Free Online FOOD for MIND & HUNGER - DO GOOD 😊 PURIFY MIND.To live like free birds 🐦 🦢 🦅 grow fruits 🍍 🍊 🥑 🥭 🍇 🍌 🍎 🍉 🍒 🍑 🥝 vegetables 🥦 🥕 🥗 🥬 🥔 🍆 🥜 🎃 🫑 🍅🍜 🧅 🍄 🍝 🥗 🥒 🌽 🍏 🫑 🌳 🍓 🍊 🥥 🌵 🍈 🌰 🇧🇧 🫐 🍅 🍐 🫒Plants 🌱in pots 🪴 along with Meditative Mindful Swimming 🏊‍♂️ to Attain NIBBĀNA the Eternal Bliss.

Kushinara NIBBĀNA Bhumi Pagoda White Home, Puniya Bhumi Bengaluru, Prabuddha Bharat International.

Categories:

Search:

Archives:

Meta:

October 2018

M	T	W	T	F	S	S
« Sep		Nov »
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

10/18/18

LESSONS 2780 Fri 19 Oct. 2018 PRACTICE BUDDHA VACANA for PEACE (PBVP) N

Filed under: General
Posted by: site admin @ 7:01 pm

LESSONS 2780 Fri 19 Oct. 2018 PRACTICE BUDDHA VACANA for PEACE (PBVP) N

தமிழில் திரபிடக மூன்று தொகுப்புகள்TIPITAKA-ஸுத்தபிடக-Section-C-
from FREE ONLINE eNālāndā Research and
Practice UNIVERSITY through http://sarvajan.ambedkar.org

இந்த நூட்கள் வெளியீடு காட்சிமுறை உருவரைக்குறிப்பு தேவனாகரி எழுத்துப் பிரதியில் திபிடக முக்கூடைகளின் சஹ்ஹுவ ஸாக்யன (ஆறாவது மன்றம்) பதிப்பு.

This outline displays the publication of books in the Devan±gari-script edition of the
Chaμμha Saag±yana (Sixth Council) Tipiμaka. The names of the volumes are displayed in italics with the suffix “-p±1⁄4i” indicating
the volume is part of the root Tipiμaka, rather than commentarial literature. This outline lists the root volumes only.
Please note: These books are in P±li only, in Devan±gari script, and are not for sale.

No set of English translations is available. For further information please see: www.tipitaka.org

விநய பியுயக Vinaya Piμaka
(மூன்று மண்டலங்கள், 5 நூட்களாக அச்சடிக்கப்பட்டது)

(Three divisions, printed in 5 books)

1.ஸுத்த விபாக(ஒரு சர மண்டலம்) [பிக்குக்கள் மற்றும் பிக்குனிகளுக்கான தன்னகம் கொண்ட
விதிகளின் இரண்டு நூட்கள்]

Sutta Vibhaaga [two books containing rules for the bhikkhus and
bhikkhunis, outlining eight classes of offences]

திபிடக முக்கூடைகள்

Tipiμaka (three “baskets”)

ஸுத்த பியுயக

( ஐந்து திரட்டுகள்)

Sutta Piμaka

(Five nik±yas, or collections)

The
Sutta Piṭaka contains the essence of the Buddha’s teaching regarding
the Dhamma. It contains more than ten thousand suttas. It is divided in
five collections called Nikāyas (A multitude, assemblage; a collection; a
class, order, group; an association, fraternity, congregation; a house,
dwelling).

நெறி முறைக் கட்டளை ஆணைக் கூடை தம்மா பற்றி புத்தர்
கற்பித்த மெய்ம்மை சாறு நிரம்பியது. அது பதினாயிரம் விஞ்சி மிகுதியாக நெறி
முறைக் கட்டளை ஆணை நிரம்பியது. அது நிகாய ( ஒரு பேரெண்ணிக்கை,
ஒன்றுகூடுதல் ஒரு வகை, வரிசைமுறை, குவியல், ஓர் கூட்டமைப்பு,
பொதுநோக்கங்கள் கொண்ட, ஒருங்கு கூட்டுதல், ஒரு குடும்பமரபுக் குழு,
கருத்தூன்றி நீடித்த ) என அழைக்கப்படும் ஐந்து திரட்டுகளாக பிரிந்துள்ளது.

Dīgha Nikāya
[dīgha:
long] The Dīgha Nikāya gathers 34 of the longest discourses given by
the Buddha. There are various hints that many of them are late additions
to the original corpus and of questionable authenticity.

நீளமான நிகாய (திரட்டுகள்)
புத்தரால் கொடுக்கப்பட்ட 34 நீளமான போதனையுரைகள் கொய்சகமாக்கப்பட்டது.

Majjhima Nikāya
[majjhima:
medium] The Majjhima Nikāya gathers 152 discourses of the Buddha of
intermediate length, dealing with diverse matters.

மத்திம (நடுத்தரமான) நிகாய (திரட்டுகள்)

புத்தரால்
கொடுக்கப்பட்ட 152 மத்திம ( நடுத்தரமான நீட்சி ) பல்வேறு வகைப்பட்ட
விஷயங்கள் செயல் தொடர்பு உடன் போதனையுரைகள் கொய்சகமாக்கப்பட்டது.

Saṃyutta Nikāya
[samyutta:
group] The Saṃyutta Nikāya gathers the suttas according to their
subject in 56 sub-groups called saṃyuttas. It contains more than three
thousand discourses of variable length, but generally relatively short.

குவியல் நிகாய (திரட்டுகள்)

குவியல்
நிகாய (திரட்டுகள்) என அழைக்கப்படும் நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை அவற்றினுடைய
பொருளுக்கு ஏற்ப 56 பங்குவரி குவியலாக கொய்சகமாக்கப்பட்டது. அது மூவாயிரம்
விஞ்சி மிகுதியாக மாறும் தன்மையுள்ள நீளம் ஆனால் பெரும்பாலும் ஒப்பு
நோக்காக சுருக்கமான நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை நிரம்பியது.

Aṅguttara Nikāya
[aṅg:
factor | uttara: additionnal] The Aṅguttara Nikāya is subdivized in
eleven sub-groups called nipātas, each of them gathering discourses
consisting of enumerations of one additional factor versus those of the
precedent nipāta. It contains thousands of suttas which are generally
short.

கூடுதல் அங்கமான (ஆக்கக்கூறு) நிகாய (திரட்டுகள்)

இறங்குதல்
காரணி, கருத்தைக் கவர்கிற, கீழ் நோக்கி அல்லது ஏறத்தாழ தற்போதைக்கு
உதவுகிற என அழைக்கப்படும் பதினொன்று பங்குவரி, ஒவ்வொன்று
கொய்சகமாக்கப்பட்டது நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை கணக்கிடல் ஆக்கை ஒரு
குறிப்பிட்ட கூடுதல் ஆக்கக் கூறு எதிராக அவை முன்னோடி மாதிரி இறங்குதல்
காரணி. அது ஆயிரக்கணக்கான பெரும்பாலும் சுருக்கமான நெறி முறைக் கட்டளை ஆணை
நிரம்பியது. தன்னகம் கொண்டிரு

Khuddaka Nikāya
[khuddha: short,
small] The Khuddhaka Nikāya short texts and is considered as been
composed of two stratas: Dhammapada, Udāna, Itivuttaka, Sutta Nipāta,
Theragāthā-Therīgāthā and Jātaka form the ancient strata, while other
books are late additions and their authenticity is more questionable.

சுருக்கமான, சிறிய நிகாய (திரட்டுகள்)

சுருக்கமான,
சிறிய நிகாய (திரட்டுகள்) வாசகம் மற்றும் ஆலோசனை மிக்க மாதிரி தணிந்த
இரண்டு படுகைகள் : தம்மபத (ஒரு சமய சம்பந்தமான முற்றுத் தொடர் வாக்கியம் ,
மூன்று கூடைகள் நூட்கள் ஒன்றின் பெயர் , தம்மாவின் உடற்பகுதி அல்லது
பாகம்), உதான (வார்த்தைகளால்,
மேல்நோக்கிய பேரார்வம், ஆவல் கொண்ட அல்லது
மகிழ்ச்சி கூற்று, சொற்றொடர் , உணர்ச்சிமிக்க உறுதலுணர்ச்சி, மகிழ்ச்சி
அல்லது மனத்துயரம் இரண்டனுள் ஒன்று), இதிவுத்தக ( இது குத்தகனிகாய நான்காம்
புத்தகம் பெயர்), ஸுத்த ( ஒரு சரம், இழை ,: புத்தசமயம், சவுகதநூல் ஒரு
பாகம்; ஒரு விதி, நீதி வாக்கியம் இறங்குதல் காரணி),தேரகாத-தேரிகாத(
தேராக்களுக்கு உரியதானது), மற்றும் ஒரு சரடு ஜாதக ( பிறப்பு , பிறப்பிடம் ,
ஒரு பிறப்பு அல்லது : புத்தசமயம் விவேகம் வாழ்தல் , ஒரு ஜாதக, அல்லது
புத்தரின் முந்திய பிறப்பு கதைளில் ஒன்று.)

Sutta Piμaka

(Five nik±yas, or collections)

1. D2gha-nik±ya [34 suttas; 3 vaggas, or chapters (each a book)]
(1) S2lakkhandavagga-p±1⁄4i (13 suttas)
(2) Mah±vagga-p±1⁄4i (10 suttas)
(3) P±μikavagga-p±1⁄4i (11 suttas)

2. Majjhima-nik±ya [152 suttas;15 vaggas; divided in 3 books,
5 vaggas each, known as paoo±sa (‘fifty’)]

(1) M3lapaoo±ssa-p±1⁄4i (the ‘root’ fifty)
1. M3lapariy±yavagga (10 suttas)
2. S2han±davagga (10 suttas)
3. Tatiyavagga (10 suttas)

4. Mah±yamakavagga (10 suttas)

5. C31⁄4ayamakavagga (10 suttas)
(2) Majjhimapaoo±sa-p±1⁄4i (the ‘middle’ fifty)

6. Gahapati-vagga (10 suttas)
7. Bhikkhu-vagga (10 suttas)
8. Paribb±jaka-vagga (10 suttas)
9. R±ja-vagga (10 suttas)

10. Br±hmana-vagga (10 suttas)
(3) Uparipaoo±sa-p±1⁄4i (means ‘more than fifty’)

11. Devadaha-vagga (10 suttas)
12. Anupada-vagga (10 suttas)
13. Suññata-vagga (10 suttas)
14. Vibhaaga-vagga (12 suttas)
15. Sa1⁄4±yatana-vagga (10 suttas)

3. Sa1⁄2yutta-nik±ya [2,904 (7,762) suttas; 56 sa1⁄2yuttas; 5 vaggas; divided
into 6 books]

(1) Sag±thavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (11 sa1⁄2yuttas)
(2) Nid±navagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (10 sa1⁄2yuttas)
(3) Khandavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (13 sa1⁄2yuttas)
(4) Sa1⁄4±yatanavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (10 sa1⁄2yuttas)
(5) Mah±vagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i Vol I ( 6 sa1⁄2yuttas)
(6) Mah±vagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i Vol II ( 6 sa1⁄2yuttas)

4. Aaguttara-nik±ya [9,557 suttas; in11 nip±tas, or groups, arranged purely
numerically; each nip±ta has several vaggas; 10 or more suttas in
each vagga; 6 books]

(1) Eka-Duka-Tika-nipata-p±1⁄4i (ones, twos, threes)
(2) Catukka-nipata-p±1⁄4i (fours)
(3) Pañcaka-nipata-p±1⁄4i (fives)
(4) Chakka-Sattaka-nipata-p±1⁄4i (sixes, sevens)

(5) Aμμhaka-Navaka-nipata-p±1⁄4i (eights, nines)
(6) Dasaka-Ekadasaka-nipata-p±1⁄4i (tens, elevens)

5. Khuddaka-nik±ya [the collection of small books, a miscellaneous gather-
ing of works in 18 main sections; it includes suttas, compilations of
doctrinal notes, histories, verses, and commentarial literature that has
been incorporated into the Tipiμaka itself.; 12 books]

(1) Kuddhakap±tha,Dhammapada & Ud±na-p±1⁄4i

1. Kuddhakap±tha (nine short formulae and suttas, used as a training manual for
novice bhikkhus)
2. Dhammapada (most famous of all the books of the Tipiμaka; a collection of 423
verses in 26 vaggas)

3. Ud±na (in 8 vaggas, 80 joyful utterances of the Buddha, mostly in verses, with

some prose accounts of the circumstances that elicited the utterance)

(2) Itivuttaka, Suttanip±ta-p±1⁄4i
4. Itivuttaka (4 nip±tas, 112 suttas, each beginning, “iti vutta1⁄2 bhagavata” [thus was
said by the Buddha])
5. Suttanip±ta (5 vaggas; 71 suttas, mostly in verse; contains many of the best
known, most popular suttas of the Buddha

(3) Vim±navatthu, Petavatthu, Therag±th± & Therig±th±-p±1⁄4i
6. Vim±navatthu (Vim±na means mansion; 85 poems in 7 vaggas about acts of
merit and rebirth in heavenly realms)
7. Petavatthu (4 vaggas, 51 poems describing the miserable beings [petas] born in
unhappy states due to their demeritorious acts)
8. Therag±th± (verses of joy and delight after the attainment of arahatship from 264
elder bhikkhus; 107 poems, 1,279 g±thas)
9. Therig±th± (same as above, from 73 elder nuns; 73 poems, 522 g±thas)

(4) J±taka-p±1⁄4i, Vol. I
(5) J±taka-p±1⁄4i, Vol II

10. J±taka (birth stories of the Bodisatta prior to his birth as Gotama Buddha; 547
stories in verses, divided into nip±ta according to the number of verses required to
tell the story. The full J±taka stories are actually in the J±taka commentaries that
explain the story behind the verses.

(6) Mah±nidessa-p±1⁄4i
(7) C31⁄4anidessa-p±1⁄4i

11. Nidessa (commentary on two sections of Suttanip±ta)
Mah±nidessa: commentary on the 4th vagga
C31⁄4anidessa: commentary on the 5th vagga and

the Khaggavis±oa sutta of the 1st vagga
(8) Paμisambhid±magga-p±1⁄4i

12. Paμisambhid±magga (an abhidhamma-style detailed analysis of the Buddha’s
teaching, drawn from all portions of the Vin±ya and Sutta Piμakas; three vaggas,
each containing ten topics [kath±])

(9) Apad±na-p±1⁄4i, Vol. I
13. Apad±na (tales in verses of the former lives of 550 bhikkhus and 40 bhikkhunis)

(10) Apad±na, Buddhava1⁄2sa & Cariy±piμaka-p±1⁄4i

14. Buddhava1⁄2sa (the history of the Buddhas in which the Buddha, in answer to a
question from Ven. Sariputta, tells the story of the ascetic Sumedha and D2paakara
Buddha and the succeeding 24 Buddhas, including Gotama Buddha.)
15. Cariy±piμaka (35 stories from the J±taka arranged to illustrate the ten p±ram2)

(11) Nettippakarana, Peμakopadesa-p±1⁄4i

16. Nettippakarana (small treatise setting out methods for interpreting and explain-
ing canonical texts)
17. Peμakopadesa (treatise setting out methods for explaining and expanding the
teaching of the Buddha)

(12) Milindapañha-p±1⁄4i

18. Milinda-pañha (a record of the questions posed by King Milinda and the
answers by Ven. Nagasena; this debate took place ca. 500 years after the
mah±parinibb±na of the Buddha)

Abhidhamma Piμaka

[Seven sections of systematic, abstract exposition of all dhammas; printed in
12 books]

1. Dhammasaagao2
(enumeration of the dhammas)

(1) Dhammasaagao2-p±1⁄4i

2. Vibhaaga-p±1⁄42
(distinction or analysis of dhammas)

(2) Vibhaaga-p±1⁄42

3. Dh±tukath±
(discussion of elements; these 1st three sections form a trilogy that
must be digested as a basis for understanding Abhidhamma)

4. Puggalapaññatti
(designation of individuals; ten chapters: the 1st dealing with single
individuals, the 2nd with pairs, the 3rd with groups of three, etc.

(3) Dh±tukath±-Puggalapaññatti-p±1⁄42

5. Kath±vatthu-p±1⁄42
(points of controversy or wrong view; discusses the points raised and
settled at the 3rd council, held at the time of Aœoka’s reign, at Patna)

(4) Kath±vatthu-p±1⁄42

6. Yamaka-p±1⁄42
(book of pairs; a use of paired, opposing questions to resolve ambi-
guities and define precise usage of technical terms)

(5) Yamaka-p±1⁄42, Vol I
(6) Yamaka-p±1⁄42, Vol II
(7) Yamaka-p±1⁄42, Vol III

7. Paμμh±na
(book of relations; the elaboration of a scheme of 24 conditional
relations [paccaya] that forms a complete system for understanding
the mechanics of the entire universe of Dhamma)

(8) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol I
(9) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol II
(10) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol III
(11) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol IV
(12) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol V

(1) P±r±jika-p±1⁄4i Bhikku
p±r±jik± (expulsion) 4
saaghadises± (meetings of the Sangha) 13
aniyat± (indeterminate) 2
nissagiy± p±cittiy± (expiation with forfeiture) 30

(2) P±cittiya-p±1⁄4i
suddha p±cittiy± (ordinary expiation) 92
p±tidesaniy± (confession re: alms food) 4
sekhiya (concerning etiquette & decorum) 75
adhikaraoasamath± (legal process) 7

(concludes with bhikkuni vinaya rules) ______
227

Bhikkhuni

8
17
0
30

166
8
75
7
______
311

2. Khandaka [two books of rules and procedures]
(3) Mah±vagga-p±1⁄4i (10 sections [khandhakas]; begins with historical accounts of the

Buddha’s enlightenment, the first discourses and the early growth of the Sangha;
outlines the following rules governing the actions of the Sangha:
1. rules for admission to the order (upasampad±)
2. the uposatha meeting and recital of the p±timokkha

3. residence during the rainy season (vassa)
4. ceremony concluding the vassa, called pav±rao±
5. rules for articles of dress and furniture
6. medicine and food
7. annual distribution of robes (kaμhina)
8. rules for sick bhikkhus, sleeping and robe material
9. mode of executing proceedings of the Sangha
10. proceedings in cases of schism

(4) C31⁄4avagga-p±1⁄4i (or Cullavagga) (12 khandakas dealing with further rules and proce-
dures for institutional acts or functions, known as saaghakamma:
1. rules for dealing with offences that come before the Sangha
(saagh±disesa)

2. procedures for putting a bhikkhu on probation
3. procedures for dealing with accumulation of offences by a bhikkhu
4. rules for settling legal procedures in the Sangha
5. misc. rules for bathing, dress, etc.
6. dwellings, furniture, lodging, etc.
7. schisms
8. classes of bhikkhus and duties of teachers & novices
9. exclusion from the p±timokkha
10. the ordination and instruction of bhikkhunis
11. account of the 1st council at R±jagaha
12. account of the 2nd council at Ves±li

3. Pariv±ra-p±1⁄4i [a summary of the vinaya, arranged as a
catechism for instruction and examination]

(5) Pariv±ra-p±1⁄4i The fifth book of vinaya serves as a kind of manual enabling the reader
to make an analytical survey of the whole of Vinaya Piμaka.

Sutta Piṭaka -Digha Nikāya

DN 9 -
Poṭṭhapāda Sutta
{excerpt}
— The questions of Poṭṭhapāda —

Poṭṭhapāda asks various questions reagrding the nature of Saññā.

Note: plain texts

ஸஞ்யா
நு கொ பந்தெ பதமங் உப்பஜ்ஜதி, பச்சா ஞானங்? உதாஹு ஞானங் பதமங் உப்பஜ்ஜதி,
பச்சா ஸஞ்யா? உதாஹு ஸஞ்யா ச ஞானங்ச அபுபங் ஆசரிமங் உப்பஜ்ஜந்தி?’ தி.

Saññā nu kho bhante paṭhamaṃ uppajjati, pacchā ñāṇaṃ? Udāhu ñāṇaṃ
paṭhamaṃ uppajjati, pacchā saññā? Udāhu saññā ca ñāṇañca apubbaṃ
acarimaṃ uppajjantī?’ ti.

இப்பொழுது, பந்த்தே, எது முதலாவது எழும்புவது புலனுணர்வா,ஞானங் அடுத்ததா? அல்லது ஞானங் முதலாவது மற்றும் புலனுணர்வு அடுத்ததா? அல்லது ஒரே நேரத்தில் புலனுணர்வும் ஞானமும் எழும்புகிறதா?

Now, lord, does perception arise first, and knowledge after; or does
knowledge arise first, and perception after; or do perception &
knowledge arise simultaneously?  

ஸஞ்யா கொ பொத்தபாதப தமங் உப்பஜ்ஜதி பச்சா ஞானங். ஸன்யுப்பாதா ச பன ஞானுப்பாதொ ஹோதி. ஸொ ஏவங் பஜானாதி: இதப்பச்சாயா கிர மெ ஞானங் உதபாதிதி. இமினா கொ ஏதங் பொத்தபாத பரியாயென வேதிதப்பங், யதா ஸஞ்யா பதமங் உப்பஜ்ஜதி பச்சா ஞானங், ஸன்யுப்பாதொ ச பன ஞானுப்பாதொ ஹோதி’தி.

Saññā kho poṭṭhapāda paṭhamaṃ uppajjati pacchā ñāṇaṃ. Saññuppādā ca pana
ñāṇuppādo hoti. So evaṃ pajānāti: idappaccayā kira me ñāṇaṃ udapādīti.
Iminā kho etaṃ poṭṭhapāda pariyāyena veditabbaṃ, yathā saññā paṭhamaṃ
uppajjati pacchā ñāṇaṃ, saññuppādo ca pana ñāṇuppādo hotī’ ti.  

பொத்தபாத, முதலாவது
புலனுணர்வும் பின்னால் ஞானம் எழும்புகிறது.மற்றும் புலனுணர்வு
எழும்புகிறபோது ஞானம் எழும்புகிறது. ஒரு பிரித்தறியும் நிலை சார்ந்துள்ள
என்னுடைய இந்த ஞானம் எழும்பியது. இவ்வழியான வரம்பின் காரண ஆய்வால் ஒருவர்
எப்படி முதலாவது புலனுணர்வு எழும்புகிறது மற்றும் ஞானம் அடுத்து என்று உணர
முடியும் மற்றும் எவ்வாறு புலனுணர்வு எழும்பியதால், ஞானம் எழும்பிமயது
என்றும்.

Potthapada, perception arises first, and
knowledge after. And the arising of knowledge comes from the arising of
perception. One discerns, ‘It’s in dependence on this that my knowledge
has arisen.’ Through this line of reasoning one can realize how
perception arises first, and knowledge after, and how the arising of
knowledge comes from the arising of perception.
Sutta Piṭaka-Digha Nikāya

DN 16 - (D ii 137)
Mahāparinibbāna Sutta
{excerpts}
— The last instructions —
[mahā-parinibbāna]

This
sutta gathers various instructions the Buddha gave for the sake of his
followers after his passing away, which makes it be a very important set
of instructions for us nowadays.

Note: infobubbles on all Pali words except in section with light green background color

Dhammādāsaṃ
nāma dhamma-pariyāyaṃ desessāmi, yena samannāgato ariyasāvako
ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti.  
(The Mirror of the Dhamma)

I
will expound the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.
தமிழ்
(தம்மாவின் உருப்பளிங்கு)
நான்
Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை
வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka (புனிதமான
சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக
எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.

Katamo
ca so, Ānanda, dhammādāso dhamma-pariyāyo, yena samannāgato ariyasāvako
ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti?  
And
what, Ānanda, is that discourse on the Dhamma which is called
Dhammādāsa, possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can
declare of himself: ‘For me, there is no more niraya, no more
tiracchāna-yoni, no more pettivisaya, no more state of unhappiness, of
misfortune, of misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of
misery, certain of being destined to sambodhi?
மற்றும் என்ன,Ānanda
(ஆனந்தா),தம்மா மீது ஆன அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின்
உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய
விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka (புனிதமான சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர்
தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக எனக்கு, இன்னும் மேலும்
niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் tiracchāna-yoni ( மிருகம
சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya (ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்)
இல்லை,இன்னும் மேலும் பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான்
sotāpanna (புனல் பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து
விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi (முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர
இருத்தல் உறுதி தானே?

Idh’ānanda, ariyasāvako Buddhe aveccappasāda samannāgato hoti:

Here, Ānanda, an ariyasāvaka is endowed with Buddhe aveccappasāda:
இங்கு,ஆனந்தா,புனிதமான சீடர் Buddhe aveccappasāda (புத்தர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.

‘Itipi
so bhagavā arahaṃ sammāsambuddho vijjācaraṇasampanno sugato lokavidū
anuttaro purisadammasārathi satthā devamanussānaṃ buddho bhagavā’ ti. 
Dhamme aveccappasāda samannāgato hoti:
He is endowed with Dhamme aveccappasāda:
Dhamme aveccappasāda:(தம்மா இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.

‘Svākkhāto bhagavatā dhammo sandiṭṭhiko akāliko ehipassiko opaneyyiko paccattaṃ veditabbo viññūhī’ ti. 
Saṅghe aveccappasāda samannāgato hoti:
He is endowed with Saṅghe aveccappasāda:
Saṅghe aveccappasāda (சான்றோர் இடத்தில் தன்னம்பிக்கை)யாக குணிக்கப் படுகிரார்.

‘Suppaṭipanno
bhagavato sāvakasaṅgho, ujuppaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho,
ñāyappaṭipanno bhagavato sāvakasaṅgho, sāmīcippaṭipanno bhagavato
sāvakasaṅgho yadidaṃ cattāri purisayugāni aṭṭha purisapuggalā, esa
bhagavato sāvakasaṅgho āhuneyyo pāhuneyyo dakkhiṇeyyo añjalikaraṇīyo
anuttaraṃ puññakkhettaṃ lokassā’ ti. 
Ariya-kantehi sīlehi samannāgato hoti
He is endowed with a sīla which is agreeable to the ariyas,
புனிதமானவர்கள் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்க சீலராக குணிக்கப் படுகிரார்.

akhaṇḍehi acchiddehi asabalehi akammāsehi bhujissehi viññūpasatthehi aparāmaṭṭhehi samādhisaṃvattanikehi. 
Ayaṃ
kho so, Ānanda, dhammādāso dhamma-pariyāyo, yena samannāgato
ariyasāvako ākaṅkhamāno attanāva attānaṃ byā-kareyya: ‘khīṇa-nirayo-mhi
khīṇa-tiracchāna-yoni khīṇa-pettivisayo khīṇ’āpāya-duggati-vinipāto,
sotāpanno-hamasmi avinipāta-dhammo niyato sambodhi-parāyaṇo’ ti  
This,
Ānanda, is the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.  
இது, Ānanda (ஆனந்தா),தம்மா மீது ஆன
அந்த பிரசங்கம் Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும்
தம்மாவை வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka
(புனிதமான சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக்
கொண்டால்: ’ஆக எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.

…  
…  
Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī.  
Sato should you remain, bhikkhus, and sampajānos. This is our intruction to you.
 Sato(கவனமான)
நீர் இருக்க வேண்டும்,bhikkhus (பிக்குக்கள்),மேலும் sampajānos(மாறா
இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்).இது தான் உமக்கு
எங்களுடைய போதனை.

Katha’ñca, bhikkhave, bhikkhu sato hoti? Idha, bhikkhave, bhikkhu
And how, bhikkhus, is a bhikkhu sato? Here, bhikkhus, a bhikkhu
மற்றும் எப்படி,பிக்கு, பிக்குக்கள் sato (கவனமான) இருக்கிரார்? இங்கு,பிக்குக்கள், ஒரு பிக்கு

kāye
kāyānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ; vedanāsu vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno
satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; citte cittānupassī viharati
ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ; dhammesu
dhammānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ.

Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sato hoti. Katha’ñca, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti? Idha, bhikkhave,
Thus, bhikkhus, is a bhikkhu sato. And how, bhikkhus, is a bhikkhu sampajāno? Here, bhikkhus,

இப்படி,பிக்குக்கள்,பிக்கு
sato (கவனமான) இருக்கிரார்.மற்றும் எப்படி,பிக்குக்கள், பிக்கு
sampajānos(மாறா இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்)ஆகிரார்?
இங்கு,பிக்குக்கள்,

bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī
hoti, ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite
sampajānakārī hoti, saṅghāṭipattacīvaradhāraṇe sampajānakārī hoti, asite
pīte khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccārapassāvakamme
sampajānakārī hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve
sampajānakārī hoti.

Evaṃ kho, bhikkhave, bhikkhu sampajāno hoti. Sato, bhikkhave, bhikkhu vihareyya sampajāno. Ayaṃ vo amhākaṃ anusāsanī ti.  
Thus, bhikkhus, is a bhikkhu sampajāno. Sato should you remain, bhikkhus, and sampajānos. This is our intruction to you.
இப்படி,பிக்குக்கள்,பிக்கு
sampajānos(மாறா இயல்பு அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்)ஆகிரார்,Sato(கவனமான)
நீர் இருக்க வேண்டும்,பிக்குக்கள்,மற்றும்sampajānos(மாறா இயல்பு
அநித்தியத்தை பகுத்தறிதல்),இது தான் உமக்கு
எங்களுடைய போதனை.

…  
…
–
Sabbaphāliphullā kho, Ānanda, yamakasālā akālapupphehi. Te tathāgatassa
sarīraṃ okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya.
Dibbānipi mandāravapupphāni antalikkhā papatanti, tāni tathāgatassa
sarīraṃ okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya.
Dibbānipi candanacuṇṇāni antalikkhā papatanti, tāni tathāgatassa sarīraṃ
okiranti ajjhokiranti abhippakiranti tathāgatassa pūjāya. Dibbānipi
tūriyāni antalikkhe vajjanti tathāgatassa pūjāya. Dibbānipi saṅgītāni
antalikkhe vattanti tathāgatassa pūjāya.  
– Ananda, the twin sala
trees are in full bloom, though it is not the season of flowering. And
the blossoms rain upon the body of the Tathagata and drop and scatter
and are strewn upon it in worship of the Tathagata. And celestial coral
flowers and heavenly sandalwood powder from the sky rain down upon the
body of the Tathagata, and drop and scatter and are strewn upon it in
worship of the Tathagata. And the sound of heavenly voices and heavenly
instruments makes music in the air out of reverence for the Tathagata.
-ஆனந்தா,பூவா
பருவகாலமாக இருந்த போதிலும், இரட்டை sala (சாலா) மரங்கள் முழு மலர்ச்சி
அடைந்து இருக்கிறது. மற்றும் Tathagata (குறைபாடற்றவரை) வழிபாடு செய்தல்
போல் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பூமழை பொழிந்து, துளி சிதற,
இரத்தினப்பிரபையாகியது. மற்றும் தேவலோக பவழமலர்கள் மற்றும் சுவர்க்கத்தைச்
சேர்ந்த சந்தன மரத் தூள் வானத்தில் இருந்து மழை கீழ் நோக்கி Tathagata
(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பொழிந்து, மற்றும் Tathagata (குறைபாடற்றவரை)
வழிபாடு செய்தல் போல் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) உடல் மேலே பூமழை பொழிந்தது.
மற்றும் Tathagata(குறைபாடற்றவர்) போற்றுதலைக் காட்டுஞ் சமிக்கையால்
சுவர்க்கத்தைச் சேர்ந்த குரல் ஒலி மற்றும் இசைகருவிகள் காற்றுவெளியில்
வெளிப்படுத்தியது.

Na kho, Ānanda, ettāvatā Tathāgato sakkato vā
hoti garukato vā mānito vā pūjito vā apacito vā. Yo kho, Ānanda, bhikkhu
vā bhikkhunī vā upāsako vā upāsikā vā dhammānudhammappaṭipanno viharati
sāmīcippaṭipanno anudhammacārī, so Tathāgataṃ sakkaroti garuṃ karoti
māneti pūjeti apaciyati, paramāya pūjāya. Tasmātih’ānanda,
dhammānudhammappaṭipannā viharissāma sāmīcippaṭipannā
anudhammacārin’oti. Evañ’hi vo, Ānanda, sikkhitabba nti.  
It is not
by this, Ānanda, that the Tathāgata is respected, venerated, esteemed,
paid homage and honored. But, Ananda, any bhikkhu or bhikkhuni, layman
or laywoman, remaining dhamm’ānudhamma’p’paṭipanna, sāmīci’p’paṭipanna,
living in accordance with the Dhamma, that one respects, venerates,
esteems, pays homage, and honors the Tathāgata with the most excellent
homage. Therefore, Ānanda, you should train yourselves thus: ‘We will
remain dhamm’ānudhamma’p’paṭipanna, sāmīci’p’paṭipanna, living in
accordance with the Dhamma’.
இதனால் மட்டும் அல்ல, ஆனந்தா,Tathagata
(குறைபாடற்றவரை) உபசரித்தது, மரியாதை செலுத்தியது, நன்குமதிக்கப் பட்டது,
மனந்திறந்த புகழுரைத்தது, கெளரவம் செலுத்தியது. ஆனால், ஆனந்தா, எந்த ஒரு
பிக்குவோ அல்லது பிக்குனியோ, உபாசகன் அல்லது
உபாசகி,dhamm’ānudhamma’p’paṭipanna, sāmīci’p’paṭipanna, தம்மாவிற்கு
பொருந்துமாறு பயிற்சிக்கிராரோ அவர் Tathagata (குறைபாடற்றவரை) உபசரித்தது,
மரியாதை செலுத்தி, நன்குமதித்து, மனந்திறந்த புகழுரைத்தது, கெளரவம்
செலுத்தி. மிக உயர்ந்த அளவு நேர்த்திவாய்ந்த மனந்திறந்த புகழுரையாற்றுவர்.
இதுக்காக, ஆனந்தா, நீங்கள், நீங்களாகவே பயிற்சித்தல் இதுதான்: நாங்கள்
dhamm’ānudhamma’p’paṭipanna, sāmīci’p’paṭipanna, தம்மாவிற்கு
பொருந்துமாறு வாழ்க்கை முறையில் தொடர்ந்திருப்போம்.
…  
…  
–
‘Siyā kho pan’ānanda, tumhākaṃ evam’assa: ‘atīta-satthukaṃ pāvacanaṃ,
natthi no satthā’ ti. Na kho pan’etaṃ, Ānanda, evaṃ daṭṭhabbaṃ. Yo vo,
Ānanda, mayā Dhammo ca Vinayo ca desito paññatto, so vo mam’accayena
satthā.  
– ‘To some of you, Ānanda, it may occur thus: ‘The words of
the Teacher have ended, there is no longer a Teacher’. But this,
Ānanda, should not, be so considered. That, Ānanda, which I have taught
and made known to you as the Dhamma and the Vinaya, that will be your
Teacher after my passing away.  
உங்கள் சிலர்ருக்கு, ஆனந்தா,இவ்வாறு நேரிடக் கூடும்:
கற்பிப்பவர்
வார்த்தைகள் தீர்ந்து விட்டது, இனி கற்பிப்பவர் இல்லை. ஆனால் இது,
ஆனந்தா, அவ்வாறு ஆலோசனை பண்ணப்படாது. அது, ஆனந்தா,எவை நான் பாடம் படிப்பிது
மற்றும் உங்களை அறிந்திருக்க செய்துமுடித்த Dhamma and Vinaya (தம்மாவும்
வினயாவும்) அது என்னுடைய இறப்புக்கு அப்பால் உங்களுடைய கற்பிப்பவராக
இருக்கும்.
…  
…
DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]

This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.

Note: infobubbles on all Pali words

Pāḷi

Uddesa

I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba

II. Vedanānupassanā

English

Introduction

I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds

II. Observation of Vedanā

Uddesa

Evaṃ me sutaṃ:
Introduction

Thus have I heard:  
Ekaṃ samayaṃ bhagavā kurūsu viharati kammāsadhammaṃ nāma kurūnaṃ nigamo. Tatra kho bhagavā bhikkhū āmantesi:
On
one occasion, the Bhagavā was staying among the Kurus at Kammāsadhamma,
a market town of the Kurus. There, he addressed the bhikkhus:
– Bhikkhavo ti.
– Bhaddante ti te bhikkhū bhagavato paccassosuṃ. Bhagavā etad-avoca:  
– Bhikkhus.
– Bhaddante answered the bhikkhus. The Bhagavā said:  
–
Ekāyano ayaṃ, bhikkhave, maggo sattānaṃ visuddhiyā, soka-paridevānaṃ
samatikkamāya, dukkha-domanassānaṃ atthaṅgamāya, ñāyassa adhigamāya,
nibbānassa sacchikiriyāya, yadidaṃ cattāro satipaṭṭhānā.  
– This,
bhikkhus, is the path that leads to nothing but the purification of
beings, the overcoming of sorrow and lamentation, the disappearance of
dukkha-domanassa, the attainment of the right way, the realization of
Nibbāna, that is to say the four satipaṭṭhānas.

Katame
cattāro? Idha, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati ātāpī
sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Vedanāsu
vedanānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā, vineyya loke
abhijjhā-domanassaṃ. Citte cittānupassī viharati ātāpī sampajāno satimā,
vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ. Dhammesu dhammānupassī viharati ātāpī
sampajāno satimā, vineyya loke abhijjhā-domanassaṃ.
Which four?
Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta
in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.

I. Kāyānupassanā

A. Ānāpāna Pabba

Katha·ñ·ca,
bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī viharati? Idha, bhikkhave, bhikkhu
arañña-gato vā rukkha-mūla-gato vā suññ’āgāra-gato vā nisīdati pallaṅkaṃ
ābhujitvā ujuṃ kāyaṃ paṇidhāya parimukhaṃ satiṃ upaṭṭhapetvā. So
sato’va assasati, sato’va passasati. Dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.  

நான் இவ்வாறு கேட்டிருக்கேன்:

ஒரு
குறிப்பிட்டதறுவாயில், ஒரு கடைத்தெருவு நகரமான Kammāsadhamma
(கம்மாசதம்மா) வில், Kurus (பாரத்துவாசர்) இடையில் Bhagavā (பகவான்) தங்கி
இருந்தார்.

அவ்விடம், பிக்குக்களுக்கு அவர் உரை நிகழ்த்தினார்:
- பிக்குக்களுக்களா

- பிக்குக்களுக்கு Bhaddante (பந்த்தே) பதில் அளித்தார்.Bhagavā (பகவா) சொற்றார்:

-
இது, பிக்குக்களுக்களா,ஒன்றுமில்லை இனங்களை தூய்மைப்படுத்தும் பாதையில்
நடத்திச் செல்லும், துயரம் மற்றும் புலம்பலை முறியடித்து,
dukkha-domanassa(துக்கம்-துயரம்)மறைவு , Nibbāna(யாவுங் கடந்த நிலை
உணர்தல்) மெய்யாகக் காண்டல்,அதுதான் நான்கு பொருள்கள் கொண்ட
satipaṭṭhānas(விழிப்பு நிலை உளதாந்தன்மை) என கூறலாம்.

எந்த
நான்கு?இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு kāye kāyānupassī (உடலை உடல்
கண்காணிப்புடன்) கவனித்து வசிக்கிரார் ātāpī sampajāno satimā,வேறு
வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க
ஏகாந்தமாயிருக்கிரார்.வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி
எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக்க Vedanāsu vedanānupassī
உறுதலுணர்ச்சி கண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.வேறு வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம்
நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக Citte cittānupassī viharati
ātāpī sampajāno satimā, சித்த நலம் கருதி ண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.
மனத்தால் இயக்கப்படுகிற அபூர்வமான வினயா(ஒழுக்கம்) காக்க வேறு
வழியில்லாமல் பிரபஞ்சம் நோக்கி எச்சரிக்கையுடன் இருக்க ஏகாந்தமாயிருக்க
கண்காணிப்புடன் வசிக்கிரார்.

I. Kāyānupassanā

A. Section on ānāpāna

And
how, bhikkhus, does a bhikkhu dwell observing kāya in kāya? Here,
bhikkhus, a bhikkhu, having gone to the forest or having gone at the
root of a tree or having gone to an empty room, sits down folding the
legs crosswise, setting kāya upright, and setting sati parimukhaṃ. Being
thus sato he breathes in, being thus sato he breathes out. Breathing in
long he understands: ‘I am breathing in long’; breathing out long he
understands: ‘I am breathing out long’; breathing in short he
understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short he
understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the whole
kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
மற்றும்
எப்படி,பிக்குக்களுக்களே,kāya in kāya (உடலில் உடலை கவனித்து வசிக்கிரார்?
இங்கு பிக்குக்களுக்களா,ஒரு பிக்கு,காட்டுக்குச் சென்றோ அல்லது
மரத்தடிக்குச் சென்றோ அல்லது காலி அறைகுச் சென்றோ,காலை குறுக்காக
கீழ்நோக்கி மடித்துக்கொண்டு அமர்கிரார்,உடலை செங்குத்தாக
சரிசெய்துக்கொண்டு,மற்றும் sati parimukhaṃ. மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
சரிசெய்துக்கொள்கிரார். sato இவ்வாறு கவனமான மூச்சு உள்ளே அல்லது வெளியே
செலுத்துகிரார். மூச்சு நீண்டதாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே
செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் குறைவாக உள்ளே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே செலுத்தும்போது:நான்
குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு
kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: kāya-saṅkhāras
உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை உள்ளே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை வெளியே
செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho bhamakāro vā bhamakār·antevāsī vā dīghaṃ vā añchanto
‘dīghaṃ añchāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā añchanto ‘rassaṃ añchāmī’ ti
pajānāti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu dīghaṃ vā assasanto ‘dīghaṃ
assasāmī’ ti pajānāti; dīghaṃ vā passasanto ‘dīghaṃ passasāmī’ ti
pajānāti; rassaṃ vā assasanto ‘rassaṃ assasāmī’ ti pajānāti; rassaṃ vā
passasanto ‘rassaṃ passasāmī’ ti pajānāti; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī
assasissāmī’ ti sikkhati; ’sabba-kāya-paṭisaṃvedī passasissāmī’ ti
sikkhati; ‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ assasissāmī’ ti sikkhati;
‘passambhayaṃ kāya-saṅkhāraṃ passasissāmī’ ti sikkhati.  

Just
as, bhikkhus, a skillful turner or a turner’s apprentice, making a long
turn, understands: ‘I am making a long turn’; making a short turn, he
understands: ‘I am making a short turn’; in the same way, bhikkhus, a
bhikkhu, breathing in long, understands: ‘I am breathing in long’;
breathing out long he understands: ‘I am breathing out long’; breathing
in short he understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short
he understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling
the whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.

சம்மதம்படி,பிக்குக்களுக்களே,திறமை
கடைசல்காரர் அல்லது கடைசல்காரின் தொழில் பழகுநர், ஒரு நீளமான சுழற்றுதல்
உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் நீளமான சுழற்றுதல் உருவாக்குகிறேன்’;ஒரு
குறைவான சுழற்றுதல் உருவாக்குதல் குறிப்பறிது: ‘நான் குறைவான சுழற்றுதல்
உருவாக்குகிறேன்’;அவ்வழி,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு பிக்கு,மூச்சு நீண்டதாக
உள்ளே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என
அறிகிரார்.மூச்சு நீண்டதாக வெளியே செலுத்தும்போது: நான் நீண்டதாக வெளியே
செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக உள்ளே செலுத்தும்போது: நான்
குறைவாக உள்ளே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.மூச்சு குறைவாக வெளியே
செலுத்தும்போது:நான் குறைவாக வெளியே செலுத்துககின்றேன் என அறிகிரார்.அவர்
தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்: முழு kāya உடலை/காயாவையும்
கூருணர்ச்சியுடன்,நான் மூச்சை உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே
பயிற்சித்துகொள்கிரார்:முழு kāya உடலை/காயாவையும் கூருணர்ச்சியுடன்,நான்
மூச்சை வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:
kāya-saṅkhāras உடல்/காயா இச்சாசத்தியை அமைதி உண்டாக்கொண்டு.நான் மூச்சை
உள்ளே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:,நான் மூச்சை
வெளியே செலுத்துககின்றேன்:அவர் தானே பயிற்சித்துகொள்கிரார்:

Thus he dwells observing kāya in kāya internally,
or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing
kāya in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of
phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away
of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.  
இவ்வாறு அவர்
kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது
காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.

B. Iriyāpatha Pabba

Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu gacchanto vā ‘gacchāmī’ ti pajānāti, ṭhito
vā ‘ṭhitomhī’ ti pajānāti, nisinno vā ‘nisinnomhī’ ti pajānāti, sayāno
vā ‘sayānomhī’ ti pajānāti. Yathā yathā vā pan·assa kāyo paṇihito hoti,
tathā tathā naṃ pajānāti.  
B. Section on postures

Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while walking, understands: ‘I am walking’, or
while standing he understands: ‘I am standing’, or while sitting he
understands: ‘I am sitting’, or while lying down he understands: ‘I am
lying down’. Or else, in whichever position his kāya is disposed, he
understands it accordingly.  
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.  
மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு
பிக்கு, நடந்து செல்லும் பொழுது, ‘நான் நடந்து செல்கிறேன்’,என அவர்
அறிந்துகொள்கிறார்.அல்லது நின்று கொண்டிருக்கிற பொழுது, ‘நான் நின்று
கொண்டிருக்கிகிறேன்’, என அவர் அறிந்துகொள்கிறார்:அல்லது உட்கார்ந்திருக்கிற
பொழுது, ‘நான் உட்கார்ந்திருக்கிறேன்’, என அவர் அறிந்துகொள்கிறார்: அல்லது
படுத்திருத்திருக்கிற பொழுது, ‘நான் படுத்திருத்திருக்கிறேன்’,என அவர்
அறிந்துகொள்கிறார்: தவிர அவர் kāya உடல்அமர்வுநிலை எதுவாக தீர்வு
செய்கிறாரோ அதன்படிபுரிந்து கொள்கிறார்.

Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu abhikkante paṭikkante sampajānakārī hoti,
ālokite vilokite sampajānakārī hoti, samiñjite pasārite sampajānakārī
hoti, saṅghāṭi-patta-cīvara-dhāraṇe sampajānakārī hoti, asite pīte
khāyite sāyite sampajānakārī hoti, uccāra-passāva-kamme sampajānakārī
hoti, gate ṭhite nisinne sutte jāgarite bhāsite tuṇhībhāve sampajānakārī
hoti.  

C. Section on sampajañña

Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while approaching and while departing, acts with
sampajañña, while looking ahead and while looking around, he acts with
sampajañña, while bending and while stretching, he acts with sampajañña,
while wearing the robes and the upper robe and while carrying the bowl,
he acts with sampajañña, while eating, while drinking, while chewing,
while tasting, he acts with sampajañña, while attending to the business
of defecating and urinating, he acts with sampajañña, while walking,
while standing, while sitting, while sleeping, while being awake, while
talking and while being silent, he acts with sampajañña.  
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.  

மேலும்,பிக்குக்களுக்களே,ஒரு
பிக்கு, அணுகும் பொழுது மற்றும் விட்டு நீங்கும் பொழுது, sampajañña
நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார்,
முன் நோக்கி கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது மற்றும் எல்லாப் பக்கங்களிலும்
கவனித்துப் பார்க்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான
உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வளைக்கிற பொழுது மற்றும்
நெட்டிமுறியும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், பதவிக்குரிய நீண்ட மேலங்கி அணிந்து கொள்
பொழுது மற்றும் தளர்த்தியான மேலங்கி மற்றும் ஐயக்கடிஞை எடுத்துச் செல்லும்
பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு
செயல் படுகிரார், உண்ணும் பொழுது, குடிக்கும் பொழுது, மெல்லும் பொழுது,
சுவைக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், வண்டலகற்றும் மற்றும் சிறுநீர் கழிக்கும்
பணி கவனிக்கும் பொழுது,sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன்
நுணுகிக்கண்டு செயல் படுகிரார், நடந்து செல்கிறே பொழுது நின்று
கொண்டிருக்கிற பொழுது,
உட்கார்ந்திருக்கிற பொழுது, படுத்திருத்திருக்கிற
பொழுது, விழிதிருக்கிற பொழுது, உரையாடுகிற பொழுது, பேசாமலிருக்கிற பொழுது,
sampajañña நிரந்தரமான தீர்க்கமான உணருந்திறனுடன் நுணுகிக்கண்டு செயல்
படுகிரார்.

Puna ca·paraṃ,
bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ pādatalā adho kesa·matthakā,
taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa asucino paccavekkhati: ‘Atthi
imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ
vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ
udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ sedo medo assu vasā kheḷo
siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.  

D. Section on Repulsiveness

Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu considers this very body, from the soles of the
feet up and from the hair on the head down, which is delimited by its
skin and full of various kinds of impurities: “In this kāya, there are
the hairs of the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh,
tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen,
lungs, intestines, mesentery, stomach with its contents, feces, bile,
phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease, saliva, nasal mucus,
synovial fluid and urine.”  
Seyyathāpi, bhikkhave, ubhatomukhā
putoḷi pūrā nānāvihitassa dhaññassa, seyyathidaṃ sālīnaṃ vīhīnaṃ
muggānaṃ māsānaṃ tilānaṃ taṇḍulānaṃ. Tamenaṃ cakkhumā puriso muñcitvā
paccavekkheyya: ‘Ime sālī ime vīhī, ime muggā, ime māsā, ime tilā, ime
taṇḍulā’ ti; evameva kho, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ, uddhaṃ
pādatalā adho kesa·matthakā, taca·pariyantaṃ pūraṃ nānappakārassa
asucino paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye kesā lomā nakhā dantā taco
maṃsaṃ nhāru aṭṭhi aṭṭhimiñjaṃ vakkaṃ hadayaṃ yakanaṃ kilomakaṃ pihakaṃ
papphāsaṃ antaṃ antaguṇaṃ udariyaṃ karīsaṃ pittaṃ semhaṃ pubbo lohitaṃ
sedo medo assu vasā kheḷo siṅghāṇikā lasikā muttaṃ’ ti.  
Just as if,
bhikkhus, there was a bag having two openings and filled with various
kinds of grain, such as hill-paddy, paddy, mung beans, cow-peas, sesame
seeds and husked rice. A man with good eyesight, having unfastened it,
would consider [its contents]: “This is hill-paddy, this is paddy, those
are mung beans, those are cow-peas, those are sesame seeds and this is
husked rice;” in the same way, bhikkhus, a bhikkhu considers this very
body, from the soles of the feet up and from the hair on the head down,
which is delimited by its skin and full of various kinds of impurities:
“In this kāya, there are the hairs of the head, hairs of the body,
nails, teeth, skin, flesh, tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart,
liver, pleura, spleen, lungs, intestines, mesentery, stomach with its
contents, feces, bile, phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease,
saliva, nasal mucus, synovial fluid and urine.”

மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து
கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால் வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட
அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள்,
மெல்லியல் தோல், தசை, தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம்,
இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி, மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி,
இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல், மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம்,
வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர், மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ்
சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என
அறீவார்.

ஒருவேளை பிக்குக்களுக்களே,அங்கே ஒரு பை இரண்டு வாயில்கள்
உடையதாயிருப்பின், பல்வேறு வகைப்பட்ட தானியம், குன்று நெல் பயிர், நெல்
பயிர், பச்சைப்பருப்பு, மாட்டு பட்டாணி, எள்ளு விதை, தொலியல். ஒரு மனிதன்
நல்ல பார்வையாற்றல் உடையவராயிருத்தல் கட்டு அவிழ்க்கப் பட்டவுடன் ஆழ்ந்து
ஆராய விரும்பி ,”இது குன்று நெல் பயிர்,நெல் பயிர், பச்சைப்பருப்பு, மாட்டு
பட்டாணி, எள்ளு விதை, தொலியல்என அறீவார்.” அதே போல், பிக்குக்களுக்களே,
ஒரு பிக்கு, இதே உடம்பில்,உச்சைந்தலை முடியிலிருந்து கீழ்நோக்கி உள்ளங்கால்
வரை, மெல்லிய தோல் மற்றும் பல்வேறு வகைப்பட்ட அசுத்தம் நிறைந்த, ‘இந்த
kāya, உடம்பு தலை முடி, உடம்புமுடி, நகம், பற்கள், மெல்லியல் தோல், தசை,
தசை நாண், எலும்பு, எலும்புச்சோறு, சிறுநீரகம், இதயம், கல்லீரல்,மார்புவரி,
மண்ணீரல், சுவாசப்பை,குடல், குடல்தாங்கி, இரைப்பை அதனுடைய உள்ளடங்கல்,
மலம், பித்தநீர், கபம், சீழ், இரத்தம், வியர்வை, கொழுப்பு, கண்ணீர்,
மசகிடு, உமிழ்நீர், மூக்குச்சளி, உயவுநீர்மஞ் சார்ந்த நீர்த்தன்மையுள்ள
மற்றும் சிறுநீர் அதன் வரம்பிடலில் உள்ளது என அறீவார்.

E. Dhātumanasikāra Pabba

Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ
yathā·paṇihitaṃ dhātuso paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu
āpo·dhātū tejo·dhātū vāyo·dhātū’ ti.  

E. Section on the Elements

Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”  

Seyyathāpi,
bhikkhave, dakkho goghātako vā goghātak·antevāsī vā gāviṃ vadhitvā
catu·mahā·pathe bilaso vibhajitvā nisinno assa; evameva kho, bhikkhave,
bhikkhu imam·eva kāyaṃ yathā·ṭhitaṃ yathā·paṇihitaṃ dhātuso
paccavekkhati: ‘Atthi imasmiṃ kāye pathavī·dhātu āpo·dhātū tejo·dhātū
vāyo·dhātū’ ti.  
Just as, bhikkhus, a skillful butcher or a
butcher’s apprentice, having killed a cow, would sit at a crossroads
cutting it into pieces; in the same way, bhikkhus, a bhikkhu reflects on
this very kāya, however it is placed, however it is disposed: “In this
kāya, there is the earth element, the water element, the fire element
and the air element.”

E. நாற்பெரும் பூதங்கள் மேலான பிரிவு
மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.

சம்மதம்போலே,பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பயிற்சி பெற்ற கசாப்புக்காரர் அல்லது ஒரு
கசாப்புக்காரரிடம் தொழில் பழகுநர்,ஒரு பசு கொல்லுஞ் செயல் உடையவராயிரருந்து,
ஒரு
குறுக்கு வீதி உட்கார்ந்து எப்படி வெட்டி எடுக்கப்பட்டதோ; அதே போன்றே,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, எவ்வகையிலேனும் அதை வைத்திருந்த போதும்,
எவ்வகையிலேனும் அதை அப்புறப்படுத்த போதும், இந்த உடல்/காயம் பிரதிபலிக்க
இந்த :”உடல்/காயத்தில் ,நிலவுலகம் மெய்ம்மூலம், தண்ணீர் மெய்ம்மூலம்,
நெருப்பு மெய்ம்மூலம், காற்று மெய்ம்மூலம் இருக்கிறது.

 
F. Navasivathika Pabba

(1)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ ekāha·mataṃ vā dvīha·mataṃ vā tīha·mataṃ vā uddhumātakaṃ
vinīlakaṃ vipubbaka·jātaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho
kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.  
F. Section on the nine charnel grounds

(1)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, one day dead, or two days dead or three days dead,
swollen, bluish and festering, he considers this very kāya: “This kāya
also is of such a nature, it is going to become like this, and is not
free from such a condition.”  

F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு

மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருஇந்தால், ஒரு நாள் இறந்த, அல்லது இரண்டு நாட்கள்
இறந்த, அல்லது மூன்று நாட்கள் இறந்த, வீங்கிய, சற்றே நீலமான மற்றும்
புரைத்துச் சீக்கொண்ட நிலையில், அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய
ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல்
உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும்
அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī
viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால்,காகங்களால் தின்னப்பட்டு, பருந்துகளால்
தின்னப்பட்டு, பிணந்தின்னிக் கழுகுகளால் தின்னப்பட்டு, நாரைகளால்
தின்னப்பட்டு, நாய்களால் தின்னப்பட்டு, புலிகளால் தின்னப்பட்டு,
சிறுத்தைகளால் தின்னப்பட்டு, பல்வேறு வகைப்பட்ட அசரீரிவஸ்துக்களால்
தின்னப்பட்டு, அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசை மற்றும்
இரத்தத்துடன்,நரம்புகளால் ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான
kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு
இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக
இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார். 
(4)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ ni·maṃsa·lohita·makkhitaṃ
nhāru·sambandhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.  
(4)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, a squeleton without flesh and smeared with blood, held
together by tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”  
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம் பூசப்பட்டு,
நரம்புகளால்
ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து
ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக
இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய
ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார். 
(5)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ apagata·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.  
(5)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton without flesh nor blood, held together by tendons, he
considers this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is
going to become like this, and is not free from such a condition.”  
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.  
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம் இல்லாமல்,
நரம்புகளால்
ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து
ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக
இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய
ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

(6)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni apagata·sambandhāni disā vidisā vikkhittāni, aññena
hatth·aṭṭhikaṃ aññena pād·aṭṭhikaṃ aññena gopphak·aṭṭhikaṃ aññena
jaṅgh·aṭṭhikaṃ aññena ūru·ṭṭhikaṃ aññena kaṭi·ṭṭhikaṃ aññena
phāsuk·aṭṭhikaṃ aññena piṭṭh·iṭṭhikaṃ aññena khandh·aṭṭhikaṃ aññena
gīv·aṭṭhikaṃ aññena hanuk·aṭṭhikaṃ aññena dant·aṭṭhikaṃ aññena
sīsakaṭāhaṃ, so imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo
evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’ ti.  
(6)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, disconnected bones scattered here and there, here a
hand bone, there a foot bone, here an ankle bone, there a shin bone,
here a thigh bone, there a hip bone, here a rib, there a back bone, here
a spine bone, there a neck bone, here a jaw bone, there a tooth bone,
or there the skull, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”  
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati,
bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye
kāyānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati,
na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.

மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப்
பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், கழற்றபட்ட எலும்புகள் அங்குமிங்குமா சிதறலான,
இங்கே ஒரு கை எலும்பு, அங்கே ஒரு கால் எலும்பு, இங்கே ஒரு கணுக்கால்
எலும்பு, அங்கே ஒரு முழந்தாள் எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு
இடுப்பு எலும்பு, இங்கே ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு விலா எலும்பு, இங்கே
ஒரு தொடை எலும்பு, அங்கே ஒரு முதுகு எலும்பு, இங்கே ஒரு தண்டெலும்பு, அங்கே
ஒரு கழுத்து எலும்பு, இங்கே ஒரு தாடை எலும்பு, அங்கே ஒரு பல் எலும்பு,
அல்லது அங்கே ஒரு மண்டை ஓடு என அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய
ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல்
உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும்
அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.
 
இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார்.   
(7)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni setāni saṅkha·vaṇṇa·paṭibhāgāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.  
(7)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, the bones whitened
like a seashell, he considers this very kāya: “This kāya also is of such
a nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”  
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kā

22 X 2012

10 07 2012 TUESDAY LESSON 663 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY

TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons

(7)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, the bones whitened
like a seashell, he considers this very kāya: “This kāya also is of such
a nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”  
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.

மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால்,எலும்புகள் கடல்நுரை போல் வெண்மையாக இருந்தால், அவர் இந்த
மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட
அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி
ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு
வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

(8)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni puñja·kitāni terovassikāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.  
(8)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, heaped up bones over a
year old, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”  
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.

மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால்,எலும்புகள் ஒரு ஆண்டுக்கு மேலே பழையதாகி குவியல் போல்
இருந்தால், அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த
kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது,
அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு
கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

(9)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhikāni pūtīni cuṇṇaka·jātāni, so imam·eva kāyaṃ
upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī evaṃ·an·atīto’
ti.  
(9)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was
seeing a dead body, cast away in a charnel ground, rotten bones reduced
to powder, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”  
Iti ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā
kāye kāyānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati,
vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī
vā kāyasmiṃ viharati; ‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā
hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na
ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye
kāyānupassī viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.

மேலும்,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு
பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு இருப்பதைப் பார்த்துக்
கொண்டிருந்தால்,சீரழிந்த எலும்புகள் பொடியாகி இருந்தால், அவர் இந்த
மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட
அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி
ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாட்டு
வரம்புகளற்ற நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

________________________________________________________________________________________
II. Vedanānupassanā

Kathaṃ ca pana, bhikkhave, bhikkhu vedanāsu vedanānupassī viharati?  

II. Observation of Vedanā

And furthermore, bhikkhus, how does a bhikkhu dwell observing vedanā in vedanā?  
Idha,
bhikkhave, bhikkhu sukhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno ‘sukhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti; dukkhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno ‘dukkhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti; a·dukkham-a·sukhaṃ vā vedanaṃ vedayamāno
‘a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā sukhaṃ
vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti;
nirāmisaṃ vā sukhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘nirāmisaṃ sukhaṃ vedanaṃ
vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā dukkhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ
dukkhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti; nirāmisaṃ vā dukkhaṃ vedanaṃ
vedayamāno ‘nirāmisaṃ dukkhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti. Sāmisaṃ vā
a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayamāno ‘sāmisaṃ a·dukkham-a·sukhaṃ
vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti; nirāmisaṃ vā a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ
vedayamāno ‘nirāmisaṃ a·dukkham-a·sukhaṃ vedanaṃ vedayāmī’ ti pajānāti.  
Here,
bhikkhus, a bhikkhu, experiencing a sukha vedanā, undersands: “I am
experiencing a sukha vedanā”; experiencing a dukkha vedanā, undersands:
“I am experiencing a dukkha vedanā”; experiencing an adukkham-asukhā
vedanā, undersands: “I am experiencing a adukkham-asukhā vedanā”;
experiencing a sukha vedanā sāmisa, undersands: “I am experiencing a
sukha vedanā sāmisa”; experiencing a sukha vedanā nirāmisa, undersands:
“I am experiencing a sukha vedanā nirāmisa”; experiencing a dukkha
vedanā sāmisa, undersands: “I am experiencing a dukkha vedanā sāmisa”;
experiencing a dukkha vedanā nirāmisa, undersands: “I am experiencing a
dukkha vedanā nirāmisa”; experiencing an adukkham-asukhā vedanā sāmisa,
undersands: “I am experiencing a adukkham-asukhā vedanā sāmisa”;
experiencing an adukkham-asukhā vedanā nirāmisa, undersands: “I am
experiencing a adukkham-asukhā vedanā nirāmisa”.  
Iti ajjhattaṃ vā
vedanāsu vedanānupassī viharati, bahiddhā vā vedanāsu vedanānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā vedanāsu vedanānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā vedanāsu viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
vedanāsu viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā vedanāsu viharati;
‘atthi vedanā’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke
upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu vedanāsu vedanānupassī
viharati.    
Thus he dwells observing vedanā in vedanā internally,
or he dwells observing vedanā in vedanā externally, or he dwells
observing vedanā in vedanā internally and externally; he dwells
observing the samudaya of phenomena in vedanā, or he dwells observing
the passing away of phenomena in vedanā, or he dwells observing the
samudaya and passing away of phenomena in vedanā; or else, [realizing:]
“this is vedanā!” sati is present in him, just to the extent of mere
ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling to
anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing vedanā
in vedanā.

II. வேதனையை கூர்ந்த கவனித்தல்

மற்றும் இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, vedanā in vedanā வேதனையை வேதனையில் கூர்ந்த கவனித்து வாசம் செய்கிரார்?

இங்கு,
பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒரு sukha vedanā சுக வேதனையை
அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு சுக வேதனையை அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்: ஒரு dukkha vedanā துக்க வேதனையை அனுபவிக்கும்போது,
நான் ஒரு துக்க வேதனையை அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்: ஒரு
adukkham-asukhā vedanā அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை
அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு adukkham-asukhā vedanā அதுக்க-அசுக
(துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு sukhā
vedanā sāmisa சுக வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு
sukhā vedanā sāmisa சுக வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு sukhā vedanā nirāmisa சுக வேதனையை உணவை
மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு sukhā vedanā nirāmisa சுக
வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு dukkha
vedanā sāmisa துக்க வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான்
ஒரு dukkha vedanā sāmisa துக்க வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன்
என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு dukkha vedanā nirāmisa துக்க வேதனையை உணவை
மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு dukkha vedanā nirāmisa துக்க
வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு
adukkham-asukhā vedanā sāmisa அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை
மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு adukkham-asukhā vedanā sāmisa
அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை மனப்பற்றுடன் அனுபவிக்றேன் என
புரிந்துகொள்கிரார்:ஒரு adukkham-asukhā vedanā nirāmisa அதுக்க-அசுக
(துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்கும்போது, நான் ஒரு
adukkham-asukhā vedanā nirāmisa அதுக்க-அசுக (துக்க-சுகமற்ற) வேதனையை
உணவை மனப்பற்றறுடன் அனுபவிக்றேன் என புரிந்துகொள்கிரார்:

இவ்வாறு
அவர் vedanā in vedanā வேதனையை வேதனையில் கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார், அல்லது வேதனையை வேதனைக்கு வெளியே கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார், அல்லது வேதனையை வேதனைக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம்
செய்கிரார்;புலன்களால் உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
மற்றும் புலன்களால் உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம்
செய்கிரார்; இல்லாவிடில் எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா
வெறும் ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம்
செய்கிரார்.
31 07 2012 TUESDAY LESSON 684 FREE ONLINE eNālāndā Research and Practice UNIVERSITY
up a levelTipitaka network … his life, his acts, his words

sabbe satta bhavantu sukhi-tatta
TIPITAKA
TIPITAKA AND TWELVE DIVISIONS
Brief historical background
Sutta Pitaka
Vinaya Pitaka
Abhidhamma Pitaka
Twelve Divisions of Buddhist Canons
Nine Divisions of Buddhist Canons
Sutta Piṭaka

— The basket of discourses —Mahāsatipaṭṭhāna Sutta (DN 22) {excerpt} - all infobubbles— Attendance on awareness —Kāyānupassanā
F. Navasivathika Pabba F. Section on the nine charnel grounds F. II. Vedanānupassanā
II. Observation of Vedanā - III. Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையை கூர்ந்து கவனித்தல்

>> Sutta Piṭaka >> Digha Nikāya

DN 22 - (D ii 290)

Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[ mahā+satipaṭṭhāna ]
This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.

Note: infobubbles on all Pali words

Pāḷi

Uddesa
I. Kāyānupassanā

A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba

II. Vedanānupassanā

III. Cittānupassanā

IV. Dhammānupassanā

A. Nīvaraṇa Pabba
B. Khandha Pabba
C. Āyatana Pabba
D. Bojjhaṅga Pabba

English

Introduction
I. Observation of Kāya

A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds

II. Observation of Vedanā

III. Observation of Citta

IV. Observation of Dhammas

A. Section on the Nīvaraṇas
B. Section on the Khandhas
C. Section on the Sense Spheres
D. Section on the Bojjhaṅgas

III. Cittānupassanā

Kathaṃ ca pana, bhikkhave, bhikkhu citte cittānupassī viharati?

III. Observation of Citta

And furthermore, bhikkhus, how does a bhikkhu dwell observing citta in citta?

Idha, bhikkhave, bhikkhu sa·rāgaṃ vā cittaṃ ‘sa·rāgaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·rāgaṃ vā cittaṃ ‘vīta·rāgaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·dosaṃ vā cittaṃ ‘sa·dosaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·dosaṃ vā cittaṃ ‘vīta·dosaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·mohaṃ vā cittaṃ ‘sa·mohaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vīta·mohaṃ vā cittaṃ ‘vīta·mohaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, saṅkhittaṃ vā cittaṃ ‘saṅkhittaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vikkhittaṃ vā cittaṃ ‘vikkhittaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, mahaggataṃ vā cittaṃ ‘mahaggataṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·mahaggataṃ vā cittaṃ ‘a·mahaggataṃ cittaṃ’ ti pajānāti, sa·uttaraṃ vā cittaṃ ‘sa·uttaraṃ cittaṃ’ ti pajānāti, an·uttaraṃ vā cittaṃ ‘an·uttaraṃ cittaṃ’ ti pajānāti, samāhitaṃ vā cittaṃ ‘samāhitaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·samāhitaṃ vā cittaṃ ‘a·samāhitaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, vimuttaṃ vā cittaṃ ‘vimuttaṃ cittaṃ’ ti pajānāti, a·vimuttaṃ vā cittaṃ ‘a·vimuttaṃ cittaṃ’ ti pajānāti.

Here, bhikkhus, a bhikkhu understands citta with rāga as “citta with rāga“, or he understands citta without rāga as “citta without rāga“, or he understands citta with dosa as “citta with dosa“, or he understands citta without dosa as “citta without dosa“, or he understands citta with moha as “citta with moha“, or he understands citta without moha as “citta without moha“, or he understands a collected citta as “a collected citta“, or he understands a scattered citta as “a scattered citta“, or he understands an expanded citta as “an expanded citta“, or he understands an unexpanded citta as “an unexpanded citta“, or he understands a surpassable citta as “a surpassable citta“, or he understands an unsurpassable citta as “an unsurpassable citta“, or he understands a concentrated citta as “a concentrated citta“, or he understands an unconcentrated citta as “an unconcentrated citta“, or he understands a liberated citta as “a liberated citta“, or he understands an unliberated citta as “an unliberated citta“.

Iti ajjhattaṃ vā citte cittānupassī viharati, bahiddhā vā citte cittānupassī viharati, ajjhatta-bahiddhā vā citte cittānupassī viharati; samudaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā cittasmiṃ viharati; ‘atthi cittaṃ’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya, a·nissito ca viharati, na ca kiñci loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu citte cittānupassī viharati.

Thus he dwells observing citta in citta internally, or he dwells observing citta in citta externally, or he dwells observing citta in citta internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in citta, or he dwells observing the passing away of phenomena in citta, or he dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in citta; or else, [realizing:] “this is citta!” sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing citta in citta.

தமிழ் 
III. Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையை கூர்ந்து கவனித்தல்

மற்றும்
இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம்
செய்கிரார்?

மற்றும் இப்போது எவ்வாறு பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு,
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையை ” Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையாக” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை rāga ஆர்வ வேட்கையற்றதை, “Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை rāga
ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது

Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை “dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையை Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையாக” என புரிந்துகொள்கிரார்,”Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை dosa வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையற்றதை, Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை dosa
வெறுப்பு ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார், அல்லது Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கையை “Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கை” என புரிந்துகொள்கிரார்,”Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை moha மருட்சி ஆர்வ வேட்கையற்றதை, Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை moha
மருட்சி ஆர்வ வேட்கையற்றது” என புரிந்துகொள்கிரார், அல்லது ஒரு சேர்த்த
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு சேர்த்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு சிதறலான
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு
சிதறலான Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு
விரிவாக்கம் செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விரிவாக்கம் செய்த
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு விரிவாக்கம்
செய்யாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விரிவாக்கம் செய்யாத Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு மிக மேற்பட்ட Citta மனம்
அதனுடைய அகநிலை “ஒரு மிக மேற்பட்ட Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு மிக மேற்படாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு
மிக மேற்படாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு
திண்மையான Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு திண்மையான Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார், ஒரு திண்மையற்ற Citta மனம் அதனுடைய
அகநிலை “ஒரு திண்மையற்ற Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என
புரிந்துகொள்கிரார்,அல்லது ஒரு விடுதலை செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை
“ஒரு விடுதலை செய்த Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்,
ஒரு விடுதலை செய்யாத Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை “ஒரு விடுதலை செய்யாத
Citta மனம் அதனுடைய அகநிலை” என புரிந்துகொள்கிரார்.

இவ்வாறு
அவர் Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில்
கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், அல்லது அதனுடைய அகநிலையை in Citta
மனம் அதனுடைய அகநிலையில் வெளியே கூர்ந்த கவனித்து வாசம்
செய்கிரார்;samudaya of phenomena புலன்களால் உணரத்தக்க தோற்றம் அதனுடைய
அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், புலன்களால் உணரத்தக்க
கழிதல் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார், samudaya
and passing away of phenomena புலன்களால் உணரத்தக்க தோற்றம் மற்றும்
கழிதல் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து கவனித்து வாசம் செய்கிரார்,
இல்லாவிடில் “இது citta அகநிலை” என உணர்ந்து, sati விழிப்பு நிலை
அவருக்குள் வந்திருக்கிறது, சும்மா வெறும் ñāṇa ஓர்அளவு ஞானம் மற்றும்
ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார். மற்றும் உலகத்தில்
சிறிதளவாவது பற்றிக்கொள்ளாது,அவ்வாறாக பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, Citta
மனம் அதனுடைய அகநிலையை in Citta மனம் அதனுடைய அகநிலையில் கூர்ந்து
கவனித்து வாசம் செய்கிரார்.

Sutta Piṭaka-Digha Nikāya

சிறந்த வீடுபேற்றுநிலை குறிக்கோள் எய்தல் சவுகதநூலின் ஒரு பாகம் - எல்லாம் உணர்வுநிலையின் அடி எல்லை

DN 16 - (D ii 137)
Mahāparinibbāna Sutta
{excerpts}
— The last instructions —
[mahā-parinibbāna]

இந்த
சவுகதநூலின் ஒரு பாகம், புத்தரால், அவருடைய முடிவுறுதல் அப்புறம், அவருடைய
பின்பற்றுபவர்களின் நிமித்தம் கொடுக்கப்பட்ட பற்பல விதிமுறைகள்
கொய்சகமாக்கப்பட்டது. அவை, நமக்கு தற்காலத்தில் மிக முக்கிய இணைகோப்பு
விதிமுறைகளை உண்டாக்குகிறது.

This
sutta gathers various instructions the Buddha gave for the sake of his
followers after his passing away, which makes it be a very important set
of instructions for us nowadays.

Note: infobubbles on all Pali words except in section with light green background color

தம்மாதாஸங் நாம தம்மா பரியாயங் தெசஸ்ஸஸ்ஸாமி, யென ஸம்மங்காதொ ஆரியஸாவகொ ஆகன்கமாகொ அத்தனாவ அத்தானங் ப்யா-கரெய்ய: ‘கின்ன-நிரயொ-மி-கின்ன-திர்ச்சான-யொனி கின்ன-பெத்திவிஸயொ கின்’அபாய துக்கதி-வினிபாதொ, ஸோதாபன்னொ-ஹமஸ்மி அவினிபாதொ-தம்மொ நியதொ ஸம்போதி-பராயனொ’தி?

தமிழ்

(தம்மாவின் உருப்பளிங்கு)

நான்
Dhammādāsa (தம்மாவின் உருப்பளிங்கு) என கருதப்படும் தம்மாவை
வியாக்கியானம் பண்ண பிரசங்கம் செய்ய விரும்புகிரேன்,ariyasāvaka (புனிதமான
சீடர்)ஆக ஆட்கொண்டு,ஒருவேளை அவர் தானே விரும்பி உறுதியாக்கிக் கொண்டால்:
‘ஆக
எனக்கு, இன்னும் மேலும் niraya (நரகம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
tiracchāna-yoni ( மிருகம சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும் pettivisaya
(ஆவிகள் சாம்ராஜ்யம்) இல்லை,இன்னும் மேலும்
பாக்கியவீனம்,துரதிருஷ்டம்,துக்கம், நிலை இல்லை, நான் sotāpanna (புனல்
பிரவேசி), இயற்கையாக துக்க நிலையில் இருந்து விடுவிக்கப்பட்டவன்,sambodhi
(முழுக்க தூக்கத்திலிருந்து விழிப்பு) ஆக சேர இருத்தல் உறுதி.

(The Mirror of the Dhamma)

Idh’ānanda, ariyasāvako Buddhe aveccappasāda samannāgato hoti:

This sutta is widely considered as a the main reference for meditation practice.

Note: infobubbles on all Pali words

Pāḷi

Uddesa

I. Kāyānupassanā
A. Ānāpāna Pabba
B. Iriyāpatha Pabba
C. Sampajāna Pabba
D. Paṭikūlamanasikāra Pabba
E. Dhātumanasikāra Pabba
F. Navasivathika Pabba

II. Vedanānupassanā

English

Introduction

I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds

II. Observation of Vedanā

Uddesa

Evaṃ me sutaṃ:
Introduction

I. Kāyānupassanā

A. Ānāpāna Pabba

நான் இவ்வாறு கேட்டிருக்கேன்:

அவ்விடம், பிக்குக்களுக்கு அவர் உரை நிகழ்த்தினார்:
- பிக்குக்களுக்களா

- பிக்குக்களுக்கு Bhaddante (பந்த்தே) பதில் அளித்தார்.Bhagavā (பகவா) சொற்றார்:

I. Kāyānupassanā

A. Section on ānāpāna

B. Iriyāpatha Pabba

C. Section on sampajañña

D. Section on Repulsiveness

E. Dhātumanasikāra Pabba

E. Section on the Elements

 
F. Navasivathika Pabba

F. ஒன்பது இடுகாடு நிலத்தளங்கள் மேலான பிரிவு

இவ்வாறு
அவர் kāya in kāya உடல்/காயத்தை காயதுக்குள் கண்காணி வாசம் செய்கிரார்,
அல்லது காயத்தை காயதுக்கு வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார், அல்லது காயத்தை
காயதுக்கு உள்ளே மற்றும் வெளியே கண்காணி வாசம் செய்கிரார்;புலன்களால்
உணரத்தக்க எழுச்சி கண்காணி வாசம் செய்கிரார், மற்றும் புலன்களால்
உணரத்தக்கதை கடந்துசெல்லுவதை கண்காணித்து வாசம் செய்கிரார்; இல்லாவிடில்
எச்சரிக்கையாயிருக்கிற உணர் உடனிருக்கிறதை,சும்மா வெறும் ஓர்அளவு ஞானம்
மற்றும் ஓர்அளவு paṭissati என எண்ணி பற்றறு வாசம் செய்கிரார். 
(5)
Puna
ca·paraṃ, bhikkhave, bhikkhu seyyathāpi passeyya sarīraṃ sivathikāya
chaḍḍitaṃ aṭṭhika·saṅkhalikaṃ apagata·maṃsa·lohitaṃ nhāru·sambandhaṃ, so
imam·eva kāyaṃ upasaṃharati: ‘ayaṃ pi kho kāyo evaṃ·dhammo evaṃ·bhāvī
evaṃ·an·atīto’ ti.  
(5)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as
if he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, a
squeleton without flesh nor blood, held together by tendons, he
considers this very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is
going to become like this, and is not free from such a condition.”  
Iti
ajjhattaṃ vā kāye kāyānupassī viharati, bahiddhā vā kāye kāyānupassī
viharati, ajjhatta-bahiddhā vā kāye kāyānupassī viharati;
samudaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati, vaya-dhamm·ānupassī vā
kāyasmiṃ viharati, samudaya-vaya-dhamm·ānupassī vā kāyasmiṃ viharati;
‘atthi kāyo’ ti vā pan·assa sati paccupaṭṭhitā hoti, yāvadeva
ñāṇa·mattāya paṭissati·mattāya,{1} a·nissito ca viharati, na ca kiñci
loke upādiyati. Evam·pi kho, bhikkhave, bhikkhu kāye kāyānupassī
viharati.    
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or he
dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.  
மேலும், பிக்குக்களுக்களே, ஒரு பிக்கு, ஒருவேளை அவர் தொலைவான இடத்தில் ஒரு பிரேதம் இடுகாடு நிலத்தளத்தில் எறியப்பட்டு
இருப்பதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால், ஒரு மனித எலும்புக் கூடு தசைகளில்லாமல் மற்றும் இரத்தம் இல்லாமல்,
நரம்புகளால்
ஒன்றாய் பிடிக்கப்பட்டு,அவர் இந்த மெய்ம்மூலமான kāya உடல்/காய ஆழ்ந்து
ஆராய: “இந்த kāya உடல்/காய கூட அவ்வகைப்பட்ட ஒரு இயற்கை ஆற்றல் உடையதாக
இருக்கிறது, அதுவும் இப்படி ஆகத்தொடங்கு போக இருக்கிறது, மற்றும் அத்தகைய
ஒரு கட்டுப்பாட்டு வரம்புகளற்ற
நிலைமை இருந்து வேறல்ல.

comments (0)

LESSONS 2777, 2778,2779 Tue, Wed, Thu 18, 17, 18 Oct. 2018 PRACTICE BUDDHA VACANA for PEACE (PBVP) NOT SAME (DGBM)

Filed under: General
Posted by: site admin @ 10:25 am

LESSONS 2777, 2778,2779 Tue, Wed, Thu 18, 17, 18 Oct. 2018 PRACTICE BUDDHA VACANA for PEACE (PBVP) NOT SAME (DGBM)
http://roundtableindia.co.in/index.php?option=com_content&view=article&id=1150:why-dhamma-chakra-parivartan-deen-on-14-oct-reasons-a-celebration&catid=94&Itemid=65

http://roundtableindia.co.in/

http://roundtableindia.co.in/index.php?option=com_content&view=article&id=1150:why-dhamma-chakra-parivartan-deen-on-14-oct-reasons-a-celebration&catid=94:history&Itemid=65

Wishing you all on the occasion of Dhamma Chakra Parivartan Deen - 14 Oct in the remembrance of Sunday 14 Oct 1956. Keep Rising, Keep Growing and Keep moving Babasaheb’s mission ahead and ahead till all our downtrodden brothers and sisters secure their human rights.
Some of the facts which many people wanted to know. [ I had concluded the same points during the discussion of this issue on oct 2004 at BC and other yahoo forums ]

1. Dr. Babasaheb has started celebrating Buddha Jayanti since 1950 but never ever said anything about “Ashoka & VijayaDashmi” .

2. Dr. Babasaheb has written volumes of literature ( published/un- published ) but never ever mentioned anything about “Ashoka VijayaDashmi” .

3. Dr. Babasaheb has declared officially on Sept 23rd, 1956 to all Janata that he is going to take Buddhism on Sunday 14th Oct 1956. He has given interview to PTI ( Press Trust of India ) on 23rd Sept saying…On “Dasara” day he is going to embrace Buddhism. It is to be noted that Babasaheb has said “Dasara” word but not “Ashok VijayaDashmi” .

4. Babasaheb initially decided to take Buddhism on Buddha Jayanti which comes in month of May every year and that year(1956) 2500 was getting completed. Due to unavoidable circumstances and insistence of Nagpur group, the place has been shifted to Nagpur and the committee decided to hold program in such a way that MAXIMUM people should come for the same.
So being chosen as a Sunday it was not guaranteeing that everyone will get holiday on this. Because , during that time frame many of our people used to work in MILLS and in farms. When the organizing team learned that, on Dasara all the mills and other private firms are going to be closed, they decided to choose that day as Schools, Colleges, Government, Private firms will be closed. This will ensure that MAXIMUM people can attend this function.

5. Babasaheb has given speech on Oct 15, 1956 around 2 hours. I believe any one can say 2 hours is big enough to think and talk about anything he wanted to say to his people. He has explained the importance of choosing Nagpur but has not said any single word about “ASHOKA” nor “VIJAYDASHMI” . Any logical person could think rationally that, Babasaheb is known to be master of HISTORY and how can he forget to give any little importance of “ASHOKA” and “VIJAYADASHMI” if at all it is TRUE ???
But, WE don’t see any references of this two words in his entire speech where as he has spent more than 5 minutes for giving importance of choosing “Nagpur” as a place for this historical conversion.

6. On 16th Oct 1956, he went ahead and executed similar program at Chandrapur. But again what we found - “No where he has mentioned about “ASHOKA” and “VIJAYADASMI” .

7. On 26/27 Oct 1956, “Prabuddha Bharat” newspaper published “Deeksha Visheshank” a special supplement on Oct 14, 1956 function and Babasaheb was alive that time. This special supplement is full of all the pictures, points, minute-to-minute information what happened-how it happened-what has talked etc…everything. …in number of pages. BUT, still this special supplement also doesn’t talk about these “ASHOKA” and “VIJAYADASMI” two words….

8. Babasaheb was alive for 52 days after this historical conversion and no where we found any point about these two words “ASHOKA” and “VIJAYADASMI” .

I hope, above points are substantial enough to deny any correlation of “ASHOKA”, “VIJAYDASMI” with Babasaheb’s historical conversion day.

What happened after Babasaheb ?

9. Babasaheb has created structure of RPI and second level of our then leaders including Dadasaheb Gaikwad, B. C. Kamble, Rajabhawoo Khobragade, Babu Haridas Awale etc..arranged 4 days conference on 1-2-3-4 oct 1957 at DeekshaBhoomi.

10. Somehow these then leaders formed RPI on 3rd Oct 1957 [ That time Dasara Came on that day ] and celebrated it. Many people where gathered during that event. As all of us knows that everyone lean towards political party to gain many things…huge of people were present during that conference and it turns to be DCPD celebration. But all though, Adv. Babu Haridas Awale, B. C. Kamble and Mr. Wamanrao Godbole ( Chief of the Organizing committee of that historical conversion function ) gathered on 14th Oct 1957. This should be noted correctly.

11. Other leaders who went ahead and joined congress followed Bramhnical calender and obey their thoughts and sometimes even get confused when they see two dates for “Dasara” in different calenders.

12. Babasaheb has written preface to “The Essence of Buddhism” by P. Narasu [ Tamilnadu ]. This book contents says 2500 years completed to Buddha’s Mahaparinirvana on Mid night of 13 [ Talking about B.C. ] . According to 1956 [ A.C.] Mid night of 13 means morning of 14 Oct 1956. [ This explanation - denies the fact that Buddha’s birth, Enlightenment and Mahaparinirvana has happened on SAME day. But as per the international standard the way International people follow 25th December every year for Yeshu, on full moon basis International Buddhist people follow month of May to do the same. ]

13. As Babasaheb Mahaparinirvana happened exactly after 52 days - 6th Dec 1956, we have to stick with the calender dates. Otherwise we might need to calculate his Mahaparinirvana every year from the day Dasara comes.

14. Going into the history “unnecessary” and wasting time is all what our people have done so far, otherwise Baba’s MOVEMENT could have been better shape and we all could have lived happily.

15. Last but not the least, if someone wants to disagree with my above analogy then I would ask them to prepare your own “Buddhist” Calender and declare dates rather than following “Hindu panchang - Kalnirnay etc…”. Lets follow 22 vows given by Babasaheb and pay tribute to this GREAT LEADER by becoming his true follower.

Source:http://aimjapan.org/en/life/131-why-dhamma-chakra-parivartan-deen-on-14-oct-reasons-aamp-celebration

http://drbaba.org/ashok-vijaya-dashami-on-14-october-1956-deekshabhoomi/

1956 – Deekshabhoomi
HOME > ARTICLES > Ashok Vijaya Dashami on 14 October 1956 – Deekshabhoomi
Deekshabhoomi is a sacred monument of Buddhism located where the architect of the Indian Constitution, B. R. Ambedkar, converted to Buddhism with approximately 600,000 followers on Ashok Vijaya Dashami on 14 October 1956. Ambedkar’s conversion to Buddhism is deeply significant for millions of people in India.

Deekshabhoomi is in Nagpur, Maharashtra, a location regarded as a pilgrimage center of Buddhism in India. Millions of pilgrims visit Deekshabhoomi every year,especially on Dhamma Chakra Pravartan Din (“Mass Conversion Ceremony Day”) and 14 October, the memorial day when Ambedkar converted to Buddhism here. His final religious act was to embrace Buddhism. Today, the largest stupa in Asia is erected in his memory at the site.

Deeksha literally means ‘act of ordaining’ and bhoomi means the ‘ground’. Deekshabhoomi means the ground where people got ordained as Buddhist. This religious mass conversion at one place was the first ever of its kind in history. Deekshabhoomi is one of two places of considered to be of great importance in the life of Ambedkar, the other being Chaitya Bhoomi in Mumbai.

Dikshbhoomi

http://www.buddha-vacana.org/

Buddha Vacana
— The words of the Buddha —
Learn Pali online for free and the easy way.
This website is dedicated to those who wish to understand better the words of the Buddha by learning the basics of Pali language, but who don’t have much time available for it. The idea is that if their purpose is merely to get enabled to read the Pali texts and have a fair feeling of understanding them, even if that understanding does not cover all the minute details of grammatical rules, they don’t really need to spend much time struggling with a discouraging learning of tedious grammatical theory involving such things as numerous declensions and conjugations.
In that case, it is enough to limit themselves to simply learn the meaning of the most important Pali words, because the repeated experience of reading provides an empirical and intuitive understanding of the most common sentence structures. They are thus enabled to become autodidacts, choosing the time, duration, frequency, contents and depth of their own study.
Their understanding of the Buddha Vacana will become much more precise as they effortlessly learn and memorize the words and the important formulae that are fundamental in the Buddha’s teaching, by ways of regular reading. Their learning and the inspiration they get from it will grow deeper as their receptivity to the messages of the Teacher will improve.
Disclaimer: This website is created by an autodidact and is meant for autodidacts. The webmaster has not followed any official Pali course and there is no claim that all the information presented here is totally free from errors. Those who want academic precision may consider joining a formal Pali course. In case the readers notice any mistake, the webmaster will be grateful if they report it via the mailbox mentioned under ‘Contact’.
Users of this website may have noticed that only few updates have been made in recent years. The main reason is that Sutta Central now provides the service this website intended to make available. If you want a quick tutorial explaining how you can use Sutta Central with a similar Pali lookup tooltip using pop-up ‘bubbles’, click here. The only work I keep doing on this part of the website is to expand the glossary with definitions and references taken only from the Sutta Pitaka and occasionally the Vinaya Pitaka.
En Français:

Search on this website

Easy access:

Dīgha Nikāya

Majjhima Nikāya

Saṃyutta Nikāya

Aṅguttara Nikāya
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11

Bhavissanti bhikkhū anāgatam·addhānaṃ, ye te suttantā tathāgata·bhāsitā gambhīrā gambhīr·atthā lok·uttarā suññata·p·paṭisaṃyuttā, tesu bhaññamānesu na sussūsissanti na sotaṃ odahissanti na aññā cittaṃ upaṭṭhāpessanti na ca te dhamme uggahetabbaṃ pariyāpuṇitabbaṃ maññissanti.

In future time, there will be bhikkhus who will not listen to the utterance of such discourses which are words of the Tathāgata, profound, profound in meaning, leading beyond the world, (consistently) connected with emptiness, they will not lend ear, they will not apply their mind on knowledge, they will not consider those teachings as to be taken up and mastered.

Ye pana te suttantā kavi·katā kāveyyā citta·kkharā citta·byañjanā bāhirakā sāvaka·bhāsitā, tesu bhaññamānesu sussūsissanti, sotaṃ odahissanti, aññā cittaṃ upaṭṭhāpessanti, te ca dhamme uggahetabbaṃ pariyāpuṇitabbaṃ maññissanti.

On the contrary, they will listen to the utterance of such discourses which are literary compositions made by poets, witty words, witty letters, by people from outside, or the words of disciples, they will lend ear, they will apply their mind on knowledge, they will consider those teachings as to be taken up and mastered.

Evam·etesaṃ, bhikkhave, suttantānaṃ tathāgata·bhāsitānaṃ gambhīrānaṃ gambhīr·atthānaṃ lok·uttarānaṃ suññata·p·paṭisaṃyuttānaṃ antaradhānaṃ bhavissati.

Thus, bhikkhus, the discourses which are words of the Tathāgata, profound, profound in meaning, leading beyond the world, (consistently) connected with emptiness, will disappear.

Tasmātiha, bhikkhave, evaṃ sikkhitabbaṃ: ‘ye te suttantā tathāgata·bhāsitā gambhīrā gambhīr·atthā lok·uttarā suññata·p·paṭisaṃyuttā, tesu bhaññamānesu sussūsissāma, sotaṃ odahissāma, aññā cittaṃ upaṭṭhāpessāma, te ca dhamme uggahetabbaṃ pariyāpuṇitabbaṃ maññissāmā’ti. Evañhi vo, bhikkhave, sikkhitabbanti.

Therefore, bhikkhus, you should train thus: ‘We will listen to the utterance of such discourses which are words of the Tathāgata, profound, profound in meaning, leading beyond the world, (consistently) connected with emptiness, we will lend ear, we will apply our mind on knowledge, we will consider those teachings as to be taken up and mastered.’ This is how, bhikkhus, you should train yourselves.

— Āṇi Sutta —

Recent updates log:

30/03/2561

Glossary definition: bhavarāga
25/03/2561

Glossary definition: bhāvanā
22/03/2561

Using Sutta Central
Offline version update

RESURGENCE OF ORIGINAL INHABITANTS OF PRABUDDHA BHARATH:

DELHI IS NOT FAR

Dear All,
Jai Bheem!

Congratulations

The victory of the BSP in UP has shown the way to power to those who were being denied for centuries. Power game has its own grammer. It seems the followers of Babu Kanshi Ram are now not too late to master it. BSP supremo, Mayawati has proved it. She has meticulously worked out the dynamics of number game. She has not only convinced her own people that united they win and divided they loose, but has also established her credentials among the dwijas who uptill very recently were opposed tooth and nail to the coming of Dalits in to the public sphere. What is even more important is that the people of UP are convinced that if any political party can provide them relief from the mounting atrocities of the erswhile establishment it is the BSP under the strong leadership of the Madam Mayawati. They reposed confidence in her leadership and brought her into power to bring rule of law as well as justice in the beleaguered state of UP. Many are keeping the fingers crossed as to how Madam Mayawati would be able to make a balance between the Dalit emancipatory agenda of the BSP and the political expedency of her power politics. It seems, given her acumen and dexterity in politics, she would be able to tell the world that Dalits are now come of age and that Delhi is not too far from them.Once again Congrats to all of you.

Ronki Ram (Dr.),
Dept. of Political Science,Panjab University, Chandigarh, India Cell: +91 987 286 1290.

Posted on May 11th, 2007
BAHUJAN SAMAJ PARTY IN UP

INSTEAD OF BEING RULED LET US BE RULERS

Kanshi Ram Tells Original Inhabitants of The Great Prabuddha Bharath

SPECIAL SPEACH DELIVERD BY MR. KANSHI RAM Ji
AT 1ST WORLD ORIGINAL INHABITANTS OF THE GREAT PRABUDDHA BHARATH CONFERENCE IN MALAYSIA ON 10TH & 11TH OCTOBER,1998

ORIGINAL INHABITANTS OF THE GREAT PRABUDDHA BHARATH should become rulers instead of being ruled. We must not be always at the receiving end, instead become the givers, ORIGINAL INHABITANTS OF THE GREAT PRABUDDHA BHARATH Leader Mr. Kanshi Ram told the world ORIGINAL INHABITANTS OF THE GREAT PRABUDDHA BHARATH It’s long we have been ruled. It is long we have been taking. Now it is time we change the destiny to rule and give, he said. Mr. Kanshi Ram who is the Founder Prisident of Bahujan Samaj Party delivered a key-note address at the opening of the 1st World ORIGINAL INHABITANTS OF THE GREAT PRABUDDHA BHARATH Convention ‘A new vision towards a casteless society’ at the Kuala Lampur Mines Resort City.

The two day convention held on 10th and 11th October 1998 was well attended by more than 700 delegates throughout the world including famous politicians noted leaders from dalit movement, champions of down-trodden, social reformers, renowned economists, famous educationists and great scholars.

The Malaysian Manister of Tourism, Arts and Culture Datuk Sabbaruddin Chik officialy opened the conference which saw the opening very colourful with Malaysian cultural and traditional dances performed by Indians, Malays and Chinese.Mr. Kanshi Ram garlanded the Portrait of Dr. Babasaheb Ambedkar while ORIGINAL INHABITANTS OF THE GREAT PRABUDDHA BHARATH Sena President Ram Vilas Paswan garlanded the portrait of the great Periar.

Mr. Kanshi Ram in his speech continued to trace the history of caste and Braminical social order. He asserted by virtue of his vast experience that elimination of caste was impossible at this stage. He also elaborated the very purpose of creating caste.In context of caste oppression and justice Mr. Kanshi Ram refered the role of Dr. Ambedkar. He commended the merit of ‘Communial Award’ which he achieved after a long struggle.

Dr. Ambedkar could not sustain the going due to the constant pressure of the mighty upper caste Hindus, Mr. Kanshi Ram told the delegates who packed the hall.’Babasaheb Ambedkar was able to get reservation for the oppressed in legislative houses, job opportunities in government departments and also places in higher educational insitutions.

I wish to stress upon that reservation is not the soultion to oour problem. We must become rulers instead of being ruled, givers instead of being takers, Mr. Kanshi Ram told the crowd to a thunderous applause.It is my duty to prepare my people not to get reservation but to grant reservation. Who can granreservation? Only rulers can grant reservation. Hence, I will prepare my people to become rulers.If we do not become rulers, our problems will remain forever, Kanshi Ram said.

In order to become rulers we must learn how to handle caste. Dr. Ambedkar, Nehru, Gandhi and Indra Gandhi were experts in handling caste. Nehru handled caste so well that he made Dr. Ambedkar helpless and retain the Brahminical Social Order. Indra Gandhi also handled caste well to benefit the Brahminical Social Order.Dr. Ambedkar prepared the SC/ST to handle Caste. That is how we could get many benefits from the British, he added.

Mr. Kanshi Ram expressed concern for 10 crores slum dwellers who are deprived of proper drinking water and electric supply.People migrating from villages to cities are also being denied of many facilities and end up in polluting the enviornment.But those refugees who came from Pakistan after independence were duly taken care of by the then government and a special budget was allocated to meet their basic necessities, he pointed out to the delegates.
According to Mr.Kanshi Ram ,slum dewellers presently living in urban areas are the Dalit refugees who have migrated from the villages because of acrimonys & atrocities committed by upper case Hindus.They have not been able to influence the Planning Commission and the Government of India to allocate separate budget to provide them bread, clothes and shelter.

A decent life is a matter of fundamental right of every citizen in accordance with the constitutional mandate, Mr. Kanshi Ram asserted.He advocated separate settlement for dalit people as once formulated by Dr.Babasaheb Ambedkar.He was very critical of the evil impact of caste-system in India.
Wherever the Indians went they never failed to carry with them this spreading disease he told the lauging and cheering crowd.The Indians are prepared to leave anythign behind. They leave behind their little property, small land and their huts.But they will never leave behind their caste. They carry with them wherever they go, he said.While urgimg the dalits to unite he also called upon the Dalit intellectuals to shed away the approach of existing analysis only.

They should instead come with forward-looking approach in education, economic and social problems.They must also come up with some sort of effective solution programme, Mr. Kanshi Ram added.Mr. Kanshi Ram impressed upon the delegates that Dalit problem can only be solved through political power to rule the country.‘We must become the rulers instead of being ruled,’he told the cheering and applauding delegates.
Courtesy: Mr.M.G.Pandithan, New Vision. (First World Dalit Conference )

Kindly visit:

http://www.soyouwanna.com/site/syws/buddhism/buddhismFULL.html

What is the sound of one hand clapping? If a tree falls in the forest, but no one is around, does it make a sound? And why are Lovers of Noble Truth so obsessed with the sound of stuff?…

Deep questions like these could be a part of your life, too as you join an estimated 500 million other Buddhists around the world in the quest for spiritual awakenment. Neophytes on the road to wisdom and weary old travelers alike will benefit from a review of the basics, so assume the lotus position, and read on, grasshopper.

One of the nice things about The Lovers of Noble Truth is that it generally doesn’t take itself too seriously. The Lovers of Noble Truth are a light-hearted, peace-loving group who haven’t gone around burning astronomers, drowning weird old women, or drinking Kool-Aid (at least, not in the last 2000 years). Our point: understand that our use of humor in this SYW is not intended to insult anyone. If you are insulted, chug yourself a glass of Kool-Aid and get over it.

2. LEARN THE FOUR NOBLE TRUTHS

The story of the Awakened One

The Awakened One was a man, and not a god. He was born as Siddharta Gautama, the prince of small kingdom in northern India. Until he was 29 years old, he lived the life of King’s son - that is to say, he partied a lot, ate a lot, probably had sex a lot, and he remained protected from the seedier side of life outside the palace walls.

The story goes that one day the pampered prince accidentally saw a old sick man in the street, and Siddharta was overcome with horror at this unaccustomed sight of ugliness, disease, and decay. How could people ever be happy knowing that all life must end in death and decay? Siddharta remained in this deep funk until he one day encountered an ascetic holy man. In the midst of all the working-class depression, this man somehow managed to maintain a serene attitude. The prince became a follower of this holy man, and thus embarked on his spiritual career.

In Siddharta’s day, being a alms seeker was an acceptable lifestyle; people respected these mendicants for giving up earthly ambitions and devoting themselves to a virtuous poverty. They received shelter and handouts of food from pious folk everywhere. There was a lot of disagreement, however, as to what exactly it means to be holy and virtuous. Ask a dozen different gurus and you’d get a dozen different answers. Which was the right way? Siddharta, having become a poor monk, joined the school of ascetics, who believed that mortification of the body leads to the purification of the mind and spirit. Starving yourself, sitting upright for days without sleep, poking needles through your body - this was all pudding and lollipops to the ascetics. Siddharta pursued this path to paradise with varying degrees of success until the age of 35. But finally, having reduced himself to a mere skeleton, he realized that this self-denial wasn’t anymore satisfying than his original lifestyle of ignorant hedonism had been.

Siddharta abandoned his vows of asceticism, much to the disgust of his fellow practitioners, and he strengthened his body and sat down under a fig tree to meditate. And that’s when it happened: Siddharta Gautama realized the Middle Way between hedonism and asceticism, and became enlightened. He was now the Buddha.

The Buddha made no fuss about this experience, but his former holy man pals, who were still annoyed with him for abandoning his ascetic vows, noticed that he seemed to be peculiarly serene and that his eyes seemed to shine with the light of understanding. So they gathered one day and asked the Buddha what was going on. That was when the Buddha gave his first talk as the Awakened One, the lecture which explained the Four Noble Truths of Buddhism. These noble truths are the core of the Practioners of The Noble Truth belief system; the only way to reach enlightenment (which is good) is to accept these Noble Truths.

The First Noble Truth
The Second Noble Truth
The Third Noble Truth
The Fourth Noble Truth

The First Noble Truth

Life can suck. There’s disease, injury, high rent, final exams, warm beer, natural disasters, and death. There’s lots of good stuff about life too, so much time is spent attempting to protect ourselves from the bad, that we completely ignore the good. Even when you’re happy, it’s difficult to free yourself from the memory and anticipation of stressful things. People end up living always for tomorrow, whether that means the anticipation of a promotion, retirement, a better job, or the Second Coming. Life is characterized by suffering, pain, and dissatisfaction.

The Second Noble Truth

The origin of suffering is the craving for pleasure, existence, and non-existence. You get it in your head that you want things, and your mind then becomes an instrument for chasing those things. The actual objects you desire are irrelevant; wanting things - anything - severely circumscribes a person’s capacity to be joyful and serene. The body needs sustenance, but it’s the self that craves pleasure, existence and non-existence, and it’s the self that must be seen as insubstantial.

The Third Noble Truth

Some people say that all this talk of suffering makes Buddhism a pessimistic religion. And perhaps so it would be, if it weren’t for the Third Noble Truth, the truth of the cessation of suffering; that there is a way to rid yourself of this suffering. Good news, eh?

The Fourth Noble Truth

You wanted a way out of the madness and stress? To rid yourself of suffering, you must follow the Eightfold Path. As you’ve probably guessed, it consists of eight parts. Get to know them, but don’t expect to fully understand them right away. A fair amount gets lost in the translation when you’re dealing with concepts. Read on to familiarize yourself with the path.

3. FOLLOW THE EIGHTFOLD PATH AND THE FIVE PRECEPTS

The Eightfold Path

The whole reason for becoming Buddhist is to achieve happiness and become “awakened.” In order to do this, you must follow the Eightfold Path. Once you have accomplished all eight steps, you are officially enlightened:

Right Knowledge: Strive to comprehend the first three Noble Truths. This might seem a bit circular, but language is a tricky thing, and the Great Seer wanted to make sure you had all your bases covered. The Noble Truths perhaps aren’t as straightforward as they may seem at first. So you must strive to fully comprehend them.

Right Thinking: Consciously dedicate yourself to a life in harmony with the Noble Truths elucidated by the Awakened One.

Right Speech: No gossiping, lying, backbiting, and harsh language. If you don’t have anything valuable to say, keep your big yapper shut. Always good advice.

Right Conduct: For lay Buddhists (meaning Buddhists who aren’t monks), Right Conduct means following the Five Precepts (see below). If you’re a monk, there are some more rules for conduct, but don’t worry about them until you’re ready to become a True Follower of the Path shown by The Awakened One.

Right Livelihood: Go peacefully into the world and do no harm. So choose a profession that’s harmless to living things, and refrain from killing people.

Right Effort: Conquer the flow of negative thoughts, replacing them with good thoughts.

Right Mindfulness: Achieve an intense awareness of your body, emotions, and mental states. Quiet the noises in your head and dwell in the present.

Right Concentration: Learn about (and practice) various kinds of meditation, an important booster rocket on the launch pad to awakenment.
The Five Precepts

The Five Precepts are the basic rules of conduct for lay Buddhists-as opposed to monks and nuns, who have 227 and 311 rules to follow respectively. The Five Precepts aren’t commandments given to you by an angry God who threatens you if you disobey; rather, they are guidelines meant to improve your karma and help you along the Eightfold Path to enlightenment. These few rules keep you out of the worst kinds of trouble, ultimately making you happier:

Don’t kill - man or beast
Don’t steal
Don’t lie
Don’t cheat on your loved one
Don’t take drugs or drink booze
Sounds pretty straightforward, doesn’t it?

4. TAKE REFUGE IN THE AWAKENED ONE, THE TRUE TEACHINGS OF THE AWAKENED ONE, AND THE COMMUNITY OF TRUE FOLLOWERS OF THE PATH SHOWN BY THE AWAKENED ONE

Now we get to the nitty-gritty. Practice of Noble Truth is basically made of three things:

The awakened One.
The Teaching including the Four Noble Truths, the Eightfold Path, and a large canon of sacred texts.
The Community:of Practicing True Followers of the Pathshown by The Awakened One and awakened beings.
You become a Practisioner of The Noble Truth partly by taking “refuge” in the Awakened One, the Teachings of The Awakened One, and the The Community:of Practicing True Followers of the Pathshown by The Awakened One and awakened beings.

. This is a fancy way of saying that you agree to learn from the Awakened One’s example, from the sacred texts, and participate in some way in the organization of The Community:of Practicing True Followers of the Pathshown by The Awakened One and awakened beings and lay persons.

How do you become officially a Practioner of Noble Truths? Well, unlike some religions, membership can be a little vague. If you say, “I’m a Practioner of Noble Truths”, you’re not likely to be questioned by anyone, because there aren’t any universal badges of membership. A Catholic gets baptized, a Jewish man get circumcised, but a lay Practioner of Noble Truths(non-True Follower of the Path shown by The Awakened One) isn’t necessarily required to go through any special ritual.

It is a good idea to contact a Practioner of Noble Truths priest. Look for temples and associations in the Yellow Pages, or go to the Global Resources Guide at the Journal of Practioner of Noble Truths Ethics. The priest (which can be a man or a woman) will guide you through initiation into his/her branch of Buddhism, and perhaps set up some kind of commitment ritual, but it isn’t absolutely necessary.

If you don’t want to get in touch with a priest (or you can’t) but would still like to do something to mark the occasion of your setting out on a new path, you can perform a do-it-yourself initiation online. Otherwise, just try to follow the Five Precepts, learn about the Four Noble Truths, and congratulations: you’re a lay Buddhist.

5. DECIDE HOW YOU WANT TO MAKE PRACTICE OF NOBLE TRUTH PART OF YOUR LIFE

Sometimes Practice of Noble Truth, especially as it’s been adopted in the West, can appear so liberal and watered down that it’s difficult to distinguish between an actual Practice of Noble Truths and a plain old “open-minded seeker of wisdom.” There’s no sacred law telling you, for example, that you ought to attend service at the temple every Wednesday and donate 10% of your income to the Dalai Lama. Lay Practioner of Noble Truths is about as flexible as religion can get.

Nonetheless, one of your refuges as a Practioner of Noble Truths is the community of True Followers of the Path shown by The Awakened One, so why not make use of it? These intrepid souls have given up all worldly possessions, shaved their heads, and left their families. They spend each and every day trying to become wiser, better people (with varying degrees of success), and some of them are available to you at certain times for guidance and counseling. Your spiritual journey might benefit from their wisdom, as well as from the companionship of fellow Practioner of Noble Truths .

What role will Practice of Noble Truths play in your everyday life?

The tricky thing about the Middle Way is the Emptiness of it. Here’s what the Awakened One said about Nibbana (that is, the paradisical state of awakenment towards which all Practioners of Noble Truths are journeying):

‘True Followers of the Path shown by The Awakened One, there is that sphere in which there is neither earth nor water, fire nor air: it is not the infinity of space, nor the infinity of perception; it is not nothingness, nor is it neither idea nor non-idea; it is neither this world nor the next, nor is it both; it is neither the sun nor the moon.’

‘True Followers of the Path shown by The Awakened One, I declare that it neither comes nor goes, it neither abides nor passes away; it is not caused, established, begun, supported: it is the end of suffering.’

‘What I call the selfless is hard to see, for it is not easy to see the truth. But he who knows it penetrates his craving; and for him who sees it, there is nothing there.’

Practice of Noble Truths can be frustrating for someone seeking spiritual guidance precisely because the Awakened One perceived the highest wisdom as a kind of absence. Every time you find a star in the Practice of Noble Truths firmament to guide yourself by, it fades into darkness. That’s sort of the point. The truth of the Middle Way is supposed to be beyond the reach of those who are chasing it. Mellow out. Enjoy life. Rejoice in the absence of a great burden of rules and doctrines.

As a Practioners of Noble Truths , you don’t have to make a big deal of being a Practioner of Noble Truths . Feel free to keep a low profile in the broader community if it’s easier for you. Keeping a little bronze Awakened One’s statue on your desk at work isn’t going to win you any special points. Were he alive today, the Awakened One wouldn’t care whether you denied his Practice of Noble Truths to the world, or had an image of him tattooed on your forehead. As a Practioner of Noble Truths , you can even participate in other religions. Allow us to illustrate with a story (Practice of Noble Truths is big on stories):

A Practioner of Noble Truths master was once asked by a student, “Have you ever read the Bible?

“No,” said the master. “Why don’t you read it to me?”

“‘Do not worry about tomorrow,’” read the student, “‘for tomorrow shall worry about itself.’”

“That man was awakened who said that,” commented the master.

The student read further: “‘Ask and it shall be given you, seek and you shall find, knock and it shall be opened unto you. For everyone that asks receives, and he that seeks finds, and to him that knocks, it shall be opened.’”

“That’s great stuff!” exclaimed the master. “The writer of those words is very close to Buddhahood.”

Discovering Practice of Noble Truths isn’t the beginning of your search for wisdom, and taking refuge in the Awakened One won’t be the end. Follow the guidance of your priest (if you have one), keep on reading, and build a spiritual routine that feels right for you. This might include going to the local temple, performing acts of charity, going on retreat, meditation, contemplating the sacred texts, and perhaps even becoming a novice monk. Go in peace, and above all, keep your sense of humor, cause you’re gonna need it. Some Buddhism humor to leave with:

What did the Practioners of Noble Truths True Follower of the path shown by The Awakened One say to the hotdog vendor? “Make me one with everything.”
When the True Follower of the path shown by The Awakened One asked for his change, the vendor replied, “Change comes from within.”

Spiritual Community of the True Followers of the Path shown by The Awakened One

Spiritual Community
In the suttas Spiritual Community is usually used in one of two ways: it refers either to the community of ordained True Followers of the Path shown by The Awakened One or to the community of “noble ones”— persons who have attained at least stream-entry, the first stage of Awakening.
The definition Noble Ones
“The Spiritual Community of the Blessed One’s disciples who have practiced well… who have practiced straight-forwardly… who have practiced methodically… who have practiced masterfully — in other words, the four types [of noble disciples] when taken as pairs, the eight when taken as individual types — they are the Spiritual Communityof the Blessed One’s disciples: worthy of gifts, worthy of hospitality, worthy of offerings, worthy of respect, the incomparable field of merit for the world.”
Kindly visit:
http://www.youtube.com/results?search=related&search_query=Buddha%20Dhamma%20Sangha%20Buddhist%20Buddhism%20five%20precepts%20well%20being%20Sri%20Lanka%20World%20Earth%20Universal%20Peace&v=xUlI4vBtDic< ?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

http://www.youtube.com/results?search=related&search_query=zazen%20gudo%20nishijima%20zen%20buddhism&v=nsFlrdXVFgo

http://www.youtube.com/watch?v=xUlI4vBtDic

http://www.youtube.com/watch?v=RqHdQyfw-uA&mode=related&search=

http://www.youtube.com/watch?v=Ajt7YdcrTkE&mode=related&search=

http://www.youtube.com/watch?v=nsFlrdXVFgo&mode=related&search=

True Teachings of The Awakened One

Courses of Action
How can you recognize a good and wise person? The Awakened One
explains what qualities to look for and how to spot them.

“True Followers of The Awakened One, there are these four courses of action. Which four? There is the course of action that is unpleasant to do and that, when done, leads to what is unprofitable. There is the course of action that is unpleasant to do but that, when done, leads to what is profitable. There is the course of action that is pleasant to do but that, when done, leads to what is unprofitable. There is the course of action that is pleasant to do and that, when done, leads to what is profitable.
“Now as for the course of action that is unpleasant to do and that, when done, leads to what is unprofitable, one considers it as not worth doing for both reasons: because the course of action is unpleasant to do, one considers it as not worth doing; and because the course of action, when done, leads to what is unprofitable, one considers it as not worth doing. Thus one considers it as not worth doing for both reasons.
“As for the course of action that is unpleasant to do but that, when done, leads to what is profitable, it is in light of this course of action that one may be known — in terms of manly stamina, manly persistence, manly effort — as a fool or a wise person. For a fool doesn’t reflect, ‘Even though this course of action is unpleasant to do, still when it is done it leads to what is profitable.’ So he doesn’t do it, and thus the non-doing of that course of action leads to what is unprofitable for him. But a wise person reflects, ‘Even though this course of action is unpleasant to do, still when it is done it leads to what is profitable.’ So he does it, and thus the doing of that course of action leads to what is profitable for him.
“As for the course of action that is pleasant to do but that, when done, leads to what is unprofitable, it is in light of this course of action that one may be known — in terms of manly stamina, manly persistence, manly effort — as a fool or a wise person. For a fool doesn’t reflect, ‘Even though this course of action is pleasant to do, still when it is done it leads to what is unprofitable.’ So he does it, and thus the doing of that course of action leads to what is unprofitable for him. But a wise person reflects, ‘Even though this course of action is pleasant to do, still when it is done it leads to what is unprofitable.’ So he doesn’t do it, and thus the non-doing of that course of action leads to what is profitable for him.
“As for the course of action that is pleasant to do and that, when done, leads to what is profitable, one considers it as worth doing for both reasons: because the course of action is pleasant to do, one considers it as worth doing; and because the course of action, when done, leads to what is profitable, one considers it as worth doing. Thus one considers it as worth doing for both reasons.
“These are the four courses of action.”

True Teachings of The Awakened One

The Noble Path
Skillful actions eventually bring good results, while unskillful ones bring bad. But best of all are the actions that lead to the ending of actions altogether.
” True Followers of the Path shown by The Awakened One, these four types of kamma have been directly realized, verified, & made known by me. Which four? There is action that is dark with dark result. There is action that is bright with bright result. There is action that is dark & bright with dark & bright result. There is action that is neither dark nor bright with neither dark nor bright result, leading to the ending of actions.
“And what is action that is dark with dark result? There is the case where a certain person fabricates an injurious bodily fabrication, fabricates an injurious verbal fabrication, fabricates an injurious mental fabrication. Having fabricated an injurious bodily fabrication, having fabricated an injurious verbal fabrication, having fabricated an injurious mental fabrication, he rearises in an injurious world. On rearising in an injurious world, he is there touched by injurious contacts. Touched by injurious contacts, he experiences feelings that are exclusively painful, like those of the beings in hell. This is called action that is dark with dark result.
“And what is action that is bright with bright result? There is the case where a certain person fabricates a non-injurious bodily fabrication … a non-injurious verbal fabrication … a non-injurious mental fabrication … He rearises in a non-injurious world … There he is touched by non-injurious contacts … He experiences feelings that are exclusively pleasant, like those of the Ever-radiant Devas. This is called action that is bright with bright result.
“And what is action that is dark & bright with dark & bright result? There is the case where a certain person fabricates a bodily fabrication that is injurious & non-injurious … a verbal fabrication that is injurious & non-injurious … a mental fabrication that is injurious & non-injurious … He rearises in an injurious & non-injurious world … There he is touched by injurious & non-injurious contacts … He experiences injurious & non-injurious feelings, pleasure mingled with pain, like those of human beings, some devas, and some beings in the lower realms. This is called action that is dark & bright with dark & bright result.
“And what is action that is neither dark nor bright with neither dark nor bright result, leading to the ending of kamma? Right view, right resolve, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness, right concentration. This is called kamma that is neither dark nor bright with neither dark nor bright result, leading to the ending of action.
“These, True Followers of the Path shown by The Awakened One, are the four types of action directly realized, verified, & made known by me.”

comments (0)