Kushinara Nibbana Bhumi Pagoda
A 18ft Dia Patanjali Yogic Mindful Meditation Lab
at
White Home
668, 5A main Road,
8th Cross HAL III Stage
Punya Bhumi Bengaluru
Magadhi Karnataka
Prabudha Bharat International
http://sarvajan.ambedkar.org
WhatsApp : 944926443
Practicing
Mindful Meditative Swimming wishes to be a working partner with your
Esteemed Buddha Sasana to Spread the Original Words of the Buddha for
the Happiness, Welfare and Peace for all Awakened Societies to attain
Eternal Bliss Nibbana as their Final Goal.

https://www.youtube.com/watch?v=ZTI3P9zx-oY

https://www.wisdomlib.org/…/buddha-desana/d/doc1674.html

The Distinguished Characteristics Of Buddhism

The Buddha Desana

 

The
whole teaching of the Buddha, in terms of Buddhism, can also be called
Dhamma, Sasana, or Desana. The term, “Dhamma”, is a Pali word which
means to bear or to hold up or support. That is, the Dhamma holds up or
supports one who lives up to its principles so that one will not suffer
in lower miserable abodes (apaya). The Dhamma in its full sense means
truth, that which really is. It also means Law, the law which exists in
mans mind body and in the universe. It consists of the natural
principles of its own cosmic order.

The
Dhamma has been founded on the original conditions of man and the
universe and therefore man and the universe are only the states or the
conditions of the Dhamma. Just as the Dhamma, the natural Law exists in
the universe, it also positively exists in the mans mind and body. The
Dhamma actually means natural principles of righteous path for a man to
liberate himself from the miseries of life and to reach the state of
supreme peace and happiness — Nibbana. The Buddha Himself had found out
the very state of ultimate liberation and revealed it to others with His
enlightened wisdom, i.e., He taught to all mankind the Dhamma — the
only straight path that leads thereto.

Nevertheless,
Buddhism is not the kind of revelation created by any Supernatural
Being or God, but natural or universal principles discovered through a
practical experience by a holy human being, the enlightened Buddha. The
principles in the Teaching are something like guidance for one who has
mistaken a wrong way, or like the medicine for a patient who is
seriously sick from diseases of defilements, or like a map for a
traveller who is ignorant of the way to take for his journey. The Dhamma
indeed consists of ways and means on how one is to live for ones mental
or spiritual evolution of life towards the climax of ever lasting peace
and happiness.

The
other two terms — “Sasana” and “Desana” - have also the same
connotations. Sasana is a Pali word which means advice or exhortation or
injunction of the Buddha. There are three kinds of Sasana, namely, 1.
study or theoretical aspect of the Dhamma (pariyatti,), 2. practice or
practical aspect (patipatti,), and 3. attainment of enlightenment in
Nibbana by way of the Path (magga) and Fruition (panna), i.e. realizable
aspect (pativedha). Desana is also a Pali term too, which consists of
all the words or teachings delivered by the Buddha Himself during His
life time.

Last Updated: 16 February, 2018

youtube.com

Buddhism Explained Simply

What
is Buddhism? What do Buddhists believe? That’s what we’ll find out
today. In this video I’ll explain Buddhism and we’ll see who was the
Buddha. Buddhism…

Tipiṭaka (Kannada)

ತಿಪಿಟಕ (ಮೂಲ)

ವಿನಯಪಿಟಕ

ಪಾರಾಜಿಕಪಾಳಿ

ವೇರಞ್ಜಕಣ್ಡಂ

೧. ಪಾರಾಜಿಕಕಣ್ಡಂ

॥ ನಮೋ ತಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಅರಹತೋ ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧಸ್ಸ॥

ವಿನಯಪಿಟಕೇ

ಪಾರಾಜಿಕಪಾಳಿ

ವೇರಞ್ಜಕಣ್ಡಂ

೧. ತೇನ
ಸಮಯೇನ ಬುದ್ಧೋ ಭಗವಾ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ವಿಹರತಿ ನಳೇರುಪುಚಿಮನ್ದಮೂಲೇ ಮಹತಾ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘೇನ
ಸದ್ಧಿಂ ಪಞ್ಚಮತ್ತೇಹಿ ಭಿಕ್ಖುಸತೇಹಿ। ಅಸ್ಸೋಸಿ ಖೋ ವೇರಞ್ಜೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ – ‘‘ಸಮಣೋ
ಖಲು, ಭೋ, ಗೋತಮೋ ಸಕ್ಯಪುತ್ತೋ ಸಕ್ಯಕುಲಾ ಪಬ್ಬಜಿತೋ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ವಿಹರತಿ
ನಳೇರುಪುಚಿಮನ್ದಮೂಲೇ ಮಹತಾ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘೇನ ಸದ್ಧಿಂ ಪಞ್ಚಮತ್ತೇಹಿ ಭಿಕ್ಖುಸತೇಹಿ। ತಂ
ಖೋ ಪನ ಭವನ್ತಂ ಗೋತಮಂ ಏವಂ ಕಲ್ಯಾಣೋ ಕಿತ್ತಿಸದ್ದೋ ಅಬ್ಭುಗ್ಗತೋ – ‘ಇತಿಪಿ ಸೋ ಭಗವಾ
ಅರಹಂ ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧೋ ವಿಜ್ಜಾಚರಣಸಮ್ಪನ್ನೋ ಸುಗತೋ ಲೋಕವಿದೂ ಅನುತ್ತರೋ
ಪುರಿಸದಮ್ಮಸಾರಥಿ ಸತ್ಥಾ ದೇವಮನುಸ್ಸಾನಂ ಬುದ್ಧೋ ಭಗವಾ [ಭಗವಾತಿ (ಸ್ಯಾ॰), ದೀ॰ ನಿ॰ ೧.೧೫೭, ಅಬ್ಭುಗ್ಗತಾಕಾರೇನ ಪನ ಸಮೇತಿ]।
ಸೋ ಇಮಂ ಲೋಕಂ ಸದೇವಕಂ ಸಮಾರಕಂ ಸಬ್ರಹ್ಮಕಂ ಸಸ್ಸಮಣಬ್ರಾಹ್ಮಣಿಂ ಪಜಂ ಸದೇವಮನುಸ್ಸಂ
ಸಯಂ ಅಭಿಞ್ಞಾ ಸಚ್ಛಿಕತ್ವಾ ಪವೇದೇತಿ। ಸೋ ಧಮ್ಮಂ ದೇಸೇತಿ ಆದಿಕಲ್ಯಾಣಂ ಮಜ್ಝೇಕಲ್ಯಾಣಂ
ಪರಿಯೋಸಾನಕಲ್ಯಾಣಂ ಸಾತ್ಥಂ ಸಬ್ಯಞ್ಜನಂ; ಕೇವಲಪರಿಪುಣ್ಣಂ ಪರಿಸುದ್ಧಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಪಕಾಸೇತಿ; ಸಾಧು ಖೋ ಪನ ತಥಾರೂಪಾನಂ ಅರಹತಂ ದಸ್ಸನಂ ಹೋತೀ’’’ತಿ।

೨. [ಇತೋ ಪರಂ ಯಾವ ಪಾರಾ॰ ೧೫-೧೬ ಪದಕ್ಖಿಣಂ ಕತ್ವಾ ಪಕ್ಕಾಮೀತಿ ಪಾಠೋ ಅ॰ ನಿ॰ ೮.೧೧] ಅಥ
ಖೋ ವೇರಞ್ಜೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಯೇನ ಭಗವಾ ತೇನುಪಸಙ್ಕಮಿ; ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ಭಗವತಾ ಸದ್ಧಿಂ
ಸಮ್ಮೋದಿ। ಸಮ್ಮೋದನೀಯಂ ಕಥಂ ಸಾರಣೀಯಂ ವೀತಿಸಾರೇತ್ವಾ ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸೀದಿ । ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸಿನ್ನೋ ಖೋ ವೇರಞ್ಜೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಸುತಂ ಮೇತಂ, ಭೋ ಗೋತಮ – ‘ನ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ
ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇ ಜಿಣ್ಣೇ ವುಡ್ಢೇ ಮಹಲ್ಲಕೇ ಅದ್ಧಗತೇ ವಯೋಅನುಪ್ಪತ್ತೇ ಅಭಿವಾದೇತಿ ವಾ
ಪಚ್ಚುಟ್ಠೇತಿ ವಾ ಆಸನೇನ ವಾ ನಿಮನ್ತೇತೀ’ತಿ। ತಯಿದಂ, ಭೋ ಗೋತಮ, ತಥೇವ? ನ ಹಿ ಭವಂ
ಗೋತಮೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೇ ಜಿಣ್ಣೇ ವುಡ್ಢೇ ಮಹಲ್ಲಕೇ ಅದ್ಧಗತೇ ವಯೋಅನುಪ್ಪತ್ತೇ ಅಭಿವಾದೇತಿ ವಾ
ಪಚ್ಚುಟ್ಠೇತಿ ವಾ ಆಸನೇನ ವಾ ನಿಮನ್ತೇತಿ? ತಯಿದಂ, ಭೋ ಗೋತಮ, ನ ಸಮ್ಪನ್ನಮೇವಾ’’ತಿ।

‘‘ನಾಹಂ ತಂ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪಸ್ಸಾಮಿ ಸದೇವಕೇ ಲೋಕೇ ಸಮಾರಕೇ
ಸಬ್ರಹ್ಮಕೇ ಸಸ್ಸಮಣಬ್ರಾಹ್ಮಣಿಯಾ ಪಜಾಯ ಸದೇವಮನುಸ್ಸಾಯ ಯಮಹಂ ಅಭಿವಾದೇಯ್ಯಂ ವಾ
ಪಚ್ಚುಟ್ಠೇಯ್ಯಂ ವಾ ಆಸನೇನ ವಾ ನಿಮನ್ತೇಯ್ಯಂ। ಯಞ್ಹಿ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ತಥಾಗತೋ
ಅಭಿವಾದೇಯ್ಯ ವಾ ಪಚ್ಚುಟ್ಠೇಯ್ಯ ವಾ ಆಸನೇನ ವಾ ನಿಮನ್ತೇಯ್ಯ, ಮುದ್ಧಾಪಿ ತಸ್ಸ
ವಿಪತೇಯ್ಯಾ’’ತಿ।

೩. ‘‘ಅರಸರೂಪೋ ಭವಂ ಗೋತಮೋ’’ತಿ? ‘‘ಅತ್ಥಿ ಖ್ವೇಸ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ
– ‘ಅರಸರೂಪೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ। ಯೇ ತೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ರೂಪರಸಾ ಸದ್ದರಸಾ ಗನ್ಧರಸಾ ರಸರಸಾ
ಫೋಟ್ಠಬ್ಬರಸಾ ತೇ ತಥಾಗತಸ್ಸ ಪಹೀನಾ ಉಚ್ಛಿನ್ನಮೂಲಾ ತಾಲಾವತ್ಥುಕತಾ ಅನಭಾವಂಕತಾ [ಅನಭಾವಕತಾ (ಸೀ॰) ಅನಭಾವಂಗತಾ (ಸ್ಯಾ॰)]
ಆಯತಿಂ ಅನುಪ್ಪಾದಧಮ್ಮಾ। ಅಯಂ ಖೋ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ
ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಅರಸರೂಪೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಯಂ ತ್ವಂ ಸನ್ಧಾಯ
ವದೇಸೀ’’ತಿ।

೪.
‘‘ನಿಬ್ಭೋಗೋ ಭವಂ ಗೋತಮೋ’’ತಿ? ‘‘ಅತ್ಥಿ ಖ್ವೇಸ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ
ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ನಿಬ್ಭೋಗೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ। ಯೇ ತೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ,
ರೂಪಭೋಗಾ ಸದ್ದಭೋಗಾ ಗನ್ಧಭೋಗಾ ರಸಭೋಗಾ ಫೋಟ್ಠಬ್ಬಭೋಗಾ ತೇ ತಥಾಗತಸ್ಸ ಪಹೀನಾ
ಉಚ್ಛಿನ್ನಮೂಲಾ ತಾಲಾವತ್ಥುಕತಾ ಅನಭಾವಂಕತಾ ಆಯತಿಂ ಅನುಪ್ಪಾದಧಮ್ಮಾ। ಅಯಂ ಖೋ,
ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ನಿಬ್ಭೋಗೋ ಸಮಣೋ
ಗೋತಮೋ’ತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಯಂ ತ್ವಂ ಸನ್ಧಾಯ ವದೇಸೀ’’ತಿ।

೫. ‘‘ಅಕಿರಿಯವಾದೋ
ಭವಂ ಗೋತಮೋ’’ತಿ? ‘‘ಅತ್ಥಿ ಖ್ವೇಸ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ
ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಅಕಿರಿಯವಾದೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ। ಅಹಞ್ಹಿ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಅಕಿರಿಯಂ
ವದಾಮಿ ಕಾಯದುಚ್ಚರಿತಸ್ಸ ವಚೀದುಚ್ಚರಿತಸ್ಸ
ಮನೋದುಚ್ಚರಿತಸ್ಸ। ಅನೇಕವಿಹಿತಾನಂ ಪಾಪಕಾನಂ ಅಕುಸಲಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಅಕಿರಿಯಂ ವದಾಮಿ। ಅಯಂ
ಖೋ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಅಕಿರಿಯವಾದೋ
ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಯಂ ತ್ವಂ ಸನ್ಧಾಯ ವದೇಸೀ’’ತಿ।

೬.
‘‘ಉಚ್ಛೇದವಾದೋ ಭವಂ ಗೋತಮೋ’’ತಿ? ‘‘ಅತ್ಥಿ ಖ್ವೇಸ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ
ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಉಚ್ಛೇದವಾದೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ। ಅಹಞ್ಹಿ,
ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಉಚ್ಛೇದಂ ವದಾಮಿ ರಾಗಸ್ಸ ದೋಸಸ್ಸ ಮೋಹಸ್ಸ। ಅನೇಕವಿಹಿತಾನಂ ಪಾಪಕಾನಂ
ಅಕುಸಲಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಉಚ್ಛೇದಂ ವದಾಮಿ। ಅಯಂ ಖೋ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ
ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಉಚ್ಛೇದವಾದೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಯಂ ತ್ವಂ ಸನ್ಧಾಯ ವದೇಸೀ’’ತಿ।

೭.
‘‘ಜೇಗುಚ್ಛೀ ಭವಂ ಗೋತಮೋ’’ತಿ? ‘‘ಅತ್ಥಿ ಖ್ವೇಸ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ
ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಜೇಗುಚ್ಛೀ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ। ಅಹಞ್ಹಿ,
ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಜಿಗುಚ್ಛಾಮಿ ಕಾಯದುಚ್ಚರಿತೇನ ವಚೀದುಚ್ಚರಿತೇನ ಮನೋದುಚ್ಚರಿತೇನ।
ಅನೇಕವಿಹಿತಾನಂ ಪಾಪಕಾನಂ ಅಕುಸಲಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಸಮಾಪತ್ತಿಯಾ ಜಿಗುಚ್ಛಾಮಿ। ಅಯಂ ಖೋ,
ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಜೇಗುಚ್ಛೀ ಸಮಣೋ
ಗೋತಮೋ’ತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಯಂ ತ್ವಂ ಸನ್ಧಾಯ ವದೇಸೀ’’ತಿ।

೮.
‘‘ವೇನಯಿಕೋ ಭವಂ ಗೋತಮೋ’’ತಿ? ‘‘ಅತ್ಥಿ ಖ್ವೇಸ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ
ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ವೇನಯಿಕೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ। ಅಹಞ್ಹಿ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ,
ವಿನಯಾಯ ಧಮ್ಮಂ ದೇಸೇಮಿ ರಾಗಸ್ಸ ದೋಸಸ್ಸ ಮೋಹಸ್ಸ। ಅನೇಕವಿಹಿತಾನಂ ಪಾಪಕಾನಂ ಅಕುಸಲಾನಂ
ಧಮ್ಮಾನಂ ವಿನಯಾಯ ಧಮ್ಮಂ ದೇಸೇಮಿ। ಅಯಂ ಖೋ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ
ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ವೇನಯಿಕೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಯಂ ತ್ವಂ ಸನ್ಧಾಯ
ವದೇಸೀ’’ತಿ।

೯. ‘‘ತಪಸ್ಸೀ ಭವಂ ಗೋತಮೋ’’ತಿ? ‘‘ಅತ್ಥಿ ಖ್ವೇಸ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ತಪಸ್ಸೀ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ । ತಪನೀಯಾಹಂ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪಾಪಕೇ ಅಕುಸಲೇ ಧಮ್ಮೇ ವದಾಮಿ, ಕಾಯದುಚ್ಚರಿತಂ ವಚೀದುಚ್ಚರಿತಂ ಮನೋದುಚ್ಚರಿತಂ। ಯಸ್ಸ ಖೋ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ , ತಪನೀಯಾ ಪಾಪಕಾ ಅಕುಸಲಾ ಧಮ್ಮಾ ಪಹೀನಾ ಉಚ್ಛಿನ್ನಮೂಲಾ ತಾಲಾವತ್ಥುಕತಾ ಅನಭಾವಂಕತಾ
ಆಯತಿಂ ಅನುಪ್ಪಾದಧಮ್ಮಾ ತಮಹಂ ತಪಸ್ಸೀತಿ ವದಾಮಿ। ತಥಾಗತಸ್ಸ ಖೋ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ತಪನೀಯಾ
ಪಾಪಕಾ ಅಕುಸಲಾ ಧಮ್ಮಾ ಪಹೀನಾ ಉಚ್ಛಿನ್ನಮೂಲಾ ತಾಲಾವತ್ಥುಕತಾ ಅನಭಾವಂಕತಾ ಆಯತಿಂ
ಅನುಪ್ಪಾದಧಮ್ಮಾ। ಅಯಂ ಖೋ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ
ವದೇಯ್ಯ – ‘ತಪಸ್ಸೀ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಯಂ ತ್ವಂ ಸನ್ಧಾಯ ವದೇಸೀ’’ತಿ।

೧೦.
‘‘ಅಪಗಬ್ಭೋ ಭವಂ ಗೋತಮೋ’’ತಿ? ‘‘ಅತ್ಥಿ ಖ್ವೇಸ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ
ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಅಪಗಬ್ಭೋ ಸಮಣೋ ಗೋತಮೋ’ತಿ। ಯಸ್ಸ ಖೋ,
ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಆಯತಿಂ ಗಬ್ಭಸೇಯ್ಯಾ ಪುನಬ್ಭವಾಭಿನಿಬ್ಬತ್ತಿ ಪಹೀನಾ ಉಚ್ಛಿನ್ನಮೂಲಾ
ತಾಲಾವತ್ಥುಕತಾ ಅನಭಾವಂಕತಾ ಆಯತಿಂ ಅನುಪ್ಪಾದಧಮ್ಮಾ ತಮಹಂ ಅಪಗಬ್ಭೋತಿ ವದಾಮಿ।
ತಥಾಗತಸ್ಸ ಖೋ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಆಯತಿಂ ಗಬ್ಭಸೇಯ್ಯಾ ಪುನಬ್ಭವಾಭಿನಿಬ್ಬತ್ತಿ ಪಹೀನಾ
ಉಚ್ಛಿನ್ನಮೂಲಾ ತಾಲಾವತ್ಥುಕತಾ ಅನಭಾವಂಕತಾ ಆಯತಿಂ ಅನುಪ್ಪಾದಧಮ್ಮಾ। ಅಯಂ ಖೋ,
ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪರಿಯಾಯೋ ಯೇನ ಮಂ ಪರಿಯಾಯೇನ ಸಮ್ಮಾ ವದಮಾನೋ ವದೇಯ್ಯ – ‘ಅಪಗಬ್ಭೋ ಸಮಣೋ
ಗೋತಮೋ’ತಿ, ನೋ ಚ ಖೋ ಯಂ ತ್ವಂ ಸನ್ಧಾಯ ವದೇಸಿ’’।

೧೧.
‘‘ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಕುಕ್ಕುಟಿಯಾ ಅಣ್ಡಾನಿ ಅಟ್ಠ ವಾ ದಸ ವಾ ದ್ವಾದಸ ವಾ।
ತಾನಸ್ಸು ಕುಕ್ಕುಟಿಯಾ ಸಮ್ಮಾ ಅಧಿಸಯಿತಾನಿ ಸಮ್ಮಾ ಪರಿಸೇದಿತಾನಿ ಸಮ್ಮಾ ಪರಿಭಾವಿತಾನಿ।
ಯೋ ನು ಖೋ ತೇಸಂ ಕುಕ್ಕುಟಚ್ಛಾಪಕಾನಂ ಪಠಮತರಂ ಪಾದನಖಸಿಖಾಯ ವಾ ಮುಖತುಣ್ಡಕೇನ ವಾ
ಅಣ್ಡಕೋಸಂ ಪದಾಲೇತ್ವಾ ಸೋತ್ಥಿನಾ ಅಭಿನಿಬ್ಭಿಜ್ಜೇಯ್ಯ, ಕಿನ್ತಿ ಸ್ವಾಸ್ಸ ವಚನೀಯೋ –
‘‘ಜೇಟ್ಠೋ ವಾ ಕನಿಟ್ಠೋ ವಾ’’ತಿ? ‘‘ಜೇಟ್ಠೋತಿಸ್ಸ, ಭೋ
ಗೋತಮ, ವಚನೀಯೋ। ಸೋ ಹಿ ನೇಸಂ ಜೇಟ್ಠೋ ಹೋತೀ’’ತಿ। ‘‘ಏವಮೇವ ಖೋ ಅಹಂ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ,
ಅವಿಜ್ಜಾಗತಾಯ ಪಜಾಯ ಅಣ್ಡಭೂತಾಯ ಪರಿಯೋನದ್ಧಾಯ ಅವಿಜ್ಜಣ್ಡಕೋಸಂ ಪದಾಲೇತ್ವಾ ಏಕೋವ ಲೋಕೇ ಅನುತ್ತರಂ ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬೋಧಿಂ ಅಭಿಸಮ್ಬುದ್ಧೋ। ಸ್ವಾಹಂ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಜೇಟ್ಠೋ ಸೇಟ್ಠೋ ಲೋಕಸ್ಸ’’।

‘‘ಆರದ್ಧಂ ಖೋ ಪನ ಮೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ವೀರಿಯಂ [ವಿರಿಯಂ (ಸೀ॰ ಸ್ಯಾ॰)] ಅಹೋಸಿ ಅಸಲ್ಲೀನಂ, ಉಪಟ್ಠಿತಾ ಸತಿ ಅಸಮ್ಮುಟ್ಠಾ [ಅಪ್ಪಮುಟ್ಠಾ (ಸೀ॰ ಸ್ಯಾ॰)], ಪಸ್ಸದ್ಧೋ ಕಾಯೋ ಅಸಾರದ್ಧೋ, ಸಮಾಹಿತಂ ಚಿತ್ತಂ ಏಕಗ್ಗಂ। ಸೋ
ಖೋ ಅಹಂ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ವಿವಿಚ್ಚೇವ ಕಾಮೇಹಿ ವಿವಿಚ್ಚ ಅಕುಸಲೇಹಿ ಧಮ್ಮೇಹಿ ಸವಿತಕ್ಕಂ
ಸವಿಚಾರಂ ವಿವೇಕಜಂ ಪೀತಿಸುಖಂ ಪಠಮಂ ಝಾನಂ ಉಪಸಮ್ಪಜ್ಜ ವಿಹಾಸಿಂ। ವಿತಕ್ಕವಿಚಾರಾನಂ
ವೂಪಸಮಾ ಅಜ್ಝತ್ತಂ ಸಮ್ಪಸಾದನಂ ಚೇತಸೋ ಏಕೋದಿಭಾವಂ ಅವಿತಕ್ಕಂ ಅವಿಚಾರಂ ಸಮಾಧಿಜಂ
ಪೀತಿಸುಖಂ ದುತಿಯಂ ಝಾನಂ ಉಪಸಮ್ಪಜ್ಜ ವಿಹಾಸಿಂ। ಪೀತಿಯಾ ಚ ವಿರಾಗಾ ಉಪೇಕ್ಖಕೋ ಚ
ವಿಹಾಸಿಂ ಸತೋ ಚ ಸಮ್ಪಜಾನೋ, ಸುಖಞ್ಚ ಕಾಯೇನ ಪಟಿಸಂವೇದೇಸಿಂ ,
ಯಂ ತಂ ಅರಿಯಾ ಆಚಿಕ್ಖನ್ತಿ – ‘ಉಪೇಕ್ಖಕೋ ಸತಿಮಾ ಸುಖವಿಹಾರೀ’ತಿ ತತಿಯಂ ಝಾನಂ
ಉಪಸಮ್ಪಜ್ಜ ವಿಹಾಸಿಂ। ಸುಖಸ್ಸ ಚ ಪಹಾನಾ ದುಕ್ಖಸ್ಸ ಚ ಪಹಾನಾ ಪುಬ್ಬೇವ
ಸೋಮನಸ್ಸದೋಮನಸ್ಸಾನಂ ಅತ್ಥಙ್ಗಮಾ ಅದುಕ್ಖಮಸುಖಂ ಉಪೇಕ್ಖಾಸತಿಪಾರಿಸುದ್ಧಿಂ ಚತುತ್ಥಂ
ಝಾನಂ ಉಪಸಮ್ಪಜ್ಜ ವಿಹಾಸಿಂ।

೧೨.
‘‘ಸೋ ಏವಂ ಸಮಾಹಿತೇ ಚಿತ್ತೇ ಪರಿಸುದ್ಧೇ ಪರಿಯೋದಾತೇ ಅನಙ್ಗಣೇ ವಿಗತೂಪಕ್ಕಿಲೇಸೇ
ಮುದುಭೂತೇ ಕಮ್ಮನಿಯೇ ಠಿತೇ ಆನೇಞ್ಜಪ್ಪತ್ತೇ ಪುಬ್ಬೇನಿವಾಸಾನುಸ್ಸತಿಞಾಣಾಯ ಚಿತ್ತಂ
ಅಭಿನಿನ್ನಾಮೇಸಿಂ। ಸೋ ಅನೇಕವಿಹಿತಂ ಪುಬ್ಬೇನಿವಾಸಂ ಅನುಸ್ಸರಾಮಿ ,
ಸೇಯ್ಯಥಿದಂ – ಏಕಮ್ಪಿ ಜಾತಿಂ ದ್ವೇಪಿ ಜಾತಿಯೋ ತಿಸ್ಸೋಪಿ ಜಾತಿಯೋ ಚತಸ್ಸೋಪಿ ಜಾತಿಯೋ
ಪಞ್ಚಪಿ ಜಾತಿಯೋ ದಸಪಿ ಜಾತಿಯೋ ವೀಸಮ್ಪಿ ಜಾತಿಯೋ ತಿಂಸಮ್ಪಿ ಜಾತಿಯೋ ಚತ್ತಾಲೀಸಮ್ಪಿ
ಜಾತಿಯೋ ಪಞ್ಞಾಸಮ್ಪಿ ಜಾತಿಯೋ ಜಾತಿಸತಮ್ಪಿ, ಜಾತಿಸಹಸ್ಸಮ್ಪಿ ಜಾತಿಸತಸಹಸ್ಸಮ್ಪಿ,
ಅನೇಕೇಪಿ ಸಂವಟ್ಟಕಪ್ಪೇ ಅನೇಕೇಪಿ ವಿವಟ್ಟಕಪ್ಪೇ ಅನೇಕೇಪಿ ಸಂವಟ್ಟವಿವಟ್ಟಕಪ್ಪೇ –
‘ಅಮುತ್ರಾಸಿಂ ಏವಂನಾಮೋ ಏವಂಗೋತ್ತೋ ಏವಂವಣ್ಣೋ ಏವಮಾಹಾರೋ ಏವಂಸುಖದುಕ್ಖಪ್ಪಟಿಸಂವೇದೀ
ಏವಮಾಯುಪರಿಯನ್ತೋ; ಸೋ ತತೋ ಚುತೋ ಅಮುತ್ರ ಉದಪಾದಿಂ; ತತ್ರಾಪಾಸಿಂ ಏವಂನಾಮೋ ಏವಂಗೋತ್ತೋ
ಏವಂವಣ್ಣೋ ಏವಮಾಹಾರೋ ಏವಂಸುಖದುಕ್ಖಪ್ಪಟಿಸಂವೇದೀ ಏವಮಾಯುಪರಿಯನ್ತೋ; ಸೋ ತತೋ ಚುತೋ
ಇಧೂಪಪನ್ನೋತಿ। ಇತಿ ಸಾಕಾರಂ ಸಉದ್ದೇಸಂ ಅನೇಕವಿಹಿತಂ ಪುಬ್ಬೇನಿವಾಸಂ ಅನುಸ್ಸರಾಮಿ। ಅಯಂ
ಖೋ ಮೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ರತ್ತಿಯಾ ಪಠಮೇ ಯಾಮೇ ಪಠಮಾ ವಿಜ್ಜಾ ಅಧಿಗತಾ, ಅವಿಜ್ಜಾ ವಿಹತಾ,
ವಿಜ್ಜಾ ಉಪ್ಪನ್ನಾ, ತಮೋ ವಿಹತೋ, ಆಲೋಕೋ ಉಪ್ಪನ್ನೋ – ಯಥಾ ತಂ ಅಪ್ಪಮತ್ತಸ್ಸ ಆತಾಪಿನೋ
ಪಹಿತತ್ತಸ್ಸ ವಿಹರತೋ। ಅಯಂ ಖೋ ಮೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ಪಠಮಾಭಿನಿಬ್ಭಿದಾ ಅಹೋಸಿ
ಕುಕ್ಕುಟಚ್ಛಾಪಕಸ್ಸೇವ ಅಣ್ಡಕೋಸಮ್ಹಾ।

೧೩.
‘‘ಸೋ ಏವಂ ಸಮಾಹಿತೇ ಚಿತ್ತೇ ಪರಿಸುದ್ಧೇ ಪರಿಯೋದಾತೇ ಅನಙ್ಗಣೇ ವಿಗತೂಪಕ್ಕಿಲೇಸೇ
ಮುದುಭೂತೇ ಕಮ್ಮನಿಯೇ ಠಿತೇ ಆನೇಞ್ಜಪ್ಪತ್ತೇ ಸತ್ತಾನಂ ಚುತೂಪಪಾತಞಾಣಾಯ ಚಿತ್ತಂ
ಅಭಿನಿನ್ನಾಮೇಸಿಂ । ಸೋ ದಿಬ್ಬೇನ ಚಕ್ಖುನಾ ವಿಸುದ್ಧೇನ ಅತಿಕ್ಕನ್ತಮಾನುಸಕೇನ [ಅತಿಕ್ಕನ್ತಮಾನುಸ್ಸಕೇನ (ಕ॰)] ಸತ್ತೇ ಪಸ್ಸಾಮಿ ಚವಮಾನೇ ಉಪಪಜ್ಜಮಾನೇ ಹೀನೇ ಪಣೀತೇ ಸುವಣ್ಣೇ ದುಬ್ಬಣ್ಣೇ। ಸುಗತೇ ದುಗ್ಗತೇ ಯಥಾಕಮ್ಮೂಪಗೇ ಸತ್ತೇ ಪಜಾನಾಮಿ – ‘ಇಮೇ ವತ ಭೋನ್ತೋ ಸತ್ತಾ ಕಾಯದುಚ್ಚರಿತೇನ
ಸಮನ್ನಾಗತಾ ವಚೀದುಚ್ಚರಿತೇನ ಸಮನ್ನಾಗತಾ ಮನೋದುಚ್ಚರಿತೇನ ಸಮನ್ನಾಗತಾ ಅರಿಯಾನಂ
ಉಪವಾದಕಾ ಮಿಚ್ಛಾದಿಟ್ಠಿಕಾ ಮಿಚ್ಛಾದಿಟ್ಠಿಕಮ್ಮಸಮಾದಾನಾ; ತೇ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ ಪರಂ ಮರಣಾ
ಅಪಾಯಂ ದುಗ್ಗತಿಂ ವಿನಿಪಾತಂ ನಿರಯಂ ಉಪಪನ್ನಾ। ಇಮೇ ವಾ ಪನ ಭೋನ್ತೋ ಸತ್ತಾ
ಕಾಯಸುಚರಿತೇನ ಸಮನ್ನಾಗತಾ ವಚೀಸುಚರಿತೇನ ಸಮನ್ನಾಗತಾ ಮನೋಸುಚರಿತೇನ ಸಮನ್ನಾಗತಾ
ಅರಿಯಾನಂ ಅನುಪವಾದಕಾ ಸಮ್ಮಾದಿಟ್ಠಿಕಾ ಸಮ್ಮಾದಿಟ್ಠಿಕಮ್ಮಸಮಾದಾನಾ; ತೇ ಕಾಯಸ್ಸ ಭೇದಾ
ಪರಂ ಮರಣಾ ಸುಗತಿಂ ಸಗ್ಗಂ ಲೋಕಂ ಉಪಪನ್ನಾ’ತಿ। ಇತಿ ದಿಬ್ಬೇನ ಚಕ್ಖುನಾ ವಿಸುದ್ಧೇನ
ಅತಿಕ್ಕನ್ತಮಾನುಸಕೇನ ಸತ್ತೇ ಪಸ್ಸಾಮಿ ಚವಮಾನೇ ಉಪಪಜ್ಜಮಾನೇ
ಹೀನೇ ಪಣೀತೇ ಸುವಣ್ಣೇ ದುಬ್ಬಣ್ಣೇ। ಸುಗತೇ ದುಗ್ಗತೇ ಯಥಾಕಮ್ಮೂಪಗೇ ಸತ್ತೇ ಪಜಾನಾಮಿ।
ಅಯಂ ಖೋ ಮೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ರತ್ತಿಯಾ ಮಜ್ಝಿಮೇ ಯಾಮೇ ದುತಿಯಾ ವಿಜ್ಜಾ ಅಧಿಗತಾ, ಅವಿಜ್ಜಾ
ವಿಹತಾ, ವಿಜ್ಜಾ ಉಪ್ಪನ್ನಾ, ತಮೋ ವಿಹತೋ, ಆಲೋಕೋ ಉಪ್ಪನ್ನೋ – ಯಥಾ ತಂ ಅಪ್ಪಮತ್ತಸ್ಸ
ಆತಾಪಿನೋ ಪಹಿತತ್ತಸ್ಸ ವಿಹರತೋ। ಅಯಂ ಖೋ ಮೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ದುತಿಯಾಭಿನಿಬ್ಭಿದಾ ಅಹೋಸಿ
ಕುಕ್ಕುಟಚ್ಛಾಪಕಸ್ಸೇವ ಅಣ್ಡಕೋಸಮ್ಹಾ।

೧೪.
‘‘ಸೋ ಏವಂ ಸಮಾಹಿತೇ ಚಿತ್ತೇ ಪರಿಸುದ್ಧೇ ಪರಿಯೋದಾತೇ ಅನಙ್ಗಣೇ ವಿಗತೂಪಕ್ಕಿಲೇಸೇ
ಮುದುಭೂತೇ ಕಮ್ಮನಿಯೇ ಠಿತೇ ಆನೇಞ್ಜಪ್ಪತ್ತೇ ಆಸವಾನಂ ಖಯಞಾಣಾಯ ಚಿತ್ತಂ
ಅಭಿನಿನ್ನಾಮೇಸಿಂ। ಸೋ ‘ಇದಂ ದುಕ್ಖ’ನ್ತಿ ಯಥಾಭೂತಂ ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ, ‘ಅಯಂ
ದುಕ್ಖಸಮುದಯೋ’ತಿ ಯಥಾಭೂತಂ ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ, ‘ಅಯಂ ದುಕ್ಖನಿರೋಧೋ’ತಿ ಯಥಾಭೂತಂ
ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ, ‘ಅಯಂ ದುಕ್ಖನಿರೋಧಗಾಮಿನೀ ಪಟಿಪದಾ’ತಿ ಯಥಾಭೂತಂ
ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ; ‘ಇಮೇ ಆಸವಾ’ತಿ ಯಥಾಭೂತಂ ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ, ‘ಅಯಂ ಆಸವಸಮುದಯೋ’ತಿ
ಯಥಾಭೂತಂ ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ, ‘ಅಯಂ ಆಸವನಿರೋಧೋ’ತಿ ಯಥಾಭೂತಂ ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ, ‘ಅಯಂ
ಆಸವನಿರೋಧಗಾಮಿನೀ ಪಟಿಪದಾ’ತಿ ಯಥಾಭೂತಂ ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ। ತಸ್ಸ ಮೇ ಏವಂ ಜಾನತೋ ಏವಂ
ಪಸ್ಸತೋ ಕಾಮಾಸವಾಪಿ ಚಿತ್ತಂ ವಿಮುಚ್ಚಿತ್ಥ ಭವಾಸವಾಪಿ ಚಿತ್ತಂ ವಿಮುಚ್ಚಿತ್ಥ
ಅವಿಜ್ಜಾಸವಾಪಿ ಚಿತ್ತಂ ವಿಮುಚ್ಚಿತ್ಥ। ವಿಮುತ್ತಸ್ಮಿಂ ವಿಮುತ್ತಮಿತಿ ಞಾಣಂ ಅಹೋಸಿ।
‘ಖೀಣಾ ಜಾತಿ, ವುಸಿತಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ, ಕತಂ ಕರಣೀಯಂ, ನಾಪರಂ ಇತ್ಥತ್ತಾಯಾ’ತಿ
ಅಬ್ಭಞ್ಞಾಸಿಂ। ಅಯಂ ಖೋ ಮೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ರತ್ತಿಯಾ ಪಚ್ಛಿಮೇ ಯಾಮೇ ತತಿಯಾ ವಿಜ್ಜಾ
ಅಧಿಗತಾ, ಅವಿಜ್ಜಾ ವಿಹತಾ, ವಿಜ್ಜಾ ಉಪ್ಪನ್ನಾ, ತಮೋ ವಿಹತೋ, ಆಲೋಕೋ ಉಪ್ಪನ್ನೋ – ಯಥಾ
ತಂ ಅಪ್ಪಮತ್ತಸ್ಸ ಆತಾಪಿನೋ ಪಹಿತತ್ತಸ್ಸ ವಿಹರತೋ। ಅಯಂ ಖೋ ಮೇ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ,
ತತಿಯಾಭಿನಿಬ್ಭಿದಾ ಅಹೋಸಿ – ಕುಕ್ಕುಟಚ್ಛಾಪಕಸ್ಸೇವ ಅಣ್ಡಕೋಸಮ್ಹಾ’’ತಿ।

೧೫. ಏವಂ
ವುತ್ತೇ, ವೇರಞ್ಜೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಜೇಟ್ಠೋ ಭವಂ ಗೋತಮೋ, ಸೇಟ್ಠೋ
ಭವಂ ಗೋತಮೋ! ಅಭಿಕ್ಕನ್ತಂ, ಭೋ ಗೋತಮ, ಅಭಿಕ್ಕನ್ತಂ, ಭೋ ಗೋತಮ!! ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ, ಭೋ
ಗೋತಮ, ನಿಕ್ಕುಜ್ಜಿತಂ ವಾ ಉಕ್ಕುಜ್ಜೇಯ್ಯ, ಪಟಿಚ್ಛನ್ನಂ ವಾ ವಿವರೇಯ್ಯ, ಮೂಳ್ಹಸ್ಸ ವಾ
ಮಗ್ಗಂ ಆಚಿಕ್ಖೇಯ್ಯ, ಅನ್ಧಕಾರೇ ವಾ ತೇಲಪಜ್ಜೋತಂ ಧಾರೇಯ್ಯ – ಚಕ್ಖುಮನ್ತೋ ರೂಪಾನಿ
ದಕ್ಖನ್ತೀತಿ, ಏವಮೇವಂ ಭೋತಾ ಗೋತಮೇನ ಅನೇಕಪರಿಯಾಯೇನ ಧಮ್ಮೋ ಪಕಾಸಿತೋ ।
ಏಸಾಹಂ ಭವನ್ತಂ ಗೋತಮಂ ಸರಣಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಧಮ್ಮಞ್ಚ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘಞ್ಚ। ಉಪಾಸಕಂ ಮಂ ಭವಂ
ಗೋತಮೋ ಧಾರೇತು ಅಜ್ಜತಗ್ಗೇ ಪಾಣುಪೇತಂ ಸರಣಂ ಗತಂ। ಅಧಿವಾಸೇತು ಚ ಮೇ ಭವಂ ಗೋತಮೋ
ವೇರಞ್ಜಾಯಂ ವಸ್ಸಾವಾಸಂ ಸದ್ಧಿಂ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘೇನಾ’’ತಿ। ಅಧಿವಾಸೇಸಿ ಭಗವಾ
ತುಣ್ಹೀಭಾವೇನ। ಅಥ ಖೋ ವೇರಞ್ಜೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಭಗವತೋ ಅಧಿವಾಸನಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಉಟ್ಠಾಯಾಸನಾ
ಭಗವನ್ತಂ ಅಭಿವಾದೇತ್ವಾ ಪದಕ್ಖಿಣಂ ಕತ್ವಾ ಪಕ್ಕಾಮಿ।

೧೬. ತೇನ
ಖೋ ಪನ ಸಮಯೇನ ವೇರಞ್ಜಾ ದುಬ್ಭಿಕ್ಖಾ ಹೋತಿ ದ್ವೀಹಿತಿಕಾ ಸೇತಟ್ಠಿಕಾ ಸಲಾಕಾವುತ್ತಾ ನ
ಸುಕರಾ ಉಞ್ಛೇನ ಪಗ್ಗಹೇನ ಯಾಪೇತುಂ। ತೇನ ಖೋ ಪನ ಸಮಯೇನ ಉತ್ತರಾಪಥಕಾ [ಉತ್ತರಾಹಕಾ (ಸೀ॰)] ಅಸ್ಸವಾಣಿಜಾ [ಅಸ್ಸವಣಿಜಾ (ಕ॰)] ಪಞ್ಚಮತ್ತೇಹಿ ಅಸ್ಸಸತೇಹಿ ವೇರಞ್ಜಂ ವಸ್ಸಾವಾಸಂ ಉಪಗತಾ ಹೋನ್ತಿ। ತೇಹಿ ಅಸ್ಸಮಣ್ಡಲಿಕಾಸು ಭಿಕ್ಖೂನಂ ಪತ್ಥಪತ್ಥಪುಲಕಂ [ಪತ್ಥಪತ್ಥಮೂಲಕಂ (ಕ॰)]
ಪಞ್ಞತ್ತಂ ಹೋತಿ। ಭಿಕ್ಖೂ ಪುಬ್ಬಣ್ಹಸಮಯಂ ನಿವಾಸೇತ್ವಾ ಪತ್ತಚೀವರಮಾದಾಯ ವೇರಞ್ಜಂ
ಪಿಣ್ಡಾಯ ಪವಿಸಿತ್ವಾ ಪಿಣ್ಡಂ ಅಲಭಮಾನಾ ಅಸ್ಸಮಣ್ಡಲಿಕಾಸು ಪಿಣ್ಡಾಯ ಚರಿತ್ವಾ
ಪತ್ಥಪತ್ಥಪುಲಕಂ ಆರಾಮಂ ಆಹರಿತ್ವಾ ಉದುಕ್ಖಲೇ ಕೋಟ್ಟೇತ್ವಾ ಕೋಟ್ಟೇತ್ವಾ
ಪರಿಭುಞ್ಜನ್ತಿ। ಆಯಸ್ಮಾ ಪನಾನನ್ದೋ ಪತ್ಥಪುಲಕಂ ಸಿಲಾಯಂ ಪಿಸಿತ್ವಾ ಭಗವತೋ ಉಪನಾಮೇತಿ।
ತಂ ಭಗವಾ ಪರಿಭುಞ್ಜತಿ।

ಅಸ್ಸೋಸಿ ಖೋ ಭಗವಾ ಉದುಕ್ಖಲಸದ್ದಂ। ಜಾನನ್ತಾಪಿ ತಥಾಗತಾ
ಪುಚ್ಛನ್ತಿ, ಜಾನನ್ತಾಪಿ ನ ಪುಚ್ಛನ್ತಿ; ಕಾಲಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಪುಚ್ಛನ್ತಿ, ಕಾಲಂ ವಿದಿತ್ವಾ
ನ ಪುಚ್ಛನ್ತಿ; ಅತ್ಥಸಂಹಿತಂ ತಥಾಗತಾ ಪುಚ್ಛನ್ತಿ, ನೋ
ಅನತ್ಥಸಂಹಿತಂ। ಅನತ್ಥಸಂಹಿತೇ ಸೇತುಘಾತೋ ತಥಾಗತಾನಂ। ದ್ವೀಹಿ ಆಕಾರೇಹಿ ಬುದ್ಧಾ
ಭಗವನ್ತೋ ಭಿಕ್ಖೂ ಪಟಿಪುಚ್ಛನ್ತಿ – ಧಮ್ಮಂ ವಾ ದೇಸೇಸ್ಸಾಮ, ಸಾವಕಾನಂ ವಾ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ
ಪಞ್ಞಪೇಸ್ಸಾಮಾತಿ [ಪಞ್ಞಾಪೇಸ್ಸಾಮಾತಿ (ಸೀ॰ ಸ್ಯಾ॰)]। ಅಥ ಖೋ ಭಗವಾ ಆಯಸ್ಮನ್ತಂ ಆನನ್ದಂ ಆಮನ್ತೇಸಿ – ‘‘ಕಿಂ ನು ಖೋ ಸೋ, ಆನನ್ದ, ಉದುಕ್ಖಲಸದ್ದೋ’’ತಿ? ಅಥ ಖೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಆನನ್ದೋ ಭಗವತೋ ಏತಮತ್ಥಂ ಆರೋಚೇಸಿ । ‘‘ಸಾಧು ಸಾಧು, ಆನನ್ದ! ತುಮ್ಹೇಹಿ, ಆನನ್ದ ಸಪ್ಪುರಿಸೇಹಿ ವಿಜಿತಂ। ಪಚ್ಛಿಮಾ ಜನತಾ ಸಾಲಿಮಂಸೋದನಂ ಅತಿಮಞ್ಞಿಸ್ಸತೀ’’ತಿ।

೧೭. ಅಥ ಖೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಮಹಾಮೋಗ್ಗಲ್ಲಾನೋ [ಮಹಾಮೋಗ್ಗಲಾನೋ (ಕ॰)]
ಯೇನ ಭಗವಾ ತೇನುಪಸಙ್ಕಮಿ; ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ಭಗವನ್ತಂ ಅಭಿವಾದೇತ್ವಾ ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸೀದಿ।
ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸಿನ್ನೋ ಖೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಮಹಾಮೋಗ್ಗಲ್ಲಾನೋ ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಏತರಹಿ,
ಭನ್ತೇ, ವೇರಞ್ಜಾ ದುಬ್ಭಿಕ್ಖಾ ದ್ವೀಹಿತಿಕಾ ಸೇತಟ್ಠಿಕಾ ಸಲಾಕಾವುತ್ತಾ। ನ ಸುಕರಾ
ಉಞ್ಛೇನ ಪಗ್ಗಹೇನ ಯಾಪೇತುಂ। ಇಮಿಸ್ಸಾ, ಭನ್ತೇ, ಮಹಾಪಥವಿಯಾ ಹೇಟ್ಠಿಮತಲಂ ಸಮ್ಪನ್ನಂ –
ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ ಖುದ್ದಮಧುಂ ಅನೀಲಕಂ ಏವಮಸ್ಸಾದಂ। ಸಾಧಾಹಂ, ಭನ್ತೇ, ಪಥವಿಂ ಪರಿವತ್ತೇಯ್ಯಂ।
ಭಿಕ್ಖೂ ಪಪ್ಪಟಕೋಜಂ ಪರಿಭುಞ್ಜಿಸ್ಸನ್ತೀ’’ತಿ। ‘‘ಯೇ ಪನ ತೇ, ಮೋಗ್ಗಲ್ಲಾನ,
ಪಥವಿನಿಸ್ಸಿತಾ ಪಾಣಾ ತೇ ಕಥಂ ಕರಿಸ್ಸಸೀ’’ತಿ? ‘‘ಏಕಾಹಂ, ಭನ್ತೇ, ಪಾಣಿಂ
ಅಭಿನಿಮ್ಮಿನಿಸ್ಸಾಮಿ – ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ ಮಹಾಪಥವೀ। ಯೇ ಪಥವಿನಿಸ್ಸಿತಾ ಪಾಣಾ ತೇ ತತ್ಥ
ಸಙ್ಕಾಮೇಸ್ಸಾಮಿ। ಏಕೇನ ಹತ್ಥೇನ ಪಥವಿಂ ಪರಿವತ್ತೇಸ್ಸಾಮೀ’’ತಿ। ‘‘ಅಲಂ, ಮೋಗ್ಗಲ್ಲಾನ,
ಮಾ ತೇ ರುಚ್ಚಿ ಪಥವಿಂ ಪರಿವತ್ತೇತುಂ। ವಿಪಲ್ಲಾಸಮ್ಪಿ
ಸತ್ತಾ ಪಟಿಲಭೇಯ್ಯು’’ನ್ತಿ। ‘‘ಸಾಧು, ಭನ್ತೇ, ಸಬ್ಬೋ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘೋ ಉತ್ತರಕುರುಂ
ಪಿಣ್ಡಾಯ ಗಚ್ಛೇಯ್ಯಾ’’ತಿ। ‘‘ಅಲಂ, ಮೋಗ್ಗಲ್ಲಾನ, ಮಾ ತೇ ರುಚ್ಚಿ ಸಬ್ಬಸ್ಸ
ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘಸ್ಸ ಉತ್ತರಕುರುಂ ಪಿಣ್ಡಾಯ ಗಮನ’’ನ್ತಿ।

೧೮. ಅಥ
ಖೋ ಆಯಸ್ಮತೋ ಸಾರಿಪುತ್ತಸ್ಸ ರಹೋಗತಸ್ಸ ಪಟಿಸಲ್ಲೀನಸ್ಸ ಏವಂ ಚೇತಸೋ ಪರಿವಿತಕ್ಕೋ
ಉದಪಾದಿ – ‘‘ಕತಮೇಸಾನಂ ಖೋ ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ನ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ
ಅಹೋಸಿ; ಕತಮೇಸಾನಂ ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸೀ’’ತಿ? ಅಥ
ಖೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಸಾರಿಪುತ್ತೋ ಸಾಯನ್ಹಸಮಯಂ [ಸಾಯಣ್ಹಸಮಯಂ (ಸೀ॰)]
ಪಟಿಸಲ್ಲಾನಾ ವುಟ್ಠಿತೋ ಯೇನ ಭಗವಾ ತೇನುಪಸಙ್ಕಮಿ; ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ಭಗವನ್ತಂ
ಅಭಿವಾದೇತ್ವಾ ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸೀದಿ। ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸಿನ್ನೋ ಖೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಸಾರಿಪುತ್ತೋ
ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಇಧ ಮಯ್ಹಂ, ಭನ್ತೇ, ರಹೋಗತಸ್ಸ ಪಟಿಸಲ್ಲೀನಸ್ಸ ಏವಂ ಚೇತಸೋ
ಪರಿವಿತಕ್ಕೋ ಉದಪಾದಿ – ‘ಕತಮೇಸಾನಂ ಖೋ ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ನ
ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸಿ, ಕತಮೇಸಾನಂ ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ
ಅಹೋಸೀ’ತಿ। ‘ಕತಮೇಸಾನಂ ನು ಖೋ, ಭನ್ತೇ, ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ನ
ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸಿ, ಕತಮೇಸಾನಂ ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ
ಅಹೋಸೀ’’’ತಿ?

‘‘ಭಗವತೋ ಚ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ವಿಪಸ್ಸಿಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಸಿಖಿಸ್ಸ
ಭಗವತೋ ಚ ವೇಸ್ಸಭುಸ್ಸ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ನ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸಿ। ಭಗವತೋ ಚ, ಸಾರಿಪುತ್ತ,
ಕಕುಸನ್ಧಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಕೋಣಾಗಮನಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಕಸ್ಸಪಸ್ಸ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸೀ’’ತಿ।

೧೯. ‘‘ಕೋ ನು ಖೋ ,
ಭನ್ತೇ, ಹೇತು ಕೋ ಪಚ್ಚಯೋ, ಯೇನ ಭಗವತೋ ಚ ವಿಪಸ್ಸಿಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಸಿಖಿಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ
ವೇಸ್ಸಭುಸ್ಸ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ನ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸೀ’’ತಿ? ‘‘ಭಗವಾ ಚ, ಸಾರಿಪುತ್ತ,
ವಿಪಸ್ಸೀ ಭಗವಾ ಚ ಸಿಖೀ ಭಗವಾ ಚ ವೇಸ್ಸಭೂ ಕಿಲಾಸುನೋ ಅಹೇಸುಂ ಸಾವಕಾನಂ ವಿತ್ಥಾರೇನ
ಧಮ್ಮಂ ದೇಸೇತುಂ। ಅಪ್ಪಕಞ್ಚ ನೇಸಂ ಅಹೋಸಿ ಸುತ್ತಂ ಗೇಯ್ಯಂ ವೇಯ್ಯಾಕರಣಂ ಗಾಥಾ ಉದಾನಂ
ಇತಿವುತ್ತಕಂ ಜಾತಕಂ ಅಬ್ಭುತಧಮ್ಮಂ ವೇದಲ್ಲಂ। ಅಪಞ್ಞತ್ತಂ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ।
ಅನುದ್ದಿಟ್ಠಂ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ। ತೇಸಂ ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ ಅನ್ತರಧಾನೇನ
ಬುದ್ಧಾನುಬುದ್ಧಾನಂ ಸಾವಕಾನಂ ಅನ್ತರಧಾನೇನ ಯೇ ತೇ ಪಚ್ಛಿಮಾ ಸಾವಕಾ ನಾನಾನಾಮಾ
ನಾನಾಗೋತ್ತಾ ನಾನಾಜಚ್ಚಾ ನಾನಾಕುಲಾ ಪಬ್ಬಜಿತಾ ತೇ ತಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಖಿಪ್ಪಞ್ಞೇವ
ಅನ್ತರಧಾಪೇಸುಂ। ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ನಾನಾಪುಪ್ಫಾನಿ ಫಲಕೇ ನಿಕ್ಖಿತ್ತಾನಿ
ಸುತ್ತೇನ ಅಸಙ್ಗಹಿತಾನಿ ತಾನಿ ವಾತೋ ವಿಕಿರತಿ ವಿಧಮತಿ ವಿದ್ಧಂಸೇತಿ। ತಂ ಕಿಸ್ಸ ಹೇತು?
ಯಥಾ ತಂ ಸುತ್ತೇನ ಅಸಙ್ಗಹಿತತ್ತಾ। ಏವಮೇವ ಖೋ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ತೇಸಂ ಬುದ್ಧಾನಂ
ಭಗವನ್ತಾನಂ ಅನ್ತರಧಾನೇನ ಬುದ್ಧಾನುಬುದ್ಧಾನಂ ಸಾವಕಾನಂ ಅನ್ತರಧಾನೇನ ಯೇ ತೇ ಪಚ್ಛಿಮಾ
ಸಾವಕಾ ನಾನಾನಾಮಾ ನಾನಾಗೋತ್ತಾ ನಾನಾಜಚ್ಚಾ ನಾನಾಕುಲಾ ಪಬ್ಬಜಿತಾ ತೇ ತಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ
ಖಿಪ್ಪಞ್ಞೇವ ಅನ್ತರಧಾಪೇಸುಂ।

‘‘ಅಕಿಲಾಸುನೋ ಚ ತೇ ಭಗವನ್ತೋ ಅಹೇಸುಂ ಸಾವಕೇ ಚೇತಸಾ ಚೇತೋ ಪರಿಚ್ಚ ಓವದಿತುಂ। ಭೂತಪುಬ್ಬಂ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ವೇಸ್ಸಭೂ ಭಗವಾ ಅರಹಂ ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧೋ ಅಞ್ಞತರಸ್ಮಿಂ ಭಿಂಸನಕೇ [ಭೀಸನಕೇ (ಕ॰)] ವನಸಣ್ಡೇ ಸಹಸ್ಸಂ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘಂ ಚೇತಸಾ ಚೇತೋ ಪರಿಚ್ಚ ಓವದತಿ ಅನುಸಾಸತಿ – ‘ಏವಂ ವಿತಕ್ಕೇಥ, ಮಾ ಏವಂ ವಿತಕ್ಕಯಿತ್ಥ; ಏವಂ ಮನಸಿಕರೋಥ, ಮಾ ಏವಂ ಮನಸಾಕತ್ಥ [ಮನಸಾಕರಿತ್ಥ (ಕ॰)];
ಇದಂ ಪಜಹಥ, ಇದಂ ಉಪಸಮ್ಪಜ್ಜ ವಿಹರಥಾ’ತಿ। ಅಥ ಖೋ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ತಸ್ಸ
ಭಿಕ್ಖುಸಹಸ್ಸಸ್ಸ ವೇಸ್ಸಭುನಾ ಭಗವತಾ ಅರಹತಾ ಸಮ್ಮಾಸಮ್ಬುದ್ಧೇನ ಏವಂ ಓವದಿಯಮಾನಾನಂ ಏವಂ
ಅನುಸಾಸಿಯಮಾನಾನಂ ಅನುಪಾದಾಯ ಆಸವೇಹಿ ಚಿತ್ತಾನಿ ವಿಮುಚ್ಚಿಂಸು। ತತ್ರ ಸುದಂ,
ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಭಿಂಸನಕಸ್ಸ ವನಸಣ್ಡಸ್ಸ ಭಿಂಸನಕತಸ್ಮಿಂ ಹೋತಿ – ಯೋ ಕೋಚಿ ಅವೀತರಾಗೋ ತಂ
ವನಸಣ್ಡಂ ಪವಿಸತಿ, ಯೇಭುಯ್ಯೇನ ಲೋಮಾನಿ ಹಂಸನ್ತಿ। ಅಯಂ ಖೋ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಹೇತು ಅಯಂ
ಪಚ್ಚಯೋ ಯೇನ ಭಗವತೋ ಚ ವಿಪಸ್ಸಿಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಸಿಖಿಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ವೇಸ್ಸಭುಸ್ಸ
ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ನ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸೀ’’ತಿ।

೨೦. ‘‘ಕೋ ಪನ, ಭನ್ತೇ, ಹೇತು ಕೋ ಪಚ್ಚಯೋ ಯೇನ ಭಗವತೋ ಚ ಕಕುಸನ್ಧಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಕೋಣಾಗಮನಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಕಸ್ಸಪಸ್ಸ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸೀ’’ತಿ? ‘‘ಭಗವಾ
ಚ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಕಕುಸನ್ಧೋ ಭಗವಾ ಚ ಕೋಣಾಗಮನೋ ಭಗವಾ ಚ ಕಸ್ಸಪೋ ಅಕಿಲಾಸುನೋ ಅಹೇಸುಂ
ಸಾವಕಾನಂ ವಿತ್ಥಾರೇನ ಧಮ್ಮಂ ದೇಸೇತುಂ। ಬಹುಞ್ಚ ನೇಸಂ ಅಹೋಸಿ ಸುತ್ತಂ ಗೇಯ್ಯಂ
ವೇಯ್ಯಾಕರಣಂ ಗಾಥಾ ಉದಾನಂ ಇತಿವುತ್ತಕಂ ಜಾತಕಂ ಅಬ್ಭುತಧಮ್ಮಂ ವೇದಲ್ಲಂ, ಪಞ್ಞತ್ತಂ
ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ, ಉದ್ದಿಟ್ಠಂ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ। ತೇಸಂ ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ
ಅನ್ತರಧಾನೇನ ಬುದ್ಧಾನುಬುದ್ಧಾನಂ ಸಾವಕಾನಂ ಅನ್ತರಧಾನೇನ ಯೇ ತೇ ಪಚ್ಛಿಮಾ ಸಾವಕಾ
ನಾನಾನಾಮಾ ನಾನಾಗೋತ್ತಾ ನಾನಾಜಚ್ಚಾ ನಾನಾಕುಲಾ ಪಬ್ಬಜಿತಾ ತೇ ತಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಚಿರಂ
ದೀಘಮದ್ಧಾನಂ ಠಪೇಸುಂ। ಸೇಯ್ಯಥಾಪಿ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ನಾನಾಪುಪ್ಫಾನಿ ಫಲಕೇ ನಿಕ್ಖಿತ್ತಾನಿ
ಸುತ್ತೇನ ಸುಸಙ್ಗಹಿತಾನಿ ತಾನಿ ವಾತೋ ನ ವಿಕಿರತಿ ನ ವಿಧಮತಿ ನ ವಿದ್ಧಂಸೇತಿ। ತಂ
ಕಿಸ್ಸ ಹೇತು? ಯಥಾ ತಂ ಸುತ್ತೇನ ಸುಸಙ್ಗಹಿತತ್ತಾ। ಏವಮೇವ ಖೋ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ತೇಸಂ
ಬುದ್ಧಾನಂ ಭಗವನ್ತಾನಂ ಅನ್ತರಧಾನೇನ ಬುದ್ಧಾನುಬುದ್ಧಾನಂ ಸಾವಕಾನಂ ಅನ್ತರಧಾನೇನ ಯೇ ತೇ
ಪಚ್ಛಿಮಾ ಸಾವಕಾ ನಾನಾನಾಮಾ ನಾನಾಗೋತ್ತಾ ನಾನಾಜಚ್ಚಾ ನಾನಾಕುಲಾ ಪಬ್ಬಜಿತಾ ತೇ ತಂ
ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಚಿರಂ ದೀಘಮದ್ಧಾನಂ ಠಪೇಸುಂ। ಅಯಂ ಖೋ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಹೇತು ಅಯಂ ಪಚ್ಚಯೋ
ಯೇನ ಭಗವತೋ ಚ ಕಕುಸನ್ಧಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಕೋಣಾಗಮನಸ್ಸ ಭಗವತೋ ಚ ಕಸ್ಸಪಸ್ಸ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ
ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕಂ ಅಹೋಸೀ’’ತಿ।

೨೧.
ಅಥ ಖೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಸಾರಿಪುತ್ತೋ ಉಟ್ಠಾಯಾಸನಾ ಏಕಂಸಂ ಉತ್ತರಾಸಙ್ಗಂ ಕರಿತ್ವಾ ಯೇನ ಭಗವಾ
ತೇನಞ್ಜಲಿಂ ಪಣಾಮೇತ್ವಾ ಭಗವನ್ತಂ ಏತದವೋಚ – ‘‘ಏತಸ್ಸ, ಭಗವಾ, ಕಾಲೋ! ಏತಸ್ಸ, ಸುಗತ,
ಕಾಲೋ! ಯಂ ಭಗವಾ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇಯ್ಯ [ಪಞ್ಞಾಪೇಯ್ಯ (ಸೀ॰ ಸ್ಯಾ॰)], ಉದ್ದಿಸೇಯ್ಯ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ, ಯಥಯಿದಂ ಬ್ರಹ್ಮಚರಿಯಂ ಅದ್ಧನಿಯಂ ಅಸ್ಸ ಚಿರಟ್ಠಿತಿಕ’’ನ್ತಿ। ‘‘ಆಗಮೇಹಿ ತ್ವಂ, ಸಾರಿಪುತ್ತ ! ಆಗಮೇಹಿ ತ್ವಂ, ಸಾರಿಪುತ್ತ! ತಥಾಗತೋವ ತತ್ಥ ಕಾಲಂ ಜಾನಿಸ್ಸತಿ। ನ ತಾವ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಸತ್ಥಾ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇತಿ ಉದ್ದಿಸತಿ [ನ ಉದ್ದಿಸತಿ (ಸೀ॰)]
ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ ಯಾವ ನ ಇಧೇಕಚ್ಚೇ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ। ಯತೋ ಚ ಖೋ,
ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಇಧೇಕಚ್ಚೇ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ, ಅಥ ಸತ್ಥಾ
ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇತಿ ಉದ್ದಿಸ್ಸತಿ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ
ತೇಸಂಯೇವ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಪಟಿಘಾತಾಯ। ನ ತಾವ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಇಧೇಕಚ್ಚೇ
ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ ಯಾವ ನ ಸಙ್ಘೋ ರತ್ತಞ್ಞುಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋ
ಹೋತಿ। ಯತೋ ಚ ಖೋ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಸಙ್ಘೋ ರತ್ತಞ್ಞುಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋ ಹೋತಿ ಅಥ ಇಧೇಕಚ್ಚೇ
ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ, ಅಥ, ಸತ್ಥಾ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇತಿ
ಉದ್ದಿಸತಿ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ ತೇಸಂಯೇವ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಪಟಿಘಾತಾಯ। ನ ತಾವ,
ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಇಧೇಕಚ್ಚೇ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ, ಯಾವ ನ ಸಙ್ಘೋ
ವೇಪುಲ್ಲಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋ ಹೋತಿ। ಯತೋ ಚ ಖೋ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಸಙ್ಘೋ ವೇಪುಲ್ಲಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋ
ಹೋತಿ, ಅಥ ಇಧೇಕಚ್ಚೇ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ, ಅಥ ಸತ್ಥಾ ಸಾವಕಾನಂ
ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇತಿ ಉದ್ದಿಸತಿ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ ತೇಸಂಯೇವ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ
ಪಟಿಘಾತಾಯ। ನ ತಾವ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಇಧೇಕಚ್ಚೇ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ,
ಯಾವ ನ ಸಙ್ಘೋ ಲಾಭಗ್ಗಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋ ಹೋತಿ। ಯತೋ ಚ ಖೋ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಸಙ್ಘೋ
ಲಾಭಗ್ಗಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋ ಹೋತಿ, ಅಥ ಇಧೇಕಚ್ಚೇ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ,
ಅಥ ಸತ್ಥಾ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇತಿ ಉದ್ದಿಸತಿ ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ ತೇಸಂಯೇವ
ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಪಟಿಘಾತಾಯ। ನ ತಾವ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಇಧೇಕಚ್ಚೇ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ
ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ, ಯಾವ ನ ಸಙ್ಘೋ ಬಾಹುಸಚ್ಚಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋ ಹೋತಿ। ಯತೋ ಚ ಖೋ,
ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಸಙ್ಘೋ ಬಾಹುಸಚ್ಚಮಹತ್ತಂ ಪತ್ತೋ ಹೋತಿ, ಅಥ ಇಧೇಕಚ್ಚೇ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾ
ಧಮ್ಮಾ ಸಙ್ಘೇ ಪಾತುಭವನ್ತಿ, ಅಥ ಸತ್ಥಾ ಸಾವಕಾನಂ ಸಿಕ್ಖಾಪದಂ ಪಞ್ಞಪೇತಿ ಉದ್ದಿಸತಿ
ಪಾತಿಮೋಕ್ಖಂ ತೇಸಂಯೇವ ಆಸವಟ್ಠಾನೀಯಾನಂ ಧಮ್ಮಾನಂ ಪಟಿಘಾತಾಯ। ನಿರಬ್ಬುದೋ ಹಿ,
ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘೋ ನಿರಾದೀನವೋ ಅಪಗತಕಾಳಕೋ ಸುದ್ಧೋ ಸಾರೇ ಪತಿಟ್ಠಿತೋ।
ಇಮೇಸಞ್ಹಿ, ಸಾರಿಪುತ್ತ, ಪಞ್ಚನ್ನಂ ಭಿಕ್ಖುಸತಾನಂ ಯೋ ಪಚ್ಛಿಮಕೋ ಭಿಕ್ಖು ಸೋ ಸೋತಾಪನ್ನೋ ಅವಿನಿಪಾತಧಮ್ಮೋ ನಿಯತೋ ಸಮ್ಬೋಧಿಪರಾಯಣೋ’’ತಿ।

೨೨.
ಅಥ ಖೋ ಭಗವಾ ಆಯಸ್ಮನ್ತಂ ಆನನ್ದಂ ಆಮನ್ತೇಸಿ – ‘‘ಆಚಿಣ್ಣಂ ಖೋ ಪನೇತಂ, ಆನನ್ದ,
ತಥಾಗತಾನಂ ಯೇಹಿ ನಿಮನ್ತಿತಾ ವಸ್ಸಂ ವಸನ್ತಿ, ನ ತೇ ಅನಪಲೋಕೇತ್ವಾ ಜನಪದಚಾರಿಕಂ
ಪಕ್ಕಮನ್ತಿ। ಆಯಾಮಾನನ್ದ, ವೇರಞ್ಜಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಅಪಲೋಕೇಸ್ಸಾಮಾ’’ತಿ। ‘‘ಏವಂ
ಭನ್ತೇ’’ತಿ ಖೋ ಆಯಸ್ಮಾ ಆನನ್ದೋ ಭಗವತೋ ಪಚ್ಚಸ್ಸೋಸಿ। ಅಥ ಖೋ ಭಗವಾ ನಿವಾಸೇತ್ವಾ
ಪತ್ತಚೀವರಮಾದಾಯ ಆಯಸ್ಮತಾ ಆನನ್ದೇನ ಪಚ್ಛಾಸಮಣೇನ ಯೇನ ವೇರಞ್ಜಸ್ಸ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸ
ನಿವೇಸನಂ ತೇನುಪಸಙ್ಕಮಿ; ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ಪಞ್ಞತ್ತೇ ಆಸನೇ ನಿಸೀದಿ। ಅಥ ಖೋ ವೇರಞ್ಜೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಯೇನ ಭಗವಾ ತೇನುಪಸಙ್ಕಮಿ ;
ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ಭಗವನ್ತಂ ಅಭಿವಾದೇತ್ವಾ ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸೀದಿ। ಏಕಮನ್ತಂ ನಿಸಿನ್ನಂ ಖೋ
ವೇರಞ್ಜಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಭಗವಾ ಏತದವೋಚ – ‘‘ನಿಮನ್ತಿತಮ್ಹ ತಯಾ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ , ವಸ್ಸಂವುಟ್ಠಾ [ವಸ್ಸಂವುತ್ಥಾ (ಸೀ॰ ಸ್ಯಾ॰ ಕ॰)],
ಅಪಲೋಕೇಮ ತಂ, ಇಚ್ಛಾಮ ಮಯಂ ಜನಪದಚಾರಿಕಂ ಪಕ್ಕಮಿತು’’ನ್ತಿ। ‘‘ಸಚ್ಚಂ, ಭೋ ಗೋತಮ,
ನಿಮನ್ತಿತತ್ಥ ಮಯಾ ವಸ್ಸಂವುಟ್ಠಾ; ಅಪಿ ಚ, ಯೋ ದೇಯ್ಯಧಮ್ಮೋ ಸೋ ನ ದಿನ್ನೋ। ತಞ್ಚ ಖೋ
ನೋ ಅಸನ್ತಂ, ನೋಪಿ ಅದಾತುಕಮ್ಯತಾ, ತಂ ಕುತೇತ್ಥ ಲಬ್ಭಾ ಬಹುಕಿಚ್ಚಾ ಘರಾವಾಸಾ
ಬಹುಕರಣೀಯಾ। ಅಧಿವಾಸೇತು ಮೇ ಭವಂ ಗೋತಮೋ ಸ್ವಾತನಾಯ ಭತ್ತಂ ಸದ್ಧಿಂ
ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘೇನಾ’’ತಿ। ಅಧಿವಾಸೇಸಿ ಭಗವಾ ತುಣ್ಹೀಭಾವೇನ। ಅಥ ಖೋ ಭಗವಾ ವೇರಞ್ಜಂ
ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಧಮ್ಮಿಯಾ ಕಥಾಯ ಸನ್ದಸ್ಸೇತ್ವಾ ಸಮಾದಪೇತ್ವಾ ಸಮುತ್ತೇಜೇತ್ವಾ
ಸಮ್ಪಹಂಸೇತ್ವಾ ಉಟ್ಠಾಯಾಸನಾ ಪಕ್ಕಾಮಿ। ಅಥ ಖೋ ವೇರಞ್ಜೋ
ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ತಸ್ಸಾ ರತ್ತಿಯಾ ಅಚ್ಚಯೇನ ಸಕೇ ನಿವೇಸನೇ ಪಣೀತಂ ಖಾದನೀಯಂ ಭೋಜನೀಯಂ
ಪಟಿಯಾದಾಪೇತ್ವಾ ಭಗವತೋ ಕಾಲಂ ಆರೋಚಾಪೇಸಿ – ‘‘ಕಾಲೋ, ಭೋ ಗೋತಮ, ನಿಟ್ಠಿತಂ
ಭತ್ತ’’ನ್ತಿ।

೨೩.
ಅಥ ಖೋ ಭಗವಾ ಪುಬ್ಬಣ್ಹಸಮಯಂ ನಿವಾಸೇತ್ವಾ ಪತ್ತಚೀವರಮಾದಾಯ ಯೇನ ವೇರಞ್ಜಸ್ಸ
ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಸ ನಿವೇಸನಂ ತೇನುಪಸಙ್ಕಮಿ; ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ಪಞ್ಞತ್ತೇ ಆಸನೇ ನಿಸೀದಿ
ಸದ್ಧಿಂ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘೇನ। ಅಥ ಖೋ ವೇರಞ್ಜೋ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೋ ಬುದ್ಧಪ್ಪಮುಖಂ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘಂ
ಪಣೀತೇನ ಖಾದನೀಯೇನ ಭೋಜನೀಯೇನ ಸಹತ್ಥಾ ಸನ್ತಪ್ಪೇತ್ವಾ ಸಮ್ಪವಾರೇತ್ವಾ ಭಗವನ್ತಂ
ಭುತ್ತಾವಿಂ ಓನೀತಪತ್ತಪಾಣಿಂ [ಓಣೀತಪತ್ತಪಾಣಿಂ (ಕ॰)]
ತಿಚೀವರೇನ ಅಚ್ಛಾದೇಸಿ, ಏಕಮೇಕಞ್ಚ ಭಿಕ್ಖುಂ ಏಕಮೇಕೇನ ದುಸ್ಸಯುಗೇನ ಅಚ್ಛಾದೇಸಿ। ಅಥ ಖೋ
ಭಗವಾ ವೇರಞ್ಜಂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣಂ ಧಮ್ಮಿಯಾ ಕಥಾಯ ಸನ್ದಸ್ಸೇತ್ವಾ ಸಮಾದಪೇತ್ವಾ
ಸಮುತ್ತೇಜೇತ್ವಾ ಸಮ್ಪಹಂಸೇತ್ವಾ ಉಟ್ಠಾಯಾಸನಾ ಪಕ್ಕಾಮಿ। ಅಥ ಖೋ ಭಗವಾ ವೇರಞ್ಜಾಯಂ
ಯಥಾಭಿರನ್ತಂ ವಿಹರಿತ್ವಾ ಅನುಪಗಮ್ಮ ಸೋರೇಯ್ಯಂ ಸಙ್ಕಸ್ಸಂ ಕಣ್ಣಕುಜ್ಜಂ ಯೇನ
ಪಯಾಗಪತಿಟ್ಠಾನಂ ತೇನುಪಸಙ್ಕಮಿ; ಉಪಸಙ್ಕಮಿತ್ವಾ ಪಯಾಗಪತಿಟ್ಠಾನೇ ಗಙ್ಗಂ ನದಿಂ
ಉತ್ತರಿತ್ವಾ ಯೇನ ಬಾರಾಣಸೀ ತದವಸರಿ। ಅಥ ಖೋ ಭಗವಾ ಬಾರಾಣಸಿಯಂ ಯಥಾಭಿರನ್ತಂ ವಿಹರಿತ್ವಾ
ಯೇನ ವೇಸಾಲೀ ತೇನ ಚಾರಿಕಂ ಪಕ್ಕಾಮಿ। ಅನುಪುಬ್ಬೇನ ಚಾರಿಕಂ ಚರಮಾನೋ ಯೇನ ವೇಸಾಲೀ
ತದವಸರಿ। ತತ್ರ ಸುದಂ ಭಗವಾ ವೇಸಾಲಿಯಂ ವಿಹರತಿ ಮಹಾವನೇ ಕೂಟಾಗಾರಸಾಲಾಯನ್ತಿ।

ವೇರಞ್ಜಭಾಣವಾರೋ ನಿಟ್ಠಿತೋ।

೧. ಪಾರಾಜಿಕಕಣ್ಡಂ