃ (Pali) - 2 Kāyānupassanā ānāpānapabbaṃ

http://www.buddha-vacana.org/sutta/digha.html
Use
http://www.translate.google.com/


from

Image result for Gifs of Vinaya pitaka compared with Vinayaka


Rector
JCMesh J Alphabets Letter Animation ClipartMesh C Alphabets Letter Animation Clipart

an expert who identifies experts influenced by Expert and Infulencer Sashikanth Chandrasekharan

of


Free Online

Awaken One With Awareness Mind
(A1wAM)+ ioT (insight-net of Things)  - the art of Giving, taking and Living   to attain Eternal Bliss
as Final Goal through Electronic Visual Communication Course on
Political Science -Techno-Politico-Socio Transformation and Economic
Emancipation Movement (TPSTEEM).

Struggle hard to see that all fraud EVMs are replaced by paper ballots by

Start
using Internet of things by creating Websites, blogs. Make the best use
of facebook, twitter etc., to propagate TPSTEEM thru FOA1TRPUVF.

Practice
Insight Meditation in all postures of the body - Sitting, standing,
lying, walking, jogging, cycling, swimming, martial arts etc., for
health mind in a healthy body.

 




Button Plant Green Butterfly E Mail Animation Clip


buddhasaid2us@gmail.com
jchandra1942@icloud.com
sarvajanow@yahoo.co.in

jcs4ever@outlook.com

is the most Positive Energy of informative and research oriented site propagating the teachings of the Awakened One with Awareness the Buddha and on Techno-Politico-Socio
Transformation and Economic Emancipation Movement followed by millions
of people all over the world in 112 Classical languages.



Rendering exact translation as a lesson of this
University in one’s mother tongue to this Google Translation and
propagation entitles to become a Stream
Enterer (Sottapanna) and to attain Eternal Bliss as a Final Goal






SARVA SAMAJ MEDIA

for
WELFARE, HAPPINESS AND PEACE
of
ALL SOCIETIES





From

MEDIA PRABANDHAK
JCMesh J Alphabets Letter Animation ClipartMesh C Alphabets Letter Animation Clipart



MEDIA
PRABANDHAK


https://pbs.twimg.com/profile_images/1064016958461362176/3MPYJEUU_400x400.jpg
Peace and joy for all


comments (0)
LESSON 2949 Mon 1 Apr 2019 Tipitaka - DO GOOD BE MINDFUL is the Essence of the Words of the Awakened One with Awareness Tipitaka is the Voice of All Awakened Aboriginal Societies (VoAAAS) for welfare, happiness and peace on the path of Eternal Bliss as Final Goal MEDITATION PRACTICE in BUDDHA’S OWN WORDS Mahāsatipaṭṭhāna Sutta — Attendance on awareness — [ mahā+satipaṭṭhāna ] from Analytic Insight Net -Hi Tech Radio Free Animation Clipart Online Tipiṭaka Law Research & Practice University
in
112 CLASSICAL LANGUAGES Paṭisambhidā Jāla-Abaddha Paripanti Tipiṭaka nīti Anvesanā ca Paricaya Nikhilavijjālaya ca ñātibhūta Pavatti Nissāya http://sarvajan.ambedkar.org anto 112 Seṭṭhaganthāyatta Bhās through up a levelhttp://sarvajan.ambedkar.orgup a level Voice of All Awakened Aboriginal Societies (VoAAAS) in 65) Classical Macedonian-Класичен македонски,66) Classical Malagasy,67) Classical Malay-Melayu Klasik,68) Classical Malayalam-ക്ലാസിക്കൽ മലയാളം,69) Classical
Filed under: General
Posted by: site admin @ 3:50 am
LESSON 2949 Mon 1 Apr  2019

Tipitaka - DO GOOD BE MINDFUL is the Essence of the Words of the Awakened One with Awareness

Tipitaka
is the Voice of All Awakened Aboriginal Societies (VoAAAS) for welfare, happiness
and peace on the path of Eternal Bliss as Final Goal

MEDITATION PRACTICE in BUDDHA’S OWN WORDS

Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]

from

Analytic Insight Net -Hi Tech Radio Free Animation Clipart Online Tipiṭaka Law Research & Practice University
in
112 CLASSICAL LANGUAGES

Paṭisambhidā Jāla-Abaddha Paripanti Tipiṭaka nīti Anvesanā ca


Paricaya Nikhilavijjālaya ca ñātibhūta Pavatti Nissāya
http://sarvajan.ambedkar.org anto 112 Seṭṭhaganthāyatta Bhās

 through 

up a levelhttp://sarvajan.ambedkar.orgup a level


Voice of All Awakened Aboriginal Societies (VoAAAS)

in 65) Classical Macedonian-Класичен македонски,66) Classical Malagasy,67) Classical Malay-Melayu Klasik,68) Classical Malayalam-ക്ലാസിക്കൽ മലയാളം,69) Classical Maltese-Klassiku Malti,70) Classical Maori-Maori Maori,

image.png

[11:10 AM, 4/1/2019] Jagadeesan Chandrashekar: “I am very fond of teaching profession. I am also very fond of students.
I have dealt with them. I have lectured them in my life. I am very glad
to talk to the students. A great lot of the future of this country must
necessarily depend on the students of this country. Students are an
intelligent part of the community and they can shape the public
opinion.”
- Babasaheb Ambedkar

These views are the views of a man, who has
been no tool of power, no flatterer of greatness. They come from one,
almost the whole of whose public exertion has been one continuous
struggle for liberty for the poor and for the oppressed and whose only
reward has been a continuous shower of calumny and abuse from national
journals and national leaders, for no other reason except that I refuse
to join with them in performing the miracle—I will not say trick—of
liberating the oppressed with the gold of the tyrant and raising the
poor with the cash of the rich.
—Dr. Babasaheb Ambedkar in Annihilation of Caste
[11:29 AM, 4/1/2019] Jagadeesan Chandrashekar: BSP
chief Mayawati will be the first All Awakened Aboriginal Societies’ prime minister in 2019. The clamour is growing by the day.
The BSP held its national executive meet in the last week of May when
its representatives from 18 states gathered in Lucknow. The national
executive passed resolutions announcing Mayawati as the prime
ministerial candidate for 2019 elections and agreeing to pre-poll
alliances. The BSP last had a pre-poll alliance with any party in 1996.
The BSP declaring Mayawati as the prime ministerial candidate does not
come as a surprise. The party had done so even during 2014 Lok Sabha
polls. However, Mayawati could not win a single seat for her party in
the face of a sweeping Modi wave by tampering the fraud EVMs to gobble
the Master Key. The BSP still does not have a seat in the Lok Sabha.
But, recent political alliances seem to have bolstered her political
ambition.
Alliances and growing support for Mayawati    -    HD Kumaraswamy declared his support to
Mayawati as the prime ministerial candidate for 2019 against Murderer of
democratic institutions and Master of diluting institutions  (Modi).
This was followed by another declaration of support by Abhay Chautala of
the Indian National Lok Dal (INLD), with which the BSP has stitched an
alliance in Haryana. Abhay Chautala last week extended support to
Mayawati’s prime ministerial candidature for 2019.
Samajwadi Party president Akhilesh Yadav, too, said earlier this week
that he was ready to compromise on the number of seats in Uttar Pradesh
to have an alliance with Mayawati’s BSP in place to challenge the BJP.
Akhilesh Yadav and Mayawati have shown in Uttar Pradesh in bypolls to
Lok Sabha and Vidhan Sabha that their alliance could comfortably defeat
the BJP in the state.  Why this clamour for Mayawati as first Sarvajan Samaj PM in 2019

She will BE A BETTER PM.     We need to become ruling class if we want to form a casteless society –
Saheb Kanshi Ram

By Bahujan Sanghatak , New Delhi, Dt. 16 November, 1998
Malaysia (10-11 October , 98 ) : Addressing the First International
Dalit Conference at Kuala Lumpur as a Chief Guest in the inaugural
session, Manyawar Kanshiramji said,- “ My heartiest congratulations to
you all for organizing this international conference which is a big step
towards our supreme goal of forming a casteless society in India”.

1) I will not merely sit quite in anticipation that some day or the
other caste will be annihilated automatically ; but as long as the
“caste” is alive , I will continue to use it in the interest of my
society.

2) What is more important ? To become MLA/MP or to run the movement
of Babasaheb? According to me it was more important to run the movement
of Babasaheb than to become MLA/MP. Therefore I chose to run the
movement. For a moment a thought came to my mind that to run the
movement effectively we should make our people MLAs/MPs. But the
important question was which is the party that will give us MLAs/MPs who
will also run the movement of Babasahab. After a lot of thought I
reached to a conclusion that such MLAs/MPs can be elected only through
our own party.

3) I have learned a lot from the people from Maharashtra. I have
learned my half lesson for running the Ambedkarite movement from Dr
Babasaheb Ambedkar. The other half lesson I have learnt from the Mahars
of Maharashtra. I have learnt from Babasahab how to run the movement.
And from Mahars of Maharashtra I have learned how not to run the
movement. To successfully run any movement it is not only sufficient to
know how to run the movement but also it is necessary to know how not to
run the movement. If you do not know how not to run the movement then
you will never be able to know how to run it.

4) I do not like to talk much even though I have to talk very
frequently. I do not like to tell about my work in words but I want my
work and the results emanating from that work to speak for themselves. I
want to tell all those fellow activists in the movement who do not
agree to my work – “ I may be wrong, but why don’t you analyze the
results that I have achieved, what you have to say about those results
?”.

5) Our intellectuals often think that the solution to all our
problems is in Marxism, Socialism and Communism. I strongly believe that
in the country where Manuvad is present no other ism can become
successful. The reason being no other ism is ready to accept the reality
of the caste.

6) Who is capable of giving reservations ? Only the ruling class of
people can give reservations to others. Even to make your own society
capable of reaping the benefits and to protect your interests , you have
to become a ruling class. Therefore we have to prepare ourselves in the
direction of becoming a ruling class in India. We have to become the
rulers ……. It is the solution on most of our problems.

Annihilation of Caste

Kanshiramji said – In 1936 Dr Babasaheb Ambedkar was invited by the “Jat
Pat Todak Mandal, Lahore” to present his essay on the subject of caste.
But the organizers of the conference did not allow Babasaheb to present
the essay. Later on Babasaheb published the essay in a form of book
titled as “Annihilation of Caste”. When I first read this book in
1962-63, I felt that annihilation of caste is certainly possible. But
later on when I started thinking deeply and began to study the subject
of castes, caste system and behavioural patterns associated with the
caste system, my understanding of caste began to change. My study of
Caste is not merely based on reading books but it has emanated from my
real life experience with the castes. There are millions of people who
leave their villages and migrate to metro cities like Mumbai, Delhi,
Kolkata and other big cities. These people do not bring anything else
with them; the only thing they bring with them is their caste. They
leave behind in their villages their small huts, small plot of land,
etc. But they can not leave behind their caste in the village, the caste
invariably accompanies them to the cities where they begin to stay in
dirty shanties along the side of railway tracks and nallahs. If the
caste is so dear to the people then how can we annihilate the caste ?
Therefore I have stopped thinking in the direction of annihilation of
caste.

You have organized this convention as a precursor to march ahead in the
direction of forming a casteless society. Even my aim is to form a
casteless society. But caste is not something that can be annihilated
just by your noble thoughts about annihilation of caste . Annihilation
of caste is almost impossible. Then what should we do to form a
casteless society ?

There is a specific purpose behind formation of castes.

The castes were not born without any purpose. There is a specific
purpose and selfish interests hidden behind the formation of castes. As
long as this specific purpose and the selfish interests exist , the
caste can not be annihilated. You will never find Bramhins and other
Savarna caste people organizing such conventions for “reformation of
casteless society”. This is because the castes were formed by these same
people with an ill intention to secure their self interests. Formation
of castes has brought benefits to minuscule few savarna castes but on
other hand the generations after generations of the 85 % Bahujan Samaj
have been at the receiving end of this oppressive caste system. The
Bahujan Samaj has been subjugated to the beastly oppression and inhuman
humiliations. If the caste system has been beneficial to the Savarna
Caste people then why would they vouch for it’s annihilation ? The
debates, convention and conferences of these kind can be organized only
by we people who have been victims of the oppressive caste system. The
beneficiaries of the caste system would never be interested in the
annihilation of caste. On the contrary they would work towards
strengthening the caste system so that they continue to reap the
benefits arising from caste system for the ages to come.

The audience sitting in this conference hall may not have been direct
victims of the caste system but we have certainly been born among the
people or society that has been victim of the caste system and therefore
we all need to necessarily think towards formation of casteless
society. But when we talk of annihilation of caste then first of all we
need to accept the existence of caste system. We can never annihilate
the caste by ignoring it’s presence or by undermining it’s relevance in
the contemporary India.

It may be true that lot of us still nurture a feeling of formation of a
casteless society but simultaneously it is also true that the urge for
forming a casteless society is dwindling by passage of time. So what do
we do till the time the caste is not annihilated completely ? I believe
that until the time we are not able to form a casteless society, we need
to use caste to annihilate caste. If Bramhins can use caste for the
benefit of their society then why can not we use it for the benefit of
our society ?

Caste – Two edged sword

Caste is like a sword with two edges which can attack from both sides.
If you use it from one side it cuts enemy from that side; if you use it
from other side it cuts from the other side. Therefore I have began to
use this two edged sword of caste system in such a way that it benefits
the people of Bahujan Samaj and it takes away the benefits that the
savarna castes have been reaping from caste system. Dr Babasaheb
Ambedkar has given the political and social rights to the Scheduled
castes and Scheduled tribes based on the castes. He has used the very
basis of caste to secure the political rights of separate electorate
from the Britishers. But he had to forgo those hard earned rights on the
adamant insistence of Mohandas Gandhi who used his cheap tactics of
fast unto death to blackmail Babasahab.

Separate Electorate

Many people ask me as to why I do not start an agitation for separate
electorate just like what Dr Babasaheb Ambedkar did. So far I have never
wasted even single minute on the issue of separate electorate. If the
right to separate electorate could not be obtained during the time when
Britishers were in rule in India then how can I secure those rights when
the Manuwadis are the rulers of India. Today this is totally
impossible.

Specialist on Caste

Dr Babasaheb Ambedkar taught the SC/STs how to make use of the weapon of
caste. Therefore he was able to secure many constitutional rights for
our people from the Britishers. But after the departure of Britishers
there are just three people who succeeded in using the weapon of caste.
The first person was Jawaharlal Nehru, second was Indira Gandhi and
third person is Kanshiram.

Nehru applied the weapon of caste like a skilled warrior and succeeded
in it. Nehru was an expert in the art of using castes for maintaining
the Manuvadi dominance and Bramhnical hegemony. After him Indira Gandhi
became expert in exploiting the weapon of caste so that the Bramhnical
Social Order is continuously benefited. But today if you ask any
Congressman in Delhi whether he receives any benefits from the caste, he
will answer in negative. He will say that he does not know how to get
benefited from the caste and that only Kanshiram knows how to make use
of caste for the benefits of his people ( Laughter ).

If you can stop Bramhins from using caste for their own selfish
interests then he will think twice before he uses the sword of caste
against us. I have learned how to make use of this two wedged sword of
caste in the interest of my society. Castes which today to us seem to be
a problem, can become ,if used tactically, a solution to our problems.
The thing which is today our problem can become an opportunity for us
provided we learn to make appropriate use of it for our own benefits.

Indian Refugees

We must always be ready to learn a lesson from history. We have to
accelerate our work of taking ahead the Ambedkarite movement. In 1932 Dr
Babasaheb Ambedkar asked for separate electorate for Dalit/Adivasis.
But in 1942 he raised a demand for separate settlements because he
wanted that the Dalits should not be dependent on the hindus in any way.
They should live their lives with full independence. But what is the
real picture in India today ? Today there is 45 lakh hectare tilled
agricultural land. Our people toil in the fields and produce crops. But
in the field they toil they do not have any property rights. They become
victims of exploitation and injustice of Manuvadi landlords. To escape
from the exploitation and oppression of the land lords our people leave
villages and migrate to big cities in search of respectable life. In the
process they end up living in the dirty shanties , under the bridges ,
along side of railway tracks ,on bank of nallahs and at many other dirty
places where they are forced to live a life which is worse than that of
animals. Such Distress Migration has resulted into nearly 10 Cr people
leaving behind their villages, their tiny plots of land , their small
huts and their meager belongings , to leave in cities. Ten years ago the
number of people who stayed in cities was 5 Crores. Today this number
has risen to 16 Cr. 10 Cr people in big cities stay in dirty slums, on
roads and at other filthy places. I call these people “Indian Refugees”.
Who will address the problems faced by these people ? The Rural
development Ministry and Urban development Ministry of Government of
India should be addressing the multitude of problems faced by the Indian
refugees. Barring these 10 Cr Indian refugees, the Government of India
makes some plan or the other for the development of the other people.
But no one looks into the problems faced by these Indian refugees. No
budgetary provisions are made in our annual budget for these 10 Cr
people. There is no separate department or ministry for such a large
number of people. The Indian government has formed separate department
and ministry for the Pakistani refugees who came to India in 1947 , the
refugees from Kashmir and refugees from other places. Government of
India spends Crores of rupees on the welfare of such foreign refugees ;
but no government ever has paid attention to the problems of these 10 Cr
Indian refugees.

Since these 10 Cr Indian refugees have left behind their
villages, land and other belongings , bringing only their castes to the
cities, my work has become very easy. These 10 Cr refugees are
considered as a big problem by the Manuvadi rulers. But for us these
Indian refugees are a big strength, they are the vehicles of our
empowerment. The very “caste”on the basis of which Crores of such people
have been living a degraded , humiliated lives and thrown in the
gallows of backwardness, we will use the same “caste” to free these
crores of people from the injustice and exploitation meted out to them.
After the forthcoming state assembly elections in Delhi, Rajasthan and
Madhya Pradesh, we will carry out a “ Indian refugees’ agitation”. I
will not merely sit quite in anticipation that some day or the other
caste will be annihilated automatically ; but as long as the “caste” is
alive , I will continue to use it in the interest of my society.

Let me now tell you about my experience of using the caste in the
interest of our society. Today by organizing the people who have been
the victims of the draconian caste system( Bahujan Samaj), I am training
these people to make use of caste for the betterment of our society. I
am inspiring them to carry forward the mission of Dr Babasaheb Ambedkar.
I am preparing and enabling my society which comprises of the victims
of the “caste” to make use of this double edged sword of “caste” in
their own interests. Today every Manuvadi party and their leaders are
afraid of my use of “caste”. All these Manuvadi parties are trying to
stop this “ Kanshiram magic”. First Rajiv Gandhi tried then V.P. Singh ,
Narsimharao, etc tried to stop me. Today the similar efforts are being
made by the BJP. But all these people are playing their own games and I
am playing my own ( claps).

Bahujan Samaj Party has to get recognition throughout India.

The Manuvadis beneficiaries of the ‘caste’ have formed ‘caste’ so that
they can perpetually rule over Bahujan Samaj. They have been protectors
and saviours of ‘caste system’ to ensure their perpetual monopolistic
rule over Bahujan Samaj. The creation of any system is more difficult
than it’s retention. Once you build a system , keeping the system up and
running is not very difficult task.

If you want to annihilate ‘caste’ then you have to prevent the Manuvadis
from reaping the benefits of ‘caste’. As long as the Manuvadi
beneficiaries of ‘caste’ are left scot-free to use the ‘caste’ to their
own benefits , the Bahujan victims of ‘caste’ will continue to suffer
from ‘caste’. Therefore you will have to learn to use ‘caste’ in the
interest of the Bahujan Samaj and you will have to prevent the Manuvadis
from reaping the benefits of ‘caste’. You should not ignore the
presence of the ‘caste’ in the Indian society; whereas you should accept
the existence of ‘caste’ as a naked truth. BSP has emerged has 4th
largest national party in India by successfully making use of ‘caste’.
In India there are about 70 recognized political parties. We are ahead
of 66 of these political parties. Today only Congress, BJP and CPI(M)
are ahead of us. When we formed BSP in the year 1984 , the other parties
used to say that BSP would remain as a regional party within UP. But
today BSP has secured recognition not only in UP but also in MP, Punjab,
Jammu and Kashmir and Haryana. Seeing this success of BSP all the
savarna hindu castes ( Manuvadi samaj) has become very sad. And even I
am also not happy. They are sad because BSP is speedily gaining strong
ground in other states; whereas I am sad because BSP has not been able
to become a recognized party in all the states of India. I want BSP to
become recognized party in all the states, and even in Maharashtra.

Why is Bahujan Samaj dependent in independent India ?

In the year 1997 , the manuvadi ruling class in India decided to
celebrate the golden jubilee of India’s independence. There may be many
reasons for them to celebrate ; but the 85 % Bahujan Samaj which
continues to remain dependent on others even after 50 years of
independence, has no reason to celebrate. Even today our people in the
villages do not possess their own land, they work as farm labours in the
land of manuvadi landlords. 10 Cr people have migrated to cities
because in the villages they were dependent on others. When we
established Bahujan Samaj Party, the Dalits, backwards were dependent on
manuvadi parties for tickets. They used to run behind these parties for
getting tickets. The political parties, if not anything else are the
tickets printing machines. We thought as to why we should not possess
one such machine and therefore we established Bahujan Samaj Party on
14th April, 1984.

Not just a platform ticket

In March 1985 we distributed 237 tickets for the Uttar Pradesh assembly
polls. That time I told all our candidates that our tickets are merely
platform tickets and that you will not be able to reach Lucknow with
help of these tickets. That time there wasn’t any quarrel for getting
our ticket. But today our tickets are in great demand. Today in UP every
BSP candidate secures more than 1 lac of votes. Today our tickets are
no more just the platform tickets but one can reach not just Lucknow but
also Delhi with the help of our tickets. Today why are our tickets in
so much demand ?

Congress made BSP popular.

On basis of 1984 Loksabha elections in Uttar Pradesh, Congress had won
410 assembly seats out of 425. But in the 1985 assembly elections they
won just 265 seats. Congress had to lose 145 seats because of the
presence of BSP. Congress got frustrated because of these losses and
they carried out a campaign calling BSP a “party of Chamars”. This
campaign indeed helped BSP to consolidate our ground in UP. Our party
became very popular among the Chamar community of Uttar Pradesh. In 1985
election we secured merely 2 % votes. Our vote percentage went on
rising in every subsequent elections. In 1989 it went on to 9%, in 1991 –
11%, in 1993 – 20. 6 %. In 1996 Loksabha elections we got 29% votes. We
achieved this success not by ignoring the ‘caste’ but by accepting the
existence of ‘caste’ and by utilizing it in our interests. Today
Congress is unable to get benefited by making use of ‘caste’ whereas we
have increased our strength manifold by appropriately using the caste
reality; we will continue to strengthen ourselves in future to come.

Lesson from Maharashtra

Today here many people from Maharashtra are present. I have learned a
lot from the people from Maharashtra. I have learned a half lesson for
running the Ambedkari movement from Dr Babasaheb Ambedkar. The other
half lesson I have learnt from the Mahars of Maharashtra. I have learnt
from Babasahab how to run the movement. And from Mahars of Maharashtra I
have learned how not to run the movement. To successfully run any
movement it is not only sufficient to know how to run the movement but
also it is necessary to know how not to run the movement. If you do not
know how not to run the movement then you will never be able to know how
to run it.

Mahars have not been able to appropriately use the double edged
sword of caste. They say that now they have become Buddhists and they
are no more Mahars. But simultaneously they kept on fighting for the
benefits of reservations in capacity of being Mahars. They began to
demand reservations for the people who have become Buddhists. . Mahars
carried the ‘caste’- a bad breath of Hinduism to Buddhism. ‘Caste’ is
that bad breath of Hinduism which has polluted the whole world.

100 years of Reservations

On 26th July 1902, the Maharaja of Kolhapur- Chatrapati Shahuji Maharaj
implemented reservations in jobs in his kingdom for the Dalits and
backwards. On 26th July 2002 we will complete 100 years of reservations.
100 years of reservations is sufficient. Now I consider it my
responsibility to empower my people so that they will not ask for
reservations but they will become capable to give reservations to
others. It is easy to understand and say this thing but it is not easy
to make it happen.

Who is capable of giving reservations ? Only the ruling class of
people can give reservations to others. Even to enable your own society
capable of reaping the benefits and to protect their interests , you
have to become a ruling class. Therefore we have to prepare ourselves in
the direction of becoming a ruling class in India. We have to become
the rulers ……. It is the solution on most of our problems.

But the question is how the victims of the ‘caste’ can become the
rulers ? Should we become MLA/MP or should we run the Ambedkar movement ?
I have nither seen Dr Babasaheb Ambedkar nor have I heard him when he
was alive. I have learned Ambedkarism from the leaders of Maharashtra.
Mr Bajirao Kamble who was wearing a blue cap and sitting in front of me
was one of those people who gave me lessons in Ambedkarism. When the
Ambedkarite leaders from Maharashtra began to crawl behind the Congress
for tickets, it resulted into many skirmishes between me and them. They
were saying that if they stick to Ambedkarism then they can not become
MLAs and MPs. I asked them what is more important ? To become MLA/MP or
to run the movement of Babasaheb? According to me it was more important
to run the movement of Babasaheb than to become MLA/MP. Therefore I
chose to run the movement. For a moment a thought came to my mind that
to run the movement effectively we should make our people MLAs/MPs. But
the important question was which is the party that will give us MLAs/MPs
who will also run the movement of Babasahab. After a lot of thought I
reached to a conclusion that such MLAs/MPs can be elected only through
our own party. And therefore I left Mumbai and came back to Lucknow.

Which all castes supported Babasaheb ?

I have studied deeply the ‘caste’ as reality in the Indian society. I
studied those castes which had supported Babasaheb. Babasaheb’s movement
was supported by the Mahars of Maharashtra, Pariahs of Tamilnadu, Malas
of Andhra Pradesh, Jatavs of Uttar Pradesh and Chandals( Namo shudras)
of Bengal. But when Babasaheb himself could not win the election in 1952
and 1954 , his supporters began to think if Babasaheb himself can not
win then how can we win and become MLAs/MPs ?

After that I even delved into electoral victories of Babasaheb. In 1946
Babasaheb had won from the Jaisor and Khulna seats from Bengal. How did
this happen ?In both these constituencies the population of Chandals was
52%. They thought rather than sending any one else , it is better to
send Babasaheb to the constituent assembly. Babasaheb was able to win
because the Chandals has majority votes with them. Mahar, Pariah, Jatav,
Mala, etc castes did not have numbers as large as the Chandals and
therefore these castes did not win elections and thus they began to
leave the movement of Babasaheb.

The fight of Babasaheb was for all the castes that were victims of the
‘caste system’. But were only Mahars, Pariahs, Malas, Jatavs,
etc.castes, the victims of the ‘caste’ ? Were only these castes the
victims of the Manuvadi social order ? The answer is No. These castes
were not the only victims of ‘caste’. 6000 castes are the victims of
‘caste’.

According to Mandal Commission report, there are nearly 1500
castes among the SCs, 1000 castes among the STs and 3743 castes among
the OBCs. The number of such castes is more than 6000. These are all
such castes which have been victims of the Manuvadi social order. Some
of them have been victimized less and some have been victimized more.
But the truth is that all these 6000 castes have been victims of the
manuvadi social order. Should not all these castes organize together to
fight against the exploitative ‘caste system’ ? Among these castes some
castes are bigger and some are smaller in terms of population. If all
these castes remain divided among themselves then they will remain as
minorities. But if these castes organize among themselves by creating a
feeling of fraternity, they can become a majority – Bahujans. These
people are 85 % of country’s population and thus they constitute of a
very big strength in the country.

Creation of fraternity among the Bahujans castes is a necessity of time

When Bahujan Samaj Party was established in 1984, at that time Bahujan
Samaj had not been formed in the country. Bahujan Samaj Party can become
successful only if the Bahujan Samaj is formed. Therefore we have began
to organize the 6000 Bahujan Castes by creating a fraternity among them
in order to form a Bahujan Samaj. In last 10 years we have been able to
connect together just 600 castes which forms just 10 % of the total
number of castes that we want to reach to.

Just by bringing together 600 castes, our party has become 4th largest
party in India. If we add 400 more castes then the number of castes that
we have brought together will go up to 1000. And if we succeed in
adding 400 more castes in our fold then we will become the number one
party in the country. I do not like to talk much even though I am
compelled to talk very frequently. I do not like to tell in my words but
I want my work and the results emanating from that work to speak for
themselves. I want to tell all those fellow activists in the movement
who do not agree to my work – “ I may be wrong, but why don’t you
analyze the results that I have achieved, what you have to say about
those results ?”.

Bringing together so many castes on one platform was a mammoth task in
itself. Lot of people have been engaged in making severe criticism of
those people who have been instrumental in bringing the 600 castes
together. Many have advised not to undertake such an impossible task in
hand. But when the people who started the noble work of bringing
together the divided castes, no force in the world was able to stop them
from doing so. The people that carried out the task of joining together
people from different castes ; did their work with all the sincerity
and dedication at their command. If we have succeeded in bringing
together 600 castes then why won’t we succeed in bringing many more
castes together ? We will certainly succeed. By bringing together all
the victim castes, we can capture the political power and become the
ruling class.

Capturing the Master Key

Babasaheb has said that “political power is the master key using which
you can open all the doors of your progress and self respect”.

Our friends from Maharashtra had been fighting since 25 years for
changing the name of Marathwada university. They had to do this because
they do not have the political master key. In 1989 Rajiv Gandhi came to
Lucknow and he laid down the foundation stone for the Dr Ambedkar
University. On one hand the Congress party is refusing to change the
name of Marathwada university in Maharashtra and on the other hand the
same Congress party is laying down a stone for the Dr Ambedkar
University at Lucknow. Why this has happened ? The people of Uttar
Pradesh have never raised a demand for Dr Ambedkar Univesity at Lucknow.
This was the demand of people from Maharashtra.Then why is this demand
of people from Maharashtra being fulfilled in Uttar Pradesh ? Why was
congress so eager to start a Dr Ambedkar University at Lucknow ? This
had happened because the people of Uttar Pradesh were extending their
hand towards the political master key. Therefore the ruling class wanted
to hide the master key in guise of the university.

By capturing the power in UP we have formed not just one university but
many universities for which the people from Maharashtra have been
fighting for long time. In 1994 we laid a foundation stone for Shahu
Maharaj university at Kanpur. In 1996 we formed Mahatma Phule university
and Dr Babasaheb Ambedkar university. Apart from this we acquired 200
acre land at Noida for Gautam Buddha Univesity. We created 17 new
districts to fasten the process of development and more importantly to
honour our heroes by giving their names to these newly formed districts.
It becomes very clear from this that you can use ‘caste’ to acquire
political master key and make use of this master key to secure a life of
self respect and take them along the path of progress.

Our society has to shed away their “Dalit mentality”

I have so far talked at length about the ‘caste’. Now I want to talk
something about the Dalits. I rarely go out of India. My party men and
other friends were thinking that I may not go to attend the convention
at Kuala Lumpur because I am so much overburdened by the vows of Dalits
in India. But I get more upset by looking at the Dalit mentality of the
people. Dalit mentality is the biggest weakness of the dalits. Dalit
mentality has become a sort of a feeling of destitution. A person with a
mentality of a beggar can never become a ruler. Similarly without
shedding away the Dalit mentality, no society can become a ruling class.
The hands which are used to ask/beg have to strive to become the ones
which will give, i.e. they have to become a ruling race. If we can not
become the ruling class then there can not be any other shorter and
easier solution to all our problems. So how you can become ruling class
without shedding away your Dalit mentality ? Therefore you have to shed
away your Dalit mentality. If you become rulers then you yourselves can
find the solution to all your problems.

Manuvad can destroy all other isms.

Our intellectuals often think that the solution to all our problems is
in Marxism, Socialism and Communism. I strongly believe that in the
country where Manuvad is present no other ism can become successful. The
reason being no other ism is ready to accept the reality of the caste.

It is the responsibility of these intellectuals as well as mine that we
evolve our own ism keeping in mind the presence of Manuvad and accepting
the ‘caste’ as reality of Indian society. Manuvadis often talk about
the problem of unemployment in India. They are worried about the
unemployment of 1 Cr unemployed youth belonging to the “upper” castes.
But these people have no worries about the multiple problems faced by
the 10 Cr Indian refugees who are illiterate and unskilled.

No party is worried about the plight of these 10 Cr people. But these 10
Cr people are our people. Therefore only our party is worried about the
plight of these 10 Cr people. Only our party can find a solution on the
problems of these people. We can easily solve the problems of the
Bahujan Samaj by becoming the ruling class.

We have become 4th largest party in India by bringing together 600
castes and by creating a fraternity among these castes. By reaching to
1000 castes and by bringing them in our fold we can become the ruling
class in this country. I have a strong belief that in next 3 years we
will become the rulers and the political master key will be in our
hands.

‘Kanshiram Magic’

I do not support the idea of imposing my thoughts on others. I am just
narrating my experience to you. It is up to you whether you want to take
advantage of it or not.

By becoming rulers you can march ahead effectively towards formation of a
casteless society. I can tell this one solution to all your problems.
Why would the beneficiaries of ‘caste’ want to destroy it ? The people
who are victims of ‘caste’ and who have suffered because of it will have
to take this task of destroying the ‘caste’. The caste system can be
destroyed only by the rulers themselves provided they have a will to do.

You will think that I am talking about some impossible and unachievable
things. But in my life I have always taken seemingly impossible tasks in
my hand and have achieved a success in those tasks. This is what is
called ‘Kanshiram magic’. Today this ‘Kanshiram magic’ has began to
occupy a national form.

Therefore my only message to you all is that you should march ahead in
the direction of formation of casteless society by means of right
thinking . At the end I would like to tell you that you can form a
casteless society by capturing the political master key because only the
ruling class can form a new social order.

Jai Bheem, Jai Bharat.

( Bahujan Sanghatak , New Delhi, Dt. 16 November, 1998).

https://abvideorouter.azurewebsites.net/index.html?id=ovzqvNv6WgnN&ref=connatix


ವಿಶೇಷ ಸೂಚನೆ:
ದಿನಾಂಕ
01.04.2019 ರಂದು ಸಮಯ 12-00 ಗಂಟೆಗೆ ಪಕ್ಷದ ಜಿಲ್ಲಾ ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿ ತುರ್ತು ಸಭೆ
ಕರೆಯಲಾಗಿದೆ ಆದ್ದರಿಂದ ಕಲಬುರಗಿ ಲೋಕಸಭಾ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೊಳಪಡುವ ಎಲ್ಲಾ ವಿಧಾನಸಭಾ
ಪದಾಧಿಕಾರಿಗಳು,ಮುಖಂಡರು ತಪ್ಪದೆ ಹಾಜರಾಗಲು ಕೋರಲಾಗಿದೆ.



1. India is now suffering from the Highest Unemployment Rate in 45 years (NSSO Data)
(Link: https://www.businessinsider.in/unemployment-…/…/67769020.cms )

2. 22 out of 30 most polluted cities in the world are now in India (WHO Data)
(Link: https://www.theguardian.com/…/india-home-to-22-of-worlds-30… )

3. Number of Indian Soldiers Martyred is highest in 30 years now (Washington Post)
(Link: https://www.washingtonpost.com/…/cf8d01c8-3054-11e9-8ad3-9a… )

4. India now has the Highest Income Inequality in 80 years (Credit Suisse Report)
(Link: https://scroll.in/…/indias-rising-inequality-is-taking-the-… )

5. India has become the world’s worst country for women (Thomas Reuters Survey)
(Link: https://www.indiaspend.com/how-india-became-the-worlds-mos…/ )

6. Kashmiri youth joining militancy is highest in 10 years (Indian Army Data)
(Link: https://economictimes.indiatimes.com/…/article…/67835737.cms )

7. Indians Farmers suffered Worst Price Crash in 18 years (WPI Data)
(Link: https://www.hindustantimes.com/…/story-P2niBeuqAcaxgms3HmFC… )

8. Highest ever Cow related violence and Mob Lynching’s on record after Modi became PM (India Spend Data)
(Link: https://www.hindustantimes.com/…/story-w9CYOksvgk9joGSSaXgp… )

9. India is now the World’s Second most Unequal Country (Global Wealth Report)
(Link: https://www.hindustantimes.com/…/story-MGIa7MbWAdzhKFvwhtiI… )

10. Indian Rupee is now Asia’s worst Performing Currency (Market Data)
(Link: https://www.hindustantimes.com/…/story-zHejsWmx48SdXmCK3nOH…)

11. India has become World’s Third Worst Country in Environment Protection (EPI 2018)
(Link: https://www.thehindu.com/…/india-ranks-…/article22513016.ece )

12. First time in the history of India, foreign funding and corruption is legalized (Finance Bill 2017)
(Link: https://www.thehindu.com/…/lok-sabha-pa…/article23285764.ece)

13. Our current PM is the Least accountable Prime Minister in 70 years (First PM to give 0 press conferences)
(Link: No Need for Link, the whole world knows about it)

14.
First time in the history of India, CBI vs CBI, RBI vs Govt, SC vs Govt
fights happened because Modi wanted control of all democratic
Institutions
(Link: https://www.newsclick.in/how-modi-government-destroying-key…)

15. First time in the history of India, 4 Supreme Court judges gave a press conference to say ”Democracy is in Danger”
(Link: https://scroll.in/…/democracy-is-in-danger-watch-the-histor…)

16. First time in the history of India, top-secret Defense documents stolen from the Defense Ministry office
(Link: https://www.thehindu.com/…/secret-paper…/article26450436.ece )

17. Intolerance and Religious Extremism is highest in 70 years
(Link: https://qz.com/…/india-is-the-fourth-worst-country-in-the-…/)

18. Indian Media is now Worst in 70 years
(Link: https://www.dw.com/…/whats-wrong-with-indian-med…/a-44982747)

These
are some of the points, leave aside, the effects of Demonetization,
GST, Cleaning Ganga, Rafale Scam aside…More Important the Countries
Harmony has been affected. If you speak anything against Modi, you are
either Pakistani or Anti-National.

Modi Govt is the Worst Govt India has ever had in the last 70 years. Period.

Some
Modi Minister even said on Record that 2019 elections are the last
elections that will happen in India. Because if Modi wins this time, he
will desperately want to control all institutions of our democracy and
we will become a dictatorship.

Save Our Democracy, Save Our India

Jai Hind


Pali Chanting

by the monks of Metta Forest Monastery



  • • The full Chanting Guide can now be read online;
  • • the text icon at the end of the links below allows you to listen and read along;
  • • there are also eBook versions;
  • • a print version is available by request at no charge;
  • • and there are pronunciation and tone guides for those trying to learn the chants.


  • Homage
  • Morning Chanting
  • Evening Chanting
  • Reflections
  • Blessings
  • Discourses
  • The Divine Mantra
  • Download

  • http://donate.dhammatalks.org/chant_index.html
    home | dhammatalks.org
    https://wn.com/satipatthana_sutta/wikipedia

    image.png

    Satipatthana Sutta

    The Satipaṭṭhāna Sutta (MN 10: The Discourse on the Establishing of Mindfulness) and the Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22: The Great Discourse on the Establishing of Mindfulness) are two of the most important and widely studied discourses in the Pāli Canon of Theravada Buddhism, acting as the foundation for mindfulness meditational practice. These suttas (discourses) stress the practice of sati
    (mindfulness) “for the purification of beings, for the overcoming of
    sorrow and lamentation, for the extinguishing of suffering and grief,
    for walking on the path of truth, for the realization of nibbāna.”

    Text

    Title translation and related literature

    English translations of the title, “Satipaṭṭhāna Sutta,” include:

    According to Anālayo (2006, pp. 29–30), Thanissaro (2000) and Nyanaponika (1996, pp. 9–10), part of the reason for the variety in this title’s translation has to do with how the compound Pāli word “satipaṭṭhāna” is analyzed. It can be interpreted as “sati-paṭṭhāna” (”foundation of mindfulness”) or “sati-upaṭṭhāna” (”presence of mindfulness”).

    In regard to the prefix “Maha-” in the Pāli title of DN
    22, this simply means “great,” or “larger” and likely refers to DN 22’s
    expanded section on mindfulness of the Fourth Noble Truths.

    Two suttas that focus on practice are the Anapanasati
    (Mindfulness of Breathing) and the Satipatthana (Four Foundations of
    Mindfulness).

    The Anapanasati Sutta translations and commentaries include
    one by Thanissaro Bhikkhu, Buddhadasa’s Mindfulness with Breathing for
    Serious Beginners, Larry Rosenberg’s book Breath by Breath, and Thich Nhat Hanh’s book Breathe! You Are Alive.

    Satipatthana Sutta translations and commentaries include the Thanissaro’s, Soma Thera’s The Way of Mindfulness, Thich Nhat Hanh’s book Transformation and Healing, and Goenka’s Satipatthana Sutta Discourses.

    Various Recensions & Canonical placement

    In the Chinese Canon, the Nian Chu Jing (念處經, Smṛtyupasthāna Sūtra), based on a Sarvastivadin source, is found on page 582 of the Taisho Tripitaka Vol. 1, Madhyama Āgama No. 26. Another similar sutra is in the Ekottara Agama (EA 12.1) and it is called the Ekayāna sutra, Direct Path sūtra.

    Partial passages of an early Satipatthana sutta version also survive inside of some of the Prajñāpāramitā sutras. These passages on mindfulness are treated as the first element in the 37 wings to awakening. There does exist in Tibetan translation a “Saddharma Smṛtyupasthāna Sūtra” (dam pa’i chos dran pa nye bar bzhag pa’i mdo//dampé chödren panyé barzhak pé do)
    but this is a very large early Mahayana sutra and is an entirely
    different text. Bhikkhu Sujato completed an extensive comparative survey
    of the various recensions of Sutta, entitled A History of Mindfulness.

    In the Theravadin Pali Canon, the Satipaṭṭhāna Sutta is the tenth discourse in the Majjhima Nikaya (MN) and is thus often designated by “MN 10“; in the Pali Text Society
    (PTS) edition of the Canon, this text begins on the 55th page of the
    first volume of its three-volume Majjhima Nikaya (M), and is thus
    alternately represented as “M i 55.”

    As for the Mahāsatipaṭṭhāna Sutta, this is the 22nd discourse in the Digha Nikaya (DN) and is thus often designated by “DN 22“; in the PTS edition of the Canon, the Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
    begins on the 289th page of the second volume of the PTS’ three-volume
    Digha Nikaya (D), and is thus alternately represented as “D ii 289.”

    In post-canonical Pali literature, the classic commentary on the Satipaṭṭhāna Sutta (as well as for the entire Majjhima Nikaya) is found in Buddhaghosa’s Papañcasudani (Bullitt, 2002; Soma, 2003).

    Contents of the Theravada version

    In this sutta, the Buddha identifies four domains to be mindful of (satipatthana): body (kāyā), sensations/feelings(vedanā), mind/consciousness (cittā)) and elements of the Buddhist teachings (dhammas). These are then further broken down into the following sections and subsections:

    1. Body (Kāyā)

    2. Sensations/Feelings (Vedanā)
      • pleasant or unpleasant or neither-pleasant-nor-unpleasant (neutral) feelings
      • worldly or spiritual feelings
    3. Mind/Consciousness (Cittā)
      • lust (sarāga) or without lust (vītarāga)
      • hate (sadosa) or without hate (vītadosa)
      • delusion (samoha) or without delusion (vītamoha)
      • contracted (sakhitta) or scattered (vikkhitta)
      • lofty (mahaggata) or not lofty (amahaggata)
      • surpassable (sa-uttara) or unsurpassed (anuttara)
      • quieted (samāhita) or not quieted (asamāhita)
      • released (vimutta) or not released (avimutta)
    4. Elements of the Buddhist teachings (Dhammā)

    Contents of the Chinese Sarvastivadin version

    The Sarvāstivāda Smṛtyupasthāna Sūtra differs in some ways
    from the Theravada version, including postures as the first
    contemplation instead of breathing for example. According to Bhikkhu
    Sujato, it seems to emphasize samatha or calm abiding, while the Theravadin version emphasizes Vipassana or insight. The text also often refers to ‘bhikkhus and bhikkhunīs’ instead of just male bhikkhus.

    1. Body (Kāyā)

    2. Sensations/Feelings (Vedanā)
      • pleasant or unpleasant or neither-pleasant-nor-unpleasant (neutral) feelings
      • worldly or spiritual feelings
    3. Mind/Consciousness (Cittā)
      • lust or without lust
      • hate or without hate
      • confused or without confusion
      • defiled or without defilement
      • disctracted or not distracted
      • with obstacles or without obstacles
      • tense or not not tense
      • bound or boundless
      • concentrated or not concentrated
      • liberated or not liberated
    4. Elements of the Buddhist teachings (Dhammā)

    Context

    Personality-based typography

      experiential orientation
    (character)
      affective
    (extrovert)
    cognitive
    (introvert)
    reactivity /
    temperament
    slow body mind
    quick sensations mental contents

    According to Analāyo and Soma the Papañcasudani recommends a different satipaṭṭhāna depending on whether a person:

    • tends more toward affective craving or intellectual speculation; and,
    • is more measured in their responses or quick reacting.

    Based on these two dimensions the commentary’s recommended personality-based satipaṭṭhāna is reflected in the grid shown at right.

    Soma (2003, p. xxiv) adds that all
    practitioners (regardless of their character and temperament) should
    also practice mindfulness of Postures (moving, standing, sitting, lying
    down) and Clear Understanding,
    about which he writes: “The whole practice of mindfulness depends on
    the correct grasp of the exercises included in the two parts referred to
    here.”

    Single-focused, successive and simultaneous practices

    There are a variety of ways that one could use the methods described in the Satipaṭṭhāna Sutta including:

    1. Focus on a single method. The method most written about in the English language is that of mindfulness of breath.
    2. Practice the various methods individually in succession.
    3. Maintain breath mindfulness as a primary object while using other methods to address non-breath stimuli.
    4. Practice multiple methods either in tandem or in a context-driven manner.

    See also

    Notes

    Subnotes

    References

    Sources

    External links

    This article is issued from Wikipedia - version of the Friday, January 29, 2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.

    Category: Majjhima_Nikaya
    Category: Webarchive_template_wayback_links

    65) Classical Macedonian-Класичен македонски,
    https://www.youtube.com/watch?v=kyfAK2PY0lo&list=RDkyfAK2PY0lo&start_radio=1&t=0

    Top 10 Songs On Macedonian





    Published on Jun 12, 2016



    Top
    10 songs on macedonian (2010-2016). / Топ 10 песни на македонски
    (2010-2016). If you cant find some of these songs or wanna a translate
    from any of these please tell me, im gonna reply.

    ○ Facebook:
    https://www.facebook.com/ESC-MKD-2120…





    https://www.theverge.com/tldr/2019/3/31/18286772/drone-photography-beautiful-nature-skypixel-aerial-storytelling-contest-2018-winners
    Ampiasao tsara ny fandikan-teny amin’ity fandikana Google ity amin’ny alàlan’ny https://translate.google.com

    https://www.youtube.com/watch?v=NK0Q3wUqkOo
    Mahasatipatthana Sutta Discours andro 1 (MALAGASY)

    Fomba handalinana ny làlan’ny Mahabodhi Meditation mahatalanjona
    Ny làlan’ny fahamendrehana-ny Satipatthana Sutta

    DN 22 - (D ii 290)
    Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
    - Fandraisana anjara amin’ny fanentanana -
    [mahā satipaṭṭhāna] amin’ny 66) Malagasy klasika,
    Ity sutta ity dia heverina ho hevi-dehibe ho an’ny fisainan’ny meditation.
    Fampidirana

    I. Fandinihana an’i Kāya
    A. Fizarana amin’ny ānāpāna
    B. Fizarana momba ny posture
    C. Fizarana amin’ny sampajañña
    D. Fizarana momba ny fialana
    E. Fizarana amin’ny Elements
    F. Fizarana momba ny saha sivy sivy

    Fampidirana

    Izao no henoko:
    On
    Indray mandeha, ny Bhagavā dia nijanona teo anivon’ny Kurus tao Kammāsadhamma,
    tanàna tsenan’ny Kurus. Tao no niresahany ny bhikkhus:

    - Bhikkhus.
    - Namaly ny bhikkhus i Bhaddante. Hoy ny Bhagavā:

    - Ity,
    bhikkhus, no lalana mitondra mankany amin’ny tsy misy afa-tsy ny fanadiovana
    olombelona, ​​ny fandresena ny alahelo sy ny fitarainana, ny fanjavonan’ny
    dukkha-domanassa, ny fahombiazan’ny lalana, ny fanatanterahana
    Nibbāna, izany hoe ny satipa efatra.
    Iza ireo efatra?
    Eto, bhikkhus, ny bhikkhu dia mitoetra eo amin’ny fijerena ny maso ao amin’ny kya, ātāpī
    sampajāno, satimā, nandao ny abhijjhā-domanassa manerana izao tontolo izao.
    Zavatra tsy ampy / fanononana X-SAMPA tsy ampy, tsy nisy teny manokana voalaza
    Nolavina ny abhijjhā-domanassa manerana an’izao tontolo izao. Mipetraka eo amin’ny citta izy
    in citta, ātāpī sampajāno, satimā, nandao abhijjhā-domanassa
    manerana an’izao tontolo izao. Mipetraka ao amin’ny dhamma · s ao amin’ny dhamma · s, ātāpī izy
    sampajāno, satimā, nandao ny abhijjhā-domanassa manerana izao tontolo izao.

    I. Kāyānupassanā

    A. Fizarana amin’ny ānāpāna

    ary
    Ahoana, bhikkhus, manao bhikkhu ve ny mijery maso ny kya? Eto,
    bhikkhus, bhikkhu, nankany amin’ny ala na nandehandeha tany
    Ny fakan’ny hazo na ny miditra amin’ny efitrano tsy misy, mipetraka mihantona ny
    ny tongony mifanandrify, mametraka ny mahitsy ary mametraka sati parimukhaohany. Ny hoe
    Izany no nahatonga azy ho afa-baraka. Fihetseham-po
    Efa ela izy no nahalala hoe: ‘Miaina lava aho’; Miala tsiny izy
    tsaina hoe: ‘Miaina lava aho’; Mifoka rivotra izy
    tsaina: ‘Miala tsiny aho’; Mifoka fofona izy
    Fantany izao: ‘Miala vetivety aho’; Mianatra ny tenany izy: ‘mahatsapa ny
    k’aia manontolo, hifoka rivotra aho; Mianatra ny tenany izy: ‘mahatsapa ny rehetra
    kāya, hivoaka aho ‘; Mampiofana ny tenany izy: ‘mampangorintsina ny
    kāya-saṅkhāras, hifoka rivotra aho; Mampiofana ny tenany izy: ‘mampangorintsina ny
    kāya-saṅkhāras, hiainga aho ‘.
    Just
    toy ny, bhikkhus, mpanao fanatanjahan-tena mahay na mpanaraka ny mpanaraka, manao lava
    mihodina, mahafantatra hoe: ‘manao lava lava aho’; manao fihodinana fohy, izy
    Fantany izao: ‘Ady fohy aho’; toy izany, bhikkhus, a
    bhikkhu, miaina ao anatin’ny lava dia mahatakatra: ‘Miaina lava aho’;
    Miafika lava dia takany hoe: ‘Miala volo aho’; miaina
    Raha fintinina dia takany hoe: ‘Miala tsiny aho’; fialana vetivety
    Hoy izy: ‘Miala vetivety aho’; Mampiofana ny tenany izy: ‘fahatsapana
    ny kàya manontolo, hifoka rivotra aho ‘; Mianatra ny tenany izy: ‘mahatsapa ny
    k’aia manontolo, hivoaka aho ‘; Mampiofana ny tenany izy: ‘mampangorintsina ny
    kāya-saṅkhāras, hifoka rivotra aho; Mampiofana ny tenany izy: ‘mampangorintsina ny
    kāya-saṅkhāras, hiainga aho ‘.
    Noho izany dia mitoetra eo amin’ny fijerena ny kya ao anaty kia intern,
    na mitoetra amin’ny fijerena kàya ao kàya ivelany izy, na mitoetra mitandrina izy
    kāya in kāya anaty sy ivelany; Miandry ny fijerena ny samudaya izy
    ny fisehoan-javatra ao kàya, na mitoetra amin’ny fijerena ny fandosirany
    fahita any Kàya, na mitoetra mitazana ny samudaya ary mandalo
    ny endriky ny kya; Na izany na tsy izany, [mahatsapa:] “ity no kya!” sati dia
    manatrika eo aminy, raha ny marina fotsiny, raha ny marina sy ny paṭissati, izy
    mitoetra lavitra, ary tsy mifikitra amin’ny zavatra rehetra eto amin’izao tontolo izao. Noho izany,
    bhikkhus, ny bhikkhu dia mitazona ny fanaraha-maso eo amin’ny sehatra.
    B. Fizarana momba ny posture

    Ankoatra izany,
    bhikkhus, bhikkhu, mandeha an-tongotra, dia mahatakatra hoe: ‘handeha aho’, na
    Rehefa nitsangana izy, dia takany hoe: ‘Mitsangana aho’, na mipetraka izy
    Fantany hoe: ‘Mipetraka aho’, na raha mandry izy, dia takany hoe: ‘Izaho ity
    mandry “. Na koa, na aiza na aiza toerana misy ny kàya, dia izy
    dia mahatakatra izany araka izany.
    Noho izany dia mitoetra eo amin’ny fanaraha-maso ny kàya izy
    ao anaty, na mitoetra amin’ny fijerena kàya ao kāya ivelany, na mitoetra izy
    mitazana kàya ao kāya anaty sy ivelany; monina izy
    ny samudaya amin’ny tranga ao kāya, na mitoetra amin’ny fijerena ny fandehanana
    lavitra ny zava-misy ao kāya, na mitoetra mitazana ny samudaya sy
    mandalo ny tranga ao kāya; Na, raha tsy izany, [mahatsapa:] “ity no kya!”
    sati dia eo an-dohany, fa amin’ny ankapobeny fotsiny dia misy ihany koa
    paṭissati, mitoetra ho azy izy ary tsy mifikitra amin’ny zavatra rehetra
    izao tontolo izao. Noho izany, ny bhikkhus, ny bhikkhu dia mitoetra amin’ny fijerena ny kya ao anaty.
    Ampiasao tsara ny fandikan-teny amin’ity fandikana Google ity amin’ny alàlan’ny https://translate.google.com


    C. Fizarana amin’ny sampajañña

    Ankoatra izany,
    bhikkhus, bhikkhu, rehefa manakaiky sy miala, dia miara-miasa
    sampajañña, raha mijery mialoha ary mijery ny manodidina, dia mihetsika izy
    sampajañña, raha mandohalika ary mipetaka, mihetsika miaraka aminy izy fa mitoetra ao amin’ny kyaa ao anaty intern, na izy
    dia mitandrina ny fandinihana ny kya ao ivelany, na mitoetra amin’ny fijerena kàya
    amin’ny kya interne et externe; Miandry ny fijerena ny samudaya izy
    fahita any Kàya, na mitoetra amin’ny fijerena ny famoahana ny zava-misy
    amin’ny kāya, na mitoetra mitandrina ny samudaya ary mandalo
    fisehoan-javatra ao kāya; na raha tsy izany, [mahatsapa:] “ity no kya!” eto sati
    Ao aminy ihany, mitoetra ao amin’ny habetsaky ny ñāṇa sy ny paṭissati, dia mitoetra izy
    ary tsy mifikitra amin’ny zavatra rehetra eto amin’izao tontolo izao. Noho izany, bhikkhus, a
    Ny bhikkhu dia mitoetra amin’ny fijerena ny kahie.
    ampajañña,
    raha manao ny akanjo sy ny akanjo ambony ary mitondra ny vilia,
    Miasa amin’ny sampajañña izy, raha misakafo, misotro, ary mividy,
    Raha manandrana izy dia mihetsika amin’ny sampajañña, raha manatrika ny fandraharahana
    ny fanodikodinana sy fandotoana, mihetsika amin’ny sampajañña, mandehandeha,
    raha mitsangana izy, mipetraka, matory mandritra ny torimaso, raha mbola mifoha
    Niresaka izy ary nangina, dia niasa tamin’ny sampajañña.
    D. Fizarana momba ny fandeferana

    Ankoatra izany,
    bhikkhus, ny bhikkhu dia mihevitra io vatana io, avy any amin’ny ilany
    tongotra lava ary avy amin’ny volo eo amin’ny lohany, izay voafaritra amin’ny azy
    Toa toy ny hoe,
    bhikkhus, nisy kitapo iray misy varavarana roa ary feno olona samihafa
    karazan-tsakafo, toy ny havoana, paddy, tsaramaso mozika, cow-peas, sesame
    masomboly sy vary trondro. Nisy lehilahy iray nahita maso tsara, nanaisotra azy,
    dia handinika [ny votoatiny]: “Ity ny havoana, ity dia paddy, ireo
    Ny tsangambato mung, ireo no kisoa, ireo voankazo mamy ary io dia
    vary vary “, toy izany koa, bhikkhus, ny bhikkhu dia mihevitra izany
    ny vatany, hatramin’ny fotony sy ny volon-dohany,
    izay voafaritry ny hoditra ary feno karazana fahalotoana isan-karazany:
    “Ao anatin’io kya io, misy volo amin’ny loha, volo amin’ny vatana,
    fantsika, nify, hoditra, nofo, tendona, taolana, taolana, voa, fo,
    ny atiny, ny plora, ny ratra, ny havokavoka, ny tsinay, ny tsiranoka, ny vavony amin’ny azy
    Ny votoatiny azo atonta printy Rohy maharitra Fampahalalana mikasika ny pejy Hitanisa ity pejy ity Amin’ny tenim-
    saliva, moka nasalava, ranon-tsavony ary pipa. “
    Noho izany dia mitoetra amin’ny fijerena kàya ao kya intern, na izy
    dia mitandrina ny fandinihana ny kya ao ivelany, na mitoetra amin’ny fijerena kàya
    ao amin’ny E. Fizarana amin’ny Elements

    anaty sy feno karazana fahalotoana isan-karazany: “Ao amin’io kya io dia misy
    ny volon-doha, ny volon’ilay vatana, ny fantsika, ny nify, ny hoditra, ny nofo,
    tendon-tsoavaly, taolana, taolana, voa, fo, aty, ratra, ratra,
    ny havokavoka, ny tsinay, ny tsiranoka, ny vavony, ny kafe,
    phlegm, pi, ra, swe, tavy, ranomaso, fetsy, saliva, nasal mucus,
    dronono sy urine. “
    Ankoatra izany,
    bhikkhus, bhikkhu iray dia miresaka momba ity kia ity, na izany aza,
    Na izany aza anefa dia voapetraka izy io: “Ao amin’io kya io, misy ny singa eto an-tany, ny
    ny elatry ny rano, ny singa afo ary ny elanelan’ny rivotra. “āya anaty sy ivelany; Miandry ny fijerena ny samudaya izy
    fahita any Kàya, na mitoetra amin’ny fijerena ny famoahana ny zava-misy
    amin’ny kāya, na mitoetra mitandrina ny samudaya ary mandalo
    fisehoan-javatra ao kāya; na raha tsy izany, [mahatsapa:] “ity no kya!” eto sati
    Ao aminy ihany, mitoetra ao amin’ny habetsaky ny ñāṇa sy ny paṭissati, dia mitoetra izy
    ary tsy mifikitra amin’ny zavatra rehetra eto amin’izao tontolo izao. Noho izany, bhikkhus, a
    Ny bhikkhu dia mitoetra amin’ny fijerena ny kahie.
    Tahaka izany, bhikkhus, mpanenona mahay na a
    Ny mpanolo-bodirindrina, namono ombivavy, dia nipetraka teo amin’ny sisin-dalana iray
    manapaka azy; toy izany koa, bhikkhus, bhikkhu iray dia mitaratra
    Io tena kàya io, na izany aza, napetraka izy io, na izany aza: “Amin’ity
    Kia, misy ny singa eto an-tany, ny singa rano, ny singa afo
    ary ny elanelan’ny rivotra. “
    Noho izany dia mitoetra eo amin’ny fanaraha-maso ny kàya izy
    ao anaty, na mitoetra amin’ny fijerena kàya ao kāya ivelany, na mitoetra izy
    mitazana kàya ao kāya anaty sy ivelany; monina izy
    ny samudaya amin’ny tranga ao kāya, na mitoetra amin’ny fijerena ny fandehanana
    lavitra ny zava-misy ao kāya, na mitoetra mitazana ny samudaya sy
    mandalo ny tranga ao kāya; Na, raha tsy izany, [mahatsapa:] “ity no kya!”
    sati dia eo an-dohany, fa amin’ny ankapobeny fotsiny dia misy ihany koa
    paṭissati, mitoetra ho azy izy ary tsy mifikitra amin’ny zavatra rehetra
    izao tontolo izao. Noho izany, ny bhikkhus, ny bhikkhu dia mitoetra amin’ny fijerena ny kya ao anaty.
    (1)
    Ankoatra izany,
    bhikkhus, bhikkhu, toy ny hoe nahita fatin-doha izy, nariana
    tanimanga iray, maty indray andro, na maty roa andro, na telo andro,
    marevaka, manga sy mibitsibitsika, heveriny fa tena kàya: “Ity kàya ity
    dia toy izany ihany koa, ho lasa tahaka izany ary tsy izany
    tsy misy izany toe-javatra izany. “


    67) Classical Malay-Melayu Klasik,

    http://www.animatedimages.org/cat-malaysia-flag-820.htm
    Render terjemahan yang betul ke terjemahan Google ini menggunakan https://translate.google.com

    https://www.youtube.com/watch?v=NK0Q3wUqkOo
    Mahasatipatthana Sutta Wacana hari 1 (ENGLISH)

    Cara Menjauhi Meditasi Mahabodhi Superconscious
    Jalan Kesedaran -The Satipatthana Sutta

    DN 22 - (D ii 290)
    Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
    - Kehadiran kesedaran -
    [mahā satipaṭṭhāna] dalam 67) Klasik Melayu-Melayu Klasik,
    Sutta ini secara meluas dianggap sebagai rujukan utama untuk amalan meditasi.
    Pengenalan

    I. Pengamatan Kya
    A. Seksyen di ānāpāna
    B. Seksyen mengenai postur
    C. Seksyen di sampajañña
    D. Seksyen mengenai kecurian
    E. Bahagian pada Elemen
    F. Seksyen di sembilan alasan tanah

    Pengenalan

    Oleh itu, saya telah mendengar:
    Pada
    suatu ketika, Bhagavā tinggal di kalangan Kurus di Kammāsadhamma,
    sebuah bandar pasar Kurus. Di sana, dia berbicara kepada para bhikkhu:

    - Bhikkhu.
    - Bhaddante menjawab para bhikkhu. Bhagavā berkata:

    - Ini,
    bhikkhu, adalah jalan yang membawa kepada apa-apa selain pemurnian
    makhluk, mengatasi kesedihan dan meratap, hilangnya
    dukkha-domanassa, pencapaian cara yang betul, realisasi
    Nibbana, iaitu empat satipaṭṭhānas.
    Yang mana empat?
    Di sini, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya, ātāpī
    sampajāno, satimā, setelah menyerahkan abhijjhā-domanassa ke arah dunia.
    Dia tinggal mengamati vedanā dalam vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, mempunyai
    diberikan abhijjhā-domanassa ke arah dunia. Dia tinggal mengamati citta
    di citta, ātāpī sampajāno, satimā, setelah meninggalkan abhijjhā-domanassa
    ke arah dunia. Dia tinggal mengamati dhamma · s dalam dhamma · s, ātāpī
    sampajāno, satimā, setelah menyerahkan abhijjhā-domanassa ke arah dunia.

    I. Kāyānupassanā

    A. Seksyen di ānāpāna

    Dan
    bagaimana, bhikkhu, adakah seorang bhikkhu tinggal memerhatikan kyaya di kya? Di sini,
    bhikkhu, seorang bhikkhu, telah pergi ke hutan atau pergi ke
    akar pokok atau pergi ke bilik kosong, duduk lipat
    kaki melintang, menetapkan kyaya tegak, dan menetapkan sati parimukhaṃ. Menjadi
    oleh itu haiwan yang dia nafas, dengan itu dia bernafas. Bernafas dalam
    lama dia faham: ’saya bernafas panjang’; bernafas panjang
    memahami: ‘Saya bernafas panjang’; bernafas pendek dia
    memahami: ‘Saya bernafas pendek’; bernafas pendek dia
    memahami: ‘Saya bernafas pendek’; dia melatih dirinya sendiri: ‘perasaan itu
    seluruh kya, saya akan bernafas dalam ‘; dia melatih dirinya sendiri: ‘merasakan keseluruhannya
    kya, saya akan bernafas ‘; dia melatih dirinya sendiri: ‘menenangkan diri
    kāya-saṅkhāras, saya akan bernafas dalam ‘; dia melatih dirinya sendiri: ‘menenangkan diri
    kāya-saṅkhāras, saya akan bernafas ‘.
    Hanya
    seperti, bhikkhu, pemurnian yang mahir atau peramal pemutar, membuat panjang
    bertukar, memahami: ‘Saya membuat giliran panjang’; membuat giliran pendek, dia
    memahami: ‘Saya membuat giliran pendek’; dengan cara yang sama, bhikkhus, a
    bhikkhu, bernafas panjang, memahami: ‘Saya bernafas panjang’;
    bernafas panjang dia faham: ‘Saya bernafas panjang’; bernafas
    Pendeknya dia memahami: ‘Saya bernafas pendek’; bernafas pendek
    Dia memahami: ‘Saya bernafas pendek’; dia melatih dirinya sendiri: ‘perasaan
    seluruh kya, saya akan bernafas dalam ‘; dia melatih dirinya sendiri: ‘perasaan itu
    keseluruhan kya, saya akan bernafas ‘; dia melatih dirinya sendiri: ‘menenangkan diri
    kāya-saṅkhāras, saya akan bernafas dalam ‘; dia melatih dirinya sendiri: ‘menenangkan diri
    kāya-saṅkhāras, saya akan bernafas ‘.
    Oleh itu, beliau tinggal mengamati kyaya di kyaya secara dalaman,
    atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tetap mengamati
    kyaya kyaya secara dalaman dan luaran; dia tinggal mengamati samudaya
    daripada fenomena di kya, atau dia tinggal mengamati kelewatan
    fenomena di kāya, atau dia mengamati samudaya dan meninggal dunia
    fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!” sati adalah
    hadir di dalamnya, hanya sejauh āāna dan hanya paṭissati, dia
    tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa pun di dunia. Oleh itu,
    bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.
    B. Seksyen mengenai postur

    Tambahan pula,
    bhikkhus, seorang bhikkhu, sambil berjalan, memahami: ‘Saya berjalan’, atau
    semasa berdiri dia memahami: ‘Saya berdiri’, atau semasa duduk dia
    memahami: ‘Saya sedang duduk’, atau semasa berbaring dia memahami: ‘Saya
    baring’. Atau, di mana kedudukan kyaya dilupuskan, dia
    memahaminya dengan sewajarnya.
    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    samudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.
    Render terjemahan yang betul ke terjemahan Google ini menggunakan https://translate.google.comC. Seksyen di sampajañña

    Tambahan pula,
    bhikkhu, seorang bhikkhu, ketika mendekati dan ketika berangkat, bertindak dengan
    sampajañña, sambil memandang ke depan dan sambil melihat-lihat, dia bertindak
    sampajañña,
    sambil membongkok dan sambil meregang, dia bertindak dengan sThus dia
    tinggal mengamati kyaya di kyaya secara dalaman, atau dia
    tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal mengamati kya
    di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tinggal mengamati samudaya
    fenomena di kāya, atau dia mengamati fenomena yang hilang
    di kāya, atau dia mengamati samudaya dan meninggal dunia
    fenomena di kāya; atau sebaliknya, [menyedari:] “ini kāya!” sati hadir
    baginya, hanya sejauh āāna dan hanya paṭati, dia tinggal
    berkembar, dan tidak berpaut kepada apa pun di dunia. Oleh itu, bhikkhus, a
    bhikkhu mendiami kāya di kāya.
    ampajañña,
    sambil memakai jubah dan jubah atas dan sambil membawa mangkuk itu,
    dia bertindak dengan sampajañña, sambil makan, sambil minum, sambil mengunyah,
    semasa merasa, dia bertindak dengan sampajañña, sambil menghadiri perniagaan
    daripada membuang air kecil dan kencing, dia bertindak dengan sampajañña, sambil berjalan,
    semasa berdiri, sambil duduk, sambil tidur, semasa sedang bangun, sementara
    bercakap dan semasa diam, dia bertindak dengan sampajañña.
    D. Seksyen mengenai Penolakan

    Tambahan pula,
    bhikkhu, seorang bhikkhu menganggap tubuh ini, dari tapak kaki
    kaki dan dari rambut di kepala ke bawah, yang dibatasi olehnya
    sama seperti,
    bhikkhu, terdapat satu beg yang mempunyai dua bukaan dan dipenuhi dengan pelbagai
    jenis bijirin, seperti padi bukit, padi, kacang hijau, kacang-sapi, wijen
    biji dan nasi husked. Seorang lelaki dengan penglihatan yang baik, setelah melepaskannya,
    akan mempertimbangkan [isinya]: “Ini adalah bukit padi, ini padi, mereka
    adalah kacang mung, mereka adalah kacang-sapi, mereka adalah biji bijan dan ini
    nasi husked; “dengan cara yang sama, para bhikkhu, seorang bhikkhu menganggapnya sangat
    badan, dari tapak kaki ke atas dan dari rambut di kepala ke bawah,
    yang dibatasi oleh kulitnya dan penuh dengan pelbagai jenis kekotoran:
    “Di kya ini, terdapat rambut kepala, rambut badan,
    kuku, gigi, kulit, daging, tendon, tulang, sumsum tulang, buah pinggang, jantung,
    hati, pleura, limpa, paru-paru, usus, mesentery, perut dengannya
    kandungan, najis, hempedu, kahak, nanah, darah, peluh, lemak, air mata, gris,
    air liur, lendir hidung, cecair sinovial dan air kencing. “
    Oleh itu, dia tinggal mengamati kyaya di kyaya secara dalaman, atau dia
    tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal mengamati kya
    dalam E. Bahagian pada Unsur-unsur

    dalam dan penuh dengan pelbagai jenis kekotoran: “Dalam kya ini, ada
    rambut kepala, rambut badan, kuku, gigi, kulit, daging,
    tendon, tulang, sumsum tulang, buah pinggang, jantung, hati, pleura, limpa,
    paru-paru, usus, mesentery, perut dengan kandungannya, najis, hempedu,
    kahak, nanah, darah, peluh, lemak, air mata, gris, air liur, lendir hidung,
    cecair sinovial dan air kencing. “
    Tambahan pula,
    bhikkhu, seorang bhikkhu mencerminkan kyaya ini, namun ia diletakkan,
    walau bagaimanapun ia dilupuskan: “Dalam kya ini, ada unsur bumi, yang
    unsur air, unsur api dan unsur udara. “āya secara dalaman dan luaran; dia tinggal mengamati samudaya
    fenomena di kāya, atau dia mengamati fenomena yang hilang
    di kāya, atau dia mengamati samudaya dan meninggal dunia
    fenomena di kāya; atau sebaliknya, [menyedari:] “ini kāya!” sati hadir
    baginya, hanya sejauh āāna dan hanya paṭati, dia tinggal
    berkembar, dan tidak berpaut kepada apa pun di dunia. Oleh itu, bhikkhus, a
    bhikkhu mendiami kāya di kāya.
    Sama seperti bhikkhu, tukang daging mahir atau a
    Perantis tukang daging, setelah membunuh seekor lembu, akan duduk di persimpangan jalan
    memotongnya; dengan cara yang sama, para bhikkhu, seorang bhikkhu mencerminkan
    ini sangat kaya, namun ia diletakkan, namun ia dilupuskan: “Dalam hal ini
    kya, ada unsur bumi, unsur air, unsur api
    dan unsur udara. “
    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    samudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.
    (1)
    Tambahan pula,
    bhikkhu, seorang bhikkhu, seolah-olah dia telah melihat mayat, yang dilepaskan
    tanah rumput, satu hari mati, atau dua hari mati atau tiga hari mati,
    bengkak, kebiruan dan festering, dia menganggap kya ini sangat: “Kya ini
    juga sifat sedemikian, ia akan menjadi seperti ini, dan tidak
    bebas daripada keadaan sedemikian. “


    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    samudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.

    (2)
    Tambahan pula,
    bhikkhu, seorang bhikkhu, seolah-olah dia telah melihat mayat, yang dilepaskan
    tanah yang dicukur, dimakan oleh gagak, dimakan oleh elang, menjadi
    dimakan oleh burung hantu, dimakan oleh penternak, dimakan oleh anjing, sedang
    dimakan oleh harimau, dimakan oleh panthers, dimakan oleh pelbagai jenis
    dari makhluk-makhluk, ia menganggap kya ini sangat: “Kāya ini juga seperti itu
    alam semula jadi, ia akan menjadi seperti ini, dan tidak bebas daripada itu
    keadaan. “
    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    s (3)
    Tambahan pula, bhikkhu, seorang bhikkhu, sama seperti
    jika dia melihat mayat yang mati, yang dilemparkan ke dalam tanah, a
    squeleton dengan daging dan darah, yang disatukan oleh tendon, dia menganggapnya
    ini sangat kāya: “Kāya ini juga adalah sifat semacam itu, ia akan
    menjadi seperti ini, dan tidak bebas dari keadaan sedemikian. “
    amudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal memerhatikan lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.
    Oleh itu, dia tinggal mengamati kyaya di kyaya secara dalaman, atau dia
    tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal mengamati kya
    di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tinggal mengamati samudaya
    fenomena di kāya, atau dia mengamati fenomena yang hilang
    di kāya, atau dia mengamati samudaya dan meninggal dunia
    fenomena di kāya; atau sebaliknya, [menyedari:] “ini kāya!” sati hadir
    baginya, hanya sejauh āāna dan hanya paṭati, dia tinggal
    berkembar, dan tidak berpaut kepada apa pun di dunia. Oleh itu, bhikkhus, a
    bhikkhu mendiami kāya di kāya.

     (4)
    Komen
    ca · paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
    chaḍḍitaṃ aṭṭhika · saṅkhalikaṃ ni · maṃsa · lohita · makkhitaṃ
    nhāru · sambandhaṃ, jadi imam · eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
    evaṃ · dhammo evaṃ · bhāvī evaṃ · an · atīto ‘ti.

    (4)
    Tambahan pula,
    bhikkhu, seorang bhikkhu, seolah-olah dia melihat mayat, membuangnya dalam a
    tanah liat, squeleton tanpa daging dan dioles darah
    bersama-sama dengan tendon, dia menganggap kya ini sangat: “Kya ini juga
    semacam itu, ia akan menjadi seperti ini, dan tidak bebas dari
    keadaan sedemikian. “

    Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
    bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
    kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
    vaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm · ānupassī
    vā kāyasmiṃ viharati; ‘Atthi kāyo’ ti vā pan · assa sati paccupaṭṭhitā
    hoti, yāvadeva āṇa · mattāya paṭissati · mattāya, {1} a · nissito ca viharati,
    na ca kiñci loke upādiyati. Evam · pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
    kāyānupassī viharati.

    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    samudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.
     (5)
    Komen
    ca · paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
    chaḍḍitaṃ aṭṭhika · saṅkhalikaṃ apagata · maṃsa · lohitaṃ nhāru · sambandhaṃ, jadi
    imam · eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ · dhammo evaṃ · bhāvī
    evaṃ · an · atīto ‘ti.

     (5)
    Tambahan pula, bhikkhu, seorang bhikkhu, sama seperti
    jika dia melihat mayat yang mati, yang dilemparkan ke dalam tanah, a
    squeleton tanpa daging dan darah, dipegang bersama oleh tendon, dia
    menganggap kya ini sangat: “Kya ini juga sifatnya, itu
    akan menjadi seperti ini, dan tidak bebas dari keadaan sedemikian. “Iti
    ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
    viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
    samudaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm · ānupassī vā
    kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
    ‘Atthi kāyo’ ti vā pan · assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
    ñāṇa · mattāya paṭissati · mattāya, {1} a · nissito ca viharati, na ca kiñci
    loke upādiyati. Evam · pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
    viharati.

    Oleh itu, dia tinggal mengamati kyaya di kyaya secara dalaman, atau dia
    tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal mengamati kya
    di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tinggal mengamati samudaya
    fenomena di kāya, atau dia mengamati fenomena yang hilang
    di kāya, atau dia mengamati samudaya dan meninggal dunia
    fenomena di kāya; atau sebaliknya, [menyedari:] “ini kāya!” sati hadir
    baginya, hanya sejauh āāna dan hanya paṭati, dia tinggal
    berkembar, dan tidak berpaut kepada apa pun di dunia. Oleh itu, bhikkhus, a
    bhikkhu mendiami kāya di kāya.
     (6)
    Komen
    ca · paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
    chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni apagata · sambandhāni disā vidisā vikkhittāni, aññena
    hatth · aṭṭhikaṃ aññena pād · aṭṭhikaṃ aññena gopphak · aṭṭhikaṃ aññena
    jaṅgh ​​· aṭṭhikaṃ aññena ūru · ṭṭhikaṃ aññena kaṭi · ṭṭhikaṃ aññena
    phāsuk · aṭṭhikaṃ aññena piṭṭh · iṭṭhikaṃ aññena khandh · aṭṭhikaṃ aññena
    gīv · aṭṭhikaṃ aññena hanuk · aṭṭhikaṃ aññena dant · aṭṭhikaṃ aññena
    sīsakaṭāhaṃ, jadi imam · eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
    evaṃ · dhammo evaṃ · bhāvī evaṃ · an · atīto ‘ti.

    (6)
    Tambahan pula,
    bhikkhu, seorang bhikkhu, seolah-olah dia melihat mayat, membuangnya dalam a
    tanah, tulang yang terputus tersebar di sini dan di sana, di sini a
    tulang tangan, ada tulang kaki, di sini tulang pergelangan kaki, ada tulang belikat,
    di sini tulang paha, ada tulang pinggul, di sini tulang rusuk, ada tulang belakang, di sini
    tulang belakang, ada tulang leher, di sini tulang rahang, ada tulang gigi,
    atau di sana tengkorak, dia menganggap kya ini sangat: “Kya ini juga
    semacam itu, ia akan menjadi seperti ini, dan tidak bebas dari
    keadaan sedemikian. “

    Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
    bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
    kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
    vaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm · ānupassī
    vā kāyasmiṃ viharati; ‘Atthi kāyo’ ti vā pan · assa sati paccupaṭṭhitā
    hoti, yāvadeva āṇa · mattāya paṭissati · mattāya, {1} a · nissito ca viharati,
    na ca kiñci loke upādiyati. Evam · pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
    kāyānupassī viharati.

    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    samudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.
     (7)
    Komen
    ca · paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
    chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni setāni saṅkha · vaṇṇa · paṭibhāgāni, jadi imam · eva kāyaṃ
    upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ · dhammo evaṃ · bhāvī evaṃ · an · atīto’
    ti.

     (7)
    Komen
    ca · paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
    chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni setāni saṅkha · vaṇṇa · paṭibhāgāni, jadi imam · eva kāyaṃ
    upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ · dhammo evaṃ · bhāvī evaṃ · an · atīto’
    ti.

    (7)
    Tambahan lagi, para bhikkhu, seorang bhikkhu, seakan-akan dia
    melihat mayat yang mati, dilemparkan ke dalam tanah, tulang-tulang itu memerah
    seperti kerang, dia menganggap kya ini sangat: “Kya ini juga seperti itu
    sifatnya, ia akan menjadi seperti ini, dan tidak bebas daripada itu
    keadaan. “

    Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
    kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
    viharati; samudaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
    vaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm · ānupassī
    vā kāyasmiṃ viharati; ‘Atthi kāyo’ ti vā pan · assa sati paccupaṭṭhitā
    hoti, yāvadeva āṇa · mattāya paṭissati · mattāya, a · nissito ca viharati, na
    ca kiñci loke upādiyati. Evam · pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
    kāyānupassī viharati.

    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    samudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.(8)
    Komen
    ca · paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
    chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni puñja · kitāni terovassikāni, jadi imam · eva kāyaṃ
    upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ · dhammo evaṃ · bhāvī evaṃ · an · atīto’
    ti.

    (8)
    Tambahan lagi, para bhikkhu, seorang bhikkhu, seakan-akan dia
    melihat mayat mati, dilemparkan ke dalam tanah, mengangkat tulang ke atas
    tahun, dia menganggap kya ini sangat: “Kya ini juga seperti itu
    alam semula jadi, ia akan menjadi seperti ini, dan tidak bebas daripada itu
    keadaan. “

    Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
    kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
    viharati; samudaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
    vaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm · ānupassī
    vā kāyasmiṃ viharati; ‘Atthi kāyo’ ti vā pan · assa sati paccupaṭṭhitā
    hoti, yāvadeva āṇa · mattāya paṭissati · mattāya, a · nissito ca viharati, na
    ca kiñci loke upādiyati. Evam · pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
    kāyānupassī viharati.

    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    samudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya.
     (9)
    Komen
    ca · paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
    chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni pūtīni cuṇṇaka · jātāni, jadi imam · eva kāyaṃ
    upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ · dhammo evaṃ · bhāvī evaṃ · an · atīto’
    ti.

    (9)
    Tambahan lagi, para bhikkhu, seorang bhikkhu, seakan-akan dia
    melihat mayat mati, dilemparkan ke dalam tanah, tulang busuk dikurangkan
    untuk bubuk, dia menganggap kya ini sangat: “Kya ini juga seperti itu
    alam semula jadi, ia akan menjadi seperti ini, dan tidak bebas daripada itu
    keadaan. “

    Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
    kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
    viharati; samudaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
    vaya-dhamm · ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm · ānupassī
    vā kāyasmiṃ viharati; ‘Atthi kāyo’ ti vā pan · assa sati paccupaṭṭhitā
    hoti, yāvadeva āṇa · mattāya paṭissati · mattāya, a · nissito ca viharati, na
    ca kiñci loke upādiyati. Evam · pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
    kāyānupassī viharati.

    Oleh itu dia tinggal mengamati kya di kya
    secara dalaman, atau dia tinggal mengamati kyaya di kāya secara luaran, atau dia tinggal
    memerhatikan kaya di kyaya secara dalaman dan luaran; dia tetap mengamati
    samudaya fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati lulus
    jauh dari fenomena di kāya, atau dia tinggal mengamati samudaya dan
    lenyap fenomena di kāya; atau lain, [menyedari:] “ini kāya!”
    sati hadir di dalamnya, hanya sejauh ñāna dan semata-mata
    paṭissati, dia tinggal terpisah, dan tidak berpaut kepada apa-apa di dalam
    dunia. Oleh itu, para bhikkhu, seorang bhikkhu mendiami kāya di kāya
    https://xemtop.com/post/how-to-tread-the-path-of-superconscious-meditation-5oNHIWbziSs.html
    youtube.com
    Jalan Kesedaran -The Satipatthana Sutta
    The Satipaṭṭhāna Sutta [1] (MN 10) (Sanskrit: Smṛtyupasthāna Sūtra स्मृत्युपस्थान सूत्र, Cina: …


    comments (0)