Posted by: site admin @ 5:59 pm
𝓛𝓔𝓢𝓢𝓞𝓝 4146 Mon 8 Nov to 2021
Positive Buddha’s own words
07-11-2021* ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை 10 மணி முதல் தமிழ்நாடு புத்திஸ்ட் சங்க பேரவை.*சங்கப் பரிபாலன அறிமுக மகா மங்கள கங்கன நிகழ்வும் * விஹார் பரிபாலன சங்கரத்தினர்கள் பதவி ஏற்ப விழா *அன்னை அஞ்சுகம் திருமண மண்டபம் , காஞ்சிபுரம். *கௌதம சன்னா*(தலைமை ஒருங்கிணைப்பாளர்) அவர்களின் தலைமையில் நடைபெற உள்ளது., இதில் உபாசக, உபாசகிகள், நிர்வாகிகள் மற்றும் பௌத்த சொந்தங்கள் குடும்பத்துடன் கலந்துகொண்டு நிகழ்வை சிறப்பித்து தருமாறு தங்களை கேட்டுக்கொள்கிறேன்,விஹாரில் இருந்து 7.11.21 காலை 8 மணிக்கு மினி பஸ் புறப்பட உள்ளது விருப்பம் உள்ளவர்கள் தங்களின் பெயரை திரு.மனோகரிடம்.. —— செயலாளர் *சு.வசந்த்ராமன்*
07-11-2021 * Tamil Nadu Buddhist Association Assembly from 10 am on Sunday. * Gautama Channa * (Chief Coordinator) presided over the event which was attended by devotees, administrators and the families of Buddhists Secretary * S.Vasandraman *
Following Tamil Nadu Buddhist Associations attended and were honoured. They pledeged to work for the revival of Buddhism throughout the world:
1. Rohini Buddha Vihar -GKM Colony- S Vasantharaman
2. Kanchi Buddha Vihar-Kanchipuram- R Thirunavukarasu
3.4.Ananda Buddha Vihar- Sanghamithirai Buddha Vihar Thiruthani - Kolar Vanidasan
- A Parasuraman
5. 𝓛𝓔𝓢𝓢𝓞𝓝 4146 Mon 8 Nov to 2021
Positive Buddha’s own words
07-11-2021* ஞாயிற்றுக்கிழமை காலை 10 மணி முதல் தமிழ்நாடு புத்திஸ்ட் சங்க பேரவை.*சங்கப் பரிபாலன அறிமுக மகா மங்கள கங்கன நிகழ்வும் * விஹார் பரிபாலன சங்கரத்தினர்கள் பதவி ஏற்ப விழா *அன்னை அஞ்சுகம் திருமண மண்டபம் , காஞ்சிபுரம். *கௌதம சன்னா*(தலைமை ஒருங்கிணைப்பாளர்) அவர்களின் தலைமையில் நடைபெற உள்ளது., இதில் உபாசக, உபாசகிகள், நிர்வாகிகள் மற்றும் பௌத்த சொந்தங்கள் குடும்பத்துடன் கலந்துகொண்டு நிகழ்வை சிறப்பித்து தருமாறு தங்களை கேட்டுக்கொள்கிறேன்,விஹாரில் இருந்து 7.11.21 காலை 8 மணிக்கு மினி பஸ் புறப்பட உள்ளது விருப்பம் உள்ளவர்கள் தங்களின் பெயரை திரு.மனோகரிடம்.. —— செயலாளர் *சு.வசந்த்ராமன்*
https://youtu.be/_KqtUtsa9fs
https://historum.com/threads/buddihism-in-south-india-and-sri-lanka-buddha-smiled.137618/
BUDDIHISM IN SOUTH-INDIA AND SRI-LANKA–Buddha Smiled 
Buddhism in Tamil Nadu and Sri Lanka was narrated by Dr. Shu Hikosake, The fascinating story by the Director and Professor of Buddhism, Institute of Asian Studies in Madras in his book 1989 Buddhism in Tamil Nadu: “A New Perspective”,there was a Phase in history when Tamil Nadu and Sri Lanka enjoyed very close ties, thanks to a shared interest in Buddhism.
Buddhism might have gone to Sri Lanka from Tamil Nadu by Sea-Route, . There existed very close Cultural affinities between Sri Lanka and India from time immemorial,— the Buddhist activities in South- India could have easily influenced in some way or other the Buddhism of Sri Lanka, says Dr. Hikosaka!.
Buddhism has contributed a great deal to the enrichment of South Prabuddhian cultures and has exerted a significant influence, both directly and indirectly, on the South Indian Religious and Spiritual consciousness, present as well as past.According to Historians, Buddhism began to make an impact on South I ndia only in the 3rd century AD. During the period from 3rd Century AD to 6th Century AD, Buddhism had spread widely and won the patronage of the South Indiarulers. The remains of a Buddhist monastery excavated at Kaveripattinum which could be assigned to the 4th century, are believed to be the earliest Archaeological relics of Buddhism in Tamil Nadu. The major urban centers of Kanchi, Kaveripattinam, Uraiyur, and Madurai were not only Centers of Buddhism, but these were also important centers of Pali Language Learning.
It was at this time that Tamil Nadu gave some of its Greatest Scholars of the Theravada and Mahayana Buddhism.
Tamil Nadu boasted of outstanding Buddhist monks, who had made remarkable contributions to Buddhist thought and learning. Three of the greatest Pali scholars of this period were Buddhaghosa, Buddhadatta, and Dhammapala and all three of them were associated with Buddhist establishments in the Tamil kingdoms.
Buddhadatta or Thera Buddhaatta as he is called lived during the time of Accyutarikkanta, the dark ages of “Kalabarah Period” of the Tamilagam. He was a senior contemporary of Buddhaghosa. He was born in the Chola kingdom and lived in the 5th Century AD. Under the patronage of this ruler, Buddhadatta wrote many books. Among his best known Pali writings are the VINAYA-VINICCHAYA, the UTTARA-VINICCHAYA and the JINALANKARA-KAVYA. Among the commentaries written by him are the MADHURATTHA-VILASINI and the ABHIDHAMMAVATARA. In the Abhidhammaratara he gives a glowing account at Kaveripattinum, Uragapuram, Bhutamangalam and Kanchipuram and the “Maha-vihara in Anurathapura”– in the ancient capital of Sri Lanka., He composed many Buddhist works such as Uttara-viniccaya Ruparupa Vibhaga. Jinalankara etc. Buddhaghosha, contemporary of Buddhadatta also composed many Buddhist commentaries.
Buddhaghosha is a Tamil monk, who made a remarkable contribution to Buddhism in Sri Lanka. He stayed and studied Buddhist precepts at Mahavihara in Anuradhapura. The Visuddhimagga was the first work of Buddhaghosha which was written while he was in Ceylon.
After Buddhaghosha, the important Theravada monk from the Tamil country was Dhammapala. Dhammapala lived in the Mahavihara at Anuradhapura. He composed Paramathadipani which was a commentary on Buddhaghosha s work on Khuddaka Nikaya and Paramathamanjusa, which was a commentary on Buddhaghosha’s Visuddhimagga. A close study of the three Buddhist monks viz Buddhadatta, Buddhaghosha and Dhammapala shows that Tamil Buddhists were closely associated with the Sri Lankan Buddhists around the 5th century AD.
The author of NETTIPAKARANA is another Dhammapala who was a resident of a monastery in Nagapattinam. One more example is the Chola monk Kassapa, in his Pali work, VIMATTI-VINODANI, this Tamil monk provides interesting information about the rise of heretical views in the Chola Sangha and the consequent purification that took place.
There are so many other Tamil monks who are attributed to the Pali works some of them were resident at “Mayura-rupa-pattana” (Mylapore, Madras) along with Buddhagosha. The well known Tamil Buddhist Epics, on the other hand, were MANIMEKALAI and KUNDALAKESI.
The 6th century Tamil Buddhist work Manimekali by Sattanar, is perhaps the most famous of the work done in Tamil Nadu. It is a work expounding the Doctrines and propagating the values of Buddhism. The interaction between Tamil Nadu and Sri Lankan monks finds mention in Manimekalai, which is set in the Tamil towns of Kaveipumpattinam, Kanchi, and Vanchi.
There is mention about the presence of wondering monks of Sri Lanka in Vanchi, which was the capital of the Chera Kings of Tamilagam. The Chinese traveller, Tsuan Tsang, wrote that there were around 300 Sri Lankan monks in the Buddhist monastery at the Southern sector of Kanchipuram.
As Buddhism was one of the dominant religions in both Tamil Nadu and Sri Lanka, naturally there were very close relations between the two regions. The monks from Sri Lanka, too, went across to the Tamil kingdom and stayed in the monasteries.
As Dr. Leslie Gunawardana says, `The co-operation between the Buddhist Sangha of South India and Sri Lanka produced important results which are evident in the Pali works of this period`. He also says that the Tamil Buddhist monks were more orthodox than their counterparts in Sri Lanka.Indeed, the relations between the Tamil and Sinhala Buddhist monks were so close that the latter sought the assistance of the former in political turmoil.
In Sri Lanka, the Tamil Buddhists who followed Theravada Buddhism shared the common places of worship with the Sinhalese, but there were also Tamil Buddhists who were following the” Mahayana Buddhism” and they had there own Mahayana temples.
There are still some Tamil Mahayana Buddhist establishments (Palli) in the East and possibly in the Jaffna peninsula. The best known was Velgam Vehera , which was renamed Rajaraja-Perumpalli after the Chola emperor. Another was the Vikkirama-Calamekan-Perumpalli.
Some ten miles northwest of Trincomalee off the Trincomalee there is an ancient Buddhist shrine with its origins dating back to the years before the second century. It is a historical fact that among the many ancient Buddhist shrines in Sri Lanka Velgam Vehera which was renamed Rajaraja-perumpalli, also called Natanar Kovil by the present day Tamils stands out as the only known example of a `Tamil Vihare or Buddhist Palli` as the late Dr. Senerath Paranavithana described it in his book `”Glimpses of Ceylon”`s`. Some of the Tamil Inscriptions found at the site record donations to this shrine and are dated in the reigns of the Chola Kings, Rajaraja and Rajendra Chola. It was his view that the date of the original foundation of the vihare was no doubt considerably earlier than the reign of King Bhatika Tissa.
The situation in Tamil Nadu, however, began to change towards the beginning of the 7th Century AD when the rise of Vaishnavism and Saivism posed a serious challenge to Buddhism and Jainism. There was a significant increase in Brahmanical influence and soon the worshiping of Siva and Visnu began to gain prominence.
The Buddhist and Jaina institutions in Tamil Nadu came under attack when they began to loose popular support and the patronage from the rulers.
One result of this was the Migration of Buddhist and Jaina monks and devoted lay members to kingdoms where they could find refuge. While the Jainas were able to go to Kannada and Telugu regions, the Buddhists turned to Sri Lanka and assimilated with the local Buddhist population.
The majority of the early Tamils of Sri Lanka (before the 10th century Chola invasion) were Buddhists. The Archaelogical Buddhist remains in the North and EasternProvinces are the remnants left by the Tamil Buddhists and not anybody else.
Now, let us ask why is Sri Lanka`s Past Hidden from its Own People? Why does the Sinhalese believe that the Buddhist sites in Sri Lanka belong only to -Sinhala heritage and not to the Tamils??? Why are the Sinhalese ignorant about the early Tamil Buddhists of Sri Lanka and Tamil Nadu Why do the Sinhalese think, in Sri Lanka if you are a Buddhist then you should be a Sinhalese and if you are a Hindu then you should the early Tamil from Tamil Nadu or kerala??
Unfortunately, today there is neither Tamil Buddhists nor true Buddhism in Sri Lanka. The “Sinhala-Buddhist Maha Sangha” will not accept any Tamil Buddhist monks. Buddhism in Sri Lanka is monopolized by the Sinhala Political Elites and Priests and they call it “Sinhala-Buddhism” which is Theravada Buddhism (Tripitaka) mixed up with the The great chronicle of ” Mahavamsa” written around 6 AD about the origin and the the History of Sinhala Lion Race and Sri-Lanka. It is actually a violent form of Buddhist poems in pali, in which killing people of other Ethnicity and Religions [Hindu and Islam]who dont belong to Buddhism is encoranged as there are infidel as Buddha Chosen Srilanka exclusive land for Sinhalese and Buddhism and no one else –Not knowing they all were Dravidians from Andra[Hence all the Presidents and PMs has been visiting “Thirupathi Temple” annually becase it was a “Buddist Shrine originally !!]. Mostly from Kerala [ Chera- Nadu hence “Serenpity” and TN —-But speaking an Indo–Aryan Language Becase it was only created with Prakit /Sanscrit and Tamil around 7th Centry –there was a shread of evidence of Sinhala Language anywhere in the world before that time –Elu i guess was used by Veddahs and some group of people in Papua new Guinea !!
Singalese Are Mainly Of Tamil Anscestry !!
ARRIVAL OF TAMILS IN SRILANKA[Excerpts From Wikipaedia]
Potsherds with Early Tamil writing from the 5th century BC have been found from the North in Poonakari in Jaffna to the South in Tissamaharama. They bore several Inscriptions, including a clan name—”Vela”, a name related to “Velir” from ancient Tamil country. Epigraphic evidence shows people identifying themselves as Damelas or Damedas (the Indo-Aryan Prakrit word for Tamil people) in Anuradhapura, the Capital city of Rajarata the middle kingdom, and Other areas of Sri Lanka as early as the 2nd century BC. Excavations in the area of Tissamaharama in Southern Sri Lanka have unearthed locally issued coins, produced between the 2nd century BC and the 2nd century CE, some of which carry local Tamil personal names written in early Tamil characters, which suggest that Tamils were present and actively involved in trade along the Southern coast of Sri Lanka by the late Classical period. Other ancient Inscriptions from the period– refering to a “Tamil merchant”,the ” Tamil householder residing in Ilubharata” and a “Tamil sailor named Karava”.
Two of the five ancient inscriptions referring to the Damedas (Tamils) are in Periya Pullyakulam in the Vavuniya District in the Nothern Province- One is in Seruvavila district in Trincomalee District, –one is in Kuduvil in Amparai District and other one is in Anuradhapura. Mention is made in literary sources of Tamil rulers bringing Horses to the island in water craft in the 2nd century BCE, most likely arriving at Kudira-malai—known as “Mount Of Horses” in Tamil[ Known as “Port city of Hipporus” to Greek]. Historical records establish that Tamil kingdoms in modern India were closely involved in the island’s affairs from about the 2nd century BC.
IRRIGATION TECHNOLOGY [Wikipaedia]
The irrigation works in ancient Sri Lanka dated from about 300 BC during the reign of King Pandukabhaya related to Pandya Kingdom and under continuous development for the next 1000 years, were one of the most Complex Irrigation Systems of the Ancient world. In addition to Underground Canals, the they were the first to build completely Artificial Reservoirs and Dams to store water. The system was extensively restored and further extended during the reign of King Parākramabāhu.
HOW COME SINGALESE ETHNICITY[ My own Perspective !!]
There were no Tamil or Singalese Ehnicities in ancient time as all people came from South- India from Kalinga ,Pallava- Chola ,Chera Kannada and Pandya Dynasties at different time periods in history—After Introduction of Buddihism–The “Sinhala Language” evolved with Mainly with Pali/Sanskrit - Tamil—Which formed over a period as a Foundation for the Sinhala People hence an”Ethnicity” [eg Hindu and Islamic Punjabi People ] there was no Animosity what so ever as the process was very gradual until “Chola Invasion” and Sunsequently Arya-Chakravathy of Kalinga formed a Northern Jaffna Kingdom” since then there were seral small small kingdoms of various spread all over the country under warlords !There was no central State formation!
Under Portugese and Dutch Rule only around 16th or 17th centuary many Immigrants were brought in “Madras State” as laborers to work in Cinnamon Cultivation they were converted to Catholicism and allowed to settle down SE and South of Srilanka –their descendents belongs to the prent Lower 3-4 Castes of Singalese caste system-Not Rigid and vulgar like in India!! –They were mainly Tamils but “Singhalised” over a Period–Strictly speaking Srilanka is an overwelmingly a State of the people of “Dravida origin” just Like “North India” leaving the Foreign Invaders after 2nd BC to 6th AD:) Then British Brought several Millions of Poor Tamils in 19th Centuary from TamilNadu to work in Tea and Rubber Estatate in Central Province–More than half-of them were repatriated after Indipedence–Muslims are another big Story —I Am pretty sure more than they came the Muslim traders of South India hence speaks a Tamil Dialect -Some would have origininated from Arabia and few from Malaysia !! Rest Burgers a Mixed Race of Natives with Europeans who ruled Srilanka eg Dutch, British Etc –Perhaps call them Indo–Europeans :)
The Tamil Buddhist monks of South India used Pali languages in preference to Tamil in their writings. This is because the Buddha spoke in “Magadi Prakrit” and Pali was considered to be the Sacred Language of the “Theravada Buddhism”.
https://youtu.be/_KqtUtsa9fs
https://historum.com/threads/buddihism-in-south-india-and-sri-lanka-buddha-smiled.137618/
தென்னிந்தியாவிலும் இலங்கையிலும் புத்த மதம் - புத்தர் சிரித்தார்
தமிழ்நாடு மற்றும் இலங்கையில் உள்ள பௌத்தம் டாக்டர். ஷு ஹிகோசாகே அவர்களால் விவரிக்கப்பட்டது, சென்னையிலுள்ள ஆசிய ஆய்வுகள் நிறுவனத்தின் இயக்குனர் மற்றும் பௌத்தப் பேராசிரியரின் கவர்ச்சிகரமான கதை 1989 தமிழ் நாட்டில் பௌத்தம்: “ஒரு புதிய முன்னோக்கு” என்ற புத்தகத்தில் உள்ளது. பௌத்தத்தின் மீது பகிர்ந்து கொண்ட ஆர்வத்தின் காரணமாக, தமிழகமும் இலங்கையும் மிக நெருக்கமான உறவை அனுபவித்த வரலாற்றின் கட்டம்.
பௌத்தம் தமிழ்நாட்டிலிருந்து கடல்வழியாக இலங்கைக்கு சென்றிருக்கலாம். இலங்கைக்கும் இந்தியாவிற்கும் இடையில் பழங்காலத்திலிருந்தே மிக நெருக்கமான கலாச்சார உறவுகள் இருந்தன,— தென்னிந்தியாவின் பௌத்த நடவடிக்கைகள் இலங்கையின் பௌத்தத்தை ஏதோ ஒரு வகையில் எளிதில் பாதித்திருக்கலாம் என்கிறார் டாக்டர் ஹிகோசகா!.
பௌத்தம் தென் பிரபுத்திய கலாச்சாரங்களின் செழுமைக்கு பெரும் பங்களிப்பை வழங்கியுள்ளது மற்றும் தென்னிந்திய சமய மற்றும் ஆன்மீக உணர்வுகளில் நேரடியாகவும் மறைமுகமாகவும் குறிப்பிடத்தக்க தாக்கத்தை செலுத்தியுள்ளது. வரலாற்று ஆய்வாளர்களின் கூற்றுப்படி, பௌத்தம் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தத் தொடங்கியது தென் இந்தியாவில் கி.பி 3 ஆம் நூற்றாண்டில் மட்டுமே. கி.பி 3 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் கிபி 6 ஆம் நூற்றாண்டு வரையிலான காலகட்டத்தில், பௌத்தம் பரவலாக பரவி தென்னிந்திய ஆட்சியாளர்களின் ஆதரவைப் பெற்றது. காவேரிப்பட்டினத்தில் அகழ்வாராய்ச்சி செய்யப்பட்ட பௌத்த மடாலயத்தின் எச்சங்கள் 4 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்ததாக இருக்கலாம், இது தமிழ்நாட்டின் பௌத்தத்தின் ஆரம்பகால தொல்பொருள் நினைவுச்சின்னங்கள் என்று நம்பப்படுகிறது. காஞ்சி, காவேரிப்பட்டினம், உறையூர் மற்றும் மதுரை ஆகிய முக்கிய நகர மையங்கள் பௌத்தத்தின் மையங்கள் மட்டுமல்ல, இவை பாலி மொழி கற்றலின் முக்கிய மையங்களாகவும் இருந்தன.
இந்த நேரத்தில்தான் தமிழ்நாடு தேரவாத மற்றும் மகாயான பௌத்தத்தின் சில சிறந்த அறிஞர்களை வழங்கியது.
பௌத்த சிந்தனைக்கும் கற்றலுக்கும் குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பைச் செய்த சிறந்த பௌத்த துறவிகள் என்று தமிழ்நாடு பெருமை கொள்கிறது. இந்த காலகட்டத்தின் மிகப் பெரிய பாலி அறிஞர்களில் மூன்று பேர் புத்தகோசா, புத்ததத்தா மற்றும் தம்மபாலா மற்றும் அவர்கள் மூவரும் தமிழ் ராஜ்யங்களில் புத்த நிறுவனங்களுடன் தொடர்புடையவர்கள்.
புத்ததத்தா அல்லது தேர புத்தத்தா என அழைக்கப்படும் அவர், அச்சுதாரிக்கந்த காலத்தில், “கலாபர காலத்தின்” இருண்ட காலத்தில் வாழ்ந்தவர். அவர் புத்தகோசாவின் மூத்த சமகாலத்தவர். இவர் சோழ நாட்டில் பிறந்து கி.பி 5 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்தவர். இந்த ஆட்சியாளரின் ஆதரவின் கீழ், புத்ததத்தா பல புத்தகங்களை எழுதினார். அவரது சிறந்த பாலி எழுத்துக்களில் வினய-வினிச்சயா, உத்தர-வினிச்சயா மற்றும் ஜினலங்கார-காவ்யா ஆகியவை அடங்கும். அவர் எழுதிய வர்ணனைகளில் மதுரத்தா-விலாசினி மற்றும் அபிதம்மாவதாரம் ஆகியவை அடங்கும். அபிதம்மரதாரத்தில் காவேரிப்பட்டினம், உரகபுரம், பூதமங்கலம் மற்றும் காஞ்சிபுரம் ஆகிய இடங்களிலும், இலங்கையின் பண்டைய தலைநகரான “அநுராதபுரத்தில் உள்ள மகாவிஹாரத்திலும்” ஒளிரும் கணக்கைக் கொடுக்கிறார்., உத்தர-வினிச்சய ரூபரூப விபாகா போன்ற பல பௌத்த படைப்புகளை இயற்றினார். புத்ததத்தாவின் சமகாலத்தவரான ஜினாலங்காரா முதலிய புத்தகோஷா பல பௌத்த வர்ணனைகளையும் இயற்றியுள்ளார்.
புத்தகோஷா ஒரு தமிழ் துறவி, அவர் இலங்கையில் பௌத்த மதத்திற்கு குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை வழங்கினார். அநுராதபுரத்தில் உள்ள மகாவிஹாரத்தில் தங்கி பௌத்தக் கட்டளைகளைப் படித்தார். புத்தகோஷா இலங்கையில் இருந்தபோது எழுதப்பட்ட முதல் படைப்பு விசுத்திமக்கா ஆகும்.
புத்தகோஷாவிற்குப் பிறகு, தமிழ் நாட்டைச் சேர்ந்த முக்கியமான தேரவாத துறவி தம்மபால ஆவார். தம்மபால அநுராதபுரத்தில் உள்ள மகாவிகாரையில் வசித்து வந்தார். அவர் பரமததிபனியை இயற்றினார், இது புத்தகோஷரின் குத்தக நிகாயா மற்றும் பரமத்தமஞ்சுசா பற்றிய விளக்கமாக இருந்தது, இது புத்தகோஷாவின் விசுத்திமக்கா பற்றிய விளக்கமாக இருந்தது. புத்ததத்தா, புத்தகோஷா மற்றும் தம்மபால ஆகிய மூன்று பௌத்த துறவிகளின் நெருக்கமான ஆய்வு, தமிழ் பௌத்தர்கள் கி.பி 5 ஆம் நூற்றாண்டில் இலங்கை பௌத்தர்களுடன் நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டிருந்ததைக் காட்டுகிறது.
நெட்டிபகரணத்தை எழுதியவர் நாகப்பட்டினத்தில் உள்ள ஒரு மடத்தில் வசித்து வந்த மற்றொரு தம்மபாலர் ஆவார். மற்றொரு உதாரணம் சோழ துறவி கஸ்சப்பா, தனது பாலி படைப்பான விமட்டி-வினோதனியில், இந்த தமிழ் துறவி, சோழர் சங்கத்தில் மதங்களுக்கு எதிரான கருத்துக்களின் எழுச்சி மற்றும் அதன் விளைவாக ஏற்பட்ட சுத்திகரிப்பு பற்றிய சுவாரஸ்யமான தகவல்களை வழங்குகிறார்.
பல தமிழ் துறவிகள் பாலி வேலைகளுக்குக் காரணம் என்று கூறப்படுகிறது, அவர்களில் சிலர் புத்தகோஷாவுடன் “மயூர-ரூப-பட்டனா” (மயிலாப்பூர், மெட்ராஸ்) இல் வசித்து வந்தனர். நன்கு அறியப்பட்ட தமிழ் பௌத்த காவியங்கள், மறுபுறம், மணிமேகலை மற்றும் குண்டலகேசி.
6 ஆம் நூற்றாண்டு தமிழ் பௌத்த படைப்பான சட்டனாரின் மணிமேகலி, ஒருவேளை தமிழ்நாட்டில் செய்யப்பட்ட பணிகளில் மிகவும் பிரபலமானது. இது பௌத்தத்தின் கோட்பாடுகளை விளக்கும் மற்றும் பிரச்சாரம் செய்யும் பணியாகும். தமிழ்நாட்டுக்கும் இலங்கைத் துறவிகளுக்கும் இடையிலான தொடர்பு, தமிழ் நகரங்களான கவேப்பூம்பட்டினம், காஞ்சி, வஞ்சி ஆகிய இடங்களில் அமைக்கப்பட்ட மணிமேகலையில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
தமிழக சேர மன்னர்களின் தலைநகராக விளங்கிய வஞ்சியில் இலங்கையின் அதிசய துறவிகள் இருந்ததாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. காஞ்சிபுரத்தின் தெற்குப் பகுதியில் உள்ள புத்த மடாலயத்தில் சுமார் 300 இலங்கைத் துறவிகள் இருந்ததாக சீனப் பயணி சுவான் சாங் எழுதினார்.
பௌத்தம் தமிழகம் மற்றும் இலங்கை ஆகிய இரு நாடுகளிலும் ஆதிக்கம் செலுத்தும் மதங்களில் ஒன்றாக இருந்ததால், இயற்கையாகவே இரு பகுதிகளுக்கும் இடையே மிக நெருக்கமான உறவுகள் இருந்தன. இலங்கையில் இருந்து துறவிகளும், தமிழ் ராஜ்ஜியம் கடந்து சென்று மடங்களில் தங்கினர்.
கலாநிதி லெஸ்லி குணவர்தன கூறுவது போல், `தென்னிந்தியா மற்றும் இலங்கையின் பௌத்த சங்கத்தினரிடையேயான ஒத்துழைப்பு இந்த காலகட்டத்தின் பாலி படைப்புகளில் வெளிப்படும் முக்கியமான முடிவுகளை உருவாக்கியது. தமிழ் பௌத்த பிக்குகள் இலங்கையில் உள்ள அவர்களது சகாக்களை விட மரபுவழியாக இருந்தனர் என்றும் அவர் கூறுகிறார். உண்மையில், தமிழ் மற்றும் சிங்கள பௌத்த துறவிகளுக்கு இடையிலான உறவுகள் மிகவும் நெருக்கமாக இருந்ததால், பிந்தையவர்கள் அரசியல் கொந்தளிப்பில் முதல்வரின் உதவியை நாடினர்.
இலங்கையில், தேரவாத பௌத்தத்தைப் பின்பற்றிய தமிழ் பௌத்தர்கள் சிங்களவர்களுடன் பொதுவான வழிபாட்டுத் தலங்களைப் பகிர்ந்து கொண்டனர், ஆனால் “மகாயான பௌத்தத்தை” பின்பற்றும் தமிழ் பௌத்தர்களும் இருந்தனர், அவர்களுக்கு சொந்தமாக மகாயான கோவில்கள் இருந்தன.
இன்னும் சில தமிழ் மகாயான பௌத்த ஸ்தாபனங்கள் (பள்ளி) கிழக்கிலும் ஒருவேளை யாழ்ப்பாண குடாநாட்டிலும் உள்ளன. மிகவும் பிரபலமானது வெல்கம் வெஹெரா ஆகும், இது சோழப் பேரரசரின் பெயரால் ராஜராஜ-பெரும்பள்ளி என மறுபெயரிடப்பட்டது. மற்றொன்று விக்கிரம-காலமேகன்-பெரும்பள்ளி.
திருகோணமலையிலிருந்து வடமேற்கே சுமார் பத்து மைல் தொலைவில் இரண்டாம் நூற்றாண்டுக்கு முந்தைய ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய பழமையான பௌத்த விகாரை ஒன்று உள்ளது. இலங்கையில் உள்ள பல புராதன பௌத்த வழிபாட்டுத் தலங்களில் ராஜராஜப்பெரும்பள்ளி எனப் பெயர்மாற்றம் செய்யப்பட்ட வெல்கம் வெஹெராவை, இன்றைய தமிழர்களால் நடனார் கோவில் என்றும் அழைக்கப்படுவது, `தமிழ் விகாரை அல்லது பௌத்த பள்ளி’ என்பதற்கான ஒரே உதாரணமாகத் திகழ்கிறது என்பது வரலாற்று உண்மை. மறைந்த கலாநிதி செனரத் பரணவிதான தனது “Glimpses of Ceylon”s’ என்ற புத்தகத்தில் இதை விவரித்தார். இத்தலத்தில் காணப்படும் சில தமிழ் கல்வெட்டுகள் இந்த கோவிலுக்கு நன்கொடைகள் அளித்ததை பதிவு செய்கின்றன, மேலும் அவை சோழ மன்னர்கள், ராஜராஜன் மற்றும் ராஜேந்திர சோழன் ஆட்சிக் காலத்தைச் சேர்ந்தவை. விகாரையின் அசல் அஸ்திவாரத்தின் தேதி, பாதிக திஸ்ஸ மன்னரின் ஆட்சியை விட கணிசமாக முந்தையது என்பதில் சந்தேகமில்லை என்பது அவரது கருத்து.
வைணவம் மற்றும் சைவத்தின் எழுச்சி பெளத்தம் மற்றும் சமணத்திற்கு கடுமையான சவாலாக இருந்த கி.பி 7 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் தமிழ்நாட்டின் நிலைமை மாறத் தொடங்கியது. பிராமண செல்வாக்கில் குறிப்பிடத்தக்க அதிகரிப்பு ஏற்பட்டது, விரைவில் சிவன் மற்றும் விஷ்ணு வழிபாடு முக்கியத்துவம் பெறத் தொடங்கியது.
தமிழ்நாட்டிலுள்ள பௌத்த மற்றும் ஜைன நிறுவனங்கள் மக்கள் ஆதரவையும் ஆட்சியாளர்களின் ஆதரவையும் இழக்கத் தொடங்கியபோது தாக்குதலுக்கு உள்ளானது.
இதன் ஒரு விளைவாக பௌத்த மற்றும் ஜைன துறவிகள் மற்றும் அர்ப்பணிப்புள்ள சாதாரண உறுப்பினர்கள் அவர்கள் தஞ்சம் அடையக்கூடிய ராஜ்யங்களுக்கு இடம்பெயர்ந்தது. ஜைனர்கள் கன்னடம் மற்றும் தெலுங்கு பகுதிகளுக்கு செல்ல முடிந்த நிலையில், பௌத்தர்கள் இலங்கைக்கு திரும்பி உள்ளூர் பௌத்த மக்களுடன் இணைந்தனர்.
இலங்கையின் ஆரம்பகாலத் தமிழர்களில் பெரும்பான்மையானவர்கள் (10 ஆம் நூற்றாண்டு சோழர் படையெடுப்பிற்கு முன்) பௌத்தர்கள். வடக்கு மற்றும் கிழக்கு மாகாணங்களில் உள்ள தொல்பொருள் பௌத்த எச்சங்கள் தமிழ் பௌத்தர்களால் எஞ்சியவையே தவிர வேறு எவராலும் அல்ல.
இப்போது, இலங்கையின் கடந்த காலம் அதன் சொந்த மக்களிடமிருந்து ஏன் மறைக்கப்பட்டுள்ளது என்று கேட்போம்? இலங்கையில் உள்ள பௌத்த தலங்கள் -சிங்கள மரபுகளுக்கு மட்டுமே சொந்தம், தமிழர்களுக்கு இல்லை என்று ஏன் சிங்களவர்கள் நம்புகிறார்கள்??? இலங்கை மற்றும் தமிழ்நாட்டின் ஆரம்பகால தமிழ் பௌத்தர்களைப் பற்றி சிங்களவர்கள் ஏன் அறியாதவர்களாக இருக்கிறார்கள், சிங்களவர்கள் ஏன் நினைக்கிறார்கள், இலங்கையில் நீங்கள் பௌத்தராக இருந்தால் சிங்களவராக இருக்க வேண்டும், இந்துவாக இருந்தால் ஆரம்பகாலத் தமிழரை தமிழிலிருந்து வர வேண்டும். நாடு அல்லது கேரளா??
துரதிஷ்டவசமாக இன்று இலங்கையில் தமிழ் பௌத்தர்களோ உண்மையான பௌத்தமோ இல்லை. “சிங்கள-பௌத்த மகா சங்கம்” எந்த தமிழ் பௌத்த பிக்குகளையும் ஏற்றுக்கொள்ளாது. இலங்கையில் பௌத்தம் சிங்கள அரசியல் உயரடுக்குகள் மற்றும் பாதிரியார்களால் ஏகபோகமாக உள்ளது, மேலும் அவர்கள் அதை “சிங்கள-பௌத்தம்” என்று அழைக்கிறார்கள், இது தேரவாத பௌத்தம் (திரிபிடகம்) ஆகும், இது கி.பி. சிங்கள சிங்க இனம் மற்றும் இலங்கையின் வரலாறு. இது உண்மையில் பாலி மொழியில் பௌத்த கவிதைகளின் வன்முறை வடிவமாகும், இதில் புத்த மதத்தைச் சேராத பிற இன மற்றும் மதங்களை [இந்து மற்றும் இஸ்லாம்] கொல்வது ஊக்குவிக்கப்படுகிறது, ஏனெனில் புத்தர் இலங்கையை சிங்களவர் மற்றும் பௌத்தர்களுக்கு பிரத்தியேகமான நிலமாக தேர்ந்தெடுத்தார், யாரும் இல்லை. வேறு –அவர்கள் அனைவரும் ஆந்திராவில் இருந்து திராவிடர்கள் என்று தெரியாமல்[எனவே அனைத்து குடியரசுத் தலைவர்களும் பிரதமர்களும் ஆண்டுதோறும் “திருப்பதி கோவிலுக்கு” வருகை தருகின்றனர், ஏனெனில் அது “பௌத்தர்களின் ஆலயம்!!]. பெரும்பாலும் கேரளாவிலிருந்து [சேர-நாடு எனவே “செரன்பிட்டி” மற்றும் TN —-ஆனால் இந்தோ–ஆரிய மொழி பேசினால் அது பிராகிட் / சமஸ்கிருதம் மற்றும் தமிழில் ஏழாம் நூற்றாண்டில் மட்டுமே உருவாக்கப்பட்டது –அந்த காலத்திற்கு முன்பு உலகில் எங்கும் சிங்கள மொழிக்கான சான்றுகள் இருந்தன –எலு யூகிக்கிறேன். பப்புவா நியூ கினியாவில் வேதாக்கள் மற்றும் சில குழுவினரால் பயன்படுத்தப்பட்டது !!
சிங்களவர்கள் முக்கியமாக தமிழ் வம்சாவளியினர் !!
இலங்கையில் தமிழர்களின் வருகை[விக்கிபீடியாவிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட பகுதிகள்]
கிமு 5 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த முற்காலத் தமிழ் எழுத்துக்களைக் கொண்ட பானை ஓடுகள் வடக்கிலிருந்து யாழ்ப்பாணத்தில் பூநகரியில் இருந்து தெற்கே திஸ்ஸமஹாராம வரை கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன.
அவர்கள் பல கல்வெட்டுகளைக் கொண்டிருந்தனர், அதில் ஒரு குலப் பெயர் - “வேலா”, பண்டைய தமிழ் நாட்டிலிருந்து “வேளிர்” தொடர்பான பெயர். கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் அனுராதபுரத்திலும், மத்திய இராச்சியத்தின் தலைநகரான ரஜரட்டிலும் மற்றும் இலங்கையின் பிற பகுதிகளிலும் மக்கள் தங்களை தாமேலாஸ் அல்லது டமேதாஸ் (தமிழ் மக்களுக்கான இந்தோ-ஆரிய பிராகிருத சொல்) என அடையாளப்படுத்தியதை கல்வெட்டுச் சான்றுகள் காட்டுகின்றன. தென்னிலங்கையின் திஸ்ஸமஹாராம பகுதியில் மேற்கொள்ளப்பட்ட அகழ்வாராய்ச்சியில் கிமு 2ஆம் நூற்றாண்டுக்கும் கிபி 2ஆம் நூற்றாண்டுக்கும் இடைப்பட்ட காலத்தில் தயாரிக்கப்பட்ட உள்நாட்டில் வெளியிடப்பட்ட நாணயங்கள் கிடைத்துள்ளன. இவற்றில் சில உள்ளூர் தமிழ் தனிப்பட்ட பெயர்களை முற்கால தமிழ் எழுத்துக்களில் எழுதப்பட்டிருந்தன. செம்மொழி காலத்தின் பிற்பகுதியில் இலங்கையின் தெற்கு கடற்கரையில் வர்த்தகத்தில் ஈடுபட்டது. காலத்தின் பிற பண்டைய கல்வெட்டுகள்– “தமிழ் வணிகர்”, “இலுபாரதத்தில் வசிக்கும் தமிழ் வீட்டுக்காரர்” மற்றும் “கரவா என்ற தமிழ் மாலுமி” ஆகியவற்றைக் குறிப்பிடுகின்றன.
தாமேதாக்கள் (தமிழர்கள்) பற்றிக் குறிப்பிடும் ஐந்து பழமையான கல்வெட்டுகளில் இரண்டு வட மாகாணத்தில் வவுனியா மாவட்டத்தில் பெரிய புல்யகுளத்தில் உள்ளன - ஒன்று திருகோணமலை மாவட்டத்தில் சேருவில மாவட்டத்தில் உள்ளது –ஒன்று அம்பாறை மாவட்டத்தில் குடுவில் மற்றும் மற்றொன்று அனுராதபுரத்தில் உள்ளது. . கி.மு. 2 ஆம் நூற்றாண்டில் தமிழ் ஆட்சியாளர்கள் குதிரைகளை நீர்ப்பயிற்சியில் தீவுக்குக் கொண்டு வந்ததாக இலக்கிய ஆதாரங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, இது பெரும்பாலும் குதிரை-மலைக்கு வந்தடைந்தது— தமிழில் “குதிரை மலை” என அறியப்படுகிறது[ “ஹிப்போரஸ் துறைமுக நகரம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. “கிரேக்கத்திற்கு]. நவீன இந்தியாவில் உள்ள தமிழ் அரசுகள் கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் தீவின் விவகாரங்களில் நெருக்கமாக ஈடுபட்டிருந்ததாக வரலாற்று பதிவுகள் நிறுவுகின்றன.
நீர்ப்பாசனத் தொழில்நுட்பம் [விக்கிபீடியா]
பண்டைய இலங்கையின் பாசனப் பணிகள் கிமு 300 இல் பாண்டிய இராச்சியத்துடன் தொடர்புடைய மன்னன் பண்டுகபய ஆட்சியின் போது மற்றும் அடுத்த 1000 ஆண்டுகளுக்கு தொடர்ச்சியான வளர்ச்சியில் இருந்தவை, பண்டைய உலகின் மிகவும் சிக்கலான நீர்ப்பாசன அமைப்புகளில் ஒன்றாகும். நிலத்தடி கால்வாய்கள் தவிர, நீரை சேமித்து வைப்பதற்காக முற்றிலும் செயற்கை நீர்த்தேக்கங்கள் மற்றும் அணைகளை கட்டியவர்கள் அவை. பராக்கிரமபாகு மன்னரின் ஆட்சியின் போது இந்த அமைப்பு விரிவாக மீட்டெடுக்கப்பட்டு மேலும் நீட்டிக்கப்பட்டது.
ஒற்றை இனம் எப்படி வந்தது[ என்னுடைய சொந்தக் கண்ணோட்டம் !!]
வரலாற்றின் வெவ்வேறு காலகட்டங்களில் கலிங்க, பல்லவ-சோழ, சேர கன்னடம் மற்றும் பாண்டிய வம்சங்களில் இருந்து அனைத்து மக்களும் தென்னிந்தியாவிலிருந்து வந்ததால் பண்டைய காலத்தில் தமிழ் அல்லது சிங்கள மொழி இல்லை முக்கியமாக பாலி/சமஸ்கிருதத்துடன் பரிணாம வளர்ச்சியடைந்தது - தமிழ்—சிங்கள மக்களுக்கான அடித்தளமாக ஒரு காலத்தில் உருவானது, எனவே ஒரு “இன” [எ.கா. இந்து மற்றும் இஸ்லாமிய பஞ்சாபி மக்கள்] இந்த செயல்முறை மிகவும் படிப்படியாக இருந்ததால் எந்த விரோதமும் இல்லை. “சோழர் படையெடுப்பு” மற்றும் அதன் பின்னர் கலிங்கத்தின் ஆரிய-சக்கரவதி வட யாழ்ப்பாண இராச்சியத்தை உருவாக்கும் வரை” அதன் பின்னர் போர்வீரர்களின் கீழ் நாடு முழுவதும் பல்வேறு சிறிய சிறிய ராஜ்யங்கள் பரவியிருந்தன! மத்திய மாநில உருவாக்கம் இல்லை!
போர்த்துகீசிய மற்றும் டச்சு ஆட்சியின் கீழ், 16 அல்லது 17 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், இலவங்கப்பட்டை சாகுபடியில் வேலை செய்வதற்காக பல புலம்பெயர்ந்தோர் “மெட்ராஸ் மாநிலத்திற்கு” தொழிலாளர்களாகக் கொண்டு வரப்பட்டனர், அவர்கள் கத்தோலிக்கராக மாற்றப்பட்டனர் மற்றும் இலங்கையின் SE மற்றும் தெற்கில் குடியேற அனுமதிக்கப்பட்டனர் - அவர்களின் சந்ததியினர் தற்காலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். கீழ் 3-4 சிங்கள சாதி அமைப்பின் சாதிகள்-இந்தியாவைப் போல கடுமையான மற்றும் மோசமானவை அல்ல!! –அவர்கள் முக்கியமாக தமிழர்கள் ஆனால் ஒரு காலத்தில் “சிங்களமயமாக்கப்பட்டவர்கள்”–கண்டிப்பாகச் சொல்வதானால், ஸ்ரீலங்கா என்பது “திராவிட வம்சாவளி” மக்களின் ஒரு மாநிலமாகும், அது கிமு 2 முதல் கிபி 6 வரை வெளிநாட்டு படையெடுப்பாளர்களை விட்டு வெளியேறிய “வட இந்தியா” போன்றது. ஆங்கிலேயர்கள் 19 ஆம் நூற்றாண்டில் தமிழ்நாட்டிலிருந்து பல மில்லியன் ஏழைத் தமிழர்களை மத்திய மாகாணத்தில் உள்ள தேயிலை மற்றும் ரப்பர் தோட்டத்தில் பணிபுரிய அழைத்து வந்தனர் - அவர்களில் பாதிக்கும் மேற்பட்டவர்கள் சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு திருப்பி அனுப்பப்பட்டனர் - முஸ்லிம்கள் மற்றொரு பெரிய கதை — நான் உறுதியாக நம்புகிறேன் அவர்கள் தென்னிந்தியாவின் முஸ்லீம் வர்த்தகர்களாக வந்ததால் தமிழ் மொழி பேசுகிறார்கள் - சிலர் அரேபியாவில் இருந்தும், சிலர் மலேசியாவில் இருந்தும் வந்திருப்பார்கள் !! ரெஸ்ட் பர்கர்கள் இலங்கையை ஆண்ட ஐரோப்பியர்களுடன் பழங்குடியினரின் கலப்பு இனம் எ.கா. டச்சு, பிரிட்டிஷ் போன்றவை –ஒருவேளை அவர்களை இந்தோ–ஐரோப்பியர்கள் என்று அழைக்கலாம் :)
தென்னிந்தியாவின் தமிழ் பௌத்த துறவிகள் தங்கள் எழுத்துக்களில் தமிழுக்கு முன்னுரிமை அளித்து பாலி மொழிகளைப் பயன்படுத்தினர். ஏனென்றால், புத்தர் “மகடி பிராகிருதத்தில்” பேசினார், மேலும் பாலி “தேரவாத பௌத்தத்தின்” புனித மொழியாகக் கருதப்பட்டது.
07-11-2021 * ಭಾನುವಾರ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 10 ರಿಂದ ತಮಿಳುನಾಡು ಬೌದ್ಧ ಸಂಘದ ಸಭೆ. *ಗೌತಮ ಚನ್ನ* (ಮುಖ್ಯ ಸಂಯೋಜಕರು) ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆ ವಹಿಸಿದ್ದ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಾದಿಗಳು, ಆಡಳಿತಗಾರರು ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ *ಎಸ್.ವಸಂದ್ರರಾಮನ್ ಅವರ ಕುಟುಂಬಗಳು ಉಪಸ್ಥಿತರಿದ್ದರು.
ಕೆಳಗಿನ ತಮಿಳುನಾಡು ಬೌದ್ಧ ಸಂಘಗಳು ಭಾಗವಹಿಸಿ ಸನ್ಮಾನಿಸಲಾಯಿತು. ಅವರು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಕ್ಕಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡಿದರು:
1. ರೋಹಿಣಿ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್ -ಜಿಕೆಎಂ ಕಾಲೋನಿ- ಎಸ್ ವಸಂತರಾಮನ್
2. ಕಾಂಚಿ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ-ಕಾಂಚಿಪುರಂ- ಆರ್ ತಿರುನಾವುಕರಸು
3.4.ಆನಂದ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ಸಂಘಮಿತಿರೈ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ ತಿರುತ್ತಣಿ - ಕೋಲಾರ ವಾಣಿದಾಸನ್
- ಎ ಪರಶುರಾಮನ್
5. ಆದಿಬಗವಾನ್ ಬುದ್ಧನ ಅರಿವಲಯಂ - ಪೊಯ್ಗೈ -ತಾ ಯೋಗಾನಂದಂ
6. ಮಂಗಳ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್- ಪುಲಿಚಪಲ್ಲಂ-ಆರ್ ಬೋಧಿಚಂದ್ರನ್
7. ಡಾ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ಅರಕೋಣಂ-ಜಿ ಮೋಹನ್
8. ಆನಂದ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ಹೊಸ ಪೆರುಂಗಲತ್ತೂರ್-ಎ ರಾಹುಲ್ ಆನಂದ್
9. ಬುದ್ಧರಾಗಂ ವಿಹಾರೈ-ಹಳೆ ಪೆರುಂಗಲತ್ತೂರ್-ಪೊನ್ ತಮಿಲರಸನ್
10. ಭೀಮ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ವಾಲಾಜಪೆಟ್ಟೈ- ಎಂ.ಎಸ್.ಸಂಪತ್ ಕುಮಾರ್
11. ಧಮ್ಮಲಯಂ ವಾ ವು ಸಿ ನಗರ- ಚೆನ್ನೈ -ಬೌಧ ಪಳನಿ
12. ಅಶೋಕ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ-ಮೇಲ್ಮರುವತ್ತೂರು-ಎಸಿ ಕುಮಾರ್
13. ವೆನ್ನಿಲಾ ನಿನೈವು ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ವಂಧವಾಸಿ-ಯೆಸ್ವಂತನ್
14. ಆದಿಭಗವಾನ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್- ಪಲ್ಲೂರ್-ಎನ್ ಮುತ್ತುಕುಮಾರ್
15. ಬುದ್ಧರ್ ಧ್ಯಾನಕೂಡಂ -ಅಶೋಕನಗರ ಚೆನ್ನೈ- ಜಯರಾಮನ್
16. ಮಹಾಬೋಧಿ ಧ್ಯಾನ ಮೈಯಂ - ತಿರುಮುಲ್ಲೈವೋಯಲ್- ಜಾನಕಿರಾಮನ್
17. ರಾಜಗೃಹಂ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ-ಶಿವಗಿರಿ-ಡಾ ಕರು ಸಂತಾನಂ
18. ಆನಂದ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ತಿರುಚಿತ್ರಂಬಲಂ ಕೂಟ್ ರಸ್ತೆ-ಕೆ ಏಲುಮಲೈ
19. ಸಕ್ಯಮುನಿ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ಪಾಂಡಿಚೇರಿ- ಪಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್
20. ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್- ಅರೂರ್ -ಬೌಧ ಪೆರುಮಾಳ್
21. ಬುದ್ಧ ಡಯಾನಾ ಮೈಯಂ - ವೆನ್ ಬಕ್ಕಂ- ಇನಿಯವನ್
22. ವಿಶಾಖ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ಪಂರುತಿ-ವಿ ಸರಳಾದೇವಿ
23. ರಾಹುಲ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ಪಾಂಡಿಚೇರಿ- ಆರ್ ರಾಹುಲ್
24. ಸಿದ್ಧಾರ್ಥರ್ ವಿಹಾರ್ ಸೋಮಲಾಪುರಂ ಅಂಬೂರು- ಕೆ ತಿಯಾಗು
25. ಆನಂದ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ವಲಜಪೆಟ್ಟೈ - ಬುದ್ಧ ಪೆರುಮಾಳ್
26. ಲುಂಬಿನಿ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ವಿರ್ಗಂಪಟ್ಟು ವೇಲೂರ್ - ವಿ ಇ ಪಾಂಡಿಯನ್
27. ಬುದ್ಧರ್ ಅರಿವಾಗಮ್ - ವನೂರ್- ವಿ ಇಳಮುರುಗನ್
28. ಸಕ್ಯಮುನಿ ಬಘವನ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ-ಇರುಂಬುಮಂಡಲಂ- ಕೋವಿ ಪಾರ್ಥಿಬನ್
29. ಸಕ್ಯಮುನಿ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ-
ಸಂತವಾಸಲ್- ಡಾ ವೇಲುಸಾಮಿ
30. ನಾಗಮಂಗಲಂ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್- ತಿರುಚಿ - ಡಾ ಕಾ ಕೋ ರಾಜವರ್ಧನನ್
31. ಸೂರಿಯೂರ್ ಬುದ್ಧವಿಹಾರ್ -ತಿರುವರಂಬೂರ್- ಡಾ ಪೆರಿಯಸಾಮಿ ಸಕ್ಯ
32. ನಳಂದ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್- ಪಿಂಜಿವಕ್ಕಂ-ಎಂ ಅಂಬೇತ್ ಆನಂದನ್
33. ಬುದ್ಧರ್ ವಿಪಸ್ಸನ ಧ್ಯಾನ ಮಂಟಪ - ತಿರುಮುಲ್ಲೈವೊಯಲ್-ಎಲ್ ಅನ್ಬಜಗನ್
34.ಧ್ಯಾನ ಬುದ್ಧರ್ ತಿರುಮೇನಿ ತಿರುತಾಲಂ -ಬುದ್ಧವೇಡು-ವಿ ಬೋಧಿ ದೇವರಮ್
35. ಯಶೋಧರ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ರೋಯಪುದುಪಕ್ಕಂ - ಡಾ ಆರ್ವಿ ರೂಪಾ ದೇವಿ
36. ಗೌತಮ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ಕಮ್ಮಂಗುಪ್ಪಂ - ಪಿ ಏಕಾಂಬರಂ
37. ಪಲ್ಲವಮಲೈ ಅರುಳ್ನಿಲೈ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ-ಪಲ್ಲವರಂ- ಸಿಆರ್ ಗೌತಮನ್
38. ಸಿದ್ಧಾರ್ಥರ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ಕಳವೈನಲ್ಲೂರು- ಪಿ ರಾಜಶೇಖರ್
39. ಗೌತಮ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್ - ಶೆನ್ಬಕ್ಕಂ - ಪಿ ನಟರಾಜನ್
40. ನಳಂದ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ಊಸೂರು - ಕೆ ಸರವಣನ್
41. ಭಗವಾನ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ಪಲ್ಲಿಕೊಂಡ- ಜೈ ಭೀಮ್ ಪದ್ಮನಾಭನ್
42. ಶ್ರೀ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್- ತಿರುಪ್ಪತ್ತೂರ್ - ಟಿಎಮ್ ಗುಣಸಿಲನ್
43. ಅರಿವುಚೂಡರ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್- ಮೊಡೆಯೂರ್-ಕೆ ಧಮ್ಮದೇವ
44. ಗೌತಮ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್ -ವಾಲಜ - ಇ ನಾಗರಾಜನ್
45. ಬೋಧಿ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ಇಲುಪನಾಥಂ - ಸೇಲಂ - ಜಿ ಪೆರಿಯಸಾಮಿ
46. ಮಹಾಮಾಯಾ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ಸಿಕಲಂಗುಪ್ಪಂ ಸೆಯ್ಯೂರ್ - ಕೆ ಇ ಬೋಧಿಮಿತ್ರ
47. ಸಕ್ಯಮುನಿ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್- ಕುಂಭಕೋಣಂ- ಸಿ ವಿನೋದ್ ಕುಮಾರ್
48. ಬೋಧಿ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್-ಕೈಕಲತ್ತೂರ್ ಪೆರಂಬಲೂರ್-ಎ ರಾಜ
49. ಬುದ್ಧ ಡಯಾನ ಮೈಯ ಬುದ್ಧವಿಹಾರ್ - ಸಾತನೂರ್ - ಆರ್ ಏಲುಮಲೈ
50. ಅಶೋಕ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ- ಪಲ್ಲಿಪಟ್ಟು- ರಮೇಶಕುಮಾರ್
51. ಮಂಗಳ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್ ಅರಕತ್ತಲೈ -ಪುಲಿಚ್ಚಪಲ್ಲಂ -ಪಿ ಎಂ ಜ್ಞಾನಂ
52. ಆದಿಭಗವಾನ್ ಬುದ್ಧ ವಿಹಾರ್ - ಕಿಲ್ಕುಪ್ಪಂ -ಪಿ ಶರತ್ಕುಮಾರ್
ತಮಿಳುನಾಡು ಬೌದ್ಧ ಸಂಘ ಕೌನ್ಸಿಲ್
https://youtu.be/_KqtUtsa9fs
https://historum.com/threads/buddihism-in-south-india-and-sri-lanka-buddha-smiled.137618/
ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮ - ಬುದ್ಧ ಮುಗುಳ್ನಕ್ಕ
ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿನ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮವನ್ನು ಡಾ. ಶು ಹಿಕೊಸಾಕೆ ಅವರು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಮದ್ರಾಸ್ನ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಆಫ್ ಏಷ್ಯನ್ ಸ್ಟಡೀಸ್ನ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದ ನಿರ್ದೇಶಕ ಮತ್ತು ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಅವರ 1989 ಬೌದ್ಧಧರ್ಮ ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ “ಎ ನ್ಯೂ ಪರ್ಸ್ಪೆಕ್ಟಿವ್” ಎಂಬ ಆಕರ್ಷಕ ಕಥೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಆಸಕ್ತಿಯಿಂದಾಗಿ ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾಗಳು ಬಹಳ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದಾಗ ಇತಿಹಾಸದ ಹಂತ.
ಬೌದ್ಧಧರ್ಮವು ತಮಿಳುನಾಡಿನಿಂದ ಸಮುದ್ರ ಮಾರ್ಗದ ಮೂಲಕ ಶ್ರೀಲಂಕಾಕ್ಕೆ ಹೋಗಿರಬಹುದು. ಅನಾದಿಕಾಲದಿಂದಲೂ ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಮತ್ತು ಭಾರತದ ನಡುವೆ ಬಹಳ ನಿಕಟವಾದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಬಾಂಧವ್ಯಗಳು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ - ದಕ್ಷಿಣ-ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಬೌದ್ಧ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಇತರ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಬಹುದು ಎಂದು ಡಾ. ಹಿಕೋಸಾಕ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಬೌದ್ಧಧರ್ಮವು ದಕ್ಷಿಣ ಪ್ರಬುದ್ಧಿಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಪುಷ್ಟೀಕರಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದೆ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತೀಯ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರಿದೆ, ಪ್ರಸ್ತುತ ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನದು. ಇತಿಹಾಸಕಾರರ ಪ್ರಕಾರ, ಬೌದ್ಧಧರ್ಮವು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. ದಕ್ಷಿಣ I ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ 3 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ AD. ಕ್ರಿಸ್ತಶಕ 3ನೇ ಶತಮಾನದಿಂದ ಕ್ರಿಸ್ತಶಕ 6ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗಿನ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮವು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಹರಡಿತು ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ಆಡಳಿತಗಾರರ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ಗಳಿಸಿತು.
ಕಾವೇರಿಪಟ್ಟಿನಂನಲ್ಲಿ ಉತ್ಖನನ ಮಾಡಲಾದ ಬೌದ್ಧ ಮಠದ ಅವಶೇಷಗಳನ್ನು 4 ನೇ ಶತಮಾನಕ್ಕೆ ನಿಯೋಜಿಸಬಹುದಾಗಿದ್ದು, ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದ ಪ್ರಾಚೀನ ಪುರಾತತ್ತ್ವ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಅವಶೇಷಗಳು ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿದೆ. ಕಂಚಿ, ಕಾವೇರಿಪಟ್ಟಿಣಂ, ಉರೈಯೂರ್ ಮತ್ತು ಮಧುರೈಗಳ ಪ್ರಮುಖ ನಗರ ಕೇಂದ್ರಗಳು ಕೇವಲ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದ ಕೇಂದ್ರಗಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇವು ಪಾಳಿ ಭಾಷಾ ಕಲಿಕೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಕೇಂದ್ರಗಳಾಗಿವೆ.
ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಮಿಳುನಾಡು ಥೇರವಾದ ಮತ್ತು ಮಹಾಯಾನ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದ ಕೆಲವು ಶ್ರೇಷ್ಠ ವಿದ್ವಾಂಸರನ್ನು ನೀಡಿತು.
ಬೌದ್ಧ ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ಕಲಿಕೆಗೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಬೌದ್ಧ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಮಿಳುನಾಡು ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತದೆ. ಈ ಅವಧಿಯ ಮೂರು ಮಹಾನ್ ಪಾಲಿ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಬುದ್ಧಘೋಷ, ಬುದ್ಧದತ್ತ ಮತ್ತು ಧಮ್ಮಪಾಲ ಮತ್ತು ಈ ಮೂವರೂ ತಮಿಳು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧ ಸಂಸ್ಥೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದರು.
ಬುದ್ಧದತ್ತ ಅಥವಾ ಥೇರ ಬುದ್ಧಾತ್ತ ಅವರು ತಮಿಳಗಂನ “ಕಲಬರಹ ಅವಧಿಯ” ಕರಾಳ ಯುಗಗಳಾದ ಅಚ್ಯುತರಿಕಂತರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಬುದ್ಧಘೋಷರ ಹಿರಿಯ ಸಮಕಾಲೀನರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ಚೋಳ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಕ್ರಿ.ಶ. 5 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಆಡಳಿತಗಾರನ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ, ಬುದ್ಧದತ್ತನು ಅನೇಕ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಬರೆದನು. ಅವರ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪಾಲಿ ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ವಿನಯ-ವಿನಿಚ್ಛಾಯ, ಉತ್ತರ-ವಿನಿಚ್ಛಾಯ ಮತ್ತು ಜಿನಲಂಕಾರ-ಕಾವ್ಯ ಸೇರಿವೆ. ಅವರು ಬರೆದ ಭಾಷ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮಧುರತ್ತ-ವಿಲಾಸಿನಿ ಮತ್ತು ಅಭಿದಮ್ಮವತಾರ ಸೇರಿವೆ. ಅಭಿದಮ್ಮರತಾರಾದಲ್ಲಿ ಅವರು ಕಾವೇರಿಪಟ್ಟಿನಂ, ಉರಗಪುರಂ, ಭೂತಮಂಗಲಂ ಮತ್ತು ಕಾಂಚೀಪುರಂ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಪ್ರಾಚೀನ ರಾಜಧಾನಿಯಲ್ಲಿರುವ “ಅನುರಥಪುರದ ಮಹಾ-ವಿಹಾರ”ದಲ್ಲಿ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುವ ಖಾತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಉತ್ತರ-ವಿನಿಚ್ಛಯ ರೂಪರೂಪ ವಿಭಾಗಗಳಂತಹ ಅನೇಕ ಬೌದ್ಧ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಬುದ್ಧದತ್ತನ ಸಮಕಾಲೀನನಾದ ಜಿನಾಲಂಕಾರ ಇತ್ಯಾದಿ ಬುದ್ಧಘೋಷ ಕೂಡ ಅನೇಕ ಬೌದ್ಧ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳನ್ನು ರಚಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ಬುದ್ಧಘೋಷ ಒಬ್ಬ ತಮಿಳು ಸನ್ಯಾಸಿಯಾಗಿದ್ದು, ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಅನುರಾಧಪುರದ ಮಹಾವಿಹಾರದಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದರು. ವಿಶುದ್ಧಿಮಗ್ಗವು ಬುದ್ಧಘೋಷರ ಮೊದಲ ಕೃತಿಯಾಗಿದ್ದು ಇದನ್ನು ಅವರು ಸಿಲೋನ್ನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಬರೆದರು.
ಬುದ್ಧಘೋಷನ ನಂತರ, ತಮಿಳು ದೇಶದ ಪ್ರಮುಖ ಥೇರವಾಡ ಸನ್ಯಾಸಿ ಧಮ್ಮಪಾಲ. ಧಮ್ಮಪಾಲನು ಅನುರಾಧಪುರದ ಮಹಾವಿಹಾರದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಅವರು ಪರಮಥಾದಿಪನಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿದರು, ಇದು ಬುದ್ಧಘೋಷನ ಖುದ್ದಕ ನಿಕಾಯ ಮತ್ತು ಪರಮಥಮಂಜುಸದ ಕೃತಿಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವಾಗಿದೆ, ಇದು ಬುದ್ಧಘೋಷನ ವಿಶುದ್ಧಿಮಗ್ಗದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವಾಗಿದೆ. ಬುದ್ಧದತ್ತ, ಬುದ್ಧಘೋಷ ಮತ್ತು ಧಮ್ಮಪಾಲ ಎಂಬ ಮೂವರು ಬೌದ್ಧ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ನಿಕಟ ಅಧ್ಯಯನವು ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧರು ಸುಮಾರು 5 ನೇ ಶತಮಾನದ AD ಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಬೌದ್ಧರೊಂದಿಗೆ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದರು ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ನೆಟ್ಟಿಪಾಕರಣದ ಕರ್ತೃ ನಾಗಪಟ್ಟಿನಂನ ಮಠದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಧಮ್ಮಪಾಲ. ಇನ್ನೊಂದು ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದರೆ ಚೋಳ ಸನ್ಯಾಸಿ ಕಸ್ಸಪ, ತನ್ನ ಪಾಲಿ ಕೃತಿಯಾದ ವಿಮಟ್ಟಿ-ವಿನೋದನಿಯಲ್ಲಿ, ಈ ತಮಿಳು ಸನ್ಯಾಸಿ ಚೋಳ ಸಂಘದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮದ್ರೋಹಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳ ಏರಿಕೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ನಡೆದ ಶುದ್ಧೀಕರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ.
ಅನೇಕ ಇತರ ತಮಿಳು ಸನ್ಯಾಸಿಗಳು ಪಾಲಿ ಕೃತಿಗಳಿಗೆ ಕಾರಣರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಬುದ್ಧಘೋಷರೊಂದಿಗೆ “ಮಯೂರ-ರೂಪ-ಪಟ್ಟಣ” (ಮೈಲಾಪುರ, ಮದ್ರಾಸ್) ನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಪ್ರಸಿದ್ಧ ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳೆಂದರೆ ಮಣಿಮೇಕಲೈ ಮತ್ತು ಕುಂಡಲಕೇಶಿ.
6 ನೇ ಶತಮಾನದ ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧ ಕೃತಿ ಮಣಿಮೇಕಲಿ ಸತ್ತಾನಾರ್, ಬಹುಶಃ ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಇದು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುವ ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮದ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸವಾಗಿದೆ. ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂವಾದವನ್ನು ಮಣಿಮೇಕಲೈನಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದು ತಮಿಳು ಪಟ್ಟಣಗಳಾದ ಕವೇಪುಂಪಟ್ಟಿನಂ, ಕಂಚಿ ಮತ್ತು ವಾಂಚಿಯಲ್ಲಿದೆ.
ತಮಿಳಗಂನ ಚೇರ ರಾಜರ ರಾಜಧಾನಿಯಾಗಿದ್ದ ವಾಂಚಿಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಅದ್ಭುತ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಉಲ್ಲೇಖವಿದೆ. ಕಾಂಚಿಪುರಂನ ದಕ್ಷಿಣ ವಲಯದಲ್ಲಿರುವ ಬೌದ್ಧ ಮಠದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 300 ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳಿದ್ದರು ಎಂದು ಚೀನಾದ ಪ್ರವಾಸಿ ತ್ಸುವಾನ್ ತ್ಸಾಂಗ್ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.
ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಎರಡರಲ್ಲೂ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮವು ಪ್ರಬಲವಾದ ಧರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದರಿಂದ, ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಎರಡು ಪ್ರದೇಶಗಳ ನಡುವೆ ಬಹಳ ನಿಕಟ ಸಂಬಂಧವಿತ್ತು. ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳೂ ತಮಿಳು ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಮಠಗಳಲ್ಲಿ ತಂಗಿದ್ದರು.
ಡಾ. ಲೆಸ್ಲಿ ಗುಣವರ್ಧನ ಹೇಳುವಂತೆ, `ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಬೌದ್ಧ ಸಂಘಗಳ ನಡುವಿನ ಸಹಕಾರವು ಈ ಅವಧಿಯ ಪಾಲಿ ಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ನೀಡಿತು. ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿನ ಅವರ ಸಹವರ್ತಿಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕರಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ತಮಿಳು ಮತ್ತು ಸಿಂಹಳ ಬೌದ್ಧ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧಗಳು ತುಂಬಾ ನಿಕಟವಾಗಿದ್ದವು, ನಂತರದವರು ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿನವರ ಸಹಾಯವನ್ನು ಕೋರಿದರು.
ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ, ಥೇರವಾಡ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದ ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧರು ಸಿಂಹಳೀಯರೊಂದಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪೂಜಾ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡರು, ಆದರೆ “ಮಹಾಯಾನ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮ” ವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧರು ಸಹ ಇದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಅಲ್ಲಿ ಸ್ವಂತ ಮಹಾಯಾನ ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು.
ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ತಮಿಳು ಮಹಾಯಾನ ಬೌದ್ಧ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು (ಪಲ್ಲಿ) ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯಶಃ ಜಾಫ್ನಾ ಪರ್ಯಾಯ ದ್ವೀಪದಲ್ಲಿವೆ. ಚೋಳ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯ ನಂತರ ರಾಜರಾಜ-ಪೆರುಂಪಲ್ಲಿ ಎಂದು ಮರುನಾಮಕರಣಗೊಂಡ ವೆಲ್ಗಮ್ ವೆಹೆರಾ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದು ವಿಕ್ಕಿರಾಮ-ಕಲಾಮೆಕನ್-ಪೆರುಂಪಲ್ಲಿ.
ಟ್ರಿಂಕೋಮಲಿಯಿಂದ ವಾಯುವ್ಯಕ್ಕೆ ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ಮೈಲುಗಳಷ್ಟು ದೂರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಬೌದ್ಧ ದೇವಾಲಯವಿದೆ, ಅದರ ಮೂಲವು ಎರಡನೇ ಶತಮಾನದ ಹಿಂದಿನ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನದು. ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಅನೇಕ ಪ್ರಾಚೀನ ಬೌದ್ಧ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ರಾಜರಾಜ-ಪೆರುಂಪಲ್ಲಿ ಎಂದು ಮರುನಾಮಕರಣಗೊಂಡ ವೆಲ್ಗಮ್ ವೆಹೆರಾವನ್ನು ಇಂದಿನ ತಮಿಳರು ನಟನಾರ್ ಕೋವಿಲ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ಸತ್ಯ. ದಿವಂಗತ ಡಾ. ಸೆನೆರತ್ ಪರಾನವಿತಾನ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕ “ಗ್ಲಿಂಪ್ಸಸ್ ಆಫ್ ಸಿಲೋನ್“ನಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಸೈಟ್ನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಕೆಲವು ತಮಿಳು ಶಾಸನಗಳು ಈ ದೇವಾಲಯಕ್ಕೆ ದೇಣಿಗೆಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿವೆ ಮತ್ತು ಚೋಳ ರಾಜರು, ರಾಜರಾಜ ಮತ್ತು ರಾಜೇಂದ್ರ ಚೋಳರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ದಿನಾಂಕವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ವಿಹಾರದ ಮೂಲ ಅಡಿಪಾಯದ ದಿನಾಂಕವು ರಾಜ ಭಟಿಕ ತಿಸ್ಸನ ಆಳ್ವಿಕೆಗಿಂತ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಹಿಂದಿನದು ಎಂಬುದು ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಾಗಿತ್ತು.
ವೈಷ್ಣವ ಮತ್ತು ಶೈವ ಧರ್ಮದ ಉದಯವು ಬೌದ್ಧ ಮತ್ತು ಜೈನ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಗಂಭೀರ ಸವಾಲನ್ನು ಒಡ್ಡಿದಾಗ ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯು 7 ನೇ ಶತಮಾನದ AD ಯ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಬದಲಾಗಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಪ್ರಭಾವದಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ಹೆಚ್ಚಳ ಕಂಡುಬಂದಿತು ಮತ್ತು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಶಿವ ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಆರಾಧನೆಯು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಾರಂಭಿಸಿತು.
ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಬೌದ್ಧ ಮತ್ತು ಜೈನ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಆಡಳಿತಗಾರರಿಂದ ಜನಪ್ರಿಯ ಬೆಂಬಲ ಮತ್ತು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ದಾಳಿಗೆ ಒಳಗಾದವು.
ಇದರ ಒಂದು ಫಲಿತಾಂಶವೆಂದರೆ ಬೌದ್ಧ ಮತ್ತು ಜೈನ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳ ವಲಸೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಆಶ್ರಯ ಪಡೆಯುವ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ಮೀಸಲಾದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸದಸ್ಯರು. ಜೈನರು ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ತೆಲುಗು ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ, ಬೌದ್ಧರು ಶ್ರೀಲಂಕಾಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದರು ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಬೌದ್ಧ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಿದರು.
ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಆರಂಭಿಕ ತಮಿಳರಲ್ಲಿ ಬಹುಪಾಲು (10 ನೇ ಶತಮಾನದ ಚೋಳ ಆಕ್ರಮಣದ ಮೊದಲು) ಬೌದ್ಧರು. ಉತ್ತರ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳಲ್ಲಿನ ಪುರಾತತ್ವ ಬೌದ್ಧ ಅವಶೇಷಗಳು ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧರು ಬಿಟ್ಟುಹೋದ ಅವಶೇಷಗಳಾಗಿವೆ ಮತ್ತು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ.
ಈಗ, ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಭೂತಕಾಲವನ್ನು ಅದರ ಸ್ವಂತ ಜನರಿಂದ ಏಕೆ ಮರೆಮಾಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕೇಳೋಣ? ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿರುವ ಬೌದ್ಧ ಸ್ಥಳಗಳು ಕೇವಲ -ಸಿಂಹಳ ಪರಂಪರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೇರಿದ್ದು ತಮಿಳರದ್ದಲ್ಲ ಎಂದು ಸಿಂಹಳೀಯರು ಏಕೆ ನಂಬುತ್ತಾರೆ??? ಶ್ರೀಲಂಕಾ ಮತ್ತು ತಮಿಳುನಾಡಿನ ಆರಂಭಿಕ ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧರ ಬಗ್ಗೆ ಸಿಂಹಳೀಯರಿಗೆ ಏಕೆ ಅಜ್ಞಾನವಿದೆ, ಸಿಂಹಳೀಯರು ಏಕೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ, ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ನೀವು ಬೌದ್ಧರಾಗಿದ್ದರೆ ನೀವು ಸಿಂಹಳೀಯರಾಗಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ನೀವು ಹಿಂದೂ ಆಗಿದ್ದರೆ ನೀವು ತಮಿಳಿನ ಆರಂಭಿಕ ತಮಿಳಾಗಿರಬೇಕು ನಾಡು ಅಥವಾ ಕೇರಳ ??
ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಇಂದು ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧರು ಅಥವಾ ನಿಜವಾದ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮ ಇಲ್ಲ. “ಸಿಂಹಳ-ಬೌದ್ಧ ಮಹಾ ಸಂಘ” ಯಾವುದೇ ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿನ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮವು ಸಿಂಹಳದ ರಾಜಕೀಯ ಗಣ್ಯರು ಮತ್ತು ಪುರೋಹಿತರಿಂದ ಏಕಸ್ವಾಮ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅದನ್ನು “ಸಿಂಹಳ-ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮ” ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಥೇರವಾಡ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮ (ತ್ರಿಪಿಟಕ) 6 AD ಯ ಮೂಲ ಮತ್ತು ಕ್ರಿ.ಶ. ಸಿಂಹಳೀಯ ಸಿಂಹ ಜನಾಂಗದ ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾ. ಇದು ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಪಾಲಿಯಲ್ಲಿರುವ ಬೌದ್ಧ ಕವಿತೆಗಳ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ರೂಪವಾಗಿದೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಸೇರದ ಇತರ ಜನಾಂಗೀಯ ಮತ್ತು ಧರ್ಮಗಳ [ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಇಸ್ಲಾಂ] ಜನರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವುದನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಬುದ್ಧನು ಶ್ರೀಲಂಕಾವನ್ನು ಸಿಂಹಳೀಯರು ಮತ್ತು ಬೌದ್ಧಧರ್ಮಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಬೇರೆ – ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಆಂಧ್ರದ ದ್ರಾವಿಡರು ಎಂದು ತಿಳಿಯದೆ [ಆದ್ದರಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳು ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ “ತಿರುಪತಿ ದೇವಸ್ಥಾನ” ಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು “ಮೂಲತಃ ಬೌದ್ಧ ದೇಗುಲ !!]. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕೇರಳದಿಂದ [ಚೇರ-ನಾಡು ಆದ್ದರಿಂದ “ಸೆರೆನ್ಪಿಟಿ” ಮತ್ತು ಟಿಎನ್ –ಆದರೆ ಇಂಡೋ-ಆರ್ಯನ್ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಮಾತನಾಡುವ ಕಾರಣ ಅದು ಪ್ರಾಕಿತ್ / ಸಂಸ್ಕೃತ ಮತ್ತು ತಮಿಳಿನೊಂದಿಗೆ 7 ನೇ ಶತಮಾನದ ಸುಮಾರಿಗೆ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ - ಪ್ರಪಂಚದ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಸಿಂಹಳ ಭಾಷೆಯ ಪುರಾವೆಗಳ ಸರಮಾಲೆ ಇತ್ತು. ಆ ಸಮಯಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು -ಎಲು ನಾನು ಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ ವೆದ್ದರು ಮತ್ತು ಪಪುವಾ ನ್ಯೂ ಗಿನಿಯಾದಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಗುಂಪಿನ ಜನರು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದರು !!
ಸಿಂಗಲೀಸ್ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ತಮಿಳು ಸಂತತಿ!!
ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ತಮಿಳರ ಆಗಮನ[ವಿಕಿಪೀಡಿಯಾದಿಂದ ಆಯ್ದ ಭಾಗಗಳು]
ಕ್ರಿ.ಪೂ. 5ನೇ ಶತಮಾನದ ಆದಿ ತಮಿಳು ಬರವಣಿಗೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಮಡಕೆ ಚೂರುಗಳು ಉತ್ತರದಿಂದ ಜಾಫ್ನಾದಲ್ಲಿರುವ ಪೂನಕರಿಯಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ ತಿಸ್ಸಮಹಾರಾಮದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದಿವೆ. ಅವರು ಹಲವಾರು ಶಾಸನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು, ಕುಲದ ಹೆಸರು-”ವೇಲಾ”, ಪ್ರಾಚೀನ ತಮಿಳು ದೇಶದಿಂದ “ವೇಲಿರ್” ಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಹೆಸರು. ಎಪಿಗ್ರಾಫಿಕ್ ಪುರಾವೆಗಳು ಜನರು ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಡಮೆಲಸ್ ಅಥವಾ ದಮೆಡಾಸ್ (ತಮಿಳು ಜನರಿಗೆ ಇಂಡೋ-ಆರ್ಯನ್ ಪ್ರಾಕೃತ ಪದ) ಎಂದು ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ, ಅನುರಾಧಪುರ, ಮಧ್ಯ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ರಾಜರಾಟದ ರಾಜಧಾನಿ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಇತರ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ 2 ನೇ ಶತಮಾನದ BC ಯಷ್ಟು ಮುಂಚೆಯೇ. ದಕ್ಷಿಣ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ತಿಸ್ಸಮಹಾರಾಮ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿನ ಉತ್ಖನನಗಳು ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ನಾಣ್ಯಗಳನ್ನು 2 ನೇ ಶತಮಾನ BC ಮತ್ತು 2 ನೇ ಶತಮಾನದ CE ನಡುವೆ ಉತ್ಪಾದಿಸಿದವು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಆರಂಭಿಕ ತಮಿಳು ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾದ ಸ್ಥಳೀಯ ತಮಿಳು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ, ಇದು ತಮಿಳರು ಪ್ರಸ್ತುತ ಮತ್ತು ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅವಧಿಯ ಅಂತ್ಯದ ವೇಳೆಗೆ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ದಕ್ಷಿಣ ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಅವಧಿಯ ಇತರ ಪ್ರಾಚೀನ ಶಾಸನಗಳು- “ತಮಿಳು ವ್ಯಾಪಾರಿ”, “ಇಲುಭಾರತದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ತಮಿಳು ಮನೆಯವರು” ಮತ್ತು “ಕರವ ಎಂಬ ತಮಿಳು ನಾವಿಕ” ಅನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತವೆ.
ದಾಮೆದರನ್ನು (ತಮಿಳರು) ಉಲ್ಲೇಖಿಸುವ ಐದು ಪ್ರಾಚೀನ ಶಾಸನಗಳಲ್ಲಿ ಎರಡು ಉತ್ತರ ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ವವುನಿಯಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪೆರಿಯಾ ಪುಲ್ಯಕುಲಂನಲ್ಲಿವೆ- ಒಂದು ಟ್ರಿಂಕೋಮಲಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಸೆರುವಾವಿಲಾ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿದೆ, –ಒಂದು ಅಂಪಾರೈ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕುಡುವಿಲ್ನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಅನುರಾಧಪುರದಲ್ಲಿದೆ. 2 ನೇ ಶತಮಾನ BCE ಯಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ಆಡಳಿತಗಾರರು ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ದ್ವೀಪಕ್ಕೆ ಜಲಕ್ರಾಫ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಕರೆತರುವ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಮೂಲಗಳಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ, ಇದು ತಮಿಳಿನಲ್ಲಿ “ಮೌಂಟ್ ಆಫ್ ಹಾರ್ಸಸ್” ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಕುದುರೆ-ಮಲೈಗೆ ಆಗಮಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ[ “ಹಿಪ್ಪೋರಸ್ ಬಂದರು ನಗರ” ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಗ್ರೀಕ್]. ಆಧುನಿಕ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳು ಸುಮಾರು 2 ನೇ ಶತಮಾನದ BC ಯಿಂದ ದ್ವೀಪದ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಿಕಟವಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ ಎಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ದಾಖಲೆಗಳು ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತವೆ.
ನೀರಾವರಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ [ವಿಕಿಪೀಡಿಯಾ]
ಪುರಾತನ ಶ್ರೀಲಂಕಾದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 300 BC ಯಿಂದ ಪಾಂಡ್ಯ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ರಾಜ ಪಾಂಡುಕಾಭಯ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ 1000 ವರ್ಷಗಳ ನಿರಂತರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ನೀರಾವರಿ ಕಾರ್ಯಗಳು ಪ್ರಾಚೀನ ಪ್ರಪಂಚದ ಅತ್ಯಂತ ಸಂಕೀರ್ಣವಾದ ನೀರಾವರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಭೂಗತ ಕಾಲುವೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ, ನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕೃತಕ ಜಲಾಶಯಗಳು ಮತ್ತು ಅಣೆಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಮೊದಲಿಗರು. ರಾಜ ಪರಾಕ್ರಮಬಾಹು ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಮತ್ತಷ್ಟು ವಿಸ್ತರಿಸಲಾಯಿತು.
ಸಿಂಗಲೀಸ್ ಜನಾಂಗೀಯತೆ ಹೇಗೆ ಬರುತ್ತದೆ[ ನನ್ನದೇ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ !!]
ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ಅಥವಾ ಸಿಂಗಲೀಸ್ ಜನಾಂಗಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ, ಏಕೆಂದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಜನರು ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದಿಂದ ಕಳಿಂಗ, ಪಲ್ಲವ-ಚೋಳ, ಚೇರ ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಪಾಂಡ್ಯ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಗಳಿಂದ ಇತಿಹಾಸದ ವಿವಿಧ ಕಾಲಘಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದರು - ಬೌದ್ಧಧರ್ಮದ ಪರಿಚಯದ ನಂತರ - “ಸಿಂಹಳ ಭಾಷೆ” ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ವಿಕಸನಗೊಂಡಿತು. ಪಾಲಿ/ಸಂಸ್ಕೃತದೊಂದಿಗೆ - ತಮಿಳು-ಇದು ಸಿಂಹಳೀಯ ಜನರಿಗೆ ಒಂದು ಅಡಿಪಾಯವಾಗಿ ಒಂದು ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿತು ಆದ್ದರಿಂದ ಒಂದು “ಜನಾಂಗೀಯತೆ” [ಉದಾ ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಇಸ್ಲಾಮಿಕ್ ಪಂಜಾಬಿ ಜನರು] “ಚೋಳ ಆಕ್ರಮಣ” ರವರೆಗೆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಬಹಳ ಕ್ರಮೇಣವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಯಾವುದೇ ದ್ವೇಷ ಇರಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಂತರ ಕಳಿಂಗದ ಆರ್ಯ-ಚಕ್ರವತಿ ಉತ್ತರ ಜಾಫ್ನಾ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ರಚಿಸಿದರು” ಅಂದಿನಿಂದ ಯುದ್ಧಾಧಿಪತಿಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ದೇಶದಾದ್ಯಂತ ಹರಡಿರುವ ವಿವಿಧ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ರಾಜ್ಯಗಳು !ಯಾವುದೇ ಕೇಂದ್ರ ರಾಜ್ಯ ರಚನೆ ಇರಲಿಲ್ಲ!
ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಮತ್ತು ಡಚ್ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕೇವಲ 16ನೇ ಅಥವಾ 17ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವಲಸಿಗರನ್ನು ದಾಲ್ಚಿನ್ನಿ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಕಾರ್ಮಿಕರಾಗಿ “ಮದ್ರಾಸ್ ರಾಜ್ಯ”ಕ್ಕೆ ಕರೆತರಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಕ್ಯಾಥೋಲಿಕ್ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಪರಿವರ್ತಿಸಲಾಯಿತು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಲಂಕಾದ SE ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರು - ಅವರ ವಂಶಸ್ಥರು ಪ್ರಸ್ತುತ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಸೇರಿದವರು. 3-4 ಸಿಂಗಲೀಸ್ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಜಾತಿಗಳು-ಭಾರತದಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಕಠಿಣ ಮತ್ತು ಅಸಭ್ಯವಲ್ಲ!! -ಅವರು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ತಮಿಳರು ಆದರೆ ಒಂದು ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ “ಸಿಂಘಲೈಸ್ಡ್” - ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಶ್ರೀಲಂಕಾವು “ದ್ರಾವಿಡ ಮೂಲದ” ಜನರ ರಾಜ್ಯವಾಗಿದೆ, ಅದು “ಉತ್ತರ ಭಾರತ” ದಂತೆಯೇ 2 ನೇ BC ಯಿಂದ 6 ನೇ AD ವರೆಗೆ ವಿದೇಶಿ ಆಕ್ರಮಣಕಾರರನ್ನು ತೊರೆದಿದೆ:) ನಂತರ ಬ್ರಿಟಿಷರು ತಂದರು 19 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ತಮಿಳುನಾಡಿನಿಂದ ಹಲವಾರು ಮಿಲಿಯನ್ ಬಡ ತಮಿಳರು ಮಧ್ಯ ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಚಹಾ ಮತ್ತು ರಬ್ಬರ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು-ಅವರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನರು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರ ಸ್ವದೇಶಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು-ಮುಸ್ಲಿಮರು ಮತ್ತೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಥೆ-ಅವರು ಬಂದಿರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ನನಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿದೆ. ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತವು ತಮಿಳು ಉಪಭಾಷೆಯನ್ನು ಮಾತನಾಡುತ್ತದೆ - ಕೆಲವು ಅರೇಬಿಯಾದಿಂದ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಮಲೇಷ್ಯಾದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ !! ರೆಸ್ಟ್ ಬರ್ಗರ್ಸ್ ಶ್ರೀಲಂಕಾವನ್ನು ಆಳಿದ ಯುರೋಪಿಯನ್ನರೊಂದಿಗೆ ಸ್ಥಳೀಯರ ಮಿಶ್ರ ಜನಾಂಗ ಉದಾ ಡಚ್, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಇತ್ಯಾದಿ - ಬಹುಶಃ ಅವರನ್ನು ಇಂಡೋ-ಯುರೋಪಿಯನ್ನರು ಎಂದು ಕರೆಯಬಹುದು
ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ತಮಿಳು ಬೌದ್ಧ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳು ತಮ್ಮ ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ ತಮಿಳು ಭಾಷೆಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಿ ಪಾಲಿ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಬುದ್ಧನು “ಮಾಗಡಿ ಪ್ರಾಕೃತ” ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಪಾಲಿಯನ್ನು “ಥೇರವಾಡ ಬೌದ್ಧಧರ್ಮ” ದ ಪವಿತ್ರ ಭಾಷೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದೆ.May