೧೦. ಸುಭಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೧೧. ಕೇವಟ್ಟಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೧೨. ಲೋಹಿಚ್ಚಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

ಲೋಹಿಚ್ಚಬ್ರಾಹ್ಮಣವತ್ಥುವಣ್ಣನಾ

೫೦೧. ಏವಂ ಮೇ ಸುತಂ…ಪೇ॰… ಕೋಸಲೇಸೂತಿ ಲೋಹಿಚ್ಚಸುತ್ತಂ। ತತ್ರಾಯಂ ಅನುತ್ತಾನಪದವಣ್ಣನಾ। ಸಾಲವತಿಕಾತಿ ತಸ್ಸ ಗಾಮಸ್ಸ ನಾಮಂ, ಸೋ ಕಿರ ವತಿಯಾ ವಿಯ ಸಮನ್ತತೋ ಸಾಲಪನ್ತಿಯಾ ಪರಿಕ್ಖಿತ್ತೋ। ತಸ್ಮಾ ಸಾಲವತಿಕಾತಿ ವುಚ್ಚತಿ। ಲೋಹಿಚ್ಚೋತಿ ತಸ್ಸ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸ ನಾಮಂ।

೫೦೨-೫೦೩. ಪಾಪಕನ್ತಿ ಪರಾನುಕಮ್ಪಾ ವಿರಹಿತತ್ತಾ ಲಾಮಕಂ, ನ ಪನ ಉಚ್ಛೇದಸಸ್ಸತಾನಂ ಅಞ್ಞತರಂ। ಉಪ್ಪನ್ನಂ ಹೋತೀತಿ ಜಾತಂ ಹೋತಿ, ನ ಕೇವಲಞ್ಚ ಚಿತ್ತೇ ಜಾತಮತ್ತಮೇವ। ಸೋ ಕಿರ ತಸ್ಸ ವಸೇನ ಪರಿಸಮಜ್ಝೇಪಿ ಏವಂ ಭಾಸತಿಯೇವ। ಕಿಞ್ಹಿ ಪರೋ ಪರಸ್ಸಾತಿ
ಪರೋ ಯೋ ಅನುಸಾಸೀಯತಿ, ಸೋ ತಸ್ಸ ಅನುಸಾಸಕಸ್ಸ ಕಿಂ ಕರಿಸ್ಸತಿ। ಅತ್ತನಾ ಪಟಿಲದ್ಧಂ
ಕುಸಲಂ ಧಮ್ಮಂ ಅತ್ತನಾವ ಸಕ್ಕತ್ವಾ ಗರುಂ ಕತ್ವಾ ವಿಹಾತಬ್ಬನ್ತಿ ವದತಿ।

೫೦೪-೪೦೭. ರೋಸಿಕಂ ನ್ಹಾಪಿತಂ ಆಮನ್ತೇಸೀತಿ
ರೋಸಿಕಾತಿ ಏವಂ ಇತ್ಥಿಲಿಙ್ಗವಸೇನ ಲದ್ಧನಾಮಂ ನ್ಹಾಪಿತಂ ಆಮನ್ತೇಸಿ। ಸೋ ಕಿರ ಭಗವತೋ
ಆಗಮನಂ ಸುತ್ವಾ ಚಿನ್ತೇಸಿ – ‘‘ವಿಹಾರಂ ಗನ್ತ್ವಾ ದಿಟ್ಠಂ ನಾಮಂ ಭಾರೋ, ಗೇಹಂ ಪನ
ಆಣಾಪೇತ್ವಾ ಪಸ್ಸಿಸ್ಸಾಮಿ ಚೇವ ಯಥಾಸತ್ತಿ ಚ ಆಗನ್ತುಕಭಿಕ್ಖಂ ದಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ, ತಸ್ಮಾ
ಏವಂ ನ್ಹಾಪಿತಂ ಆಮನ್ತೇಸಿ।

೫೦೮. ಪಿಟ್ಠಿತೋ ಪಿಟ್ಠಿತೋತಿ ಕಥಾಫಾಸುಕತ್ಥಂ ಪಚ್ಛತೋ ಪಚ್ಛತೋ ಅನುಬನ್ಧೋ ಹೋತಿ। ವಿವೇಚೇತೂತಿ ವಿಮೋಚೇತು, ತಂ ದಿಟ್ಠಿಗತಂ ವಿನೋದೇತೂತಿ ವದತಿ। ಅಯಂ ಕಿರ ಉಪಾಸಕೋ ಲೋಹಿಚ್ಚಸ್ಸ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸ ಪಿಯಸಹಾಯಕೋ। ತಸ್ಮಾ ತಸ್ಸ ಅತ್ಥಕಾಮತಾಯ ಏವಮಾಹ। ಅಪ್ಪೇವ ನಾಮ ಸಿಯಾತಿ ಏತ್ಥ ಪಠಮವಚನೇನ ಭಗವಾ ಗಜ್ಜತಿ, ದುತಿಯವಚನೇನ ಅನುಗಜ್ಜತಿ। ಅಯಂ ಕಿರೇತ್ಥ ಅಧಿಪ್ಪಾಯೋ – ರೋಸಿಕೇ ಏತದತ್ಥಮೇವ ಮಯಾ ಚತ್ತಾರಿ ಅಸಙ್ಖ್ಯೇಯ್ಯಾನಿ। ಕಪ್ಪಸತಸಹಸ್ಸಞ್ಚ ವಿವಿಧಾನಿ ದುಕ್ಕರಾನಿ ಕರೋನ್ತೇನ ಪಾರಮಿಯೋ ಪೂರಿತಾ ,
ಏತದತ್ಥಮೇವ ಸಬ್ಬಞ್ಞುತಞ್ಞಾಣಂ ಪಟಿವಿದ್ಧಂ, ನ ಮೇ ಲೋಹಿಚ್ಚಸ್ಸ ದಿಟ್ಠಿಗತಂ
ಭಿನ್ದಿತುಂ ಭಾರೋತಿ, ಇಮಮತ್ಥಂ ದಸ್ಸೇನ್ತೋ ಪಠಮವಚನೇನ ಭಗವಾ ಗಜ್ಜತಿ। ಕೇವಲಂ ರೋಸಿಕೇ
ಲೋಹಿಚ್ಚಸ್ಸ ಮಮ ಸನ್ತಿಕೇ ಆಗಮನಂ ವಾ ನಿಸಜ್ಜಾ ವಾ ಅಲ್ಲಾಪಸಲ್ಲಾಪೋ ವಾ ಹೋತು, ಸಚೇಪಿ
ಲೋಹಿಚ್ಚಸದಿಸಾನಂ ಸತಸಹಸ್ಸಸ್ಸ ಕಙ್ಖಾ ಹೋತಿ, ಪಟಿಬಲೋ ಅಹಂ ವಿನೋದೇತುಂ ಲೋಹಿಚ್ಚಸ್ಸ ಪನ
ಏಕಸ್ಸ ದಿಟ್ಠಿವಿನೋದನೇ ಮಯ್ಹಂ ಕೋ ಭಾರೋತಿ ಇಮಮತ್ಥಂ ದಸ್ಸೇನ್ತೋ ದುತಿಯವಚನೇನ ಭಗವಾ
ಅನುಗಜ್ಜತೀತಿ ವೇದಿತಬ್ಬೋ।

ಲೋಹಿಚ್ಚಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನುಯೋಗವಣ್ಣನಾ

೫೦೯. ಸಮುದಯಸಞ್ಜಾತೀತಿ ಸಮುದಯಸ್ಸ ಸಞ್ಜಾತಿ ಭೋಗುಪ್ಪಾದೋ, ತತೋ ಉಟ್ಠಿತಂ ಧನಧಞ್ಞನ್ತಿ ಅತ್ಥೋ। ಯೇ ತಂ ಉಪಜೀವನ್ತೀತಿ ಯೇ ಞಾತಿಪರಿಜನದಾಸಕಮ್ಮಕರಾದಯೋ ಜನಾ ತಂ ನಿಸ್ಸಾಯ ಜೀವನ್ತಿ। ಅನ್ತರಾಯಕರೋತಿ ಲಾಭನ್ತರಾಯಕರೋ। ಹಿತಾನುಕಮ್ಪೀತಿ ಏತ್ಥ ಹಿತನ್ತಿ ವುಡ್ಢಿ। ಅನುಕಮ್ಪತೀತಿ ಅನುಕಮ್ಪೀ, ಇಚ್ಛತೀತಿ ಅತ್ಥೋ, ವುಡ್ಢಿಂ ಇಚ್ಛತಿ ವಾ ನೋ ವಾತಿ ವುತ್ತಂ ಹೋತಿ। ನಿರಯಂ ವಾ ತಿರಚ್ಛಾನಯೋನಿಂ ವಾತಿ ಸಚೇ ಸಾ ಮಿಚ್ಛಾದಿಟ್ಠಿ ಸಮ್ಪಜ್ಜತಿ, ನಿಯತಾ ಹೋತಿ, ಏಕಂಸೇನ ನಿರಯೇ ನಿಬ್ಬತ್ತತಿ, ನೋ ಚೇ, ತಿರಚ್ಛಾನಯೋನಿಯಂ ನಿಬ್ಬತ್ತತೀತಿ ಅತ್ಥೋ।

೫೧೦-೫೧೨.
ಇದಾನಿ ಯಸ್ಮಾ ಯಥಾ ಅತ್ತನೋ ಲಾಭನ್ತರಾಯೇನ ಸತ್ತಾ ಸಂವಿಜ್ಜನ್ತಿ ನ ತಥಾ ಪರೇಸಂ, ತಸ್ಮಾ
ಸುಟ್ಠುತರಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಪವೇಚೇತುಕಾಮೋ ‘‘ತಂ ಕಿಂ ಮಞ್ಞಸೀ’’ತಿ ದುತಿಯಂ ಉಪಪತ್ತಿಮಾಹ। ಯೇ ಚಿಮೇತಿ ಯೇ ಚ ಇಮೇ ತಥಾಗತಸ್ಸ ಧಮ್ಮದೇಸನಂ ಸುತ್ವಾ ಅರಿಯಭೂಮಿಂ ಓಕ್ಕಮಿತುಂ ಅಸಕ್ಕೋನ್ತಾ ಕುಲಪುತ್ತಾ ದಿಬ್ಬಾ ಗಬ್ಭಾತಿ ಉಪಯೋಗತ್ಥೇ ಪಚ್ಚತ್ತವಚನಂ, ದಿಬ್ಬೇ ಗಬ್ಭೇತಿ ಅತ್ಥೋ। ದಿಬ್ಬಾ, ಗಬ್ಭಾತಿ ಚ ಛನ್ನಂ ದೇವಲೋಕಾನಮೇತಂ ಅಧಿವಚನಂ। ಪರಿಪಾಚೇನ್ತೀತಿ
ದೇವಲೋಕಗಾಮಿನಿಂ ಪಟಿಪದಂ ಪೂರಯಮಾನಾ ದಾನಂ, ದದಮಾನಾ, ಸೀಲಂ ರಕ್ಖಮಾನಾ,
ಗನ್ಧಮಾಲಾದೀಹಿ, ಪೂಜಂ ಕುರುಮಾನಾ ಭಾವನಂ ಭಾವಯಮಾನಾ ಪಾಚೇನ್ತಿ ವಿಪಾಚೇನ್ತಿ
ಪರಿಪಾಚೇನ್ತಿ ಪರಿಣಾಮಂ ಗಮೇನ್ತಿ। ದಿಬ್ಬಾನಂ ಭವಾನಂ ಅಭಿನಿಬ್ಬತ್ತಿಯಾತಿ ದಿಬ್ಬಭವಾ ನಾಮ ದೇವಾನಂ ವಿಮಾನಾನಿ , ತೇಸಂ ನಿಬ್ಬತ್ತನತ್ಥಾಯಾತಿ ಅತ್ಥೋ। ಅಥ ವಾ ದಿಬ್ಬಾ ಗಬ್ಭಾತಿ ದಾನಾದಯೋ ಪುಞ್ಞವಿಸೇಸಾ। ದಿಬ್ಬಾ ಭವಾತಿ ದೇವಲೋಕೇ ವಿಪಾಕಕ್ಖನ್ಧಾ, ತೇಸಂ ನಿಬ್ಬತ್ತನತ್ಥಾಯ ತಾನಿ ಪುಞ್ಞಾನಿ ಕರೋನ್ತೀತಿ ಅತ್ಥೋ। ತೇಸಂ ಅನ್ತರಾಯಕರೋತಿ ತೇಸಂ ಮಗ್ಗಸಮ್ಪತ್ತಿಫಲಸಮ್ಪತ್ತಿದಿಬ್ಬಭವವಿಸೇಸಾನಂ ಅನ್ತರಾಯಕರೋ। ಇತಿ ಭಗವಾ ಏತ್ತಾವತಾ ಅನಿಯಮಿತೇನೇವ ಓಪಮ್ಮವಿಧಿನಾ ಯಾವ ಭವಗ್ಗಾ ಉಗ್ಗತಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸ ಮಾನಂ ಭಿನ್ದಿತ್ವಾ ಇದಾನಿ ಚೋದನಾರಹೇ ತಯೋ ಸತ್ಥಾರೇ ದಸ್ಸೇತುಂ ‘‘ತಯೋ ಖೋ ಮೇ, ಲೋಹಿಚ್ಚಾ’’ತಿಆದಿಮಾಹ।

ತಯೋ ಚೋದನಾರಹವಣ್ಣನಾ

೫೧೩. ತತ್ಥ ಸಾ ಚೋದನಾತಿ ತಯೋ ಸತ್ಥಾರೇ ಚೋದೇನ್ತಸ್ಸ ಚೋದನಾ। ನ ಅಞ್ಞಾ ಚಿತ್ತಂ ಉಪಟ್ಠಪೇನ್ತೀತಿ ಅಞ್ಞಾಯ ಆಜಾನನತ್ಥಾಯ ಚಿತ್ತಂ ನ ಉಪಟ್ಠಪೇನ್ತಿ। ವೋಕ್ಕಮ್ಮಾತಿ ನಿರನ್ತರಂ ತಸ್ಸ ಸಾಸನಂ ಅಕತ್ವಾ ತತೋ ಉಕ್ಕಮಿತ್ವಾ ವತ್ತನ್ತೀತಿ ಅತ್ಥೋ। ಓಸಕ್ಕನ್ತಿಯಾ ವಾ ಉಸ್ಸಕ್ಕೇಯ್ಯಾತಿ ಪಟಿಕ್ಕಮನ್ತಿಯಾ ಉಪಗಚ್ಛೇಯ್ಯ, ಅನಿಚ್ಛನ್ತಿಯಾ ಇಚ್ಛೇಯ್ಯ, ಏಕಾಯ ಸಮ್ಪಯೋಗಂ ಅನಿಚ್ಛನ್ತಿಯಾ ಏಕೋ ಇಚ್ಛೇಯ್ಯಾತಿ ವುತ್ತಂ ಹೋತಿ। ಪರಮ್ಮುಖಿಂ ವಾ ಆಲಿಙ್ಗೇಯ್ಯಾತಿ ದಟ್ಠುಮ್ಪಿ ಅನಿಚ್ಛಮಾನಂ ಪರಮ್ಮುಖಿಂ ಠಿತಂ ಪಚ್ಛತೋ ಗನ್ತ್ವಾ ಆಲಿಙ್ಗೇಯ್ಯ। ಏವಂಸಮ್ಪದಮಿದನ್ತಿ
ಇಮಸ್ಸಾಪಿ ಸತ್ಥುನೋ ‘‘ಮಮ ಇಮೇ ಸಾವಕಾ’’ತಿ ಸಾಸನಾ ವೋಕ್ಕಮ್ಮ ವತ್ತಮಾನೇಪಿ ತೇ ಲೋಭೇನ
ಅನುಸಾಸತೋ ಇಮಂ ಲೋಭಧಮ್ಮಂ ಏವಂಸಮ್ಪದಮೇವ ಈದಿಸಮೇವ ವದಾಮಿ। ಇತಿ ಸೋ ಏವರೂಪೋ ತವ
ಲೋಭಧಮ್ಮೋ ಯೇನ ತ್ವಂ ಓಸಕ್ಕನ್ತಿಯಾ ಉಸ್ಸಕ್ಕನ್ತೋ ವಿಯ ಪರಮ್ಮುಖಿಂ ಆಲಿಙ್ಗನ್ತೋ ವಿಯ
ಅಹೋಸೀತಿಪಿ ತಂ ಚೋದನಂ ಅರಹತಿ। ಕಿಞ್ಹಿ ಪರೋ ಪರಸ್ಸ ಕರಿಸ್ಸತೀತಿ ಯೇನ ಧಮ್ಮೇನ ಪರೇ ಅನುಸಾಸಿ, ಅತ್ತಾನಮೇವ ತಾವ ತತ್ಥ ಸಮ್ಪಾದೇಹಿ, ಉಜುಂ ಕರೋಹಿ। ಕಿಞ್ಹಿ ಪರೋ ಪರಸ್ಸ ಕರಿಸ್ಸತೀತಿ ಚೋದನಂ ಅರಹತಿ।

೫೧೪. ನಿದ್ದಾಯಿತಬ್ಬನ್ತಿ ಸಸ್ಸರೂಪಕಾನಿ ತಿಣಾನಿ ಉಪ್ಪಾಟೇತ್ವಾ ಪರಿಸುದ್ಧಂ ಕಾತಬ್ಬಂ।

೫೧೫. ತತಿಯಚೋದನಾಯ ಕಿಞ್ಹಿ ಪರೋ ಪರಸ್ಸಾತಿ ಅನುಸಾಸನಂ ಅಸಮ್ಪಟಿಚ್ಛನಕಾಲತೋ ಪಟ್ಠಾಯ ಪರೋ ಅನುಸಾಸಿತಬ್ಬೋ, ಪರಸ್ಸ
ಅನುಸಾಸಕಸ್ಸ ಕಿಂ ಕರಿಸ್ಸತೀತಿ ನನು ತತ್ಥ ಅಪ್ಪೋಸ್ಸುಕ್ಕತಂ ಆಪಜ್ಜಿತ್ವಾ ಅತ್ತನಾ
ಪಟಿವಿದ್ಧಧಮ್ಮಂ ಅತ್ತನಾವ ಮಾನೇತ್ವಾ ಪೂಜೇತ್ವಾ ವಿಹಾತಬ್ಬನ್ತಿ ಏವಂ ಚೋದನಂ ಅರಹತೀತಿ
ಅತ್ಥೋ।

ನ ಚೋದನಾರಹಸತ್ಥುವಣ್ಣನಾ

೫೧೬. ನ ಚೋದನಾರಹೋತಿ
ಅಯಞ್ಹಿ ಯಸ್ಮಾ ಪಠಮಮೇವ ಅತ್ತಾನಂ ಪತಿರೂಪೇ ಪತಿಟ್ಠಾಪೇತ್ವಾ ಸಾವಕಾನಂ ಧಮ್ಮಂ ದೇಸೇತಿ।
ಸಾವಕಾ ಚಸ್ಸ ಅಸ್ಸವಾ ಹುತ್ವಾ ಯಥಾನುಸಿಟ್ಠಂ ಪಟಿಪಜ್ಜನ್ತಿ, ತಾಯ ಚ ಪಟಿಪತ್ತಿಯಾ
ಮಹನ್ತಂ ವಿಸೇಸಮಧಿಗಚ್ಛನ್ತಿ। ತಸ್ಮಾ ನ ಚೋದನಾರಹೋತಿ।

೫೧೭. ನರಕಪಪಾತಂ ಪಪತನ್ತೋತಿ ಮಯಾ ಗಹಿತಾಯ ದಿಟ್ಠಿಯಾ ಅಹಂ ನರಕಪಪಾತಂ ಪಪತನ್ತೋ। ಉದ್ಧರಿತ್ವಾ ಥಲೇ ಪತಿಟ್ಠಾಪಿತೋತಿ ತಂ ದಿಟ್ಠಿಂ ಭಿನ್ದಿತ್ವಾ ಧಮ್ಮದೇಸನಾಹತ್ಥೇನ ಅಪಾಯಪತನತೋ ಉದ್ಧರಿತ್ವಾ ಸಗ್ಗಮಗ್ಗಥಲೇ ಠಪಿತೋಮ್ಹೀತಿ ವದತಿ। ಸೇಸಮೇತ್ಥ ಉತ್ತಾನಮೇವಾತಿ।

ಇತಿ ಸುಮಙ್ಗಲವಿಲಾಸಿನಿಯಾ ದೀಘನಿಕಾಯಟ್ಠಕಥಾಯಂ

ಲೋಹಿಚ್ಚಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।

Tipiṭaka (Kannada)

ತಿಪಿಟಕ (ಮೂಲ)

ಅಟ್ಠಕಥಾ

ವಿನಯಪಿಟಕ (ಅಟ್ಠಕಥಾ)

ಪಾರಾಜಿಕಕಣ್ಡ-ಅಟ್ಠಕಥಾ

ಪಾಚಿತ್ತಿಯ-ಅಟ್ಠಕಥಾ

ಮಹಾವಗ್ಗ-ಅಟ್ಠಕಥಾ

ಚೂಳವಗ್ಗ-ಅಟ್ಠಕಥಾ

ಪರಿವಾರ-ಅಟ್ಠಕಥಾ

ಸುತ್ತಪಿಟಕ (ಅಟ್ಠಕಥಾ)

ದೀಘ ನಿಕಾಯ (ಅಟ್ಠಕಥಾ)

ಸೀಲಕ್ಖನ್ಧವಗ್ಗ-ಅಟ್ಠಕಥಾ

ಗನ್ಥಾರಮ್ಭಕಥಾ

೧. ಬ್ರಹ್ಮಜಾಲಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೨. ಸಾಮಞ್ಞಫಲಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೩. ಅಮ್ಬಟ್ಠಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೪. ಸೋಣದಣ್ಡಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೫. ಕೂಟದನ್ತಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೬. ಮಹಾಲಿಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೭. ಜಾಲಿಯಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೮. ಮಹಾಸೀಹನಾದಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ
೯. ಪೋಟ್ಠಪಾದಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ
೧೦. ಸುಭಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ
೧೧. ಕೇವಟ್ಟಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ
೧೨. ಲೋಹಿಚ್ಚಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ
೧೩. ತೇವಿಜ್ಜಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೧೩. ತೇವಿಜ್ಜಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ

೫೧೮. ಏವಂ ಮೇ ಸುತಂ…ಪೇ॰… ಕೋಸಲೇಸೂತಿ ತೇವಿಜ್ಜಸುತ್ತಂ। ತತ್ರಾಯಂ ಅನುತ್ತಾನಪದವಣ್ಣನಾ। ಮನಸಾಕಟನ್ತಿ ತಸ್ಸ ಗಾಮಸ್ಸ ನಾಮಂ। ಉತ್ತರೇನ ಮನಸಾಕಟಸ್ಸಾತಿ ಮನಸಾಕಟತೋ ಅವಿದೂರೇ ಉತ್ತರಪಸ್ಸೇ। ಅಮ್ಬವನೇತಿ
ತರುಣಅಮ್ಬರುಕ್ಖಸಣ್ಡೇ, ರಮಣೀಯೋ ಕಿರ ಸೋ ಭೂಮಿಭಾಗೋ, ಹೇಟ್ಠಾ ರಜತಪಟ್ಟಸದಿಸಾ ವಾಲಿಕಾ
ವಿಪ್ಪಕಿಣ್ಣಾ, ಉಪರಿ ಮಣಿವಿತಾನಂ ವಿಯ ಘನಸಾಖಾಪತ್ತಂ ಅಮ್ಬವನಂ। ತಸ್ಮಿಂ ಬುದ್ಧಾನಂ
ಅನುಚ್ಛವಿಕೇ ಪವಿವೇಕಸುಖೇ ಅಮ್ಬವನೇ ವಿಹರತೀತಿ ಅತ್ಥೋ।

೫೧೯. ಅಭಿಞ್ಞಾತಾ ಅಭಿಞ್ಞಾತಾತಿ ಕುಲಚಾರಿತ್ತಾದಿಸಮ್ಪತ್ತಿಯಾ ತತ್ಥ ತತ್ಥ ಪಞ್ಞಾತಾ। ಚಙ್ಕೀತಿಆದೀನಿ ತೇಸಂ ನಾಮಾನಿ। ತತ್ಥ ಚಙ್ಕೀ ಓಪಾಸಾದವಾಸಿಕೋ। ತಾರುಕ್ಖೋ ಇಚ್ಛಾನಙ್ಗಲವಾಸಿಕೋ। ಪೋಕ್ಖರಸಾತೀ ಉಕ್ಕಟ್ಠವಾಸಿಕೋ। ಜಾಣುಸೋಣೀ ಸಾವತ್ಥಿವಾಸಿಕೋ। ತೋದೇಯ್ಯೋ ತುದಿಗಾಮವಾಸಿಕೋ। ಅಞ್ಞೇ ಚಾತಿ
ಅಞ್ಞೇ ಚ ಬಹುಜನಾ। ಅತ್ತನೋ ಅತ್ತನೋ ನಿವಾಸಟ್ಠಾನೇಹಿ ಆಗನ್ತ್ವಾ ಮನ್ತಸಜ್ಝಾಯಕರಣತ್ಥಂ
ತತ್ಥ ಪಟಿವಸನ್ತಿ। ಮನಸಾಕಟಸ್ಸ ಕಿರ ರಮಣೀಯತಾಯ ತೇ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ತತ್ಥ ನದೀತೀರೇ ಗೇಹಾನಿ
ಕಾರೇತ್ವಾ ಪರಿಕ್ಖಿಪಾಪೇತ್ವಾ ಅಞ್ಞೇಸಂ ಬಹೂನಂ ಪವೇಸನಂ ನಿವಾರೇತ್ವಾ ಅನ್ತರನ್ತರಾ ತತ್ಥ
ಗನ್ತ್ವಾ ವಸನ್ತಿ।

೫೨೦-೫೨೧. ವಾಸೇಟ್ಠಭಾರದ್ವಾಜಾನನ್ತಿ ವಾಸೇಟ್ಠಸ್ಸ ಚ ಪೋಕ್ಖರಸಾತಿನೋ ಅನ್ತೇವಾಸಿಕಸ್ಸ, ಭಾರದ್ವಾಜಸ್ಸ ಚ ತಾರುಕ್ಖನ್ತೇವಾಸಿಕಸ್ಸ। ಏತೇ ಕಿರ ದ್ವೇ ಜಾತಿಸಮ್ಪನ್ನಾ ತಿಣ್ಣಂ ವೇದಾನಂ ಪಾರಗೂ ಅಹೇಸುಂ। ಜಙ್ಘವಿಹಾರನ್ತಿ
ಅತಿಚಿರನಿಸಜ್ಜಪಚ್ಚಯಾ ಕಿಲಮಥವಿನೋದನತ್ಥಾಯ ಜಙ್ಘಚಾರಂ। ತೇ ಕಿರ ದಿವಸಂ ಸಜ್ಝಾಯಂ
ಕತ್ವಾ ಸಾಯನ್ಹೇ ವುಟ್ಠಾಯ ನ್ಹಾನೀಯಸಮ್ಭಾರಗನ್ಧಮಾಲತೇಲಧೋತವತ್ಥಾನಿ ಗಾಹಾಪೇತ್ವಾ
ಅತ್ತನೋ ಪರಿಜನಪರಿವುತಾ ನ್ಹಾಯಿತುಕಾಮಾ ನದೀತೀರಂ ಗನ್ತ್ವಾ
ರಜತಪಟ್ಟವಣ್ಣೇ ವಾಲಿಕಾಸಣ್ಡೇ ಅಪರಾಪರಂ ಚಙ್ಕಮಿಂಸು। ಏಕಂ ಚಙ್ಕಮನ್ತಂ ಇತರೋ
ಅನುಚಙ್ಕಮಿ, ಪುನ ಇತರಂ ಇತರೋತಿ। ತೇನ ವುತ್ತಂ ‘‘ಅನುಚಙ್ಕಮನ್ತಾನಂ
ಅನುವಿಚರನ್ತಾನ’’ನ್ತಿ। ಮಗ್ಗಾಮಗ್ಗೇತಿ ಮಗ್ಗೇ ಚ ಅಮಗ್ಗೇ
ಚ। ಕತಮಂ ನು ಖೋ ಪಟಿಪದಂ ಪೂರೇತ್ವಾ ಕತಮೇನ ಮಗ್ಗೇನ ಸಕ್ಕಾ ಸುಖಂ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಂ
ಗನ್ತುನ್ತಿ ಏವಂ ಮಗ್ಗಾಮಗ್ಗಂ ಆರಬ್ಭ ಕಥಂ ಸಮುಟ್ಠಾಪೇಸುನ್ತಿ ಅತ್ಥೋ। ಅಞ್ಜಸಾಯನೋತಿ ಉಜುಮಗ್ಗಸ್ಸೇತಂ ವೇವಚನಂ, ಅಞ್ಜಸಾ ವಾ ಉಜುಕಮೇವ ಏತೇನ ಆಯನ್ತಿ ಆಗಚ್ಛನ್ತೀತಿ ಅಞ್ಜಸಾಯನೋ ನಿಯ್ಯಾನಿಕೋ ನಿಯ್ಯಾತೀತಿ ನಿಯ್ಯಾಯನ್ತೋ ನಿಯ್ಯಾತಿ, ಗಚ್ಛನ್ತೋ ಗಚ್ಛತೀತಿ ಅತ್ಥೋ।

ತಕ್ಕರಸ್ಸ ಬ್ರಹ್ಮಸಹಬ್ಯತಾಯಾತಿ ಯೋ ತಂ ಮಗ್ಗಂ ಕರೋತಿ ಪಟಿಪಜ್ಜತಿ, ತಸ್ಸ ಬ್ರಹ್ಮುನಾ ಸದ್ಧಿಂ ಸಹಭಾವಾಯ, ಏಕಟ್ಠಾನೇ ಪಾತುಭಾವಾಯ ಗಚ್ಛತೀತಿ ಅತ್ಥೋ। ಯ್ವಾಯನ್ತಿ ಯೋ ಅಯಂ। ಅಕ್ಖಾತೋತಿ ಕಥಿತೋ ದೀಪಿತೋ। ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ ಪೋಕ್ಖರಸಾತಿನಾತಿ ಅತ್ತನೋ ಆಚರಿಯಂ ಅಪದಿಸತಿ। ಇತಿ ವಾಸೇಟ್ಠೋ ಸಕಮೇವ ಆಚರಿಯವಾದಂ ಥೋಮೇತ್ವಾ ಪಗ್ಗಣ್ಹಿತ್ವಾ ವಿಚರತಿ। ಭಾರದ್ವಾಜೋಪಿ ಸಕಮೇವಾತಿ। ತೇನ ವುತ್ತಂ ‘‘ನೇವ ಖೋ ಅಸಕ್ಖಿ ವಾಸೇಟ್ಠೋ’’ತಿಆದಿ।

ತತೋ ವಾಸೇಟ್ಠೋ ‘‘ಉಭಿನ್ನಮ್ಪಿ ಅಮ್ಹಾಕಂ ಕಥಾ ಅನಿಯ್ಯಾನಿಕಾವ,
ಇಮಸ್ಮಿಞ್ಚ ಲೋಕೇ ಮಗ್ಗಕುಸಲೋ ನಾಮ ಭೋತಾ ಗೋತಮೇನ ಸದಿಸೋ ನತ್ಥಿ, ಭವಞ್ಚ ಗೋತಮೋ
ಅವಿದೂರೇ ವಸತಿ, ಸೋ ನೋ ತುಲಂ ಗಹೇತ್ವಾ ನಿಸಿನ್ನವಾಣಿಜೋ ವಿಯ ಕಙ್ಖಂ ಛಿನ್ದಿಸ್ಸತೀ’’ತಿ
ಚಿನ್ತೇತ್ವಾ ತಮತ್ಥಂ ಭಾರದ್ವಾಜಸ್ಸ ಆರೋಚೇತ್ವಾ ಉಭೋಪಿ ಗನ್ತ್ವಾ ಅತ್ತನೋ ಕಥಂ ಭಗವತೋ
ಆರೋಚೇಸುಂ। ತೇನ ವುತ್ತಂ ‘‘ಅಥ ಖೋ ವಾಸೇಟ್ಠೋ…ಪೇ॰… ಯ್ವಾಯಂ ಅಕ್ಖಾತೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇನ
ತಾರುಕ್ಖೇನಾ’’ತಿ।

೫೨೨. ಏತ್ಥ ಭೋ ಗೋತಮಾತಿ ಏತಸ್ಮಿಂ ಮಗ್ಗಾಮಗ್ಗೇ। ವಿಗ್ಗಹೋ ವಿವಾದೋತಿಆದೀಸು ಪುಬ್ಬುಪ್ಪತ್ತಿಕೋ ವಿಗ್ಗಹೋ। ಅಪರಭಾಗೇ ವಿವಾದೋ। ದುವಿಧೋಪಿ ಏಸೋ ನಾನಾಆಚರಿಯಾನಂ ವಾದತೋ ನಾನಾವಾದೋ।

೫೨೩. ಅಥ ಕಿಸ್ಮಿಂ ಪನ ವೋತಿ
ತ್ವಮ್ಪಿ ಅಯಮೇವ ಮಗ್ಗೋತಿ ಅತ್ತನೋ ಆಚರಿಯವಾದಮೇವ ಪಗ್ಗಯ್ಹ ತಿಟ್ಠಸಿ, ಭಾರದ್ವಾಜೋಪಿ
ಅತ್ತನೋ ಆಚರಿಯವಾದಮೇವ, ಏಕಸ್ಸಾಪಿ ಏಕಸ್ಮಿಂ ಸಂಸಯೋ ನತ್ಥಿ। ಏವಂ ಸತಿ ಕಿಸ್ಮಿಂ ವೋ
ವಿಗ್ಗಹೋತಿ ಪುಚ್ಛತಿ।

೫೨೪. ಮಗ್ಗಾಮಗ್ಗೇ , ಭೋ ಗೋತಮಾತಿ
ಮಗ್ಗೇ ಭೋ ಗೋತಮ ಅಮಗ್ಗೇ ಚ, ಉಜುಮಗ್ಗೇ ಚ ಅನುಜುಮಗ್ಗೇ ಚಾತಿ ಅತ್ಥೋ। ಏಸ ಕಿರ
ಏಕಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸಾಪಿ ಮಗ್ಗಂ ‘‘ನ ಮಗ್ಗೋ’’ತಿ ನ ವದತಿ। ಯಥಾ ಪನ ಅತ್ತನೋ ಆಚರಿಯಸ್ಸ
ಮಗ್ಗೋ ಉಜುಮಗ್ಗೋ, ನ ಏವಂ ಅಞ್ಞೇಸಂ ಅನುಜಾನಾತಿ, ತಸ್ಮಾ ತಮೇವತ್ಥಂ ದೀಪೇನ್ತೋ ‘‘ಕಿಞ್ಚಾಪಿ ಭೋ ಗೋತಮಾ’’ತಿಆದಿಮಾಹ।

ಸಬ್ಬಾನಿ ತಾನೀತಿ ಲಿಙ್ಗವಿಪಲ್ಲಾಸೇನ ವದತಿ, ಸಬ್ಬೇ ತೇತಿ ವುತ್ತಂ ಹೋತಿ। ಬಹೂನೀತಿ ಅಟ್ಠ ವಾ ದಸ ವಾ। ನಾನಾಮಗ್ಗಾನೀತಿ ಮಹನ್ತಾಮಹನ್ತಜಙ್ಘಮಗ್ಗಸಕಟಮಗ್ಗಾದಿವಸೇನ ನಾನಾವಿಧಾನಿ ಸಾಮನ್ತಾ ಗಾಮನದೀತಳಾಕಖೇತ್ತಾದೀಹಿ ಆಗನ್ತ್ವಾ ಗಾಮಂ ಪವಿಸನಮಗ್ಗಾನಿ।

೫೨೫-೫೨೬. ‘‘ನಿಯ್ಯನ್ತೀತಿ
ವಾಸೇಟ್ಠ ವದೇಸೀ’’ತಿ ಭಗವಾ ತಿಕ್ಖತ್ತುಂ ವಚೀಭೇದಂ ಕತ್ವಾ ಪಟಿಞ್ಞಂ ಕಾರಾಪೇಸಿ।
ಕಸ್ಮಾ? ತಿತ್ಥಿಯಾ ಹಿ ಪಟಿಜಾನಿತ್ವಾ ಪಚ್ಛಾ ನಿಗ್ಗಯ್ಹಮಾನಾ ಅವಜಾನನ್ತಿ। ಸೋ ತಥಾ
ಕಾತುಂ ನ ಸಕ್ಖಿಸ್ಸತೀತಿ।

೫೨೭-೫೨೯. ತೇವ ತೇವಿಜ್ಜಾತಿ ತೇ ತೇವಿಜ್ಜಾ। ವಕಾರೋ ಆಗಮಸನ್ಧಿಮತ್ತಂ। ಅನ್ಧವೇಣೀತಿ
ಅನ್ಧಪವೇಣೀ, ಏಕೇನ ಚಕ್ಖುಮತಾ ಗಹಿತಯಟ್ಠಿಯಾ ಕೋಟಿಂ ಏಕೋ ಅನ್ಧೋ ಗಣ್ಹತಿ, ತಂ ಅನ್ಧಂ
ಅಞ್ಞೋ ತಂ ಅಞ್ಞೋತಿ ಏವಂ ಪಣ್ಣಾಸಸಟ್ಠಿ ಅನ್ಧಾ ಪಟಿಪಾಟಿಯಾ ಘಟಿತಾ ಅನ್ಧವೇಣೀತಿ
ವುಚ್ಚತಿ। ಪರಮ್ಪರಸಂಸತ್ತಾತಿ ಅಞ್ಞಮಞ್ಞಂ ಲಗ್ಗಾ,
ಯಟ್ಠಿಗಾಹಕೇನಪಿ ಚಕ್ಖುಮತಾ ವಿರಹಿತಾತಿ ಅತ್ಥೋ। ಏಕೋ ಕಿರ ಧುತ್ತೋ ಅನ್ಧಗಣಂ ದಿಸ್ವಾ
‘‘ಅಸುಕಸ್ಮಿಂ ನಾಮ ಗಾಮೇ ಖಜ್ಜಭೋಜ್ಜಂ ಸುಲಭ’’ನ್ತಿ ಉಸ್ಸಾಹೇತ್ವಾ ‘‘ತೇನ ಹಿ ತತ್ಥ ನೋ
ಸಾಮಿ ನೇಹಿ, ಇದಂ ನಾಮ ತೇ ದೇಮಾ’’ತಿ ವುತ್ತೇ, ಲಞ್ಜಂ ಗಹೇತ್ವಾ ಅನ್ತರಾಮಗ್ಗೇ ಮಗ್ಗಾ
ಓಕ್ಕಮ್ಮ ಮಹನ್ತಂ ಗಚ್ಛಂ ಅನುಪರಿಗನ್ತ್ವಾ ಪುರಿಮಸ್ಸ ಹತ್ಥೇನ ಪಚ್ಛಿಮಸ್ಸ ಕಚ್ಛಂ
ಗಣ್ಹಾಪೇತ್ವಾ ‘‘ಕಿಞ್ಚಿ ಕಮ್ಮಂ ಅತ್ಥಿ, ಗಚ್ಛಥ ತಾವ ತುಮ್ಹೇ’’ತಿ ವತ್ವಾ ಪಲಾಯಿ, ತೇ
ದಿವಸಮ್ಪಿ ಗನ್ತ್ವಾ ಮಗ್ಗಂ ಅವಿನ್ದಮಾನಾ ‘‘ಕುಹಿಂ ನೋ ಚಕ್ಖುಮಾ, ಕುಹಿಂ ಮಗ್ಗೋ’’ತಿ
ಪರಿದೇವಿತ್ವಾ ಮಗ್ಗಂ ಅವಿನ್ದಮಾನಾ ತತ್ಥೇವ ಮರಿಂಸು। ತೇ ಸನ್ಧಾಯ ವುತ್ತಂ
‘‘ಪರಮ್ಪರಸಂಸತ್ತಾ’’ತಿ। ಪುರಿಮೋಪೀತಿ ಪುರಿಮೇಸು ದಸಸು ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇಸು ಏಕೋಪಿ। ಮಜ್ಝಿಮೋಪೀತಿ ಮಜ್ಝಿಮೇಸು ಆಚರಿಯಪಾಚರಿಯೇಸು ಏಕೋಪಿ। ಪಚ್ಛಿಮೋಪೀತಿ ಇದಾನಿ ತೇವಿಜ್ಜೇಸು ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇಸು ಏಕೋಪಿ। ಹಸ್ಸಕಞ್ಞೇವಾತಿ ಹಸಿತಬ್ಬಮೇವ। ನಾಮಕಞ್ಞೇವಾತಿ ಲಾಮಕಂಯೇವ। ತದೇತಂ ಅತ್ಥಾಭಾವೇನ ರಿತ್ತಕಂ, ರಿತ್ತಕತ್ತಾಯೇವ ತುಚ್ಛಕಂ।
ಇದಾನಿ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕೋ ತಾವ ತಿಟ್ಠತು, ಯೋ ತೇವಿಜ್ಜೇಹಿ ನ ದಿಟ್ಠಪುಬ್ಬೋವ। ಯೇಪಿ
ಚನ್ದಿಮಸೂರಿಯೇ ತೇವಿಜ್ಜಾ ಪಸ್ಸನ್ತಿ, ತೇಸಮ್ಪಿ ಸಹಬ್ಯತಾಯ ಮಗ್ಗಂ ದೇಸೇತುಂ
ನಪ್ಪಹೋನ್ತೀತಿ ದಸ್ಸನತ್ಥಂ ‘‘ತಂ ಕಿಂ ಮಞ್ಞಸೀ’’ತಿಆದಿಮಾಹ।

೫೩೦. ತತ್ಥ ಯತೋ ಚನ್ದಿಮಸೂರಿಯಾ ಉಗ್ಗಚ್ಛನ್ತೀತಿ ಯಸ್ಮಿಂ ಕಾಲೇ ಉಗ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ। ಯತ್ಥ ಚ ಓಗ್ಗಚ್ಛನ್ತೀತಿ ಯಸ್ಮಿಂ ಕಾಲೇ ಅತ್ಥಮೇನ್ತಿ, ಉಗ್ಗಮನಕಾಲೇ ಚ ಅತ್ಥಙ್ಗಮನಕಾಲೇ ಚ ಪಸ್ಸನ್ತೀತಿ ಅತ್ಥೋ। ಆಯಾಚನ್ತೀತಿ ‘‘ಉದೇಹಿ ಭವಂ ಚನ್ದ, ಉದೇಹಿ ಭವಂ ಸೂರಿಯಾ’’ತಿ ಏವಂ ಆಯಾಚನ್ತಿ। ಥೋಮಯನ್ತೀತಿ ‘‘ಸೋಮ್ಮೋ ಚನ್ದೋ, ಪರಿಮಣ್ಡಲೋ ಚನ್ದೋ, ಸಪ್ಪಭೋ ಚನ್ದೋ’’ತಿಆದೀನಿ ವದನ್ತಾ ಪಸಂಸನ್ತಿ। ಪಞ್ಜಲಿಕಾತಿ ಪಗ್ಗಹಿತಅಞ್ಜಲಿಕಾ। ನಮಸ್ಸಮಾನಾತಿ ‘‘ನಮೋ ನಮೋ’’ತಿ ವದಮಾನಾ।

೫೩೧-೫೩೨. ಯಂ ಪಸ್ಸನ್ತೀತಿ ಏತ್ಥ ಯನ್ತಿ ನಿಪಾತಮತ್ತಂ। ಕಿಂ ಪನ ನ ಕಿರಾತಿ ಏತ್ಥ ಇಧ ಪನ ಕಿಂ ವತ್ತಬ್ಬಂ। ಯತ್ಥ ಕಿರ ತೇವಿಜ್ಜೇಹಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇಹಿ ನ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಸಕ್ಖಿದಿಟ್ಠೋತಿ ಏವಮತ್ಥೋ ದಟ್ಠಬ್ಬೋ।

ಅಚಿರವತೀನದೀಉಪಮಾಕಥಾ

೫೪೨. ಸಮತಿತ್ತಿಕಾತಿ ಸಮಭರಿತಾ। ಕಾಕಪೇಯ್ಯಾತಿ ಯತ್ಥ ಕತ್ಥಚಿ ತೀರೇ ಠಿತೇನ ಕಾಕೇನ ಸಕ್ಕಾ ಪಾತುನ್ತಿ ಕಾಕಪೇಯ್ಯಾ। ಪಾರಂ ತರಿತುಕಾಮೋತಿ ನದಿಂ ಅತಿಕ್ಕಮಿತ್ವಾ ಪರತೀರಂ ಗನ್ತುಕಾಮೋ। ಅವ್ಹೇಯ್ಯಾತಿ ಪಕ್ಕೋಸೇಯ್ಯ। ಏಹಿ ಪಾರಾಪಾರನ್ತಿ ಅಮ್ಭೋ ಪಾರ ಅಪಾರಂ ಏಹಿ, ಅಥ ಮಂ ಸಹಸಾವ ಗಹೇತ್ವಾ ಗಮಿಸ್ಸಸಿ, ಅತ್ಥಿ ಮೇ ಅಚ್ಚಾಯಿಕಕಮ್ಮನ್ತಿ ಅತ್ಥೋ।

೫೪೪. ಯೇ ಧಮ್ಮಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಕಾರಕಾತಿ ಏತ್ಥ ಪಞ್ಚಸೀಲದಸಕುಸಲಕಮ್ಮಪಥಭೇದಾ ಧಮ್ಮಾ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಕಾರಕಾತಿ ವೇದಿತಬ್ಬಾ , ತಬ್ಬಿಪರೀತಾ ಅಬ್ರಾಹ್ಮಣಕಾರಕಾ। ಇನ್ದಮವ್ಹಾಯಾಮಾತಿ
ಇನ್ದಂ ಅವ್ಹಾಯಾಮ ಪಕ್ಕೋಸಾಮ। ಏವಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನಂ ಅವ್ಹಾಯನಸ್ಸ ನಿರತ್ಥಕತಂ ದಸ್ಸೇತ್ವಾ
ಪುನಪಿ ಭಗವಾ ಅಣ್ಣವಕುಚ್ಛಿಯಂ ಸೂರಿಯೋ ವಿಯ ಜಲಮಾನೋ ಪಞ್ಚಸತಭಿಕ್ಖುಪರಿವುತೋ
ಅಚಿರವತಿಯಾ ತೀರೇ ನಿಸಿನ್ನೋ ಅಪರಮ್ಪಿ ನದೀಉಪಮಂಯೇವ ಆಹರನ್ತೋ
‘‘ಸೇಯ್ಯಥಾಪೀ’’ತಿಆದಿಮಾಹ।

೫೪೬. ಕಾಮಗುಣಾತಿ
ಕಾಮಯಿತಬ್ಬಟ್ಠೇನ ಕಾಮಾ, ಬನ್ಧನಟ್ಠೇನ ಗುಣಾ। ‘‘ಅನುಜಾನಾಮಿ ಭಿಕ್ಖವೇ, ಅಹತಾನಂ
ವತ್ಥಾನಂ ದಿಗುಣಂ ಸಙ್ಘಾಟಿ’’ನ್ತಿ (ಮಹಾವ॰ ೩೪೮) ಏತ್ಥ ಹಿ ಪಟಲಟ್ಠೋ ಗುಣಟ್ಠೋ।
‘‘ಅಚ್ಚೇನ್ತಿ ಕಾಲಾ ತರಯನ್ತಿ ರತ್ತಿಯೋ, ವಯೋಗುಣಾ ಅನುಪುಬ್ಬಂ ಜಹನ್ತೀ’’ತಿ ಏತ್ಥ
ರಾಸಟ್ಠೋ ಗುಣಟ್ಠೋ। ‘‘ಸತಗುಣಾ ದಕ್ಖಿಣಾ ಪಾಟಿಕಙ್ಖಿತಬ್ಬಾ’’ತಿ
(ಮ॰ ನಿ॰ ೩.೩೭೯) ಏತ್ಥ ಆನಿಸಂಸಟ್ಠೋ ಗುಣಟ್ಠೋ। ‘‘ಅನ್ತಂ ಅನ್ತಗುಣಂ (ಖು॰ ಪಾ॰ ೩.೧)
ಕಯಿರಾ ಮಾಲಾಗುಣೇ ಬಹೂ’’ತಿ (ಧ॰ ಪ॰ ೫೩) ಚ ಏತ್ಥ ಬನ್ಧನಟ್ಠೋ ಗುಣಟ್ಠೋ। ಇಧಾಪಿ ಏಸೇವ
ಅಧಿಪ್ಪೇತೋ। ತೇನ ವುತ್ತಂ ‘‘ಬನ್ಧನಟ್ಠೇನ ಗುಣಾ’’ತಿ। ಚಕ್ಖುವಿಞ್ಞೇಯ್ಯಾತಿ ಚಕ್ಖುವಿಞ್ಞಾಣೇನ ಪಸ್ಸಿತಬ್ಬಾ। ಏತೇನುಪಾಯೇನ ಸೋತವಿಞ್ಞೇಯ್ಯಾದೀಸುಪಿ ಅತ್ಥೋ ವೇದಿತಬ್ಬೋ। ಇಟ್ಠಾತಿ ಪರಿಯಿಟ್ಠಾ ವಾ ಹೋನ್ತು, ಮಾ ವಾ, ಇಟ್ಠಾರಮ್ಮಣಭೂತಾತಿ ಅತ್ಥೋ। ಕನ್ತಾತಿ ಕಾಮನೀಯಾ। ಮನಾಪಾತಿ ಮನವಡ್ಢನಕಾ। ಪಿಯರೂಪಾತಿ ಪಿಯಜಾತಿಕಾ। ಕಾಮೂಪಸಞ್ಹಿತಾತಿ ಆರಮ್ಮಣಂ ಕತ್ವಾ ಉಪ್ಪಜ್ಜಮಾನೇನ ಕಾಮೇನ ಉಪಸಞ್ಹಿತಾ। ರಜನೀಯಾತಿ ರಞ್ಜನೀಯಾ, ರಾಗುಪ್ಪತ್ತಿಕಾರಣಭೂತಾತಿ ಅತ್ಥೋ।

ಗಧಿತಾತಿ ಗೇಧೇನ ಅಭಿಭೂತಾ ಹುತ್ವಾ। ಮುಚ್ಛಿತಾತಿ ಮುಚ್ಛಾಕಾರಪ್ಪತ್ತಾಯ ಅಧಿಮತ್ತಕಾಯ ತಣ್ಹಾಯ ಅಭಿಭೂತಾ। ಅಜ್ಝೋಪನ್ನಾತಿ ಅಧಿಓಪನ್ನಾ ಓಗಾಳ್ಹಾ ‘‘ಇದಂ ಸಾರ’’ನ್ತಿ ಪರಿನಿಟ್ಠಾನಪ್ಪತ್ತಾ ಹುತ್ವಾ। ಅನಾದೀನವದಸ್ಸಾವಿನೋತಿ ಆದೀನವಂ ಅಪಸ್ಸನ್ತಾ। ಅನಿಸ್ಸರಣಪಞ್ಞಾತಿ ಇದಮೇತ್ಥ ನಿಸ್ಸರಣನ್ತಿ, ಏವಂ ಪರಿಜಾನನಪಞ್ಞಾವಿರಹಿತಾ, ಪಚ್ಚವೇಕ್ಖಣಪರಿಭೋಗವಿರಹಿತಾತಿ ಅತ್ಥೋ।

೫೪೮. ಆವರಣಾತಿಆದೀಸು ಆವರನ್ತೀತಿ ಆವರಣಾ। ನಿವಾರೇನ್ತೀತಿ ನೀವರಣಾ। ಓನನ್ಧನ್ತೀತಿ ಓನಾಹನಾ। ಪರಿಯೋನನ್ಧನ್ತೀತಿ ಪರಿಯೋನಾಹನಾ। ಕಾಮಚ್ಛನ್ದಾದೀನಂ ವಿತ್ಥಾರಕಥಾ ವಿಸುದ್ಧಿಮಗ್ಗತೋ ಗಹೇತಬ್ಬಾ।

೫೪೯-೫೫೦. ಆವುತಾ ನಿವುತಾ ಓನದ್ಧಾ ಪರಿಯೋನದ್ಧಾತಿ ಪದಾನಿ ಆವರಣಾದೀನಂ ವಸೇನ ವುತ್ತಾನಿ। ಸಪರಿಗ್ಗಹೋತಿ ಇತ್ಥಿಪರಿಗ್ಗಹೇನ ಸಪರಿಗ್ಗಹೋತಿ ಪುಚ್ಛತಿ। ಅಪರಿಗ್ಗಹೋ ಭೋ ಗೋತಮಾತಿಆದೀಸುಪಿ
ಕಾಮಚ್ಛನ್ದಸ್ಸ ಅಭಾವತೋ ಇತ್ಥಿಪರಿಗ್ಗಹೇನ ಅಪರಿಗ್ಗಹೋ। ಬ್ಯಾಪಾದಸ್ಸ ಅಭಾವತೋ ಕೇನಚಿ
ಸದ್ಧಿಂ ವೇರಚಿತ್ತೇನ ಅವೇರೋ। ಥಿನಮಿದ್ಧಸ್ಸ ಅಭಾವತೋ ಚಿತ್ತಗೇಲಞ್ಞಸಙ್ಖಾತೇನ
ಬ್ಯಾಪಜ್ಜೇನ ಅಬ್ಯಾಪಜ್ಜೋ। ಉದ್ಧಚ್ಚಕುಕ್ಕುಚ್ಚಾಭಾವತೋ ಉದ್ಧಚ್ಚಕುಕ್ಕುಚ್ಚಾದೀಹಿ
ಸಂಕಿಲೇಸೇಹಿ ಅಸಂಕಿಲಿಟ್ಠಚಿತ್ತೋ ಸುಪರಿಸುದ್ಧಮಾನಸೋ। ವಿಚಿಕಿಚ್ಛಾಯ ಅಭಾವತೋ ಚಿತ್ತಂ
ವಸೇ ವತ್ತೇತಿ। ಯಥಾ ಚ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾ ಚಿತ್ತಗತಿಕಾ ಹೋನ್ತೀತಿ, ಚಿತ್ತಸ್ಸ ವಸೇನ
ವತ್ತನ್ತಿ, ನ ತಾದಿಸೋತಿ ವಸವತ್ತೀ।

೫೫೨. ಇಧ ಖೋ ಪನಾತಿ ಇಧ ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಮಗ್ಗೇ। ಆಸೀದಿತ್ವಾತಿ ಅಮಗ್ಗಮೇವ ‘‘ಮಗ್ಗೋ’’ತಿ ಉಪಗನ್ತ್ವಾ। ಸಂಸೀದನ್ತೀತಿ ‘‘ಸಮತಲ’’ನ್ತಿ ಸಞ್ಞಾಯ ಪಙ್ಕಂ ಓತಿಣ್ಣಾ ವಿಯ ಅನುಪ್ಪವಿಸನ್ತಿ। ಸಂಸೀದಿತ್ವಾ ವಿಸಾರಂ ಪಾಪುಣನ್ತೀತಿ ಏವಂ ಪಙ್ಕೇ ವಿಯ ಸಂಸೀದಿತ್ವಾ ವಿಸಾರಂ ಅಙ್ಗಮಙ್ಗಸಂಭಞ್ಜನಂ ಪಾಪುಣನ್ತಿ। ಸುಕ್ಖತರಂ ಮಞ್ಞೇ ತರನ್ತೀತಿ
ಮರೀಚಿಕಾಯ ವಞ್ಚೇತ್ವಾ ‘‘ಕಾಕಪೇಯ್ಯಾ ನದೀ’’ತಿ ಸಞ್ಞಾಯ ‘‘ತರಿಸ್ಸಾಮಾ’’ತಿ ಹತ್ಥೇಹಿ ಚ
ಪಾದೇಹಿ ಚ ವಾಯಮಮಾನಾ ಸುಕ್ಖತರಣಂ ಮಞ್ಞೇ ತರನ್ತಿ। ತಸ್ಮಾ ಯಥಾ ಹತ್ಥಪಾದಾದೀನಂ
ಸಂಭಞ್ಜನಂ ಪರಿಭಞ್ಜನಂ, ಏವಂ ಅಪಾಯೇಸು ಸಂಭಞ್ಜನಂ ಪರಿಭಞ್ಜನಂ ಪಾಪುಣನ್ತಿ। ಇಧೇವ ಚ
ಸುಖಂ ವಾ ಸಾತಂ ವಾ ನ ಲಭನ್ತಿ। ತಸ್ಮಾ ಇದಂ ತೇವಿಜ್ಜಾನಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನನ್ತಿ ತಸ್ಮಾ ಇದಂ ಬ್ರಹ್ಮಸಹಬ್ಯತಾಯ ಮಗ್ಗದೀಪಕಂ ತೇವಿಜ್ಜಕಂ ಪಾವಚನಂ ತೇವಿಜ್ಜಾನಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಾನಂ। ತೇವಿಜ್ಜಾಇರಿಣನ್ತಿ ತೇವಿಜ್ಜಾಅರಞ್ಞಂ ಇರಿಣನ್ತಿ ಹಿ ಅಗಾಮಕಂ ಮಹಾಅರಞ್ಞಂ ವುಚ್ಚತಿ। ತೇವಿಜ್ಜಾವಿವನನ್ತಿ ಪುಪ್ಫಫಲೇಹಿ ಅಪರಿಭೋಗರುಕ್ಖೇಹಿ ಸಞ್ಛನ್ನಂ ನಿರುದಕಂ ಅರಞ್ಞಂ । ಯತ್ಥ ಮಗ್ಗತೋ ಉಕ್ಕಮಿತ್ವಾ ಪರಿವತ್ತಿತುಮ್ಪಿ ನ ಸಕ್ಕಾ ಹೋನ್ತಿ, ತಂ ಸನ್ಧಾಯಾಹ ‘‘ತೇವಿಜ್ಜಾವಿವನನ್ತಿಪಿ ವುಚ್ಚತೀ’’ತಿ। ತೇವಿಜ್ಜಾಬ್ಯಸನನ್ತಿ
ತೇವಿಜ್ಜಾನಂ ಪಞ್ಚವಿಧಬ್ಯಸನಸದಿಸಮೇತಂ। ಯಥಾ ಹಿ ಞಾತಿರೋಗಭೋಗ ದಿಟ್ಠಿ
ಸೀಲಬ್ಯಸನಪ್ಪತ್ತಸ್ಸ ಸುಖಂ ನಾಮ ನತ್ಥಿ, ಏವಂ ತೇವಿಜ್ಜಾನಂ ತೇವಿಜ್ಜಕಂ ಪಾವಚನಂ ಆಗಮ್ಮ
ಸುಖಂ ನಾಮ ನತ್ಥೀತಿ ದಸ್ಸೇತಿ।

೫೫೪. ಜಾತಸಂವಡ್ಢೋತಿ ಜಾತೋ ಚ ವಡ್ಢಿತೋ ಚ, ಯೋ ಹಿ ಕೇವಲಂ ತತ್ಥ ಜಾತೋವ ಹೋತಿ, ಅಞ್ಞತ್ಥ
ವಡ್ಢಿತೋ, ತಸ್ಸ ಸಮನ್ತಾ ಗಾಮಮಗ್ಗಾ ನ ಸಬ್ಬಸೋ ಪಚ್ಚಕ್ಖಾ ಹೋನ್ತಿ, ತಸ್ಮಾ
ಜಾತಸಂವಡ್ಢೋತಿ ಆಹ। ಜಾತಸಂವಡ್ಢೋಪಿ ಯೋ ಚಿರನಿಕ್ಖನ್ತೋ, ತಸ್ಸ ನ ಸಬ್ಬಸೋ ಪಚ್ಚಕ್ಖಾ
ಹೋನ್ತಿ। ತಸ್ಮಾ ‘‘ತಾವದೇವ ಅವಸಟ’’ನ್ತಿ ಆಹ, ತಙ್ಖಣಮೇವ ನಿಕ್ಖನ್ತನ್ತಿ ಅತ್ಥೋ। ದನ್ಧಾಯಿತತ್ತನ್ತಿ ಅಯಂ ನು ಖೋ ಮಗ್ಗೋ, ಅಯಂ ನ ನುಖೋತಿ ಕಙ್ಖಾವಸೇನ ಚಿರಾಯಿತತ್ತಂ। ವಿತ್ಥಾಯಿತತ್ತನ್ತಿ ಯಥಾ ಸುಖುಮಂ ಅತ್ಥಜಾತಂ ಸಹಸಾ ಪುಚ್ಛಿತಸ್ಸ ಕಸ್ಸಚಿ ಸರೀರಂ ಥದ್ಧಭಾವಂ ಗಣ್ಹಾತಿ, ಏವಂ ಥದ್ಧಭಾವಗ್ಗಹಣಂ। ನ ತ್ವೇವಾತಿ ಇಮಿನಾ ಸಬ್ಬಞ್ಞುತಞ್ಞಾಣಸ್ಸ ಅಪ್ಪಟಿಹತಭಾವಂ ದಸ್ಸೇತಿ। ತಸ್ಸ ಹಿ ಪುರಿಸಸ್ಸ ಮಾರಾವಟ್ಟನಾದಿವಸೇನ ಸಿಯಾ ಞಾಣಸ್ಸ ಪಟಿಘಾತೋ। ತೇನ ಸೋ ದನ್ಧಾಯೇಯ್ಯ ವಾ ವಿತ್ಥಾಯೇಯ್ಯ ವಾ। ಸಬ್ಬಞ್ಞುತಞ್ಞಾಣಂ ಪನ ಅಪ್ಪಟಿಹತಂ, ನ ಸಕ್ಕಾ ತಸ್ಸ ಕೇನಚಿ ಅನ್ತರಾಯೋ ಕಾತುನ್ತಿ ದೀಪೇತಿ।

೫೫೫. ಉಲ್ಲುಮ್ಪತು ಭವಂ ಗೋತಮೋತಿ ಉದ್ಧರತು ಭವಂ ಗೋತಮೋ। ಬ್ರಾಹ್ಮಣಿಂ ಪಜನ್ತಿ
ಬ್ರಾಹ್ಮಣದಾರಕಂ, ಭವಂ ಗೋತಮೋ ಮಮ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಪುತ್ತಂ ಅಪಾಯಮಗ್ಗತೋ ಉದ್ಧರಿತ್ವಾ
ಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಮಗ್ಗೇ ಪತಿಟ್ಠಪೇತೂತಿ ಅತ್ಥೋ। ಅಥಸ್ಸ ಭಗವಾ ಬುದ್ಧುಪ್ಪಾದಂ ದಸ್ಸೇತ್ವಾ
ಸದ್ಧಿಂ ಪುಬ್ಬಭಾಗಪಟಿಪದಾಯ ಮೇತ್ತಾವಿಹಾರಾದಿಬ್ರಹ್ಮಲೋಕಗಾಮಿಮಗ್ಗಂ ದೇಸೇತುಕಾಮೋ ‘‘ತೇನ
ಹಿ ವಾಸೇಟ್ಠಾ’’ತಿಆದಿಮಾಹ। ತತ್ಥ ‘‘ಇಧ ತಥಾಗತೋ’’ತಿಆದಿ ಸಾಮಞ್ಞಫಲೇ ವಿತ್ಥಾರಿತಂ।
ಮೇತ್ತಾಸಹಗತೇನಾತಿಆದೀಸು ಯಂ ವತ್ತಬ್ಬಂ, ತಂ ಸಬ್ಬಂ ವಿಸುದ್ಧಿಮಗ್ಗೇ
ಬ್ರಹ್ಮವಿಹಾರಕಮ್ಮಟ್ಠಾನಕಥಾಯಂ ವುತ್ತಂ। ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ ವಾಸೇಟ್ಠ ಬಲವಾ ಸಙ್ಖಧಮೋತಿಆದಿ ಪನ ಇಧ ಅಪುಬ್ಬಂ। ತತ್ಥ ಬಲವಾತಿ ಬಲಸಮ್ಪನ್ನೋ। ಸಙ್ಖಧಮೋತಿ ಸಙ್ಖಧಮಕೋ। ಅಪ್ಪಕಸಿರೇನಾತಿ
ಅಕಿಚ್ಛೇನ ಅದುಕ್ಖೇನ। ದುಬ್ಬಲೋ ಹಿ ಸಙ್ಖಧಮೋ ಸಙ್ಖಂ ಧಮನ್ತೋಪಿ ನ ಸಕ್ಕೋತಿ ಚತಸ್ಸೋ
ದಿಸಾ ಸರೇನ ವಿಞ್ಞಾಪೇತುಂ, ನಾಸ್ಸ ಸಙ್ಖಸದ್ದೋ ಸಬ್ಬತೋ ಫರತಿ। ಬಲವತೋ ಪನ ವಿಪ್ಫಾರಿಕೋ
ಹೋತಿ, ತಸ್ಮಾ ‘‘ಬಲವಾ’’ತಿಆದಿಮಾಹ। ಮೇತ್ತಾಯ ಚೇತೋವಿಮುತ್ತಿಯಾತಿ ಏತ್ಥ ಮೇತ್ತಾತಿ ವುತ್ತೇ ಉಪಚಾರೋಪಿ ಅಪ್ಪನಾಪಿ ವಟ್ಟತಿ, ‘‘ಚೇತ್ತೋವಿಮುತ್ತೀ’’ತಿ ವುತ್ತೇ ಪನ ಅಪ್ಪನಾವ ವಟ್ಟತಿ। ಯಂ ಪಮಾಣಕತಂ ಕಮ್ಮನ್ತಿ
ಪಮಾಣಕತಂ ಕಮ್ಮಂ ನಾಮ ಕಾಮಾವಚರಂ ವುಚ್ಚತಿ। ಅಪ್ಪಮಾಣಕತಂ ಕಮ್ಮಂ ನಾಮ ರೂಪಾರೂಪಾವಚರಂ।
ತಞ್ಹಿ ಪಮಾಣಂ ಅತಿಕ್ಕಮಿತ್ವಾ ಓದಿಸ್ಸಕಅನೋದಿಸ್ಸಕದಿಸಾಫರಣವಸೇನ ವಡ್ಢೇತ್ವಾ ಕತತ್ತಾ
ಅಪ್ಪಮಾಣಕತನ್ತಿ ವುಚ್ಚತಿ। ನ ತಂ ತತ್ರಾವಸಿಸ್ಸತಿ ನ ತಂ ತತ್ರಾವತಿಟ್ಠತೀತಿ
ತಂ ಕಾಮಾವಚರಕಮ್ಮಂ ತಸ್ಮಿಂ ರೂಪಾವಚರಾರೂಪಾವಚರಕಮ್ಮೇ ನ ಓಹೀಯತಿ, ನ ತಿಟ್ಠತಿ। ಕಿಂ
ವುತ್ತಂ ಹೋತಿ – ತಂ ಕಾಮಾವಚರಕಮ್ಮಂ ತಸ್ಸ ರೂಪಾರೂಪಾವಚರಕಮ್ಮಸ್ಸ ಅನ್ತರಾ ಲಗ್ಗಿತುಂ ವಾ
ಠಾತುಂ ವಾ ರೂಪಾರೂಪಾವಚರಕಮ್ಮಂ ಫರಿತ್ವಾ ಪರಿಯಾದಿಯಿತ್ವಾ ಅತ್ತನೋ ಓಕಾಸಂ ಗಹೇತ್ವಾ
ಪತಿಟ್ಠಾತುಂ ನ ಸಕ್ಕೋತಿ। ಅಥ ಖೋ ರೂಪಾವಚರಾರೂಪಾವಚರಕಮ್ಮಮೇವ ಕಾಮಾವಚರಂ ಮಹೋಘೋ ವಿಯ
ಪರಿತ್ತಂ ಉದಕಂ ಫರಿತ್ವಾ ಪರಿಯಾದಿಯಿತ್ವಾ ಅತ್ತನೋ ಓಕಾಸಂ ಗಹೇತ್ವಾ ತಿಟ್ಠತಿ। ತಸ್ಸ
ವಿಪಾಕಂ ಪಟಿಬಾಹಿತ್ವಾ ಸಯಮೇವ ಬ್ರಹ್ಮಸಹಬ್ಯತಂ ಉಪನೇತೀತಿ। ಏವಂವಿಹಾರೀತಿ ಏವಂ ಮೇತ್ತಾದಿವಿಹಾರೀ।

೫೫೯. ಏತೇ ಮಯಂ ಭವನ್ತಂ ಗೋತಮನ್ತಿ
ಇದಂ ತೇಸಂ ದುತಿಯಂ ಸರಣಗಮನಂ। ಪಠಮಮೇವ ಹೇತೇ ಮಜ್ಝಿಮಪಣ್ಣಾಸಕೇ ವಾಸೇಟ್ಠಸುತ್ತಂ
ಸುತ್ವಾ ಸರಣಂ ಗತಾ, ಇಮಂ ಪನ ತೇವಿಜ್ಜಸುತ್ತಂ ಸುತ್ವಾ ದುತಿಯಮ್ಪಿ ಸರಣಂ ಗತಾ।
ಕತಿಪಾಹಚ್ಚಯೇನ ಪಬ್ಬಜಿತ್ವಾ ಅಗ್ಗಞ್ಞಸುತ್ತೇ ಉಪಸಮ್ಪದಞ್ಚೇವ ಅರಹತ್ತಞ್ಚ ಅಲತ್ಥುಂ।
ಸೇಸಂ ಸಬ್ಬತ್ಥ ಉತ್ತಾನಮೇವಾತಿ।

ಇತಿ ಸುಮಙ್ಗಲವಿಲಾಸಿನಿಯಾ ದೀಘನಿಕಾಯಟ್ಠಕಥಾಯಂ

ತೇವಿಜ್ಜಸುತ್ತವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।

ನಿಟ್ಠಿತಾ ಚ ತೇರಸಸುತ್ತಪಟಿಮಣ್ಡಿತಸ್ಸ ಸೀಲಕ್ಖನ್ಧವಗ್ಗಸ್ಸ

ಅತ್ಥವಣ್ಣನಾತಿ।

ಸೀಲಕ್ಖನ್ಧವಗ್ಗಟ್ಠಕಥಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।

https://www.youtube.com/watch?v=gVt34_vDFJA
Abhisambidhana Sutta
Harshana Hiripitiya
Published on Oct 20, 2017
නමෝ අභිසම්භිදානේ
යුත්තේ යුත්තේ පජ්ජලති පජ්ජලති
තීහුම් තීහුම් ලුහු ලුහු පරමේස්වාහා

නමෝ සම්මා සම්බුද්ධේ
යුත්තේ යුත්තේ පජ්ජලති පජ්ජලති
තීහුම් තීහුම් ලුහු ලුහු පරමේස්වාහා

නමෝ පච්චේක සම්බුද්ධේ
යුත්තේ යුත්තේ පජ්ජලති පජ්ජලති
තීහුම් තීහුම් ලුහු ලුහු පරමේස්වාහා

නමෝ සාරිපුත්ත මොග්ගල්ලානේ
යුත්තේ යුත්තේ පජ්ජලති පජ්ජලති
තීහුම් තීහුම් ලුහු ලුහු පරමේස්වාහා

නමෝ අංගුලිමාල මහා ථෙරෝ මහා වීරෝ මහා බලෝ
යුත්තේ යුත්තේ පජ්ජලති පජ්ජලති
තීහුම් තීහුම් ලුහු ලුහු පරමේස්වාහා

නමෝ සීවලීච මහා ථෙරෝ මහා කායෝ මහා ලාභී
යුත්තේ යුත්තේ පජ්ජලති පජ්ජලති
තීහුම් තීහුම් ලුහු ලුහු පරමේස්වාහා

නමෝ සප්තතිංස බෝධි පක්ඛිය ධම්මා චත්තාරෝ සතිපට්ඨානා
චත්තාරෝ ඉද්ධි පාදා චත්තාරෝ සම්මප්පදානා
පංචින්ද්රියානි / පංචබලානි සප්ත බොජ්ජංගානි
අරියෝ අට්ඨංගිකෝ මග්ගො බුද්ධ මන්තංච මත්තං
ධම්ම මන්තංච මත්තං සංඝ මන්තංච මත්තං..

තුම්හාකං සබ්බ රෝග/සබ්බ දෝෂ/සබ්බන්තරායා විනස්සන්තු..
යුත්තේ යුත්තේ පජ්ජලති පජ්ජලති
තීහුම් තීහුම් ලුහු ලුහු පරමේස්වාහා

එතේන සච්ච වජ්ජේන සොත්තිතේ හෝතු සබ්බධා…..
එතේන සච්ච වජ්ජේන සොත්තිතේ හෝතු සබ්බධා…..
එතේන සච්ච වජ්ජේන සොත්තිතේ හෝතු සබ්බධා…..
Category
People & Blogs

youtube.com

Abhisambidhana Sutta

නමෝ අභිසම්භිදානේ යුත්තේ යුත්තේ පජ්ජලති පජ්ජලති තීහුම් තීහුම් ලුහු ලුහු පරමේස්වාහා නමෝ සම්මා සම්බුද්ධේ යුත්තේ ය…

>> Sutta Piṭaka >> Aṅguttara Nikāya >> Aṭṭhaka Nipāta AN 8.39 (A iv 245) Abhisanda Sutta — Results — Here are eight ways in which all serious disciples of the Buddha create much merit for themselves. Note: info·bubbles on all “underdotted” words

Pāḷi	English
“aṭṭhime, bhikkhave, puññābhisandā kusalābhisandā sukhassāhārā sovaggikā sukhavipākā saggasaṃvattanikā, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattanti. katame aṭṭha?	“Monks, there are these eight rewards of merit, rewards of skillfulness, nourishments of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing, to welfare & happiness. Which eight?
idha, bhikkhave, ariyasāvako buddhaṃ saraṇaṃ gato hoti. ayaṃ, bhikkhave, paṭhamo puññābhisando kusalābhisando sukhassāhāro sovaggiko sukhavipāko saggasaṃvattaniko, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattati.	“There is the case where a disciple of the noble ones has gone to the Buddha for refuge. This is the first reward of merit, reward of skillfulness, nourishment of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing; to welfare & to happiness.
“puna caparaṃ, bhikkhave, ariyasāvako dhammaṃ saraṇaṃ gato hoti. ayaṃ, bhikkhave, dutiyo puññābhisando kusalābhisando sukhassāhāro sovaggiko sukhavipāko saggasaṃvattaniko, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattati.	“Furthermore, the disciple of the noble ones has gone to the Dhamma for refuge. This is the second reward of merit, reward of skillfulness, nourishment of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing; to welfare & to happiness.
“puna caparaṃ, bhikkhave, ariyasāvako saṅghaṃ saraṇaṃ gato hoti. ayaṃ, bhikkhave, tatiyo puññābhisando kusalābhisando sukhassāhāro sovaggiko sukhavipāko saggasaṃvattaniko, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattati.	“Furthermore, the disciple of the noble ones has gone to the Sangha for refuge. This is the third reward of merit, reward of skillfulness, nourishment of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing; to welfare & to happiness.
“pañcimāni, bhikkhave, dānāni mahādānāni aggaññāni rattaññāni vaṃsaññāni porāṇāni asaṃkiṇṇāni asaṃkiṇṇapubbāni, na saṃkiyanti na saṃkiyissanti, appaṭikuṭṭhāni samaṇehi brāhmaṇehi viññūhi. katamāni pañca?	“Now, there are these five gifts, five great gifts — original, long-standing, traditional, ancient, unadulterated, unadulterated from the beginning — that are not open to suspicion, will never be open to suspicion, and are unfaulted by knowledgeable contemplatives & brahmans. Which five?
idha, bhikkhave, ariyasāvako pāṇātipātaṃ pahāya pāṇātipātā paṭivirato hoti. pāṇātipātā paṭivirato, bhikkhave, ariyasāvako aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ deti, averaṃ deti, abyābajjhaṃ deti. aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ datvā averaṃ datvā abyābajjhaṃ datvā aparimāṇassa abhayassa averassa abyābajjhassa bhāgī hoti. idaṃ, bhikkhave, paṭhamaṃ dānaṃ mahādānaṃ aggaññaṃ rattaññaṃ vaṃsaññaṃ porāṇaṃ asaṃkiṇṇaṃ asaṃkiṇṇapubbaṃ, na saṃkiyati na saṃkiyissati, appaṭikuṭṭhaṃ samaṇehi brāhmaṇehi viññūhi. ayaṃ, bhikkhave, catuttho puññābhisando kusalābhisando sukhassāhāro sovaggiko sukhavipāko saggasaṃvattaniko, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattati.	“There is the case where a disciple of the noble ones, abandoning the taking of life, abstains from taking life. In doing so, he gives freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings. In giving freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings, he gains a share in limitless freedom from danger, freedom from animosity, and freedom from oppression. This is the first gift, the first great gift — original, long-standing, traditional, ancient, unadulterated, unadulterated from the beginning — that is not open to suspicion, will never be open to suspicion, and is unfaulted by knowledgeable contemplatives & brahmans. And this is the fourth reward of merit, reward of skillfulness, nourishment of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing; to welfare & to happiness.
“puna caparaṃ, bhikkhave, ariyasāvako adinnādānaṃ pahāya adinnādānā paṭivirato hoti. adinnādānā paṭivirato, bhikkhave, ariyasāvako aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ deti averaṃ deti abyābajjhaṃ deti. aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ datvā averaṃ datvā abyābajjhaṃ datvā, aparimāṇassa abhayassa averassa abyābajjhassa bhāgī hoti. idaṃ, bhikkhave, pañcamaṃ dānaṃ mahādānaṃ aggaññaṃ rattaññaṃ vaṃsaññaṃ porāṇaṃ asaṃkiṇṇaṃ asaṃkiṇṇapubbaṃ, na saṃkiyati na saṃkiyissati, appaṭikuṭṭhaṃ samaṇehi brāhmaṇehi viññūhi. ayaṃ kho, bhikkhave, aṭṭhamo puññābhisando kusalābhisando sukhassāhāro sovaggiko sukhavipāko saggasaṃvattaniko, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattati.	“Furthermore, abandoning taking what is not given (stealing), the disciple of the noble ones abstains from taking what is not given. In doing so, he gives freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings. In giving freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings, he gains a share in limitless freedom from danger, freedom from animosity, and freedom from oppression. This is the second gift, the second great gift — original, long-standing, traditional, ancient, unadulterated, unadulterated from the beginning — that is not open to suspicion, will never be open to suspicion, and is unfaulted by knowledgeable contemplatives & brahmans. And this is the fifth reward of merit, reward of skillfulness, nourishment of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing; to welfare & to happiness.
“puna caparaṃ, bhikkhave, ariyasāvako kāmesumicchācāraṃ pahāya kāmesumicchācārā paṭivirato hoti. kāmesumicchācārā paṭivirato, bhikkhave, ariyasāvako aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ deti averaṃ deti abyābajjhaṃ deti. aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ datvā averaṃ datvā abyābajjhaṃ datvā, aparimāṇassa abhayassa averassa abyābajjhassa bhāgī hoti. idaṃ, bhikkhave, pañcamaṃ dānaṃ mahādānaṃ aggaññaṃ rattaññaṃ vaṃsaññaṃ porāṇaṃ asaṃkiṇṇaṃ asaṃkiṇṇapubbaṃ, na saṃkiyati na saṃkiyissati, appaṭikuṭṭhaṃ samaṇehi brāhmaṇehi viññūhi. ayaṃ kho, bhikkhave, aṭṭhamo puññābhisando kusalābhisando sukhassāhāro sovaggiko sukhavipāko saggasaṃvattaniko, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattati. ime kho, bhikkhave, aṭṭha puññābhisandā kusalābhisandā sukhassāhārā sovaggikā sukhavipākā saggasaṃvattanikā, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattantī”ti.	“Furthermore, abandoning illicit sex, the disciple of the noble ones abstains from illicit sex. In doing so, he gives freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings. In giving freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings, he gains a share in limitless freedom from danger, freedom from animosity, and freedom from oppression. This is the third gift, the third great gift — original, long-standing, traditional, ancient, unadulterated, unadulterated from the beginning — that is not open to suspicion, will never be open to suspicion, and is unfaulted by knowledgeable contemplatives & brahmans. And this is the sixth reward of merit, reward of skillfulness, nourishment of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing; to welfare & to happiness.
“puna caparaṃ, bhikkhave, ariyasāvako musāvādaṃ pahāya musāvādā paṭivirato hoti. musāvādā paṭivirato, bhikkhave, ariyasāvako aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ deti averaṃ deti abyābajjhaṃ deti. aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ datvā averaṃ datvā abyābajjhaṃ datvā, aparimāṇassa abhayassa averassa abyābajjhassa bhāgī hoti. idaṃ, bhikkhave, pañcamaṃ dānaṃ mahādānaṃ aggaññaṃ rattaññaṃ vaṃsaññaṃ porāṇaṃ asaṃkiṇṇaṃ asaṃkiṇṇapubbaṃ, na saṃkiyati na saṃkiyissati, appaṭikuṭṭhaṃ samaṇehi brāhmaṇehi viññūhi. ayaṃ kho, bhikkhave, aṭṭhamo puññābhisando kusalābhisando sukhassāhāro sovaggiko sukhavipāko saggasaṃvattaniko, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattati. ime kho, bhikkhave, aṭṭha puññābhisandā kusalābhisandā sukhassāhārā sovaggikā sukhavipākā saggasaṃvattanikā, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattantī”ti.	“Furthermore, abandoning lying, the disciple of the noble ones abstains from lying. In doing so, he gives freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings. In giving freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings, he gains a share in limitless freedom from danger, freedom from animosity, and freedom from oppression. This is the fourth gift, the fourth great gift — original, long-standing, traditional, ancient, unadulterated, unadulterated from the beginning — that is not open to suspicion, will never be open to suspicion, and is unfaulted by knowledgeable contemplatives & brahmans. And this is the seventh reward of merit, reward of skillfulness, nourishment of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing; to welfare & to happiness.
“puna caparaṃ, bhikkhave, ariyasāvako surāmerayamajjapamādaṭṭhānaṃ pahāya surāmerayamajjapamādaṭṭhānā paṭivirato hoti. surāmerayamajjapamādaṭṭhānā paṭivirato, bhikkhave, ariyasāvako aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ deti averaṃ deti abyābajjhaṃ deti. aparimāṇānaṃ sattānaṃ abhayaṃ datvā averaṃ datvā abyābajjhaṃ datvā, aparimāṇassa abhayassa averassa abyābajjhassa bhāgī hoti. idaṃ, bhikkhave, pañcamaṃ dānaṃ mahādānaṃ aggaññaṃ rattaññaṃ vaṃsaññaṃ porāṇaṃ asaṃkiṇṇaṃ asaṃkiṇṇapubbaṃ, na saṃkiyati na saṃkiyissati, appaṭikuṭṭhaṃ samaṇehi brāhmaṇehi viññūhi. ayaṃ kho, bhikkhave, aṭṭhamo puññābhisando kusalābhisando sukhassāhāro sovaggiko sukhavipāko saggasaṃvattaniko, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattati. ime kho, bhikkhave, aṭṭha puññābhisandā kusalābhisandā sukhassāhārā sovaggikā sukhavipākā saggasaṃvattanikā, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattantī”ti.	“Furthermore, abandoning the use of intoxicants, the disciple of the noble ones abstains from taking intoxicants. In doing so, he gives freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings. In giving freedom from danger, freedom from animosity, freedom from oppression to limitless numbers of beings, he gains a share in limitless freedom from danger, freedom from animosity, and freedom from oppression. This is the fifth gift, the fifth great gift — original, long-standing, traditional, ancient, unadulterated, unadulterated from the beginning — that is not open to suspicion, will never be open to suspicion, and is unfaulted by knowledgeable contemplatives & brahmans. And this is the eighth reward of merit, reward of skillfulness, nourishment of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing; to welfare & to happiness.
ime kho, bhikkhave, aṭṭha puññābhisandā kusalābhisandā sukhassāhārā sovaggikā sukhavipākā saggasaṃvattanikā, iṭṭhāya kantāya manāpāya hitāya sukhāya saṃvattantī”ti.	“Monks, these are the eight rewards of merit, rewards of skillfulness, nourishments of happiness, celestial, resulting in happiness, leading to heaven, leading to what is desirable, pleasurable, & appealing, to welfare & happiness.

“Abhisanda Sutta: Rewards”, translated from the Pali by Thanissaro Bhikkhu. Access to Insight (Legacy Edition), 30 November 2013. ———oOo——— Published as a gift of Dhamma, to be distributed free of charge. The text of this page is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. To view a copy of the license, visit this page.