the protest outside the office of the Ayodhya district magistrate, the
Buddhist monks demanded that those items found during the levelling of
the land of the Ram Janmabhoomi site must be made public.
the protest outside the office of the Ayodhya district magistrate, the
Buddhist monks demanded that those items found during the levelling of
the land of the Ram Janmabhoomi site must be made public.
Buddhist monks staged a sit-in and fast in Ayodhya on Tuesday, claiming
that the Ram Janmabhoomi premises was a Buddhist site and demanded that
the excavation of the place be done by the UNESCO.
the protest outside the office of the Ayodhya district magistrate, the
Buddhist monks demanded that those items found during the levelling of
the land of the Ram Janmabhoomi site must be made public.
Buddhist monks demanded that the excavation of the site must be done by
the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation
(UNESCO), claiming that the items recovered belong to Buddhist culture.
have sent our memorandums to the President, chief justice of India and
also to other government agencies through the Ayodhya administration,” a
Azad Baudh Dharm Sena member said.
the construction of the Ram temple is not stopped within a month and
the premises not assigned to the UNESCO for excavation, then we will
again start our movement,” he said.
have received the memorandum of Buddhist leaders and we will be sending
it to the persons addressed,” Faizabad City Magistrate S P Singh said.
“On our assurances, the Buddhist community has called off its sit-in and
fast.”
monks staged a sit-in and fast in Ayodhya on Tuesday, claiming that the
Ram Janmabhoomi premises was a Buddhist site and demanded that the
excavation of the place should be done by the UNESCO.
the protest outside the office of the Ayodhya district magistrate, the
Buddhist monks demanded that those items found during the levelling of
the land of the Ram Janmabhoomi site must be made public.
demanded that the construction work of the Ram temple must be stopped
immediately. The followers of Buddhism consider Ayodhya as the ancient
city of Saket that was the centre of Buddhism in ancient times.
have received the memorandum of Buddhist leaders and we will be sending
it to the persons addressed,” Faizabad City Magistrate S P Singh said.
“On our assurances, the Buddhist community has called off its sit-in and
fast.”
Ayodhya (UP), Jul 14 (PTI) Buddhist monks staged a sit-in and fast
in Ayodhya on Tuesday, claiming that the Ram Janmabhoomi premises was a
Buddhist site and demanded that the excavation of the place should be
done by the UNESCO.
At the protest outside the office of the Ayodhya district
magistrate, the Buddhist monks demanded that those items found during
the levelling of the land of the Ram Janmabhoomi site must be made
public.
“We have sent our memorandums to the President, chief justice of
India and also to other government agencies through the Ayodhya
administration,” a Azad Baudh Dharm Sena member said.
“If the construction of the Ram temple is not stopped within a
month and the premises not assigned to the UNESCO for excavation, then
we will again start our movement,” he said.
“We have received the memorandum of Buddhist leaders and we will be
sending it to the persons addressed,” Faizabad City Magistrate S P
Singh said. “On our assurances, the Buddhist community has called off
its sit-in and fast.” PTI CORR
the Indian struggle of independence from the British, There is more
than what meets the eye. In fact chasing the British away itself might
have been unnecessary. Sree Narayana Guru, a contemporary of Gandhiji
did not participate in freedom struggle. Guru brushed away the issue
saying “Easterners and Westerners should merge” as “as all are just
human beings” !
is the only reality. Just people of all shapes and sizes and colours,
like the different fingers. To the palm all fingers are just parts of
it. So whatever combinations the fingers make and unmake are immaterial
to the palm.
Indian mind set has always been dominated by the upper castes, the
ideas always fed by the wise chitpavan brahmins, who realised how to
live without working by scaring people about God and punishments. Until
the Mughals came, the chitpavan brahmins, in company of the upper castes
were hunting and exploiting the lower castes. And made the lower castes
feel that the lower castes thoroughly deserved it too! Any objection
was ruled out in the name of
Upper castes used the lower caste women for sex but kept out the lower
caste males with an innovative invention “untouchability”. If some self
respecting lower caste male challenged it and pulled up the upper castes
who raped his women , he was threatened with “chitpavan brahmana hatya
paapam” means ‘killing a chitpavan brahamana is equal to killing god’ !
The same tricks used by priests and politicians all over the world.
Mughals called bluff of the chitpavan brahminical way of worshiping god
by making others go around idols of various shapes, eating vegetarian
square meals in round stomachs and screwing women after scaring the
males who were afraid of god ! They introduced their own way of worship
without idols, eating non veg food and of course screwing as many women
as possible ! Now chitpavan brahmins got the dose of their own medicine.
Did they learn. No way. It needs more repeated lessons for the morons
and those unwilling to learn.
came the Europeans. By this time, Mughals were ruling the country on
the face of the chitpavan brahmins and doing exactly as the chitpavan
brahmins did, only with some variations in the ways. Like ways of
worship (with and without idols) Food (veg Vs Non Veg) etc. On women,
the chitpavan brahmins and the Muslims did strikingly similar rituals.
The Europeans were a refreshing new breeze. They were fairer, bigger,
more adventurous and far better looking. The current self proclaimed
local heroes found themselves as the dwarf males in the Malayalam movie
‘Athbhutha dweep’ trying to chase away the fresh better opponents. In a
heritage where the lesson is “Vasudhaiva kudumbakam” meaning ‘the entire
world is one family’, where is the possibility of such discrimination?
Remember all this was started by the wise Brahmins, in way of casteism
to enjoy the extra women in the name of a ‘stupid’ or ‘impotent’ god
which none really believed to exist. It was like a stone causing an
avalanche.
the wiser chitpavan brahmins had to decide the best way to safeguard
their interests. The wise chitpavan brahmins had isolated and tortured
the lower castes. To escape torture and dehumanization, the lower castes
joined other religions like Buddhism, Jainism, Christianity, Islam and
Sikhism. Still the chitpavan brahmins thought the “secret lessons in
Vedas were safe with them, being in Sanskrit language which none else
knew !” See the height of ego and ignorance ! The presnt challenge was
to save the females from getting attracted to the handsome Europeans !
So the chitpavan brahmins decided to chase the Europeans first ! This
was simply due to sexual jealousy and insecurity of weak males who are
the majority.
approach to the Europeans is to be seen in this context. All this is
due to double standards kept by weak males. When it suits them, they
stand by it, When it does not, they change the subject. For example the
size of people. Suppose we make a rule that big people are respected,
then all big (or fair) people are to be respected. So there may be bid
people among lower castes. Or the Negroes. Or the Caucasians. So the
rule gets a modification by the vested interests. “All big people can be
respected, provided they belong to us !”
basic issue is how to keep the women and wealth for oneself. So males
invent rules that suit them, sometimes knowingly hurting the others.
What they don’t understand is that they are creating an unnecessary
problem which they will have to answer later all by themselves in
another form. Thus the chitpavan brahmins decided to chase away the
smart Europeans (whom the local women must have started fancying) by
befriending the lower castes (whom the chitpavan brahmins were
exploiting for thousands of years) and even Muslims, who did many things
unacceptable to the Brahmins. Because, to the Brahmins, the similarly
miserable looking locals were not an issue. the issue was the far better
placed sophisticated Europeans, before whom the chitpavan brahmins felt
like dwarfs.
is this fear of the s that led to the war of Independence. A lower
caste Guru from Kerala, who advised to befriend and live with the
westerners, did not get many takers. So efforts were made to portray the
Europeans as ‘white Devils’. They were at worst traders. Living with
the better race was like making ourselves sidelined. So efforts were on
to chase them than accept them as better placed brothers of the world
family. Thus the leaders like a Brahmin Nehru was more acceptable to the
upper castes. with the help of Muslims and lower castes, the Europeans
were chased away. The chitpavan brahmins laughed as if they won, as
usual. That was the beginning of another tragedy !
the Europeans left, the locals tried to do exactly like the Europeans !
See the irony. When they were here, they were treated as enemies. No
merit of them were considered worthy. The Muslims and lower castes were
more worthy than the Europeans ! Now it is back to square one. The
Muslims are very much here. The Europeans are keeping a respectable
distance. The lower castes are still here. And the chitpavan brahmins
are back to their favorite pass times of exploiting the lower castes and
raping their women ! Had the Europeans been here, India would have
developed like Europe by this time. With systems in place for free
fearless respectable hygienic living in light of modern science with
equal human rights for females. The chitpavan brahmins are still trying
to bring in their own far better system in India than anywhere else in
the world. The only problem is on their way to that utopia, they stumble
upon females, their only weakness.
there would be another situation, if not already there. The upsurgence
of Muslims as the rulers of the country. Are the Muslims better than the
Europeans? Except religious fanaticism, blind consumerism and male
chauvinism, Islam rejects education and sciences, even when enjoying the
benefits of both. Clearly the agenda of Islam is to globalize Islam and
use the scientists of other religions as their slaves to continue to
enjoy the comforts of science, in their own way. Now the lower castes
are asking a doubt to the wise chitpavan brahmins. The Europeans were
chased away with the help of Muslims. Now when the Muslims take over
power in a democracy through peaceful democratic means, the chitpavan
brahmins will ask the lower castes to fight the Muslims to save the
country !
rewind to the beginning. How did all this happen in the first place?
The wise chitpavan brahmins tried to exploit the lower castes. We have
reached a full circle. Today, the chitpavan brahmins are seeking the
help of the same lower castes whom they exploited until now to chase
away someone that the Brahmins do not like ! This is the time to crack
the chitpavan brahmins on their bluff. Suppose the lower castes listen
to the chitpavan brahmins again and defeat the Muslims and capture the
control back. The chitpavan brahmins will be back with their pass times !
the Christians and Muslims just for this aspect. Not cowing down to the
empty chitpavan brahmin bluff. The great India rope less tricksters.
a Scheduled Caste created the imaginary Epic Ramayana and hence Rama is
also imaginary hero with along with his place of birth. The foreigners
thrown out from Bene Israel chitpavan brahmins of Rowdy Rakshasa Swayam
Sevaks (RSS) and the Bevakoof Jhoothe Psychopaths (BJP) for their
political gains got the verdict to build a rama tremple at ayodhaya.
the protest outside the office of the Ayodhya district magistrate, the
Buddhist monks demanded that those items found during the levelling of
the land of the Ram Janmabhoomi site must be made…
monks protest in Ayodhya, demand UNESCO excavate Ram Janmabhoomi site,
claiming that the Ram Janmabhoomi premises was a Buddhist site and
demanded that the excavation of the place should be done by the UNESCO.
monks staged a sit-in and fast in Ayodhya on Tuesday, claiming that the
Ram Janmabhoomi premises was a Buddhist site and demanded that the
excavation of the place should be done by the
television guys are scoundrels. No one is as corrupt as them. They are
running the channels like the red light area in Mumbai”, said the DMK
leader while the Bevakoof Jhoothe Psychopaths (BJP) leaders called them
PRESSTITUTES.
the guise of upholding the Dravidian movement, DMK Rajya Sabha MP and
party’s organizing secretary, RS Bharathi stirred fresh controversy
after airing demeaning and derogatory statements against journalists,
people of North India and the SC/STs.
one of the party’s senior leaders, he has been caught up with strong
criticism among the media after his address went viral on Monday.
Addressing in an event of Kalaignar Readers’ circle that was organized
at Anbagam, the DMK Youth Wing headquarters in Chennai on Saturday,
Bharathi started off by attacking senior Bharatiya Janata Party leader H
Raja, calling him a loafer and then a “chitpavan brahmin dog”.
to a report by Swarajya, the DMK leader said: “Had I not held a
position in the party, I would have become a terrorist to take on these
people (those criticising the Dravidian movement),” Bharathi said,
furthering that the present-day youth are not aware that Tamil Nadu was
among the top states due the contribution of the Dravidian movement.
senior DMK leader went to the extent of comparing the media channels
with ‘Red Light Area’ in Mumbai. The party leader said: “They have a
debate on this. These television guys are scoundrels. No one is as
corrupt as them. They are running the channels like the red light area
in Mumbai. Just because they are getting money, they raise anything
(issue).”
press guys don’t have any job. They don’t write anything when others do
something. When (Arvind) Kerjiwal hired Prashant Kishor, they didn’t
write about it. Narendra Modi used it, they didn’t write. Many others
used him, no one wrote. But when he (Kishor) came to DMK in Tamil Nadu,
they are talking out of jealousy,” the senior DMK leader said.
his speech that lasted for about 12 minutes, he stated that the
appointment of SC/STs as High court judges was possible because of the
dole given by the Dravidian movement. “Not a single Harijan has become a
judge in Madhya Pradesh till this day. It was Kalaignar (the late
Karunanidhi) who first made him as an advocate and MP.
then went on to make more disparaging remarks on the Supreme Court.
“Ava (chitpavan brahmins) have come back. I say with heartburn that the
Supreme Court has become an RSS camp. I am an advocate, but this is my
grievance,” the DMK MP.
went on to claim that the party is neither against hindutvaism nor
hindus and he stated that the priests at the temples won’t be getting
money if the members of DMK don’t go to temples.
that a revolution would have taken place had Karunanidhi been alive,
Bharathi said: “ Anna (CN Annadurai) and Kalaignar are needed again
today.”
senior DMK leader, however, after receiving severe backlash on social
media and by various journalists for his derogatory statements against
the media, took to Twitter and regretted his statements against the
SC/STs and marginalized communities. In his tweet, he stated that he
understood that his speech has hurt the sentiments of the backward
communities and claimed that his motive was to highlight the good things
Karunanidhi has done for them.
the reporters, he stated that he had no personal intention to hurt the
media and placed his regret by pointing that the party’s president had
asked him to meet the reporters and to place the regret about his
comments.
was booked under the Scheduled Castes/ Scheduled Tribes (Prevention of
Atrocities) Act by the Teynampet police before the case was transferred
to crime branch.
‘Harijan’ has become the judge of the High Court in Madhya Pradesh. But
in Tamil Nadu, after ‘Kalaignar’ (Late DMK chief M.Karunanidhi) became
the chief minister several members of harijan community became judges of
Madras High Court. These were ‘alms’ pitchai given by dravidian
movement.
Current Situation Ends between 04-8-2020 and 3-12-2020 which Paves way for Free Online Analytical Insight Net
For
The Welfare, Happiness, Peace of All Sentient and Non-Sentient Beings and for them to Attain Eternal Peace as Final Goal.
From
KUSHINARA NIBBANA BHUMI PAGODA
in 116 CLASSICAL LANGUAGES
Through
http://sarvajan.ambedkar.org
At
WHITE HOME
668, 5A main Road, 8th Cross, HAL III Stage,
Prabuddha Bharat Puniya Bhumi Bengaluru
Magadhi Karnataka State
PRABUDDHA BHARAT
DO GOOD PURIFY MIND AND ENVIRONMENT Words of the Metteyya Awakened One with Awareness
from
Free Online step by step creation of Virtual tour in 3D Circle-Vision 360° for Kushinara Nibbana Bhumi Pagoda
Mahāsatipaṭṭhāna
Sutta in Buddha’s own words for happiness, eradication of hunger with
fearlessness and Unity chantings, songs and music in Classical Sanskrit
छ्लस्सिचल् षन्स्क्रित्
May
all be Happy, Well and Secure! May all live Long! May all have
calm, quiet, alert, attentive and equanimity Mind with a clear
understanding that Everything is Changing!romanalipyAH devanAgarIlipyAm
parivartanam
Words of the Metteyya Awakened One with Awareness
from
Free Online step by step creation of Virtual tour in 3D Circle-Vision 360° for Kushinara Nibbana Bhumi Pagoda
This
outline displays the publication of books in the Devan±gari-script
edition of the Chaμμha Saag±yana (Sixth Council) Tipiμaka. The names of
the volumes are displayed in italics with the suffix “-p±1⁄4i”
indicating the volume is part of the root Tipiμaka, rather than
commentarial literature. This outline lists the root volumes only.Please
note: These books are in P±li only, in Devan±gari script, and are not
for sale.
No set of English translations is available. For further information please see: www.tipitaka.org
(Three divisions, printed in 5 books)
Sutta Vibhaaga [two books containing rules for the bhikkhus and bhikkhunis, outlining eight classes of offences]
Tipiμaka (three “baskets”)
Sutta Piμaka
(Five nik±yas, or collections)
The Sutta Piṭaka contains the essence of the Buddha’s teaching
regarding the Dhamma. It contains more than ten thousand suttas. It is
divided in five collections called Nikāyas (A multitude, assemblage; a
collection; a class, order, group; an association, fraternity,
congregation; a house, dwelling).
Dīgha Nikāya[dīgha: long] The
Dīgha Nikāya gathers 34 of the longest discourses given by the Buddha.
There are various hints that many of them are late additions to the
original corpus and of questionable authenticity.
Majjhima Nikāya
[majjhima:
medium] The Majjhima Nikāya gathers 152 discourses of the Buddha of
intermediate length, dealing with diverse matters.
Saṃyutta Nikāya
[samyutta:
group] The Saṃyutta Nikāya gathers the suttas according to their
subject in 56 sub-groups called saṃyuttas. It contains more than three
thousand discourses of variable length, but generally relatively short.
Aṅguttara Nikāya
[aṅg:
factor | uttara: additionnal] The Aṅguttara Nikāya is subdivized in
eleven sub-groups called nipātas, each of them gathering discourses
consisting of enumerations of one additional factor versus those of the
precedent nipāta. It contains thousands of suttas which are generally short.
Khuddaka Nikāya
[khuddha:
short, small] The Khuddhaka Nikāya short texts and is considered as
been composed of two stratas: Dhammapada, Udāna, Itivuttaka, Sutta
Nipāta, Theragāthā-Therīgāthā and Jātaka form the ancient strata, while
other books are late additions and their authenticity is more
questionable.
Sutta Piμaka
(Five nik±yas, or collections)
1. D2gha-nik±ya [34 suttas; 3 vaggas, or chapters (each a book)]
(1) S2lakkhandavagga-p±1⁄4i (13 suttas)
(2) Mah±vagga-p±1⁄4i (10 suttas)
(3) P±μikavagga-p±1⁄4i (11 suttas)
2. Majjhima-nik±ya [152 suttas;15 vaggas; divided in 3 books,
5 vaggas each, known as paoo±sa (‘fifty’)]
(1) M3lapaoo±ssa-p±1⁄4i (the ‘root’ fifty)
1. M3lapariy±yavagga (10 suttas)
2. S2han±davagga (10 suttas)
3. Tatiyavagga (10 suttas)
4. Mah±yamakavagga (10 suttas)
5. C31⁄4ayamakavagga (10 suttas)
(2) Majjhimapaoo±sa-p±1⁄4i (the ‘middle’ fifty)
6. Gahapati-vagga (10 suttas)
7. Bhikkhu-vagga (10 suttas)
8. Paribb±jaka-vagga (10 suttas)
9. R±ja-vagga (10 suttas)
10. Br±hmana-vagga (10 suttas)
(3) Uparipaoo±sa-p±1⁄4i (means ‘more than fifty’)
11. Devadaha-vagga (10 suttas)
12. Anupada-vagga (10 suttas)
13. Suññata-vagga (10 suttas)
14. Vibhaaga-vagga (12 suttas)
15. Sa1⁄4±yatana-vagga (10 suttas)
3. Sa1⁄2yutta-nik±ya [2,904 (7,762) suttas; 56 sa1⁄2yuttas; 5 vaggas; divided
into 6 books]
(1) Sag±thavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (11 sa1⁄2yuttas)
(2) Nid±navagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (10 sa1⁄2yuttas)
(3) Khandavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (13 sa1⁄2yuttas)
(4) Sa1⁄4±yatanavagga-sa1⁄2yutta-
(5) Mah±vagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i Vol I ( 6 sa1⁄2yuttas)
(6) Mah±vagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i Vol II ( 6 sa1⁄2yuttas)
4. Aaguttara-nik±ya [9,557 suttas; in11 nip±tas, or groups, arranged purely
numerically; each nip±ta has several vaggas; 10 or more suttas in
each vagga; 6 books]
(1) Eka-Duka-Tika-nipata-p±1⁄4i (ones, twos, threes)
(2) Catukka-nipata-p±1⁄4i (fours)
(3) Pañcaka-nipata-p±1⁄4i (fives)
(4) Chakka-Sattaka-nipata-p±1⁄4i (sixes, sevens)
(5) Aμμhaka-Navaka-nipata-p±1⁄4i (eights, nines)
(6) Dasaka-Ekadasaka-nipata-p±1⁄4i (tens, elevens)
5. Khuddaka-nik±ya [the collection of small books, a miscellaneous gather-
ing of works in 18 main sections; it includes suttas, compilations of
doctrinal notes, histories, verses, and commentarial literature that has
been incorporated into the Tipiμaka itself.; 12 books]
(1) Kuddhakap±tha,Dhammapada & Ud±na-p±1⁄4i
1. Kuddhakap±tha (nine short formulae and suttas, used as a training manual for
novice bhikkhus)
2. Dhammapada (most famous of all the books of the Tipiμaka; a collection of 423
verses in 26 vaggas)
3. Ud±na (in 8 vaggas, 80 joyful utterances of the Buddha, mostly in verses, with
some prose accounts of the circumstances that elicited the utterance)
(2) Itivuttaka, Suttanip±ta-p±1⁄4i
4. Itivuttaka (4 nip±tas, 112 suttas, each beginning, “iti vutta1⁄2 bhagavata” [thus was
said by the Buddha])
5. Suttanip±ta (5 vaggas; 71 suttas, mostly in verse; contains many of the best
known, most popular suttas of the Buddha
(3) Vim±navatthu, Petavatthu, Therag±th± & Therig±th±-p±1⁄4i
6. Vim±navatthu (Vim±na means mansion; 85 poems in 7 vaggas about acts of
merit and rebirth in heavenly realms)
7. Petavatthu (4 vaggas, 51 poems describing the miserable beings [petas] born in
unhappy states due to their demeritorious acts)
8. Therag±th± (verses of joy and delight after the attainment of arahatship from 264
elder bhikkhus; 107 poems, 1,279 g±thas)
9. Therig±th± (same as above, from 73 elder nuns; 73 poems, 522 g±thas)
(4) J±taka-p±1⁄4i, Vol. I
(5) J±taka-p±1⁄4i, Vol II
10. J±taka (birth stories of the Bodisatta prior to his birth as Gotama Buddha; 547
stories in verses, divided into nip±ta according to the number of verses required to
tell the story. The full J±taka stories are actually in the J±taka commentaries that
explain the story behind the verses.
(6) Mah±nidessa-p±1⁄4i
(7) C31⁄4anidessa-p±1⁄4i
11. Nidessa (commentary on two sections of Suttanip±ta)
Mah±nidessa: commentary on the 4th vagga
C31⁄4anidessa: commentary on the 5th vagga and
the Khaggavis±oa sutta of the 1st vagga
(8) Paμisambhid±magga-p±1⁄4i
12. Paμisambhid±magga (an abhidhamma-style detailed analysis of the Buddha’s
teaching, drawn from all portions of the Vin±ya and Sutta Piμakas; three vaggas,
each containing ten topics [kath±])
(9) Apad±na-p±1⁄4i, Vol. I
13. Apad±na (tales in verses of the former lives of 550 bhikkhus and 40 bhikkhunis)
(10) Apad±na, Buddhava1⁄2sa & Cariy±piμaka-p±1⁄4i
14. Buddhava1⁄2sa (the history of the Buddhas in which the Buddha, in answer to a
question from Ven. Sariputta, tells the story of the ascetic Sumedha and D2paakara
Buddha and the succeeding 24 Buddhas, including Gotama Buddha.)
15. Cariy±piμaka (35 stories from the J±taka arranged to illustrate the ten p±ram2)
(11) Nettippakarana, Peμakopadesa-p±1⁄4i
16. Nettippakarana (small treatise setting out methods for interpreting and explain-
ing canonical texts)
17. Peμakopadesa (treatise setting out methods for explaining and expanding the
teaching of the Buddha)
(12) Milindapañha-p±1⁄4i
18. Milinda-pañha (a record of the questions posed by King Milinda and the
answers by Ven. Nagasena; this debate took place ca. 500 years after the
mah±parinibb±na of the Buddha)
Abhidhamma Piμaka
[Seven sections of systematic, abstract exposition of all dhammas; printed in
12 books]
1. Dhammasaagao2
(enumeration of the dhammas)
(1) Dhammasaagao2-p±1⁄4i
2. Vibhaaga-p±1⁄42
(distinction or analysis of dhammas)
(2) Vibhaaga-p±1⁄42
3. Dh±tukath±
(discussion of elements; these 1st three sections form a trilogy that
must be digested as a basis for understanding Abhidhamma)
4. Puggalapaññatti
(designation of individuals; ten chapters: the 1st dealing with single
individuals, the 2nd with pairs, the 3rd with groups of three, etc.
(3) Dh±tukath±-Puggalapaññatti-
5. Kath±vatthu-p±1⁄42
(points of controversy or wrong view; discusses the points raised and
settled at the 3rd council, held at the time of Aœoka’s reign, at Patna)
(4) Kath±vatthu-p±1⁄42
6. Yamaka-p±1⁄42
(book of pairs; a use of paired, opposing questions to resolve ambi-
guities and define precise usage of technical terms)
(5) Yamaka-p±1⁄42, Vol I
(6) Yamaka-p±1⁄42, Vol II
(7) Yamaka-p±1⁄42, Vol III
7. Paμμh±na
(book of relations; the elaboration of a scheme of 24 conditional
relations [paccaya] that forms a complete system for understanding
the mechanics of the entire universe of Dhamma)
(8) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol I
(9) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol II
(10) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol III
(11) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol IV
(12) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol V
(1) P±r±jika-p±1⁄4i Bhikku
p±r±jik± (expulsion) 4
saaghadises± (meetings of the Sangha) 13
aniyat± (indeterminate) 2
nissagiy± p±cittiy± (expiation with forfeiture) 30
(2) P±cittiya-p±1⁄4i
suddha p±cittiy± (ordinary expiation) 92
p±tidesaniy± (confession re: alms food) 4
sekhiya (concerning etiquette & decorum) 75
adhikaraoasamath± (legal process) 7
(concludes with bhikkuni vinaya rules) ______Bhikkhuni
2. Khandaka [two books of rules and procedures]
(3) Mah±vagga-p±1⁄4i (10 sections [khandhakas]; begins with historical accounts of the
Buddha’s enlightenment, the first discourses and the early growth of the Sangha;
outlines the following rules governing the actions of the Sangha:
1. rules for admission to the order (upasampad±)
2. the uposatha meeting and recital of the p±timokkha
3. residence during the rainy season (vassa)
4. ceremony concluding the vassa, called pav±rao±
5. rules for articles of dress and furniture
6. medicine and food
7. annual distribution of robes (kaμhina)
8. rules for sick bhikkhus, sleeping and robe material
9. mode of executing proceedings of the Sangha
10. proceedings in cases of schism
(4) C31⁄4avagga-p±1⁄4i (or Cullavagga) (12 khandakas dealing with further rules and proce-
dures for institutional acts or functions, known as saaghakamma:
1. rules for dealing with offences that come before the Sangha
(saagh±disesa)
2. procedures for putting a bhikkhu on probation
3. procedures for dealing with accumulation of offences by a bhikkhu
4. rules for settling legal procedures in the Sangha
5. misc. rules for bathing, dress, etc.
6. dwellings, furniture, lodging, etc.
7. schisms
8. classes of bhikkhus and duties of teachers & novices
9. exclusion from the p±timokkha
10. the ordination and instruction of bhikkhunis
11. account of the 1st council at R±jagaha
12. account of the 2nd council at Ves±li
3. Pariv±ra-p±1⁄4i [a summary of the vinaya, arranged as a
catechism for instruction and examination]
(5) Pariv±ra-p±1⁄4i The fifth book of vinaya serves as a kind of manual enabling the reader
to make an analytical survey of the whole of Vinaya Piμaka.
Sutta Piṭaka -Digha Nikāya DN 9 -
Poṭṭhapāda Sutta
{excerpt}
— The questions of Poṭṭhapāda — Poṭṭhapāda asks various questions reagrding the nature of Saññā. Note: plain texts
Now,
lord, does perception arise first, and knowledge after; or does
knowledge arise first, and perception after; or do perception &
knowledge arise simultaneously?
Potthapada, perception arises
first, and knowledge after. And the arising of knowledge comes from the
arising of perception. One discerns, ‘It’s in dependence on this that my
knowledgehas arisen.’ Through this line of reasoning one can realize
how perception arises first, and knowledge after, and how the arising of
knowledge comes from the arising of perception.DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[
mahā+satipaṭṭhāna ] This sutta is widely considered as a the main
reference for meditation practice. Note: infobubbles on all Pali
words
English Introduction I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
Introduction
Thus have I heard:
On
one occasion, the Bhagavā was staying among the Kurus at
Kammāsadhamma,a market town of the Kurus. There, he addressed the
bhikkhus:
– Bhikkhus.
– Bhaddante answered the bhikkhus. The Bhagavā said:
–
This, bhikkhus, is the path that leads to nothing but the purification
of beings, the overcoming of sorrow and lamentation, the disappearance
of dukkha-domanassa, the attainment of the right way, the realization of
Nibbāna, that is to say the four satipaṭṭhānas.
Which four?
Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world
He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta
in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
I. Kāyānupassanā
A. Section on ānāpāna
And
how, bhikkhus, does a bhikkhu dwell observing kāya in kāya? Here,
bhikkhus, a bhikkhu, having gone to the forest or having gone at the
root of a tree or having gone to an empty room, sits down folding the
legs crosswise, setting kāya upright, and setting sati parimukhaṃ. Being
thus sato he breathes in, being thus sato he breathes out. Breathing in
long he understands: ‘I am breathing in long’; breathing out long he
understands: ‘I am breathing out long’; breathing in short he
understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short he
understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the whole
kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
Just as, bhikkhus, a
skillful turner or a turner’s apprentice, making a long turn,
understands: ‘I am making a long turn’; making a short turn, he
understands: ‘I am making a short turn’; in the same way, bhikkhus, a
bhikkhu, breathing in long, understands: ‘I am breathing in long’;
breathing out long he understands: ‘I am breathing out long’; breathing
in short he understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short
he understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling
the whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
Thus he dwells observing
kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya in kāya externally,
or he dwells observing kāya in kāya internally and externally; he
dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells
observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells observing
the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
B. Section on postures
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while walking, understands: ‘I am walking’, or
while standing he understands: ‘I am standing’, or while sitting he
understands: ‘I am sitting’, or while lying down he understands: ‘I am
lying down’. Or else, in whichever position his kāya is disposed, he
understands it accordingly.
Thus he dwells observing kāya in
kāya internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he
dwells observing kāya in kāya internally and externally; he dwells
observing the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the
passing away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya
and passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is
kāya!” sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
Thus he
dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya
in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
C. Section on sampajañña
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while approaching and while departing, acts with
sampajañña, while looking ahead and while looking around, he acts with
sampajañña, while bending and while stretching, he acts with sampajañña,
while wearing the robes and the upper robe and while carrying the bowl,
he acts with sampajañña, while eating, while drinking, while chewing,
while tasting, he acts with sampajañña, while attending to the business
of defecating and urinating, he acts with sampajañña, while walking,
while standing, while sitting, while sleeping, while being awake, while
talking and while being silent, he acts with sampajañña.
Thus
he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing
kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally
and externally; he dwells observing the samudaya o phenomena in kāya, or
he dwells observing the passing away of phenomena\ in kāya, or he
dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or
else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the
extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not
cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells
observing kāya in kāya.
D. Section on Repulsiveness
Furthermore,bhikkhus,
a bhikkhu considers this very body, from the soles of the feet up and
from the hair on the head down, which is delimited by its skin and full
of various kinds of impurities: “In this kāya, there are the hairs of
the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh, tendons, bones,
bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen, lungs, intestines,
mesentery, stomach with its contents, feces, bile, phlegm, pus, blood,
sweat, fat, tears, grease, saliva, nasal mucus, synovial fluid and
urine.”
Just as if, bhikkhus, there was a bag having two
openings and filled with various kinds of grain, such as hill-paddy,
paddy, mung beans, cow-peas, sesame seeds and husked rice. A man with
good eyesight, having unfastened it, would consider [its contents]:
“This is hill-paddy, this is paddy, those are mung beans, those are
cow-peas, those are sesame seeds and this is husked rice;” in the same
way, bhikkhus, a bhikkhu considers this very body, from the soles of the
feet up and from the hair on the head down, which is delimited by its
skin and full of various kinds of impurities: “In this kāya, there are
the hairs of the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh,
tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen,
lungs, intestines, mesentery, stomach with its contents, feces, bile,
phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease,
saliva, nasal mucus, synovial fluid and urine.”
Thus
he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing
kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally
and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya,
or he dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he
dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or
else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the
extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not
cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells
observing kāya in kāya.
E. Section on the Elements
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”
Just as,
bhikkhus, a skillful butcher or a butcher’s apprentice, having killed a
cow, would sit at a crossroads cutting it into pieces; in the same way,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”
Thus he
dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya in
kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
F. Section on the nine charnel grounds
(1)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, one day dead, or two days dead or three days dead,
swollen, bluish and festering, he considers this very kāya: “This kāya
also is of such a nature, it is going to become like this, and is not
free from such a condition.”
Thus he dwells observing kāya in
kāya internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he
dwells observing kāya in kāya internally and externally; he dwells
observing the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the
passing away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya
and passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is
kāya!”\ sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(2)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, being eaten by crows, being eaten by hawks, being
eaten by vultures, being eaten by herons, being eaten by dogs, being
eaten by tigers, being eaten by panthers, being eaten by various kinds
of beings, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or
he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(3)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, a squeleton with flesh and blood, held together by
tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(4)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
acharnel ground, a squeleton without flesh and smeared with blood,
heldtogether by tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is
of such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(5)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, a squeleton without flesh nor blood, held together by
tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya internally,
or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing
kāya in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of
phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away
of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(6)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, disconnected bones scattered here and there, here a
hand bone, there a foot bone, here an ankle bone, there a shin bone,
here a thigh bone, there a hip bone, here a rib, there a back bone, here
a spine bone, there a neck bone, here a jaw bone, there a tooth bone,
or there the skull, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(7)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, the bones whitened like a seashell, he considers this
very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to become
like this, and is not free from such a condition.”
(8)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, heaped up bones over a year old, he considers this
very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to become
like this, and is not free from such a condition.”
Thus he
dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya in
kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
(9)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if
he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, rotten bones
reduced to powder, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the
passingaway of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya
andpassing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is
kāya!” sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
II. Observation of Vedanā
Introduction
Which
four? Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta
in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
Thus
he dwells observing vedanā in vedanā internally, or he dwells observing
vedanā in vedanā externally, or he dwells observing vedanā in vedanā
internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena
in vedanā, or he dwells observing the passing away of phenomena in
vedanā, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in vedanā; or else, [realizing:] “this is vedanā!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing vedanā in vedanā.
(The Mirror of the Dhamma)
I
will expound the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.
And what, Ānanda, is that
discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa, possessed of which
the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of himself: ‘For me,
there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no more pettivisaya,
no more state of unhappiness, of misfortune, of misery, I am a
sotāpanna, by nature free from states of misery, certain of being
destined to sambodhi?
Here, Ānanda, an ariyasāvaka is endowed with Buddhe aveccappasāda:
IV. Observation of Dhammas
A. Section on the Nīvaraṇas
And
furthermore, bhikkhus, how does a bhikkhu dwell observing dhammas in
dhammas? Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the five nīvaraṇas. And furthermore, bhikkhus, how
does a bhikkhu dwell observing dhammas in dhammas with reference to the
five nīvaraṇas?
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being
kāmacchanda present within, understands: “there is kāmacchanda within
me”; there not being kāmacchanda present within, he understands: “there
is no kāmacchanda within me”; he understands how the unarisen
kāmacchanda comes to arise; he understands how the arisen kāmacchanda is
abandoned; and he understands how the abandoned kāmacchanda does not
come to arise in the future.
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there
being byāpāda present within, understands: “there is byāpāda within me”;
there not being byāpāda present within, he understands: “there is no
byāpāda within me”; he understands how the unarisen byāpāda comes to
arise; he understands how the arisen byāpāda is abandoned; and he
understands how the abandoned byāpāda does not come to arise in the
future.
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being thīnamiddhā
present within, understands: “there is thīnamiddhā within me”; there not
being thīnamiddhā present within, he understands: “there is no
thīnamiddhā within me”; he understands how the unarisen thīnamiddhā
comes to arise; he understands how the arisen thīnamiddhā is abandoned;
and he understands how the abandoned thīnamiddhā does not come to arise
in the future.
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being
uddhacca-kukkucca present within, understands: “there is
uddhacca-kukkucca within me”; there not being uddhacca-kukkucca present
within, he understands: “there is no uddhacca-kukkucca within me”; he
understands how the unarisen uddhacca-kukkucca comes to arise; he
understands how the arisen uddhacca-kukkucca is abandoned; and he
understands how the abandoned uddhacca-kukkucca does not come to arise
in the future
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being vicikicchā
present within, understands: “there is vicikicchā within me”; there not
being vicikicchā present within, he understands: “there is no vicikicchā
within me”; he understands how the unarisen vicikicchā comes to arise;
he understands how the arisen vicikicchā is abandoned; and he
understands how the abandoned vicikicchā does not come to arise in the
future.
Thus he dwells observing dhammas in dhammas internally,
or he dwells observing dhammas in dhammas externally, or he dwells
observing dhammas in dhammas internally and externally; he dwells
observing the samudaya of phenomena in dhammas, or he dwells observing
the passing away of phenomena in dhammas, or he dwells observing the
samudaya and passing away of phenomena in dhammas; or else, [realizing:]
“these are dhammas!” sati is present in him, just to the extent of mere
ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling to
anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
dhammas in dhammas, with reference to the five nīvaraṇas.
B. Section on the Khandhas
And
furthermore, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the five khandhas. And furthermore, bhikkhus, how does
a bhikkhu dwell observing dhammas in dhammas with reference to the five
khandhas?
Here, bhikkhus, a bhikkhu [discerns]: “such is rūpa,
such is the samudaya of rūpa, such is the passing away of rūpa; such is
vedanā, such is the samudaya of vedanā, such is the passing away of
vedanā; such is saññā, such is the samudaya of saññā, such is the
passing away of saññā; such is saṅkhāra, such is the samudaya of
saṅkhāra, such is the passing away of saṅkhāra; such is viññāṇa, such is
the samudaya of viññāṇa, such is the passing away of viññāṇa”.
Thus
he dwells observing dhammas in dhammas internally, or he dwells
observing dhammas in dhammas externally, or he dwells observing dhammas
in dhammas internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in dhammas, or he dwells observing the passing away of
phenomena in dhammas, or he dwells observing the samudaya and passing
away of phenomena in dhammas; or else, [realizing:] “these are dhammas!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas,
with reference to the five khandhas.
C. Section on the Sense Spheres
And
furthermore, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the six internal and external āyatanas. And
furthermore, bhikkhus, how does a bhikkhu dwell observing dhammas in
dhammas with reference to the six internal and external āyatanas?
Here,
bhikkhus, a bhikkhu understands cakkhu, he understands rūpa, he
understands the saṃyojana which arises owing to these two, he
understands how the unarisen saṃyojana comes to arise, he understands
how the arisen saṃyojana is abandoned, and he understands how the
abandoned saṃyojana does not come to arise in the future.
He
understands sota, he understands sadda, he understands the saṃyojana
which arises owing to these two, he understands how the unarisen
saṃyojana comes to arise, he understands how the arisen saṃyojana is
abandoned, and he understands how the abandoned saṃyojana does not come
to arise in the future.
He understands ghāna, he understands
gandha, he understands the saṃyojana which arises owing to these two, he
understands how the unarisen saṃyojana comes to arise, he understands
how the arisen saṃyojana is abandoned, and he understands how the
abandoned saṃyojana does not come to arise in the future.
He
understands jivha, he understands rasa, he understands the saṃyojana
which arises owing to these two, he understands how the unarisen
saṃyojana comes to arise, he understands how the arisen saṃyojana is
abandoned, and he understands how the abandoned saṃyojana does not come
to arise in the future.
He understands kāya, he understands
phoṭṭhabba, he understands the saṃyojana which arises owing to these
two, he understands how the unarisen saṃyojana comes to arise, he
understands how the arisen saṃyojana is abandoned, and he understands
how the abandoned saṃyojana does not come to arise in the future.
He
understands mana, he understands dhammas, he understands the saṃyojana
which arises owing to these two, he understands how the unarisen
saṃyojana comes to arise, he understands how the arisen saṃyojana is
abandoned, and he understands how the abandoned saṃyojana does not come
to arise in the future.
Thus he dwells observing dhammas in
dhammas internally, or he dwells observing dhammas in dhammas
externally, or he dwells observing dhammas in dhammas internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in dhammas, or
he dwells observing the passing away of phenomena in dhammas, or he
dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in dhammas;
or else, [realizing:] “these are dhammas!” sati is present in him, just
to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and
does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu
dwells observing dhammas in dhammas, with reference to the six internal
and external āyatanas.
D. Section on the Bojjhaṅgas
And
furthermore, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the seven bojjhaṅgas. And furthermore, bhikkhus, how
does a bhikkhu dwell observing dhammas in dhammas with reference to the
seven bojjhaṅgas?
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being the sati
sambojjhaṅga present within, understands: “there is the sati
sambojjhaṅga within me”; there not being the sati sambojjhaṅga present
within, he understands: “there is no sati sambojjhaṅga within me”; he
understands how the unarisen sati sambojjhaṅga comes to arise; he
understands how the arisen sati sambojjhaṅga is developed to perfection.
There
being the dhammavicaya sambojjhaṅga present within, he understands:
“there is the dhammavicaya sambojjhaṅga within me”; there not being the
dhammavicaya sambojjhaṅga present within, he understands: “there is no
dhammavicaya sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen
dhammavicaya sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen
dhammavicaya sambojjhaṅga is developed to perfection.
There being
the vīriya sambojjhaṅga present within, he understands: “there is the
vīriya sambojjhaṅga within me”; there not being the vīriya sambojjhaṅga
present within, he understands: “there is no vīriya sambojjhaṅga within
me”; he understands how the unarisen vīriya sambojjhaṅga comes to arise;
he understands how the arisen vīriya sambojjhaṅga is developed to
perfection.
There being the pīti sambojjhaṅga present within, he
understands: “there is the pīti sambojjhaṅga within me”; there not being
the pīti sambojjhaṅga present within, he understands: “there is no pīti
sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen pīti
sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen pīti
sambojjhaṅga is developed to perfection. There being the passaddhi
sambojjhaṅga present within, he understands: “there is the passaddhi
sambojjhaṅga within me”; there not being the passaddhi sambojjhaṅga
present within, he understands: “there is no passaddhi sambojjhaṅga
within me”; he understands how the unarisen passaddhi sambojjhaṅga comes
to arise; he understands how the arisen passaddhi sambojjhaṅga is
developed to perfection.
There being the samādhi sambojjhaṅga
present within, he understands: “there is the samādhi sambojjhaṅga
within me”; there not being the samādhi sambojjhaṅga present within, he
understands: “there is no samādhi sambojjhaṅga within me”; he
understands how the unarisen samādhi sambojjhaṅga comes to arise; he
understands how the arisen samādhi sambojjhaṅga is developed to
perfection.
There being the upekkhā sambojjhaṅga present within,
he understands: “there is the upekkhā sambojjhaṅga within me”; there not
being the upekkhā sambojjhaṅga present within, he understands: “there
is no upekkhā sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen
upekkhā sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen
upekkhā sambojjhaṅga is developed to perfection.
Thus he dwells
observing dhammas in dhammas internally, or he dwells observing dhammas
in dhammas externally, or he dwells observing dhammas in dhammas
internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena
in dhammas, or he dwells observing the passing away of phenomena in
dhammas, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in dhammas; or else, [realizing:] “these are dhammas!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas, with reference
to the seven bojjhaṅgas.
E. Section on the Truths
And
furthermore, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the four ariya·saccas. And furthermore, bhikkhus, how
does a bhikkhu dwell observing dhammas in dhammas with reference to the
four ariya·saccas?
E1. Exposition of Dukkhasacca
And what,
bhikkhus, is the dukkha ariyasacca? Jāti is dukkha, aging is dukkha
(sickness is dukkha) maraṇa is dukkha, sorrow, lamentation, dukkha,
domanassa and distress is dukkha, association with what is disliked is
dukkha, dissociation from what is liked is dukkha, not to get what one
wants is dukkha; in short, the five upādāna·k·khandhas are dukkha.
And
what, bhikkhus, is jāti? For the various beings in the various classes
of beings, jāti, the birth, the descent [into the womb], the arising [in
the world], the appearance, the apparition of the khandhas, the
acquisition of the āyatanas. This, bhikkhus, is called jāti.
And
what, bhikkhus, is jarā? For the various beings in the various classes
of beings, jarā, the state of being decayed, of having broken [teeth],
of having grey hair, of being wrinkled, the decline of vitality, the
decay of the indriyas: this, bhikkhus, is called jarā.
And what,
bhikkhus, is maraṇa? For the various beings in the various classes of
beings, the decease, the state of shifting [out of existence], the break
up, the disappearance, the death, maraṇa, the passing away, the break
up of the khandhas, the laying down of the corpse: this, bhikkhus, is
called maraṇa.
And what, bhikkhus, is sorrow? In one, bhikkhus,
associated with various kinds of misfortune, touched by various kinds of
dukkha dhammas, the sorrrow, the mourning, the state of grief, the
inner sorrow, the inner great sorrow: this, bhikkhus, is called sorrow.
And
what, bhikkhus, is lamentation? In one, bhikkhus, associated with
various kinds of misfortune, touched by various kinds of dukkha dhammas,
the cries, the lamentations, the weeping, the wailing, the state of
crying, the state of lamentating: this, bhikkhus, is called lamentation.
And
what, bhikkhus, is dukkha? Whatever, bhikkhus, bodily dukkha, bodily
unpleasantness, dukkha engendered by bodily contact, unpleasant
vedayitas: this, bhikkhus, is called dukkha.
And what, bhikkhus,
is domanassa? Whatever, bhikkhus, mental dukkha, mental unpleasantness,
dukkha engendered by mental contact, unpleasant vedayitas: this,
bhikkhus, is called domanassa.
And what, bhikkhus, is despair? In
one, bhikkhus, associated with various kinds of misfortune, touched by
various kinds of dukkha dhammas, the trouble, the despair, the state of
being in trouble, the state of being in despair: this, bhikkhus, is
called despair.
And what, bhikkhus, is the dukkha of being
associated with what is disagreeable? Here, as to the forms, sounds,
tastes, odors, bodily phenomena and mental phenomena there are which are
unpleasing, not enjoyable, unpleasant, or else those who desire one’s
disadvantage, those who desire one’s loss, those who desire one’s
discomfort, those who desire one’s non-liberation from attachment,
meeting, being associated, being together, encountering them: this,
bhikkhus, is called the dukkha of being associated with what is
disagreeable.
And what, bhikkhus, is the dukkha of being
dissociated from what is agreeable? Here, as to the forms, sounds,
tastes, odors, bodily phenomena and mental phenomena there are which are
pleasing, enjoyable, pleasant, or else those who desire one’s
advantage, those who desire one’s benefit, those who desire one’s
comfort, those who desire one’s liberation from attachment, not meeting,
not being associated, not being together, not encountering them: this,
bhikkhus, is called the dukkha of being dissociated from what is
agreeable.
And what, bhikkhus, is the dukkha of not getting what
one wants? In beings, bhikkhus, having the characteristic of being born,
such a wish arises: “oh really, may there not be jāti for us, and
really, may we not come to jāti.” But this is not to be achieved by
wishing. This is the dukkha of not getting what one wants.
In
beings, bhikkhus, having the characteristic of getting old, such a wish
arises: “oh really, may there not be jarā for us, and really, may we not
come to jarā.” But this is not to be achieved by wishing. This is the
dukkha of not getting what one wants.
In beings, bhikkhus, having
the characteristic of getting sick, such a wish arises: “oh really, may
there not be sickness for us, and really, may we not come to sickness.”
But this is not to be achieved by wishing. This is the dukkha of not
getting what one wants.
In beings, bhikkhus, having the
characteristic of getting old, such a wish arises: “oh really, may there
not be maraṇa for us, and really, may we not come to maraṇa.” But this
is not to be achieved by wishing. This is the dukkha of not getting what
one wants.
In beings, bhikkhus, having the characteristic of
sorrow, lamentation, dukkha, domanassa and distress, such a wish arises:
“oh really, may there not be sorrow, lamentation, dukkha, domanassa and
distress for us, and really, may we not come to sorrow, lamentation,
dukkha, domanassa and distress.” But this is not to be achieved by
wishing. This is the dukkha of not getting what one wants.
And
what, bhikkhus, are in short the five upādānakkhandhas? They are: the
rūpa upādānakkhandha, the vedanā upādānakkhandha, the saññā
upādānakkhandha, the saṅkhāra upādānakkhandha, the viññāṇa
upādānakkhandha. These are called in short, bhikkhus, the five
upādānakkhandhas.
This is called, bhikkhus, the dukkha ariyasacca
E2. Exposition of Samudayasacca
And
what, bhikkhus, is the dukkha-samudaya ariyasacca? It is this taṇhā
leading to rebirth, connected with desire and enjoyment, finding delight
here or there, that is to say: kāma-taṇhā, bhava-taṇhā and
vibhava-taṇhā. But this taṇhā, bhikkhus, when arising, where does it
arise, and when settling [itself], where does it settle? In that in the
world which seems pleasant and agreeable, that is where taṇhā, when
arising, arises, where when settling, it settles.
And what in the
world is pleasant and agreeable? The eye in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The ear in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when arising, arises, there when settling, it settles. The nose in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The tongue in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. Kāya in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles. Mana in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles.
Visible forms in the world are pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. Sounds in the world are pleasant and agreeable, there taṇhā,
when arising, arises, there when settling, it settles. Smells in the
world are pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. Tastes in the world are pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. Bodily phenomena in the world are pleasant and agreeable, there
taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. Dhammas
in the world are pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising,
arises, there when settling, it settles.
The eye-viññāṇa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The ear-viññāṇa in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles. The nose-viññāṇa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The tongue-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles.
Kāya-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles. Mana-viññāṇa in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles.
The eye-samphassa in the world
is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles. The ear-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The nose-samphassa in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
tongue-samphassa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when arising, arises, there when settling, it settles. Kāya-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. Mana-samphassa in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles.
The vedanā born of eye-samphassa in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of ear-samphassa in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of nose-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of tongue-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of kāya-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of mana-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles.
The saññā of visible forms in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The saññā of sounds in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles. The saññā of odors in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The saññā of tastes in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
saññā of bodily phenomena in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The saññā
of Dhammas in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles.
The intention
[related to] visible forms in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
intention [related to] sounds in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
intention [related to] odors in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
intention [related to] tastes in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
intention [related to] bodily phenomena in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The intention [related to] dhammas in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles.
The taṇhā for visible forms in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The taṇhā for sounds in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
taṇhā for odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when arising, arises, there when settling, it settles. The taṇhā for
tastes in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles. The taṇhā for bodily
phenomena in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles. The taṇhā for dhammas
in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising,
arises, there when settling, it settles.
The vicāra of visible forms
in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising,
arises, there when settling, it settles. The vicāra of sounds in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vicāra of odors in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles. The vicāra of tastes in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The vicāra of bodily phenomena in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The vicāra of dhammas in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. This
is called, bhikkhus, the dukkha·samudaya ariyasacca.
E3. Exposition of Nirodhasacca
And
what, bhikkhus, is the dukkha-samudaya ariyasacca? It is this taṇhā
leading to rebirth, connected with desire and enjoyment, finding delight
here or there, that is to say: kāma-taṇhā, bhava-taṇhā and
vibhava-taṇhā. But this taṇhā, bhikkhus, when abandoned, where is it
abandoned, and when ceasing, where does it cease? In that in the world
which seems pleasant and agreeable, that is where taṇhā, when abandoned,
is abandoned, where when ceasing, it ceases.
And what in the
world is pleasant and agreeable? The eye in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The ear in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases. The nose in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The tongue
in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. Kāya in the world is pleasant
and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Mana in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases.
Visible
forms in the world are pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. Sounds in the
world are pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. Smells in the world are
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. Tastes in the world are pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Bodily phenomena in the world are pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Dhammas in the world are pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases.
The eye-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases. The ear-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
nose-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
tongue-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. Kāya-viññāṇa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. Mana-viññāṇa in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases.
The eye-samphassa in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. The ear-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The nose-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The tongue-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Kāya-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Mana-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases.
The vedanā born of eye-samphassa in the world
is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned,
there when ceasing, it ceases. The vedanā born of ear-samphassa in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. The vedanā born of
nose-samphassa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vedanā born
of tongue-samphassa in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
vedanā born of kāya-samphassa in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases. The vedanā born of mana-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases.
The saññā of visible forms in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. The saññā of sounds in the world is pleasant
and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The saññā of odors in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The saññā of tastes in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The saññā of bodily phenomena in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. The saññā of Dhammas in the world is pleasant
and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases.
The intention [related to] visible forms in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. The intention [related to]
sounds in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The intention
[related to] odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
intention [related to] tastes in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases. The intention [related to] bodily phenomena in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. The intention [related to] dhammas in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases.
The taṇhā for visible
forms in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā for
sounds in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā for
odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā for
tastes in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā for
bodily phenomena in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā
for dhammas in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases.
The
vitakka of visible forms in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
vitakka of sounds in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vitakka
of odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vitakka of
tastes in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vitakka of
bodily phenomena in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vitakka
of dhammas in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases.
The
vicāra of visible forms in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
vicāra of sounds in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vicāra
of odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vicāra of
tastes in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vicāra of
bodily phenomena in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vicāra
of dhammas in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. This is called,
bhikkhus, the dukkha·nirodha ariyasacca.
E4. Exposition of Maggasacca
And
what, bhikkhus, is the dukkha·nirodha·gāminī paṭipadā ariyasacca? It is
just this ariya aṭṭhaṅgika magga, that is to say sammādiṭṭhi,
sammāsaṅkappo, sammāvācā, sammākammanto, sammā-ājīvo, sammāvāyāmo,
sammāsati and sammāsamādhi.
And what, bhikkhus, is sammādiṭṭhi?
That, bhikkhus, which is the ñāṇa of dukkha, the ñāṇa of
dukkha-samudaya, the ñāṇa of dukkha-nirodha and the ñāṇa of
dukkha-nirodha-gāmini paṭipada, that is called, bhikkhus, sammādiṭṭhi.
And
what, bhikkhus, are sammāsaṅkappas? Those, bhikkhus, which are
saṅkappas of nekkhamma, saṅkappas of abyāpāda, saṅkappas of avihiṃsā,
those are called, bhikkhus, sammāsaṅkappas.
And what, bhikkhus,
is sammāvācā? That, bhikkhus, which is abstaining from musāvādā,
abstaining from pisuṇa vācā, abstaining from pharusa vācā, and
abstaining from samphappalāpa, that is called, bhikkhus, sammāvācā.
And
what, bhikkhus, is sammā-kammanta? That, bhikkhus, which is abstaining
from pāṇātipāta , abstaining from adinnādāna, abstaining from
abrahmacariya, that is called, bhikkhus, sammā-kammanta.
And
what, bhikkhus, is sammā-ājīva? Here, bhikkhus, a noble disciple, having
abandonned wrong livelihood, supports his life by right means of
livelihood, that is called, bhikkhus, sammā-ājīva.
And what,
bhikkhus, is sammāvāyāma? Here, bhikkhus, a bhikkhu generates his chanda
for the non-arising of unarisen pāpaka and akusala dhammas, he exerts
himself, rouses his viriya, applies vigorously his citta and strives; he
generates his chanda for the forsaking of arisen pāpaka and akusala
dhammas, he exerts himself, rouses his viriya, applies vigorously his
citta and strives; he generates his chanda for the arising of unarisen
kusala dhammas, he exerts himself, rouses his viriya, applies vigorously
his citta and strives; he generates his chanda for the steadfastness of
arisen kusala dhammas, for their absence of confusion, for their
increase, their development, their cultivation and their completion, he
exerts himself, rouses his viriya, applies vigorously his citta and
strives. This is called, bhikkhus, sammāvāyāma.
An what,
bhikkhus, is sammāsati? Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya
in kāya, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
He dwells observing citta in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing
dhamma·s in dhamma·s, ātāpī sampajāno, satimā, having given up
abhijjhā-domanassa towards the world. This is called, bhikkhus,
sammāsati.
And what, bhikkhus, is sammāsamādhi? Here, bhikkhus, a
bhikkhu, detached from kāma, detached from akusala dhammas, having
entered in the first jhāna, abides therein, with vitakka and vicāra,
with pīti and sukha born of detachment. With the stilling of
vitakka-vicāra, having entered in the second jhāna, he abides therein
with inner tanquilization, unification of citta, without vitakka nor
vicāra, with pīti and sukha born of samādhi. And with indifference
towards pīti, he abides in upekkha, sato and sampajāno, he experiences
in kāya the sukha which the ariyas describe: ‘one who is equanimous and
mindful dwells in [this] sukha’, having entered in the third jhāna, he
abides therein. Abandoning sukha and abandoning dukkha, somanassa and
domanassa having previously disappeared, without sukha nor dukkha, with
the purity of upekkha and sati, having entered in the fourth jhāna, he
abides therein. This is called, bhikkhus, sammāsamādhi.
This is called, bhikkhus, the dukkha·nirodha·gāminī paṭipadā ariyasacca.
Thus
he dwells observing dhammas in dhammas internally, or he dwells
observing dhammas in dhammas externally, or he dwells observing dhammas
in dhammas internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in dhammas, or he dwells observing the passing away of
phenomena in dhammas, or he dwells observing the samudaya and passing
away of phenomena in dhammas; or else, [realizing:] “these are dhammas!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas,
with reference to the four ariya·saccas.
The benefits of practicing the Satipaṭṭhānas
For
whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way
for seven years, one of two results may be expected: either [perfect]
knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging left,
anāgāmita.
Let alone seven years, bhikkhus. For whoever,
bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way for six
years, one of two results may be expected: either [perfect] knowledge in
visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone six years, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice these
four satipaṭṭhānas in this way for five years, one of two results may be
expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if there
is some clinging left, anāgāmita.
Let alone five years, bhikkhus.
For whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this
way for four years, one of two results may be expected: either [perfect]
knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging left,
anāgāmita.
Let alone four years, bhikkhus. For whoever, bhikkhus,
would practice these four satipaṭṭhānas in this way for three years,
one of two results may be expected: either [perfect] knowledge in
visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone three years, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for two years, one of two results
may be expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if
there is some clinging left, anāgāmita.
Let alone two years,
bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas
in this way for one year, one of two results may be expected: either
[perfect] knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging
left, anāgāmita.
Let alone one year, bhikkhus. For whoever,
bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way for seven
months, one of two results may be expected: either [perfect] knowledge
in visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone seven months, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for six months, one of two results
may be expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if
there is some clinging left, anāgāmita.
Let alone six months,
bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas
in this way for five months, one of two results may be expected: either
[perfect] knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging
left, anāgāmita.
Let alone five months, bhikkhus. For whoever,
bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way for four
months, one of two results may be expected: either [perfect] knowledge
in visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone four months, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for three months, one of two
results may be expected: either [perfect] knowledge in visible
phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone three months, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for two months, one of two results
may be expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if
there is some clinging left, anāgāmita.
Let alone two months,
bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas
in this way for one month, one of two results may be expected: either
[perfect] knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging
left, anāgāmita.
Let alone one month, bhikkhus. For whoever,
bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way for half a
month, one of two results may be expected: either [perfect] knowledge
in visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone half a month, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for a week, one of two results may
be expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if
there is some clinging left, anāgāmita.
“This, bhikkhus, is the
path that leads to nothing but the purification of beings, the
overcoming of sorrow and lamentation, the disappearance of
dukkha-domanassa, the attainment of the right way, the realization of
Nibbāna, that is to say the four satipaṭṭhānas.” Thus has it been said,
and on the basis of all this has it been said.
Thus spoke the Bhagavā. Delighted, the bhikkhus welcomed the words of the Bhagavā.
https://tenor.com/view/
https://economictimes.
COVID-19 conspiracy claims, but virus origins still a mystery.
There were still no conclusive answers as to where the disease started.
SARS-CoV-2,
now responsible for more than 200,000 deaths worldwide, was synthesised
by the Wuhan Institute of Virology (WIV), based in the city where the
disease was first identified.
Coronavirus Cases:
13,670,864
585,842
Recovered:8,019,928
a safe drinking water source
BIRTH, OLD AGE, SICKNESS, ILLNESS, DEATH ARE CERTAININTIES May all
be Happy, Well and Secure! May all have Calm, Quiet, Alert, Attentive
and Equanimity Mind with a Clear Understanding that Everything is
Changing! May all those who died attain Eternal Bliss as Final Goal
and Rest in Peace
as they followed the following original words of
the Buddha the Mettiyya Awakened One with awraeness :Countries and
territories without any cases of COVID-19 1. Comoros,2.
North Korea,3. Yemen,4. The Federated States of Micronesia,5.
Kiribati,6. Solomon Islands,7. The Cook Islands,8. Micronesia,9.
Tong,10. The Marshall Islands Palau,11. American Samoa,12. South
Georgia,13. South Sandwich Islands,14.SaintHelena,Europe,
Islands,16.Svalbard,17. Jan Mayen Islands,18. Latin
America,19.Africa,20.British Indian Ocean Territory,21.French Southern
Territories,22.Lesotho,23.
(Keeling) Islands,26. Heard Island,27. McDonald Islands,28. Niue,29.
Norfolk Island,30. Pitcairn,31. Solomon Islands,32. Tokelau,33. United
States Minor Outlying Islands,34. Wallis and Futuna
Islands,35.Tajikistan,36. Turkmenistan,37. Tuvalu,38. Vanuatu
as they are following the original words of the Buddha Metteyya Awakened One with Awareness:
Dhammacakkappavattana Sutta1. Dasa raja dhamma, 2. kusala 3.
Kuutadanta Sutta dana, 4. priyavacana,5. artha cariya ,6. samanatmata,
7. Samyutta Nikayaaryaor,ariyasammutidev 8. Agganna Sutta,9. Majjima
Nikaya,10. arya” or “ariy, 11.sammutideva,12. Digha Nikaya,13. Maha
Sudassana,14.
Pali Canon and Suttapitaka ,17. Iddhipada ,18. Lokiyadhamma and
Lokuttaradhamma,19. Brahmavihàra,20. Sangahavatthu ,21.
Nathakaranadhamma ,22. Saraniyadhamma ,23. Adhipateyya
Dithadhammikattha,24. dukkha,25. anicca,26. anatta,27. Samsara,28.
Cakkamatti Sihananda Sutta,29.Chandagati,30.
Mohagati,32.Bhayagati,33.
vatthu,35. Nathakaranadhamma,36.
Dithadhammikatth38.Mara,39.Law of Kamma,40. dhammamahamatras, 41.IV.
Observation of
Dhammas,42.Assamedha,43.
51.Panna, 52.Samma-sankappa,53.
Sutta,55.Vasettha Sutta in Majjhima Nikaya,56.Ambattha Sutta in Digha
NikayaThe Blessed,Noble,Awakened One-The Tathagata
May
all be Happy, Well and Secure!May all live Long!May all have calm,
quiet, alert, attentive and equanimity Mind with a clear understanding
that Everything is Changing!
The Blessed,Noble,Awakened One-The
TathagataGive people time.Give people space.Don’t beg anyone to stay.Let
them roam.What’s meant for you willalways be yours.
https://tricycle.org/magazine/
Where Word’s Hunger Struggle Is Headed
Maṇimēkalai , “jewelled belt, girdle of gems”
received a magicAtchaya Pathiram
(begging bowl) , which always gets filled.
Akshaya pathram Manimegalai the follower of Awakened One with Awareness said that
“Hunger is the worst kind of illness.”
“The whole secret of existence is to have no fear.”
Manimekalai
converted the prison into a hospice to help the needy, teaches the king
the dhamma of the Buddha. In the final five cantos of the epic,
Buddhist teachers recite Four Noble Truths, Twelve Nidanas and other
ideas to her.
Volunteers must become full-time members to
fullfill the vision & aspiration of his spiritual Manimekala Akshya
Pathram. Must be committed to the cause currently and involve in
strategy, growth, and governance of Akshaya Patra.
The journey so
far and what the future holds in the mission to end hunger for children
and adults in the world. Technology must be used in mass production
for the fantastic results. Other initiatives of the Akshaya Patra must
help children and adults from underprivileged backgrounds achieve their
dreams.
All the Governments all over the world allot funds for
the governance of Akshaya Patra and order all the vans used by postal
department, police vans to supply provisions, vegetables and food in
edible food packs till all the curfews are removed.
The state-of-the-art kitchens must become a subject of study and attract curious visitors from around the world.
Partnership
with the Governments all over the world India and various State
Governments, along with the persistent support from corporates,
individual donors, and well-wishers have to help Manimekali Akshya
Pathram to serve millions of underprevilaged children and adults.Picture
a life in which your every waking moment is spent searching for food.
Your belly is distended and your limbs are emaciated like a starving
child’s. Your hunger is ceaseless and painful, but your throat is no
wider than the eye of a needle. When you find food, you can’t swallow
it. Not even a bite. The hunger persists, and your search continues.
Such is the fate of pretas in Buddhist tradition—the hungry ghosts.These
poor souls were reborn this way because in past lives they were driven
by desire, greed, anger, and ignorance. While you might find yourself
checking a few of these boxes on any given day, in Buddhism you have to
take such vices to the extreme to end up with such a tortured
existence—like committing murder in a jealous rage. So no need to
panic.It’s a tradition in many Asian cultures to leave offerings of food
for the hungry ghosts. But this doesn’t really help. It turns out these
ghosts aren’t really searching for food. Or they are, but their search
is misguided. Hunger for the ghosts has nothing to do with food, and
everything to do with what they did in their previous time on earth.
There’s plenty of food for them, but they can’t eat it. Like every
religious parable, there’s an important lesson here: it’s not food they
really need.Back here in the human realm, we still look to food to do
much more than nourish our bodies and satisfy our hunger. We turn to
food in times of great joy and great sadness. When something wonderful
happens, we celebrate with a dinner out. We drink champagne, we eat
cake, we splurge on nice meals. Food becomes part of the rejoicing. And
the opposite is true, too. There’s a long tradition of providing food to
those who are grieving. We band together to provide meals to friends in
crisis—you may, at some point in your life, have signed up on a
spreadsheet or email thread to bring meals to someone mourning, someone
recovering, someone struggling. In times of sadness, we instinctively
want to provide comfort in a tangible way. And very often, we do that
with food.Food is there for all of it—the good times and the bad. And to
some extent, it makes sense. It’s fun to go out and celebrate a raise,
an anniversary, or a graduation. And it feels right that when people are
truly suffering, the last thing they should worry about is putting
together a meal. In these moments of tragedy or triumph, food is a
worthy and welcome ally.The problem comes when we use food to comfort
and reward ourselves when the stakes are much, much lower. Finally I got
the kids to sleep, now I can eat those cookies I’ve been eyeing. That
big meeting today was a mess, time for a big glass of wine. These
mundane highs and lows are challenging. But they are not worthy of great
sadness or great celebration. Or, really, food.Related: Read a
collection of Tricycle Teachings on Food And we know it, too.
Imagine
going out for dinner to celebrate fixing the washing machine. Or
delivering a meal to a friend who had a bad sunburn. It sounds
ridiculous. But we still give ourselves mini-rewards for minor
successes, and mini-comforts for minor irritations—and they often
involve food. We won’t buy ourselves a celebratory cake, but we might
well take a slice if there’s some in the refrigerator. Or we might find
ourselves a bag of chips or a cold beer. Each of these could easily be
several hundred calories. And worse still, it’s generally at the end of a
long day that we find ourselves wanting this reward or comfort—the
worst possible time for our bodies. Do that regularly, and it adds up
fast.There’s a reason we do this, of course. Food is a natural reward.
Think of Ivan Pavlov and his studies of classical conditioning in
dogs—he trained them with food. The comfort foods we usually turn to—the
ones full of starch and sugar—are scientifically proven to improve our
mood. Ever hear someone refer to a particularly enticing snack as being
“like crack”? Eating tasty food seems to activate the same parts of the
brain as addictive drugs and even cause the release of natural opiates.
Studies have shown that carbohydrates in particular increase serotonin
release, the chemical in the body that boosts mood. The more serotonin,
the better you feel. Fatty foods are the same. Brain scans of
participants in a 2011 study, who were fed either a solution of fatty
acids or a saline solution via a feeding tube, showed that those who got
the fatty acids had less activity in the areas of the brain that
controlled sadness, even after listening to “sad classical music.” (Yes,
people actually volunteered for this study—with sad music and a feeding
tube.)So what’s wrong with that? Better than actual crack at least,
right? If food really does help with our mood, isn’t that a good
thing?Yes and no. But mostly no. Remember those hungry ghosts? They get a
bit of relief when they taste the food on their tongues. So do you,
studies tell us—and you’re luckier than the hungry ghosts because at
least you can swallow your chocolate. But that relief is temporary. The
bad day still lingers, smothered by the brownie, pretzel, or muffin. And
just like the hungry ghosts, you aren’t really looking for food. What
the ghosts truly want is relief from the void created by desire, greed,
anger, and ignorance—yet they keep trying to fill that empty feeling
with food, even though it never works. Sound familiar?Not only are these
self-soothing snacks not all that soothing, but when we use food to
comfort and provide relief from stress, we’re using it at a time when we
can least afford the calories. A recent Ohio State University study of
58 healthy middle-aged women revealed that experiencing one or more
stressful events the day before eating a single high-fat meal actually
slowed their metabolism. And not just a little—enough to “add up to
almost 11 pounds across a year” according to the authors. Stress seems
to cause the body to freak out and cling to the calories, thinking it
might need them later. This may be a biological holdover from times of
famine, or when we weren’t all that sure when we’d spear our next woolly
mammoth. Whatever we’re stressed about today—whether an ill loved one, a
struggling relationship, a financial burden, or a lousy job—probably
won’t cause us to starve tomorrow. But our bodies haven’t evolved to
know the difference.And it gets worse. Overeating for any reason often
leads to these same negative emotional states that then trigger more
overeating. A study of both normal-weight and overweight women in
Germany found that they felt sadness, shame, and anxiety after eating
high-calorie foods—with the overweight women reporting the most intense
emotional responses. So we overeat when we’re sad or stressed, then get
more sad and stressed when we overeat. In between, we gain weight, which
is also associated with depression and makes everything worse. It’s
another vicious cycle of “overeating, weight gain, and depressed
mood.”Related: I Tried the Buddhist Monk Diet—And It Worked Luckily,
there are many ways to deal with stress. The healthiest approach is to
take steps to address the actual cause. That may mean facing the reality
of a bad relationship, or seeking out a new job, or saying no to
commitments that have you stretched too thin. Social diversion—basically
hanging out with friends or family—also works well. In fact, of all the
ways to distract yourself, this seems to be the most effective.What
psychologists call “emotion-oriented coping” is the most dangerous. This
is when you blame yourself, daydream, fantasize, and otherwise ruminate
on your miserable life. Maybe lying in bed listening to sad music.
Don’t do that. This often leads to emotional eating—perhaps because it
just doesn’t work on its own. Awful-izing rarely makes us feel better.On
the other hand, meditation and mindfulness—a few minutes of pure
silence and peace—have been shown to help significantly. Similarly,
studies of yoga for relieving stress and anxiety are very promising, and
have even shown that yoga can reduce preoccupations with food for those
with serious eating disorders. Physical exercise has long been known to
improve our moods, and also seems to help us fight anxiety. Exposure to
nature helps many people. You may have to try several things before you
find something that works for you. But don’t let yourself use food as
your cure.You will slip up, of course, now and again. These are hard
habits to break. But think carefully about just how often you are
engaging in these behaviors, and see them for what they are—a temporary
fix that can cause a lasting problem. And remember the lesson of the
hungry ghosts. The unsettled self can never be sated with food.
♦From Buddha’s Diet: The Ancient Art of Losing Weight Without Losing Your Mind, by Tara Cottrell and Dan Zigmond, © 2016.
Reprinted
with permission of Running Press, an imprint of Perseus Books, a
division of PBG Publishing, a subsidiary of Hachette Book Group.
There is no fire like passion
No crime like hatred,
No sorrow like separation,
No sickness like hunger,
And
no joy like the joy of freedom. Gautama Buddha Zen famously says: when
hungry, eat; when tired, sleep. But all things in moderation - as the
Buddha discovered in time to avoid starving to death.
UN News
Over
820 million people suffering from hunger; new UN report reveals
stubborn realities of ‘immense’ global challenge Economic Development
After
nearly a decade of progress, the number of people who suffer from
hunger has slowly increased over the past three years, with about one in
every nine people globally suffering from hunger today, the United
Nations said in a new report released on Monday.
This fact
underscores “the immense challenge” to achieving the Zero Hunger target
of the Sustainable Development Goals (SDGs) by 2030, according to the
State of Food Security and Nutrition in the World 2019.
The
report, launched on the margins of the High-level Political Forum (HLPF)
– the main UN platform monitoring follow-up on States’ actions on the
SDGs – currently under way in New York, breaks down statistics by
region, and shows that hunger has risen almost 20 per cent in Africa’s
subregions, areas which also have the greatest prevalence of
undernourishment.
Although the pervasiveness of hunger in Latin
America and the Caribbean is still below seven per cent, it is slowly
increasing. And in Asia, undernourishment affects 11 per cent of
the population.
Although
southern Asia saw great progress over the last five years, at almost 15
per cent, it is still the subregion with the highest prevalence of
undernourishment.
“Our actions to tackle these troubling trends
will have to be bolder, not only in scale but also in terms of
multisectoral collaboration,” the heads of the UN Food and Agriculture
Organization (FAO), the International Fund for Agricultural Development
(IFAD), the UN Children’s Fund (UNICEF), the World Food Programme (WFP)
and the World
Health Organization (WHO) urged in their joint foreword to the report.
Hunger
is increasing in many countries where economic growth is lagging,
particularly in middle-income countries and those that rely heavily on
international primary commodity trade. The annual UN report also found
that income inequality is rising in many of the countries where hunger
is on the rise, making it even more difficult forthe poor, vulnerable or
marginalized to cope with economic slowdowns and downturns.
“We
must foster pro-poor and inclusive structural transformation focusing on
people and placing communities at the centre to reduce economic
vulnerabilities and set ourselves on track to ending hunger, food
insecurity and all forms of malnutrition,” the UN leaders said.Food
insecurity
This year’s edition of the report takes a broader look at the impact of food insecurity – beyond hunger.
It
introduces, for the first time, a second indicator for monitoring
Sustainable Development Goals (SDGs) Target 2.1 on the Prevalence of
Moderate or Severe Food Insecurity that shows that 17.2 per cent of the
world’s population, or 1.3 billion people, lacked regular access to
“nutritious and sufficient food”.
“Even if they were not necessarily
suffering from hunger, they are at greater risk of various forms of
malnutrition and poor health”, according to the report.The combination
of moderate and severe levels of food insecurity brings the estimate to
about two billion people, where in every continent, women are slightly
more food insecure than men.
Low birthweight still a major challenge
Turning to children, the report disclosed that since 2012, no progress
has been made in reducing low birthweight.
Additionally, while the
number of under-age-five children affected by stunting has decreased
over the past six years by 10 per cent globally, the pace of progress is
too slow to meet the 2030 target of halving the number of stunted
children.
Furthermore, overweight and obesity continue to increase
throughout all regions, particularly among school-age children and
adults. Income inequality increases the likelihood of severe food
insecurity – UN report
To safeguard food security and nutrition, the
2019 report stresses the importance to economic and social policies to
counteract the effects of adverse economic cycles when they arrive,
while avoiding cuts in essential services.
It maintains that the
uneven pace of economic recovery “is undermining efforts to end hunger
and malnutrition, with hunger increasing in many countries where the
economy
has slowed down or contracted”, mostly in middle-income nations.
Moreover,
economic slowdowns or downturns disproportionally undermine food
security and nutrition where inequalities are greater.
The report
concludes with guidance on what short- and long-term policies must be
undertaken to safeguard food security and nutrition during episodes of
economic turmoil or in preparation for them, such as integrating food
security and nutrition concerns into poverty reduction efforts using
pro-poor and inclusive structural transformations. Solving India’s
hunger problem The Supreme Court has agreed to examine a plea that
starvation deaths continue to eat into the right to life and dignity of
social fabric and a “radical” new measure like community kitchens need
to be set up across the country to feed the poor and the hungry.
A
Bench led by Justice N.V. Ramana issued notice on Monday to the
government on the petition filed jointly by activists Anun Dhawan,
Ishann Dhawan and Kunjana Singh, represented by advocates Ashima Mandla
and Fuzail Ahmad Ayyubi. State-funded community Asskhaya Patra kitchens
must be the novel concept in all countries. For combating starvation
and malnutrition crisis every locality must have Akshaya Patra kitchens
along with the existing hotels and bakeries.
https://www.ancient-buddhist-
Book
XV. Happiness, Sukha VaggaXV. 5. The Buddha feeds the Hungry 01203.
Hunger is the greatest of afflictions; the Aggregates of Being are the
principal source of suffering;
If a man thoroughly understand
this, he has attained Nibbāna, Supreme Happiness.This religious
instruction was given by the Teacher while he was in residence at Āḷavi
with reference to a certain lay disciple.
For one day, as the
Teacher seated in the Perfumed Chamber at Jetavana {3.262} surveyed the
world at dawn, he beheld a certain poor man at Āḷavi. Perceiving that he
possessed the faculties requisite for attaining the Fruit of
Conversion, he surrounded himself with a company of five hundred monks
and went to Āḷavi.
The inhabitants of Āḷavi straightway invited
the Teacher to be their guest. That poor man also heard that the Teacher
had arrived and made up his mind to go and hear the Teacher preach the
Law. But that very [30.75] day an ox of his strayed off. So he
considered within himself, “Shall I seek that ox, or shall I go and hear
the Law?” And he came to the following conclusion, “I will first seek
that ox and then go and hear the Law.” Accordingly, early in the
morning, he set out to seek his ox.The residents of Āḷavi provided seats
for the Congregation of Monks presided over by the Buddha, served them
with food, and after the meal took the Teacher’s bowl, that he might
pronounce the words of thanksgiving. Said the Teacher, “He for whose
sake I came hither a journey of thirty leagues has gone into the forest
to seek his ox which was lost. Not until he returns, will I preach the
Law.” And he held his peace.While it was still day, that poor man found
his ox and straightway drove the ox back to the herd. Then he thought to
himself, “Even if I can do nothing else, I will at least pay my
respects to the Teacher.” Accordingly, although he was oppressed with
the pangs of hunger, he decided not to go home, but went quickly to the
Teacher, and having paid obeisance to the Teacher, sat down respectfully
on one side. When the poor man came and stood before the Teacher, the
Teacher said to the steward of the alms, “Is there any food remaining
over and above to the Congregation of Monks?” “Reverend Sir, the food
has not been touched.” “Well then, serve this poor man with food.” So
when the steward had provided that poor man with a seat in a place
indicated by the Teacher, he served him dutifully with rice-porridge and
other food, both hard and soft. When the poor man had eaten his meal,
he rinsed his mouth.(We are told that with this single exception there
is no other instance on record in the Three Piṭakas {3.263} of the
Tathāgata’s having thus inquired about the supply of food.) As soon as
the poor man’s physical sufferings had been relieved, his mind became
tranquil. Then the Teacher preached the Law in orderly sequence,
expounding one after another the Four Noble Truths. At the conclusion of
the lesson, the poor man was established in the Fruit of Conversion.
Then
the Teacher pronounced the words of thanksgiving, and having so done,
arose from his seat and departed. The multitude accompanied him a little
way and then turned back.The monks who accompanied the Teacher were
highly indignant and said, “Just consider, brethren, what the Teacher
did. Nothing of the sort ever happened before. But to-day, seeing a
certain poor man, the Teacher inquired about the supply of food and
directed that food to be given to another.” The Teacher turned around,
stopped, [30.76] and said, “Monks, what are you saying?” When he heard
what they were saying, he said to them, “It is even so, monks. When I
came hither a journey of thirty leagues, a long and difficult journey,
my sole reason for coming hither was the fact that I saw that this lay
disciple possessed the faculties requisite for the attainment of the
Fruit of Conversion. Early in the morning, oppressed with the pangs of
hunger, this man went to the forest and spent the day in the forest
seeking his ox which was lost.
Therefore I thought to myself, ‘If
I preach the Law to this man while he is suffering from the pangs of
hunger, he will not be able to comprehend it.’ Therefore was it that I
did what I did. Monks, there is no affliction like the affliction of
hunger.” So saying, he pronounced the following Stanza,203.
Hunger is the greatest of afflictions; the Aggregates of Being are the principal source of suffering;
If a man thoroughly understand this, he has attained Nibbāna, Supreme Happiness.
Fear
What do Matteyya Awakened One with Awareness
quotes teach us about fear?
Trade your fear for freedom.
“Even death is not to be feared by one who has lived wisely.”
“The whole secret of existence is to have no fear.
Never fear what will become of you, depend on no one. Only the moment you reject all help are you freed.”
“When
one has the feeling of dislike for evil, when one feels tranquil, one
finds pleasure in listening to good teachings; when one has these
feelings and appreciates them, one is free of fear.
”Pain is a Gift
Instead of avoiding it,
Learn to embrace it.
Without pain,
there is no growth”Friends
https://tricycle.org/magazine/
Give people time.
Give people space.
Don’t beg anyone to stay.
Let them roam.What’s meant for you will
always be yours.
Happiness, Sukha Vagga
The Buddha feeds the Hungry
Hunger is the greatest of afflictions; the Aggregates of Being are the principal source of suffering;
If a man thoroughly understand this, he has attained Nibbāna, Supreme Happiness.
Lord Buddha’s Ideals Have Solutions To Challenges Faced By World Today.
The eight-fold path of Lord Buddha shows the way towards the well-being of societies and nations.
Maṇimēkalai , “jewelled belt, girdle of gems”
received a magic Atchaya Pathiram
(begging bowl) , which always gets filled.
Akshaya pathram Manimegalai the follower of Awakened One with Awareness said that
“Hunger is the worst kind of illness.”
“The whole secret of existence is to have no fear.”
There is no fire like passion
No crime like hatred,
No sorrow like separation,
No sickness like hunger,
And no joy like the joy of freedom.
Gautama Buddha
Zen famously says: when hungry, eat; when tired, sleep.
But all things in moderation - as the Buddha discovered in time to avoid starving to death.
Manimekalai
converted the prison into a hospice to help the needy, teaches the king
the dhamma of the Buddha. In the final five cantos of the epic.
Buddhist teachers recite Four Noble Truths, Twelve Nidanas and other ideas to her.
Volunteers
must become full-time members to fullfill the vision & aspiration
of his spiritual Manimekala Akshya Pathram. Must be committed to the
cause currently and involve in strategy, growth, and governance of
Akshaya Patra.
The journey so far and what the future holds in
the mission to end hunger for children and adults in the world.
Technology must be used in mass production for the fantastic results.
Other initiatives of the Akshaya Patra must help children and adults
from underprivileged backgrounds achieve their dreams.
All the
Governments all over the world allot funds for the governance of Akshaya
Patra and order all the vans used by postal department, police vans to
supply provisions, vegetables and food in edible food packs till all the
curfews are removed.
The state-of-the-art kitchens must become a subject of study and attract curious visitors from around the world.
Partnership
with the Governments all over the world,India and various State
Governments, along with the persistent support from corporates,
individual donors, and well-wishers have to help
Manimekali Akshya Pathram to serve millions of underprevilaged children and adults.
Picture a life in which your every waking moment is spent searching for food.
Your belly is distended and your limbs are emaciated like a starving
child’s. Your hunger is ceaseless and painful, but your throat is no
wider
than the eye of a needle. When you find food, you can’t swallow it. Not
even a bite. The hunger persists, and your search continues.
Such is the fate of pretas in Buddhist tradition—the hungry ghosts.
These
poor souls were reborn this way because in past lives they were driven
by desire, greed, anger, and ignorance. While you might find yourself
checking a few of these boxes on any given day, in Buddhism you have to
take such vices to the extreme to end up with such a tortured
existence—like committing murder in a jealous rage. So no need to panic.
It’s a tradition in many Asian cultures to leave offerings of
food for the hungry ghosts. But this doesn’t really help. It turns out
these ghosts aren’t really searching for food.
Or they are, but
their search is misguided. Hunger for the ghosts has nothing to do with
food, and everything to do with what they did in their previous time on
earth. There’s plenty of food for them, but they can’t eat it. Like
every religious parable, there’s an important lesson here: it’s not food
they really need.
Back here in the human realm, we still look to
food to do much more than nourish our bodies and satisfy our hunger. We
turn to food in times of great joy and great sadness. When something
wonderful happens, we celebrate with a dinner out. We drink champagne,
we eat cake, we splurge on nice meals. Food becomes part of the
rejoicing.
And the opposite is true, too. There’s a long
tradition of providing food to those who are grieving. We band together
to provide meals to friends in crisis—you may, at some point in your
life, have signed up on a spreadsheet or email thread to bring meals to
someone mourning, someone recovering, someone struggling. In times of
sadness, we instinctively want to provide comfort in a tangible way. And
very often, we do that with food.Food is there for all of it—the good
times and the bad. And to some extent, it makes sense. It’s fun to go
out and celebrate a raise, an anniversary, or a graduation. And it feels
right that when people are truly suffering, the last thing they should
worry about is putting together a meal. In these moments of tragedy or
triumph, food is a worthy and welcome ally.
The problem comes when we use food to comfort and reward ourselves when the stakes are much, much lower. Finally
I got the kids to sleep, now I can eat those cookies I’ve been eyeing.
That
big meeting today was a mess, time for a big glass of wine. These
mundane highs and lows are challenging. But they are not worthy of great
sadness or great celebration. Or, really, food.
UN News
Over 820 million people suffering from hunger; new UN report reveals stubborn realities of ‘immense’ global challenge.
Fear
What do Matteyya Awakened One with Awareness
quotes teach us about fear?
Trade your fear for freedom.
“Even death is not to be feared by one who has lived wisely.”
“The whole secret of existence is to have no fear.
Never fear what will become of you, depend on no one. Only the moment you reject all help are you freed.”
“When
one has the feeling of dislike for evil, when one feels tranquil, one
finds pleasure in listening to good teachings; when one has these
feelings and appreciates them, one is free of fear.
”Pain is a Gift
Instead of avoiding it,
Learn to embrace it.
Without pain,
there is no growth”
As
the world fights extraordinary challenges, their lasting solutions can
come from the ideals of Lord Buddha. In his first sermon at Sarnath,
Lord Buddha referred to hope and purpose. For Lord Buddha, it was the
removal of human suffering.
We have to rise to the occasion and do whatever we can to increase hope among people.
If You Give a Buddhist a Cupcake
tricycle.org
If You Give a Buddhist a Cupcake…
An excerpt from Tara Cottrell and Dan Zigmond’s new book Buddha
Hopes rise for coronavirus drug remdesivir
Despite conflicting studies, results from largest trial yet show the
antiviral speeds up recovery, putting it on track to become a standard
of care in the United States.
conflicting studies, results from largest trial yet show the antiviral
speeds up recovery, putting it on track to become a standard of care in
the United States.
experimental drug — and one of the world’s best hopes for treating
COVID-19 — could shorten the time to recovery from coronavirus
infection, according to the largest and most rigorous clinical trial of
the compound yet. On 1 May, the US Food and Drug Administration (FDA)
granted an ‘emergency use authorization’ for clinicians to use the drug,
called remdesivir, which is administered intravenously, in hospitals
for people with severe COVID-19.
interferes with the replication of some viruses, including SARS-CoV-2,
which is responsible for the current pandemic. On 29 April, Anthony
Fauci, director of the US National Institute of Allergy and Infectious
Diseases (NIAID), announced that a clinical trial in more than 1,000
people had showed that those taking remdesivir recovered in 11 days on
average, compared with 15 days for those on a placebo.
a 31% improvement doesn’t seem like a knockout 100%, it is a very
important proof of concept,” Fauci said. “What it has proven is that a
drug can block this virus.”
were also fewer deaths among trial participants who received the drug,
he said, but that trend was not statistically significant. The shortened
recovery time, however, was significant, and was enough of a benefit
that investigators decided to stop the trial early, he said, to ensure
that those participants who were receiving placebo could now access the
drug. Fauci added that remdesivir would become a standard treatment for
COVID-19. The FDA’s authorization is not a final drug approval, and can
be revoked when the conditions required for emergency use are no longer
in effect. Distribution of the drug in the United States will be under
government control.
news comes after weeks of data leaks and on a day of mixed results from
clinical trials of the drug. The drug’s maker, Gilead Sciences of
Foster City, California, announced on the same day that in its own
trial, more than half of 400 participants with severe COVID-19 had
recovered from their illness within two weeks of receiving treatment.
But the study lacked a placebo-controlled arm, making the results
difficult to interpret. Also on 29 April, a smaller trial run in China
announced that it had found1 no benefits from remdesivir when compared
with a placebo. But that trial was stopped early owing to difficulty in
enrolling participants as the outbreak subsided in China. Nevertheless,
onlookers are hopeful that the large NIAID trial provides the first
glimmer of promise in a race to find a drug that works against the
coronavirus, which has infected more than three million people
worldwide.
is a lot of focus on remdesivir because it’s potentially the best shot
we have,” says virologist Stephen Griffin at the University of Leeds,
UK.
conflicting information on remdesivir in the past few weeks has left
people reeling. In the rush to find therapies to combat COVID-19, small
clinical trials without control groups have been common. “I’m just very
annoyed by all of these non-controlled studies,” says Geoffrey Porges, a
biotechnology analyst for the investment bank SVB Leerink in New York
City. “It’s reassuring that 50–60% of patients are discharged from the
hospital, but this is a disease that mostly gets better anyway.”
so much uncertainty, the remdesivir-watchers were waiting anxiously for
final results from the NIAID trial, which were not expected until the
end of May. In lieu of a vaccine, which could still be more than a year
away, effective therapies are crucial in reducing deaths and limiting
economic damage from the pandemic. Yet, despite the flood of small
clinical trials, no therapy has been convincingly shown to boost
survival in people with COVID-19.
NIAID results put a new sheen on remdesivir.The NIAID did not release
detailed safety data. The study in China found no significant difference
between remdesivir and placebo in the frequency of adverse events, but
12% of people who received remdesivir dropped out of the study due to
side effects including nausea and cardiopulmonary failure, compared to
only 5% on placebo.
may not be the wonder drug that everyone’s looking for, but if you can
stop some patients from becoming critically ill, that’s good enough,”
says Griffin.
said the finding reminded him of the discovery in the 1980s that the
drug AZT helped to combat HIV infection. The first randomized,
controlled clinical trial showed only a modest improvement, he said, but
researchers continued to build on that success, eventually developing
highly effective therapies.
works by gumming up an enzyme that some viruses, including SARS-CoV-2,
use to replicate. In February, researchers showed2 that the drug reduces
viral infection in human cells grown in a laboratory.
began to ramp up production of remdesivir well before the NIAID results
came out. By the end of March, the company had produced enough to treat
30,000 patients. And by streamlining its manufacturing process and
finding new sources of raw materials, Gilead announced, it hopes to
produce enough remdesivir to treat more than one million people by the
end of the year.
calculation was based on the assumption that people would take the drug
for ten days, but the results announced from Gilead’s trial on 29 April
suggest that a five-day course of treatment could work just as well. If
so, that would effectively double the number of people who could be
treated, says Porges.
the long term, clinicians will probably want a bevy of antiviral drugs —
with different ways of disabling the virus — in their arsenal, says
Timothy Sheahan, a virologist at the University of North Carolina in
Chapel Hill, who has teamed up with Gilead researchers to study
remdesivir. “There is always the potential for antiviral resistance,” he
says. “And to hedge against that potential, it’s good to have not only a
first-line, but also a second-, third-, fourth-, fifth-line antiviral.”
are furiously testing a wide range of therapies, but early results,
although not yet definitive, have not been encouraging. The malaria
drugs chloroquine and hydroxychloroquine, both of which have
anti-inflammatory effects, drew so much attention from physicians and
the public that some countries have depleted their supplies of the
drugs. Yet studies in humans have failed to show a consistent benefit,
and some have highlighted the risks posed by side effects of the drugs
that affect the heart.
interest in a mix of two HIV drugs called lopinavir and ritonavir
flagged when a clinical trial in nearly 200 people did not find any
benefit of the mix for those with severe COVID-193. Another promising
therapeutic hypothesis — that inhibiting the action of an immune-system
regulator called IL-6 could reduce the serious inflammation seen in some
people with severe COVID-19 — has met with mixed results thus far.
a host of other therapies are being tested in people, and many
researchers are hunting for new drugs at the bench. Sheahan and his
colleagues have found4 a compound that is active against SARS-CoV-2 and
other coronaviruses, including a remdesivir-resistant variant of a
coronavirus, when tested in laboratory-grown human cells.
much more testing would be needed before the compound could be tried in
people. “What we’re doing now will hopefully have an impact on the
current pandemic,” he says. “But maybe more importantly, it could
position us to better respond more quickly in the future.”
May US regulatory authorities granted remdesivir ‘emergency use’
authorization for use in people with severe COVID-19.
most common symptoms of COVID-19 are a fever, coughing, and breathing
problems. Unless you have severe symptoms, you can most likely treat
them at home, the way you would for a cold or the flu. Most people
recover from COVID-19 without the need for hospital care. Call your
doctor to ask about whether you should stay home or get medical care in
person.
are trying to make new medicines and test some existing drugs to see
whether they can treat COVID-19. In the meantime, there are a number of
things that can relieve symptoms, both at home and at the hospital. a
number of things can relieve symptoms, both at home and at the hospital.
Monitor. If your symptoms get worse, call your doctor right away.
Don’t go to their office without calling first. They might tell you to
stay home, or they may need to take extra steps to protect staff and
other patients.
most important thing to do is to avoid infecting other people,
especially those who are over 65 or who have other health problems.
begin 2 to 14 days after you come into contact with the virus. Early
studies show that many people who have mild infections recover within 2
weeks. More severe cases tend to last 3 to 6 weeks.
to your doctor about how long you should isolate yourself if you have
symptoms. CDC guidelines say you can leave isolation when all of these
are true:
don’t need to go to the hospital or ER if you have basic COVID-19
symptoms, like a mild fever or cough. If you do, many hospitals will
send you home.
your case is severe, members of the medical staff will check for signs
that the illness is causing more serious problems. They might:
may get extra oxygen through two small tubes that go just inside your
nostrils. In very serious cases, doctors will connect you to a machine
that can breathe for you, called a ventilator.
may also get fluids through a tube, or IV, in your arm to keep you from
getting dehydrated. Doctors will also closely monitor your breathing.
The goal is for your infection to run its course and for your lungs to
heal enough that they can breathe on their own again.
you take drugs such as angiotensin-converting enzyme (ACE) inhibitors,
angiotensin receptor blockers (ARBs), or statins for other health
problems, your doctor will tell you to continue them as usual.
clinical trials are underway to explore treatments used for other
conditions that could fight COVID-19 and to develop new ones.
who are in the hospital with severe COVID-19 may get an antiviral
medicine called remdesivir. Research shows that some patients recover
faster after taking it. Remdesivir was created to fight Ebola, but the
FDA has issued an emergency use ruling so doctors can use it against
COVID-19.
FDA is also allowing clinical trials and hospital use of blood plasma
from people who’ve recovered from COVID-19 in order to help patients
with severe or life-threatening cases. You’ll hear this called
convalescent plasma.
trials are under way for other medications, including tocilizumab,
which has been used to treat autoimmune conditions and an inflammatory
condition called cytokine release syndrome.
FDA had issued an emergency ruling so doctors could use
hydroxychloroquine and chloroquine to treat people who are hospitalized
with COVID-19. But the agency revoked the ruling amid serious concerns
about their safety. The World Health Organization stopped trials of
hydroxychloroquine, and France banned its use against COVID-19. The
medications are approved to treat malaria and autoimmune conditions like
rheumatoid arthritis and lupus.
study found that dexamethasone, a common steroid medication, can help
people who are hospitalized with severe COVID-19 complications. But the
findings are preliminary, and the researchers haven’t released the full
study.
For
The Welfare, Happiness, Peace of All Sentient and Non-Sentient Beings and for them to Attain Eternal Peace as Final Goal.
From
KUSHINARA NIBBANA BHUMI PAGODA
in 116 CLASSICAL LANGUAGES
Through
At
WHITE HOME
668, 5A main Road, 8th Cross, HAL III Stage,
Prabuddha Bharat Puniya Bhumi Bengaluru
Magadhi Karnataka State
PRABUDDHA BHARAT
DO GOOD PURIFY MIND AND ENVIRONMENTWords of the Metteyya Awakened One with Awareness
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta— Attendance on awareness — in
92) Classical Sinhala-සම්භාව්ය සිංහල,and29) Classical English,Roman
Maha Sathipattana Suthraya - මහා සතිපට්ඨාන සුත්රය -
දැනුවත් කිරීමේ විශ්වය (FOAINDMAOAU) සමඟ මෙටෙයා පිබිදුණු තැනැත්තා සොයා ගැනීම
වත්මන් තත්වය අවසන් වන්නේ 04-8-2020 සහ 3-12-2020 අතර වන අතර එය නොමිලේ මාර්ගගත විශ්ලේෂණ තීක්ෂ්ණ බුද්ධිය සඳහා මග සලසයි
සඳහා
සුභසාධනය, සන්තෝෂය, සියලු සංවේදි හා නොහික්මුණු අයගේ සාමය සහ අවසාන ඉලක්කය ලෙස සදාකාලික සාමය අත් කර ගැනීම.
සිට
කුෂිනාරා නිබ්බානා භූමි පාගොඩ
වර්ගීකරණ භාෂා 116 කින්
තුලින්
http://sarvajan.ambedkar.org
හිදී
වයිට් හෝම්
668, 5 ඒ ප්රධාන පාර, 8 වන කුරුසය, එච්ඒඑල් III අදියර,
ප්රබුධ භාරත් පූනියා භූමි බෙංගාලෝරු
මගධි කර්ණාටක ප්රාන්තය
ප්රබුද්ද භාරත්
හොඳ පිරිසිදු මනසක් සහ පරිසර හිතකාමී වචන අවදි කරන්න.
සිට
කුෂිනාරා නිබ්බානා භූමි පාගොඩ සඳහා ත්රිමාණ කවය-විෂන් 360 in හි අතථ්ය චාරිකාව නිර්මාණය කිරීම සඳහා නොමිලේ මාර්ගගත පියවර
මහසතිපහණ
සූත්රය බුදුරජාණන් වහන්සේගේම වචන වලින් සතුට, නිර්භීතකම හා කුසගින්න
තුරන් කිරීම සහ ඒකීය ගායනා, සම්භාව්ය සිංහලවල ගීත සහ සංගීතය - සම්භාව්ය
සිංහල - ගීත
සියල්ලන්ටම සන්තෝෂවත්, හොඳ සහ සුරක්ෂිත වේවා!
සියල්ලන්ටම දිගු කල් ජීවත් වේවා! සෑම දෙයක්ම වෙනස් වන බවට පැහැදිලි
අවබෝධයක් ඇති සැමට සන්සුන්, නිහ ,, අවදියෙන්, අවධානයෙන් හා සමානාත්මතාවයෙන්
යුක්ත වේවා! RomanalipyAH devanAgarIlipyAm parivartanam
මෙට්ටෙයියාගේ වචන දැනුවත් භාවයෙන් පිබිදුණි
සිට
කුෂිනාරා නිබ්බානා භූමි පාගොඩ සඳහා ත්රිමාණ කවය-විෂන් 360 in හි අතථ්ය චාරිකාව නිර්මාණය කිරීම සඳහා නොමිලේ මාර්ගගත පියවර
මෙම
දළ සටහන මඟින් චෞඩා සාග්යානා (හයවන කවුන්සිලය) ටිපියඩකා හි
දේවාන්ගරි-ස්ක්රිප්ට් සංස්කරණයේ පොත් ප්රකාශයට පත් කෙරේ. වෙළුම්වල නම් ඇල
අකුරු වල “-p ± 1 it4i” උපසර්ගය සමඟ දැක්වෙන්නේ පරිමාව විවරණ සාහිත්යයට
වඩා ටිපීඩක මූලයේ කොටසක් බවයි. මෙම දළ සටහන ලැයිස්තුගත කර ඇත්තේ මූල වෙළුම්
පමණි. කරුණාකර සටහන් කරන්න: මෙම පොත් පිලිවල පමණක්, දේවාන්ගරි පිටපතේ ඇති
අතර ඒවා විකිණීමට නොමැත.
ඉංග්රීසි පරිවර්තන මාලාවක් නොමැත. වැඩි විස්තර සඳහා කරුණාකර බලන්න: www.tipitaka.org
(අංශ 5 ක්, පොත් 5 කින් මුද්රණය කර ඇත)
සූත්ර විභාගා [භික්ෂූන් වහන්සේලා සහ භික්ෂුණීන් සඳහා නීති රීති අඩංගු පොත් දෙකක්, වැරදි අටක් දක්වා ඇත]
ටිපීඩාකා (“කූඩ තුනක්”)
සූටා පියඩකා
(නිකස් පහක් හෝ එකතු කිරීම් පහක්)
ධර්මය
පිළිබඳව බුදුන් වහන්සේගේ ඉගැන්වීමේ සාරය සූත්ර පිනකාහි අඩංගු වේ. එහි
සූත්ර දසදහසකට වඩා අඩංගු වේ. එය නිකියාස් (සමූහයක්, එකලස් කිරීමක්;
එකතුවක්; පන්තියක්, පිළිවෙලක්, කණ්ඩායමක්; සංගමයක්, සහෝදරත්වයක්, සභාවක්;
නිවසක්, වාසස්ථානයක්) ලෙස කොටස් පහකට බෙදා ඇත.
දාගා නිකාය [දාගා: දිගු]
බුදුරජාණන්
වහන්සේ විසින් දීර් the තම දේශන 34 ක් දාගා නිකාය රැස් කරයි. ඒවායින්
බොහොමයක් මුල් මෘත දේහයට ප්රමාද එකතු කිරීම් සහ සැක සහිත අව්යාජභාවය
පිළිබඳ විවිධ ඉඟි ඇත.
මජ්ජිමා නිකාය
[majjhima: medium] විවිධ කාරණා සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කරමින් මජ්ජිමා නිකාය බුදුන් වහන්සේගේ දේශන 152 ක් අතරමැදි දිගට රැස් කරයි.
සයුත්ත නිකාය
[samyutta:
group] Saṃyutta Nikāya ඔවුන්ගේ විෂයයට අනුව සූත්ර එකතු කරනුයේ sayyuttas
නමින් උප කණ්ඩායම් 56 කිනි. විචල්ය දිග පිළිබඳ කතිකාවන් තුන්දහසකට වඩා
එහි අඩංගු නමුත් සාමාන්යයෙන් සාපේක්ෂව කෙටි ය.
අගුත්තාර නිකාය
[aṅg:
සාධකය | උත්තර: අතිරේක] අගුතාරා නිකාය උප කාණ්ඩ 11 කින් උප බෙදීම් වලට
බෙදී ඇති අතර, ඒ සෑම එකක්ම එක් අතිරේක සාධකයක ගණනය කිරීම් වලින් සමන්විත
දේශන එක්රැස් කරයි.
පූර්වාදර්ශ නිපාටා. සාමාන්යයෙන් කෙටි වන සූත්ර දහස් ගණනක් එහි අඩංගු වේ.
කුඩ්ඩක නිකාය
. වඩා සැක සහිත ය.
සූටා පියඩකා
(නිකස් පහක් හෝ එකතු කිරීම් පහක්)
1. D2gha-nik ± ya [34 සූත්ර; වාග් 3 ක් හෝ පරිච්ඡේද (සෑම පොතක්ම)]
(1) S2lakkhandavagga-p ± 1⁄4i (සූත්ර 13)
(2) මහවාග්ගා-පී ± 1⁄4i (සූත්ර 10)
(3) පී μ avikavagga-p ± 1⁄4i (සූත්ර 11)
2. මජ්ජිමා-නිකාය [සූත්ර 152; වාග් 15; පොත් 3 කට බෙදා ඇත,
වෝගා 5 බැගින්, පාවෝ සා (‘පනස්’) ලෙස හැඳින්වේ]
(1) M3lapaoo ± ssa-p ± 1⁄4i (‘මූල’ පනහ)
1. M3lapariy ± yavagga (සූත්ර 10)
2. S2han ± davagga (සූත්ර 10)
3. තතියවග්ග (සූත්ර 10)
4. මහමාකවාග්ග (සූත්ර 10)
5. C31⁄4ayamakavagga (සූත්ර 10)
(2) මජ්ජිමාපූ ± සා-පි ± 1⁄4i (‘මැද’ පනහ)
6. ගහපති-වග්ගා (සූත්ර 10)
7. භික්ෂු-වග්ගා (සූත්ර 10)
8. පරිබ් ± ජාකා-වග්ගා (සූත්ර 10)
9. ර-ජා-වග්ගා (සූත්ර 10)
10. බ්රහ්මන-වග්ගා (සූත්ර 10)
(3) උපරිපූ ± සා-පි ± 1⁄4i (එහි තේරුම ‘පනහකට වඩා වැඩි’)
11. දේවදහා-වග්ගා (සූත්ර 10)
12. අනුපද-වග්ගා (සූත්ර 10)
13. සුසතා-වග්ගා (සූත්ර 10)
14. විභාග-වග්ගා (සූත්ර 12)
15. Sa1⁄4 ± yatana-vagga
පොත් 6 කට]
(1) සාග් තවාග්ගා-සා 1⁄යුටා-පි ± 1⁄4i (11 සා 1⁄2 යූටාස්)
(2) Nid ± navagga-sa1⁄2yutta-p ± 1⁄4i (10 sa1⁄2yuttas)
(3) කන්දවග්ග- sa1⁄2yutta-p ± 1⁄4i (13 sa1⁄2yuttas)
(4) Sa1⁄4 ± yatanavagga-sa1⁄2yutta-p ± 1⁄4i (10 sa1⁄2yuttas)
(5) මහවාග්ගා-සා 1⁄2 යූටා-පි ± 1⁄4i වෙළුම I (6 sa1⁄2yuttas)
(6) මහග්වා-සා 1⁄2 යූටා-පි ± 1⁄4i වෙළුම II (6 sa1⁄2yuttas)
4. අගුතාර-නිකාය [සූත්ර 9,557; in11 nip ± tas, හෝ කණ්ඩායම්, තනිකරම සකසා ඇත
සංඛ්යාත්මකව; එක් එක් තන පුඩුවට වාග් කිහිපයක් තිබේ; සූත්ර 10 ක් හෝ වැඩි ගණනක්
එක් එක් වාග්; පොත් 6 ක්]
(1) Eka-Duka-Tika-nipata-p ± 1⁄4i (ඒවා, දෙක, threes)
(2) කැටුක්කා-නිපාටා-පී ± 1⁄4i (හතරේ)
(3) පාස්කාකා-නිපාටා-පී ± 1⁄4i (පහේ)
(4) චක්කා-සත්තක-නිපට-පි ± 1⁄4i (හයේ, සෙවන්ස්)
(5) Aμμhaka-Navaka-nipata-p ± 1⁄4i (අට, නයින්)
(6) දසක-ඒකදසක-නිපට-පි ± 1⁄4i (දස, එකොළොස්)
5. කුඩ්ඩක-නිකියා [කුඩා පොත් එකතුව, විවිධ රැස්වීම්-
ප්රධාන කොටස් 18 ක කෘති ඇතුළත් කිරීම; එයට සූත්ර, සම්පාදනය ඇතුළත් වේ
මූලධර්ම සටහන්, ඉතිහාසය, පද සහ විවරණ සාහිත්යය ඇත
ටිපීඩාකා තුළට ඇතුළත් කර ඇත; පොත් 12 ක්]
(1) කුද්ධකාපා, ධම්මපාද සහ උදනා-පි ± 1⁄4i
1. කුඩකප්තා (කෙටි සූත්ර නවයක් සහ සූත්ර, පුහුණු අත්පොතක් ලෙස භාවිතා කරයි
සාමනේර භික්ෂූන්)
2. ධම්මපාද (ටිපීඩාකාගේ සියලුම පොත් අතුරින් වඩාත් ප්රචලිතය; 423 එකතුවකි
වාග් 26 ක පද)
3. උදනා (වාග් 8 කින්, බුදුන් වහන්සේගේ ප්රීතිමත් වචන 80 ක්, බොහෝ විට පද වලින්,
සමහර ගද්ය විස්තරයන් උච්චාරණය කළ අවස්ථා පිළිබඳ විස්තර)
(2) ඉටිවුට්ටක, සුත්තනිප් ± ට-පී ± 1⁄4i
4. ඉටිවුට්ටක (4 නිප්පස්, සූත්ර 112, සෑම ආරම්භයක්ම, “ඉටි වුටා 1 භගවත” [මෙසේ විය
බුදුන් වහන්සේ පැවසූ)]
5. සුත්තනිපටා (5 වාග්; 71 සූත්ර, බොහෝ දුරට පදයෙහි; හොඳම බොහෝ දේ අඩංගු වේ
දන්නා, බුදුන්ගේ වඩාත් ජනප්රිය සූත්ර
(3) විම් නවාතු, පෙටවතු, ථෙරගෙත් ± සහ තෙරිග් ± -පී ± 1⁄4i
6. විම් නවාතු (විම්නා යනු මන්දිරය; ක්රියා ගැන වාග් 7 ක කවි 85 ක්
ස්වර්ගීය ක්ෂේත්රයන්හි කුසලතා සහ නැවත ඉපදීම)
7. පෙටවතු (වාග් 4 ක්, කවි 51 ක් උපත ලැබූ කාලකණ්ණි ජීවීන් විස්තර කරන කවි 51 ක්
ඔවුන්ගේ පහත් ක්රියාවන් නිසා අසතුටුදායක තත්වයන්)
8. ථේරග් ± (264 සිට අරහත්හප් ලබා ගැනීමෙන් පසු ප්රීතිය හා ප්රීතිය පිළිබඳ පද
වැඩිමහල් භික්ෂූන්; කවි 107 ක්, ග්රෑම් 1,279 ක්)
9. තෙරිග් ± (ඉහත සඳහන් ආකාරයටම, වැඩිමහල් කන්යා සොහොයුරියන් 73 දෙනෙකුගෙන්; කවි 73 ක්, ග්රෑම් 522 ක්)
(4) ජටාකා-පී ± 1⁄4i, වෙළුම. මම
(5) ජටාකා-පී ± 1⁄4i, දෙවන වෙළුම
10. ජටාකා (ගෝතම බුදුන් ලෙස උපත ලැබීමට පෙර බොඩිසත්තගේ උපන් කථා; 547
අවශ්ය පද ගණන අනුව නිප්පාට බෙදා ඇති පදවල කථා
කතාව කියන්න. සම්පුර්ණ ජෙටාකා කථා ඇත්ත වශයෙන්ම එම ජාකා විවරණයන්හි ඇත
පද පිටුපස ඇති කතාව පැහැදිලි කරන්න.
(6) මහදීඩ-පි ± 1⁄4i
(7) C31⁄4anidessa-p ± 1⁄4i
11. නිඩෙස්සා (සුත්තනිපටා හි කොටස් දෙකක් පිළිබඳ විවරණය)
මහදීඩ: 4 වන වාග් පිළිබඳ විවරණය
C31⁄4anidessa: 5 වන වාග් පිළිබඳ විවරණය සහ
1 වන වාග්ගේ කග්ගවිසෝ සූත්රය
(8) පාඩිසම්බිද් ± මැග්ගා-පී ± 1⁄4i
12. පඩිසම්බිද් g මග්ගා (බුදුන් වහන්සේගේ අභිධර්ම ශෛලියේ සවිස්තරාත්මක විශ්ලේෂණයක්
ඉගැන්වීම, විනයා සහ සූටා පියඩකස්හි සියලුම කොටස් වලින් උපුටා ගන්නා ලදි; වැග්ගා තුනක්,
එක් එක් මාතෘකා දහයක් අඩංගු වේ [kath ±])
(9) අපද් ± na-p ± 1⁄4i, වෙළුම. මම
13. අපපානා (භික්ෂූන් 550 ක් සහ භික්ෂුණීන් 40 දෙනෙකුගේ පෙර ජීවිතවල කථා)
(10) අපපානා, බුද්ධව ⁄⁄ සා සහ කැරියපියාකා-පි ± 1⁄4i
14. බුද්ධව ⁄2 සා (බුදුන් වහන්සේගේ ඉතිහාසය අ
ප්රශ්නය වෙනි. සාරිපුත්ත, සුමේදා සහ ඩී 2 පාකරගේ කතාව කියයි
බුදුරජාණන් සහ ගෝතම බුදුන් ඇතුළු බුදුන් 24 දෙනා.)
15. කාරියිපිකා (ජාකාහි කතන්දර 35 ක් p ± රාම් 2 නිදර්ශනය කිරීමට සකසා ඇත)
(11) නෙට්ටිපකරණ, පෙඩෙකෝපදේස-පි ± 1⁄4i
16. නෙටිප්පකරණ (කුඩා නිබන්ධනය අර්ථ නිරූපණය හා පැහැදිලි කිරීම සඳහා ක්රමවේදයන් සැකසීම-
කැනොනිකල් පා xts)
17. පීඩාකොපදේසා (පැහැදිලි කිරීම හා පුළුල් කිරීම සඳහා ක්රමවේදයන් සැකසීම
බුදුන් වහන්සේගේ ඉගැන්වීම)
(12) මිලින්දපහා-පි ± 1⁄4i
18. මිලින්ද-පාහා (මිලින්ද රජු සහ ද
පිළිතුර නාගසේන; මෙම විවාදය සිදුවිය. අවුරුදු 500 කට පසු
බුදුරජාණන් වහන්සේගේ මහනිබබ්නා)අභිධම්ම පියදකා
[සියළුම ධර්මයන්ගේ ක්රමානුකූල, වියුක්ත නිරාවරණයේ කොටස් හතක්; මුද්රණය කර ඇත
පොත් 12 ක්]
1. ධම්මසගාවෝ 2
(ධම්ම ගණනය කිරීම)
(1) ධම්මසගාවෝ 2-පි ± 1⁄4i
2. විභගා-පි ± 1⁄42
(ධම්මා වල වෙනස හෝ විශ්ලේෂණය)
(2) විභගා-පි ± 1⁄42
3. ධ්කුකාත් ±
(මූලද්රව්ය සාකච්ඡා කිරීම; මෙම පළමු කොටස් තුන ත්රිත්වයක් සාදයි
අභිධම්ම තේරුම් ගැනීම සඳහා පදනමක් ලෙස ජීර්ණය කළ යුතුය)
4. පුග්ගලපට්ටි
(පුද්ගලයින් නම් කිරීම; පරිච්ඡේද දහයක්: පළමුවැන්න තනි තනිව කටයුතු කිරීම
පුද්ගලයන්, දෙවැන්න යුගල සමග, 3 වන කාණ්ඩ තුනකින් යුත් කණ්ඩායම් යනාදිය.
(3) ධුකුත් ± -පග්ගලපසට්ටි-පි ± 1⁄42
5. කත ± වතු-පි ± 1⁄42
(මතභේදාත්මක කරුණු හෝ වැරදි මතය; මතු කළ කරුණු සාකච්ඡා කරයි
අකෝකාගේ පාලන සමයේ පැට්නාහි පැවති 3 වන කවුන්සිලයේ පදිංචි විය)
(4) කත ± වතු-පි ± 1⁄42
6. යමක-පි ± 1⁄42
(යුගල පොත; අම්බි විසඳීමට යුගල, ප්රතිවිරුද්ධ ප්රශ්න භාවිතා කිරීම.
තාක්ෂණික යෙදුම්වල නිරවද්ය භාවිතය නිර්වචනය කිරීම)
(5) යමකා-පි ± 1⁄42, වෙළුම I.
(6) යමකා-පි ± 1⁄42, දෙවන වෙළුම
(7) යමකා-පි ± 1⁄42, වෙළුම III
7. Paμμh ± na
(සබඳතා පොත; කොන්දේසි සහිත 24 ක යෝජනා ක්රමයක් විස්තාරණය කිරීම
අවබෝධය සඳහා සම්පූර්ණ පද්ධතියක් සාදන සම්බන්ධතා [පැකයා]
ධර්මයේ සමස්ත විශ්වයේ යාන්ත්ර විද්යාව)
(8) Paμμh ± na-p ± 1⁄4i, වෙළුම I.
(9) Paμμh ± na-p ± 1⁄4i, දෙවන වෙළුම
(10) Paμμh ± na-p ± 1⁄4i, III වෙළුම
(11) Paμμh ± na-p ± 1⁄4i, වෙළුම IV
(12) Paμμh ± na-p ± 1⁄4i, Vol
(1) පී ± ජිකා-පි ± 1⁄4i භික්ක
p ± r ± jik ± (නෙරපා හැරීම) 4
saaghadises ± (සං ha රැස්වීම්) 13
aniyat ± (අවිනිශ්චිත) 2
nissagiy ± p ± cittiy ± (බලහත්කාරයෙන් කල් ඉකුත්වීම) 30
(2) පී it සිත්තියා-පි ± 1⁄4i
suddha p ± cittiy ± (සාමාන්ය කල් ඉකුත්වීම) 92
p ± tidesaniy ± (පාපොච්චාරණය නැවත: දානමය ආහාර) 4
සේඛියා (ආචාර විධි සහ සැරසිලි සම්බන්ධයෙන්) 75
adhikaraoasamath legal (නීති ක්රියාවලිය) 7
(භික්ෂුණී විනය නීති සමඟ අවසන් වේ) ______ භික්ෂුණී
2. කන්දක [නීති හා ක්රියා පටිපාටි පොත් දෙකක්]
(3) මහග්වා-පි ± 1⁄4i (කොටස් 10 [කන්දක];
බුදුන්ගේ බුද්ධත්වය, පළමු දේශන සහ සං ha යාගේ මුල් වර්ධනය;
සං ha යාගේ ක්රියාකාරකම් පාලනය කරන පහත සඳහන් නීති රීති දක්වයි:
1. ඇණවුමට ඇතුළත් වීමේ නීති (උපසම්පද් ±)
2. පි ± තිමෝකාගේ උපසොත රැස්වීම සහ පුනරාවර්තනය
3. වැසි සමයේදී පදිංචිය (වාසා)
4. පවරාඕ called නමින් හැඳින්වෙන වාසාව අවසන් කිරීමේ උත්සවය
5. ඇඳුම් පැළඳුම් සහ ගෘහ භාණ්ඩ සඳහා නීති
6. medicine ෂධ සහ ආහාර
7. සිවුරු වාර්ෂික බෙදා හැරීම (කාඩිනා)
8. අසනීප භික්ෂූන්, නිදාගැනීම සහ සිවුරු ද්රව්ය සඳහා නීති
9. සං ha යාගේ කටයුතු ක්රියාත්මක කරන ආකාරය
10. භේදකාරී අවස්ථාවන්හි කටයුතු
.
සාගකම්මා ලෙස හැඳින්වෙන ආයතනික ක්රියාවන් හෝ කාර්යයන් සඳහා වන දූවිලි:
1. සං ha යා ඉදිරියේ ඇති වැරදි සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කිරීමේ නීති
(සාග් ඩිසේසා)
2. පරිවාසයට භික්ෂුවක් තැබීමේ ක්රියා පටිපාටිය
3. භික්ෂුවක් විසින් වැරදි රැස් කිරීම සම්බන්ධයෙන් කටයුතු කිරීමේ ක්රියා පටිපාටි
4. සං ha යා තුළ නීතිමය ක්රියා පටිපාටි නිරාකරණය කිරීමේ නීති
5. වෙනත්. ස්නානය, ඇඳුම් පැළඳුම් ආදිය සඳහා නීති.
6. වාසස්ථාන, ගෘහ භාණ්ඩ, නවාතැන් ආදිය.
7. භේද
8. භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ පන්ති සහ ගුරුවරුන්ගේ හා නවකතාවන්ගේ රාජකාරි
9. පි ± තිමෝඛයෙන් බැහැර කිරීම
10. භික්ෂුණීන් පැවිදි කිරීම හා උපදෙස් දීම
11. රාගාගා හි 1 වන සභාවේ ගිණුම
12. වෙසිලිහි 2 වන සභාවේ ගිණුම
3. Pariv ± ra-p ± 1⁄4i [විනයෙහි සාරාංශය, a
උපදෙස් හා විභාග සඳහා කැටචිස්වාදය]
(5) Pariv ± ra-p ± 1⁄4i පස්වන විනය පොත පා er කයාට හැකි වන පරිදි අත්පොතක් ලෙස සේවය කරයි
සමස්ත විනයා පිඩකා පිළිබඳ විශ්ලේෂණාත්මක සමීක්ෂණයක් කිරීමට.
සූටා පිනකා-දිගා නිකාය ඩීඑන් 9 -
පොහපදා සූත්රය
{උපුටා ගැනීම}
- පොහාපාඩාගේ ප්රශ්න - පොහාපාදා සායිගේ ස්වභාවය යළිත් වරක් විවිධ ප්රශ්න අසයි. සටහන: සරල පෙළ
දැන්, ස්වාමීනි, සංජානනය පළමුව පැන නගී, පසුව දැනුම; නැතහොත් දැනුම මුලින්ම පැන නගින්නේද? නැතහොත් සංජානනය හා දැනුම එකවර පැන නගී ද?
පොත්තපාදය,
සංජානනය පළමුව පැන නගී, පසුව දැනුම. දැනුම පැන නැගීම පැමිණෙන්නේ
සංජානනයෙනි. එක් අයෙක් තේරුම් ගනී, ‘මගේ දැනුම පැන නගින්නේ මේ මත
යැපීමෙනි.’ මෙම තර්ක රේඛාව තුළින් කෙනෙකුට ප්රත්යක්ෂය මුලින්ම ඇති වන්නේ
කෙසේද යන්නත්, පසුව දැනුම හා පැන නගින ආකාරයත් තේරුම් ගත හැකිය.
දැනුම ලැබෙන්නේ සංජානනය මතුවීමෙනි. ඩීඑන් 22 - (ඩී ii 290)
- දැනුවත් කිරීම සඳහා පැමිණීම -
[mahā satipaṭṭhāna] භාවනා පුහුණුව සඳහා ප්රධාන යොමු කිරීමක් ලෙස මෙම සූත්රය පුළුල් ලෙස සැලකේ. සටහන: සියලුම පාලි වචන වල තොරතුරු
ඉංග්රීසි හැඳින්වීම I. කායා නිරීක්ෂණය කිරීම
පිළිතුර - ānāpāna පිළිබඳ කොටස
ඉරියව් පිළිබඳ කොටස
C. සම්පත් පිළිබඳ කොටස
D. පිළිකුල පිළිබඳ කොටස
E. මූලද්රව්ය පිළිබඳ කොටස
චැනල් ක්රීඩාංගණ නවයේ එෆ්
II. වේදනා නිරීක්ෂණය
හැදින්වීම
මෙසේ මම අසා ඇත්තෙමි.
එක් අවස්ථාවක, භගවා කුරුවන්ගේ වෙළඳපොළ නගරයක් වන කම්මසදම්මා හි කුරුවන් අතර නැවතී සිටියේය. එහිදී ඔහු භික්ෂූන් අමතමින්:
- භික්ෂූන්.
- භද්දන්ත භික්ෂූන්ට පිළිතුරු දුන්නේය. භගවා මෙසේ පැවසීය:
-
මෙය, භික්ෂූන්, සත්වයන් පවිත්ර කිරීම, ශෝකය හා විලාපය ජය ගැනීම,
දුක්ඛ-ඩොමානස්ස අතුරුදහන් වීම, නිවැරදි මාර්ගය ළඟා කර ගැනීම, නිබ්බාන
සාක්ෂාත් කර ගැනීම හැර වෙන කිසිවක් කරා නොයන මාවතයි. satipaṭṭhānas.
මොන
හතර? මෙහි දී, භික්ෂුවෙකු වන කායා, කායා, ආටා සම්පජානෝ, සතිමා යන ස්ථානවල
කායාව නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, අභිජ්ජෝ-ඩොමානස්ස ලෝකය දෙසට අතහැර දමා,
ඔහු වාසයෙහි වේදනා නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි. ඔහු ලොව පුරා
අභිජ්ජෝ-ඩොමානස්සාව අතහැර දමා සිටා, ආටෙපේ සම්පජානෝ, සතිමා හි සිටා
නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු ලෝකයට අභිජ්ජ-ඩොමානස්සා අතහැර දමා, ධර්මය, ආටෙපේ
සම්පජානෝ, සතිමා හි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි.
I. කායනුපස්සනා
පිළිතුර - ānāpāna පිළිබඳ කොටස
භික්ෂූන්
වහන්සේ, කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරමින් භික්ෂුවක් වාසය කරන්නේ කෙසේද?
මෙන්න, භික්ෂුවක් වන භික්ෂුවෙක් වනාන්තරයට ගොස් හෝ ගසක මුලට ගොස් හෝ හිස්
කාමරයකට ගොස්, කකුල් හරස් අතට හරවා, කායා කෙළින් සිටගෙන, සති පරිමුඛා සකස්
කරයි. මේ අනුව සැටෝ වීම නිසා ඔහු හුස්ම ගන්නවා. දිගු වේලාවක් හුස්ම ගැනීම
ඔහු තේරුම් ගනී: ‘මම දිගු වේලාවක් හුස්ම ගන්නෙමි’; දිගු වේලාවක් හුස්ම
ගැනීම ඔහු තේරුම් ගනී: ‘මම දිගු හුස්ම ගන්නවා’; කෙටියෙන් හුස්ම ගැනීම ඔහු
තේරුම් ගනී: ‘මම කෙටියෙන් හුස්ම ගන්නෙමි’; කෙටි හුස්ම ගැනීම ඔහු තේරුම්
ගනී: ‘මම කෙටියෙන් හුස්ම ගන්නෙමි’; ඔහු තමාටම කියාගනී: ‘මුළු කායාවම
දැනෙනවා, මම හුස්ම ගන්නෙමි’; ඔහු තමාටම කියාගනී: ‘මුළු කායාවම දැනෙනවා, මම
හුස්ම ගන්නෙමි’; ඔහු තමාටම කියාගනී: ‘කාය-සාකරස් සන්සුන් කරන්න, මම හුස්ම
ගන්නෙමි’; ඔහු තමාටම කියාගනී: ‘කාය-සාකරස් සන්සුන් කරන්න, මම හුස්ම
ගන්නෙමි’.
දක්ෂ හැරවුම් කරුවෙකු හෝ ටර්නර්ගේ ආධුනිකයෙකු වන භික්ෂස්
දිගු ගමනක් යන විට තේරුම් ගත් ආකාරයටම: ‘මම දිගු හැරීමක් කරමි’; කෙටි
හැරීමක් කරමින්, ඔහු තේරුම් ගනී: ‘මම කෙටි හැරීමක් කරමි’; එලෙසම, දිගු
වේලාවක් හුස්ම ගන්නා භික්ෂුවක් වන භික්ෂුවෝ තේරුම් ගනී: ‘මම දිගු හුස්ම
ගන්නෙමි’; දිගු වේලාවක් හුස්ම ගැනීම ඔහු තේරුම් ගනී: ‘මම දිගු හුස්ම
ගන්නවා’; කෙටියෙන් හුස්ම ගැනීම ඔහු තේරුම් ගනී: ‘මම කෙටියෙන් හුස්ම
ගන්නෙමි’; කෙටි හුස්ම ගැනීම ඔහු තේරුම් ගනී: ‘මම කෙටියෙන් හුස්ම ගන්නෙමි’;
ඔහු තමාටම කියාගනී: ‘මුළු කායාවම දැනෙනවා, මම හුස්ම ගන්නෙමි’; ඔහු තමාටම
කියාගනී: ‘මුළු කායාවම දැනෙනවා, මම හුස්ම ගන්නෙමි’; ඔහු තමාටම කියාගනී:
‘කාය-සාකරස් සන්සුන් කරන්න, මම හුස්ම ගන්නෙමි’; ඔහු තමාටම කියාගනී:
‘කාය-සාකරස් සන්සුන් කරන්න, මම හුස්ම ගන්නෙමි’.
මේ අනුව ඔහු
අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින්
කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා
තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින්
වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි,
නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ.
නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක්
ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම
දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව
නිරීක්ෂණය කරයි.
ඉරියව් පිළිබඳ කොටස
තව දුරටත්, භික්ෂුවෙකු
වන භික්ෂුවෙක් ඇවිදින විට තේරුම් ගනී: ‘මම ඇවිදිමි’, හෝ සිටගෙන සිටියදී ඔහු
තේරුම් ගනී: ‘මම සිටගෙන සිටිමි’, හෝ වාඩි වී සිටියදී ඔහු තේරුම් ගනී: ‘මම
වාඩි වී සිටිමි’, නැතහොත් වැතිර සිටින විට ඔහු තේරුම් ගනී: ‘ මම වැතිර
සිටිමි ‘. නැතහොත්, ඔහුගේ කායා කුමන ස්ථානයක බැහැර කළත්, ඔහු ඒ අනුව එය
තේරුම් ගනී.
අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත්
ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා
බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය
නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය
කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන්
අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී
සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය
කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්
කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. මේ අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා
නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය
කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි
සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය
නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්, [අවබෝධ කර
ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති
යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ
අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
C. සම්පත් පිළිබඳ කොටස
තව
දුරටත්, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙකු ළඟා වන විට සහ පිටත්ව යන විට, සම්පත්
සමඟ ක්රියා කරයි, ඉදිරිය දෙස බලා සිටින අතර, අවට බලන විට, ඔහු සම්පත් සමඟ
ක්රියා කරයි, නැමී හා දිගු කරන අතරතුර, ඔහු සම්පජා සමඟ ක්රියා කරයි,
සිවුරු සහ ඉහළ සිවුර සහ පාත්රය උසුලාගෙන යන අතරතුර, ඔහු සම්පත් සමඟ
ක්රියා කරයි, කමින් සිටියදී, බොමින් සිටියදී, හපන විට, රස බලමින් සිටියදී,
ඔහු සම්පත් සමඟ ක්රියා කරයි, මලපහ කිරීම හා මුත්රා කිරීම වැනි
ව්යාපාරවලට සහභාගී වන අතර, ඔහු සම්පජනා සමඟ ක්රියා කරයි, ඇවිදින විට,
සිටගෙන සිටියදී, වාඩි වී සිටියදී , නිදා සිටියදී, අවදිව සිටියදී, කතා
කරමින් සිටියදී සහ නිහ silent ව සිටියදී ඔහු සම්පත් සමඟ ක්රියා කරයි.
මේ
අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත්
ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා
බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සමුදායා සංසිද්ධීන්
නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු කායා හි සංසිද්ධීන් පහව යාම
නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන්
අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී
සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය
කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්
කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
පිළිකුල පිළිබඳ අංශය
තවද,
භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙකු මෙම ශරීරය සලකන්නේ පාදයේ පාදයේ සිට හිසෙහි
හිසකෙස් දක්වා වන අතර එය සමෙන් වෙන් කොට ඇති අතර විවිධ අපද්රව්ය වලින්
පිරී ඇත: “මෙම කායාවේ හිසකෙස් තිබේ හිස, ශරීරයේ හිසකෙස්, නියපොතු, දත්, සම,
මස්, කණ්ඩරාවන්, අස්ථි, ඇට මිදුළු, වකුගඩු, හෘදය, අක්මාව, ප්ලූරා,
ප්ලීහාව, පෙනහළු, බඩවැල්, මෙසෙන්ටරි, ආමාශය එහි අන්තර්ගතය, මළ මූත්ර, කෝපය
පල කලේය සැරව, රුධිරය, දහඩිය, මේදය, කඳුළු, ග්රීස්, ලවණ, නාසික ශ්ලේෂ්මල,
සයිනෝවියල් තරලය සහ මුත්රා. ”
භික්ෂූන් මෙන්, කඳු දෙකක්, වී, මුං
ඇට, ගව ඇට, තල ඇට සහ ලෙලි බත් වැනි විවිධ ධාන්ය වලින් පිරුණු බෑගයක් විවර
දෙකක් සහිත ය. හොඳ ඇස් පෙනීම ඇති මිනිසෙක් එය නොකැඩූ විට එහි අන්තර්ගතය
සලකා බලයි: “මෙය කඳුකරය, මෙය වී, මේවා මුං ඇට, ගව ඇට, තල ඇට සහ මෙය ලෙලි
බත්;” එලෙසම, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් මෙම ශරීරය සලකන්නේ පාදයේ පාදයේ සිට
හිසෙහි හිසකෙස් දක්වා වන අතර එය සමෙන් වෙන් කර ඇති අතර විවිධ අපද්රව්ය
වලින් පිරී ඇත: “මෙම කායාවේ, හිසෙහි හිසකෙස්, නියපොතු, දත්, සම, මස්,
කණ්ඩරාවන්, අස්ථි, ඇට මිදුළු, වකුගඩු, හෘදය, අක්මාව, ප්ලූරා, ප්ලීහාව,
පෙනහළු, බඩවැල්, මෙසෙන්ටරි, ආමාශය එහි අන්තර්ගතය, මළ මූත්ර, කෝපය පල කලේය,
සැරව, රුධිරය, දහඩිය, මේදය, කඳුළු, ග්රීස්,
ලවණ, නාසික ශ්ලේෂ්මල, සයිනෝවියල් තරලය සහ මුත්රා. ”
මේ
අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත්
ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා
බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය
නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය
කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන්
අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී
සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය
කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්
කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
තවද,
භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෝ මෙම කායාව පිළිබිඹු කරයි, කෙසේ වෙතත් එය තැන්පත්
කර ඇත, කෙසේ වෙතත් එය බැහැර කරනු ලැබේ: “මෙම කාය තුළ පෘථිවි මූලද්රව්යය,
ජල මූලද්රව්යය, ගිනි මූලද්රව්යය සහ වායු මූලද්රව්යය ඇත.”
ගවයකු
killed ාතනය කළ භික්ෂූන්, දක්ෂ මස් කපන්නෙකු හෝ බටර්ගේ ආධුනිකයෙකු හරස්
මාර්ගයක වාඩි වී එය කැබලිවලට කපයි. එලෙසම, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් මෙම
කායාව පිළිබිඹු කරයි, කෙසේ වෙතත් එය තැන්පත් කර ඇත, කෙසේ වෙතත් එය බැහැර
කරනු ලැබේ: “මෙම කාය තුළ පෘථිවි මූලද්රව්යය, ජල මූලද්රව්යය, ගිනි
මූලද්රව්යය සහ වායු මූලද්රව්යය ඇත.”
මේ අනුව ඔහු අභ්යන්තරව
කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින් කායා තුළ
කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා තුළ කායාව
නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි,
නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත්
ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්,
[අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා
හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම්
නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
චැනල් ක්රීඩාංගණ නවයේ එෆ්
(1)
තව
දුරටත්, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුව, මළ සිරුරක් දකිනවා සේම, චැනල් භූමියකට
විසි කර, එක් දිනක් මිය ගොස්, හෝ දින දෙකක් මිය ගිය හෝ දින තුනක් මිය ගිය,
ඉදිමුණු, නිල් පැහැයට හුරු වූ, ඔහු මෙය සලකන්නේ මෙසේ ය: “ මෙම කායා ද එවැනි
ස්වභාවයකින් යුක්ත වන අතර, එය මේ හා සමාන වනු ඇත, එවැනි තත්වයකින් නිදහස්
නොවේ. ”
මේ අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය
කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු
අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි
සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි
පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින්
කායා හි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ. එසේ නොමැති නම්, [මෙය කායා! මේ අනුව,
භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
(2)
තව
දුරටත්, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුව, මළ සිරුරක් දුටු ආකාරයටම, චැනල් බිමකට
විසි කිරීම, කකුළුවන් විසින් අනුභව කිරීම, උකුස්සන් විසින් ආහාරයට ගැනීම,
උකුස්සන් විසින් අනුභව කිරීම, හෙරොන් විසින් අනුභව කිරීම, බල්ලන් විසින්
අනුභව කිරීම, කොටින් විසින් අනුභව කරනු ලැබේ, පැන්තර්වරුන් විසින් අනුභව
කරනු ලැබේ, විවිධ වර්ගයේ සතුන් විසින් අනුභව කරනු ලැබේ, ඔහු මෙය ඉතා සලකයි:
“මෙම කායා ද එවැනි ස්වභාවයකින් යුක්ත වේ, එය මේ හා සමාන වනු ඇත, එවැනි
තත්වයකින් නිදහස් නොවේ.
මේ අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා
නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය
කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි
සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය
නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්, [අවබෝධ කර
ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති
යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ
අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
(3)
තව
දුරටත්, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්, මළ සිරුරක් දකිනවා සේම, චැනල් භූමියක,
මස් හා රුධිරය සහිත මිරිකීමක්, කණ්ඩරාවන් විසින් එකට තබාගෙන සිටින විට, ඔහු
මෙය ඉතා කයියා ලෙස සලකයි: “මෙම කායා ද එවැනි ය සොබාදහම, එය මේ හා සමාන වනු
ඇත, එවැනි තත්වයකින් නිදහස් නොවේ. ”
මේ අනුව ඔහු අභ්යන්තරව
කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින් කායා තුළ
කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා තුළ කායාව
නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි,
නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත්
ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්,
[අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා
හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම්
නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
(4)
තව
දුරටත්, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්, මළ සිරුරක් දුටුවා සේම, අචර්නෙල් බිම
හෙළනු ලැබීය, මස් රහිත මිරිකීමක් සහ ලේ වලින් ආලේප කර, කණ්ඩරාවලින්
අල්ලාගෙන සිටින ඔහු, මෙය ඉතා කායා ලෙස සලකයි: “මෙම කායා ද එවැනි ය සොබාදහම,
එය මේ හා සමාන වනු ඇත, එවැනි තත්වයකින් නිදහස් නොවේ. ”
අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත්
ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා
බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය
නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය
කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන්
අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී
සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය
කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්
කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
(5)
තව දුරටත්, භික්ෂුවෙකු වන
භික්ෂුවෙක්, මළ සිරුරක් දැක, හරියට චැනල් බිමක, මස් හෝ ලේ රහිත මිරිකීමක්,
කණ්ඩරාවන් විසින් එකට තබාගෙන සිටිනු දුටු විට, ඔහු මෙය ඉතා කයියා ලෙස
සලකයි: “මෙම කායා ද එවැනි ය සොබාදහම, එය මේ හා සමාන වනු ඇත, එවැනි
තත්වයකින් නිදහස් නොවේ. ”
මේ අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා
නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය
කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි
සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය
නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්, [අවබෝධ කර
ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති
යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ
අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
(6)
තව
දුරටත්, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුව, මළ සිරුරක් දකිනවා සේම, චැනල් බිමකට විසි
කර, විසන්ධි වූ අස්ථි මෙහි විසිරී ඇත, මෙහි අත් අස්ථියක්, පාද අස්ථියක්,
මෙහි වළලුකර අස්ථියක්, ෂින් අස්ථියක් , මෙහි කලවා අස්ථියක්, උකුල් ඇටයක්,
මෙහි ඉළ ඇටයක්, පිටුපස අස්ථියක්, මෙහි කොඳු ඇට පෙළක්, බෙල්ලේ අස්ථියක්,
මෙහි හකු අස්ථියක්, දත් අස්ථියක් හෝ හිස් කබලක් තිබේ නම් ඔහු මෙය ඉතා කායා
ලෙස සලකයි : “මෙම කායා ද එවැනි ස්වභාවයකින් යුක්තය, එය මේ හා සමාන වනු ඇත,
එවැනි තත්වයකින් නිදහස් නොවේ.”
මේ අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ
කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින් කායා තුළ කායාව
නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා තුළ කායාව
නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි,
නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත්
ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්,
[අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා
හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම්
නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
(7)
තව
දුරටත්, භික්ෂුවක් වන භික්ෂුවෙක්, මළ සිරුරක් දුටුවාක් මෙන්, චැනල් බිමකට
විසි කර, ඇටකටු මුහුදු පතුලක් මෙන් සුදු වී, ඔහු මෙය සලකයි: “මෙම කායා ද
එවැනි ස්වභාවයකින් යුක්තය, එය යන්නේ මෙවැනි තත්වයකට පත් නොවී සිටීමට. ”
(8)
තව
දුරටත්, භික්ෂුවක් වන භික්ෂුවෙක්, මළ සිරුරක් දැක, හරියට චැනල් භූමියක
විසි කර, වසරකට වඩා පැරණි ඇටකටු ගොඩ ගසා, ඔහු මෙය ඉතා සලකයි: “මෙම කායා ද
එවැනි ස්වභාවයකින් යුක්ත ය, එය මේ වගේ තත්වයකට පත්වෙලා නැහැ. ”
මේ
අනුව ඔහු අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු
බාහිරින් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා
බාහිරව කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය
නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් කායා හි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය
කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් කායා හි සංසිද්ධීන්
අභාවප්රාප්ත වේ. නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී
සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය
කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්
කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
(9)
තව දුරටත්, භික්ෂුවෙකු වන
භික්ෂුව, මළ සිරුරක් දුටු ආකාරයටම, චැනල් බිමකට විසි කර, කුණු වූ ඇටකටු
කුඩු බවට අඩු වී ඇති අතර, ඔහු මෙයද සලකයි: “මෙම කායා ද එවැනි ස්වභාවයකින්
යුක්තය, එය යන්නේ මේ වගේ තත්වයකට පත් නොවන්න. ”
මේ අනුව ඔහු
අභ්යන්තරව කායා තුළ කායා නිරීක්ෂණය කිරීම වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරින්
කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව කායා
තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු කායා හි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින්
වාසය කරයි, නැතහොත් ඔහු කායා හි සංසිද්ධි පසුකර යන ආකාරය නිරීක්ෂණය කරයි,
නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි. නැතහොත්, [අවබෝධ කර
ගනිමින්:] “මෙය කායා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති
යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ
අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා තුළ කායාව නිරීක්ෂණය කරයි.
හැදින්වීම
මොන
හතර? මෙන්න, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා, ආටෙපේ සම්පජානෝ, සතිමා හි
කායාව නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි. ඔහු ලෝකයට අභිජ්ජෝ-ඩොමානස්සා අතහැර දමා,
වෙදනා, ආටෙපේ සම්පජානෝ, සතිමා හි වෙදනා නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු ලොව පුරා
අභිජ්ජෝ-ඩොමානස්සාව අතහැර දමා සිටා, ආටෙපේ සම්පජානෝ, සතිමා හි සිටා
නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු ලෝකයට අභිජ්ජ-ඩොමානස්සා අතහැර දමා, ධර්මය, ආටෙපේ
සම්පජානෝ, සතිමා හි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි.
මේ අනුව ඔහු වෙදනාහි
අභ්යන්තරව වේදනා නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු වෙදනාහි බාහිරව වේදනා
නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව වේදනාහි වෙදනා
නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු වෙදනාහි සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි,
නැතහොත් වෙදනාහි සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි, නැතහොත්
ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කරමින් සහ වෙදනාහි සංසිද්ධීන් අභාවප්රාප්ත වේ.
නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මෙය වෙදනා!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක්
ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම
දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෝ වෙදනාහි වෙදනා
නිරීක්ෂණය කරති.
(ධර්මයෙහි දර්පණය)
ධර්මය පිළිබඳ දේශනය මම
විග්රහ කරමි. එය අරියාසවකට අවශ්ය නම් තමා ගැනම ප්රකාශ කළ හැකිය: ‘මට
නම්, තවදුරටත් නිරය නැත, ටිරාචානා-යෝනි නැත, පෙටිවිසයා නැත, නැත
අවාසනාවන්ත, අවාසනාවන්ත, අවාසනාවන්ත තත්වයක, මම සොතපන්නෙක් වෙමි,
ස්වභාවයෙන්ම දුක්ඛිත තත්වයන්ගෙන් තොර, සම්බෝධි වලට නියම වී ඇති බවට සැකයක්
නැත.
ආනන්ද, ධර්මය පිළිබඳ කතිකාව යනු ධම්මදාසා ලෙස හැඳින්වෙන අතර,
ඔහු සතුව ඇති අරියස්වාකාට ඔහු කැමති නම්, තමා ගැනම ප්රකාශ කළ හැකිය: ‘මට
නම්, තවදුරටත් නිරය නැත, ටිරාචානා-යෝනි නැත, තවත් නැත pettivisaya, තවත්
අවාසනාවන්ත තත්වයක්, අවාසනාවක්, අවාසනාවන්ත තත්වයක් නැත, මම සොතපන්නෙක්
වෙමි, ස්වභාවයෙන්ම දුක්ඛිත තත්වයන්ගෙන් තොර, සම්බෝධි වලට නියම වී ඇති බවට
නිශ්චිතද?
මෙන්න, ආනන්ද, අරියසවක බුදුන් අවේකප්පසාදගෙන් උරුම වී ඇත:
IV. ධර්මය නිරීක්ෂණය කිරීම
පිළිතුර - නවරාණ කොටස
තව
දුරටත්, භික්ෂූන්, භික්ෂුවක් ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරන්නේ කෙසේද? මෙහි
දී භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෝ නවරාණ පහ ගැන සඳහන් කරමින් ධර්මයෙහි ධර්මය
නිරීක්ෂණය කරති. තවද, භික්ෂූන් වහන්සේලා, නවරාණ පහ ගැන සඳහන් කරමින්
භික්ෂුවක් ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරන්නේ කෙසේද?
මෙන්න, භික්ෂුව,
භික්ෂුව, එහි කමචන්ඩා සිටින බව තේරුම් ගනී: “මා තුළ කමචන්ද ඇත”; එහි
කමචන්ඩා නොසිටින විට, ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ කමචන්ද නැත”; අවිනිශ්චිත
කමචන්ඩා පැන නගින ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී; පැන නගින කමචන්ඩා අතහැර දැමූ ආකාරය
ඔහු තේරුම් ගනී; අතහැර දැමූ කමචන්ඩා අනාගතයේදී ඇති නොවන ආකාරය ඔහු තේරුම්
ගනී.
මෙන්න, භික්ෂුව, භික්ෂුව, එහි දී බයිපා සිටින බව තේරුම් ගනී:
“මා තුළ බයිපාද ඇත”; එහි දී බයිපා නොපැමිණීම නිසා ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ
බයිපාඩා නැත”; නොපෙනෙන බයිපාඩා පැන නගින ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී; පැනනැඟුණු
බයිපා අත්හැර දැමූ ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී; අතහැර දැමූ බයිපා අනාගතයේ දී ඇති
නොවන්නේ කෙසේදැයි ඔහු තේරුම් ගනී.
මෙන්න, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්,
එහි ඇතුළත තමිමිධා සිටින බව තේරුම් ගනී: “මා තුළ තමිම්ධි ඇත”; එහි ඇතුළත
තමිමිධා නොසිටින විට, ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ තමිම්ධි නැත”; ඔහු තේරුම්
ගෙන ඇත්තේ නොහික්මුණු තමිද්දි පැනනගින ආකාරයයි; පැනනැඟුණු තමිද්දි අත්හැර
දැමූ ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී; අතහැර දැමූ තමිද්දි අනාගතයේදී ඇති නොවන්නේ
කෙසේදැයි ඔහු තේරුම් ගනී.
මෙන්න, භික්ෂුව, භික්ෂුව, එහි
උද්දක්කා-කුක්කුකා සිටින බව තේරුම් ගනී: “මා තුළ උද්දච්ච-කුක්කුකා ඇත”;
උද්දක්කා-කුක්කුකා එහි නොසිටින විට, ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ
උද්දක්කා-කුක්කුකා නැත”; ඔහු තේරුම් ගෙන ඇත්තේ නොවරදින උද්දක්කා-කුක්කුකා
පැන නගින ආකාරයයි; පැනනැඟුණු uddhacca-kukkucca අතහැර දමා ඇති ආකාරය ඔහු
තේරුම් ගනී; අතහැර දැමූ uddhacca-kukkucca අනාගතයේදී ඇති නොවන ආකාරය ඔහු
තේරුම් ගනී
මෙන්න, භික්ෂුව, භික්ෂුව, එහි විචිකිචා සිටින බව තේරුම්
ගනී: “මා තුළ විචිකිචා ඇත”; එහි ඇතුළත විකීචී නොසිටින විට, ඔහු තේරුම් ගනී:
“මා තුළ විචිකිචේ නැත”; ඔහු තේරුම් ගෙන ඇත්තේ නොපෙනෙන විචිකිච් පැන නගින
ආකාරයයි; පැනනැඟී ඇති විචිකිචා අතහැර දැමූ ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී; අතහැර
දැමූ විචිකිච් අනාගතයේදී ඇති නොවන ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී.
අනුව ඔහු අභ්යන්තරව ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරව
ධම්මා වල ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව ධම්මවල
ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි; ඔහු ධම්මා වල සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරයි,
නැතහොත් ධම්මා වල සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය
නිරීක්ෂණය කර ධර්මයෙහි සංසිද්ධීන් පහව යයි; නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:]
“මේවා ධම්ම!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක්
දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව,
භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෝ නවරාණ පහ ගැන සඳහන් කරමින් ධර්මයෙහි ධර්මය
නිරීක්ෂණය කරති.
ආ. කණ්ඩය පිළිබඳ කොටස
තව දුරටත්, භික්ෂුවෙකු
වන භික්ෂුවෝ, ඛන්දා පහ ගැන සඳහන් කරමින් ධම්මයන්හි ධම්ම නිරීක්ෂණය කරති.
තව දුරටත්, භික්ෂූන් වහන්සේලා, කණ්ඩ පහ ගැන සඳහන් කරමින් භික්ෂුවක්
ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරන්නේ කෙසේද?
මෙන්න, භික්ෂුව, භික්ෂුව
[විචාර බුද්ධිය]: “එවැනි රාපා, රාපාගේ සමුදය, එනම් රාපාගේ සමුගැනීම ය;
වේදනා යනු, වෙදනාගේ සමුදය, එනම් වෙදනාගේ සමුගැනීම ය; සායි යනු සායි හි
සමුදයයි, සායිගේ සමුගැනීම ය; සාඛාරා යනු සමුරාගේ සමුදාය ය, එනම් සකාරාගේ
සමුගැනීම ය; වීනා ය, විආ හි සමුදායා ය, viññāṇa හි අභාවය “.
මේ අනුව
ඔහු අභ්යන්තරව ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරව ධම්මා
වල ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව ධම්මවල ධර්මය
නිරීක්ෂණය කරයි; ඔහු ධම්මා වල සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත්
ධම්මා වල සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කර
ධර්මයෙහි සංසිද්ධීන් පහව යයි; නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මේවා ධම්ම!”
ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු
වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂූන්
වහන්සේලා පහක් ගැන සඳහන් කරමින්, ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරමින් භික්ෂුව
වාසය කරයි.
ඩී. බොජ්ජාගාස් කොටස
තව දුරටත්, භික්ෂූන්
වහන්සේලා, භික්ෂුවෝ ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරති. තව දුරටත්,
භික්ෂූන් වහන්සේලා, බොජ්ජාගස් හත ගැන සඳහන් කරමින් භික්ෂුවක් ධර්මයෙහි
ධර්මය නිරීක්ෂණය කරන්නේ කෙසේද?
මෙන්න, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙකු එහි
සිටින සති සම්බෝජ්ගා සිටින බව තේරුම් ගනී: “මා තුළ සති සම්බොජ්ගා ඇත”; සති
තුළ සම්බෝජ්ජාගා නොසිටින විට, ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ සති සම්බොජ්ගා
නැත”; අවිනිශ්චිත සති සම්බෝජ්ගා පැන නගින ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී; පැන නැගී
ඇති සති සම්බොජ්ගා පරිපූර්ණත්වයට වර්ධනය වන ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී.
ධම්මාවචය
සම්බෝජ්ගා ඇතුළත සිටින විට ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ ධම්මවචය සම්බොජ්ගා
ඇත”; ධම්මවචයා සම්බෝජ්ගා තුළ නොසිටීම, ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ ධම්මවචය
සම්බෝජ්ගා නැත”; නොවරදින ධම්මවචය සම්බෝජ්ගා පැන නගින ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී;
පැන නගින ධම්මවචියා සම්බෝජ්ගා පරිපූර්ණත්වයට වර්ධනය වන ආකාරය ඔහු තේරුම්
ගනී.
එහි ඇතුළත වොරියා සම්බොජ්ගා සිටින විට ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ
වරියා සම්බොජ්ගා ඇත”; එහි වොරියා සම්බොජ්ගා නොපැමිණීම නිසා ඔහු තේරුම්
ගනී: “මා තුළ වරියා සම්බෝජ්ගා නැත”; ඔහු තේරුම් ගෙන ඇත්තේ නොවරදින වරියා
සම්බෝජ්ගා පැන නගින ආකාරයයි; පැන නැගී ඇති වරියා සම්බොජ්ගා පරිපූර්ණත්වයට
වර්ධනය වන ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී.
පැටී සම්බොජ්ගා ඇතුළත සිටින විට
ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ පැටී සම්බොජ්ගා ඇත”; පැටී සම්බොජ්ගා තුළ නොසිටීම,
ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ පැටි සම්බොජ්ගා නැත”; ඔහු තේරුම් ගෙන ඇත්තේ
නොවරදින පැටි සම්බෝජ්ගා පැන නගින ආකාරයයි; පැන නැගී ඇති පැටි සම්බොජ්ගා
පරිපූර්ණත්වයට වර්ධනය වන ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී. පාසාද්දි සම්බොජ්ගා ඇතුළත
සිටින විට ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ පාසාද්දි සම්බෝජ්ගා ඇත”; එහි පාසාද්දි
සම්බොජ්ගා නොපැමිණීම නිසා ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ පාසාද්දි සම්බෝජ්ගා
නැත”; ඔහු තේරුම් ගෙන ඇත්තේ නොවරදින පාසාද්දි සම්බෝජ්ගා පැන නගින ආකාරයයි;
පැනනැඟුණු පාස්ඩි සම්බොජ්ගා පරිපූර්ණත්වයට වර්ධනය වන ආකාරය ඔහු තේරුම් ගනී.
සමාධි
සම්බොජ්ගා ඇතුළත සිටින විට, ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ සමාධි සම්බොජ්ගා ඇත”;
එහි සමාධි සම්බොජ්ගා නොපැමිණීම නිසා ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ සමාධි
සම්බෝජ්ගා නැත”; අවිනිශ්චිත සමාදි සම්බොජ්ගා පැන නගින ආකාරය ඔහු තේරුම්
ගනී; පැන නගින සමාධි සම්බොජ්ගා පරිපූර්ණත්වයට වර්ධනය වන ආකාරය ඔහු තේරුම්
ගනී.
උපේඛා සම්බෝජ්ගා සිටින විට ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ උපේඛා සම්බෝජ්ගා ඇත”;
එහි උපේඛා සම්බොජ්ගා නොපැමිණීම නිසා ඔහු තේරුම් ගනී: “මා තුළ උපේඛා
සම්බෝජ්ගා නැත”; ඔහු තේරුම් ගෙන ඇත්තේ නොපෙනෙන උපේඛා සම්බෝජ්ගා පැන නගින
ආකාරයයි; පැන නගින උපේඛා සම්බෝජ්ගා පරිපූර්ණත්වයට වර්ධනය වන ආකාරය ඔහු
තේරුම් ගනී.
මේ අනුව ඔහු අභ්යන්තරව ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි,
නැතහොත් ඔහු බාහිරව ධම්මා වල ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු
අභ්යන්තරව හා බාහිරව ධම්මවල ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි; ඔහු ධම්මා වල
සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ධම්මා වල සංසිද්ධි පහව යාම
නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කර ධර්මයෙහි සංසිද්ධීන් පහව
යයි; නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මේවා ධම්ම!” ඔහු තුළ සතී සිටින අතර,
හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ
කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෝ ධර්මයෙහි ධර්මය
නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරති.
E. සත්යය පිළිබඳ කොටස
තවද,
භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෝ අරියා සක්කා හතර ගැන සඳහන් කරමින් ධම්මවල ධර්මය
නිරීක්ෂණය කරති. තව දුරටත්, භික්ෂූන් වහන්සේ, අරියා සක්කා හතර ගැන සඳහන්
කරමින් භික්ෂුවක් ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරන්නේ කෙසේද?
ඊ 1. දුක්ඛස්සක ප්රදර්ශනය
භික්ෂූන්,
දුක්ඛ ආරියස්සක යනු කුමක්ද? ජාති යනු දුක්ඛය, වයසට යාම දුක්ඛය (අසනීප යනු
දුක්ඛය) මරනා යනු දුක්ඛය, ශෝකය, විලාපය, දුක්ඛ, ඩොමානස්ස සහ විපත දුක්ඛය,
අකමැති දේ සමඟ සම්බන්ධ වීම දුක්ඛය, කැමති දේවලින් වි ociation ටනය වීම,
කෙනෙකුට අවශ්ය දේ ලබා ගැනීම නොවේ. දුක්ඛ; කෙටියෙන් කිවහොත්, උපදානාඛාණ්ඩ
පහ යනු දුක්ඛය.
භික්ෂූන්, ජාති යනු කුමක්ද? විවිධ පංතිවල සිටින
විවිධ ජීවීන් සඳහා, ජාති, උපත, [ගර්භාෂයට] බැසයාම, [ලෝකයේ] පැන නගින,
පෙනුම, කණ්ඩයන්ගේ දර්ශනය, ආයාතනා අත්පත් කර ගැනීම. මෙය භික්ෂූන් වහන්සේ
ජාති ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්, ජාරා යනු කුමක්ද? විවිධ වර්ගවල ජීවීන්
සඳහා, ජාරා, දිරාපත් වීමේ තත්වය, දත් කැඩී යාම, අළු හිසකෙස් තිබීම, රැළි
වැටීම, ජීව ශක්තිය පිරිහීම, ඉන්දියානුවන්ගේ ක්ෂය වීම: මෙය, භික්ෂූන්, ජාරා
ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්, මරසා යනු කුමක්ද? විවිධ වර්ගවල ජීවීන්
සඳහා, රැවටීම, මාරුවීමේ තත්වය [නොපවතින], බිඳී යාම, අතුරුදහන් වීම, මරණය,
මාරානා, අභාවප්රාප්ත වීම, කන්ඩා බිඳීම, තැබීම මළ සිරුරේ: මෙය භික්ෂූන්
වහන්සේව මරනා ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්, ශෝකය යනු කුමක්ද? එක් අතකින්,
විවිධාකාර දුක්ඛ ධම්මයන් ස්පර්ශ කළ භික්ෂූන්, බඩ ඉරිඟු, වැලපීම, ශෝකයේ
තත්වය, අභ්යන්තර ශෝකය, අභ්යන්තර මහා ශෝකය: මෙය, භික්ෂූන් වහන්සේ, ශෝකය
ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්, විලාපය යනු කුමක්ද? එක් අතකින්, විවිධාකාර
දුක්ඛ ධම්මයන් ස්පර්ශ කළ භික්ෂූන්, අ ries න, විලාප, හ ep ා වැලපීම, හ ail ා
වැලපීමේ තත්වය, විලාප තැබීමේ තත්වය: මෙය, භික්ෂූන් වහන්සේ විලාපය ලෙස
හැඳින්වේ.
භික්ෂු, දුක්ඛ යනු කුමක්ද? කුමක් වුවත්, භික්ෂූන්,
ශාරීරික දුක්ඛ, ශාරීරික අප්රසන්න භාවය, ශාරීරික සම්බන්ධතා මගින් ජනිත කරන
ලද දුක්ඛ, අප්රසන්න වේදෛත: මෙය, භික්ෂූන්, දුක්ඛ ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්,
ඩොමානස්ස යනු කුමක්ද? කුමක් වුවත්, භික්ෂූන්, මානසික දුක්ඛ, මානසික
අප්රසන්න භාවය, මානසික සම්බන්ධතා මගින් ඇති කරන ලද දුක්ඛ, අප්රසන්න
වේදෛතයන්: මෙය භික්ෂූන් වහන්සේලා ඩොමනාසා ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්,
බලාපොරොත්තු සුන්වීම යනු කුමක්ද? එක් අතකින්, විවිධාකාර දුක්ඛ ධම්මයන්
ස්පර්ශ කළ භික්ෂූන්, කරදර, බලාපොරොත්තු සුන්වීම, කරදරයට පත්වීමේ තත්වය,
බලාපොරොත්තු සුන්වීමේ තත්වය: මෙය භික්ෂූන් බලාපොරොත්තු සුන්වීම ලෙස
හැඳින්වේ.
භික්ෂූන් වහන්සේ, එකඟ නොවිය හැකි දේ සමඟ සම්බන්ධ වීමේ
දුක්ඛ යනු කුමක්ද? මෙහිදී, ආකෘති, ශබ්ද, රුචිකත්වයන්, ගන්ධයන්, ශාරීරික
සංසිද්ධි සහ මානසික සංසිද්ධීන් සම්බන්ධයෙන් අප්රසන්න, ප්රීතිමත්,
අප්රසන්න හෝ වෙනත් අයකුගේ අවාසියට කැමති අය, කෙනෙකුගේ අලාභයට කැමති අය,
කෙනෙකුගේ අසහනය අපේක්ෂා කරන අය, බැඳීම, හමුවීම, ඇසුරු කිරීම, එකට සිටීම,
ඔවුන් හමුවීම වැනි දේවලින් යමෙකු නිදහස් නොවීමට කැමති අය: මෙය භික්ෂූන්
වහන්සේව එකඟ නොවන්නේ දේ සමඟ සම්බන්ධ වීමේ දුක්ඛ ලෙසය.
භික්ෂූන්
වහන්සේලා එකඟ විය හැකි දෙයින් oci ත්වීම යනු කුමක්ද? මෙහිදී, ආකෘති, ශබ්ද,
රුචිකත්වයන්, ගන්ධයන්, ශාරීරික සංසිද්ධි සහ මානසික සංසිද්ධීන් ප්රසන්න,
ප්රීතිමත්, ප්රසන්න හෝ වෙනත් ආකාරයකින් වාසි ලබා ගැනීමට කැමති අය,
කෙනෙකුගේ වාසිය අපේක්ෂා කරන අය, සැපපහසුව අපේක්ෂා කරන අය, සැනසිල්ල අපේක්ෂා
කරන අය, කෙනෙකුගේ බැඳීමෙන් මිදීම, හමුවීම, සම්බන්ධ නොවීම, එකට නොසිටීම,
ඔවුන් හමුවීම නොකිරීම: මෙය, භික්ෂූන් වහන්සේ, පිළිගත හැකි දෙයින් oci ත්
වීමේ දුක්ඛ ලෙස හැඳින්වේ.
අක්ෂි සම්පාදය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන
නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ කන්-සම්පස්ස
ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි
පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ නාසය-සම්පස්ස ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකිය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට
පත් වේ. ලෝකයේ දිව-සම්පාසා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහි දී, පැන නගින
විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ
කායා-සම්පස්ස ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින
විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ මානා-සම්පස්ස ප්රසන්න හා
එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට,
එය සමථයකට පත් වේ.
ලෝකයේ අක්ෂි සම්පස්සෙන් උපත ලද වෙදනා ප්රසන්න හා
එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට,
එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ කන්-සම්පස්සෙන් උපත ලද වෙදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට
පත් වේ. ලෝකයේ නාසය-සම්පස්සෙන් උපත ලද වෙදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය,
එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ.
ලෝකයේ දිව-සම්පාසයෙන් උපත ලද වෙදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී,
පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ
කායා-සම්පස්සෙන් උපත ලද වෙදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන
නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ
මානා-සම්පස්සෙන් උපත ලද වේදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන
නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ.
ලෝකයේ
දෘශ්යමාන ස්වරූපවල සාස් ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින
විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ශබ්දය
ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි
පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ දුර්ගන්ධය ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි
ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත්
වේ. ලෝකයේ රුචි අරුචිකම් ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, පැන නගින
විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ශාරීරික
සංසිද්ධිවල ප්රසාදය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට,
පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ධම්මාස් සාස්
ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි
පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ.
ලෝකයේ දෘශ්යමාන ස්වරූපයන්
සම්බන්ධ [සම්බන්ධය] ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන
නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ශබ්ද වලට සම්බන්ධ
අභිප්රාය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින
විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ගන්ධයන්ට සම්බන්ධ චේතනාව
ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි
පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ රුචි අරුචිකම් වලට සම්බන්ධ
අභිප්රාය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින
විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ශාරීරික සංසිද්ධිවල
අභිප්රාය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින
විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ධම්ම හා සම්බන්ධ
අභිප්රාය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින
විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ.
ලෝකයේ දෘශ්යමාන
ස්වරූපයන් සඳහා වන තාහා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහි දී, පැන නගින විට,
පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ශබ්ද සඳහා වන
තාහා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි
පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ගන්ධයන් සඳහා වන තාහා ප්රසන්න හා
එකඟ විය හැකිය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය
සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ රුචි අරුචිකම් සඳහා වන තාහා ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකිය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට
පත් වේ. ලෝකයේ ශාරීරික සංසිද්ධීන් සඳහා වන තාහා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි
ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ.
ලෝකයේ ධම්ම සඳහා වන තාහා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින
විට, පැන නගින, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ.
ලෝකයේ දෘශ්යමාන
ස්වරූපයන් ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට,
එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ශබ්දවල විචලනය ප්රසන්න හා
එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට,
එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ දුර්ගන්ධය ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, පැන
නගින විට, පැන නගින විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ රුචි
අරුචිකම් ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින
විට, එහි පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ශාරීරික සංසිද්ධිවල
විචලනය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින, එහි
පදිංචි වන විට, එය සමථයකට පත් වේ. ලෝකයේ ධම්මාවන්ගේ ප්රසාදය ප්රසන්න හා
පිළිගත හැකි ය, එහි දී, පැන නගින විට, පැන නගින, එහි පදිංචි වන විට, එය
සමථයකට පත් වේ. මෙය භික්ෂු, දුක්ඛ am සමුදා ආරියසක ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්,
දුක්ඛ-සමුදායා ආරියස්සක යනු කුමක්ද? මෙය නැවත ඉපදීමට තුඩු දෙන, ආශාව හා
විනෝදය සමඟ සම්බන්ධ වී, මෙහි හෝ එහි ප්රීතිය සොයා ගැනීම, එනම් කමා-තාහ්,
භවා-තාහී සහ විභවා-තාහී ය. නමුත් මෙම තාහී, භික්ෂූන්, අතහැර දැමූ විට, එය
අතහැර දමා ඇත්තේ කොතැනින්ද, සහ නතර වන විට, එය නතර වන්නේ කොතැනින්ද?
ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි යැයි පෙනෙන ලෝකයේ, තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර
දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි
දේ කුමක්ද? ලෝකයේ ඇස ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට,
අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ කණ ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකිය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ නාසය ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු
ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ දිව ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි
දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට, එය නතර වේ. ලෝකයේ කායා
ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර
වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ මානා ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර
දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ දෘශ්යමාන
ආකෘතීන් ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු
ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ශබ්දය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි
දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ සුවඳ
ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර
වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ රසයන් ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර
දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ශාරීරික සංසිද්ධි
ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ,
නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ධර්මය ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී,
අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ
අක්ෂි දර්ශනය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර
දමනු ලැබේ, නතර වන විට, එය නතර වේ. ලෝකයේ කන්-වීනා ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ නාසය-විනය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහි දී, අතහැර දැමූ විට,
අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ දිව-විනය ප්රසන්න හා පිළිගත
හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ K -ya-viññāṇa ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහි taṇhā, අතහැර දැමූ
විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ මානා-විනය ප්රසන්න හා
එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය
නතර වේ.
ලෝකයේ අක්ෂි සම්ප්පාසය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී,
අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ
කන්-සම්ප්පාසා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර
දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ නාසය-සම්පාසා ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට, එය නතර වේ.
ලෝකයේ දිව-සම්පාසා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට,
අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ කායා-සම්පාසා ප්රසන්න හා
එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය
නතර වේ. ලෝකයේ මානා-සම්පස්ස ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, අතහැර
දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ අක්ෂි
සම්පස්සෙන් උපත ලද වෙදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී තාහී, අතහැර
දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ කන්-සම්පස්සෙන්
උපත ලද වෙදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට,
අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ නාසය-සම්පස්සෙන් උපත ලද
වෙදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර
දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ දිව-සම්පාසයෙන් උපත ලද වේදනා
ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු
ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ කායා-සම්පාසයෙන් උපත ලද වේදනා ප්රසන්න
හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන
විට එය නතර වේ. ලෝකයේ මානා-සම්පස්සෙන් උපත ලද වේදනා ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකි ය, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර
වේ.
දෘශ්යමාන ස්වරූපවල සාස් ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ
විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ශබ්දය ප්රසන්න හා
පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය
නතර වේ. ලෝකයේ දුර්ගන්ධය ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ
විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ රුචි අරුචිකම් ප්රසන්න
හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට
එය නතර වේ. ලෝකයේ ශාරීරික සංසිද්ධිවල ප්රසාදය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය,
එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ
ධම්මාස් සාස් ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර
දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ දෘශ්යමාන ස්වරූපයන්
සම්බන්ධව ඇති අභිප්රාය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහි දී, අතහැර දැමූ
විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ශබ්ද වලට සම්බන්ධ
චේතනාව ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු
ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ගන්ධයන්ට සම්බන්ධ චේතනාව ප්රසන්න හා
එකඟ විය හැකි අතර, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය
නතර වේ. ලෝකයේ රුචි අරුචිකම් වලට සම්බන්ධ අභිප්රාය ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ ශාරීරික සංසිද්ධිවල අභිප්රාය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී
තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ධම්ම
හා සම්බන්ධ අභිප්රාය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහි දී, අතහැර දැමූ
විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ දෘශ්යමාන
ස්වරූපයන් සඳහා වන තාහා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ
විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ශබ්ද සඳහා වන තාහී
ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ,
නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ගන්ධයන් සඳහා වන තාහී ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකිය, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර
වේ. ලෝකයේ රුචිකත්වයන් සඳහා වන තාහී ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි ය, එහි දී
තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ
ශාරීරික සංසිද්ධීන් සඳහා වන තාහා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී
තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ධම්ම
සඳහා තහා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර
දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ දෘශ්යමාන ස්වරූපවල
විටක්කා ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර
දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ශබ්ද වල විටක්කා ප්රසන්න හා එකඟ
විය හැකිය, එහිදී තාහී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය
නතර වේ. ලෝකයේ දුර්ගන්ධය ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ
විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට, එය නතර වේ. ලෝකයේ රසයන්ගේ විටක්කා
ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර
වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ශාරීරික සංසිද්ධිවල විටක්කා ප්රසන්න හා එකඟ විය
හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ ධම්ම වල විටක්කා ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට,
අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ.
ලෝකයේ දෘශ්යමාන ස්වරූපයන්
ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර
වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ශබ්දවල විචිත්රත්වය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකිය,
එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ
දුර්ගන්ධය ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු
ලැබේ, නතර වන විට, එය නතර වේ. ලෝකයේ රුචි අරුචිකම් ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි
ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ
ශාරීරික සංසිද්ධිවල විචලනය ප්රසන්න හා එකඟ විය හැකි අතර, එහිදී තාහී,
අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. ලෝකයේ ධම්මාවන්ගේ
ප්රසාදය ප්රසන්න හා පිළිගත හැකි ය, එහි දී, අතහැර දැමූ විට, අතහැර දමනු
ලැබේ, නතර වන විට එය නතර වේ. මෙය හැඳින්වෙන්නේ භික්ෂු, දුක්ඛාරිනෝ ආරියසක
යනුවෙනි.
ඊ 4. මැග්ගසකා ප්රදර්ශනය
භික්ෂූන්,
දුක්ඛාරිනොගමගමින පැසිපාද ආරියස්සක යනු කුමක්ද? මෙම අරියා අ ṅṅ ්ගිකා මග්ගා
යනු, එනම් සම්මාදිහි, සම්මාසාකප්පෝ, සම්මාවාචි, සම්මාකම්මන්තෝ, සම්-අජාවෝ,
සම්මාවිමෝ, සම්මසාති සහ සම්මාසාමා ය.
භික්ෂූන්, සම්මාදි යනු
කුමක්ද? එනම්, භික්ෂු, දුක්ඛා, දුක්ඛ-සමුදායා, දුක්ඛ-නිරෝධා සහ
දුක්ඛ-නිරෝධ-ගාමිනි පැසිපාද යන ñāṇa, එනම් භික්ෂු, සම්මාදි.
භික්ෂූන්
වහන්සේලා යනු සමසකප්පස් යනු කුමක්ද? ඒවා, භක්ඛයන්, එනම් නෙක්ඛම්මාගේ
සාක්කප්පස්, අභයපාදයේ සාක්කප්පාස්, අවිහිසාගේ සාක්කප්පස්, ඒවා භික්ෂූන්,
සම්මසකප්පස් ලෙස හැඳින්වේ.
සම්මාවා යනු කුමක්ද? එනම්, භික්ෂූන් වහන්සේලා, මුසාවෙද්ගෙන් වැළකී සිටීම,
පිසුආ වාචෙන් වැළකී සිටීම, har රූසා වාචෙන් වැළකී සිටීම, සහ භප්පූස්,
සම්මාවාචා යනුවෙන් හැඳින්වෙන සම්පප්පලපා වලින් වැළකී සිටීම.
භික්ෂූන්,
සම්-කම්මන්ත යනු කුමක්ද? එනම්, පතිපත්වලින් වැළකී සිටින, භික්ෂූන්
වහන්සේලා, ඇඩින්නදනෙන් වැළකී සිටීම, අබ්රහමකාරියාවෙන් වැළකී සිටීම, එනම්
භික්ෂූන්, සම්-කම්මන්ත ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්, සම්-අජීව යනු
කුමක්ද? මෙහි දී, උතුම් ශ්රාවකයෙකු වූ භික්ෂූන් වැරදි ජීවනෝපාය අතහැර දමා,
නිවැරදි ජීවනෝපාය මාර්ගයෙන් තම ජීවිතයට සහයෝගය දක්වයි, එය භික්ෂූන්,
සම්-අජාවා ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්, සම්මාවාමා යනු කුමක්ද? මෙහි දී,
භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක්, නොවරදින පපක සහ අකුසල ධම්ම නොපැමිණීම සඳහා ඔහුගේ
චන්ද්රයා ජනනය කරයි, ඔහු වෙහෙස මහන්සි වී, තම විරියාව උද්දීපනය කරයි,
ඔහුගේ චිත්ත ශක්තිය දැඩි ලෙස අදාළ කර ගනී; ඔහු පැනනැඟුණු පපක සහ අකුසල ධම්ම
අත්හැරීම සඳහා ඔහුගේ චන්ද්රයා ජනනය කරයි, ඔහු වෙහෙස මහන්සි වී, විරියාව
අවදි කරයි, ඔහුගේ චිත්ත ශක්තිය දැඩි ලෙස අදාළ කර ගනී. ඔහු නිරුපද්රිත
කුසලා ධම්මයන් පැන නැගීම සඳහා තම චන්ද්රයා ජනනය කරයි, ඔහු වෙහෙස මහන්සි වී,
ඔහුගේ විරියාව අවුස්සයි, ඔහුගේ චිත්ත ශක්තිය දැඩි ලෙස අදාළ කර ගනී. ඔහු
පැනනැඟී ඇති කුසලා ධම්මා වල ස්ථීරභාවය සඳහා, ඔහුගේ ව්යාකූලතා නොමැතිවීම,
ඒවායේ වැඩිවීම, සංවර්ධනය, වගා කිරීම සහ සම්පූර්ණ කිරීම සඳහා ඔහු තම චන්ද්රය
ජනනය කරයි. මෙය භික්ෂූන්, සම්මාවියාමා ලෙස හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්,
සමසති යනු කුමක්ද? මෙන්න, භික්ෂුවෙකු වන භික්ෂුවෙක් කායා, ආටෙපේ සම්පජානෝ,
සතිමා හි කායාව නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරයි. ඔහු ලෝකයට අභිජ්ජෝ-ඩොමානස්සා
අතහැර දමා, වෙදනා, ආටෙපේ සම්පජානෝ, සතිමා හි වෙදනා නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු ලොව
පුරා අභිජ්ජෝ-ඩොමානස්සාව අතහැර දමා සිටා, ආටෙපේ සම්පජානෝ, සතිමා හි සිටා
නිරීක්ෂණය කරයි. ඔහු ලෝකයට අභිජ්ජ-ඩොමානස්සා අතහැර දමා, ධර්මය, ආටෙපේ
සම්පජානෝ, සතිමා හි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි. මෙය භික්ෂු, සම්මාසති ලෙස
හැඳින්වේ.
භික්ෂූන්, සමසමාධි යනු කුමක්ද? මෙහි, භික්ෂු, භික්ෂුව,
කෝමාගෙන් වෙන්වී, අකුසල ධම්මයන්ගෙන් වෙන් කොට, පළමු hana ානාවට ඇතුළු වූ
විට, එහි රැඳී සිටින්නේ, විටක්කා සහ විකාර සමඟ, පැටී සහ සුඛාගෙන් වෙන්ව
උපතෙනි. විටක-විකර නිශ්චල වීමත් සමඟ, දෙවන hana ානාවට ඇතුළු වූ විට, ඔහු
එහි රැඳී සිටින්නේ අභ්යන්තර සන්සුන් කිරීම, සිටා එකමුතු කිරීම, විටක්කා හෝ
විකාර නොමැතිව, සමාධිගෙන් උපත ලැබූ පැටී සහ සුඛා සමඟ ය. පැටී කෙරෙහි ඇති
උදාසීනත්වයත් සමඟ ඔහු උපේඛා, සැටෝ සහ සම්පජානෝ හි වාසය කරයි. ඔහු අරියාස්
විස්තර කරන කායා සුඛය තුළ අත්විඳියි: ‘සමානාත්මතාවයෙන් හා සිහියෙන් යුතුව
කටයුතු කරන තැනැත්තා මෙම සුඛයේ වාසය කරයි’, තුන්වන hana ානාවට ඇතුළු වූ
ඔහු, එහි. සුඛා අතහැර දමා, දුක්ඛ, සෝමනස්ස සහ ඩොමනස්සා කලින් අතුරුදහන් වී
ඇති අතර, සුඛා හෝ දුක්ඛ නොමැතිව, උපේඛා සහ සතිගේ පාරිශුද්ධභාවයෙන් යුතුව,
සිව්වන hana ාන තුළට ඇතුළු වූ ඔහු එහි වාසය කරයි. මෙය භික්ෂු, සම්මාසාදි
ලෙස හැඳින්වේ.
මෙය භික්ෂු, දුක්ඛාරිනොගමින ·īīṭ
මේ අනුව ඔහු
අභ්යන්තරව ධර්මයෙහි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු බාහිරව ධම්මා වල
ධර්මය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු අභ්යන්තරව හා බාහිරව ධම්මවල ධර්මය
නිරීක්ෂණය කරයි; ඔහු ධම්මා වල සංසිද්ධිවල සමුදය නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත්
ධම්මා වල සංසිද්ධි පහව යාම නිරීක්ෂණය කරයි, නැතහොත් ඔහු සමුදය නිරීක්ෂණය කර
ධර්මයෙහි සංසිද්ධීන් පහව යයි; නැතහොත්, [අවබෝධ කර ගනිමින්:] “මේවා ධම්ම!”
ඔහු තුළ සතී සිටින අතර, හුදෙක් ñāṇa හා හුදු පාසිසති යන තාක් දුරට, ඔහු
වෙන්ව වාසය කරයි, ලෝකයේ කිසිම දෙයකට ඇලුම් නොකරයි. මේ අනුව, භික්ෂුවෙකු වන
භික්ෂුවෝ ධර්මයන්හි ධර්මය නිරීක්ෂණය කරමින් වාසය කරති.
සතිපහණ පිළිපැදීමෙන් ලැබෙන ප්රයෝජන
භික්ෂූන්
වහන්සේලා කවුරුන් හෝ මේ ආකාරයෙන් අවුරුදු හතක් මේ ආකාරයෙන් පුරුදු කළහොත්,
ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන
සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
අවුරුදු
හතක් ඉඩ දෙන්න, භික්ෂූන්. භික්ෂූන් වහන්සේලා කවුරුන් හෝ මේ ආකාරයෙන්
අවුරුදු හයක් මේ සති අන්තයේ පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක්
අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්,
හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
අවුරුදු හයක්වත් දෙන්න, භික්ෂූන්.
භික්ෂූන් වහන්සේලා කවුරුන් හෝ මේ ආකාරයෙන් අවුරුදු පහක් මේ සතිපහණ පුරුදු
කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන
සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
අවුරුදු
පහක් ඉඩ දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේලා මේ සති හතරක් මේ
ආකාරයෙන් අවුරුදු හතරක් පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක්
අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්,
හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
අවුරුදු හතරක් ඉඩ දෙන්න,
භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේලා මේ සතිපහණ හතර මේ ආකාරයෙන්
අවුරුදු තුනක් පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ
හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම්
අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
තුනකට ඉඩ දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේලා මේ සති හතරක් මේ
ආකාරයෙන් අවුරුදු දෙකක් පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක්
අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්,
හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
අවුරුදු දෙකක් ඉඩ දෙන්න,
භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේලා මේ සතිපහණ සතර වසරක් මේ ආකාරයෙන්
පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ
දෘශ්ය සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්,
ඇනගමිටා.
අවුරුද්දකට ඉඩ දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් මාස
හතක් මේ ආකාරයෙන් මෙම සතිපහණ හතරක් පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන්
එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ]
දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
මාස හතක් ඉඩ දෙන්න,
භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේ මේ සතීපහණ සතර මාස හයක් මේ ආකාරයෙන්
පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ
දෘශ්ය සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්,
ඇනගමිටා.
මාස හයක්වත් දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේ
මේ සතීපහණ සතර මාස පහක් මේ ආකාරයෙන් පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල
දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්ය සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ]
දැනුමක් හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
මාස පහක්වත් දෙන්න,
භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේලා මේ සතීපහණ සතර මාස හතරක් මේ
ආකාරයෙන් පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය:
එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක්
ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
මාස හතරක් ඉඩ දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ,
භික්ෂූන් වහන්සේ මෙම සතීපහණ සතර මාස තුනක් මේ ආකාරයෙන් පුරුදු කළහොත්,
ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන
සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක් හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
මාස
තුනකට ඉඩ දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේ මේ මාස හතරක් මේ
ආකාරයෙන් පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය:
එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක්
ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
මාස දෙකකට ඉඩ දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ,
භික්ෂූන් වහන්සේ මේ සතීපහණ සතර මාසයක් මේ ආකාරයෙන් පුරුදු කළහොත්, ප්රති
results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන්
පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
මාසයක්වත්
දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ, භික්ෂූන් වහන්සේලා මාස භාගයක් මේ ආකාරයෙන්
මෙම සතිපහණ හතරක් පුරුදු කළහොත්, ප්රති results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ
හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන් පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම්
අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
මාස භාගයක්වත් දෙන්න, භික්ෂූන්. කවුරුන් හෝ,
භික්ෂූන් සතියක් මේ ආකාරයෙන් මෙම සතිපහණ හතරක් පුරුදු කළහොත්, ප්රති
results ල දෙකෙන් එකක් අපේක්ෂා කළ හැකිය: එක්කෝ දෘශ්යමාන සංසිද්ධීන්
පිළිබඳ [පරිපූර්ණ] දැනුමක්, හෝ යම් වම් අතක් ඇත්නම්, ඇනගමිටා.
“මෙය,
භික්ෂූන්, ජීවීන් පවිත්ර කිරීම, ශෝකය හා විලාපය ජය ගැනීම, දුක්ඛ-ඩොමානස්ස
අතුරුදහන් වීම, නිවැරදි මාර්ගය ළඟා කර ගැනීම, නිබ්බාන සාක්ෂාත් කර ගැනීම
හැර වෙන කිසිවක් කරා නොයන මාවතයි. satipaṭṭhānas. මේ අනුව එය පවසා ඇති අතර,
මේ සියල්ල පදනම් කරගෙන එය පවසා ඇත.
මෙසේ භගවා කතා කළේය. සතුටට පත්වූ භික්ෂූන් වහන්සේ භගවාගේ වචන පිළිගත්තේය.
COVID-19 කුමන්ත්රණ කියා සිටියත් වෛරස් සම්භවය තවමත් අභිරහසක්.
රෝගය ආරම්භ වූයේ කොතැනින්ද යන්න පිළිබඳව තවමත් නිශ්චිත පිළිතුරු නොමැත.
ලොව
පුරා මරණ 200,000 කට වැඩි ප්රමාණයකට දැන් වගකිව යුතු SARS-CoV-2, රෝගය
මුලින්ම හඳුනාගත් නගරය පදනම් කරගත් වුහාන් වෛරස් විද්යා ආයතනය (WIV)
විසින් සංස්ලේෂණය කරන ලදී.
https://srv1.worldometers.info/coronavirus/
අවසන් වරට යාවත්කාලීන කරන ලද්දේ: 2020 ජූලි 15, 01:09 GMT
කොරෝනාවයිරස අවස්ථා:
13,454,451 කි
මරණ:
581,118 කි
සොයා ගන්නා ලද්දේ: 7,846,423
https://srv1.worldometers.info/
ලෝක ජනගහනය
7,798,094,991 වර්තමාන ලෝක ජනගහනය
මේ වසරේ උපත් 75,333,382 කි
109,084 උපත් අද
මේ වසරේ මරණ 31,626,759 කි
අද දින මරණ 45,796 කි
43,706,624 මේ වසරේ ශුද්ධ ජනගහන වර්ධනය
63,288 අද ජනගහන වර්ධනය
රජය සහ ආර්ථික විද්යාව
Health මහජන සෞඛ්ය ආරක්ෂණ වියදම් 4,298,126,304 අද
Education 2,937,825,936 රාජ්ය අධ්යාපන වියදම් අද
Military අද දින මිලිටරි වියදම් 1,333,825,823
මේ වසරේ නිපදවන ලද කාර් 42,433,314 කි
81,133,357 මේ වසරේ නිපදවන ලද පාපැදි
මෙම වසරේදී නිපදවූ පරිගණක 134,365,704 කි
සමාජය සහ මාධ්ය
1,442,429 නව පොත් මාතෘකා මේ වසරේ ප්රකාශයට පත් කරන ලදි
135,236,721 පුවත්පත් අද සංසරණය විය
ටීවී කට්ටල 189,816 අද ලොව පුරා අලෙවි වේ
1,854,868 සෙලියුලර් දුරකථන අද විකුණා ඇත
$ 83,004,539 අද වීඩියෝ ක්රීඩා සඳහා මුදල් වියදම් කර ඇත
අද ලෝකයේ අන්තර්ජාල භාවිතා කරන්නන් 4,617,734,824 ක්
74,791,020,882 ඊමේල් අද යවා ඇත
1,983,088 බ්ලොග් සටහන් අද ලියා ඇත
ට්වීට් 222,268,381 අද යවා ඇත
ගූගල් සෙවුම් 2,068,780,070 අද
2,796,532 මේ වසරේ වඩාත්ම අලාභය (හෙක්ටයාර්)
3,764,888 ක් මේ වසරේ (හෙක්ටයාර්) පාංශු ඛාදනය හේතුවෙන් අහිමි විය
මේ වසරේ විමෝචන 19,448,460,061CO2 (ටොන්)
6,452,883 මේ වසරේ (හෙක්ටයාර්)
5,265,756 විෂ රසායනික ද්රව්ය නිකුත් කර ඇත
මේ වසරේ පරිසරයේ (ටොන්)
ආහාර
844,469,543 ලෝකයේ මන්දපෝෂණයෙන් පෙළෙන පුද්ගලයින්
1,696,065,365 ලෝකයේ අධික බර සහිත පුද්ගලයින්
761,019,655 ලෝකයේ තරබාරු පුද්ගලයින්
8,708 ක් අද කුසගින්නෙන් මියගිය අය
$ 165,075,461 තරබාරුකම සඳහා මුදල් වියදම් කර ඇත
අද ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ රෝග
$ 53,828,742 බර අඩු කර ගැනීම සඳහා මුදල් වියදම් කර ඇත
අද ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ වැඩසටහන්
ජල
2,347,679,189 ජලය මේ වසරේ භාවිතා කර ඇත (L මිලියනය)
452,804 ජලය සම්බන්ධ මරණ
මේ වසරේ රෝග
799,546,333 ප්රවේශයක් නොමැති පුද්ගලයින්
ආරක්ෂිත පානීය ජල ප්රභවයක්
බලශක්ති
132,901,986 අද (MWh) භාවිතා කරන ශක්ති, එයින්:
113,133,675- පුනර්ජනනීය නොවන ප්රභවයන්ගෙන් (MWh)
20,013,880- පුනර්ජනනීය ප්රභවයන්ගෙන් (MWh)
832,770,450,686 අද (MWh) පෘථිවියට පහර දෙන සූර්ය බලශක්තිය
27,258,168 තෙල් අද පොම්ප කර ඇත (බැරල්)
1,502,985,887,233 තෙල් වම්පස (බැරල්)
තෙල් අවසානය දක්වා දින 15,674 (අවුරුදු 43)
1,094,775,081,361 ස්වාභාවික ගෑස් ඉතිරි (බෝ)
57,620 දින ස්වාභාවික ගෑස් අවසානය දක්වා
4,314,856,487,897 කෝල් වම් (බෝ)
ගල් අඟුරු අවසානය දක්වා දින 148,788
සෞඛ්යය
6,980,307 ක් මේ වසරේ බෝවන රෝග මරණ
මේ වසරේ සෘතුමය උණ මරණ 262,217 කි
මේ වසරේ 5 ට අඩු ළමුන්ගේ මරණ 4,087,109 කි
22,870,452 මේ වසරේ ගබ්සා කිරීම්
166,198 මේ වසරේ උපතේදී මව්වරුන්ගේ මරණ
41,943,450 එච්අයිවී / ඒඩ්ස් ආසාදිත පුද්ගලයින්
මේ වසරේ එච්.අයි.වී / ඒඩ්ස් නිසා ඇති වූ මරණ 903,913 කි
මේ වසරේ පිළිකා නිසා ඇති වූ මරණ 4,416,112 කි
මේ වසරේ මැලේරියාව නිසා ඇති වූ මරණ 527,424 කි
සිගරට් 4,310,081,151 අද දුම් පානය කර ඇත
2,687,995 මේ වසරේ දුම්පානය හේතුවෙන් ඇති වූ මරණ
1,344,845 මේ වසරේ මත්පැන් නිසා ඇති වූ මරණ
576,605 සියදිවි නසාගැනීම් මේ වසරේ
$ 215,107,409,421 නීති විරෝධී drugs ෂධ සඳහා මේ වසරේ මුදල් වියදම් කර ඇත
725,843 මාර්ග අනතුරු මාර්ග මාරක මේ වසරේ
උපත,
පැරණි වයස, අසනීප, අසනීප, මරණය සහතිකයි සියල්ලම සතුටින්, හොඳින් හා
සුරක්ෂිතව! සෑම දෙයක්ම වෙනස් වන බව පැහැදිලි අවබෝධයකින් යුතුව සියල්ලන්ටම
සන්සුන්, නිහ iet, අනතුරු ඇඟවීම්, අවධානය සහ සමානාත්මතාව ඇති වේවා!
මියගිය සියල්ලන්ටම අවසාන ඉලක්කය ලෙස සදාකාලික ප්රීතිය හා සාමයේ විවේකය ලැබේවා
බුදුරජාණන්
වහන්සේගේ පහත සඳහන් මුල් වචන ඔවුන් අනුගමනය කරන විට මෙට්ටියා අවදි විය:
COVID-19 හි කිසිදු සිද්ධියක් නොමැති රටවල් සහ ප්රදේශ
1. කොමරෝස්,
2. උතුරු කොරියාව, 3. යේමනය, 4. මයික්රොනීසියාවේ ෆෙඩරල් රාජ්යයන්, 5.
කිරිබාති, 6. සොලමන් දූපත්, 7. කුක් දූපත්, 8. මයික්රොනීසියාව, 9. ටොං,
10. මාෂල් දූපත් පලාවු, 11. ඇමරිකානු සැමෝවා, 12. දකුණු ජෝර්ජියාව, 13.
දකුණු සැන්ඩ්විච් දූපත්, 14. ශාන්ත හෙලේනා, යුරෝපය, 15. ඇලන්ඩ් දූපත්,
16.සෝල්බාර්ඩ්, 17. ජෑන් මයීන් දූපත්, 18. ලතින් ඇමරිකාව, 19. ඇෆ්රිකා, 20.
බ්රිතාන්ය ඉන්දියානු සාගර කලාපය, 21. ප්රංශ දකුණු දක්ෂිණ ප්රදේශ,
22.ලෙසෝතෝ, 23. ඕෂනියා, 24. ක්රිස්මාස් දූපත, 25. කොකෝස් (කීලිං) දූපත්,
26. හර්ඩ් අයිලන්ඩ්, 27. මැක්ඩොනල්ඩ් දූපත්, 28. නියු, 29. නොර්ෆොක් දූපත,
30. පිට්කේන්, 31. සොලමන් දූපත්, 32. ටොකේලව්, 33. එක්සත් ජනපදයේ කුඩා පිටත
දූපත්, 34. වොලිස් සහ ෆුටුනා දූපත්, 35. ටජිකිස්තානය, 36.
ටර්ක්මෙනිස්තානය, 37. ටුවාලු, 38. වනුවාටු
ඔවුන් දැනුවත්ව සිටි බුදුරජාණන් වහන්සේගේ මුල් වචන අනුගමනය කරමින් සිටින විට:
ධම්මකක්කප්පට්ටන
සූත්ර 1. දස රාජ ධර්මය, 2. කුසලා 3. කුටදන්ත සූත්ර දාන, 4. ප්රියවකාන,
5. ආතා කාරියා, 6. samanatmata, 7. Samyutta Nikayaaryaor, ariyasammutidev
8. Agganna Sutta, 9. මජ්ජිමා නිකයා, 10. ආර්ය ”හෝ“ ආරිය, 11.සමුතිදේව,
12. දීගා නිකයා, 13. මහා සුදාසනා, 14. දිට්ටදම්මිකත්තම්වත්තනික-ධම්ම, 15.
කැනන් සූටා, 16. පාලි කැනන් සහ සුත්තපිටක, 17. ඉද්දිපාද, 18. ලොකියදම්මා සහ
ලොකුතරධම්ම, 19. බ්රහ්මහිහාර, 20. සංගහවතු, 21. නතකරනදම්මා, 22.
සරණියදම්මා, 23. ආදිපාටෙය ඩිතදම්මිකත්ත, 24. දුක්ඛ, 25. anicca, 26.
anatta, 27. සංසාරය, 28. කක්කමට්ටි සිහානන්ද සූත්ර, 29. චන්දගති, 30.
දොසගති, 31. මොහගති, 32. භයගති, 33. යොනිසෝ මනසිකාරා, 34. බ්රහ්මවිහාරාසංග
වතු, 35. නතකරනදම්මා, 36. ශාරානියධම්මා ආධිපත්ය, 37. ඩිතදම්මිකත් 38.
මාරා, 39. කම්මා හි ලා, 40. ධම්මමමාත්රාස්, 41. අයි.වී. ධම්ම නිරීක්ෂණය,
42. අස්සමේදා, 43.සසමෙද, 44. නාරාමේදා, 45.පිරිසමද, 46.සමාපාස, 47.
වජාපෙයියා, 48. නිරග්ගල, 49.සිල, 50. සමාධි, 51.පන්න, 52.සමා-සංඛ, 53.
සිගලෝවාදා සූත්රය, 54. බ්රහ්මජල සූත්රය, 55. මජ්ජිමා නිකායෙහි වාසෙට්ට
සූත්රය, 56. දීග නිකායෙහි අම්බත්ත සූත්රය
සියල්ලන්ටම සතුටින්, යහපතෙන් හා සුරක්ෂිතව සිටීමට හැකි වේවා! සියල්ලන්ටම දිගු කල් ජීවත් වේවා!
භාග්යවතුන් වහන්සේ, උතුම්, පිබිදුණු තැනැත්තා - තථාගතයන් වහන්සේ
මිනිසුන්ටකාලය දෙන්න. මිනිසුන්ට ඉඩ දෙන්න. කිසිවෙකුට නැවතී සිටින ලෙස අයැද
නොසිටින්න. ඔවුන්ට සැරිසැරීමට ඉඩ දෙන්න. ඔබට අදහස් කරන්නේ කුමක්ද?
https://tricycle.org/magazine/buddhist-food-cupcake/
වචනයේ කුසගින්න අරගලය මෙහෙයවන තැන
මැසිමකාලෙයි, “මැණික් පටිය, මැණික් වල ඉඟටිය”
මැජික් අචයා පතිරාම් ලැබුණි
(හිඟමන පාත්රය), එය සැමවිටම පුරවනු ලැබේ.
දැනුවත්ව සිටින පිබිදුණු තැනැත්තාගේ අනුගාමිකයා වන අක්ෂය පාත්රම් මනිමෙගලායි පැවසුවේ
“කුසගින්න යනු දරුණුතම රෝගයකි.”
පැවැත්මේ රහස නම් බිය නොවීමයි. ”
මනිමෙකලායි
බන්ධනාගාරය අවශ්යතා ඇති අයට උපකාර කිරීම සඳහා ආගන්තුක සත්කාරයක් බවට
පරිවර්තනය කර රජුට බුදුන්ගේ ධර්මය උගන්වයි. වීර කාව්යයේ අවසාන කැන්ටෝ පහේ
දී, බෞද්ධ ගුරුවරුන් උතුම් සත්යයන් හතරක්, නිදානා දොළොස් දෙනෙක් සහ වෙනත්
අදහස් ඇයට කියති.
ඔහුගේ අධ්යාත්මික මනිමෙකාල අක්ෂ්යා පත්රම්ගේ
දැක්ම සහ අභිලාෂය සපුරාලීම සඳහා ස්වේච්ඡා සේවකයන් පූර්ණ කාලීන සාමාජිකයන්
විය යුතුය. දැනට ඒ සඳහා කැපවිය යුතු අතර අක්ෂයා පත්රාගේ උපාය, වර්ධනය සහ
පාලනය සඳහා සම්බන්ධ විය යුතුය.
ලෝකයේ ළමුන් සහ වැඩිහිටියන් සඳහා
සාගින්න තුරන් කිරීමේ මෙහෙයුමේ මෙතෙක් ගෙන ඇති ගමන සහ අනාගතය කුමක් ද?
අපූරු ප්රති .ල සඳහා මහා පරිමාණ නිෂ්පාදනයේදී තාක්ෂණය භාවිතා කළ යුතුය.
අක්ෂය පත්රයේ වෙනත් මූලාරම්භයන් අඩු වරප්රසාද ලත් පසුබිම්වල සිටින
ළමයින්ට සහ වැඩිහිටියන්ට ඔවුන්ගේ සිහින සැබෑ කර ගැනීමට උපකාරී වේ.
ලොව පුරා සියලුම රජයන් අක්ෂයා පත්ර පාලනය සඳහා අරමුදල් වෙන් කර ඇති අතර
සියලුම ඇඳිරි නීතිය ඉවත් කරන තුරු තැපැල් දෙපාර්තමේන්තුව, පොලිස් වෑන් රථ
භාවිතා කරන සියලුම වෑන් රථ ආහාරයට ගතහැකි ආහාර ඇසුරුම්වල සැපයීමට නියෝග
කරයි.
අති නවීන මුළුතැන්ගෙයි අධ්යයන විෂයයක් බවට පත්විය යුතු අතර ලොව පුරා කුතුහලයෙන් පිරි නරඹන්නන් ආකර්ෂණය කර ගත යුතුය.
ලොව
පුරා සිටින රජයන් හා විවිධ ප්රාන්ත රජයන් සමඟ හවුල්කාරිත්වය, සංගත, තනි
පරිත්යාගශීලීන් සහ සුභ පැතුම්වල නිරන්තර සහයෝගය ඇතිව, අඩු වරප්රසාද ලත්
ළමුන් හා වැඩිහිටියන් මිලියන ගණනකට සේවය කිරීම සඳහා මනිමෙකලි අක්ෂ්යා
පත්රම්ට උපකාර කළ යුතුය. අවදි වන සෑම මොහොතක්ම ආහාර සෙවීම සඳහා වැය වේ.
ඔබේ බඩ බෙදී ඇති අතර ඔබේ අත් පා කුසගින්නෙන් පෙළෙන දරුවෙකු මෙන් ඉස්මතු වේ.
ඔබේ කුසගින්න නොනවතින හා වේදනාකාරී ය, නමුත් ඔබේ උගුර ඉඳිකටුවක ඇසට වඩා
පුළුල් නොවේ. ඔබ ආහාර සොයාගත් විට, ඔබට එය ගිල දැමිය නොහැක. කටගැස්මක්වත්
නැත. කුසගින්න දිගටම පවතින අතර ඔබේ සෙවීම දිගටම පවතී. බෞද්ධ සම්ප්රදායේ
ප්රීටාස්ගේ ඉරණම එයයි. එනම් කුසගින්නෙන් පෙළෙන අවතාරයි. මෙම දුප්පත් ආත්ම
මේ ආකාරයෙන් නැවත ඉපදුණේ අතීත ජීවිත වලදී ඔවුන් පෙලඹුණේ ආශාව, කෑදරකම, කෝපය
සහ නොදැනුවත්කම නිසාය. ඕනෑම දිනක මෙම පෙට්ටි කිහිපයක් පරීක්ෂා කර බැලීමට
ඔබට හැකි වුවද, බුද්ධාගමේ දී, ඊර්ෂ්යාකාරී කෝපයකින් මිනීමැරීම වැනි
වධහිංසාවට ලක් වූ පැවැත්මක් ඇති කර ගැනීම සඳහා එවැනි දුෂ්ටකම් අන්තයට ගෙන
යා යුතුය. එබැවින් කලබල වීමට අවශ්ය නැත. කුසගින්නෙන් පෙළෙන අවතාර සඳහා
ආහාර පූජා කිරීම බොහෝ ආසියානු සංස්කෘතීන්හි සම්ප්රදායකි. නමුත් මෙය
සැබවින්ම උදව් නොකරයි. මෙම අවතාර ඇත්ත වශයෙන්ම ආහාර සොයන්නේ නැති බව පෙනේ.
නැතහොත් ඔවුන්, නමුත් ඔවුන්ගේ සෙවීම නොමඟ යවයි. අවතාර සඳහා කුසගින්න ආහාර
සමග කිසිදු සම්බන්ධයක් නැති අතර, ඔවුන් පෙර පෘථිවියේ කළ දේ සමඟ කළ යුතු
සියල්ල. ඔවුන් සඳහා ඕනෑ තරම් ආහාර තිබේ, නමුත් ඔවුන්ට එය අනුභව කළ නොහැක.
සෑම ආගමික උපමාවක් මෙන් මෙහි වැදගත් පාඩමක් තිබේ: එය ඔවුන්ට සැබවින්ම
අවශ්ය ආහාර නොවේ. මෙහි මිනිස් ක්ෂේත්රයේ රැඳී සිටින්න, අපි තවමත් අපගේ
ශරීර පෝෂණය කිරීමට හා අපගේ කුසගින්න තෘප්තිමත් කිරීමට වඩා බොහෝ දේ කිරීමට
ආහාර දෙස බලමු. අපි මහත් ප්රීතියෙන් හා මහත් දුකකින් පෙළෙන කාලවලදී ආහාර
වෙත හැරෙමු. අපූරු දෙයක් සිදු වූ විට, අපි රාත්රී භෝජන සංග්රහයක්
සමරන්නෙමු. අපි ෂැම්පේන් බොනවා, අපි කේක් කනවා, අපි හොඳ කෑම බීම ගන්නවා.
ආහාර ප්රීතිවීමේ කොටසක් බවට පත්වේ. අනෙක් පැත්ත ද සත්ය ය. ශෝකයට පත්වන
අයට ආහාර සැපයීමේ දිගු සම්ප්රදායක් ඇත. අර්බුදයක සිටින මිතුරන්ට ආහාර
සැපයීම සඳහා අපි එකට බැඳී සිටිමු - ඔබේ ජීවිතයේ යම් අවස්ථාවක දී, වැලපෙන
කෙනෙකුට, සුවය ලබන කෙනෙකුට, අරගලයක යෙදෙන කෙනෙකුට ආහාර ගෙන ඒම සඳහා ඔබ
පැතුරුම්පතක් හෝ ඊමේල් පොටක් අත්සන් කර ඇත. දුක්ඛිත කාලවලදී, අපට සහජයෙන්ම
අවශ්ය වන්නේ සැනසිල්ල ලබා දීමයි. බොහෝ විට, අපි එය කරන්නේ ආහාර සමඟ ය. ඒ
සියල්ල සඳහා හොඳ ආහාර තිබේ - හොඳ කාලය හා අයහපත. යම් දුරකට එය අර්ථවත්
කරයි. පිටතට ගොස් නැගිටීමක්, සංවත්සරයක් හෝ උපාධියක් සැමරීම විනෝදජනකයි.
මිනිසුන් සැබවින්ම දුක් විඳින විට, ඔවුන් කනස්සල්ලට පත්විය යුතු අවසාන දෙය
වන්නේ ආහාර වේලක් එකතු කිරීමයි. ඛේදවාචකයේ හෝ ජයග්රාහී අවස්ථාවන්හිදී,
ආහාර යනු වටිනා සහ පිළිගැනීමේ සගයෙකි. ගැටලුව පැමිණෙන්නේ අප ආහාර සැනසීමට
සහ ප්රතිලාභ ලබා ගැනීමට භාවිතා කරන විටය. අවසාන වශයෙන් මම ළමයින්ව
නිදාගත්තා, දැන් මට ඇස තිබූ කුකීස් කන්න පුළුවන්. අද ඒ විශාල රැස්වීම අවුල්
ජාලයක්, විශාල වයින් වීදුරුවක් සඳහා කාලයයි. මෙම ලෞකික ඉහළ සහ පහත්
අභියෝගාත්මක ය. නමුත් ඔවුන් විශාල දුකක් හෝ මහා සැමරුමක් සඳහා සුදුසු නොවේ.
නැත්නම්, ඇත්තටම, ආහාර.
රෙදි
සෝදන යන්ත්රය සවි කිරීම සැමරීම සඳහා රාත්රී ආහාරය සඳහා පිටතට යාම ගැන සිතා
බලන්න. නැතිනම් අව් රශ්මියෙන් පෙළෙන මිතුරෙකුට ආහාර වේලක් ලබා දීම. එය
හාස්යජනක ලෙස පෙනේ. නමුත් අපි තවමත් සුළු සාර්ථකත්වයන් සඳහා කුඩා විපාක සහ
සුළු කෝපයන් සඳහා කුඩා සැනසිල්ල ලබා දෙමු. ඒවා බොහෝ විට ආහාර වලට සම්බන්ධ
වේ. අපි සැමරුම් කේක් එකක් මිලට ගන්නේ නැත, නමුත් ශීතකරණයක් තුළ යමක් තිබේ
නම් අපි පෙත්තක් ගන්නෙමු. නැතහොත් අපට චිප්ස් මල්ලක් හෝ සිසිල් බීර වර්ගයක්
සොයා ගත හැකිය. මේ සෑම එකක්ම පහසුවෙන් කැලරි සිය ගණනක් විය හැකිය. ඊටත්
වඩා භයානක දෙය නම්, සාමාන්යයෙන් දිගු දිනක් අවසානයේදී අපට මෙම විපාකය හෝ
සැනසීම අවශ්ය බව පෙනේ - එය අපගේ ශරීරයට ඇති නරකම කාලයයි. එය නිතිපතා
කරන්න, එය වේගයෙන් එකතු කරයි. ඇත්ත වශයෙන්ම අපි මෙය කිරීමට හේතුවක් තිබේ.
ආහාර ස්වාභාවික විපාකයක්. අයිවන් පැව්ලොව් සහ සුනඛයන් තුළ සම්භාව්ය
කන්ඩිෂනේෂන් පිළිබඳ ඔහුගේ අධ්යයනයන් ගැන සිතන්න. ඔහු ඔවුන්ට ආහාර පුහුණු
කළේය. අප සාමාන්යයෙන් යොමු කරන සුවපහසු ආහාර - පිෂ් ch ය සහ සීනි වලින්
පිරුණු ආහාර අපගේ මනෝභාවය වැඩි දියුණු කිරීම සඳහා විද්යාත්මකව ඔප්පු කර
ඇත. කවුරුහරි විශේෂයෙන් සිත් ඇදගන්නා සුළු කෑමක් “ඉරිතැලීමක් වැනි” යැයි
සඳහන් කර තිබේද? රසවත් ආහාර අනුභව කිරීම ඇබ්බැහි කරවන drugs ෂධ ලෙස මොළයේ
එකම කොටස් සක්රිය කරන අතර ස්වාභාවික අබිං මුදා හැරීමට පවා හේතු වේ.
අධ්යයනවලින් හෙළි වී ඇත්තේ කාබෝහයිඩ්රේට විශේෂයෙන් මනෝභාවය වැඩි කරන
ශරීරයේ රසායනික ද්රව්ය වන සෙරොටොනින් මුදා හැරීම වැඩි කරන බවයි.
සෙරොටොනින් වැඩි වන තරමට ඔබට දැනේ. මේද ආහාර සමාන වේ. 2011 අධ්යයනයකට
සහභාගී වූවන්ගේ මොළය පරිලෝකනය කිරීමෙන්, මේද අම්ල ද්රාවණයක් හෝ පෝෂණ නලයක්
හරහා සේලයින් ද්රාවණයක් ලබා දී ඇති අතර, මේද අම්ල ලබාගත් අයට දුක පාලනය
කරන මොළයේ ප්රදේශවල අඩු ක්රියාකාරිත්වයක් ඇති බව පෙන්නුම් කරයි. “දුක්බර
ශාස්ත්රීය සංගීතයට” සවන් දීම. (ඔව්, ඇත්ත වශයෙන්ම මිනිසුන් මෙම අධ්යයනය
සඳහා ස්වේච්ඡාවෙන් ඉදිරිපත් වී ඇත sad දුක්බර සංගීතය සහ පෝෂණ නළය.) ඉතින්
එහි ඇති වරද කුමක්ද? ඇත්ත වශයෙන්ම ඉරිතැලීම් වලට වඩා හොඳයි නේද? ආහාර ඇත්ත
වශයෙන්ම අපගේ මනෝභාවයට උපකාරී වේ නම්, එය හොඳ දෙයක් නොවේද? ඔව් සහ නැත.
නමුත් බොහෝ විට නැත. ඒ බඩගිනි අවතාර මතකද? ඔවුන්ගේ දිවෙන් ආහාර රස බැලූ විට
ඔවුන්ට යම් සහනයක් ලැබේ. ඉතින් ඔබත්, අධ්යයන අපට කියනවා - ඔබ කුසගින්නෙන්
පෙළෙන අවතාරවලට වඩා වාසනාවන්තයි, මන්ද ඔබට අවම වශයෙන් ඔබේ චොකලට් ගිල
දැමිය හැකිය. නමුත් එම සහනය තාවකාලිකයි. නරක දවස තවමත් පවතින්නේ බ්රව්නී,
ප්රීට්සෙල් හෝ මෆින් විසින් දුම් පානය කරමිනි. කුසගින්නෙන් පෙළෙන අවතාර
මෙන් ඔබත් ඇත්තටම ආහාර සොයන්නේ නැත. අවතාරයන්ට සැබවින්ම අවශ්ය වන්නේ ආශාව,
කෑදරකම, කෝපය සහ නොදැනුවත්කම නිසා ඇති වූ හිඩැසෙන් මිදීමයි. එහෙත් ඔවුන්
කිසි විටෙකත් ක්රියාත්මක නොවුවද එම හිස් හැඟීම ආහාරවලින් පුරවා ගැනීමට
උත්සාහ කරති. හුරුපුරුදුද? මෙම ස්වයං-සැනසිලි සුලු කෑම එතරම් සැනසීමක්
පමණක් නොව, මානසික ආතතියෙන් මිදීමට සහ සහනයක් ලබා දීමට අපි ආහාර භාවිතා කරන
විට, අපි එය අවම වශයෙන් කැලරි දරා ගත හැකි අවස්ථාවක භාවිතා කරමු. ඔහියෝ
ප්රාන්ත විශ්ව විද්යාලයේ නිරෝගී මැදිවියේ කාන්තාවන් 58 දෙනෙකු පිළිබඳව
මෑතකදී කරන ලද අධ්යයනයකින් හෙළි වූයේ එක් මේද ආහාරයක් අනුභව කිරීමට පෙර
දින ආතති සහගත සිදුවීම් එකක් හෝ වැඩි ගණනක් අත්විඳීමෙන් ඔවුන්ගේ පරිවෘත්තීය
මන්දගාමී බවයි. කතුවරුන් පවසන පරිදි, “වසරක් පුරා රාත්තල් 11 ක් පමණ එකතු
කිරීමට” ප්රමාණවත් නොවේ. මානසික ආතතිය නිසා ශරීරය කැළැල් වී කැලරි වලට ඇලී
ඇති බව පෙනේ. මෙය සාගත කාලයේ සිට ජීව විද්යාත්මකව රඳවා තබා ගැනීමක් විය
හැකිය, නැතහොත් අපගේ ඊළඟ ලොම් දැවැන්තයා හෙල්ල කරන විට අපට එතරම්
විශ්වාසයක් නොතිබුණි. අසනීප වූ ආදරණීයයෙකු, අරගලකාරී සම්බන්ධතාවයක්,
මූල්යමය බරක් හෝ පිළිකුල් සහගත රැකියාවක් වේවා, අද අපි කුමක් අවධාරණය
කළත්, හෙට අපට කුසගින්නේ සිටීමට ඉඩ නොදෙනු ඇත. නමුත් වෙනස දැන ගැනීමට අපේ
ශරීර පරිණාමය වී නැත. එය නරක අතට හැරේ. ඕනෑම හේතුවක් නිසා අධික ලෙස ආහාර
ගැනීම බොහෝ විට මෙම negative ණාත්මක චිත්තවේගීය තත්වයන්ට තුඩු දෙන අතර පසුව
වැඩිපුර ආහාර ගැනීම අවුලුවන. ජර්මනියේ සාමාන්ය බර හා අධික බර යන
කාන්තාවන් පිළිබඳ අධ්යයනයකින් හෙළි වූයේ අධික කැලරි සහිත ආහාර අනුභව
කිරීමෙන් පසු ඔවුන්ට දුක, ලැජ්ජාව සහ කාංසාව දැනෙන බවයි. අධික බරැති
කාන්තාවන් වඩාත් දැඩි චිත්තවේගීය ප්රතිචාර වාර්තා කරයි. ඒ නිසා අපි දුකෙන්
හෝ ආතතියෙන් පෙළෙන විට අපි අධික ලෙස ආහාර ගන්නෙමු, පසුව අධික ලෙස ආහාර
ගන්නා විට වඩාත් දුක් සහ ආතතියට පත් වෙමු. මේ අතර, අපි බර වැඩි කර ගන්නා
අතර එය මානසික අවපීඩනය සමඟ සම්බන්ධ වන අතර සියල්ල නරක අතට හැරේ. එය “අධික
ලෙස ආහාර ගැනීම, බර වැඩිවීම සහ මානසික අවපීඩනය” යන තවත් විෂම චක්රයකි.
මම බෞද්ධ භික්ෂුවගේ ආහාරය අත්හදා බැලුවෙමි. එය සාර්ථක විය. වාසනාවකට මෙන්,
ආතතිය සමඟ කටයුතු කිරීමට බොහෝ ක්රම තිබේ. සෞඛ්ය සම්පන්නම ප්රවේශය නම්
සැබෑ හේතුව විසඳීමට පියවර ගැනීමයි. එයින් අදහස් කරන්නේ නරක සම්බන්ධතාවයක
යථාර්ථයට මුහුණ දීම හෝ නව රැකියාවක් සෙවීම හෝ ඔබ ඉතා සිහින් වී ඇති බැඳීම්
එපා යැයි කීම ය. සමාජ හැරවීම - මූලික වශයෙන් මිතුරන් හෝ පවුලේ අය සමඟ කාලය
ගත කිරීමද හොඳින් ක්රියාත්මක වේ. ඇත්ත වශයෙන්ම, ඔබේ අවධානය වෙනතකට යොමු කළ
හැකි සෑම ආකාරයකින්ම මෙය වඩාත් effective ලදායී බව පෙනේ. මනෝ විද්යා
ologists යින් “චිත්තවේගයට නැඹුරු වූ මුහුණ දීම” ලෙස හඳුන්වන දෙය වඩාත්
භයානක ය. මෙය ඔබ ඔබටම දොස් පවරන විට, දවල් සිහින දකින විට, මන as කල්පිත
කරවන අතර, එසේ නොමැතිනම් ඔබේ කාලකණ්ණි ජීවිතය ගැන කතා කරයි. සමහර විට ඇඳේ
වැතිරී දුක්බර සංගීතයට සවන් දෙන්න. එය නොකරන්න. මෙය බොහෝ විට චිත්තවේගීය
ආහාර ගැනීමකට තුඩු දෙයි - සමහර විට එය තනිවම ක්රියාත්මක නොවන නිසා විය
හැකිය. භයානක ලෙස සැලකීම අපට හොඳ හැඟීමක් ඇති කරන්නේ කලාතුරකිනි. අනෙක්
අතට, භාවනාව සහ සිහිය - මිනිත්තු කිහිපයක් පිරිසිදු නිශ්ශබ්දතාව සහ සාමය -
සැලකිය යුතු ලෙස උපකාරී වන බව පෙන්වා දී ඇත. ඒ හා සමානව, මානසික ආතතිය සහ
කාංසාව සමනය කිරීම සඳහා යෝග පිළිබඳ අධ්යයනයන් ඉතා යහපත් වන අතර, බරපතල
ආහාර ගැනීමේ අක්රමිකතා ඇති අය සඳහා ආහාර කෙරෙහි ඇති උනන්දුව අඩු කිරීමට
යෝගාට හැකි බව පෙන්වා දී ඇත. ශාරීරික ව්යායාම අපගේ මනෝභාවයන් වැඩිදියුණු
කිරීම සඳහා බොහෝ කලක් තිස්සේ දැන සිටි අතර, කාංසාවට එරෙහිව සටන් කිරීමටද
අපට උපකාරී වේ. සොබාදහමට නිරාවරණය වීම බොහෝ අයට උපකාරී වේ. ඔබ වෙනුවෙන් වැඩ
කරන දෙයක් සොයා ගැනීමට පෙර ඔබට කරුණු කිහිපයක් උත්සාහ කිරීමට සිදු විය
හැකිය. නමුත් ඔබේ ප්රතිකාරය ලෙස ආහාර භාවිතා කිරීමට ඔබට ඉඩ නොදෙන්න. ඔබ
දැන් නැවත නැවතත් ලිස්සා යනු ඇත. මේවා බිඳ දැමීම දුෂ්කර පුරුදු ය. නමුත් ඔබ
මෙම හැසිරීම් වල කොපමණ වාර ගණනක් නියැලී සිටිනවාද යන්න ගැන හොඳින් සිතා
බලා ඒවා මොනවාදැයි බලන්න - එය තාවකාලික විසඳුමක් වන අතර එය කල්පවත්නා
ගැටළුවක් විය හැකිය. කුසගින්නෙන් පෙළෙන අවතාරවල පාඩම මතක තබා ගන්න.
නොසන්සුන් ආත්මය කිසි විටෙකත් ආහාර සමඟ සංසන්දනය කළ නොහැකිය.
Buddha බුදුන්ගේ ආහාර වේලෙන්: ඔබේ මනස නැති කර නොගෙන බර අඩු කර ගැනීමේ පුරාණ කලාව, ටාරා කොට්රෙල් සහ ඩෑන් සිග්මන්ඩ් විසිනි, © 2016.
හැචෙට්
පොත් සමූහයේ අනුබද්ධිත පී.බී.ජී. ප්රකාශන අංශයේ පර්සියස් පොත් වල
මුද්රාවක් වන රනිං ප්රෙස් හි අවසරය ඇතිව නැවත මුද්රණය කිරීම.
පැෂන් වැනි ගින්නක් නැත
වෛරය වැනි අපරාධයක් නැත,
වෙන්වීම වැනි දුකක් නැත,
කුසගින්න වැනි අසනීපයක් නැත,
නිදහසේ
ප්රීතිය මෙන් ප්රීතියක් නැත. ගෞතම බුදුන් සෙන් ප්රසිද්ධියේ පවසන්නේ:
කුසගින්නෙන් පෙළෙන විට කන්න; වෙහෙසට පත් වූ විට නිදාගන්න. නමුත් සෑම දෙයක්ම
මධ්යස්ථව - කුසගින්නෙන් පෙළීම වළක්වා ගැනීම සඳහා බුදුන් වහන්සේ කාලයාගේ
ඇවෑමෙන් සොයාගත් පරිදි.
එක්සත් ජාතීන්ගේ පුවත්
මිලියන 820 කට
අධික ජනතාවක් කුසගින්නෙන් පෙළෙති; එක්සත් ජාතීන්ගේ නව වාර්තාව මගින්
‘දැවැන්ත’ ගෝලීය අභියෝගය ආර්ථික සංවර්ධනය පිළිබඳ මුරණ්ඩු යථාර්ථයන් හෙළි
කරයි
දශකයකට ආසන්න ප්රගතියකින් පසු, පසුගිය වසර තුන තුළ
කුසගින්නෙන් පෙළෙන පුද්ගලයින්ගේ සංඛ්යාව සෙමෙන් ඉහළ ගොස් ඇති අතර අද වන
විට ගෝලීය වශයෙන් සෑම නව දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකු කුසගින්නෙන් පෙළෙන බව එක්සත්
ජාතීන්ගේ සංවිධානය සඳුදා නිකුත් කළ නව වාර්තාවක දැක්වේ.
2019 ලෝක
ආහාර සුරක්ෂිතතා හා පෝෂණ තත්ත්වයට අනුව 2030 වන විට තිරසාර සංවර්ධන
ඉලක්කවල (එස්ඩීජී) ශුන්ය සාගින්න ඉලක්කය සපුරා ගැනීමේ “දැවැන්ත අභියෝගය”
මෙම කරුණ අවධාරනය කරයි.
වර්තමානයේ නිව්යෝර්ක් නුවර ක්රියාත්මක
වෙමින් පවතින එස්ඩීජී සම්බන්ධව රාජ්යයන් විසින් ගනු ලබන ක්රියාමාර්ග
පිළිබඳ එක්සත් ජාතීන්ගේ ප්රධාන වේදිකා අධීක්ෂණ පසු විපරම - ඉහළ මට්ටමේ
දේශපාලන සංසදයේ (එච්එල්පීඑෆ්) මායිම් මත දියත් කරන ලද මෙම වාර්තාව, කලාප
අනුව සංඛ්යාලේඛන බිඳ දමමින්, වැඩිම මන්දපෝෂණයෙන් පෙළෙන අප්රිකාවේ උප
කලාපවල සාගින්න සියයට 20 කින් පමණ ඉහළ ගොස් තිබේ.
ලතින් ඇමරිකාවේ සහ
කැරිබියන් දූපත් වල කුසගින්න තවමත් සියයට හතකට වඩා අඩු වුවද එය සෙමින්
වැඩි වෙමින් පවතී. ආසියාවේ, මන්දපෝෂණය සියයට 11 කට බලපායි
ජනගහනය.
පසුගිය
වසර පහ තුළ දකුණු ආසියාව විශාල ප්රගතියක් පෙන්නුම් කළද, එය සියයට 15 කට
ආසන්න මට්ටමක පැවතුනද, එය තවමත් වැඩිම මන්දපෝෂණයෙන් පෙළෙන උප කලාපයයි.
එක්සත්
ජාතීන්ගේ ආහාර හා කෘෂිකර්ම සංවිධානයේ (FAO) ප්රධානීන්, කෘෂිකාර්මික
සංවර්ධනය සඳහා වූ ජාත්යන්තර අරමුදල (අයිඑෆ්ඒඩී) එක්සත් ජාතීන්ගේ ළමා
අරමුදල (යුනිසෙෆ්), ලෝක ආහාර වැඩසටහන (ඩබ්ලිව්එෆ්පී) සහ ලෝකය
සෞඛ්ය සංවිධානය (WHO) ඔවුන්ගේ ඒකාබද්ධ පෙරවදනින් වාර්තාවෙන් ඉල්ලා සිටියේය.
ආර්ථික
වර්ධනය පසුගාමී වන බොහෝ රටවල, විශේෂයෙන් මධ්යම ආදායම් ලබන රටවල සහ
ජාත්යන්තර ප්රාථමික වෙළඳ වෙළඳාම මත දැඩි ලෙස රඳා සිටින රටවල කුසගින්න
වැඩිවෙමින් පවතී. කුසගින්න වැඩි වෙමින් පවතින බොහෝ රටවල ආදායම් අසමානතාවය
ඉහළ යන බව එක්සත් ජාතීන්ගේ වාර්ෂික වාර්තාවෙන් සොයාගෙන ඇති අතර, ආර්ථික
මන්දගාමිත්වය හා පසුබෑම සමඟ සාර්ථකව කටයුතු කිරීම දුප්පතුන්, අවදානමට
ලක්විය හැකි හෝ ආන්තිකකරණයට ලක් කිරීම වඩාත් දුෂ්කර කරවයි.
“දුප්පතුන්ට
ගැළපෙන සහ සියල්ලන්ගෙන් සමන්විත ව්යුහාත්මක පරිවර්තනයක් අප විසින් පෝෂණය
කළ යුතු අතර ආර්ථික අවදානම් අවම කිරීම සඳහා ප්රජාවන් කේන්ද්රගත කිරීම සහ
සාගින්න, ආහාර අනාරක්ෂිතතාවය සහ සියලු ආකාරයේ මන්දපෝෂණය අවසන් කිරීම සඳහා
අප ගමන් කළ යුතුය” යනුවෙන් එක්සත් ජාතීන්ගේ නායකයෝ පැවසූහ.
මෙම වසරේ වාර්තාව සංස්කරණය ආහාර අනාරක්ෂිතභාවයේ බලපෑම දෙස පුළුල් ලෙස බලයි - කුසගින්නෙන් ඔබ්බට.
ලෝක
ජනගහනයෙන් සියයට 17.2 ක් හෙවත් බිලියන 1.3 ක ජනතාවකට නිතිපතා ප්රවේශයක්
නොමැති බව පෙන්නුම් කරන මධ්යස්ථ හෝ දැඩි ආහාර අනාරක්ෂිතභාවයේ ව්යාප්තිය
පිළිබඳ තිරසාර සංවර්ධන ඉලක්ක (එස්ඩීජී) ඉලක්කය 2.1 අධීක්ෂණය කිරීමේ දෙවන
දර්ශකය එය පළමු වරට හඳුන්වා දෙයි. “පෝෂ්යදායී හා ප්රමාණවත් ආහාර”.
“ඔවුන්
අනිවාර්යයෙන්ම කුසගින්නෙන් පෙළෙන්නේ නැතත්, ඔවුන් විවිධ ආකාරයේ මන්දපෝෂණය
හා දුර්වල සෞඛ්යයට ගොදුරු වීමේ වැඩි අවදානමක් ඇත”, වාර්තාවට අනුව.
මධ්යස්ථ හා දැඩි මට්ටමේ ආහාර අනාරක්ෂිතතාවයේ සංයෝජනය ඇස්තමේන්තුව බිලියන
දෙකකට පමණ ගෙන එයි සෑම මහද්වීපයකම කාන්තාවන් පිරිමින්ට වඩා තරමක් අනාරක්ෂිත
ආහාර වේ.
අඩු උපත් බර තවමත් ළමයින් වෙත හැරවීමේ ප්රධාන අභියෝගයක් වන
අතර, 2012 සිට අඩු උපත් බර අඩු කිරීමේ කිසිදු ප්රගතියක් ලබා නොමැති බව
වාර්තාව අනාවරණය කරයි.
මීට අමතරව, පසුගිය වසර හය තුළ ගෝලීය වශයෙන් සියයට
10 කින් අඩු වීම නිසා වයස අවුරුදු පහට අඩු දරුවන්ගේ සංඛ්යාව 10% කින් අඩු
වී ඇති අතර, ප්රගතියේ වේගය මන්දගාමී වන්නේ 2030 ඉලක්කය අඩාල කිරීමේ
දරුවන්ගේ සංඛ්යාව අඩකින් අඩුවීමෙනි.
තවද, සෑම කලාපයක් තුළම, විශේෂයෙන්
පාසල් වයසේ ළමුන් සහ වැඩිහිටියන් අතර අධික බර හා තරබාරුකම අඛණ්ඩව ඉහළ යයි.
ආදායම් අසමානතාවය දැඩි ආහාර අනාරක්ෂිතභාවයේ සම්භාවිතාව වැඩි කරයි - එක්සත්
ජාතීන්ගේ වාර්තාව
ආහාර සුරක්ෂිතතාව සහ පෝෂණය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා, 2019
වාර්තාව ආර්ථික හා සමාජ ප්රතිපත්තිවල වැදගත්කම අවධාරණය කරන්නේ, අහිතකර
ආර්ථික චක්රයන් පැමිණෙන විට ඒවාට ඇති වන ප්රතිවිපාක වළක්වා ගැනීමටත්,
අත්යවශ්ය සේවාවන්හි කප්පාදුවලින් වැළකී සිටීමටත් ය.
ආර්ථික ප්රකෘතියේ
අසමාන වේගය “ආර්ථිකය ඇති බොහෝ රටවල සාගින්න වැඩිවීමත් සමඟ සාගින්න හා
මන්දපෝෂණය අවසන් කිරීමේ උත්සාහයන් වලක්වනු ඇත.
බොහෝ දුරට මධ්යම ආදායම් ලබන රටවල.
එපමණක් නොව, ආර්ථික මන්දගාමිත්වයන් හෝ පසුබෑමන් අසමානතාවයන් වැඩි වන ආහාර සුරක්ෂිතතාව සහ පෝෂණය අසමාන ලෙස අඩපණ කරයි.
ආර්ථික
අර්බුදකාරී අවස්ථාවන්හිදී ආහාර සුරක්ෂිතතාව සහ පෝෂණය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා ගත
යුතු කෙටිකාලීන හා දිගු කාලීන ප්රතිපත්ති මොනවාද යන්න පිළිබඳව මඟ
පෙන්වීමක් සහිතව වාර්තාව අවසන් වේ. දුප්පත් ගැති අය භාවිතා කරමින්
දරිද්රතාවය අවම කිරීමේ උත්සාහයන් සඳහා ආහාර සුරක්ෂිතතාව සහ පෝෂණ අවශ්යතා
ඒකාබද්ධ කිරීම වැනි ඒවා සඳහා සූදානම් වීම. සහ සියල්ල ඇතුළත් ව්යුහාත්මක
පරිවර්තනයන්. ඉන්දියාවේ සාගින්න පිළිබඳ ගැටලුව විසඳීම කුසගින්නෙන් පෙළෙන
මරණ, ජීවත්වීමේ අයිතිය සහ සමාජ රෙදිපිළිවල ගෞරවය සඳහා අඛණ්ඩව ආහාරයට ගන්නා
බවට කරන ලද පෙත්සමක් විභාග කිරීමට ශ්රේෂ් Supreme ාධිකරණය එකඟ වී ඇති අතර,
ආහාර සැපයීම සඳහා රට පුරා ප්රජා මුළුතැන්ගෙයි වැනි “රැඩිකල්” නව පියවරක්
සකස් කළ යුතුය. දුප්පතුන් සහ කුසගින්නෙන් පෙළෙන අය.
ක්රියාකාරීන්
වන අනුන් ධවාන්, ඉෂාන් ධවාන් සහ කුන්ජනා සිං යන මහත්වරුන් එක්ව ගොනු කර ඇති
පෙත්සම සම්බන්ධයෙන් විනිසුරු එන්. වී. රාජ්ය අරමුදල් සහිත ප්රජාව වන
අශ්කායා පත්රා මුළුතැන්ගෙය සෑම රටකම නව සංකල්පය විය යුතුය. සාගින්න හා
මන්දපෝෂණ අර්බුදයට එරෙහිව සටන් කිරීම සඳහා සෑම ප්රදේශයකම දැනට පවතින හෝටල්
සහ බේකරි සමඟ අක්ෂයා පත්ර කුස්සියට උපකරණ තිබිය යුතුය.
https://www.ancient-buddhist-texts.net/English-Texts/Buddhist-Legends/15-05.htm
XV
පොත. සතුට, සුඛා වග්ගාඑක්ස්වී. 5. බුදුරජාණන් වහන්සේ කුසගින්න පෝෂණය කරයි
01203. සාගින්නෙන් පීඩා විඳින්නේ කුසගින්නයි. දුක් විඳීමේ ප්රධාන ප්රභවය
පැවැත්මේ එකතුවයි;
මිනිසෙකු මෙය හොඳින් වටහා ගන්නේ නම්, ඔහු
උත්තරීතර සන්තෝෂය අත්කර ගෙන ඇත. මෙම ආගමික උපදෙස් ගුරුවරයා ෂාවි හි පදිංචිව
සිටියදී කිසියම් ගිහි ශ්රාවකයෙකු ගැන සඳහන් කරමින් ලබා දී ඇත.
එක්
දිනක්, ජෙටවානා හි සුවඳ විලවුන් කුටියේ වාඩි වී සිටින ගුරුවරයා {3.262}
අලුයම ලෝකය සමීක්ෂණය කරන විට, ෂාවි හි එක්තරා දුප්පත් මිනිසෙකු දුටුවේය.
පරිවර්තන fruit ල ලබා ගැනීම සඳහා අවශ්ය පී ulties තමා සතුව ඇති බව වටහාගත්
ඔහු භික්ෂූන් පන්සියයකගේ කණ්ඩායමක් සමඟ වට වී ෂාවි වෙත ගියේය.
ෂාවිහි
වැසියන් වහාම ගුරුවරයාට තම ආගන්තුකයා වීමට ආරාධනා කළහ. ගුරුවරයා පැමිණ
ගුරුවරයා නීතිය දේශනා කරන බව අසා ඒ දුප්පත් මිනිසා අසා ඇත. නමුත් එදිනම
[30.75] ඔහුගේ ගොනෙකු ඉවතට විසිවී ගියේය. ඒ නිසා ඔහු තමා ගැනම සිතුවේ, “මම ඒ
ගවයා සොයන්නද, නැත්නම් ගොස් ව්යවස්ථාව අසන්නද?” ඔහු පහත සඳහන් නිගමනයට
පැමිණ, “මම මුලින්ම ඒ ගවයා සොයා ගොස් ව්යවස්ථාවට සවන් දෙමි.” ඒ අනුව, ඔහු
උදේ පාන්දරින්ම තම ගවයා සෙවීමට පිටත් විය. ශාවිහි පදිංචිකරුවන් බුදුන්
වහන්සේගේ ප්රධානත්වයෙන් යුත් භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ සභාවට ආසන ලබා දී,
ඔවුන්ට ආහාර ලබා දුන් අතර, කෑමෙන් පසු ගුරුවරයාගේ පාත්රය උච්චාරණය කිරීම
සඳහා ස්තුති කිරීමේ වචන. ගුරුවරයා මෙසේ පැවසීය. “මා මෙහි පැමිණියේ ලීග්
තිහක ගමනක් වනාන්තරය තුළට ගොස් නැතිවූ ගවයා සෙවීම සඳහා ය. ඔහු නැවත පැමිණෙන
තුරු මම ව්යවස්ථාව දේශනා නොකරමි. ” ඔහු නිශ්ශබ්දව සිටියේය.
දවසක් වන විට, එම දුප්පත් මිනිසා තම ගවයා සොයාගත් අතර වහාම ගවයන් නැවත
රංචුව වෙතට ගෙන ගියේය. එවිට ඔහු තමා ගැනම සිතුවේ, “මට වෙන කිසිවක් කළ
නොහැකි වුවද, මම අවම වශයෙන් ගුරුවරයාට මගේ ගෞරවය පුද කරමි.” ඒ අනුව,
කුසගින්නෙන් පීඩා විඳි ඔහු ගෙදර නොයෑමට තීරණය කළ නමුත් ඉක්මනින් ගුරුවරයා
වෙත ගොස් ගුරුවරයාට වැඳුම් පිදුම් කර එක් පැත්තක ගෞරවාන්විතව වාඩි විය.
දුප්පත් මිනිසා පැමිණ ගුරුවරයා ඉදිරිපිට සිටගෙන සිටින විට ගුරුවරයා දානමය
භාරකරුට කතා කොට, “භික්ෂූන් වහන්සේලාගේ සභාවට නැවත නැවතත් ආහාර ඉතිරිව
තිබේද?” “පූජ්යතුමනි, කෑම ස්පර්ශ කර නැහැ.” “හොඳයි, මේ දුප්පත් මිනිසාට
ආහාර සපයන්න.” ගුරුවරයා විසින් සඳහන් කරන ලද ස්ථානයක ආසන ලබා දීම භාරකරු
විසින් එම දුප්පත් මිනිසාට ලබා දුන් විට, ඔහු ඔහුට බත් කැඳ සහ වෙනත් ආහාර
තදින් හා මෘදු ලෙස සේවය කළේය. දුප්පත් මිනිසා තම ආහාරය අනුභව කළ විට ඔහු
මුඛය සේදුවා. (මෙම තනි ව්යතිරේකය සමඟ තථාගතයන් වහන්සේගේ 3.263 of ත්රිමාන
ṭ 3.263 in හි ආහාර සැපයුම පිළිබඳව විමසා ඇති වෙනත් කිසිදු අවස්ථාවක්
වාර්තා වී නැති බව අපට කියනු ලැබේ.) දුප්පතාගේ ශාරීරික දුක් වේදනා සමනය වූ
විගස ඔහුගේ සිත සන්සුන් විය. එවිට ගුරුවරයා නීතිය පිළිවෙළකට අනුපිළිවෙලින්
දේශනා කළ අතර උතුම් සත්යයන් එකින් එක පැහැදිලි කළේය. පාඩම අවසානයේ දුප්පත්
මිනිසා පරිවර්තන Fruit ල තුළ ස්ථාපිත විය.
එවිට ගුරුවරයා ස්තුති
කිරීමේ වචන උච්චාරණය කළ අතර, එසේ කිරීමෙන් පසු, ඔහුගේ අසුනෙන් නැඟිට පිටත්
විය. සමූහයා ඔහු සමඟ මඳක් way තට හැරී ආපසු හැරී ගියහ. ගුරුවරයා සමඟ පැමිණි
භික්ෂූන් වහන්සේලා අතිශයින් කෝප වූ අතර, “සහෝදරවරුනි, ගුරුවරයා කළ දේ ගැන
මදක් සලකා බලන්න. මීට පෙර මෙවැනි දෙයක් සිදු නොවීය. නමුත් අද දින එක්තරා
දුප්පත් මිනිසෙකු දුටු ගුරුවරයා ආහාර සැපයුම ගැන විමසූ අතර ආහාර වෙනත්
කෙනෙකුට ලබා දෙන ලෙස උපදෙස් දුන්නේය. ” ගුරුවරයා හැරී, නතර වී, [30.76]
“ස්වාමීනි, ඔබ මොකද කියන්නේ?” ඔවුන් පවසන දේ ඇසූ විට ඔහු ඔවුන්ට මෙසේ
කීවේය. මම මෙතැනට පැමිණියේ ලීග් තිහක ගමනක්, දිගු හා දුෂ්කර ගමනක්, මෙතැනට
පැමිණීමට මගේ එකම හේතුව වූයේ මෙම ගිහි ශ්රාවකයාට පරිවර්තන fruit ල අත්කර
ගැනීමට අවශ්ය පී ulties යන් ඇති බව මම දුටුවෙමි. හිමිදිරි පාන්දර
කුසගින්නෙන් පීඩා විඳි මේ මිනිසා වනාන්තරයට ගොස් නැති වූ ගවයා සොයමින්
වනාන්තරයේ දවස ගත කළේය.
ඒ නිසා මම හිතුවා, ‘මම මේ මිනිසා
කුසගින්නෙන් පෙළෙන විට ඔහුට නීතිය දේශනා කළොත් ඔහුට එය තේරුම් ගත නොහැකි
වනු ඇත.’ එබැවින් මා කළ දේ මම කළෙමි. භික්ෂූන් වහන්ස, කුසගින්න වැනි
පීඩාවක් නැත. ” එසේ කියමින් ඔහු පහත දැක්වෙන ගාථාව 203 උච්චාරණය කළේය.
කුසගින්නෙන් උතුම් වන්නේ කුසගින්නයි. දුක් විඳීමේ ප්රධාන ප්රභවය පැවැත්මේ එකතුවයි;
මිනිසෙකු මෙය හොඳින් වටහා ගන්නේ නම්, ඔහු නිබ්බාන, උත්තරීතර සන්තෝෂය ලබා ඇත.
බිය
මත්තෙයා දැනුවත් භාවයෙන් පිබිදුනේ කුමක් ද?
උපුටා දැක්වීම් අපට බිය ගැන උගන්වයිද?
නිදහස සඳහා ඔබේ බිය වෙළඳාම් කරන්න.
Wise ානවන්තව ජීවත් වූ කෙනෙකුට මරණයට පවා බිය විය යුතු නැත. ”
“පැවැත්මේ සම්පූර්ණ රහස නම් බිය නොවීමයි.
ඔබට
කුමක් සිදුවේදැයි කිසි විටෙකත් බිය නොවන්න, කිසිවෙකු මත රඳා නොසිටින්න. ඔබ
සියලු උදව් ප්රතික්ෂේප කළ මොහොතෙන් පමණක් ඔබව නිදහස් කරනු ලැබේ. ”
“යමෙකුට
නපුරට අකමැති හැඟීමක් ඇති විට, කෙනෙකුට සන්සුන් බවක් දැනෙන විට, හොඳ
ඉගැන්වීම්වලට සවන් දීමෙන් කෙනෙකු සතුටක් ලබයි. යමෙකුට මෙම හැඟීම් ඇති විට
සහ ඒවා අගය කරන විට, යමෙකු බියෙන් තොරය.
වේදනාව තෑග්ගක්
එය වළක්වා ගැනීම වෙනුවට,
එය වැලඳ ගැනීමට ඉගෙන ගන්න.
වේදනාවකින් තොරව,
වර්ධනයක් නැත ”
https://tricycle.org/magazine/buddhist-food-cupcake/
මිනිසුන්ට කාලය දෙන්න.
මිනිසුන්ට ඉඩ දෙන්න.
කිසිවෙකුගෙන් රැඳී සිටින ලෙස ඉල්ලා නොසිටින්න.
ඔවුන්ට සැරිසැරීමට ඉඩ දෙන්න. ඔබ අදහස් කරන්නේ කුමක්ද?
සෑම විටම ඔබට අයිති වන්න.
සතුට, සුඛා වග්ගා
බුදුරජාණන් වහන්සේ කුසගින්නෙන් පෝෂණය වේ
කුසගින්නෙන් උතුම් වන්නේ කුසගින්නයි. දුක් විඳීමේ ප්රධාන ප්රභවය පැවැත්මේ එකතුවයි;
මිනිසෙකු මෙය හොඳින් වටහා ගන්නේ නම්, ඔහු නිබ්බාන, උත්තරීතර සන්තෝෂය ලබා ඇත.
බුදුරජාණන් වහන්සේගේ පරමාදර්ශයන්ට අද ලෝකය මුහුණ දෙන අභියෝගවලට විසඳුම් තිබේ.
බුදුරජාණන් වහන්සේගේ අට ගුණයක මාවත මගින් සමාජ හා ජාතීන්ගේ යහපැවැත්ම කරා යන මාර්ගය පෙන්වයි.
මැසිමකාලෙයි, “මැණික් පටිය, මැණික් වල ඉඟටිය”
අත්තයා පතිරාම් නම් මැජික් එකක් ලැබුණි
(හිඟමන පාත්රය), එය සැමවිටම පුරවනු ලැබේ.
දැනුවත්ව සිටින පිබිදුණු තැනැත්තාගේ අනුගාමිකයා වන අක්ෂය පාත්රම් මනිමෙගලායි පැවසුවේ
“කුසගින්න යනු දරුණුතම රෝගයකි.”
පැවැත්මේ රහස නම් බිය නොවීමයි. ”
පැෂන් වැනි ගින්නක් නැත
වෛරය වැනි අපරාධයක් නැත,
වෙන්වීම වැනි දුකක් නැත,
කුසගින්න වැනි අසනීපයක් නැත,
නිදහසේ ප්රීතිය මෙන් ප්රීතියක් නැත.
ගෞතම බුදුන්
සෙන් ප්රසිද්ධියේ මෙසේ කියයි: බඩගිනි වූ විට කන්න; වෙහෙසට පත් වූ විට නිදාගන්න.
නමුත් සෑම දෙයක්ම මධ්යස්ථව - කුසගින්නෙන් පෙළීම වළක්වා ගැනීම සඳහා බුදුන් වහන්සේ කාලයාගේ ඇවෑමෙන් සොයාගත් පරිදි.
මනිමෙකලායි
බන්ධනාගාරය අවශ්යතා ඇති අයට උපකාර කිරීම සඳහා ආගන්තුක සත්කාරයක් බවට
පරිවර්තනය කර රජුට බුදුන්ගේ ධර්මය උගන්වයි. වීර කාව්යයේ අවසාන කැන්ටෝස් පහ
තුළ.
බෞද්ධ ගුරුවරුන් ඇයට උතුම් සත්යයන් හතරක්, නිදානා දොළහක් සහ වෙනත් අදහස් පාරායනය කරති.
ඔහුගේ
අධ්යාත්මික මනිමෙකාල අක්ෂ්යා පත්රම්ගේ දැක්ම සහ අභිලාෂය සපුරාලීම සඳහා
ස්වේච්ඡා සේවකයන් පූර්ණ කාලීන සාමාජිකයන් විය යුතුය. දැනට ඒ සඳහා කැපවිය
යුතු අතර අක්ෂයා පත්රාගේ උපාය, වර්ධනය සහ පාලනය සඳහා සම්බන්ධ විය යුතුය.
ලෝකයේ
ළමුන් සහ වැඩිහිටියන් සඳහා සාගින්න තුරන් කිරීමේ මෙහෙයුමේ මෙතෙක් ගෙන ඇති
ගමන සහ අනාගතය කුමක් ද? අපූරු ප්රති .ල සඳහා මහා පරිමාණ නිෂ්පාදනයේදී
තාක්ෂණය භාවිතා කළ යුතුය. අක්ෂය පත්රයේ වෙනත් මූලාරම්භයන් අඩු වරප්රසාද
ලත් පසුබිම්වල සිටින ළමයින්ට සහ වැඩිහිටියන්ට ඔවුන්ගේ සිහින සැබෑ කර ගැනීමට
උපකාරී වේ.
ලොව පුරා සියලුම රජයන් අක්ෂයා පත්ර පාලනය සඳහා අරමුදල්
වෙන් කර ඇති අතර සියලුම ඇඳිරි නීතිය ඉවත් කරන තුරු තැපැල් දෙපාර්තමේන්තුව,
පොලිස් වෑන් රථ භාවිතා කරන සියලුම වෑන් රථ ආහාරයට ගතහැකි ආහාර ඇසුරුම්වල
සැපයීමට නියෝග කරයි.
අති නවීන මුළුතැන්ගෙයි අධ්යයන විෂයයක් බවට පත්විය යුතු අතර ලොව පුරා කුතුහලයෙන් පිරි නරඹන්නන් ආකර්ෂණය කර ගත යුතුය.
ලොව
පුරා සිටින රජයන්, ඉන්දියාව සහ විවිධ ප්රාන්ත රජයන් සමඟ හවුල්කාරිත්වයට,
සංගත, තනි පරිත්යාගශීලීන් සහ සුභ පැතුම්වල නිරන්තර සහයෝගය ඇතිව
මනිමෙකලි අක්ෂ්යා පත්රම් මිලියන ගණනක් අඩු ළමයින්ට සහ වැඩිහිටියන්ට සේවය කිරීම.
ඔබේ සෑම අවදි මොහොතක්ම ආහාර සෙවීම සඳහා ගත කරන ජීවිතයක් සිතන්න.
ඔබේ බඩ බෙදී ඇති අතර ඔබේ අත් පා කුසගින්නෙන් පෙළෙනවා
දරුවාගේ. ඔබේ කුසගින්න නිමක් නැති හා වේදනාකාරී ය, නමුත් ඔබේ උගුර නැත
ඉඳිකටුවක
ඇසට වඩා පුළුල් ය. ඔබ ආහාර සොයාගත් විට, ඔබට එය ගිල දැමිය නොහැක.
කටගැස්මක්වත් නැත. කුසගින්න දිගටම පවතින අතර ඔබේ සෙවීම දිගටම පවතී.
බෞද්ධ සම්ප්රදායේ ප්රීටාස්ගේ ඉරණම එයයි.
මෙම
දුප්පත් ආත්ම මේ ආකාරයෙන් නැවත ඉපදුණේ අතීත ජීවිත වලදී ඔවුන් පෙලඹුණේ
ආශාව, කෑදරකම, කෝපය සහ නොදැනුවත්කම නිසාය. ඕනෑම දිනක මෙම පෙට්ටි කිහිපයක්
පරීක්ෂා කර බැලීමට ඔබට හැකි වුවද, බුද්ධාගමේ දී, ඊර්ෂ්යාකාරී කෝපයකින්
මිනීමැරීම වැනි වධහිංසාවට ලක් වූ පැවැත්මක් ඇති කර ගැනීම සඳහා එවැනි
දුෂ්ටකම් අන්තයට ගෙන යා යුතුය. එබැවින් කලබල වීමට අවශ්ය නැත.
බොහෝ
ආසියානු සංස්කෘතීන්හි සම්ප්රදායක් වන්නේ කුසගින්නෙන් පෙළෙන අවතාර සඳහා
ආහාර පූජා කිරීමයි. නමුත් මෙය සැබවින්ම උදව් නොකරයි. මෙම අවතාර ඇත්ත
වශයෙන්ම ආහාර සොයන්නේ නැති බව පෙනේ.
නැතහොත් ඔවුන්, නමුත් ඔවුන්ගේ
සෙවීම නොමඟ යවයි. අවතාර සඳහා කුසගින්න ආහාර සමග කිසිදු සම්බන්ධයක් නැති
අතර, ඔවුන් පෙර පෘථිවියේ කළ දේ සමඟ කළ යුතු සියල්ල. ඔවුන් සඳහා ඕනෑ තරම්
ආහාර තිබේ, නමුත් ඔවුන්ට එය අනුභව කළ නොහැක. සෑම ආගමික උපමාවක් මෙන් මෙහි
වැදගත් පාඩමක් ඇත: එය ඔවුන්ට සැබවින්ම අවශ්ය ආහාර නොවේ.
මිනිස්
ක්ෂේත්රයට ආපසු හැරී බලන විට, අපගේ ශරීර පෝෂණය කිරීමට හා අපගේ කුසගින්න
තෘප්තිමත් කිරීමට වඩා වැඩි යමක් කිරීමට අපි තවමත් ආහාර දෙස බලමු. අපි මහත්
ප්රීතියෙන් හා මහත් දුකකින් පෙළෙන කාලවලදී ආහාර වෙත හැරෙමු. අපූරු දෙයක්
සිදු වූ විට, අපි රාත්රී භෝජන සංග්රහයක් සමරන්නෙමු. අපි ෂැම්පේන් බොනවා,
අපි කේක් කනවා, අපි හොඳ කෑම බීම ගන්නවා. ආහාර ප්රීතිවීමේ කොටසක් බවට
පත්වේ.
අනෙක් පැත්ත ද සත්ය ය. ශෝකයට පත්වන අයට ආහාර සැපයීමේ දිගු
සම්ප්රදායක් ඇත. අර්බුදයක සිටින මිතුරන්ට ආහාර සැපයීම සඳහා අපි එකට බැඳී
සිටිමු - ඔබේ ජීවිතයේ යම් අවස්ථාවක දී, වැලපෙන කෙනෙකුට, සුවය ලබන කෙනෙකුට,
අරගලයක යෙදෙන කෙනෙකුට ආහාර ගෙන ඒම සඳහා ඔබ පැතුරුම්පතක් හෝ ඊමේල් පොටක්
අත්සන් කර ඇත. දුක්ඛිත කාලවලදී, අපට සහජයෙන්ම අවශ්ය වන්නේ සැනසිල්ල ලබා
දීමයි. බොහෝ විට අපි එය කරන්නේ ආහාර වලින්.
සියල්ල සඳහා ආහාර තිබේ - හොඳ කාලය හා අයහපත් කාලය. යම් දුරකට එය අර්ථවත්
කරයි. පිටතට ගොස් නැගිටීමක්, සංවත්සරයක් හෝ උපාධියක් සැමරීම විනෝදජනකයි.
මිනිසුන් සැබවින්ම දුක් විඳින විට, ඔවුන් කනස්සල්ලට පත්විය යුතු අවසාන දෙය
වන්නේ ආහාර වේලක් එකතු කිරීමයි. ඛේදවාචකයේ හෝ ජයග්රාහී අවස්ථාවන්හිදී,
ආහාර වටිනා සහ පිළිගැනීමේ සගයෙකි.
ගැටලුව පැමිණෙන්නේ අප ආහාර සැනසීමට සහ ප්රතිලාභ ලබා ගැනීමට භාවිතා කරන විටය. අවසාන
මම ළමයින්ව නිදාගත්තා, දැන් මට ඇස තිබූ කුකීස් කන්න පුළුවන්.
අද
ඒ විශාල රැස්වීම අවුල් ජාලයක්, විශාල වයින් වීදුරුවක් සඳහා කාලයයි. මෙම
ලෞකික ඉහළ සහ පහත් අභියෝගාත්මක ය. නමුත් ඔවුන් විශාල දුකක් හෝ මහා සැමරුමක්
සඳහා සුදුසු නොවේ. නැත්නම්, ඇත්තටම, ආහාර.
එක්සත් ජාතීන්ගේ පුවත්
මිලියන 820 කට අධික ජනතාවක් කුසගින්නෙන් පෙළෙති; එක්සත් ජාතීන්ගේ නව
වාර්තාව මගින් ‘දැවැන්ත’ ගෝලීය අභියෝගයේ මුරණ්ඩු යථාර්ථයන් හෙළි කරයි.
බිය
මත්තෙයා දැනුවත් භාවයෙන් පිබිදුනේ කුමක් ද?
උපුටා දැක්වීම් අපට බිය ගැන උගන්වයිද?
නිදහස සඳහා ඔබේ බිය වෙළඳාම් කරන්න.
Wise ානවන්තව ජීවත් වූ කෙනෙකුට මරණයට පවා බිය විය යුතු නැත. ”
“පැවැත්මේ සම්පූර්ණ රහස නම් බිය නොවීමයි.
ඔබට
කුමක් සිදුවේදැයි කිසි විටෙකත් බිය නොවන්න, කිසිවෙකු මත රඳා නොසිටින්න. ඔබ
සියලු උදව් ප්රතික්ෂේප කළ මොහොතෙන් පමණක් ඔබව නිදහස් කරනු ලැබේ. ”
“යමෙකුට
නපුරට අකමැති හැඟීමක් ඇති විට, කෙනෙකුට සන්සුන් බවක් දැනෙන විට, හොඳ
ඉගැන්වීම්වලට සවන් දීමෙන් කෙනෙකු සතුටක් ලබයි. යමෙකුට මෙම හැඟීම් ඇති විට
සහ ඒවා අගය කරන විට, යමෙකු බියෙන් තොරය.
වේදනාව තෑග්ගක්
එය වළක්වා ගැනීම වෙනුවට,
එය වැලඳ ගැනීමට ඉගෙන ගන්න.
වේදනාවකින් තොරව,
වර්ධනයක් නැත ”
ලෝකය
අසාමාන්ය අභියෝගයන්ට එරෙහිව සටන් කරන විට, ඔවුන්ගේ කල්පවත්නා විසඳුම්
ලැබිය හැක්කේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ පරමාදර්ශයන්ගෙන් ය. බුදුරජාණන් වහන්සේ
සිය පළමු දේශනාවේදී බලාපොරොත්තුව හා අරමුණ ගැන සඳහන් කළේය. බුදුරජාණන්
වහන්සේට නම් එය මිනිස් දුක් වේදනා ඉවත් කිරීමයි.
මෙම අවස්ථාවට අප නැගී සිටිය යුතු අතර මිනිසුන් අතර බලාපොරොත්තුව වැඩි කර ගැනීමට අපට හැකි සෑම දෙයක්ම කළ යුතුය.
ඔබ බෞද්ධයෙකුට කප් කේක් එකක් දුන්නොත්
tricycle.org
ඔබ බෞද්ධයෙකුට කප් කේක් එකක් දුන්නොත්…
ටාරා කොට්රෙල් සහ ඩෑන් සිග්මන්ඩ්ගේ නව පොත බුදුන්ගේ උපුටා ගැනීමකි
NIAID announced the results of its trial involving more than 1,000
people on Wednesday, finding that hospitalized Covid-19 patients with
respiratory distress got better quicker than those on a placebo.
Remdesivir has been shown to speed up recovery times for patients with
Covid-19 in a major US-led trial, becoming the first drug with proven
benefit against the disease.
is an experimental, broad spectrum antiviral made by US pharmaceutical
Gilead Sciences that was first developed to treat Ebola, a viral
hemorrhagic fever.
showed early promise in a primate study in 2016 and was later rolled
out for a major trial in the Democratic Republic of Congo, where it was
compared against three other medicines.
study concluded in 2019 when it was discontinued because it did not
boost survival rates as greatly as two monoclonal antibody drugs, which
are lab-engineered immune system proteins.
February, the US National Institute of Allergy and Infectious Diseases
(NIAID) announced it was dusting off remdesivir to investigate against
SARS-CoV-2, the pathogen that causes Covid-19, because it had shown
promise in animal testing against fellow coronaviruses SARS and MERS.
NIAID announced the results of its trial involving more than 1,000
people on Wednesday, finding that hospitalized Covid-19 patients with
respiratory distress got better quicker than those on a placebo.
the results were clearly positive from a statistically significant
standpoint, they were modest,” Anthony Fauci, the scientist who leads
the NIAID told NBC News on Thursday.
is however considered a “proof of concept” that could pave the way for
better treatments — just as the early medicines developed to treat HIV
in the 1980s weren’t nearly as effective as those used today.
results suggested remdesivir might lower mortality rates — from 11.7
percent to 8.0 percent, but this data is considered less reliable
because it was above the cut-off of statistical significance.
findings from the US-led trial were announced on the same day as the
results of a smaller study were published in The Lancet, which found no
statistical benefit from remdesivir.
study involved just over 200 people in Wuhan, China, and was also a
randomized controlled trial — considered the gold standard for
evaluating treatments.
however, it had to be stopped early because it could not recruit enough
patients, and was roughly five times smaller than the NIAID study.
numbers in the trial are too small to draw strong conclusions,” said
Stephen Evans, a medical statistics expert at London School of Hygiene
& Tropical Medicine.
has already been given to patients around the world, both in clinical
trials and outside, with Gilead responding to “compassionate use
requests” for emergency access.
the United States, the Food and Drug Administration (FDA) is soon
expected to issue an “emergency use authorization” which would expand
its use further, prior to its formal approval.
was speaking with the commissioner of the FDA yesterday evening, last
night, and he’s moving along very quickly,” Fauci said Thursday.
have not made a final decision yet, they have not announced it, but I
would project that we’re going to be seeing that reasonably soon.”
the medicine is complex to manufacture and is administered via
injection, rather than a pill, there have been questions about whether
supply could initially be limited.
an open letter published late Wednesday, Daniel O’Day, Gilead’s
chairman, wrote that the company currently had 1.5 million doses either
finished or nearly finished.
had estimated that this would be 140,000 treatment courses based on a
10-day treatment duration,” he said, but another trial has shown that
five-day courses are as effective as ten.
means “we can significantly increase the number of courses available,
all of which Gilead has committed for donation,” said O’Day.
sneakily incorporates itself into the virus’s genome instead of
adenosine, which in turn short circuits its replication process.
some medications can alleviate COVID-19 symptoms, the fact is there is
no medicine for coronavirus that can offer a cure at this time.
researchers are studying which drugs work best — and in which patients —
while trying to develop new treatments and a vaccine for novel
coronavirus disease (COVID-19).
you have symptoms of coronavirus, call your doctor’s office. If you do
not have a doctor, you can call the UMMS Nurse Call Line, set up
specifically to address COVID-19 questions, whether or not you are
already a patient of UMMS.
there are a lot of coronavirus myths floating around about what
medications work for it, we have compiled the facts here and will update
it as doctors and researchers gather more evidence about what works
best.
treating mild symptoms at home can take acetaminophen to reduce fever
if they are very uncomfortable, but this will not shorten the disease or
ease respiratory symptoms.
have been raised that nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs)
such as ibuprofen (Advil) and naproxen (Aleve) might make COVID-19
symptoms worse.
the evidence is not clear, NSAIDs do not offer any benefit in
recovering from COVID-19 and should be avoided until more is known. If
you are taking ibuprofen or another NSAID for chronic pain or any other
reason, you should talk to your doctor — particularly if you suspect you
have coronavirus.
serious cases needing hospitalization, physicians will tailor the
treatment to each patient, with therapies to support the patient’s
ability to breathe and fight off further infection, while the patient’s
immune system fights the virus.
the recommended over-the-counter medications do not treat respiratory
symptoms, people experiencing trouble breathing should seek medical
care, rather than trying to self-medicate.
may not be one treatment that works for everyone who has severe
respiratory symptoms, and doctors treating patients in the hospital are
focused on helping patients to keep breathing.
that attack the lungs and prevent them from fully inflating can allow a
secondary bacterial infection to occur. A doctor might prescribe an
antibiotic to treat the bacterial infection. It won’t cure COVID-19, but
it can keep a bacterial infection from making things worse.
enters your body through your mouth, eyes or nose, then quickly spreads
into your cells. Once inside your cells, it cannot be killed except by
your body’s immune reaction.
protect against the virus, use alcohol-based hand-sanitizers that kill
virus and bacteria on your hands by drying out the particles before they
enter your body, or wash hands thoroughly with soap and water.
including alcohol and chlorine, can kill virus particles on surfaces
BEFORE they can infect you. But chlorine bleach is very poisonous, so
never put it in your mouth. If using bleach to disinfect surfaces, use 1
part bleach to 10 parts water.
you have asthma or any chronic respiratory condition, contact your
treating physician now, even if you are not sick, to make sure your
prescriptions and doses are up to date, and get any other advice on what
to do if your symptoms worsen.
are small air-compressor machines that people with asthma breathe into
and out of to administer a liquid form of albuterol. Exhalations through
nebulizers used by someone with COVID-19 can spray the virus into the
air. The virus can be present in the air of that room for up to two
hours, according to asthma experts. This could potentially infect
others.
you know or suspect you may have COVID-19 and are using a nebulizer at
home, talk to your doctor and follow their instructions around safe
usage.
take time because they must be tested for safety and effectiveness.
Researchers must make sure the vaccine does not cause an adverse
reaction that might be worse than the disease.
is a good idea to get these vaccines regularly, but if you have not
gotten them already, it might be safer to stay home during the pandemic.
The measures you are taking to prevent catching the coronavirus will
also lower your risk of getting the flu. Call your doctor for advice
before going out to get any vaccine.
experimental therapy doctors are using is giving patients with severe
COVID-19 a serum produced from the blood of people who have survived a
COVID-19 infection.
someone has had a viral infection, they have antibodies against the
virus in their blood. These antibodies help them fight off the virus if
they are exposed again, which results in either not getting sick or a
mild illness.
a serum from someone who has had COVID-19 to someone who is critically
ill might allow the antibodies from the survivor to help the sick
patient’s immune system fight off the disease.
type of treatment has been used since the early 1900s to treat polio,
measles, mumps and influenza. More recently it was used in 2009 to try
to help patients with H1N1 influenza and in 2013 to try to treat Ebola
virus disease.
is no evidence yet that either chloroquine or hydroxychloroquine is
effective for treating COVID-19, nor what doses and combinations might
be effective.
of the evidence in different studies conflict with each other or do not
have a control arm. In one study, the patients were those who were not
hospitalized and, therefore, were not severe cases to begin with.
and hydroxychloroquine are FDA-approved for other conditions but must
be taken only under a doctor’s care. Both can have some serious
potential side effects, including damage to the retina and to the heart.
Arizona man died and his wife became critically ill after they took
chloroquine phosphate, an additive for aquariums, mistakenly believing
it might protect them from catching the virus. They had not been advised
by a doctor to use this chemical.
drugs are drugs that stop or slow the virus’s ability to reproduce
itself after it has infected a person. Individual antiviral drugs work
against only certain viruses. But some can work against more than one
virus.
is not available except with permission for “compassionate use” or as
part of a clinical trial. The manufacturer has federal approval to test
it as antiviral therapy for COVID-19.
study found that 36 of the 53 patients (68 percent) given the drug
during hospitalization showed clinical improvement. The manufacturer
funded that study, which was published online April 10, 2020, in the New
England Journal of Medicine.
testing is needed, as this medication has many severe adverse effects,
including liver failure. University of Maryland Medical Center and many
other medical centers are collaborating on research into this drug.
is an ingredient in several “natural” cold remedies, and studies
indicate it may shorten the duration of the common cold. The novel
coronavirus is part of a larger group of coronaviruses that includes the
virus that causes the common cold.
garlic as a food is healthy and has been shown to have some
antimicrobial effects, it is very important to make sure your doctor
knows if you are taking garlic pills or capsules.
and other known natural blood-thinners taken in pill or capsule form
can increase the risk of bleeding during medical procedures, should you
need hospitalization. Other supplements known to have this
blood-thinning effect include ginger, ginkgo biloba, grape seed extract,
turmeric and cinnamon.
is limited evidence that regularly rinsing the nose and sinuses with
saline (salt water), such as with a Neti Pot or nasal mist, can help
people recover more quickly from the common cold. But there is no
evidence yet about any effect of nasal rinsing on recovering from
COVID-19.
you do use such rinsing to alleviate nasal and sinus symptoms, make
sure everything is thoroughly cleaned to avoid transmission of
coronavirus in your household. For example, do not share a Neti Pot or
saline spray bottle with anyone else.
only boiled and cooled water or bottled water to prepare the saline
solution, to prevent getting a bacterial infection in your sinuses,
which could be very dangerous.
FDA has
Recommendations for Investigational COVID-19 Convalescent Plasma to
provide health care providers and investigators on the administration
and study of investigational convalescent plasma collected from
individuals who have recovered from COVID-19
has issued guidance to provide recommendations to health care providers
and investigators on the administration and study of investigational
convalescent plasma collected from individuals who have recovered from
COVID-19 (COVID-19 convalescent plasma) during the public health
emergency.
COVID-19 convalescent plasma has not yet been approved for use by FDA,
it is regulated as an investigational product. A health care provider
must participate in one of the pathways described below. FDA does not
collect COVID-19 convalescent plasma or provide COVID-19 convalescent
plasma. Health care providers or acute care facilities should instead
obtain COVID-19 convalescent plasma from an FDA-registered blood
establishment.
Food and Drug Administration (FDA or Agency) plays a critical role in
protecting the United States (U.S.) from threats including emerging
infectious diseases, such as the Coronavirus Disease 2019 (COVID-19)
pandemic. FDA is committed to providing timely guidance to support
response efforts to this pandemic.
investigational treatment being explored for COVID-19 is the use of
convalescent plasma collected from individuals who have recovered from
COVID-19. Convalescent plasma that contains antibodies to severe acute
respiratory syndrome coronavirus 2 or SARS-CoV-2 (the virus that causes
COVID-19) is being studied for administration to patients with COVID-19.
Use of convalescent plasma has been studied in outbreaks of other
respiratory infections, including the 2003 SARS-CoV-1 epidemic, the
2009-2010 H1N1 influenza virus pandemic, and the 2012 MERS-CoV epidemic.
promising, convalescent plasma has not yet been shown to be safe and
effective as a treatment for COVID-19. Therefore, it is important to
study the safety and efficacy of COVID-19 convalescent plasma in
clinical trials.
wishing to study the use of convalescent plasma in a clinical trial
should submit requests to FDA for investigational use under the
traditional IND regulatory pathway (21 CFR Part 312). CBER’s Office of
Blood Research and Review is committed to engaging with sponsors and
reviewing such requests expeditiously. During the COVID-19 pandemic,
INDs may be submitted via email to CBERDCC_eMailSub@fda.hhs.gov.
IND application for expanded access is an alternative for use of
COVID-19 convalescent plasma for patients with serious or immediately
life-threatening COVID-19 disease who are not eligible or who are unable
to participate in randomized clinical trials (21 CFR 312.305). FDA has
worked with multiple federal partners and academia to open an expanded
access protocol to facilitate access to COVID-19 convalescent plasma
across the nation. Access to this investigational product may be
available through participation of acute care facilities in an
investigational expanded access protocol under an IND that is already in
place.
participation in clinical trials or an expanded access program are ways
for patients to obtain access to convalescent plasma, for various
reasons these may not be readily available to all patients in potential
need. Therefore, given the public health emergency that the COVID-19
pandemic presents, and while clinical trials are being conducted and a
national expanded access protocol is available, FDA also is facilitating
access to COVID-19 convalescent plasma for use in patients with serious
or immediately life-threatening COVID-19 infections through the process
of the patient’s physician requesting a single patient emergency IND
(eIND) for the individual patient under 21 CFR 312.310. This process
allows the use of an investigational drug for the treatment of an
individual patient by a licensed physician upon FDA authorization, if
the applicable regulatory criteria are met. Note, in such case, a
licensed physician seeking to administer COVID-19 convalescent plasma to
an individual patient must request the eIND (see 21 CFR 312.310(b)).
and submitting the form by email to CBER_eIND_Covid-19@FDA.HHS.gov. For
eiND requests submitted via email during this time frame, FDA will
respond within 4 hours.
The completed form should include a brief clinical history of
the patient, including: diagnosis, current therapy, and rationale for
requesting the proposed investigational treatment in order to meet the
expanded access use requirements in 21 CFR 312.305 and 312.310.
Providers should complete the form to the extent possible, and
FDA will work with the provider if additional information is required.
Providers are strongly encouraged to fill out the form electronically
whenever possible.
FDA will review the request and, upon authorization, send the
requesting physician a confirmatory email that includes the emergency
IND number.
For requests between 8am EST and 8pm EST where the provider is
unable to complete and submit Form FDA 3926 due to extenuating
circumstances, the provider can contact FDA’s Office of Emergency
Operations at 1-866-300-4374 to seek verbal authorization.
For requests that are made overnight between 8pm EST and 8am EST, in
case of a medical emergency, the provider should contact FDA’s Office
of Emergency Operations at 1-866-300-4374 to seek verbal authorization
from a medical officer.
If verbal authorization is given, the requestor must agree to
submit an expanded access application (e.g., Form FDA 3926) within 15
working days of FDA’s authorization of the use. (21 CFR 312.310(d)(2)).
facilitate requests for eINDs for use of COVID-19 convalescent plasma
to treat patients, health care providers seeking an emergency IND may
want to consider the eligibility criteria used for the National Expanded
Access Treatment ProtocolExternal Link Disclaimer. These criteria
include:
care providers or acute care facilities seeking to use COVID-19
convalescent plasma should include information in the IND submission
that the COVID-19 convalescent plasma will be obtained from an
FDA-registered blood establishment that follows the donor eligibility
criteria and donor qualifications described below in collecting plasma
from donors.
COVID-19 convalescent plasma must only be collected from
individuals who meet all donor eligibility requirements (21 CFR 630.10,
21 CFR 630.15). Note the additional donor eligibility requirements for
the collection of plasma by plasmapheresis in 21 CFR 630.15 (b).
Donation testing for relevant transfusion-transmitted infections must be
performed (21 CFR 610.40) and the donation must be found suitable (21
CFR 630.30).
a positive serological test for SARS-CoV-2 antibodies after
recovery, if prior diagnostic testing was not performed at the time
COVID-19 was suspected.
Complete resolution of symptoms at least 14 days before the
donation. A negative result for COVID-19 by a diagnostic test is not
necessary to qualify the donor.
Male donors, or female donors who have not been pregnant, or
female donors who have been tested since their most recent pregnancy and
results interpreted as negative for HLA antibodies.
When measurement of neutralizing antibody titers is
available, we recommend neutralizing antibody titers of at least 1:160. A
titer of 1:80 may be considered acceptable if an alternative matched
unit is not available.
When measurement of neutralizing antibody titers is not
available, consider storing a retention sample from the convalescent
plasma donation for determining antibody titers at a later date.
Although optional for all IND pathways, storing samples for single
patient eINDs is not recommended.
and licensed blood establishments that collect plasma intended for
transfusion do not need to request a supplement to their license or
obtain their own IND to collect and manufacture COVID-19 convalescent
plasma for investigational use provided they 1) follow their standard
operating procedures for plasma collection and all applicable
regulations, and 2) collect plasma from individuals that meet the donor
qualifications specified above, which would be included in the
applicable IND(s) held by a health care provider or other sponsor.
establishments do not need to request an alternative procedure or
exception under 21 CFR 640.120(a) to collect COVID-19 convalescent
plasma.
The container label of COVID-19 convalescent plasma units must
include the following statement, “Caution: New Drug–Limited by Federal
(or United States) law to investigational use.” (21 CFR 312.6(a)).
In addition, the requirements in 21 CFR 606.121 for the container
label apply, including the requirement to include a reference to the
circular of information.
FDA recognizes that the current circular of information does not
contain specific information about COVID-19 convalescent plasma
regarding indications for use, dosage information, contraindications or
cautions, but it provides information on the use of plasma.
We recommend the use of a uniform container label for COVID-19
convalescent plasma. In particular, we recommend the use of the
International Society of Blood Transfusion (ISBT) format specified in
the United States Industry Consensus Standard for the Uniform Labeling
of Blood and Blood Components Using ISBT 128.
The manufacturing process used and the expiration date on the label
for COVID-19 convalescent plasma should be the same as for other plasma
products that are of the same type. For example, COVID-19 Convalescent
Plasma, Fresh Frozen, should be frozen within 8 hours after collection,
stored at -18C or colder and have an expiration date one year from the
date of collection.
health care provider who is participating in an IND, including an
expanded access IND or eIND, must maintain records for the COVID-19
convalescent plasma unit(s) administered to the COVID-19 patient. (21
CFR 312.62). Such records should include the unique identification
number(s) (e.g., the ISBT donation identification number(s)) of the
unit(s).
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta in Buddha’s own words for happiness,
eradication of hunger with fearlessness and Unity chantings, songs and
music
Discovery of Metteyya Awakened One with Awareness Universe (FOAINDMAOAU)
Current Situation Ends between 04-8-2020 and 3-12-2020 which Paves way for Free Online Analytical Insight Net
For
The Welfare, Happiness, Peace of All Sentient and Non-Sentient Beings and for them to Attain Eternal Peace as Final Goal.
From
KUSHINARA NIBBANA BHUMI PAGODA
in 116 CLASSICAL LANGUAGES
Through
http://sarvajan.ambedkar.org
At
WHITE HOME
668, 5A main Road, 8th Cross, HAL III Stage,
Prabuddha Bharat Puniya Bhumi Bengaluru
Magadhi Karnataka State
PRABUDDHA BHARAT
DO GOOD PURIFY MIND AND ENVIRONMENT Words of the Metteyya Awakened One with Awareness
from
Free Online step by step creation of Virtual tour in 3D Circle-Vision 360° for Kushinara Nibbana Bhumi Pagoda
Mahāsatipaṭṭhāna
Sutta in Buddha’s own words for happiness, eradication of hunger with
fearlessness and Unity chantings, songs and music in Classical Sanskrit
छ्लस्सिचल् षन्स्क्रित्
May
all be Happy, Well and Secure! May all live Long! May all have
calm, quiet, alert, attentive and equanimity Mind with a clear
understanding that Everything is Changing!romanalipyAH devanAgarIlipyAm
parivartanam
Words of the Metteyya Awakened One with Awareness
from
Free Online step by step creation of Virtual tour in 3D Circle-Vision 360° for Kushinara Nibbana Bhumi Pagoda
This
outline displays the publication of books in the Devan±gari-script
edition of the Chaμμha Saag±yana (Sixth Council) Tipiμaka. The names of
the volumes are displayed in italics with the suffix “-p±1⁄4i”
indicating the volume is part of the root Tipiμaka, rather than
commentarial literature. This outline lists the root volumes only.Please
note: These books are in P±li only, in Devan±gari script, and are not
for sale.
No set of English translations is available. For further information please see: www.tipitaka.org
(Three divisions, printed in 5 books)
Sutta Vibhaaga [two books containing rules for the bhikkhus and bhikkhunis, outlining eight classes of offences]
Tipiμaka (three “baskets”)
Sutta Piμaka
(Five nik±yas, or collections)
The Sutta Piṭaka contains the essence of the Buddha’s teaching
regarding the Dhamma. It contains more than ten thousand suttas. It is
divided in five collections called Nikāyas (A multitude, assemblage; a
collection; a class, order, group; an association, fraternity,
congregation; a house, dwelling).
Dīgha Nikāya[dīgha: long] The
Dīgha Nikāya gathers 34 of the longest discourses given by the Buddha.
There are various hints that many of them are late additions to the
original corpus and of questionable authenticity.
Majjhima Nikāya
[majjhima:
medium] The Majjhima Nikāya gathers 152 discourses of the Buddha of
intermediate length, dealing with diverse matters.
Saṃyutta Nikāya
[samyutta:
group] The Saṃyutta Nikāya gathers the suttas according to their
subject in 56 sub-groups called saṃyuttas. It contains more than three
thousand discourses of variable length, but generally relatively short.
Aṅguttara Nikāya
[aṅg:
factor | uttara: additionnal] The Aṅguttara Nikāya is subdivized in
eleven sub-groups called nipātas, each of them gathering discourses
consisting of enumerations of one additional factor versus those of the
precedent nipāta. It contains thousands of suttas which are generally short.
Khuddaka Nikāya
[khuddha:
short, small] The Khuddhaka Nikāya short texts and is considered as
been composed of two stratas: Dhammapada, Udāna, Itivuttaka, Sutta
Nipāta, Theragāthā-Therīgāthā and Jātaka form the ancient strata, while
other books are late additions and their authenticity is more
questionable.
Sutta Piμaka
(Five nik±yas, or collections)
1. D2gha-nik±ya [34 suttas; 3 vaggas, or chapters (each a book)]
(1) S2lakkhandavagga-p±1⁄4i (13 suttas)
(2) Mah±vagga-p±1⁄4i (10 suttas)
(3) P±μikavagga-p±1⁄4i (11 suttas)
2. Majjhima-nik±ya [152 suttas;15 vaggas; divided in 3 books,
5 vaggas each, known as paoo±sa (‘fifty’)]
(1) M3lapaoo±ssa-p±1⁄4i (the ‘root’ fifty)
1. M3lapariy±yavagga (10 suttas)
2. S2han±davagga (10 suttas)
3. Tatiyavagga (10 suttas)
4. Mah±yamakavagga (10 suttas)
5. C31⁄4ayamakavagga (10 suttas)
(2) Majjhimapaoo±sa-p±1⁄4i (the ‘middle’ fifty)
6. Gahapati-vagga (10 suttas)
7. Bhikkhu-vagga (10 suttas)
8. Paribb±jaka-vagga (10 suttas)
9. R±ja-vagga (10 suttas)
10. Br±hmana-vagga (10 suttas)
(3) Uparipaoo±sa-p±1⁄4i (means ‘more than fifty’)
11. Devadaha-vagga (10 suttas)
12. Anupada-vagga (10 suttas)
13. Suññata-vagga (10 suttas)
14. Vibhaaga-vagga (12 suttas)
15. Sa1⁄4±yatana-vagga (10 suttas)
3. Sa1⁄2yutta-nik±ya [2,904 (7,762) suttas; 56 sa1⁄2yuttas; 5 vaggas; divided
into 6 books]
(1) Sag±thavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (11 sa1⁄2yuttas)
(2) Nid±navagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (10 sa1⁄2yuttas)
(3) Khandavagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i (13 sa1⁄2yuttas)
(4) Sa1⁄4±yatanavagga-sa1⁄2yutta-
(5) Mah±vagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i Vol I ( 6 sa1⁄2yuttas)
(6) Mah±vagga-sa1⁄2yutta-p±1⁄4i Vol II ( 6 sa1⁄2yuttas)
4. Aaguttara-nik±ya [9,557 suttas; in11 nip±tas, or groups, arranged purely
numerically; each nip±ta has several vaggas; 10 or more suttas in
each vagga; 6 books]
(1) Eka-Duka-Tika-nipata-p±1⁄4i (ones, twos, threes)
(2) Catukka-nipata-p±1⁄4i (fours)
(3) Pañcaka-nipata-p±1⁄4i (fives)
(4) Chakka-Sattaka-nipata-p±1⁄4i (sixes, sevens)
(5) Aμμhaka-Navaka-nipata-p±1⁄4i (eights, nines)
(6) Dasaka-Ekadasaka-nipata-p±1⁄4i (tens, elevens)
5. Khuddaka-nik±ya [the collection of small books, a miscellaneous gather-
ing of works in 18 main sections; it includes suttas, compilations of
doctrinal notes, histories, verses, and commentarial literature that has
been incorporated into the Tipiμaka itself.; 12 books]
(1) Kuddhakap±tha,Dhammapada & Ud±na-p±1⁄4i
1. Kuddhakap±tha (nine short formulae and suttas, used as a training manual for
novice bhikkhus)
2. Dhammapada (most famous of all the books of the Tipiμaka; a collection of 423
verses in 26 vaggas)
3. Ud±na (in 8 vaggas, 80 joyful utterances of the Buddha, mostly in verses, with
some prose accounts of the circumstances that elicited the utterance)
(2) Itivuttaka, Suttanip±ta-p±1⁄4i
4. Itivuttaka (4 nip±tas, 112 suttas, each beginning, “iti vutta1⁄2 bhagavata” [thus was
said by the Buddha])
5. Suttanip±ta (5 vaggas; 71 suttas, mostly in verse; contains many of the best
known, most popular suttas of the Buddha
(3) Vim±navatthu, Petavatthu, Therag±th± & Therig±th±-p±1⁄4i
6. Vim±navatthu (Vim±na means mansion; 85 poems in 7 vaggas about acts of
merit and rebirth in heavenly realms)
7. Petavatthu (4 vaggas, 51 poems describing the miserable beings [petas] born in
unhappy states due to their demeritorious acts)
8. Therag±th± (verses of joy and delight after the attainment of arahatship from 264
elder bhikkhus; 107 poems, 1,279 g±thas)
9. Therig±th± (same as above, from 73 elder nuns; 73 poems, 522 g±thas)
(4) J±taka-p±1⁄4i, Vol. I
(5) J±taka-p±1⁄4i, Vol II
10. J±taka (birth stories of the Bodisatta prior to his birth as Gotama Buddha; 547
stories in verses, divided into nip±ta according to the number of verses required to
tell the story. The full J±taka stories are actually in the J±taka commentaries that
explain the story behind the verses.
(6) Mah±nidessa-p±1⁄4i
(7) C31⁄4anidessa-p±1⁄4i
11. Nidessa (commentary on two sections of Suttanip±ta)
Mah±nidessa: commentary on the 4th vagga
C31⁄4anidessa: commentary on the 5th vagga and
the Khaggavis±oa sutta of the 1st vagga
(8) Paμisambhid±magga-p±1⁄4i
12. Paμisambhid±magga (an abhidhamma-style detailed analysis of the Buddha’s
teaching, drawn from all portions of the Vin±ya and Sutta Piμakas; three vaggas,
each containing ten topics [kath±])
(9) Apad±na-p±1⁄4i, Vol. I
13. Apad±na (tales in verses of the former lives of 550 bhikkhus and 40 bhikkhunis)
(10) Apad±na, Buddhava1⁄2sa & Cariy±piμaka-p±1⁄4i
14. Buddhava1⁄2sa (the history of the Buddhas in which the Buddha, in answer to a
question from Ven. Sariputta, tells the story of the ascetic Sumedha and D2paakara
Buddha and the succeeding 24 Buddhas, including Gotama Buddha.)
15. Cariy±piμaka (35 stories from the J±taka arranged to illustrate the ten p±ram2)
(11) Nettippakarana, Peμakopadesa-p±1⁄4i
16. Nettippakarana (small treatise setting out methods for interpreting and explain-
ing canonical texts)
17. Peμakopadesa (treatise setting out methods for explaining and expanding the
teaching of the Buddha)
(12) Milindapañha-p±1⁄4i
18. Milinda-pañha (a record of the questions posed by King Milinda and the
answers by Ven. Nagasena; this debate took place ca. 500 years after the
mah±parinibb±na of the Buddha)
Abhidhamma Piμaka
[Seven sections of systematic, abstract exposition of all dhammas; printed in
12 books]
1. Dhammasaagao2
(enumeration of the dhammas)
(1) Dhammasaagao2-p±1⁄4i
2. Vibhaaga-p±1⁄42
(distinction or analysis of dhammas)
(2) Vibhaaga-p±1⁄42
3. Dh±tukath±
(discussion of elements; these 1st three sections form a trilogy that
must be digested as a basis for understanding Abhidhamma)
4. Puggalapaññatti
(designation of individuals; ten chapters: the 1st dealing with single
individuals, the 2nd with pairs, the 3rd with groups of three, etc.
(3) Dh±tukath±-Puggalapaññatti-
5. Kath±vatthu-p±1⁄42
(points of controversy or wrong view; discusses the points raised and
settled at the 3rd council, held at the time of Aœoka’s reign, at Patna)
(4) Kath±vatthu-p±1⁄42
6. Yamaka-p±1⁄42
(book of pairs; a use of paired, opposing questions to resolve ambi-
guities and define precise usage of technical terms)
(5) Yamaka-p±1⁄42, Vol I
(6) Yamaka-p±1⁄42, Vol II
(7) Yamaka-p±1⁄42, Vol III
7. Paμμh±na
(book of relations; the elaboration of a scheme of 24 conditional
relations [paccaya] that forms a complete system for understanding
the mechanics of the entire universe of Dhamma)
(8) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol I
(9) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol II
(10) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol III
(11) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol IV
(12) Paμμh±na-p±1⁄4i, Vol V
(1) P±r±jika-p±1⁄4i Bhikku
p±r±jik± (expulsion) 4
saaghadises± (meetings of the Sangha) 13
aniyat± (indeterminate) 2
nissagiy± p±cittiy± (expiation with forfeiture) 30
(2) P±cittiya-p±1⁄4i
suddha p±cittiy± (ordinary expiation) 92
p±tidesaniy± (confession re: alms food) 4
sekhiya (concerning etiquette & decorum) 75
adhikaraoasamath± (legal process) 7
(concludes with bhikkuni vinaya rules) ______Bhikkhuni
2. Khandaka [two books of rules and procedures]
(3) Mah±vagga-p±1⁄4i (10 sections [khandhakas]; begins with historical accounts of the
Buddha’s enlightenment, the first discourses and the early growth of the Sangha;
outlines the following rules governing the actions of the Sangha:
1. rules for admission to the order (upasampad±)
2. the uposatha meeting and recital of the p±timokkha
3. residence during the rainy season (vassa)
4. ceremony concluding the vassa, called pav±rao±
5. rules for articles of dress and furniture
6. medicine and food
7. annual distribution of robes (kaμhina)
8. rules for sick bhikkhus, sleeping and robe material
9. mode of executing proceedings of the Sangha
10. proceedings in cases of schism
(4) C31⁄4avagga-p±1⁄4i (or Cullavagga) (12 khandakas dealing with further rules and proce-
dures for institutional acts or functions, known as saaghakamma:
1. rules for dealing with offences that come before the Sangha
(saagh±disesa)
2. procedures for putting a bhikkhu on probation
3. procedures for dealing with accumulation of offences by a bhikkhu
4. rules for settling legal procedures in the Sangha
5. misc. rules for bathing, dress, etc.
6. dwellings, furniture, lodging, etc.
7. schisms
8. classes of bhikkhus and duties of teachers & novices
9. exclusion from the p±timokkha
10. the ordination and instruction of bhikkhunis
11. account of the 1st council at R±jagaha
12. account of the 2nd council at Ves±li
3. Pariv±ra-p±1⁄4i [a summary of the vinaya, arranged as a
catechism for instruction and examination]
(5) Pariv±ra-p±1⁄4i The fifth book of vinaya serves as a kind of manual enabling the reader
to make an analytical survey of the whole of Vinaya Piμaka.
Sutta Piṭaka -Digha Nikāya DN 9 -
Poṭṭhapāda Sutta
{excerpt}
— The questions of Poṭṭhapāda — Poṭṭhapāda asks various questions reagrding the nature of Saññā. Note: plain texts
Now,
lord, does perception arise first, and knowledge after; or does
knowledge arise first, and perception after; or do perception &
knowledge arise simultaneously?
Potthapada, perception arises
first, and knowledge after. And the arising of knowledge comes from the
arising of perception. One discerns, ‘It’s in dependence on this that my
knowledgehas arisen.’ Through this line of reasoning one can realize
how perception arises first, and knowledge after, and how the arising of
knowledge comes from the arising of perception.DN 22 - (D ii 290)
Mahāsatipaṭṭhāna Sutta
— Attendance on awareness —
[
mahā+satipaṭṭhāna ] This sutta is widely considered as a the main
reference for meditation practice. Note: infobubbles on all Pali
words
English Introduction I. Observation of Kāya
A. Section on ānāpāna
B. Section on postures
C. Section on sampajañña
D. Section on repulsiveness
E. Section on the Elements
F. Section on the nine charnel grounds
II. Observation of Vedanā
Introduction
Thus have I heard:
On
one occasion, the Bhagavā was staying among the Kurus at
Kammāsadhamma,a market town of the Kurus. There, he addressed the
bhikkhus:
– Bhikkhus.
– Bhaddante answered the bhikkhus. The Bhagavā said:
–
This, bhikkhus, is the path that leads to nothing but the purification
of beings, the overcoming of sorrow and lamentation, the disappearance
of dukkha-domanassa, the attainment of the right way, the realization of
Nibbāna, that is to say the four satipaṭṭhānas.
Which four?
Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world
He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta
in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
I. Kāyānupassanā
A. Section on ānāpāna
And
how, bhikkhus, does a bhikkhu dwell observing kāya in kāya? Here,
bhikkhus, a bhikkhu, having gone to the forest or having gone at the
root of a tree or having gone to an empty room, sits down folding the
legs crosswise, setting kāya upright, and setting sati parimukhaṃ. Being
thus sato he breathes in, being thus sato he breathes out. Breathing in
long he understands: ‘I am breathing in long’; breathing out long he
understands: ‘I am breathing out long’; breathing in short he
understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short he
understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the whole
kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
Just as, bhikkhus, a
skillful turner or a turner’s apprentice, making a long turn,
understands: ‘I am making a long turn’; making a short turn, he
understands: ‘I am making a short turn’; in the same way, bhikkhus, a
bhikkhu, breathing in long, understands: ‘I am breathing in long’;
breathing out long he understands: ‘I am breathing out long’; breathing
in short he understands: ‘I am breathing in short’; breathing out short
he understands: ‘I am breathing out short’; he trains himself: ‘feeling
the whole kāya, I will breathe in’; he trains himself: ‘feeling the
whole kāya, I will breathe out’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe in’; he trains himself: ‘calming down the
kāya-saṅkhāras, I will breathe out’.
Thus he dwells observing
kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya in kāya externally,
or he dwells observing kāya in kāya internally and externally; he
dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells
observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells observing
the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
B. Section on postures
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while walking, understands: ‘I am walking’, or
while standing he understands: ‘I am standing’, or while sitting he
understands: ‘I am sitting’, or while lying down he understands: ‘I am
lying down’. Or else, in whichever position his kāya is disposed, he
understands it accordingly.
Thus he dwells observing kāya in
kāya internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he
dwells observing kāya in kāya internally and externally; he dwells
observing the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the
passing away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya
and passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is
kāya!” sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
Thus he
dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya
in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
C. Section on sampajañña
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, while approaching and while departing, acts with
sampajañña, while looking ahead and while looking around, he acts with
sampajañña, while bending and while stretching, he acts with sampajañña,
while wearing the robes and the upper robe and while carrying the bowl,
he acts with sampajañña, while eating, while drinking, while chewing,
while tasting, he acts with sampajañña, while attending to the business
of defecating and urinating, he acts with sampajañña, while walking,
while standing, while sitting, while sleeping, while being awake, while
talking and while being silent, he acts with sampajañña.
Thus
he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing
kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally
and externally; he dwells observing the samudaya o phenomena in kāya, or
he dwells observing the passing away of phenomena\ in kāya, or he
dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or
else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the
extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not
cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells
observing kāya in kāya.
D. Section on Repulsiveness
Furthermore,bhikkhus,
a bhikkhu considers this very body, from the soles of the feet up and
from the hair on the head down, which is delimited by its skin and full
of various kinds of impurities: “In this kāya, there are the hairs of
the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh, tendons, bones,
bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen, lungs, intestines,
mesentery, stomach with its contents, feces, bile, phlegm, pus, blood,
sweat, fat, tears, grease, saliva, nasal mucus, synovial fluid and
urine.”
Just as if, bhikkhus, there was a bag having two
openings and filled with various kinds of grain, such as hill-paddy,
paddy, mung beans, cow-peas, sesame seeds and husked rice. A man with
good eyesight, having unfastened it, would consider [its contents]:
“This is hill-paddy, this is paddy, those are mung beans, those are
cow-peas, those are sesame seeds and this is husked rice;” in the same
way, bhikkhus, a bhikkhu considers this very body, from the soles of the
feet up and from the hair on the head down, which is delimited by its
skin and full of various kinds of impurities: “In this kāya, there are
the hairs of the head, hairs of the body, nails, teeth, skin, flesh,
tendons, bones, bone marrow, kidneys, heart, liver, pleura, spleen,
lungs, intestines, mesentery, stomach with its contents, feces, bile,
phlegm, pus, blood, sweat, fat, tears, grease,
saliva, nasal mucus, synovial fluid and urine.”
Thus
he dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing
kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally
and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya,
or he dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he
dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or
else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the
extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not
cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells
observing kāya in kāya.
E. Section on the Elements
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”
Just as,
bhikkhus, a skillful butcher or a butcher’s apprentice, having killed a
cow, would sit at a crossroads cutting it into pieces; in the same way,
bhikkhus, a bhikkhu reflects on this very kāya, however it is placed,
however it is disposed: “In this kāya, there is the earth element, the
water element, the fire element and the air element.”
Thus he
dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya in
kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
F. Section on the nine charnel grounds
(1)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, one day dead, or two days dead or three days dead,
swollen, bluish and festering, he considers this very kāya: “This kāya
also is of such a nature, it is going to become like this, and is not
free from such a condition.”
Thus he dwells observing kāya in
kāya internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he
dwells observing kāya in kāya internally and externally; he dwells
observing the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the
passing away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya
and passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is
kāya!”\ sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(2)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, being eaten by crows, being eaten by hawks, being
eaten by vultures, being eaten by herons, being eaten by dogs, being
eaten by tigers, being eaten by panthers, being eaten by various kinds
of beings, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.
Thus he dwells observing kāya in kāya internally, or
he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing kāya
in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya of
phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of phenomena
in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is present
in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells
detached, and does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a
bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(3)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in a
charnel ground, a squeleton with flesh and blood, held together by
tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(4)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
acharnel ground, a squeleton without flesh and smeared with blood,
heldtogether by tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is
of such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(5)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, a squeleton without flesh nor blood, held together by
tendons, he considers this very kāya: “This kāya also is of such a
nature, it is going to become like this, and is not free from such a
condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya internally,
or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells observing
kāya in kāya internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing away of
phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and passing away
of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(6)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, disconnected bones scattered here and there, here a
hand bone, there a foot bone, here an ankle bone, there a shin bone,
here a thigh bone, there a hip bone, here a rib, there a back bone, here
a spine bone, there a neck bone, here a jaw bone, there a tooth bone,
or there the skull, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the passing
away of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya and
passing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is kāya!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
(7)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, the bones whitened like a seashell, he considers this
very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to become
like this, and is not free from such a condition.”
(8)
Furthermore,
bhikkhus, a bhikkhu, just as if he was seeing a dead body, cast away in
a charnel ground, heaped up bones over a year old, he considers this
very kāya: “This kāya also is of such a nature, it is going to become
like this, and is not free from such a condition.”
Thus he
dwells observing kāya in kāya internally, or he dwells observing kāya in
kāya externally, or he dwells observing kāya in kāya internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in kāya, or he
dwells observing the passing away of phenomena in kāya, or he dwells
observing the samudaya and passing away of phenomena in kāya; or else,
[realizing:] “this is kāya!” sati is present in him, just to the extent
of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling
to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
kāya in kāya.
(9)
Furthermore, bhikkhus, a bhikkhu, just as if
he was seeing a dead body, cast away in a charnel ground, rotten bones
reduced to powder, he considers this very kāya: “This kāya also is of
such a nature, it is going to become like this, and is not free from
such a condition.”
Thus he dwells observing kāya in kāya
internally, or he dwells observing kāya in kāya externally, or he dwells
observing kāya in kāya internally and externally; he dwells observing
the samudaya of phenomena in kāya, or he dwells observing the
passingaway of phenomena in kāya, or he dwells observing the samudaya
andpassing away of phenomena in kāya; or else, [realizing:] “this is
kāya!” sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya.
II. Observation of Vedanā
Introduction
Which
four? Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya in kāya, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing citta
in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing dhamma·s in dhamma·s, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
Thus
he dwells observing vedanā in vedanā internally, or he dwells observing
vedanā in vedanā externally, or he dwells observing vedanā in vedanā
internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena
in vedanā, or he dwells observing the passing away of phenomena in
vedanā, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in vedanā; or else, [realizing:] “this is vedanā!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing vedanā in vedanā.
(The Mirror of the Dhamma)
I
will expound the discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa,
possessed of which the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of
himself: ‘For me, there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no
more pettivisaya, no more state of unhappiness, of misfortune, of
misery, I am a sotāpanna, by nature free from states of misery, certain
of being destined to sambodhi.
And what, Ānanda, is that
discourse on the Dhamma which is called Dhammādāsa, possessed of which
the ariyasāvaka, if he so desires, can declare of himself: ‘For me,
there is no more niraya, no more tiracchāna-yoni, no more pettivisaya,
no more state of unhappiness, of misfortune, of misery, I am a
sotāpanna, by nature free from states of misery, certain of being
destined to sambodhi?
Here, Ānanda, an ariyasāvaka is endowed with Buddhe aveccappasāda:
IV. Observation of Dhammas
A. Section on the Nīvaraṇas
And
furthermore, bhikkhus, how does a bhikkhu dwell observing dhammas in
dhammas? Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the five nīvaraṇas. And furthermore, bhikkhus, how
does a bhikkhu dwell observing dhammas in dhammas with reference to the
five nīvaraṇas?
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being
kāmacchanda present within, understands: “there is kāmacchanda within
me”; there not being kāmacchanda present within, he understands: “there
is no kāmacchanda within me”; he understands how the unarisen
kāmacchanda comes to arise; he understands how the arisen kāmacchanda is
abandoned; and he understands how the abandoned kāmacchanda does not
come to arise in the future.
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there
being byāpāda present within, understands: “there is byāpāda within me”;
there not being byāpāda present within, he understands: “there is no
byāpāda within me”; he understands how the unarisen byāpāda comes to
arise; he understands how the arisen byāpāda is abandoned; and he
understands how the abandoned byāpāda does not come to arise in the
future.
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being thīnamiddhā
present within, understands: “there is thīnamiddhā within me”; there not
being thīnamiddhā present within, he understands: “there is no
thīnamiddhā within me”; he understands how the unarisen thīnamiddhā
comes to arise; he understands how the arisen thīnamiddhā is abandoned;
and he understands how the abandoned thīnamiddhā does not come to arise
in the future.
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being
uddhacca-kukkucca present within, understands: “there is
uddhacca-kukkucca within me”; there not being uddhacca-kukkucca present
within, he understands: “there is no uddhacca-kukkucca within me”; he
understands how the unarisen uddhacca-kukkucca comes to arise; he
understands how the arisen uddhacca-kukkucca is abandoned; and he
understands how the abandoned uddhacca-kukkucca does not come to arise
in the future
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being vicikicchā
present within, understands: “there is vicikicchā within me”; there not
being vicikicchā present within, he understands: “there is no vicikicchā
within me”; he understands how the unarisen vicikicchā comes to arise;
he understands how the arisen vicikicchā is abandoned; and he
understands how the abandoned vicikicchā does not come to arise in the
future.
Thus he dwells observing dhammas in dhammas internally,
or he dwells observing dhammas in dhammas externally, or he dwells
observing dhammas in dhammas internally and externally; he dwells
observing the samudaya of phenomena in dhammas, or he dwells observing
the passing away of phenomena in dhammas, or he dwells observing the
samudaya and passing away of phenomena in dhammas; or else, [realizing:]
“these are dhammas!” sati is present in him, just to the extent of mere
ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and does not cling to
anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing
dhammas in dhammas, with reference to the five nīvaraṇas.
B. Section on the Khandhas
And
furthermore, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the five khandhas. And furthermore, bhikkhus, how does
a bhikkhu dwell observing dhammas in dhammas with reference to the five
khandhas?
Here, bhikkhus, a bhikkhu [discerns]: “such is rūpa,
such is the samudaya of rūpa, such is the passing away of rūpa; such is
vedanā, such is the samudaya of vedanā, such is the passing away of
vedanā; such is saññā, such is the samudaya of saññā, such is the
passing away of saññā; such is saṅkhāra, such is the samudaya of
saṅkhāra, such is the passing away of saṅkhāra; such is viññāṇa, such is
the samudaya of viññāṇa, such is the passing away of viññāṇa”.
Thus
he dwells observing dhammas in dhammas internally, or he dwells
observing dhammas in dhammas externally, or he dwells observing dhammas
in dhammas internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in dhammas, or he dwells observing the passing away of
phenomena in dhammas, or he dwells observing the samudaya and passing
away of phenomena in dhammas; or else, [realizing:] “these are dhammas!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas,
with reference to the five khandhas.
C. Section on the Sense Spheres
And
furthermore, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the six internal and external āyatanas. And
furthermore, bhikkhus, how does a bhikkhu dwell observing dhammas in
dhammas with reference to the six internal and external āyatanas?
Here,
bhikkhus, a bhikkhu understands cakkhu, he understands rūpa, he
understands the saṃyojana which arises owing to these two, he
understands how the unarisen saṃyojana comes to arise, he understands
how the arisen saṃyojana is abandoned, and he understands how the
abandoned saṃyojana does not come to arise in the future.
He
understands sota, he understands sadda, he understands the saṃyojana
which arises owing to these two, he understands how the unarisen
saṃyojana comes to arise, he understands how the arisen saṃyojana is
abandoned, and he understands how the abandoned saṃyojana does not come
to arise in the future.
He understands ghāna, he understands
gandha, he understands the saṃyojana which arises owing to these two, he
understands how the unarisen saṃyojana comes to arise, he understands
how the arisen saṃyojana is abandoned, and he understands how the
abandoned saṃyojana does not come to arise in the future.
He
understands jivha, he understands rasa, he understands the saṃyojana
which arises owing to these two, he understands how the unarisen
saṃyojana comes to arise, he understands how the arisen saṃyojana is
abandoned, and he understands how the abandoned saṃyojana does not come
to arise in the future.
He understands kāya, he understands
phoṭṭhabba, he understands the saṃyojana which arises owing to these
two, he understands how the unarisen saṃyojana comes to arise, he
understands how the arisen saṃyojana is abandoned, and he understands
how the abandoned saṃyojana does not come to arise in the future.
He
understands mana, he understands dhammas, he understands the saṃyojana
which arises owing to these two, he understands how the unarisen
saṃyojana comes to arise, he understands how the arisen saṃyojana is
abandoned, and he understands how the abandoned saṃyojana does not come
to arise in the future.
Thus he dwells observing dhammas in
dhammas internally, or he dwells observing dhammas in dhammas
externally, or he dwells observing dhammas in dhammas internally and
externally; he dwells observing the samudaya of phenomena in dhammas, or
he dwells observing the passing away of phenomena in dhammas, or he
dwells observing the samudaya and passing away of phenomena in dhammas;
or else, [realizing:] “these are dhammas!” sati is present in him, just
to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he dwells detached, and
does not cling to anything in the world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu
dwells observing dhammas in dhammas, with reference to the six internal
and external āyatanas.
D. Section on the Bojjhaṅgas
And
furthermore, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the seven bojjhaṅgas. And furthermore, bhikkhus, how
does a bhikkhu dwell observing dhammas in dhammas with reference to the
seven bojjhaṅgas?
Here, bhikkhus, a bhikkhu, there being the sati
sambojjhaṅga present within, understands: “there is the sati
sambojjhaṅga within me”; there not being the sati sambojjhaṅga present
within, he understands: “there is no sati sambojjhaṅga within me”; he
understands how the unarisen sati sambojjhaṅga comes to arise; he
understands how the arisen sati sambojjhaṅga is developed to perfection.
There
being the dhammavicaya sambojjhaṅga present within, he understands:
“there is the dhammavicaya sambojjhaṅga within me”; there not being the
dhammavicaya sambojjhaṅga present within, he understands: “there is no
dhammavicaya sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen
dhammavicaya sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen
dhammavicaya sambojjhaṅga is developed to perfection.
There being
the vīriya sambojjhaṅga present within, he understands: “there is the
vīriya sambojjhaṅga within me”; there not being the vīriya sambojjhaṅga
present within, he understands: “there is no vīriya sambojjhaṅga within
me”; he understands how the unarisen vīriya sambojjhaṅga comes to arise;
he understands how the arisen vīriya sambojjhaṅga is developed to
perfection.
There being the pīti sambojjhaṅga present within, he
understands: “there is the pīti sambojjhaṅga within me”; there not being
the pīti sambojjhaṅga present within, he understands: “there is no pīti
sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen pīti
sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen pīti
sambojjhaṅga is developed to perfection. There being the passaddhi
sambojjhaṅga present within, he understands: “there is the passaddhi
sambojjhaṅga within me”; there not being the passaddhi sambojjhaṅga
present within, he understands: “there is no passaddhi sambojjhaṅga
within me”; he understands how the unarisen passaddhi sambojjhaṅga comes
to arise; he understands how the arisen passaddhi sambojjhaṅga is
developed to perfection.
There being the samādhi sambojjhaṅga
present within, he understands: “there is the samādhi sambojjhaṅga
within me”; there not being the samādhi sambojjhaṅga present within, he
understands: “there is no samādhi sambojjhaṅga within me”; he
understands how the unarisen samādhi sambojjhaṅga comes to arise; he
understands how the arisen samādhi sambojjhaṅga is developed to
perfection.
There being the upekkhā sambojjhaṅga present within,
he understands: “there is the upekkhā sambojjhaṅga within me”; there not
being the upekkhā sambojjhaṅga present within, he understands: “there
is no upekkhā sambojjhaṅga within me”; he understands how the unarisen
upekkhā sambojjhaṅga comes to arise; he understands how the arisen
upekkhā sambojjhaṅga is developed to perfection.
Thus he dwells
observing dhammas in dhammas internally, or he dwells observing dhammas
in dhammas externally, or he dwells observing dhammas in dhammas
internally and externally; he dwells observing the samudaya of phenomena
in dhammas, or he dwells observing the passing away of phenomena in
dhammas, or he dwells observing the samudaya and passing away of
phenomena in dhammas; or else, [realizing:] “these are dhammas!” sati is
present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere paṭissati, he
dwells detached, and does not cling to anything in the world. Thus,
bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas, with reference
to the seven bojjhaṅgas.
E. Section on the Truths
And
furthermore, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas
with reference to the four ariya·saccas. And furthermore, bhikkhus, how
does a bhikkhu dwell observing dhammas in dhammas with reference to the
four ariya·saccas?
E1. Exposition of Dukkhasacca
And what,
bhikkhus, is the dukkha ariyasacca? Jāti is dukkha, aging is dukkha
(sickness is dukkha) maraṇa is dukkha, sorrow, lamentation, dukkha,
domanassa and distress is dukkha, association with what is disliked is
dukkha, dissociation from what is liked is dukkha, not to get what one
wants is dukkha; in short, the five upādāna·k·khandhas are dukkha.
And
what, bhikkhus, is jāti? For the various beings in the various classes
of beings, jāti, the birth, the descent [into the womb], the arising [in
the world], the appearance, the apparition of the khandhas, the
acquisition of the āyatanas. This, bhikkhus, is called jāti.
And
what, bhikkhus, is jarā? For the various beings in the various classes
of beings, jarā, the state of being decayed, of having broken [teeth],
of having grey hair, of being wrinkled, the decline of vitality, the
decay of the indriyas: this, bhikkhus, is called jarā.
And what,
bhikkhus, is maraṇa? For the various beings in the various classes of
beings, the decease, the state of shifting [out of existence], the break
up, the disappearance, the death, maraṇa, the passing away, the break
up of the khandhas, the laying down of the corpse: this, bhikkhus, is
called maraṇa.
And what, bhikkhus, is sorrow? In one, bhikkhus,
associated with various kinds of misfortune, touched by various kinds of
dukkha dhammas, the sorrrow, the mourning, the state of grief, the
inner sorrow, the inner great sorrow: this, bhikkhus, is called sorrow.
And
what, bhikkhus, is lamentation? In one, bhikkhus, associated with
various kinds of misfortune, touched by various kinds of dukkha dhammas,
the cries, the lamentations, the weeping, the wailing, the state of
crying, the state of lamentating: this, bhikkhus, is called lamentation.
And
what, bhikkhus, is dukkha? Whatever, bhikkhus, bodily dukkha, bodily
unpleasantness, dukkha engendered by bodily contact, unpleasant
vedayitas: this, bhikkhus, is called dukkha.
And what, bhikkhus,
is domanassa? Whatever, bhikkhus, mental dukkha, mental unpleasantness,
dukkha engendered by mental contact, unpleasant vedayitas: this,
bhikkhus, is called domanassa.
And what, bhikkhus, is despair? In
one, bhikkhus, associated with various kinds of misfortune, touched by
various kinds of dukkha dhammas, the trouble, the despair, the state of
being in trouble, the state of being in despair: this, bhikkhus, is
called despair.
And what, bhikkhus, is the dukkha of being
associated with what is disagreeable? Here, as to the forms, sounds,
tastes, odors, bodily phenomena and mental phenomena there are which are
unpleasing, not enjoyable, unpleasant, or else those who desire one’s
disadvantage, those who desire one’s loss, those who desire one’s
discomfort, those who desire one’s non-liberation from attachment,
meeting, being associated, being together, encountering them: this,
bhikkhus, is called the dukkha of being associated with what is
disagreeable.
And what, bhikkhus, is the dukkha of being
dissociated from what is agreeable? Here, as to the forms, sounds,
tastes, odors, bodily phenomena and mental phenomena there are which are
pleasing, enjoyable, pleasant, or else those who desire one’s
advantage, those who desire one’s benefit, those who desire one’s
comfort, those who desire one’s liberation from attachment, not meeting,
not being associated, not being together, not encountering them: this,
bhikkhus, is called the dukkha of being dissociated from what is
agreeable.
And what, bhikkhus, is the dukkha of not getting what
one wants? In beings, bhikkhus, having the characteristic of being born,
such a wish arises: “oh really, may there not be jāti for us, and
really, may we not come to jāti.” But this is not to be achieved by
wishing. This is the dukkha of not getting what one wants.
In
beings, bhikkhus, having the characteristic of getting old, such a wish
arises: “oh really, may there not be jarā for us, and really, may we not
come to jarā.” But this is not to be achieved by wishing. This is the
dukkha of not getting what one wants.
In beings, bhikkhus, having
the characteristic of getting sick, such a wish arises: “oh really, may
there not be sickness for us, and really, may we not come to sickness.”
But this is not to be achieved by wishing. This is the dukkha of not
getting what one wants.
In beings, bhikkhus, having the
characteristic of getting old, such a wish arises: “oh really, may there
not be maraṇa for us, and really, may we not come to maraṇa.” But this
is not to be achieved by wishing. This is the dukkha of not getting what
one wants.
In beings, bhikkhus, having the characteristic of
sorrow, lamentation, dukkha, domanassa and distress, such a wish arises:
“oh really, may there not be sorrow, lamentation, dukkha, domanassa and
distress for us, and really, may we not come to sorrow, lamentation,
dukkha, domanassa and distress.” But this is not to be achieved by
wishing. This is the dukkha of not getting what one wants.
And
what, bhikkhus, are in short the five upādānakkhandhas? They are: the
rūpa upādānakkhandha, the vedanā upādānakkhandha, the saññā
upādānakkhandha, the saṅkhāra upādānakkhandha, the viññāṇa
upādānakkhandha. These are called in short, bhikkhus, the five
upādānakkhandhas.
This is called, bhikkhus, the dukkha ariyasacca
E2. Exposition of Samudayasacca
And
what, bhikkhus, is the dukkha-samudaya ariyasacca? It is this taṇhā
leading to rebirth, connected with desire and enjoyment, finding delight
here or there, that is to say: kāma-taṇhā, bhava-taṇhā and
vibhava-taṇhā. But this taṇhā, bhikkhus, when arising, where does it
arise, and when settling [itself], where does it settle? In that in the
world which seems pleasant and agreeable, that is where taṇhā, when
arising, arises, where when settling, it settles.
And what in the
world is pleasant and agreeable? The eye in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The ear in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when arising, arises, there when settling, it settles. The nose in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The tongue in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. Kāya in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles. Mana in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles.
Visible forms in the world are pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. Sounds in the world are pleasant and agreeable, there taṇhā,
when arising, arises, there when settling, it settles. Smells in the
world are pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. Tastes in the world are pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. Bodily phenomena in the world are pleasant and agreeable, there
taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. Dhammas
in the world are pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising,
arises, there when settling, it settles.
The eye-viññāṇa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The ear-viññāṇa in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles. The nose-viññāṇa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The tongue-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles.
Kāya-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles. Mana-viññāṇa in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles.
The eye-samphassa in the world
is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles. The ear-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The nose-samphassa in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
tongue-samphassa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when arising, arises, there when settling, it settles. Kāya-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. Mana-samphassa in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles.
The vedanā born of eye-samphassa in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of ear-samphassa in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of nose-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of tongue-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of kāya-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vedanā born of mana-samphassa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles.
The saññā of visible forms in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The saññā of sounds in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles. The saññā of odors in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The saññā of tastes in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
saññā of bodily phenomena in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The saññā
of Dhammas in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles.
The intention
[related to] visible forms in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
intention [related to] sounds in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
intention [related to] odors in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
intention [related to] tastes in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
intention [related to] bodily phenomena in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The intention [related to] dhammas in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles.
The taṇhā for visible forms in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The taṇhā for sounds in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. The
taṇhā for odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when arising, arises, there when settling, it settles. The taṇhā for
tastes in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles. The taṇhā for bodily
phenomena in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
arising, arises, there when settling, it settles. The taṇhā for dhammas
in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising,
arises, there when settling, it settles.
The vicāra of visible forms
in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising,
arises, there when settling, it settles. The vicāra of sounds in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises,
there when settling, it settles. The vicāra of odors in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when
settling, it settles. The vicāra of tastes in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The vicāra of bodily phenomena in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it
settles. The vicāra of dhammas in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when arising, arises, there when settling, it settles. This
is called, bhikkhus, the dukkha·samudaya ariyasacca.
E3. Exposition of Nirodhasacca
And
what, bhikkhus, is the dukkha-samudaya ariyasacca? It is this taṇhā
leading to rebirth, connected with desire and enjoyment, finding delight
here or there, that is to say: kāma-taṇhā, bhava-taṇhā and
vibhava-taṇhā. But this taṇhā, bhikkhus, when abandoned, where is it
abandoned, and when ceasing, where does it cease? In that in the world
which seems pleasant and agreeable, that is where taṇhā, when abandoned,
is abandoned, where when ceasing, it ceases.
And what in the
world is pleasant and agreeable? The eye in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The ear in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases. The nose in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The tongue
in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. Kāya in the world is pleasant
and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Mana in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases.
Visible
forms in the world are pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. Sounds in the
world are pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. Smells in the world are
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. Tastes in the world are pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Bodily phenomena in the world are pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Dhammas in the world are pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases.
The eye-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases. The ear-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
nose-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
tongue-viññāṇa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. Kāya-viññāṇa in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. Mana-viññāṇa in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases.
The eye-samphassa in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. The ear-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The nose-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The tongue-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Kāya-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. Mana-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases.
The vedanā born of eye-samphassa in the world
is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned,
there when ceasing, it ceases. The vedanā born of ear-samphassa in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. The vedanā born of
nose-samphassa in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vedanā born
of tongue-samphassa in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
vedanā born of kāya-samphassa in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases. The vedanā born of mana-samphassa in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases.
The saññā of visible forms in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. The saññā of sounds in the world is pleasant
and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The saññā of odors in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The saññā of tastes in the world is pleasant and
agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases. The saññā of bodily phenomena in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. The saññā of Dhammas in the world is pleasant
and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when
ceasing, it ceases.
The intention [related to] visible forms in
the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases. The intention [related to]
sounds in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The intention
[related to] odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
intention [related to] tastes in the world is pleasant and agreeable,
there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it
ceases. The intention [related to] bodily phenomena in the world is
pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is abandoned, there
when ceasing, it ceases. The intention [related to] dhammas in the
world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when abandoned, is
abandoned, there when ceasing, it ceases.
The taṇhā for visible
forms in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā for
sounds in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā for
odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā for
tastes in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā for
bodily phenomena in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The taṇhā
for dhammas in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases.
The
vitakka of visible forms in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
vitakka of sounds in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vitakka
of odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vitakka of
tastes in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vitakka of
bodily phenomena in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vitakka
of dhammas in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases.
The
vicāra of visible forms in the world is pleasant and agreeable, there
taṇhā, when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The
vicāra of sounds in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vicāra
of odors in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vicāra of
tastes in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vicāra of
bodily phenomena in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā,
when abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. The vicāra
of dhammas in the world is pleasant and agreeable, there taṇhā, when
abandoned, is abandoned, there when ceasing, it ceases. This is called,
bhikkhus, the dukkha·nirodha ariyasacca.
E4. Exposition of Maggasacca
And
what, bhikkhus, is the dukkha·nirodha·gāminī paṭipadā ariyasacca? It is
just this ariya aṭṭhaṅgika magga, that is to say sammādiṭṭhi,
sammāsaṅkappo, sammāvācā, sammākammanto, sammā-ājīvo, sammāvāyāmo,
sammāsati and sammāsamādhi.
And what, bhikkhus, is sammādiṭṭhi?
That, bhikkhus, which is the ñāṇa of dukkha, the ñāṇa of
dukkha-samudaya, the ñāṇa of dukkha-nirodha and the ñāṇa of
dukkha-nirodha-gāmini paṭipada, that is called, bhikkhus, sammādiṭṭhi.
And
what, bhikkhus, are sammāsaṅkappas? Those, bhikkhus, which are
saṅkappas of nekkhamma, saṅkappas of abyāpāda, saṅkappas of avihiṃsā,
those are called, bhikkhus, sammāsaṅkappas.
And what, bhikkhus,
is sammāvācā? That, bhikkhus, which is abstaining from musāvādā,
abstaining from pisuṇa vācā, abstaining from pharusa vācā, and
abstaining from samphappalāpa, that is called, bhikkhus, sammāvācā.
And
what, bhikkhus, is sammā-kammanta? That, bhikkhus, which is abstaining
from pāṇātipāta , abstaining from adinnādāna, abstaining from
abrahmacariya, that is called, bhikkhus, sammā-kammanta.
And
what, bhikkhus, is sammā-ājīva? Here, bhikkhus, a noble disciple, having
abandonned wrong livelihood, supports his life by right means of
livelihood, that is called, bhikkhus, sammā-ājīva.
And what,
bhikkhus, is sammāvāyāma? Here, bhikkhus, a bhikkhu generates his chanda
for the non-arising of unarisen pāpaka and akusala dhammas, he exerts
himself, rouses his viriya, applies vigorously his citta and strives; he
generates his chanda for the forsaking of arisen pāpaka and akusala
dhammas, he exerts himself, rouses his viriya, applies vigorously his
citta and strives; he generates his chanda for the arising of unarisen
kusala dhammas, he exerts himself, rouses his viriya, applies vigorously
his citta and strives; he generates his chanda for the steadfastness of
arisen kusala dhammas, for their absence of confusion, for their
increase, their development, their cultivation and their completion, he
exerts himself, rouses his viriya, applies vigorously his citta and
strives. This is called, bhikkhus, sammāvāyāma.
An what,
bhikkhus, is sammāsati? Here, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing kāya
in kāya, ātāpī sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa
towards the world. He dwells observing vedanā in vedanā, ātāpī
sampajāno, satimā, having given up abhijjhā-domanassa towards the world.
He dwells observing citta in citta, ātāpī sampajāno, satimā, having
given up abhijjhā-domanassa towards the world. He dwells observing
dhamma·s in dhamma·s, ātāpī sampajāno, satimā, having given up
abhijjhā-domanassa towards the world. This is called, bhikkhus,
sammāsati.
And what, bhikkhus, is sammāsamādhi? Here, bhikkhus, a
bhikkhu, detached from kāma, detached from akusala dhammas, having
entered in the first jhāna, abides therein, with vitakka and vicāra,
with pīti and sukha born of detachment. With the stilling of
vitakka-vicāra, having entered in the second jhāna, he abides therein
with inner tanquilization, unification of citta, without vitakka nor
vicāra, with pīti and sukha born of samādhi. And with indifference
towards pīti, he abides in upekkha, sato and sampajāno, he experiences
in kāya the sukha which the ariyas describe: ‘one who is equanimous and
mindful dwells in [this] sukha’, having entered in the third jhāna, he
abides therein. Abandoning sukha and abandoning dukkha, somanassa and
domanassa having previously disappeared, without sukha nor dukkha, with
the purity of upekkha and sati, having entered in the fourth jhāna, he
abides therein. This is called, bhikkhus, sammāsamādhi.
This is called, bhikkhus, the dukkha·nirodha·gāminī paṭipadā ariyasacca.
Thus
he dwells observing dhammas in dhammas internally, or he dwells
observing dhammas in dhammas externally, or he dwells observing dhammas
in dhammas internally and externally; he dwells observing the samudaya
of phenomena in dhammas, or he dwells observing the passing away of
phenomena in dhammas, or he dwells observing the samudaya and passing
away of phenomena in dhammas; or else, [realizing:] “these are dhammas!”
sati is present in him, just to the extent of mere ñāṇa and mere
paṭissati, he dwells detached, and does not cling to anything in the
world. Thus, bhikkhus, a bhikkhu dwells observing dhammas in dhammas,
with reference to the four ariya·saccas.
The benefits of practicing the Satipaṭṭhānas
For
whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way
for seven years, one of two results may be expected: either [perfect]
knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging left,
anāgāmita.
Let alone seven years, bhikkhus. For whoever,
bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way for six
years, one of two results may be expected: either [perfect] knowledge in
visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone six years, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice these
four satipaṭṭhānas in this way for five years, one of two results may be
expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if there
is some clinging left, anāgāmita.
Let alone five years, bhikkhus.
For whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this
way for four years, one of two results may be expected: either [perfect]
knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging left,
anāgāmita.
Let alone four years, bhikkhus. For whoever, bhikkhus,
would practice these four satipaṭṭhānas in this way for three years,
one of two results may be expected: either [perfect] knowledge in
visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone three years, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for two years, one of two results
may be expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if
there is some clinging left, anāgāmita.
Let alone two years,
bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas
in this way for one year, one of two results may be expected: either
[perfect] knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging
left, anāgāmita.
Let alone one year, bhikkhus. For whoever,
bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way for seven
months, one of two results may be expected: either [perfect] knowledge
in visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone seven months, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for six months, one of two results
may be expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if
there is some clinging left, anāgāmita.
Let alone six months,
bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas
in this way for five months, one of two results may be expected: either
[perfect] knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging
left, anāgāmita.
Let alone five months, bhikkhus. For whoever,
bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way for four
months, one of two results may be expected: either [perfect] knowledge
in visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone four months, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for three months, one of two
results may be expected: either [perfect] knowledge in visible
phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone three months, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for two months, one of two results
may be expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if
there is some clinging left, anāgāmita.
Let alone two months,
bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas
in this way for one month, one of two results may be expected: either
[perfect] knowledge in visible phenomena, or if there is some clinging
left, anāgāmita.
Let alone one month, bhikkhus. For whoever,
bhikkhus, would practice these four satipaṭṭhānas in this way for half a
month, one of two results may be expected: either [perfect] knowledge
in visible phenomena, or if there is some clinging left, anāgāmita.
Let
alone half a month, bhikkhus. For whoever, bhikkhus, would practice
these four satipaṭṭhānas in this way for a week, one of two results may
be expected: either [perfect] knowledge in visible phenomena, or if
there is some clinging left, anāgāmita.
“This, bhikkhus, is the
path that leads to nothing but the purification of beings, the
overcoming of sorrow and lamentation, the disappearance of
dukkha-domanassa, the attainment of the right way, the realization of
Nibbāna, that is to say the four satipaṭṭhānas.” Thus has it been said,
and on the basis of all this has it been said.
Thus spoke the Bhagavā. Delighted, the bhikkhus welcomed the words of the Bhagavā.
https://tenor.com/view/
https://economictimes.
COVID-19 conspiracy claims, but virus origins still a mystery.
There were still no conclusive answers as to where the disease started.
SARS-CoV-2,
now responsible for more than 200,000 deaths worldwide, was synthesised
by the Wuhan Institute of Virology (WIV), based in the city where the
disease was first identified.
Coronavirus Cases:
13,454,451
581,118
Recovered:7,846,423
a safe drinking water source
BIRTH, OLD AGE, SICKNESS, ILLNESS, DEATH ARE CERTAININTIES May all
be Happy, Well and Secure! May all have Calm, Quiet, Alert, Attentive
and Equanimity Mind with a Clear Understanding that Everything is
Changing! May all those who died attain Eternal Bliss as Final Goal
and Rest in Peace
as they followed the following original words of
the Buddha the Mettiyya Awakened One with awraeness :Countries and
territories without any cases of COVID-19 1. Comoros,2.
North Korea,3. Yemen,4. The Federated States of Micronesia,5.
Kiribati,6. Solomon Islands,7. The Cook Islands,8. Micronesia,9.
Tong,10. The Marshall Islands Palau,11. American Samoa,12. South
Georgia,13. South Sandwich Islands,14.SaintHelena,Europe,
Islands,16.Svalbard,17. Jan Mayen Islands,18. Latin
America,19.Africa,20.British Indian Ocean Territory,21.French Southern
Territories,22.Lesotho,23.
(Keeling) Islands,26. Heard Island,27. McDonald Islands,28. Niue,29.
Norfolk Island,30. Pitcairn,31. Solomon Islands,32. Tokelau,33. United
States Minor Outlying Islands,34. Wallis and Futuna
Islands,35.Tajikistan,36. Turkmenistan,37. Tuvalu,38. Vanuatu
as they are following the original words of the Buddha Metteyya Awakened One with Awareness:
Dhammacakkappavattana Sutta1. Dasa raja dhamma, 2. kusala 3.
Kuutadanta Sutta dana, 4. priyavacana,5. artha cariya ,6. samanatmata,
7. Samyutta Nikayaaryaor,ariyasammutidev 8. Agganna Sutta,9. Majjima
Nikaya,10. arya” or “ariy, 11.sammutideva,12. Digha Nikaya,13. Maha
Sudassana,14.
Pali Canon and Suttapitaka ,17. Iddhipada ,18. Lokiyadhamma and
Lokuttaradhamma,19. Brahmavihàra,20. Sangahavatthu ,21.
Nathakaranadhamma ,22. Saraniyadhamma ,23. Adhipateyya
Dithadhammikattha,24. dukkha,25. anicca,26. anatta,27. Samsara,28.
Cakkamatti Sihananda Sutta,29.Chandagati,30.
Mohagati,32.Bhayagati,33.
vatthu,35. Nathakaranadhamma,36.
Dithadhammikatth38.Mara,39.Law of Kamma,40. dhammamahamatras, 41.IV.
Observation of
Dhammas,42.Assamedha,43.
51.Panna, 52.Samma-sankappa,53.
Sutta,55.Vasettha Sutta in Majjhima Nikaya,56.Ambattha Sutta in Digha
NikayaThe Blessed,Noble,Awakened One-The Tathagata
May
all be Happy, Well and Secure!May all live Long!May all have calm,
quiet, alert, attentive and equanimity Mind with a clear understanding
that Everything is Changing!
The Blessed,Noble,Awakened One-The
TathagataGive people time.Give people space.Don’t beg anyone to stay.Let
them roam.What’s meant for you willalways be yours.
https://tricycle.org/magazine/
Where Word’s Hunger Struggle Is Headed
Maṇimēkalai , “jewelled belt, girdle of gems”
received a magicAtchaya Pathiram
(begging bowl) , which always gets filled.
Akshaya pathram Manimegalai the follower of Awakened One with Awareness said that
“Hunger is the worst kind of illness.”
“The whole secret of existence is to have no fear.”
Manimekalai
converted the prison into a hospice to help the needy, teaches the king
the dhamma of the Buddha. In the final five cantos of the epic,
Buddhist teachers recite Four Noble Truths, Twelve Nidanas and other
ideas to her.
Volunteers must become full-time members to
fullfill the vision & aspiration of his spiritual Manimekala Akshya
Pathram. Must be committed to the cause currently and involve in
strategy, growth, and governance of Akshaya Patra.
The journey so
far and what the future holds in the mission to end hunger for children
and adults in the world. Technology must be used in mass production
for the fantastic results. Other initiatives of the Akshaya Patra must
help children and adults from underprivileged backgrounds achieve their
dreams.
All the Governments all over the world allot funds for
the governance of Akshaya Patra and order all the vans used by postal
department, police vans to supply provisions, vegetables and food in
edible food packs till all the curfews are removed.
The state-of-the-art kitchens must become a subject of study and attract curious visitors from around the world.
Partnership
with the Governments all over the world India and various State
Governments, along with the persistent support from corporates,
individual donors, and well-wishers have to help Manimekali Akshya
Pathram to serve millions of underprevilaged children and adults.Picture
a life in which your every waking moment is spent searching for food.
Your belly is distended and your limbs are emaciated like a starving
child’s. Your hunger is ceaseless and painful, but your throat is no
wider than the eye of a needle. When you find food, you can’t swallow
it. Not even a bite. The hunger persists, and your search continues.
Such is the fate of pretas in Buddhist tradition—the hungry ghosts.These
poor souls were reborn this way because in past lives they were driven
by desire, greed, anger, and ignorance. While you might find yourself
checking a few of these boxes on any given day, in Buddhism you have to
take such vices to the extreme to end up with such a tortured
existence—like committing murder in a jealous rage. So no need to
panic.It’s a tradition in many Asian cultures to leave offerings of food
for the hungry ghosts. But this doesn’t really help. It turns out these
ghosts aren’t really searching for food. Or they are, but their search
is misguided. Hunger for the ghosts has nothing to do with food, and
everything to do with what they did in their previous time on earth.
There’s plenty of food for them, but they can’t eat it. Like every
religious parable, there’s an important lesson here: it’s not food they
really need.Back here in the human realm, we still look to food to do
much more than nourish our bodies and satisfy our hunger. We turn to
food in times of great joy and great sadness. When something wonderful
happens, we celebrate with a dinner out. We drink champagne, we eat
cake, we splurge on nice meals. Food becomes part of the rejoicing. And
the opposite is true, too. There’s a long tradition of providing food to
those who are grieving. We band together to provide meals to friends in
crisis—you may, at some point in your life, have signed up on a
spreadsheet or email thread to bring meals to someone mourning, someone
recovering, someone struggling. In times of sadness, we instinctively
want to provide comfort in a tangible way. And very often, we do that
with food.Food is there for all of it—the good times and the bad. And to
some extent, it makes sense. It’s fun to go out and celebrate a raise,
an anniversary, or a graduation. And it feels right that when people are
truly suffering, the last thing they should worry about is putting
together a meal. In these moments of tragedy or triumph, food is a
worthy and welcome ally.The problem comes when we use food to comfort
and reward ourselves when the stakes are much, much lower. Finally I got
the kids to sleep, now I can eat those cookies I’ve been eyeing. That
big meeting today was a mess, time for a big glass of wine. These
mundane highs and lows are challenging. But they are not worthy of great
sadness or great celebration. Or, really, food.Related: Read a
collection of Tricycle Teachings on Food And we know it, too.
Imagine
going out for dinner to celebrate fixing the washing machine. Or
delivering a meal to a friend who had a bad sunburn. It sounds
ridiculous. But we still give ourselves mini-rewards for minor
successes, and mini-comforts for minor irritations—and they often
involve food. We won’t buy ourselves a celebratory cake, but we might
well take a slice if there’s some in the refrigerator. Or we might find
ourselves a bag of chips or a cold beer. Each of these could easily be
several hundred calories. And worse still, it’s generally at the end of a
long day that we find ourselves wanting this reward or comfort—the
worst possible time for our bodies. Do that regularly, and it adds up
fast.There’s a reason we do this, of course. Food is a natural reward.
Think of Ivan Pavlov and his studies of classical conditioning in
dogs—he trained them with food. The comfort foods we usually turn to—the
ones full of starch and sugar—are scientifically proven to improve our
mood. Ever hear someone refer to a particularly enticing snack as being
“like crack”? Eating tasty food seems to activate the same parts of the
brain as addictive drugs and even cause the release of natural opiates.
Studies have shown that carbohydrates in particular increase serotonin
release, the chemical in the body that boosts mood. The more serotonin,
the better you feel. Fatty foods are the same. Brain scans of
participants in a 2011 study, who were fed either a solution of fatty
acids or a saline solution via a feeding tube, showed that those who got
the fatty acids had less activity in the areas of the brain that
controlled sadness, even after listening to “sad classical music.” (Yes,
people actually volunteered for this study—with sad music and a feeding
tube.)So what’s wrong with that? Better than actual crack at least,
right? If food really does help with our mood, isn’t that a good
thing?Yes and no. But mostly no. Remember those hungry ghosts? They get a
bit of relief when they taste the food on their tongues. So do you,
studies tell us—and you’re luckier than the hungry ghosts because at
least you can swallow your chocolate. But that relief is temporary. The
bad day still lingers, smothered by the brownie, pretzel, or muffin. And
just like the hungry ghosts, you aren’t really looking for food. What
the ghosts truly want is relief from the void created by desire, greed,
anger, and ignorance—yet they keep trying to fill that empty feeling
with food, even though it never works. Sound familiar?Not only are these
self-soothing snacks not all that soothing, but when we use food to
comfort and provide relief from stress, we’re using it at a time when we
can least afford the calories. A recent Ohio State University study of
58 healthy middle-aged women revealed that experiencing one or more
stressful events the day before eating a single high-fat meal actually
slowed their metabolism. And not just a little—enough to “add up to
almost 11 pounds across a year” according to the authors. Stress seems
to cause the body to freak out and cling to the calories, thinking it
might need them later. This may be a biological holdover from times of
famine, or when we weren’t all that sure when we’d spear our next woolly
mammoth. Whatever we’re stressed about today—whether an ill loved one, a
struggling relationship, a financial burden, or a lousy job—probably
won’t cause us to starve tomorrow. But our bodies haven’t evolved to
know the difference.And it gets worse. Overeating for any reason often
leads to these same negative emotional states that then trigger more
overeating. A study of both normal-weight and overweight women in
Germany found that they felt sadness, shame, and anxiety after eating
high-calorie foods—with the overweight women reporting the most intense
emotional responses. So we overeat when we’re sad or stressed, then get
more sad and stressed when we overeat. In between, we gain weight, which
is also associated with depression and makes everything worse. It’s
another vicious cycle of “overeating, weight gain, and depressed
mood.”Related: I Tried the Buddhist Monk Diet—And It Worked Luckily,
there are many ways to deal with stress. The healthiest approach is to
take steps to address the actual cause. That may mean facing the reality
of a bad relationship, or seeking out a new job, or saying no to
commitments that have you stretched too thin. Social diversion—basically
hanging out with friends or family—also works well. In fact, of all the
ways to distract yourself, this seems to be the most effective.What
psychologists call “emotion-oriented coping” is the most dangerous. This
is when you blame yourself, daydream, fantasize, and otherwise ruminate
on your miserable life. Maybe lying in bed listening to sad music.
Don’t do that. This often leads to emotional eating—perhaps because it
just doesn’t work on its own. Awful-izing rarely makes us feel better.On
the other hand, meditation and mindfulness—a few minutes of pure
silence and peace—have been shown to help significantly. Similarly,
studies of yoga for relieving stress and anxiety are very promising, and
have even shown that yoga can reduce preoccupations with food for those
with serious eating disorders. Physical exercise has long been known to
improve our moods, and also seems to help us fight anxiety. Exposure to
nature helps many people. You may have to try several things before you
find something that works for you. But don’t let yourself use food as
your cure.You will slip up, of course, now and again. These are hard
habits to break. But think carefully about just how often you are
engaging in these behaviors, and see them for what they are—a temporary
fix that can cause a lasting problem. And remember the lesson of the
hungry ghosts. The unsettled self can never be sated with food.
♦From Buddha’s Diet: The Ancient Art of Losing Weight Without Losing Your Mind, by Tara Cottrell and Dan Zigmond, © 2016.
Reprinted
with permission of Running Press, an imprint of Perseus Books, a
division of PBG Publishing, a subsidiary of Hachette Book Group.
There is no fire like passion
No crime like hatred,
No sorrow like separation,
No sickness like hunger,
And
no joy like the joy of freedom. Gautama Buddha Zen famously says: when
hungry, eat; when tired, sleep. But all things in moderation - as the
Buddha discovered in time to avoid starving to death.
UN News
Over
820 million people suffering from hunger; new UN report reveals
stubborn realities of ‘immense’ global challenge Economic Development
After
nearly a decade of progress, the number of people who suffer from
hunger has slowly increased over the past three years, with about one in
every nine people globally suffering from hunger today, the United
Nations said in a new report released on Monday.
This fact
underscores “the immense challenge” to achieving the Zero Hunger target
of the Sustainable Development Goals (SDGs) by 2030, according to the
State of Food Security and Nutrition in the World 2019.
The
report, launched on the margins of the High-level Political Forum (HLPF)
– the main UN platform monitoring follow-up on States’ actions on the
SDGs – currently under way in New York, breaks down statistics by
region, and shows that hunger has risen almost 20 per cent in Africa’s
subregions, areas which also have the greatest prevalence of
undernourishment.
Although the pervasiveness of hunger in Latin
America and the Caribbean is still below seven per cent, it is slowly
increasing. And in Asia, undernourishment affects 11 per cent of
the population.
Although
southern Asia saw great progress over the last five years, at almost 15
per cent, it is still the subregion with the highest prevalence of
undernourishment.
“Our actions to tackle these troubling trends
will have to be bolder, not only in scale but also in terms of
multisectoral collaboration,” the heads of the UN Food and Agriculture
Organization (FAO), the International Fund for Agricultural Development
(IFAD), the UN Children’s Fund (UNICEF), the World Food Programme (WFP)
and the World
Health Organization (WHO) urged in their joint foreword to the report.
Hunger
is increasing in many countries where economic growth is lagging,
particularly in middle-income countries and those that rely heavily on
international primary commodity trade. The annual UN report also found
that income inequality is rising in many of the countries where hunger
is on the rise, making it even more difficult forthe poor, vulnerable or
marginalized to cope with economic slowdowns and downturns.
“We
must foster pro-poor and inclusive structural transformation focusing on
people and placing communities at the centre to reduce economic
vulnerabilities and set ourselves on track to ending hunger, food
insecurity and all forms of malnutrition,” the UN leaders said.Food
insecurity
This year’s edition of the report takes a broader look at the impact of food insecurity – beyond hunger.
It
introduces, for the first time, a second indicator for monitoring
Sustainable Development Goals (SDGs) Target 2.1 on the Prevalence of
Moderate or Severe Food Insecurity that shows that 17.2 per cent of the
world’s population, or 1.3 billion people, lacked regular access to
“nutritious and sufficient food”.
“Even if they were not necessarily
suffering from hunger, they are at greater risk of various forms of
malnutrition and poor health”, according to the report.The combination
of moderate and severe levels of food insecurity brings the estimate to
about two billion people, where in every continent, women are slightly
more food insecure than men.
Low birthweight still a major challenge
Turning to children, the report disclosed that since 2012, no progress
has been made in reducing low birthweight.
Additionally, while the
number of under-age-five children affected by stunting has decreased
over the past six years by 10 per cent globally, the pace of progress is
too slow to meet the 2030 target of halving the number of stunted
children.
Furthermore, overweight and obesity continue to increase
throughout all regions, particularly among school-age children and
adults. Income inequality increases the likelihood of severe food
insecurity – UN report
To safeguard food security and nutrition, the
2019 report stresses the importance to economic and social policies to
counteract the effects of adverse economic cycles when they arrive,
while avoiding cuts in essential services.
It maintains that the
uneven pace of economic recovery “is undermining efforts to end hunger
and malnutrition, with hunger increasing in many countries where the
economy
has slowed down or contracted”, mostly in middle-income nations.
Moreover,
economic slowdowns or downturns disproportionally undermine food
security and nutrition where inequalities are greater.
The report
concludes with guidance on what short- and long-term policies must be
undertaken to safeguard food security and nutrition during episodes of
economic turmoil or in preparation for them, such as integrating food
security and nutrition concerns into poverty reduction efforts using
pro-poor and inclusive structural transformations. Solving India’s
hunger problem The Supreme Court has agreed to examine a plea that
starvation deaths continue to eat into the right to life and dignity of
social fabric and a “radical” new measure like community kitchens need
to be set up across the country to feed the poor and the hungry.
A
Bench led by Justice N.V. Ramana issued notice on Monday to the
government on the petition filed jointly by activists Anun Dhawan,
Ishann Dhawan and Kunjana Singh, represented by advocates Ashima Mandla
and Fuzail Ahmad Ayyubi. State-funded community Asskhaya Patra kitchens
must be the novel concept in all countries. For combating starvation
and malnutrition crisis every locality must have Akshaya Patra kitchens
along with the existing hotels and bakeries.
https://www.ancient-buddhist-
Book
XV. Happiness, Sukha VaggaXV. 5. The Buddha feeds the Hungry 01203.
Hunger is the greatest of afflictions; the Aggregates of Being are the
principal source of suffering;
If a man thoroughly understand
this, he has attained Nibbāna, Supreme Happiness.This religious
instruction was given by the Teacher while he was in residence at Āḷavi
with reference to a certain lay disciple.
For one day, as the
Teacher seated in the Perfumed Chamber at Jetavana {3.262} surveyed the
world at dawn, he beheld a certain poor man at Āḷavi. Perceiving that he
possessed the faculties requisite for attaining the Fruit of
Conversion, he surrounded himself with a company of five hundred monks
and went to Āḷavi.
The inhabitants of Āḷavi straightway invited
the Teacher to be their guest. That poor man also heard that the Teacher
had arrived and made up his mind to go and hear the Teacher preach the
Law. But that very [30.75] day an ox of his strayed off. So he
considered within himself, “Shall I seek that ox, or shall I go and hear
the Law?” And he came to the following conclusion, “I will first seek
that ox and then go and hear the Law.” Accordingly, early in the
morning, he set out to seek his ox.The residents of Āḷavi provided seats
for the Congregation of Monks presided over by the Buddha, served them
with food, and after the meal took the Teacher’s bowl, that he might
pronounce the words of thanksgiving. Said the Teacher, “He for whose
sake I came hither a journey of thirty leagues has gone into the forest
to seek his ox which was lost. Not until he returns, will I preach the
Law.” And he held his peace.While it was still day, that poor man found
his ox and straightway drove the ox back to the herd. Then he thought to
himself, “Even if I can do nothing else, I will at least pay my
respects to the Teacher.” Accordingly, although he was oppressed with
the pangs of hunger, he decided not to go home, but went quickly to the
Teacher, and having paid obeisance to the Teacher, sat down respectfully
on one side. When the poor man came and stood before the Teacher, the
Teacher said to the steward of the alms, “Is there any food remaining
over and above to the Congregation of Monks?” “Reverend Sir, the food
has not been touched.” “Well then, serve this poor man with food.” So
when the steward had provided that poor man with a seat in a place
indicated by the Teacher, he served him dutifully with rice-porridge and
other food, both hard and soft. When the poor man had eaten his meal,
he rinsed his mouth.(We are told that with this single exception there
is no other instance on record in the Three Piṭakas {3.263} of the
Tathāgata’s having thus inquired about the supply of food.) As soon as
the poor man’s physical sufferings had been relieved, his mind became
tranquil. Then the Teacher preached the Law in orderly sequence,
expounding one after another the Four Noble Truths. At the conclusion of
the lesson, the poor man was established in the Fruit of Conversion.
Then
the Teacher pronounced the words of thanksgiving, and having so done,
arose from his seat and departed. The multitude accompanied him a little
way and then turned back.The monks who accompanied the Teacher were
highly indignant and said, “Just consider, brethren, what the Teacher
did. Nothing of the sort ever happened before. But to-day, seeing a
certain poor man, the Teacher inquired about the supply of food and
directed that food to be given to another.” The Teacher turned around,
stopped, [30.76] and said, “Monks, what are you saying?” When he heard
what they were saying, he said to them, “It is even so, monks. When I
came hither a journey of thirty leagues, a long and difficult journey,
my sole reason for coming hither was the fact that I saw that this lay
disciple possessed the faculties requisite for the attainment of the
Fruit of Conversion. Early in the morning, oppressed with the pangs of
hunger, this man went to the forest and spent the day in the forest
seeking his ox which was lost.
Therefore I thought to myself, ‘If
I preach the Law to this man while he is suffering from the pangs of
hunger, he will not be able to comprehend it.’ Therefore was it that I
did what I did. Monks, there is no affliction like the affliction of
hunger.” So saying, he pronounced the following Stanza,203.
Hunger is the greatest of afflictions; the Aggregates of Being are the principal source of suffering;
If a man thoroughly understand this, he has attained Nibbāna, Supreme Happiness.
Fear
What do Matteyya Awakened One with Awareness
quotes teach us about fear?
Trade your fear for freedom.
“Even death is not to be feared by one who has lived wisely.”
“The whole secret of existence is to have no fear.
Never fear what will become of you, depend on no one. Only the moment you reject all help are you freed.”
“When
one has the feeling of dislike for evil, when one feels tranquil, one
finds pleasure in listening to good teachings; when one has these
feelings and appreciates them, one is free of fear.
”Pain is a Gift
Instead of avoiding it,
Learn to embrace it.
Without pain,
there is no growth”Friends
https://tricycle.org/magazine/
Give people time.
Give people space.
Don’t beg anyone to stay.
Let them roam.What’s meant for you will
always be yours.
Happiness, Sukha Vagga
The Buddha feeds the Hungry
Hunger is the greatest of afflictions; the Aggregates of Being are the principal source of suffering;
If a man thoroughly understand this, he has attained Nibbāna, Supreme Happiness.
Lord Buddha’s Ideals Have Solutions To Challenges Faced By World Today.
The eight-fold path of Lord Buddha shows the way towards the well-being of societies and nations.
Maṇimēkalai , “jewelled belt, girdle of gems”
received a magic Atchaya Pathiram
(begging bowl) , which always gets filled.
Akshaya pathram Manimegalai the follower of Awakened One with Awareness said that
“Hunger is the worst kind of illness.”
“The whole secret of existence is to have no fear.”
There is no fire like passion
No crime like hatred,
No sorrow like separation,
No sickness like hunger,
And no joy like the joy of freedom.
Gautama Buddha
Zen famously says: when hungry, eat; when tired, sleep.
But all things in moderation - as the Buddha discovered in time to avoid starving to death.
Manimekalai
converted the prison into a hospice to help the needy, teaches the king
the dhamma of the Buddha. In the final five cantos of the epic.
Buddhist teachers recite Four Noble Truths, Twelve Nidanas and other ideas to her.
Volunteers
must become full-time members to fullfill the vision & aspiration
of his spiritual Manimekala Akshya Pathram. Must be committed to the
cause currently and involve in strategy, growth, and governance of
Akshaya Patra.
The journey so far and what the future holds in
the mission to end hunger for children and adults in the world.
Technology must be used in mass production for the fantastic results.
Other initiatives of the Akshaya Patra must help children and adults
from underprivileged backgrounds achieve their dreams.
All the
Governments all over the world allot funds for the governance of Akshaya
Patra and order all the vans used by postal department, police vans to
supply provisions, vegetables and food in edible food packs till all the
curfews are removed.
The state-of-the-art kitchens must become a subject of study and attract curious visitors from around the world.
Partnership
with the Governments all over the world,India and various State
Governments, along with the persistent support from corporates,
individual donors, and well-wishers have to help
Manimekali Akshya Pathram to serve millions of underprevilaged children and adults.
Picture a life in which your every waking moment is spent searching for food.
Your belly is distended and your limbs are emaciated like a starving
child’s. Your hunger is ceaseless and painful, but your throat is no
wider
than the eye of a needle. When you find food, you can’t swallow it. Not
even a bite. The hunger persists, and your search continues.
Such is the fate of pretas in Buddhist tradition—the hungry ghosts.
These
poor souls were reborn this way because in past lives they were driven
by desire, greed, anger, and ignorance. While you might find yourself
checking a few of these boxes on any given day, in Buddhism you have to
take such vices to the extreme to end up with such a tortured
existence—like committing murder in a jealous rage. So no need to panic.
It’s a tradition in many Asian cultures to leave offerings of
food for the hungry ghosts. But this doesn’t really help. It turns out
these ghosts aren’t really searching for food.
Or they are, but
their search is misguided. Hunger for the ghosts has nothing to do with
food, and everything to do with what they did in their previous time on
earth. There’s plenty of food for them, but they can’t eat it. Like
every religious parable, there’s an important lesson here: it’s not food
they really need.
Back here in the human realm, we still look to
food to do much more than nourish our bodies and satisfy our hunger. We
turn to food in times of great joy and great sadness. When something
wonderful happens, we celebrate with a dinner out. We drink champagne,
we eat cake, we splurge on nice meals. Food becomes part of the
rejoicing.
And the opposite is true, too. There’s a long
tradition of providing food to those who are grieving. We band together
to provide meals to friends in crisis—you may, at some point in your
life, have signed up on a spreadsheet or email thread to bring meals to
someone mourning, someone recovering, someone struggling. In times of
sadness, we instinctively want to provide comfort in a tangible way. And
very often, we do that with food.Food is there for all of it—the good
times and the bad. And to some extent, it makes sense. It’s fun to go
out and celebrate a raise, an anniversary, or a graduation. And it feels
right that when people are truly suffering, the last thing they should
worry about is putting together a meal. In these moments of tragedy or
triumph, food is a worthy and welcome ally.
The problem comes when we use food to comfort and reward ourselves when the stakes are much, much lower. Finally
I got the kids to sleep, now I can eat those cookies I’ve been eyeing.
That
big meeting today was a mess, time for a big glass of wine. These
mundane highs and lows are challenging. But they are not worthy of great
sadness or great celebration. Or, really, food.
UN News
Over 820 million people suffering from hunger; new UN report reveals stubborn realities of ‘immense’ global challenge.
Fear
What do Matteyya Awakened One with Awareness
quotes teach us about fear?
Trade your fear for freedom.
“Even death is not to be feared by one who has lived wisely.”
“The whole secret of existence is to have no fear.
Never fear what will become of you, depend on no one. Only the moment you reject all help are you freed.”
“When
one has the feeling of dislike for evil, when one feels tranquil, one
finds pleasure in listening to good teachings; when one has these
feelings and appreciates them, one is free of fear.
”Pain is a Gift
Instead of avoiding it,
Learn to embrace it.
Without pain,
there is no growth”
As
the world fights extraordinary challenges, their lasting solutions can
come from the ideals of Lord Buddha. In his first sermon at Sarnath,
Lord Buddha referred to hope and purpose. For Lord Buddha, it was the
removal of human suffering.
We have to rise to the occasion and do whatever we can to increase hope among people.
If You Give a Buddhist a Cupcake
tricycle.org
If You Give a Buddhist a Cupcake…
An excerpt from Tara Cottrell and Dan Zigmond’s new book Buddha