Free Online FOOD for MIND & HUNGER - DO GOOD 😊 PURIFY MIND.To live like free birds 🐦 🦢 🦅 grow fruits 🍍 🍊 🥑 🥭 🍇 🍌 🍎 🍉 🍒 🍑 🥝 vegetables 🥦 🥕 🥗 🥬 🥔 🍆 🥜 🎃 🫑 🍅🍜 🧅 🍄 🍝 🥗 🥒 🌽 🍏 🫑 🌳 🍓 🍊 🥥 🌵 🍈 🌰 🇧🇧 🫐 🍅 🍐 🫒Plants 🌱in pots 🪴 along with Meditative Mindful Swimming 🏊‍♂️ to Attain NIBBĀNA the Eternal Bliss.
Kushinara NIBBĀNA Bhumi Pagoda White Home, Puniya Bhumi Bengaluru, Prabuddha Bharat International.
Categories:

Archives:
Meta:
February 2022
M T W T F S S
« Jan   Mar »
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28  
02/11/22
𝓛𝓔𝓢𝓢𝓞𝓝 4343 Sat 12 Feb 2022 Samayavimutta Sutta — Occasionally liberated — Path for All Societies to Attain Eternal Bliss Free Online Agricultural University for Awakened Ashoka 🍎 🍉 🍌 Fruits & 🌱 Vegetables Growers Party Do Good! Grow Vegetable & Fruit Food! Purify Mind Be Kind https://youtube.com/shorts/jZjUE_sRKcM?feature=share Please try Free Birds 🐦 🦢🦅 mindful meditative 🧘swimming 🏊‍♂️ to overcome hunger the worst kind of illness.Grow Broccoli 🥦 capsicum 🫑 cucumber 🥒 carrot 🥕bean vegetables 🥗 & fruit 🍌 🍎 🍉 plants 🪴& trees 🌳🌲 all over the world 🌍 & be happy 😃& proud🥲 like an elephant 🐘
Filed under: General, Theravada Tipitaka , Plant raw Vegan Broccoli, peppers, cucumbers, carrots
Posted by: site admin @ 10:50 pm
𝓛𝓔𝓢𝓢𝓞𝓝 4343 Sat 12  Feb 2022

Samayavimutta Sutta
— Occasionally liberated —

Path for All Societies to Attain Eternal Bliss




Free Online Agricultural University for Awakened Ashoka 🍎 🍉 🍌 Fruits &  🌱 Vegetables Growers Party

Do Good!

Grow Vegetable & Fruit Food!
Purify Mind
Be Kind
Please try Free Birds 🐦 🦢🦅 mindful meditative 🧘swimming 🏊‍♂️ to overcome hunger the worst kind of illness.Grow Broccoli 🥦 capsicum 🫑 cucumber 🥒 carrot 🥕bean vegetables 🥗 & fruit 🍌 🍎 🍉 plants 🪴& trees 🌳🌲 all over the world 🌍 & be happy 😃& proud🥲 like an elephant 🐘



Kushinara Nibbana Bhumi Pagoda
sarvajan.ambedkar.org

White Home

An 18ft Dia Mindful Meditation Lab

668, 5A Main Road, 8th Cross, HAL III Stage,

Punya Bhumi Bengaluru

Magadhi Karnataka


Prabuddha Bharat Vishwa


Public
Listen to the most vigorous and revolutionary speech of BSP supremo Mayawati. Mayawati | BSP |

सुनिए बीएसपी सुप्रीमो मायावती का सबसे जोरदार व क्रांतिकारी भाषण | Mayawati | BSP |

Tree >> Sutta Piṭaka >> Aṅguttara Nikāya >> Pañcaka Nipāta
AN 5.149 (A iii 173)
Samayavimutta Sutta
— Occasionally liberated —
[samaya+vimutta]
Five conditions under which one who has gained ‘occasional liberation’ will backslide.
Notes:
1) first read AN 6.118 and AN 5.89
2) the Pali-English Dictionary is available here

सुनिए बीएसपी सुप्रीमो मायावती का सबसे जोरदार व क्रांतिकारी भाषण | Mayawati | BSP |

Pañcime,
bhikkhave, dhammā samayavimuttassa{n} bhikkhuno parihānāya saṃvattanti.
Katame pañca? Kammārāmatā, bhassārāmatā, niddārāmatā, saṅgaṇikārāmatā,
yathāvimuttaṃ cittaṃ na paccavekkhati. Ime kho, bhikkhave, pañca dhammā
samayavimuttassa bhikkhuno parihānāya saṃvattanti.

Pañcime,
bhikkhave, dhammā samayavimuttassa bhikkhuno aparihānāya saṃvattanti.
Katame pañca? Na kammārāmatā, na bhassārāmatā, na niddārāmatā, na
saṅgaṇikārāmatā, yathāvimuttaṃ cittaṃ paccavekkhati. Ime kho, bhikkhave,
pañca dhammā samayavimuttassa bhikkhuno aparihānāya saṃvattantī ti.


People
all over the world were Buddhists are Buddhists and will continue to be
Buddhist as they Do Good Purify Mind and create Prabuddha Vishwa i.e
Universe
The Spread of Buddhism (500 BCE - 1200)

Buddhism in the World Today

South and Southeast Asian Theravada Buddhism

Prabuddha Bharat

The
end of the 19th century saw the revival of Buddhism in Prabuddha
Bharat, when Sri Lankan Buddhist leader Anagarika Dharmapala founded the
Maha Bodhi Society with the help of British scholars.Their main purpose
was to restore the Buddhist pilgrimage sites in Prabuddha Bharat and
Vishwa, and they were very successful in building temples at all
Buddhist sites,all of which have monks.

In
the 1950s, Ambedkar started a Buddhist movement among the Aboriginal
society, whereby millions have returned back to Buddhismfor happiness
and to attain Eternal Bliss as their Final Goal. The last decade has
also seen increasing interest in Buddhism among all Awakened Societies
of the world. At present, Buddhists make up large percentage of of the
world population.

Sri Lanka

Sri
Lanka has been a center of Buddhist learning since Buddhism was
introduced in the 3rd century BCE by Mahendra, the son of the Indian
emperor, Ashoka. Sri Lanka has the longest continuous history of
Buddhism.

The country gained independence in 1948, and since then there has been a strong revival of interest in Buddhism.

Today,
70% of Sri Lankans are Buddhist, with the majority of people following
the Theravada tradition. Sri Lanka is now seeing a rise in nationalistic
Buddhism, with some organizations like the Bodu Bala Sena (Buddhist
Power Force).

Myanmar (Burma)

Historical
research has shown that Buddhism has a history of more than 2,000 years
in Burma, with about 85% of the population currently identifying as
Buddhists. There has been a long tradition of a balanced emphasis on
meditation and study for the ordained community, and the lay population
maintains great faith. One of the most famous Burmese Buddhists is S.N.
Goenka, a lay teacher of vipassana meditation techniques.

Since
Burma gained its independence from Great Britain in 1948, both the
civil and military governments have promoted Theravada Buddhism.

Over
the last decade, various nationalistic groups have emerged, attempting
to revive Buddhism. Ashin Wirathu, is the monk-leader of the 969 Group.

Bangladesh

Buddhism
was the predominant faith of the region until the 11th century.
Nowadays, Buddhist are concentrated on the Chittagong Hills Tracts near
Burma.
There are four Buddhist temples in Dhaka, the capital, and numerous temples throughout the eastern villages.

Thailand

Buddhism
was introduced to the Southeast Asian empires starting from the 5th
century CE. Theravada is followed, with strong influence from folk
religion, as well as Mahayana Buddhism. Unlike Sri Lanka and Burma,
there has never been an ordination lineage for women. Almost 95% of the
country is Buddhist.

The
Thai monastic community is modeled on the Thai monarchy, and so has a
Supreme Patriarch as well as a Council of Elders, who are responsible
for keeping the purity of the tradition. There are monastic communities
who dwell in the forests, and those who live in villages. Both are
objects of great veneration and support from the lay community.
The
mendicant monks of the forest traditions live in isolated jungles and
engage in intense meditation, strictly following monastic rules. The
village monks primarily memorize texts and perform ceremonies for the
local people. In keeping with the Thai cultural belief in spirits, these
monks also provide amulets to the laypeople for protection. There is a
Buddhist university for monks, primarily for training monastics to
translate the Buddhist scriptures from classical Pali into modern Thai.

Laos

Buddhism
first reached Laos during the 7th century CE, and nowadays 90% of the
population profess belief in Buddhism mixed with animism. Since the
1990s, Buddhism has seen a resurgence, with most Laotians being very
devout, and most men joining a monastery or temple for at least a short
time. Most families offer food to the monks, and visit temples on the
full moon days.

Cambodia

Theravada Buddhism has been the state religion since the 13th century, with 95% of the population still Buddhist.

After
the reinstatement of Prince Sihanouk as king, and interest in Buddhism
revived. Cambodians are also strong believers in fortune telling,
astrology and the spirit world, and monks are often healers. Buddhist
monks participate in a wide range of ceremonies, from naming ceremonies
for children, to marriages and funerals.

Vietnam

Buddhism
arrived in Vietnam 2,000 years ago, first from Prabuddha Bharat, but
then primarily from China. A revival occurred in the early 20th century,
but during the Republican period. Now, only 16% of the population
profess Buddhism, but it’s still the largest religion.

The government is now more relaxed about Buddhism.

Indonesia and Malaysia

Buddhism
arrived in the area around the 2nd century CE, travelling through trade
routes with Prabuddha Bharat. Throughout much of its history, Buddhism
was practiced.

According
to the Indonesian government’s panchashila policy, Buddhism does not
assert God as an individual being but is recognized because of its
assertion of the Adibuddha, or “First Buddha,” as discussed in the
Kalachakra Tantra, which had flourished in India a thousand years
earlier. Adibuddha is the omniscient creator of all appearances, beyond
time and other limitations, and although represented by a symbolic
figure, is not actually a being. Adibuddha is found in all beings as the
clear light nature of the mind. On this basis, Buddhism was accepted.

Sri
Lankan monks have been trying to revive Theravada Buddhism in Bali and
other parts of Indonesia. Those showing interest in Bali are followers
of the traditional Balinese along with Buddhism and local spirit
religion. In other parts of Indonesia, Buddhists, who make up about 5%
of the population, come from the Indonesian community of Chinese origin.
There are also some very small Indonesian Buddhist sects that are
hybrids of Theravada, Chinese and Tibetan aspects.

20%
of the Malaysian population adheres to Buddhism, and they are made up
mainly of overseas Chinese communities. Half a century ago there was a
decline in interest in Buddhism, and in 1961 the Buddhist Missionary
Society was founded with the aim of spreading Buddhism. The last decade
has seen a surge in Buddhist practice, even among youth. There now exist
numerous Theravada, Mahayana and Vajrayana centers that are well funded
and supported.

East Asian Mahayana Buddhism

People’s Republic of China

Buddhism
has played a prominent role for the last 2,000 years of Chinese
history, and Chinese Buddhism has itself played a dynamic role in the
spread of Buddhism in East Asia. The early Tang Dynasty (618–907 CE)
witnessed a golden age for Buddhism, with the flourishing of art and
literature.

During
the Cultural Revolution of the 1960s and 70s, the majority of Chinese
Buddhist monasteries were destroyed and most of the well-trained monks,
nuns and teachers were executed or imprisoned. Suppression of Buddhism
was even more intense in Tibet and Inner Mongolia. As China reformed and
opened up, interest in traditional religions grew again. New temples
were built and old ones restored. Most of the people who joined
monasteries were from poor and uneducated families from the countryside,
and education levels have remained low. Many temples exist merely as
tourist sites, with the monastics acting merely as ticket collectors and
temple attendants.

Today,
a large number of Chinese people are interested in Buddhism, with
devotion to Tibetan Buddhism increasing noticeably. Current estimates
put the Buddhist population at 20%, and temples throughout China are
busy throughout their opening times. As people have gotten wealthier and
busier, many are trying to escape stress through looking into Chinese
and Tibetan Buddhism. Tibetan Buddhism is of particular interest to many
Han Chinese, especially as an increasing number of Tibetan lamas teach
in Chinese.
Taiwan, Hong Kong and Overseas Chinese Areas

The
East Asian Mahayana Buddhist traditions deriving from China are
strongest in Taiwan and Hong Kong. Taiwan has a strong monastic
community of monks and nuns very generously supported by the lay
community. There are Buddhist universities and Buddhist programs for
social welfare. Hong Kong also has a flourishing monastic community. The
emphasis among the overseas Chinese Buddhist communities in Malaysia,
Singapore, Indonesia, Thailand and the Philippines is on ceremonies for
the welfare of ancestors, and for prosperity and wealth for the living.
There are many mediums through whom Buddhist oracles speak in trance and
whom the lay community consults for health and psychological problems.
Chinese businessmen who are the main driving force behind these “Asian
tiger” economies frequently make generous donations to the monks to
perform rituals for their financial success. Taiwan, Hong Kong,
Singapore and Malaysia also have a growing number of Tibetan Buddhists.

South Korea

Buddhism
reached the Korean peninsula from China in the 3rd century CE. Buddhism
in South Korea is still relatively strong, despite increased attacks
from fundamentalist Christian organizations. The last decade has seen a
large number of Buddhist temples destroyed or damaged by fires started
by such groups. 23% of the population is Buddhist.

Japan

Buddhism
arrived in Japan from Korea during the 5th century, and has played a
prominent role in Japanese society and culture. From the 13th century,
there has been a tradition of married temple priests with no prohibition
against drinking alcohol. Such priests gradually replaced the tradition
of celibate monks. Historically, some of the Buddhist traditions have
been extremely nationalistic, believing Japan to be a Buddhist paradise.
In modern times, some fanatic doomsday cults also call themselves
Buddhist, although they have very little to do with Buddha Shakyamuni’s
teachings.

About
40% of the population identify as Buddhists, and most Japanese mix
belief in Buddhism with the original Japanese religion, Shinto. Births
and marriages are celebrated following Shinto customs, while Buddhist
priests perform funeral practices.

Temples
in Japan are beautifully kept for both tourists and visitors, although
many are very commercialized. For the most part, actual study and
practice is severely weakened. One of the world’s largest Buddhist
organizations, Soka Gakkai, originated in Japan.

Central Asian Mahayana Buddhism

Tibet

Buddhism
arrived in Tibet as early as the 7th century CE. Over the centuries,
with royal patronage and support of the aristocracy, Buddhism became
entrenched into the various aspects of Tibet life.

After
the occupation of Tibet by the People’s Republic of China, Buddhism in
Tibet was severely repressed. All but 150 of the 6,500 monasteries and
nunneries were destroyed, and the vast majority of learned monastics
were either executed or died in concentration camps. After the Cultural
Revolution, most of the reconstruction of monasteries has been through
the efforts of former monks, the local populace and Tibetans in exile,
with the government only helping to rebuild two or three.

The
Chinese communist government is atheistic, but allows five “recognized
religions,” one of which is Buddhism. While they claim to not interfere
in religious matters, after the Dalai Lama recognized a young Tibetan
boy as the reincarnation of the Panchen Lama, he and his family promptly
went missing. Soon after, the Chinese government launched their own
search, finding a half-Chinese, half-Tibetan boy. The Dalai Lama’s
choice has not been seen since.

Nowadays,
each monastery, nunnery and temple has its own government work-team.
These are plainclothes policemen and women who “help out” with various
tasks. This basically means that they watch and report on the monastic
community. Sometimes, these work-teams can be as large as the monastic
population itself. Aside from government interference, one of the main
problems facing Buddhists in Tibet is a lack of qualified teachers.
Monks, nuns and laypeople are all very eager to learn more, but the
majority of teachers have only limited training. In the last decade, the
government launched a Buddhist “university” near Lhasa. It acts as a
training school for young tulkus, where they learn Tibetan language,
calligraphy, medicine and acupuncture, as well as some Buddhist
philosophy. The digital age has brought young lay Tibetans closer to
Buddhism. Many of them become members of Wechat and Weibo groups that
share Buddhist teachings and stories. Learning more about Buddhism is
now seen as a way of strengthening one’s identity as a “real Tibetan.”

East Turkestan

Most
of the monasteries of the Kalmyk Mongols living in East Turkistan
(Xinjiang) were destroyed during the Cultural Revolution. Several have
now been rebuilt, but there is an even more severe shortage of teachers
than in Tibet. New young monks have become very discouraged by the lack
of study facilities and many have left.

Inner Mongolia

The
worst situation for Tibetan Buddhists under the control of the People’s
Republic of China, however, was in Inner Mongolia. Most of the
monasteries in the western half were destroyed during the Cultural
Revolution. In the eastern half, which was formerly part of Manchuria,
many had already been destroyed by Stalin’s troops at the end of the
Second World War when the Russians helped liberate northern China from
the Japanese. Of 700 monasteries, only 27 were left.

Since
the 1980s, efforts have been made to reestablish temples and rebuild
monasteries, which are attended not only by Mongolians, but also Han
Chinese.
Mongolia

In
Mongolia, there had been thousands of monasteries, all of which were
either partially or totally destroyed in 1937 under the orders of
Stalin. In 1946, one monastery was re-opened in Ulaan Baatar as a token
symbol, and in the 1970s a five-year training college for monks was
opened. The curriculum was highly abbreviated and had a heavy emphasis
on Marxist study, with the monks allowed to perform a limited number of
rituals for the public. Since the downfall of communism in 1990, there
has been a strong revival of Buddhism with the help of Tibetans in
exile. Many new monks are sent to India for training, and more than 200
monasteries have been rebuilt on a modest scale.
One
of the most serious problems that faced Buddhism in Mongolia after 1990
was the arrival of aggressive Mormon, Adventist and Baptist Christian
missionaries, who come under the guise of teaching English. They offer
money and aid for people’s children to study in America if they convert,
and give out beautifully-printed, free booklets on Jesus in the
colloquial Mongol language. With more and more young people being drawn
to Christianity, Buddhist organizations have started to distribute
information about Buddhism in the colloquial language, through printed
materials, television shows and radio programs.

Aggressive
religious conversion has now been banned in Mongolia. In 2010, 53% of
the population was Buddhist and 2.1 % were Christian.
Tibetans in Exile

Among
the Tibetan traditions of Central Asia, the strongest is with the
Tibetan refugee community around His Holiness the Dalai Lama in exile in
India since the 1959 popular uprising against the Chinese military
occupation of Tibet. They have restarted most of the major monasteries
and several of the nunneries of Tibet, and have the traditional full
training program for monk scholars, master meditators and teachers.
There are educational, research and publication facilities to preserve
all aspects of each of the schools of the Tibetan Buddhist tradition.

The
Tibetans in exile have helped revitalize Buddhism in the Himalayan
regions of India, Nepal and Bhutan, including Ladakh and Sikkim, by
sending teachers and retransmitting the lineages. Many monks and nuns
from these regions are receiving their education and training in the
Tibetan refugee monasteries and nunneries.
Nepal

While
the majority of the Nepalese population is Hindu, there are strong
Buddhist cultural influences still evident in the country of Buddha’s
birth. Ethnic groups such as the Newars, Gurungs and Tamangs practice
the traditional form of Nepalese Buddhism. Buddhists make up 9% of the
population.

Following
a mixture of Buddhism and Hinduism, Nepal is the only Buddhist society
that keeps caste distinctions within the monasteries. The last 500 years
has seen the emergence of married monks, with a hereditary caste who
become temple keepers and ritual leaders.

Russia

Buryatia,
Tuva and Kalmykia are the three traditionally Tibetan Buddhist regions
of Russia. All of the monasteries in these areas, except for three only
damaged in Buryatia, were totally destroyed by Stalin in the late 1930s.
In the 1940s, Stalin re-opened two token monasteries in Buryatia, under
strict KGB surveillance; disrobed monks put their robes on as uniforms
during the day to perform rituals. After the fall of communism, there
has been a large revival of Buddhism in all three regions. The Tibetans
in exile have sent teachers, and new young monks are sent to train in
the Tibetan monasteries in India. More than 20 monasteries have been
re-established in Buryatia, Tuva and Kalmykia.
Non-Buddhist Countries

Detailed
knowledge of Buddhism arrived in 19th century Europe due to European
colonization of Buddhist countries, and through the works of Christian
missionaries and scholars. Around the same time, Chinese and Japanese
immigrant workers built temples in North America.

All
forms of Buddhism are also found throughout the world, in
non-traditionally Buddhist countries. There are two major groups
involved: Asian immigrants and non-Asian practitioners. Asian
immigrants, particularly in the US and Australia, and to some extent in
Europe, have many temples from their own traditions. The main emphasis
of these temples is to promote devotional practice and provide a
community center to help the immigrant communities maintain their
individual cultural identities. There are now more than four million
Buddhists in America, and more than two million Buddhists in Europe.

Thousands
of Buddhist “Dharma centers” of all traditions are now found in more
than 100 countries around the world, and on every continent. Most of
these Tibetan, Zen and Theravada centers are frequented by non-Asians
and emphasize meditation, study and ritual practice. The teachers
include both Westerners as well as ethnic Buddhists from Asia. The
largest number of centers can be found in the US, France and Germany.
Many serious students visit Asia for deeper training. Further, there are
Buddhist study programs in numerous universities throughout the world
and an ever-growing dialogue and exchange of ideas between Buddhism and
other religions, science, psychology and medicine. His Holiness the
Dalai Lama has played a most significant role in this respect.
The Spread of Buddhism (500 BCE - 1200)
The
spread of Buddhism from its founding to
1200.————————————————————————————————————…


Public


Why People Are Attracted to Buddhism

Most
people nowadays are turning to Buddhism because they recognize that
their lives have more suffering/Dukkha and Dukkha Nirodha i.e., end of
suffering.
Types of sufferings /Dukkha and Dukkha Nirodha

There
are some problems that have been going on for as long as there have
been people on this planet, and probably even before that, with animals
before there were humans: the problems of relating to each other,
problems that come up from anger, from fights, from disputes. These are
problems that everybody has been facing almost forever, so nothing
special about what you or I experience now. And then, of course, there
are more recent problems that just make things even more difficult, like
economic problems and problems of wars and so on. So people are feeling
these problems more and more. And they are not finding solutions for
them, how to deal with them on a personal level, particularly in terms
of their emotions, their minds. They’re not finding solutions for these
in what is available to them already.

But
one of the wonderful developments of the modern time is communication,
particularly in what we now call the Information Age, and even more with
the Age of Social Media. So that means that more and more information
is available to us about many alternative systems. And many great
Buddhist leaders, like His Holiness the Dalai Lama, have been travelling
around the world. And many people have witnessed, seen for themselves
with their own eyes, those who have managed to develop themselves to an
extraordinary level so that they are able to have a peaceful, calm,
loving mind in the face of some of the most difficult situations, like
losing your country. So this has added the quality of inspiration from a
living person, which is very important in addition to just information
that we can get on the Internet or in books.

So
people turn to Buddhism primarily because they are looking for some
solution to problems that they face and they are hopeful that Buddhism
will be able to offer some way to deal with life. This is the case
whether Buddhism is something quite foreign to their society or it might
be a traditional system of your people.

Manimegalai, Pandit Aiothedoas, Ms Mayawati who said she will bring back Ashoka’s Rule contributed a lot towards Buddhism.

Kushinara Nibbana Bhumi Pagoda spreads the Own Words of the Buddha in http://sarvajan.ambedkar.org
Translates His teachings in 117 Classical Languages of the world.

Propagating
Meditative Mindful Meditation growing of Raw Vegan Vegetables and fruit
plants in pots to overcome hunger the worst kind of illness for the
happiness and welfare of the people and to live like free birds and to
be proud like an elephant to attain Eternal Bliss as their Final Goal.

youtube.com

Free Birds Official Trailer #1 (2013) - Owen Wilson Animated Movie HD

People of Uttar Pradesh will teach BJP a lesson, says BSP supremo Mayawati.

Asking
people not to be swayed by tall promises of political parties, BSP
supremo Mayawati on Wednesday claimed people of Uttar Pradesh will teach
the ruling BJP a lesson in the assembly polls because of its “faulty
policies”.

Ahead
of the UP assembly elections, drama and hypocrisy (of political
parties) is going on to mislead people with tall promises. People are
suffering due to the wrong policies of the BJP government and are eager
to teach a lesson to the anti-people government,” Mayawati said in a
statement issued here.

“People
should keep in mind that only BSP can give a reliable government free
of violence and riots while generating employment and ensuring
development,” she said.
Attacking
the BJP, Congress, and Samajwadi Party, Mayawati said, “Crores of poor
people of Bahujan Samaj and upper caste society have been hit by the
anti-people attitude of the BJP, SP and Congress. People should not
forget this. All these parties share the blame and responsibility for
the peoples’ plight.”

The
formation of a BSP government in the state will be a welcome change for
people living in unprecedented stress, pain, and struggle under the BJP
rule, she said.

“Crores
of people of UP are suffering due to poverty, unemployment, inflation
and migration in search of livelihood due to the wrong policies,
casteist and communal activities of the BJP government in UP and at the
Centre. People are confident that the BSP can definitely prove to be
helpful in bringing good days for them,” Mayawati said.

Like UP, people of Punjab and Uttarakhand too want a change of government, she claimed.

In
addition to UP, Punjab, where the Congress is in power, and
Uttarakhand, which has a BJP government, are among the five states that
will be going to polls in the upcoming assembly elections.

Mayawati
said the politics of some parties and their rhetoric was creating
resentment among voters as they don’t see an end to their basic problems
of poverty, unemployment, and inflation.

Only a handful of people of the BJP are becoming wealthy, she alleged.
People of Uttar Pradesh will teach BJP a lesson, says BSP supremo Mayawati


எதுவுமே இல்லை

ஒருவன்
ஒரு ஜென் துறவியைக் காண வந்தான். அவரிடம், “இவ்வுலகில் இப்போது புத்தர்
இருக்கிறாரா? இல்லையே? எதுவுமே இல்லை என்பதில் தான் இருக்கிறது.

அனைத்துமே வெற்றிடம் தான்.யாரும் எதுவும் கொடுப்பதில்லை.எதுவும்
பெறுவதில்லை.”என்றான்.

உடனே அந்த துறவி அவனை தன்னிடமிருந்த ஒரு குச்சியால் ஒரு அடி அடித்தார்.
அவனுக்குக் கோபம் வந்து விட்டது.

“எதுவுமே இல்லை என்றால் உனது கோபம் எங்கிருந்து வந்தது அப்பனே!”, என்று கேட்டார் துறவி.

இளம்பெண்

டான்சன்,எகிடோ
இருவரும் புத்த பிட்சுகள்.ஒரு நாள் சகதியான தெரு ஒன்றில் நடந்து சென்று
கொண்டிருந்தனர்.மழை விடாமல் பெய்து கொண்டிருந்தது.

ஒரு வளைவில் திரும்பும் போது,நாற்சந்தி போன்ற சந்திப்பின் ஒரு புறத்தில்
அழகான இளம்பெண் வேலைப்பாடுடன் கூடிய அழகிய பட்டுச் சேலையைக் கட்டிக் கொண்டு அடுத்த பக்கம் போவதற்கு முடியாமல் நின்று கொண்டிருந்தாள்.

“இங்கே
வா!” என்று கூப்பிட்ட டான்சன் அவளைத் தன்னுடைய கையில் அலக்காக தூக்கிக்
கொண்டு சகதியான தெருவின் ஒரு புறத்திலிருந்து மறு புறத்திற்கு கொண்டு போய்
சேர்த்தார்.

அன்று இரவு மடத்திற்கு திரும்பும் வரை எகிடோ எதுவும் பேசாமல் வந்தான்.

அதற்கு
மேல் பொருக்க முடியாமல், “நம்மைப் போன்ற புத்த பிட்சுகள் பெண்கள் அருகில்
செல்வது கூட தவறு.முக்கியமாக இளமையும்,அழகும் வாய்ந்த பெண்கள் பக்கத்தில்
செல்லவேக் கூடாது. நீ ஏன் அவளைத் தூக்கி கொண்டு சென்றாய்?” என்றான்.

“நான்
அந்தப் பெண்ணை அங்கேயே விட்டு விட்டேன்”என்ற டான்சன், “நீ ஏன் இன்னும்
சுமந்து கொண்டு இருக்கிறாய்?” என்று திருப்பிக் கேட்டார்.

போட்டி

ஒரு
டீ கடை காரனிடம் ஒரு மல்யுத்த வீரன் எப்போதும் டீ அருந்துவான். ஒரு முறை
டீ கடை காரனுக்கும் மல்யுத்த வீரனுக்கும் தகராறு வந்து விட்டது. கோபம்
கொண்ட மல்யுத்த வீரன் டீ கடை காரனை மல்யுத்த சண்டைக்கு அழைத்தான்.
அவர்கள் இனத்தில் மல்யுத்த சண்டைக்கு ஒருவன் அழைத்தால் நிச்சயம்
ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். இல்லாட்டால் அது பெரும் அவமானம் என கருதப்படும். எனவே டீ கடை காரன் ஒப்பு கொண்டான்.

ஆனால் இதில் எப்படி நாம் ஜெயிக்க போகிறோம் என பயந்தான்.அறிவுரை வேண்டி ஒரு ஜென் துறவியை நாடினான்.
அவனது கதை முழுதும் கேட்ட அவர், ” சண்டைக்கு இன்னும் எத்தனை
நாட்கள்
உள்ளன” என்று கேட்டார். ” 30 நாட்கள்” என்றான் அவன். ” இப்போது நீ என்ன
செய்கிறாய்?” என்று பின்பு கேட்டார். ” டீ ஆற்றுகிறேன்” என்றான் அவன்.

“அதையே தொடர்ந்து செய்” என்றார் அவர்.

ஒரு வாரம் கழித்து வந்தான் டீ கடை காரன். “எனக்கு பயம்
அதிகரித்தவன்னம் இருக்கிறது. என்ன செய்ய?” என்றான். இன்னும் ஈடுபாடோடு, இன்னும் வேகமாய் டீ ஆற்று” என்றார் ஜென் துறவி.

தன் பயத்தை எல்லாம் வேகமாக மாற்றி வெறித்தனமாய் டீ ஆற்றினான்.

இரண்டு வாரம் ஆனது. அப்போதும் அதே அறிவுரை.

போட்டி நாள் அருகில் வந்து விட்டது. டீ கடை காரன் நடுக்கத்துடன் ஜென் துறவியிடம், “நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?” என்று கேட்டான்.

“போட்டிக்கு முன் ஒரு டீ சாப்பிடலாம் என நீ அவனை கூப்பிடு” என்றார் துறவி.

மல்யுத்த வீரன் குறிப்பிட்ட நாளன்று வந்து விட்டான்.. “வா.. முதலில் டீ சாப்பிடு” என்றான் கடை காரன். “சரி” என்று அமர்ந்தான் வீரன்.

அவனது டீ ஆற்றும் வேகம் கண்டு மிரண்டு போய் விட்டான்.

இதற்கு முன்பும் அவன் டீ ஆற்றுவதை பார்த்திருக்கிறான் இப்போது என்ன ஒரு வேகம்!

ஒரு
சாதாரண டீ ஆற்றும் விஷயத்திலேயே இவ்வளவு முன்னேற்றம் என்றால், போட்டிக்கு
எந்த அளவு தயார் செய்திருப்பான் என எண்ணி போட்டியே வேண்டாம் என சென்று
விட்டான்.

எங்கு செல்ல?

புத்தரின் தலைமை மடாலயத்தில் நிகழ்ந்த சுவையான சம்பவம். அடிப்படை
சந்நியாஸப் பயிற்சியை வெற்றிகரமாக முடித்த சந்நியாஸிகள், தியானத்தை
மக்களுக்குக்
கற்றுத்தந்து, மக்கள் முன்னேற்றம் பெறுவதற்காக நாடு முழுவதும் சேவைக்காக
புறப்படும் நேரம் வந்தது. அதில் பூர்ணகாஷ்யபா எனும் சந்நியாஸிக்கு மட்டும்
எங்கு செல்வது என்று சொல்லப்படவில்லை.

பூர்ணகாஷ்யபா நேரடியாய் புத்தரிடமே சென்று கேட்டார், “”நான் எங்கு செல்லட்டும்?”

புத்தர் சிரித்தபடி சொன்னார், “”நீயே தேர்வு செய்யப்பா.” இந்தியாவின்
ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதிக்கு தான் செல்ல விரும்புவதாக சொன்னார்.

சீடனைப் பார்த்து மிகவும் ஆச்சரியப்பட்டவராய் புத்தர் கேட்டார், “”அந்தப்
பகுதிக்கா? அங்கே வாழும் மனிதர்கள் மிகவும் முரடர்கள். சின்ன சின்ன
பிரச்னைக்கெல்லாம்
அடிதடி சண்டையில் இறங்குபவர்கள், கொஞ்சம் கூட பக்தியோ, தியான உணர்வோ
இல்லாதவர்கள். இப்படி பொல்லாதவர்களிடமா போக விரும்புகிறாய்?”
“ஆமாம்” என்று தைரியத்தோடு சொன்ன சீடனிடம் புத்தர் சொன்னார்…

“உன்னிடம் மூன்று கேள்விகளை கேட்க விரும்புகின்றேன். இந்த மூன்று கேள்விக்கும் சரியான பதில் சொல்லிவிட்டால் நீ போகலாம்.”

“ம்…”

“முதல் கேள்வி, அங்கே சென்ற பிறகு உன்னை வரவேற்பதற்கு பதில் அவமானப்படுத்தினால் என்ன செய்வாய்?”
“ரொம்ப ஆனந்தப்படுவேன். ஏனென்றால், அவர்கள் என்னை அடிக்கவில்லை; உதைக்கவில்லை.

திட்டுவதோடு நிறுத்திக் கொண்டார்களே; மிகவும் நல்லவர்கள்… என்று நன்றி சொல்வேன்.”

“இரண்டாவது கேள்வி. ஒருவேளை திட்டாமல் அடித்து உதைத்தால் என்ன செய்வாய்?”

“அவர்கள் மிகவும் நல்லவர்கள். அதனால்தான் என்னைக் கொல்லாமல்
விட்டுவிட்டார்கள். வெறுமனே அடித்ததோடு நிறுத்திக் கொண்டார்களே! என ஆனந்தப்படுவேன்.”

“மூன்றாவது கேள்வி. ஒருவேளை உன்னைக் கொன்றுவிட்டால் என்ன செய்வாய்?”

“ஆஹா
இன்னும் ஆனந்தப்படுவேன். மொத்தமாக இந்த வாழ்க்கையில் இருந்தே எனக்கு
சுதந்திரம் தந்துவிட்டார்கள். இனி எதைப் பற்றியும் கவலைப்பட வேண்டிய
அவசியமே இல்லை என்று மிகவும் ஆனந்தப்படுவேன்” என்று சொன்னதும்,
“நன்றாக தேறிவிட்டாய். அங்கு மட்டுமல்ல எங்கு சென்றாலும் நீ
வாழ்ந்து விடுவாய். எதனாலும் இனி உன்னை வீழ்த்தமுடியாது. எப்போதும்
ஆனந்தமாயிருக்க பக்குவப்பட்டுவிட்டாய். எங்கு சென்றாலும்
நல்லாயிருப்பாயப்பா. போய் வா” என்று ஆசிர்வதித்து அனுப்பினார் புத்தர்.

இறுதிக் கருத்து

முதிய
ஜென் குரு ஒருவர் மரணப் படுக்கையில் இருந்தார். ‘‘இன்று மாலைக்குள்
இறந்துவிடுவேன்’’ என்று தன் சீடர்களிடம் தெரிவித்துவிட்டார். இதைக்
கேள்விப்பட்ட அவர் நண்பர்கள் பலரும், சிஷ்யர்களும் ஆசிரமத்தை வந்தடைந்தனர்.
மூத்த சீடர் ஒருவர் திடீரென கடைவீதிக்குப் புறப்பட்டார். ‘‘ஏய்…

என்ன மடத்தனம் பண்ணுகிறாய்… குரு மரணப்படுக்கையில் கிடக்கும்போது அப்படி என்ன அவசரமாக வாங்க வேண்டியிருக்கு?’’ என்றனர் மற்றவர்கள்.

மூத்த சீடர், ‘‘குருநாதருக்கு நாவல்பழம் என்றால் அத்தனை பிரியம். அதை வாங்கத்தான் போகிறேன்!’’ என்று சொல்லிவிட்டுக் கிளம்பினார்.

எல்லோரும் கவலையோடிருந் தனர். குரு கண்களைத் திறப்பதும் யாரையோ தேடுவதும் பின் மூடிக் கொள்வதுமாக இருந்தார்.

மூத்த சீடர் வந்ததும், ‘‘வந்து விட்டாயா… எங்கே நாவல்பழம்?’’ என்றார்.

அவர் கையில் நாவல் பழத்தைக் கொடுத்ததும், சற்றும் நடுக்கமின்றி அதை வாங்கிக் கொண்டார்.
ஒரு சீடர் குருவிடம், ‘‘குருவே… தள்ளாத வயதிலும் உங்கள் கைகளில் நடுக்கமில்லையே?’’ என்றார்.
குரு சிரித்தபடி, ‘‘என் கைகள் ஒருபோதும் நடுங்கியதில்லை. ஏனென்றால்
எப்போதும் எதற்கும் நான் பயந்ததே இல்லை!’’ என்று சொல்லிவிட்டு நாவல் பழத்தை ருசித்து தின்னத் தொடங்கிவிட்டார்.

இன்னொரு சீடர் குருவிடம் பணிந்து, ‘‘ஐயா, தாங்கள் சீக்கிரமே இந்த
உலகை விட்டுப் பிரியப் போகிறீர்கள். நாங்கள் நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டிய தங்களின் இறுதிக் கருத்து என்ன?’’ என்று கேட்டார்.

குரு சிரித்தபடி, ‘‘இந்த நாவல்பழம் என்ன அருமையான சுவையுள்ளதாக இருக்கிறது’’ என்று சொல்லிவிட்டு இறுதி மூச்சை விட்டார்.

அந்தந்தக் கணத்தில் வாழுங்கள். கடந்து போன நிமிடமும், வரப் போகும்
நிமிடமும் நமக்கானதல்ல. இன்று இப்போது மட்டுமே நிஜம்!

ஏன்?

ஆஸ்ரமத்தின்
ஐந்து சீடர்கள் சைக்கிளில் சந்தைக்கு சென்றுவிட்டு திரும்புவதை தலைமை குரு
பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். அவர்கள் ஆஸ்ரமத்தை அடைந்ததும் ஐவரையும்
அழைத்தார் .

ஐவரையும் நோக்கி ‘’ நீங்கள் ஏன் உங்கள் சைக்கிளை ஓட்டுகிறீர்கள் ? ‘’ என்று வினவினார்.

‘’ அது எனது வேலைகளை எளிமையாக்குகிறது ஐயா ‘’ முதலாமவன் பதிலளித்தான்.

அவனைத்தட்டிகொடுத்து ‘’நீ பெரிய அறிவாளி , நீ வயதானகாலத்தில் என்னைப்போல் கூன் விழாமல் நிமிர்ந்து நடப்பாய் ‘’ என்றார் குரு.

இரண்டாவது சீடனோ ‘’ நான் சைக்கிள் ஓட்டும்போது என்னால் இயற்கை அழகை எளிதாகவும் விரைவாகவும் ரசிக்க முடிகிறது ஐயா ‘’

அவனை அருகில் அழைத்து ‘’ உன் கண்கள் திறந்திருக்கின்றன நீ உலகை ரசிக்கிறாய் ‘’ என்றார்.

மூன்றாவது சீடன் ‘’ ஐயா நான் பயணிக்கையிலும் கூட மந்திரங்களை ஜெபிக்க முடிகிறது ‘’
குரு தன் கண்கள் விரிய ‘’ அடேயப்பா உன் புத்திக்கூர்மை வியக்கவைக்கிறது’’ என்று இரண்டு கைகளையும் சத்தமாக தட்டினார்.

நான்காவது சீடன் ‘’ நான் சைக்கிளில் பயணிப்பதால் ஏகாந்த நிலையை அடைகிறேன் ஐயா ‘’ என்றான்
குரு மனநிறைவோடு அவனை கட்டித்தழுவி ‘’ நீ ஞானத்தை அடையும் பாதையில் பயணிக்கிறாயடா ‘’ என்றார்.
ஐந்தாவது சீடன் நீண்ட அமைதிக்குப் பின் ‘’ என் சைக்கிளை ஒட்டுவதற்காக என் சைக்கிளை ஒட்டுகிறேன் ஐயா!
‘’ என்றான் .

குரு அவன் காலில் விழுந்து ‘’ ஐயா, என்னை மன்னியுங்கள்
, நீங்கள் என் சீடனாக இருக்க முடியாது , நான்தான் உங்கள் சீடன் ‘’
என்றார்.

குருவின் தேவை

ஒரு ஜென் துறவிக்கு நிறைய சீடர்கள் இருந்தனர்.

ஒரு
சீடன் திருடும் போது பிடிபட்டுக் கொண்டான். அவனை உடனே வெளியனுப்புமாறு
மற்ற சீடர்கள் கேட்டுக் கொண்டனர். துறவியோ கண்டுகொள்ளவே இல்லை.

மீண்டும் ஒரு முறை அவன் திருடும் போது பிடிபட்டான். அப்போதும் துறவி அதைக் கண்டுகொள்ளவில்லை.
உடனே மற்ற சீடர்கள் அனைவரும் ஒரு மனு எழுதி அச்சீடனை வெளியே
அனுப்பாவிட்டால் தாங்கள் அனைவரும் வெளியேறப்போவதாக எழுதி அனைவரும் கையொப்பமிட்டிருந்தனர்.
அதைப் படித்த துறவி அன்பு கனிந்த குரலில் கீழ்க்கண்டவாறு கூறினாராம்:

“சீடர்களே
நீங்கள் அனைவரும் எத்துணை புத்திசாலிகள் என்பதை நினைத்துப்
பெருமையடைகிறேன். உங்களால் எது சரி என்றும் எது தவறு என்றும் அறிய
முடிகிறதே! நீங்கள் எங்கு வேண்டுமானாலும் செல்லலாம். ஆனால் இந்த சீடருக்கு
என்னைத் தவிர வேறு யார் எது சரி என்றும் எது தவறு என்றும் எவ்வாறு
தவறுகளில் இருந்து சரியாகப் பயில வேண்டும் என்பதையும் சொல்லித்
தருவார்கள்?”

அப்போது அந்த சீடர் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் பொலபொலவென வழிந்ததுடன் அதன் பிறகு அவர் திருடவேயில்லை.

விருந்து

ஒரு
மடத்தில் ஜென் துறவி ஒருவர் வாழ்ந்து வந்தார். அவர் மிகவும் ஜாலியான
குணமுடையவர். எப்போதுமே கோபப்படமாட்டார். அவரிடம் சீடர்கள் சிலர் கல்வி
கற்று வந்தனர்.

அவரது சீடர்களுக்கு அந்ததுறவி என்றால் மிகவும் பிடிக்கும்.

ஒரு நாள் அந்த துறவி தன் சீடர்களிம் பேசிக் கொண்டிருக்கையில்,சீடர்கள்.

அவரிடம்”குருவே! உங்களுக்கு பிடித்த கதை என்ன?” கேட்டனர். அதற்கு
அவர்”குதிரையும்
ஆடும்” என்று சொன்னார். அதென்ன குதிரையும் ஆடும், அது எந்த மாதிரியான கதை,
எங்களுக்கும் அந்தகதையை சொல்லுங்களேன் என்று வேண்டிக் கொண்டனர்.

அவர்களின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க குரு அந்த கதையைசொல்ல ஆரம்பித்தார்.

அதாவது
“ஒரு விவசாயி குதிரையையும், ஆட்டையும் வளர்த்து வந்தான். குதிரையும் ஆடும்
சிறந்த நண்பர்கள். ஒரு நாள் அந்த குதிரை வைரஸ் நோயால் பாதிக்கப்பட்டது.
அதனால் அந்த விவசாயி குதிரைக்கு சிகிச்சை அளிக்க மருத்துவரை அழைத்து
வந்தான். மருத்துவர் அந்த குதிரையின் நிலையைபார்த்து, நான் மூன்று நாட்கள்
வந்து மருந்து தருகிறேன். அந்த மருந்தை சாப்பிட்டு குதிரைஎழுந்து நடந்தால்
சரி, இல்லையெனில் அதனை கொன்றுவிட வேண்டியது தான் என்று சொல்லி, அன்றைய
மருந்தை கொடுத்துச் சென்றார்.

இவர்களது
உரையாடலைஅந்த ஆடு கேட்டுக் கொண்டிருந்தது. மறுநாள், அந்த மருத்துவர் வந்து
அன்றைய மருந்தைக் கொடுத்து சென்றார். பின் அங்கிருந்த ஆடு, அந்த
குதிரையிடம் வந்து, “எழுந்து நடநண்பா, இல்லாவிட்டால் அவர்கள் உன்னை கொன்று
விடுவார்கள்” என்று அந்த குதிரையை ஊக்குவித்தது.

மூன்றாம் நாளும் வந்துவிட்டது, மருத்துவரும் வந்து குதிரைக்கு மருந்து
கொடுத்துவிட்டு,
அந்த விவசாயிடம்”நாளை குதிரை நடக்கவில்லையெனில், அதனை கொன்றுவிட வேண்டும்.
இல்லாவிட்டால், அந்த வைரஸ் பரவி, மற்றவர்களுக்கு பரவிவிடும்.”
என்றுசொல்லிச் சென்றார்.

அந்த
மருத்துவர் போனதும், ஆடு குதிரையிடம் வந்து, நண்பா! எப்படியாவது எழுந்து
நடக்க முயற்சி செய். உன்னால் முடியும், எழுந்திரு! எழுந்திரு! என்று
சொல்லியது. அந்த குதிரையும் முயற்சி செய்து எழுந்து நடந்துவிட்டது.
எதிர்பாராதவிதமாக அந்த குதிரையை விவசாயி பார்க்க வரும் போது,
குதிரைஓடியதைப்
பார்த்துசந்தோஷமடைந்து, மருத்துவரை அழைத்து அவரிடம்”என்ன ஒரு ஆச்சரியம்.
என் குதிரை குணமடைந்துவிட்டது. இதற்கு நிச்சயம்உங்களுக்கு ஒரு விருந்து
வைக்க வேண்டும். சரி, இந்த ஆட்டை வெட்டுவோமா!!!” என்று சொன்னார்” என்று
கதையை சொல்லி முடித்தார்.

பின் அவர்களிடம்”பார்த்தீர்களா! இந்த கதையில் உண்மையில் குதிரை
குணமடைந்ததற்கு
அந்த ஆடு தான் காரணம். ஆனால் மருத்துவரின் மருந்தால் தான் குதிரை
குணமடைந்தது என்றுஎண்ணி, கடைசியில் அந்த ஆட்டையே பலி கொடுக்க
நினைக்கிறார்கள். ஆகவே இந்த உலகில் யாரால் நன்மை கிடைத்ததோ, அவர்களை விட,
அந்த நன்மைக்கு அருகில் இருப்பவர்களுக்குத் தான் அதிக மரியாதை கிடைக்கும்.”
என்றுஇறுதியில் சொல்லி விடைபெற்றார்.

பழக்கம்

ஒரு
மடாலயத்தில் துறவியும் அவரது சிஷ்யர்களும் மாலை நேரம் தியானம் செய்து
கொண்டிருந்தனர். மடத்திலிருந்த ஒரு பூனை சத்தம் போட்டுக்கொண்டே அங்கும்
இங்கும் உலவிக் கொண்டிருந்ததால், தியானத்தில் இருந்த ஒருமைப்பாட்டைக்
கலைத்துக் கொண்டிருந்தது. அதனால் அந்த துறவி ”பூனையைக் கட்டிப்போடுங்கள்”
என்று உத்தரவிட்டார்.

சில
ஆண்டுகள் கழித்து அந்த துறவி இறந்து விட்டார். ஆனாலும் அந்த பூனையைக்
கட்டிப் போடும் பழக்கம் தொடர்ந்து கொண்டிருந்தனர். மேலும் சில வருடங்கள்
கடந்தன. அந்த பூனையும் இறந்து விட்டது. வேறொரு பூனை வரவழைக்கப் பட்டு கட்டி
வைக்கப் பட்டது. பல ஆண்டுகள்
கழித்து சீடர்கள் ,” நம் மத வழக்கப்படி பூனையை தியான நேரத்தில் கட்டி வைக்க வேண்டும்” என நூற்குறிப்புகள் எழுதி வைத்தனர்.

காற்று

துறவி
ஒருவர் ஆற்றில் மூழ்கி தவம் செய்து கொண்டிருந்தார். ஒரு இளைஞன்
குறுக்கிட்டு “ ஐயா நான் தங்களின் சிஷ்யனாக சேர விரும்புகிறேன்”
என்றான்.ஆற்றிலிருந்து எழுந்தவர், ”ஏன்?” என்றார் துறவி. ”நான் கடவுளை அறிய
விரும்புகிறேன்” என்றான்.

சட்டென்று துறவி அவன் கழுத்தின் பின்புறத்தைப் பிடித்து இழுத்து, அவன்
தலையை
ஆற்றினுள் முக்கினார். சிறிது நேரத்தில் மூச்சிறைத்த இளைஞன், திமுறிக்
கொண்டு வெளியே வரத் துடித்தான். கடைசியாக துறவி அவனைப் பிடித்து வெளியே
இழுத்தார். வெளியில் வந்த இளைஞன் இருமிக் கொண்டு பெரு மூச்செறிந்தான்.
துறவி கேட்டார், “நீ நீரினுள் மூழ்கி இருக்கும் போது உனக்கு என்ன தேவைப்
பட்டது?” என்றார்.

”காற்று” என்றான் இளைஞன்.

”நல்லது, வீட்டுக்குச் செல். காற்று போல கடவுள் உனக்கு எப்போது தேவையோ அப்போது திரும்பி வா” என்று சொல்லி விட்டார்.

தேனீர்க் கோப்பை

கல்லூரிப்
பேராசிரியர் ஒருவர் புகழ் பெற்ற ஜென் துறவி ஒருவரை சந்திக்கச் சென்றார்.
பேராசிரியர் ஜென் தத்துவங்களைப் பேசிக் கொண்டிருந்தார், தான் ஜென் பற்றி
மேலும் கற்க விரும்புவதாக்க் கூறினார்.
தேனீர்க் கோப்பையை எடுத்துக் கொண்டு வந்த ஜென் துறவி, கோப்பையின் நுனி வரை தேனீரை ஊற்றினார். கோப்பை நிரம்பி வழிந்தது.

கோபத்துடன்
பேராசிரியர் “ கோப்பை நிரம்பி விட்டது. மேலும் ஊற்ற முடியாது.
நிறுத்துங்கள்” என்று கத்தினார். துறவி கூறினார்: “நீங்களும் இந்த கோப்பை
போலத்தான்.

உங்கள் கோப்பையைக் காலி செய்யாவிடின், நான் எவ்வாறு ஜென் பற்றி கற்றுக் கொடுப்பது?”

இயல்பு

இரு
துறவிகள் ஆற்றில் தவம் செய்து கொண்டிருந்தனர். அப்போது ஒரு தேள் ஆற்றில்
தத்தளித்துக் கொண்டிருந்ததைக் கவனித்தனர். உடனடியாக ஒரு துறவி அந்த தேளை
எடுத்து ஆற்றங்கரையில் விட்டார். அப்போது அத்தேள் அவரைக் கடித்துவிட்டது.

சிறிது நேரத்தில் திரும்பவும் அத்தேள் ஆற்றில் விழுந்து விட்டது. மீண்டும்
அத்துறவி அதனை எடுத்து கரையில் விடும் போது அத்தேள் அவரைக் கொட்டிவிட்டது.

இதனைக்
கண்ட இன்னொரு துறவி, ”நண்பரே , தேள் கொட்டும் எனத் தெரிந்தும் ஏன்
மீண்டும் மீண்டும் அதனைக் காப்பாற்ற எண்ணுகிறீர்கள்?” என்று கேட்டார்.

துறவி சொன்னார்: “கொட்டுவது தேளின் இயல்பு. காப்பாற்றுவது எனது இயல்பு”
Read a Tamil story online | Tamilcube

books.tamilcube.com
Read a Tamil story online | Tamilcube
Read your favourite Tamil story in Tamil from Tamilcube.com.


comments (0)