ஸுத்தபிடக-Part-4-தமிழில் திரபிடக மூன்று தொகுப்புகள்TIPITAKA--4. ஸோணதண்டஸுத்தங்-சம்பெய்யகப்ராஹ்மணகஹபதிகா-from FREE ONLINE eNālāndā Research and
Practice UNIVERSITY through http://sarvajan.ambedkar.org
4. ஸோணதண்டஸுத்தங்
சம்பெய்யகப்ராஹ்மணகஹபதிகா
300. ஏவங்
மே ஸுதங் – ஏகங் ஸமயங் ப⁴க³வா அங்கே³ஸு சாரிகங் சரமானோ மஹதா
பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் பஞ்சமத்தேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி யேன சம்பா தத³வஸரி.
தத்ர ஸுத³ங் ப⁴க³வா சம்பாயங் விஹரதி க³க்³க³ராய பொக்க²ரணியா தீரே. தேன கோ²
பன ஸமயேன ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ சம்பங் அஜ்ஜா²வஸதி ஸத்துஸ்ஸத³ங்
ஸதிணகட்டோ²த³கங் ஸத⁴ஞ்ஞங் ராஜபொ⁴க்³க³ங் ரஞ்ஞா மாக³தே⁴ன ஸேனியேன
பி³ம்பி³ஸாரேன தி³ன்னங் ராஜதா³யங் ப்³ரஹ்மதெ³ய்யங்.
301.
அஸ்ஸோஸுங் கோ² சம்பெய்யகா ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகா – ‘‘ஸமணோ க²லு போ⁴ கோ³தமோ
ஸக்யபுத்தோ ஸக்யகுலா பப்³ப³ஜிதோ அங்கே³ஸு சாரிகங் சரமானோ மஹதா
பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் பஞ்சமத்தேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி சம்பங் அனுப்பத்தோ
சம்பாயங் விஹரதி க³க்³க³ராய பொக்க²ரணியா தீரே. தங் கோ² பன ப⁴வந்தங் கோ³தமங்
ஏவங் கல்யாணோ கித்திஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ – ‘இதிபி ஸோ ப⁴க³வா அரஹங்
ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴ விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ லோகவிதூ³ அனுத்தரோ
புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா² தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா’தி. ஸோ இமங்
லோகங் ஸதே³வகங் ஸமாரகங் ஸப்³ரஹ்மகங் ஸஸ்ஸமணப்³ராஹ்மணிங் பஜங் ஸதே³வமனுஸ்ஸங்
ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி. ஸோ த⁴ம்மங் தே³ஸேதி ஆதி³கல்யாணங்
மஜ்ஜே²கல்யாணங் பரியோஸானகல்யாணங் ஸாத்த²ங் ஸப்³யஞ்ஜனங் கேவலபரிபுண்ணங்
பரிஸுத்³த⁴ங் ப்³ரஹ்மசரியங் பகாஸேதி. ஸாது⁴ கோ² பன ததா²ரூபானங் அரஹதங்
த³ஸ்ஸனங் ஹோதீ’’தி. அத² கோ² சம்பெய்யகா ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகா சம்பாய நிக்க²மித்வா ஸங்க⁴ஸங்கீ⁴ [ஸங்கா⁴ ஸங்கீ⁴ (ஸீ॰ ஸ்யா॰ பீ॰)] க³ணீபூ⁴தா யேன க³க்³க³ரா பொக்க²ரணீ தேனுபஸங்கமந்தி.
302.
தேன கோ² பன ஸமயேன ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ உபரிபாஸாதே³ தி³வாஸெய்யங் உபக³தோ
ஹோதி. அத்³த³ஸா கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ சம்பெய்யகே ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகே
சம்பாய நிக்க²மித்வா ஸங்க⁴ஸங்கீ⁴ [ஸங்கே⁴ ஸங்கீ⁴ (ஸீ॰ பீ॰) ஸங்கா⁴ ஸங்கீ⁴ (ஸ்யா॰)]
க³ணீபூ⁴தே யேன க³க்³க³ரா பொக்க²ரணீ தேனுபஸங்கமந்தே. தி³ஸ்வா க²த்தங்
ஆமந்தேஸி – ‘‘கிங் நு கோ², போ⁴ க²த்தே, சம்பெய்யகா ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகா
சம்பாய நிக்க²மித்வா ஸங்க⁴ஸங்கீ⁴ க³ணீபூ⁴தா யேன
க³க்³க³ரா பொக்க²ரணீ தேனுபஸங்கமந்தீ’’தி? ‘‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஸமணோ கோ³தமோ
ஸக்யபுத்தோ ஸக்யகுலா பப்³ப³ஜிதோ அங்கே³ஸு சாரிகங் சரமானோ மஹதா
பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் பஞ்சமத்தேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி சம்பங் அனுப்பத்தோ
சம்பாயங் விஹரதி க³க்³க³ராய பொக்க²ரணியா தீரே. தங் கோ² பன ப⁴வந்தங் கோ³தமங்
ஏவங் கல்யாணோ கித்திஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ – ‘இதிபி ஸோ ப⁴க³வா அரஹங்
ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴ விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ லோகவிதூ³ அனுத்தரோ
புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா² தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா’தி. தமேதே
ப⁴வந்தங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமந்தீ’’தி. ‘‘தேன ஹி, போ⁴ க²த்தே, யேன
சம்பெய்யகா ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகா தேனுபஸங்கம, உபஸங்கமித்வா சம்பெய்யகே
ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகே ஏவங் வதே³ஹி – ‘ஸோணத³ண்டோ³, போ⁴, ப்³ராஹ்மணோ ஏவமாஹ –
ஆக³மெந்து கிர ப⁴வந்தோ, ஸோணத³ண்டோ³பி ப்³ராஹ்மணோ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமிஸ்ஸதீ’’’தி. ‘‘ஏவங், போ⁴’’தி கோ² ஸோ க²த்தா ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ
ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ படிஸ்ஸுத்வா யேன சம்பெய்யகா ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகா தேனுபஸங்கமி;
உபஸங்கமித்வா சம்பெய்யகே ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகே ஏதத³வோச – ‘‘ஸோணத³ண்டோ³ போ⁴ ப்³ராஹ்மணோ ஏவமாஹ – ‘ஆக³மெந்து கிர ப⁴வந்தோ, ஸோணத³ண்டோ³பி ப்³ராஹ்மணோ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிஸ்ஸதீ’’’தி.
ஸோணத³ண்ட³கு³ணகதா²
303.
தேன கோ² பன ஸமயேன நானாவேரஜ்ஜகானங் ப்³ராஹ்மணானங் பஞ்சமத்தானி
ப்³ராஹ்மணஸதானி சம்பாயங் படிவஸந்தி கேனசிதே³வ கரணீயேன. அஸ்ஸோஸுங் கோ² தே
ப்³ராஹ்மணா – ‘‘ஸோணத³ண்டோ³ கிர ப்³ராஹ்மணோ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமிஸ்ஸதீ’’தி. அத² கோ² தே ப்³ராஹ்மணா யேன ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ
தேனுபஸங்கமிங்ஸு; உபஸங்கமித்வா ஸோணத³ண்ட³ங் ப்³ராஹ்மணங் ஏதத³வோசுங் –
‘‘ஸச்சங் கிர ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிஸ்ஸதீ’’தி?
‘‘ஏவங் கோ² மே, போ⁴, ஹோதி – ‘அஹம்பி ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமிஸ்ஸாமீ’’’தி.
‘‘மா ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமி. ந அரஹதி ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங்.
ஸசே ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிஸ்ஸதி, போ⁴தோ
ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ யஸோ ஹாயிஸ்ஸதி, ஸமணஸ்ஸ கோ³தமஸ்ஸ யஸோ அபி⁴வட்³டி⁴ஸ்ஸதி. யம்பி
போ⁴தோ ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ யஸோ ஹாயிஸ்ஸதி, ஸமணஸ்ஸ கோ³தமஸ்ஸ யஸோ அபி⁴வட்³டி⁴ஸ்ஸதி ,
இமினாபங்கே³ன ந அரஹதி ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமிதுங்; ஸமணொத்வேவ கோ³தமோ அரஹதி ப⁴வந்தங் ஸோணத³ண்ட³ங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமிதுங்.
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ உப⁴தோ ஸுஜாதோ மாதிதோ ச பிதிதோ ச,
ஸங்ஸுத்³த⁴க³ஹணிகோ யாவ ஸத்தமா பிதாமஹயுகா³ அக்கி²த்தோ அனுபக்குட்டோ²
ஜாதிவாதே³ன. யம்பி ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ உப⁴தோ ஸுஜாதோ மாதிதோ ச பிதிதோ ச,
ஸங்ஸுத்³த⁴க³ஹணிகோ யாவ ஸத்தமா பிதாமஹயுகா³ அக்கி²த்தோ அனுபக்குட்டோ²
ஜாதிவாதே³ன, இமினாபங்கே³ன ந அரஹதி ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமிதுங்; ஸமணொத்வேவ கோ³தமோ அரஹதி ப⁴வந்தங் ஸோணத³ண்ட³ங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங்.
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ அட்³டோ⁴ மஹத்³த⁴னோ மஹாபோ⁴கோ³…பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ அஜ்ஜா²யகோ ,
மந்தத⁴ரோ, திண்ணங் வேதா³னங் பாரகூ³ ஸனிக⁴ண்டு³கேடுபா⁴னங்
ஸாக்க²ரப்பபே⁴தா³னங் இதிஹாஸபஞ்சமானங் பத³கோ வெய்யாகரணோ,
லோகாயதமஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு அனவயோ…பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ அபி⁴ரூபோ த³ஸ்ஸனீயோ பாஸாதி³கோ பரமாய வண்ணபொக்க²ரதாய ஸமன்னாக³தோ ப்³ரஹ்மவண்ணீ ப்³ரஹ்மவச்ச²ஸீ [ப்³ரஹ்மட்³டீ⁴ (ஸீ॰), ப்³ரஹ்மவச்சஸீ (பீ॰)] அகு²த்³தா³வகாஸோ த³ஸ்ஸனாய…பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ ஸீலவா வுத்³த⁴ஸீலீ வுத்³த⁴ஸீலேன ஸமன்னாக³தோ…பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ கல்யாணவாசோ கல்யாணவாக்கரணோ போரியா வாசாய ஸமன்னாக³தோ விஸ்ஸட்டா²ய அனேலக³லாய [அனேளக³லாய (ஸீ॰ பீ॰), அனேலக³ளாய (க)] அத்த²ஸ்ஸ விஞ்ஞாபனியா…பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ ப³ஹூனங் ஆசரியபாசரியோ தீணி மாணவகஸதானி மந்தே வாசேதி. ப³ஹூ கோ² பன நானாதி³ஸா நானாஜனபதா³ மாணவகா ஆக³ச்ச²ந்தி போ⁴தோ ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ ஸந்திகே மந்தத்தி²கா மந்தே அதி⁴யிதுகாமா …பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ ஜிண்ணோ வுத்³தோ⁴ மஹல்லகோ அத்³த⁴க³தோ வயோஅனுப்பத்தோ; ஸமணோ கோ³தமோ தருணோ சேவ தருணபப்³ப³ஜிதோ ச…பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ ரஞ்ஞோ மாக³த⁴ஸ்ஸ ஸேனியஸ்ஸ பி³ம்பி³ஸாரஸ்ஸ ஸக்கதோ க³ருகதோ மானிதோ பூஜிதோ அபசிதோ…பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ ஸக்கதோ க³ருகதோ மானிதோ பூஜிதோ அபசிதோ…பே॰…
‘‘ப⁴வஞ்ஹி ஸோணத³ண்டோ³ சம்பங் அஜ்ஜா²வஸதி ஸத்துஸ்ஸத³ங்
ஸதிணகட்டோ²த³கங் ஸத⁴ஞ்ஞங் ராஜபொ⁴க்³க³ங், ரஞ்ஞா மாக³தே⁴ன ஸேனியேன
பி³ம்பி³ஸாரேன தி³ன்னங், ராஜதா³யங் ப்³ரஹ்மதெ³ய்யங். யம்பி ப⁴வங்
ஸோணத³ண்டோ³ சம்பங் அஜ்ஜா²வஸதி ஸத்துஸ்ஸத³ங் ஸதிணகட்டோ²த³கங் ஸத⁴ஞ்ஞங்
ராஜபொ⁴க்³க³ங், ரஞ்ஞா மாக³தே⁴ன ஸேனியேன பி³ம்பி³ஸாரேன தி³ன்னங், ராஜதா³யங்
ப்³ரஹ்மதெ³ய்யங். இமினாபங்கே³ன ந அரஹதி ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணங் கோ³தமங்
த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங்; ஸமணொத்வேவ கோ³தமோ அரஹதி ப⁴வந்தங் ஸோணத³ண்ட³ங்
த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிது’’ந்தி.
பு³த்³த⁴கு³ணகதா²
304. ஏவங் வுத்தே, ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ தே ப்³ராஹ்மணே ஏதத³வோச –
‘‘தேன ஹி, போ⁴, மமபி ஸுணாத²,
யதா² மயமேவ அரஹாம தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங்; நத்வேவ
அரஹதி ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ அம்ஹாகங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங். ஸமணோ க²லு, போ⁴,
கோ³தமோ உப⁴தோ ஸுஜாதோ மாதிதோ ச பிதிதோ ச, ஸங்ஸுத்³த⁴க³ஹணிகோ யாவ ஸத்தமா
பிதாமஹயுகா³, அக்கி²த்தோ அனுபக்குட்டோ² ஜாதிவாதே³ன. யம்பி போ⁴ ஸமணோ கோ³தமோ
உப⁴தோ ஸுஜாதோ மாதிதோ ச பிதிதோ ச ஸங்ஸுத்³த⁴க³ஹணிகோ யாவ ஸத்தமா பிதாமஹயுகா³, அக்கி²த்தோ அனுபக்குட்டோ² ஜாதிவாதே³ன, இமினாபங்கே³ன ந அரஹதி ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ அம்ஹாகங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங் ; அத² கோ² மயமேவ அரஹாம தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங்.
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ மஹந்தங் ஞாதிஸங்க⁴ங் ஓஹாய பப்³ப³ஜிதோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ பஹூதங் ஹிரஞ்ஞஸுவண்ணங் ஓஹாய பப்³ப³ஜிதோ பூ⁴மிக³தஞ்ச வேஹாஸட்ட²ங் ச…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ த³ஹரோவ ஸமானோ யுவா ஸுஸுகாளகேஸோ ப⁴த்³ரேன யொப்³ப³னேன ஸமன்னாக³தோ பட²மேன வயஸா அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜிதோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ அகாமகானங் மாதாபிதூனங்
அஸ்ஸுமுகா²னங் ருத³ந்தானங் கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா காஸாயானி வத்தா²னி
அச்சா²தெ³த்வா அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜிதோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ அபி⁴ரூபோ த³ஸ்ஸனீயோ
பாஸாதி³கோ பரமாய வண்ணபொக்க²ரதாய ஸமன்னாக³தோ, ப்³ரஹ்மவண்ணீ, ப்³ரஹ்மவச்ச²ஸீ,
அகு²த்³தா³வகாஸோ த³ஸ்ஸனாய…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ஸீலவா அரியஸீலீ குஸலஸீலீ குஸலஸீலேன ஸமன்னாக³தோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ கல்யாணவாசோ கல்யாணவாக்கரணோ போரியா வாசாய ஸமன்னாக³தோ விஸ்ஸட்டா²ய அனேலக³லாய அத்த²ஸ்ஸ விஞ்ஞாபனியா…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ப³ஹூனங் ஆசரியபாசரியோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ கீ²ணகாமராகோ³ விக³தசாபல்லோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ கம்மவாதீ³ கிரியவாதீ³ அபாபபுரெக்கா²ரோ ப்³ரஹ்மஞ்ஞாய பஜாய…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ உச்சா குலா பப்³ப³ஜிதோ அஸம்பி⁴ன்னக²த்தியகுலா…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ அட்³டா⁴ குலா பப்³ப³ஜிதோ மஹத்³த⁴னா மஹாபோ⁴கா³…பே॰…
‘‘ஸமணங் க²லு, போ⁴, கோ³தமங் திரோரட்டா² திரோஜனபதா³ பஞ்ஹங் புச்சி²துங் ஆக³ச்ச²ந்தி…பே॰…
‘‘ஸமணங் க²லு, போ⁴, கோ³தமங் அனேகானி தே³வதாஸஹஸ்ஸானி பாணேஹி ஸரணங் க³தானி…பே॰…
‘‘ஸமணங் க²லு, போ⁴, கோ³தமங்
ஏவங் கல்யாணோ கித்திஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ – ‘இதிபி ஸோ ப⁴க³வா அரஹங்
ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴ விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ லோகவிதூ³ அனுத்தரோ
புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா² தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா’ தி…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணேஹி ஸமன்னாக³தோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ஏஹிஸ்வாக³தவாதீ³ ஸகி²லோ ஸம்மோத³கோ அப்³பா⁴குடிகோ உத்தானமுகோ² புப்³ப³பா⁴ஸீ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ சதுன்னங் பரிஸானங் ஸக்கதோ க³ருகதோ மானிதோ பூஜிதோ அபசிதோ…பே॰…
‘‘ஸமணே க²லு, போ⁴, கோ³தமே ப³ஹூ தே³வா ச மனுஸ்ஸா ச அபி⁴ப்பஸன்னா…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ யஸ்மிங் கா³மே வா நிக³மே வா படிவஸதி, ந தஸ்மிங் கா³மே வா நிக³மே வா அமனுஸ்ஸா மனுஸ்ஸே விஹேடெ²ந்தி…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ஸங்கீ⁴ க³ணீ க³ணாசரியோ
புது²தித்த²கரானங் அக்³க³மக்கா²யதி. யதா² கோ² பன, போ⁴, ஏதேஸங்
ஸமணப்³ராஹ்மணானங் யதா² வா ததா² வா யஸோ ஸமுதா³க³ச்ச²தி, ந ஹேவங் ஸமணஸ்ஸ
கோ³தமஸ்ஸ யஸோ ஸமுதா³க³தோ. அத² கோ² அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய ஸமணஸ்ஸ
கோ³தமஸ்ஸ யஸோ ஸமுதா³க³தோ…பே॰…
‘‘ஸமணங் க²லு, போ⁴, கோ³தமங் ராஜா மாக³தோ⁴ ஸேனியோ பி³ம்பி³ஸாரோ ஸபுத்தோ ஸப⁴ரியோ ஸபரிஸோ ஸாமச்சோ பாணேஹி ஸரணங் க³தோ…பே॰…
‘‘ஸமணங் க²லு, போ⁴, கோ³தமங் ராஜா பஸேனதி³ கோஸலோ ஸபுத்தோ ஸப⁴ரியோ ஸபரிஸோ ஸாமச்சோ பாணேஹி ஸரணங் க³தோ…பே॰…
‘‘ஸமணங் க²லு, போ⁴, கோ³தமங் ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ஸபுத்தோ ஸப⁴ரியோ ஸபரிஸோ ஸாமச்சோ பாணேஹி ஸரணங் க³தோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ரஞ்ஞோ மாக³த⁴ஸ்ஸ ஸேனியஸ்ஸ பி³ம்பி³ஸாரஸ்ஸ ஸக்கதோ க³ருகதோ மானிதோ பூஜிதோ அபசிதோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ரஞ்ஞோ பஸேனதி³ஸ்ஸ கோஸலஸ்ஸ ஸக்கதோ க³ருகதோ மானிதோ பூஜிதோ அபசிதோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ ஸக்கதோ க³ருகதோ மானிதோ பூஜிதோ அபசிதோ…பே॰…
‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ
சம்பங் அனுப்பத்தோ, சம்பாயங் விஹரதி க³க்³க³ராய பொக்க²ரணியா தீரே. யே கோ²
பன, போ⁴, கேசி ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா அம்ஹாகங் கா³மகெ²த்தங் ஆக³ச்ச²ந்தி
அதிதீ² நோ தே ஹொந்தி. அதிதீ² கோ² பனம்ஹேஹி ஸக்காதப்³பா³ க³ருகாதப்³பா³
மானேதப்³பா³ பூஜேதப்³பா³ அபசேதப்³பா³. யம்பி, போ⁴, ஸமணோ கோ³தமோ சம்பங்
அனுப்பத்தோ சம்பாயங் விஹரதி க³க்³க³ராய பொக்க²ரணியா தீரே, அதிதி²ம்ஹாகங்
ஸமணோ கோ³தமோ; அதிதி² கோ² பனம்ஹேஹி ஸக்காதப்³போ³ க³ருகாதப்³போ³ மானேதப்³போ³
பூஜேதப்³போ³ அபசேதப்³போ³. இமினாபங்கே³ன ந அரஹதி ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ அம்ஹாகங்
த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங். அத² கோ² மயமேவ அரஹாம தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமிதுங். எத்தகே கோ² அஹங், போ⁴, தஸ்ஸ போ⁴தோ கோ³தமஸ்ஸ வண்ணே
பரியாபுணாமி, நோ ச கோ² ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ எத்தகவண்ணோ. அபரிமாணவண்ணோ ஹி ஸோ
ப⁴வங் கோ³தமோ’’தி.
305. ஏவங்
வுத்தே, தே ப்³ராஹ்மணா ஸோணத³ண்ட³ங் ப்³ராஹ்மணங் ஏதத³வோசுங் – ‘‘யதா² கோ²
ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணஸ்ஸ கோ³தமஸ்ஸ வண்ணே பா⁴ஸதி இதோ சேபி ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ
யோஜனஸதே விஹரதி, அலமேவ ஸத்³தே⁴ன குலபுத்தேன த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங் அபி
புடோஸேனா’’தி. ‘‘தேன ஹி, போ⁴, ஸப்³பே³வ மயங் ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய
உபஸங்கமிஸ்ஸாமா’’தி.
ஸோணத³ண்ட³பரிவிதக்கோ
306. அத²
கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ மஹதா ப்³ராஹ்மணக³ணேன ஸத்³தி⁴ங் யேன க³க்³க³ரா
பொக்க²ரணீ தேனுபஸங்கமி. அத² கோ² ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ
திரோவனஸண்ட³க³தஸ்ஸ ஏவங் சேதஸோ பரிவிதக்கோ உத³பாதி³ – ‘‘அஹஞ்சேவ கோ² பன
ஸமணங் கோ³தமங் பஞ்ஹங் புச்செ²ய்யங்; தத்ர சே மங் ஸமணோ கோ³தமோ ஏவங் வதெ³ய்ய –
‘ந கோ² ஏஸ, ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஹோ ஏவங் புச்சி²தப்³போ³, ஏவங் நாமேஸ, ப்³ராஹ்மண , பஞ்ஹோ புச்சி²தப்³போ³’தி, தேன மங் அயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய
– ‘பா³லோ ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ அப்³யத்தோ, நாஸக்கி² ஸமணங் கோ³தமங் யோனிஸோ
பஞ்ஹங் புச்சி²து’ந்தி. யங் கோ² பனாயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய, யஸோபி தஸ்ஸ
ஹாயேத². யஸ்ஸ கோ² பன யஸோ ஹாயேத², போ⁴கா³பி தஸ்ஸ ஹாயெய்யுங். யஸோலத்³தா⁴ கோ²
பனம்ஹாகங் போ⁴கா³. மமஞ்சேவ கோ² பன ஸமணோ கோ³தமோ பஞ்ஹங் புச்செ²ய்ய, தஸ்ஸ
சாஹங் பஞ்ஹஸ்ஸ வெய்யாகரணேன சித்தங் ந ஆராதெ⁴ய்யங்; தத்ர சே மங் ஸமணோ கோ³தமோ
ஏவங் வதெ³ய்ய – ‘ந கோ² ஏஸ, ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஹோ ஏவங் ப்³யாகாதப்³போ³, ஏவங்
நாமேஸ, ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஹோ ப்³யாகாதப்³போ³’தி, தேன மங் அயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய
– ‘பா³லோ ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ அப்³யத்தோ, நாஸக்கி²
ஸமணஸ்ஸ கோ³தமஸ்ஸ பஞ்ஹஸ்ஸ வெய்யாகரணேன சித்தங் ஆராதே⁴து’ந்தி. யங் கோ²
பனாயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய, யஸோபி தஸ்ஸ ஹாயேத². யஸ்ஸ கோ² பன யஸோ ஹாயேத²,
போ⁴கா³பி தஸ்ஸ ஹாயெய்யுங். யஸோலத்³தா⁴ கோ² பனம்ஹாகங் போ⁴கா³. அஹஞ்சேவ கோ²
பன ஏவங் ஸமீபக³தோ ஸமானோ அதி³ஸ்வாவ ஸமணங் கோ³தமங் நிவத்தெய்யங், தேன மங்
அயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய – ‘பா³லோ ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ அப்³யத்தோ
மானத²த்³தோ⁴ பீ⁴தோ ச, நோ விஸஹதி ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங்,
கத²ஞ்ஹி நாம ஏவங் ஸமீபக³தோ ஸமானோ அதி³ஸ்வா ஸமணங் கோ³தமங் நிவத்திஸ்ஸதீ’தி.
யங் கோ² பனாயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய, யஸோபி தஸ்ஸ ஹாயேத². யஸ்ஸ கோ² பன யஸோ
ஹாயேத², போ⁴கா³பி தஸ்ஸ ஹாயெய்யுங், யஸோலத்³தா⁴ கோ² பனம்ஹாகங் போ⁴கா³’’தி.
307.
அத² கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ யேன ப⁴க³வா தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா
ப⁴க³வதா ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³. ஸம்மோத³னீயங் கத²ங் ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா
ஏகமந்தங் நிஸீதி³. சம்பெய்யகாபி கோ² ப்³ராஹ்மணக³ஹபதிகா
அப்பேகச்சே ப⁴க³வந்தங் அபி⁴வாதெ³த்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங்ஸு; அப்பேகச்சே
ப⁴க³வதா ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³ங்ஸு; ஸம்மோத³னீயங் கத²ங் ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா
ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங்ஸு; அப்பேகச்சே யேன ப⁴க³வா தேனஞ்ஜலிங் பணாமெத்வா
ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங்ஸு; அப்பேகச்சே நாமகொ³த்தங் ஸாவெத்வா ஏகமந்தங்
நிஸீதி³ங்ஸு; அப்பேகச்சே துண்ஹீபூ⁴தா ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங்ஸு.
308. தத்ரபி ஸுத³ங் ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ஏததே³வ ப³ஹுலமனுவிதக்கெந்தோ நிஸின்னோ ஹோதி – ‘‘அஹஞ்சேவ கோ²
பன ஸமணங் கோ³தமங் பஞ்ஹங் புச்செ²ய்யங்; தத்ர சே மங் ஸமணோ கோ³தமோ ஏவங்
வதெ³ய்ய – ‘ந கோ² ஏஸ, ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஹோ ஏவங் புச்சி²தப்³போ³, ஏவங் நாமேஸ,
ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஹோ புச்சி²தப்³போ³’தி, தேன மங் அயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய –
‘பா³லோ ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ அப்³யத்தோ, நாஸக்கி² ஸமணங் கோ³தமங் யோனிஸோ
பஞ்ஹங் புச்சி²து’ந்தி. யங் கோ² பனாயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய, யஸோபி தஸ்ஸ
ஹாயேத². யஸ்ஸ கோ² பன யஸோ ஹாயேத², போ⁴கா³பி தஸ்ஸ ஹாயெய்யுங். யஸோலத்³தா⁴ கோ²
பனம்ஹாகங் போ⁴கா³. மமஞ்சேவ கோ² பன ஸமணோ கோ³தமோ பஞ்ஹங் புச்செ²ய்ய, தஸ்ஸ
சாஹங் பஞ்ஹஸ்ஸ வெய்யாகரணேன சித்தங் ந ஆராதெ⁴ய்யங்;
தத்ர சே மங் ஸமணோ கோ³தமோ ஏவங் வதெ³ய்ய – ‘ந கோ² ஏஸ, ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஹோ ஏவங்
ப்³யாகாதப்³போ³, ஏவங் நாமேஸ, ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஹோ ப்³யாகாதப்³போ³’தி, தேன மங்
அயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய – ‘பா³லோ ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ அப்³யத்தோ, நாஸக்கி²
ஸமணஸ்ஸ கோ³தமஸ்ஸ பஞ்ஹஸ்ஸ வெய்யாகரணேன சித்தங் ஆராதே⁴து’ந்தி. யங் கோ²
பனாயங் பரிஸா பரிப⁴வெய்ய, யஸோபி தஸ்ஸ ஹாயேத². யஸ்ஸ கோ² பன யஸோ ஹாயேத²,
போ⁴கா³பி தஸ்ஸ ஹாயெய்யுங். யஸோலத்³தா⁴ கோ² பனம்ஹாகங் போ⁴கா³. அஹோ வத மங்
ஸமணோ கோ³தமோ ஸகே ஆசரியகே தேவிஜ்ஜகே பஞ்ஹங் புச்செ²ய்ய, அத்³தா⁴ வதஸ்ஸாஹங்
சித்தங் ஆராதெ⁴ய்யங் பஞ்ஹஸ்ஸ வெய்யாகரணேனா’’தி.
ப்³ராஹ்மணபஞ்ஞத்தி
309. அத² கோ² ப⁴க³வதோ ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ சேதஸா சேதோபரிவிதக்கமஞ்ஞாய ஏதத³ஹோஸி – ‘‘விஹஞ்ஞதி கோ² அயங் ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ஸகேன சித்தேன. யங்னூனாஹங் ஸோணத³ண்ட³ங் ப்³ராஹ்மணங் ஸகே ஆசரியகே தேவிஜ்ஜகே பஞ்ஹங் புச்செ²ய்ய’’ந்தி. அத² கோ² ப⁴க³வா ஸோணத³ண்ட³ங்
ப்³ராஹ்மணங் ஏதத³வோச – ‘‘கதிஹி பன, ப்³ராஹ்மண, அங்கே³ஹி ஸமன்னாக³தங்
ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பஞ்ஞபெந்தி; ‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச வத³மானோ ஸம்மா
வதெ³ய்ய, ந ச பன முஸாவாத³ங் ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி?
310. அத² கோ² ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ ஏதத³ஹோஸி – ‘‘யங்
வத நோ அஹோஸி இச்சி²தங், யங் ஆகங்கி²தங், யங் அதி⁴ப்பேதங், யங்
அபி⁴பத்தி²தங் – ‘அஹோ வத மங் ஸமணோ கோ³தமோ ஸகே ஆசரியகே தேவிஜ்ஜகே பஞ்ஹங்
புச்செ²ய்ய, அத்³தா⁴ வதஸ்ஸாஹங் சித்தங் ஆராதெ⁴ய்யங் பஞ்ஹஸ்ஸ
வெய்யாகரணேனா’தி, தத்ர மங் ஸமணோ கோ³தமோ ஸகே ஆசரியகே தேவிஜ்ஜகே பஞ்ஹங்
புச்ச²தி. அத்³தா⁴ வதஸ்ஸாஹங் சித்தங் ஆராதெ⁴ஸ்ஸாமி பஞ்ஹஸ்ஸ
வெய்யாகரணேனா’’தி.
311.
அத² கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ அப்³பு⁴ன்னாமெத்வா காயங் அனுவிலோகெத்வா
பரிஸங் ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘பஞ்சஹி, போ⁴ கோ³தம, அங்கே³ஹி ஸமன்னாக³தங்
ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பஞ்ஞபெந்தி; ‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச வத³மானோ ஸம்மா
வதெ³ய்ய, ந ச பன முஸாவாத³ங் ஆபஜ்ஜெய்ய. கதமேஹி பஞ்சஹி? இத⁴, போ⁴ கோ³தம,
ப்³ராஹ்மணோ உப⁴தோ ஸுஜாதோ ஹோதி மாதிதோ ச பிதிதோ ச, ஸங்ஸுத்³த⁴க³ஹணிகோ யாவ
ஸத்தமா பிதாமஹயுகா³ அக்கி²த்தோ அனுபக்குட்டோ² ஜாதிவாதே³ன; அஜ்ஜா²யகோ ஹோதி
மந்தத⁴ரோ திண்ணங் வேதா³னங் பாரகூ³ ஸனிக⁴ண்டு³கேடுபா⁴னங்
ஸாக்க²ரப்பபே⁴தா³னங் இதிஹாஸபஞ்சமானங் பத³கோ வெய்யாகரணோ
லோகாயதமஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு அனவயோ; அபி⁴ரூபோ ஹோதி
த³ஸ்ஸனீயோ பாஸாதி³கோ பரமாய வண்ணபொக்க²ரதாய ஸமன்னாக³தோ ப்³ரஹ்மவண்ணீ
ப்³ரஹ்மவச்ச²ஸீ அகு²த்³தா³வகாஸோ த³ஸ்ஸனாய; ஸீலவா ஹோதி வுத்³த⁴ஸீலீ
வுத்³த⁴ஸீலேன ஸமன்னாக³தோ; பண்டி³தோ ச ஹோதி மேதா⁴வீ பட²மோ வா து³தியோ வா
ஸுஜங் பக்³க³ண்ஹந்தானங். இமேஹி கோ², போ⁴ கோ³தம, பஞ்சஹி அங்கே³ஹி
ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பஞ்ஞபெந்தி; ‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச
வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன முஸாவாத³ங் ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி.
‘‘இமேஸங் பன, ப்³ராஹ்மண, பஞ்சன்னங் அங்கா³னங் ஸக்கா
ஏகங் அங்க³ங் ட²பயித்வா சதூஹங்கே³ஹி ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங்
பஞ்ஞபேதுங்; ‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன
முஸாவாத³ங் ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி? ‘‘ஸக்கா , போ⁴ கோ³தம.
இமேஸஞ்ஹி, போ⁴ கோ³தம, பஞ்சன்னங் அங்கா³னங் வண்ணங் ட²பயாம. கிஞ்ஹி வண்ணோ
கரிஸ்ஸதி? யதோ கோ², போ⁴ கோ³தம, ப்³ராஹ்மணோ உப⁴தோ ஸுஜாதோ ஹோதி மாதிதோ ச
பிதிதோ ச ஸங்ஸுத்³த⁴க³ஹணிகோ யாவ ஸத்தமா பிதாமஹயுகா³
அக்கி²த்தோ அனுபக்குட்டோ² ஜாதிவாதே³ன; அஜ்ஜா²யகோ ச ஹோதி மந்தத⁴ரோ ச
திண்ணங் வேதா³னங் பாரகூ³ ஸனிக⁴ண்டு³கேடுபா⁴னங் ஸாக்க²ரப்பபே⁴தா³னங்
இதிஹாஸபஞ்சமானங் பத³கோ வெய்யாகரணோ லோகாயதமஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு அனவயோ; ஸீலவா ச
ஹோதி வுத்³த⁴ஸீலீ வுத்³த⁴ஸீலேன ஸமன்னாக³தோ; பண்டி³தோ ச ஹோதி மேதா⁴வீ பட²மோ
வா து³தியோ வா ஸுஜங் பக்³க³ண்ஹந்தானங். இமேஹி கோ² போ⁴ கோ³தம சதூஹங்கே³ஹி
ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பஞ்ஞபெந்தி; ‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச
வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன முஸாவாத³ங் ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி.
312.
‘‘இமேஸங் பன, ப்³ராஹ்மண, சதுன்னங் அங்கா³னங் ஸக்கா ஏகங் அங்க³ங் ட²பயித்வா
தீஹங்கே³ஹி ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பஞ்ஞபேதுங்;
‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன முஸாவாத³ங்
ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி? ‘‘ஸக்கா, போ⁴ கோ³தம. இமேஸஞ்ஹி, போ⁴ கோ³தம, சதுன்னங்
அங்கா³னங் மந்தே ட²பயாம. கிஞ்ஹி மந்தா கரிஸ்ஸந்தி? யதோ கோ², போ⁴ கோ³தம,
ப்³ராஹ்மணோ உப⁴தோ ஸுஜாதோ ஹோதி மாதிதோ ச பிதிதோ ச ஸங்ஸுத்³த⁴க³ஹணிகோ யாவ
ஸத்தமா பிதாமஹயுகா³ அக்கி²த்தோ அனுபக்குட்டோ² ஜாதிவாதே³ன; ஸீலவா ச ஹோதி
வுத்³த⁴ஸீலீ வுத்³த⁴ஸீலேன ஸமன்னாக³தோ; பண்டி³தோ ச ஹோதி மேதா⁴வீ பட²மோ வா
து³தியோ வா ஸுஜங் பக்³க³ண்ஹந்தானங். இமேஹி கோ², போ⁴ கோ³தம, தீஹங்கே³ஹி
ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பஞ்ஞபெந்தி; ‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச
வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன முஸாவாத³ங் ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி.
‘‘இமேஸங் பன, ப்³ராஹ்மண, திண்ணங் அங்கா³னங் ஸக்கா ஏகங்
அங்க³ங் ட²பயித்வா த்³வீஹங்கே³ஹி ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங்
பஞ்ஞபேதுங்; ‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன
முஸாவாத³ங் ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி? ‘‘ஸக்கா, போ⁴ கோ³தம. இமேஸஞ்ஹி, போ⁴ கோ³தம,
திண்ணங் அங்கா³னங் ஜாதிங் ட²பயாம. கிஞ்ஹி ஜாதி கரிஸ்ஸதி? யதோ கோ², போ⁴
கோ³தம, ப்³ராஹ்மணோ ஸீலவா ஹோதி வுத்³த⁴ஸீலீ வுத்³த⁴ஸீலேன ஸமன்னாக³தோ;
பண்டி³தோ ச ஹோதி மேதா⁴வீ பட²மோ வா து³தியோ வா ஸுஜங் பக்³க³ண்ஹந்தானங். இமேஹி
கோ², போ⁴ கோ³தம, த்³வீஹங்கே³ஹி ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங்
பஞ்ஞபெந்தி; ‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன
முஸாவாத³ங் ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி.
313. ஏவங்
வுத்தே, தே ப்³ராஹ்மணா ஸோணத³ண்ட³ங் ப்³ராஹ்மணங் ஏதத³வோசுங் – ‘‘மா ப⁴வங்
ஸோணத³ண்டோ³ ஏவங் அவச, மா ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஏவங் அவச. அபவத³தேவ ப⁴வங்
ஸோணத³ண்டோ³ வண்ணங், அபவத³தி மந்தே, அபவத³தி ஜாதிங் ஏகங்ஸேன. ப⁴வங்
ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணஸ்ஸேவ கோ³தமஸ்ஸ வாத³ங் அனுபக்க²ந்த³தீ’’தி.
314.
அத² கோ² ப⁴க³வா தே ப்³ராஹ்மணே ஏதத³வோச – ‘‘ஸசே கோ² தும்ஹாகங்
ப்³ராஹ்மணானங் ஏவங் ஹோதி – ‘அப்பஸ்ஸுதோ ச ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ,
அகல்யாணவாக்கரணோ ச ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ, து³ப்பஞ்ஞோ ச ஸோணத³ண்டோ³
ப்³ராஹ்மணோ, ந ச பஹோதி ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ஸமணேன கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங்
அஸ்மிங் வசனே படிமந்தேது’ந்தி, திட்ட²து ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ, தும்ஹே மயா
ஸத்³தி⁴ங் மந்தவ்ஹோ அஸ்மிங் வசனே. ஸசே பன தும்ஹாகங் ப்³ராஹ்மணானங் ஏவங்
ஹோதி – ‘ப³ஹுஸ்ஸுதோ ச ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ, கல்யாணவாக்கரணோ ச ஸோணத³ண்டோ³
ப்³ராஹ்மணோ, பண்டி³தோ ச ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ, பஹோதி ச ஸோணத³ண்டோ³
ப்³ராஹ்மணோ ஸமணேன கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங் அஸ்மிங் வசனே படிமந்தேது’ந்தி,
திட்ட²த² தும்ஹே, ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ மயா ஸத்³தி⁴ங் படிமந்தேதூ’’தி.
315.
ஏவங் வுத்தே, ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘திட்ட²து
ப⁴வங் கோ³தமோ, துண்ஹீ ப⁴வங் கோ³தமோ ஹோது, அஹமேவ தேஸங் ஸஹத⁴ம்மேன
படிவசனங் கரிஸ்ஸாமீ’’தி. அத² கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ தே ப்³ராஹ்மணே
ஏதத³வோச – ‘‘மா ப⁴வந்தோ ஏவங் அவசுத்த², மா ப⁴வந்தோ ஏவங் அவசுத்த² –
‘அபவத³தேவ ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ வண்ணங், அபவத³தி மந்தே, அபவத³தி ஜாதிங்
ஏகங்ஸேன. ப⁴வங் ஸோணத³ண்டோ³ ஸமணஸ்ஸேவ கோ³தமஸ்ஸ வாத³ங் அனுபக்க²ந்த³தீ’தி. நாஹங், போ⁴, அபவதா³மி வண்ணங் வா மந்தே வா ஜாதிங் வா’’தி.
316. தேன
கோ² பன ஸமயேன ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பா⁴கி³னெய்யோ அங்க³கோ நாம மாணவகோ
தஸ்ஸங் பரிஸாயங் நிஸின்னோ ஹோதி. அத² கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ தே
ப்³ராஹ்மணே ஏதத³வோச – ‘‘பஸ்ஸந்தி நோ பொ⁴ந்தோ இமங்
அங்க³கங் மாணவகங் அம்ஹாகங் பா⁴கி³னெய்ய’’ந்தி? ‘‘ஏவங், போ⁴’’. ‘‘அங்க³கோ
கோ², போ⁴, மாணவகோ அபி⁴ரூபோ த³ஸ்ஸனீயோ பாஸாதி³கோ பரமாய வண்ணபொக்க²ரதாய
ஸமன்னாக³தோ ப்³ரஹ்மவண்ணீ ப்³ரஹ்மவச்ச²ஸீ அகு²த்³தா³வகாஸோ த³ஸ்ஸனாய, நாஸ்ஸ
இமிஸ்ஸங் பரிஸாயங் ஸமஸமோ அத்தி² வண்ணேன ட²பெத்வா ஸமணங் கோ³தமங். அங்க³கோ
கோ² மாணவகோ அஜ்ஜா²யகோ மந்தத⁴ரோ, திண்ணங் வேதா³னங் பாரகூ³
ஸனிக⁴ண்டு³கேடுபா⁴னங் ஸாக்க²ரப்பபே⁴தா³னங் இதிஹாஸபஞ்சமானங் பத³கோ
வெய்யாகரணோ லோகாயதமஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு அனவயோ. அஹமஸ்ஸ மந்தே வாசேதா. அங்க³கோ
கோ² மாணவகோ உப⁴தோ ஸுஜாதோ மாதிதோ ச பிதிதோ ச ஸங்ஸுத்³த⁴க³ஹணிகோ யாவ ஸத்தமா
பிதாமஹயுகா³ அக்கி²த்தோ அனுபக்குட்டோ² ஜாதிவாதே³ன. அஹமஸ்ஸ மாதாபிதரோ
ஜானாமி. அங்க³கோ கோ² மாணவகோ பாணம்பி ஹனெய்ய, அதி³ன்னம்பி ஆதி³யெய்ய ,
பரதா³ரம்பி க³ச்செ²ய்ய, முஸாவாத³ம்பி ப⁴ணெய்ய, மஜ்ஜம்பி பிவெய்ய, எத்த²
தா³னி, போ⁴, கிங் வண்ணோ கரிஸ்ஸதி, கிங் மந்தா, கிங் ஜாதி? யதோ கோ², போ⁴,
ப்³ராஹ்மணோ ஸீலவா ச ஹோதி வுத்³த⁴ஸீலீ வுத்³த⁴ஸீலேன ஸமன்னாக³தோ, பண்டி³தோ ச
ஹோதி மேதா⁴வீ பட²மோ வா து³தியோ வா ஸுஜங் பக்³க³ண்ஹந்தானங். இமேஹி கோ², போ⁴,
த்³வீஹங்கே³ஹி ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பஞ்ஞபெந்தி;
‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன முஸாவாத³ங்
ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி.
ஸீலபஞ்ஞாகதா²
317.
‘‘இமேஸங் பன, ப்³ராஹ்மண, த்³வின்னங் அங்கா³னங் ஸக்கா ஏகங் அங்க³ங்
ட²பயித்வா ஏகேன அங்கே³ன ஸமன்னாக³தங் ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பஞ்ஞபேதுங்;
‘ப்³ராஹ்மணொஸ்மீ’தி ச வத³மானோ ஸம்மா வதெ³ய்ய, ந ச பன முஸாவாத³ங்
ஆபஜ்ஜெய்யா’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம.
ஸீலபரிதோ⁴தா ஹி, போ⁴ கோ³தம, பஞ்ஞா; பஞ்ஞாபரிதோ⁴தங் ஸீலங். யத்த² ஸீலங்
தத்த² பஞ்ஞா, யத்த² பஞ்ஞா தத்த² ஸீலங். ஸீலவதோ பஞ்ஞா, பஞ்ஞவதோ ஸீலங்.
ஸீலபஞ்ஞாணஞ்ச பன லோகஸ்மிங் அக்³க³மக்கா²யதி. ஸெய்யதா²பி, போ⁴ கோ³தம,
ஹத்தே²ன வா ஹத்த²ங் தோ⁴வெய்ய, பாதே³ன வா பாத³ங் தோ⁴வெய்ய; ஏவமேவ கோ², போ⁴
கோ³தம, ஸீலபரிதோ⁴தா பஞ்ஞா, பஞ்ஞாபரிதோ⁴தங் ஸீலங்.
யத்த² ஸீலங் தத்த² பஞ்ஞா, யத்த² பஞ்ஞா தத்த² ஸீலங். ஸீலவதோ பஞ்ஞா, பஞ்ஞவதோ
ஸீலங். ஸீலபஞ்ஞாணஞ்ச பன லோகஸ்மிங் அக்³க³மக்கா²யதீ’’தி. ‘‘ஏவமேதங்,
ப்³ராஹ்மண, ஏவமேதங், ப்³ராஹ்மண, ஸீலபரிதோ⁴தா ஹி, ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஞா,
பஞ்ஞாபரிதோ⁴தங் ஸீலங். யத்த² ஸீலங் தத்த² பஞ்ஞா, யத்த² பஞ்ஞா தத்த² ஸீலங்.
ஸீலவதோ பஞ்ஞா, பஞ்ஞவதோ ஸீலங். ஸீலபஞ்ஞாணஞ்ச பன லோகஸ்மிங் அக்³க³மக்கா²யதி.
ஸெய்யதா²பி, ப்³ராஹ்மண, ஹத்தே²ன வா ஹத்த²ங் தோ⁴வெய்ய, பாதே³ன வா பாத³ங்
தோ⁴வெய்ய; ஏவமேவ கோ², ப்³ராஹ்மண, ஸீலபரிதோ⁴தா பஞ்ஞா, பஞ்ஞாபரிதோ⁴தங்
ஸீலங். யத்த² ஸீலங் தத்த² பஞ்ஞா, யத்த² பஞ்ஞா தத்த² ஸீலங். ஸீலவதோ பஞ்ஞா,
பஞ்ஞவதோ ஸீலங். ஸீலபஞ்ஞாணஞ்ச பன லோகஸ்மிங் அக்³க³மக்கா²யதி .
318.
‘‘கதமங் பன தங், ப்³ராஹ்மண, ஸீலங்? கதமா ஸா பஞ்ஞா’’தி? ‘‘எத்தகபரமாவ மயங்,
போ⁴ கோ³தம, ஏதஸ்மிங் அத்தே². ஸாது⁴ வத ப⁴வந்தங்யேவ கோ³தமங் படிபா⁴து ஏதஸ்ஸ
பா⁴ஸிதஸ்ஸ அத்தோ²’’தி. ‘‘தேன ஹி, ப்³ராஹ்மண, ஸுணோஹி; ஸாது⁴கங் மனஸிகரோஹி;
பா⁴ஸிஸ்ஸாமீ’’தி. ‘‘ஏவங், போ⁴’’தி கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வதோ
பச்சஸ்ஸோஸி. ப⁴க³வா ஏதத³வோச – ‘‘இத⁴, ப்³ராஹ்மண, ததா²க³தோ லோகே உப்பஜ்ஜதி
அரஹங் ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴…பே॰… (யதா² 190-212 அனுச்சே²தே³ஸு ததா²
வித்தா²ரேதப்³ப³ங்). ஏவங் கோ², ப்³ராஹ்மண, பி⁴க்கு² ஸீலஸம்பன்னோ ஹோதி.
இத³ங் கோ² தங், ப்³ராஹ்மண, ஸீலங்…பே॰… பட²மங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி…பே॰…
து³தியங் ஜா²னங்…பே॰… ததியங் ஜா²னங்…பே॰… சதுத்த²ங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ
விஹரதி…பே॰… ஞாணத³ஸ்ஸனாய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி, அபி⁴னின்னாமேதி. இத³ம்பிஸ்ஸ
ஹோதி பஞ்ஞாய…பே॰… நாபரங் இத்த²த்தாயாதி பஜானாதி, இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி பஞ்ஞாய அயங் கோ² ஸா, ப்³ராஹ்மண, பஞ்ஞா’’தி.
ஸோணத³ண்ட³உபாஸகத்தபடிவேத³னா
319. ஏவங் வுத்தே, ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அபி⁴க்கந்தங் , போ⁴ கோ³தம, அபி⁴க்கந்தங், போ⁴ கோ³தம .
ஸெய்யதா²பி, போ⁴ கோ³தம, நிக்குஜ்ஜிதங் வா உக்குஜ்ஜெய்ய, படிச்ச²ன்னங் வா
விவரெய்ய, மூள்ஹஸ்ஸ வா மக்³க³ங் ஆசிக்கெ²ய்ய, அந்த⁴காரே வா தேலபஜ்ஜோதங்
தா⁴ரெய்ய, ‘சக்கு²மந்தோ ரூபானி த³க்க²ந்தீ’தி; ஏவமேவங் போ⁴தா கோ³தமேன
அனேகபரியாயேன த⁴ம்மோ பகாஸிதோ. ஏஸாஹங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ஸரணங் க³ச்சா²மி,
த⁴ம்மஞ்ச, பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஞ்ச. உபாஸகங் மங் ப⁴வங் கோ³தமோ தா⁴ரேது அஜ்ஜதக்³கே³
பாணுபேதங் ஸரணங் க³தங் . அதி⁴வாஸேது ச மே ப⁴வங் கோ³தமோ ஸ்வாதனாய ப⁴த்தங் ஸத்³தி⁴ங் பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴னா’’தி. அதி⁴வாஸேஸி ப⁴க³வா துண்ஹீபா⁴வேன.
320.
அத² கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வதோ அதி⁴வாஸனங் விதி³த்வா உட்டா²யாஸனா
ப⁴க³வந்தங் அபி⁴வாதெ³த்வா பத³க்கி²ணங் கத்வா பக்காமி. அத² கோ² ஸோணத³ண்டோ³
ப்³ராஹ்மணோ தஸ்ஸா ரத்தியா அச்சயேன ஸகே நிவேஸனே பணீதங் கா²த³னீயங் போ⁴ஜனீயங்
படியாதா³பெத்வா ப⁴க³வதோ காலங் ஆரோசாபேஸி – ‘‘காலோ, போ⁴ கோ³தம, நிட்டி²தங்
ப⁴த்த’’ந்தி. அத² கோ² ப⁴க³வா புப்³ப³ண்ஹஸமயங் நிவாஸெத்வா பத்தசீவரமாதா³ய
ஸத்³தி⁴ங் பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன யேன ஸோணத³ண்ட³ஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ நிவேஸனங்
தேனுபஸங்கமி ; உபஸங்கமித்வா பஞ்ஞத்தே ஆஸனே நிஸீதி³.
அத² கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ பு³த்³த⁴ப்பமுக²ங் பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ங் பணீதேன
கா²த³னீயேன போ⁴ஜனீயேன ஸஹத்தா² ஸந்தப்பேஸி ஸம்பவாரேஸி.
321. அத² கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வந்தங் பு⁴த்தாவிங் ஓனீதபத்தபாணிங் அஞ்ஞதரங் நீசங் ஆஸனங் க³ஹெத்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³. ஏகமந்தங்
நிஸின்னோ கோ² ஸோணத³ண்டோ³ ப்³ராஹ்மணோ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அஹஞ்சேவ கோ²
பன, போ⁴ கோ³தம, பரிஸக³தோ ஸமானோ ஆஸனா வுட்ட²ஹித்வா ப⁴வந்தங் கோ³தமங்
அபி⁴வாதெ³ய்யங், தேன மங் ஸா பரிஸா பரிப⁴வெய்ய. யங் கோ² பன ஸா பரிஸா
பரிப⁴வெய்ய, யஸோபி தஸ்ஸ ஹாயேத². யஸ்ஸ கோ² பன யஸோ ஹாயேத², போ⁴கா³பி தஸ்ஸ
ஹாயெய்யுங். யஸோலத்³தா⁴ கோ² பனம்ஹாகங் போ⁴கா³. அஹஞ்சேவ கோ² பன, போ⁴ கோ³தம,
பரிஸக³தோ ஸமானோ அஞ்ஜலிங் பக்³க³ண்ஹெய்யங், ஆஸனா மே தங் ப⁴வங் கோ³தமோ
பச்சுட்டா²னங் தா⁴ரேது. அஹஞ்சேவ கோ² பன, போ⁴ கோ³தம,
பரிஸக³தோ ஸமானோ வேட²னங் ஓமுஞ்செய்யங், ஸிரஸா மே தங் ப⁴வங் கோ³தமோ
அபி⁴வாத³னங் தா⁴ரேது. அஹஞ்சேவ கோ² பன, போ⁴ கோ³தம, யானக³தோ ஸமானோ யானா
பச்சோரோஹித்வா ப⁴வந்தங் கோ³தமங் அபி⁴வாதெ³ய்யங், தேன மங் ஸா பரிஸா
பரிப⁴வெய்ய. யங் கோ² பன ஸா பரிஸா பரிப⁴வெய்ய, யஸோபி தஸ்ஸ ஹாயேத², யஸ்ஸ கோ²
பன யஸோ ஹாயேத², போ⁴கா³பி தஸ்ஸ ஹாயெய்யுங். யஸோலத்³தா⁴ கோ² பனம்ஹாகங்
போ⁴கா³. அஹஞ்சேவ கோ² பன, போ⁴ கோ³தம, யானக³தோ ஸமானோ பதோத³லட்டி²ங்
அப்³பு⁴ன்னாமெய்யங், யானா மே தங் ப⁴வங் கோ³தமோ பச்சோரோஹனங் தா⁴ரேது.
அஹஞ்சேவ கோ² பன, போ⁴ கோ³தம, யானக³தோ ஸமானோ ச²த்தங் அபனாமெய்யங், ஸிரஸா மே தங் ப⁴வங் கோ³தமோ அபி⁴வாத³னங் தா⁴ரேதூ’’தி.
322.
அத² கோ² ப⁴க³வா ஸோணத³ண்ட³ங் ப்³ராஹ்மணங் த⁴ம்மியா கதா²ய ஸந்த³ஸ்ஸெத்வா
ஸமாத³பெத்வா ஸமுத்தேஜெத்வா ஸம்பஹங்ஸெத்வா உட்டா²யாஸனா பக்காமீதி.
ஸோணத³ண்ட³ஸுத்தங் நிட்டி²தங் சதுத்த²ங்.
ஸுத்தபிடக-Part-3-தமிழில் திரபிடக மூன்று தொகுப்புகள்TIPITAKA-3. அம்பட்டஸுத்தங்-from FREE ONLINE eNālāndā Research and
Practice UNIVERSITY through http://sarvajan.ambedkar.org
3. அம்ப³ட்ட²ஸுத்தங்
254. ஏவங்
மே ஸுதங் – ஏகங் ஸமயங் ப⁴க³வா கோஸலேஸு சாரிகங் சரமானோ மஹதா
பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் பஞ்சமத்தேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி யேன இச்சா²னங்க³லங்
நாம கோஸலானங் ப்³ராஹ்மணகா³மோ தத³வஸரி. தத்ர ஸுத³ங் ப⁴க³வா இச்சா²னங்க³லே
விஹரதி இச்சா²னங்க³லவனஸண்டே³.
பொக்க²ரஸாதிவத்து²
255. தேன கோ² பன ஸமயேன ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி உக்கட்ட²ங் [பொக்க²ரஸாதீ (ஸீ॰), பொக்க²ரஸாதி³ (பீ॰)]
அஜ்ஜா²வஸதி ஸத்துஸ்ஸத³ங் ஸதிணகட்டோ²த³கங் ஸத⁴ஞ்ஞங் ராஜபொ⁴க்³க³ங் ரஞ்ஞா
பஸேனதி³னா கோஸலேன தி³ன்னங் ராஜதா³யங் ப்³ரஹ்மதெ³ய்யங். அஸ்ஸோஸி கோ²
ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி – ‘‘ஸமணோ க²லு, போ⁴, கோ³தமோ ஸக்யபுத்தோ ஸக்யகுலா
பப்³ப³ஜிதோ கோஸலேஸு சாரிகங் சரமானோ மஹதா பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங்
பஞ்சமத்தேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி இச்சா²னங்க³லங் அனுப்பத்தோ இச்சா²னங்க³லே விஹரதி
இச்சா²னங்க³லவனஸண்டே³. தங் கோ² பன ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ஏவங் கல்யாணோ
கித்திஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ – ‘இதிபி ஸோ ப⁴க³வா அரஹங் ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴
விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ லோகவிதூ³ அனுத்தரோ புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா²
தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா’ [ப⁴க³வாதி (ஸ்யா॰ கங்॰), உபரிஸோணத³ண்ட³ஸுத்தாதீ³ஸுபி பு³த்³த⁴கு³ணகதா²யங் ஏவமேவ தி³ஸ்ஸதி].
ஸோ இமங் லோகங் ஸதே³வகங் ஸமாரகங் ஸப்³ரஹ்மகங் ஸஸ்ஸமணப்³ராஹ்மணிங் பஜங்
ஸதே³வமனுஸ்ஸங் ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி. ஸோ த⁴ம்மங் தே³ஸேதி
ஆதி³கல்யாணங் மஜ்ஜே²கல்யாணங் பரியோஸானகல்யாணங், ஸாத்த²ங் ஸப்³யஞ்ஜனங்,
கேவலபரிபுண்ணங் பரிஸுத்³த⁴ங் ப்³ரஹ்மசரியங் பகாஸேதி. ஸாது⁴ கோ² பன ததா²ரூபானங் அரஹதங் த³ஸ்ஸனங் ஹோதீ’’தி.
அம்ப³ட்ட²மாணவோ
256. தேன கோ² பன ஸமயேன ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ அம்ப³ட்டோ² நாம மாணவோ அந்தேவாஸீ ஹோதி அஜ்ஜா²யகோ மந்தத⁴ரோ திண்ணங் வேதா³னங் [பே³தா³னங் (க॰)] பாரகூ³ ஸனிக⁴ண்டு³கேடுபா⁴னங் ஸாக்க²ரப்பபே⁴தா³னங் இதிஹாஸபஞ்சமானங் பத³கோ வெய்யாகரணோ லோகாயதமஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு அனவயோ அனுஞ்ஞாதபடிஞ்ஞாதோ ஸகே ஆசரியகே தேவிஜ்ஜகே பாவசனே – ‘‘யமஹங் ஜானாமி, தங் த்வங் ஜானாஸி; யங் த்வங் ஜானாஸி தமஹங் ஜானாமீ’’தி.
257.
அத² கோ² ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஆமந்தேஸி – ‘‘அயங்,
தாத அம்ப³ட்ட², ஸமணோ கோ³தமோ ஸக்யபுத்தோ ஸக்யகுலா பப்³ப³ஜிதோ கோஸலேஸு
சாரிகங் சரமானோ மஹதா பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் பஞ்சமத்தேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி
இச்சா²னங்க³லங் அனுப்பத்தோ இச்சா²னங்க³லே விஹரதி இச்சா²னங்க³லவனஸண்டே³. தங்
கோ² பன ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ஏவங் கல்யாணோ கித்திஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ –
‘இதிபி ஸோ ப⁴க³வா, அரஹங் ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴ விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ
லோகவிதூ³ அனுத்தரோ புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா² தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴
ப⁴க³வா’. ஸோ இமங் லோகங் ஸதே³வகங் ஸமாரகங் ஸப்³ரஹ்மகங் ஸஸ்ஸமணப்³ராஹ்மணிங்
பஜங் ஸதே³வமனுஸ்ஸங் ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி. ஸோ த⁴ம்மங்
தே³ஸேதி ஆதி³கல்யாணங் மஜ்ஜே²கல்யாணங் பரியோஸானகல்யாணங், ஸாத்த²ங்
ஸப்³யஞ்ஜனங் கேவலபரிபுண்ணங் பரிஸுத்³த⁴ங் ப்³ரஹ்மசரியங் பகாஸேதி. ஸாது⁴ கோ²
பன ததா²ரூபானங் அரஹதங் த³ஸ்ஸனங் ஹோதீதி. ஏஹி த்வங் தாத அம்ப³ட்ட², யேன
ஸமணோ கோ³தமோ தேனுபஸங்கம; உபஸங்கமித்வா ஸமணங்
கோ³தமங் ஜானாஹி, யதி³ வா தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ததா²ஸந்தங்யேவ ஸத்³தோ³
அப்³பு⁴க்³க³தோ, யதி³ வா நோ ததா². யதி³ வா ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ தாதி³ஸோ, யதி³
வா ந தாதி³ஸோ, ததா² மயங் தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் வேதி³ஸ்ஸாமா’’தி.
258.
‘‘யதா² கத²ங் பனாஹங், போ⁴, தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ஜானிஸ்ஸாமி – ‘யதி³ வா
தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ததா²ஸந்தங்யேவ ஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ, யதி³ வா நோ
ததா². யதி³ வா ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ தாதி³ஸோ, யதி³ வா ந தாதி³ஸோ’’’தி?
‘‘ஆக³தானி கோ², தாத அம்ப³ட்ட², அம்ஹாகங் மந்தேஸு
த்³வத்திங்ஸ மஹாபுரிஸலக்க²ணானி, யேஹி ஸமன்னாக³தஸ்ஸ மஹாபுரிஸஸ்ஸ த்³வேயேவ
க³தியோ ப⁴வந்தி அனஞ்ஞா. ஸசே அகா³ரங் அஜ்ஜா²வஸதி, ராஜா ஹோதி சக்கவத்தீ
த⁴ம்மிகோ த⁴ம்மராஜா சாதுரந்தோ விஜிதாவீ ஜனபத³த்தா²வரியப்பத்தோ
ஸத்தரதனஸமன்னாக³தோ . தஸ்ஸிமானி ஸத்த ரதனானி ப⁴வந்தி.
ஸெய்யதி²த³ங் – சக்கரதனங், ஹத்தி²ரதனங், அஸ்ஸரதனங், மணிரதனங்,
இத்தி²ரதனங், க³ஹபதிரதனங், பரிணாயகரதனமேவ ஸத்தமங். பரோஸஹஸ்ஸங் கோ² பனஸ்ஸ
புத்தா ப⁴வந்தி ஸூரா வீரங்க³ரூபா பரஸேனப்பமத்³த³னா.
ஸோ இமங் பத²விங் ஸாக³ரபரியந்தங் அத³ண்டே³ன அஸத்தே²ன த⁴ம்மேன அபி⁴விஜிய
அஜ்ஜா²வஸதி. ஸசே கோ² பன அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜதி , அரஹங் ஹோதி ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴ லோகே விவட்டச்ச²தோ³. அஹங் கோ² பன, தாத அம்ப³ட்ட², மந்தானங் தா³தா; த்வங் மந்தானங் படிக்³க³ஹேதா’’தி.
259.
‘‘ஏவங், போ⁴’’தி கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ
படிஸ்ஸுத்வா உட்டா²யாஸனா ப்³ராஹ்மணங் பொக்க²ரஸாதிங் அபி⁴வாதெ³த்வா
பத³க்கி²ணங் கத்வா வளவாரத²மாருய்ஹ ஸம்ப³ஹுலேஹி
மாணவகேஹி ஸத்³தி⁴ங் யேன இச்சா²னங்க³லவனஸண்டோ³ தேன பாயாஸி. யாவதிகா யானஸ்ஸ
பூ⁴மி யானேன க³ந்த்வா யானா பச்சோரோஹித்வா பத்திகோவ ஆராமங் பாவிஸி. தேன கோ²
பன ஸமயேன ஸம்ப³ஹுலா பி⁴க்கூ² அப்³போ⁴காஸே சங்கமந்தி. அத² கோ² அம்ப³ட்டோ²
மாணவோ யேன தே பி⁴க்கூ² தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா தே பி⁴க்கூ² ஏதத³வோச –
‘‘கஹங் நு கோ², போ⁴, ஏதரஹி ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ விஹரதி? தஞ்ஹி மயங் ப⁴வந்தங்
கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய இதூ⁴பஸங்கந்தா’’தி.
260.
அத² கோ² தேஸங் பி⁴க்கூ²னங் ஏதத³ஹோஸி – ‘‘அயங் கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ
அபி⁴ஞ்ஞாதகோலஞ்ஞோ சேவ அபி⁴ஞ்ஞாதஸ்ஸ ச ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ
அந்தேவாஸீ. அக³ரு கோ² பன ப⁴க³வதோ ஏவரூபேஹி குலபுத்தேஹி ஸத்³தி⁴ங்
கதா²ஸல்லாபோ ஹோதீ’’தி. தே அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஏதத³வோசுங் – ‘‘ஏஸோ அம்ப³ட்ட²
விஹாரோ ஸங்வுதத்³வாரோ, தேன அப்பஸத்³தோ³ உபஸங்கமித்வா அதரமானோ ஆளிந்த³ங்
பவிஸித்வா உக்காஸித்வா அக்³க³ளங் ஆகோடேஹி, விவரிஸ்ஸதி தே ப⁴க³வா
த்³வார’’ந்தி.
261.
அத² கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ யேன ஸோ விஹாரோ ஸங்வுதத்³வாரோ, தேன அப்பஸத்³தோ³
உபஸங்கமித்வா அதரமானோ ஆளிந்த³ங் பவிஸித்வா உக்காஸித்வா அக்³க³ளங் ஆகோடேஸி.
விவரி ப⁴க³வா த்³வாரங். பாவிஸி அம்ப³ட்டோ² மாணவோ. மாணவகாபி பவிஸித்வா
ப⁴க³வதா ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³ங்ஸு, ஸம்மோத³னீயங் கத²ங் ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா
ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங்ஸு. அம்ப³ட்டோ² பன மாணவோ சங்கமந்தோபி நிஸின்னேன ப⁴க³வதா
கஞ்சி கஞ்சி [கிஞ்சி கிஞ்சி (க॰)] கத²ங் ஸாரணீயங் வீதிஸாரேதி, டி²தோபி நிஸின்னேன ப⁴க³வதா கிஞ்சி கிஞ்சி கத²ங் ஸாரணீயங் வீதிஸாரேதி.
262.
அத² கோ² ப⁴க³வா அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஏதத³வோச – ‘‘ஏவங் நு தே, அம்ப³ட்ட²,
ப்³ராஹ்மணேஹி வுத்³தே⁴ஹி மஹல்லகேஹி ஆசரியபாசரியேஹி ஸத்³தி⁴ங் கதா²ஸல்லாபோ
ஹோதி, யத²யித³ங் சரங் திட்ட²ங் நிஸின்னேன மயா கிஞ்சி கிஞ்சி கத²ங் ஸாரணீயங்
வீதிஸாரேதீ’’தி?
பட²மஇப்³ப⁴வாதோ³
263. ‘‘நோ
ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம. க³ச்ச²ந்தோ வா ஹி, போ⁴ கோ³தம, க³ச்ச²ந்தேன ப்³ராஹ்மணோ
ப்³ராஹ்மணேன ஸத்³தி⁴ங் ஸல்லபிதுமரஹதி, டி²தோ வா ஹி, போ⁴ கோ³தம, டி²தேன
ப்³ராஹ்மணோ ப்³ராஹ்மணேன ஸத்³தி⁴ங் ஸல்லபிதுமரஹதி, நிஸின்னோ வா ஹி, போ⁴
கோ³தம, நிஸின்னேன ப்³ராஹ்மணோ ப்³ராஹ்மணேன ஸத்³தி⁴ங் ஸல்லபிதுமரஹதி, ஸயானோ
வா ஹி, போ⁴ கோ³தம, ஸயானேன ப்³ராஹ்மணோ ப்³ராஹ்மணேன ஸத்³தி⁴ங் ஸல்லபிதுமரஹதி.
யே ச கோ² தே, போ⁴ கோ³தம, முண்ட³கா ஸமணகா இப்³பா⁴ கண்ஹா [கிண்ஹா (க॰ ஸீ॰ பீ॰)]
ப³ந்து⁴பாதா³பச்சா, தேஹிபி மே ஸத்³தி⁴ங் ஏவங் கதா²ஸல்லாபோ ஹோதி, யத²ரிவ
போ⁴தா கோ³தமேனா’’தி. ‘‘அத்தி²கவதோ கோ² பன தே, அம்ப³ட்ட², இதா⁴க³மனங் அஹோஸி,
யாயேவ கோ² பனத்தா²ய ஆக³ச்செ²ய்யாத² [ஆக³ச்செ²ய்யாதோ² (ஸீ॰ பீ॰)], தமேவ அத்த²ங் ஸாது⁴கங் மனஸி கரெய்யாத² [மனஸிகரெய்யாதோ² (ஸீ॰ பீ॰)]. அவுஸிதவாயேவ கோ² பன போ⁴ அயங் அம்ப³ட்டோ² மாணவோ வுஸிதமானீ கிமஞ்ஞத்ர அவுஸிதத்தா’’தி.
264.
அத² கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ ப⁴க³வதா அவுஸிதவாதே³ன வுச்சமானோ குபிதோ அனத்தமனோ
ப⁴க³வந்தங்யேவ கு²ங்ஸெந்தோ ப⁴க³வந்தங்யேவ வம்பெ⁴ந்தோ ப⁴க³வந்தங்யேவ
உபவத³மானோ – ‘‘ஸமணோ ச மே, போ⁴, கோ³தமோ பாபிதோ ப⁴விஸ்ஸதீ’’தி ப⁴க³வந்தங்
ஏதத³வோச – ‘‘சண்டா³, போ⁴ கோ³தம, ஸக்யஜாதி; ப²ருஸா, போ⁴ கோ³தம, ஸக்யஜாதி;
லஹுஸா, போ⁴ கோ³தம, ஸக்யஜாதி; ப⁴ஸ்ஸா, போ⁴ கோ³தம, ஸக்யஜாதி; இப்³பா⁴ ஸந்தா இப்³பா⁴ ஸமானா ந ப்³ராஹ்மணே ஸக்கரொந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே க³ருங் கரொந்தி [க³ருகரொந்தி (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)], ந ப்³ராஹ்மணே
மானெந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே பூஜெந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே அபசாயந்தி. தயித³ங், போ⁴
கோ³தம, நச்ச²ன்னங், தயித³ங் நப்பதிரூபங், யதி³மே ஸக்யா இப்³பா⁴ ஸந்தா
இப்³பா⁴ ஸமானா ந ப்³ராஹ்மணே ஸக்கரொந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே க³ருங் கரொந்தி, ந
ப்³ராஹ்மணே மானெந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே பூஜெந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே அபசாயந்தீ’’தி.
இதிஹ அம்ப³ட்டோ² மாணவோ இத³ங் பட²மங் ஸக்யேஸு இப்³ப⁴வாத³ங் நிபாதேஸி.
து³தியஇப்³ப⁴வாதோ³
265.
‘‘கிங் பன தே, அம்ப³ட்ட², ஸக்யா அபரத்³து⁴’’ந்தி? ‘‘ஏகமிதா³ஹங், போ⁴
கோ³தம, ஸமயங் ஆசரியஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ கேனசிதே³வ கரணீயேன
கபிலவத்து²ங் அக³மாஸிங். யேன ஸக்யானங் ஸந்தா⁴கா³ரங் தேனுபஸங்கமிங். தேன கோ²
பன ஸமயேன ஸம்ப³ஹுலா ஸக்யா சேவ ஸக்யகுமாரா ச ஸந்தா⁴கா³ரே [ஸந்தா²கா³ரே (ஸீ॰ பீ॰)] உச்சேஸு ஆஸனேஸு நிஸின்னா ஹொந்தி அஞ்ஞமஞ்ஞங் அங்கு³லிபதோத³கேஹி [அங்கு³லிபதோத³கேன (பீ॰)]
ஸஞ்ஜக்³க⁴ந்தா ஸங்கீளந்தா, அஞ்ஞத³த்து² மமஞ்ஞேவ மஞ்ஞே அனுஜக்³க⁴ந்தா, ந
மங் கோசி ஆஸனேனபி நிமந்தேஸி. தயித³ங், போ⁴ கோ³தம, நச்ச²ன்னங், தயித³ங்
நப்பதிரூபங், யதி³மே ஸக்யா இப்³பா⁴ ஸந்தா இப்³பா⁴
ஸமானா ந ப்³ராஹ்மணே ஸக்கரொந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே க³ருங் கரொந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே
மானெந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே பூஜெந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே அபசாயந்தீ’’தி. இதிஹ
அம்ப³ட்டோ² மாணவோ இத³ங் து³தியங் ஸக்யேஸு இப்³ப⁴வாத³ங் நிபாதேஸி.
ததியஇப்³ப⁴வாதோ³
266. ‘‘லடுகிகாபி
கோ², அம்ப³ட்ட², ஸகுணிகா ஸகே குலாவகே காமலாபினீ ஹோதி. ஸகங் கோ² பனேதங்,
அம்ப³ட்ட², ஸக்யானங் யதி³த³ங் கபிலவத்து²ங், நாரஹதாயஸ்மா அம்ப³ட்டோ² இமாய
அப்பமத்தாய அபி⁴ஸஜ்ஜிது’’ந்தி. ‘‘சத்தாரோமே, போ⁴ கோ³தம, வண்ணா – க²த்தியா
ப்³ராஹ்மணா வெஸ்ஸா ஸுத்³தா³. இமேஸஞ்ஹி, போ⁴ கோ³தம, சதுன்னங் வண்ணானங் தயோ
வண்ணா – க²த்தியா ச வெஸ்ஸா ச ஸுத்³தா³ ச – அஞ்ஞத³த்து² ப்³ராஹ்மணஸ்ஸேவ
பரிசாரகா ஸம்பஜ்ஜந்தி. தயித³ங், போ⁴ கோ³தம ,
நச்ச²ன்னங், தயித³ங் நப்பதிரூபங், யதி³மே ஸக்யா இப்³பா⁴ ஸந்தா இப்³பா⁴
ஸமானா ந ப்³ராஹ்மணே ஸக்கரொந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே க³ருங் கரொந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே
மானெந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே பூஜெந்தி, ந ப்³ராஹ்மணே அபசாயந்தீ’’தி. இதிஹ
அம்ப³ட்டோ² மாணவோ இத³ங் ததியங் ஸக்யேஸு இப்³ப⁴வாத³ங் நிபாதேஸி.
தா³ஸிபுத்தவாதோ³
267. அத²
கோ² ப⁴க³வதோ ஏதத³ஹோஸி – ‘‘அதிபா³ள்ஹங் கோ² அயங் அம்ப³ட்டோ² மாணவோ ஸக்யேஸு
இப்³ப⁴வாதே³ன நிம்மாதே³தி, யங்னூனாஹங் கொ³த்தங் புச்செ²ய்ய’’ந்தி. அத² கோ²
ப⁴க³வா அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஏதத³வோச – ‘‘கத²ங் கொ³த்தோஸி, அம்ப³ட்டா²’’தி?
‘‘கண்ஹாயனோஹமஸ்மி, போ⁴ கோ³தமா’’தி. போராணங் கோ² பன தே அம்ப³ட்ட²
மாதாபெத்திகங் நாமகொ³த்தங் அனுஸ்ஸரதோ அய்யபுத்தா ஸக்யா ப⁴வந்தி;
தா³ஸிபுத்தோ த்வமஸி ஸக்யானங். ஸக்யா கோ² பன, அம்ப³ட்ட², ராஜானங் ஓக்காகங்
பிதாமஹங் த³ஹந்தி.
‘‘பூ⁴தபுப்³ப³ங், அம்ப³ட்ட², ராஜா ஓக்காகோ யா ஸா மஹேஸீ பியா மனாபா, தஸ்ஸா புத்தஸ்ஸ ரஜ்ஜங் பரிணாமேதுகாமோ ஜெட்ட²குமாரே ரட்ட²ஸ்மா பப்³பா³ஜேஸி – ஓக்காமுக²ங் கரகண்ட³ங் [உக்காமுக²ங் கரகண்டு³ங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰)] ஹத்தி²னிகங் ஸினிஸூரங் [ஸினிபுரங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰)].
தே ரட்ட²ஸ்மா பப்³பா³ஜிதா ஹிமவந்தபஸ்ஸே பொக்க²ரணியா தீரே மஹாஸாகஸண்டோ³,
தத்த² வாஸங் கப்பேஸுங். தே ஜாதிஸம்பே⁴த³ப⁴யா ஸகாஹி ப⁴கி³னீஹி ஸத்³தி⁴ங்
ஸங்வாஸங் கப்பேஸுங்.
‘‘அத² கோ², அம்ப³ட்ட², ராஜா ஓக்காகோ அமச்சே பாரிஸஜ்ஜே
ஆமந்தேஸி – ‘கஹங் நு கோ², போ⁴, ஏதரஹி குமாரா ஸம்மந்தீ’தி? ‘அத்தி², தே³வ,
ஹிமவந்தபஸ்ஸே பொக்க²ரணியா தீரே மஹாஸாகஸண்டோ³ ,
தத்தே²தரஹி குமாரா ஸம்மந்தி. தே ஜாதிஸம்பே⁴த³ப⁴யா ஸகாஹி ப⁴கி³னீஹி
ஸத்³தி⁴ங் ஸங்வாஸங் கப்பெந்தீ’தி. அத² கோ², அம்ப³ட்ட², ராஜா ஓக்காகோ
உதா³னங் உதா³னேஸி – ‘ஸக்யா வத, போ⁴, குமாரா, பரமஸக்யா வத, போ⁴, குமாரா’தி. தத³க்³கே³ கோ² பன அம்ப³ட்ட² ஸக்யா பஞ்ஞாயந்தி; ஸோ ச நேஸங் புப்³ப³புரிஸோ.
‘‘ரஞ்ஞோ கோ² பன, அம்ப³ட்ட², ஓக்காகஸ்ஸ தி³ஸா நாம தா³ஸீ அஹோஸி. ஸா கண்ஹங் நாம [ஸா கண்ஹங் (பீ॰)]
ஜனேஸி. ஜாதோ கண்ஹோ பப்³யாஹாஸி – ‘தோ⁴வத² மங், அம்ம, நஹாபேத² மங் அம்ம,
இமஸ்மா மங் அஸுசிஸ்மா பரிமோசேத², அத்தா²ய வோ ப⁴விஸ்ஸாமீ’தி. யதா² கோ² பன
அம்ப³ட்ட² ஏதரஹி மனுஸ்ஸா பிஸாசே தி³ஸ்வா ‘பிஸாசா’தி ஸஞ்ஜானந்தி; ஏவமேவ கோ²,
அம்ப³ட்ட², தேன கோ² பன ஸமயேன மனுஸ்ஸா பிஸாசே ‘கண்ஹா’தி ஸஞ்ஜானந்தி. தே
ஏவமாஹங்ஸு – ‘அயங் ஜாதோ பப்³யாஹாஸி, கண்ஹோ ஜாதோ, பிஸாசோ ஜாதோ’தி. தத³க்³கே³
கோ² பன, அம்ப³ட்ட² கண்ஹாயனா பஞ்ஞாயந்தி, ஸோ ச கண்ஹாயனானங் புப்³ப³புரிஸோ. இதி கோ² தே , அம்ப³ட்ட², போராணங் மாதாபெத்திகங் நாமகொ³த்தங் அனுஸ்ஸரதோ அய்யபுத்தா ஸக்யா ப⁴வந்தி, தா³ஸிபுத்தோ த்வமஸி ஸக்யான’’ந்தி.
268.
ஏவங் வுத்தே, தே மாணவகா ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோசுங் – ‘‘மா ப⁴வங் கோ³தமோ
அம்ப³ட்ட²ங் அதிபா³ள்ஹங் தா³ஸிபுத்தவாதே³ன நிம்மாதே³ஸி. ஸுஜாதோ ச, போ⁴
கோ³தம அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, குலபுத்தோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, ப³ஹுஸ்ஸுதோ ச
அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, கல்யாணவாக்கரணோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, பண்டி³தோ ச
அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, பஹோதி ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ போ⁴தா கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங்
அஸ்மிங் வசனே படிமந்தேது’’ந்தி.
269.
அத² கோ² ப⁴க³வா தே மாணவகே ஏதத³வோச – ‘‘ஸசே கோ² தும்ஹாகங் மாணவகானங் ஏவங்
ஹோதி – ‘து³ஜ்ஜாதோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, அகுலபுத்தோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ,
அப்பஸ்ஸுதோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, அகல்யாணவாக்கரணோ ச
அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, து³ப்பஞ்ஞோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, ந ச பஹோதி அம்ப³ட்டோ²
மாணவோ ஸமணேன கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங் அஸ்மிங் வசனே படிமந்தேது’ந்தி, திட்ட²து
அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, தும்ஹே மயா ஸத்³தி⁴ங் மந்தவ்ஹோ அஸ்மிங் வசனே. ஸசே பன
தும்ஹாகங் மாணவகானங் ஏவங் ஹோதி – ‘ஸுஜாதோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, குலபுத்தோ ச
அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, ப³ஹுஸ்ஸுதோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, கல்யாணவாக்கரணோ ச
அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, பண்டி³தோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, பஹோதி ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ
ஸமணேன கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங் அஸ்மிங் வசனே படிமந்தேது’ந்தி, திட்ட²த² தும்ஹே; அம்ப³ட்டோ² மாணவோ மயா ஸத்³தி⁴ங் படிமந்தேதூ’’தி.
‘‘ஸுஜாதோ ச, போ⁴ கோ³தம, அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, குலபுத்தோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, ப³ஹுஸ்ஸுதோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, கல்யாணவாக்கரணோ
ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, பண்டி³தோ ச அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, பஹோதி ச அம்ப³ட்டோ²
மாணவோ போ⁴தா கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங் அஸ்மிங் வசனே படிமந்தேதுங், துண்ஹீ மயங்
ப⁴விஸ்ஸாம, அம்ப³ட்டோ² மாணவோ போ⁴தா கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங் அஸ்மிங் வசனே
படிமந்தேதூ’’தி.
270.
அத² கோ² ப⁴க³வா அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஏதத³வோச – ‘‘அயங் கோ² பன தே,
அம்ப³ட்ட², ஸஹத⁴ம்மிகோ பஞ்ஹோ ஆக³ச்ச²தி, அகாமா ப்³யாகாதப்³போ³. ஸசே த்வங் ந
ப்³யாகரிஸ்ஸஸி, அஞ்ஞேன வா அஞ்ஞங் படிசரிஸ்ஸஸி, துண்ஹீ வா ப⁴விஸ்ஸஸி,
பக்கமிஸ்ஸஸி வா எத்தே²வ தே ஸத்ததா⁴ முத்³தா⁴
ப²லிஸ்ஸதி. தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², கிந்தி தே ஸுதங் ப்³ராஹ்மணானங்
வுத்³தா⁴னங் மஹல்லகானங் ஆசரியபாசரியானங் பா⁴ஸமானானங் குதோபபு⁴திகா
கண்ஹாயனா, கோ ச கண்ஹாயனானங் புப்³ப³புரிஸோ’’தி?
ஏவங் வுத்தே, அம்ப³ட்டோ² மாணவோ துண்ஹீ அஹோஸி.
து³தியம்பி கோ² ப⁴க³வா அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஏதத³வோச – ‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி,
அம்ப³ட்ட², கிந்தி தே ஸுதங் ப்³ராஹ்மணானங் வுத்³தா⁴னங் மஹல்லகானங்
ஆசரியபாசரியானங் பா⁴ஸமானானங் குதோபபு⁴திகா கண்ஹாயனா, கோ ச கண்ஹாயனானங்
புப்³ப³புரிஸோ’’தி? து³தியம்பி கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ துண்ஹீ அஹோஸி. அத²
கோ² ப⁴க³வா அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஏதத³வோச – ‘‘ப்³யாகரோஹி தா³னி அம்ப³ட்ட², ந
தா³னி, தே துண்ஹீபா⁴வஸ்ஸ காலோ. யோ கோ², அம்ப³ட்ட², ததா²க³தேன யாவததியகங் ஸஹத⁴ம்மிகங் பஞ்ஹங் புட்டோ² ந ப்³யாகரோதி, எத்தே²வஸ்ஸ ஸத்ததா⁴ முத்³தா⁴ ப²லிஸ்ஸதீ’’தி.
271. தேன கோ² பன ஸமயேன வஜிரபாணீ யக்கோ² மஹந்தங் அயோகூடங் ஆதா³ய ஆதி³த்தங் ஸம்பஜ்ஜலிதங் ஸஜோதிபூ⁴தங் [ஸஞ்ஜோதிபூ⁴தங் (ஸ்யா॰)]
அம்ப³ட்ட²ஸ்ஸ மாணவஸ்ஸ உபரி வேஹாஸங் டி²தோ ஹோதி – ‘‘ஸசாயங் அம்ப³ட்டோ²
மாணவோ ப⁴க³வதா யாவததியகங் ஸஹத⁴ம்மிகங் பஞ்ஹங் புட்டோ² ந ப்³யாகரிஸ்ஸதி,
எத்தே²வஸ்ஸ ஸத்ததா⁴ முத்³த⁴ங் பா²லெஸ்ஸாமீ’’தி. தங் கோ² பன வஜிரபாணிங்
யக்க²ங் ப⁴க³வா சேவ பஸ்ஸதி அம்ப³ட்டோ² ச மாணவோ.
272.
அத² கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ பீ⁴தோ ஸங்விக்³கோ³ லோமஹட்ட²ஜாதோ ப⁴க³வந்தங்யேவ
தாணங் க³வேஸீ ப⁴க³வந்தங்யேவ லேணங் க³வேஸீ ப⁴க³வந்தங்யேவ ஸரணங் க³வேஸீ –
உபனிஸீதி³த்வா ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘கிமேதங் [கிங் மே தங் (க॰)] ப⁴வங் கோ³தமோ ஆஹ? புனப⁴வங் கோ³தமோ ப்³ரவிதூ’’தி [ப்³ரூது (ஸ்யா॰)].
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², கிந்தி தே ஸுதங் ப்³ராஹ்மணானங் வுத்³தா⁴னங் மஹல்லகானங் ஆசரியபாசரியானங்
பா⁴ஸமானானங் குதோபபு⁴திகா கண்ஹாயனா, கோ ச கண்ஹாயனானங் புப்³ப³புரிஸோ’’தி?
‘‘ஏவமேவ மே, போ⁴ கோ³தம, ஸுதங் யதே²வ ப⁴வங் கோ³தமோ ஆஹ. ததோபபு⁴திகா
கண்ஹாயனா; ஸோ ச கண்ஹாயனானங் புப்³ப³புரிஸோ’’தி.
அம்ப³ட்ட²வங்ஸகதா²
273. ஏவங்
வுத்தே, தே மாணவகா உன்னாதி³னோ உச்சாஸத்³த³மஹாஸத்³தா³ அஹேஸுங் –
‘‘து³ஜ்ஜாதோ கிர, போ⁴, அம்ப³ட்டோ² மாணவோ; அகுலபுத்தோ கிர, போ⁴, அம்ப³ட்டோ²
மாணவோ; தா³ஸிபுத்தோ கிர, போ⁴, அம்ப³ட்டோ² மாணவோ ஸக்யானங். அய்யபுத்தா கிர,
போ⁴, அம்ப³ட்ட²ஸ்ஸ மாணவஸ்ஸ ஸக்யா ப⁴வந்தி. த⁴ம்மவாதி³ங்யேவ கிர மயங் ஸமணங் கோ³தமங் அபஸாதே³தப்³ப³ங் அமஞ்ஞிம்ஹா’’தி.
274. அத² கோ² ப⁴க³வதோ ஏதத³ஹோஸி – ‘‘அதிபா³ள்ஹங் கோ² இமே
மாணவகா அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் தா³ஸிபுத்தவாதே³ன நிம்மாதெ³ந்தி, யங்னூனாஹங்
பரிமோசெய்ய’’ந்தி. அத² கோ² ப⁴க³வா தே மாணவகே ஏதத³வோச – ‘‘மா கோ² தும்ஹே,
மாணவகா, அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் அதிபா³ள்ஹங் தா³ஸிபுத்தவாதே³ன நிம்மாதே³த².
உளாரோ ஸோ கண்ஹோ இஸி அஹோஸி. ஸோ த³க்கி²ணஜனபத³ங் க³ந்த்வா ப்³ரஹ்மமந்தே
அதீ⁴யித்வா ராஜானங் ஓக்காகங் உபஸங்கமித்வா மத்³த³ரூபிங் தீ⁴தரங் யாசி. தஸ்ஸ
ராஜா ஓக்காகோ – ‘கோ நேவங் ரே அயங் மய்ஹங் தா³ஸிபுத்தோ ஸமானோ மத்³த³ரூபிங்
தீ⁴தரங் யாசதீ’’’ தி, குபிதோ அனத்தமனோ கு²ரப்பங் ஸன்னய்ஹி [ஸன்னஹி (க॰)]. ஸோ தங் கு²ரப்பங் நேவ அஸக்கி² முஞ்சிதுங், நோ படிஸங்ஹரிதுங்.
‘‘அத² கோ², மாணவகா, அமச்சா பாரிஸஜ்ஜா கண்ஹங் இஸிங் உபஸங்கமித்வா ஏதத³வோசுங் – ‘ஸொத்தி², ப⁴த்³த³ந்தே [ப⁴த³ந்தே (ஸீ॰ ஸ்யா॰)],
ஹோது ரஞ்ஞோ; ஸொத்தி², ப⁴த்³த³ந்தே, ஹோது ரஞ்ஞோ’தி. ‘ஸொத்தி² ப⁴விஸ்ஸதி
ரஞ்ஞோ, அபி ச ராஜா யதி³ அதோ⁴ கு²ரப்பங் முஞ்சிஸ்ஸதி, யாவதா ரஞ்ஞோ விஜிதங்,
எத்தாவதா பத²வீ உந்த்³ரியிஸ்ஸதீ’தி. ‘ஸொத்தி², ப⁴த்³த³ந்தே, ஹோது ரஞ்ஞோ,
ஸொத்தி² ஜனபத³ஸ்ஸா’தி. ‘ஸொத்தி² ப⁴விஸ்ஸதி ரஞ்ஞோ, ஸொத்தி² ஜனபத³ஸ்ஸ, அபி ச
ராஜா யதி³ உத்³த⁴ங் கு²ரப்பங் முஞ்சிஸ்ஸதி, யாவதா ரஞ்ஞோ விஜிதங், எத்தாவதா
ஸத்த வஸ்ஸானி தே³வோ ந வஸ்ஸிஸ்ஸதீ’தி. ‘ஸொத்தி², ப⁴த்³த³ந்தே, ஹோது ரஞ்ஞோ
ஸொத்தி² ஜனபத³ஸ்ஸ தே³வோ ச வஸ்ஸதூ’தி. ‘ஸொத்தி² ப⁴விஸ்ஸதி ரஞ்ஞோ ஸொத்தி²
ஜனபத³ஸ்ஸ தே³வோ ச வஸ்ஸிஸ்ஸதி, அபி ச ராஜா
ஜெட்ட²குமாரே கு²ரப்பங் பதிட்டா²பேது, ஸொத்தி² குமாரோ பல்லோமோ
ப⁴விஸ்ஸதீ’தி. அத² கோ², மாணவகா, அமச்சா ஓக்காகஸ்ஸ ஆரோசேஸுங் – ‘ஓக்காகோ
ஜெட்ட²குமாரே கு²ரப்பங் பதிட்டா²பேது. ஸொத்தி² குமாரோ பல்லோமோ
ப⁴விஸ்ஸதீ’தி. அத² கோ² ராஜா ஓக்காகோ ஜெட்ட²குமாரே கு²ரப்பங் பதிட்ட²பேஸி, ஸொத்தி² குமாரோ பல்லோமோ ஸமப⁴வி. அத² கோ² தஸ்ஸ ராஜா ஓக்காகோ பீ⁴தோ ஸங்விக்³கோ³ லோமஹட்ட²ஜாதோ ப்³ரஹ்மத³ண்டே³ன
தஜ்ஜிதோ மத்³த³ரூபிங் தீ⁴தரங் அதா³ஸி. மா கோ² தும்ஹே, மாணவகா, அம்ப³ட்ட²ங்
மாணவங் அதிபா³ள்ஹங் தா³ஸிபுத்தவாதே³ன நிம்மாதே³த², உளாரோ ஸோ கண்ஹோ இஸி
அஹோஸீ’’தி.
க²த்தியஸெட்ட²பா⁴வோ
275.
அத² கோ² ப⁴க³வா அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஆமந்தேஸி – ‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி,
அம்ப³ட்ட², இத⁴ க²த்தியகுமாரோ ப்³ராஹ்மணகஞ்ஞாய ஸத்³தி⁴ங் ஸங்வாஸங்
கப்பெய்ய, தேஸங் ஸங்வாஸமன்வாய புத்தோ ஜாயேத². யோ ஸோ க²த்தியகுமாரேன
ப்³ராஹ்மணகஞ்ஞாய புத்தோ உப்பன்னோ, அபி நு ஸோ லபே⁴த² ப்³ராஹ்மணேஸு ஆஸனங் வா
உத³கங் வா’’தி? ‘‘லபே⁴த², போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினு நங் ப்³ராஹ்மணா போ⁴ஜெய்யுங்
ஸத்³தே⁴ வா தா²லிபாகே வா யஞ்ஞே வா பாஹுனே வா’’தி? ‘‘போ⁴ஜெய்யுங், போ⁴
கோ³தம’’. ‘‘அபினு நங் ப்³ராஹ்மணா மந்தே வாசெய்யுங் வா நோ வா’’தி?
‘‘வாசெய்யுங், போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினுஸ்ஸ இத்தீ²ஸு ஆவடங் வா அஸ்ஸ அனாவடங்
வா’’தி? ‘‘அனாவடங் ஹிஸ்ஸ, போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினு நங் க²த்தியா
க²த்தியாபி⁴ஸேகேன அபி⁴ஸிஞ்செய்யு’’ந்தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘தங்
கிஸ்ஸ ஹேது’’? ‘‘மாதிதோ ஹி, போ⁴ கோ³தம, அனுபபன்னோ’’தி.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², இத⁴ ப்³ராஹ்மணகுமாரோ க²த்தியகஞ்ஞாய
ஸத்³தி⁴ங் ஸங்வாஸங் கப்பெய்ய, தேஸங் ஸங்வாஸமன்வாய புத்தோ ஜாயேத². யோ ஸோ
ப்³ராஹ்மணகுமாரேன க²த்தியகஞ்ஞாய புத்தோ உப்பன்னோ, அபினு ஸோ லபே⁴த²
ப்³ராஹ்மணேஸு ஆஸனங் வா உத³கங் வா’’தி? ‘‘லபே⁴த², போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினு நங்
ப்³ராஹ்மணா போ⁴ஜெய்யுங் ஸத்³தே⁴ வா தா²லிபாகே வா யஞ்ஞே வா பாஹுனே வா’’தி?
‘‘போ⁴ஜெய்யுங், போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினு நங் ப்³ராஹ்மணா மந்தே வாசெய்யுங் வா
நோ வா’’தி? ‘‘வாசெய்யுங், போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினுஸ்ஸ
இத்தீ²ஸு ஆவடங் வா அஸ்ஸ அனாவடங் வா’’தி? ‘‘அனாவடங் ஹிஸ்ஸ, போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘அபினு நங் க²த்தியா க²த்தியாபி⁴ஸேகேன அபி⁴ஸிஞ்செய்யு’’ந்தி? ‘‘நோ ஹித³ங்,
போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘தங் கிஸ்ஸ ஹேது’’? ‘‘பிதிதோ ஹி, போ⁴ கோ³தம, அனுபபன்னோ’’தி.
276.
‘‘இதி கோ², அம்ப³ட்ட², இத்தி²யா வா இத்தி²ங் கரித்வா புரிஸேன வா புரிஸங்
கரித்வா க²த்தியாவ ஸெட்டா², ஹீனா ப்³ராஹ்மணா. தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட²,
இத⁴ ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் கிஸ்மிஞ்சிதே³வ பகரணே கு²ரமுண்ட³ங் கரித்வா
ப⁴ஸ்ஸபுடேன வதி⁴த்வா ரட்டா² வா நக³ரா வா பப்³பா³ஜெய்யுங். அபினு ஸோ லபே⁴த² ப்³ராஹ்மணேஸு ஆஸனங் வா உத³கங் வா’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’ .
‘‘அபினு நங் ப்³ராஹ்மணா போ⁴ஜெய்யுங் ஸத்³தே⁴ வா தா²லிபாகே வா யஞ்ஞே வா
பாஹுனே வா’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினு நங் ப்³ராஹ்மணா மந்தே
வாசெய்யுங் வா நோ வா’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினுஸ்ஸ இத்தீ²ஸு
ஆவடங் வா அஸ்ஸ அனாவடங் வா’’தி? ‘‘ஆவடங் ஹிஸ்ஸ, போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², இத⁴ க²த்தியா க²த்தியங் கிஸ்மிஞ்சிதே³வ பகரணே
கு²ரமுண்ட³ங் கரித்வா ப⁴ஸ்ஸபுடேன வதி⁴த்வா ரட்டா² வா நக³ரா வா
பப்³பா³ஜெய்யுங். அபினு ஸோ லபே⁴த² ப்³ராஹ்மணேஸு ஆஸனங் வா உத³கங் வா’’தி?
‘‘லபே⁴த², போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினு நங் ப்³ராஹ்மணா போ⁴ஜெய்யுங் ஸத்³தே⁴ வா
தா²லிபாகே வா யஞ்ஞே வா பாஹுனே வா’’தி? ‘‘போ⁴ஜெய்யுங், போ⁴ கோ³தம’’. ‘‘அபினு
நங் ப்³ராஹ்மணா மந்தே வாசெய்யுங் வா நோ வா’’தி? ‘‘வாசெய்யுங், போ⁴
கோ³தம’’. ‘‘அபினுஸ்ஸ இத்தீ²ஸு ஆவடங் வா அஸ்ஸ அனாவடங் வா’’தி? ‘‘அனாவடங்
ஹிஸ்ஸ, போ⁴ கோ³தம’’.
277. ‘‘எத்தாவதா கோ², அம்ப³ட்ட², க²த்தியோ பரமனிஹீனதங் பத்தோ
ஹோதி, யதே³வ நங் க²த்தியா கு²ரமுண்ட³ங் கரித்வா ப⁴ஸ்ஸபுடேன வதி⁴த்வா
ரட்டா² வா நக³ரா வா பப்³பா³ஜெந்தி. இதி கோ², அம்ப³ட்ட², யதா³ க²த்தியோ
பரமனிஹீனதங் பத்தோ ஹோதி, ததா³பி க²த்தியாவ ஸெட்டா², ஹீனா ப்³ராஹ்மணா.
ப்³ரஹ்முனா பேஸா, அம்ப³ட்ட² [ப்³ரஹ்முனாபி அம்ப³ட்ட² (க॰), ப்³ரஹ்முனாபி ஏஸோ அம்ப³ட்ட² (பீ॰)], ஸனங்குமாரேன கா³தா² பா⁴ஸிதா –
‘க²த்தியோ ஸெட்டோ² ஜனேதஸ்மிங்,
யே கொ³த்தபடிஸாரினோ;
விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ,
ஸோ ஸெட்டோ² தே³வமானுஸே’தி.
‘‘ஸா கோ² பனேஸா, அம்ப³ட்ட², ப்³ரஹ்முனா ஸனங்குமாரேன
கா³தா² ஸுகீ³தா நோ து³க்³கீ³தா, ஸுபா⁴ஸிதா நோ து³ப்³பா⁴ஸிதா, அத்த²ஸங்ஹிதா
நோ அனத்த²ஸங்ஹிதா, அனுமதா மயா. அஹம்பி ஹி, அம்ப³ட்ட², ஏவங் வதா³மி –
யே கொ³த்தபடிஸாரினோ;
விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ,
ஸோ ஸெட்டோ² தே³வமானுஸே’தி.
பா⁴ணவாரோ பட²மோ.
விஜ்ஜாசரணகதா²
278. ‘‘கதமங்
பன தங், போ⁴ கோ³தம, சரணங், கதமா ச பன ஸா விஜ்ஜா’’தி? ‘‘ந கோ², அம்ப³ட்ட²,
அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய ஜாதிவாதோ³ வா வுச்சதி, கொ³த்தவாதோ³ வா
வுச்சதி, மானவாதோ³ வா வுச்சதி – ‘அரஹஸி வா மங் த்வங், ந வா மங் த்வங்
அரஹஸீ’தி. யத்த² கோ², அம்ப³ட்ட², ஆவாஹோ வா ஹோதி, விவாஹோ வா ஹோதி,
ஆவாஹவிவாஹோ வா ஹோதி, எத்தே²தங் வுச்சதி ஜாதிவாதோ³ வா இதிபி கொ³த்தவாதோ³ வா
இதிபி மானவாதோ³ வா இதிபி – ‘அரஹஸி வா மங் த்வங், ந வா மங் த்வங் அரஹஸீ’தி.
யே ஹி கேசி அம்ப³ட்ட² ஜாதிவாத³வினிப³த்³தா⁴ வா கொ³த்தவாத³வினிப³த்³தா⁴ வா
மானவாத³வினிப³த்³தா⁴ வா ஆவாஹவிவாஹவினிப³த்³தா⁴ வா, ஆரகா தே அனுத்தராய
விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய. பஹாய கோ², அம்ப³ட்ட², ஜாதிவாத³வினிப³த்³த⁴ஞ்ச
கொ³த்தவாத³வினிப³த்³த⁴ஞ்ச மானவாத³வினிப³த்³த⁴ஞ்ச ஆவாஹவிவாஹவினிப³த்³த⁴ஞ்ச அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய ஸச்சி²கிரியா ஹோதீ’’தி.
279.
‘‘கதமங் பன தங், போ⁴ கோ³தம, சரணங், கதமா ச ஸா விஜ்ஜா’’தி? ‘‘இத⁴,
அம்ப³ட்ட², ததா²க³தோ லோகே உப்பஜ்ஜதி அரஹங் ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴
விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ லோகவிதூ³ அனுத்தரோ புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா²
தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா. ஸோ இமங் லோகங் ஸதே³வகங் ஸமாரகங்
ஸப்³ரஹ்மகங் ஸஸ்ஸமணப்³ராஹ்மணிங் பஜங் ஸதே³வமனுஸ்ஸங் ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா
ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி. ஸோ த⁴ம்மங் தே³ஸேதி ஆதி³கல்யாணங் மஜ்ஜே²கல்யாணங்
பரியோஸானகல்யாணங் ஸாத்த²ங் ஸப்³யஞ்ஜனங் கேவலபரிபுண்ணங் பரிஸுத்³த⁴ங்
ப்³ரஹ்மசரியங் பகாஸேதி. தங் த⁴ம்மங் ஸுணாதி க³ஹபதி வா க³ஹபதிபுத்தோ வா
அஞ்ஞதரஸ்மிங் வா குலே பச்சாஜாதோ. ஸோ தங் த⁴ம்மங் ஸுத்வா ததா²க³தே ஸத்³த⁴ங் படிலப⁴தி. ஸோ தேன ஸத்³தா⁴படிலாபே⁴ன ஸமன்னாக³தோ இதி படிஸஞ்சிக்க²தி…பே॰… (யதா² 191 ஆத³யோ அனுச்சே²தா³, ஏவங் வித்தா²ரேதப்³ப³ங்).…
‘‘ஸோ விவிச்சேவ காமேஹி, விவிச்ச அகுஸலேஹி த⁴ம்மேஹி,
ஸவிதக்கங் ஸவிசாரங் விவேகஜங் பீதிஸுக²ங் பட²மங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ
விஹரதி…பே॰… இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி சரணஸ்மிங்.
‘‘புன சபரங், அம்ப³ட்ட², பி⁴க்கு² விதக்கவிசாரானங்
வூபஸமா அஜ்ஜ²த்தங் ஸம்பஸாத³னங் சேதஸோ ஏகோதி³பா⁴வங் அவிதக்கங் அவிசாரங்
ஸமாதி⁴ஜங் பீதிஸுக²ங் து³தியங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி…பே॰… இத³ம்பிஸ்ஸ
ஹோதி சரணஸ்மிங்.
‘‘புன சபரங், அம்ப³ட்ட², பி⁴க்கு² பீதியா ச விராகா³
உபெக்க²கோ ச விஹரதி ஸதோ ச ஸம்பஜானோ, ஸுக²ஞ்ச காயேன படிஸங்வேதே³தி, யங் தங்
அரியா ஆசிக்க²ந்தி – ‘‘உபெக்க²கோ ஸதிமா ஸுக²விஹாரீ’தி, ததியங் ஜா²னங்
உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி…பே॰… இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி சரணஸ்மிங்.
‘‘புன சபரங், அம்ப³ட்ட², பி⁴க்கு² ஸுக²ஸ்ஸ ச பஹானா
து³க்க²ஸ்ஸ ச பஹானா, புப்³பே³வ ஸோமனஸ்ஸதோ³மனஸ்ஸானங் அத்த²ங்க³மா
அது³க்க²மஸுக²ங் உபெக்கா²ஸதிபாரிஸுத்³தி⁴ங் சதுத்த²ங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ
விஹரதி…பே॰… இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி சரணஸ்மிங். இத³ங் கோ² தங், அம்ப³ட்ட², சரணங்.
‘‘ஸோ ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஞாணத³ஸ்ஸனாய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி…பே॰… இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி விஜ்ஜாய…பே॰… நாபரங் இத்த²த்தாயாதி பஜானாதி, இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி விஜ்ஜாய. அயங் கோ² ஸா, அம்ப³ட்ட², விஜ்ஜா.
‘‘அயங் வுச்சதி, அம்ப³ட்ட², பி⁴க்கு² ‘விஜ்ஜாஸம்பன்னோ’
இதிபி, ‘சரணஸம்பன்னோ’ இதிபி, ‘விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ’ இதிபி. இமாய ச அம்ப³ட்ட²
விஜ்ஜாஸம்பதா³ய சரணஸம்பதா³ய ச அஞ்ஞா விஜ்ஜாஸம்பதா³ ச சரணஸம்பதா³ ச
உத்தரிதரா வா பணீததரா வா நத்தி².
சதுஅபாயமுக²ங்
280. ‘‘இமாய கோ², அம்ப³ட்ட², அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய
சத்தாரி அபாயமுகா²னி ப⁴வந்தி. கதமானி சத்தாரி? இத⁴, அம்ப³ட்ட², ஏகச்சோ
ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா இமஞ்ஞேவ அனுத்தரங் விஜ்ஜாசரணஸம்பத³ங்
அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ கா²ரிவித⁴மாதா³ய [கா²ரிவிவித⁴மாதா³ய (ஸீ॰ ஸ்யா॰ பீ॰)]
அரஞ்ஞாயதனங் அஜ்ஜோ²கா³ஹதி – ‘பவத்தப²லபோ⁴ஜனோ ப⁴விஸ்ஸாமீ’தி. ஸோ
அஞ்ஞத³த்து² விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னஸ்ஸேவ பரிசாரகோ ஸம்பஜ்ஜதி. இமாய கோ²,
அம்ப³ட்ட², அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய இத³ங் பட²மங் அபாயமுக²ங் ப⁴வதி.
‘‘புன சபரங், அம்ப³ட்ட², இதே⁴கச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா இமஞ்சேவ அனுத்தரங் விஜ்ஜாசரணஸம்பத³ங் அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ பவத்தப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ குதா³லபிடகங் [குத்³தா³லபிடகங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰ பீ॰)]
ஆதா³ய அரஞ்ஞவனங் அஜ்ஜோ²கா³ஹதி – ‘கந்த³மூலப²லபோ⁴ஜனோ ப⁴விஸ்ஸாமீ’தி. ஸோ
அஞ்ஞத³த்து² விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னஸ்ஸேவ பரிசாரகோ ஸம்பஜ்ஜதி. இமாய கோ²,
அம்ப³ட்ட², அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய இத³ங் து³தியங் அபாயமுக²ங் ப⁴வதி.
‘‘புன சபரங், அம்ப³ட்ட²,
இதே⁴கச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா இமஞ்சேவ அனுத்தரங் விஜ்ஜாசரணஸம்பத³ங்
அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ பவத்தப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ கந்த³மூலப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச
அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ கா³மஸாமந்தங் வா நிக³மஸாமந்தங் வா அக்³யாகா³ரங் கரித்வா
அக்³கி³ங் பரிசரந்தோ அச்ச²தி. ஸோ அஞ்ஞத³த்து² விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னஸ்ஸேவ
பரிசாரகோ ஸம்பஜ்ஜதி. இமாய கோ², அம்ப³ட்ட², அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய
இத³ங் ததியங் அபாயமுக²ங் ப⁴வதி.
‘‘புன சபரங், அம்ப³ட்ட², இதே⁴கச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ
வா இமங் சேவ அனுத்தரங் விஜ்ஜாசரணஸம்பத³ங் அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ
பவத்தப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ கந்த³மூலப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ
அக்³கி³பாரிசரியஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ சாதுமஹாபதே²
சதுத்³வாரங் அகா³ரங் கரித்வா அச்ச²தி – ‘யோ இமாஹி சதூஹி தி³ஸாஹி ஆக³மிஸ்ஸதி
ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா, தமஹங் யதா²ஸத்தி யதா²ப³லங் படிபூஜெஸ்ஸாமீ’தி. ஸோ
அஞ்ஞத³த்து² விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னஸ்ஸேவ பரிசாரகோ ஸம்பஜ்ஜதி. இமாய கோ²,
அம்ப³ட்ட², அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய இத³ங் சதுத்த²ங் அபாயமுக²ங் ப⁴வதி.
இமாய கோ², அம்ப³ட்ட², அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய இமானி சத்தாரி
அபாயமுகா²னி ப⁴வந்தி.
281.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², அபினு த்வங் இமாய அனுத்தராய
விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய ஸந்தி³ஸ்ஸஸி ஸாசரியகோ’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘கோசாஹங், போ⁴ கோ³தம, ஸாசரியகோ, கா ச அனுத்தரா விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³? ஆரகாஹங், போ⁴ கோ³தம, அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய ஸாசரியகோ’’தி.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², அபினு த்வங் இமஞ்சேவ
அனுத்தரங் விஜ்ஜாசரணஸம்பத³ங் அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ கா²ரிவித⁴மாதா³ய
அரஞ்ஞவனமஜ்ஜோ²கா³ஹஸி ஸாசரியகோ – ‘பவத்தப²லபோ⁴ஜனோ ப⁴விஸ்ஸாமீ’’’தி? ‘‘நோ
ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², அபினு த்வங் இமஞ்சேவ
அனுத்தரங் விஜ்ஜாசரணஸம்பத³ங் அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ பவத்தப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச
அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ குதா³லபிடகங் ஆதா³ய அரஞ்ஞவனமஜ்ஜோ²கா³ஹஸி ஸாசரியகோ –
‘கந்த³மூலப²லபோ⁴ஜனோ ப⁴விஸ்ஸாமீ’’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட²,
அபினு த்வங் இமஞ்சேவ அனுத்தரங் விஜ்ஜாசரணஸம்பத³ங் அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ
பவத்தப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ கந்த³மூலப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ
கா³மஸாமந்தங் வா நிக³மஸாமந்தங் வா அக்³யாகா³ரங் கரித்வா அக்³கி³ங்
பரிசரந்தோ அச்ச²ஸி ஸாசரியகோ’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², அபினு த்வங் இமஞ்சேவ
அனுத்தரங் விஜ்ஜாசரணஸம்பத³ங் அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ பவத்தப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச
அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ கந்த³மூலப²லபோ⁴ஜனதஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ
அக்³கி³பாரிசரியஞ்ச அனபி⁴ஸம்பு⁴ணமானோ சாதுமஹாபதே² சதுத்³வாரங் அகா³ரங்
கரித்வா அச்ச²ஸி ஸாசரியகோ – ‘யோ இமாஹி சதூஹி தி³ஸாஹி ஆக³மிஸ்ஸதி ஸமணோ வா
ப்³ராஹ்மணோ வா, தங் மயங் யதா²ஸத்தி யதா²ப³லங் படிபூஜெஸ்ஸாமா’’’தி? ‘‘நோ
ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
282.
‘‘இதி கோ², அம்ப³ட்ட², இமாய சேவ த்வங் அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய
பரிஹீனோ ஸாசரியகோ. யே சிமே அனுத்தராய விஜ்ஜாசரணஸம்பதா³ய சத்தாரி
அபாயமுகா²னி ப⁴வந்தி , ததோ ச த்வங் பரிஹீனோ
ஸாசரியகோ. பா⁴ஸிதா கோ² பன தே ஏஸா, அம்ப³ட்ட², ஆசரியேன ப்³ராஹ்மணேன
பொக்க²ரஸாதினா வாசா – ‘கே ச முண்ட³கா ஸமணகா இப்³பா⁴ கண்ஹா
ப³ந்து⁴பாதா³பச்சா, கா ச தேவிஜ்ஜானங் ப்³ராஹ்மணானங் ஸாகச்சா²’தி அத்தனா
ஆபாயிகோபி அபரிபூரமானோ. பஸ்ஸ, அம்ப³ட்ட², யாவ அபரத்³த⁴ஞ்ச தே இத³ங்
ஆசரியஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ.
புப்³ப³கஇஸிபா⁴வானுயோகோ³
283. ‘‘ப்³ராஹ்மணோ
கோ² பன, அம்ப³ட்ட², பொக்க²ரஸாதி ரஞ்ஞோ பஸேனதி³ஸ்ஸ கோஸலஸ்ஸ த³த்திகங்
பு⁴ஞ்ஜதி. தஸ்ஸ ராஜா பஸேனதி³ கோஸலோ ஸம்முகீ²பா⁴வம்பி ந த³தா³தி. யதா³பி தேன
மந்தேதி, திரோது³ஸ்ஸந்தேன மந்தேதி. யஸ்ஸ கோ² பன, அம்ப³ட்ட², த⁴ம்மிகங்
பயாதங் பி⁴க்க²ங் படிக்³க³ண்ஹெய்ய, கத²ங் தஸ்ஸ ராஜா பஸேனதி³ கோஸலோ
ஸம்முகீ²பா⁴வம்பி ந த³தெ³ய்ய. பஸ்ஸ, அம்ப³ட்ட², யாவ அபரத்³த⁴ஞ்ச தே இத³ங்
ஆசரியஸ்ஸ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ.
284.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², இத⁴ ராஜா பஸேனதி³ கோஸலோ ஹத்தி²கீ³வாய வா
நிஸின்னோ அஸ்ஸபிட்டே² வா நிஸின்னோ ரதூ²பத்த²ரே வா டி²தோ உக்³கே³ஹி வா
ராஜஞ்ஞேஹி வா கிஞ்சிதே³வ மந்தனங் மந்தெய்ய. ஸோ தம்ஹா பதே³ஸா அபக்கம்ம ஏகமந்தங் திட்டெ²ய்ய. அத² ஆக³ச்செ²ய்ய ஸுத்³தோ³ வா
ஸுத்³த³தா³ஸோ வா, தஸ்மிங் பதே³ஸே டி²தோ ததே³வ மந்தனங் மந்தெய்ய – ‘ஏவம்பி
ராஜா பஸேனதி³ கோஸலோ ஆஹ, ஏவம்பி ராஜா பஸேனதி³ கோஸலோ ஆஹா’தி. அபினு ஸோ
ராஜப⁴ணிதங் வா ப⁴ணதி ராஜமந்தனங் வா மந்தேதி? எத்தாவதா ஸோ அஸ்ஸ ராஜா வா ராஜமத்தோ வா’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
285.
‘‘ஏவமேவ கோ² த்வங், அம்ப³ட்ட², யே தே அஹேஸுங் ப்³ராஹ்மணானங் புப்³ப³கா
இஸயோ மந்தானங் கத்தாரோ மந்தானங் பவத்தாரோ, யேஸமித³ங் ஏதரஹி ப்³ராஹ்மணா
போராணங் மந்தபத³ங் கீ³தங் பவுத்தங் ஸமிஹிதங், தத³னுகா³யந்தி தத³னுபா⁴ஸந்தி
பா⁴ஸிதமனுபா⁴ஸந்தி வாசிதமனுவாசெந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் – அட்ட²கோ வாமகோ
வாமதே³வோ வெஸ்ஸாமித்தோ யமதக்³கி³ [யமத³க்³கி³ (க॰)]
அங்கீ³ரஸோ பா⁴ரத்³வாஜோ வாஸெட்டோ² கஸ்ஸபோ ப⁴கு³ – ‘த்யாஹங் மந்தே அதி⁴யாமி
ஸாசரியகோ’தி, தாவதா த்வங் ப⁴விஸ்ஸஸி இஸி வா இஸித்தா²ய வா படிபன்னோதி நேதங்
டா²னங் விஜ்ஜதி.
286.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, அம்ப³ட்ட², கிந்தி தே ஸுதங் ப்³ராஹ்மணானங் வுத்³தா⁴னங்
மஹல்லகானங் ஆசரியபாசரியானங் பா⁴ஸமானானங் – யே தே அஹேஸுங் ப்³ராஹ்மணானங்
புப்³ப³கா இஸயோ மந்தானங் கத்தாரோ மந்தானங் பவத்தாரோ, யேஸமித³ங்
ஏதரஹி ப்³ராஹ்மணா போராணங் மந்தபத³ங் கீ³தங் பவுத்தங் ஸமிஹிதங்,
தத³னுகா³யந்தி தத³னுபா⁴ஸந்தி பா⁴ஸிதமனுபா⁴ஸந்தி வாசிதமனுவாசெந்தி,
ஸெய்யதி²த³ங் – அட்ட²கோ வாமகோ வாமதே³வோ வெஸ்ஸாமித்தோ யமதக்³கி³ அங்கீ³ரஸோ
பா⁴ரத்³வாஜோ வாஸெட்டோ² கஸ்ஸபோ ப⁴கு³, ஏவங் ஸு தே ஸுன்ஹாதா ஸுவிலித்தா
கப்பிதகேஸமஸ்ஸூ ஆமுக்கமணிகுண்ட³லாப⁴ரணா [ஆமுத்தமாலாப⁴ரணா (ஸீ॰ ஸ்யா॰ பீ॰)] ஓதா³தவத்த²வஸனா பஞ்சஹி காமகு³ணேஹி ஸமப்பிதா ஸமங்கீ³பூ⁴தா பரிசாரெந்தி, ஸெய்யதா²பி த்வங் ஏதரஹி ஸாசரியகோ’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘…பே॰… ஏவங் ஸு தே ஸாலீனங் ஓத³னங் ஸுசிமங்ஸூபஸேசனங்
விசிதகாளகங் அனேகஸூபங் அனேகப்³யஞ்ஜனங் பரிபு⁴ஞ்ஜந்தி, ஸெய்யதா²பி த்வங்
ஏதரஹி ஸாசரியகோ’’தி ? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘…பே॰… ஏவங் ஸு தே வேட²கனதபஸ்ஸாஹி நாரீஹி பரிசாரெந்தி, ஸெய்யதா²பி த்வங் ஏதரஹி ஸாசரியகோ’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘…பே॰… ஏவங் ஸு தே குத்தவாலேஹி வளவாரதே²ஹி தீ³கா⁴ஹி பதோத³லட்டீ²ஹி வாஹனே விதுதெ³ந்தா விபரியாயந்தி, ஸெய்யதா²பி த்வங் ஏதரஹி ஸாசரியகோ’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘…பே॰… ஏவங் ஸு தே உக்கிண்ணபரிகா²ஸு ஒக்கி²த்தபலிகா⁴ஸு நக³ரூபகாரிகாஸு தீ³கா⁴ஸிவுதே⁴ஹி [தீ³கா⁴ஸிப³த்³தே⁴ஹி (ஸ்யா॰ பீ॰)] புரிஸேஹி ரக்கா²பெந்தி, ஸெய்யதா²பி த்வங் ஏதரஹி ஸாசரியகோ’’தி? ‘‘நோ ஹித³ங், போ⁴ கோ³தம’’.
‘‘இதி கோ², அம்ப³ட்ட², நேவ த்வங் இஸி ந இஸித்தா²ய
படிபன்னோ ஸாசரியகோ. யஸ்ஸ கோ² பன, அம்ப³ட்ட², மயி கங்கா² வா விமதி வா ஸோ மங்
பஞ்ஹேன, அஹங் வெய்யாகரணேன ஸோதி⁴ஸ்ஸாமீ’’தி.
த்³வேலக்க²ணாத³ஸ்ஸனங்
287.
அத² கோ² ப⁴க³வா விஹாரா நிக்க²ம்ம சங்கமங் அப்³பு⁴ட்டா²ஸி. அம்ப³ட்டோ²பி
மாணவோ விஹாரா நிக்க²ம்ம சங்கமங் அப்³பு⁴ட்டா²ஸி. அத² கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ
ப⁴க³வந்தங் சங்கமந்தங் அனுசங்கமமானோ ப⁴க³வதோ காயே
த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணானி ஸமன்னேஸி. அத்³த³ஸா கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ
ப⁴க³வதோ காயே த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணானி யேபு⁴ய்யேன ட²பெத்வா த்³வே . த்³வீஸு மஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு கங்க²தி விசிகிச்ச²தி நாதி⁴முச்சதி ந ஸம்பஸீத³தி – கோஸோஹிதே ச வத்த²கு³ய்ஹே பஹூதஜிவ்ஹதாய ச.
288.
அத² கோ² ப⁴க³வதோ ஏதத³ஹோஸி – ‘‘பஸ்ஸதி கோ² மே அயங் அம்ப³ட்டோ² மாணவோ
த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணானி யேபு⁴ய்யேன ட²பெத்வா த்³வே. த்³வீஸு
மஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு கங்க²தி விசிகிச்ச²தி நாதி⁴முச்சதி ந ஸம்பஸீத³தி –
கோஸோஹிதே ச வத்த²கு³ய்ஹே பஹூதஜிவ்ஹதாய சா’’தி. அத² கோ² ப⁴க³வா ததா²ரூபங்
இத்³தா⁴பி⁴ஸங்கா²ரங் அபி⁴ஸங்கா²ஸி யதா² அத்³த³ஸ அம்ப³ட்டோ² மாணவோ ப⁴க³வதோ
கோஸோஹிதங் வத்த²கு³ய்ஹங். அத² கோ² ப⁴க³வா ஜிவ்ஹங் நின்னாமெத்வா உபோ⁴பி
கண்ணஸோதானி அனுமஸி படிமஸி, உபோ⁴பி நாஸிகஸோதானி அனுமஸி படிமஸி, கேவலம்பி
நலாடமண்ட³லங் ஜிவ்ஹாய சா²தே³ஸி. அத² கோ² அம்ப³ட்ட²ஸ்ஸ மாணவஸ்ஸ ஏதத³ஹோஸி –
‘‘ஸமன்னாக³தோ கோ² ஸமணோ கோ³தமோ த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணேஹி பரிபுண்ணேஹி,
நோ அபரிபுண்ணேஹீ’’தி. ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘ஹந்த³ ச தா³னி மயங், போ⁴
கோ³தம, க³ச்சா²ம, ப³ஹுகிச்சா மயங் ப³ஹுகரணீயா’’தி . ‘‘யஸ்ஸதா³னி த்வங், அம்ப³ட்ட², காலங் மஞ்ஞஸீ’’தி. அத² கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ வளவாரத²மாருய்ஹ பக்காமி.
289.
தேன கோ² பன ஸமயேன ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி உக்கட்டா²ய நிக்க²மித்வா மஹதா
ப்³ராஹ்மணக³ணேன ஸத்³தி⁴ங் ஸகே ஆராமே நிஸின்னோ ஹோதி அம்ப³ட்ட²ங்யேவ மாணவங்
படிமானெந்தோ. அத² கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ யேன ஸகோ ஆராமோ தேன பாயாஸி. யாவதிகா
யானஸ்ஸ பூ⁴மி, யானேன க³ந்த்வா யானா பச்சோரோஹித்வா பத்திகோவ யேன ப்³ராஹ்மணோ
பொக்க²ரஸாதி தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா ப்³ராஹ்மணங் பொக்க²ரஸாதிங்
அபி⁴வாதெ³த்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³.
290. ஏகமந்தங் நிஸின்னங் கோ² அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங்
ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ஏதத³வோச – ‘‘கச்சி, தாத அம்ப³ட்ட², அத்³த³ஸ தங்
ப⁴வந்தங் கோ³தம’’ந்தி? ‘‘அத்³த³ஸாம கோ² மயங், போ⁴, தங் ப⁴வந்தங்
கோ³தம’’ந்தி. ‘‘கச்சி, தாத அம்ப³ட்ட², தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ததா² ஸந்தங்யேவ
ஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ நோ அஞ்ஞதா²; கச்சி பன ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ தாதி³ஸோ நோ அஞ்ஞாதி³ஸோ’’தி ?
‘‘ததா² ஸந்தங்யேவ, போ⁴, தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ஸத்³தோ³ அப்³பு⁴க்³க³தோ நோ
அஞ்ஞதா², தாதி³ஸோவ ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ நோ அஞ்ஞாதி³ஸோ. ஸமன்னாக³தோ ச ஸோ ப⁴வங்
கோ³தமோ த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணேஹி பரிபுண்ணேஹி நோ அபரிபுண்ணேஹீ’’தி.
‘‘அஹு பன தே, தாத அம்ப³ட்ட², ஸமணேன கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங் கோசிதே³வ
கதா²ஸல்லாபோ’’தி? ‘‘அஹு கோ² மே, போ⁴, ஸமணேன கோ³தமேன ஸத்³தி⁴ங் கோசிதே³வ
கதா²ஸல்லாபோ’’தி. ‘‘யதா² கத²ங் பன தே, தாத அம்ப³ட்ட², அஹு ஸமணேன கோ³தமேன
ஸத்³தி⁴ங் கோசிதே³வ கதா²ஸல்லாபோ’’தி? அத² கோ² அம்ப³ட்டோ² மாணவோ யாவதகோ [யாவதிகோ (க॰ பீ॰)] அஹோஸி ப⁴க³வதா ஸத்³தி⁴ங் கதா²ஸல்லாபோ, தங் ஸப்³ப³ங் ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ ஆரோசேஸி.
291. ஏவங் வுத்தே, ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் ஏதத³வோச – ‘‘அஹோ வத ரே அம்ஹாகங் பண்டி³தக [பண்டி³தகா], அஹோ வத ரே அம்ஹாகங் ப³ஹுஸ்ஸுதக [ப³ஹுஸ்ஸுதகா], அஹோ வத ரே அம்ஹாகங் தேவிஜ்ஜக [தேவிஜ்ஜகா],
ஏவரூபேன கிர, போ⁴, புரிஸோ அத்த²சரகேன காயஸ்ஸ பே⁴தா³ பரங் மரணா அபாயங்
து³க்³க³திங் வினிபாதங் நிரயங் உபபஜ்ஜெய்ய. யதே³வ கோ² த்வங், அம்ப³ட்ட²,
தங் ப⁴வந்தங் கோ³தமங் ஏவங் ஆஸஜ்ஜ ஆஸஜ்ஜ அவசாஸி, அத² கோ² ஸோ ப⁴வங் கோ³தமோ
அம்ஹேபி ஏவங் உபனெய்ய உபனெய்ய அவச. அஹோ வத ரே
அம்ஹாகங் பண்டி³தக, அஹோ வத ரே அம்ஹாகங் ப³ஹுஸ்ஸுதக, அஹோ வத ரே அம்ஹாகங்
தேவிஜ்ஜக, ஏவரூபேன கிர, போ⁴, புரிஸோ அத்த²சரகேன காயஸ்ஸ பே⁴தா³ பரங் மரணா
அபாயங் து³க்³க³திங் வினிபாதங் நிரயங் உபபஜ்ஜெய்யா’’தி, குபிதோ [ஸோ குபிதோ (பீ॰)] அனத்தமனோ அம்ப³ட்ட²ங் மாணவங் பத³ஸாயேவ பவத்தேஸி. இச்ச²தி ச தாவதே³வ ப⁴க³வந்தங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங்.
பொக்க²ரஸாதிபு³த்³து⁴பஸங்கமனங்
292. அத²
கோ² தே ப்³ராஹ்மணா ப்³ராஹ்மணங் பொக்க²ரஸாதிங் ஏதத³வோசுங் – ‘‘அதிவிகாலோ
கோ², போ⁴, அஜ்ஜ ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிதுங். ஸ்வேதா³னி [தா³னி ஸ்வே (ஸீ॰ க॰)]
ப⁴வங் பொக்க²ரஸாதி ஸமணங் கோ³தமங் த³ஸ்ஸனாய உபஸங்கமிஸ்ஸதீ’’தி. அத² கோ²
ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ஸகே நிவேஸனே பணீதங் கா²த³னீயங் போ⁴ஜனீயங்
படியாதா³பெத்வா யானே ஆரோபெத்வா உக்காஸு தா⁴ரியமானாஸு
உக்கட்டா²ய நிய்யாஸி, யேன இச்சா²னங்க³லவனஸண்டோ³ தேன பாயாஸி. யாவதிகா
யானஸ்ஸ பூ⁴மி யானேன க³ந்த்வா, யானா பச்சோரோஹித்வா பத்திகோவ யேன ப⁴க³வா
தேனுபஸங்கமி. உபஸங்கமித்வா ப⁴க³வதா ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³, ஸம்மோத³னீயங் கத²ங்
ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³.
293.
ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச –
‘‘ஆக³மா நு கோ² இத⁴, போ⁴ கோ³தம, அம்ஹாகங் அந்தேவாஸீ அம்ப³ட்டோ² மாணவோ’’தி?
‘‘ஆக³மா கோ² தே [தேத⁴ (ஸ்யா॰), தே இத⁴ (பீ॰)],
ப்³ராஹ்மண, அந்தேவாஸீ அம்ப³ட்டோ² மாணவோ’’தி. ‘‘அஹு பன தே, போ⁴ கோ³தம,
அம்ப³ட்டே²ன மாணவேன ஸத்³தி⁴ங் கோசிதே³வ கதா²ஸல்லாபோ’’தி? ‘‘அஹு கோ² மே,
ப்³ராஹ்மண, அம்ப³ட்டே²ன மாணவேன ஸத்³தி⁴ங் கோசிதே³வ
கதா²ஸல்லாபோ’’தி. ‘‘யதா²கத²ங் பன தே, போ⁴ கோ³தம, அஹு அம்ப³ட்டே²ன மாணவேன
ஸத்³தி⁴ங் கோசிதே³வ கதா²ஸல்லாபோ’’தி? அத² கோ² ப⁴க³வா யாவதகோ அஹோஸி
அம்ப³ட்டே²ன மாணவேன ஸத்³தி⁴ங் கதா²ஸல்லாபோ, தங் ஸப்³ப³ங் ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ
பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ ஆரோசேஸி. ஏவங் வுத்தே, ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ப⁴க³வந்தங்
ஏதத³வோச – ‘‘பா³லோ, போ⁴ கோ³தம, அம்ப³ட்டோ² மாணவோ, க²மது ப⁴வங் கோ³தமோ
அம்ப³ட்ட²ஸ்ஸ மாணவஸ்ஸா’’தி. ‘‘ஸுகீ² ஹோது, ப்³ராஹ்மண, அம்ப³ட்டோ²
மாணவோ’’தி.
294. அத²
கோ² ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ப⁴க³வதோ காயே த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணானி
ஸமன்னேஸி. அத்³த³ஸா கோ² ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ப⁴க³வதோ காயே
த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணானி யேபு⁴ய்யேன ட²பெத்வா த்³வே. த்³வீஸு
மஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு கங்க²தி விசிகிச்ச²தி நாதி⁴முச்சதி ந ஸம்பஸீத³தி –
கோஸோஹிதே ச வத்த²கு³ய்ஹே பஹூதஜிவ்ஹதாய ச.
295.
அத² கோ² ப⁴க³வதோ ஏதத³ஹோஸி – ‘‘பஸ்ஸதி கோ² மே அயங் ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி
த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணானி யேபு⁴ய்யேன ட²பெத்வா த்³வே. த்³வீஸு
மஹாபுரிஸலக்க²ணேஸு கங்க²தி விசிகிச்ச²தி நாதி⁴முச்சதி ந ஸம்பஸீத³தி –
கோஸோஹிதே ச வத்த²கு³ய்ஹே, பஹூதஜிவ்ஹதாய சா’’தி. அத² கோ² ப⁴க³வா ததா²ரூபங்
இத்³தா⁴பி⁴ஸங்கா²ரங் அபி⁴ஸங்கா²ஸி யதா² அத்³த³ஸ ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி
ப⁴க³வதோ கோஸோஹிதங் வத்த²கு³ய்ஹங். அத² கோ² ப⁴க³வா ஜிவ்ஹங் நின்னாமெத்வா உபோ⁴பி கண்ணஸோதானி அனுமஸி படிமஸி, உபோ⁴பி நாஸிகஸோதானி அனுமஸி படிமஸி, கேவலம்பி நலாடமண்ட³லங் ஜிவ்ஹாய சா²தே³ஸி.
296. அத² கோ² ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ ஏதத³ஹோஸி
– ‘‘ஸமன்னாக³தோ கோ² ஸமணோ கோ³தமோ த்³வத்திங்ஸமஹாபுரிஸலக்க²ணேஹி பரிபுண்ணேஹி
நோ அபரிபுண்ணேஹீ’’தி. ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அதி⁴வாஸேது மே ப⁴வங் கோ³தமோ
அஜ்ஜதனாய ப⁴த்தங் ஸத்³தி⁴ங் பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴னா’’தி. அதி⁴வாஸேஸி ப⁴க³வா
துண்ஹீபா⁴வேன.
297.
அத² கோ² ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ப⁴க³வதோ அதி⁴வாஸனங் விதி³த்வா ப⁴க³வதோ
காலங் ஆரோசேஸி – ‘‘காலோ, போ⁴ கோ³தம, நிட்டி²தங் ப⁴த்த’’ந்தி. அத² கோ²
ப⁴க³வா புப்³ப³ண்ஹஸமயங் நிவாஸெத்வா பத்தசீவரமாதா³ய ஸத்³தி⁴ங்
பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன யேன ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ நிவேஸனங் தேனுபஸங்கமி;
உபஸங்கமித்வா பஞ்ஞத்தே ஆஸனே நிஸீதி³. அத² கோ² ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி
ப⁴க³வந்தங் பணீதேன கா²த³னீயேன போ⁴ஜனீயேன ஸஹத்தா² ஸந்தப்பேஸி ஸம்பவாரேஸி,
மாணவகாபி பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ங். அத² கோ² ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி ப⁴க³வந்தங்
பு⁴த்தாவிங் ஓனீதபத்தபாணிங் அஞ்ஞதரங் நீசங் ஆஸனங் க³ஹெத்வா ஏகமந்தங்
நிஸீதி³.
298. ஏகமந்தங் நிஸின்னஸ்ஸ கோ² ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ
ப⁴க³வா அனுபுப்³பி³ங் கத²ங் கதே²ஸி, ஸெய்யதி²த³ங் – தா³னகத²ங் ஸீலகத²ங்
ஸக்³க³கத²ங்; காமானங் ஆதீ³னவங் ஓகாரங் ஸங்கிலேஸங், நெக்க²ம்மே ஆனிஸங்ஸங்
பகாஸேஸி. யதா³ ப⁴க³வா அஞ்ஞாஸி ப்³ராஹ்மணங் பொக்க²ரஸாதிங் கல்லசித்தங்
முது³சித்தங் வினீவரணசித்தங் உத³க்³க³சித்தங் பஸன்னசித்தங், அத² யா
பு³த்³தா⁴னங் ஸாமுக்கங்ஸிகா த⁴ம்மதே³ஸனா, தங் பகாஸேஸி – து³க்க²ங் ஸமுத³யங்
நிரோத⁴ங் மக்³க³ங். ஸெய்யதா²பி நாம ஸுத்³த⁴ங் வத்த²ங் அபக³தகாளகங்
ஸம்மதே³வ ரஜனங் படிக்³க³ண்ஹெய்ய; ஏவமேவ ப்³ராஹ்மணஸ்ஸ பொக்க²ரஸாதிஸ்ஸ
தஸ்மிஞ்ஞேவ ஆஸனே விரஜங் வீதமலங் த⁴ம்மசக்கு²ங் உத³பாதி³ – ‘‘யங் கிஞ்சி ஸமுத³யத⁴ம்மங், ஸப்³ப³ங் தங் நிரோத⁴த⁴ம்ம’’ந்தி.
பொக்க²ரஸாதிஉபாஸகத்தபடிவேத³னா
299.
அத² கோ² ப்³ராஹ்மணோ பொக்க²ரஸாதி தி³ட்ட²த⁴ம்மோ பத்தத⁴ம்மோ விதி³தத⁴ம்மோ
பரியோகா³ள்ஹத⁴ம்மோ திண்ணவிசிகிச்சோ² விக³தகத²ங்கதோ² வேஸாரஜ்ஜப்பத்தோ
அபரப்பச்சயோ ஸத்து²ஸாஸனே ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அபி⁴க்கந்தங், போ⁴ கோ³தம,
அபி⁴க்கந்தங், போ⁴ கோ³தம. ஸெய்யதா²பி, போ⁴ கோ³தம, நிக்குஜ்ஜிதங் வா
உக்குஜ்ஜெய்ய, படிச்ச²ன்னங் வா விவரெய்ய, மூள்ஹஸ்ஸ வா மக்³க³ங் ஆசிக்கெ²ய்ய
, அந்த⁴காரே வா தேலபஜ்ஜோதங் தா⁴ரெய்ய, ‘சக்கு²மந்தோ
ரூபானி த³க்க²ந்தீ’தி; ஏவமேவங் போ⁴தா கோ³தமேன அனேகபரியாயேன த⁴ம்மோ
பகாஸிதோ. ஏஸாஹங், போ⁴ கோ³தம, ஸபுத்தோ ஸப⁴ரியோ ஸபரிஸோ ஸாமச்சோ ப⁴வந்தங்
கோ³தமங் ஸரணங் க³ச்சா²மி த⁴ம்மஞ்ச பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஞ்ச. உபாஸகங் மங் ப⁴வங்
கோ³தமோ தா⁴ரேது அஜ்ஜதக்³கே³ பாணுபேதங் ஸரணங் க³தங். யதா² ச ப⁴வங் கோ³தமோ
உக்கட்டா²ய அஞ்ஞானி உபாஸககுலானி உபஸங்கமதி, ஏவமேவ ப⁴வங் கோ³தமோ
பொக்க²ரஸாதிகுலங் உபஸங்கமது. தத்த² யே தே மாணவகா வா மாணவிகா வா ப⁴வந்தங்
கோ³தமங் அபி⁴வாதெ³ஸ்ஸந்தி வா பச்சுட்டி²ஸ்ஸந்தி [பச்சுட்ட²ஸ்ஸந்தி (பீ॰)]
வா ஆஸனங் வா உத³கங் வா த³ஸ்ஸந்தி சித்தங் வா பஸாதெ³ஸ்ஸந்தி, தேஸங் தங்
ப⁴விஸ்ஸதி தீ³க⁴ரத்தங் ஹிதாய ஸுகா²யா’’தி. ‘‘கல்யாணங் வுச்சதி,
ப்³ராஹ்மணா’’தி.
அம்ப³ட்ட²ஸுத்தங் நிட்டி²தங் ததியங்.
ஸுத்தபிடக-Part-2-தமிழில் திரபிடக மூன்று தொகுப்புகள்TIPITAKA-2.ஸாமஞ்ஞபலஸுத்தங்-ராஜாமச்சகதா-from FREE ONLINE eNālāndā Research and
Practice UNIVERSITY through http://sarvajan.ambedkar.org
2. ஸாமஞ்ஞபலஸுத்தங்
ராஜாமச்சகதா
150. ஏவங்
மே ஸுதங் – ஏகங் ஸமயங் ப⁴க³வா ராஜக³ஹே விஹரதி ஜீவகஸ்ஸ கோமாரப⁴ச்சஸ்ஸ
அம்ப³வனே மஹதா பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் அட்³ட⁴தேளஸேஹி பி⁴க்கு²ஸதேஹி. தேன
கோ² பன ஸமயேன ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ தத³ஹுபோஸதே² பன்னரஸே
கோமுதி³யா சாதுமாஸினியா புண்ணாய புண்ணமாய ரத்தியா ராஜாமச்சபரிவுதோ
உபரிபாஸாத³வரக³தோ நிஸின்னோ ஹோதி. அத² கோ² ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து
வேதே³ஹிபுத்தோ தத³ஹுபோஸதே² உதா³னங் உதா³னேஸி – ‘‘ரமணீயா வத போ⁴ தோ³ஸினா
ரத்தி, அபி⁴ரூபா வத போ⁴ தோ³ஸினா ரத்தி, த³ஸ்ஸனீயா வத போ⁴ தோ³ஸினா ரத்தி,
பாஸாதி³கா வத போ⁴ தோ³ஸினா ரத்தி, லக்க²ஞ்ஞா வத போ⁴ தோ³ஸினா ரத்தி. கங் நு
க்²வஜ்ஜ ஸமணங் வா ப்³ராஹ்மணங் வா பயிருபாஸெய்யாம, யங் நோ பயிருபாஸதோ
சித்தங் பஸீதெ³ய்யா’’தி?
151.
ஏவங் வுத்தே, அஞ்ஞதரோ ராஜாமச்சோ ராஜானங் மாக³த⁴ங் அஜாதஸத்துங்
வேதே³ஹிபுத்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அயங், தே³வ, பூரணோ கஸ்ஸபோ ஸங்கீ⁴ சேவ க³ணீ ச
க³ணாசரியோ ச ஞாதோ யஸஸ்ஸீ தித்த²கரோ ஸாது⁴ஸம்மதோ ப³ஹுஜனஸ்ஸ ரத்தஞ்ஞூ
சிரபப்³ப³ஜிதோ அத்³த⁴க³தோ வயோஅனுப்பத்தோ. தங் தே³வோ பூரணங் கஸ்ஸபங்
பயிருபாஸது. அப்பேவ நாம தே³வஸ்ஸ பூரணங் கஸ்ஸபங் பயிருபாஸதோ சித்தங்
பஸீதெ³ய்யா’’தி. ஏவங் வுத்தே, ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ துண்ஹீ
அஹோஸி.
152. அஞ்ஞதரோபி கோ² ராஜாமச்சோ ராஜானங் மாக³த⁴ங் அஜாதஸத்துங் வேதே³ஹிபுத்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அயங், தே³வ, மக்க²லி
கோ³ஸாலோ ஸங்கீ⁴ சேவ க³ணீ ச க³ணாசரியோ ச ஞாதோ யஸஸ்ஸீ தித்த²கரோ ஸாது⁴ஸம்மதோ
ப³ஹுஜனஸ்ஸ ரத்தஞ்ஞூ சிரபப்³ப³ஜிதோ அத்³த⁴க³தோ வயோஅனுப்பத்தோ. தங் தே³வோ
மக்க²லிங் கோ³ஸாலங் பயிருபாஸது. அப்பேவ நாம தே³வஸ்ஸ மக்க²லிங் கோ³ஸாலங்
பயிருபாஸதோ சித்தங் பஸீதெ³ய்யா’’தி. ஏவங் வுத்தே, ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ துண்ஹீ அஹோஸி.
153. அஞ்ஞதரோபி
கோ² ராஜாமச்சோ ராஜானங் மாக³த⁴ங் அஜாதஸத்துங் வேதே³ஹிபுத்தங் ஏதத³வோச –
‘‘அயங், தே³வ, அஜிதோ கேஸகம்ப³லோ ஸங்கீ⁴ சேவ க³ணீ ச க³ணாசரியோ ச ஞாதோ யஸஸ்ஸீ
தித்த²கரோ ஸாது⁴ஸம்மதோ ப³ஹுஜனஸ்ஸ ரத்தஞ்ஞூ சிரபப்³ப³ஜிதோ அத்³த⁴க³தோ
வயோஅனுப்பத்தோ. தங் தே³வோ அஜிதங் கேஸகம்ப³லங் பயிருபாஸது. அப்பேவ நாம
தே³வஸ்ஸ அஜிதங் கேஸகம்ப³லங் பயிருபாஸதோ சித்தங் பஸீதெ³ய்யா’’தி. ஏவங்
வுத்தே, ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ துண்ஹீ அஹோஸி.
154. அஞ்ஞதரோபி கோ² ராஜாமச்சோ ராஜானங் மாக³த⁴ங் அஜாதஸத்துங் வேதே³ஹிபுத்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அயங், தே³வ, பகுதோ⁴ [பகுத்³தோ⁴ (ஸீ॰)]
கச்சாயனோ ஸங்கீ⁴ சேவ க³ணீ ச க³ணாசரியோ ச ஞாதோ யஸஸ்ஸீ தித்த²கரோ
ஸாது⁴ஸம்மதோ ப³ஹுஜனஸ்ஸ ரத்தஞ்ஞூ சிரபப்³ப³ஜிதோ அத்³த⁴க³தோ வயோஅனுப்பத்தோ.
தங் தே³வோ பகுத⁴ங் கச்சாயனங் பயிருபாஸது. அப்பேவ நாம தே³வஸ்ஸ பகுத⁴ங்
கச்சாயனங் பயிருபாஸதோ சித்தங் பஸீதெ³ய்யா’’தி. ஏவங் வுத்தே, ராஜா மாக³தோ⁴
அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ துண்ஹீ அஹோஸி.
155. அஞ்ஞதரோபி கோ² ராஜாமச்சோ ராஜானங் மாக³த⁴ங் அஜாதஸத்துங் வேதே³ஹிபுத்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அயங், தே³வ, ஸஞ்சயோ [ஸஞ்ஜயோ (ஸீ॰ ஸ்யா॰)] பே³லட்ட²புத்தோ [பே³ல்லட்டி²புத்தோ (ஸீ॰), வேலட்ட²புத்தோ (ஸ்யா॰)]
ஸங்கீ⁴ சேவ க³ணீ ச க³ணாசரியோ ச ஞாதோ யஸஸ்ஸீ தித்த²கரோ ஸாது⁴ஸம்மதோ
ப³ஹுஜனஸ்ஸ ரத்தஞ்ஞூ சிரபப்³ப³ஜிதோ அத்³த⁴க³தோ வயோஅனுப்பத்தோ. தங் தே³வோ
ஸஞ்சயங் பே³லட்ட²புத்தங் பயிருபாஸது. அப்பேவ நாம தே³வஸ்ஸ ஸஞ்சயங்
பே³லட்ட²புத்தங் பயிருபாஸதோ சித்தங் பஸீதெ³ய்யா’’தி. ஏவங் வுத்தே, ராஜா
மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ துண்ஹீ அஹோஸி.
156. அஞ்ஞதரோபி கோ² ராஜாமச்சோ ராஜானங் மாக³த⁴ங் அஜாதஸத்துங் வேதே³ஹிபுத்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அயங், தே³வ, நிக³ண்டோ² நாடபுத்தோ [நாத²புத்தோ (ஸீ॰), நாதபுத்தோ (பீ॰)]
ஸங்கீ⁴ சேவ க³ணீ ச க³ணாசரியோ ச ஞாதோ யஸஸ்ஸீ தித்த²கரோ ஸாது⁴ஸம்மதோ
ப³ஹுஜனஸ்ஸ ரத்தஞ்ஞூ சிரபப்³ப³ஜிதோ அத்³த⁴க³தோ வயோஅனுப்பத்தோ. தங் தே³வோ
நிக³ண்ட²ங் நாடபுத்தங் பயிருபாஸது. அப்பேவ நாம தே³வஸ்ஸ நிக³ண்ட²ங் நாடபுத்தங் பயிருபாஸதோ சித்தங் பஸீதெ³ய்யா’’தி. ஏவங் வுத்தே, ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ துண்ஹீ அஹோஸி.
கோமாரப⁴ச்சஜீவககதா²
157. தேன
கோ² பன ஸமயேன ஜீவகோ கோமாரப⁴ச்சோ ரஞ்ஞோ மாக³த⁴ஸ்ஸ அஜாதஸத்துஸ்ஸ
வேதே³ஹிபுத்தஸ்ஸ அவிதூ³ரே துண்ஹீபூ⁴தோ நிஸின்னோ ஹோதி. அத² கோ² ராஜா மாக³தோ⁴
அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ ஜீவகங் கோமாரப⁴ச்சங் ஏதத³வோச – ‘‘த்வங் பன, ஸம்ம
ஜீவக, கிங் துண்ஹீ’’தி? ‘‘அயங், தே³வ, ப⁴க³வா அரஹங் ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴
அம்ஹாகங் அம்ப³வனே விஹரதி மஹதா பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் அட்³ட⁴தேளஸேஹி
பி⁴க்கு²ஸதேஹி. தங் கோ² பன ப⁴க³வந்தங் [ப⁴க³வந்தங் கோ³தமங் (ஸீ॰ க॰ பீ॰)] ஏவங் கல்யாணோ கித்திஸத்³தோ³
அப்³பு⁴க்³க³தோ – ‘இதிபி ஸோ ப⁴க³வா அரஹங் ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴
விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ லோகவிதூ³ அனுத்தரோ புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா²
தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா’தி. தங் தே³வோ ப⁴க³வந்தங் பயிருபாஸது.
அப்பேவ நாம தே³வஸ்ஸ ப⁴க³வந்தங் பயிருபாஸதோ சித்தங் பஸீதெ³ய்யா’தி.
158.
‘‘தேன ஹி, ஸம்ம ஜீவக, ஹத்தி²யானானி கப்பாபேஹீ’’தி. ‘‘ஏவங், தே³வா’’தி கோ²
ஜீவகோ கோமாரப⁴ச்சோ ரஞ்ஞோ மாக³த⁴ஸ்ஸ அஜாதஸத்துஸ்ஸ வேதே³ஹிபுத்தஸ்ஸ
படிஸ்ஸுணித்வா பஞ்சமத்தானி ஹத்தி²னிகாஸதானி கப்பாபெத்வா ரஞ்ஞோ ச ஆரோஹணீயங்
நாக³ங், ரஞ்ஞோ மாக³த⁴ஸ்ஸ அஜாதஸத்துஸ்ஸ வேதே³ஹிபுத்தஸ்ஸ படிவேதே³ஸி –
‘‘கப்பிதானி கோ² தே, தே³வ, ஹத்தி²யானானி, யஸ்ஸதா³னி காலங் மஞ்ஞஸீ’’தி.
159.
அத² கோ² ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ பஞ்சஸு ஹத்தி²னிகாஸதேஸு
பச்சேகா இத்தி²யோ ஆரோபெத்வா ஆரோஹணீயங் நாக³ங் அபி⁴ருஹித்வா உக்காஸு
தா⁴ரியமானாஸு ராஜக³ஹம்ஹா நிய்யாஸி மஹச்சராஜானுபா⁴வேன, யேன ஜீவகஸ்ஸ
கோமாரப⁴ச்சஸ்ஸ அம்ப³வனங் தேன பாயாஸி.
அத² கோ² ரஞ்ஞோ மாக³த⁴ஸ்ஸ அஜாதஸத்துஸ்ஸ வேதே³ஹிபுத்தஸ்ஸ
அவிதூ³ரே அம்ப³வனஸ்ஸ அஹுதே³வ ப⁴யங், அஹு ச²ம்பி⁴தத்தங், அஹு லோமஹங்ஸோ. அத²
கோ² ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ பீ⁴தோ ஸங்விக்³கோ³ லோமஹட்ட²ஜாதோ
ஜீவகங் கோமாரப⁴ச்சங் ஏதத³வோச – ‘‘கச்சி மங், ஸம்ம ஜீவக, ந வஞ்சேஸி? கச்சி
மங், ஸம்ம ஜீவக, ந பலம்பே⁴ஸி? கச்சி மங், ஸம்ம ஜீவக, ந பச்சத்தி²கானங்
தே³ஸி ? கத²ஞ்ஹி நாம தாவ மஹதோ பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஸ்ஸ
அட்³ட⁴தேளஸானங் பி⁴க்கு²ஸதானங் நேவ கி²பிதஸத்³தோ³ ப⁴விஸ்ஸதி, ந
உக்காஸிதஸத்³தோ³ ந நிக்³கோ⁴ஸோ’’தி.
‘‘மா பா⁴யி, மஹாராஜ, மா பா⁴யி, மஹாராஜ. ந தங் தே³வ, வஞ்சேமி; ந தங், தே³வ, பலம்பா⁴மி ; ந தங், தே³வ, பச்சத்தி²கானங் தே³மி. அபி⁴க்கம, மஹாராஜ, அபி⁴க்கம, மஹாராஜ, ஏதே மண்ட³லமாளே தீ³பா [பதீ³பா (ஸீ॰ ஸ்யா॰)] ஜா²யந்தீ’’தி.
ஸாமஞ்ஞப²லபுச்சா²
160. அத² கோ² ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ யாவதிகா நாக³ஸ்ஸ பூ⁴மி நாகே³ன க³ந்த்வா, நாகா³ பச்சோரோஹித்வா, பத்திகோவ [பதி³கோவ (ஸ்யா॰)]
யேன மண்ட³லமாளஸ்ஸ த்³வாரங் தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா ஜீவகங் கோமாரப⁴ச்சங்
ஏதத³வோச – ‘‘கஹங் பன, ஸம்ம ஜீவக, ப⁴க³வா’’தி? ‘‘ஏஸோ, மஹாராஜ, ப⁴க³வா; ஏஸோ,
மஹாராஜ, ப⁴க³வா மஜ்ஜி²மங் த²ம்ப⁴ங் நிஸ்ஸாய புரத்தா²பி⁴முகோ² நிஸின்னோ
புரக்க²தோ பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஸ்ஸா’’தி.
161.
அத² கோ² ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ யேன ப⁴க³வா தேனுபஸங்கமி;
உபஸங்கமித்வா ஏகமந்தங் அட்டா²ஸி. ஏகமந்தங் டி²தோ கோ² ராஜா மாக³தோ⁴
அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ துண்ஹீபூ⁴தங் துண்ஹீபூ⁴தங் பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ங்
அனுவிலோகெத்வா ரஹத³மிவ விப்பஸன்னங் உதா³னங் உதா³னேஸி – ‘‘இமினா மே உபஸமேன
உத³யப⁴த்³தோ³ [உதா³யிப⁴த்³தோ³ (ஸீ॰ பீ॰)] குமாரோ
ஸமன்னாக³தோ ஹோது, யேனேதரஹி உபஸமேன பி⁴க்கு²ஸங்கோ⁴ ஸமன்னாக³தோ’’தி. ‘‘அக³மா
கோ² த்வங், மஹாராஜ, யதா²பேம’’ந்தி. ‘‘பியோ மே, ப⁴ந்தே, உத³யப⁴த்³தோ³
குமாரோ. இமினா மே, ப⁴ந்தே, உபஸமேன உத³யப⁴த்³தோ³ குமாரோ ஸமன்னாக³தோ ஹோது
யேனேதரஹி உபஸமேன பி⁴க்கு²ஸங்கோ⁴ ஸமன்னாக³தோ’’தி.
162. அத² கோ² ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ ப⁴க³வந்தங் அபி⁴வாதெ³த்வா, பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஸ்ஸ அஞ்ஜலிங் பணாமெத்வா , ஏகமந்தங் நிஸீதி³. ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘புச்செ²ய்யாமஹங், ப⁴ந்தே, ப⁴க³வந்தங் கிஞ்சிதே³வ தே³ஸங் [கிஞ்சிதே³வ தே³ஸங் லேஸமத்தங் (ஸ்யா॰ கங்॰ க॰)]; ஸசே மே ப⁴க³வா ஓகாஸங் கரோதி பஞ்ஹஸ்ஸ வெய்யாகரணாயா’’தி. ‘‘புச்ச², மஹாராஜ, யதா³கங்க²ஸீ’’தி.
163.
‘‘யதா² நு கோ² இமானி, ப⁴ந்தே, புது²ஸிப்பாயதனானி, ஸெய்யதி²த³ங் –
ஹத்தா²ரோஹா அஸ்ஸாரோஹா ரதி²கா த⁴னுக்³க³ஹா சேலகா சலகா பிண்ட³தா³யகா உக்³கா³
ராஜபுத்தா பக்க²ந்தி³னோ மஹானாகா³ ஸூரா சம்மயோதி⁴னோ தா³ஸிகபுத்தா ஆளாரிகா
கப்பகா ந்ஹாபகா [நஹாபிகா (ஸீ॰), ந்ஹாபிகா (ஸ்யா॰)]
ஸூதா³ மாலாகாரா ரஜகா பேஸகாரா நளகாரா கும்ப⁴காரா க³ணகா முத்³தி³கா, யானி வா
பனஞ்ஞானிபி ஏவங்க³தானி புது²ஸிப்பாயதனானி, தே தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸிப்பப²லங் உபஜீவந்தி; தே தேன அத்தானங் ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி [பீனெந்தி (கத்த²சி)], மாதாபிதரோ ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி, புத்ததா³ரங் ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி, மித்தாமச்சே ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி, ஸமணப்³ராஹ்மணேஸு [ஸமணேஸு ப்³ராஹ்மணேஸு (க॰)]
உத்³த⁴க்³கி³கங் த³க்கி²ணங் பதிட்ட²பெந்தி ஸோவக்³கி³கங் ஸுக²விபாகங்
ஸக்³க³ஸங்வத்தனிகங். ஸக்கா நு கோ², ப⁴ந்தே, ஏவமேவ தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞபேது’’ந்தி?
164. ‘‘அபி⁴ஜானாஸி நோ த்வங், மஹாராஜ, இமங் பஞ்ஹங் அஞ்ஞே ஸமணப்³ராஹ்மணே புச்சி²தா’’தி ?
‘‘அபி⁴ஜானாமஹங், ப⁴ந்தே, இமங் பஞ்ஹங் அஞ்ஞே ஸமணப்³ராஹ்மணே புச்சி²தா’’தி.
‘‘யதா² கத²ங் பன தே, மஹாராஜ, ப்³யாகரிங்ஸு, ஸசே தே அக³ரு பா⁴ஸஸ்ஸூ’’தி. ‘‘ந
கோ² மே, ப⁴ந்தே, க³ரு, யத்த²ஸ்ஸ ப⁴க³வா நிஸின்னோ, ப⁴க³வந்தரூபோ வா’’தி [சாதி (ஸீ॰ க॰)]. ‘‘தேன ஹி, மஹாராஜ, பா⁴ஸஸ்ஸூ’’தி.
பூரணகஸ்ஸபவாதோ³
165.
‘‘ஏகமிதா³ஹங், ப⁴ந்தே, ஸமயங் யேன பூரணோ கஸ்ஸபோ தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா
பூரணேன கஸ்ஸபேன ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³ங். ஸம்மோத³னீயங் கத²ங் ஸாரணீயங்
வீதிஸாரெத்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங். ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² அஹங், ப⁴ந்தே,
பூரணங் கஸ்ஸபங் ஏதத³வோசங் – ‘யதா² நு கோ² இமானி, போ⁴ கஸ்ஸப,
புது²ஸிப்பாயதனானி, ஸெய்யதி²த³ங் – ஹத்தா²ரோஹா அஸ்ஸாரோஹா ரதி²கா
த⁴னுக்³க³ஹா சேலகா சலகா பிண்ட³தா³யகா உக்³கா³
ராஜபுத்தா பக்க²ந்தி³னோ மஹானாகா³ ஸூரா சம்மயோதி⁴னோ தா³ஸிகபுத்தா ஆளாரிகா
கப்பகா ந்ஹாபகா ஸூதா³ மாலாகாரா ரஜகா பேஸகாரா நளகாரா கும்ப⁴காரா க³ணகா
முத்³தி³கா, யானி வா பனஞ்ஞானிபி ஏவங்க³தானி புது²ஸிப்பாயதனானி- தே
தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸிப்பப²லங் உபஜீவந்தி; தே தேன அத்தானங்
ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி, மாதாபிதரோ ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி, புத்ததா³ரங் ஸுகெ²ந்தி
பீணெந்தி, மித்தாமச்சே ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி, ஸமணப்³ராஹ்மணேஸு
உத்³த⁴க்³கி³கங் த³க்கி²ணங் பதிட்ட²பெந்தி ஸோவக்³கி³கங் ஸுக²விபாகங்
ஸக்³க³ஸங்வத்தனிகங். ஸக்கா நு கோ², போ⁴ கஸ்ஸப, ஏவமேவ தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞபேது’ந்தி?
166.
‘‘ஏவங் வுத்தே, ப⁴ந்தே, பூரணோ கஸ்ஸபோ மங் ஏதத³வோச – ‘கரோதோ கோ², மஹாராஜ,
காரயதோ, சி²ந்த³தோ சே²தா³பயதோ, பசதோ பாசாபயதோ ஸோசயதோ, ஸோசாபயதோ, கிலமதோ
கிலமாபயதோ, ப²ந்த³தோ ப²ந்தா³பயதோ, பாணமதிபாதாபயதோ, அதி³ன்னங் ஆதி³யதோ,
ஸந்தி⁴ங் சி²ந்த³தோ, நில்லோபங் ஹரதோ, ஏகாகா³ரிகங் கரோதோ, பரிபந்தே²
திட்ட²தோ, பரதா³ரங் க³ச்ச²தோ, முஸா ப⁴ணதோ, கரோதோ ந கரீயதி பாபங்.
கு²ரபரியந்தேன சேபி சக்கேன யோ இமிஸ்ஸா பத²வியா பாணே ஏகங் மங்ஸக²லங் ஏகங்
மங்ஸபுஞ்ஜங் கரெய்ய, நத்தி² ததோனிதா³னங் பாபங், நத்தி² பாபஸ்ஸ ஆக³மோ.
த³க்கி²ணங் சேபி க³ங்கா³ய தீரங் க³ச்செ²ய்ய ஹனந்தோ
கா⁴தெந்தோ சி²ந்த³ந்தோ சே²தா³பெந்தோ பசந்தோ பாசாபெந்தோ, நத்தி² ததோனிதா³னங்
பாபங், நத்தி² பாபஸ்ஸ ஆக³மோ. உத்தரஞ்சேபி க³ங்கா³ய தீரங் க³ச்செ²ய்ய
த³த³ந்தோ தா³பெந்தோ யஜந்தோ யஜாபெந்தோ, நத்தி² ததோனிதா³னங் புஞ்ஞங், நத்தி²
புஞ்ஞஸ்ஸ ஆக³மோ. தா³னேன த³மேன ஸங்யமேன ஸச்சவஜ்ஜேன
நத்தி² புஞ்ஞங், நத்தி² புஞ்ஞஸ்ஸ ஆக³மோ’தி. இத்த²ங் கோ² மே, ப⁴ந்தே, பூரணோ
கஸ்ஸபோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ² ஸமானோ அகிரியங் ப்³யாகாஸி.
‘‘ஸெய்யதா²பி, ப⁴ந்தே, அம்ப³ங் வா புட்டோ² லபு³ஜங் ப்³யாகரெய்ய ,
லபு³ஜங் வா புட்டோ² அம்ப³ங் ப்³யாகரெய்ய; ஏவமேவ கோ² மே, ப⁴ந்தே, பூரணோ
கஸ்ஸபோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ² ஸமானோ அகிரியங் ப்³யாகாஸி. தஸ்ஸ
மய்ஹங், ப⁴ந்தே, ஏதத³ஹோஸி – ‘கத²ஞ்ஹி நாம மாதி³ஸோ ஸமணங் வா ப்³ராஹ்மணங் வா
விஜிதே வஸந்தங் அபஸாதே³தப்³ப³ங் மஞ்ஞெய்யா’தி. ஸோ கோ² அஹங், ப⁴ந்தே,
பூரணஸ்ஸ கஸ்ஸபஸ்ஸ பா⁴ஸிதங் நேவ அபி⁴னந்தி³ங் நப்படிக்கோஸிங்.
அனபி⁴னந்தி³த்வா அப்படிகோஸித்வா அனத்தமனோ, அனத்தமனவாசங் அனிச்சா²ரெத்வா, தமேவ வாசங் அனுக்³க³ண்ஹந்தோ அனிக்குஜ்ஜந்தோ [அனிக்குஜ்ஜெந்தோ (ஸ்யா॰ கங்॰ க॰)] உட்டா²யாஸனா பக்கமிங் [பக்காமிங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)].
மக்க²லிகோ³ஸாலவாதோ³
167.
‘‘ஏகமிதா³ஹங், ப⁴ந்தே, ஸமயங் யேன மக்க²லி கோ³ஸாலோ தேனுபஸங்கமிங்;
உபஸங்கமித்வா மக்க²லினா கோ³ஸாலேன ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³ங். ஸம்மோத³னீயங் கத²ங்
ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங். ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² அஹங்,
ப⁴ந்தே, மக்க²லிங் கோ³ஸாலங் ஏதத³வோசங் – ‘யதா² நு கோ² இமானி, போ⁴ கோ³ஸால,
புது²ஸிப்பாயதனானி…பே॰… ஸக்கா நு கோ², போ⁴ கோ³ஸால, ஏவமேவ தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞபேது’ந்தி?
168. ‘‘ஏவங் வுத்தே, ப⁴ந்தே, மக்க²லி கோ³ஸாலோ மங் ஏதத³வோச – ‘நத்தி² மஹாராஜ ஹேது நத்தி² பச்சயோ ஸத்தானங் ஸங்கிலேஸாய, அஹேதூ [அஹேது (கத்த²சி)]
அபச்சயா ஸத்தா ஸங்கிலிஸ்ஸந்தி. நத்தி² ஹேது, நத்தி² பச்சயோ ஸத்தானங்
விஸுத்³தி⁴யா, அஹேதூ அபச்சயா ஸத்தா விஸுஜ்ஜ²ந்தி. நத்தி² அத்தகாரே, நத்தி²
பரகாரே, நத்தி² புரிஸகாரே, நத்தி² ப³லங், நத்தி² வீரியங், நத்தி²
புரிஸதா²மோ, நத்தி² புரிஸபரக்கமோ . ஸப்³பே³ ஸத்தா
ஸப்³பே³ பாணா ஸப்³பே³ பூ⁴தா ஸப்³பே³ ஜீவா அவஸா அப³லா அவீரியா
நியதிஸங்க³திபா⁴வபரிணதா ச²ஸ்வேவாபி⁴ஜாதீஸு ஸுக²து³க்க²ங் [ஸுக²ஞ்ச து³க்க²ஞ்ச (ஸ்யா॰)] படிஸங்வேதெ³ந்தி. சுத்³த³ஸ
கோ² பனிமானி யோனிபமுக²ஸதஸஹஸ்ஸானி ஸட்டி² ச ஸதானி ச² ச ஸதானி பஞ்ச ச
கம்முனோ ஸதானி பஞ்ச ச கம்மானி தீணி ச கம்மானி கம்மே ச அட்³ட⁴கம்மே ச
த்³வட்டி²படிபதா³ த்³வட்ட²ந்தரகப்பா ச²ளாபி⁴ஜாதியோ
அட்ட² புரிஸபூ⁴மியோ ஏகூனபஞ்ஞாஸ ஆஜீவகஸதே ஏகூனபஞ்ஞாஸ பரிப்³பா³ஜகஸதே
ஏகூனபஞ்ஞாஸ நாகா³வாஸஸதே வீஸே இந்த்³ரியஸதே திங்ஸே நிரயஸதே ச²த்திங்ஸ
ரஜோதா⁴துயோ ஸத்த ஸஞ்ஞீக³ப்³பா⁴ ஸத்த அஸஞ்ஞீக³ப்³பா⁴ ஸத்த நிக³ண்டி²க³ப்³பா⁴
ஸத்த தே³வா ஸத்த மானுஸா ஸத்த பிஸாசா ஸத்த ஸரா ஸத்த பவுடா [ஸபுடா (க॰), பபு³டா (ஸீ॰)] ஸத்த பவுடஸதானி ஸத்த பபாதா ஸத்த பபாதஸதானி ஸத்த ஸுபினா ஸத்த ஸுபினஸதானி சுல்லாஸீதி மஹாகப்பினோ [மஹாகப்புனோ (க॰ ஸீ॰ பீ॰)] ஸதஸஹஸ்ஸானி, யானி பா³லே ச பண்டி³தே ச ஸந்தா⁴வித்வா ஸங்ஸரித்வா து³க்க²ஸ்ஸந்தங் கரிஸ்ஸந்தி. தத்த² நத்தி²
‘‘இமினாஹங் ஸீலேன வா வதேன வா தபேன வா ப்³ரஹ்மசரியேன வா அபரிபக்கங் வா
கம்மங் பரிபாசெஸ்ஸாமி, பரிபக்கங் வா கம்மங் பு²ஸ்ஸ பு²ஸ்ஸ ப்³யந்திங்
கரிஸ்ஸாமீ’தி ஹேவங் நத்தி². தோ³ணமிதே ஸுக²து³க்கே² பரியந்தகதே ஸங்ஸாரே ,
நத்தி² ஹாயனவட்³ட⁴னே, நத்தி² உக்கங்ஸாவகங்ஸே. ஸெய்யதா²பி நாம ஸுத்தகு³ளே
கி²த்தே நிப்³பே³டி²யமானமேவ பலேதி, ஏவமேவ பா³லே ச பண்டி³தே ச ஸந்தா⁴வித்வா
ஸங்ஸரித்வா து³க்க²ஸ்ஸந்தங் கரிஸ்ஸந்தீ’தி.
169.
‘‘இத்த²ங் கோ² மே, ப⁴ந்தே, மக்க²லி கோ³ஸாலோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங்
புட்டோ² ஸமானோ ஸங்ஸாரஸுத்³தி⁴ங் ப்³யாகாஸி. ஸெய்யதா²பி, ப⁴ந்தே, அம்ப³ங் வா
புட்டோ² லபு³ஜங் ப்³யாகரெய்ய, லபு³ஜங் வா புட்டோ² அம்ப³ங் ப்³யாகரெய்ய;
ஏவமேவ கோ² மே, ப⁴ந்தே, மக்க²லி கோ³ஸாலோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ²
ஸமானோ ஸங்ஸாரஸுத்³தி⁴ங் ப்³யாகாஸி. தஸ்ஸ மய்ஹங், ப⁴ந்தே, ஏதத³ஹோஸி –
‘கத²ஞ்ஹி நாம மாதி³ஸோ ஸமணங் வா ப்³ராஹ்மணங் வா விஜிதே வஸந்தங்
அபஸாதே³தப்³ப³ங் மஞ்ஞெய்யா’தி. ஸோ கோ² அஹங், ப⁴ந்தே, மக்க²லிஸ்ஸ கோ³ஸாலஸ்ஸ
பா⁴ஸிதங் நேவ அபி⁴னந்தி³ங் நப்படிக்கோஸிங். அனபி⁴னந்தி³த்வா
அப்படிக்கோஸித்வா அனத்தமனோ, அனத்தமனவாசங் அனிச்சா²ரெத்வா, தமேவ வாசங்
அனுக்³க³ண்ஹந்தோ அனிக்குஜ்ஜந்தோ உட்டா²யாஸனா பக்கமிங்.
அஜிதகேஸகம்ப³லவாதோ³
170.
‘‘ஏகமிதா³ஹங், ப⁴ந்தே, ஸமயங் யேன அஜிதோ கேஸகம்ப³லோ தேனுபஸங்கமிங்;
உபஸங்கமித்வா அஜிதேன கேஸகம்ப³லேன ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³ங். ஸம்மோத³னீயங் கத²ங்
ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங். ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² அஹங்,
ப⁴ந்தே, அஜிதங் கேஸகம்ப³லங் ஏதத³வோசங் – ‘யதா² நு கோ² இமானி, போ⁴ அஜித,
புது²ஸிப்பாயதனானி…பே॰… ஸக்கா நு கோ², போ⁴ அஜித, ஏவமேவ தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞபேது’ந்தி?
171. ‘‘ஏவங் வுத்தே, ப⁴ந்தே, அஜிதோ கேஸகம்ப³லோ மங் ஏதத³வோச – ‘நத்தி², மஹாராஜ, தி³ன்னங் , நத்தி² யிட்ட²ங், நத்தி² ஹுதங், நத்தி² ஸுகதது³க்கடானங் கம்மானங் ப²லங் விபாகோ, நத்தி² அயங் லோகோ [பரலோகோ (ஸ்யா॰)], நத்தி² பரோ லோகோ, நத்தி² மாதா, நத்தி² பிதா, நத்தி² ஸத்தா ஓபபாதிகா, நத்தி² லோகே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸம்மக்³க³தா [ஸமக்³க³தா (க॰), ஸமக்³க³தா (ஸ்யா॰)] ஸம்மாபடிபன்னா, யே இமஞ்ச லோகங் பரஞ்ச லோகங் ஸயங்
அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதெ³ந்தி. சாதுமஹாபூ⁴திகோ அயங் புரிஸோ, யதா³
காலங்கரோதி, பத²வீ பத²விகாயங் அனுபேதி அனுபக³ச்ச²தி, ஆபோ ஆபோகாயங் அனுபேதி
அனுபக³ச்ச²தி, தேஜோ தேஜோகாயங் அனுபேதி அனுபக³ச்ச²தி, வாயோ வாயோகாயங்
அனுபேதி அனுபக³ச்ச²தி, ஆகாஸங் இந்த்³ரியானி ஸங்கமந்தி. ஆஸந்தி³பஞ்சமா
புரிஸா மதங் ஆதா³ய க³ச்ச²ந்தி. யாவாளாஹனா பதா³னி பஞ்ஞாயந்தி. காபோதகானி
அட்டீ²னி ப⁴வந்தி, ப⁴ஸ்ஸந்தா ஆஹுதியோ. த³த்துபஞ்ஞத்தங் யதி³த³ங் தா³னங்.
தேஸங் துச்ச²ங் முஸா விலாபோ யே கேசி அத்தி²கவாத³ங் வத³ந்தி. பா³லே ச
பண்டி³தே ச காயஸ்ஸ பே⁴தா³ உச்சி²ஜ்ஜந்தி வினஸ்ஸந்தி, ந ஹொந்தி பரங்
மரணா’தி.
172.
‘‘இத்த²ங் கோ² மே, ப⁴ந்தே, அஜிதோ கேஸகம்ப³லோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங்
புட்டோ² ஸமானோ உச்சே²த³ங் ப்³யாகாஸி. ஸெய்யதா²பி, ப⁴ந்தே, அம்ப³ங் வா
புட்டோ² லபு³ஜங் ப்³யாகரெய்ய , லபு³ஜங் வா புட்டோ²
அம்ப³ங் ப்³யாகரெய்ய; ஏவமேவ கோ² மே, ப⁴ந்தே, அஜிதோ கேஸகம்ப³லோ
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ² ஸமானோ உச்சே²த³ங் ப்³யாகாஸி. தஸ்ஸ
மய்ஹங், ப⁴ந்தே, ஏதத³ஹோஸி – ‘கத²ஞ்ஹி நாம மாதி³ஸோ ஸமணங் வா ப்³ராஹ்மணங் வா
விஜிதே வஸந்தங் அபஸாதே³தப்³ப³ங் மஞ்ஞெய்யா’தி. ஸோ கோ² அஹங், ப⁴ந்தே,
அஜிதஸ்ஸ கேஸகம்ப³லஸ்ஸ பா⁴ஸிதங் நேவ அபி⁴னந்தி³ங் நப்படிக்கோஸிங்.
அனபி⁴னந்தி³த்வா அப்படிக்கோஸித்வா அனத்தமனோ அனத்தமனவாசங் அனிச்சா²ரெத்வா
தமேவ வாசங் அனுக்³க³ண்ஹந்தோ அனிக்குஜ்ஜந்தோ உட்டா²யாஸனா பக்கமிங்.
பகுத⁴கச்சாயனவாதோ³
173.
‘‘ஏகமிதா³ஹங், ப⁴ந்தே, ஸமயங் யேன பகுதோ⁴ கச்சாயனோ தேனுபஸங்கமிங்;
உபஸங்கமித்வா பகுதே⁴ன கச்சாயனேன ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³ங். ஸம்மோத³னீயங் கத²ங்
ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங். ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ² அஹங்,
ப⁴ந்தே, பகுத⁴ங் கச்சாயனங் ஏதத³வோசங் – ‘யதா² நு கோ² இமானி, போ⁴ கச்சாயன,
புது²ஸிப்பாயதனானி…பே॰… ஸக்கா நு கோ², போ⁴ கச்சாயன, ஏவமேவ தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞபேது’ந்தி?
174. ‘‘ஏவங் வுத்தே, ப⁴ந்தே, பகுதோ⁴ கச்சாயனோ மங் ஏதத³வோச – ‘ஸத்திமே, மஹாராஜ, காயா அகடா அகடவிதா⁴ அனிம்மிதா அனிம்மாதா வஞ்ஜா² கூடட்டா² ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தா. தே ந இஞ்ஜந்தி ,
ந விபரிணமந்தி, ந அஞ்ஞமஞ்ஞங் ப்³யாபா³தெ⁴ந்தி, நாலங் அஞ்ஞமஞ்ஞஸ்ஸ ஸுகா²ய
வா து³க்கா²ய வா ஸுக²து³க்கா²ய வா. கதமே ஸத்த? பத²விகாயோ, ஆபோகாயோ,
தேஜோகாயோ, வாயோகாயோ, ஸுகே², து³க்கே², ஜீவே ஸத்தமே –
இமே ஸத்த காயா அகடா அகடவிதா⁴ அனிம்மிதா அனிம்மாதா வஞ்ஜா² கூடட்டா²
ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தா. தே ந இஞ்ஜந்தி, ந விபரிணமந்தி, ந அஞ்ஞமஞ்ஞங்
ப்³யாபா³தெ⁴ந்தி, நாலங் அஞ்ஞமஞ்ஞஸ்ஸ ஸுகா²ய வா து³க்கா²ய வா ஸுக²து³க்கா²ய
வா. தத்த² நத்தி² ஹந்தா வா கா⁴தேதா வா, ஸோதா வா ஸாவேதா வா, விஞ்ஞாதா வா
விஞ்ஞாபேதா வா. யோபி திண்ஹேன ஸத்தே²ன ஸீஸங் சி²ந்த³தி, ந கோசி கிஞ்சி [கஞ்சி (கங்॰)] ஜீவிதா வோரோபேதி; ஸத்தன்னங் த்வேவ [ஸத்தன்னங் யேவ (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)] காயானமந்தரேன ஸத்த²ங் விவரமனுபததீ’தி.
175. ‘‘இத்த²ங்
கோ² மே, ப⁴ந்தே, பகுதோ⁴ கச்சாயனோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ²
ஸமானோ அஞ்ஞேன அஞ்ஞங் ப்³யாகாஸி. ஸெய்யதா²பி, ப⁴ந்தே, அம்ப³ங் வா புட்டோ²
லபு³ஜங் ப்³யாகரெய்ய, லபு³ஜங் வா புட்டோ² அம்ப³ங் ப்³யாகரெய்ய; ஏவமேவ கோ²
மே, ப⁴ந்தே, பகுதோ⁴ கச்சாயனோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ² ஸமானோ
அஞ்ஞேன அஞ்ஞங் ப்³யாகாஸி. தஸ்ஸ மய்ஹங், ப⁴ந்தே, ஏதத³ஹோஸி – ‘கத²ஞ்ஹி நாம
மாதி³ஸோ ஸமணங் வா ப்³ராஹ்மணங் வா விஜிதே வஸந்தங் அபஸாதே³தப்³ப³ங்
மஞ்ஞெய்யா’தி. ஸோ கோ² அஹங், ப⁴ந்தே, பகுத⁴ஸ்ஸ கச்சாயனஸ்ஸ பா⁴ஸிதங் நேவ
அபி⁴னந்தி³ங் நப்படிக்கோஸிங், அனபி⁴னந்தி³த்வா அப்படிக்கோஸித்வா அனத்தமனோ,
அனத்தமனவாசங் அனிச்சா²ரெத்வா தமேவ வாசங் அனுக்³க³ண்ஹந்தோ அனிக்குஜ்ஜந்தோ
உட்டா²யாஸனா பக்கமிங்.
நிக³ண்ட²னாடபுத்தவாதோ³
176. ‘‘ஏகமிதா³ஹங், ப⁴ந்தே, ஸமயங் யேன நிக³ண்டோ² நாடபுத்தோ தேனுபஸங்கமிங் ;
உபஸங்கமித்வா நிக³ண்டே²ன நாடபுத்தேன ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³ங். ஸம்மோத³னீயங்
கத²ங் ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங். ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ²
அஹங், ப⁴ந்தே, நிக³ண்ட²ங் நாடபுத்தங் ஏதத³வோசங் – ‘யதா² நு கோ² இமானி, போ⁴
அக்³கி³வெஸ்ஸன, புது²ஸிப்பாயதனானி…பே॰… ஸக்கா நு கோ², போ⁴ அக்³கி³வெஸ்ஸன,
ஏவமேவ தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞபேது’ந்தி?
177. ‘‘ஏவங்
வுத்தே, ப⁴ந்தே, நிக³ண்டோ² நாடபுத்தோ மங் ஏதத³வோச – ‘இத⁴, மஹாராஜ,
நிக³ண்டோ² சாதுயாமஸங்வரஸங்வுதோ ஹோதி. கத²ஞ்ச, மஹாராஜ, நிக³ண்டோ²
சாதுயாமஸங்வரஸங்வுதோ ஹோதி? இத⁴, மஹாராஜ, நிக³ண்டோ² ஸப்³ப³வாரிவாரிதோ ச
ஹோதி, ஸப்³ப³வாரியுத்தோ ச, ஸப்³ப³வாரிது⁴தோ ச, ஸப்³ப³வாரிபு²டோ ச. ஏவங்
கோ², மஹாராஜ, நிக³ண்டோ² சாதுயாமஸங்வரஸங்வுதோ ஹோதி . யதோ கோ², மஹாராஜ, நிக³ண்டோ² ஏவங் சாதுயாமஸங்வரஸங்வுதோ ஹோதி; அயங் வுச்சதி, மஹாராஜ, நிக³ண்டோ² [நிக³ண்டோ² நாடபுத்தோ (ஸ்யா॰ க॰)] க³தத்தோ ச யதத்தோ ச டி²தத்தோ சா’தி.
178. ‘‘இத்த²ங்
கோ² மே, ப⁴ந்தே, நிக³ண்டோ² நாடபுத்தோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ²
ஸமானோ சாதுயாமஸங்வரங் ப்³யாகாஸி. ஸெய்யதா²பி, ப⁴ந்தே, அம்ப³ங் வா புட்டோ²
லபு³ஜங் ப்³யாகரெய்ய, லபு³ஜங் வா புட்டோ² அம்ப³ங் ப்³யாகரெய்ய; ஏவமேவ கோ²
மே, ப⁴ந்தே, நிக³ண்டோ² நாடபுத்தோ ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ² ஸமானோ
சாதுயாமஸங்வரங் ப்³யாகாஸி. தஸ்ஸ மய்ஹங், ப⁴ந்தே, ஏதத³ஹோஸி – ‘கத²ஞ்ஹி நாம
மாதி³ஸோ ஸமணங் வா ப்³ராஹ்மணங் வா விஜிதே வஸந்தங் அபஸாதே³தப்³ப³ங்
மஞ்ஞெய்யா’தி . ஸோ கோ² அஹங், ப⁴ந்தே, நிக³ண்ட²ஸ்ஸ
நாடபுத்தஸ்ஸ பா⁴ஸிதங் நேவ அபி⁴னந்தி³ங் நப்படிக்கோஸிங். அனபி⁴னந்தி³த்வா
அப்படிக்கோஸித்வா அனத்தமனோ அனத்தமனவாசங் அனிச்சா²ரெத்வா தமேவ வாசங்
அனுக்³க³ண்ஹந்தோ அனிக்குஜ்ஜந்தோ உட்டா²யாஸனா பக்கமிங்.
ஸஞ்சயபே³லட்ட²புத்தவாதோ³
179.
‘‘ஏகமிதா³ஹங், ப⁴ந்தே, ஸமயங் யேன ஸஞ்சயோ பே³லட்ட²புத்தோ தேனுபஸங்கமிங்;
உபஸங்கமித்வா ஸஞ்சயேன பே³லட்ட²புத்தேன ஸத்³தி⁴ங் ஸம்மோதி³ங். ஸம்மோத³னீயங்
கத²ங் ஸாரணீயங் வீதிஸாரெத்வா ஏகமந்தங் நிஸீதி³ங். ஏகமந்தங் நிஸின்னோ கோ²
அஹங் ப⁴ந்தே, ஸஞ்சயங் பே³லட்ட²புத்தங் ஏதத³வோசங் – ‘யதா² நு கோ² இமானி, போ⁴
ஸஞ்சய, புது²ஸிப்பாயதனானி…பே॰… ஸக்கா நு கோ², போ⁴ ஸஞ்சய, ஏவமேவ தி³ட்டே²வ
த⁴ம்மே ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞபேது’ந்தி?
180.
‘‘ஏவங் வுத்தே, ப⁴ந்தே, ஸஞ்சயோ பே³லட்ட²புத்தோ மங் ஏதத³வோச – ‘அத்தி² பரோ
லோகோதி இதி சே மங் புச்ச²ஸி, அத்தி² பரோ லோகோதி இதி சே மே அஸ்ஸ, அத்தி² பரோ
லோகோதி இதி தே நங் ப்³யாகரெய்யங். ஏவந்திபி மே நோ, ததா²திபி மே நோ,
அஞ்ஞதா²திபி மே நோ, நோதிபி மே நோ, நோ நோதிபி மே நோ.
நத்தி² பரோ லோகோ…பே॰… அத்தி² ச நத்தி² ச பரோ லோகோ…பே॰… நேவத்தி² ந நத்தி²
பரோ லோகோ…பே॰… அத்தி² ஸத்தா ஓபபாதிகா…பே॰… நத்தி² ஸத்தா ஓபபாதிகா…பே॰…
அத்தி² ச நத்தி² ச ஸத்தா ஓபபாதிகா…பே॰… நேவத்தி² ந நத்தி² ஸத்தா
ஓபபாதிகா…பே॰… அத்தி² ஸுகதது³க்கடானங் கம்மானங் ப²லங் விபாகோ…பே॰…
நத்தி² ஸுகதது³க்கடானங் கம்மானங் ப²லங் விபாகோ…பே॰…அத்தி² ச நத்தி² ச
ஸுகதது³க்கடானங் கம்மானங் ப²லங் விபாகோ…பே॰… நேவத்தி² ந நத்தி²
ஸுகதது³க்கடானங் கம்மானங் ப²லங் விபாகோ…பே॰… ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணா…பே॰… ந ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணா…பே॰… ஹோதி
ச ந ச ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணா…பே॰… நேவ ஹோதி ந ந ஹோதி ததா²க³தோ பரங்
மரணாதி இதி சே மங் புச்ச²ஸி, நேவ ஹோதி ந ந ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணாதி இதி
சே மே அஸ்ஸ, நேவ ஹோதி ந ந ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணாதி இதி தே நங்
ப்³யாகரெய்யங். ஏவந்திபி மே நோ, ததா²திபி மே நோ, அஞ்ஞதா²திபி மே நோ, நோதிபி
மே நோ, நோ நோதிபி மே நோ’தி.
181.
‘‘இத்த²ங் கோ² மே, ப⁴ந்தே, ஸஞ்சயோ பே³லட்ட²புத்தோ ஸந்தி³ட்டி²கங்
ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ² ஸமானோ விக்கே²பங் ப்³யாகாஸி. ஸெய்யதா²பி, ப⁴ந்தே,
அம்ப³ங் வா புட்டோ² லபு³ஜங் ப்³யாகரெய்ய, லபு³ஜங் வா புட்டோ² அம்ப³ங்
ப்³யாகரெய்ய; ஏவமேவ கோ² மே, ப⁴ந்தே, ஸஞ்சயோ பே³லட்ட²புத்தோ ஸந்தி³ட்டி²கங்
ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ² ஸமானோ விக்கே²பங் ப்³யாகாஸி. தஸ்ஸ மய்ஹங், ப⁴ந்தே,
ஏதத³ஹோஸி – ‘அயஞ்ச இமேஸங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் ஸப்³ப³பா³லோ ஸப்³ப³மூள்ஹோ.
கத²ஞ்ஹி நாம ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புட்டோ² ஸமானோ விக்கே²பங்
ப்³யாகரிஸ்ஸதீ’தி. தஸ்ஸ மய்ஹங், ப⁴ந்தே, ஏதத³ஹோஸி – ‘கத²ஞ்ஹி நாம மாதி³ஸோ
ஸமணங் வா ப்³ராஹ்மணங் வா விஜிதே வஸந்தங் அபஸாதே³தப்³ப³ங் மஞ்ஞெய்யா’தி. ஸோ
கோ² அஹங், ப⁴ந்தே, ஸஞ்சயஸ்ஸ பே³லட்ட²புத்தஸ்ஸ பா⁴ஸிதங் நேவ அபி⁴னந்தி³ங்
நப்படிக்கோஸிங். அனபி⁴னந்தி³த்வா அப்படிக்கோஸித்வா அனத்தமனோ அனத்தமனவாசங் அனிச்சா²ரெத்வா தமேவ வாசங் அனுக்³க³ண்ஹந்தோ அனிக்குஜ்ஜந்தோ உட்டா²யாஸனா பக்கமிங்.
பட²மஸந்தி³ட்டி²கஸாமஞ்ஞப²லங்
182.
‘‘ஸோஹங், ப⁴ந்தே, ப⁴க³வந்தம்பி புச்சா²மி – ‘யதா² நு கோ² இமானி, ப⁴ந்தே,
புது²ஸிப்பாயதனானி ஸெய்யதி²த³ங் – ஹத்தா²ரோஹா அஸ்ஸாரோஹா ரதி²கா த⁴னுக்³க³ஹா
சேலகா சலகா பிண்ட³தா³யகா உக்³கா³ ராஜபுத்தா
பக்க²ந்தி³னோ மஹானாகா³ ஸூரா சம்மயோதி⁴னோ தா³ஸிகபுத்தா ஆளாரிகா கப்பகா
ந்ஹாபகா ஸூதா³ மாலாகாரா ரஜகா பேஸகாரா நளகாரா கும்ப⁴காரா க³ணகா முத்³தி³கா,
யானி வா பனஞ்ஞானிபி ஏவங்க³தானி புது²ஸிப்பாயதனானி, தே தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸிப்பப²லங் உபஜீவந்தி, தே தேன அத்தானங் ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி,
மாதாபிதரோ ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி, புத்ததா³ரங் ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி,
மித்தாமச்சே ஸுகெ²ந்தி பீணெந்தி, ஸமணப்³ராஹ்மணேஸு உத்³த⁴க்³கி³கங்
த³க்கி²ணங் பதிட்ட²பெந்தி ஸோவக்³கி³கங் ஸுக²விபாகங் ஸக்³க³ஸங்வத்தனிகங்.
ஸக்கா நு கோ² மே , ப⁴ந்தே, ஏவமேவ தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞபேது’ந்தி?
183. ‘‘ஸக்கா, மஹாராஜ. தேன ஹி, மஹாராஜ, தஞ்ஞேவெத்த² படிபுச்சி²ஸ்ஸாமி. யதா² தே க²மெய்ய, ததா² நங் ப்³யாகரெய்யாஸி. தங் கிங் மஞ்ஞஸி, மஹாராஜ, இத⁴ தே அஸ்ஸ புரிஸோ தா³ஸோ கம்மகாரோ [கம்மகரோ (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)] புப்³பு³ட்டா²யீ பச்சா²னிபாதீ கிங்காரபடிஸ்ஸாவீ மனாபசாரீ பியவாதீ³ முகு²ல்லோககோ [முகு²ல்லோகிகோ (ஸ்யா॰ கங்॰ க॰)].
தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘அச்ச²ரியங், வத போ⁴, அப்³பு⁴தங், வத போ⁴, புஞ்ஞானங் க³தி,
புஞ்ஞானங் விபாகோ. அயஞ்ஹி ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ மனுஸ்ஸோ ;
அஹம்பி மனுஸ்ஸோ. அயஞ்ஹி ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ பஞ்சஹி
காமகு³ணேஹி ஸமப்பிதோ ஸமங்கீ³பூ⁴தோ பரிசாரேதி, தே³வோ மஞ்ஞே. அஹங் பனம்ஹிஸ்ஸ
தா³ஸோ கம்மகாரோ புப்³பு³ட்டா²யீ பச்சா²னிபாதீ கிங்காரபடிஸ்ஸாவீ மனாபசாரீ
பியவாதீ³ முகு²ல்லோககோ. ஸோ வதஸ்ஸாஹங் புஞ்ஞானி கரெய்யங். யங்னூனாஹங்
கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா காஸாயானி வத்தா²னி அச்சா²தெ³த்வா அகா³ரஸ்மா
அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜெய்ய’ந்தி. ஸோ அபரேன ஸமயேன கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா
காஸாயானி வத்தா²னி அச்சா²தெ³த்வா அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜெய்ய. ஸோ
ஏவங் பப்³ப³ஜிதோ ஸமானோ காயேன ஸங்வுதோ விஹரெய்ய, வாசாய ஸங்வுதோ விஹரெய்ய,
மனஸா ஸங்வுதோ விஹரெய்ய, கா⁴ஸச்சா²த³னபரமதாய ஸந்துட்டோ², அபி⁴ரதோ பவிவேகே.
தங் சே தே புரிஸா ஏவமாரோசெய்யுங் – ‘யக்³கே⁴ தே³வ ஜானெய்யாஸி, யோ தே ஸோ
புரிஸோ [யோ தே புரிஸோ (ஸீ॰ க॰)] தா³ஸோ கம்மகாரோ
புப்³பு³ட்டா²யீ பச்சா²னிபாதீ கிங்காரபடிஸ்ஸாவீ மனாபசாரீ பியவாதீ³
முகு²ல்லோககோ; ஸோ, தே³வ, கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா காஸாயானி வத்தா²னி
அச்சா²தெ³த்வா அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜிதோ. ஸோ ஏவங் பப்³ப³ஜிதோ
ஸமானோ காயேன ஸங்வுதோ விஹரதி, வாசாய ஸங்வுதோ விஹரதி, மனஸா ஸங்வுதோ விஹரதி,
கா⁴ஸச்சா²த³னபரமதாய ஸந்துட்டோ², அபி⁴ரதோ பவிவேகே’தி. அபி நு த்வங் ஏவங்
வதெ³ய்யாஸி – ‘ஏது மே, போ⁴, ஸோ புரிஸோ, புனதே³வ ஹோது தா³ஸோ கம்மகாரோ
புப்³பு³ட்டா²யீ பச்சா²னிபாதீ கிங்காரபடிஸ்ஸாவீ மனாபசாரீ பியவாதீ³
முகு²ல்லோககோ’தி?
184. ‘‘நோ ஹேதங், ப⁴ந்தே. அத² கோ² நங் மயமேவ அபி⁴வாதெ³ய்யாமபி ,
பச்சுட்டெ²ய்யாமபி, ஆஸனேனபி நிமந்தெய்யாம, அபி⁴னிமந்தெய்யாமபி நங்
சீவரபிண்ட³பாதஸேனாஸனகி³லானப்பச்சயபே⁴ஸஜ்ஜபரிக்கா²ரேஹி, த⁴ம்மிகம்பிஸ்ஸ
ரக்கா²வரணகு³த்திங் ஸங்வித³ஹெய்யாமா’’தி.
185.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, மஹாராஜ, யதி³ ஏவங் ஸந்தே ஹோதி வா ஸந்தி³ட்டி²கங்
ஸாமஞ்ஞப²லங் நோ வா’’தி? ‘‘அத்³தா⁴ கோ², ப⁴ந்தே, ஏவங் ஸந்தே ஹோதி
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²ல’’ந்தி. ‘‘இத³ங் கோ² தே, மஹாராஜ, மயா பட²மங்
தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞத்த’’ந்தி.
து³தியஸந்தி³ட்டி²கஸாமஞ்ஞப²லங்
186. ‘‘ஸக்கா
பன, ப⁴ந்தே, அஞ்ஞம்பி ஏவமேவ தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங்
பஞ்ஞபேது’’ந்தி? ‘‘ஸக்கா, மஹாராஜ. தேன ஹி, மஹாராஜ, தஞ்ஞேவெத்த²
படிபுச்சி²ஸ்ஸாமி. யதா² தே க²மெய்ய, ததா² நங் ப்³யாகரெய்யாஸி. தங் கிங்
மஞ்ஞஸி, மஹாராஜ, இத⁴ தே அஸ்ஸ புரிஸோ கஸ்ஸகோ க³ஹபதிகோ கரகாரகோ ராஸிவட்³ட⁴கோ.
தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘அச்ச²ரியங் வத போ⁴, அப்³பு⁴தங் வத போ⁴, புஞ்ஞானங் க³தி,
புஞ்ஞானங் விபாகோ. அயஞ்ஹி ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ மனுஸ்ஸோ,
அஹம்பி மனுஸ்ஸோ. அயஞ்ஹி ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ பஞ்சஹி
காமகு³ணேஹி ஸமப்பிதோ ஸமங்கீ³பூ⁴தோ பரிசாரேதி, தே³வோ மஞ்ஞே. அஹங் பனம்ஹிஸ்ஸ
கஸ்ஸகோ க³ஹபதிகோ கரகாரகோ ராஸிவட்³ட⁴கோ. ஸோ வதஸ்ஸாஹங் புஞ்ஞானி கரெய்யங்.
யங்னூனாஹங் கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா காஸாயானி வத்தா²னி அச்சா²தெ³த்வா
அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜெய்ய’ந்தி.
‘‘ஸோ அபரேன ஸமயேன அப்பங் வா போ⁴க³க்க²ந்த⁴ங் பஹாய மஹந்தங்
வா போ⁴க³க்க²ந்த⁴ங் பஹாய, அப்பங் வா ஞாதிபரிவட்டங் பஹாய மஹந்தங் வா
ஞாதிபரிவட்டங் பஹாய கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா காஸாயானி வத்தா²னி அச்சா²தெ³த்வா
அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜெய்ய. ஸோ ஏவங்
பப்³ப³ஜிதோ ஸமானோ காயேன ஸங்வுதோ விஹரெய்ய, வாசாய ஸங்வுதோ விஹரெய்ய, மனஸா
ஸங்வுதோ விஹரெய்ய, கா⁴ஸச்சா²த³னபரமதாய ஸந்துட்டோ², அபி⁴ரதோ பவிவேகே. தங் சே
தே புரிஸா ஏவமாரோசெய்யுங் – ‘யக்³கே⁴, தே³வ ஜானெய்யாஸி, யோ தே ஸோ புரிஸோ [யோ தே புரிஸோ (ஸீ॰)]
கஸ்ஸகோ க³ஹபதிகோ கரகாரகோ ராஸிவட்³ட⁴கோ; ஸோ தே³வ கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா
காஸாயானி வத்தா²னி அச்சா²தெ³த்வா அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜிதோ. ஸோ ஏவங்
பப்³ப³ஜிதோ ஸமானோ காயேன ஸங்வுதோ விஹரதி, வாசாய ஸங்வுதோ விஹரதி, மனஸா
ஸங்வுதோ விஹரதி, கா⁴ஸச்சா²த³னபரமதாய ஸந்துட்டோ²,
அபி⁴ரதோ பவிவேகே’’தி. அபி நு த்வங் ஏவங் வதெ³ய்யாஸி – ‘ஏது மே, போ⁴, ஸோ
புரிஸோ, புனதே³வ ஹோது கஸ்ஸகோ க³ஹபதிகோ கரகாரகோ ராஸிவட்³ட⁴கோ’தி?
187.
‘‘நோ ஹேதங், ப⁴ந்தே. அத² கோ² நங் மயமேவ அபி⁴வாதெ³ய்யாமபி,
பச்சுட்டெ²ய்யாமபி, ஆஸனேனபி நிமந்தெய்யாம, அபி⁴னிமந்தெய்யாமபி நங்
சீவரபிண்ட³பாதஸேனாஸனகி³லானப்பச்சயபே⁴ஸஜ்ஜபரிக்கா²ரேஹி, த⁴ம்மிகம்பிஸ்ஸ
ரக்கா²வரணகு³த்திங் ஸங்வித³ஹெய்யாமா’’தி.
188.
‘‘தங் கிங் மஞ்ஞஸி, மஹாராஜ? யதி³ ஏவங் ஸந்தே ஹோதி வா ஸந்தி³ட்டி²கங்
ஸாமஞ்ஞப²லங் நோ வா’’தி? ‘‘அத்³தா⁴ கோ², ப⁴ந்தே, ஏவங் ஸந்தே ஹோதி
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²ல’’ந்தி . ‘‘இத³ங் கோ² தே, மஹாராஜ, மயா து³தியங் தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் பஞ்ஞத்த’’ந்தி.
பணீததரஸாமஞ்ஞப²லங்
189. ‘‘ஸக்கா
பன, ப⁴ந்தே, அஞ்ஞம்பி தி³ட்டே²வ த⁴ம்மே ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங்
பஞ்ஞபேதுங் இமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச
பணீததரஞ்சா’’தி? ‘‘ஸக்கா, மஹாராஜ. தேன ஹி, மஹாராஜ, ஸுணோஹி, ஸாது⁴கங் மனஸி
கரோஹி, பா⁴ஸிஸ்ஸாமீ’’தி. ‘‘ஏவங், ப⁴ந்தே’’தி கோ² ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து
வேதே³ஹிபுத்தோ ப⁴க³வதோ பச்சஸ்ஸோஸி.
190.
ப⁴க³வா ஏதத³வோச – ‘‘இத⁴, மஹாராஜ, ததா²க³தோ லோகே உப்பஜ்ஜதி அரஹங்
ஸம்மாஸம்பு³த்³தோ⁴ விஜ்ஜாசரணஸம்பன்னோ ஸுக³தோ லோகவிதூ³ அனுத்தரோ
புரிஸத³ம்மஸாரதி² ஸத்தா² தே³வமனுஸ்ஸானங் பு³த்³தோ⁴ ப⁴க³வா. ஸோ இமங்
லோகங் ஸதே³வகங் ஸமாரகங் ஸப்³ரஹ்மகங் ஸஸ்ஸமணப்³ராஹ்மணிங் பஜங்
ஸதே³வமனுஸ்ஸங் ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி. ஸோ த⁴ம்மங் தே³ஸேதி
ஆதி³கல்யாணங் மஜ்ஜே²கல்யாணங் பரியோஸானகல்யாணங் ஸாத்த²ங் ஸப்³யஞ்ஜனங்,
கேவலபரிபுண்ணங் பரிஸுத்³த⁴ங் ப்³ரஹ்மசரியங் பகாஸேதி.
191. ‘‘தங் த⁴ம்மங் ஸுணாதி க³ஹபதி வா க³ஹபதிபுத்தோ வா அஞ்ஞதரஸ்மிங் வா குலே பச்சாஜாதோ. ஸோ தங் த⁴ம்மங் ஸுத்வா
ததா²க³தே ஸத்³த⁴ங் படிலப⁴தி. ஸோ தேன ஸத்³தா⁴படிலாபே⁴ன ஸமன்னாக³தோ இதி
படிஸஞ்சிக்க²தி – ‘ஸம்பா³தோ⁴ க⁴ராவாஸோ ரஜோபதோ², அப்³போ⁴காஸோ பப்³ப³ஜ்ஜா.
நயித³ங் ஸுகரங் அகா³ரங் அஜ்ஜா²வஸதா ஏகந்தபரிபுண்ணங் ஏகந்தபரிஸுத்³த⁴ங்
ஸங்க²லிகி²தங் ப்³ரஹ்மசரியங் சரிதுங். யங்னூனாஹங் கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா
காஸாயானி வத்தா²னி அச்சா²தெ³த்வா அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜெய்ய’ந்தி.
192.
‘‘ஸோ அபரேன ஸமயேன அப்பங் வா போ⁴க³க்க²ந்த⁴ங் பஹாய மஹந்தங் வா
போ⁴க³க்க²ந்த⁴ங் பஹாய அப்பங் வா ஞாதிபரிவட்டங் பஹாய மஹந்தங் வா
ஞாதிபரிவட்டங் பஹாய கேஸமஸ்ஸுங் ஓஹாரெத்வா காஸாயானி வத்தா²னி அச்சா²தெ³த்வா
அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜதி.
193.
‘‘ஸோ ஏவங் பப்³ப³ஜிதோ ஸமானோ பாதிமொக்க²ஸங்வரஸங்வுதோ விஹரதி
ஆசாரகோ³சரஸம்பன்னோ, அணுமத்தேஸு வஜ்ஜேஸு ப⁴யத³ஸ்ஸாவீ, ஸமாதா³ய ஸிக்க²தி
ஸிக்கா²பதே³ஸு, காயகம்மவசீகம்மேன ஸமன்னாக³தோ குஸலேன, பரிஸுத்³தா⁴ஜீவோ ஸீலஸம்பன்னோ, இந்த்³ரியேஸு கு³த்தத்³வாரோ [கு³த்தத்³வாரோ, போ⁴ஜனே மத்தஞ்ஞூ (க॰)], ஸதிஸம்பஜஞ்ஞேன ஸமன்னாக³தோ, ஸந்துட்டோ².
சூளஸீலங்
194.
‘‘கத²ஞ்ச, மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஸீலஸம்பன்னோ ஹோதி? இத⁴, மஹாராஜ, பி⁴க்கு²
பாணாதிபாதங் பஹாய பாணாதிபாதா படிவிரதோ ஹோதி. நிஹிதத³ண்டோ³ நிஹிதஸத்தோ²
லஜ்ஜீ த³யாபன்னோ ஸப்³ப³பாணபூ⁴தஹிதானுகம்பீ விஹரதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி
ஸீலஸ்மிங்.
‘‘அதி³ன்னாதா³னங் பஹாய அதி³ன்னாதா³னா படிவிரதோ ஹோதி தி³ன்னாதா³யீ தி³ன்னபாடிகங்கீ², அதே²னேன ஸுசிபூ⁴தேன அத்தனா விஹரதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
‘‘அப்³ரஹ்மசரியங் பஹாய ப்³ரஹ்மசாரீ ஹோதி ஆராசாரீ விரதோ மேது²னா கா³மத⁴ம்மா. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
‘‘முஸாவாத³ங் பஹாய முஸாவாதா³ படிவிரதோ ஹோதி ஸச்சவாதீ³ ஸச்சஸந்தோ⁴ தே²தோ பச்சயிகோ அவிஸங்வாத³கோ லோகஸ்ஸ. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
‘‘பிஸுணங் வாசங் பஹாய பிஸுணாய வாசாய படிவிரதோ ஹோதி; இதோ ஸுத்வா ந அமுத்ர அக்கா²தா இமேஸங் பே⁴தா³ய; அமுத்ர
வா ஸுத்வா ந இமேஸங் அக்கா²தா, அமூஸங் பே⁴தா³ய. இதி பி⁴ன்னானங் வா
ஸந்தா⁴தா, ஸஹிதானங் வா அனுப்பதா³தா, ஸமக்³கா³ராமோ ஸமக்³க³ரதோ ஸமக்³க³னந்தீ³
ஸமக்³க³கரணிங் வாசங் பா⁴ஸிதா ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
‘‘ப²ருஸங் வாசங் பஹாய ப²ருஸாய வாசாய படிவிரதோ ஹோதி; யா
ஸா வாசா நேலா கண்ணஸுகா² பேமனீயா ஹத³யங்க³மா போரீ ப³ஹுஜனகந்தா ப³ஹுஜனமனாபா
ததா²ரூபிங் வாசங் பா⁴ஸிதா ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
‘‘ஸம்ப²ப்பலாபங் பஹாய ஸம்ப²ப்பலாபா படிவிரதோ ஹோதி
காலவாதீ³ பூ⁴தவாதீ³ அத்த²வாதீ³ த⁴ம்மவாதீ³ வினயவாதீ³, நிதா⁴னவதிங் வாசங்
பா⁴ஸிதா ஹோதி காலேன ஸாபதே³ஸங் பரியந்தவதிங் அத்த²ஸங்ஹிதங். இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி
ஸீலஸ்மிங்.
‘‘பீ³ஜகா³மபூ⁴தகா³மஸமாரம்பா⁴
படிவிரதோ ஹோதி…பே॰… ஏகப⁴த்திகோ ஹோதி ரத்தூபரதோ விரதோ விகாலபோ⁴ஜனா.
நச்சகீ³தவாதி³தவிஸூகத³ஸ்ஸனா படிவிரதோ ஹோதி.
மாலாக³ந்த⁴விலேபனதா⁴ரணமண்ட³னவிபூ⁴ஸனட்டா²னா படிவிரதோ ஹோதி. உச்சாஸயனமஹாஸயனா
படிவிரதோ ஹோதி. ஜாதரூபரஜதபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ
ஹோதி. ஆமகத⁴ஞ்ஞபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஹோதி. ஆமகமங்ஸபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ
ஹோதி. இத்தி²குமாரிகபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஹோதி. தா³ஸிதா³ஸபடிக்³க³ஹணா
படிவிரதோ ஹோதி. அஜேளகபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஹோதி. குக்குடஸூகரபடிக்³க³ஹணா
படிவிரதோ ஹோதி. ஹத்தி²க³வஸ்ஸவளவபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஹோதி.
கெ²த்தவத்து²படிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஹோதி .
தூ³தெய்யபஹிணக³மனானுயோகா³ படிவிரதோ ஹோதி. கயவிக்கயா படிவிரதோ ஹோதி.
துலாகூடகங்ஸகூடமானகூடா படிவிரதோ ஹோதி. உக்கோடனவஞ்சனநிகதிஸாசியோகா³ படிவிரதோ
ஹோதி. சே²த³னவத⁴ப³ந்த⁴னவிபராமோஸஆலோபஸஹஸாகாரா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ
ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
சூளஸீலங் நிட்டி²தங்.
மஜ்ஜி²மஸீலங்
195.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் பீ³ஜகா³மபூ⁴தகா³மஸமாரம்ப⁴ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி.
ஸெய்யதி²த³ங் – மூலபீ³ஜங் க²ந்த⁴பீ³ஜங் ப²ளுபீ³ஜங் அக்³க³பீ³ஜங்
பீ³ஜபீ³ஜமேவ பஞ்சமங், இதி ஏவரூபா பீ³ஜகா³மபூ⁴தகா³மஸமாரம்பா⁴ படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
196.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் ஸன்னிதி⁴காரபரிபோ⁴க³ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி.
ஸெய்யதி²த³ங் – அன்னஸன்னிதி⁴ங் பானஸன்னிதி⁴ங் வத்த²ஸன்னிதி⁴ங்
யானஸன்னிதி⁴ங் ஸயனஸன்னிதி⁴ங் க³ந்த⁴ஸன்னிதி⁴ங் ஆமிஸஸன்னிதி⁴ங், இதி வா இதி
ஏவரூபா ஸன்னிதி⁴காரபரிபோ⁴கா³ படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
197.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் விஸூகத³ஸ்ஸனங் அனுயுத்தா விஹரந்தி. ஸெய்யதி²த³ங் – நச்சங் கீ³தங் வாதி³தங் பெக்க²ங் அக்கா²னங்
பாணிஸ்ஸரங் வேதாளங் கும்ப⁴தூ²ணங் ஸோப⁴னகங் சண்டா³லங் வங்ஸங் தோ⁴வனங்
ஹத்தி²யுத்³த⁴ங் அஸ்ஸயுத்³த⁴ங் மஹிங்ஸயுத்³த⁴ங் உஸப⁴யுத்³த⁴ங் அஜயுத்³த⁴ங்
மெண்ட³யுத்³த⁴ங் குக்குடயுத்³த⁴ங் வட்டகயுத்³த⁴ங் த³ண்ட³யுத்³த⁴ங்
முட்டி²யுத்³த⁴ங் நிப்³பு³த்³த⁴ங் உய்யோதி⁴கங் ப³லக்³க³ங் ஸேனாப்³யூஹங்
அனீகத³ஸ்ஸனங் இதி வா இதி ஏவரூபா விஸூகத³ஸ்ஸனா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ
ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
198. ‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபங் ஜூதப்பமாத³ட்டா²னானுயோக³ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி. ஸெய்யதி²த³ங் –
அட்ட²பத³ங் த³ஸபத³ங் ஆகாஸங் பரிஹாரபத²ங் ஸந்திகங் க²லிகங் க⁴டிகங்
ஸலாகஹத்த²ங் அக்க²ங் பங்க³சீரங் வங்ககங் மொக்க²சிகங் சிங்கு³லிகங்
பத்தாள்ஹகங் ரத²கங் த⁴னுகங் அக்க²ரிகங் மனேஸிகங் யதா²வஜ்ஜங் இதி வா இதி
ஏவரூபா ஜூதப்பமாத³ட்டா²னானுயோகா³ படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி
ஸீலஸ்மிங்.
199.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் உச்சாஸயனமஹாஸயனங் அனுயுத்தா விஹரந்தி. ஸெய்யதி²த³ங்
– ஆஸந்தி³ங் பல்லங்கங் கோ³னகங் சித்தகங் படிகங் படலிகங் தூலிகங் விகதிகங்
உத்³த³லோமிங் ஏகந்தலோமிங் கட்டிஸ்ஸங் கோஸெய்யங் குத்தகங் ஹத்த²த்த²ரங்
அஸ்ஸத்த²ரங் ரத²த்த²ரங் அஜினப்பவேணிங் கத³லிமிக³பவரபச்சத்த²ரணங்
ஸஉத்தரச்ச²த³ங் உப⁴தோலோஹிதகூபதா⁴னங் இதி வா இதி ஏவரூபா உச்சாஸயனமஹாஸயனா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
200.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் மண்ட³னவிபூ⁴ஸனட்டா²னானுயோக³ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி.
ஸெய்யதி²த³ங் – உச்சா²த³னங் பரிமத்³த³னங் ந்ஹாபனங் ஸம்பா³ஹனங் ஆதா³ஸங்
அஞ்ஜனங் மாலாக³ந்த⁴விலேபனங் முக²சுண்ணங் முக²லேபனங் ஹத்த²ப³ந்த⁴ங்
ஸிகா²ப³ந்த⁴ங் த³ண்ட³ங் நாளிகங் அஸிங் [க²க்³க³ங் (ஸீ॰ பீ॰), அஸிங் க²க்³க³ங் (ஸ்யா॰ கங்॰), க²க்³க³ங் அஸிங் (க॰)]
ச²த்தங் சித்ருபாஹனங் உண்ஹீஸங் மணிங் வாலபீ³ஜனிங் ஓதா³தானி வத்தா²னி
தீ³க⁴த³ஸானி இதி வா இதி ஏவரூபா மண்ட³னவிபூ⁴ஸனட்டா²னானுயோகா³ படிவிரதோ ஹோதி.
இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
201.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் திரச்சா²னகத²ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி. ஸெய்யதி²த³ங் –
ராஜகத²ங் சோரகத²ங் மஹாமத்தகத²ங் ஸேனாகத²ங் ப⁴யகத²ங் யுத்³த⁴கத²ங்
அன்னகத²ங் பானகத²ங் வத்த²கத²ங் ஸயனகத²ங் மாலாகத²ங் க³ந்த⁴கத²ங் ஞாதிகத²ங்
யானகத²ங் கா³மகத²ங் நிக³மகத²ங் நக³ரகத²ங் ஜனபத³கத²ங் இத்தி²கத²ங் [இத்தி²கத²ங் புரிஸகத²ங் குமாரகத²ங் குமாரிகத²ங் (க॰)] ஸூரகத²ங் விஸிகா²கத²ங் கும்ப⁴ட்டா²னகத²ங் புப்³ப³பேதகத²ங் நானத்தகத²ங் லோகக்கா²யிகங் ஸமுத்³த³க்கா²யிகங் இதிப⁴வாப⁴வகத²ங் இதி வா இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னகதா²ய படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
202.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் விக்³கா³ஹிககத²ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி. ஸெய்யதி²த³ங்
– ந த்வங் இமங் த⁴ம்மவினயங் ஆஜானாஸி, அஹங் இமங்
த⁴ம்மவினயங் ஆஜானாமி, கிங் த்வங் இமங் த⁴ம்மவினயங் ஆஜானிஸ்ஸஸி, மிச்சா²
படிபன்னோ த்வமஸி, அஹமஸ்மி ஸம்மா படிபன்னோ, ஸஹிதங் மே, அஸஹிதங் தே, புரே
வசனீயங் பச்சா² அவச, பச்சா² வசனீயங் புரே அவச, அதி⁴சிண்ணங் தே விபராவத்தங்,
ஆரோபிதோ தே வாதோ³, நிக்³க³ஹிதோ த்வமஸி, சர வாத³ப்பமொக்கா²ய, நிப்³பே³டே²ஹி
வா ஸசே பஹோஸீதி இதி வா இதி ஏவரூபாய விக்³கா³ஹிககதா²ய படிவிரதோ ஹோதி.
இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
203. ‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் தூ³தெய்யபஹிணக³மனானுயோக³ங்
அனுயுத்தா விஹரந்தி. ஸெய்யதி²த³ங் – ரஞ்ஞங், ராஜமஹாமத்தானங், க²த்தியானங்,
ப்³ராஹ்மணானங், க³ஹபதிகானங், குமாரானங் – ‘இத⁴ க³ச்ச², அமுத்ராக³ச்ச²,
இத³ங் ஹர, அமுத்ர இத³ங் ஆஹரா’தி இதி வா இதி ஏவரூபா
தூ³தெய்யபஹிணக³மனானுயோகா³ படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
204.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே குஹகா ச ஹொந்தி லபகா ச நேமித்திகா ச நிப்பேஸிகா ச லாபே⁴ன
லாப⁴ங் நிஜிகீ³ங்ஸிதாரோ ச. இதி ஏவரூபா குஹனலபனா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ
ஹோதி ஸீலஸ்மிங்’’.
மஜ்ஜி²மஸீலங் நிட்டி²தங்.
மஹாஸீலங்
205. ‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி. ஸெய்யதி²த³ங் –
அங்க³ங் நிமித்தங் உப்பாதங் ஸுபினங் லக்க²ணங் மூஸிகச்சி²ன்னங்
அக்³கி³ஹோமங் த³ப்³பி³ஹோமங் து²ஸஹோமங் கணஹோமங் தண்டு³லஹோமங் ஸப்பிஹோமங் தேலஹோமங்
முக²ஹோமங் லோஹிதஹோமங் அங்க³விஜ்ஜா வத்து²விஜ்ஜா க²த்தவிஜ்ஜா ஸிவவிஜ்ஜா
பூ⁴தவிஜ்ஜா பூ⁴ரிவிஜ்ஜா அஹிவிஜ்ஜா விஸவிஜ்ஜா விச்சி²கவிஜ்ஜா மூஸிகவிஜ்ஜா
ஸகுணவிஜ்ஜா வாயஸவிஜ்ஜா பக்கஜ்ஜா²னங் ஸரபரித்தாணங் மிக³சக்கங் இதி வா இதி
ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி
ஸீலஸ்மிங்.
206.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி.
ஸெய்யதி²த³ங் – மணிலக்க²ணங் வத்த²லக்க²ணங் த³ண்ட³லக்க²ணங் ஸத்த²லக்க²ணங்
அஸிலக்க²ணங் உஸுலக்க²ணங் த⁴னுலக்க²ணங் ஆவுத⁴லக்க²ணங் இத்தி²லக்க²ணங்
புரிஸலக்க²ணங் குமாரலக்க²ணங் குமாரிலக்க²ணங் தா³ஸலக்க²ணங் தா³ஸிலக்க²ணங்
ஹத்தி²லக்க²ணங் அஸ்ஸலக்க²ணங் மஹிங்ஸலக்க²ணங் உஸப⁴லக்க²ணங் கோ³லக்க²ணங்
அஜலக்க²ணங் மெண்ட³லக்க²ணங் குக்குடலக்க²ணங் வட்டகலக்க²ணங் கோ³தா⁴லக்க²ணங்
கண்ணிகலக்க²ணங் கச்ச²பலக்க²ணங் மிக³லக்க²ணங் இதி வா இதி ஏவரூபாய
திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
207. ‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய
மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி. ஸெய்யதி²த³ங் – ரஞ்ஞங் நிய்யானங்
ப⁴விஸ்ஸதி, ரஞ்ஞங் அனிய்யானங் ப⁴விஸ்ஸதி, அப்³ப⁴ந்தரானங் ரஞ்ஞங் உபயானங்
ப⁴விஸ்ஸதி, பா³ஹிரானங் ரஞ்ஞங் அபயானங் ப⁴விஸ்ஸதி, பா³ஹிரானங் ரஞ்ஞங்
உபயானங் ப⁴விஸ்ஸதி, அப்³ப⁴ந்தரானங் ரஞ்ஞங் அபயானங் ப⁴விஸ்ஸதி,
அப்³ப⁴ந்தரானங் ரஞ்ஞங் ஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி, பா³ஹிரானங் ரஞ்ஞங் பராஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி,
பா³ஹிரானங் ரஞ்ஞங் ஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி, அப்³ப⁴ந்தரானங் ரஞ்ஞங் பராஜயோ
ப⁴விஸ்ஸதி, இதி இமஸ்ஸ ஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி, இமஸ்ஸ பராஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி இதி வா இதி
ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி
ஸீலஸ்மிங்.
208.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி.
ஸெய்யதி²த³ங் – சந்த³க்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஸூரியக்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி,
நக்க²த்தக்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, சந்தி³மஸூரியானங் பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி,
சந்தி³மஸூரியானங் உப்பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, நக்க²த்தானங் பத²க³மனங்
ப⁴விஸ்ஸதி, நக்க²த்தானங் உப்பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி ,
உக்காபாதோ ப⁴விஸ்ஸதி, தி³ஸாடா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, பூ⁴மிசாலோ ப⁴விஸ்ஸதி,
தே³வது³த்³ரபி⁴ ப⁴விஸ்ஸதி, சந்தி³மஸூரியனக்க²த்தானங் உக்³க³மனங் ஓக³மனங்
ஸங்கிலேஸங் வோதா³னங் ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ சந்த³க்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ ஸூரியக்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ
நக்க²த்தக்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகங் சந்தி³மஸூரியானங் பத²க³மனங்
ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகங் சந்தி³மஸூரியானங் உப்பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி,
ஏவங்விபாகங் நக்க²த்தானங் பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகங் நக்க²த்தானங்
உப்பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ உக்காபாதோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ
தி³ஸாடா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ பூ⁴மிசாலோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ
தே³வது³த்³ரபி⁴ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகங் சந்தி³மஸூரியனக்க²த்தானங்
உக்³க³மனங் ஓக³மனங் ஸங்கிலேஸங் வோதா³னங் ப⁴விஸ்ஸதி இதி வா இதி ஏவரூபாய
திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
209. ‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய
மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி. ஸெய்யதி²த³ங் – ஸுவுட்டி²கா ப⁴விஸ்ஸதி,
து³ப்³பு³ட்டி²கா ப⁴விஸ்ஸதி, ஸுபி⁴க்க²ங் ப⁴விஸ்ஸதி, து³ப்³பி⁴க்க²ங்
ப⁴விஸ்ஸதி, கே²மங் ப⁴விஸ்ஸதி, ப⁴யங் ப⁴விஸ்ஸதி, ரோகோ³ ப⁴விஸ்ஸதி, ஆரொக்³யங்
ப⁴விஸ்ஸதி, முத்³தா³, க³ணனா, ஸங்கா²னங், காவெய்யங், லோகாயதங் இதி வா இதி
ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி
ஸீலஸ்மிங்.
210.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி.
ஸெய்யதி²த³ங் – ஆவாஹனங் விவாஹனங் ஸங்வரணங் விவரணங் ஸங்கிரணங்
விகிரணங் ஸுப⁴க³கரணங் து³ப்³ப⁴க³கரணங் விருத்³த⁴க³ப்³ப⁴கரணங்
ஜிவ்ஹானிப³ந்த⁴னங் ஹனுஸங்ஹனநங் ஹத்தா²பி⁴ஜப்பனங் ஹனுஜப்பனங் கண்ணஜப்பனங்
ஆதா³ஸபஞ்ஹங் குமாரிகபஞ்ஹங் தே³வபஞ்ஹங் ஆதி³ச்சுபட்டா²னங் மஹதுபட்டா²னங்
அப்³பு⁴ஜ்ஜலனங் ஸிரிவ்ஹாயனங் இதி வா இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய
மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
211.
‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி .
ஸெய்யதி²த³ங் – ஸந்திகம்மங் பணிதி⁴கம்மங் பூ⁴தகம்மங் பூ⁴ரிகம்மங்
வஸ்ஸகம்மங் வொஸ்ஸகம்மங் வத்து²கம்மங் வத்து²பரிகம்மங் ஆசமனங் ந்ஹாபனங்
ஜுஹனங் வமனங் விரேசனங் உத்³த⁴ங்விரேசனங் அதோ⁴விரேசனங் ஸீஸவிரேசனங்
கண்ணதேலங் நெத்ததப்பனங் நத்து²கம்மங் அஞ்ஜனங் பச்சஞ்ஜனங் ஸாலாகியங்
ஸல்லகத்தியங் தா³ரகதிகிச்சா², மூலபே⁴ஸஜ்ஜானங் அனுப்பதா³னங், ஓஸதீ⁴னங்
படிமொக்கோ² இதி வா இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ
ஹோதி. இத³ம்பிஸ்ஸ ஹோதி ஸீலஸ்மிங்.
212. ‘‘ஸ
கோ² ஸோ, மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸீலஸம்பன்னோ ந குதோசி ப⁴யங் ஸமனுபஸ்ஸதி,
யதி³த³ங் ஸீலஸங்வரதோ. ஸெய்யதா²பி – மஹாராஜ, ராஜா க²த்தியோ
முத்³தா⁴பி⁴ஸித்தோ நிஹதபச்சாமித்தோ ந
குதோசி ப⁴யங் ஸமனுபஸ்ஸதி, யதி³த³ங் பச்சத்தி²கதோ; ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ,
பி⁴க்கு² ஏவங் ஸீலஸம்பன்னோ ந குதோசி ப⁴யங் ஸமனுபஸ்ஸதி, யதி³த³ங்
ஸீலஸங்வரதோ. ஸோ இமினா அரியேன ஸீலக்க²ந்தே⁴ன ஸமன்னாக³தோ அஜ்ஜ²த்தங்
அனவஜ்ஜஸுக²ங் படிஸங்வேதே³தி. ஏவங் கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஸீலஸம்பன்னோ ஹோதி.
மஹாஸீலங் நிட்டி²தங்.
இந்த்³ரியஸங்வரோ
213.
‘‘கத²ஞ்ச, மஹாராஜ, பி⁴க்கு² இந்த்³ரியேஸு கு³த்தத்³வாரோ ஹோதி? இத⁴,
மஹாராஜ, பி⁴க்கு² சக்கு²னா ரூபங் தி³ஸ்வா ந நிமித்தக்³கா³ஹீ ஹோதி
நானுப்³யஞ்ஜனக்³கா³ஹீ. யத்வாதி⁴கரணமேனங் சக்கு²ந்த்³ரியங் அஸங்வுதங்
விஹரந்தங் அபி⁴ஜ்ஜா² தோ³மனஸ்ஸா பாபகா அகுஸலா த⁴ம்மா அன்வாஸ்ஸவெய்யுங், தஸ்ஸ
ஸங்வராய படிபஜ்ஜதி, ரக்க²தி சக்கு²ந்த்³ரியங், சக்கு²ந்த்³ரியே ஸங்வரங்
ஆபஜ்ஜதி. ஸோதேன ஸத்³த³ங் ஸுத்வா…பே॰… கா⁴னேன க³ந்த⁴ங் கா⁴யித்வா…பே॰…
ஜிவ்ஹாய ரஸங் ஸாயித்வா…பே॰… காயேன பொ²ட்ட²ப்³ப³ங் பு²ஸித்வா…பே॰… மனஸா
த⁴ம்மங் விஞ்ஞாய ந நிமித்தக்³கா³ஹீ ஹோதி நானுப்³யஞ்ஜனக்³கா³ஹீ.
யத்வாதி⁴கரணமேனங் மனிந்த்³ரியங் அஸங்வுதங் விஹரந்தங் அபி⁴ஜ்ஜா² தோ³மனஸ்ஸா
பாபகா அகுஸலா த⁴ம்மா அன்வாஸ்ஸவெய்யுங், தஸ்ஸ ஸங்வராய படிபஜ்ஜதி, ரக்க²தி
மனிந்த்³ரியங், மனிந்த்³ரியே ஸங்வரங் ஆபஜ்ஜதி. ஸோ
இமினா அரியேன இந்த்³ரியஸங்வரேன ஸமன்னாக³தோ அஜ்ஜ²த்தங் அப்³யாஸேகஸுக²ங்
படிஸங்வேதே³தி. ஏவங் கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² இந்த்³ரியேஸு கு³த்தத்³வாரோ
ஹோதி.
ஸதிஸம்பஜஞ்ஞங்
214. ‘‘கத²ஞ்ச ,
மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஸதிஸம்பஜஞ்ஞேன ஸமன்னாக³தோ ஹோதி? இத⁴, மஹாராஜ, பி⁴க்கு²
அபி⁴க்கந்தே படிக்கந்தே ஸம்பஜானகாரீ ஹோதி, ஆலோகிதே விலோகிதே ஸம்பஜானகாரீ
ஹோதி, ஸமிஞ்ஜிதே பஸாரிதே ஸம்பஜானகாரீ ஹோதி, ஸங்கா⁴டிபத்தசீவரதா⁴ரணே
ஸம்பஜானகாரீ ஹோதி, அஸிதே பீதே கா²யிதே ஸாயிதே ஸம்பஜானகாரீ ஹோதி,
உச்சாரபஸ்ஸாவகம்மே ஸம்பஜானகாரீ ஹோதி, க³தே டி²தே நிஸின்னே ஸுத்தே ஜாக³ரிதே பா⁴ஸிதே துண்ஹீபா⁴வே ஸம்பஜானகாரீ ஹோதி. ஏவங் கோ², மஹாராஜ , பி⁴க்கு² ஸதிஸம்பஜஞ்ஞேன ஸமன்னாக³தோ ஹோதி.
ஸந்தோஸோ
215.
‘‘கத²ஞ்ச, மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஸந்துட்டோ² ஹோதி? இத⁴, மஹாராஜ, பி⁴க்கு²
ஸந்துட்டோ² ஹோதி காயபரிஹாரிகேன சீவரேன, குச்சி²பரிஹாரிகேன பிண்ட³பாதேன .
ஸோ யேன யேனேவ பக்கமதி, ஸமாதா³யேவ பக்கமதி. ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, பக்கீ²
ஸகுணோ யேன யேனேவ டே³தி, ஸபத்தபா⁴ரோவ டே³தி. ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு²
ஸந்துட்டோ² ஹோதி காயபரிஹாரிகேன சீவரேன குச்சி²பரிஹாரிகேன பிண்ட³பாதேன. ஸோ
யேன யேனேவ பக்கமதி, ஸமாதா³யேவ பக்கமதி. ஏவங் கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு²
ஸந்துட்டோ² ஹோதி.
நீவரணப்பஹானங்
216.
‘‘ஸோ இமினா ச அரியேன ஸீலக்க²ந்தே⁴ன ஸமன்னாக³தோ, இமினா ச அரியேன
இந்த்³ரியஸங்வரேன ஸமன்னாக³தோ, இமினா ச அரியேன ஸதிஸம்பஜஞ்ஞேன ஸமன்னாக³தோ,
இமாய ச அரியாய ஸந்துட்டி²யா ஸமன்னாக³தோ, விவித்தங் ஸேனாஸனங் ப⁴ஜதி அரஞ்ஞங்
ருக்க²மூலங் பப்³ப³தங் கந்த³ரங் கி³ரிகு³ஹங் ஸுஸானங் வனபத்த²ங்
அப்³போ⁴காஸங் பலாலபுஞ்ஜங். ஸோ பச்சா²ப⁴த்தங் பிண்ட³பாதப்படிக்கந்தோ
நிஸீத³தி பல்லங்கங் ஆபு⁴ஜித்வா உஜுங் காயங் பணிதா⁴ய பரிமுக²ங் ஸதிங்
உபட்ட²பெத்வா.
217. ‘‘ஸோ அபி⁴ஜ்ஜ²ங் லோகே பஹாய விக³தாபி⁴ஜ்ஜே²ன சேதஸா விஹரதி, அபி⁴ஜ்ஜா²ய சித்தங் பரிஸோதே⁴தி. ப்³யாபாத³பதோ³ஸங் பஹாய அப்³யாபன்னசித்தோ
விஹரதி ஸப்³ப³பாணபூ⁴தஹிதானுகம்பீ, ப்³யாபாத³பதோ³ஸா சித்தங் பரிஸோதே⁴தி.
தி²னமித்³த⁴ங் பஹாய விக³ததி²னமித்³தோ⁴ விஹரதி ஆலோகஸஞ்ஞீ, ஸதோ ஸம்பஜானோ,
தி²னமித்³தா⁴ சித்தங் பரிஸோதே⁴தி. உத்³த⁴ச்சகுக்குச்சங் பஹாய அனுத்³த⁴தோ
விஹரதி, அஜ்ஜ²த்தங் வூபஸந்தசித்தோ, உத்³த⁴ச்சகுக்குச்சா சித்தங்
பரிஸோதே⁴தி. விசிகிச்ச²ங் பஹாய திண்ணவிசிகிச்சோ² விஹரதி, அகத²ங்கதீ²
குஸலேஸு த⁴ம்மேஸு, விசிகிச்சா²ய சித்தங் பரிஸோதே⁴தி.
218. ‘‘ஸெய்யதா²பி ,
மஹாராஜ, புரிஸோ இணங் ஆதா³ய கம்மந்தே பயோஜெய்ய. தஸ்ஸ தே கம்மந்தா
ஸமிஜ்ஜெ²ய்யுங். ஸோ யானி ச போராணானி இணமூலானி, தானி ச ப்³யந்திங் கரெய்ய [ப்³யந்தீகரெய்ய (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰)], ஸியா சஸ்ஸ உத்தரிங் அவஸிட்ட²ங் தா³ரப⁴ரணாய. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘அஹங் கோ² புப்³பே³ இணங் ஆதா³ய கம்மந்தே பயோஜேஸிங். தஸ்ஸ
மே தே கம்மந்தா ஸமிஜ்ஜி²ங்ஸு. ஸோஹங் யானி ச போராணானி இணமூலானி, தானி ச
ப்³யந்திங் அகாஸிங், அத்தி² ச மே உத்தரிங் அவஸிட்ட²ங் தா³ரப⁴ரணாயா’தி. ஸோ
ததோனிதா³னங் லபே⁴த² பாமோஜ்ஜங், அதி⁴க³ச்செ²ய்ய ஸோமனஸ்ஸங்.
219.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, புரிஸோ ஆபா³தி⁴கோ அஸ்ஸ து³க்கி²தோ பா³ள்ஹகி³லானோ;
ப⁴த்தஞ்சஸ்ஸ நச்சா²தெ³ய்ய, ந சஸ்ஸ காயே ப³லமத்தா. ஸோ அபரேன ஸமயேன தம்ஹா
ஆபா³தா⁴ முச்செய்ய; ப⁴த்தங் சஸ்ஸ சா²தெ³ய்ய, ஸியா சஸ்ஸ காயே ப³லமத்தா. தஸ்ஸ
ஏவமஸ்ஸ – ‘அஹங் கோ² புப்³பே³ ஆபா³தி⁴கோ அஹோஸிங் து³க்கி²தோ பா³ள்ஹகி³லானோ;
ப⁴த்தஞ்ச மே நச்சா²தே³ஸி, ந ச மே ஆஸி [ந சஸ்ஸ மே (க॰)]
காயே ப³லமத்தா. ஸொம்ஹி ஏதரஹி தம்ஹா ஆபா³தா⁴ முத்தோ; ப⁴த்தஞ்ச மே சா²தே³தி,
அத்தி² ச மே காயே ப³லமத்தா’தி. ஸோ ததோனிதா³னங் லபே⁴த² பாமோஜ்ஜங்,
அதி⁴க³ச்செ²ய்ய ஸோமனஸ்ஸங்.
220. ‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, புரிஸோ ப³ந்த⁴னாகா³ரே ப³த்³தோ⁴ அஸ்ஸ. ஸோ அபரேன ஸமயேன தம்ஹா ப³ந்த⁴னாகா³ரா முச்செய்ய ஸொத்தி²னா அப்³ப⁴யேன [உப்³ப³யேன (ஸீ॰ க॰)],
ந சஸ்ஸ கிஞ்சி போ⁴கா³னங் வயோ. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘அஹங் கோ² புப்³பே³
ப³ந்த⁴னாகா³ரே ப³த்³தோ⁴ அஹோஸிங், ஸொம்ஹி ஏதரஹி தம்ஹா ப³ந்த⁴னாகா³ரா முத்தோ ஸொத்தி²னா அப்³ப⁴யேன. நத்தி² ச மே கிஞ்சி போ⁴கா³னங் வயோ’தி. ஸோ ததோனிதா³னங் லபே⁴த² பாமோஜ்ஜங், அதி⁴க³ச்செ²ய்ய ஸோமனஸ்ஸங்.
221.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, புரிஸோ தா³ஸோ அஸ்ஸ அனத்தாதீ⁴னோ பராதீ⁴னோ ந
யேனகாமங்க³மோ. ஸோ அபரேன ஸமயேன தம்ஹா தா³ஸப்³யா முச்செய்ய அத்தாதீ⁴னோ
அபராதீ⁴னோ பு⁴ஜிஸ்ஸோ யேனகாமங்க³மோ. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘அஹங் கோ² புப்³பே³ தா³ஸோ
அஹோஸிங் அனத்தாதீ⁴னோ பராதீ⁴னோ ந யேனகாமங்க³மோ. ஸொம்ஹி ஏதரஹி தம்ஹா
தா³ஸப்³யா முத்தோ அத்தாதீ⁴னோ அபராதீ⁴னோ பு⁴ஜிஸ்ஸோ யேனகாமங்க³மோ’தி. ஸோ
ததோனிதா³னங் லபே⁴த² பாமோஜ்ஜங், அதி⁴க³ச்செ²ய்ய ஸோமனஸ்ஸங்.
222.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, புரிஸோ ஸத⁴னோ ஸபோ⁴கோ³ கந்தாரத்³தா⁴னமக்³க³ங்
படிபஜ்ஜெய்ய து³ப்³பி⁴க்க²ங் ஸப்படிப⁴யங். ஸோ அபரேன ஸமயேன தங் கந்தாரங்
நித்த²ரெய்ய ஸொத்தி²னா, கா³மந்தங் அனுபாபுணெய்ய கே²மங் அப்படிப⁴யங். தஸ்ஸ
ஏவமஸ்ஸ – ‘அஹங் கோ² புப்³பே³ ஸத⁴னோ ஸபோ⁴கோ³ கந்தாரத்³தா⁴னமக்³க³ங்
படிபஜ்ஜிங் து³ப்³பி⁴க்க²ங் ஸப்படிப⁴யங். ஸொம்ஹி ஏதரஹி தங் கந்தாரங்
நித்தி²ண்ணோ ஸொத்தி²னா, கா³மந்தங் அனுப்பத்தோ கே²மங் அப்படிப⁴ய’ந்தி. ஸோ
ததோனிதா³னங் லபே⁴த² பாமோஜ்ஜங், அதி⁴க³ச்செ²ய்ய ஸோமனஸ்ஸங்.
223. ‘‘ஏவமேவ
கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² யதா² இணங் யதா² ரோக³ங் யதா² ப³ந்த⁴னாகா³ரங் யதா²
தா³ஸப்³யங் யதா² கந்தாரத்³தா⁴னமக்³க³ங், ஏவங் இமே பஞ்ச நீவரணே அப்பஹீனே
அத்தனி ஸமனுபஸ்ஸதி.
224.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, யதா² ஆணண்யங் யதா² ஆரொக்³யங் யதா² ப³ந்த⁴னாமொக்க²ங்
யதா² பு⁴ஜிஸ்ஸங் யதா² கே²மந்தபூ⁴மிங்; ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² இமே
பஞ்ச நீவரணே பஹீனே அத்தனி ஸமனுபஸ்ஸதி.
225. ‘‘தஸ்ஸிமே
பஞ்ச நீவரணே பஹீனே அத்தனி ஸமனுபஸ்ஸதோ பாமோஜ்ஜங் ஜாயதி, பமுதி³தஸ்ஸ பீதி
ஜாயதி, பீதிமனஸ்ஸ காயோ பஸ்ஸம்ப⁴தி, பஸ்ஸத்³த⁴காயோ ஸுக²ங் வேதே³தி, ஸுகி²னோ
சித்தங் ஸமாதி⁴யதி.
பட²மஜ்ஜா²னங்
226.
‘‘ஸோ விவிச்சேவ காமேஹி, விவிச்ச அகுஸலேஹி த⁴ம்மேஹி ஸவிதக்கங் ஸவிசாரங்
விவேகஜங் பீதிஸுக²ங் பட²மங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி. ஸோ இமமேவ
காயங் விவேகஜேன பீதிஸுகே²ன அபி⁴ஸந்தே³தி பரிஸந்தே³தி பரிபூரேதி
பரிப்ப²ரதி, நாஸ்ஸ கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ காயஸ்ஸ விவேகஜேன பீதிஸுகே²ன அப்பு²டங்
ஹோதி.
227. ‘‘ஸெய்யதா²பி ,
மஹாராஜ, த³க்கோ² ந்ஹாபகோ வா ந்ஹாபகந்தேவாஸீ வா கங்ஸதா²லே ந்ஹானீயசுண்ணானி
ஆகிரித்வா உத³கேன பரிப்போ²ஸகங் பரிப்போ²ஸகங் ஸன்னெய்ய, ஸாயங்
ந்ஹானீயபிண்டி³ ஸ்னேஹானுக³தா ஸ்னேஹபரேதா ஸந்தரபா³ஹிரா பு²டா ஸ்னேஹேன, ந ச
பக்³க⁴ரணீ; ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² இமமேவ காயங் விவேகஜேன பீதிஸுகே²ன
அபி⁴ஸந்தே³தி பரிஸந்தே³தி பரிபூரேதி பரிப்ப²ரதி, நாஸ்ஸ கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ
காயஸ்ஸ விவேகஜேன பீதிஸுகே²ன அப்பு²டங் ஹோதி. இத³ம்பி கோ², மஹாராஜ,
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி
அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
து³தியஜ்ஜா²னங்
228.
‘‘புன சபரங், மஹாராஜ, பி⁴க்கு² விதக்கவிசாரானங் வூபஸமா அஜ்ஜ²த்தங்
ஸம்பஸாத³னங் சேதஸோ ஏகோதி³பா⁴வங் அவிதக்கங் அவிசாரங் ஸமாதி⁴ஜங் பீதிஸுக²ங்
து³தியங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி. ஸோ இமமேவ காயங் ஸமாதி⁴ஜேன பீதிஸுகே²ன அபி⁴ஸந்தே³தி பரிஸந்தே³தி பரிபூரேதி பரிப்ப²ரதி, நாஸ்ஸ கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ காயஸ்ஸ ஸமாதி⁴ஜேன பீதிஸுகே²ன அப்பு²டங் ஹோதி.
229. ‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, உத³கரஹதோ³ க³ம்பீ⁴ரோ உப்³பி⁴தோ³த³கோ [உப்³பி⁴தோத³கோ (ஸ்யா॰ கங்॰ க॰)]
தஸ்ஸ நேவஸ்ஸ புரத்தி²மாய தி³ஸாய உத³கஸ்ஸ ஆயமுக²ங், ந த³க்கி²ணாய தி³ஸாய
உத³கஸ்ஸ ஆயமுக²ங், ந பச்சி²மாய தி³ஸாய உத³கஸ்ஸ ஆயமுக²ங், ந உத்தராய தி³ஸாய
உத³கஸ்ஸ ஆயமுக²ங், தே³வோ ச ந காலேனகாலங் ஸம்மாதா⁴ரங் அனுப்பவெச்செ²ய்ய. அத²
கோ² தம்ஹாவ உத³கரஹதா³ ஸீதா வாரிதா⁴ரா உப்³பி⁴ஜ்ஜித்வா தமேவ உத³கரஹத³ங்
ஸீதேன வாரினா அபி⁴ஸந்தெ³ய்ய பரிஸந்தெ³ய்ய பரிபூரெய்ய பரிப்ப²ரெய்ய, நாஸ்ஸ
கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ உத³கரஹத³ஸ்ஸ ஸீதேன வாரினா அப்பு²டங் அஸ்ஸ. ஏவமேவ கோ²,
மஹாராஜ, பி⁴க்கு² இமமேவ காயங் ஸமாதி⁴ஜேன பீதிஸுகே²ன அபி⁴ஸந்தே³தி
பரிஸந்தே³தி பரிபூரேதி பரிப்ப²ரதி, நாஸ்ஸ கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ காயஸ்ஸ ஸமாதி⁴ஜேன பீதிஸுகே²ன அப்பு²டங் ஹோதி. இத³ம்பி கோ², மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
ததியஜ்ஜா²னங்
230.
‘‘புன சபரங், மஹாராஜ, பி⁴க்கு² பீதியா ச விராகா³ உபெக்க²கோ ச விஹரதி ஸதோ
ஸம்பஜானோ, ஸுக²ஞ்ச காயேன படிஸங்வேதே³தி, யங் தங் அரியா ஆசிக்க²ந்தி –
‘உபெக்க²கோ ஸதிமா ஸுக²விஹாரீ’தி, ததியங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி. ஸோ இமமேவ
காயங் நிப்பீதிகேன ஸுகே²ன அபி⁴ஸந்தே³தி பரிஸந்தே³தி பரிபூரேதி பரிப்ப²ரதி,
நாஸ்ஸ கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ காயஸ்ஸ நிப்பீதிகேன ஸுகே²ன அப்பு²டங் ஹோதி.
231. ‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, உப்பலினியங் வா பது³மினியங் வா புண்ட³ரீகினியங் வா அப்பேகச்சானி உப்பலானி வா பது³மானி வா புண்ட³ரீகானி வா
உத³கே ஜாதானி உத³கே ஸங்வட்³டா⁴னி உத³கானுக்³க³தானி அந்தோனிமுக்³க³போஸீனி,
தானி யாவ சக்³கா³ யாவ ச மூலா ஸீதேன வாரினா அபி⁴ஸன்னானி பரிஸன்னானி [அபி⁴ஸந்தா³னி பரிஸந்தா³னி (க॰)] பரிபூரானி பரிப்பு²டானி [பரிப்பு²ட்டா²னி (பீ॰)],
நாஸ்ஸ கிஞ்சி ஸப்³பா³வதங் உப்பலானங் வா பது³மானங் வா புண்ட³ரீகானங் வா
ஸீதேன வாரினா அப்பு²டங் அஸ்ஸ; ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² இமமேவ காயங்
நிப்பீதிகேன ஸுகே²ன அபி⁴ஸந்தே³தி பரிஸந்தே³தி பரிபூரேதி பரிப்ப²ரதி, நாஸ்ஸ
கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ காயஸ்ஸ நிப்பீதிகேன ஸுகே²ன அப்பு²டங் ஹோதி. இத³ம்பி கோ²,
மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
சதுத்த²ஜ்ஜா²னங்
232.
‘‘புன சபரங், மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஸுக²ஸ்ஸ ச பஹானா து³க்க²ஸ்ஸ ச பஹானா,
புப்³பே³வ ஸோமனஸ்ஸதோ³மனஸ்ஸானங் அத்த²ங்க³மா அது³க்க²மஸுக²ங்
உபெக்கா²ஸதிபாரிஸுத்³தி⁴ங் சதுத்த²ங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி, ஸோ இமமேவ
காயங் பரிஸுத்³தே⁴ன சேதஸா பரியோதா³தேன ப²ரித்வா நிஸின்னோ ஹோதி, நாஸ்ஸ கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ காயஸ்ஸ பரிஸுத்³தே⁴ன சேதஸா பரியோதா³தேன அப்பு²டங் ஹோதி.
233. ‘‘ஸெய்யதா²பி ,
மஹாராஜ, புரிஸோ ஓதா³தேன வத்தே²ன ஸஸீஸங் பாருபித்வா நிஸின்னோ அஸ்ஸ, நாஸ்ஸ
கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ காயஸ்ஸ ஓதா³தேன வத்தே²ன அப்பு²டங் அஸ்ஸ; ஏவமேவ கோ²,
மஹாராஜ, பி⁴க்கு² இமமேவ காயங் பரிஸுத்³தே⁴ன சேதஸா பரியோதா³தேன ப²ரித்வா
நிஸின்னோ ஹோதி, நாஸ்ஸ கிஞ்சி ஸப்³பா³வதோ காயஸ்ஸ பரிஸுத்³தே⁴ன சேதஸா
பரியோதா³தேன அப்பு²டங் ஹோதி. இத³ம்பி கோ², மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங்
ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
விபஸ்ஸனாஞாணங்
234. ‘‘ஸோ [புன சபரங் மஹாராஜ பி⁴க்கு² ஸோ (க॰)]
ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே
முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஞாணத³ஸ்ஸனாய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி
அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ ஏவங் பஜானாதி – ‘அயங் கோ² மே காயோ ரூபீ சாதுமஹாபூ⁴திகோ
மாதாபெத்திகஸம்ப⁴வோ ஓத³னகும்மாஸூபசயோ
அனிச்சுச்சா²த³ன-பரிமத்³த³ன-பே⁴த³ன-வித்³த⁴ங்ஸன-த⁴ம்மோ; இத³ஞ்ச பன மே
விஞ்ஞாணங் எத்த² ஸிதங் எத்த² படிப³த்³த⁴’ந்தி.
235.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, மணி வேளுரியோ ஸுபோ⁴ ஜாதிமா அட்ட²ங்ஸோ ஸுபரிகம்மகதோ
அச்சோ² விப்பஸன்னோ அனாவிலோ ஸப்³பா³காரஸம்பன்னோ. தத்ராஸ்ஸ ஸுத்தங் ஆவுதங்
நீலங் வா பீதங் வா லோஹிதங் வா [பீதகங் வா லோஹிதகங் வா (க॰)]
ஓதா³தங் வா பண்டு³ஸுத்தங் வா. தமேனங் சக்கு²மா புரிஸோ ஹத்தே² கரித்வா
பச்சவெக்கெ²ய்ய – ‘அயங் கோ² மணி வேளுரியோ ஸுபோ⁴ ஜாதிமா அட்ட²ங்ஸோ
ஸுபரிகம்மகதோ அச்சோ² விப்பஸன்னோ அனாவிலோ ஸப்³பா³காரஸம்பன்னோ; தத்ரித³ங்
ஸுத்தங் ஆவுதங் நீலங் வா பீதங் வா லோஹிதங் வா ஓதா³தங்
வா பண்டு³ஸுத்தங் வா’தி. ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே
பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே
டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஞாணத³ஸ்ஸனாய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ
ஏவங் பஜானாதி – ‘அயங் கோ² மே காயோ ரூபீ சாதுமஹாபூ⁴திகோ மாதாபெத்திகஸம்ப⁴வோ
ஓத³னகும்மாஸூபசயோ அனிச்சுச்சா²த³னபரிமத்³த³னபே⁴த³னவித்³த⁴ங்ஸனத⁴ம்மோ;
இத³ஞ்ச பன மே விஞ்ஞாணங் எத்த² ஸிதங் எத்த² படிப³த்³த⁴’ந்தி. இத³ம்பி கோ², மஹாராஜ , ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
மனோமயித்³தி⁴ஞாணங்
236. ‘‘ஸோ
ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே
முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே மனோமயங் காயங் அபி⁴னிம்மானாய
சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ இமம்ஹா காயா அஞ்ஞங் காயங்
அபி⁴னிம்மினாதி ரூபிங் மனோமயங் ஸப்³ப³ங்க³பச்சங்கி³ங் அஹீனிந்த்³ரியங்.
237. ‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, புரிஸோ முஞ்ஜம்ஹா ஈஸிகங் பவாஹெய்ய [பப்³பா³ஹெய்ய (ஸ்யா॰ க॰)]. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘அயங் முஞ்ஜோ, அயங் ஈஸிகா, அஞ்ஞோ முஞ்ஜோ, அஞ்ஞா ஈஸிகா, முஞ்ஜம்ஹா த்வேவ ஈஸிகா பவாள்ஹா’தி [பப்³பா³ள்ஹாதி (ஸ்யா॰ க॰)].
ஸெய்யதா² வா பன, மஹாராஜ, புரிஸோ அஸிங் கோஸியா பவாஹெய்ய. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ –
‘அயங் அஸி, அயங் கோஸி, அஞ்ஞோ அஸி, அஞ்ஞா கோஸி, கோஸியா த்வேவ அஸி
பவாள்ஹோ’’தி. ஸெய்யதா² வா பன, மஹாராஜ, புரிஸோ அஹிங் கரண்டா³ உத்³த⁴ரெய்ய.
தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘அயங் அஹி, அயங் கரண்டோ³. அஞ்ஞோ அஹி, அஞ்ஞோ கரண்டோ³, கரண்டா³
த்வேவ அஹி உப்³ப⁴தோ’தி [உத்³த⁴ரிதோ (ஸ்யா॰ கங்॰)].
ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே
அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே மனோமயங்
காயங் அபி⁴னிம்மானாய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ இமம்ஹா காயா
அஞ்ஞங் காயங் அபி⁴னிம்மினாதி ரூபிங் மனோமயங் ஸப்³ப³ங்க³பச்சங்கி³ங்
அஹீனிந்த்³ரியங். இத³ம்பி கோ², மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங்
புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
இத்³தி⁴வித⁴ஞாணங்
238. ‘‘ஸோ
ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே
முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே இத்³தி⁴விதா⁴ய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி
அபி⁴னின்னாமேதி . ஸோ அனேகவிஹிதங் இத்³தி⁴வித⁴ங்
பச்சனுபோ⁴தி – ஏகோபி ஹுத்வா ப³ஹுதா⁴ ஹோதி, ப³ஹுதா⁴பி ஹுத்வா ஏகோ ஹோதி;
ஆவிபா⁴வங் திரோபா⁴வங் திரோகுட்டங் திரோபாகாரங் திரோபப்³ப³தங் அஸஜ்ஜமானோ
க³ச்ச²தி ஸெய்யதா²பி ஆகாஸே. பத²வியாபி உம்முஜ்ஜனிமுஜ்ஜங் கரோதி ஸெய்யதா²பி
உத³கே. உத³கேபி அபி⁴ஜ்ஜமானே க³ச்ச²தி [அபி⁴ஜ்ஜமானோ (ஸீ॰ க॰)] ஸெய்யதா²பி பத²வியா .
ஆகாஸேபி பல்லங்கேன கமதி ஸெய்யதா²பி பக்கீ² ஸகுணோ. இமேபி சந்தி³மஸூரியே
ஏவங்மஹித்³தி⁴கே ஏவங்மஹானுபா⁴வே பாணினா பராமஸதி பரிமஜ்ஜதி. யாவ
ப்³ரஹ்மலோகாபி காயேன வஸங் வத்தேதி.
239.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, த³க்கோ² கும்ப⁴காரோ வா கும்ப⁴காரந்தேவாஸீ வா
ஸுபரிகம்மகதாய மத்திகாய யங் யதே³வ பா⁴ஜனவிகதிங் ஆகங்கெ²ய்ய, தங் ததே³வ
கரெய்ய அபி⁴னிப்பா²தெ³ய்ய. ஸெய்யதா² வா பன, மஹாராஜ, த³க்கோ² த³ந்தகாரோ வா
த³ந்தகாரந்தேவாஸீ வா ஸுபரிகம்மகதஸ்மிங் த³ந்தஸ்மிங் யங் யதே³வ த³ந்தவிகதிங்
ஆகங்கெ²ய்ய, தங் ததே³வ கரெய்ய அபி⁴னிப்பா²தெ³ய்ய. ஸெய்யதா² வா பன, மஹாராஜ,
த³க்கோ² ஸுவண்ணகாரோ வா ஸுவண்ணகாரந்தேவாஸீ வா ஸுபரிகம்மகதஸ்மிங்
ஸுவண்ணஸ்மிங் யங் யதே³வ ஸுவண்ணவிகதிங் ஆகங்கெ²ய்ய, தங் ததே³வ கரெய்ய
அபி⁴னிப்பா²தெ³ய்ய. ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே
பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே
டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே இத்³தி⁴விதா⁴ய சித்தங்
அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ அனேகவிஹிதங் இத்³தி⁴வித⁴ங் பச்சனுபோ⁴தி –
ஏகோபி ஹுத்வா ப³ஹுதா⁴ ஹோதி, ப³ஹுதா⁴பி ஹுத்வா ஏகோ ஹோதி; ஆவிபா⁴வங்
திரோபா⁴வங் திரோகுட்டங் திரோபாகாரங் திரோபப்³ப³தங் அஸஜ்ஜமானோ க³ச்ச²தி
ஸெய்யதா²பி ஆகாஸே. பத²வியாபி உம்முஜ்ஜனிமுஜ்ஜங் கரோதி ஸெய்யதா²பி உத³கே.
உத³கேபி அபி⁴ஜ்ஜமானே க³ச்ச²தி ஸெய்யதா²பி பத²வியா. ஆகாஸேபி பல்லங்கேன கமதி
ஸெய்யதா²பி பக்கீ² ஸகுணோ. இமேபி சந்தி³மஸூரியே ஏவங்மஹித்³தி⁴கே
ஏவங்மஹானுபா⁴வே பாணினா பராமஸதி பரிமஜ்ஜதி. யாவ
ப்³ரஹ்மலோகாபி காயேன வஸங் வத்தேதி. இத³ம்பி கோ², மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங்
ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச
பணீததரஞ்ச.
தி³ப்³ப³ஸோதஞாணங்
240. ‘‘ஸோ
ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே
முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே தி³ப்³பா³ய ஸோததா⁴துயா சித்தங்
அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ தி³ப்³பா³ய ஸோததா⁴துயா விஸுத்³தா⁴ய
அதிக்கந்தமானுஸிகாய உபோ⁴ ஸத்³தே³ ஸுணாதி தி³ப்³பே³ ச மானுஸே ச யே தூ³ரே
ஸந்திகே ச.
241. ‘‘ஸெய்யதா²பி , மஹாராஜ, புரிஸோ அத்³தா⁴னமக்³க³ப்படிபன்னோ. ஸோ ஸுணெய்ய பே⁴ரிஸத்³த³ம்பி முதி³ங்க³ஸத்³த³ம்பி [முதிங்க³ஸத்³த³ம்பி (ஸீ॰ பீ॰)] ஸங்க²பணவதி³ந்தி³மஸத்³த³ம்பி [ஸங்க²பணவதெ³ண்டி³மஸத்³த³ம்பி (ஸீ॰ பீ॰), ஸங்க²ஸத்³த³ங்பி பணவஸத்³த³ங்பி தெ³ந்தி³மஸத்³த³ங்பி (ஸ்யா॰ கங்॰)]. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘பே⁴ரிஸத்³தோ³’ இதிபி, ‘முதி³ங்க³ஸத்³தோ³’ இதிபி, ‘ஸங்க²பணவதி³ந்தி³மஸத்³தோ³’ இதிபி [ஸங்க²ஸத்³தோ³ இதிபி பணவஸத்³தோ³ இதிபி தெ³ந்தி³மஸத்³தோ³ இதிபி (ஸ்யா॰ கங்॰)].
ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே
அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே
தி³ப்³பா³ய ஸோததா⁴துயா சித்தங் அபி⁴னீஹரதி
அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ தி³ப்³பா³ய ஸோததா⁴துயா விஸுத்³தா⁴ய அதிக்கந்தமானுஸிகாய
உபோ⁴ ஸத்³தே³ ஸுணாதி தி³ப்³பே³ ச மானுஸே ச யே தூ³ரே ஸந்திகே ச. இத³ம்பி
கோ², மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி
ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
சேதோபரியஞாணங்
242.
‘‘ஸோ ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே
விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே சேதோபரியஞாணாய
சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ பரஸத்தானங் பரபுக்³க³லானங் சேதஸா
சேதோ பரிச்ச பஜானாதி – ஸராக³ங் வா சித்தங் ‘ஸராக³ங் சித்த’ந்தி பஜானாதி,
வீதராக³ங் வா சித்தங் ‘வீதராக³ங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, ஸதோ³ஸங்
வா சித்தங் ‘ஸதோ³ஸங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, வீததோ³ஸங் வா சித்தங் ‘வீததோ³ஸங்
சித்த’ந்தி பஜானாதி, ஸமோஹங் வா சித்தங் ‘ஸமோஹங் சித்த’ந்தி பஜானாதி,
வீதமோஹங் வா சித்தங் ‘வீதமோஹங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, ஸங்கி²த்தங் வா சித்தங்
‘ஸங்கி²த்தங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, விக்கி²த்தங் வா சித்தங் ‘விக்கி²த்தங்
சித்த’ந்தி பஜானாதி, மஹக்³க³தங் வா சித்தங் ‘மஹக்³க³தங் சித்த’ந்தி
பஜானாதி, அமஹக்³க³தங் வா சித்தங் ‘அமஹக்³க³தங் சித்த’ந்தி பஜானாதி,
ஸஉத்தரங் வா சித்தங் ‘ஸஉத்தரங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, அனுத்தரங் வா சித்தங்
‘அனுத்தரங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, ஸமாஹிதங் வா சித்தங் ‘ஸமாஹிதங் சித்த’ந்தி
பஜானாதி, அஸமாஹிதங் வா சித்தங் ‘அஸமாஹிதங் சித்த’ந்தி பஜானாதி , விமுத்தங் வா சித்தங் ‘விமுத்தங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, அவிமுத்தங் வா சித்தங் ‘அவிமுத்தங் சித்த’ந்தி பஜானாதி.
243. ‘‘ஸெய்யதா²பி , மஹாராஜ, இத்தீ² வா புரிஸோ வா த³ஹரோ யுவா
மண்ட³னஜாதிகோ ஆதா³ஸே வா பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அச்சே² வா உத³கபத்தே ஸகங்
முக²னிமித்தங் பச்சவெக்க²மானோ ஸகணிகங் வா ‘ஸகணிக’ந்தி ஜானெய்ய, அகணிகங் வா
‘அகணிக’ந்தி ஜானெய்ய; ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே
பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே
டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே சேதோபரியஞாணாய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ
பரஸத்தானங் பரபுக்³க³லானங் சேதஸா சேதோ பரிச்ச பஜானாதி – ஸராக³ங் வா சித்தங்
‘ஸராக³ங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, வீதராக³ங் வா சித்தங் ‘வீதராக³ங் சித்த’ந்தி
பஜானாதி, ஸதோ³ஸங் வா சித்தங் ‘ஸதோ³ஸங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, வீததோ³ஸங் வா
சித்தங் ‘வீததோ³ஸங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, ஸமோஹங் வா சித்தங் ‘ஸமோஹங்
சித்த’ந்தி பஜானாதி, வீதமோஹங் வா சித்தங் ‘வீதமோஹங் சித்த’ந்தி பஜானாதி,
ஸங்கி²த்தங் வா சித்தங் ‘ஸங்கி²த்தங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, விக்கி²த்தங் வா
சித்தங் ‘விக்கி²த்தங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, மஹக்³க³தங் வா சித்தங்
‘மஹக்³க³தங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, அமஹக்³க³தங் வா சித்தங் ‘அமஹக்³க³தங்
சித்த’ந்தி பஜானாதி, ஸஉத்தரங் வா சித்தங் ‘ஸஉத்தரங் சித்த’ந்தி பஜானாதி,
அனுத்தரங் வா சித்தங் ‘அனுத்தரங் சித்த’ந்தி
பஜானாதி, ஸமாஹிதங் வா சித்தங் ‘ஸமாஹிதங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, அஸமாஹிதங் வா
சித்தங் ‘அஸமாஹிதங் சித்த’ந்தி பஜானாதி, விமுத்தங் வா சித்தங் ‘விமுத்தங்
சித்த’’ந்தி பஜானாதி, அவிமுத்தங் வா சித்தங் ‘அவிமுத்தங் சித்த’ந்தி
பஜானாதி. இத³ம்பி கோ², மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி
ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
புப்³பே³னிவாஸானுஸ்ஸதிஞாணங்
244. ‘‘ஸோ
ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே
முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே புப்³பே³னிவாஸானுஸ்ஸதிஞாணாய
சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங்
அனுஸ்ஸரதி, ஸெய்யதி²த³ங் – ஏகம்பி ஜாதிங் த்³வேபி ஜாதியோ திஸ்ஸோபி ஜாதியோ
சதஸ்ஸோபி ஜாதியோ பஞ்சபி ஜாதியோ த³ஸபி ஜாதியோ வீஸம்பி ஜாதியோ திங்ஸம்பி
ஜாதியோ சத்தாலீஸம்பி ஜாதியோ பஞ்ஞாஸம்பி ஜாதியோ ஜாதிஸதம்பி ஜாதிஸஹஸ்ஸம்பி
ஜாதிஸதஸஹஸ்ஸம்பி அனேகேபி ஸங்வட்டகப்பே அனேகேபி விவட்டகப்பே அனேகேபி
ஸங்வட்டவிவட்டகப்பே, ‘அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோ’தி. இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங்
அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி.
245.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, புரிஸோ ஸகம்ஹா கா³மா அஞ்ஞங் கா³மங் க³ச்செ²ய்ய,
தம்ஹாபி கா³மா அஞ்ஞங் கா³மங் க³ச்செ²ய்ய. ஸோ தம்ஹா கா³மா ஸகங்யேவ கா³மங்
பச்சாக³ச்செ²ய்ய. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘அஹங் கோ² ஸகம்ஹா கா³மா அமுங் கா³மங்
அக³ச்சி²ங் [அக³ஞ்சி²ங் (ஸ்யா॰ கங்॰)], தத்ராபி ஏவங் அட்டா²ஸிங், ஏவங் நிஸீதி³ங், ஏவங்
அபா⁴ஸிங், ஏவங் துண்ஹீ அஹோஸிங், தம்ஹாபி கா³மா அமுங் கா³மங் அக³ச்சி²ங்,
தத்ராபி ஏவங் அட்டா²ஸிங், ஏவங் நிஸீதி³ங், ஏவங் அபா⁴ஸிங், ஏவங் துண்ஹீ
அஹோஸிங், ஸொம்ஹி தம்ஹா கா³மா ஸகங்யேவ கா³மங்
பச்சாக³தோ’தி. ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே
பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே
டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே புப்³பே³னிவாஸானுஸ்ஸதிஞாணாய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி
அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி, ஸெய்யதி²த³ங் –
ஏகம்பி ஜாதிங் த்³வேபி ஜாதியோ திஸ்ஸோபி ஜாதியோ சதஸ்ஸோபி ஜாதியோ பஞ்சபி
ஜாதியோ த³ஸபி ஜாதியோ வீஸம்பி ஜாதியோ திங்ஸம்பி ஜாதியோ சத்தாலீஸம்பி ஜாதியோ
பஞ்ஞாஸம்பி ஜாதியோ ஜாதிஸதம்பி ஜாதிஸஹஸ்ஸம்பி ஜாதிஸதஸஹஸ்ஸம்பி அனேகேபி
ஸங்வட்டகப்பே அனேகேபி விவட்டகப்பே அனேகேபி ஸங்வட்டவிவட்டகப்பே,
‘அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ
ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர
உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ
ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோ’தி,
இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங் அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி. இத³ம்பி
கோ², மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி
ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
தி³ப்³ப³சக்கு²ஞாணங்
246. ‘‘ஸோ
ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே
முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஸத்தானங் சுதூபபாதஞாணாய சித்தங்
அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ தி³ப்³பே³ன சக்கு²னா விஸுத்³தே⁴ன
அதிக்கந்தமானுஸகேன ஸத்தே பஸ்ஸதி சவமானே உபபஜ்ஜமானே
ஹீனே பணீதே ஸுவண்ணே து³ப்³ப³ண்ணே ஸுக³தே து³க்³க³தே, யதா²கம்மூபகே³ ஸத்தே
பஜானாதி – ‘இமே வத பொ⁴ந்தோ ஸத்தா காயது³ச்சரிதேன ஸமன்னாக³தா வசீது³ச்சரிதேன
ஸமன்னாக³தா மனோது³ச்சரிதேன ஸமன்னாக³தா அரியானங் உபவாத³கா
மிச்சா²தி³ட்டி²கா மிச்சா²தி³ட்டி²கம்மஸமாதா³னா. தே காயஸ்ஸ
பே⁴தா³ பரங் மரணா அபாயங் து³க்³க³திங் வினிபாதங் நிரயங் உபபன்னா. இமே வா
பன பொ⁴ந்தோ ஸத்தா காயஸுசரிதேன ஸமன்னாக³தா வசீஸுசரிதேன ஸமன்னாக³தா
மனோஸுசரிதேன ஸமன்னாக³தா அரியானங் அனுபவாத³கா ஸம்மாதி³ட்டி²கா
ஸம்மாதி³ட்டி²கம்மஸமாதா³னா, தே காயஸ்ஸ பே⁴தா³ பரங் மரணா ஸுக³திங் ஸக்³க³ங்
லோகங் உபபன்னா’தி. இதி தி³ப்³பே³ன சக்கு²னா விஸுத்³தே⁴ன அதிக்கந்தமானுஸகேன ஸத்தே பஸ்ஸதி சவமானே உபபஜ்ஜமானே ஹீனே பணீதே ஸுவண்ணே து³ப்³ப³ண்ணே ஸுக³தே து³க்³க³தே, யதா²கம்மூபகே³ ஸத்தே பஜானாதி.
247.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, மஜ்ஜே² ஸிங்கா⁴டகே பாஸாதோ³. தத்த² சக்கு²மா புரிஸோ
டி²தோ பஸ்ஸெய்ய மனுஸ்ஸே கே³ஹங் பவிஸந்தேபி நிக்க²மந்தேபி ரதி²காயபி வீதி²ங்
ஸஞ்சரந்தே [ரதி²யாபீ ரதி²ங் ஸஞ்சரந்தே (ஸீ॰), ரதி²யாய விதி²ங் ஸஞ்சரந்தேபி (ஸ்யா॰)]
மஜ்ஜே² ஸிங்கா⁴டகே நிஸின்னேபி. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘ஏதே மனுஸ்ஸா கே³ஹங்
பவிஸந்தி, ஏதே நிக்க²மந்தி, ஏதே ரதி²காய வீதி²ங் ஸஞ்சரந்தி, ஏதே மஜ்ஜே²
ஸிங்கா⁴டகே நிஸின்னா’தி. ஏவமேவ கோ², மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே
பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே
டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஸத்தானங் சுதூபபாதஞாணாய சித்தங் அபி⁴னீஹரதி
அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ தி³ப்³பே³ன சக்கு²னா விஸுத்³தே⁴ன அதிக்கந்தமானுஸகேன
ஸத்தே பஸ்ஸதி சவமானே உபபஜ்ஜமானே ஹீனே பணீதே ஸுவண்ணே
து³ப்³ப³ண்ணே ஸுக³தே து³க்³க³தே, யதா²கம்மூபகே³ ஸத்தே பஜானாதி – ‘இமே வத
பொ⁴ந்தோ ஸத்தா காயது³ச்சரிதேன ஸமன்னாக³தா வசீது³ச்சரிதேன ஸமன்னாக³தா
மனோது³ச்சரிதேன ஸமன்னாக³தா அரியானங் உபவாத³கா மிச்சா²தி³ட்டி²கா
மிச்சா²தி³ட்டி²கம்மஸமாதா³னா, தே காயஸ்ஸ பே⁴தா³ பரங் மரணா அபாயங்
து³க்³க³திங் வினிபாதங் நிரயங் உபபன்னா. இமே வா பன
பொ⁴ந்தோ ஸத்தா காயஸுசரிதேன ஸமன்னாக³தா வசீஸுசரிதேன ஸமன்னாக³தா மனோஸுசரிதேன
ஸமன்னாக³தா அரியானங் அனுபவாத³கா ஸம்மாதி³ட்டி²கா
ஸம்மாதி³ட்டி²கம்மஸமாதா³னா. தே காயஸ்ஸ பே⁴தா³ பரங் மரணா ஸுக³திங் ஸக்³க³ங்
லோகங் உபபன்னா’தி. இதி தி³ப்³பே³ன சக்கு²னா விஸுத்³தே⁴ன அதிக்கந்தமானுஸகேன
ஸத்தே பஸ்ஸதி சவமானே உபபஜ்ஜமானே ஹீனே பணீதே ஸுவண்ணே து³ப்³ப³ண்ணே ஸுக³தே
து³க்³க³தே; யதா²கம்மூபகே³ ஸத்தே பஜானாதி. ‘இத³ம்பி கோ², மஹாராஜ,
ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி ஸாமஞ்ஞப²லேஹி
அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச.
ஆஸவக்க²யஞாணங்
248.
‘‘ஸோ ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே
விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஆஸவானங் க²யஞாணாய
சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ஸோ இத³ங் து³க்க²ந்தி யதா²பூ⁴தங்
பஜானாதி , அயங் து³க்க²ஸமுத³யோதி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, அயங் து³க்க²னிரோதோ⁴தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, அயங் து³க்க²னிரோத⁴கா³மினீ படிபதா³தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி. இமே ஆஸவாதி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, அயங் ஆஸவஸமுத³யோதி
யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, அயங் ஆஸவனிரோதோ⁴தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, அயங்
ஆஸவனிரோத⁴கா³மினீ படிபதா³தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி. தஸ்ஸ ஏவங் ஜானதோ ஏவங்
பஸ்ஸதோ காமாஸவாபி சித்தங் விமுச்சதி, ப⁴வாஸவாபி சித்தங் விமுச்சதி,
அவிஜ்ஜாஸவாபி சித்தங் விமுச்சதி, ‘விமுத்தஸ்மிங் விமுத்தமி’தி ஞாணங் ஹோதி,
‘கீ²ணா ஜாதி, வுஸிதங் ப்³ரஹ்மசரியங், கதங் கரணீயங், நாபரங் இத்த²த்தாயா’தி
பஜானாதி.
249.
‘‘ஸெய்யதா²பி, மஹாராஜ, பப்³ப³தஸங்கே²பே உத³கரஹதோ³ அச்சோ² விப்பஸன்னோ
அனாவிலோ. தத்த² சக்கு²மா புரிஸோ தீரே டி²தோ பஸ்ஸெய்ய ஸிப்பிஸம்பு³கம்பி
ஸக்க²ரகத²லம்பி மச்ச²கு³ம்ப³ம்பி சரந்தம்பி திட்ட²ந்தம்பி. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ –
‘அயங் கோ² உத³கரஹதோ³ அச்சோ² விப்பஸன்னோ அனாவிலோ. தத்ரிமே ஸிப்பிஸம்பு³காபி
ஸக்க²ரகத²லாபி மச்ச²கு³ம்பா³பி சரந்திபி திட்ட²ந்திபீ’தி. ஏவமேவ கோ²,
மஹாராஜ, பி⁴க்கு² ஏவங் ஸமாஹிதே சித்தே பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே
விக³தூபக்கிலேஸே முது³பூ⁴தே கம்மனியே டி²தே ஆனேஞ்ஜப்பத்தே ஆஸவானங் க²யஞாணாய
சித்தங் அபி⁴னீஹரதி அபி⁴னின்னாமேதி. ‘ஸோ இத³ங் து³க்க²’ந்தி யதா²பூ⁴தங்
பஜானாதி, ‘அயங் து³க்க²ஸமுத³யோ’தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி ,
‘அயங் து³க்க²னிரோதோ⁴’தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, ‘அயங் து³க்க²னிரோத⁴கா³மினீ
படிபதா³’தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி. ‘இமே ஆஸவாதி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, ‘அயங்
ஆஸவஸமுத³யோ’தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, ‘அயங் ஆஸவனிரோதோ⁴’தி யதா²பூ⁴தங்
பஜானாதி, ‘அயங் ஆஸவனிரோத⁴கா³மினீ படிபதா³தி யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி. தஸ்ஸ ஏவங்
ஜானதோ ஏவங் பஸ்ஸதோ காமாஸவாபி சித்தங் விமுச்சதி,
ப⁴வாஸவாபி சித்தங் விமுச்சதி, அவிஜ்ஜாஸவாபி சித்தங் விமுச்சதி,
‘விமுத்தஸ்மிங் விமுத்தமிதி ஞாணங் ஹோதி, ‘கீ²ணா ஜாதி, வுஸிதங்
ப்³ரஹ்மசரியங், கதங் கரணீயங், நாபரங் இத்த²த்தாயா’தி பஜானாதி. இத³ங்
கோ², மஹாராஜ, ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் புரிமேஹி ஸந்தி³ட்டி²கேஹி
ஸாமஞ்ஞப²லேஹி அபி⁴க்கந்ததரஞ்ச பணீததரஞ்ச. இமஸ்மா ச பன, மஹாராஜ,
ஸந்தி³ட்டி²கா ஸாமஞ்ஞப²லா அஞ்ஞங் ஸந்தி³ட்டி²கங் ஸாமஞ்ஞப²லங் உத்தரிதரங் வா
பணீததரங் வா நத்தீ²’’தி.
அஜாதஸத்துஉபாஸகத்தபடிவேத³னா
250.
ஏவங் வுத்தே, ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச –
‘‘அபி⁴க்கந்தங், ப⁴ந்தே, அபி⁴க்கந்தங், ப⁴ந்தே. ஸெய்யதா²பி, ப⁴ந்தே,
நிக்குஜ்ஜிதங் வா உக்குஜ்ஜெய்ய, படிச்ச²ன்னங் வா விவரெய்ய, மூள்ஹஸ்ஸ வா
மக்³க³ங் ஆசிக்கெ²ய்ய, அந்த⁴காரே வா தேலபஜ்ஜோதங் தா⁴ரெய்ய ‘சக்கு²மந்தோ
ரூபானி த³க்க²ந்தீ’தி; ஏவமேவங், ப⁴ந்தே, ப⁴க³வதா அனேகபரியாயேன த⁴ம்மோ
பகாஸிதோ . ஏஸாஹங், ப⁴ந்தே, ப⁴க³வந்தங் ஸரணங்
க³ச்சா²மி த⁴ம்மஞ்ச பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஞ்ச. உபாஸகங் மங் ப⁴க³வா தா⁴ரேது
அஜ்ஜதக்³கே³ பாணுபேதங் ஸரணங் க³தங். அச்சயோ மங், ப⁴ந்தே, அச்சக³மா
யதா²பா³லங் யதா²மூள்ஹங் யதா²அகுஸலங், யோஹங் பிதரங் த⁴ம்மிகங் த⁴ம்மராஜானங்
இஸ்ஸரியகாரணா ஜீவிதா வோரோபேஸிங். தஸ்ஸ மே, ப⁴ந்தே ப⁴க³வா அச்சயங் அச்சயதோ
படிக்³க³ண்ஹாது ஆயதிங் ஸங்வராயா’’தி.
251. ‘‘தக்³க⁴ த்வங், மஹாராஜ, அச்சயோ அச்சக³மா யதா²பா³லங் யதா²மூள்ஹங்
யதா²அகுஸலங், யங் த்வங் பிதரங் த⁴ம்மிகங் த⁴ம்மராஜானங் ஜீவிதா வோரோபேஸி.
யதோ ச கோ² த்வங், மஹாராஜ, அச்சயங் அச்சயதோ தி³ஸ்வா யதா²த⁴ம்மங் படிகரோஸி,
தங் தே மயங் படிக்³க³ண்ஹாம. வுத்³தி⁴ஹேஸா, மஹாராஜ, அரியஸ்ஸ வினயே, யோ
அச்சயங் அச்சயதோ தி³ஸ்வா யதா²த⁴ம்மங் படிகரோதி, ஆயதிங் ஸங்வரங்
ஆபஜ்ஜதீ’’தி.
252. ஏவங்
வுத்தே, ராஜா மாக³தோ⁴ அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச –
‘‘ஹந்த³ ச தா³னி மயங், ப⁴ந்தே, க³ச்சா²ம ப³ஹுகிச்சா மயங் ப³ஹுகரணீயா’’தி.
‘‘யஸ்ஸதா³னி த்வங், மஹாராஜ, காலங் மஞ்ஞஸீ’’தி. அத² கோ² ராஜா மாக³தோ⁴
அஜாதஸத்து வேதே³ஹிபுத்தோ ப⁴க³வதோ பா⁴ஸிதங் அபி⁴னந்தி³த்வா அனுமோதி³த்வா
உட்டா²யாஸனா ப⁴க³வந்தங் அபி⁴வாதெ³த்வா பத³க்கி²ணங் கத்வா பக்காமி.
253. அத² கோ² ப⁴க³வா அசிரபக்கந்தஸ்ஸ ரஞ்ஞோ மாக³த⁴ஸ்ஸ
அஜாதஸத்துஸ்ஸ வேதே³ஹிபுத்தஸ்ஸ பி⁴க்கூ² ஆமந்தேஸி – ‘‘க²தாயங், பி⁴க்க²வே,
ராஜா. உபஹதாயங், பி⁴க்க²வே, ராஜா. ஸசாயங், பி⁴க்க²வே, ராஜா பிதரங்
த⁴ம்மிகங் த⁴ம்மராஜானங் ஜீவிதா ந வோரோபெஸ்ஸத², இமஸ்மிஞ்ஞேவ ஆஸனே விரஜங்
வீதமலங் த⁴ம்மசக்கு²ங் உப்பஜ்ஜிஸ்ஸதா²’’தி. இத³மவோச ப⁴க³வா. அத்தமனா தே
பி⁴க்கூ² ப⁴க³வதோ பா⁴ஸிதங் அபி⁴னந்து³ந்தி.
ஸாமஞ்ஞப²லஸுத்தங் நிட்டி²தங் து³தியங்.
ஸுத்தபிடக-Part-1-தமிழில் திரபிடக மூன்று தொகுப்புகள்TIPITAKA-தீகனிகாயோ-ஸீலக்கந்தவக்கபாளி-1. ப்ரஹ்மஜாலஸுத்தங்-பரிப்பாஜககதாfrom FREE ONLINE eNālāndā Research and
Practice UNIVERSITY through http://sarvajan.ambedkar.org
நமோ தஸ்ஸ பகவதோ அரஹதோ ஸம்மாஸம்புத்தஸ்ஸ
தீகனிகாயோ
ஸீலக்கந்தவக்கபாளி
1. ப்ரஹ்மஜாலஸுத்தங்
பரிப்பாஜககதா
1. ஏவங்
மே ஸுதங் – ஏகங் ஸமயங் ப⁴க³வா அந்தரா ச ராஜக³ஹங் அந்தரா ச நாளந்த³ங்
அத்³தா⁴னமக்³க³ப்படிபன்னோ ஹோதி மஹதா பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன ஸத்³தி⁴ங் பஞ்சமத்தேஹி
பி⁴க்கு²ஸதேஹி. ஸுப்பியோபி கோ² பரிப்³பா³ஜகோ அந்தரா ச ராஜக³ஹங் அந்தரா ச
நாளந்த³ங் அத்³தா⁴னமக்³க³ப்படிபன்னோ ஹோதி ஸத்³தி⁴ங் அந்தேவாஸினா
ப்³ரஹ்மத³த்தேன மாணவேன. தத்ர ஸுத³ங் ஸுப்பியோ பரிப்³பா³ஜகோ அனேகபரியாயேன
பு³த்³த⁴ஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி, த⁴ம்மஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி, ஸங்க⁴ஸ்ஸ அவண்ணங்
பா⁴ஸதி; ஸுப்பியஸ்ஸ பன பரிப்³பா³ஜகஸ்ஸ அந்தேவாஸீ ப்³ரஹ்மத³த்தோ மாணவோ
அனேகபரியாயேன பு³த்³த⁴ஸ்ஸ வண்ணங் பா⁴ஸதி, த⁴ம்மஸ்ஸ
வண்ணங் பா⁴ஸதி, ஸங்க⁴ஸ்ஸ வண்ணங் பா⁴ஸதி. இதிஹ தே உபோ⁴ ஆசரியந்தேவாஸீ
அஞ்ஞமஞ்ஞஸ்ஸ உஜுவிபச்சனீகவாதா³ ப⁴க³வந்தங் பிட்டி²தோ பிட்டி²தோ அனுப³ந்தா⁴ [அனுப³த்³தா⁴ (க॰ ஸீ॰ பீ॰)] ஹொந்தி பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஞ்ச.
2. அத² கோ² ப⁴க³வா அம்ப³லட்டி²காயங் ராஜாகா³ரகே ஏகரத்திவாஸங் உபக³ச்சி² [உபக³ஞ்சி² (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)] ஸத்³தி⁴ங் பி⁴க்கு²ஸங்கே⁴ன. ஸுப்பியோபி கோ² பரிப்³பா³ஜகோ அம்ப³லட்டி²காயங் ராஜாகா³ரகே ஏகரத்திவாஸங் உபக³ச்சி² [உபக³ஞ்சி² (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)] அந்தேவாஸினா ப்³ரஹ்மத³த்தேன மாணவேன. தத்ரபி ஸுத³ங் ஸுப்பியோ பரிப்³பா³ஜகோ அனேகபரியாயேன பு³த்³த⁴ஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி, த⁴ம்மஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி, ஸங்க⁴ஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி; ஸுப்பியஸ்ஸ பன
பரிப்³பா³ஜகஸ்ஸ அந்தேவாஸீ ப்³ரஹ்மத³த்தோ மாணவோ அனேகபரியாயேன பு³த்³த⁴ஸ்ஸ
வண்ணங் பா⁴ஸதி, த⁴ம்மஸ்ஸ வண்ணங் பா⁴ஸதி, ஸங்க⁴ஸ்ஸ வண்ணங் பா⁴ஸதி. இதிஹ தே
உபோ⁴ ஆசரியந்தேவாஸீ அஞ்ஞமஞ்ஞஸ்ஸ உஜுவிபச்சனீகவாதா³ விஹரந்தி.
3.
அத² கோ² ஸம்ப³ஹுலானங் பி⁴க்கூ²னங் ரத்தியா பச்சூஸஸமயங் பச்சுட்டி²தானங்
மண்ட³லமாளே ஸன்னிஸின்னானங் ஸன்னிபதிதானங் அயங் ஸங்கி²யத⁴ம்மோ உத³பாதி³ –
‘‘அச்ச²ரியங், ஆவுஸோ, அப்³பு⁴தங், ஆவுஸோ, யாவஞ்சித³ங் தேன ப⁴க³வதா ஜானதா
பஸ்ஸதா அரஹதா ஸம்மாஸம்பு³த்³தே⁴ன ஸத்தானங் நானாதி⁴முத்திகதா
ஸுப்படிவிதி³தா. அயஞ்ஹி ஸுப்பியோ பரிப்³பா³ஜகோ அனேகபரியாயேன பு³த்³த⁴ஸ்ஸ
அவண்ணங் பா⁴ஸதி, த⁴ம்மஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி, ஸங்க⁴ஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி;
ஸுப்பியஸ்ஸ பன பரிப்³பா³ஜகஸ்ஸ அந்தேவாஸீ ப்³ரஹ்மத³த்தோ மாணவோ அனேகபரியாயேன
பு³த்³த⁴ஸ்ஸ வண்ணங் பா⁴ஸதி, த⁴ம்மஸ்ஸ வண்ணங் பா⁴ஸதி, ஸங்க⁴ஸ்ஸ வண்ணங்
பா⁴ஸதி. இதிஹமே உபோ⁴ ஆசரியந்தேவாஸீ அஞ்ஞமஞ்ஞஸ்ஸ உஜுவிபச்சனீகவாதா³
ப⁴க³வந்தங் பிட்டி²தோ பிட்டி²தோ அனுப³ந்தா⁴ ஹொந்தி பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஞ்சா’’தி.
4.
அத² கோ² ப⁴க³வா தேஸங் பி⁴க்கூ²னங் இமங் ஸங்கி²யத⁴ம்மங் விதி³த்வா யேன
மண்ட³லமாளோ தேனுபஸங்கமி; உபஸங்கமித்வா பஞ்ஞத்தே ஆஸனே நிஸீதி³. நிஸஜ்ஜ கோ²
ப⁴க³வா பி⁴க்கூ² ஆமந்தேஸி – ‘‘காயனுத்த², பி⁴க்க²வே, ஏதரஹி கதா²ய
ஸன்னிஸின்னா ஸன்னிபதிதா, கா ச பன வோ அந்தராகதா² விப்பகதா’’தி? ஏவங் வுத்தே
தே பி⁴க்கூ² ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோசுங் – ‘‘இத⁴, ப⁴ந்தே, அம்ஹாகங் ரத்தியா
பச்சூஸஸமயங் பச்சுட்டி²தானங் மண்ட³லமாளே ஸன்னிஸின்னானங் ஸன்னிபதிதானங் அயங்
ஸங்கி²யத⁴ம்மோ உத³பாதி³ – ‘அச்ச²ரியங், ஆவுஸோ, அப்³பு⁴தங், ஆவுஸோ,
யாவஞ்சித³ங் தேன ப⁴க³வதா ஜானதா பஸ்ஸதா அரஹதா ஸம்மாஸம்பு³த்³தே⁴ன ஸத்தானங்
நானாதி⁴முத்திகதா ஸுப்படிவிதி³தா. அயஞ்ஹி ஸுப்பியோ பரிப்³பா³ஜகோ
அனேகபரியாயேன பு³த்³த⁴ஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி, த⁴ம்மஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி,
ஸங்க⁴ஸ்ஸ அவண்ணங் பா⁴ஸதி; ஸுப்பியஸ்ஸ பன
பரிப்³பா³ஜகஸ்ஸ அந்தேவாஸீ ப்³ரஹ்மத³த்தோ மாணவோ அனேகபரியாயேன பு³த்³த⁴ஸ்ஸ
வண்ணங் பா⁴ஸதி, த⁴ம்மஸ்ஸ வண்ணங் பா⁴ஸதி, ஸங்க⁴ஸ்ஸ வண்ணங் பா⁴ஸதி. இதிஹமே
உபோ⁴ ஆசரியந்தேவாஸீ அஞ்ஞமஞ்ஞஸ்ஸ உஜுவிபச்சனீகவாதா³ ப⁴க³வந்தங் பிட்டி²தோ
பிட்டி²தோ அனுப³ந்தா⁴ ஹொந்தி பி⁴க்கு²ஸங்க⁴ஞ்சா’தி. அயங் கோ² நோ, ப⁴ந்தே, அந்தராகதா² விப்பகதா, அத² ப⁴க³வா அனுப்பத்தோ’’தி.
5. ‘‘மமங் வா, பி⁴க்க²வே, பரே அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், த⁴ம்மஸ்ஸ வா அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், ஸங்க⁴ஸ்ஸ வா அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், தத்ர தும்ஹேஹி ந ஆகா⁴தோ ந அப்பச்சயோ ந சேதஸோ அனபி⁴ரத்³தி⁴ கரணீயா. மமங் வா, பி⁴க்க²வே ,
பரே அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், த⁴ம்மஸ்ஸ வா அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், ஸங்க⁴ஸ்ஸ வா
அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், தத்ர சே தும்ஹே அஸ்ஸத² குபிதா வா அனத்தமனா வா,
தும்ஹங் யேவஸ்ஸ தேன அந்தராயோ. மமங் வா, பி⁴க்க²வே, பரே அவண்ணங்
பா⁴ஸெய்யுங், த⁴ம்மஸ்ஸ வா அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், ஸங்க⁴ஸ்ஸ வா அவண்ணங்
பா⁴ஸெய்யுங், தத்ர சே தும்ஹே அஸ்ஸத² குபிதா வா அனத்தமனா வா, அபி நு தும்ஹே
பரேஸங் ஸுபா⁴ஸிதங் து³ப்³பா⁴ஸிதங் ஆஜானெய்யாதா²’’தி? ‘‘நோ ஹேதங், ப⁴ந்தே’’.
‘‘மமங் வா, பி⁴க்க²வே, பரே அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், த⁴ம்மஸ்ஸ வா அவண்ணங்
பா⁴ஸெய்யுங், ஸங்க⁴ஸ்ஸ வா அவண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், தத்ர தும்ஹேஹி அபூ⁴தங்
அபூ⁴ததோ நிப்³பே³டே²தப்³ப³ங் – ‘இதிபேதங் அபூ⁴தங், இதிபேதங் அதச்ச²ங்,
நத்தி² சேதங் அம்ஹேஸு, ந ச பனேதங் அம்ஹேஸு ஸங்விஜ்ஜதீ’தி.
6.
‘‘மமங் வா, பி⁴க்க²வே, பரே வண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், த⁴ம்மஸ்ஸ வா வண்ணங்
பா⁴ஸெய்யுங், ஸங்க⁴ஸ்ஸ வா வண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், தத்ர தும்ஹேஹி ந ஆனந்தோ³ ந
ஸோமனஸ்ஸங் ந சேதஸோ உப்பிலாவிதத்தங் கரணீயங். மமங் வா, பி⁴க்க²வே, பரே
வண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், த⁴ம்மஸ்ஸ வா வண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், ஸங்க⁴ஸ்ஸ வா வண்ணங்
பா⁴ஸெய்யுங், தத்ர சே தும்ஹே அஸ்ஸத² ஆனந்தி³னோ ஸுமனா உப்பிலாவிதா தும்ஹங்
யேவஸ்ஸ தேன அந்தராயோ. மமங் வா, பி⁴க்க²வே, பரே வண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங்,
த⁴ம்மஸ்ஸ வா வண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், ஸங்க⁴ஸ்ஸ வா வண்ணங் பா⁴ஸெய்யுங், தத்ர
தும்ஹேஹி பூ⁴தங் பூ⁴ததோ படிஜானிதப்³ப³ங் – ‘இதிபேதங் பூ⁴தங், இதிபேதங்
தச்ச²ங், அத்தி² சேதங் அம்ஹேஸு, ஸங்விஜ்ஜதி ச பனேதங் அம்ஹேஸூ’தி.
சூளஸீலங்
7. ‘‘அப்பமத்தகங் கோ² பனேதங், பி⁴க்க²வே, ஓரமத்தகங் ஸீலமத்தகங், யேன புது²ஜ்ஜனோ
ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய. கதமஞ்ச தங், பி⁴க்க²வே, அப்பமத்தகங்
ஓரமத்தகங் ஸீலமத்தகங், யேன புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய?
8. ‘‘‘பாணாதிபாதங்
பஹாய பாணாதிபாதா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ நிஹிதத³ண்டோ³, நிஹிதஸத்தோ², லஜ்ஜீ,
த³யாபன்னோ, ஸப்³ப³பாணபூ⁴தஹிதானுகம்பீ விஹரதீ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே,
புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
‘‘‘அதி³ன்னாதா³னங் பஹாய அதி³ன்னாதா³னா படிவிரதோ ஸமணோ
கோ³தமோ தி³ன்னாதா³யீ தி³ன்னபாடிகங்கீ², அதே²னேன ஸுசிபூ⁴தேன அத்தனா
விஹரதீ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ
வதெ³ய்ய.
‘‘‘அப்³ரஹ்மசரியங் பஹாய ப்³ரஹ்மசாரீ ஸமணோ கோ³தமோ ஆராசாரீ [அனாசாரீ (க॰)] விரதோ [படிவிரதோ (கத்த²சி)] மேது²னா கா³மத⁴ம்மா’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
9. ‘‘‘முஸாவாத³ங் பஹாய முஸாவாதா³ படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ ஸச்சவாதீ³ ஸச்சஸந்தோ⁴ தே²தோ [டே²தோ (ஸ்யா॰ கங்॰)] பச்சயிகோ அவிஸங்வாத³கோ லோகஸ்ஸா’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
‘‘‘பிஸுணங் வாசங் பஹாய பிஸுணாய வாசாய படிவிரதோ ஸமணோ
கோ³தமோ, இதோ ஸுத்வா ந அமுத்ர அக்கா²தா இமேஸங் பே⁴தா³ய, அமுத்ர வா ஸுத்வா ந
இமேஸங் அக்கா²தா அமூஸங் பே⁴தா³ய. இதி பி⁴ன்னானங் வா ஸந்தா⁴தா, ஸஹிதானங் வா
அனுப்பதா³தா ஸமக்³கா³ராமோ ஸமக்³க³ரதோ ஸமக்³க³னந்தீ³ ஸமக்³க³கரணிங் வாசங் பா⁴ஸிதா’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
‘‘‘ப²ருஸங் வாசங் பஹாய ப²ருஸாய வாசாய படிவிரதோ ஸமணோ
கோ³தமோ, யா ஸா வாசா நேலா கண்ணஸுகா² பேமனீயா ஹத³யங்க³மா போரீ ப³ஹுஜனகந்தா
ப³ஹுஜனமனாபா ததா²ரூபிங் வாசங் பா⁴ஸிதா’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே,
புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
‘‘‘ஸம்ப²ப்பலாபங் பஹாய ஸம்ப²ப்பலாபா படிவிரதோ ஸமணோ
கோ³தமோ காலவாதீ³ பூ⁴தவாதீ³ அத்த²வாதீ³ த⁴ம்மவாதீ³ வினயவாதீ³, நிதா⁴னவதிங்
வாசங் பா⁴ஸிதா காலேன ஸாபதே³ஸங் பரியந்தவதிங் அத்த²ஸங்ஹித’ந்தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
10. ‘பீ³ஜகா³மபூ⁴தகா³மஸமாரம்பா⁴ [ஸமாரப்³பா⁴ (ஸீ॰ க॰)] படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே…பே॰….
‘‘‘ஏகப⁴த்திகோ ஸமணோ கோ³தமோ ரத்தூபரதோ விரதோ [படிவிரதோ (கத்த²சி)] விகாலபோ⁴ஜனா….
நச்சகீ³தவாதி³தவிஸூகத³ஸ்ஸனா [நச்சகீ³தவாதி³தவிஸுகத³ஸ்ஸனா (க॰)] படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
மாலாக³ந்த⁴விலேபனதா⁴ரணமண்ட³னவிபூ⁴ஸனட்டா²னா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
உச்சாஸயனமஹாஸயனா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
ஜாதரூபரஜதபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
ஆமகத⁴ஞ்ஞபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
ஆமகமங்ஸபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
இத்தி²குமாரிகபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
தா³ஸிதா³ஸபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
அஜேளகபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
குக்குடஸூகரபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
ஹத்தி²க³வஸ்ஸவளவபடிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
கெ²த்தவத்து²படிக்³க³ஹணா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
தூ³தெய்யபஹிணக³மனானுயோகா³ படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
கயவிக்கயா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
துலாகூடகங்ஸகூடமானகூடா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
உக்கோடனவஞ்சனநிகதிஸாசியோகா³ [ஸாவியோகா³ (ஸ்யா॰ கங்॰ க॰)] படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ….
சே²த³னவத⁴ப³ந்த⁴னவிபராமோஸஆலோபஸஹஸாகாரா படிவிரதோ ஸமணோ
கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ
வதெ³ய்ய.
சூளஸீலங் நிட்டி²தங்.
மஜ்ஜி²மஸீலங்
11. ‘‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபங் பீ³ஜகா³மபூ⁴தகா³மஸமாரம்ப⁴ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் [ஸெய்யதீ²த³ங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰)] – மூலபீ³ஜங் க²ந்த⁴பீ³ஜங் ப²ளுபீ³ஜங் அக்³க³பீ³ஜங் பீ³ஜபீ³ஜமேவ பஞ்சமங் [பஞ்சமங் இதி வா (ஸீ॰ ஸ்யா॰ க॰)];
இதி ஏவரூபா பீ³ஜகா³மபூ⁴தகா³மஸமாரம்பா⁴ படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா
ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
12.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் ஸன்னிதி⁴காரபரிபோ⁴க³ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி ,
ஸெய்யதி²த³ங் – அன்னஸன்னிதி⁴ங் பானஸன்னிதி⁴ங் வத்த²ஸன்னிதி⁴ங்
யானஸன்னிதி⁴ங் ஸயனஸன்னிதி⁴ங் க³ந்த⁴ஸன்னிதி⁴ங் ஆமிஸஸன்னிதி⁴ங் இதி வா இதி
ஏவரூபா ஸன்னிதி⁴காரபரிபோ⁴கா³ படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி,
பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
13.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் விஸூகத³ஸ்ஸனங் அனுயுத்தா விஹரந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் –
நச்சங் கீ³தங் வாதி³தங் பெக்க²ங் அக்கா²னங் பாணிஸ்ஸரங் வேதாளங்
கும்ப⁴தூ²ணங் [கும்ப⁴தூ²னங் (ஸ்யா॰ க॰), கும்ப⁴தூ²ணங் (ஸீ॰)] ஸோப⁴னகங் [ஸோப⁴னக⁴ரகங் (ஸீ॰), ஸோப⁴னக³ரகங் (ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)] சண்டா³லங் வங்ஸங் தோ⁴வனங் ஹத்தி²யுத்³த⁴ங் அஸ்ஸயுத்³த⁴ங் மஹிங்ஸயுத்³த⁴ங் [மஹிஸயுத்³த⁴ங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)]
உஸப⁴யுத்³த⁴ங் அஜயுத்³த⁴ங் மெண்ட³யுத்³த⁴ங் குக்குடயுத்³த⁴ங்
வட்டகயுத்³த⁴ங் த³ண்ட³யுத்³த⁴ங் முட்டி²யுத்³த⁴ங் நிப்³பு³த்³த⁴ங்
உய்யோதி⁴கங் ப³லக்³க³ங் ஸேனாப்³யூஹங் அனீகத³ஸ்ஸனங் இதி வா இதி ஏவரூபா
விஸூகத³ஸ்ஸனா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ
ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
14.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் ஜூதப்பமாத³ட்டா²னானுயோக³ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி,
ஸெய்யதி²த³ங் – அட்ட²பத³ங் த³ஸபத³ங் ஆகாஸங் பரிஹாரபத²ங் ஸந்திகங் க²லிகங்
க⁴டிகங் ஸலாகஹத்த²ங் அக்க²ங் பங்க³சீரங் வங்ககங் மொக்க²சிகங் சிங்கு³லிகங் [சிங்கு³லகங் (க॰ ஸீ॰)] பத்தாள்ஹகங் ரத²கங் த⁴னுகங் அக்க²ரிகங் மனேஸிகங் யதா²வஜ்ஜங் இதி
வா இதி ஏவரூபா ஜூதப்பமாத³ட்டா²னானுயோகா³ படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா
ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
15. ‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபங் உச்சாஸயனமஹாஸயனங் அனுயுத்தா விஹரந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் – ஆஸந்தி³ங்
பல்லங்கங் கோ³னகங் சித்தகங் படிகங் படலிகங் தூலிகங் விகதிகங் உத்³த³லோமிங்
ஏகந்தலோமிங் கட்டிஸ்ஸங் கோஸெய்யங் குத்தகங் ஹத்த²த்த²ரங் அஸ்ஸத்த²ரங்
ரத²த்த²ரங் [ஹத்த²த்த²ரணங் அஸ்ஸத்த²ரணங் ரத²த்த²ரணங் (ஸீ॰ க॰ பீ॰)]
அஜினப்பவேணிங் கத³லிமிக³பவரபச்சத்த²ரணங் ஸஉத்தரச்ச²த³ங்
உப⁴தோலோஹிதகூபதா⁴னங் இதி வா இதி ஏவரூபா உச்சாஸயனமஹாஸயனா படிவிரதோ ஸமணோ
கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ
வதெ³ய்ய.
16.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் மண்ட³னவிபூ⁴ஸனட்டா²னானுயோக³ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி,
ஸெய்யதி²த³ங் – உச்சா²த³னங் பரிமத்³த³னங் ந்ஹாபனங் ஸம்பா³ஹனங் ஆதா³ஸங்
அஞ்ஜனங் மாலாக³ந்த⁴விலேபனங் [மாலாவிலேபனங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)] முக²சுண்ணங் முக²லேபனங் ஹத்த²ப³ந்த⁴ங் ஸிகா²ப³ந்த⁴ங் த³ண்ட³ங் நாளிகங் அஸிங் [க²க்³க³ங் (ஸீ॰ பீ॰), அஸிங் க²க்³க³ங் (ஸ்யா॰ கங்॰)] ச²த்தங் சித்ருபாஹனங் உண்ஹீஸங் மணிங் வாலபீ³ஜனிங் ஓதா³தானி வத்தா²னி தீ³க⁴த³ஸானி இதி வா இதி ஏவரூபா மண்ட³னவிபூ⁴ஸனட்டா²னானுயோகா³ படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
17.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபங் திரச்சா²னகத²ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் –
ராஜகத²ங் சோரகத²ங் மஹாமத்தகத²ங் ஸேனாகத²ங் ப⁴யகத²ங் யுத்³த⁴கத²ங்
அன்னகத²ங் பானகத²ங் வத்த²கத²ங் ஸயனகத²ங் மாலாகத²ங் க³ந்த⁴கத²ங் ஞாதிகத²ங்
யானகத²ங் கா³மகத²ங் நிக³மகத²ங் நக³ரகத²ங் ஜனபத³கத²ங் இத்தி²கத²ங் [இத்தி²கத²ங் புரிஸகத²ங் (ஸ்யா॰ கங்॰ க॰)] ஸூரகத²ங்
விஸிகா²கத²ங் கும்ப⁴ட்டா²னகத²ங் புப்³ப³பேதகத²ங் நானத்தகத²ங்
லோகக்கா²யிகங் ஸமுத்³த³க்கா²யிகங் இதிப⁴வாப⁴வகத²ங் இதி வா இதி ஏவரூபாய
திரச்சா²னகதா²ய படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே,
புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
18. ‘‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபங் விக்³கா³ஹிககத²ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் – ந த்வங்
இமங் த⁴ம்மவினயங் ஆஜானாஸி, அஹங் இமங் த⁴ம்மவினயங் ஆஜானாமி, கிங் த்வங் இமங்
த⁴ம்மவினயங் ஆஜானிஸ்ஸஸி, மிச்சா² படிபன்னோ த்வமஸி, அஹமஸ்மி ஸம்மா
படிபன்னோ, ஸஹிதங் மே, அஸஹிதங் தே, புரேவசனீயங் பச்சா² அவச, பச்சா²வசனீயங்
புரே அவச, அதி⁴சிண்ணங் தே விபராவத்தங், ஆரோபிதோ தே வாதோ³, நிக்³க³ஹிதோ
த்வமஸி, சர வாத³ப்பமொக்கா²ய, நிப்³பே³டே²ஹி வா ஸசே பஹோஸீதி இதி வா இதி
ஏவரூபாய விக்³கா³ஹிககதா²ய படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
19. ‘‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபங் தூ³தெய்யபஹிணக³மனானுயோக³ங் அனுயுத்தா விஹரந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் –
ரஞ்ஞங், ராஜமஹாமத்தானங், க²த்தியானங், ப்³ராஹ்மணானங், க³ஹபதிகானங்,
குமாரானங் ‘‘இத⁴ க³ச்ச², அமுத்ராக³ச்ச², இத³ங் ஹர, அமுத்ர இத³ங் ஆஹரா’’தி
இதி வா இதி ஏவரூபா தூ³தெய்யபஹிணக³மனானுயோகா³ படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி
வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
20.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே குஹகா ச ஹொந்தி, லபகா ச நேமித்திகா ச நிப்பேஸிகா ச, லாபே⁴ன
லாப⁴ங் நிஜிகீ³ங்ஸிதாரோ ச [லாபே⁴ன லாப⁴ங் நிஜிகி³ங் பி⁴தாரோ (ஸீ॰ ஸ்யா॰), லாபே⁴ன ச லாப⁴ங் நிஜிகீ³ஸிதாரோ (பீ॰)] இதி [இதி வா, இதி (ஸ்யா॰ கங்॰ க॰)] ஏவரூபா குஹனலபனா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
மஜ்ஜி²மஸீலங் நிட்டி²தங்.
மஹாஸீலங்
21. ‘‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி ,
ஸெய்யதி²த³ங் – அங்க³ங் நிமித்தங் உப்பாதங் ஸுபினங் லக்க²ணங்
மூஸிகச்சி²ன்னங் அக்³கி³ஹோமங் த³ப்³பி³ஹோமங் து²ஸஹோமங் கணஹோமங்
தண்டு³லஹோமங் ஸப்பிஹோமங் தேலஹோமங் முக²ஹோமங் லோஹிதஹோமங் அங்க³விஜ்ஜா
வத்து²விஜ்ஜா க²த்தவிஜ்ஜா [கெ²த்தவிஜ்ஜா (ப³ஹூஸு)]
ஸிவவிஜ்ஜா பூ⁴தவிஜ்ஜா பூ⁴ரிவிஜ்ஜா அஹிவிஜ்ஜா விஸவிஜ்ஜா விச்சி²கவிஜ்ஜா
மூஸிகவிஜ்ஜா ஸகுணவிஜ்ஜா வாயஸவிஜ்ஜா பக்கஜ்ஜா²னங் ஸரபரித்தாணங் மிக³சக்கங்
இதி வா இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி –
இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
22.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி,
ஸெய்யதி²த³ங் – மணிலக்க²ணங் வத்த²லக்க²ணங் த³ண்ட³லக்க²ணங் ஸத்த²லக்க²ணங்
அஸிலக்க²ணங் உஸுலக்க²ணங் த⁴னுலக்க²ணங் ஆவுத⁴லக்க²ணங் இத்தி²லக்க²ணங்
புரிஸலக்க²ணங் குமாரலக்க²ணங் குமாரிலக்க²ணங் தா³ஸலக்க²ணங் தா³ஸிலக்க²ணங்
ஹத்தி²லக்க²ணங் அஸ்ஸலக்க²ணங் மஹிங்ஸலக்க²ணங் [மஹிஸலக்க²ணங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)]
உஸப⁴லக்க²ணங் கோ³லக்க²ணங் அஜலக்க²ணங் மெண்ட³லக்க²ணங் குக்குடலக்க²ணங்
வட்டகலக்க²ணங் கோ³தா⁴லக்க²ணங் கண்ணிகாலக்க²ணங் கச்ச²பலக்க²ணங் மிக³லக்க²ணங்
இதி வா இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி
– இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
23.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி,
ஸெய்யதி²த³ங் – ரஞ்ஞங் நிய்யானங் ப⁴விஸ்ஸதி, ரஞ்ஞங் அனிய்யானங் ப⁴விஸ்ஸதி, அப்³ப⁴ந்தரானங் ரஞ்ஞங் உபயானங் ப⁴விஸ்ஸதி, பா³ஹிரானங் ரஞ்ஞங்
அபயானங் ப⁴விஸ்ஸதி, பா³ஹிரானங் ரஞ்ஞங் உபயானங் ப⁴விஸ்ஸதி, அப்³ப⁴ந்தரானங்
ரஞ்ஞங் அபயானங் ப⁴விஸ்ஸதி, அப்³ப⁴ந்தரானங் ரஞ்ஞங் ஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி,
பா³ஹிரானங் ரஞ்ஞங் பராஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி, பா³ஹிரானங் ரஞ்ஞங் ஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி,
அப்³ப⁴ந்தரானங் ரஞ்ஞங் பராஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி, இதி இமஸ்ஸ ஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி, இமஸ்ஸ
பராஜயோ ப⁴விஸ்ஸதி இதி வா இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா
படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ
வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
24. ‘‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் –
சந்த³க்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஸூரியக்³கா³ஹோ [ஸுரியக்³கா³ஹோ (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)]
ப⁴விஸ்ஸதி, நக்க²த்தக்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, சந்தி³மஸூரியானங் பத²க³மனங்
ப⁴விஸ்ஸதி, சந்தி³மஸூரியானங் உப்பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, நக்க²த்தானங்
பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, நக்க²த்தானங் உப்பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, உக்காபாதோ
ப⁴விஸ்ஸதி, தி³ஸாடா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, பூ⁴மிசாலோ ப⁴விஸ்ஸதி, தே³வது³த்³ரபி⁴ [தே³வது³ந்து³பி⁴ (ஸ்யா॰ கங்॰ பீ॰)]
ப⁴விஸ்ஸதி, சந்தி³மஸூரியனக்க²த்தானங் உக்³க³மனங் ஓக³மனங் ஸங்கிலேஸங்
வோதா³னங் ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ சந்த³க்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ
ஸூரியக்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ நக்க²த்தக்³கா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி,
ஏவங்விபாகங் சந்தி³மஸூரியானங் பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகங்
சந்தி³மஸூரியானங் உப்பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி,
ஏவங்விபாகங் நக்க²த்தானங் பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகங் நக்க²த்தானங்
உப்பத²க³மனங் ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ உக்காபாதோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ
தி³ஸாடா³ஹோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ பூ⁴மிசாலோ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகோ
தே³வது³த்³ரபி⁴ ப⁴விஸ்ஸதி, ஏவங்விபாகங் சந்தி³மஸூரியனக்க²த்தானங்
உக்³க³மனங் ஓக³மனங் ஸங்கிலேஸங் வோதா³னங் ப⁴விஸ்ஸதி இதி வா
இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி
வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
25. ‘‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் –
ஸுவுட்டி²கா ப⁴விஸ்ஸதி, து³ப்³பு³ட்டி²கா ப⁴விஸ்ஸதி, ஸுபி⁴க்க²ங்
ப⁴விஸ்ஸதி, து³ப்³பி⁴க்க²ங் ப⁴விஸ்ஸதி, கே²மங் ப⁴விஸ்ஸதி, ப⁴யங் ப⁴விஸ்ஸதி,
ரோகோ³ ப⁴விஸ்ஸதி, ஆரொக்³யங் ப⁴விஸ்ஸதி, முத்³தா³, க³ணனா, ஸங்கா²னங்,
காவெய்யங், லோகாயதங் இதி வா இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா
படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ
வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
26.
‘‘‘யதா² வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி
பு⁴ஞ்ஜித்வா தே ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி , ஸெய்யதி²த³ங் – ஆவாஹனங் விவாஹனங் ஸங்வரணங் விவரணங் ஸங்கிரணங்
விகிரணங் ஸுப⁴க³கரணங் து³ப்³ப⁴க³கரணங் விருத்³த⁴க³ப்³ப⁴கரணங்
ஜிவ்ஹானிப³ந்த⁴னங் ஹனுஸங்ஹனநங் ஹத்தா²பி⁴ஜப்பனங் ஹனுஜப்பனங் கண்ணஜப்பனங்
ஆதா³ஸபஞ்ஹங் குமாரிகபஞ்ஹங் தே³வபஞ்ஹங் ஆதி³ச்சுபட்டா²னங் மஹதுபட்டா²னங்
அப்³பு⁴ஜ்ஜலனங் ஸிரிவ்ஹாயனங் இதி வா இதி ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய
மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி, பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ
ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
27. ‘‘‘யதா²
வா பனேகே பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸத்³தா⁴தெ³ய்யானி போ⁴ஜனானி பு⁴ஞ்ஜித்வா தே
ஏவரூபாய திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவேன ஜீவிதங் கப்பெந்தி, ஸெய்யதி²த³ங் –
ஸந்திகம்மங் பணிதி⁴கம்மங் பூ⁴தகம்மங் பூ⁴ரிகம்மங் வஸ்ஸகம்மங் வொஸ்ஸகம்மங்
வத்து²கம்மங் வத்து²பரிகம்மங் ஆசமனங் ந்ஹாபனங் ஜுஹனங் வமனங் விரேசனங்
உத்³த⁴ங்விரேசனங் அதோ⁴விரேசனங் ஸீஸவிரேசனங் கண்ணதேலங் நெத்ததப்பனங்
நத்து²கம்மங் அஞ்ஜனங் பச்சஞ்ஜனங் ஸாலாகியங் ஸல்லகத்தியங் தா³ரகதிகிச்சா²
மூலபே⁴ஸஜ்ஜானங் அனுப்பதா³னங் ஓஸதீ⁴னங் படிமொக்கோ² இதி வா இதி ஏவரூபாய
திரச்சா²னவிஜ்ஜாய மிச்சா²ஜீவா படிவிரதோ ஸமணோ கோ³தமோ’தி – இதி வா ஹி,
பி⁴க்க²வே, புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
‘‘இத³ங் கோ², பி⁴க்க²வே, அப்பமத்தகங் ஓரமத்தகங் ஸீலமத்தகங், யேன புது²ஜ்ஜனோ ததா²க³தஸ்ஸ வண்ணங் வத³மானோ வதெ³ய்ய.
மஹாஸீலங் நிட்டி²தங்.
புப்³ப³ந்தகப்பிகா
28. ‘‘அத்தி² ,
பி⁴க்க²வே, அஞ்ஞேவ த⁴ம்மா க³ம்பீ⁴ரா து³த்³த³ஸா து³ரனுபோ³தா⁴ ஸந்தா பணீதா
அதக்காவசரா நிபுணா பண்டி³தவேத³னீயா, யே ததா²க³தோ ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா
பவேதே³தி, யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
கதமே ச தே, பி⁴க்க²வே, த⁴ம்மா க³ம்பீ⁴ரா து³த்³த³ஸா து³ரனுபோ³தா⁴ ஸந்தா
பணீதா அதக்காவசரா நிபுணா பண்டி³தவேத³னீயா, யே ததா²க³தோ ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா
ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி, யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா
வதெ³ய்யுங்?
29. ‘‘ஸந்தி , பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா புப்³ப³ந்தானுதி³ட்டி²னோ, புப்³ப³ந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி [அதி⁴வுத்திபதா³னி (ஸீ॰ பீ॰)]
அபி⁴வத³ந்தி அட்டா²ரஸஹி வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம
கிமாரப்³ப⁴ புப்³ப³ந்தகப்பிகா புப்³ப³ந்தானுதி³ட்டி²னோ புப்³ப³ந்தங்
ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி அட்டா²ரஸஹி வத்தூ²ஹி?
ஸஸ்ஸதவாதோ³
30.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³, ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச
லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம
கிமாரப்³ப⁴ ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி
வத்தூ²ஹி?
31.
‘‘இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய
அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங்
பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே ( ) [(பரிஸுத்³தே⁴ பரியோதா³தே அனங்க³ணே விக³தூபத்திலேஸே) (ஸ்யா॰ க॰)] அனேகவிஹிதங்
புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி. ஸெய்யதி²த³ங் – ஏகம்பி ஜாதிங் த்³வேபி ஜாதியோ
திஸ்ஸோபி ஜாதியோ சதஸ்ஸோபி ஜாதியோ பஞ்சபி ஜாதியோ த³ஸபி ஜாதியோ வீஸம்பி
ஜாதியோ திங்ஸம்பி ஜாதியோ சத்தாலீஸம்பி ஜாதியோ பஞ்ஞாஸம்பி ஜாதியோ ஜாதிஸதம்பி
ஜாதிஸஹஸ்ஸம்பி ஜாதிஸதஸஹஸ்ஸம்பி அனேகானிபி ஜாதிஸதானி அனேகானிபி
ஜாதிஸஹஸ்ஸானி அனேகானிபி ஜாதிஸதஸஹஸ்ஸானி – ‘அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோ’தி. இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங்
அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘ஸஸ்ஸதோ அத்தா ச
லோகோ ச வஞ்ஜோ² கூடட்டோ² ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தோ; தே ச ஸத்தா ஸந்தா⁴வந்தி
ஸங்ஸரந்தி சவந்தி உபபஜ்ஜந்தி, அத்தி²த்வேவ ஸஸ்ஸதிஸமங். தங் கிஸ்ஸ ஹேது?
அஹஞ்ஹி ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய
அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸாமி,
யதா²ஸமாஹிதே சித்தே அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸராமி ஸெய்யதி²த³ங் –
ஏகம்பி ஜாதிங் த்³வேபி ஜாதியோ திஸ்ஸோபி ஜாதியோ சதஸ்ஸோபி ஜாதியோ பஞ்சபி
ஜாதியோ த³ஸபி ஜாதியோ வீஸம்பி ஜாதியோ திங்ஸம்பி
ஜாதியோ சத்தாலீஸம்பி ஜாதியோ பஞ்ஞாஸம்பி ஜாதியோ ஜாதிஸதம்பி ஜாதிஸஹஸ்ஸம்பி
ஜாதிஸதஸஹஸ்ஸம்பி அனேகானிபி ஜாதிஸதானி அனேகானிபி ஜாதிஸஹஸ்ஸானி அனேகானிபி
ஜாதிஸதஸஹஸ்ஸானி – அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ
ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர
உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ
ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோதி.
இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங் அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸராமி.
இமினாமஹங் ஏதங் ஜானாமி ‘‘யதா² ஸஸ்ஸதோ அத்தா ச லோகோ ச வஞ்ஜோ² கூடட்டோ²
ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தோ; தே ச ஸத்தா ஸந்தா⁴வந்தி ஸங்ஸரந்தி சவந்தி உபபஜ்ஜந்தி,
அத்தி²த்வேவ ஸஸ்ஸதிஸம’’ந்தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, பட²மங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம
யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச
பஞ்ஞபெந்தி.
32.
‘‘து³தியே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ ஸஸ்ஸதவாதா³
ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா
ப்³ராஹ்மணோ வா ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய
ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே
அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி. ஸெய்யதி²த³ங் – ஏகம்பி
ஸங்வட்டவிவட்டங் த்³வேபி ஸங்வட்டவிவட்டானி தீணிபி ஸங்வட்டவிவட்டானி
சத்தாரிபி ஸங்வட்டவிவட்டானி பஞ்சபி
ஸங்வட்டவிவட்டானி த³ஸபி ஸங்வட்டவிவட்டானி – ‘அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோ’தி. இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங் அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘ஸஸ்ஸதோ அத்தா ச லோகோ ச வஞ்ஜோ² கூடட்டோ² ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தோ; தே ச
ஸத்தா ஸந்தா⁴வந்தி ஸங்ஸரந்தி சவந்தி உபபஜ்ஜந்தி, அத்தி²த்வேவ ஸஸ்ஸதிஸமங்.
தங் கிஸ்ஸ ஹேது? அஹஞ்ஹி ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய
அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸாமி
யதா²ஸமாஹிதே சித்தே அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸராமி. ஸெய்யதி²த³ங் –
ஏகம்பி ஸங்வட்டவிவட்டங் த்³வேபி ஸங்வட்டவிவட்டானி தீணிபி ஸங்வட்டவிவட்டானி
சத்தாரிபி ஸங்வட்டவிவட்டானி பஞ்சபி ஸங்வட்டவிவட்டானி த³ஸபி
ஸங்வட்டவிவட்டானி. அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ
ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர
உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ
ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³ ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோதி.
இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங் அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸராமி.
இமினாமஹங் ஏதங் ஜானாமி ‘‘யதா² ஸஸ்ஸதோ அத்தா ச லோகோ ச வஞ்ஜோ² கூடட்டோ²
ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தோ, தே ச ஸத்தா ஸந்தா⁴வந்தி
ஸங்ஸரந்தி சவந்தி உபபஜ்ஜந்தி, அத்தி²த்வேவ ஸஸ்ஸதிஸம’’ந்தி. இத³ங்,
பி⁴க்க²வே, து³தியங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா
ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி.
33.
‘‘ததியே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங்
அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ
வா ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய
ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸதி,
யதா²ஸமாஹிதே சித்தே அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி. ஸெய்யதி²த³ங் –
த³ஸபி ஸங்வட்டவிவட்டானி வீஸம்பி ஸங்வட்டவிவட்டானி திங்ஸம்பி
ஸங்வட்டவிவட்டானி சத்தாலீஸம்பி ஸங்வட்டவிவட்டானி – ‘அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோ’தி. இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங்
அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘ஸஸ்ஸதோ அத்தா ச லோகோ
ச வஞ்ஜோ² கூடட்டோ² ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தோ; தே ச ஸத்தா ஸந்தா⁴வந்தி ஸங்ஸரந்தி
சவந்தி உபபஜ்ஜந்தி, அத்தி²த்வேவ ஸஸ்ஸதிஸமங். தங் கிஸ்ஸ ஹேது? அஹஞ்ஹி
ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய
ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸாமி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே அனேகவிஹிதங்
புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸராமி. ஸெய்யதி²த³ங் – த³ஸபி ஸங்வட்டவிவட்டானி
வீஸம்பி ஸங்வட்டவிவட்டானி திங்ஸம்பி
ஸங்வட்டவிவட்டானி சத்தாலீஸம்பி ஸங்வட்டவிவட்டானி – ‘அமுத்ராஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ அமுத்ர உத³பாதி³ங்; தத்ராபாஸிங் ஏவங்னாமோ
ஏவங்கொ³த்தோ ஏவங்வண்ணோ ஏவமாஹாரோ ஏவங்ஸுக²து³க்க²ப்படிஸங்வேதீ³
ஏவமாயுபரியந்தோ, ஸோ ததோ சுதோ இதூ⁴பபன்னோதி. இதி ஸாகாரங் ஸஉத்³தே³ஸங்
அனேகவிஹிதங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸராமி. இமினாமஹங் ஏதங் ஜானாமி ‘‘யதா²
ஸஸ்ஸதோ அத்தா ச லோகோ ச வஞ்ஜோ² கூடட்டோ² ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தோ, தே ச ஸத்தா
ஸந்தா⁴வந்தி ஸங்ஸரந்தி சவந்தி உபபஜ்ஜந்தி, அத்தி²த்வேவ ஸஸ்ஸதிஸம’’ந்தி.
இத³ங், பி⁴க்க²வே, ததியங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே
ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி.
34.
‘‘சதுத்தே² ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ ஸஸ்ஸதவாதா³
ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா
ப்³ராஹ்மணோ வா தக்கீ ஹோதி வீமங்ஸீ, ஸோ தக்கபரியாஹதங் வீமங்ஸானுசரிதங் ஸயங்
படிபா⁴னங் ஏவமாஹ – ‘ஸஸ்ஸதோ அத்தா ச லோகோ ச வஞ்ஜோ² கூடட்டோ²
ஏஸிகட்டா²யிட்டி²தோ; தே ச ஸத்தா ஸந்தா⁴வந்தி ஸங்ஸரந்தி சவந்தி உபபஜ்ஜந்தி,
அத்தி²த்வேவ ஸஸ்ஸதிஸம’ந்தி . இத³ங், பி⁴க்க²வே, சதுத்த²ங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி.
35.
‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச
லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா
ப்³ராஹ்மணா வா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே
இமேஹேவ சதூஹி வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன; நத்தி² இதோ ப³ஹித்³தா⁴.
36. ‘‘தயித³ங் ,
பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ பஜானாதி – ‘இமே தி³ட்டி²ட்டா²னா ஏவங்க³ஹிதா
ஏவங்பராமட்டா² ஏவங்க³திகா ப⁴வந்தி ஏவங்அபி⁴ஸம்பராயா’தி, தஞ்ச ததா²க³தோ
பஜானாதி, ததோ ச உத்தரிதரங் பஜானாதி; தஞ்ச பஜானநங் [பஜானங் (?) தீ³॰ நி॰ 3.36 பாளிஅட்ட²கதா² பஸ்ஸிதப்³ப³ங்] ந
பராமஸதி, அபராமஸதோ சஸ்ஸ பச்சத்தஞ்ஞேவ நிப்³பு³தி விதி³தா. வேத³னானங்
ஸமுத³யஞ்ச அத்த²ங்க³மஞ்ச அஸ்ஸாத³ஞ்ச ஆதீ³னவஞ்ச நிஸ்ஸரணஞ்ச யதா²பூ⁴தங்
விதி³த்வா அனுபாதா³விமுத்தோ, பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ.
37. ‘‘இமே கோ² தே, பி⁴க்க²வே, த⁴ம்மா க³ம்பீ⁴ரா து³த்³த³ஸா து³ரனுபோ³தா⁴ ஸந்தா பணீதா அதக்காவசரா
நிபுணா பண்டி³தவேத³னீயா, யே ததா²க³தோ ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி,
யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
பட²மபா⁴ணவாரோ.
ஏகச்சஸஸ்ஸதவாதோ³
38. ‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச
பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம
கிமாரப்³ப⁴ ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங்
அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி?
39.
‘‘ஹோதி கோ² ஸோ, பி⁴க்க²வே, ஸமயோ, யங் கதா³சி கரஹசி தீ³க⁴ஸ்ஸ அத்³து⁴னோ
அச்சயேன அயங் லோகோ ஸங்வட்டதி. ஸங்வட்டமானே லோகே யேபு⁴ய்யேன ஸத்தா
ஆப⁴ஸ்ஸரஸங்வத்தனிகா ஹொந்தி. தே தத்த² ஹொந்தி மனோமயா பீதிப⁴க்கா² ஸயங்பபா⁴
அந்தலிக்க²சரா ஸுப⁴ட்டா²யினோ, சிரங் தீ³க⁴மத்³தா⁴னங் திட்ட²ந்தி.
40.
‘‘ஹோதி கோ² ஸோ, பி⁴க்க²வே, ஸமயோ, யங் கதா³சி கரஹசி தீ³க⁴ஸ்ஸ அத்³து⁴னோ
அச்சயேன அயங் லோகோ விவட்டதி. விவட்டமானே லோகே ஸுஞ்ஞங் ப்³ரஹ்மவிமானங்
பாதுப⁴வதி. அத² கோ² அஞ்ஞதரோ ஸத்தோ ஆயுக்க²யா வா புஞ்ஞக்க²யா வா ஆப⁴ஸ்ஸரகாயா சவித்வா ஸுஞ்ஞங் ப்³ரஹ்மவிமானங் உபபஜ்ஜதி. ஸோ தத்த² ஹோதி மனோமயோ பீதிப⁴க்கோ² ஸயங்பபோ⁴ அந்தலிக்க²சரோ ஸுப⁴ட்டா²யீ, சிரங் தீ³க⁴மத்³தா⁴னங் திட்ட²தி.
41.
‘‘தஸ்ஸ தத்த² ஏககஸ்ஸ தீ³க⁴ரத்தங் நிவுஸிதத்தா அனபி⁴ரதி பரிதஸ்ஸனா உபபஜ்ஜதி
– ‘அஹோ வத அஞ்ஞேபி ஸத்தா இத்த²த்தங் ஆக³ச்செ²ய்யு’ந்தி. அத² அஞ்ஞேபி ஸத்தா
ஆயுக்க²யா வா புஞ்ஞக்க²யா வா ஆப⁴ஸ்ஸரகாயா சவித்வா ப்³ரஹ்மவிமானங்
உபபஜ்ஜந்தி தஸ்ஸ ஸத்தஸ்ஸ ஸஹப்³யதங். தேபி தத்த² ஹொந்தி மனோமயா பீதிப⁴க்கா²
ஸயங்பபா⁴ அந்தலிக்க²சரா ஸுப⁴ட்டா²யினோ, சிரங் தீ³க⁴மத்³தா⁴னங் திட்ட²ந்தி.
42. ‘‘தத்ர , பி⁴க்க²வே, யோ ஸோ ஸத்தோ பட²மங் உபபன்னோ தஸ்ஸ ஏவங் ஹோதி – ‘அஹமஸ்மி ப்³ரஹ்மா மஹாப்³ரஹ்மா அபி⁴பூ⁴ அனபி⁴பூ⁴தோ அஞ்ஞத³த்து²த³ஸோ வஸவத்தீ இஸ்ஸரோ கத்தா நிம்மாதா ஸெட்டோ² ஸஜிதா [ஸஜ்ஜிதா (ஸ்யா॰ கங்॰)]
வஸீ பிதா பூ⁴தப⁴ப்³யானங். மயா இமே ஸத்தா நிம்மிதா. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? மமஞ்ஹி
புப்³பே³ ஏதத³ஹோஸி – ‘‘அஹோ வத அஞ்ஞேபி ஸத்தா இத்த²த்தங்
ஆக³ச்செ²ய்யு’’ந்தி. இதி மம ச மனோபணிதி⁴, இமே ச ஸத்தா இத்த²த்தங் ஆக³தா’தி.
‘‘யேபி தே ஸத்தா பச்சா² உபபன்னா, தேஸம்பி ஏவங் ஹோதி –
‘அயங் கோ² ப⁴வங் ப்³ரஹ்மா மஹாப்³ரஹ்மா அபி⁴பூ⁴ அனபி⁴பூ⁴தோ அஞ்ஞத³த்து²த³ஸோ
வஸவத்தீ இஸ்ஸரோ கத்தா நிம்மாதா ஸெட்டோ² ஸஜிதா வஸீ பிதா பூ⁴தப⁴ப்³யானங்.
இமினா மயங் போ⁴தா ப்³ரஹ்முனா நிம்மிதா. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? இமஞ்ஹி மயங்
அத்³த³ஸாம இத⁴ பட²மங் உபபன்னங், மயங் பனம்ஹ பச்சா² உபபன்னா’தி.
43.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யோ ஸோ ஸத்தோ பட²மங் உபபன்னோ, ஸோ தீ³கா⁴யுகதரோ ச ஹோதி
வண்ணவந்ததரோ ச மஹேஸக்க²தரோ ச. யே பன தே ஸத்தா பச்சா² உபபன்னா, தே
அப்பாயுகதரா ச ஹொந்தி து³ப்³ப³ண்ணதரா ச அப்பேஸக்க²தரா ச.
44.
‘‘டா²னங் கோ² பனேதங், பி⁴க்க²வே, விஜ்ஜதி, யங் அஞ்ஞதரோ ஸத்தோ தம்ஹா காயா
சவித்வா இத்த²த்தங் ஆக³ச்ச²தி. இத்த²த்தங் ஆக³தோ ஸமானோ அகா³ரஸ்மா
அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜதி. அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜிதோ ஸமானோ
ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய
ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே தங் புப்³பே³னிவாஸங்
அனுஸ்ஸரதி , ததோ பரங் நானுஸ்ஸரதி.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘யோ கோ² ஸோ ப⁴வங் ப்³ரஹ்மா மஹாப்³ரஹ்மா
அபி⁴பூ⁴ அனபி⁴பூ⁴தோ அஞ்ஞத³த்து²த³ஸோ வஸவத்தீ இஸ்ஸரோ கத்தா நிம்மாதா ஸெட்டோ²
ஸஜிதா வஸீ பிதா பூ⁴தப⁴ப்³யானங், யேன மயங் போ⁴தா ப்³ரஹ்முனா நிம்மிதா, ஸோ
நிச்சோ து⁴வோ ஸஸ்ஸதோ அவிபரிணாமத⁴ம்மோ ஸஸ்ஸதிஸமங் ததே²வ ட²ஸ்ஸதி. யே பன மயங்
அஹும்ஹா தேன போ⁴தா ப்³ரஹ்முனா நிம்மிதா, தே மயங்
அனிச்சா அத்³து⁴வா அப்பாயுகா சவனத⁴ம்மா இத்த²த்தங் ஆக³தா’தி. இத³ங் கோ²,
பி⁴க்க²வே, பட²மங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா
ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச
லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி.
45. ‘‘து³தியே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி? ஸந்தி,
பி⁴க்க²வே, கி²ட்³டா³பதோ³ஸிகா நாம தே³வா, தே அதிவேலங்
ஹஸ்ஸகி²ட்³டா³ரதித⁴ம்மஸமாபன்னா [ஹஸகி²ட்³டா³ரதித⁴ம்மஸமாபன்னா (க॰)] விஹரந்தி. தேஸங் அதிவேலங் ஹஸ்ஸகி²ட்³டா³ரதித⁴ம்மஸமாபன்னானங் விஹரதங் ஸதி ஸம்முஸ்ஸதி [பமுஸ்ஸதி (ஸீ॰ ஸ்யா॰)]. ஸதியா ஸம்மோஸா தே தே³வா தம்ஹா காயா சவந்தி.
46.
‘‘டா²னங் கோ² பனேதங், பி⁴க்க²வே, விஜ்ஜதி யங் அஞ்ஞதரோ ஸத்தோ தம்ஹா காயா
சவித்வா இத்த²த்தங் ஆக³ச்ச²தி. இத்த²த்தங் ஆக³தோ ஸமானோ அகா³ரஸ்மா
அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜதி. அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜிதோ ஸமானோ ஆதப்பமன்வாய
பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய
ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே தங்
புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி, ததோ பரங் நானுஸ்ஸரதி.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘யே கோ² தே பொ⁴ந்தோ தே³வா ந
கி²ட்³டா³பதோ³ஸிகா, தே ந அதிவேலங் ஹஸ்ஸகி²ட்³டா³ரதித⁴ம்மஸமாபன்னா விஹரந்தி.
தேஸங் ந அதிவேலங் ஹஸ்ஸகி²ட்³டா³ரதித⁴ம்மஸமாபன்னானங் விஹரதங் ஸதி ந
ஸம்முஸ்ஸதி. ஸதியா அஸம்மோஸா தே தே³வா தம்ஹா காயா ந சவந்தி; நிச்சா து⁴வா ஸஸ்ஸதா அவிபரிணாமத⁴ம்மா ஸஸ்ஸதிஸமங் ததே²வ ட²ஸ்ஸந்தி .
யே பன மயங் அஹும்ஹா கி²ட்³டா³பதோ³ஸிகா, தே மயங் அதிவேலங்
ஹஸ்ஸகி²ட்³டா³ரதித⁴ம்மஸமாபன்னா விஹரிம்ஹா. தேஸங் நோ அதிவேலங்
ஹஸ்ஸகி²ட்³டா³ரதித⁴ம்மஸமாபன்னானங் விஹரதங் ஸதி ஸம்முஸ்ஸதி. ஸதியா ஸம்மோஸா
ஏவங் மயங் தம்ஹா காயா சுதா அனிச்சா அத்³து⁴வா அப்பாயுகா சவனத⁴ம்மா
இத்த²த்தங் ஆக³தா’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, து³தியங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங்
ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங்
ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி.
47.
‘‘ததியே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச
பஞ்ஞபெந்தி? ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, மனோபதோ³ஸிகா நாம
தே³வா, தே அதிவேலங் அஞ்ஞமஞ்ஞங் உபனிஜ்ஜா²யந்தி. தே அதிவேலங் அஞ்ஞமஞ்ஞங்
உபனிஜ்ஜா²யந்தா அஞ்ஞமஞ்ஞம்ஹி சித்தானி பதூ³ஸெந்தி. தே அஞ்ஞமஞ்ஞங்
பது³ட்ட²சித்தா கிலந்தகாயா கிலந்தசித்தா . தே தே³வா தம்ஹா காயா சவந்தி.
48.
‘‘டா²னங் கோ² பனேதங், பி⁴க்க²வே, விஜ்ஜதி யங் அஞ்ஞதரோ ஸத்தோ தம்ஹா காயா
சவித்வா இத்த²த்தங் ஆக³ச்ச²தி. இத்த²த்தங் ஆக³தோ ஸமானோ அகா³ரஸ்மா
அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜதி. அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜிதோ ஸமானோ ஆதப்பமன்வாய
பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே தங் புப்³பே³னிவாஸங் அனுஸ்ஸரதி, ததோ பரங் நானுஸ்ஸரதி.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘யே கோ² தே பொ⁴ந்தோ தே³வா ந மனோபதோ³ஸிகா,
தே நாதிவேலங் அஞ்ஞமஞ்ஞங் உபனிஜ்ஜா²யந்தி. தே நாதிவேலங் அஞ்ஞமஞ்ஞங்
உபனிஜ்ஜா²யந்தா அஞ்ஞமஞ்ஞம்ஹி சித்தானி நப்பதூ³ஸெந்தி. தே அஞ்ஞமஞ்ஞங்
அப்பது³ட்ட²சித்தா அகிலந்தகாயா அகிலந்தசித்தா. தே தே³வா தம்ஹா காயா ந
சவந்தி, நிச்சா து⁴வா ஸஸ்ஸதா அவிபரிணாமத⁴ம்மா ஸஸ்ஸதிஸமங் ததே²வ
ட²ஸ்ஸந்தி. யே பன மயங் அஹும்ஹா மனோபதோ³ஸிகா, தே மயங் அதிவேலங் அஞ்ஞமஞ்ஞங்
உபனிஜ்ஜா²யிம்ஹா. தே மயங் அதிவேலங் அஞ்ஞமஞ்ஞங் உபனிஜ்ஜா²யந்தா அஞ்ஞமஞ்ஞம்ஹி
சித்தானி பதூ³ஸிம்ஹா, தே மயங் அஞ்ஞமஞ்ஞங் பது³ட்ட²சித்தா கிலந்தகாயா
கிலந்தசித்தா. ஏவங் மயங் தம்ஹா காயா சுதா அனிச்சா அத்³து⁴வா அப்பாயுகா
சவனத⁴ம்மா இத்த²த்தங் ஆக³தா’தி . இத³ங், பி⁴க்க²வே,
ததியங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச
பஞ்ஞபெந்தி.
49.
‘‘சதுத்தே² ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச
பஞ்ஞபெந்தி? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா தக்கீ ஹோதி
வீமங்ஸீ. ஸோ தக்கபரியாஹதங் வீமங்ஸானுசரிதங் ஸயங்படிபா⁴னங் ஏவமாஹ – ‘யங் கோ²
இத³ங் வுச்சதி சக்கு²ங் இதிபி ஸோதங் இதிபி கா⁴னங் இதிபி ஜிவ்ஹா இதிபி காயோ
இதிபி, அயங் அத்தா அனிச்சோ அத்³து⁴வோ அஸஸ்ஸதோ விபரிணாமத⁴ம்மோ. யஞ்ச கோ²
இத³ங் வுச்சதி சித்தந்தி வா மனோதி வா விஞ்ஞாணந்தி வா அயங் அத்தா நிச்சோ
து⁴வோ ஸஸ்ஸதோ அவிபரிணாமத⁴ம்மோ ஸஸ்ஸதிஸமங் ததே²வ ட²ஸ்ஸதீ’தி. இத³ங்,
பி⁴க்க²வே, சதுத்த²ங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா
ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச
லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி.
50.
‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி
வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச
பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ சதூஹி வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன; நத்தி²
இதோ ப³ஹித்³தா⁴.
51. ‘‘தயித³ங் , பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ பஜானாதி – ‘இமே தி³ட்டி²ட்டா²னா
ஏவங்க³ஹிதா ஏவங்பராமட்டா² ஏவங்க³திகா ப⁴வந்தி ஏவங்அபி⁴ஸம்பராயா’தி. தஞ்ச
ததா²க³தோ பஜானாதி, ததோ ச உத்தரிதரங் பஜானாதி, தஞ்ச பஜானநங் ந பராமஸதி,
அபராமஸதோ சஸ்ஸ பச்சத்தஞ்ஞேவ நிப்³பு³தி விதி³தா. வேத³னானங் ஸமுத³யஞ்ச
அத்த²ங்க³மஞ்ச அஸ்ஸாத³ஞ்ச ஆதீ³னவஞ்ச நிஸ்ஸரணஞ்ச யதா²பூ⁴தங் விதி³த்வா
அனுபாதா³விமுத்தோ, பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ.
52.
‘‘இமே கோ² தே, பி⁴க்க²வே, த⁴ம்மா க³ம்பீ⁴ரா து³த்³த³ஸா து³ரனுபோ³தா⁴ ஸந்தா
பணீதா அதக்காவசரா நிபுணா பண்டி³தவேத³னீயா, யே ததா²க³தோ ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி, யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
அந்தானந்தவாதோ³
53.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ
பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம
கிமாரப்³ப⁴ அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி?
54.
‘‘இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய
அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங்
பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே அந்தஸஞ்ஞீ லோகஸ்மிங் விஹரதி.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘அந்தவா அயங் லோகோ பரிவடுமோ. தங் கிஸ்ஸ
ஹேது? அஹஞ்ஹி ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய
ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸாமி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே
அந்தஸஞ்ஞீ லோகஸ்மிங் விஹராமி. இமினாமஹங் ஏதங் ஜானாமி – யதா² அந்தவா அயங்
லோகோ பரிவடுமோ’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, பட²மங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங்
ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி.
55.
‘‘து³தியே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அந்தானந்திகா
அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ
வா ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய
ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே அனந்தஸஞ்ஞீ லோகஸ்மிங் விஹரதி.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘அனந்தோ அயங்
லோகோ அபரியந்தோ. யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏவமாஹங்ஸு – ‘‘அந்தவா அயங் லோகோ
பரிவடுமோ’’தி, தேஸங் முஸா. அனந்தோ அயங் லோகோ அபரியந்தோ. தங் கிஸ்ஸ ஹேது?
அஹஞ்ஹி ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய
ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸாமி ,
யதா²ஸமாஹிதே சித்தே அனந்தஸஞ்ஞீ லோகஸ்மிங் விஹராமி. இமினாமஹங் ஏதங் ஜானாமி –
யதா² அனந்தோ அயங் லோகோ அபரியந்தோ’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, து³தியங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி.
56.
‘‘ததியே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அந்தானந்திகா
அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ
வா ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய
ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே
உத்³த⁴மதோ⁴ அந்தஸஞ்ஞீ லோகஸ்மிங் விஹரதி, திரியங் அனந்தஸஞ்ஞீ.
‘‘ஸோ ஏவமாஹ – ‘அந்தவா ச அயங் லோகோ அனந்தோ ச. யே தே
ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏவமாஹங்ஸு – ‘‘அந்தவா அயங் லோகோ பரிவடுமோ’’தி, தேஸங் முஸா.
யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏவமாஹங்ஸு – ‘‘அனந்தோ அயங் லோகோ அபரியந்தோ’’தி,
தேஸம்பி முஸா. அந்தவா ச அயங் லோகோ அனந்தோ ச. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? அஹஞ்ஹி
ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய
ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸாமி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே உத்³த⁴மதோ⁴ அந்தஸஞ்ஞீ
லோகஸ்மிங் விஹராமி, திரியங் அனந்தஸஞ்ஞீ. இமினாமஹங் ஏதங் ஜானாமி – யதா²
அந்தவா ச அயங் லோகோ அனந்தோ சா’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, ததியங் டா²னங், யங்
ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ
பஞ்ஞபெந்தி.
57. ‘‘சதுத்தே² ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ
ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா தக்கீ ஹோதி வீமங்ஸீ. ஸோ தக்கபரியாஹதங்
வீமங்ஸானுசரிதங் ஸயங்படிபா⁴னங் ஏவமாஹ – ‘நேவாயங் லோகோ அந்தவா, ந பனானந்தோ.
யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏவமாஹங்ஸு – ‘‘அந்தவா அயங் லோகோ பரிவடுமோ’’தி, தேஸங்
முஸா. யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏவமாஹங்ஸு – ‘‘அனந்தோ
அயங் லோகோ அபரியந்தோ’’தி, தேஸம்பி முஸா. யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏவமாஹங்ஸு –
‘‘அந்தவா ச அயங் லோகோ அனந்தோ சா’’தி, தேஸம்பி முஸா. நேவாயங் லோகோ அந்தவா , ந பனானந்தோ’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே , சதுத்த²ங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி.
58.
‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங்
லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா
ப்³ராஹ்மணா வா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே
இமேஹேவ சதூஹி வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன; நத்தி² இதோ ப³ஹித்³தா⁴.
59.
‘‘தயித³ங், பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ பஜானாதி – ‘இமே தி³ட்டி²ட்டா²னா
ஏவங்க³ஹிதா ஏவங்பராமட்டா² ஏவங்க³திகா ப⁴வந்தி ஏவங்அபி⁴ஸம்பராயா’தி. தஞ்ச
ததா²க³தோ பஜானாதி, ததோ ச உத்தரிதரங் பஜானாதி, தஞ்ச பஜானநங் ந பராமஸதி,
அபராமஸதோ சஸ்ஸ பச்சத்தஞ்ஞேவ நிப்³பு³தி விதி³தா. வேத³னானங் ஸமுத³யஞ்ச
அத்த²ங்க³மஞ்ச அஸ்ஸாத³ஞ்ச ஆதீ³னவஞ்ச நிஸ்ஸரணஞ்ச யதா²பூ⁴தங் விதி³த்வா
அனுபாதா³விமுத்தோ, பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ.
60. ‘‘இமே கோ² தே, பி⁴க்க²வே, த⁴ம்மா க³ம்பீ⁴ரா து³த்³த³ஸா
து³ரனுபோ³தா⁴ ஸந்தா பணீதா அதக்காவசரா நிபுணா பண்டி³தவேத³னீயா, யே ததா²க³தோ
ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி, யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங்
ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
அமராவிக்கே²பவாதோ³
61.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா, தத்த² தத்த²
பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங் சதூஹி
வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴
அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங்
ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங் சதூஹி வத்தூ²ஹி?
62.
‘‘இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா ‘இத³ங் குஸல’ந்தி
யதா²பூ⁴தங் நப்பஜானாதி, ‘இத³ங் அகுஸல’ந்தி யதா²பூ⁴தங் நப்பஜானாதி. தஸ்ஸ
ஏவங் ஹோதி – ‘அஹங் கோ² ‘‘இத³ங் குஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங் நப்பஜானாமி, ‘‘இத³ங்
அகுஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங் நப்பஜானாமி. அஹஞ்சே கோ² பன ‘‘இத³ங்
குஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங் அப்பஜானந்தோ, ‘‘இத³ங் அகுஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங்
அப்பஜானந்தோ, ‘இத³ங் குஸல’ந்தி வா ப்³யாகரெய்யங், ‘இத³ங் அகுஸல’ந்தி வா
ப்³யாகரெய்யங், தங் மமஸ்ஸ முஸா. யங் மமஸ்ஸ முஸா , ஸோ
மமஸ்ஸ விகா⁴தோ. யோ மமஸ்ஸ விகா⁴தோ ஸோ மமஸ்ஸ அந்தராயோ’தி. இதி ஸோ
முஸாவாத³ப⁴யா முஸாவாத³பரிஜேகு³ச்சா² நேவித³ங் குஸலந்தி ப்³யாகரோதி, ந
பனித³ங் அகுஸலந்தி ப்³யாகரோதி, தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டோ² ஸமானோ
வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜதி அமராவிக்கே²பங் – ‘ஏவந்திபி மே நோ; ததா²திபி மே நோ;
அஞ்ஞதா²திபி மே நோ; நோதிபி மே நோ; நோ நோதிபி மே
நோ’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, பட²மங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே
ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா
வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங்.
63.
‘‘து³தியே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அமராவிக்கே²பிகா
தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி
அமராவிக்கே²பங்? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா ‘இத³ங்
குஸல’ந்தி யதா²பூ⁴தங் நப்பஜானாதி, ‘இத³ங் அகுஸல’ந்தி யதா²பூ⁴தங்
நப்பஜானாதி. தஸ்ஸ ஏவங் ஹோதி – ‘அஹங் கோ² ‘‘இத³ங் குஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங்
நப்பஜானாமி, ‘‘இத³ங் அகுஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங் நப்பஜானாமி. அஹஞ்சே கோ² பன
‘‘இத³ங் குஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங் அப்பஜானந்தோ, ‘‘இத³ங் அகுஸல’’ந்தி
யதா²பூ⁴தங் அப்பஜானந்தோ, ‘‘இத³ங் குஸல’’ந்தி வா ப்³யாகரெய்யங், ‘‘இத³ங்
அகுஸல’ந்தி வா ப்³யாகரெய்யங், தத்த² மே அஸ்ஸ ச²ந்தோ³ வா ராகோ³ வா தோ³ஸோ வா
படிகோ⁴ வா. யத்த² [யோ (?)] மே அஸ்ஸ ச²ந்தோ³ வா
ராகோ³ வா தோ³ஸோ வா படிகோ⁴ வா, தங் மமஸ்ஸ உபாதா³னங். யங் மமஸ்ஸ உபாதா³னங்,
ஸோ மமஸ்ஸ விகா⁴தோ. யோ மமஸ்ஸ விகா⁴தோ, ஸோ மமஸ்ஸ அந்தராயோ’தி. இதி
ஸோ உபாதா³னப⁴யா உபாதா³னபரிஜேகு³ச்சா² நேவித³ங் குஸலந்தி ப்³யாகரோதி, ந
பனித³ங் அகுஸலந்தி ப்³யாகரோதி, தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டோ² ஸமானோ
வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜதி அமராவிக்கே²பங் – ‘ஏவந்திபி மே நோ; ததா²திபி மே நோ;
அஞ்ஞதா²திபி மே நோ; நோதிபி மே நோ; நோ நோதிபி மே
நோ’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, து³தியங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே
ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங்.
64.
‘‘ததியே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அமராவிக்கே²பிகா
தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி
அமராவிக்கே²பங்? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா ‘இத³ங்
குஸல’ந்தி யதா²பூ⁴தங் நப்பஜானாதி, ‘இத³ங் அகுஸல’ந்தி யதா²பூ⁴தங்
நப்பஜானாதி. தஸ்ஸ ஏவங் ஹோதி – ‘அஹங் கோ² ‘‘இத³ங் குஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங்
நப்பஜானாமி, ‘‘இத³ங் அகுஸல’ந்தி யதா²பூ⁴தங் நப்பஜானாமி. அஹஞ்சே கோ² பன
‘‘இத³ங் குஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங் அப்பஜானந்தோ ‘‘இத³ங் அகுஸல’’ந்தி யதா²பூ⁴தங்
அப்பஜானந்தோ ‘‘இத³ங் குஸல’’ந்தி வா ப்³யாகரெய்யங், ‘‘இத³ங் அகுஸல’’ந்தி வா
ப்³யாகரெய்யங். ஸந்தி ஹி கோ² ஸமணப்³ராஹ்மணா பண்டி³தா நிபுணா கதபரப்பவாதா³ வாலவேதி⁴ரூபா, தே பி⁴ந்த³ந்தா [வோபி⁴ந்த³ந்தா (ஸீ॰ பீ॰)]
மஞ்ஞே சரந்தி பஞ்ஞாக³தேன தி³ட்டி²க³தானி, தே மங் தத்த² ஸமனுயுஞ்ஜெய்யுங்
ஸமனுகா³ஹெய்யுங் ஸமனுபா⁴ஸெய்யுங். யே மங் தத்த² ஸமனுயுஞ்ஜெய்யுங்
ஸமனுகா³ஹெய்யுங் ஸமனுபா⁴ஸெய்யுங், தேஸாஹங் ந ஸம்பாயெய்யங். யேஸாஹங் ந
ஸம்பாயெய்யங், ஸோ மமஸ்ஸ விகா⁴தோ. யோ மமஸ்ஸ விகா⁴தோ, ஸோ மமஸ்ஸ
அந்தராயோ’தி. இதி ஸோ அனுயோக³ப⁴யா அனுயோக³பரிஜேகு³ச்சா² நேவித³ங் குஸலந்தி
ப்³யாகரோதி, ந பனித³ங் அகுஸலந்தி ப்³யாகரோதி, தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டோ²
ஸமானோ வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜதி அமராவிக்கே²பங் – ‘ஏவந்திபி மே நோ; ததா²திபி
மே நோ; அஞ்ஞதா²திபி மே நோ; நோதிபி மே நோ; நோ நோதிபி மே நோ’தி. இத³ங்,
பி⁴க்க²வே, ததியங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங்.
65.
‘‘சதுத்தே² ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அமராவிக்கே²பிகா
தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி
அமராவிக்கே²பங்? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா மந்தோ³ ஹோதி
மோமூஹோ. ஸோ மந்த³த்தா மோமூஹத்தா தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டோ² ஸமானோ
வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜதி அமராவிக்கே²பங் – ‘அத்தி² பரோ லோகோ’தி இதி சே மங்
புச்ச²ஸி, ‘அத்தி² பரோ லோகோ’தி இதி சே மே அஸ்ஸ,
‘அத்தி² பரோ லோகோ’தி இதி தே நங் ப்³யாகரெய்யங், ‘ஏவந்திபி மே நோ, ததா²திபி
மே நோ, அஞ்ஞதா²திபி மே நோ, நோதிபி மே நோ, நோ நோதிபி மே நோ’தி. ‘நத்தி² பரோ
லோகோ…பே॰… ‘அத்தி² ச நத்தி² ச பரோ லோகோ…பே॰… ‘நேவத்தி² ந நத்தி² பரோ
லோகோ…பே॰… ‘அத்தி² ஸத்தா ஓபபாதிகா …பே॰… ‘நத்தி²
ஸத்தா ஓபபாதிகா…பே॰… ‘அத்தி² ச நத்தி² ச ஸத்தா ஓபபாதிகா…பே॰… ‘நேவத்தி² ந
நத்தி² ஸத்தா ஓபபாதிகா…பே॰… ‘அத்தி² ஸுகதது³க்கடானங் [ஸுகடது³க்கடானங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰ கங்॰)]
கம்மானங் ப²லங் விபாகோ…பே॰… ‘நத்தி² ஸுகதது³க்கடானங் கம்மானங் ப²லங்
விபாகோ…பே॰… ‘அத்தி² ச நத்தி² ச ஸுகதது³க்கடானங் கம்மானங் ப²லங்
விபாகோ…பே॰… ‘நேவத்தி² ந நத்தி² ஸுகதது³க்கடானங் கம்மானங் ப²லங்
விபாகோ…பே॰… ‘ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணா…பே॰… ‘ந ஹோதி ததா²க³தோ பரங்
மரணா…பே॰… ‘ஹோதி ச ந ச ஹோதி [ந ஹோதி ச (ஸீ॰ க॰)]
ததா²க³தோ பரங் மரணா…பே॰… ‘நேவ ஹோதி ந ந ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணாதி இதி சே
மங் புச்ச²ஸி, ‘நேவ ஹோதி ந ந ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணா’தி இதி சே மே அஸ்ஸ,
‘நேவ ஹோதி ந ந ஹோதி ததா²க³தோ பரங் மரணா’தி இதி தே நங் ப்³யாகரெய்யங்,
‘ஏவந்திபி மே நோ, ததா²திபி மே நோ, அஞ்ஞதா²திபி மே நோ, நோதிபி மே நோ, நோ
நோதிபி மே நோ’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, சதுத்த²ங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங்
ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா²
ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங்.
66. ‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா
தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி
அமராவிக்கே²பங் சதூஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா
வா அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த² பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங்
ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங் , ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ சதூஹி
வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன, நத்தி² இதோ ப³ஹித்³தா⁴…பே॰… யேஹி
ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னவாதோ³
67.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி த்³வீஹி வத்தூ²ஹி. தே ச
பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி த்³வீஹி வத்தூ²ஹி?
68.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, அஸஞ்ஞஸத்தா நாம தே³வா. ஸஞ்ஞுப்பாதா³ ச பன தே தே³வா
தம்ஹா காயா சவந்தி. டா²னங் கோ² பனேதங், பி⁴க்க²வே, விஜ்ஜதி, யங் அஞ்ஞதரோ
ஸத்தோ தம்ஹா காயா சவித்வா இத்த²த்தங் ஆக³ச்ச²தி. இத்த²த்தங் ஆக³தோ ஸமானோ
அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜதி. அகா³ரஸ்மா அனகா³ரியங் பப்³ப³ஜிதோ ஸமானோ
ஆதப்பமன்வாய பதா⁴னமன்வாய அனுயோக³மன்வாய அப்பமாத³மன்வாய ஸம்மாமனஸிகாரமன்வாய
ததா²ரூபங் சேதோஸமாதி⁴ங் பு²ஸதி, யதா²ஸமாஹிதே சித்தே ஸஞ்ஞுப்பாத³ங்
அனுஸ்ஸரதி, ததோ பரங் நானுஸ்ஸரதி. ஸோ ஏவமாஹ –
‘அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னோ அத்தா ச லோகோ ச. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? அஹஞ்ஹி புப்³பே³
நாஹோஸிங், ஸொம்ஹி ஏதரஹி அஹுத்வா ஸந்ததாய பரிணதோ’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே,
பட²மங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி.
69. ‘‘து³தியே
ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி? இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ
ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா தக்கீ ஹோதி வீமங்ஸீ. ஸோ தக்கபரியாஹதங்
வீமங்ஸானுசரிதங் ஸயங்படிபா⁴னங் ஏவமாஹ – ‘அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னோ அத்தா ச லோகோ
சா’தி. இத³ங், பி⁴க்க²வே, து³தியங் டா²னங், யங் ஆக³ம்ம யங் ஆரப்³ப⁴ ஏகே
ஸமணப்³ராஹ்மணா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச
பஞ்ஞபெந்தி.
70.
‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி த்³வீஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி
கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ
த்³வீஹி வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன, நத்தி² இதோ ப³ஹித்³தா⁴…பே॰… யேஹி
ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
71.
‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா
புப்³ப³ந்தானுதி³ட்டி²னோ புப்³ப³ந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி
அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி அட்டா²ரஸஹி வத்தூ²ஹி.
யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா புப்³ப³ந்தகப்பிகா
புப்³ப³ந்தானுதி³ட்டி²னோ புப்³ப³ந்தமாரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி
அபி⁴வத³ந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ அட்டா²ரஸஹி வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன,
நத்தி² இதோ ப³ஹித்³தா⁴.
72.
‘‘தயித³ங், பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ பஜானாதி – ‘இமே தி³ட்டி²ட்டா²னா
ஏவங்க³ஹிதா ஏவங்பராமட்டா² ஏவங்க³திகா ப⁴வந்தி ஏவங்அபி⁴ஸம்பராயா’தி. தஞ்ச
ததா²க³தோ பஜானாதி, ததோ ச உத்தரிதரங் பஜானாதி, தஞ்ச பஜானநங் ந பராமஸதி,
அபராமஸதோ சஸ்ஸ பச்சத்தஞ்ஞேவ நிப்³பு³தி விதி³தா. வேத³னானங் ஸமுத³யஞ்ச
அத்த²ங்க³மஞ்ச அஸ்ஸாத³ஞ்ச ஆதீ³னவஞ்ச நிஸ்ஸரணஞ்ச யதா²பூ⁴தங் விதி³த்வா
அனுபாதா³விமுத்தோ, பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ.
73. ‘‘இமே
கோ² தே, பி⁴க்க²வே, த⁴ம்மா க³ம்பீ⁴ரா து³த்³த³ஸா து³ரனுபோ³தா⁴ ஸந்தா பணீதா
அதக்காவசரா நிபுணா பண்டி³தவேத³னீயா, யே ததா²க³தோ ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா
ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி , யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
து³தியபா⁴ணவாரோ.
அபரந்தகப்பிகா
74.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா அபரந்தகப்பிகா
அபரந்தானுதி³ட்டி²னோ, அபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி
அபி⁴வத³ந்தி சதுசத்தாரீஸாய [சதுசத்தாலீஸாய (ஸ்யா॰ கங்॰)]
வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ அபரந்தகப்பிகா
அபரந்தானுதி³ட்டி²னோ அபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி
அபி⁴வத³ந்தி சதுசத்தாரீஸாய வத்தூ²ஹி?
ஸஞ்ஞீவாதோ³
75. ‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா ஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங் ஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி ஸோளஸஹி வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா ஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங் ஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி ஸோளஸஹி வத்தூ²ஹி?
76.
‘‘‘ரூபீ அத்தா ஹோதி அரோகோ³ பரங் மரணா ஸஞ்ஞீ’தி நங் பஞ்ஞபெந்தி. ‘அரூபீ
அத்தா ஹோதி அரோகோ³ பரங் மரணா ஸஞ்ஞீ’தி நங் பஞ்ஞபெந்தி. ‘ரூபீ ச அரூபீ ச
அத்தா ஹோதி…பே॰… நேவரூபீ நாரூபீ அத்தா ஹோதி… அந்தவா அத்தா ஹோதி… அனந்தவா
அத்தா ஹோதி… அந்தவா ச அனந்தவா ச அத்தா ஹோதி… நேவந்தவா நானந்தவா அத்தா ஹோதி…
ஏகத்தஸஞ்ஞீ அத்தா ஹோதி… நானத்தஸஞ்ஞீ அத்தா ஹோதி… பரித்தஸஞ்ஞீ அத்தா ஹோதி…
அப்பமாணஸஞ்ஞீ அத்தா ஹோதி… ஏகந்தஸுகீ² அத்தா ஹோதி… ஏகந்தது³க்கீ² அத்தா
ஹோதி. ஸுக²து³க்கீ² அத்தா ஹோதி. அது³க்க²மஸுகீ² அத்தா ஹோதி அரோகோ³ பரங்
மரணா ஸஞ்ஞீ’தி நங் பஞ்ஞபெந்தி.
77. ‘‘இமேஹி
கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா ஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் ஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி ஸோளஸஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி,
பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா ஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் ஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ ஸோளஸஹி
வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன, நத்தி² இதோ ப³ஹித்³தா⁴…பே॰… யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ
யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
அஸஞ்ஞீவாதோ³
78.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா அஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் அஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி. தே ச
பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா அஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங் அஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி?
79.
‘‘‘ரூபீ அத்தா ஹோதி அரோகோ³ பரங் மரணா அஸஞ்ஞீ’தி நங் பஞ்ஞபெந்தி. ‘அரூபீ
அத்தா ஹோதி அரோகோ³ பரங் மரணா அஸஞ்ஞீ’தி நங் பஞ்ஞபெந்தி. ‘ரூபீ ச அரூபீ ச
அத்தா ஹோதி…பே॰… நேவரூபீ நாரூபீ அத்தா ஹோதி… அந்தவா அத்தா ஹோதி… அனந்தவா
அத்தா ஹோதி… அந்தவா ச அனந்தவா ச அத்தா ஹோதி… நேவந்தவா நானந்தவா அத்தா ஹோதி
அரோகோ³ பரங் மரணா அஸஞ்ஞீ’தி நங் பஞ்ஞபெந்தி.
80. ‘‘இமேஹி
கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா அஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் அஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி
கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா அஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் அஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ அட்ட²ஹி
வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன, நத்தி² இதோ ப³ஹித்³தா⁴…பே॰… யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதோ³
81.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதா³, உத்³த⁴மாகா⁴தனங் நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞிங் அத்தானங்
பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம
கிமாரப்³ப⁴ உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங்
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி?
82. ‘‘‘ரூபீ அத்தா ஹோதி அரோகோ³ பரங் மரணா நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீ’தி நங் பஞ்ஞபெந்தி ‘அரூபீ
அத்தா ஹோதி…பே॰… ரூபீ ச அரூபீ ச அத்தா ஹோதி… நேவரூபீ நாரூபீ அத்தா ஹோதி…
அந்தவா அத்தா ஹோதி… அனந்தவா அத்தா ஹோதி… அந்தவா ச அனந்தவா ச அத்தா ஹோதி…
நேவந்தவா நானந்தவா அத்தா ஹோதி அரோகோ³ பரங் மரணா நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீ’தி நங்
பஞ்ஞபெந்தி.
83.
‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங் நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞிங் அத்தானங்
பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா
வா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங்
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ அட்ட²ஹி
வத்தூ²ஹி…பே॰… யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
உச்சே²த³வாதோ³
84. ‘‘ஸந்தி , பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா உச்சே²த³வாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி ஸத்தஹி வத்தூ²ஹி. தே ச பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ உச்சே²த³வாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி ஸத்தஹி வத்தூ²ஹி?
85. ‘‘இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா ஏவங்வாதீ³ ஹோதி ஏவங்தி³ட்டி² [ஏவங்தி³ட்டீ² (க॰ பீ॰)]
– ‘யதோ கோ², போ⁴, அயங் அத்தா ரூபீ சாதுமஹாபூ⁴திகோ மாதாபெத்திகஸம்ப⁴வோ
காயஸ்ஸ பே⁴தா³ உச்சி²ஜ்ஜதி வினஸ்ஸதி, ந ஹோதி பரங் மரணா, எத்தாவதா கோ², போ⁴,
அயங் அத்தா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங்
வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி.
86. ‘‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ – ‘அத்தி²
கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ²,
போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ ஹோதி. அத்தி² கோ², போ⁴, அஞ்ஞோ
அத்தா தி³ப்³போ³ ரூபீ காமாவசரோ கப³ளீகாராஹாரப⁴க்கோ². தங் த்வங் ந ஜானாஸி ந
பஸ்ஸஸி. தமஹங் ஜானாமி பஸ்ஸாமி. ஸோ கோ², போ⁴, அத்தா யதோ காயஸ்ஸ பே⁴தா³
உச்சி²ஜ்ஜதி வினஸ்ஸதி, ந ஹோதி பரங் மரணா, எத்தாவதா கோ², போ⁴, அயங் அத்தா
ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங் வினாஸங்
விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி.
87.
‘‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ – ‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ
நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ
ஹோதி. அத்தி² கோ², போ⁴, அஞ்ஞோ அத்தா தி³ப்³போ³ ரூபீ மனோமயோ
ஸப்³ப³ங்க³பச்சங்கீ³ அஹீனிந்த்³ரியோ. தங் த்வங் ந ஜானாஸி ந பஸ்ஸஸி. தமஹங்
ஜானாமி பஸ்ஸாமி. ஸோ கோ², போ⁴, அத்தா யதோ காயஸ்ஸ பே⁴தா³ உச்சி²ஜ்ஜதி
வினஸ்ஸதி, ந ஹோதி பரங் மரணா, எத்தாவதா கோ², போ⁴, அயங் அத்தா ஸம்மா
ஸமுச்சி²ன்னோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங்
பஞ்ஞபெந்தி.
88. ‘‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ – ‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ ஹோதி. அத்தி² கோ² , போ⁴, அஞ்ஞோ அத்தா ஸப்³ப³ஸோ ரூபஸஞ்ஞானங் ஸமதிக்கமா படிக⁴ஸஞ்ஞானங் அத்த²ங்க³மா நானத்தஸஞ்ஞானங் அமனஸிகாரா ‘‘அனந்தோ ஆகாஸோ’’தி ஆகாஸானஞ்சாயதனூபகோ³. தங் த்வங் ந ஜானாஸி
ந பஸ்ஸஸி. தமஹங் ஜானாமி பஸ்ஸாமி. ஸோ கோ², போ⁴, அத்தா யதோ காயஸ்ஸ பே⁴தா³
உச்சி²ஜ்ஜதி வினஸ்ஸதி, ந ஹோதி பரங் மரணா, எத்தாவதா கோ², போ⁴, அயங் அத்தா
ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங் வினாஸங்
விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி.
89.
‘‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ – ‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ
நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ
ஹோதி. அத்தி² கோ², போ⁴, அஞ்ஞோ அத்தா ஸப்³ப³ஸோ ஆகாஸானஞ்சாயதனங் ஸமதிக்கம்ம
‘‘அனந்தங் விஞ்ஞாண’’ந்தி விஞ்ஞாணஞ்சாயதனூபகோ³. தங் த்வங் ந ஜானாஸி ந
பஸ்ஸஸி. தமஹங் ஜானாமி பஸ்ஸாமி. ஸோ கோ², போ⁴, அத்தா யதோ காயஸ்ஸ பே⁴தா³
உச்சி²ஜ்ஜதி வினஸ்ஸதி, ந ஹோதி பரங் மரணா, எத்தாவதா கோ², போ⁴, அயங் அத்தா
ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங் வினாஸங்
விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி.
90.
‘‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ – ‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ
நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ
ஹோதி. அத்தி² கோ², போ⁴, அஞ்ஞோ அத்தா ஸப்³ப³ஸோ விஞ்ஞாணஞ்சாயதனங் ஸமதிக்கம்ம
‘‘நத்தி² கிஞ்சீ’’தி ஆகிஞ்சஞ்ஞாயதனூபகோ³. தங் த்வங் ந ஜானாஸி ந பஸ்ஸஸி.
தமஹங் ஜானாமி பஸ்ஸாமி. ஸோ கோ², போ⁴, அத்தா யதோ காயஸ்ஸ பே⁴தா³ உச்சி²ஜ்ஜதி
வினஸ்ஸதி, ந ஹோதி பரங் மரணா, எத்தாவதா கோ² , போ⁴, அயங் அத்தா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ ஹோதீ’’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி.
91.
‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ – ‘‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ
நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ
ஹோதி. அத்தி² கோ², போ⁴, அஞ்ஞோ அத்தா ஸப்³ப³ஸோ
ஆகிஞ்சஞ்ஞாயதனங் ஸமதிக்கம்ம ‘‘ஸந்தமேதங் பணீதமேத’’ந்தி
நேவஸஞ்ஞானாஸஞ்ஞாயதனூபகோ³. தங் த்வங் ந ஜானாஸி ந பஸ்ஸஸி. தமஹங் ஜானாமி
பஸ்ஸாமி. ஸோ கோ², போ⁴, அத்தா யதோ காயஸ்ஸ பே⁴தா³ உச்சி²ஜ்ஜதி வினஸ்ஸதி, ந
ஹோதி பரங் மரணா, எத்தாவதா கோ², போ⁴, அயங் அத்தா ஸம்மா ஸமுச்சி²ன்னோ
ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி.
92. ‘‘இமேஹி
கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா உச்சே²த³வாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ உச்சே²த³ங்
வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி ஸத்தஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா
வா ப்³ராஹ்மணா வா உச்சே²த³வாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ ஸத்தஹி
வத்தூ²ஹி…பே॰… யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா
வதெ³ய்யுங்.
தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதோ³
93.
‘‘ஸந்தி, பி⁴க்க²வே, ஏகே ஸமணப்³ராஹ்மணா தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதா³ ஸதோ
ஸத்தஸ்ஸ பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி பஞ்சஹி வத்தூ²ஹி. தே ச
பொ⁴ந்தோ ஸமணப்³ராஹ்மணா கிமாக³ம்ம கிமாரப்³ப⁴ தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி பஞ்சஹி வத்தூ²ஹி?
94.
‘‘இத⁴, பி⁴க்க²வே, ஏகச்சோ ஸமணோ வா ப்³ராஹ்மணோ வா ஏவங்வாதீ³ ஹோதி
ஏவங்தி³ட்டி² – ‘‘யதோ கோ², போ⁴, அயங் அத்தா பஞ்சஹி காமகு³ணேஹி ஸமப்பிதோ
ஸமங்கீ³பூ⁴தோ பரிசாரேதி, எத்தாவதா கோ², போ⁴, அயங் அத்தா
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பத்தோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி.
95.
‘‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ –‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ
நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பத்தோ ஹோதி. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? காமா ஹி, போ⁴,
அனிச்சா து³க்கா² விபரிணாமத⁴ம்மா, தேஸங் விபரிணாமஞ்ஞதா²பா⁴வா உப்பஜ்ஜந்தி
ஸோகபரிதே³வது³க்க²தோ³மனஸ்ஸுபாயாஸா. யதோ கோ² , போ⁴,
அயங் அத்தா விவிச்சேவ காமேஹி விவிச்ச அகுஸலேஹி த⁴ம்மேஹி ஸவிதக்கங் ஸவிசாரங்
விவேகஜங் பீதிஸுக²ங் பட²மங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி, எத்தாவதா கோ², போ⁴,
அயங் அத்தா பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பத்தோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி.
96. ‘‘தமஞ்ஞோ
ஏவமாஹ – ‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ நத்தீ²தி
வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங்
பத்தோ ஹோதி. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? யதே³வ தத்த² விதக்கிதங் விசாரிதங், ஏதேனேதங்
ஓளாரிகங் அக்கா²யதி. யதோ கோ², போ⁴, அயங் அத்தா விதக்கவிசாரானங்
வூபஸமா அஜ்ஜ²த்தங் ஸம்பஸாத³னங் சேதஸோ ஏகோதி³பா⁴வங் அவிதக்கங் அவிசாரங்
ஸமாதி⁴ஜங் பீதிஸுக²ங் து³தியங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி, எத்தாவதா கோ²,
போ⁴, அயங் அத்தா பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பத்தோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ
ஸத்தஸ்ஸ பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி.
97.
‘‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ – ‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ
நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பத்தோ ஹோதி. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? யதே³வ தத்த²
பீதிக³தங் சேதஸோ உப்பிலாவிதத்தங், ஏதேனேதங் ஓளாரிகங் அக்கா²யதி. யதோ கோ²,
போ⁴, அயங் அத்தா பீதியா ச விராகா³ உபெக்க²கோ ச விஹரதி, ஸதோ ச ஸம்பஜானோ,
ஸுக²ஞ்ச காயேன படிஸங்வேதே³தி, யங் தங் அரியா ஆசிக்க²ந்தி ‘‘உபெக்க²கோ ஸதிமா
ஸுக²விஹாரீ’’தி, ததியங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி, எத்தாவதா கோ², போ⁴, அயங்
அத்தா பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பத்தோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி.
98.
‘‘தமஞ்ஞோ ஏவமாஹ – ‘அத்தி² கோ², போ⁴, ஏஸோ அத்தா, யங் த்வங் வதே³ஸி, நேஸோ
நத்தீ²தி வதா³மி; நோ ச கோ², போ⁴, அயங் அத்தா எத்தாவதா
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பத்தோ ஹோதி. தங் கிஸ்ஸ ஹேது? யதே³வ தத்த²
ஸுக²மிதி சேதஸோ ஆபோ⁴கோ³, ஏதேனேதங் ஓளாரிகங் அக்கா²யதி. யதோ கோ², போ⁴, அயங்
அத்தா ஸுக²ஸ்ஸ ச பஹானா து³க்க²ஸ்ஸ ச பஹானா புப்³பே³வ ஸோமனஸ்ஸதோ³மனஸ்ஸானங்
அத்த²ங்க³மா அது³க்க²மஸுக²ங் உபெக்கா²ஸதிபாரிஸுத்³தி⁴ங் சதுத்த²ங் ஜா²னங் உபஸம்பஜ்ஜ விஹரதி, எத்தாவதா கோ², போ⁴, அயங் அத்தா பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பத்தோ ஹோதீ’தி. இத்தே²கே ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி.
99. ‘‘இமேஹி
கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி பஞ்சஹி வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி,
பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ பஞ்சஹி
வத்தூ²ஹி…பே॰… யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
100.
‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா அபரந்தகப்பிகா
அபரந்தானுதி³ட்டி²னோ அபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி
அபி⁴வத³ந்தி சதுசத்தாரீஸாய வத்தூ²ஹி. யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா
ப்³ராஹ்மணா வா அபரந்தகப்பிகா அபரந்தானுதி³ட்டி²னோ அபரந்தங் ஆரப்³ப⁴
அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ
சதுசத்தாரீஸாய வத்தூ²ஹி…பே॰… யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா வதெ³ய்யுங்.
101.
‘‘இமேஹி கோ² தே, பி⁴க்க²வே, ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா ச
அபரந்தகப்பிகா ச புப்³ப³ந்தாபரந்தகப்பிகா ச புப்³ப³ந்தாபரந்தானுதி³ட்டி²னோ
புப்³ப³ந்தாபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி
த்³வாஸட்டி²யா வத்தூ²ஹி.
102.
‘‘யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா புப்³ப³ந்தகப்பிகா வா
அபரந்தகப்பிகா வா புப்³ப³ந்தாபரந்தகப்பிகா வா
புப்³ப³ந்தாபரந்தானுதி³ட்டி²னோ புப்³ப³ந்தாபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி
அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ த்³வாஸட்டி²யா வத்தூ²ஹி, ஏதேஸங் வா அஞ்ஞதரேன; நத்தி² இதோ ப³ஹித்³தா⁴.
103.
‘‘தயித³ங், பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ பஜானாதி – ‘இமே தி³ட்டி²ட்டா²னா
ஏவங்க³ஹிதா ஏவங்பராமட்டா² ஏவங்க³திகா ப⁴வந்தி ஏவங்அபி⁴ஸம்பராயா’தி. தஞ்ச
ததா²க³தோ பஜானாதி, ததோ ச உத்தரிதரங் பஜானாதி, தஞ்ச பஜானநங் ந பராமஸதி,
அபராமஸதோ சஸ்ஸ பச்சத்தஞ்ஞேவ நிப்³பு³தி விதி³தா.
வேத³னானங் ஸமுத³யஞ்ச அத்த²ங்க³மஞ்ச அஸ்ஸாத³ஞ்ச ஆதீ³னவஞ்ச நிஸ்ஸரணஞ்ச
யதா²பூ⁴தங் விதி³த்வா அனுபாதா³விமுத்தோ, பி⁴க்க²வே, ததா²க³தோ.
104. ‘‘இமே
கோ² தே, பி⁴க்க²வே, த⁴ம்மா க³ம்பீ⁴ரா து³த்³த³ஸா து³ரனுபோ³தா⁴ ஸந்தா பணீதா
அதக்காவசரா நிபுணா பண்டி³தவேத³னீயா, யே ததா²க³தோ ஸயங் அபி⁴ஞ்ஞா
ஸச்சி²கத்வா பவேதே³தி, யேஹி ததா²க³தஸ்ஸ யதா²பு⁴ச்சங் வண்ணங் ஸம்மா வத³மானா
வதெ³ய்யுங்.
பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தவாரோ
105. ‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி , தத³பி தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங் பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
106.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி
வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங்
தண்ஹாக³தானங் பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
107. ‘‘தத்ர ,
பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ
பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங்
அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங் பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
108.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த²
பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங் சதூஹி
வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங்
தண்ஹாக³தானங் பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
109.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி த்³வீஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி
தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங்
பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
110. ‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா புப்³ப³ந்தானுதி³ட்டி²னோ புப்³ப³ந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி அட்டா²ரஸஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங் பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
111.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா ஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் ஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி ஸோளஸஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங்
ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங்
பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
112. ‘‘தத்ர ,
பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா அஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் அஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி
தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங்
பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
113.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங் நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞிங் அத்தானங்
பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங்
அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங் பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
114.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உச்சே²த³வாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி ஸத்தஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங்
ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங்
பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
115.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதா³ ஸதோ
ஸத்தஸ்ஸ பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி பஞ்சஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி
தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங்
பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
116.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அபரந்தகப்பிகா
அபரந்தானுதி³ட்டி²னோ அபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி
அபி⁴வத³ந்தி சதுசத்தாரீஸாய வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங்
அஜானதங் அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங் பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
117. ‘‘தத்ர , பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா ச அபரந்தகப்பிகா ச
புப்³ப³ந்தாபரந்தகப்பிகா ச புப்³ப³ந்தாபரந்தானுதி³ட்டி²னோ
புப்³ப³ந்தாபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி
த்³வாஸட்டி²யா வத்தூ²ஹி, தத³பி தேஸங் ப⁴வதங் ஸமணப்³ராஹ்மணானங் அஜானதங்
அபஸ்ஸதங் வேத³யிதங் தண்ஹாக³தானங் பரிதஸ்ஸிதவிப்ப²ந்தி³தமேவ.
ப²ஸ்ஸபச்சயாவாரோ
118. ‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி ப²ஸ்ஸபச்சயா.
119.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி
வத்தூ²ஹி, தத³பி ப²ஸ்ஸபச்சயா.
120. ‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி ப²ஸ்ஸபச்சயா.
121.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த²
பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங் சதூஹி
வத்தூ²ஹி, தத³பி ப²ஸ்ஸபச்சயா.
122.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி த்³வீஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி
ப²ஸ்ஸபச்சயா.
123.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா
புப்³ப³ந்தானுதி³ட்டி²னோ புப்³ப³ந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி
அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி அட்டா²ரஸஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி ப²ஸ்ஸபச்சயா.
124.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா ஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் ஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி ஸோளஸஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி
ப²ஸ்ஸபச்சயா.
125. ‘‘தத்ர ,
பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா அஸஞ்ஞீவாதா³
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் அஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி
ப²ஸ்ஸபச்சயா.
126.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங் நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞிங் அத்தானங்
பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி ப²ஸ்ஸபச்சயா.
127.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உச்சே²த³வாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி ஸத்தஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி
ப²ஸ்ஸபச்சயா.
128.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதா³ ஸதோ
ஸத்தஸ்ஸ பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி பஞ்சஹி வத்தூ²ஹி, தத³பி
ப²ஸ்ஸபச்சயா.
129. ‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அபரந்தகப்பிகா அபரந்தானுதி³ட்டி²னோ அபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி சதுசத்தாரீஸாய வத்தூ²ஹி, தத³பி ப²ஸ்ஸபச்சயா.
130. ‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா ச அபரந்தகப்பிகா
ச புப்³ப³ந்தாபரந்தகப்பிகா ச புப்³ப³ந்தாபரந்தானுதி³ட்டி²னோ
புப்³ப³ந்தாபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி
த்³வாஸட்டி²யா வத்தூ²ஹி, தத³பி ப²ஸ்ஸபச்சயா.
நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதிவாரோ
131.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச
லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா
படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
132.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா ஏகச்ச அஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சங் ஸஸ்ஸதங் ஏகச்சங் அஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி
வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங்
விஜ்ஜதி.
133. ‘‘தத்ர ,
பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா அந்தானந்தங் லோகஸ்ஸ
பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி
நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
134.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா தத்த² தத்த²
பஞ்ஹங் புட்டா² ஸமானா வாசாவிக்கே²பங் ஆபஜ்ஜந்தி அமராவிக்கே²பங் சதூஹி
வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங்
விஜ்ஜதி.
135.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னங் அத்தானஞ்ச லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி த்³வீஹி வத்தூ²ஹி, தே வத
அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
136. ‘‘தத்ர ,
பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா
புப்³ப³ந்தானுதி³ட்டி²னோ புப்³ப³ந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி
அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி அட்டா²ரஸஹி வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா
படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
137. ‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா
ஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங் ஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி ஸோளஸஹி வத்தூ²ஹி,
தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
138.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா அஸஞ்ஞீவாதா³,
உத்³த⁴மாகா⁴தனங் அஸஞ்ஞிங் அத்தானங் பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி, தே வத
அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
139.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதா³ உத்³த⁴மாகா⁴தனங் நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞிங் அத்தானங்
பஞ்ஞபெந்தி அட்ட²ஹி வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி
நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
140.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உச்சே²த³வாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
உச்சே²த³ங் வினாஸங் விப⁴வங் பஞ்ஞபெந்தி ஸத்தஹி வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர
ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
141. ‘‘தத்ர ,
பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதா³ ஸதோ ஸத்தஸ்ஸ
பரமதி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னங் பஞ்ஞபெந்தி பஞ்சஹி வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர
ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங் விஜ்ஜதி.
142. ‘‘தத்ர ,
பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அபரந்தகப்பிகா அபரந்தானுதி³ட்டி²னோ
அபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி சதுசத்தாரீஸாய
வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங் டா²னங்
விஜ்ஜதி.
143.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா ச
அபரந்தகப்பிகா ச புப்³ப³ந்தாபரந்தகப்பிகா ச புப்³ப³ந்தாபரந்தானுதி³ட்டி²னோ
புப்³ப³ந்தாபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி
த்³வாஸட்டி²யா வத்தூ²ஹி, தே வத அஞ்ஞத்ர ப²ஸ்ஸா படிஸங்வேதி³ஸ்ஸந்தீதி நேதங்
டா²னங் விஜ்ஜதி.
தி³ட்டி²க³திகாதி⁴ட்டா²னவட்டகதா²
144.
‘‘தத்ர, பி⁴க்க²வே, யே தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஸஸ்ஸதவாதா³ ஸஸ்ஸதங் அத்தானஞ்ச
லோகஞ்ச பஞ்ஞபெந்தி சதூஹி வத்தூ²ஹி, யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா ஏகச்சஸஸ்ஸதிகா
ஏகச்சஅஸஸ்ஸதிகா…பே॰… யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா அந்தானந்திகா… யேபி தே
ஸமணப்³ராஹ்மணா அமராவிக்கே²பிகா… யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா
அதி⁴ச்சஸமுப்பன்னிகா… யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா… யேபி தே
ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா ஸஞ்ஞீவாதா³… யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா
உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா அஸஞ்ஞீவாதா³… யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உத்³த⁴மாகா⁴தனிகா
நேவஸஞ்ஞீனாஸஞ்ஞீவாதா³… யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா உச்சே²த³வாதா³… யேபி தே
ஸமணப்³ராஹ்மணா தி³ட்ட²த⁴ம்மனிப்³பா³னவாதா³… யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா
அபரந்தகப்பிகா… யேபி தே ஸமணப்³ராஹ்மணா புப்³ப³ந்தகப்பிகா ச அபரந்தகப்பிகா
ச புப்³ப³ந்தாபரந்தகப்பிகா ச புப்³ப³ந்தாபரந்தானுதி³ட்டி²னோ
புப்³ப³ந்தாபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி
த்³வாஸட்டி²யா வத்தூ²ஹி, ஸப்³பே³ தே ச²ஹி ப²ஸ்ஸாயதனேஹி பு²ஸ்ஸ பு²ஸ்ஸ
படிஸங்வேதெ³ந்தி தேஸங் வேத³னாபச்சயா தண்ஹா, தண்ஹாபச்சயா உபாதா³னங்,
உபாதா³னபச்சயா ப⁴வோ, ப⁴வபச்சயா ஜாதி, ஜாதிபச்சயா ஜராமரணங்
ஸோகபரிதே³வது³க்க²தோ³மனஸ்ஸுபாயாஸா ஸம்ப⁴வந்தி.
விவட்டகதா²தி³
145. ‘‘யதோ
கோ², பி⁴க்க²வே, பி⁴க்கு² ச²ன்னங் ப²ஸ்ஸாயதனானங் ஸமுத³யஞ்ச அத்த²ங்க³மஞ்ச
அஸ்ஸாத³ஞ்ச ஆதீ³னவஞ்ச நிஸ்ஸரணஞ்ச யதா²பூ⁴தங் பஜானாதி, அயங் இமேஹி
ஸப்³பே³ஹேவ உத்தரிதரங் பஜானாதி.
146.
‘‘யே ஹி கேசி, பி⁴க்க²வே, ஸமணா வா ப்³ராஹ்மணா வா புப்³ப³ந்தகப்பிகா வா
அபரந்தகப்பிகா வா புப்³ப³ந்தாபரந்தகப்பிகா வா
புப்³ப³ந்தாபரந்தானுதி³ட்டி²னோ புப்³ப³ந்தாபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி
அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி, ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ த்³வாஸட்டி²யா வத்தூ²ஹி
அந்தோஜாலீகதா, எத்த² ஸிதாவ உம்முஜ்ஜமானா உம்முஜ்ஜந்தி, எத்த² பரியாபன்னா
அந்தோஜாலீகதாவ உம்முஜ்ஜமானா உம்முஜ்ஜந்தி.
‘‘ஸெய்யதா²பி, பி⁴க்க²வே, த³க்கோ² கேவட்டோ வா கேவட்டந்தேவாஸீ வா ஸுகு²மச்சி²கேன ஜாலேன பரித்தங் உத³கத³ஹங் [உத³கரஹத³ங் (ஸீ॰ ஸ்யா॰ பீ॰)] ஒத்த²ரெய்ய. தஸ்ஸ ஏவமஸ்ஸ – ‘யே கோ² கேசி இமஸ்மிங் உத³கத³ஹே ஓளாரிகா பாணா, ஸப்³பே³ தே அந்தோஜாலீகதா. எத்த² ஸிதாவ உம்முஜ்ஜமானா உம்முஜ்ஜந்தி; எத்த² பரியாபன்னா அந்தோஜாலீகதாவ
உம்முஜ்ஜமானா உம்முஜ்ஜந்தீ’தி; ஏவமேவ கோ², பி⁴க்க²வே, யே ஹி கேசி ஸமணா வா
ப்³ராஹ்மணா வா புப்³ப³ந்தகப்பிகா வா அபரந்தகப்பிகா வா
புப்³ப³ந்தாபரந்தகப்பிகா வா புப்³ப³ந்தாபரந்தானுதி³ட்டி²னோ
புப்³ப³ந்தாபரந்தங் ஆரப்³ப⁴ அனேகவிஹிதானி அதி⁴முத்திபதா³னி அபி⁴வத³ந்தி,
ஸப்³பே³ தே இமேஹேவ த்³வாஸட்டி²யா வத்தூ²ஹி அந்தோஜாலீகதா எத்த² ஸிதாவ
உம்முஜ்ஜமானா உம்முஜ்ஜந்தி, எத்த² பரியாபன்னா அந்தோஜாலீகதாவ உம்முஜ்ஜமானா
உம்முஜ்ஜந்தி.
147.
‘‘உச்சி²ன்னப⁴வனெத்திகோ, பி⁴க்க²வே, ததா²க³தஸ்ஸ காயோ திட்ட²தி. யாவஸ்ஸ
காயோ ட²ஸ்ஸதி, தாவ நங் த³க்க²ந்தி தே³வமனுஸ்ஸா. காயஸ்ஸ பே⁴தா³ உத்³த⁴ங்
ஜீவிதபரியாதா³னா ந நங் த³க்க²ந்தி தே³வமனுஸ்ஸா.
‘‘ஸெய்யதா²பி, பி⁴க்க²வே, அம்ப³பிண்டி³யா வண்டச்சி²ன்னாய யானி கானிசி அம்பா³னி வண்டபடிப³ந்தா⁴னி [வண்டூபனிப³ந்த⁴னானி (ஸீ॰ பீ॰), வண்ட³படிப³த்³தா⁴னி (க॰)],
ஸப்³பா³னி தானி தத³ன்வயானி ப⁴வந்தி; ஏவமேவ கோ², பி⁴க்க²வே,
உச்சி²ன்னப⁴வனெத்திகோ ததா²க³தஸ்ஸ காயோ திட்ட²தி, யாவஸ்ஸ காயோ ட²ஸ்ஸதி, தாவ
நங் த³க்க²ந்தி தே³வமனுஸ்ஸா, காயஸ்ஸ பே⁴தா³ உத்³த⁴ங் ஜீவிதபரியாதா³னா ந நங்
த³க்க²ந்தி தே³வமனுஸ்ஸா’’தி.
148. ஏவங்
வுத்தே ஆயஸ்மா ஆனந்தோ³ ப⁴க³வந்தங் ஏதத³வோச – ‘‘அச்ச²ரியங், ப⁴ந்தே,
அப்³பு⁴தங், ப⁴ந்தே, கோ நாமோ அயங், ப⁴ந்தே, த⁴ம்மபரியாயோ’’தி? ‘‘தஸ்மாதிஹ
த்வங், ஆனந்த³, இமங் த⁴ம்மபரியாயங் அத்த²ஜாலந்திபி நங் தா⁴ரேஹி,
த⁴ம்மஜாலந்திபி நங் தா⁴ரேஹி, ப்³ரஹ்மஜாலந்திபி நங் தா⁴ரேஹி,
தி³ட்டி²ஜாலந்திபி நங் தா⁴ரேஹி, அனுத்தரோ ஸங்கா³மவிஜயோதிபி நங் தா⁴ரேஹீ’’தி. இத³மவோச ப⁴க³வா.
149. அத்தமனா தே பி⁴க்கூ² ப⁴க³வதோ பா⁴ஸிதங் அபி⁴னந்து³ந்தி. இமஸ்மிஞ்ச பன வெய்யாகரணஸ்மிங் ப⁴ஞ்ஞமானே த³ஸஸஹஸ்ஸீ [ஸஹஸ்ஸீ (கத்த²சி)] லோகதா⁴து அகம்பித்தா²தி.
ப்³ரஹ்மஜாலஸுத்தங் நிட்டி²தங் பட²மங்.
தமிழில் திரபிடக மூன்று தொகுப்புகள்TIPITAKA-ஸுத்தபிடக-Section-C-
from FREE ONLINE eNālāndā Research and
Practice UNIVERSITY through http://sarvajan.ambedkar.org
இந்த நூட்கள் வெளியீடு காட்சிமுறை உருவரைக்குறிப்பு தேவனாகரி எழுத்துப் பிரதியில் திபிடக முக்கூடைகளின் சஹ்ஹுவ ஸாக்யன (ஆறாவது மன்றம்) பதிப்பு.
This outline displays the publication of books in the Devan±gari-script edition of the
Chaμμha Saag±yana (Sixth Council) Tipiμaka. The names of the volumes are displayed in italics with the suffix “-p±1⁄4i” indicating
the volume is part of the root Tipiμaka, rather than commentarial literature. This outline lists the root volumes only.
Please note: These books are in P±li only, in Devan±gari script, and are not for sale.
No set of English translations is available. For further information please see: www.tipitaka.org
விநய பியுயக Vinaya Piμaka
(மூன்று மண்டலங்கள், 5 நூட்களாக அச்சடிக்கப்பட்டது)
(Three divisions, printed in 5 books)
1.ஸுத்த விபாக(ஒரு சர மண்டலம்) [பிக்குக்கள் மற்றும் பிக்குனிகளுக்கான தன்னகம் கொண்ட
விதிகளின் இரண்டு நூட்கள்]
Sutta Vibhaaga [two books containing rules for the bhikkhus and
bhikkhunis, outlining eight classes of offences]
திபிடக முக்கூடைகள்
Tipiμaka (three “baskets”)
ஸுத்த பியுயக
( ஐந்து திரட்டுகள்)
Sutta Piμaka
(Five nik±yas, or collections)
The
Sutta Piṭaka contains the essence of the Buddha’s teaching regarding
the Dhamma. It contains more than ten thousand suttas. It is divided in
five collections called Nikāyas (A multitude, assemblage; a collection; a
class, order, group; an association, fraternity, congregation; a house,
dwelling).
நெறி முறைக் கட்டளை ஆணைக் கூடை தம்மா பற்றி புத்தர்
கற்பித்த மெய்ம்மை சாறு நிரம்பியது. அது பதினாயிரம் விஞ்சி மிகுதியாக நெறி
முறைக் கட்டளை ஆணை நிரம்பியது. அது நிகாய ( ஒரு பேரெண்ணிக்கை,
ஒன்றுகூடுதல் ஒரு வகை, வரிசைமுறை, குவியல், ஓர் கூட்டமைப்பு,
பொதுநோக்கங்கள் கொண்ட, ஒருங்கு கூட்டுதல், ஒரு குடும்பமரபுக் குழு,
கருத்தூன்றி நீடித்த ) என அழைக்கப்படும் ஐந்து திரட்டுகளாக பிரிந்துள்ளது.
Dīgha Nikāya
[dīgha:
long] The Dīgha Nikāya gathers 34 of the longest discourses given by
the Buddha. There are various hints that many of them are late additions
to the original corpus and of questionable authenticity.
நீளமான நிகாய (திரட்டுகள்)
புத்தரால் கொடுக்கப்பட்ட 34 நீளமான போதனையுரைகள் கொய்சகமாக்கப்பட்டது.
Majjhima Nikāya
[majjhima:
medium] The Majjhima Nikāya gathers 152 discourses of the Buddha of
intermediate length, dealing with diverse matters.
மத்திம (நடுத்தரமான) நிகாய (திரட்டுகள்)
புத்தரால்
கொடுக்கப்பட்ட 152 மத்திம ( நடுத்தரமான நீட்சி ) பல்வேறு வகைப்பட்ட
விஷயங்கள் செயல் தொடர்பு உடன் போதனையுரைகள் கொய்சகமாக்கப்பட்டது.
Saṃyutta Nikāya
[samyutta:
group] The Saṃyutta Nikāya gathers the suttas according to their
subject in 56 sub-groups called saṃyuttas. It contains more than three
thousand discourses of variable length, but generally relatively short.
குவியல் நிகாய (திரட்டுகள்)
குவியல்
நிகாய (திரட்டுகள்) என அழைக்கப்படும் நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை அவற்றினுடைய
பொருளுக்கு ஏற்ப 56 பங்குவரி குவியலாக கொய்சகமாக்கப்பட்டது. அது மூவாயிரம்
விஞ்சி மிகுதியாக மாறும் தன்மையுள்ள நீளம் ஆனால் பெரும்பாலும் ஒப்பு
நோக்காக சுருக்கமான நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை நிரம்பியது.
Aṅguttara Nikāya
[aṅg:
factor | uttara: additionnal] The Aṅguttara Nikāya is subdivized in
eleven sub-groups called nipātas, each of them gathering discourses
consisting of enumerations of one additional factor versus those of the
precedent nipāta. It contains thousands of suttas which are generally
short.
கூடுதல் அங்கமான (ஆக்கக்கூறு) நிகாய (திரட்டுகள்)
இறங்குதல்
காரணி, கருத்தைக் கவர்கிற, கீழ் நோக்கி அல்லது ஏறத்தாழ தற்போதைக்கு
உதவுகிற என அழைக்கப்படும் பதினொன்று பங்குவரி, ஒவ்வொன்று
கொய்சகமாக்கப்பட்டது நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை கணக்கிடல் ஆக்கை ஒரு
குறிப்பிட்ட கூடுதல் ஆக்கக் கூறு எதிராக அவை முன்னோடி மாதிரி இறங்குதல்
காரணி. அது ஆயிரக்கணக்கான பெரும்பாலும் சுருக்கமான நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை
நிரம்பியது. தன்னகம் கொண்டிரு
Khuddaka Nikāya
[khuddha: short,
small] The Khuddhaka Nikāya short texts and is considered as been
composed of two stratas: Dhammapada, Udāna, Itivuttaka, Sutta Nipāta,
Theragāthā-Therīgāthā and Jātaka form the ancient strata, while other
books are late additions and their authenticity is more questionable.
சுருக்கமான, சிறிய நிகாய (திரட்டுகள்)
சுருக்கமான,
சிறிய நிகாய (திரட்டுகள்) வாசகம் மற்றும் ஆலோசனை மிக்க மாதிரி தணிந்த
இரண்டு படுகைகள் : தம்மபத (ஒரு சமய சம்பந்தமான முற்றுத் தொடர் வாக்கியம் ,
மூன்று கூடைகள் நூட்கள் ஒன்றின் பெயர் , தம்மாவின் உடற்பகுதி அல்லது
பாகம்), உதான (வார்த்தைகளால்,
மேல்நோக்கிய பேரார்வம், ஆவல் கொண்ட அல்லது
மகிழ்ச்சி கூற்று, சொற்றொடர் , உணர்ச்சிமிக்க உறுதலுணர்ச்சி, மகிழ்ச்சி
அல்லது மனத்துயரம் இரண்டனுள் ஒன்று), இதிவுத்தக ( இது குத்தகனிகாய நான்காம்
புத்தகம் பெயர்), ஸுத்த ( ஒரு சரம், இழை ,: புத்தசமயம், சவுகதநூல் ஒரு
பாகம்; ஒரு விதி, நீதி வாக்கியம் இறங்குதல் காரணி),தேரகாத-தேரிகாத(
தேராக்களுக்கு உரியதானது), மற்றும் ஒரு சரடு ஜாதக ( பிறப்பு , பிறப்பிடம் ,
ஒரு பிறப்பு அல்லது : புத்தசமயம் விவேகம் வாழ்தல் , ஒரு ஜாதக, அல்லது
புத்தரின் முந்திய பிறப்பு கதைளில் ஒன்று.)
Sutta Piμaka
(Five nik±yas, or collections)
1. D2gha-nik±ya [34 suttas; 3 vaggas, or chapters (each a book)]
(1) S2lakkhandavagga-p±1⁄4i (13 suttas)
(2) Mah±vagga-p±1⁄4i (10 suttas)
(3) P±μikavagga-p±1⁄4i (11 suttas)
2. Majjhima-nik±ya [152 suttas;15 vaggas; divided in 3 books,
5 vaggas each, known as paoo±sa (‘fifty’)]
(1) M3lapaoo±ssa-p±1⁄4i (the ‘root’ fifty)
1. M3lapariy±yavagga (10 suttas)
2. S2han±davagga (10 suttas)
3. Tatiyavagga (10 suttas)
4. Mah±yamakavagga (10 suttas)
5. C31⁄4ayamakavagga (10 suttas)
(2) Majjhimapaoo±sa-p±1⁄4i (the ‘middle’ fifty)
6. Gahapati-vagga (10 suttas)
7. Bhikkhu-vagga (10 suttas)
8. Paribb±jaka-vagga (10 suttas)
9. R±ja-vagga (10 suttas)
10. Br±hmana-vagga (10 suttas)
(3) Uparipaoo±sa-p±1⁄4i (means ‘more than fifty’)
11. Devadaha-vagga (10 suttas)
12. Anupada-vagga (10 suttas)
13. Suññata-vagga (10 suttas)
14. Vibhaaga-vagga (12 suttas)
15. Sa1⁄4±yatana-vagga (10 suttas)
3. Sa1⁄2yutta-nik±ya [2,904 (7,762) suttas; 56 sa1⁄2yuttas; 5 vaggas; divided
into 6 books]
(1) Sag±thavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (11 sa1⁄2yuttas)
(2) Nid±navagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (10 sa1⁄2yuttas)
(3) Khandavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (13 sa1⁄2yuttas)
(4) Sa1⁄4±yatanavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (10 sa1⁄2yuttas)
(5) Mah±vagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i Vol I ( 6 sa1⁄2yuttas)
(6) Mah±vagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i Vol II ( 6 sa1⁄2yuttas)
4. Aaguttara-nik±ya [9,557 suttas; in11 nip±tas, or groups, arranged purely
numerically; each nip±ta has several vaggas; 10 or more suttas in
each vagga; 6 books]
(1) Eka-Duka-Tika-nipata-p±1⁄4i (ones, twos, threes)
(2) Catukka-nipata-p±1⁄4i (fours)
(3) Pañcaka-nipata-p±1⁄4i (fives)
(4) Chakka-Sattaka-nipata-p±1⁄4i (sixes, sevens)
(5) Aμμhaka-Navaka-nipata-p±1⁄4i (eights, nines)
(6) Dasaka-Ekadasaka-nipata-p±1⁄4i (tens, elevens)
5. Khuddaka-nik±ya [the collection of small books, a miscellaneous gather-
ing of works in 18 main sections; it includes suttas, compilations of
doctrinal notes, histories, verses, and commentarial literature that has
been incorporated into the Tipiμaka itself.; 12 books]
(1) Kuddhakap±tha,Dhammapada & Ud±na-p±1⁄4i
1. Kuddhakap±tha (nine short formulae and suttas, used as a training manual for
novice bhikkhus)
2. Dhammapada (most famous of all the books of the Tipiμaka; a collection of 423
verses in 26 vaggas)
3. Ud±na (in 8 vaggas, 80 joyful utterances of the Buddha, mostly in verses, with
some prose accounts of the circumstances that elicited the utterance)
(2) Itivuttaka, Suttanip±ta-p±1⁄4i
4. Itivuttaka (4 nip±tas, 112 suttas, each beginning, “iti vutta1⁄2 bhagavata” [thus was
said by the Buddha])
5. Suttanip±ta (5 vaggas; 71 suttas, mostly in verse; contains many of the best
known, most popular suttas of the Buddha
(3) Vim±navatthu, Petavatthu, Therag±th± & Therig±th±-p±1⁄4i
6. Vim±navatthu (Vim±na means mansion; 85 poems in 7 vaggas about acts of
merit and rebirth in heavenly realms)
7. Petavatthu (4 vaggas, 51 poems describing the miserable beings [petas] born in
unhappy states due to their demeritorious acts)
8. Therag±th± (verses of joy and delight after the attainment of arahatship from 264
elder bhikkhus; 107 poems, 1,279 g±thas)
9. Therig±th± (same as above, from 73 elder nuns; 73 poems, 522 g±thas)
(4) J±taka-p±1⁄4i, Vol. I
(5) J±taka-p±1⁄4i, Vol II
10. J±taka (birth stories of the Bodisatta prior to his birth as Gotama Buddha; 547
stories in verses, divided into nip±ta according to the number of verses required to
tell the story. The full J±taka stories are actually in the J±taka commentaries that
explain the story behind the verses.
(6) Mah±nidessa-p±1⁄4i
(7) C31⁄4anidessa-p±1⁄4i
11. Nidessa (commentary on two sections of Suttanip±ta)
Mah±nidessa: commentary on the 4th vagga
C31⁄4anidessa: commentary on the 5th vagga and
the Khaggavis±oa sutta of the 1st vagga
(8) Paμisambhid±magga-p±1⁄4i
12. Paμisambhid±magga (an abhidhamma-style detailed analysis of the Buddha’s
teaching, drawn from all portions of the Vin±ya and Sutta Piμakas; three vaggas,
each containing ten topics [kath±])
(9) Apad±na-p±1⁄4i, Vol. I
13. Apad±na (tales in verses of the former lives of 550 bhikkhus and 40 bhikkhunis)
(10) Apad±na, Buddhava1⁄2sa & Cariy±piμaka-p±1⁄4i
14. Buddhava1⁄2sa (the history of the Buddhas in which the Buddha, in answer to a
question from Ven. Sariputta, tells the story of the ascetic Sumedha and D2paakara
Buddha and the succeeding 24 Buddhas, including Gotama Buddha.)
15. Cariy±piμaka (35 stories from the J±taka arranged to illustrate the ten p±ram2)
(11) Nettippakarana, Peμakopadesa-p±1⁄4i
16. Nettippakarana (small treatise setting out methods for interpreting and explain-
ing canonical texts)
17. Peμakopadesa (treatise setting out methods for explaining and expanding the
teaching of the Buddha)
(12) Milindapañha-p±1⁄4i
18. Milinda-pañha (a record of the questions posed by King Milinda and the
answers by Ven. Nagasena; this debate took place ca. 500 years after the
mah±parinibb±na of the Buddha)
Abhidhamma Piμaka
[Seven sections of systematic, abstract exposition of all dhammas; printed in
12 books]
1. Dhammasaagao2
(enumeration of the dhammas)
(1) Dhammasaagao2-p±1⁄4i
2. Vibhaaga-p±1⁄42
(distinction or analysis of dhammas)
(2) Vibhaaga-p±1⁄42
3. Dh±tukath±
(discussion of elements; these 1st three sections form a trilogy that
must be digested as a basis for understanding Abhidhamma)
4. Puggalapaññatti
(designation of individuals; ten chapters: the 1st dealing with single
individuals, the 2nd with pairs, the 3rd with groups of three, etc.
(3) Dh±tukath±-Puggalapaññatti-p±1⁄42
5. Kath±vatthu-p±1⁄42
(points of controversy or wrong view; discusses the points raised and
settled at the 3rd council, held at the time of Aœoka’s reign, at Patna)
(4) Kath±vatthu-p±1⁄42
6. Yamaka-p±1⁄42
(book of pairs; a use of paired, opposing questions to resolve ambi-
guities and define precise usage of technical terms)
(5) Yamaka-p±1⁄42, Vol I
(6) Yamaka-p±1⁄42, Vol II
(7) Yamaka-p±1⁄42, Vol III
7. Paμμh±na
(book of relations; the elaboration of a scheme of 24 conditional
relations [paccaya] that forms a complete system for understanding
the mechanics of the entire universe of Dhamma)
(8) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol I
(9) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol II
(10) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol III
(11) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol IV
(12) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol V
(1) P±r±jika-p±1⁄4i Bhikku
p±r±jik± (expulsion) 4
saaghadises± (meetings of the Sangha) 13
aniyat± (indeterminate) 2
nissagiy± p±cittiy± (expiation with forfeiture) 30
(2) P±cittiya-p±1⁄4i
suddha p±cittiy± (ordinary expiation) 92
p±tidesaniy± (confession re: alms food) 4
sekhiya (concerning etiquette & decorum) 75
adhikaraoasamath± (legal process) 7
(concludes with bhikkuni vinaya rules) ______
227
Bhikkhuni
8
17
0
30
166
8
75
7
______
311
2. Khandaka [two books of rules and procedures]
(3) Mah±vagga-p±1⁄4i (10 sections [khandhakas]; begins with historical accounts of the
Buddha’s enlightenment, the first discourses and the early growth of the Sangha;
outlines the following rules governing the actions of the Sangha:
1. rules for admission to the order (upasampad±)
2. the uposatha meeting and recital of the p±timokkha
3. residence during the rainy season (vassa)
4. ceremony concluding the vassa, called pav±rao±
5. rules for articles of dress and furniture
6. medicine and food
7. annual distribution of robes (kaμhina)
8. rules for sick bhikkhus, sleeping and robe material
9. mode of executing proceedings of the Sangha
10. proceedings in cases of schism
(4) C31⁄4avagga-p±1⁄4i (or Cullavagga) (12 khandakas dealing with further rules and proce-
dures for institutional acts or functions, known as saaghakamma:
1. rules for dealing with offences that come before the Sangha
(saagh±disesa)
2. procedures for putting a bhikkhu on probation
3. procedures for dealing with accumulation of offences by a bhikkhu
4. rules for settling legal procedures in the Sangha
5. misc. rules for bathing, dress, etc.
6. dwellings, furniture, lodging, etc.
7. schisms
8. classes of bhikkhus and duties of teachers & novices
9. exclusion from the p±timokkha
10. the ordination and instruction of bhikkhunis
11. account of the 1st council at R±jagaha
12. account of the 2nd council at Ves±li
3. Pariv±ra-p±1⁄4i [a summary of the vinaya, arranged as a
catechism for instruction and examination]
(5) Pariv±ra-p±1⁄4i The fifth book of vinaya serves as a kind of manual enabling the reader
to make an analytical survey of the whole of Vinaya Piμaka.
Sutta Piṭaka -Digha Nikāya
DN 9 -
Poṭṭhapāda Sutta
{excerpt}
— The questions of Poṭṭhapāda —
Poṭṭhapāda asks various questions reagrding the nature of Saññā.
Note: plain texts
ஸஞ்யா
நு கொ பந்தெ பதமங் உப்பஜ்ஜதி, பச்சா ஞானங்? உதாஹு ஞானங் பதமங் உப்பஜ்ஜதி,
பச்சா ஸஞ்யா? உதாஹு ஸஞ்யா ச ஞானங்ச அபுபங் ஆசரிமங் உப்பஜ்ஜந்தி?’ தி.
Saññā nu kho bhante paṭhamaṃ uppajjati, pacchā ñāṇaṃ? Udāhu ñāṇaṃ
paṭhamaṃ uppajjati, pacchā saññā? Udāhu saññā ca ñāṇañca apubbaṃ
acarimaṃ uppajjantī?’ ti.
இப்பொழுது, பந்த்தே, எது முதலாவது எழும்புவது புலனுணர்வா,ஞானங் அடுத்ததா? அல்லது ஞானங் முதலாவது மற்றும் புலனுணர்வு அடுத்ததா? அல்லது ஒரே நேரத்தில் புலனுணர்வும் ஞானமும் எழும்புகிறதா?
Now, lord, does perception arise first, and knowledge after; or does
knowledge arise first, and perception after; or do perception &
knowledge arise simultaneously?
ஸஞ்யா கொ பொத்தபாதப தமங் உப்பஜ்ஜதி பச்சா ஞானங். ஸன்யுப்பாதா ச பன ஞானுப்பாதொ ஹோதி. ஸொ ஏவங் பஜானாதி: இதப்பச்சாயா கிர மெ ஞானங் உதபாதிதி. இமினா கொ ஏதங் பொத்தபாத பரியாயென வேதிதப்பங், யதா ஸஞ்யா பதமங் உப்பஜ்ஜதி பச்சா ஞானங், ஸன்யுப்பாதொ ச பன ஞானுப்பாதொ ஹோதி’தி.
Saññā kho poṭṭhapāda paṭhamaṃ uppajjati pacchā ñāṇaṃ. Saññuppādā ca pana
ñāṇuppādo hoti. So evaṃ pajānāti: idappaccayā kira me ñāṇaṃ udapādīti.
Iminā kho etaṃ poṭṭhapāda pariyāyena veditabbaṃ, yathā saññā paṭhamaṃ
uppajjati pacchā ñāṇaṃ, saññuppādo ca pana ñāṇuppādo hotī’ ti.
பொத்தபாத, முதலாவது
புலனுணர்வும் பின்னால் ஞானம் எழும்புகிறது.மற்றும் புலனுணர்வு
எழும்புகிறபோது ஞானம் எழும்புகிறது. ஒரு பிரித்தறியும் நிலை சார்ந்துள்ள
என்னுடைய இந்த ஞானம் எழும்பியது. இவ்வழியான வரம்பின் காரண ஆய்வால் ஒருவர்
எப்படி முதலாவது புலனுணர்வு எழும்புகிறது மற்றும் ஞானம் அடுத்து என்று உணர
முடியும் மற்றும் எவ்வாறு புலனுணர்வு எழும்பியதால், ஞானம் எழும்பிமயது
என்றும்.
Potthapada, perception arises first, and
knowledge after. And the arising of knowledge comes from the arising of
perception. One discerns, ‘It’s in dependence on this that my knowledge
has arisen.’ Through this line of reasoning one can realize how
perception arises first, and knowledge after, and how the arising of
knowledge comes from the arising of perception.
Sutta Piṭaka-Digha Nikāya
DN 16 - (D ii 137)
Mahāparinibbāna Sutta
{excerpts}
— The last instructions —
[mahā-parinibbāna]
This
sutta gathers various instructions the Buddha gave for the sake of his
followers after his passing away, which makes it be a very important set
of instructions for us nowadays.
Note: infobubbles on all Pali words except in section with light green background color
Dhammādāsaṃ
nāma dhamma-pariyāyaṃ desessāmi, yena samannāgato ariyasāvako
ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti.
(The Mirror of the Dhamma)
I
will expound the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.
தமிழ்
(தம்மாவின் உருப்பளிங்கு)
நான்
Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை
வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka (புனிதமான
சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக
எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.
Katamo
ca so, Ānanda, dhammādāso dhamma-pariyāyo, yena samannāgato ariyasāvako
ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti?
And
what, Ānanda, is that discourse on the Dhamma which is called
Dhammādāsa, possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can
declare of himself: ‘For me, there is no more niraya, no more
tiracchāna-yoni, no more pettivisaya, no more state of unhappiness, of
misfortune, of misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of
misery, certain of being destined to sambodhi?
மற்றும் என்ன,Ānanda
(ஆனந்தா),தம்மா மீது ஆன அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின்
உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய
விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka (புனிதமான சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர்
தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக எனக்கு, இன்னும் மேலும்
niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் tiracchāna-yoni ( மிருகம
சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya (ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்)
இல்லை,இன்னும் மேலும் பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான்
sotāpanna (புனல் பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து
விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi (முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர
இருத்தல் உறுதி தானே?
Idh’ānanda, ariyasāvako Buddhe aveccappasāda samannāgato hoti:
Here, Ānanda, an ariyasāvaka is endowed with Buddhe aveccappasāda:
இங்கு,ஆனந்தா,புனிதமான சீடர் Buddhe aveccappasāda (புத்தர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.
‘Itipi
so bhagavā arahaṃ sammāsambuddho vijjācaraṇasampanno sugato lokavidū
anuttaro purisadammasārathi satthā devamanussānaṃ buddho bhagavā’ ti.
Dhamme aveccappasāda samannāgato hoti:
He is endowed with Dhamme aveccappasāda:
Dhamme aveccappasāda:(தம்மா இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.
‘Svākkhāto bhagavatā dhammo sandiṭṭhiko akāliko ehipassiko opaneyyiko paccattaṃ veditabbo viññūhī’ ti.
Saṅghe aveccappasāda samannāgato hoti:
He is endowed with Saṅghe aveccappasāda:
Saṅghe aveccappasāda (சான்றோர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.
‘Suppaṭipanno
bhagavato sāvakasaṅgho, ujuppaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho,
ñāyappaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho, sāmīcippaṭipanno bhagavato
sāvakasaṅgho yadidaṃ cattāri purisayugāni aṭṭha purisapuggalā, esa
bhagavato sāvakasaṅgho āhuneyyo pāhuneyyo dakkhiṇeyyo añjalikaraṇīyo
anuttaraṃ puññakkhettaṃ lokassā’ ti.
Ariya-kantehi sīlehi samannāgato hoti
He is endowed with a sīla which is agreeable to the ariyas,
புனிதமானவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்க சீலராக குணிக்கப் படுகிரார்.
akhaṇḍehi acchiddehi asabalehi akammāsehi bhujissehi viññūpasatthehi aparāmaṭṭhehi samādhisaṃvattanikehi.
Ayaṃ
kho so, Ānanda, dhammādāso dhamma-pariyāyo, yena samannāgato
ariyasāvako ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti
This,
Ānanda, is the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.
இது, Ānanda (ஆனந்தா),தம்மா மீது ஆன
அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும்
தம்மாவை வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka
(புனிதமான சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக்
கொண்டால்:
’ஆக எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.
…
…
Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī.
Sato should you remain, bhikkhus, and sampajānos. This is our intruction to you.
Sato(கவனமான)
நீர் இருக்க வேண்டும்,bhikkhus (பிக்குக்கள்),மேலும் sampajānos(மாறா
இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்).இது தான் உமக்கு
எங்களுடைய போதனை.
Katha’ñca, bhikkhave, bhikkhu sato hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhu
And how, bhikkhus, is a bhikkhu sato? Here, bhikkhus, a bhikkhu
மற்றும் எப்படி,பிக்கு, பிக்குக்கள் sato (கவனமான) இருக்கிரார்? இங்கு,பிக்குக்கள், ஒரு பிக்கு
kāye
kāyānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ; vedanāsu vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno
satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; citte cittānupassī viharati
ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; dhammesu
dhammānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ.
Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sato hoti. Katha’ñca, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti? Idha, bhikkhave,
Thus, bhikkhus, is a bhikkhu sato. And how, bhikkhus, is a bhikkhu sampajāno? Here, bhikkhus,
இப்படி,பிக்குக்கள்,பிக்கு
sato (கவனமான) இருக்கிரார்.மற்றும் எப்படி,பிக்குக்கள், பிக்கு
sampajānos(மாறா இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்)ஆகிரார்?
இங்கு,பிக்குக்கள்,
bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī
hoti, ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite
sampajānakārī hoti, saṅghāṭipattacīvaradhāraṇe sampajānakārī hoti, asite
pīte khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccārapassāvakamme
sampajānakārī hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve
sampajānakārī hoti.
Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti. Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī ti.
Thus, bhikkhus, is a bhikkhu sampajāno. Sato should you remain, bhikkhus, and sampajānos. This is our intruction to you.
இப்படி,பிக்குக்கள்,பிக்கு
sampajānos(மாறா இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்)ஆகிரார்,Sato(கவனமான)
நீர் இருக்க வேண்டும்,பிக்குக்கள்,மற்றும்sampajānos(மாறா இயல்பு
அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்),இது தான் உமக்கு
எங்களுடைய போதனை.
…
…
–
Sabbaphāliphullā kho, Ānanda, yamakasālā akālapupphehi. Te tathāgatassa
sarīraṃ okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya.
Dibbānipi mandāravapupphāni antalikkhā papatanti, tāni tathāgatassa
sarīraṃ okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya.
Dibbānipi candanacuṇṇāni antalikkhā papatanti, tāni tathāgatassa sarīraṃ
okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya. Dibbānipi
tūriyāni antalikkhe vajjanti tathāgatassa pūjāya. Dibbānipi saṅgītāni
antalikkhe vattanti tathāgatassa pūjāya.
– Ananda, the twin sala
trees are in full bloom, though it is not the season of flowering. And
the blossoms rain upon the body of the Tathagata and drop and scatter
and are strewn upon it in worship of the Tathagata. And celestial coral
flowers and heavenly sandalwood powder from the sky rain down upon the
body of the Tathagata, and drop and scatter and are strewn upon it in
worship of the Tathagata. And the sound of heavenly voices and heavenly
instruments makes music in the air out of reverence for the Tathagata.
-ஆனந்தா,பூவா
பருவகாலமாக இருந்த போதிலும், இரட்டை sala (சாலா) மரங்கள் முழு மலர்ச்சி
அடைந்து இருக்கிறது. மற்றும் Tathagata (குறைபாடற்றவரை) வழிபாடு செய்தல்
போல் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பூமழை பொழிந்து, துளி சிதற,
இரத்தினப்பிரபையாகியது. மற்றும் தேவலோக பவழமலர்கள் மற்றும் சுவர்க்கத்தைச்
சேர்ந்த சந்தன மரத் தூள் வானத்தில் இருந்து மழை கீழ் நோக்கி Tathagata
(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பொழிந்து, மற்றும் Tathagata (குறைபாடற்றவரை)
வழிபாடு செய்தல் போல் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பூமழை பொழிந்தது.
மற்றும் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) போற்றுதலைக் காட்டுஞ் சமிக்கையால்
சுவர்க்கத்தைச் சேர்ந்த குரல் ஒலி மற்றும் இசைகருவிகள் காற்றுவெளியில்
வெளிப்படுத்தியது.
Na kho, Ānanda, ettāvatā Tathāgato sakkato vā
hoti garukato vā mānito vā pūjito vā apacito vā. Yo kho, Ānanda, bhikkhu
vā bhikkhunī vā upāsako vā upāsikā vā dhammānudhammappaṭipanno viharati
sāmīcippaṭipanno anudhammacārī, so Tathāgataṃ sakkaroti garuṃ karoti
māneti pūjeti apaciyati, paramāya pūjāya. Tasmātih’ānanda,
dhammānudhammappaṭipannā viharissāma sāmīcippaṭipannā
anudhammacārin’oti. Evañ’hi vo, Ānanda, sikkhitabba nti.
It is not
by this, Ānanda, that the Tathāgata is respected, venerated, esteemed,
paid homage and honored. But, Ananda, any bhikkhu or bhikkhuni, layman
or laywoman, remaining dhamm’ānudhamma’p'paṭipanna, sāmīci’p'paṭipanna,
living in accordance with the Dhamma, that one respects, venerates,
esteems, pays homage, and honors the Tathāgata with the most excellent
homage. Therefore, Ānanda, you should train yourselves thus: ‘We will
remain dhamm’ānudhamma’p'paṭipanna, sāmīci’p'paṭipanna, living in
accordance with the Dhamma’.
இதனால் மட்டும் அல்ல, ஆனந்தா,Tathagata
(குறைபாடற்றவரை) உபசரித்தது, மரியாதை செலுத்தியது, நன்குமதிக்கப் பட்டது,
மனந்திறந்த புகழுரைத்தது, கெளரவம் செலுத்தியது. ஆனால், ஆனந்தா, எந்த ஒரு
பிக்குவோ அல்லது பிக்குனியோ, உபாசகன் அல்லது
உபாசகி,dhamm’ānudhamma’p'paṭipanna, sāmīci’p'paṭipanna, தம்மாவிற்கு
பொருந்துமாறு பயிற்சிக்கிராரோ அவர் Tathagata (குறைபாடற்றவரை) உபசரித்தது,
மரியாதை செலுத்தி, நன்குமதித்து, மனந்திறந்த புகழுரைத்தது, கெளரவம்
செலுத்தி. மிக உயர்ந்த அளவு நேர்த்திவாய்ந்த மனந்திறந்த புகழுரையாற்றுவர்.
இதுக்காக, ஆனந்தா, நீங்கள், நீங்களாகவே பயிற்சித்தல் இதுதான்: நாங்கள்
dhamm’ānudhamma’p'paṭipanna, sāmīci’p'paṭipanna, தம்மாவிற்கு
பொருந்துமாறு வாழ்க்கை முறையில் தொடர்ந்திருப்போம்.
…
…
–
‘Siyā kho pan’ānanda, tumhākaṃ evam’assa: ‘atīta-satthukaṃ pāvacanaṃ,
natthi no satthā’ ti. Na kho pan’etaṃ, Ānanda, evaṃ daṭṭhabbaṃ. Yo vo,
Ānanda, mayā Dhammo ca Vinayo ca desito paññatto, so vo mam’accayena
satthā.
– ‘To some of you, Ānanda, it may occur thus: ‘The words of
the Teacher have ended, there is no longer a Teacher’. But this,
Ānanda, should not, be so considered. That, Ānanda, which I have taught
and made known to you as the Dhamma and the Vinaya, that will be your
Teacher after my passing away.
உங்கள் சிலர்ருக்கு, ஆனந்தா,இவ்வாறு நேரிடக் கூடும்:
கற்பிப்பவர்
வார்த்தைகள் தீர்ந்து விட்டது, இனி கற்பிப்பவர் இல்லை. ஆனால் இது,
ஆனந்தா, அவ்வாறு ஆலோசனை பண்ணப்படாது. அது, ஆனந்தா,எவை நான் பாடம் படிப்பிது
மற்றும் உங்களை அறிந்திருக்க செய்துமுடித்த Dhamma and Vinaya (தம்மாவும்
வினயாவும்) அது என்னுடைய இறப்புக்கு அப்பால் உங்களுடைய கற்பிப்பவராக
இருக்கும்.
…
…
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
Uddesa
Evaṃ me sutaṃ:
Introduction
Thus have I heard:
Ekaṃ samayaṃ bhagavā kurūsu viharati kammāsadhammaṃ nāma kurūnaṃ nigamo. Tatra kho bhagavā bhikkhū āmantesi:
On
one occasion, the Bhagavā was staying among the Kurus at Kammāsadhamma,
a market town of the Kurus. There, he addressed the bhikkhus:
– Bhikkhavo ti.
– Bhaddante ti te bhikkhū bhagavato paccassosuṃ. Bhagavā etad-avoca:
– Bhikkhus.
– Bhaddante answered the bhikkhus. The Bhagavā said:
–
Ekāyano ayaṃ, bhikkhave, maggo sattānaṃ visuddhiyā, soka-paridevānaṃ
samatikkamāya, dukkha-domanassānaṃ atthaṅgamāya, ñāyassa adhigamāya,
nibbānassa sacchikiriyāya, yadidaṃ cattāro satipaṭṭhānā.
– This,
bhikkhus, is the path that leads to nothing but the purification of
beings, the overcoming of sorrow and lamentation, the disappearance of
dukkha-domanassa, the attainment of the right way, the realization of
Nibbāna, that is to say the four satipaṭṭhānas.
Katame
cattāro? Idha, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati ātāpī
sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Vedanāsu
vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ. Citte cittānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā,
vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Dhammesu dhammānupassī viharati ātāpī
sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ.
Which four?
Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta
in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
Katha·ñ·ca,
bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati? Idha, bhikkhave, bhikkhu
arañña-gato vā rukkha-mūla-gato vā suññ’āgāra-gato vā nisīdati pallaṅkaṃ
ābhujitvā ujuṃ kāyaṃ paṇidhāya parimukhaṃ satiṃ upaṭṭhapetvā. So
sato’va assasati, sato’va passasati. Dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.
நான் இவ்வாறு கேட்டிருக்கேன்:
ஒரு
குறிப்பிட்டதறுவாயில், ஒரு கடைத்தெருவு நகரமான Kammāsadhamma
(கம்மாசதம்மா) வில், Kurus (பாரத்துவாசர்) இடையில் Bhagavā (பகவான்) தங்கி
இருந்தார்.
அவ்விடம், பிக்குக்களுக்கு அவர் உரை நிகழ்த்தினார்:
- பிக்குக்களுக்களா
- பிக்குக்களுக்கு Bhaddante (பந்த்தே) பதில் அளித்தார்.Bhagavā (பகவா) சொற்றார்:
-
இது, பிக்குக்களுக்களா,ஒன்றுமில்லை இனங்களை தூய்மைப்படுத்தும் பாதையில்
நடத்திச் செல்லும், துயரம் மற்றும் புலம்பலை முறியடித்து,
dukkha-domanassa(துக்கம்-துயரம்)மறைவு , Nibbāna(யாவுங் கடந்த நிலை
உணர்தல்) மெய்யாகக் காண்டல்,அதுதான் நான்கு பொருள்கள் கொண்ட
satipaṭṭhānas(விழிப்பு நிலை உளதாந்தன்மை) என கூறலாம்.
எந்த
நான்கு?இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு kāye kāyānupassī (உடலை உடல்
கண்காணிப்புடன்) கவனித்து வசிக்கிரார் ātāpī sampajāno satimā,வேறு
வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க
ஏகாந்தமாயிருக்கிரார்.வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி
எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக்க Vedanāsu vedanānupassī
உறுதலுணர்ச்சி கண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம்
நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக Citte cittānupassī viharati
ātāpī sampajāno satimā, சித்த நலம் கருதி ண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.
மனத்தால் இயக்கப்படுகிற அபூர்வமான வினயா(ஒழுக்கம்) காக்க வேறு
வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக்க
கண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.
I. Kāyānupassanā
A. Section on ānāpāna
And
how, bhikkhus, does a bhikkhu dwell observing kāya in kāya? Here,
bhikkhus, a bhikkhu, having gone to the forest or having gone at the
root of a tree or having gone to an empty room, sits down folding the
legs crosswise, setting kāya upright, and setting sati parimukhaṃ. Being
thus sato he breathes in, being thus sato he breathes out. Breathing in
long he understands: ‘I am breathing in long’; breathing out long he
understands: ‘I am breathing out long’; breathing in short he
understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short he
understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the whole
kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
மற்றும்
எப்படி,பிக்குக்களுக்களே,kāya in kāya (உடலில் உடலை கவனித்து வசிக்கிரார்?
இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு,காட்டுக்குச் சென்றோ அல்லது
மரத்தடிக்குச் சென்றோ அல்லது காலி அறைகுச் சென்றோ,காலை குறுக்காக
கீழ்நோக்கி மடித்துக்கொண்டு அமர்கிரார்,உடலை செங்குத்தாக
சரிசெய்துக்கொண்டு,மற்றும் sati parimukhaṃ. மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
சரிசெய்துக்கொள்கிரார். sato இவ்வாறு கவனமான மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
செலுத்துகிரார். மூச்சு நீண்டதாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே
செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் குறைவாக உள்ளே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே செலுத்தும்போது:நான்
குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு
kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: kāya-saṅkhāras
உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை உள்ளே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho bhamakāro vā bhamakār·antevāsī vā dīghaṃ vā añchanto
‘dīghaṃ añchāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā añchanto ‘rassaṃ añchāmī’ ti
pajānāti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.
Just
as, bhikkhus, a skillful turner or a turner’s apprentice, making a long
turn, understands: ‘I am making a long turn’; making a short turn, he
understands: ‘I am making a short turn’; in the same way, bhikkhus, a
bhikkhu, breathing in long, understands: ‘I am breathing in long’;
breathing out long he understands: ‘I am breathing out long’; breathing
in short he understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short
he understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling
the whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
சம்மதம்படி,பிக்குக்களுக்களே,திறமை
கடைசல்காரர் அல்லது கடைசல்காரின் தொழில் பழகுநர், ஒரு நீளமான சுழற்றுதல்
உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் நீளமான சுழற்றுதல் உருவாக்குகிறேன்’;ஒரு
குறைவான சுழற்றுதல் உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் குறைவான சுழற்றுதல்
உருவாக்குகிறேன்’;அவ்வழி,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு பிக்கு,மூச்சு நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான்
குறைவாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே
செலுத்தும்போது:நான் குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர்
தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும்
கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
kāya-saṅkhāras உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை
உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை
வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally,
or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing
kāya in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of
phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away
of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
B. Iriyāpatha Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu gacchanto vā ‘gacchāmī’ ti pajānāti, ṭhito
vā ‘ṭhitomhī’ ti pajānāti, nisinno vā ‘nisinnomhī’ ti pajānāti, sayāno
vā ‘sayānomhī’ ti pajānāti. Yathā yathā vā pan·assa kāyo paṇihito hoti,
tathā tathā naṃ pajānāti.
B. Section on postures
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while walking, understands: ‘I am walking’, or
while standing he understands: ‘I am standing’, or while sitting he
understands: ‘I am sitting’, or while lying down he understands: ‘I am
lying down’. Or else, in whichever position his kāya is disposed, he
understands it accordingly.
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு
பிக்கு, நடந்து செல்லும் பொழுது, ‘நான் நடந்து செல்கிறேன்’,என அவர்
அறிந்துகொள்கிறார்.அல்லது நின்று கொண்டிருக்கிற பொழுது, ‘நான் நின்று
கொண்டிருக்கிகிறேன்’, என அவர் அறிந்துகொள்கிறார்:அல்லது உட்கார்ந்திருக்கிற
பொழுது, ‘நான் உட்கார்ந்திருக்கிறேன்’, என அவர் அறிந்துகொள்கிறார்: அல்லது
படுத்திருத்திருக்கிற பொழுது, ‘நான் படுத்திருத்திருக்கிறேன்’,என அவர்
அறிந்துகொள்கிறார்: தவிர அவர் kāya உடல்அமர்வுநிலை எதுவாக தீர்வு
செய்கிறாரோ அதன்படிபுரிந்து கொள்கிறார்.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya
உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு
உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க
எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை
கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
C. Sampajāna Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī hoti,
ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite sampajānakārī
hoti, saṅghāṭi-patta-cīvara-dhāraṇe sampajānakārī hoti, asite pīte
khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccāra-passāva-kamme sampajānakārī
hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve sampajānakārī
hoti.
C. Section on sampajañña
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while approaching and while departing, acts with
sampajañña, while looking ahead and while looking around, he acts with
sampajañña, while bending and while stretching, he acts with sampajañña,
while wearing the robes and the upper robe and while carrying the bowl,
he acts with sampajañña, while eating, while drinking, while chewing,
while tasting, he acts with sampajañña, while attending to the business
of defecating and urinating, he acts with sampajañña, while walking,
while standing, while sitting, while sleeping, while being awake, while
talking and while being silent, he acts with sampajañña.
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு
பிக்கு, அணுகும் பொழுது மற்றும் விட்டு நீங்கும் பொழுது, sampajañña
நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார்,
முன் நோக்கி கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது மற்றும் எல்லாப் பக்கங்களிலும்
கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான
உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வளைக்கிற பொழுது மற்றும்
நெட்டிமுறியும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், பதவிக்குரிய நீண்ட மேலங்கி அணிந்து கொள்
பொழுது மற்றும் தளர்த்தியான மேலங்கி மற்றும் ஐயக்கடிஞை எடுத்துச் செல்லும்
பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு
செயல் படுகிரார், உண்ணும் பொழுது, குடிக்கும் பொழுது, மெல்லும் பொழுது,
சுவைக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வண்டலகற்றும் மற்றும் சிறுநீர் கழிக்கும்
பணி கவனிக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், நடந்து செல்கிறே பொழுது நின்று
கொண்டிருக்கிற பொழுது,
உட்கார்ந்திருக்கிற பொழுது, படுத்திருத்திருக்கிற
பொழுது, விழிதிருக்கிற பொழுது, உரையாடுகிற பொழுது, பேசாமலிருக்கிற பொழுது,
sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல்
படுகிரார்.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள்
கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம்
செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா
வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம்
செய்கிரார்.
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
Puna ca·paraṃ,
bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ pādatalā adho kesa·matthakā,
taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa asucino paccavekkhati: ‘Atthi
imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ
vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ
udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ sedo medo assu vasā kheḷo
siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.
D. Section on Repulsiveness
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu considers this very body, from the soles of the
feet up and from the hair on the head down, which is delimited by its
skin and full of various kinds of impurities: “In this kāya, there are
the hairs of the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh,
tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen,
lungs, intestines, mesentery, stomach with its contents, feces, bile,
phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease, saliva, nasal mucus,
synovial fluid and urine.”
Seyyathāpi, bhikkhave, ubhatomukhā
putoḷi pūrā nānāvihitassa dhaññassa, seyyathidaṃ sālīnaṃ vīhīnaṃ
muggānaṃ māsānaṃ tilānaṃ taṇḍulānaṃ. Tamenaṃ cakkhumā puriso muñcitvā
paccavekkheyya: ‘Ime sālī ime vīhī, ime muggā, ime māsā, ime tilā, ime
taṇḍulā’ ti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ
pādatalā adho kesa·matthakā, taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa
asucino paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco
maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ
papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ
sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.
Just as if,
bhikkhus, there was a bag having two openings and filled with various
kinds of grain, such as hill-paddy, paddy, mung beans, cow-peas, sesame
seeds and husked rice. A man with good eyesight, having unfastened it,
would consider [its contents]: “This is hill-paddy, this is paddy, those
are mung beans, those are cow-peas, those are sesame seeds and this is
husked rice;” in the same way, bhikkhus, a bhikkhu considers this very
body, from the soles of the feet up and from the hair on the head down,
which is delimited by its skin and full of various kinds of impurities:
“In this kāya, there are the hairs of the head, hairs of the body,
nails, teeth, skin, flesh, tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart,
liver, pleura, spleen, lungs, intestines, mesentery, stomach with its
contents, feces, bile, phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease,
saliva, nasal mucus, synovial fluid and urine.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து
கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால் வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட
அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள்,
மெல்லியல் தோல், தசை, தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம்,
இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி, மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி,
இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல், மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம்,
வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர், மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ்
சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என
அறீவார்.
ஒருவேளை பிக்குக்களுக்களே,அங்கே ஒரு பை இரண்டு வாயில்கள்
உடையதாயிருப்பின், பல்வேறு வகைப்பட்ட தானியம், குன்று நெல் பயிர், நெல்
பயிர், பச்சைப்பருப்பு, மாட்டு பட்டாணி, எள்ளு விதை, தொலியல். ஒரு மனிதன்
நல்ல பார்வையாற்றல் உடையவராயிருத்தல் கட்டு அவிழ்க்கப் பட்டவுடன் ஆழ்ந்து
ஆராய விரும்பி ,”இது குன்று நெல் பயிர்,நெல் பயிர், பச்சைப்பருப்பு, மாட்டு
பட்டாணி, எள்ளு விதை, தொலியல்என அறீவார்.” அதே போல், பிக்குக்களுக்களே,
ஒரு பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால்
வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த
kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள், மெல்லியல் தோல், தசை,
தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம், இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி,
மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி, இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல்,
மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம், வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர்,
மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ் சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள
மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என அறீவார்.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
E. Dhātumanasikāra Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ
yathā·paṇihitaṃ dhātuso paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu
āpo·dhātū tejo·dhātū vāyo·dhātū’ ti.
E. Section on the Elements
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”
Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho goghātako vā goghātak·antevāsī vā gāviṃ vadhitvā
catu·mahā·pathe bilaso vibhajitvā nisinno assa; evameva kho, bhikkhave,
bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ yathā·paṇihitaṃ dhātuso
paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu āpo·dhātū tejo·dhātū
vāyo·dhātū’ ti.
Just as, bhikkhus, a skillful butcher or a
butcher’s apprentice, having killed a cow, would sit at a crossroads
cutting it into pieces; in the same way, bhikkhus, a bhikkhu reflects on
this very kāya, however it is placed, however it is disposed: “In this
kāya, there is the earth element, the water element, the fire element
and the air element.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
E. நாற்பெரும் பூதங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.
சம்மதம்போலே,பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பயிற்சி பெற்ற கசாப்புக்காரர் அல்லது ஒரு
கசாப்புக்காரரிடம் தொழில் பழகுநர்,ஒரு பசு கொல்லுஞ் செயல் உடையவராயிரருந்து,
ஒரு
குறுக்கு வீதி உட்கார்ந்து எப்படி வெட்டி எடுக்கப்பட்டதோ; அதே போன்றே,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
F. Navasivathika Pabba
(1)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ ekāha·mataṃ vā dvīha·mataṃ vā tīha·mataṃ vā uddhumātakaṃ
vinīlakaṃ vipubbaka·jātaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
F. Section on the nine charnel grounds
(1)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, one day dead, or two days dead or three days dead,
swollen, bluish and festering, he considers this very kāya: “This kāya
also is of such a nature, it is going to become like this, and is not
free from such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருஇந்தால், ஒரு நாள் இறந்த, அல்லது இரண்டு நாட்கள்
இறந்த, அல்லது மூன்று நாட்கள் இறந்த, வீங்கிய, சற்றே நீலமான மற்றும்
புரைத்துச் சீக்கொண்ட நிலையில், அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய
ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல்
உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும்
அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(2)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ kākehi vā khajjamānaṃ kulalehi vā khajjamānaṃ gijjhehi vā
khajjamānaṃ kaṅkehi vā khajjamānaṃ sunakhehi vā khajjamānaṃ byagghehi vā
khajjamānaṃ dīpīhi vā khajjamānaṃ siṅgālehi vā khajjamānaṃ vividhehi vā
pāṇaka·jātehi khajjamānaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(2)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, being eaten by crows, being eaten by hawks, being
eaten by vultures, being eaten by herons, being eaten by dogs, being
eaten by tigers, being eaten by panthers, being eaten by various kinds
of beings, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால்,காகங்களால் தின்னப்பட்டு, பருந்துகளால்
தின்னப்பட்டு, பிணந்தின்னிக் கழுகுகளால் தின்னப்பட்டு, நாரைகளால்
தின்னப்பட்டு, நாய்களால் தின்னப்பட்டு, புலிகளால் தின்னப்பட்டு,
சிறுத்தைகளால் தின்னப்பட்டு, பல்வேறு வகைப்பட்ட அசரீரிவஸ்துக்களால்
தின்னப்பட்டு, அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(3)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ sa·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(3)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton with flesh and blood, held together by tendons, he considers
this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to
become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசை மற்றும்
இரத்தத்துடன்,நரம்புகளால் ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான
kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு
இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக
இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(4)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ ni·maṃsa·lohita·makkhitaṃ
nhāru·sambandhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(4)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, a squeleton without flesh and smeared with blood, held
together by tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம் பூசப்பட்டு,
நரம்புகளால்
ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து
ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக
இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய
ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(5)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ apagata·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(5)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton without flesh nor blood, held together by tendons, he
considers this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is
going to become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம் இல்லாமல்,
நரம்புகளால்
ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து
ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக
இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய
ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(6)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni apagata·sambandhāni disā vidisā vikkhittāni, aññena
hatth·aṭṭhikaṃ aññena pād·aṭṭhikaṃ aññena gopphak·aṭṭhikaṃ aññena
jaṅgh·aṭṭhikaṃ aññena ūru·ṭṭhikaṃ aññena kaṭi·ṭṭhikaṃ aññena
phāsuk·aṭṭhikaṃ aññena piṭṭh·iṭṭhikaṃ aññena khandh·aṭṭhikaṃ aññena
gīv·aṭṭhikaṃ aññena hanuk·aṭṭhikaṃ aññena dant·aṭṭhikaṃ aññena
sīsakaṭāhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(6)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, disconnected bones scattered here and there, here a
hand bone, there a foot bone, here an ankle bone, there a shin bone,
here a thigh bone, there a hip bone, here a rib, there a back bone, here
a spine bone, there a neck bone, here a jaw bone, there a tooth bone,
or there the skull, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், கழற்றபட்ட எலும்புகள் அங்குமிங்குமா சிதறலான,
இங்கே ஒரு கை எலும்பு, அங்கே ஒரு கால் எலும்பு, இங்கே ஒரு கணுக்கால்
எலும்பு, அங்கே ஒரு முழந்தாள் எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு
இடுப்பு எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு விலா எலும்பு, இங்கே
ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு முதுகு எலும்பு, இங்கே ஒரு தண்டெலும்பு, அங்கே
ஒரு கழுத்து எலும்பு, இங்கே ஒரு தாடை எலும்பு, அங்கே ஒரு பல் எலும்பு,
அல்லது அங்கே ஒரு மண்டை ஓடு என அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய
ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல்
உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும்
அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(7)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni setāni saṅkha·vaṇṇa·paṭibhāgāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(7)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, the bones whitened
like a seashell, he considers this very kāya: “This kāya also is of such
a nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kā
22 X 2012
10 07 2012 TUESDAY LESSON 663 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS is the collection of the teachings
of the Buddha over 45 years. It consists of Sutta (the conventional
teaching), Vinaya (Disciplinary code) and Abhidhamma (commentaries).
The Tipitaka was compiled and arranged in its present form by the
disciples who had immediate contact with Shakyamuni Buddha.
The Buddha
had passed away, but the sublime Dhamma which he unreservedly bequeathed
to humanity still exists in its pristine purity.
Although the Buddha
had left no written records of his teachings, his distinguished
disciples preserved them by committing to memory and transmitting them
orally from generation to generation.
Brief historical background
Immediately after the final passing away of the Buddha, 500
distinguished Arahats held a convention known as the First Buddhist
Council to rehearse the Doctrine taught by the Buddha. Venerable Ananda,
who was a faithful attendant of the Buddha and had the special
privilege of hearing all the discourses the Buddha ever uttered, recited
the Sutta, whilst the Venerable Upali recited the Vinaya, the rules of
conduct for the Sangha.
One hundred years after the First Buddhist
Council, some disciples saw the need to change certain minor rules. The
orthodox Bhikkus said that nothing should be changed while the others
insisted on modifying some disciplinary rules (Vinaya). Finally, the
formation of different schools of Buddhism germinated after his council.
And in the Second Council, only matters pertaining to the Vinaya were
discussed and no controversy about the Dhamma was reported.
In the 3rd
Century B.C. during the time of Emperor Asoka, the Third Council was
held to discuss the differences of opinion held by the Sangha community.
At this Council the differences were not confined to the Vinaya but
were also connected with the Dhamma. The Abhidhamma Pitaka was discussed
and included at this Council. The Council which was held in Sri Lanka
in 80 B.C. is known as the 4th Council under the patronage of the pious
King Vattagamini Abbaya. It was at this time in Sri Lanka that the
Tipitaka was first committed to writing in Pali language.
The
Sutta Pitaka consists mainly of discourses delivered by the Buddha
himself on various occasions. There were also a few discourses delivered
by some of his distinguished disciples (e.g. Sariputta, Ananda,
Moggallana) included in it. It is like a book of prescriptions, as the
sermons embodied therein were expounded to suit the different occasions
and the temperaments of various persons. There may be seemingly
contradictory statements, but they should not be misconstrued as they
were opportunely uttered by the Buddha to suit a particular purpose.
This Pitaka is divided into five Nikayas or collections, viz.:-
Dlgha Nikaya (Collection of Long Discourses)
Majjhima Nikaya (Collection of Middle-length Discourses)
Samyuita Nikaya (Collection of Kindred Sayings)
Anguttara Nikaya (Collection of Discourses arranged in accordance with number)
Khuddaka Nikaya (Smaller Collection)
The fifth is subdivided into fifteen books:-
Khuddaka Patha (Shorter Texts)
Dhammapada (The Way of Truth)
Udana (Heartfelt sayings or Paeons of Joy)
Iti Vuttaka (’Thus said’ Discourses)
Sutta Nipata (Collected Discourses)
Vimana Vatthu (Stories of Celestial Mansions)
Peta Vatthu (Stories of Petas)
Theragatha (Psalms of the Brethren)
Therigatha (Psalms of the Sisters)
Jataka (Birth Stories)
Niddesa (Expositions)
Patisambhida (Analytical Knowledge)
Apadana (Lives of Saints)
Buddhavamsa (The History of Buddha)
Cariya Pitaka (Modes of Conduct)
Vinaya Pitaka
The Vinaya Pitaka mainly deals with the rules and
regulations of the Order of monks (Bhikhus) and nuns (Bhikhunis). It
also gives an account of the life and ministry of the Buddha. Indirectly
it reveals some useful information about ancient history, Indian
customs, arts, sciences, etc.
For nearly twenty years since his
enlightenment, the Buddha did not lay down rules for the control of the
Sangha. Later, as the occasion arose, the Buddha promulgated rules for
the future discipline of the Sangha.
This Pitaka consists of the
following five books:-
Parajika Pali (Major Offences)
Pacittiya Pali (Minor Offences)
Mahavagga Pali (Greater Section)
Cullavagga Pali (Smaller Section)
Parivara Pali (Epitome of the Vinaya)
Abhidhamma Pitaka
The Abhidhamma, is the most important and
interesting, as it contains the profound philosophy of the Buddha’s
teaching in contrast to the illuminating but simpler discourses in the
Sutta Pitaka.
In the Sutta Pitaka one often finds references to
individual, being, etc., but in the Abhidhamma, instead of such
conventional terms, we meet with ultimate terms, such as aggregates,
mind, matter etc.
In the Abhidhamma everything is analyzed and
explained in detail, and as such it is called analytical doctrine
(Vibhajja Vada).
Four ultimate things (Paramattha) are enumerated in
the Abhidhamma. They are Citta (Consciousness), Cetasika (Mental
concomitants). Rupa (Matter) and Nibbana.
The so-called being is
microscopically analyzed and its component parts are minutely described.
Finally the ultimate goal and the method to achieve it is explained
with all necessary details.
The Abhidhamma Pitaka is composed of the
following works:
Dhamma-Sangani (Enumeration of Phenomena)
Vibhanaga (The Book of the Treatises)
Ikatha Vatthu (Point of Controversy)
Puggala Pannatti (Description of Individuals)
Dhatu Katha (Discussion with reference to Elements)
Yamaka (The Book of Pairs)
Patthana (The Book of Relations)
Twelve Divisions of Buddhist Canons
The content of Buddhist canons
is divided into twelve divisions, categorized by the types of forms of
literature (i.e., Sutta, Geyya and Gatha) and the context (i.e., all
other nine divisions). It is known as the Twelve Divisions.
Sutta - These are the short, medium, and long discourses expounded by
the Buddha on various occasions. The whole Vinaya Pitaka is also
included in this respect.
Geyya - i.e., the metrical pieces. These are discourses/proses mixed with Gathas or verses.
Gatha - i.e., verses, chants or poems. These include verses formed in
the Dharmapada, etc., and those isolated verses which are not classified
amongst the Sutta.
Nidana - i.e., the causes and conditions of the Buddha’s teachings.
Itivrttaka - i.e., the suttas in which the Buddhas tell of the deeds of their disciples and others in previous lives.
Jataka - i.e., stories of the former lives of Buddhas. These are the 547 birth-stories.
Abbhuta-dhamma - i.e., miracles, etc. These are the few discourses that
deal with wonderful and inconceivable powers of the Buddhas.
Avadana - i.e., parables, metaphors. Illustrations are used to
facilitate the human beings to understand the profound meanings of the
Buddhist Dhamma.
Upadesa - i.e., dogmatic treatises. The
discourse and discussions by questions and answers regarding the
Buddhist doctrines. It is a synonym for Abhidhamma Pitaka.
Udana - i.e., impromptu or unsolicited addresses. The Buddha speaks
voluntarily and not in reply to questions or appeals, e.g., the Amitabha
Sutta.
Vaipulya - i.e., interpretation by elaboration or
deeper explanation of the doctrines. It is the broad school or wider
teachings, in contrast with the “narrow” school. The term covers the
whole of the specifically Mahayana suttas. The Suttas are also known as
the scriptures of measureless meaning, i.e., infinite and
universalistic.
Veyyakarama - i.e. prophecies, prediction by the Buddha of the future attainment of Buddhahood by his disciples.
Nine Divisions of Buddhist Canons
The term is generally referred to
Hinayana. There are only nine divisions excluding Udana, Vaipulya and
Veyyakarana.
However, there is also a Mahayana division of nine of the
Twelve Divisions, i.e., all except Nidana, Avadana and Upadesa.
11 07 2012 WEDNESDAY LESSON 664 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —
[ sutta: discourse ]
Dīgha Nikāya
DN 9 -
Poṭṭhapāda Sutta
{excerpt}
— The questions of Poṭṭhapāda —
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —
[ sutta: discourse ]
The
Sutta Piṭaka contains the essence of the Buddha’s teaching regarding
the Dhamma. It contains more than ten thousand suttas. It is divided in
five collections called Nikāyas.
Dīgha Nikāya
[dīgha:
long] The Dīgha Nikāya gathers 34 of the longest discourses given by the
Buddha. There are various hints that many of them are late additions to
the original corpus and of questionable authenticity.
Majjhima Nikāya
[majjhima:
medium] The Majjhima Nikāya gathers 152 discourses of the Buddha of
intermediate length, dealing with diverse matters.
Saṃyutta Nikāya
[samyutta:
group] The Saṃyutta Nikāya gathers the suttas according to their
subject in 56 sub-groups called saṃyuttas. It contains more than three
thousand discourses of variable length, but generally relatively short.
Aṅguttara Nikāya
[aṅg:
factor | uttara: additionnal] The Aṅguttara Nikāya is subdivized in
eleven sub-groups called nipātas, each of them gathering discourses
consisting of enumerations of one additional factor versus those of the
precedent nipāta. It contains thousands of suttas which are generally
short.
Khuddaka Nikāya
[khuddha: short, small] The Khuddhaka
Nikāya short texts and is considered as been composed of two stratas:
Dhammapada, Udāna, Itivuttaka, Sutta Nipāta, Theragāthā-Therīgāthā and
Jātaka form the ancient strata, while other books are late additions and
their authenticity is more questionable.
12 07 2012 THURSDAY LESSON 665 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —
[ sutta: discourse ]
Dīgha Nikāya
Mahāparinibbāna Sutta
Dhammapada
Verses 246,247 and 248 Panca Upasaka Vatthu-Verse 246. Wrong Deeds To
Avoid-Verse 247. Precepts The Lay Person Should Follow-Verse 248. These
Precepts Prevent Suffering
AWAKEN ONE WITH AWARENESS ONLINE GOOD NEWS LETTER
ALL ABOUT USA
Hawaii
 >> Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 16 - (D ii 137)
Mahāparinibbāna Sutta
{excerpts}
— The last instructions —
[mahā-parinibbāna]
This
sutta gathers various instructions the Buddha gave for the sake of his
followers after his passing away, which makes it be a very important set
of instructions for us nowadays.
Note: infobubbles on all Pali words except in section with light green background color
Pāḷi
English
…
…
(Dhammādāsa)
Dhammādāsaṃ
nāma dhamma-pariyāyaṃ desessāmi, yena samannāgato ariyasāvako
ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti.
(The Mirror of the Dhamma)
I
will expound the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.
தமிழ்
(தம்மாவின் உருப்பளிங்கு)
நான்
Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை
வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன், ariyasāvaka (புனிதமான
சீடர்) ஆக ஆட்கொண்டு, ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக்
கொண்டால்:
’ஆக எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை, இன்னும் மேலும் பாக்கியவீனம், துரதிருஷ்டம்,
துக்க நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல் பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க
நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன், sambodhi (முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து
விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.
Katamo ca so, Ānanda, dhammādāso
dhamma-pariyāyo, yena samannāgato ariyasāvako ākaṅkhamāno attanāva
attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi khīṇa-tiracchāna-yoni
khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto, sotāpanno-hamasmi
avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti?
And what, Ānanda, is
that discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa, possessed of
which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of himself: ‘For
me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no more
pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of misery, I
am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain of being
destined to sambodhi?
மற்றும் என்ன,Ānanda (ஆனந்தா),தம்மா மீது ஆன
அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும்
தம்மாவை வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka
(புனிதமான சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக்
கொண்டால்:
’ஆக எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி தானே?
Idh’ānanda, ariyasāvako Buddhe aveccappasāda samannāgato hoti:
Here, Ānanda, an ariyasāvaka is endowed with Buddhe aveccappasāda:
இங்கு,ஆனந்தா,புனிதமான சீடர் Buddhe aveccappasāda (புத்தர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)உடைய வராக குணிக்கப் படுகிரார்.
Here, Ānanda, an ariyasāvaka is endowed with Buddhe aveccappasāda:
இங்கு,ஆனந்தா,புனிதமான சீடர் Buddhe aveccappasāda (புத்தர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)உடைய வராக குணிக்கப் படுகிரார்.
14
07 2012 SATURDAY LESSON 667 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice
UNIVERSITY
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief
historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma
Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of
Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses
—Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance
on awareness —
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
Uddesa
Evaṃ me sutaṃ:
Introduction
Thus have I heard:
Ekaṃ samayaṃ bhagavā kurūsu viharati kammāsadhammaṃ nāma kurūnaṃ nigamo. Tatra kho bhagavā bhikkhū āmantesi:
On
one occasion, the Bhagavā was staying among the Kurus at Kammāsadhamma,
a market town of the Kurus. There, he addressed the bhikkhus:
– Bhikkhavo ti.
– Bhaddante ti te bhikkhū bhagavato paccassosuṃ. Bhagavā etad-avoca:
– Bhikkhus.
– Bhaddante answered the bhikkhus. The Bhagavā said:
–
Ekāyano ayaṃ, bhikkhave, maggo sattānaṃ visuddhiyā, soka-paridevānaṃ
samatikkamāya, dukkha-domanassānaṃ atthaṅgamāya, ñāyassa adhigamāya,
nibbānassa sacchikiriyāya, yadidaṃ cattāro satipaṭṭhānā.
– This,
bhikkhus, is the path that leads to nothing but the purification of
beings, the overcoming of sorrow and lamentation, the disappearance of
dukkha-domanassa, the attainment of the right way, the realization of
Nibbāna, that is to say the four satipaṭṭhānas.
Katame cattāro?
Idha, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati ātāpī sampajāno
satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Vedanāsu vedanānupassī
viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Citte
cittānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ. Dhammesu dhammānupassī viharati ātāpī sampajāno
satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ.
Which four? Here,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī sampajāno,
satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells
observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having given up
abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta in
citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
Katha·ñ·ca,
bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati? Idha, bhikkhave, bhikkhu
arañña-gato vā rukkha-mūla-gato vā suññ’āgāra-gato vā nisīdati pallaṅkaṃ
ābhujitvā ujuṃ kāyaṃ paṇidhāya parimukhaṃ satiṃ upaṭṭhapetvā. So
sato’va assasati, sato’va passasati. Dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.
I. Kāyānupassanā
A. Section on ānāpāna
And
how, bhikkhus, does a bhikkhu dwell observing kāya in kāya? Here,
bhikkhus, a bhikkhu, having gone to the forest or having gone at the
root of a tree or having gone to an empty room, sits down folding the
legs crosswise, setting kāya upright, and setting sati parimukhaṃ. Being
thus sato he breathes in, being thus sato he breathes out. Breathing in
long he understands: ‘I am breathing in long’; breathing out long he
understands: ‘I am breathing out long’; breathing in short he
understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short he
understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the whole
kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
Seyyathāpi, bhikkhave, dakkho
bhamakāro vā bhamakār·antevāsī vā dīghaṃ vā añchanto ‘dīghaṃ añchāmī’
ti pajānāti; rassaṃ vā añchanto ‘rassaṃ añchāmī’ ti pajānāti; evameva
kho, bhikkhave, bhikkhu dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ assasāmī’ ti
pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā passasanto ‘rassaṃ
passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī assasissāmī’ ti
sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati; ‘passambhayaṃ
kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.
Just as, bhikkhus, a
skillful turner or a turner’s apprentice, making a long turn,
understands: ‘I am making a long turn’; making a short turn, he
understands: ‘I am making a short turn’; in the same way, bhikkhus, a
bhikkhu, breathing in long, understands: ‘I am breathing in long’;
breathing out long he understands: ‘I am breathing out long’; breathing
in short he understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short
he understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling
the whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
Iti ajjhattaṃ vā kāye
kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati,
ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā
pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya
paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati.
Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati.
Thus
he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya
in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
B. Iriyāpatha Pabba
Puna ca·paraṃ,
bhikkhave, bhikkhu gacchanto vā ‘gacchāmī’ ti pajānāti, ṭhito vā
‘ṭhitomhī’ ti pajānāti, nisinno vā ‘nisinnomhī’ ti pajānāti, sayāno vā
‘sayānomhī’ ti pajānāti. Yathā yathā vā pan·assa kāyo paṇihito hoti,
tathā tathā naṃ pajānāti.
B. Section on postures
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while walking, understands: ‘I am walking’, or
while standing he understands: ‘I am standing’, or while sitting he
understands: ‘I am sitting’, or while lying down he understands: ‘I am
lying down’. Or else, in whichever position his kāya is disposed, he
understands it accordingly.
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
C. Sampajāna Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī hoti,
ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite sampajānakārī
hoti, saṅghāṭi-patta-cīvara-dhāraṇe sampajānakārī hoti, asite pīte
khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccāra-passāva-kamme sampajānakārī
hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve sampajānakārī
hoti.
C. Section on sampajañña
Furthermore, bhikkhus, a
bhikkhu, while approaching and while departing, acts with sampajañña,
while looking ahead and while looking around, he acts with sampajañña,
while bending and while stretching, he acts with sampajañña, while
wearing the robes and the upper robe and while carrying the bowl, he
acts with sampajañña, while eating, while drinking, while chewing, while
tasting, he acts with sampajañña, while attending to the business of
defecating and urinating, he acts with sampajañña, while walking, while
standing, while sitting, while sleeping, while being awake, while
talking and while being silent, he acts with sampajañña.
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ pādatalā adho
kesa·matthakā, taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa asucino
paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco maṃsaṃ
nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ
papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ
sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.
D. Section on Repulsiveness
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu considers this very body, from the soles of the
feet up and from the hair on the head down, which is delimited by its
skin and full of various kinds of impurities: “In this kāya, there are
the hairs of the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh,
tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen,
lungs, intestines, mesentery, stomach with its contents, feces, bile,
phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease, saliva, nasal mucus,
synovial fluid and urine.”
Seyyathāpi, bhikkhave, ubhatomukhā
putoḷi pūrā nānāvihitassa dhaññassa, seyyathidaṃ sālīnaṃ vīhīnaṃ
muggānaṃ māsānaṃ tilānaṃ taṇḍulānaṃ. Tamenaṃ cakkhumā puriso muñcitvā
paccavekkheyya: ‘Ime sālī ime vīhī, ime muggā, ime māsā, ime tilā, ime
taṇḍulā’ ti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ
pādatalā adho kesa·matthakā, taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa
asucino paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco
maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ
papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ
sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.
Just as if,
bhikkhus, there was a bag having two openings and filled with various
kinds of grain, such as hill-paddy, paddy, mung beans, cow-peas, sesame
seeds and husked rice. A man with good eyesight, having unfastened it,
would consider [its contents]: “This is hill-paddy, this is paddy, those
are mung beans, those are cow-peas, those are sesame seeds and this is
husked rice;” in the same way, bhikkhus, a bhikkhu considers this very
body, from the soles of the feet up and from the hair on the head down,
which is delimited by its skin and full of various kinds of impurities:
“In this kāya, there are the hairs of the head, hairs of the body,
nails, teeth, skin, flesh, tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart,
liver, pleura, spleen, lungs, intestines, mesentery, stomach with its
contents, feces, bile, phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease,
saliva, nasal mucus, synovial fluid and urine.”
Iti ajjhattaṃ vā
kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati,
ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā
pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya
paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati.
Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati.
Thus
he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya
in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
E. Dhātumanasikāra Pabba
Puna ca·paraṃ,
bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ yathā·paṇihitaṃ dhātuso
paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu āpo·dhātū tejo·dhātū
vāyo·dhātū’ ti.
E. Section on the Elements
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”
Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho goghātako vā goghātak·antevāsī vā gāviṃ vadhitvā
catu·mahā·pathe bilaso vibhajitvā nisinno assa; evameva kho, bhikkhave,
bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ yathā·paṇihitaṃ dhātuso
paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu āpo·dhātū tejo·dhātū
vāyo·dhātū’ ti.
Just as, bhikkhus, a skillful butcher or a
butcher’s apprentice, having killed a cow, would sit at a crossroads
cutting it into pieces; in the same way, bhikkhus, a bhikkhu reflects on
this very kāya, however it is placed, however it is disposed: “In this
kāya, there is the earth element, the water element, the fire element
and the air element.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
F. Navasivathika Pabba
(1)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ ekāha·mataṃ vā dvīha·mataṃ vā tīha·mataṃ vā uddhumātakaṃ
vinīlakaṃ vipubbaka·jātaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
F. Section on the nine charnel grounds
(1)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, one day dead, or two days dead or three days dead,
swollen, bluish and festering, he considers this very kāya: “This kāya
also is of such a nature, it is going to become like this, and is not
free from such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(2)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ kākehi vā khajjamānaṃ kulalehi vā khajjamānaṃ gijjhehi vā
khajjamānaṃ kaṅkehi vā khajjamānaṃ sunakhehi vā khajjamānaṃ byagghehi vā
khajjamānaṃ dīpīhi vā khajjamānaṃ siṅgālehi vā khajjamānaṃ vividhehi vā
pāṇaka·jātehi khajjamānaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(2)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, being eaten by crows, being eaten by hawks, being
eaten by vultures, being eaten by herons, being eaten by dogs, being
eaten by tigers, being eaten by panthers, being eaten by various kinds
of beings, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(3)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ sa·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(3)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton with flesh and blood, held together by tendons, he considers
this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to
become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(4)
Puna ca·paraṃ,
bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ
aṭṭhika·saṅkhalikaṃ ni·maṃsa·lohita·makkhitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(4)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton without flesh and smeared with blood, held together by
tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(5)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ apagata·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(5)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton without flesh nor blood, held together by tendons, he
considers this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is
going to become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(6)
Puna ca·paraṃ,
bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ
aṭṭhikāni apagata·sambandhāni disā vidisā vikkhittāni, aññena
hatth·aṭṭhikaṃ aññena pād·aṭṭhikaṃ aññena gopphak·aṭṭhikaṃ aññena
jaṅgh·aṭṭhikaṃ aññena ūru·ṭṭhikaṃ aññena kaṭi·ṭṭhikaṃ aññena
phāsuk·aṭṭhikaṃ aññena piṭṭh·iṭṭhikaṃ aññena khandh·aṭṭhikaṃ aññena
gīv·aṭṭhikaṃ aññena hanuk·aṭṭhikaṃ aññena dant·aṭṭhikaṃ aññena
sīsakaṭāhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(6)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, disconnected bones scattered here and there, here a
hand bone, there a foot bone, here an ankle bone, there a shin bone,
here a thigh bone, there a hip bone, here a rib, there a back bone, here
a spine bone, there a neck bone, here a jaw bone, there a tooth bone,
or there the skull, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(7)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni setāni saṅkha·vaṇṇa·paṭibhāgāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(7)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, the bones whitened
like a seashell, he considers this very kāya: “This kāya also is of such
a nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(8)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni puñja·kitāni terovassikāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(8)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, heaped up bones over a
year old, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(9)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni pūtīni cuṇṇaka·jātāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(9)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, rotten bones reduced
to powder, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
II. Vedanānupassanā
Kathaṃ ca pana, bhikkhave, bhikkhu vedanāsu vedanānupassī viharati?
II. Observation of Vedanā
And how now, bhikkhus, does a bhikkhu dwell observing vedanā in vedanā?
Idha,
bhikkhave, bhikkhu sukhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno ‘sukhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti; dukkhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno ‘dukkhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti; a·dukkham-a·sukhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno
‘a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā sukhaṃ
vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti;
nirāmisaṃ vā sukhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘nirāmisaṃ sukhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā dukkhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ
dukkhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti; nirāmisaṃ vā dukkhaṃ vedanaṃ
vedayamāno ‘nirāmisaṃ dukkhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā
a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ a·dukkham-a·sukhaṃ
vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti; nirāmisaṃ vā a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ
vedayamāno ‘nirāmisaṃ a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti.
Here,
bhikkhus, a bhikkhu, experiencing a sukha vedanā, undersands: “I am
experiencing a sukha vedanā”; experiencing a dukkha vedanā, undersands:
“I am experiencing a dukkha vedanā”; experiencing an adukkham-asukhā
vedanā, undersands: “I am experiencing a adukkham-asukhā vedanā”;
experiencing a sukha vedanā sāmisa, undersands: “I am experiencing a
sukha vedanā sāmisa”; experiencing a sukha vedanā nirāmisa, undersands:
“I am experiencing a sukha vedanā nirāmisa”; experiencing a dukkha
vedanā sāmisa, undersands: “I am experiencing a dukkha vedanā sāmisa”;
experiencing a dukkha vedanā nirāmisa, undersands: “I am experiencing a
dukkha vedanā nirāmisa”; experiencing an adukkham-asukhā vedanā sāmisa,
undersands: “I am experiencing a adukkham-asukhā vedanā sāmisa”;
experiencing an adukkham-asukhā vedanā nirāmisa, undersands: “I am
experiencing a adukkham-asukhā vedanā nirāmisa”.
Iti ajjhattaṃ vā
vedanāsu vedanānupassī viharati, bahiddhā vā vedanāsu vedanānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā vedanāsu vedanānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā vedanāsu viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
vedanāsu viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā vedanāsu viharati;
‘atthi vedanā’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu vedanāsu vedanānupassī
viharati.
15 07 2012 SUNDAY LESSON 668 FREE ONLINE eNālāndā Research
and Practice UNIVERSITY
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —
Dhammapada Verse 252-Mendakasetthi Vatthu-Easy To See Are The Faults Of Others
ALL ABOUT USA
Kentucky
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
Uddesa
Evaṃ me sutaṃ:
Introduction
Katame
cattāro? Idha, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati ātāpī
sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Vedanāsu
vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ. Citte cittānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā,
vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Dhammesu dhammānupassī viharati ātāpī
sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ.
Which four?
Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta
in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
எந்த நான்கு?இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு kāye kāyānupassī
(உடலை உடல் கண்காணிப்புடன்) கவனித்து வசிக்கிரார் ātāpī sampajāno
satimā,வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க
ஏகாந்தமாயிருக்கிரார்.வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி
எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக்க Vedanāsu vedanānupassī
உறுதலுணர்ச்சி கண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம்
நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக Citte cittānupassī viharati
ātāpī sampajāno satimā, சித்த நலம் கருதி ண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.
மனத்தால் இயக்கப்படுகிற அபூர்வமான வினயா(ஒழுக்கம்) காக்க வேறு
வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக்க
கண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.
Thus he dwells observing vedanā
in vedanā internally, or he dwells observing vedanā in vedanā
externally, or he dwells observing vedanā in vedanā internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in vedanā, or
he dwells observing the passing away of phenomena in vedanā, or he
dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in vedanā;
or else, [realizing:] “this is vedanā!” sati is present in him, just to
the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does
not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells
observing vedanā in vedanā.
16 07 2012 MONDAY LESSON 669 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
T ipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
Dhammapada Verse 253-Ujjhanasannitthera Vatthu-Seeing Others’ Faults
ALL ABOUT USA
Louisiana
• New Orleans Zen Temple
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
And
how, bhikkhus, does a bhikkhu dwell observing kāya in kāya? Here,
bhikkhus, a bhikkhu, having gone to the forest or having gone at the
root of a tree or having gone to an empty room, sits down folding the
legs crosswise, setting kāya upright, and setting sati parimukhaṃ.
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
Pāḷi
Katha·ñ·ca,
bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati? Idha, bhikkhave, bhikkhu
arañña-gato vā rukkha-mūla-gato vā suññ’āgāra-gato vā nisīdati pallaṅkaṃ
ābhujitvā ujuṃ kāyaṃ paṇidhāya parimukhaṃ satiṃ upaṭṭhapetvā. So
sato’va assasati, sato’va passasati. Dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.
English
I. Kāyānupassanā
A. Section on ānāpāna
Being
thus sato he breathes in, being thus sato he breathes out. Breathing in
long he understands: ‘I am breathing in long’; breathing out long he
understands: ‘I am breathing out long’; breathing in short he
understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short he
understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the whole
kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
தமிழ்
மற்றும்
எப்படி,பிக்குக்களுக்களா,kāya in kāya (உடலில் உடலை கவனித்து வசிக்கிரார்?
இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு,காட்டுக்குச் சென்றோ அல்லது
மரத்தடிக்குச் சென்றோ அல்லது காலி அறைகுச் சென்றோ,காலை குறுக்காக
கீழ்நோக்கி மடித்துக்கொண்டு அமர்கிரார்,உடலை செங்குத்தாக
சரிசெய்துக்கொண்டு,மற்றும் sati parimukhaṃ. மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
சரிசெய்துக்கொள்கிரார். sato இவ்வாறு கவனமான மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
செலுத்துகிரார். மூச்சு நீண்டதாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே
செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் குறைவாக உள்ளே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே செலுத்தும்போது:நான்
குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு
kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: kāya-saṅkhāras
உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை உள்ளே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
17 07 2012 MONDAY LESSON 670 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
T ipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
Dhammapada
Verse 254-and 255 Subhaddaparibbajaka Vatthu-Verse 254. Nothing Is
Eternal Other Than Nibbana-Verse 255. The Buddha Has No Anxiety
ALL ABOUT AWAKEN ONES WITH AWARENESS USA
Maryland
• Kunzang Palyul Choling
 >> Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
Pāḷi
Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho bhamakāro vā bhamakār·antevāsī vā dīghaṃ vā añchanto
‘dīghaṃ añchāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā añchanto ‘rassaṃ añchāmī’ ti
pajānāti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.
I. Kāyānupassanā
A. Section on ānāpāna
English
Just
as, bhikkhus, a skillful turner or a turner’s apprentice, making a long
turn, understands: ‘I am making a long turn’; making a short turn, he
understands: ‘I am making a short turn’; in the same way, bhikkhus, a
bhikkhu, breathing in long, understands: ‘I am breathing in long’;
breathing out long he understands: ‘I am breathing out long’; breathing
in short he understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short
he understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling
the whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
தமிழ்
சம்மதம்படி,பிக்குக்களுக்களே,திறமை
கடைசல்காரர் அல்லது கடைசல்காரின் தொழில் பழகுநர், ஒரு நீளமான சுழற்றுதல்
உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் நீளமான சுழற்றுதல் உருவாக்குகிறேன்’;ஒரு
குறைவான சுழற்றுதல் உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் குறைவான சுழற்றுதல்
உருவாக்குகிறேன்’;அவ்வழி,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு பிக்கு,மூச்சு நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான்
குறைவாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே
செலுத்தும்போது:நான் குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர்
தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும்
கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
kāya-saṅkhāras உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை
உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை
வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
Please watch:
http://www.youtube.com/watch?v=oLel1sMDpEM&list=LPWCeFjm-hYPo&index=1&feature=plcp
for
Buddhist Meditation - Lama Ole Nydahl
http://www.youtube.com/watch?v=-49FV0Bs6mw&list=LPWCeFjm-hYPo&index=2&feature=plcp
for
Buddhas in Gardens - HD - Calming Nature Buddha Meditation
http://www.youtube.com/watch?v=E2a5RZjzC8A&list=LPWCeFjm-hYPo&index=3&feature=plcp
Buddhism, Meditation Nature & Water - Sublime,Inspiring Buddha Quotes HD Secret Jungle Temple
http://www.youtube.com/watch?v=ym9SEiP55O4&feature=autoplay&list=LPWCeFjm-hYPo&playnext=1
Jhana Grove Buddhist Meditation Centre
18 07 2012 WEDNESDAY LESSON 671 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
Tipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
மற்றும்
எப்படி,பிக்குக்களுக்களே,kāya in kāya (உடலில் உடலை கவனித்து வசிக்கிரார்?
இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு,காட்டுக்குச் சென்றோ அல்லது
மரத்தடிக்குச் சென்றோ அல்லது காலி அறைகுச் சென்றோ,காலை குறுக்காக
கீழ்நோக்கி மடித்துக்கொண்டு அமர்கிரார்,உடலை செங்குத்தாக
சரிசெய்துக்கொண்டு,மற்றும் sati parimukhaṃ. மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
சரிசெய்துக்கொள்கிரார். sato இவ்வாறு கவனமான மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
செலுத்துகிரார். மூச்சு நீண்டதாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே
செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் குறைவாக உள்ளே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே செலுத்தும்போது:நான்
குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு
kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: kāya-saṅkhāras
உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை உள்ளே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
19 07 2012 THURSSDAY LESSON 672 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
Tipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
>> Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
B. Iriyāpatha Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu gacchanto vā ‘gacchāmī’ ti pajānāti, ṭhito
vā ‘ṭhitomhī’ ti pajānāti, nisinno vā ‘nisinnomhī’ ti pajānāti, sayāno
vā ‘sayānomhī’ ti pajānāti. Yathā yathā vā pan·assa kāyo paṇihito hoti,
tathā tathā naṃ pajānāti.
B. Section on postures
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while walking, understands: ‘I am walking’, or
while standing he understands: ‘I am standing’, or while sitting he
understands: ‘I am sitting’, or while lying down he understands: ‘I am
lying down’. Or else, in whichever position his kāya is disposed, he
understands it accordingly.
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
தமிழ்
மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு பிக்கு, நடந்து செல்லும் பொழுது, ‘நான் நடந்து செல்கிறேன்’,
என
அவர் அறிந்துகொள்கிறார்.அல்லது நின்று கொண்டிருக்கிற பொழுது, ‘நான் நின்று
கொண்டிருக்கிகிறேன்’, என அவர் அறிந்துகொள்கிறார்:அல்லது
உட்கார்ந்திருக்கிற பொழுது, ‘நான் உட்கார்ந்திருக்கிறேன்’, என அவர்
அறிந்துகொள்கிறார்: அல்லது படுத்திருத்திருக்கிற பொழுது, ‘நான்
படுத்திருத்திருக்கிறேன்’,என அவர் அறிந்துகொள்கிறார்: தவிர அவர் kāya
உடல்அமர்வுநிலை எதுவாக தீர்வு செய்கிறாரோ
அதன்படிபுரிந்து கொள்கிறார்.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்
21 07 2012 SATURDAY LESSON 674 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
Tipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
III. Cittānupassanā
IV. Dhammānupassanā
A. Nīvaraṇa Pabba
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
III. Observation of Citta
IV. Observation of Dhammas
A. Section on the nīvaraṇas
C. Sampajāna Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī hoti,
ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite sampajānakārī
hoti, saṅghāṭi-patta-cīvara-dhāraṇe sampajānakārī hoti, asite pīte
khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccāra-passāva-kamme sampajānakārī
hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve sampajānakārī
hoti.
C. Section on sampajañña
Furthermore, bhikkhus, a
bhikkhu, while approaching and while departing, acts with sampajañña,
while looking ahead and while looking around, he acts with sampajañña,
while bending and while stretching, he acts with sampajañña, while
wearing the robes and the upper robe and while carrying the bowl, he
acts with sampajañña, while eating, while drinking, while chewing, while
tasting, he acts with sampajañña, while attending to the business of
defecating and urinating, he acts with sampajañña, while walking, while
standing, while sitting, while sleeping, while being awake, while
talking and while being silent, he acts with sampajañña.
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke
upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells
observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya
internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena
in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena in kāya,
or he dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in
kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just
to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and
does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu
dwells observing kāya in kāya.
தமிழ்
மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு
பிக்கு, அணுகும் பொழுது மற்றும் விட்டு நீங்கும் பொழுது, sampajañña
நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார்,
முன் நோக்கி கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது மற்றும் எல்லாப் பக்கங்களிலும்
கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான
உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வளைக்கிற பொழுது மற்றும்
நெட்டிமுறியும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், பதவிக்குரிய நீண்ட மேலங்கி அணிந்து கொள்
பொழுது மற்றும் தளர்த்தியான மேலங்கி மற்றும் ஐயக்கடிஞை எடுத்துச் செல்லும்
பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு
செயல் படுகிரார், உண்ணும் பொழுது, குடிக்கும் பொழுது, மெல்லும் பொழுது,
சுவைக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வண்டலகற்றும் மற்றும் சிறுநீர் கழிக்கும்
பணி கவனிக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், நடந்து செல்கிறே பொழுது நின்று
கொண்டிருக்கிற பொழுது,
உட்கார்ந்திருக்கிற பொழுது, படுத்திருத்திருக்கிற
பொழுது, விழிதிருக்கிற பொழுது, உரையாடுகிற பொழுது, பேசாமலிருக்கிற பொழுது,
sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல்
படுகிரார்.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள்
கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம்
செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா
வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம்
செய்கிரார்.
24 07 2012 TUESDAY LESSON 677 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
Tipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba D. Section on Repulsiveness
Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
III. Cittānupassanā
IV. Dhammānupassanā
A. Nīvaraṇa Pabba
B. Khandha Pabba
C. Āyatana Pabba
D. Bojjhaṅga Pabba
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
III. Observation of Citta
IV. Observation of Dhammas
A. Section on the Nīvaraṇas
B. Section on the Khandhas
C. Section on the Sense Spheres
D. Section on the Bojjhaṅgas
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ pādatalā adho
kesa·matthakā, taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa asucino
paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco maṃsaṃ
nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ
papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ
sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.
D. Section on Repulsiveness
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu considers this very body, from the soles of the
feet up and from the hair on the head down, which is delimited by its
skin and full of various kinds of impurities: “In this kāya, there are
the hairs of the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh,
tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen,
lungs, intestines, mesentery, stomach with its contents, feces, bile,
phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease, saliva, nasal mucus,
synovial fluid and urine.”
Seyyathāpi, bhikkhave, ubhatomukhā
putoḷi pūrā nānāvihitassa dhaññassa, seyyathidaṃ sālīnaṃ vīhīnaṃ
muggānaṃ māsānaṃ tilānaṃ taṇḍulānaṃ. Tamenaṃ cakkhumā puriso muñcitvā
paccavekkheyya: ‘Ime sālī ime vīhī, ime muggā, ime māsā, ime tilā, ime
taṇḍulā’ ti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ
pādatalā adho kesa·matthakā, taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa
asucino paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco
maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ
papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ
sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.
Just as if,
bhikkhus, there was a bag having two openings and filled with various
kinds of grain, such as hill-paddy, paddy, mung beans, cow-peas, sesame
seeds and husked rice. A man with good eyesight, having unfastened it,
would consider [its contents]: “This is hill-paddy, this is paddy, those
are mung beans, those are cow-peas, those are sesame seeds and this is
husked rice;” in the same way, bhikkhus, a bhikkhu considers this very
body, from the soles of the feet up and from the hair on the head down,
which is delimited by its skin and full of various kinds of impurities:
“In this kāya, there are the hairs of the head, hairs of the body,
nails, teeth, skin, flesh, tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart,
liver, pleura, spleen, lungs, intestines, mesentery, stomach with its
contents, feces, bile, phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease,
saliva, nasal mucus, synovial fluid and urine.”
Iti ajjhattaṃ vā
kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati,
ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā
pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya
paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati.
Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati.
Thus
he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya
in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
தமிழ்
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு
பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால்
வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த
kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள், மெல்லியல் தோல், தசை,
தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம், இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி,
மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி, இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல்,
மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம், வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர்,
மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ் சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள
மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என அறீவார்.
ஒருவேளை
பிக்குக்களுக்களே,அங்கே ஒரு பை இரண்டு வாயில்கள் உடையதாயிருப்பின்,
பல்வேறு வகைப்பட்ட தானியம், குன்று நெல் பயிர், நெல் பயிர்,
பச்சைப்பருப்பு, மாட்டு பட்டாணி, எள்ளு விதை, தொலியல். ஒரு மனிதன் நல்ல
பார்வையாற்றல் உடையவராயிருத்தல் கட்டு அவிழ்க்கப் பட்டவுடன் ஆழ்ந்து ஆராய
விரும்பி ,”இது குன்று நெல் பயிர்,நெல் பயிர், பச்சைப்பருப்பு, மாட்டு
பட்டாணி, எள்ளு விதை, தொலியல்என அறீவார்.” அதே போல், பிக்குக்களுக்களே,
ஒரு பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால்
வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த
kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள், மெல்லியல் தோல், தசை,
தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம், இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி,
மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி, இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல்,
மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம், வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர்,
மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ் சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள
மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என அறீவார்.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
25 07 2012 WEDNESDAY LESSON 678 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
Tipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
E. Dhātumanasikāra Pabba-E. Section on the Elements-E. நாற்பெரும் பூதங்கள் மேலான பிரிவு
>> Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
III. Cittānupassanā
IV. Dhammānupassanā
A. Nīvaraṇa Pabba
B. Khandha Pabba
C. Āyatana Pabba
D. Bojjhaṅga Pabba
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
III. Observation of Citta
IV. Observation of Dhammas
A. Section on the Nīvaraṇas
B. Section on the Khandhas
C. Section on the Sense Spheres
D. Section on the Bojjhaṅgas
E. Dhātumanasikāra Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ
yathā·paṇihitaṃ dhātuso paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu
āpo·dhātū tejo·dhātū vāyo·dhātū’ ti.
E. Section on the Elements
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”
Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho goghātako vā goghātak·antevāsī vā gāviṃ vadhitvā
catu·mahā·pathe bilaso vibhajitvā nisinno assa; evameva kho, bhikkhave,
bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ yathā·paṇihitaṃ dhātuso
paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu āpo·dhātū tejo·dhātū
vāyo·dhātū’ ti.
Just as, bhikkhus, a skillful butcher or a
butcher’s apprentice, having killed a cow, would sit at a crossroads
cutting it into pieces; in the same way, bhikkhus, a bhikkhu reflects on
this very kāya, however it is placed, however it is disposed: “In this
kāya, there is the earth element, the water element, the fire element
and the air element.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
தமிழ்
E. நாற்பெரும் பூதங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.
சம்மதம்போலே,பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பயிற்சி பெற்ற கசாப்புக்காரர் அல்லது ஒரு
கசாப்புக்காரரிடம் தொழில் பழகுநர்,ஒரு பசு கொல்லுஞ் செயல் உடையவராயிரருந்து,
ஒரு
குறுக்கு வீதி உட்கார்ந்து எப்படி வெட்டி எடுக்கப்பட்டதோ; அதே போன்றே,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு
27 07 2012 FRIDAY LESSON 680 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
Tipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
F. Navasivathika Pabba F. Section on the nine charnel grounds F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
III. Cittānupassanā
IV. Dhammānupassanā
A. Nīvaraṇa Pabba
B. Khandha Pabba
C. Āyatana Pabba
D. Bojjhaṅga Pabba
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
III. Observation of Citta
IV. Observation of Dhammas
A. Section on the Nīvaraṇas
B. Section on the Khandhas
C. Section on the Sense Spheres
D. Section on the Bojjhaṅgas
F. Navasivathika Pabba
(1)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ ekāha·mataṃ vā dvīha·mataṃ vā tīha·mataṃ vā uddhumātakaṃ
vinīlakaṃ vipubbaka·jātaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
F. Section on the nine charnel grounds
(1)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, one day dead, or two days dead or three days dead,
swollen, bluish and festering, he considers this very kāya: “This kāya
also is of such a nature, it is going to become like this, and is not
free from such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
தமிழ்
F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருஇந்தால், ஒரு நாள் இறந்த, அல்லது இரண்டு நாட்கள் இறந்த, அல்லது
மூன்று நாட்கள் இறந்த, வீங்கிய, சற்றே நீலமான மற்றும் புரைத்துச் சீக்கொண்ட
நிலையில், அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(2)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ kākehi vā khajjamānaṃ kulalehi vā khajjamānaṃ gijjhehi vā
khajjamānaṃ kaṅkehi vā khajjamānaṃ sunakhehi vā khajjamānaṃ byagghehi vā
khajjamānaṃ dīpīhi vā khajjamānaṃ siṅgālehi vā khajjamānaṃ vividhehi vā
pāṇaka·jātehi khajjamānaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(2)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, being eaten by crows, being eaten by hawks, being
eaten by vultures, being eaten by herons, being eaten by dogs, being
eaten by tigers, being eaten by panthers, being eaten by various kinds
of beings, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால்,காகங்களால் தின்னப்பட்டு, பருந்துகளால் தின்னப்பட்டு,
பிணந்தின்னிக் கழுகுகளால் தின்னப்பட்டு, நாரைகளால் தின்னப்பட்டு, நாய்களால்
தின்னப்பட்டு, புலிகளால் தின்னப்பட்டு, சிறுத்தைகளால் தின்னப்பட்டு,
பல்வேறு வகைப்பட்ட அசரீரிவஸ்துக்களால் தின்னப்பட்டு, அவர் இந்த
மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட
அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி
ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு
வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya
உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு
உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க
எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை
கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(3)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ sa·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(3)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton with flesh and blood, held together by tendons, he considers
this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to
become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke
upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells
observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya
internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena
in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena in kāya,
or he dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in
kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just
to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and
does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu
dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு,
ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில்
எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக்
கூடு தசை மற்றும் இரத்தத்துடன்,நரம்புகளால் ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர்
இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட
அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி
ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு
வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya
உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு
உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க
எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை
கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
28 07 2012 SATURDAY LESSON 681 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
Tipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
F. Navasivathika Pabba F. Section on the nine charnel grounds F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
III. Cittānupassanā
IV. Dhammānupassanā
A. Nīvaraṇa Pabba
B. Khandha Pabba
C. Āyatana Pabba
D. Bojjhaṅga Pabba
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
III. Observation of Citta
IV. Observation of Dhammas
A. Section on the Nīvaraṇas
B. Section on the Khandhas
C. Section on the Sense Spheres
D. Section on the Bojjhaṅgas
Thus
he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing
kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally
and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya,
or he dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he
dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or
else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the
extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not
cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells
observing kāya in kāya.
(4)
Puna ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu
seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ
ni·maṃsa·lohita·makkhitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(4)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a squeleton without
flesh and smeared with blood, held together by tendons, he considers
this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to
become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke
upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells
observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya
internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena
in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena in kāya,
or he dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in
kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just
to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and
does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu
dwells observing kāya in kāya.
தமிழ்
F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம்
பூசப்பட்டு,நரம்புகளால் ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான
kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு
இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக
இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை
இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை
காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே
கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே
கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம்
செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து
வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர்
உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என
எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(5)
Puna ca·paraṃ, bhikkhave,
bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya chaḍḍitaṃ
aṭṭhika·saṅkhalikaṃ apagata·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so imam·eva
kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(5)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton without flesh nor blood, held together by tendons, he
considers this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is
going to become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke
upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells
observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya
internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena
in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena in kāya,
or he dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in
kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just
to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and
does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu
dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு
பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில்
எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக்
கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம் இல்லாமல்,நரம்புகளால் ஒன்றாய்
பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
30 07 2012 MONDAY LESSON 683 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
Tipitaka network … his life, his acts, his words sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
F. Navasivathika Pabba F. Section on the nine charnel grounds F. II. Vedanānupassanā
II. Observation of Vedanā ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு - II. வேதனையை கூர்ந்த கவனித்தல்
Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
III. Cittānupassanā
IV. Dhammānupassanā
A. Nīvaraṇa Pabba
B. Khandha Pabba
C. Āyatana Pabba
D. Bojjhaṅga Pabba
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
III. Observation of Citta
IV. Observation of Dhammas
A. Section on the Nīvaraṇas
B. Section on the Khandhas
C. Section on the Sense Spheres
D. Section on the Bojjhaṅgas
(6)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni apagata·sambandhāni disā vidisā vikkhittāni, aññena
hatth·aṭṭhikaṃ aññena pād·aṭṭhikaṃ aññena gopphak·aṭṭhikaṃ aññena
jaṅgh·aṭṭhikaṃ aññena ūru·ṭṭhikaṃ aññena kaṭi·ṭṭhikaṃ aññena
phāsuk·aṭṭhikaṃ aññena piṭṭh·iṭṭhikaṃ aññena khandh·aṭṭhikaṃ aññena
gīv·aṭṭhikaṃ aññena hanuk·aṭṭhikaṃ aññena dant·aṭṭhikaṃ aññena
sīsakaṭāhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(6)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, disconnected bones scattered here and there, here a
hand bone, there a foot bone, here an ankle bone, there a shin bone,
here a thigh bone, there a hip bone, here a rib, there a back bone, here
a spine bone, there a neck bone, here a jaw bone, there a tooth bone,
or there the skull, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
தமிழ்
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால், கழற்றபட்ட எலும்புகள் அங்குமிங்குமா சிதறலான, இங்கே ஒரு கை
எலும்பு, அங்கே ஒரு கால் எலும்பு, இங்கே ஒரு கணுக்கால் எலும்பு, அங்கே ஒரு
முழந்தாள் எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு இடுப்பு எலும்பு,
இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு விலா எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு,
அங்கே ஒரு முதுகு எலும்பு, இங்கே ஒரு தண்டெலும்பு, அங்கே ஒரு கழுத்து
எலும்பு, இங்கே ஒரு தாடை எலும்பு, அங்கே ஒரு பல் எலும்பு, அல்லது அங்கே ஒரு
மண்டை ஓடு என அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(7)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni setāni saṅkha·vaṇṇa·paṭibhāgāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(7)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, the bones whitened
like a seashell, he considers this very kāya: “This kāya also is of such
a nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால்,எலும்புகள் கடல்நுரை போல் வெண்மையாக இருந்தால், அவர் இந்த
மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட
அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி
ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு
வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya
உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு
உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க
எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை
கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(8)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni puñja·kitāni terovassikāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(8)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, heaped up bones over a
year old, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால்,எலும்புகள் ஒரு ஆண்டுக்கு மேலே பழையதாகி குவியல் போல்
இருந்தால், அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(9)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni pūtīni cuṇṇaka·jātāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(9)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, rotten bones reduced
to powder, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால்,சீரழிந்த எலும்புகள் பொடியாகி இருந்தால், அவர் இந்த
மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட
அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி
ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு
வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya
உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு
உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க
எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை
கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
________________________________________________________________________________________
II. Vedanānupassanā
Kathaṃ ca pana, bhikkhave, bhikkhu vedanāsu vedanānupassī viharati?
II. Observation of Vedanā
And furthermore, bhikkhus, how does a bhikkhu dwell observing vedanā in vedanā?
Idha,
bhikkhave, bhikkhu sukhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno ‘sukhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti; dukkhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno ‘dukkhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti; a·dukkham-a·sukhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno
‘a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā sukhaṃ
vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti;
nirāmisaṃ vā sukhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘nirāmisaṃ sukhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā dukkhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ
dukkhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti; nirāmisaṃ vā dukkhaṃ vedanaṃ
vedayamāno ‘nirāmisaṃ dukkhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā
a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ a·dukkham-a·sukhaṃ
vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti; nirāmisaṃ vā a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ
vedayamāno ‘nirāmisaṃ a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti.
Here,
bhikkhus, a bhikkhu, experiencing a sukha vedanā, undersands: “I am
experiencing a sukha vedanā”; experiencing a dukkha vedanā, undersands:
“I am experiencing a dukkha vedanā”; experiencing an adukkham-asukhā
vedanā, undersands: “I am experiencing a adukkham-asukhā vedanā”;
experiencing a sukha vedanā sāmisa, undersands: “I am experiencing a
sukha vedanā sāmisa”; experiencing a sukha vedanā nirāmisa, undersands:
“I am experiencing a sukha vedanā nirāmisa”; experiencing a dukkha
vedanā sāmisa, undersands: “I am experiencing a dukkha vedanā sāmisa”;
experiencing a dukkha vedanā nirāmisa, undersands: “I am experiencing a
dukkha vedanā nirāmisa”; experiencing an adukkham-asukhā vedanā sāmisa,
undersands: “I am experiencing a adukkham-asukhā vedanā sāmisa”;
experiencing an adukkham-asukhā vedanā nirāmisa, undersands: “I am
experiencing a adukkham-asukhā vedanā nirāmisa”.
Iti ajjhattaṃ vā
vedanāsu vedanānupassī viharati, bahiddhā vā vedanāsu vedanānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā vedanāsu vedanānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā vedanāsu viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
vedanāsu viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā vedanāsu viharati;
‘atthi vedanā’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke
upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu vedanāsu vedanānupassī
viharati.
Thus he dwells observing vedanā in vedanā internally,
or he dwells observing vedanā in vedanā externally, or he dwells
observing vedanā in vedanā internally and externally; he dwells
observing the samudaya of phenomena in vedanā, or he dwells observing
the passing away of phenomena in vedanā, or he dwells observing the
samudaya and passing away of phenomena in vedanā; or else, [realizing:]
“this is vedanā!” sati is present in him, just to the extent of mere
ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling to
anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing vedanā
in vedanā.
II. வேதனையை கூர்ந்த கவனித்தல்
மற்றும் இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, vedanā in vedanā வேதனையை வேதனையில் கூர்ந்த கவனித்து வாசம் செய்கிரார்?
இங்கு,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒரு sukha vedanā சுக வேதனையை
அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு சுக வேதனையை அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்: ஒரு dukkha vedanā துக்க வேதனையை அனுபவிக்கும்போது,
நான் ஒரு துக்க வேதனையை அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்: ஒரு
adukkham-asukhā vedanā அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை
அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு adukkham-asukhā vedanā அதுக்க-அசுக
(துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு sukhā
vedanā sāmisa சுக வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு
sukhā vedanā sāmisa சுக வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு sukhā vedanā nirāmisa சுக வேதனையை உணவை
மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு sukhā vedanā nirāmisa சுக
வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு dukkha
vedanā sāmisa துக்க வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான்
ஒரு dukkha vedanā sāmisa துக்க வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன்
என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு dukkha vedanā nirāmisa துக்க வேதனையை உணவை
மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு dukkha vedanā nirāmisa துக்க
வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு
adukkham-asukhā vedanā sāmisa அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை
மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு adukkham-asukhā vedanā sāmisa
அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு adukkham-asukhā vedanā nirāmisa அதுக்க-அசுக
(துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு
adukkham-asukhā vedanā nirāmisa அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை
உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:
இவ்வாறு
அவர் vedanā in vedanā வேதனையை வேதனையில் கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார், அல்லது வேதனையை வேதனைக்கு வெளியே கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார், அல்லது வேதனையை வேதனைக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம்
செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா
வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம்
செய்கிரார்.
31 07 2012 TUESDAY LESSON 684 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITYTipitaka network … his life, his acts, his words
sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka
— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
F. Navasivathika Pabba F. Section on the nine charnel grounds F. II. Vedanānupassanā
II. Observation of Vedanā - III. Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையை கூர்ந்து கவனித்தல்
>> Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
| III. Cittānupassanā
Kathaṃ ca pana, bhikkhave, bhikkhu citte cittānupassī viharati? |
|
|
Idha, bhikkhave, bhikkhu sa·rāgaṃ vā cittaṃ ‘sa·rāgaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·rāgaṃ vā cittaṃ ‘vīta·rāgaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·dosaṃ vā cittaṃ ‘sa·dosaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·dosaṃ vā cittaṃ ‘vīta·dosaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·mohaṃ vā cittaṃ ‘sa·mohaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·mohaṃ vā cittaṃ ‘vīta·mohaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, saṅkhittaṃ vā cittaṃ ‘saṅkhittaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vikkhittaṃ vā cittaṃ ‘vikkhittaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, mahaggataṃ vā cittaṃ ‘mahaggataṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·mahaggataṃ vā cittaṃ ‘a·mahaggataṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·uttaraṃ vā cittaṃ ‘sa·uttaraṃ cittaṃ’ ti pajānāti, an·uttaraṃ vā cittaṃ ‘an·uttaraṃ cittaṃ’ ti pajānāti, samāhitaṃ vā cittaṃ ‘samāhitaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·samāhitaṃ vā cittaṃ ‘a·samāhitaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vimuttaṃ vā cittaṃ ‘vimuttaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·vimuttaṃ vā cittaṃ ‘a·vimuttaṃ cittaṃ’ ti pajānāti. |
|
|
Iti ajjhattaṃ vā citte cittānupassī viharati, bahiddhā vā citte cittānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā citte cittānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati; ‘atthi cittaṃ’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu citte cittānupassī viharati. |
|
தமிழ்
III. Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையை கூர்ந்து கவனித்தல்
மற்றும்
இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம்
செய்கிரார்?
மற்றும் இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு,
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையை ” Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையாக” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையற்றதை, “Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை rāga
ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது
Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை “dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையை Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையாக” என புரிந்துகொள்கிரார்,”Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையற்றதை, Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை dosa
வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார், அல்லது Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கையை “Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கை” என புரிந்துகொள்கிரார்,”Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கையற்றதை, Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை moha
மருட்சி ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார், அல்லது ஒரு சேர்த்த
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு சேர்த்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு சிதறலான
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு
சிதறலான Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு
விரிவாக்கம் செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விரிவாக்கம் செய்த
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு விரிவாக்கம்
செய்யாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விரிவாக்கம் செய்யாத Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு மிக மேற்பட்ட Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை “ஒரு மிக மேற்பட்ட Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு மிக மேற்படாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு
மிக மேற்படாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு
திண்மையான Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு திண்மையான Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு திண்மையற்ற Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை “ஒரு திண்மையற்ற Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு விடுதலை செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
“ஒரு விடுதலை செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,
ஒரு விடுதலை செய்யாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விடுதலை செய்யாத
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்.
இவ்வாறு
அவர் Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில்
கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், அல்லது அதனுடைய அகநிலையை in Citta
மனம் அதனுடைய அகநிலையில் வெளியே கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார்;samudaya of phenomena புலன்களால் உணரத்தக்க தோற்றம் அதனுடைய
அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், புலன்களால் உணரத்தக்க
கழிதல் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், samudaya
and passing away of phenomena புலன்களால் உணரத்தக்க தோற்றம் மற்றும்
கழிதல் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார்,
இல்லாவிடில் “இது citta அகநிலை” என உணர்ந்து, sati விழிப்பு நிலை
அவருக்குள் வந்திருக்கிறது, சும்மா வெறும் ñāṇa ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும்
ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார். மற்றும் உலகத்தில்
சிறிதளவாவது பற்றிக்கொள்ளாது,அவ்வாறாக பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, Citta
மனம் அதனுடைய அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து
கவனித்து வாசம் செய்கிரார்.
Sutta Piṭaka-Digha Nikāya
சிறந்த வீடுபேற்றுநிலை குறிக்கோள் எய்தல் சவுகதநூலின் ஒரு பாகம் - எல்லாம் உணர்வுநிலையின் அடி எல்லை
DN 16 - (D ii 137)
Mahāparinibbāna Sutta
{excerpts}
— The last instructions —
[mahā-parinibbāna]
இந்த
சவுகதநூலின் ஒரு பாகம், புத்தரால், அவருடைய முடிவுறுதல் அப்புறம், அவருடைய
பின்பற்றுபவர்களின் நிமித்தம் கொடுக்கப்பட்ட பற்பல விதிமுறைகள்
கொய்சகமாக்கப்பட்டது. அவை, நமக்கு தற்காலத்தில் மிக முக்கிய இணைகோப்பு
விதிமுறைகளை உண்டாக்குகிறது.
This
sutta gathers various instructions the Buddha gave for the sake of his
followers after his passing away, which makes it be a very important set
of instructions for us nowadays.
Note: infobubbles on all Pali words except in section with light green background color
தம்மாதாஸங் நாம தம்மா பரியாயங் தெசஸ்ஸஸ்ஸாமி, யென ஸம்மங்காதொ ஆரியஸாவகொ ஆகன்கமாகொ அத்தனாவ அத்தானங் ப்யா-கரெய்ய: ‘கின்ன-நிரயொ-மி-கின்ன-திர்ச்சான-யொனி கின்ன-பெத்திவிஸயொ கின்’அபாய துக்கதி-வினிபாதொ, ஸோதாபன்னொ-ஹமஸ்மி அவினிபாதொ-தம்மொ நியதொ ஸம்போதி-பராயனொ’தி?
தமிழ்
(தம்மாவின் உருப்பளிங்கு)
நான்
Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை
வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka (புனிதமான
சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக
எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.
Dhammādāsaṃ
nāma dhamma-pariyāyaṃ desessāmi, yena samannāgato ariyasāvako
ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti?
(The Mirror of the Dhamma)
I
will expound the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.
Katamo
ca so, Ānanda, dhammādāso dhamma-pariyāyo, yena samannāgato ariyasāvako
ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti?
And
what, Ānanda, is that discourse on the Dhamma which is called
Dhammādāsa, possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can
declare of himself: ‘For me, there is no more niraya, no more
tiracchāna-yoni, no more pettivisaya, no more state of unhappiness, of
misfortune, of misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of
misery, certain of being destined to sambodhi?
மற்றும் என்ன,Ānanda
(ஆனந்தா),தம்மா மீது ஆன அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின்
உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய
விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka (புனிதமான சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர்
தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக எனக்கு, இன்னும் மேலும்
niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் tiracchāna-yoni ( மிருகம
சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya (ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்)
இல்லை,இன்னும் மேலும் பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான்
sotāpanna (புனல் பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து
விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi (முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர
இருத்தல் உறுதி தானே?
Idh’ānanda, ariyasāvako Buddhe aveccappasāda samannāgato hoti:
Here, Ānanda, an ariyasāvaka is endowed with Buddhe aveccappasāda:
இங்கு,ஆனந்தா,புனிதமான சீடர் Buddhe aveccappasāda (புத்தர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.
‘Itipi
so bhagavā arahaṃ sammāsambuddho vijjācaraṇasampanno sugato lokavidū
anuttaro purisadammasārathi satthā devamanussānaṃ buddho bhagavā’ ti.
Dhamme aveccappasāda samannāgato hoti:
He is endowed with Dhamme aveccappasāda:
Dhamme aveccappasāda:(தம்மா இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.
‘Svākkhāto bhagavatā dhammo sandiṭṭhiko akāliko ehipassiko opaneyyiko paccattaṃ veditabbo viññūhī’ ti.
Saṅghe aveccappasāda samannāgato hoti:
He is endowed with Saṅghe aveccappasāda:
Saṅghe aveccappasāda (சான்றோர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.
‘Suppaṭipanno
bhagavato sāvakasaṅgho, ujuppaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho,
ñāyappaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho, sāmīcippaṭipanno bhagavato
sāvakasaṅgho yadidaṃ cattāri purisayugāni aṭṭha purisapuggalā, esa
bhagavato sāvakasaṅgho āhuneyyo pāhuneyyo dakkhiṇeyyo añjalikaraṇīyo
anuttaraṃ puññakkhettaṃ lokassā’ ti.
Ariya-kantehi sīlehi samannāgato hoti
He is endowed with a sīla which is agreeable to the ariyas,
புனிதமானவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்க சீலராக குணிக்கப் படுகிரார்.
akhaṇḍehi acchiddehi asabalehi akammāsehi bhujissehi viññūpasatthehi aparāmaṭṭhehi samādhisaṃvattanikehi.
Ayaṃ
kho so, Ānanda, dhammādāso dhamma-pariyāyo, yena samannāgato
ariyasāvako ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti
This,
Ānanda, is the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.
இது, Ānanda (ஆனந்தா),தம்மா மீது ஆன
அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும்
தம்மாவை வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka
(புனிதமான சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக்
கொண்டால்:
’ஆக எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.
…
…
Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī.
Sato should you remain, bhikkhus, and sampajānos. This is our intruction to you.
Sato(கவனமான)
நீர் இருக்க வேண்டும்,bhikkhus (பிக்குக்கள்),மேலும் sampajānos(மாறா
இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்).இது தான் உமக்கு
எங்களுடைய போதனை.
Katha’ñca, bhikkhave, bhikkhu sato hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhu
And how, bhikkhus, is a bhikkhu sato? Here, bhikkhus, a bhikkhu
மற்றும் எப்படி,பிக்கு, பிக்குக்கள் sato (கவனமான) இருக்கிரார்? இங்கு,பிக்குக்கள், ஒரு பிக்கு
kāye
kāyānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ; vedanāsu vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno
satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; citte cittānupassī viharati
ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; dhammesu
dhammānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ.
Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sato hoti. Katha’ñca, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti? Idha, bhikkhave,
Thus, bhikkhus, is a bhikkhu sato. And how, bhikkhus, is a bhikkhu sampajāno? Here, bhikkhus,
இப்படி,பிக்குக்கள்,பிக்கு
sato (கவனமான) இருக்கிரார்.மற்றும் எப்படி,பிக்குக்கள், பிக்கு
sampajānos(மாறா இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்)ஆகிரார்?
இங்கு,பிக்குக்கள்,
bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī
hoti, ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite
sampajānakārī hoti, saṅghāṭipattacīvaradhāraṇe sampajānakārī hoti, asite
pīte khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccārapassāvakamme
sampajānakārī hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve
sampajānakārī hoti.
Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti. Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī ti.
Thus, bhikkhus, is a bhikkhu sampajāno. Sato should you remain, bhikkhus, and sampajānos. This is our intruction to you.
இப்படி,பிக்குக்கள்,பிக்கு
sampajānos(மாறா இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்)ஆகிரார்,Sato(கவனமான)
நீர் இருக்க வேண்டும்,பிக்குக்கள்,மற்றும்sampajānos(மாறா இயல்பு
அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்),இது தான் உமக்கு
எங்களுடைய போதனை.
…
…
–
Sabbaphāliphullā kho, Ānanda, yamakasālā akālapupphehi. Te tathāgatassa
sarīraṃ okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya.
Dibbānipi mandāravapupphāni antalikkhā papatanti, tāni tathāgatassa
sarīraṃ okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya.
Dibbānipi candanacuṇṇāni antalikkhā papatanti, tāni tathāgatassa sarīraṃ
okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya. Dibbānipi
tūriyāni antalikkhe vajjanti tathāgatassa pūjāya. Dibbānipi saṅgītāni
antalikkhe vattanti tathāgatassa pūjāya.
– Ananda, the twin sala
trees are in full bloom, though it is not the season of flowering. And
the blossoms rain upon the body of the Tathagata and drop and scatter
and are strewn upon it in worship of the Tathagata. And celestial coral
flowers and heavenly sandalwood powder from the sky rain down upon the
body of the Tathagata, and drop and scatter and are strewn upon it in
worship of the Tathagata. And the sound of heavenly voices and heavenly
instruments makes music in the air out of reverence for the Tathagata.
-ஆனந்தா,பூவா
பருவகாலமாக இருந்த போதிலும், இரட்டை sala (சாலா) மரங்கள் முழு மலர்ச்சி
அடைந்து இருக்கிறது. மற்றும் Tathagata (குறைபாடற்றவரை) வழிபாடு செய்தல்
போல் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பூமழை பொழிந்து, துளி சிதற,
இரத்தினப்பிரபையாகியது. மற்றும் தேவலோக பவழமலர்கள் மற்றும் சுவர்க்கத்தைச்
சேர்ந்த சந்தன மரத் தூள் வானத்தில் இருந்து மழை கீழ் நோக்கி Tathagata
(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பொழிந்து, மற்றும் Tathagata (குறைபாடற்றவரை)
வழிபாடு செய்தல் போல் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பூமழை பொழிந்தது.
மற்றும் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) போற்றுதலைக் காட்டுஞ் சமிக்கையால்
சுவர்க்கத்தைச் சேர்ந்த குரல் ஒலி மற்றும் இசைகருவிகள் காற்றுவெளியில்
வெளிப்படுத்தியது.
Na kho, Ānanda, ettāvatā Tathāgato sakkato vā
hoti garukato vā mānito vā pūjito vā apacito vā. Yo kho, Ānanda, bhikkhu
vā bhikkhunī vā upāsako vā upāsikā vā dhammānudhammappaṭipanno viharati
sāmīcippaṭipanno anudhammacārī, so Tathāgataṃ sakkaroti garuṃ karoti
māneti pūjeti apaciyati, paramāya pūjāya. Tasmātih’ānanda,
dhammānudhammappaṭipannā viharissāma sāmīcippaṭipannā
anudhammacārin’oti. Evañ’hi vo, Ānanda, sikkhitabba nti.
It is not
by this, Ānanda, that the Tathāgata is respected, venerated, esteemed,
paid homage and honored. But, Ananda, any bhikkhu or bhikkhuni, layman
or laywoman, remaining dhamm’ānudhamma’p'paṭipanna, sāmīci’p'paṭipanna,
living in accordance with the Dhamma, that one respects, venerates,
esteems, pays homage, and honors the Tathāgata with the most excellent
homage. Therefore, Ānanda, you should train yourselves thus: ‘We will
remain dhamm’ānudhamma’p'paṭipanna, sāmīci’p'paṭipanna, living in
accordance with the Dhamma’.
இதனால் மட்டும் அல்ல, ஆனந்தா,Tathagata
(குறைபாடற்றவரை) உபசரித்தது, மரியாதை செலுத்தியது, நன்குமதிக்கப் பட்டது,
மனந்திறந்த புகழுரைத்தது, கெளரவம் செலுத்தியது. ஆனால், ஆனந்தா, எந்த ஒரு
பிக்குவோ அல்லது பிக்குனியோ, உபாசகன் அல்லது
உபாசகி,dhamm’ānudhamma’p'paṭipanna, sāmīci’p'paṭipanna, தம்மாவிற்கு
பொருந்துமாறு பயிற்சிக்கிராரோ அவர் Tathagata (குறைபாடற்றவரை) உபசரித்தது,
மரியாதை செலுத்தி, நன்குமதித்து, மனந்திறந்த புகழுரைத்தது, கெளரவம்
செலுத்தி. மிக உயர்ந்த அளவு நேர்த்திவாய்ந்த மனந்திறந்த புகழுரையாற்றுவர்.
இதுக்காக, ஆனந்தா, நீங்கள், நீங்களாகவே பயிற்சித்தல் இதுதான்: நாங்கள்
dhamm’ānudhamma’p'paṭipanna, sāmīci’p'paṭipanna, தம்மாவிற்கு
பொருந்துமாறு வாழ்க்கை முறையில் தொடர்ந்திருப்போம்.
…
…
–
‘Siyā kho pan’ānanda, tumhākaṃ evam’assa: ‘atīta-satthukaṃ pāvacanaṃ,
natthi no satthā’ ti. Na kho pan’etaṃ, Ānanda, evaṃ daṭṭhabbaṃ. Yo vo,
Ānanda, mayā Dhammo ca Vinayo ca desito paññatto, so vo mam’accayena
satthā.
– ‘To some of you, Ānanda, it may occur thus: ‘The words of
the Teacher have ended, there is no longer a Teacher’. But this,
Ānanda, should not, be so considered. That, Ānanda, which I have taught
and made known to you as the Dhamma and the Vinaya, that will be your
Teacher after my passing away.
உங்கள் சிலர்ருக்கு, ஆனந்தா,இவ்வாறு நேரிடக் கூடும்:
கற்பிப்பவர்
வார்த்தைகள் தீர்ந்து விட்டது, இனி கற்பிப்பவர் இல்லை. ஆனால் இது,
ஆனந்தா, அவ்வாறு ஆலோசனை பண்ணப்படாது. அது, ஆனந்தா,எவை நான் பாடம் படிப்பிது
மற்றும் உங்களை அறிந்திருக்க செய்துமுடித்த Dhamma and Vinaya (தம்மாவும்
வினயாவும்) அது என்னுடைய இறப்புக்கு அப்பால் உங்களுடைய கற்பிப்பவராக
இருக்கும்.
…
…
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.
Note: infobubbles on all Pali words
Pāḷi
Uddesa
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba
II. Vedanānupassanā
English
Introduction
I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
Uddesa
Evaṃ me sutaṃ:
Introduction
Thus have I heard:
Ekaṃ samayaṃ bhagavā kurūsu viharati kammāsadhammaṃ nāma kurūnaṃ nigamo. Tatra kho bhagavā bhikkhū āmantesi:
On
one occasion, the Bhagavā was staying among the Kurus at Kammāsadhamma,
a market town of the Kurus. There, he addressed the bhikkhus:
– Bhikkhavo ti.
– Bhaddante ti te bhikkhū bhagavato paccassosuṃ. Bhagavā etad-avoca:
– Bhikkhus.
– Bhaddante answered the bhikkhus. The Bhagavā said:
–
Ekāyano ayaṃ, bhikkhave, maggo sattānaṃ visuddhiyā, soka-paridevānaṃ
samatikkamāya, dukkha-domanassānaṃ atthaṅgamāya, ñāyassa adhigamāya,
nibbānassa sacchikiriyāya, yadidaṃ cattāro satipaṭṭhānā.
– This,
bhikkhus, is the path that leads to nothing but the purification of
beings, the overcoming of sorrow and lamentation, the disappearance of
dukkha-domanassa, the attainment of the right way, the realization of
Nibbāna, that is to say the four satipaṭṭhānas.
Katame
cattāro? Idha, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati ātāpī
sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Vedanāsu
vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ. Citte cittānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā,
vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Dhammesu dhammānupassī viharati ātāpī
sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ.
Which four?
Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta
in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
Katha·ñ·ca,
bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati? Idha, bhikkhave, bhikkhu
arañña-gato vā rukkha-mūla-gato vā suññ’āgāra-gato vā nisīdati pallaṅkaṃ
ābhujitvā ujuṃ kāyaṃ paṇidhāya parimukhaṃ satiṃ upaṭṭhapetvā. So
sato’va assasati, sato’va passasati. Dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.
நான் இவ்வாறு கேட்டிருக்கேன்:
ஒரு
குறிப்பிட்டதறுவாயில், ஒரு கடைத்தெருவு நகரமான Kammāsadhamma
(கம்மாசதம்மா) வில், Kurus (பாரத்துவாசர்) இடையில் Bhagavā (பகவான்) தங்கி
இருந்தார்.
அவ்விடம், பிக்குக்களுக்கு அவர் உரை நிகழ்த்தினார்:
- பிக்குக்களுக்களா
- பிக்குக்களுக்கு Bhaddante (பந்த்தே) பதில் அளித்தார்.Bhagavā (பகவா) சொற்றார்:
-
இது, பிக்குக்களுக்களா,ஒன்றுமில்லை இனங்களை தூய்மைப்படுத்தும் பாதையில்
நடத்திச் செல்லும், துயரம் மற்றும் புலம்பலை முறியடித்து,
dukkha-domanassa(துக்கம்-துயரம்)மறைவு , Nibbāna(யாவுங் கடந்த நிலை
உணர்தல்) மெய்யாகக் காண்டல்,அதுதான் நான்கு பொருள்கள் கொண்ட
satipaṭṭhānas(விழிப்பு நிலை உளதாந்தன்மை) என கூறலாம்.
எந்த
நான்கு?இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு kāye kāyānupassī (உடலை உடல்
கண்காணிப்புடன்) கவனித்து வசிக்கிரார் ātāpī sampajāno satimā,வேறு
வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க
ஏகாந்தமாயிருக்கிரார்.வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி
எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக்க Vedanāsu vedanānupassī
உறுதலுணர்ச்சி கண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம்
நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக Citte cittānupassī viharati
ātāpī sampajāno satimā, சித்த நலம் கருதி ண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.
மனத்தால் இயக்கப்படுகிற அபூர்வமான வினயா(ஒழுக்கம்) காக்க வேறு
வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக்க
கண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.
I. Kāyānupassanā
A. Section on ānāpāna
And
how, bhikkhus, does a bhikkhu dwell observing kāya in kāya? Here,
bhikkhus, a bhikkhu, having gone to the forest or having gone at the
root of a tree or having gone to an empty room, sits down folding the
legs crosswise, setting kāya upright, and setting sati parimukhaṃ. Being
thus sato he breathes in, being thus sato he breathes out. Breathing in
long he understands: ‘I am breathing in long’; breathing out long he
understands: ‘I am breathing out long’; breathing in short he
understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short he
understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the whole
kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
மற்றும்
எப்படி,பிக்குக்களுக்களே,kāya in kāya (உடலில் உடலை கவனித்து வசிக்கிரார்?
இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு,காட்டுக்குச் சென்றோ அல்லது
மரத்தடிக்குச் சென்றோ அல்லது காலி அறைகுச் சென்றோ,காலை குறுக்காக
கீழ்நோக்கி மடித்துக்கொண்டு அமர்கிரார்,உடலை செங்குத்தாக
சரிசெய்துக்கொண்டு,மற்றும் sati parimukhaṃ. மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
சரிசெய்துக்கொள்கிரார். sato இவ்வாறு கவனமான மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
செலுத்துகிரார். மூச்சு நீண்டதாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே
செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் குறைவாக உள்ளே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே செலுத்தும்போது:நான்
குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு
kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: kāya-saṅkhāras
உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை உள்ளே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho bhamakāro vā bhamakār·antevāsī vā dīghaṃ vā añchanto
‘dīghaṃ añchāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā añchanto ‘rassaṃ añchāmī’ ti
pajānāti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.
Just
as, bhikkhus, a skillful turner or a turner’s apprentice, making a long
turn, understands: ‘I am making a long turn’; making a short turn, he
understands: ‘I am making a short turn’; in the same way, bhikkhus, a
bhikkhu, breathing in long, understands: ‘I am breathing in long’;
breathing out long he understands: ‘I am breathing out long’; breathing
in short he understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short
he understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling
the whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
சம்மதம்படி,பிக்குக்களுக்களே,திறமை
கடைசல்காரர் அல்லது கடைசல்காரின் தொழில் பழகுநர், ஒரு நீளமான சுழற்றுதல்
உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் நீளமான சுழற்றுதல் உருவாக்குகிறேன்’;ஒரு
குறைவான சுழற்றுதல் உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் குறைவான சுழற்றுதல்
உருவாக்குகிறேன்’;அவ்வழி,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு பிக்கு,மூச்சு நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான்
குறைவாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே
செலுத்தும்போது:நான் குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர்
தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும்
கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
kāya-saṅkhāras உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை
உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை
வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally,
or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing
kāya in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of
phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away
of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
B. Iriyāpatha Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu gacchanto vā ‘gacchāmī’ ti pajānāti, ṭhito
vā ‘ṭhitomhī’ ti pajānāti, nisinno vā ‘nisinnomhī’ ti pajānāti, sayāno
vā ‘sayānomhī’ ti pajānāti. Yathā yathā vā pan·assa kāyo paṇihito hoti,
tathā tathā naṃ pajānāti.
B. Section on postures
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while walking, understands: ‘I am walking’, or
while standing he understands: ‘I am standing’, or while sitting he
understands: ‘I am sitting’, or while lying down he understands: ‘I am
lying down’. Or else, in whichever position his kāya is disposed, he
understands it accordingly.
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு
பிக்கு, நடந்து செல்லும் பொழுது, ‘நான் நடந்து செல்கிறேன்’,என அவர்
அறிந்துகொள்கிறார்.அல்லது நின்று கொண்டிருக்கிற பொழுது, ‘நான் நின்று
கொண்டிருக்கிகிறேன்’, என அவர் அறிந்துகொள்கிறார்:அல்லது உட்கார்ந்திருக்கிற
பொழுது, ‘நான் உட்கார்ந்திருக்கிறேன்’, என அவர் அறிந்துகொள்கிறார்: அல்லது
படுத்திருத்திருக்கிற பொழுது, ‘நான் படுத்திருத்திருக்கிறேன்’,என அவர்
அறிந்துகொள்கிறார்: தவிர அவர் kāya உடல்அமர்வுநிலை எதுவாக தீர்வு
செய்கிறாரோ அதன்படிபுரிந்து கொள்கிறார்.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya
உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு
உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க
எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை
கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
C. Sampajāna Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī hoti,
ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite sampajānakārī
hoti, saṅghāṭi-patta-cīvara-dhāraṇe sampajānakārī hoti, asite pīte
khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccāra-passāva-kamme sampajānakārī
hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve sampajānakārī
hoti.
C. Section on sampajañña
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while approaching and while departing, acts with
sampajañña, while looking ahead and while looking around, he acts with
sampajañña, while bending and while stretching, he acts with sampajañña,
while wearing the robes and the upper robe and while carrying the bowl,
he acts with sampajañña, while eating, while drinking, while chewing,
while tasting, he acts with sampajañña, while attending to the business
of defecating and urinating, he acts with sampajañña, while walking,
while standing, while sitting, while sleeping, while being awake, while
talking and while being silent, he acts with sampajañña.
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு
பிக்கு, அணுகும் பொழுது மற்றும் விட்டு நீங்கும் பொழுது, sampajañña
நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார்,
முன் நோக்கி கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது மற்றும் எல்லாப் பக்கங்களிலும்
கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான
உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வளைக்கிற பொழுது மற்றும்
நெட்டிமுறியும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், பதவிக்குரிய நீண்ட மேலங்கி அணிந்து கொள்
பொழுது மற்றும் தளர்த்தியான மேலங்கி மற்றும் ஐயக்கடிஞை எடுத்துச் செல்லும்
பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு
செயல் படுகிரார், உண்ணும் பொழுது, குடிக்கும் பொழுது, மெல்லும் பொழுது,
சுவைக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வண்டலகற்றும் மற்றும் சிறுநீர் கழிக்கும்
பணி கவனிக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், நடந்து செல்கிறே பொழுது நின்று
கொண்டிருக்கிற பொழுது,
உட்கார்ந்திருக்கிற பொழுது, படுத்திருத்திருக்கிற
பொழுது, விழிதிருக்கிற பொழுது, உரையாடுகிற பொழுது, பேசாமலிருக்கிற பொழுது,
sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல்
படுகிரார்.
இவ்வாறு அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள்
கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார், அல்லது காயத்தை காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம்
செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா
வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம்
செய்கிரார்.
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
Puna ca·paraṃ,
bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ pādatalā adho kesa·matthakā,
taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa asucino paccavekkhati: ‘Atthi
imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ
vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ
udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ sedo medo assu vasā kheḷo
siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.
D. Section on Repulsiveness
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu considers this very body, from the soles of the
feet up and from the hair on the head down, which is delimited by its
skin and full of various kinds of impurities: “In this kāya, there are
the hairs of the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh,
tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen,
lungs, intestines, mesentery, stomach with its contents, feces, bile,
phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease, saliva, nasal mucus,
synovial fluid and urine.”
Seyyathāpi, bhikkhave, ubhatomukhā
putoḷi pūrā nānāvihitassa dhaññassa, seyyathidaṃ sālīnaṃ vīhīnaṃ
muggānaṃ māsānaṃ tilānaṃ taṇḍulānaṃ. Tamenaṃ cakkhumā puriso muñcitvā
paccavekkheyya: ‘Ime sālī ime vīhī, ime muggā, ime māsā, ime tilā, ime
taṇḍulā’ ti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ
pādatalā adho kesa·matthakā, taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa
asucino paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco
maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ
papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ
sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.
Just as if,
bhikkhus, there was a bag having two openings and filled with various
kinds of grain, such as hill-paddy, paddy, mung beans, cow-peas, sesame
seeds and husked rice. A man with good eyesight, having unfastened it,
would consider [its contents]: “This is hill-paddy, this is paddy, those
are mung beans, those are cow-peas, those are sesame seeds and this is
husked rice;” in the same way, bhikkhus, a bhikkhu considers this very
body, from the soles of the feet up and from the hair on the head down,
which is delimited by its skin and full of various kinds of impurities:
“In this kāya, there are the hairs of the head, hairs of the body,
nails, teeth, skin, flesh, tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart,
liver, pleura, spleen, lungs, intestines, mesentery, stomach with its
contents, feces, bile, phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease,
saliva, nasal mucus, synovial fluid and urine.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து
கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால் வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட
அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள்,
மெல்லியல் தோல், தசை, தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம்,
இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி, மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி,
இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல், மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம்,
வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர், மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ்
சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என
அறீவார்.
ஒருவேளை பிக்குக்களுக்களே,அங்கே ஒரு பை இரண்டு வாயில்கள்
உடையதாயிருப்பின், பல்வேறு வகைப்பட்ட தானியம், குன்று நெல் பயிர், நெல்
பயிர், பச்சைப்பருப்பு, மாட்டு பட்டாணி, எள்ளு விதை, தொலியல். ஒரு மனிதன்
நல்ல பார்வையாற்றல் உடையவராயிருத்தல் கட்டு அவிழ்க்கப் பட்டவுடன் ஆழ்ந்து
ஆராய விரும்பி ,”இது குன்று நெல் பயிர்,நெல் பயிர், பச்சைப்பருப்பு, மாட்டு
பட்டாணி, எள்ளு விதை, தொலியல்என அறீவார்.” அதே போல், பிக்குக்களுக்களே,
ஒரு பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால்
வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த
kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள், மெல்லியல் தோல், தசை,
தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம், இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி,
மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி, இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல்,
மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம், வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர்,
மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ் சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள
மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என அறீவார்.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
E. Dhātumanasikāra Pabba
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ
yathā·paṇihitaṃ dhātuso paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu
āpo·dhātū tejo·dhātū vāyo·dhātū’ ti.
E. Section on the Elements
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”
Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho goghātako vā goghātak·antevāsī vā gāviṃ vadhitvā
catu·mahā·pathe bilaso vibhajitvā nisinno assa; evameva kho, bhikkhave,
bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ yathā·paṇihitaṃ dhātuso
paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu āpo·dhātū tejo·dhātū
vāyo·dhātū’ ti.
Just as, bhikkhus, a skillful butcher or a
butcher’s apprentice, having killed a cow, would sit at a crossroads
cutting it into pieces; in the same way, bhikkhus, a bhikkhu reflects on
this very kāya, however it is placed, however it is disposed: “In this
kāya, there is the earth element, the water element, the fire element
and the air element.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
E. நாற்பெரும் பூதங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.
சம்மதம்போலே,பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பயிற்சி பெற்ற கசாப்புக்காரர் அல்லது ஒரு
கசாப்புக்காரரிடம் தொழில் பழகுநர்,ஒரு பசு கொல்லுஞ் செயல் உடையவராயிரருந்து,
ஒரு
குறுக்கு வீதி உட்கார்ந்து எப்படி வெட்டி எடுக்கப்பட்டதோ; அதே போன்றே,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
F. Navasivathika Pabba
(1)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ ekāha·mataṃ vā dvīha·mataṃ vā tīha·mataṃ vā uddhumātakaṃ
vinīlakaṃ vipubbaka·jātaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
F. Section on the nine charnel grounds
(1)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, one day dead, or two days dead or three days dead,
swollen, bluish and festering, he considers this very kāya: “This kāya
also is of such a nature, it is going to become like this, and is not
free from such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருஇந்தால், ஒரு நாள் இறந்த, அல்லது இரண்டு நாட்கள்
இறந்த, அல்லது மூன்று நாட்கள் இறந்த, வீங்கிய, சற்றே நீலமான மற்றும்
புரைத்துச் சீக்கொண்ட நிலையில், அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய
ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல்
உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும்
அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(2)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ kākehi vā khajjamānaṃ kulalehi vā khajjamānaṃ gijjhehi vā
khajjamānaṃ kaṅkehi vā khajjamānaṃ sunakhehi vā khajjamānaṃ byagghehi vā
khajjamānaṃ dīpīhi vā khajjamānaṃ siṅgālehi vā khajjamānaṃ vividhehi vā
pāṇaka·jātehi khajjamānaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(2)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, being eaten by crows, being eaten by hawks, being
eaten by vultures, being eaten by herons, being eaten by dogs, being
eaten by tigers, being eaten by panthers, being eaten by various kinds
of beings, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால்,காகங்களால் தின்னப்பட்டு, பருந்துகளால்
தின்னப்பட்டு, பிணந்தின்னிக் கழுகுகளால் தின்னப்பட்டு, நாரைகளால்
தின்னப்பட்டு, நாய்களால் தின்னப்பட்டு, புலிகளால் தின்னப்பட்டு,
சிறுத்தைகளால் தின்னப்பட்டு, பல்வேறு வகைப்பட்ட அசரீரிவஸ்துக்களால்
தின்னப்பட்டு, அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(3)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ sa·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(3)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton with flesh and blood, held together by tendons, he considers
this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to
become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசை மற்றும்
இரத்தத்துடன்,நரம்புகளால் ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான
kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு
இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக
இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(4)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ ni·maṃsa·lohita·makkhitaṃ
nhāru·sambandhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(4)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, a squeleton without flesh and smeared with blood, held
together by tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம் பூசப்பட்டு,
நரம்புகளால்
ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து
ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக
இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய
ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(5)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ apagata·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.
(5)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton without flesh nor blood, held together by tendons, he
considers this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is
going to become like this, and is not free from such a condition.”
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம் இல்லாமல்,
நரம்புகளால்
ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து
ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக
இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய
ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(6)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni apagata·sambandhāni disā vidisā vikkhittāni, aññena
hatth·aṭṭhikaṃ aññena pād·aṭṭhikaṃ aññena gopphak·aṭṭhikaṃ aññena
jaṅgh·aṭṭhikaṃ aññena ūru·ṭṭhikaṃ aññena kaṭi·ṭṭhikaṃ aññena
phāsuk·aṭṭhikaṃ aññena piṭṭh·iṭṭhikaṃ aññena khandh·aṭṭhikaṃ aññena
gīv·aṭṭhikaṃ aññena hanuk·aṭṭhikaṃ aññena dant·aṭṭhikaṃ aññena
sīsakaṭāhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.
(6)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, disconnected bones scattered here and there, here a
hand bone, there a foot bone, here an ankle bone, there a shin bone,
here a thigh bone, there a hip bone, here a rib, there a back bone, here
a spine bone, there a neck bone, here a jaw bone, there a tooth bone,
or there the skull, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், கழற்றபட்ட எலும்புகள் அங்குமிங்குமா சிதறலான,
இங்கே ஒரு கை எலும்பு, அங்கே ஒரு கால் எலும்பு, இங்கே ஒரு கணுக்கால்
எலும்பு, அங்கே ஒரு முழந்தாள் எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு
இடுப்பு எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு விலா எலும்பு, இங்கே
ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு முதுகு எலும்பு, இங்கே ஒரு தண்டெலும்பு, அங்கே
ஒரு கழுத்து எலும்பு, இங்கே ஒரு தாடை எலும்பு, அங்கே ஒரு பல் எலும்பு,
அல்லது அங்கே ஒரு மண்டை ஓடு என அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய
ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல்
உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும்
அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.
(7)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni setāni saṅkha·vaṇṇa·paṭibhāgāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.
(7)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, the bones whitened
like a seashell, he considers this very kāya: “This kāya also is of such
a nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kā
Surprise finds
The statue of the Buddha found on the Ariyalur-Lalgudi road, also in Tamil Nadu.
“These are surprise finds because Ramanathapuram, unlike Madurai district, is not very much noted for Jainism,” he said. Five months ago, Mr. Gandhirajan found an exquisite statue of the Buddha, about 10 km from Ariyalur on the Ariyalur-Lalgudi road in Tamil Nadu.
The statue of the Buddha found on the Ariyalur-Lalgudi road, also in Tamil Nadu.
Stylistically, it was an important sculpture, which belonged to the 11th century A.D. T. Arunraj, Deputy Superintending Archaeologist, Archaeological Survey of India (Chennai Circle), and Gandhirajan found an unfinished statue of the Buddha in a mound near Balasamudram village, near Andipatti. It belonged to the 11th century A.D. According to Mr. Arunraj, sculptures of Hindu deities and pot-sherds of the medieval period were found nearby.
Specialists in the study of Jainism and Buddhism including D. Ravikumar, Dalit Panthers of India legislator, and Mr. Gandhirajan said scores of sculptures of the Buddha, Adinatha and Mahavira were lying on fields in different parts of Tamil Nadu and they wanted the Government to protect them.
Mr. Ravikumar said a statue of the Buddha in the taluk office at Ariyalur and several sculptures of the Buddha at Panruti town disappeared recently. Two beautiful statues of the Buddha at Thyaganur near Salem were lying on a paddyfield, and another was inside a ruined structure at Peruncheri near Mayiladuthurai.
“All these will become easy targets for idol-lifting gangs. We are now celebrating the 2550th year of the Buddha attaining Pari Nirvana. The Centre has allotted funds for the celebrations. The Tamil Nadu Government should build structures around all these sculptures of the Budddha and Mahavira to protect them,” Mr. Ravikumar said.
Fatal error: Allowed memory size of 16777216 bytes exhausted (tried to allocate 149771 bytes) in /home/pegasus/SiteBlog-2.0.0-RELEASE_bundle/SiteBlog/wp-includes/functions-formatting.php on line 45